rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2017-05-30
rok: 2017
data dokumentu: 2017-05-30
rok: 2017
sygnatury akt.:
KIO 988/17
KIO 988/17
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2017 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17 maja 2017 r. przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia [1] E. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (…)
(pełnomocnik)
i
[2]
P.C.K.P.A.
Sp.
z
o.o.
z
siedzibą
w
G.,
(…)
w
postępowaniu
prowadzonym
przez
zamawiającego
S.P.
Sp.
z
o.o.
z siedzibą w G., (...)
przy udziale:
A. wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia C. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą
w M., (…) zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego,
B. wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia T. I. T. B. (…) zgłaszającego
swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17 maja 2017 r. przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia [1] E. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (…)
(pełnomocnik)
i
[2]
P.C.K.P.A.
Sp.
z
o.o.
z
siedzibą
w
G.,
(…)
w
postępowaniu
prowadzonym
przez
zamawiającego
S.P.
Sp.
z
o.o.
z siedzibą w G., (...)
przy udziale:
A. wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia C. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą
w M., (…) zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego,
B. wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia T. I. T. B. (…) zgłaszającego
swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża odwołującego wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia [1] E. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...) (pełnomocnik) i [2]
P.C.K.P.A. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...)
i:
2.1) zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000 zł 00 gr
(słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawców
wspólnie
ubiegających
się
o
udzielenie
zamówienia
[1]
E.
Sp.
z o.o. z siedzibą w G., (...) (pełnomocnik) i [2] P.C.K.P.A. Sp. z o.o.
z siedzibą w G., (...) tytułem wpisu od odwołania;
2.2) zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia [1] E.
Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...) (pełnomocnik) i [2] P.C.K.P.A. Sp. z o.o. z
siedzibą w G., (...) na rzecz zamawiającego S.P. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...)
kwotę 93 zł 07 gr (słownie: dziewięćdziesiąt trzy złote siedem groszy) stanowiącą
koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu dojazdu pełnomocnika na
wyznaczoną rozprawę.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 oraz z 2016 poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265, 1579 i
1920) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za
pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt KIO 988/17
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający S.P. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...) wszczął postępowanie w trybie
przetargu nieograniczonego na roboty budowlane obejmujące swym zakresem „Przebudowę
pomieszczeń w budynku nr 26 dla Oddziałów Radioterapii i Chemioterapii w G. (...)”.
Postępowanie jest prowadzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 oraz z 2016 poz. 831, 996, 1020,
1250, 1265, 1579 i 1920) zwanej dalej w skrócie Pzp lub ustawą bez bliższego określenia.
Zamawiający poinformował 12.05.2017 r. o odrzuceniu oferty wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia [1] E. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...)
(pełnomocnik) i [2] P.C.K.P.A. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...).
Wykonawcy wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia [1] E. Sp. z o.o.
z siedzibą w G., (...) (pełnomocnik) i [2] P.C.K.P.A. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...), zgodnie z
art. 182 ust. 1 pkt 2 Pzp, wniósł 17.05.2017 r. do Prezesa KIO odwołanie na czynność
zamawiającego polegającą na odrzuceniu oferty odwołującego
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1) przepisu art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp, przez zaniechanie poprawienia oczywistej omyłki
rachunkowej w ofercie odwołującego;
2) przepisów art. 89 ust. 1 Pzp, w szczególności art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, przez
bezpodstawne odrzucenie oferty odwołującego.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania:
1) nakazanie zamawiającemu dokonania czynności zaniechanej – poprawienia
oczywistej omyłki rachunkowej w ofercie odwołującego z uwzględnieniem
konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek;
2) nakazanie
zamawiającemu
unieważnienia
czynności
odrzucenia
oferty
odwołującego;
3) nakazanie zamawiającemu oceny ofert z udziałem oferty odwołującego.
Argumentacja odwołującego
Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego pn.: Roboty budowlane obejmujące swoim zakresem
„Przebudowę pomieszczeń w budynku nr 26 dla Oddziałów Radioterapii i Chemioterapii
w G. (...)”.
W ofercie odwołującego wskazano cenę netto za wykonanie zamówienia, oferowany
upust, wartość netto po upuście, podatek VAT i cenę brutto. Powyższe wartości w ofercie
przedstawiono następująco:
Cena brutto wykonania zamówienia 8.192.046,00 PLN Cena netto: 6 685 200,0 zł
Upust: 625 000,00 zł 6 660 200,00 zł Kwota VAT: 1 531 846,00 zł
Sprawdzenie matematyczne powyższych danych w oczywisty sposób wskazuje, że
popełniono omyłkę w obliczeniach.
Po odjęciu wyszczególnionej w ofercie kwoty upustu od ceny netto otrzymujemy wynik
6.060.200,00 zł (sześć milionów sześćdziesiąt tysięcy dwieście złotych) nie zaś 6 660 200,00
zł (sześć milionów sześćset sześćdziesiąt tysięcy dwieście złotych), jak zapisano
w formularzu ofertowym.
W konsekwencji błędnie wyliczony jest podatek VAT w kwocie 1.531.846,00 zł, zamiast
prawidłowego: 1.393.846,00 zł (policzono go od kwoty 6 660 200,00 zł, w stawce 23%) oraz
wartość brutto oferty wskazana jako 8.192.046,00 zł (osiem milionów sto dziewięćdziesiąt
dwa tysiące czterdzieści sześć złotych), podczas gdy powinna być: 7.454.046,00 zł (siedem
milionów czterysta pięćdziesiąt cztery tysiące czterdzieści sześć złotych).
Zamawiający zaniechał poprawienia oczywistej omyłki rachunkowej w ofercie
odwołującego, a 12 maja 2017 r. poinformował odwołującego o odrzuceniu jego oferty na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt Pzp.
W ocenie odwołującego zaniechanie poprawienia omyłek w ofercie jest bezprawne, zaś
oraz odrzucenie oferty odwołującego nie znajduje podstaw w przepisach Pzp.
W uzasadnieniu odrzucenia oferty zamawiający zarzuca odwołującemu, że podał
w ofercie minimum trzy odmienne warianty wartości ceny oferty, przez co zamawiający nie
może jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości ocenić jaką cenę oferty podał
Wykonawca czyli za jaką cenę Wykonawca zaproponował realizację zamówienia.
