eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2019 › Sygn. akt: KIO 1824/19
rodzaj: POSTANOWIENIE
data dokumentu: 2019-09-24
rok: 2019
sygnatury akt.:

KIO 1824/19

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Klaudia Szczytowska - Maziarz

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym bez udziału stron oraz uczestników postępowania
odwoławczego w dniu 24 września 2019 r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 18 września 2019 r. przez wykonawcę
Sport-Track Sp. z o.o.
, ul. Władysława Łokietka 32-33 lok. 46, 66-400 Gorzów
Wielkopolski

w postępowaniu prowadzonym przez Miasto Zielonka, ul. Lipowa 5,
05-220 Zielonka


postanawia:

1.
umarza postępowanie odwoławcze,

2.
nakazuje zwrot z rachunku bankowego Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz
wykonawcy Sport-Track Sp. z o.o.,
ul. Władysława Łokietka 32-33 lok. 46,
66-
400 Gorzów Wielkopolski
kwoty 10 00 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy złotych zero
groszy), stanowiącej uiszczony wpis od odwołania.

KIO 1824/19

Stosownie do a
rt. 198 a i 198 b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) na niniejsze postanowienie w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie.

Przewodniczący:
………………………………

KIO 1824/19

U z a s a d n i e n i e

W
odniesieniu
do
p
ostępowania o udzielenie zamówienia publicznego,
prowadzonego przez Miasto Zielonka, ul. Lipowa 5, 05-220 Zielonka
(dalej „zamawiający”)
w trybie przetargu nieograniczonego pn.
„Remont/modernizacja boiska do piłki nożnej na
stadionie miejskim przy ul. Dziennikarskiej w Zielonce
” wykonawca Sport-Track Sp. z o.o.,
ul Władysława Łokietka 32-33, lok. 46, 66-400 Gorzów Wielkopolski (dalej „odwołujący”)
złożył odwołanie wobec modyfikacji specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej
„SIWZ”) w zakresie opisu przedmiotu zamówienia – parametrów technicznych trawy.
Odwołujący zrzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze
zm.)
[dalej „ustawa Pzp”]:
1. art. 7 ust. 1, po
przez naruszenie zasady dotyczącej przeprowadzenia postępowania
o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji
oraz równe traktowanie wykonawców,
2. art. 38 ust. 4, poprzez nieuzasadnio
ną modyfikację SIWZ,
3. art. 29 ust. 2
w związku z dokonaną pismem z 13.09.2019 r. modyfikacją SIWZ
w zakresie trawy Wariant 2 co do wartości dtex, wyrywanie pęczka po starzeniu oraz
żądania raportu z badań Lisport.


Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości oraz o nakazanie
z
amawiającemu:
1.
unieważnienia decyzji o dokonanej modyfikacji w piśmie z 13.09.2019 r.,
2. dokonania modyfikacji SIWZ
na zgodne z obowiązującymi normami i wytycznymi
w zakresie parametrów nawierzchni,

Wniósł także o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania odwoławczego od
z
amawiającego na według faktury przedłożonej na rozprawie.

Odwołujący podał, że 03.09.2019 r. zamawiający wszczął przedmiotowe
postępowania, publikując ogłoszenie i SIWZ, w której w rozdziale III opisał dwa warianty
trawy,
co do których wskazał parametry techniczne.
Uzupełnił, że w toku postępowania zadano kilkadziesiąt pytań, z których większość
odnosi się do opisu przedmiotu zamówienia i wymaganych parametrów, wskazując
w większości, że wymagania SIWZ naruszają zasady uczciwej konkurencji, są znacząco
wygórowane i nie wynikają z żadnych norm oraz jakichkolwiek wytycznych wydanych na
potrzeby produkcji nawierzchni trawiastych spełniających wymagania użytkowe dla boisk do
gry w piłkę nożną, w tym wymagań FIFA.
KIO 1824/19

