rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2016-11-22
rok: 2016
data dokumentu: 2016-11-22
rok: 2016
sygnatury akt.:
KIO 2099/16
KIO 2099/16
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2016 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 7 listopada 2016 r. przez
Elektromontaż-Lublin Sp. z o.o. w Lublinie w postępowaniu prowadzonym przez TAURON
Dystrybucja S.A. w Krakowie
przy udziale wykonawców ZPUE S.A. we Włoszczowej zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 7 listopada 2016 r. przez
Elektromontaż-Lublin Sp. z o.o. w Lublinie w postępowaniu prowadzonym przez TAURON
Dystrybucja S.A. w Krakowie
przy udziale wykonawców ZPUE S.A. we Włoszczowej zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża Elektromontaż-Lublin Sp. z o.o. w Lublinie i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł 00 gr
(słownie:
piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Elektromontaż-Lublin Sp. z o.o. w
Lublinie Warszawie tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Elektromontaż-Lublin Sp. z o.o. w Lublinie na rzecz TAURON Dystrybucja
S.A. w Krakowie kwotę 4.319 zł 62 gr
(słownie: cztery tysiące trzysta dziewiętnaście złotych
sześćdziesiąt dwa grosze)
stanowiącą uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika oraz dojazdu pełnomocnika na posiedzenie.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Krakowie.
Przewodniczący: ………………………
Sygn. akt KIO 2099/16
Uzasadnienie
Zamawiający – TAURON Dystrybucja S.A. w Krakowie – prowadzi w trybie przetargu
nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164), dalej jako: „ustawa” lub „Pzp” postępowanie o
udzielenie zamówienia, którego przedmiotem jest dostawa stacji transformatorowych
prefabrykowanych SN/nN, część nr 3 - Dostawa stacji transformatorowych prefabrykowanych
SN/nN do Oddziałów w Gliwicach, Częstochowie i Będzinie. Ogłoszenie o zamówieniu
opublikowane zostało w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 2 marca 2016 r. pod numerem
2016/S 043-071807. Wartość zamówienia jest większa niż kwota wskazana w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
W związku z przesłaniem przez zamawiającego informacji o unieważnieniu
postępowania Elektromontaż – Lublin Sp. z o.o. w Lublinie wniósł odwołanie 7 listopada
2016 r. Zachowany został termin ustawowy na wniesienie odwołania i obowiązek
przekazania zamawiającemu kopii odwołania.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1) art. 7 ust. 1 Pzp w zakresie niezachowania zasady uczciwej konkurencji i równego
traktowania wykonawców przez preferowanie jednego wykonawcy - ZPUE SA w
formie stosowania wobec niego złagodzonych wymagań i akceptacji jego ofert
niezgodnych ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, dalej również jako
„SIWZ”;
2) art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez bezpodstawne odrzucenie oferty odwołującego pomimo
spełnienia wymogów szczegółowych zawartych w przedłożonych dokumentach i
złożonych wyjaśnieniach, tj.: raportów z testów badań i oceny technicznej głowic
konektorowych, wobec braku występowania na rynku krajowym i unijnym certyfikatów
zgodności na te głowice konektorowe, przy równoczesnym wykazaniu przez
odwołującego spełnienia wymagań szczegółowych norm wymaganych przez
zamawiającego i certyfikatu na zaciski V-klema spełniającej wymogi normy PN-EN
947-7-1:2012 jako w pełni spełniającego wymogi zamawiającego, przy braku
spełnienia normy PN-EN - 947-7-2:2012 nie mającej zastosowania dla przedmiotu
zamówienia;
3) art. 93 ust. 1 pkt 1 przez bezpodstawne unieważnienie postępowania przetargowego
opierającego się na stwierdzeniu, że oferta odwołującego nie była zgodna z
wymogami SIWZ.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu
unieważnienie unieważnienia postępowania w części 3, unieważnieniu odrzucenia oferty
odwołującego i dokonanie wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej.
W uzasadnieniu odwołujący powołał treść pisma z 28 października 2016 r., którym
zamawiający poinformował odwołującego o unieważnieniu postępowania w części 3. W
uzasadnieniu tej czynności zamawiający wskazał, że oferta odwołującego podlega
odrzuceniu. Jako przyczynę powołał niezgodność oferty odwołującego z wymogami SIWZ, tj.
nie przedstawienie certyfikatu zgodności dla głowic kablowych konektorowych SN oraz
nieprzedłożenie certyfikatu zgodności dla zacisków nN montowanych poza aparatem
potwierdzającego zgodność z normą PN-EN-60947-7-2:2002.
Odwołujący przywołał, że zgodnie z pkt 3.3.1.1. ppkt h) SIWZ zamawiający wymagał
Certyfikatu Zgodności dla głowic kablowych konektorowych SN, którego żaden producent nie
posiadał na dzień składania oferty. Zamawiający nie odstąpił od tego wymagania, ani przez
zmianę SIWZ, ani też w wyjaśnieniach udzielonych na stronie internetowej dotyczącej
postępowania przetargowego.
Odwołujący ocenił, że w związku z brakiem certyfikatów zgodności dla głowic
kablowych konektorowych SN na rynku europejskim, w tym takich renomowanych firm jak
Nexans z Francji, NKT z Danii, czy korporacji międzynarodowej Tyco Electronics, brak
takiego certyfikatu nie powinien być brany pod uwagę i stanowić podstawy odrzucenia oferty.
Wskazał, że wobec braku certyfikatu do oferty dołączył raport z testu nr TE213 1401dla
głowicy K430TB i K300PB oraz raport z testu nr TE 213 09 14 dla głowicy K158LR, a także
Ocenę Techniczną IEn - EWP-819/2011 z pismem EWP/150/2014 dla ww. głowic
konektorowych potwierdzające parametry i normy żądane przez zamawiającego.