Powyższe uzasadnienie jest absurdalne.
W ofercie odwołujący podał jedną cenę brutto, nie zaś kilka wariantów. Jedynym
mankamentem oferty jest to, że została ona wyliczona wskutek omyłki rachunkowej.
Nie jest prawdą, że zamawiający nie może jednoznacznie i w sposób nie budzący
wątpliwości ocenić jaką cenę oferty podał Wykonawca czyli za jaką cenę Wykonawca
zaproponował realizację zamówienia.
W rozpatrywanym przypadku wystąpią omyłka rachunkowa, gdyż przeprowadzenie
działań arytmetycznych na podanych w ofercie liczbach daje inny wynik niż podana w ofercie
cena brutto.
Zamawiający wywodzi jakoby „wpisanie poprawnych wartości w formularz ofertowy” było
bezwzględnym obowiązkiem wykonawcy. Przeczy to przepisom Pzp regulującym tzw.
„postępowanie korygujące” przy badaniu oferty.
Oferta powinna być co do zasady sporządzona bezbłędnie, jednak ustawodawca
dostrzega możliwość popełnienia różnych pomyłek przy jej przygotowaniu i określa kategorie
omyłek, których popełnienie nie dyskwalifikuje oferty. Zamawiający podczas procedury
badania ofert ma również, co wynika wprost z treści przepisów art. 87 ust. 2 Pzp, obowiązek
sprawdzenia, czy oferta nie zawiera omyłek, w tym oczywistych omyłek rachunkowych.
W przypadku ich dostrzeżenia ma obowiązek ich poprawienia. Jest to obowiązek nie
podlegający swobodnej ocenie zamawiającego.
Zamawiający twierdzi natomiast, że nie może skorzystać z przesłanki określonej w art.
87 ust. 2 Pzp, gdyż w jego ocenie omyłkę można poprawić na kilka sposobów, a nie
wiadomo który z nich jest zgodny z intencją Wykonawcy, ponieważ wymagałoby to
dodatkowych wyjaśnień, a taka omyłka nie może zostać uznana za oczywistą. Wniosek taki
nie ma podstaw w treści złożonej oferty.
Rachunkowe sprawdzenie poprawności wyliczenia ceny oferty w tym przypadku
sprowadza się do wykonania kilku prostych działań arytmetycznych, co umożliwia wykrycie
zaistnienia omyłki. Wykonawca podał w ofercie wartości, na podstawie których kalkulował
cenę oferty. Tak więc dokonanie obliczeń nie wymaga od zamawiającego wykonaniażadnych dodatkowych czynności, analiz czy pozyskiwania danych niezawartych w ofercie.
Zamawiający twierdzi, że nie może poprawić tych niezgodności jako oczywistej omyłki czy to
polegającej na niezgodności z SIWZ, czy niezgodności rachunkowej ponieważ nie jest
w stanie poprawić błędu bez podjęcia kroków w postaci dodatkowych wyjaśnień oraz
zastosowania rozważań, wyliczeń czy przyjmowania do rozpatrywania różnych wariantów
kalkulacji ceny oferty. Jakiekolwiek dodatkowe wyjaśnienia są w analizowanym przypadku
zbędne, tym bardziej, że odwołujący sam dwukrotnie informował zamawiającego
o popełnionej omyłce. Pierwszy raz informując jedynie o popełnieniu omyłki, drugi raz,
wskutek bezczynności zamawiającego dokładnie wskazał, że omyłkowo od kwoty netto
odjęto opust w kwocie 25 000 złotych zamiast 625 000 zł. Zamawiający mógł ten fakt
w prosty sposób potwierdzić przeprowadzając działanie matematyczne na podanych
w ofercie liczbach.
Wbrew temu co twierdzi zamawiający nie jest konieczne dokonywanie różnych
wariantów kalkulacji ceny. Sposób kalkulacji ceny przyjęty w ofercie odwołującego jest
oczywisty i nie wywołuje wątpliwości co do intencji odwołującego. Intencją odwołującego było
zaoferowanie ceny z zastosowaniem opustu wskazanego w ofercie. Potwierdza to
dodatkowo informacja odwołującego z 10 maja 2017 r. Zarówno cena netto oferty jak
i wartość opustu były wskazane w ofercie. O tym, że wolą odwołującego było udzielenie
opustu świadczy podanie w formularzu oferty ceny netto, wartości opustu i kwoty
pomniejszonej (co prawda błędnie) o opust, jak również fakt, że VAT został policzony od
kwoty pomniejszonej (błędnie) o opust, nie zaś od kwoty netto. Również wskazana cena
brutto została policzona od kwoty netto pomniejszonej o opust a następnie zwiększonej
o wartość VAT.
Widać więc, że od ceny netto odjęto wartość opustu i wartość po opuście przyjęto jako
podstawę dalszego wyliczenia ceny brutto, a jedynie popełniono omyłkę przy odejmowaniu.
Wobec powyższego sposób kalkulacji ceny brutto oferty jest czytelny i możliwe jest
prześledzenie działań arytmetycznych wykonanych przez odwołującego pod względem ich
poprawności, a tym samym bezsporne stwierdzenie omyłki.
SIWZ nie wskazuje szczegółowego sposobu określenia ceny oferty. W rozdziale XVI
„Opis sposobu obliczenia ceny” zamawiający wskazał jedynie, że Wykonawca jest
zobowiązany do określenia w formularzu oferty ceny – jako ceny kompletnej za całość
zamówienia, jednoznacznej i ostatecznej z uwzględnieniem właściwej stawki VAT, cena musi
być podana w złotych polskich z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, zaś
wykonawca zobowiązany jest do wypełnienia formularza ofertowego i określenia w nim ceny
brutto z uwzględnieniem stawki VAT oraz określenia wartości netto.
Brak natomiast szczegółowych regulacji na temat samego sposobu obliczenia ceny, jej
elementów składowych, czy dokonania kalkulacji ofertowej. Zamawiający nie zawarł w SIWZ
zakazu zastosowania opustów w cenie. Nie zawarł też żadnych regulacji odnośnie sposobu
ujęcia ewentualnego rabatu, czy opustu w cenie oferty. Należy przyjąć, że odwołujący jako
wykonawca zamówienia miał prawo obniżyć obliczoną na użytek zamówienia cenę i taką
obniżoną cenę wskazać w ofercie. Postanowienie SIWZ dotyczące „wypełnienia formularza
ofertowego i określenia w nim ceny brutto z uwzględnieniem stawki VAT oraz określenia
wartości netto” nie sprzeciwia się wskazaniu ceny w sposób w jako zrobił to odwołujący.