Odwołujący podał także, iż zamawiający 13.09.2019 r. opublikował odpowiedzi na
zadane pytania
– na większość pytań i wniosków o dokonanie modyfikacji co do
postawionych wymagań odpowiedział negatywnie.
Stwierdził, że z analizy zadanych pytań wynika, iż pewne pytania zostały zadane
tendencyjnie,
najprawdopodobniej przez przyszłego wykonawcę lub firmę z nim powiązaną
i na te pytania z
amawiający odpowiedział pozytywnie, wprowadzając bezrefleksyjnie nowe
wymagania, które nie wynikają z żadnych norm lub przepisów jakie definiują wymagania dla
nawierzchni montowanej na obiektach tożsamych z obiektem jaki remontuje zamawiający.
Wskazał na pytanie nr 3 w zestawie nr 6 na stronie 9 pisma z 13.09.2019 r.
Oświadczył, że zamawiający dokonał modyfikacji SIWZ w taki sposób, który
spowodował, że nie może złożyć oferty.
Podniósł, że odpowiadając na pytanie 5, zestaw nr 2 zamawiający zmienił parametry
trawy,
określając je w większości od nowa. Podkreślił, że parametry zostały ustanowione
w
sposób odmienny od wymagań norm, w tym w szczególności normy EN 15330-1:2013 /
PN-EN 15330-1:2014-
02 określającej wymogi dla nawierzchni terenów sportowych oraz
wytycznych FIFA dla boisk piłkarskich.

Wskazał, że zamawiający, dokonując modyfikacji wymagań dla wariantu 2 zmienił
wymóg i zażądał w pkt. 12, aby oferowana trawa posiadała siłę wyrywania pęczka po
starzeniu na poziomie 73 N.
Podał, że wymóg przed modyfikacją wynosił min. 59 N, w wariancie 1 wynosi 63 N
[wariant I jak i warian
t II dotyczą tego samego boiska).
Podkreślił, w tej samej SIWZ zamawiający pisze, że oferowana trawa ma być zgodna
z normą, co wynika z treści lit. b) wymaganych dokumentów i określa tę wytrzymałość na
40 N dla Normy EN
. Uzupełnił, że standardy jakości FIFA stojącej „na straży" jakości
budowany boisk
określają wytrzymałość nawet na 30 N.
Niewiadomym dla odwołującego jest skąd zamawiający przyjął wymagany parametr
oraz
jakie są podstawy dokonania takiej modyfikacji.
Wskazał, że historia budowanych w ostatnich latach boisk potwierdziła, iż wartość
tego parametru na poziomie 30-40
N była wystarczająca dla zapewnienia należytej jakości
i odwołujący nie spotkał się, aby na rynku pojawiały się jakiekolwiek reklamacje związane
z wypadaniem / zbyt łatwym wyrywaniem pęczków zainstalowanej trawy.
W opinii o
dwołującego nieporozumieniem jest określenie parametru siły wyrywania
pęczka na poziomie 63 N (wariant I) i 73 N (wariant II) – siła taka nie ma szans wystąpić
w toku normalnej eksploatacji nawierzchni.
Podał, że taka siła wyrywania może ewentualnie
powstać przy specjalnym, mechanicznym działaniu na nawierzchnię, przy użyciu narzędzi
typu kombinerki, zrywarka, etc., co w normalnym toku
eksploatacji nie występuje, tym
KIO 1824/19

bardziej, że dodatkowym zabezpieczeniem przed wyrywaniem pęczków jest wypełnienie
stabilizujące (piasek) oraz funkcjonalne (granulat).
Stanął na stanowisku, że wartość wymagana przez zamawiającego nie wpływa
w żaden sposób na właściwości użytkowe trawy, jak również na ewentualne ułatwienia
w eksploatacji tudzież żywotność takiej nawierzchni.
Niewiadomym dla odwołującego jest w jakim celu zamawiający domaga się
parametru na poziomie 6
3 N i 73 N, skoro dla profesjonalnych graczy w piłkę nożną
wystarczająca jest nawierzchnia o parametrze 30 N (FIFA).
W ocenie odwołującego zasadnym jest nakazanie zamawiającemu określenia
wartości tego parametru na poziomie 40 N zgodnie z wymaganiami normy europejskiej lub
co najmniej zmiana do pierwotnie określonego parametru.
Podkreślił, że kwestia ta była rozpatrywana przez Krajową Izbę Odwoławczą
w sprawie o sygn. akt. KIO 1777/17,
gdzie Izba nakazała zamawiającemu zmienić parametr
siły wyrwania pęczka do min. 40 N.
Wniósł o nakazanie zmiany postawionego wymagania w zakresie pkt. 12 dla wariantu

Odwołujący podał, że zamawiający podwyższył parametr dtx z 13000 na 15500,
podkreślając że w wersji I pozostała wartość 13300.
Niewiad
omym dla odwołującego są podstawy tak różnej wartości dla obu wariantów.
Stanął na stanowisku, że zamawiający powinien dla obu wariantów przyjąć wartość
min. 13.000
, ponieważ biorąc pod uwagę zestawienie wszystkich wymaganych parametrów
wartość tę spełnia tylko producent nawierzchni TARKET,