Wyjaśnienia te nie zostały uznane przez zamawiającego, który – dokonując ponownej
oceny ofert nakazanej orzeczeniem Izby z 8 sierpnia 2016 r. - pismem z 29 września 2016 r.
wezwał odwołującego do uzupełnienia certyfikatu.
Zarzucił, że brak złożenia certyfikatu przez ZPUE S.A. nie stanął na przeszkodzie zawarcia z
tym wykonawcą umowy dotyczącej części I.
W odniesieniu do drugiej z podstaw niezgodności oferty z SIWZ odwołujący
przypomniał, że zamawiający żądał w SIWZ przedłożenia certyfikatu zgodności na zaciski V-
klema spełniającej wymogi normy PN-EN 947-7-1:2012 i PN-EN 947-7-2:2012. Wobec
dołączenia do oferty Certyfikatu zgodności Nr 049/15/Z wyłącznie na zgodność z normą PN-
EN 947-7-1:2012, zamawiający pismem z 6 czerwca 2016 r. wezwał odwołującego do
złożenia następującego wyjaśnienia:
„Zgodnie z pkt 3.3.11. ppkt k) SWZ Zamawiający wymagał dostarczenia Certyfikatu
Zgodności dla zacisków nN montowanych poza aparatem potwierdzającego zgodność z
normami określonymi W [N24] i [N25] lub [N44j i [N45] Załącznika nr 1 do Standardu
Technicznego. Do oferty dołączyli Państwo Certyfikat Zgodności potwierdzający zgodność z
normą PN-EN- 60947-7-1:2012. Prosimy o wyjaśnienie.”
Odwołujący pismem z 17czerwca 2016 r. udzielił następującego wyjaśnienia:
„Wyjaśniamy że, Certyfikat Zgodności Nr 049/15/Z potwierdza zgodność z normą PN-EN
947-7-1:2012, która jest wymagana przez Zamawiającego, natomiast norma PN-EN 947-7-
2:2012 według większości producentów zacisków nN praktycznie na rynku polskim nie jest
stosowana. Wobec powyższego Producenci zacisków nN kierując się zapotrzebowaniem
rynkowym w swoich certyfikatach nie badali zacisków na zgodność z normą PN-EN 947-7-
2:2012 traktując, że norma PN-EN 947-7-1:2012 na „...listwy zaciskowe do przewodów
miedzianych” zawiera w sobie „...listwy zaciskowe przewodu ochronnego do przewodów
miedzianych”. Ponadto informujemy, że zaproponowane w ofercie zaciski nN zgodne z
normą PN-EN 947-7-1:2012 były dotychczas stosowane dla wszystkich koncernów
energetycznych w Polsce”.
Odwołujący wskazał ponadto, że w dodatkowych wyjaśnieniach z 7 lipca 2016 r.
doprecyzował, że Certyfikat Zgodności Nr 049/15/Z na zaciski typu „V” potwierdza zgodność
z normą PN-EN 947-7-1:2012, która jest wymagana przez zamawiającego. Natomiast
certyfikat ten nie potwierdza zgodności z normą PN-EN 947-7- 2:2012, która to norma
obowiązuje do zacisków pod przewody i kable o przekroju maksymalnym 120 mm
. Te
zaciski nie mogą być stosowane do podłączania kabli o przekroju 240mm
2
, które występują
przy podłączeniach urządzeń będących przedmiotem tego zamówienia publicznego.
Odwołujący powołał, że wyjaśnienia zostały potwierdzone pismem Instytutu Energetyki
dotyczącym polskich norm na V-klemy. Podniósł, że identyczne stanowisko przedstawił
ZPUE S.A. dołączając pismo Stowarzyszenia Elektryków Polskich - Biuro Badawcze Jakości
z 26 kwietnia 2016 r. Pismo to zostało uznane przez zamawiającego przy pierwszej ocenie
ofert i zamawiający zawarł ze ZPUE S.A. umowę dotyczącą części I postępowania.
Odwołujący zarzucił również, że zamawiający powtarzając czynność oceny ofert nie wzywał
odwołującego do wyjaśnień lub uzupełnień w odniesieniu do normy PN-EN 947-7-1:2012.
Wykonawca ZPUE S.A. we Włoszczowej przystąpił do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego, zachowując termin ustawowy oraz obowiązek przekazania kopii
przystąpienia zamawiającemu i odwołującemu. Przystępujący wniósł o odrzucenie
odwołania, powołując się na upływ terminu związania ofertą odwołującego. Alternatywnie
wniósł o oddalenie odwołania.
Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba rozpoznała odwołanie na podstawie stanu prawnego obowiązującego przed
wejściem w życie ustawy z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy Prawo zamówień
publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 1020). Stosownie bowiem do
art. 16 ust. 1 tej ustawy nowelizującej do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego
wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej oraz do
odwołań i skarg do sądu dotyczących tych postępowań stosuje się przepisy dotychczasowe.
Odwołujący zgłosił opozycję przeciwko dopuszczeniu ZPUE S.A. do udziału w
postępowaniu odwoławczym po stronie zamawiającego. Argumentował, że oferta ZPUE S.A.
została odrzucona przez zamawiającego w wykonaniu wyroku Izby, w związku z tym podmiot
ten nie jest już wykonawcą uczestniczącym w postępowaniu o udzielenie zamówienia,
zatem nie ma interesu w popieraniu stanowiska zamawiającego co do unieważnienia
postępowania.
Izba postanowiła oddalić opozycję. Dostrzeżono, że definicja pojęcia „wykonawca”
wskazana w art. 2 pkt 11 ustawy nie wiąże statusu wykonawcy z postępowaniem o
udzielenie zamówienia publicznego (jak czyni to art. 179 ust. 1 Pzp wskazując wprost „dane
postępowanie o udzielenie zamówienia”) ale z zamówieniem publicznym tj. zgodnie z art. 2
pkt 11 Pzp umową dotyczącą przedmiotu zamówienia, jaką zamawiający zamierza zawrzeć.