Postanowienie to wskazuje jedynie minimalne elementy ceny jakie powinny się znaleźć
w formularzu oferty, nie precyzuje jednak w jaki sposób elementy te mają być wyliczone.
Sam zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty nie zakwestionował zresztą prawa
odwołującego do obliczenia ceny z zastosowaniem opustu, ani też samego faktu udzielenia
takiego opustu.
W uzasadnieniu zamawiający dowodzi, że poprawienie omyłki doprowadziłoby do
zmiany treści oferty co jest niedopuszczalne. Art. 87 ust. 1 Pzp co do zasady zakazuje
jakichkolwiek zmian w treści oferty, jednak dopuszcza wyjątki od tej zasady, o czym
zamawiający zdaje się zapominać. Wyjątkiem od zasady niezmienności treści oferty jest
obowiązek poprawienia omyłek wskazanych w art. 87 ust. 2 Pzp. Omyłki mogą dotyczyć
również tak istotnych elementów oferty jak cena. („stanowisko sprowadzające się do uznania
wszelkich oczywistych omyłek rachunkowych jako zawierających się w niezgodności treści
oferty z treścią SIWZ jest nieuprawnione, bo byłoby to sprzeczne z wyszczególnieniem, jakie
w tym zakresie poczynił ustawodawca różnicując kwestie oczywistej omyłki rachunkowej
(odrzucenie na podstawie art. 89 ust 1 pkt 6 Pzp) oraz innej omyłki (odrzucenie na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp – wyrok KIO o sygn. akt KIO/UZP 30/10). Nie ma przy tym znaczenia
fakt, który podkreśla zamawiający, że wskazana w ofercie cena brutto była odczytana
podczas otwarcia ofert, czy też podana w informacji zamieszczonej na stronie
zamawiającego. Niejednokrotnie zdarza się bowiem, że cena podana podczas otwarcia ofert
ulega zmianie w trakcie postępowania wskutek poprawienia omyłki rachunkowej, innej
omyłki, czy nawet zwykłej omyłki pisarskiej.
Nie jest również istotne to, czy wskutek poprawienia oczywistej omyłki rachunkowej cena
zmieni się nieznacznie czy diametralnie. Istotność omyłki ma znaczenie tylko w przypadku
wskazanym w art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp.
Zamawiający odrzucił ofertę odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, gdyż
jego zdaniem treść oferty nie odpowiada treści SIWZ. Zamawiający nie wykazał jednak na
czym polega niezgodność oferty odwołującego z treścią SIWZ. Odrzucenie oferty jest więc
całkowicie bezpodstawne.
Opisane powyżej czynności zamawiającego skutkujące eliminacją oferty odwołującego
z postępowania zostały dokonane bezpodstawnie, z naruszeniem przepisów Pzp. Wobec
powyższego odwołujący wnosi jak we wstępie.
Odwołujący przesłał w terminie kopię odwołania zamawiającemu 17.05.2017 r. (art. 180
ust. 5 i art. 182 ust. 1-4 Pzp).
Zamawiający przesłał w terminie 2 dni kopię odwołania innym wykonawcom 17.05.2017
r. (art. 185 ust. 1 in initio Pzp).
22.05.2017 r. wykonawca C. Sp. z o.o. SP. k. z siedzibą w M., (...) złożył (1) Prezesowi
KIO, z kopiami dla (2) zamawiającego i (3) odwołującego, pismo o zgłoszeniu przystąpienia
po stronie zamawiającego do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia odwołania
(art. 185 ust. 2 Pzp).
22.05.2017 r. wykonawca T.I.T.B. (...) złożył (1) Prezesowi KIO, z kopiami dla (2)
zamawiającego i (3) odwołującego, pismo o zgłoszeniu przystąpienia po stronie
zamawiającego do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia odwołania (art. 185 ust.
2 Pzp).
Zamawiający wniósł odpowiedź na odwołanie do czasu zamknięcia rozprawy 25.05.2017
r. (art. 186 ust. 1 Pzp). Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie dokumentacji
postępowania, wyjaśnień oraz stanowisk stron zaprezentowanych podczas rozprawy –
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba stwierdziła, że odwołanie nie jest zasadne.
W ocenie Izby zostały wypełnione łącznie przesłanki zawarte w art. 179 ust. 1 Pzp, to
jest posiadania interesu w uzyskaniu danego zamówienia oraz wystąpienia możliwości
poniesienia szkody przez odwołującego.
Izba ustaliła, że stan faktyczny postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
(postanowienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz informacje zawarte
w ogłoszeniu o zamówieniu) nie jest sporny.
Izba postanowiła dopuścić jako dowód dokumentację postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego przekazaną przez zamawiającego, potwierdzoną za zgodność
z oryginałem.
W ocenie Izby, zarzut pierwszy naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp – przez zaniechanie
poprawienia oczywistej omyłki rachunkowej w ofercie odwołującego – nie zasługuje na
uwzględnienie.
Izba stwierdziła, że w rozpoznawanym postępowaniu 21.04.2017 r. zamawiający
dokonał jawnego otwarcia ofert, podczas którego podał m.in. ceny ofertowe. 25.04.2017 r.
obecny odwołujący złożył do zamawiającego pismo informujące, że cena jego oferty jest inna
niż podana podczas otwarcia ofert. Następnie 10.05.2017 r. obecny odwołujący
poinformował o oczywistej omyłce rachunkowej w swojej ofercie. Jednak 12.05.2017 r.
zamawiający nie znajdując powodów do uznania tego błędu jako oczywistej omyłki odrzucił
ofertę odwołującego. Z tego względu odwołujący wniósł 17.05.2017 r. odwołanie zarzucając
zamawiającemu naruszenie art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp przez zaniechanie dokonania
poprawienia oczywistej omyłki rachunkowej. Art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp brzmi »Zamawiający
poprawia w ofercie […] oczywiste omyłki rachunkowe, z uwzględnieniem konsekwencji
rachunkowych dokonanych poprawek […] niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę,
którego oferta została poprawiona«.
Zamawiający wziął pod uwagę wszystkie kwoty, które obecny odwołujący przedstawił
w ofercie:
1) cena brutto wykonania zamówienia: 8.192.046,00;
2) słownie: osiem milionów dwieście dwadzieścia dwa tysiące siedemset
dziewięćdziesiąt sześć 00/100 brutto [8.222.796,00];
3) upust: 625.000,00;
4) kwota
nieopisana:
6.660.200,00
(kwota
nieopisana,
którą
zamawiający
domniemywał, że była to cena netto po opuście);
5) kwota VAT: 1.531.846,00.
Zamawiający natknął się na pierwszą rozbieżność w cyfrowym i słownym zapisaniu ceny
ofertowej (8.192.046,00 i 8.222.796). Także kategoria opust czy upust nie była wymagana
przez zamawiającego. Zamawiający mógł domniemywać, że nieopisana kwota 6.660.200 zł
to kwota netto po opuście. Jednak zamawiający nie miał podstaw wnioskować, że była to
błędnie wyliczona cena netto po opuście, gdyż zamawiający nie mógł znaleźć
niepodważalnej podstawy do stwierdzenia, czy odwołujący popełnił błąd przy wpisywaniu
wartości opustu (odwołujący zamierzał wpisać 25.000 zł, a wpisał 625.000 zł) czy może
odwołujący popełnił błąd przy wpisywaniu wartości po opuście. Dla zamawiającego nie było
to oczywiste cyt. z odpowiedzi na odwołanie »skoro, jak zauważa sam odwołujący, kwota
VAT została obliczona w oparciu o wartość netto 6.660.200 zł, a zatem zamawiający mógł
przypuszczać, że to w kwocie upustu jest błąd. Za przyjęciem takiego rozumowania
przemawiałby również fakt, że tak wyliczony VAT razem z kwotą netto 6.660.200 zł daje
kwotę brutto umieszczoną cyfrowo [8.192.046 PLN] na formularzu ofertowym«. Dlatego
zamawiający doszedł do wniosku, że w rozpoznawanym przypadku nie można mówić
o oczywistej omyłce, gdy nawet nie można mieć pewności w którym miejscu odwołujący
zrobił tę omyłkę, a w którym miejscu podane liczby są wpisane zgodnie z zamierzeniem
odwołującego.
Ponadto zamawiający wykazał, że wpisując różne liczby jako wpisane przez
odwołującego błędnie można opracować 3 warianty i co za tym idzie 3 różne ceny
ostateczne. Zgodnie z wyrokiem KIO z 12 stycznia 2016, sygn. akt KIO 2834/15 »Błąd
w postaci omyłki rachunkowej musi polegać na błędnym wyliczeniu – na podstawie danych
wyjściowych, bezspornych – przyjętych przez zamawiającego, tak aby można było
bezsprzecznie stwierdzić niezmienność danych i dokonać właściwego poprawienia takiej
omyłki«. Ponadto, zgodnie z wyrokiem KIO z 13 października 2014 r., sygn. akt KIO 2015/14
»Omyłka oczywista to taka, której charakter przypadkowy, niezamierzony jest dostrzegalny
na pierwszy rzut oka, bez potrzeby wykonania jakiejkolwiek analizy«.
W omawianym przypadku zamawiający stwierdził, że są możliwe 3 różne warianty
poprawienia, z których żaden nie jest dominujący nad pozostałymi swoją logicznością czy
podstawnością.
1 wariant – prawidłowa cena brutto wpisana cyfrowo – 8.192.046 zł. Jeżeli do pomyłki
doszło przy jednoczesnym przyjęciu, że wartość netto z formularza pomniejszono o 25.000
zł. W takim przypadku należałoby poprawić cenę brutto wpisaną słownie i wartość opustu.
2 wariant – prawidłowa cena brutto wpisana słownie – 8.222.796 zł. W takim przypadku
należałoby uznać, że opust i nieopisana kwota niewymagane przez zamawiającego pojawiły
się omyłkowo i nie powinny być brane pod uwagę. Należałoby poprawić wartość netto na
1.537.596 zł.
3 wariant – prawidłowa cena netto – 6.060.200 zł. Wtedy poprawienia wymaga pozycja
VAT z 1.531.846 zł na 1.393.846 zł i cena brutto z 8.192.046,00 na 7.454.046 zł i cena
wyrażona słownie.
Izba musi przychylić się do zdania zamawiającego, że wobec wielu możliwości
poprawienia omyłki nie można jej uznać za oczywistą omyłkę rachunkową, o której mowa
w art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp. Odwołujący nie wykazał dlaczego jeden sposób poprawienia
omyłki w obliczaniu ceny miałby być przyjęty jako oczywisty, a pozostałe uznane za
nieoczywiste czy niemożliwe do zastosowania. W związku z tym, w ocenie Izby, zarzut
naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp przez zaniechanie poprawienia oczywistej omyłki
rachunkowej w ofercie odwołującego – nie może zasługiwać na uwzględnienie.
W ocenie Izby, zarzut drugi – naruszenia art. 89 ust. 1 Pzp, w szczególności art. 89 ust.
1 pkt 2 Pzp, przez bezpodstawne odrzucenie oferty odwołującego – nie zasługuje na
uwzględnienie.
Izba stwierdza, że zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp zamawiający ma obowiązek
odrzucić ofertę, jeżeli oferta zawiera błędy w obliczeniu ceny lub kosztu, art. 89 ust. 1 pkt 6
Pzp brzmi »Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli […] zawiera błędy w obliczeniu ceny lub
kosztu«. Zgodnie z przyczynami omówionymi w uzasadnieniu oddalenia zarzutu pierwszego
zamawiający nie mógł uznać, że oferta odwołującego nie zawiera błędów w obliczeniu ceny.
Ponadto powołanie się przez zamawiającego przy odrzuceniu oferty odwołującego na
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp nie miało wpływu na wynik postępowania, dlatego Izba nie może
uwzględnić odwołania na podstawie art. 192 ust. 2 Pzp, który to przepis brzmi »Izba
uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub
może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia«.
W zawiązku z tym Izba musi stwierdzić, że zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp,
przez bezpodstawne odrzucenie oferty odwołującego – nie może zasługiwać na
uwzględnienie.
Zamawiający – podczas prowadzenia postępowania – nie naruszył wskazanych przez
odwołującego przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.
Z powyższych względów oddalono odwołanie, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania uznając za uzasadnione koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu dojazdu pełnomocnika na wyznaczoną rozprawę
w kwocie 93,07 zł zgodnie z § 3 pkt 1 i pkt 2 lit. a rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r.
Nr 41, poz. 238 oraz z 2017 r. poz. 47).
Przewodniczący:
………………………………
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża odwołującego wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia [1] E. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...) (pełnomocnik) i [2]
P.C.K.P.A. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...)
i:
2.1) zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000 zł 00 gr
(słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawców
wspólnie
ubiegających
się
o
udzielenie
zamówienia
[1]
E.
Sp.
z o.o. z siedzibą w G., (...) (pełnomocnik) i [2] P.C.K.P.A. Sp. z o.o.
z siedzibą w G., (...) tytułem wpisu od odwołania;
2.2) zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia [1] E.
Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...) (pełnomocnik) i [2] P.C.K.P.A. Sp. z o.o. z
siedzibą w G., (...) na rzecz zamawiającego S.P. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...)
kwotę 93 zł 07 gr (słownie: dziewięćdziesiąt trzy złote siedem groszy) stanowiącą
koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu dojazdu pełnomocnika na
wyznaczoną rozprawę.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 oraz z 2016 poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265, 1579 i
1920) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za
pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt KIO 988/17
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający S.P. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...) wszczął postępowanie w trybie
przetargu nieograniczonego na roboty budowlane obejmujące swym zakresem „Przebudowę
pomieszczeń w budynku nr 26 dla Oddziałów Radioterapii i Chemioterapii w G. (...)”.
Postępowanie jest prowadzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 oraz z 2016 poz. 831, 996, 1020,
1250, 1265, 1579 i 1920) zwanej dalej w skrócie Pzp lub ustawą bez bliższego określenia.
Zamawiający poinformował 12.05.2017 r. o odrzuceniu oferty wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia [1] E. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...)
(pełnomocnik) i [2] P.C.K.P.A. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...).
Wykonawcy wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia [1] E. Sp. z o.o.
z siedzibą w G., (...) (pełnomocnik) i [2] P.C.K.P.A. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...), zgodnie z
art. 182 ust. 1 pkt 2 Pzp, wniósł 17.05.2017 r. do Prezesa KIO odwołanie na czynność
zamawiającego polegającą na odrzuceniu oferty odwołującego
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1) przepisu art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp, przez zaniechanie poprawienia oczywistej omyłki
rachunkowej w ofercie odwołującego;
2) przepisów art. 89 ust. 1 Pzp, w szczególności art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, przez
bezpodstawne odrzucenie oferty odwołującego.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania:
1) nakazanie zamawiającemu dokonania czynności zaniechanej – poprawienia
oczywistej omyłki rachunkowej w ofercie odwołującego z uwzględnieniem
konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek;
2) nakazanie
zamawiającemu
unieważnienia
czynności
odrzucenia
oferty
odwołującego;
3) nakazanie zamawiającemu oceny ofert z udziałem oferty odwołującego.
Argumentacja odwołującego
Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego pn.: Roboty budowlane obejmujące swoim zakresem
„Przebudowę pomieszczeń w budynku nr 26 dla Oddziałów Radioterapii i Chemioterapii
w G. (...)”.
W ofercie odwołującego wskazano cenę netto za wykonanie zamówienia, oferowany
upust, wartość netto po upuście, podatek VAT i cenę brutto. Powyższe wartości w ofercie
przedstawiono następująco:
Cena brutto wykonania zamówienia 8.192.046,00 PLN Cena netto: 6 685 200,0 zł
Upust: 625 000,00 zł 6 660 200,00 zł Kwota VAT: 1 531 846,00 zł
Sprawdzenie matematyczne powyższych danych w oczywisty sposób wskazuje, że
popełniono omyłkę w obliczeniach.
Po odjęciu wyszczególnionej w ofercie kwoty upustu od ceny netto otrzymujemy wynik
6.060.200,00 zł (sześć milionów sześćdziesiąt tysięcy dwieście złotych) nie zaś 6 660 200,00
zł (sześć milionów sześćset sześćdziesiąt tysięcy dwieście złotych), jak zapisano
w formularzu ofertowym.
W konsekwencji błędnie wyliczony jest podatek VAT w kwocie 1.531.846,00 zł, zamiast
prawidłowego: 1.393.846,00 zł (policzono go od kwoty 6 660 200,00 zł, w stawce 23%) oraz
wartość brutto oferty wskazana jako 8.192.046,00 zł (osiem milionów sto dziewięćdziesiąt
dwa tysiące czterdzieści sześć złotych), podczas gdy powinna być: 7.454.046,00 zł (siedem
milionów czterysta pięćdziesiąt cztery tysiące czterdzieści sześć złotych).
Zamawiający zaniechał poprawienia oczywistej omyłki rachunkowej w ofercie
odwołującego, a 12 maja 2017 r. poinformował odwołującego o odrzuceniu jego oferty na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt Pzp.
W ocenie odwołującego zaniechanie poprawienia omyłek w ofercie jest bezprawne, zaś
oraz odrzucenie oferty odwołującego nie znajduje podstaw w przepisach Pzp.
W uzasadnieniu odrzucenia oferty zamawiający zarzuca odwołującemu, że podał
w ofercie minimum trzy odmienne warianty wartości ceny oferty, przez co zamawiający nie
może jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości ocenić jaką cenę oferty podał
Wykonawca czyli za jaką cenę Wykonawca zaproponował realizację zamówienia.
Powyższe uzasadnienie jest absurdalne.
W ofercie odwołujący podał jedną cenę brutto, nie zaś kilka wariantów. Jedynym
mankamentem oferty jest to, że została ona wyliczona wskutek omyłki rachunkowej.
Nie jest prawdą, że zamawiający nie może jednoznacznie i w sposób nie budzący
wątpliwości ocenić jaką cenę oferty podał Wykonawca czyli za jaką cenę Wykonawca
zaproponował realizację zamówienia.
W rozpatrywanym przypadku wystąpią omyłka rachunkowa, gdyż przeprowadzenie
działań arytmetycznych na podanych w ofercie liczbach daje inny wynik niż podana w ofercie
cena brutto.
Zamawiający wywodzi jakoby „wpisanie poprawnych wartości w formularz ofertowy” było
bezwzględnym obowiązkiem wykonawcy. Przeczy to przepisom Pzp regulującym tzw.
„postępowanie korygujące” przy badaniu oferty.
Oferta powinna być co do zasady sporządzona bezbłędnie, jednak ustawodawca
dostrzega możliwość popełnienia różnych pomyłek przy jej przygotowaniu i określa kategorie
omyłek, których popełnienie nie dyskwalifikuje oferty. Zamawiający podczas procedury
badania ofert ma również, co wynika wprost z treści przepisów art. 87 ust. 2 Pzp, obowiązek
sprawdzenia, czy oferta nie zawiera omyłek, w tym oczywistych omyłek rachunkowych.
W przypadku ich dostrzeżenia ma obowiązek ich poprawienia. Jest to obowiązek nie
podlegający swobodnej ocenie zamawiającego.
Zamawiający twierdzi natomiast, że nie może skorzystać z przesłanki określonej w art.
87 ust. 2 Pzp, gdyż w jego ocenie omyłkę można poprawić na kilka sposobów, a nie
wiadomo który z nich jest zgodny z intencją Wykonawcy, ponieważ wymagałoby to
dodatkowych wyjaśnień, a taka omyłka nie może zostać uznana za oczywistą. Wniosek taki
nie ma podstaw w treści złożonej oferty.
Rachunkowe sprawdzenie poprawności wyliczenia ceny oferty w tym przypadku
sprowadza się do wykonania kilku prostych działań arytmetycznych, co umożliwia wykrycie
zaistnienia omyłki. Wykonawca podał w ofercie wartości, na podstawie których kalkulował
cenę oferty. Tak więc dokonanie obliczeń nie wymaga od zamawiającego wykonaniażadnych dodatkowych czynności, analiz czy pozyskiwania danych niezawartych w ofercie.
Zamawiający twierdzi, że nie może poprawić tych niezgodności jako oczywistej omyłki czy to
polegającej na niezgodności z SIWZ, czy niezgodności rachunkowej ponieważ nie jest
w stanie poprawić błędu bez podjęcia kroków w postaci dodatkowych wyjaśnień oraz
zastosowania rozważań, wyliczeń czy przyjmowania do rozpatrywania różnych wariantów
kalkulacji ceny oferty. Jakiekolwiek dodatkowe wyjaśnienia są w analizowanym przypadku
zbędne, tym bardziej, że odwołujący sam dwukrotnie informował zamawiającego
o popełnionej omyłce. Pierwszy raz informując jedynie o popełnieniu omyłki, drugi raz,
wskutek bezczynności zamawiającego dokładnie wskazał, że omyłkowo od kwoty netto
odjęto opust w kwocie 25 000 złotych zamiast 625 000 zł. Zamawiający mógł ten fakt
w prosty sposób potwierdzić przeprowadzając działanie matematyczne na podanych
w ofercie liczbach.
Wbrew temu co twierdzi zamawiający nie jest konieczne dokonywanie różnych
wariantów kalkulacji ceny. Sposób kalkulacji ceny przyjęty w ofercie odwołującego jest
oczywisty i nie wywołuje wątpliwości co do intencji odwołującego. Intencją odwołującego było
zaoferowanie ceny z zastosowaniem opustu wskazanego w ofercie. Potwierdza to
dodatkowo informacja odwołującego z 10 maja 2017 r. Zarówno cena netto oferty jak
i wartość opustu były wskazane w ofercie. O tym, że wolą odwołującego było udzielenie
opustu świadczy podanie w formularzu oferty ceny netto, wartości opustu i kwoty
pomniejszonej (co prawda błędnie) o opust, jak również fakt, że VAT został policzony od
kwoty pomniejszonej (błędnie) o opust, nie zaś od kwoty netto. Również wskazana cena
brutto została policzona od kwoty netto pomniejszonej o opust a następnie zwiększonej
o wartość VAT.
Widać więc, że od ceny netto odjęto wartość opustu i wartość po opuście przyjęto jako
podstawę dalszego wyliczenia ceny brutto, a jedynie popełniono omyłkę przy odejmowaniu.
Wobec powyższego sposób kalkulacji ceny brutto oferty jest czytelny i możliwe jest
prześledzenie działań arytmetycznych wykonanych przez odwołującego pod względem ich
poprawności, a tym samym bezsporne stwierdzenie omyłki.
SIWZ nie wskazuje szczegółowego sposobu określenia ceny oferty. W rozdziale XVI
„Opis sposobu obliczenia ceny” zamawiający wskazał jedynie, że Wykonawca jest
zobowiązany do określenia w formularzu oferty ceny – jako ceny kompletnej za całość
zamówienia, jednoznacznej i ostatecznej z uwzględnieniem właściwej stawki VAT, cena musi
być podana w złotych polskich z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, zaś
wykonawca zobowiązany jest do wypełnienia formularza ofertowego i określenia w nim ceny
brutto z uwzględnieniem stawki VAT oraz określenia wartości netto.
Brak natomiast szczegółowych regulacji na temat samego sposobu obliczenia ceny, jej
elementów składowych, czy dokonania kalkulacji ofertowej. Zamawiający nie zawarł w SIWZ
zakazu zastosowania opustów w cenie. Nie zawarł też żadnych regulacji odnośnie sposobu
ujęcia ewentualnego rabatu, czy opustu w cenie oferty. Należy przyjąć, że odwołujący jako
wykonawca zamówienia miał prawo obniżyć obliczoną na użytek zamówienia cenę i taką
obniżoną cenę wskazać w ofercie. Postanowienie SIWZ dotyczące „wypełnienia formularza
ofertowego i określenia w nim ceny brutto z uwzględnieniem stawki VAT oraz określenia
wartości netto” nie sprzeciwia się wskazaniu ceny w sposób w jako zrobił to odwołujący.
Postanowienie to wskazuje jedynie minimalne elementy ceny jakie powinny się znaleźć
w formularzu oferty, nie precyzuje jednak w jaki sposób elementy te mają być wyliczone.
Sam zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty nie zakwestionował zresztą prawa
odwołującego do obliczenia ceny z zastosowaniem opustu, ani też samego faktu udzielenia
takiego opustu.
W uzasadnieniu zamawiający dowodzi, że poprawienie omyłki doprowadziłoby do
zmiany treści oferty co jest niedopuszczalne. Art. 87 ust. 1 Pzp co do zasady zakazuje
jakichkolwiek zmian w treści oferty, jednak dopuszcza wyjątki od tej zasady, o czym
zamawiający zdaje się zapominać. Wyjątkiem od zasady niezmienności treści oferty jest
obowiązek poprawienia omyłek wskazanych w art. 87 ust. 2 Pzp. Omyłki mogą dotyczyć
również tak istotnych elementów oferty jak cena. („stanowisko sprowadzające się do uznania
wszelkich oczywistych omyłek rachunkowych jako zawierających się w niezgodności treści
oferty z treścią SIWZ jest nieuprawnione, bo byłoby to sprzeczne z wyszczególnieniem, jakie
w tym zakresie poczynił ustawodawca różnicując kwestie oczywistej omyłki rachunkowej
(odrzucenie na podstawie art. 89 ust 1 pkt 6 Pzp) oraz innej omyłki (odrzucenie na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp – wyrok KIO o sygn. akt KIO/UZP 30/10). Nie ma przy tym znaczenia
fakt, który podkreśla zamawiający, że wskazana w ofercie cena brutto była odczytana
podczas otwarcia ofert, czy też podana w informacji zamieszczonej na stronie
zamawiającego. Niejednokrotnie zdarza się bowiem, że cena podana podczas otwarcia ofert
ulega zmianie w trakcie postępowania wskutek poprawienia omyłki rachunkowej, innej
omyłki, czy nawet zwykłej omyłki pisarskiej.
Nie jest również istotne to, czy wskutek poprawienia oczywistej omyłki rachunkowej cena
zmieni się nieznacznie czy diametralnie. Istotność omyłki ma znaczenie tylko w przypadku
wskazanym w art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp.
Zamawiający odrzucił ofertę odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, gdyż
jego zdaniem treść oferty nie odpowiada treści SIWZ. Zamawiający nie wykazał jednak na
czym polega niezgodność oferty odwołującego z treścią SIWZ. Odrzucenie oferty jest więc
całkowicie bezpodstawne.
Opisane powyżej czynności zamawiającego skutkujące eliminacją oferty odwołującego
z postępowania zostały dokonane bezpodstawnie, z naruszeniem przepisów Pzp. Wobec
powyższego odwołujący wnosi jak we wstępie.
Odwołujący przesłał w terminie kopię odwołania zamawiającemu 17.05.2017 r. (art. 180
ust. 5 i art. 182 ust. 1-4 Pzp).
Zamawiający przesłał w terminie 2 dni kopię odwołania innym wykonawcom 17.05.2017
r. (art. 185 ust. 1 in initio Pzp).
22.05.2017 r. wykonawca C. Sp. z o.o. SP. k. z siedzibą w M., (...) złożył (1) Prezesowi
KIO, z kopiami dla (2) zamawiającego i (3) odwołującego, pismo o zgłoszeniu przystąpienia
po stronie zamawiającego do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia odwołania
(art. 185 ust. 2 Pzp).
22.05.2017 r. wykonawca T.I.T.B. (...) złożył (1) Prezesowi KIO, z kopiami dla (2)
zamawiającego i (3) odwołującego, pismo o zgłoszeniu przystąpienia po stronie
zamawiającego do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia odwołania (art. 185 ust.
2 Pzp).
Zamawiający wniósł odpowiedź na odwołanie do czasu zamknięcia rozprawy 25.05.2017
r. (art. 186 ust. 1 Pzp). Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie dokumentacji
postępowania, wyjaśnień oraz stanowisk stron zaprezentowanych podczas rozprawy –
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba stwierdziła, że odwołanie nie jest zasadne.
W ocenie Izby zostały wypełnione łącznie przesłanki zawarte w art. 179 ust. 1 Pzp, to
jest posiadania interesu w uzyskaniu danego zamówienia oraz wystąpienia możliwości
poniesienia szkody przez odwołującego.
Izba ustaliła, że stan faktyczny postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
(postanowienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz informacje zawarte
w ogłoszeniu o zamówieniu) nie jest sporny.
Izba postanowiła dopuścić jako dowód dokumentację postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego przekazaną przez zamawiającego, potwierdzoną za zgodność
z oryginałem.
W ocenie Izby, zarzut pierwszy naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp – przez zaniechanie
poprawienia oczywistej omyłki rachunkowej w ofercie odwołującego – nie zasługuje na
uwzględnienie.
Izba stwierdziła, że w rozpoznawanym postępowaniu 21.04.2017 r. zamawiający
dokonał jawnego otwarcia ofert, podczas którego podał m.in. ceny ofertowe. 25.04.2017 r.
obecny odwołujący złożył do zamawiającego pismo informujące, że cena jego oferty jest inna
niż podana podczas otwarcia ofert. Następnie 10.05.2017 r. obecny odwołujący
poinformował o oczywistej omyłce rachunkowej w swojej ofercie. Jednak 12.05.2017 r.
zamawiający nie znajdując powodów do uznania tego błędu jako oczywistej omyłki odrzucił
ofertę odwołującego. Z tego względu odwołujący wniósł 17.05.2017 r. odwołanie zarzucając
zamawiającemu naruszenie art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp przez zaniechanie dokonania
poprawienia oczywistej omyłki rachunkowej. Art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp brzmi »Zamawiający
poprawia w ofercie […] oczywiste omyłki rachunkowe, z uwzględnieniem konsekwencji
rachunkowych dokonanych poprawek […] niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę,
którego oferta została poprawiona«.
Zamawiający wziął pod uwagę wszystkie kwoty, które obecny odwołujący przedstawił
w ofercie:
1) cena brutto wykonania zamówienia: 8.192.046,00;
2) słownie: osiem milionów dwieście dwadzieścia dwa tysiące siedemset
dziewięćdziesiąt sześć 00/100 brutto [8.222.796,00];
3) upust: 625.000,00;
4) kwota
nieopisana:
6.660.200,00
(kwota
nieopisana,
którą
zamawiający
domniemywał, że była to cena netto po opuście);
5) kwota VAT: 1.531.846,00.
Zamawiający natknął się na pierwszą rozbieżność w cyfrowym i słownym zapisaniu ceny
ofertowej (8.192.046,00 i 8.222.796). Także kategoria opust czy upust nie była wymagana
przez zamawiającego. Zamawiający mógł domniemywać, że nieopisana kwota 6.660.200 zł
to kwota netto po opuście. Jednak zamawiający nie miał podstaw wnioskować, że była to
błędnie wyliczona cena netto po opuście, gdyż zamawiający nie mógł znaleźć
niepodważalnej podstawy do stwierdzenia, czy odwołujący popełnił błąd przy wpisywaniu
wartości opustu (odwołujący zamierzał wpisać 25.000 zł, a wpisał 625.000 zł) czy może
odwołujący popełnił błąd przy wpisywaniu wartości po opuście. Dla zamawiającego nie było
to oczywiste cyt. z odpowiedzi na odwołanie »skoro, jak zauważa sam odwołujący, kwota
VAT została obliczona w oparciu o wartość netto 6.660.200 zł, a zatem zamawiający mógł
przypuszczać, że to w kwocie upustu jest błąd. Za przyjęciem takiego rozumowania
przemawiałby również fakt, że tak wyliczony VAT razem z kwotą netto 6.660.200 zł daje
kwotę brutto umieszczoną cyfrowo [8.192.046 PLN] na formularzu ofertowym«. Dlatego
zamawiający doszedł do wniosku, że w rozpoznawanym przypadku nie można mówić
o oczywistej omyłce, gdy nawet nie można mieć pewności w którym miejscu odwołujący
zrobił tę omyłkę, a w którym miejscu podane liczby są wpisane zgodnie z zamierzeniem
odwołującego.
Ponadto zamawiający wykazał, że wpisując różne liczby jako wpisane przez
odwołującego błędnie można opracować 3 warianty i co za tym idzie 3 różne ceny
ostateczne. Zgodnie z wyrokiem KIO z 12 stycznia 2016, sygn. akt KIO 2834/15 »Błąd
w postaci omyłki rachunkowej musi polegać na błędnym wyliczeniu – na podstawie danych
wyjściowych, bezspornych – przyjętych przez zamawiającego, tak aby można było
bezsprzecznie stwierdzić niezmienność danych i dokonać właściwego poprawienia takiej
omyłki«. Ponadto, zgodnie z wyrokiem KIO z 13 października 2014 r., sygn. akt KIO 2015/14
»Omyłka oczywista to taka, której charakter przypadkowy, niezamierzony jest dostrzegalny
na pierwszy rzut oka, bez potrzeby wykonania jakiejkolwiek analizy«.
W omawianym przypadku zamawiający stwierdził, że są możliwe 3 różne warianty
poprawienia, z których żaden nie jest dominujący nad pozostałymi swoją logicznością czy
podstawnością.
1 wariant – prawidłowa cena brutto wpisana cyfrowo – 8.192.046 zł. Jeżeli do pomyłki
doszło przy jednoczesnym przyjęciu, że wartość netto z formularza pomniejszono o 25.000
zł. W takim przypadku należałoby poprawić cenę brutto wpisaną słownie i wartość opustu.
2 wariant – prawidłowa cena brutto wpisana słownie – 8.222.796 zł. W takim przypadku
należałoby uznać, że opust i nieopisana kwota niewymagane przez zamawiającego pojawiły
się omyłkowo i nie powinny być brane pod uwagę. Należałoby poprawić wartość netto na
1.537.596 zł.
3 wariant – prawidłowa cena netto – 6.060.200 zł. Wtedy poprawienia wymaga pozycja
VAT z 1.531.846 zł na 1.393.846 zł i cena brutto z 8.192.046,00 na 7.454.046 zł i cena
wyrażona słownie.
Izba musi przychylić się do zdania zamawiającego, że wobec wielu możliwości
poprawienia omyłki nie można jej uznać za oczywistą omyłkę rachunkową, o której mowa
w art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp. Odwołujący nie wykazał dlaczego jeden sposób poprawienia
omyłki w obliczaniu ceny miałby być przyjęty jako oczywisty, a pozostałe uznane za
nieoczywiste czy niemożliwe do zastosowania. W związku z tym, w ocenie Izby, zarzut
naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp przez zaniechanie poprawienia oczywistej omyłki
rachunkowej w ofercie odwołującego – nie może zasługiwać na uwzględnienie.
W ocenie Izby, zarzut drugi – naruszenia art. 89 ust. 1 Pzp, w szczególności art. 89 ust.
1 pkt 2 Pzp, przez bezpodstawne odrzucenie oferty odwołującego – nie zasługuje na
uwzględnienie.
Izba stwierdza, że zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp zamawiający ma obowiązek
odrzucić ofertę, jeżeli oferta zawiera błędy w obliczeniu ceny lub kosztu, art. 89 ust. 1 pkt 6
Pzp brzmi »Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli […] zawiera błędy w obliczeniu ceny lub
kosztu«. Zgodnie z przyczynami omówionymi w uzasadnieniu oddalenia zarzutu pierwszego
zamawiający nie mógł uznać, że oferta odwołującego nie zawiera błędów w obliczeniu ceny.
Ponadto powołanie się przez zamawiającego przy odrzuceniu oferty odwołującego na
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp nie miało wpływu na wynik postępowania, dlatego Izba nie może
uwzględnić odwołania na podstawie art. 192 ust. 2 Pzp, który to przepis brzmi »Izba
uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub
może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia«.
W zawiązku z tym Izba musi stwierdzić, że zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp,
przez bezpodstawne odrzucenie oferty odwołującego – nie może zasługiwać na
uwzględnienie.
Zamawiający – podczas prowadzenia postępowania – nie naruszył wskazanych przez
odwołującego przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.
Z powyższych względów oddalono odwołanie, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania uznając za uzasadnione koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu dojazdu pełnomocnika na wyznaczoną rozprawę
w kwocie 93,07 zł zgodnie z § 3 pkt 1 i pkt 2 lit. a rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r.
Nr 41, poz. 238 oraz z 2017 r. poz. 47).
Przewodniczący:
………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 86/17 z dnia 2017-12-01
- Sygn. akt KIO 1077/17 z dnia 2017-06-13
- Sygn. akt KIO 888/17 z dnia 2017-06-08
- Sygn. akt KIO 896/17 z dnia 2017-06-07
- Sygn. akt KIO 940/17, KIO 943/17 z dnia 2017-06-06