Odwołujący wskazał, że dokonując modyfikacji SIWZ zamawiający do wymaganych
dokumentów na etapie składania ofert dodał obowiązek przedłożenia raportu z badań testu
Lisport na min. 180 000 cykli dla
włókna oferowanej nawierzchni – trawy syntetycznej.
Stanął na stanowisku, że wymóg zamawiającego jest bezzasadny, tym bardziej, że
badanie takie w swojej istocie dotyczy odporności samego włókna na zniszczenie / łamanie,
natomiast nie daje odpowiedzi, czy po 180.000 cyklach nawierzchnia utrzymuje parametry
funkcjonalno-
użytkowe gry jak na początku eksploatacji boiska, co zarówno w przypadku
standardów FIFA jak i EN jest istotą badania nawierzchni piłkarskich oraz, że ilość cykli
lisport nie jest gwarantem utrzymania parametrów funkcjonalno-użytkowych gry takich jak
toczenie piłki, odbicie piłki, oraz tych odpowiedzialnych za bezpieczeństwo gracza,
tj. amortyzacja, odks
ztałcenie pionowe czy ścieralność naskórka (!).
Uzupełnił, że zgodnie z wymogami EN włókno sztucznej trawy badane jest dla 20 000
cykli,
a według normy EN 15306 na poziomie 20 200, nie 180 000 jak wymaga zamawiający.
Oświadczył, że wg informacji otrzymanej drogą e-mail od jednego z laboratoriów
KIO 1824/19

akredytowanych przyjmuje się, że jeden cykl lisport odpowiada 1 h użytkowania boiska czyli
180 000 cykli = 180 000 h.
Podniósł, że jeżeli zamawiający użytkowałby boisko po 10 h dziennie x 365 czyli
3650 h / rok, to
będzie to znaczyło, iż dana nawierzchnia może być użytkowana bez straty
jakości przez okres 49,31 lat.
Zauważył, że założenie to stoi w oczywistej sprzeczności nie tylko z oczekiwaniami
gwarancyjnymi zamawiającego, ale z przyjętymi realiami rynkowymi.
Oświadczył, że nie przypomina sobie, aby w ostatnich latach jakikolwiek producent
był skłonny oferować warunki gwarancyjne przez okres dłuższy niż 7 lat, a tym bardziej przez
okres ponad 49 lat
– bez wątpienia nie jest możliwe utrzymanie pozostałych warunków
funkcjonalno-
użytkowych.
Wniósł o zmianę tego parametru i żądanie przebadania nawierzchni włókna na
20 200 cykli zgodnie z wymogami żądanej przez zamawiającego normy europejskiej 15306.
Stwierdził, że w obrocie istnieje jedna firma, która wykonała takie badania, a jedynym
celem takiego badania jest eliminacja konkurencji.

Podał, że treść Opisu Przedmiotu Zamówienia o brzmieniu bardzo zbliżonym do
będącego przedmiotem zaskarżenia była już przedmiotem rozważań Izby, która w wyrokach
z dnia 7 września 2017 roku (KIO 1777/17) oraz z dnia 28 września 2018 roku (KIO 1867/18)
każdorazowo uwzględniła odwołanie, nakazując zamawiającemu zmianę.
Zdaniem odwołującego możliwość wyboru wariantu nawierzchni boiska określona
w SIWZ przez z
amawiającego jest iluzoryczna, w istocie żaden z dwóch wariantów nie jest
możliwy do spełnienia. Podkreślił, że dla spełniania wymagań konieczne jest bowiem
spełnienie łącznie wszystkich wymagań, tj. wartości parametrów w połączeniu ze wszystkimi
wymaganiami dokumentowymi jednocześnie określonych w każdym z wariantów, a nie
pojedynczych wartości.

Podniósł, że w niniejszym postępowaniu wymagania zostały przygotowany
z naruszeniem przepisów prawa – zamawiający bowiem zobowiązany jest posługiwać się
cechami technicznymi i jakościowymi, z zachowaniem polskich norm przenoszących normy
europejskie lub norm innych państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego
przenoszących te normy (art. 30 ust. 1 ustawy Pzp).
Podkreślił, że nałożenie przez prawo na zamawiającego obowiązku dokładnego
i szczegółowego opisania przedmiotu zamówienia z uwzględnieniem obowiązujących norm
ma charakter bezwzględny, a odstępstwo od tego wymogu jest możliwe jedynie
w okolicznościach wskazanych w art. 30 ust. 6 ustawy Pzp.
Uzupełnił, że art. 23 Dyrektywy 2004/18/WE dotyczącej koordynacji procedur
KIO 1824/19

udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi w sposób
jednoznaczny stanowi, że w sytuacji istnienia polskiej normy przenoszącej normę
europejską, co ma miejsce w przypadku niniejszego zamówienia, zamawiający ma
bezwzględny obowiązek dokonać opisu przedmiotu zamówienia za pomocą cech
technicznych i jakościowych z zachowaniem tej normy (zgodnie z obowiązującym prawem
nawierzchnia musi spełniać normę PN-EN 15330).