W orzeczeniu wydanym w sprawie C-689/13 Trybunał Sprawiedliwości UE wyraził
pogląd, że wykonawcy są uprawnieni do wnoszenia środków ochrony prawnej nawet w
sytuacji, gdy skutkiem miałoby być unieważnienia postępowania, gdyż wówczas wykonawcy
mogą ubiegać się o te zamówienie publiczne w kolejnym postępowaniu. Trybunał przywołał
również orzeczenie w sprawie C-100/12.
Skoro zatem wykonawca jest uprawniony do
wniesienie odwołania, nawet jeśli jego skutkiem byłoby unieważnienie postępowania, to tym
bardziej nie można odmówić prawa do udziału w postępowaniu odwoławczym wykonawcy,
który popiera decyzję o unieważnieniu postępowania z powodu braku ważnych ofert, mając
nadzieję na uzyskanie zamówienia w kolejnym postępowaniu.
System środków ochrony prawnej stanowi realizację postulatów dyrektywy odwoławczej i
podstawowe pojęcia warunkujące dostęp wykonawców do systemu środków ochrony
prawnej powinny być interpretowane z uwzględnieniem wykładni proeuropejskiej.
Ponadto art. 185 ust. 2 Pzp stanowi o interesie w uzyskaniu rozstrzygnięcia
korzystnego dla strony do której zgłosiło się przystąpienie. Izba nie miała wątpliwości, że
ZPUE S.A. ma interes w utrzymaniu czynności unieważnienia postępowania, gdyż otwiera
mu to możliwość do wzięcia udziału w kolejnym postępowaniu i uzyskanie zamówienia, o
które się ubiegał.
Izba postanowiła nie odrzucać odwołania na podstawie art. 189 ust 2 pkt 2 Pzp.
Przepis ten nakazuje Izbie odrzucenie odwołania wniesionego przez podmiot nieuprawniony.
Wniosek o odrzucenie odwołania motywowany był tym, że termin związania ofertą złożoną
przez odwołującego upłynął, zatem oferta tego wykonawcy nie może być wybrana zgodnie z
przepisami ustawy i tym samym odwołujący nie jest już podmiotem uprawnionym do
wnoszenia środków ochrony prawnej.
Izba w składzie rozpoznającym odwołanie wyraża pogląd, że termin związania ofertą
jest doniosły na gruncie przepisów ustawy, zamawiający może dokonać wyboru oferty
wykonawcy w sytuacji, kiedy jest on związany złożoną przez siebie ofertą. Pomimo tego
odwołanie wykonawcy, który nie jest związany swoją ofertą, nie powoduje obligu odrzucenia
odwołania na podstawie art. 189 ust 2 pkt 2 Pzp. Nie można uznać za podmiot
nieuprawniony wykonawcy, który ubiega się o zamówienie publiczne w danym postępowaniu,
nie został prawomocnie wykluczony z postępowania o udzielenie zamówienia, ani też jego
oferta nie została odrzucona przez zamawiającego.
Izba uznała, że odwołujący jest uprawniony do wniesienia odwołania zgodnie z art.
179 ust. 1 Pzp. Materialnoprawne przesłanki dopuszczalności odwołania wskazane w tym
przepisie należy bowiem badać w odniesieniu do wskazanych przez odwołującego zarzutów
naruszenia przepisów ustawy. W konsekwencji, w okolicznościach sprawy, gdzie spór
dotyczy odrzucenia oferty odwołującego z racji jej niezgodności z wymaganiami specyfikacji
istotnych warunków zamówienia oraz unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia,
fakt braku związania odwołującego ofertą, którą złożył zamawiającemu, nie skutkuje
oddaleniem odwołania na podstawie art. 179 ust. 1 Pzp.
Okoliczności faktyczne sprawy nie są sporne. Rozstrzygnięcia wymaga natomiast
kwestia, czy zamawiający uprawniony był do odrzucenia oferty odwołującego na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Odwołanie podlega oddaleniu, pomimo tego że zarzuty odwołania znalazły
potwierdzenie.
Izba zważyła przede wszystkim, że z powołanego przez zamawiającego
uzasadnienia orzeczenia Izby wydanego w związku z badanym postępowaniem o udzielenie
zamówienia w sprawach o sygn. akt KIO 1345/16 i KIO 1353/16 nie wynika dyrektywa
odrzucenia oferty odwołującego z przyczyn powołanych przez zamawiającego. Izba nie
badała we wskazanym postępowaniu odwoławczym oferty odwołującego, ani też nie
odnosiła się do wykładni postanowień SIWZ, które stały się przyczyną odrzucenia oferty
odwołującego.
Z uzasadnienia powołanego rozstrzygnięcia Izby można wysnuć tezę o obowiązku
zamawiającego dokonywania wykładni postanowień SIWZ tak jak zostały one napisane, a
zatem wykładni literalnej, jako sprzyjającej zachowaniu zasady równego traktowania
wykonawców oraz uczciwej konkurencji. Izba w tym składzie orzekającym zgadza się z tą
tezą. Dostrzec jednak trzeba, że w przypadku wykazywania przez wykonawców zgodności
oferowanych dostaw z opisanymi wymaganiami zamawiającego należy wziąć pod rozwagę
nie tylko SIWZ w literalnym brzmieniu, ale również przepisy rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 19 lutego 2013 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać
zamawiający od wykonawcy oraz form, w jakich dokumenty te mogą być składane (Dz.U.
poz. 231). § 6 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia pozwala zamawiającemu na żądanie
zaświadczenia niezależnego podmiotu uprawnionego do kontroli jakości potwierdzającego,że dostarczone produkty odpowiadają określonym normom lub specyfikacjom technicznym.
Rozporządzenie w sprawie rodzajów dokumentów stanowi jednak w § 6 ust. 4, że jeżeli
wykonawca nie może złożyć zaświadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4 może złożyć inne
dokumenty potwierdzające odpowiednio stosowanie przez wykonawcę równoważnychśrodków zapewnienia jakości.
Z powołanych norm należy wysnuć wniosek, że w sytuacji nie złożenia przez
odwołującego certyfikatów wymaganych w SIWZ, zamawiający powinien dopuścić możliwość
potwierdzenia spełniania swoich wymagań innymi dokumentami. Zatem w sytuacji, gdy
odwołujący nie złożył zamawiającemu certyfikatu zgodności dla głowic kablowych SN, lecz
inne dokumenty – raporty z testów oraz pismo niezależnego instytutu – zamawiający
powinien poddać je ocenie.
Przyczyny dla których zamawiający nie uznał dokumentów złożonych przez odwołującego
zamiast certyfikatu powinny być wskazane w informacji o odrzuceniu oferty, co w
okolicznościach sporu nie nastąpiło. W informacji o unieważnieniu postępowania
zamawiający powoływał bowiem wyłącznie fakt nie złożenia certyfikatu. W tej sytuacji
toczenie na rozprawie sporu co do tego, czy raporty z testu potwierdzają spełnianie
wymagań zamawiającego jest niedopuszczalne (art. 192 ust. 7 Pzp).
Taką samą ocenę Izba wyraża wobec zarzutu dotyczącego certyfikatu zgodności z
normą PN-EN-60947-7-2-2012. Dodatkowo należy podkreślić, że w tym wypadku,
zamawiający, jeśli uznał, że sam certyfikat PN-EN-60947-7-1-2012 nie potwierdza spełniania
jego wymagań lub że nie jest dokumentem równoważnym, powinien wezwać odwołującego
do uzupełnienia braku na podstawie art. 26 ust. 3 Pzp, a dopiero, gdy wezwanie okaże się
bezskuteczne, mógł odrzucić ofertę odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Skoro zamawiający odrzucił ofertę z naruszeniem ustawy, to unieważnienie
postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 Pzp jest bezpodstawne.
W ocenie Izby zamawiający naruszył również art. 7 ust.1 Pzp. Przyczyny, dla których
odrzucił ofertę odwołującego, zamawiający znał od dnia otwarcia ofert. Nie były one jednak
dla niego przeszkodą do udzielenie zamówienia w 1 części postępowania ZPUE S.A., który
również nie złożył wymaganych certyfikatów. Kwestię tę zamawiający badał w czasie
postępowania, jednak wyniki tego badania przyniosły odmienne skutki w przypadku ofert
odwołującego i ZPUE S.A. Stosowanie w takich samych stanach faktycznych innych miar w
stosunku do różnych wykonawców stanowi oczywiste naruszenie art. 7 ust. 1 Pzp, którego
zamawiający się dopuścił.
Stwierdzone przez Izbę naruszenia przepisów ustawy nie przyniosły jednak skutku w
postaci uwzględnienia odwołania.
Izba w składzie rozpoznającym odwołanie wyraża pogląd, że wybór najkorzystniejszej oferty
w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego może nastąpić wyłącznie w sytuacji,
gdy nie upłynął termin związania wykonawcy tą ofertą. Związanie ofertą ma znaczenie z
punktu widzenia osiągnięcia celu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, czyli
zawarcia umowy z wykonawcą, który złożył najkorzystniejszą ofertą z poszanowaniem zasad
uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.
W sytuacji, gdy termin związania ofertą upłynął, jego przywrócenie nie jest możliwe. Pogląd
przeciwny prowadziłby do tego, że zamawiający byłby zdany na swobodną decyzję
wykonawcy, czy zechce zawrzeć umowę w sprawie zamówienia publicznego na warunkach
wskazanych w ofercie, czy też nie. Zawarcie umowy nie byłoby w takim przypadku
zabezpieczone przez wniesione wadium, gdyż zamawiający nie może zatrzymać wadium
wykonawcy, który nie jest związany swoją ofertą. Wyrażenie przez wykonawcę zgody, który
nie jest związany swoją ofertą, na zawarcie umowy z zamawiającym, nie jest udzieleniem
zamówienia w postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego, lecz sui
generis negocjacjami, co w sformalizowanym postępowaniu przetargowym jest
niedopuszczalne.
Jest niesporne między stronami, że zamawiający wezwał odwołującego do
przedłużenia terminu związania ofertą. Wezwania tego zamawiający zgodnie z art. 85 Pzp
może dokonać tyko jeden raz. W tej sytuacji to na odwołującym spoczywała powinność
dbania o to, aby termin związania ofertą nie upłynął, a odwołujący tego nie uczynił.
Znajomość przepisów prawa oraz wynikających z nich następstw mieści się w modelu
staranności oczekiwanej od wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia.
Nie ma też znaczenia, że odwołujący nie odebrał wadium, wniesionego w
postępowaniu.
Termin związania ofertą i zabezpieczenie oferty wadium to dwie odrębne instytucje prawne,
dwa niezależne od siebie wymogi. Z faktu, że odwołujący nie odebrał wniesionego wadium,
nie można domniemywać, że przedłużył termin związania ofertą. Postępowanie o udzielenie
zamówienia ma charakter sformalizowany i zgodnie z art. 9 ust. 1 Pzp prowadzi się je w
formie pisemnej. Nie ma w nim zatem miejsca na czynności konkludentne.
W tym stanie rzeczy Izba na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 Pzp orzekła, jak w pkt 1
sentencji.
O kosztach Izba orzekła na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp, uwzględniając koszty
wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego (ograniczając je do kwoty 3.600 zł) oraz
koszty dojazdu na posiedzenie w łącznej kwocie 4.319 zł 62 zł, zgodnie z § 3 pkt 2 lit. a i b
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010r. w sprawie wysokości oraz
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący:
................................
1. oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża Elektromontaż-Lublin Sp. z o.o. w Lublinie i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł 00 gr
(słownie:
piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Elektromontaż-Lublin Sp. z o.o. w
Lublinie Warszawie tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Elektromontaż-Lublin Sp. z o.o. w Lublinie na rzecz TAURON Dystrybucja
S.A. w Krakowie kwotę 4.319 zł 62 gr
(słownie: cztery tysiące trzysta dziewiętnaście złotych
sześćdziesiąt dwa grosze)
stanowiącą uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika oraz dojazdu pełnomocnika na posiedzenie.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Krakowie.
Przewodniczący: ………………………
Sygn. akt KIO 2099/16
Uzasadnienie
Zamawiający – TAURON Dystrybucja S.A. w Krakowie – prowadzi w trybie przetargu
nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164), dalej jako: „ustawa” lub „Pzp” postępowanie o
udzielenie zamówienia, którego przedmiotem jest dostawa stacji transformatorowych
prefabrykowanych SN/nN, część nr 3 - Dostawa stacji transformatorowych prefabrykowanych
SN/nN do Oddziałów w Gliwicach, Częstochowie i Będzinie. Ogłoszenie o zamówieniu
opublikowane zostało w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 2 marca 2016 r. pod numerem
2016/S 043-071807. Wartość zamówienia jest większa niż kwota wskazana w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
W związku z przesłaniem przez zamawiającego informacji o unieważnieniu
postępowania Elektromontaż – Lublin Sp. z o.o. w Lublinie wniósł odwołanie 7 listopada
2016 r. Zachowany został termin ustawowy na wniesienie odwołania i obowiązek
przekazania zamawiającemu kopii odwołania.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1) art. 7 ust. 1 Pzp w zakresie niezachowania zasady uczciwej konkurencji i równego
traktowania wykonawców przez preferowanie jednego wykonawcy - ZPUE SA w
formie stosowania wobec niego złagodzonych wymagań i akceptacji jego ofert
niezgodnych ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, dalej również jako
„SIWZ”;
2) art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez bezpodstawne odrzucenie oferty odwołującego pomimo
spełnienia wymogów szczegółowych zawartych w przedłożonych dokumentach i
złożonych wyjaśnieniach, tj.: raportów z testów badań i oceny technicznej głowic
konektorowych, wobec braku występowania na rynku krajowym i unijnym certyfikatów
zgodności na te głowice konektorowe, przy równoczesnym wykazaniu przez
odwołującego spełnienia wymagań szczegółowych norm wymaganych przez
zamawiającego i certyfikatu na zaciski V-klema spełniającej wymogi normy PN-EN
947-7-1:2012 jako w pełni spełniającego wymogi zamawiającego, przy braku
spełnienia normy PN-EN - 947-7-2:2012 nie mającej zastosowania dla przedmiotu
zamówienia;
3) art. 93 ust. 1 pkt 1 przez bezpodstawne unieważnienie postępowania przetargowego
opierającego się na stwierdzeniu, że oferta odwołującego nie była zgodna z
wymogami SIWZ.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu
unieważnienie unieważnienia postępowania w części 3, unieważnieniu odrzucenia oferty
odwołującego i dokonanie wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej.
W uzasadnieniu odwołujący powołał treść pisma z 28 października 2016 r., którym
zamawiający poinformował odwołującego o unieważnieniu postępowania w części 3. W
uzasadnieniu tej czynności zamawiający wskazał, że oferta odwołującego podlega
odrzuceniu. Jako przyczynę powołał niezgodność oferty odwołującego z wymogami SIWZ, tj.
nie przedstawienie certyfikatu zgodności dla głowic kablowych konektorowych SN oraz
nieprzedłożenie certyfikatu zgodności dla zacisków nN montowanych poza aparatem
potwierdzającego zgodność z normą PN-EN-60947-7-2:2002.
Odwołujący przywołał, że zgodnie z pkt 3.3.1.1. ppkt h) SIWZ zamawiający wymagał
Certyfikatu Zgodności dla głowic kablowych konektorowych SN, którego żaden producent nie
posiadał na dzień składania oferty. Zamawiający nie odstąpił od tego wymagania, ani przez
zmianę SIWZ, ani też w wyjaśnieniach udzielonych na stronie internetowej dotyczącej
postępowania przetargowego.
Odwołujący ocenił, że w związku z brakiem certyfikatów zgodności dla głowic
kablowych konektorowych SN na rynku europejskim, w tym takich renomowanych firm jak
Nexans z Francji, NKT z Danii, czy korporacji międzynarodowej Tyco Electronics, brak
takiego certyfikatu nie powinien być brany pod uwagę i stanowić podstawy odrzucenia oferty.
Wskazał, że wobec braku certyfikatu do oferty dołączył raport z testu nr TE213 1401dla
głowicy K430TB i K300PB oraz raport z testu nr TE 213 09 14 dla głowicy K158LR, a także
Ocenę Techniczną IEn - EWP-819/2011 z pismem EWP/150/2014 dla ww. głowic
konektorowych potwierdzające parametry i normy żądane przez zamawiającego.
Wyjaśnienia te nie zostały uznane przez zamawiającego, który – dokonując ponownej
oceny ofert nakazanej orzeczeniem Izby z 8 sierpnia 2016 r. - pismem z 29 września 2016 r.
wezwał odwołującego do uzupełnienia certyfikatu.
Zarzucił, że brak złożenia certyfikatu przez ZPUE S.A. nie stanął na przeszkodzie zawarcia z
tym wykonawcą umowy dotyczącej części I.
W odniesieniu do drugiej z podstaw niezgodności oferty z SIWZ odwołujący
przypomniał, że zamawiający żądał w SIWZ przedłożenia certyfikatu zgodności na zaciski V-
klema spełniającej wymogi normy PN-EN 947-7-1:2012 i PN-EN 947-7-2:2012. Wobec
dołączenia do oferty Certyfikatu zgodności Nr 049/15/Z wyłącznie na zgodność z normą PN-
EN 947-7-1:2012, zamawiający pismem z 6 czerwca 2016 r. wezwał odwołującego do
złożenia następującego wyjaśnienia:
„Zgodnie z pkt 3.3.11. ppkt k) SWZ Zamawiający wymagał dostarczenia Certyfikatu
Zgodności dla zacisków nN montowanych poza aparatem potwierdzającego zgodność z
normami określonymi W [N24] i [N25] lub [N44j i [N45] Załącznika nr 1 do Standardu
Technicznego. Do oferty dołączyli Państwo Certyfikat Zgodności potwierdzający zgodność z
normą PN-EN- 60947-7-1:2012. Prosimy o wyjaśnienie.”
Odwołujący pismem z 17czerwca 2016 r. udzielił następującego wyjaśnienia:
„Wyjaśniamy że, Certyfikat Zgodności Nr 049/15/Z potwierdza zgodność z normą PN-EN
947-7-1:2012, która jest wymagana przez Zamawiającego, natomiast norma PN-EN 947-7-
2:2012 według większości producentów zacisków nN praktycznie na rynku polskim nie jest
stosowana. Wobec powyższego Producenci zacisków nN kierując się zapotrzebowaniem
rynkowym w swoich certyfikatach nie badali zacisków na zgodność z normą PN-EN 947-7-
2:2012 traktując, że norma PN-EN 947-7-1:2012 na „...listwy zaciskowe do przewodów
miedzianych” zawiera w sobie „...listwy zaciskowe przewodu ochronnego do przewodów
miedzianych”. Ponadto informujemy, że zaproponowane w ofercie zaciski nN zgodne z
normą PN-EN 947-7-1:2012 były dotychczas stosowane dla wszystkich koncernów
energetycznych w Polsce”.
Odwołujący wskazał ponadto, że w dodatkowych wyjaśnieniach z 7 lipca 2016 r.
doprecyzował, że Certyfikat Zgodności Nr 049/15/Z na zaciski typu „V” potwierdza zgodność
z normą PN-EN 947-7-1:2012, która jest wymagana przez zamawiającego. Natomiast
certyfikat ten nie potwierdza zgodności z normą PN-EN 947-7- 2:2012, która to norma
obowiązuje do zacisków pod przewody i kable o przekroju maksymalnym 120 mm
. Te
zaciski nie mogą być stosowane do podłączania kabli o przekroju 240mm
2
, które występują
przy podłączeniach urządzeń będących przedmiotem tego zamówienia publicznego.
Odwołujący powołał, że wyjaśnienia zostały potwierdzone pismem Instytutu Energetyki
dotyczącym polskich norm na V-klemy. Podniósł, że identyczne stanowisko przedstawił
ZPUE S.A. dołączając pismo Stowarzyszenia Elektryków Polskich - Biuro Badawcze Jakości
z 26 kwietnia 2016 r. Pismo to zostało uznane przez zamawiającego przy pierwszej ocenie
ofert i zamawiający zawarł ze ZPUE S.A. umowę dotyczącą części I postępowania.
Odwołujący zarzucił również, że zamawiający powtarzając czynność oceny ofert nie wzywał
odwołującego do wyjaśnień lub uzupełnień w odniesieniu do normy PN-EN 947-7-1:2012.
Wykonawca ZPUE S.A. we Włoszczowej przystąpił do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego, zachowując termin ustawowy oraz obowiązek przekazania kopii
przystąpienia zamawiającemu i odwołującemu. Przystępujący wniósł o odrzucenie
odwołania, powołując się na upływ terminu związania ofertą odwołującego. Alternatywnie
wniósł o oddalenie odwołania.
Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba rozpoznała odwołanie na podstawie stanu prawnego obowiązującego przed
wejściem w życie ustawy z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy Prawo zamówień
publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 1020). Stosownie bowiem do
art. 16 ust. 1 tej ustawy nowelizującej do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego
wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej oraz do
odwołań i skarg do sądu dotyczących tych postępowań stosuje się przepisy dotychczasowe.
Odwołujący zgłosił opozycję przeciwko dopuszczeniu ZPUE S.A. do udziału w
postępowaniu odwoławczym po stronie zamawiającego. Argumentował, że oferta ZPUE S.A.
została odrzucona przez zamawiającego w wykonaniu wyroku Izby, w związku z tym podmiot
ten nie jest już wykonawcą uczestniczącym w postępowaniu o udzielenie zamówienia,
zatem nie ma interesu w popieraniu stanowiska zamawiającego co do unieważnienia
postępowania.
Izba postanowiła oddalić opozycję. Dostrzeżono, że definicja pojęcia „wykonawca”
wskazana w art. 2 pkt 11 ustawy nie wiąże statusu wykonawcy z postępowaniem o
udzielenie zamówienia publicznego (jak czyni to art. 179 ust. 1 Pzp wskazując wprost „dane
postępowanie o udzielenie zamówienia”) ale z zamówieniem publicznym tj. zgodnie z art. 2
pkt 11 Pzp umową dotyczącą przedmiotu zamówienia, jaką zamawiający zamierza zawrzeć.
W orzeczeniu wydanym w sprawie C-689/13 Trybunał Sprawiedliwości UE wyraził
pogląd, że wykonawcy są uprawnieni do wnoszenia środków ochrony prawnej nawet w
sytuacji, gdy skutkiem miałoby być unieważnienia postępowania, gdyż wówczas wykonawcy
mogą ubiegać się o te zamówienie publiczne w kolejnym postępowaniu. Trybunał przywołał
również orzeczenie w sprawie C-100/12.
Skoro zatem wykonawca jest uprawniony do
wniesienie odwołania, nawet jeśli jego skutkiem byłoby unieważnienie postępowania, to tym
bardziej nie można odmówić prawa do udziału w postępowaniu odwoławczym wykonawcy,
który popiera decyzję o unieważnieniu postępowania z powodu braku ważnych ofert, mając
nadzieję na uzyskanie zamówienia w kolejnym postępowaniu.
System środków ochrony prawnej stanowi realizację postulatów dyrektywy odwoławczej i
podstawowe pojęcia warunkujące dostęp wykonawców do systemu środków ochrony
prawnej powinny być interpretowane z uwzględnieniem wykładni proeuropejskiej.
Ponadto art. 185 ust. 2 Pzp stanowi o interesie w uzyskaniu rozstrzygnięcia
korzystnego dla strony do której zgłosiło się przystąpienie. Izba nie miała wątpliwości, że
ZPUE S.A. ma interes w utrzymaniu czynności unieważnienia postępowania, gdyż otwiera
mu to możliwość do wzięcia udziału w kolejnym postępowaniu i uzyskanie zamówienia, o
które się ubiegał.
Izba postanowiła nie odrzucać odwołania na podstawie art. 189 ust 2 pkt 2 Pzp.
Przepis ten nakazuje Izbie odrzucenie odwołania wniesionego przez podmiot nieuprawniony.
Wniosek o odrzucenie odwołania motywowany był tym, że termin związania ofertą złożoną
przez odwołującego upłynął, zatem oferta tego wykonawcy nie może być wybrana zgodnie z
przepisami ustawy i tym samym odwołujący nie jest już podmiotem uprawnionym do
wnoszenia środków ochrony prawnej.
Izba w składzie rozpoznającym odwołanie wyraża pogląd, że termin związania ofertą
jest doniosły na gruncie przepisów ustawy, zamawiający może dokonać wyboru oferty
wykonawcy w sytuacji, kiedy jest on związany złożoną przez siebie ofertą. Pomimo tego
odwołanie wykonawcy, który nie jest związany swoją ofertą, nie powoduje obligu odrzucenia
odwołania na podstawie art. 189 ust 2 pkt 2 Pzp. Nie można uznać za podmiot
nieuprawniony wykonawcy, który ubiega się o zamówienie publiczne w danym postępowaniu,
nie został prawomocnie wykluczony z postępowania o udzielenie zamówienia, ani też jego
oferta nie została odrzucona przez zamawiającego.
Izba uznała, że odwołujący jest uprawniony do wniesienia odwołania zgodnie z art.
179 ust. 1 Pzp. Materialnoprawne przesłanki dopuszczalności odwołania wskazane w tym
przepisie należy bowiem badać w odniesieniu do wskazanych przez odwołującego zarzutów
naruszenia przepisów ustawy. W konsekwencji, w okolicznościach sprawy, gdzie spór
dotyczy odrzucenia oferty odwołującego z racji jej niezgodności z wymaganiami specyfikacji
istotnych warunków zamówienia oraz unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia,
fakt braku związania odwołującego ofertą, którą złożył zamawiającemu, nie skutkuje
oddaleniem odwołania na podstawie art. 179 ust. 1 Pzp.
Okoliczności faktyczne sprawy nie są sporne. Rozstrzygnięcia wymaga natomiast
kwestia, czy zamawiający uprawniony był do odrzucenia oferty odwołującego na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Odwołanie podlega oddaleniu, pomimo tego że zarzuty odwołania znalazły
potwierdzenie.
Izba zważyła przede wszystkim, że z powołanego przez zamawiającego
uzasadnienia orzeczenia Izby wydanego w związku z badanym postępowaniem o udzielenie
zamówienia w sprawach o sygn. akt KIO 1345/16 i KIO 1353/16 nie wynika dyrektywa
odrzucenia oferty odwołującego z przyczyn powołanych przez zamawiającego. Izba nie
badała we wskazanym postępowaniu odwoławczym oferty odwołującego, ani też nie
odnosiła się do wykładni postanowień SIWZ, które stały się przyczyną odrzucenia oferty
odwołującego.
Z uzasadnienia powołanego rozstrzygnięcia Izby można wysnuć tezę o obowiązku
zamawiającego dokonywania wykładni postanowień SIWZ tak jak zostały one napisane, a
zatem wykładni literalnej, jako sprzyjającej zachowaniu zasady równego traktowania
wykonawców oraz uczciwej konkurencji. Izba w tym składzie orzekającym zgadza się z tą
tezą. Dostrzec jednak trzeba, że w przypadku wykazywania przez wykonawców zgodności
oferowanych dostaw z opisanymi wymaganiami zamawiającego należy wziąć pod rozwagę
nie tylko SIWZ w literalnym brzmieniu, ale również przepisy rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 19 lutego 2013 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać
zamawiający od wykonawcy oraz form, w jakich dokumenty te mogą być składane (Dz.U.
poz. 231). § 6 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia pozwala zamawiającemu na żądanie
zaświadczenia niezależnego podmiotu uprawnionego do kontroli jakości potwierdzającego,że dostarczone produkty odpowiadają określonym normom lub specyfikacjom technicznym.
Rozporządzenie w sprawie rodzajów dokumentów stanowi jednak w § 6 ust. 4, że jeżeli
wykonawca nie może złożyć zaświadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4 może złożyć inne
dokumenty potwierdzające odpowiednio stosowanie przez wykonawcę równoważnychśrodków zapewnienia jakości.
Z powołanych norm należy wysnuć wniosek, że w sytuacji nie złożenia przez
odwołującego certyfikatów wymaganych w SIWZ, zamawiający powinien dopuścić możliwość
potwierdzenia spełniania swoich wymagań innymi dokumentami. Zatem w sytuacji, gdy
odwołujący nie złożył zamawiającemu certyfikatu zgodności dla głowic kablowych SN, lecz
inne dokumenty – raporty z testów oraz pismo niezależnego instytutu – zamawiający
powinien poddać je ocenie.
Przyczyny dla których zamawiający nie uznał dokumentów złożonych przez odwołującego
zamiast certyfikatu powinny być wskazane w informacji o odrzuceniu oferty, co w
okolicznościach sporu nie nastąpiło. W informacji o unieważnieniu postępowania
zamawiający powoływał bowiem wyłącznie fakt nie złożenia certyfikatu. W tej sytuacji
toczenie na rozprawie sporu co do tego, czy raporty z testu potwierdzają spełnianie
wymagań zamawiającego jest niedopuszczalne (art. 192 ust. 7 Pzp).
Taką samą ocenę Izba wyraża wobec zarzutu dotyczącego certyfikatu zgodności z
normą PN-EN-60947-7-2-2012. Dodatkowo należy podkreślić, że w tym wypadku,
zamawiający, jeśli uznał, że sam certyfikat PN-EN-60947-7-1-2012 nie potwierdza spełniania
jego wymagań lub że nie jest dokumentem równoważnym, powinien wezwać odwołującego
do uzupełnienia braku na podstawie art. 26 ust. 3 Pzp, a dopiero, gdy wezwanie okaże się
bezskuteczne, mógł odrzucić ofertę odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Skoro zamawiający odrzucił ofertę z naruszeniem ustawy, to unieważnienie
postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 Pzp jest bezpodstawne.
W ocenie Izby zamawiający naruszył również art. 7 ust.1 Pzp. Przyczyny, dla których
odrzucił ofertę odwołującego, zamawiający znał od dnia otwarcia ofert. Nie były one jednak
dla niego przeszkodą do udzielenie zamówienia w 1 części postępowania ZPUE S.A., który
również nie złożył wymaganych certyfikatów. Kwestię tę zamawiający badał w czasie
postępowania, jednak wyniki tego badania przyniosły odmienne skutki w przypadku ofert
odwołującego i ZPUE S.A. Stosowanie w takich samych stanach faktycznych innych miar w
stosunku do różnych wykonawców stanowi oczywiste naruszenie art. 7 ust. 1 Pzp, którego
zamawiający się dopuścił.
Stwierdzone przez Izbę naruszenia przepisów ustawy nie przyniosły jednak skutku w
postaci uwzględnienia odwołania.
Izba w składzie rozpoznającym odwołanie wyraża pogląd, że wybór najkorzystniejszej oferty
w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego może nastąpić wyłącznie w sytuacji,
gdy nie upłynął termin związania wykonawcy tą ofertą. Związanie ofertą ma znaczenie z
punktu widzenia osiągnięcia celu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, czyli
zawarcia umowy z wykonawcą, który złożył najkorzystniejszą ofertą z poszanowaniem zasad
uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.
W sytuacji, gdy termin związania ofertą upłynął, jego przywrócenie nie jest możliwe. Pogląd
przeciwny prowadziłby do tego, że zamawiający byłby zdany na swobodną decyzję
wykonawcy, czy zechce zawrzeć umowę w sprawie zamówienia publicznego na warunkach
wskazanych w ofercie, czy też nie. Zawarcie umowy nie byłoby w takim przypadku
zabezpieczone przez wniesione wadium, gdyż zamawiający nie może zatrzymać wadium
wykonawcy, który nie jest związany swoją ofertą. Wyrażenie przez wykonawcę zgody, który
nie jest związany swoją ofertą, na zawarcie umowy z zamawiającym, nie jest udzieleniem
zamówienia w postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego, lecz sui
generis negocjacjami, co w sformalizowanym postępowaniu przetargowym jest
niedopuszczalne.
Jest niesporne między stronami, że zamawiający wezwał odwołującego do
przedłużenia terminu związania ofertą. Wezwania tego zamawiający zgodnie z art. 85 Pzp
może dokonać tyko jeden raz. W tej sytuacji to na odwołującym spoczywała powinność
dbania o to, aby termin związania ofertą nie upłynął, a odwołujący tego nie uczynił.
Znajomość przepisów prawa oraz wynikających z nich następstw mieści się w modelu
staranności oczekiwanej od wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia.
Nie ma też znaczenia, że odwołujący nie odebrał wadium, wniesionego w
postępowaniu.
Termin związania ofertą i zabezpieczenie oferty wadium to dwie odrębne instytucje prawne,
dwa niezależne od siebie wymogi. Z faktu, że odwołujący nie odebrał wniesionego wadium,
nie można domniemywać, że przedłużył termin związania ofertą. Postępowanie o udzielenie
zamówienia ma charakter sformalizowany i zgodnie z art. 9 ust. 1 Pzp prowadzi się je w
formie pisemnej. Nie ma w nim zatem miejsca na czynności konkludentne.
W tym stanie rzeczy Izba na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 Pzp orzekła, jak w pkt 1
sentencji.
O kosztach Izba orzekła na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp, uwzględniając koszty
wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego (ograniczając je do kwoty 3.600 zł) oraz
koszty dojazdu na posiedzenie w łącznej kwocie 4.319 zł 62 zł, zgodnie z § 3 pkt 2 lit. a i b
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010r. w sprawie wysokości oraz
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący:
................................
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 2098/16 z dnia 2016-11-24
- Sygn. akt KIO 2053/16 z dnia 2016-11-23
- Sygn. akt KIO 2095/16 z dnia 2016-11-21
- Sygn. akt KIO 2094/16 z dnia 2016-11-21
- Sygn. akt KIO 1498/16 z dnia 2016-11-21