Zauważył, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem użyty w treści przepisu art. 29
ust. 2 ustawy Pzp
zwrot "mógłby utrudniać uczciwą konkurencję" wskazuje, iż dla uznania
naruszenia ustanowionego w powyższej normie prawnej zakazu wystarczające jest jedynie
takie działanie zamawiającego, które mogłoby sprzyjać naruszeniu zasady uczciwej
konkurencji, niekoniecznie zaś godzić w nią bezpośrednio; do stwierdzenia nieprawidłowości
w opisie przedmiotu zamówienia, a tym samym sprzeczności z prawem, wystarczy jedynie
zaistnienie możliwości utrudniania uczciwej konkurencji, poprzez zastosowanie określonych
zwrotów opisujących sposób realizacji zamówienia.
Dodał, że istnieje zakaz stawiania wymogów tylko po to, aby ograniczyć dostęp do
zamówienia podmiotom konkurencyjnym; wymogi zamawiającego muszą zawsze wynikać z
obiektywnie uzasadnionych potrzeb zmierzających do umożliwienia mu wyboru wykonawcy,
który najlepiej i najpewniej wykona zamówienie, a „do dokonania wyboru" jeszcze przed
upływem terminu składnia ofert.
Uznał, że postanowienia SIWZ wskazują na jedną nawierzchnię FieldTurf-Tarkett;
postanowienia SIWZ
nie identyfikują żadnego alternatywnego rozwiązania w stosunku do
tego, które zostało wskazane.

Podniósł nadto, że nawierzchni sportowej nie wolno opisywać za pomocą
parametrów, które ograniczają konkurencję – naruszeniem przepisów ustawy Pzp jest
opisywanie przedmiotu zamówienia, w sposób nadmiernie rygorystyczny, nieuzasadniony
potrzebami z
amawiającego, a przez to bezpodstawnie ograniczający krąg wykonawców
zdolnych do wykonania zamówienia; jeżeli zamawiający stawia wymagania dotyczące
przedmiotu zamówienia, które nie są uzasadnione jego potrzebami, to takie działania
stanowi naruszenie zasady uczciwej konkurencji.
Uznał, że opisane zachowanie zamawiającego stanowi istotne naruszenie
wskazanych przepisów ustawy Pzp, które istotnie wpływa na wynik postępowania,
ograniczając w sposób nieuzasadniony potencjalny krąg wykonawców.

KIO 1824/19

Skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
Pismem z 2
3 września 2019 r., tj. przed wyznaczonym na 3 października 2019 r.
posiedzeniem z udziałem stron oraz uczestników postępowania odwoławczego do Prezesa
Krajowej Izby Odwo
ławczej wpłynęło pismo zamawiającego, w którym zamawiający
oświadczył, iż „uwzględnia zarzuty odwołania w całości”.
Skład orzekający Izby ustalił także, że do postępowania odwoławczego nie przystąpił
żaden wykonawca.

Wobec powyższego Krajowa Izba Odwoławcza, działając na podstawie art. 186 ust. 2
ustawy Pzp w zw. z art. 186 ust. 1 ustawy Pzp, postanowiła postępowanie odwoławcze
umorzyć.
Stosownie do wskazanego przepisu ustawy Pzp Izba może – w przypadku
uwzględnienia przez zamawiającego w całości zarzutów przedstawionych w odwołaniu, jeżeli
w postępowaniu odwoławczym po stronie zamawiającego nie przystąpił w terminie żaden
wykonawca
– umorzyć postępowanie na posiedzeniu niejawnym bez obecności stron oraz
uczestników postępowania.

Mając powyższe na uwadze, działając na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie drugie
ustawy Pzp i art. 186 ust. 2 w zw. z art. 186 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w sentencji.

KIO 1824/19

Orzekając o kosztach postępowania odwoławczego Izba uwzględniła okoliczność, iż
koszty te znoszą się wzajemnie z mocy przepisu art. 186 ust. 6 pkt 2) lit. b ustawy Pzp,
orzekając jednocześnie o konieczności zwrotu odwołującemu kwoty wpisu uiszczonego
przez odwołującego na rachunek Urzędu Zamówień Publicznych.


Przewodniczący: ………………………………



Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie