rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2016-02-01
rok: 2016
data dokumentu: 2016-02-01
rok: 2016
sygnatury akt.:
KIO 44/16
KIO 44/16
KIO 46/16
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2016 r. odwołań wniesionych do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej:
A) w dniu 15 stycznia 2016 r. przez Odwołującego
Eneris Surowce Spółka Akcyjna z
siedzibą w Kielcach przy
ul. Zagańskiej 232A, 25-563 Kielce (sygn. akt KIO 44/16);
B) w dniu 15 stycznia 2016 r. przez Odwołującego – wykonawców wspólnie
ubiegających się o zamówienie
SITA Płocka Gospodarka Komunalna Spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Płocku przy ul. Przemysłowej 31, 09-
400 Płock,
Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gostyninie przy ul. Bierzewickiej 32,
09-500 Gostynin (sygn. akt KIO 46/16)
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego
Gminę Miasta Gostynina, Rynek 26,
09-500 Gostynin
przy udziale
wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie
SITA Płocka Gospodarka
Komunalna Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Płocku przy ul.
Przemysłowej 31, 09-400 Płock,
Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gostyninie przy ul. Bierzewickiej
32, 09-500 Gostynin zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn.
akt KIO 44/16 po stronie Zamawiającego
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
Krajowej Izby Odwoławczej:
A) w dniu 15 stycznia 2016 r. przez Odwołującego
Eneris Surowce Spółka Akcyjna z
siedzibą w Kielcach przy
ul. Zagańskiej 232A, 25-563 Kielce (sygn. akt KIO 44/16);
B) w dniu 15 stycznia 2016 r. przez Odwołującego – wykonawców wspólnie
ubiegających się o zamówienie
SITA Płocka Gospodarka Komunalna Spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Płocku przy ul. Przemysłowej 31, 09-
400 Płock,
Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gostyninie przy ul. Bierzewickiej 32,
09-500 Gostynin (sygn. akt KIO 46/16)
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego
Gminę Miasta Gostynina, Rynek 26,
09-500 Gostynin
przy udziale
wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie
SITA Płocka Gospodarka
Komunalna Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Płocku przy ul.
Przemysłowej 31, 09-400 Płock,
Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gostyninie przy ul. Bierzewickiej
32, 09-500 Gostynin zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn.
akt KIO 44/16 po stronie Zamawiającego
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
orzeka:
1
A. Uwzględnia odwołanie wniesione przez Eneris Surowce Spółka Akcyjna z
siedzibą w Kielcach i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności z dnia
5 stycznia 2016 r. polegających na odrzuceniu oferty Eneris Surowce S.A. oraz
unieważnieniu postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy i nakazuje
ponowną ocenę ofert z uwzględnieniem oferty Eneris Surowce S.A. (sygn. akt
KIO 44/16);
B. Uwzględnia odwołanie wniesione przez wykonawców wspólnie ubiegających
się o zamówienie SITA Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w
Płocku, Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o. z
siedzibą w Gostyninie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności z
dnia 5 stycznia 2016 r. unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1
pkt 4 Ustawy i nakazuje ponowną ocenę ofert niepodlegających odrzuceniu
(sygn. akt KIO 46/16).
2. Kosztami postępowania odwoławczego obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się
o zamówienie SITA Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku,
Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
z siedzibą w Gostyninie,
zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego
(sygn. akt KIO 44/16) oraz Zamawiającego - Gminę Miasta Gostynina (sygn. akt KIO
46/16) i:
2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
30.000 zł 00 gr. (słownie:
trzydzieści tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Odwołujących: Eneris Surowce
S.A. z siedzibą w Kielcach (sygn. akt KIO 44/16) oraz wykonawców wspólnie
ubiegających się o zamówienie SITA Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z
siedzibą w Płocku, Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
z
siedzibą w Gostyninie (sygn. akt KIO 46/16), tytułem wpisów od odwołań.
2.2 Zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie SITA Płocka
Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku, Przedsiębiorstwo Oczyszczania
Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
z siedzibą w Gostyninie na rzecz Odwołującego Eneris
Surowce S.A. z/s w Kielcach (sygn. akt KIO 44/16) oraz od Zamawiającego – Gminy
Miasta Gostynina na rzecz Odwołującego - wykonawców wspólnie ubiegających się o
zamówienie SITA Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku,
Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
z siedzibą w Gostyninie
(sygn. akt KIO 46/16) kwotę
37.200 zł 00
gr. (słownie: trzydzieści siedem tysięcy
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
dwieście złotych zero groszy) tytułem zwrotu kosztów stron poniesionych w związku z
wpisem od odwołań oraz wynagrodzeniem pełnomocników, w tym:
A) na rzecz Odwołującego Eneris Surowce S.A. z/s w Kielcach kwotę
18.600 zł 00 gr.
(słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) w sprawie KIO 44/16,
B) na rzecz Odwołującego wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie SITA
Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku, Przedsiębiorstwo
Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
z siedzibą w Gostyninie kwotę 18.600 zł
00 gr. (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) w sprawie KIO
46/16.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Płocku.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Gminę Miasta Gostynina w
trybie przetargu nieograniczonego na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych z
nieruchomości zamieszkałych z terenu Gminy Miasta Gostynina (nr postępowania:
ZP.271.09.2015), ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich 2015/S 198-
359577 w dniu 13 października 2015 r., wobec czynności unieważnienia postępowania i
odrzucenia oferty Eneris Surowce S.A., zostały wniesione w dniu 15 stycznia 2016 r. do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołania wykonawców: Eneris Surowce S.A. (sygn.
akt KIO 44/16) oraz wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie SITA Płocka
Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku, Przedsiębiorstwo Oczyszczania
Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
z siedzibą w Gostyninie (sygn. akt KIO 46/16).
Zamawiający poinformował wykonawców o odrzuceniu oferty Eneris Surowce S.A. oraz
unieważnieniu postępowania w dniu 05.01.2016 r. faksem.
A. Sygn. akt KIO 44/16
W odwołaniu oznaczonym sygnaturą akt KIO 44/16 Odwołujący – Eneris Surowce S.A.
(dalej jako Eneris) zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 i w z. z art. 7 Ustawy pzp przez
nieuzasadnioną ocenę, że oferta Odwołującego zawiera rażąco niską cenę w
stosunku do przedmiotu zamówienia i nieuzasadnione jej odrzucenie oraz
prowadzenie postępowania w sposób niezapewniający równego traktowania
wykonawców;
2. art. 90 ust. 1 w zw. z art. 7 Pzp przez prowadzenie postępowania wyjaśniającego w
zakresie rażąco niskiej ceny w sytuacji braku podstaw do wszczęcia i prowadzenia
tej procedury, a w konsekwencji prowadzenie postępowania w sposób
niezapewniający równego traktowania wykonawców;
3. art. 90 ust. 3 w zw. z art. 7 Pzp przez dokonanie oceny i przyjęcie, że oferta złożona
przez Odwołującego zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu
zamówienia, w sytuacji gdy jest zbliżona do budżetu Zamawiającego
przewidzianego na realizację zamówienia, a w konsekwencji prowadzenie
postępowania w sposób niezapewniający równego traktowania wykonawców;
4. art. 93 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1 i 3, w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy przez
nieuzasadnione odrzucenie oferty Odwołującego z powodu rażąco niskiej ceny, a
następnie przyjęcie, że cena najkorzystniejszej oferty przekracza kwotę, którą
Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu
unieważnienie czynności unieważnienia postępowania, nakazanie unieważnienia czynności
odrzucenia oferty Odwołującego i nakazanie powtórzenia czynności badania i oceny ofert z
uwzględnieniem oferty Odwołującego.
Na istnienie interesu Odwołującego we wniesieniu odwołania wskazywać ma
okoliczność, iż tylko oferta Odwołującego mieści się w budżecie Zamawiającego, co przy
uznaniu, iż decyzja o odrzuceniu tej oferty nie miała uzasadnienia powodowałoby, iż
Zamawiający nie miałby podstaw do unieważnienia postępowania. Na brak zasadności
uznania, że oferta zawiera rażąco niską cenę wskazywać ma uzasadnienie unieważnienia
postępowania, w którym Zamawiający podał zbliżoną do ceny oferty Odwołującego kwotę
przeznaczoną na realizację zamówienia. Na skutek naruszenia przepisów Ustawy
Odwołujący poniósł szkodę, gdyż jego oferta jako jedyna mieszcząca się w budżecie
Zamawiającego mogła być wybrana jako najkorzystniejsza.
W uzasadnieniu zarzutów Odwołujący wskazał na chronologię czynności
Zamawiającego, który prawie po upływie 2 miesięcy po otwarciu ofert unieważnił
postępowanie, wskazując w uzasadnieniu decyzji na podstawę prawną z art. 93 ust. 1 pkt 4
Ustawy. W dniu 23.12.2015 r., tj. na dwa tygodnie przed unieważnieniem postępowania
Zamawiający udzielił zamówienia z wolnej ręki konsorcjum firm Sita Płocka Gospodarka
Komunalna Sp. z o.o. i Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o., które
złożyło ofertę w postępowaniu z ceną znacząco przewyższającą budżet Zamawiającego na
realizację zamówienia.
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wysokość ceny Zamawiający uznał, iż
oferta Odwołującego zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia i ją
odrzucił, a następnie unieważnił postępowanie na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy.
Odwołujący zaoferował cenę, za jaką realizowałby usługę w okresie 2 lat na poziomie
3.452.991,60 zł. brutto. Zgodnie z uchwałą budżetową Miasta Gostynina na rok 2016 nr
136/XXVI/2015 Rady Miejskiej z dnia 30 grudnia 2015 r. na odbiór i zagospodarowanie
odpadów zabezpieczona została kwota 2.100.000 zł. Po jej pomnożeniu przez dwa środki
kwota ta zwiększyłaby się do 4.392.600 zł, w stosunku do której oferta Odwołującego
stanowi więcej niż 78,60% budżetu Zamawiającego.
Odwołujący wskazał na treść pisma z dnia 4.12.2015 r., w którym potwierdził, że oferowana
cena odzwierciedla koszty wykonywania przedmiotu zamówienia i jest zbliżona do ceny jaką
gmina płaci obecnie. Ponadto w dwóch kolejnych odpowiedziach przedstawił w ujęciu
miesięcznym i rocznym zestawienie kosztów realizacji zamówienia i wykazał zysk. Również
uchwała budżetowa potwierdza, że cena jaką zaoferował Odwołujący jest realna i rynkowa, a
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
Zamawiający nie wyasygnuje więcej środków pieniężnych na sfinansowanie systemu
gospodarki odpadami. W zaistniałych okolicznościach Zamawiający instrumentalnie
zastosował przepis art. 90 ust. 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy i bez rozważenia
rzeczywistych okoliczności odrzucił ofertę Odwołującego czym naruszył ww. przepisy.
Odwołujący wskazał na orzeczenie KIO z 29.06.2015 r., sygn. akt KIO 1249/15; KIO
1250/15, w którym podkreślono potrzebę indywidualnej oceny możliwości danego
wykonawcy i konieczności wykluczenia automatyzmu przy ocenie oferty pod kątem rażąco
niskiej ceny.
Zastrzeżenia Odwołującego budzi również logika działań Zamawiającego, który z jednej
strony dokonał porównania oceny oferty Odwołującego w zestawieniu ze średnią
arytmetyczną złożonych ofert w warunkach, w których cena podana przez Odwołującego nie
jest rażąco niską w stosunku do budżetu Zamawiającego, a zatem nie powinien mieć w
ogóle wątpliwości co do możliwości zrealizowania zamówienia za taką kwotę, z drugiej zaś
strony unieważnił postępowanie z tego powodu, że oferta najkorzystniejsza (tj. w praktyce
oferta z niższą ceną) przekracza założony budżet Zamawiającego. W ocenie Odwołującego
w sytuacji, w której Zamawiający już w połowie grudnia wiedział, iż nie udzieli zamówienia
Odwołującemu nie było podstaw do udzielenia zamówienia z wolnej ręki Konsorcjum i
możliwym było przeprowadzenie postępowania w innym niż przetarg nieograniczony trybie
konkurencyjnym, tj. w trybie negocjacji bez ogłoszenia.
B. Sygn. akt KIO 46/16
W odwołaniu oznaczonym sygnaturą akt KIO 46/16 Odwołujący – wykonawcy
wspólnie ubiegających się o zamówienie Sita Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o.
(Lider), Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
(dalej jako
Konsorcjum), zaskarżyli czynność i zaniechania Zamawiającego prowadzące do naruszenia
art. 93 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 86 ust. 3 Ustawy przez błędne przyjęcie, że cena
najkorzystniejszej oferty przewyższa kwotę, którą Zamawiający zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, naruszenie art. 86 ust. 3 Ustawy przez przyjęcie, że kwota, którą
zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia jest kwota inna niż kwota
podana przed otwarciem ofert.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu
unieważnienie czynności unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4,
nakazanie powtórzenia czynności oceny oferty i dokonania wyboru oferty Odwołującego.
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
W uzasadnieniu zarzutów Odwołujący wskazał na chronologię czynności
Zamawiającego, który prawie po upływie 2 miesięcy po otwarciu ofert unieważnił
postępowanie, wskazując w uzasadnieniu decyzji na podstawę prawną z art. 93 ust. 1 pkt 4
Ustawy. Zgodnie z uchwałą budżetową Miasta Gostynina na rok 2016 nr 136/XXVI/2015
Rady Miejskiej z dnia 30 grudnia 2015 r. na odbiór i zagospodarowanie odpadów
zabezpieczona została kwota 2.100.000 zł. Cena najkorzystniejszej oferty przekracza zatem
kwotę, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówieni, której nie
może zwiększyć do ceny najkorzystniejszej oferty.
W ocenie Odwołującego stanowisko to stoi w oczywistej sprzeczności z art. 93 ust. 1 pkt 4 w
zw. z art. 86 ust. 3 Ustawy. Zamawiający bezpośrednio przed otwarciem ofert (dnia 19
listopada 2015 r.) podał kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, tj.
6.560.000,00 zł brutto. Znalazło to odzwierciedlenie w protokole postępowania o udzielenie
zamówienia w punkcie 8. Wartość zamówienia ustalona został na kwotę 6.074.074,07 zł.
netto (co stanowi kwotę 6.560.000,00 zł brutto z uwzględnieniem stawki 8% VAT).
Zamawiający wskazał na kwotę zabezpieczoną uchwałą na rok 2016, bez odniesienia się do
wysokości kwoty na rok 2017. Ponieważ zamówienia ma być udzielone na okres 2 lat, to
przy zabezpieczeniu tożsamej kwoty na rok 2017, kwota ta wyniosłaby 4.200.00 zł. W ocenie
Odwołującego kwota zabezpieczona uchwałą nie może mieć znaczenia dla oceny
wypełnienia przesłanek do unieważnienia postępowania wynikających z art. 93 ust. 1 pkt 4
Ustawy. Istotną jest kwota, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia, rozumiana w myśl art. 86 ust. 3 Ustawy jako kwota podana przez
zamawiającego bezpośrednio przed otwarciem ofert. Odmienna interpretacja tego przepisu
prowadziłaby do zaburzenia zasady jawności i pewności postępowania. Na poparcie tego
stanowiska Odwołujący przywołał orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej, m.in. wyrok z
12.01.2015 r., sygn. akt KIO 2729/14. W orzecznictwie tym wskazuje się na związanie
zamawiającego kwotą środków podanych przy otwarciu ofert i braku podstaw do
unieważnienia postępowania w sytuacji, gdy cena oferty nie przekracza tej kwoty.
Odwołujący złożył ofertę na kwotę 5.593.848,00 zł mieszczącą się we wskazanej na otwarciu
ofert kwocie przeznaczonej na realizację zamówienia, tj. 6.560.000,00 zł. W konsekwencji
Zamawiający zobligowany był do zawarcia z Odwołującym umowy na realizację zamówienia,
a czynność unieważnienia postępowania była bezprawna i stąd powinna być uchylona.
Stanowisko Izby
Do rozpoznania odwołań zastosowanie znajdowały przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 2164), tj. po zmianie dokonanej ustawą z dnia 29 sierpnia
2014 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych (Dz. U poz. 1232), zwanej dalej
„Ustawą”.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie Eneris (sygn. akt KIO 44/16) uwzględnił w
całości zarzuty i wniósł o jego umorzenie, a w odpowiedzi na odwołanie Konsorcjum (sygn.
akt KIO 46/16) wniósł o jego oddalenie. Zamawiający nie unieważnił czynności odrzucenia
oferty Eneris oraz czynności unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4
Ustawy. Do postępowania odwoławczego o sygn. akt KIO 44/16 skutecznie przystąpiło po
stronie Zamawiającego Konsorcjum. Odwołujący w tej sprawie Eneris wniósł ustnie do
protokołu posiedzenia opozycję wobec dopuszczenia do udziału w postępowaniu
Konsorcjum wskazując na brak istnienia interesu tego wykonawcy w uzyskaniu
rozstrzygnięcia na korzyść Zamawiającego, tj. oddalenia odwołania Eneris, w którym
kwestionowana jest czynność unieważnienie postępowania. Konsorcjum, które wniosło
samodzielne odwołanie również zarzuciło Zamawiającemu dokonanie z naruszeniem Ustawy
unieważnienia postępowania, co wskazywać ma na brak interesu po stronie Konsorcjum w
oddaleniu odwołania Eneris. Izba na posiedzeniu oddaliła opozycję uznając, iż wspólny w
obu odwołaniach zarzut naruszenia art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy i żądanie unieważnienia
decyzji o unieważnieniu postępowania nie pozbawia interesu Konsorcjum w oddaleniu
odwołania Eneris, w którym dodatkowo kwestionowana jest decyzja o odrzuceniu tej oferty
na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy. Wprawdzie obaj odwołujący kwestionują czynność
unieważnienia postępowania, to okoliczności faktyczne z jakich wywodzą wnioski o
naruszeniu przepisów Ustawy nie są zbieżne, co powoduje, iż każdy z zarzutów oceniany
musi być niezależnie. Istotną z punktu badania interesu Konsorcjum w oddaleniu odwołania
Eneris jest okoliczność uznania przez Zamawiającego drugiego z zarzutów Odwołującego
dotyczącego oceny oferty wykonawcy, jako zawierającej rażąco niską cenę. Konsekwencją
uznania przez Zamawiającego w całości zarzutów z odwołania sygn. 44/16 byłoby nie tylko
unieważnienie unieważnienia postępowania, ale przede wszystkim przywrócenie do oceny
oferty Eneris obecnie odrzuconej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy. Konsorcjum, które
przystąpiło do tego postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego nie mogłoby
następnie skutecznie podnosić zarzutu rażąco niskiej ceny w ofercie Eneris w drodze
odwołania na powtórzoną czynność oceny ofert, które na podstawie art. 189 ust. 1 pkt 5
Ustawy podlegałoby odrzuceniu. Jedynie na obecnym etapie postępowania, tj. jako uczestnik
postępowania odwoławczego przystępujący po stronie Zamawiającego może w drodze
sprzeciwu doprowadzić do weryfikacji przez Izbę oferty Odwołującego Eneris pod kątem
ustalenie, czy cena jaką zaoferował ten wykonawca nie jest rażąco niską w stosunku do
przedmiotu zamówienia i na tej podstawie podlega odrzuceniu. W świetle tych okoliczności
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
nie mogło znaleźć uznania twierdzenie Odwołującego Eneris, iż Konsorcjum nie ma interesu
w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść Zamawiającego, tj. oddalenia odwołania w związku z
uznaniem, iż czynność odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4
Ustawy była prawidłowa, co powodowałoby również oddalenie zarzutu naruszenia art. 93
ust. 1 pkt 4 Ustawy uzasadnionego brakiem podstawy do uznania, iż oferta najkorzystniejsza
w niniejszym postępowaniu zawierała rażąco niską cenę i podlegała odrzuceniu. Konsorcjum
zgłosiło ustnie do protokołu posiedzenia sprzeciw wobec uwzględnienia przez
Zamawiającego w całości zarzutów podniesionych w odwołaniu o sygn. akt KIO 44/16. W
związku z powyższym odwołanie na podstawie art. 186 ust. 4 Ustawy podlegało
merytorycznej ocenie przez Izbę.
Izba na posiedzeniu niejawnym prowadzonym z udziałem stron w dniu 28 grudnia 2015 r.
uznała, iż nie występują przeszkody formalne uniemożliwiające rozpoznanie merytoryczne
podnoszonych zarzutów i skierowała oba odwołania na rozprawę.
Na podstawie dokumentacji postępowania, w szczególności wyjaśnień Eneris,
protokołu postępowania oraz uchwały Rady Miasta Gostynina Nr 136/XXVI/2015 Izba
ustaliła jak poniżej.
W obu odwołaniach kwestionowana była czynność unieważnienia postępowania na
podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy, jednak podstawa faktyczna zarzutów była odmienna.
W odwołaniu Eneris zarzut ten powiązany był z podstawą faktyczną dotyczącą oceny przez
Zamawiającego oferty tego wykonawcy pod katem rażąco niskiej ceny, której wynikiem było
uznanie przez Zamawiającego, iż podlega ona odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4
Ustawy, chociaż jako jedyna mieściła się w budżecie Zamawiającego. Konsorcjum natomiast
wskazywało na brak podstawy do unieważnienia postępowania po odrzuceniu oferty Eneris
przez przyjęcie, iż uchwała budżetowa na 2016 r. wskazująca na niższe środki niż kwota
podana przy otwarciu ofert miała znaczenie dla uznania, iż cena najkorzystniejszej oferty
(oferta Konsorcjum) przekracza kwotę środków, jakie Zamawiający może przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia. W świetle tych rozbieżności, wspólna okoliczność faktyczna, z
której Odwołujący wywodzili naruszenie przepisów Ustawy dotyczy ustalenia, iż w dniu 30
grudnia 2015 r. uchwałą Rady Miejskie w Gostyninie Nr 136/XXVI/2015 zabezpieczono w
budżecie na 2016 r. kwotę 2.100.000 zł na odbiór i zagospodarowanie odpadów. Kwota ta
odbiega znacząco od wartości szacunkowej zamówienia, stanowiącej jednocześnie kwotęśrodków, jaką Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, tj.
6.560.000,00 zł. brutto (podana przed otwarciem ofert w dniu 19.11.2015 r.).
We wniosku o wszczęcie postępowania z dnia 30.09.2015 r. wskazana została wartość
szacunkowa zamówienia netto: 6.074.074,07 zł, co odpowiada równowartości 1.437.684,70
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
euro i kwocie brutto 6.560.000,00 zł. Jako źródło finansowania wskazany został budżet
Miasta na lata 2016-2017. Wniosek zawiera adnotację Skarbnika Miasta w budżecie na 2016
r. zostanie zabezpieczona kwota 2.100.000,00 zł. Do wniosku załączona została kalkulacja
stanowiąca podstawę do wyliczenia szacunkowej wartości zamówienia, której podstawę
stanowił ilość odebranych odpadów w przeliczeniu na 1 mieszkańca na rok (dane 2014 r.).
Przyjęta dla szacunkowej wartości zamówienia ilość odpadów na jednego mieszkańca
wyniosła 298,03 kg, co po przemnożeniu przez ilość mieszkańców (16673) oraz koszt
odbioru 1 kg odpadów, dało wartość 3.279.576 zł (dla jednego roku świadczenia usługi).
Zakres zamówienia obejmuje odbiór odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych
z terenu Gminy Miasta Gostynina, których liczba mieszkańców na dzień 31.12.2014 r.
wynosiła 18.518 osób pobyt stały + 673 osoby pobyt czasowy. System objętych zostało
16.673 osób, z czego 10.951 osób, to mieszkańcy zabudowy wielorodzinnej, a 5.722 osób,
mieszkańcy zabudowy jednorodzinnej (pkt III siwz).
W postępowaniu złożone zostały trzy oferty z cenami obejmującymi okres świadczenia usługi
w okresie 24 miesięcy w wysokości: 3.452.991,60 zł. (Eneris), 5.593.848,00 zł.
(Konsorcjum), 6.047.830,56 zł. (Tonsmeier Centrum Sp. z o.o.). Podstawę do wyliczenia
ceny stanowiły ceny ryczałtowe za 1 miesiąc świadczenia usługi ustalone na poziomie
143.874,65 zł. (Eneris), 233.077,00 zł. (Konsorcjum), 251.992,92 zł. (Tonsmeier Centrum Sp.
z o.o.).
W uzasadnieniu wyniku postepowania z dnia 5 stycznia 2016 r. Zamawiający wskazał na
podstawę odrzucenia oferty Eneris z art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy, która nie złożyła
dostatecznych wyjaśnień w przedmiocie wysokości ceny, a także uzasadnienie dla
zastosowania przepisu art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy W budżecie Zamawiającego przyjętym
Uchwałą Budżetową Miasta Gostynina na rok 2016 Nr 136/XXVI/2015 Rady Miejskiej z dnia
30 grudnia 2015 r., na odbiór i zagospodarowanie odpadów zabezpieczona została kwota
2.100.000, - zł. Cena najkorzystniejszej oferty przekracza zatem kwotę, którą Zamawiający
zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, a z uwagi na fakt, iż Zamawiający nie
może zwiększyć tej kwoty do ceny najkorzystniejszej oferty.
Zamawiający w toku badania oferty Eneris prowadził na podstawie art. 90 Ustawy
postępowanie wyjaśniające w celu ustalenia, czy cena jaką zaoferował ten wykonawca nie
jest rażąco niska kierując wezwania z 30.11.2015 r., 07.12.2015 r. oraz 10.12.2015 r. W
wezwaniu z 30.11.2015 r. Zamawiający poza przywołaniem brzmienia przepisu art. 90
Ustawy wskazał na wysokość wartości szacunkowej zamówienia oraz kwoty pozostałych
złożonych ofert. W kolejnym wezwaniu Zamawiający odniósł się do złożonych w dniu
04.12.2015 r. wyjaśnień, które uznał za spójne i zasadne, zawierają jednak – wbrew
dyspozycji art. 90 ust. 2 ustawy Pzp – tylko ogólne stwierdzenia i nie wyjaśniają, jaki wpływ
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
mają poszczególne czynniki na konkretną wysokość zaoferowanej ceny, ani nie wskazują żadnych dowodów na potwierdzenie prawidłowości wyliczenia ceny, to zaś uniemożliwia
dokonanie merytorycznej oceny złożonej oferty. W związku z tym Zamawiający wnosi o
wykazanie i uzasadnienie cenowe udzielonych w piśmie z dnia 4 grudnia 2015 r. informacji,
poprzez przedstawienie kalkulacji cenowej dla czynników cenotwórczych – tj. kosztów paliw,
wynagrodzeń pracowniczych, opłaty, amortyzacji sprzętu, itp. oraz upustów i obniżek z tytułu
wymienionych w poprzedniej odpowiedzi, czyli m.in. o ile wdrożenie zintegrowanego
informatycznego systemu zarządzanie TETA obniżyło koszty Państwa działalności – w
postaci konkretnych kwot np. w zestawieniu miesięcznym, jakie wykonawca przewiduje na
realizację: 1) odbioru i zagospodarowania odpadów zmieszanych; 2) odbioru i
zagospodarowania odpadów segregowanych; 3) zorganizowania mobilnych zbiórek
odpadów; 4) utworzenia i prowadzenia PSZOK. W wezwaniu z dnia 10.12.2015 r.
Zamawiający uznał, iż udzielone wyjaśnienia wskazują ogólne kwoty, nadal jednak bez
przedstawienia
szczegółowej
kalkulacji
cenowej
dla
poszczególnych
czynników
cenotwórczych, powodów obniżenia kosztów Państwa działalności poprzez wprowadzenie
systemu informatycznego oraz upustów i obniżek z tytułów wymienionych w poprzednich
odpowiedziach, nie wyjaśniają również, jaki wpływ mają poszczególne czynniki na konkretną
wysokość zaoferowanej ceny, ani nie wskazują żadnych dowodów na potwierdzenie
prawidłowości wyliczenia ceny. W związku z tym Zamawiający wnosi o przedstawienie
szczegółowej kalkulacji – o której wspominacie Państwo w piśmie z dnia 10 grudnia 2015 r. –
dla wykazania i uzasadnienia wskazanych cen. Zamawiający zgadza się ze stwierdzeniem
firmy ENERIS, że szczegółowa kalkulacja może stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa, ale w
rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (art. 8 ust. 2 ustawy Pzp), a nie
dla Zamawiającego, który żąda przedstawienia szczegółowej kalkulacji w celu wskazania
dowodów na potwierdzenie prawidłowości wyliczenia ceny i umożliwienia dokonania
merytorycznej oceny złożonej oferty.
Eneris złożyło trzy wyjaśnienia na powyższe wezwania, odpowiednio w pismach z dnia
04.12.2015 r., 10.12.2015 r. oraz 15.12.2015 r., zastrzegając jako tajemnicę
przedsiębiorstwa szczegółową kalkulację wyliczenia ceny załączoną do ostatnich z
wyjaśnień. Zestawienie to stanowi rachunek zakładanego zysku dla tego zamówienia z
podaniem kwoty przychodów, kosztów oraz bilans. W poszczególnych wyjaśnieniach
wykonawca prezentowała dane, jakich oczekiwał Zamawiający, wskazując między innymi na
poziom
kosztów
uwzględnionych
w
wycenie
miesięcznego
wynagrodzenia,
tj.
zagospodarowania odpadów, odbioru i transportu, mobilnych zbiórek odpadów, utworzenia,
wyposażenia i prowadzenia PSZOK oraz kosztów ogólnozakładowych. Według wyliczeń
Eneris zakłada on osiągnięcie przychodu na poziomie 28,50 tyś zł. miesięcznie.
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
W uzasadnieniu decyzji o odrzuceniu oferty (pismo z 5.01.2016 r.) Zamawiający ocenił, że
mimo sprecyzowania przez Zamawiającego dokładnych żądań, Wykonawca nie odniósł się
do zawartych pytań, ograniczając się do podania ogólnych kwot, jednak bez przedstawienia
szczegółowej kalkulacji cenowej dla poszczególnych czynników cenotwórczych – zwłaszcza
konkretnych kosztów paliwa, opłat, amortyzacji sprzętu, wynagrodzeń pracowników,
powodów obniżenia kosztów działalności Wykonawcy poprzez wprowadzenie systemu
informatycznego oraz upustów i obniżek z tytułów wymienionych w poprzednich
odpowiedziach, nie wyjaśnił też, jaki wpływ mają poszczególne czynniki na konkretną
wysokość zaoferowanej ceny, ani nie wskazał żadnych dowodów na potwierdzenie
prawidłowości wyliczenia ceny. Równie enigmatyczna, co poprzednie wyjaśnienia jest
kalkulacja dołączona do odpowiedzi z dnia 15.12.2015 r. dodatkowo – zdaniem
Zamawiającego – poszczególne kwoty w niej wykazane nie pokrywają się z ogólnymi
elementami ceny przedstawionymi w odpowiedzi z dnia 10.12.2015 r. (…) Udzielone
wyjaśnienia były ogólne, niekonkretne, nie odnosiły się również do zadanych pytań. Ich
ocena nie pozwoliła Zamawiającemu uznać, że Wykonawca jest w stanie zrealizować
przedmiotowe zamówienie za zaproponowaną cenę zgodnie z wymaganiami określonymi w
SIWZ.
Zamawiający uwzględniając odwołanie Eneris uznał, iż ponowna weryfikacja kalkulacji z dnia
15 grudnia 2016 r. dawała podstawę do uznania, iż wykonawca osiągnie zysk, a cena nie
odbiega znacząco od cen wynikających z poprzednich zawartych umów z innymi
wykonawcami na przedmiot zamówienia prawie tożsamy z zamówieniami z lat ubiegłych.
Zamawiający uznał, iż ceny pozostałych wykonawców wydają się być „rażąco wysokie”, a
jeden z wykonawców zaoferował cenę wyższą o ponad 70.000 zł miesięcznie – począwszy
od stycznia 2016 r. – w stosunku do ceny, jaką uzyskiwał za usługi wykonywane jeszcze w
grudniu 2015 r.
Przystępujące po stronie Zamawiającego Konsorcjum w piśmie procesowym złożonym na
rozprawie odniosło się do wyliczenia kosztu zagospodarowania odpadów, wskazanego w
wyjaśnieniach z dnia 10 grudnia 2015 r. na poziomie 100.960,00 zł miesięcznie, prezentując
własną kalkulację z wnioskiem końcowym o niedoszacowaniu kosztów zagospodarowania
odpadów składowanych w RIPOK, wyliczonych na podstawie cenników RIPOK Płońsk i
RIPOK Kobierniki dla ilości odpadów odebranych z terenu miasta w 2014 r. Konsorcjum
odniosło się także do wyliczenia kosztów pracowniczych, przy założeniu zatrudnienia co
najmniej 9 osób, wskazany w wyjaśnieniach z dnia 10.12.2015 r., na poziomie 23.410,00 zł,
który mógłby być uznany za prawidłowy wyłącznie przy założeniu, że wszystkim
pracownikom wykonawca zapłaci minimalną stawkę wynagrodzenia, bez dodatków za pracę
w warunkach szkodliwych i uciążliwych. Konsorcjum przedstawiło własne wyliczenie
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
średniomiesięcznego kosztu paliwa, przyjmując średnią miesięczną ilość odpadów,
częstotliwość kursów, tonaż i obecnie rekordowo niską stawkę paliwa 4,00 zł/litr.,
zamykające się w kwocie 3.649,10 zł/miesięcznie. Ponadto, w ocenie Konsorcjum koszt
utworzenia, wyposażenia i prowadzenia PSZOK określony przez Eneris na poziomie
5.600,00 zł zostały trzykrotnie pomniejszone w stosunku do kosztów realnie ponoszonych.
Odnośnie kosztów sortowni i wskazanego przez Eneris poziomu przychodów na poziomie
28.500,00 zł i nie pozwala ono na ustalenie realnego zysku z tej działalności. Uwzględniając
pozostałe koszty, realne koszty jakie poniesie wykonawca zostały niedoszacowane na
poziomie ponad 50.000 zł., a przy założeniu poziomu zysku 10% kosztów związanych z
prowadzeniem inwestycji, cena musiałaby wynieść minimum 75.000,00 zł. więcej w
perspektywie miesięcznej, tj. 1.800.000.00 zł na cały okres trwania zamówienia.
Na podstawie zgodnych oświadczeń stron ustalono w toku rozprawy, iż Odwołujący Enerisświadczyło na rzecz Zamawiającego usługę odbioru odpadów przez okres 2 miesięcy w roku
2013 r., po którym to czasie doszło do rozwiązania umowy z wykonawcą. Kolejną umowę
Zamawiający zawarł z wykonawcą SITA (obecnym konsorcjantem), która zakończyła się w
grudniu 2015 r. W związku z wygaśnięciem umowy Zamawiający udzielił w dniu 23 grudnia
2015 r. zamówienia z wolnej ręki (umowa nr ZP.272.10.2015) Konsorcjum z terminem
realizacji od 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 maja 2016 r. za wynagrodzenie ryczałtowe za
jeden miesiąc świadczenia usługi ustalone w wysokości 187.920,00 zł brutto, tj. niższej o
ponad 45.000,00 zł. od zaoferowanej w postępowaniu przetargowym (233.077,00 zł). Cena
Eneris za 1 miesiąc świadczenia usługi stanowi kwotę 143.874,65 zł.
Eneris przedłożyło na rozprawie, jako dowód w sprawie dodatkowe dokumenty na
okoliczność wykazania wysokości kosztów, jakie zakładano przy kalkulacji ceny ofertowej
(dowody zakupu, faktury), zastrzegając je jako tajemnicę przedsiębiorstwa.
Mając powyższe ustalenia na względzie Izba zważyła.
W sprawie odwołania o sygn. akt KIO 44/16 Izba pominęła dowody przedłożone
przez Odwołującego Eneris na rozprawie, tj. faktury, które niż były znane Zamawiającemu
przy ocenie wyjaśnień złożonych w toku postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego. Jedynie kalkulacja szczegółowa odnosiła się do kalkulacji złożonej
Zamawiającemu (zastrzeżonej jako tajemnica przedsiębiorstwa) i prezentowała te same
dane w większym stopniu szczegółowości na poszczególne lata świadczenia usługi. Izba
przychyla się do stanowiska Konsorcjum (przystępującego po stronie Zamawiającego), iż nie
można na etapie postępowania odwoławczego skutecznie uzupełnić dokumentów, które
wykonawca mógł przedłożyć Zamawiającemu wraz z wyjaśnieniami dotyczącymi kalkulacji
ceny ofertowej w trybie przewidzianym w Ustawie. Tym samym oceniając czynność
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
odrzucenia oferty Eneris na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy, Izba miała na uwadze
informacje, jakie miał Zamawiający w momencie podejmowania decyzji, w tym znane mu z
urzędu, a dotyczące szacowanej wartości zamówienia, wysokości środków dotychczas
wydatkowanych na przedmiotową usługę w latach 2013-2015 i przewidzianych w budżecie
na 2016 r., czy też wynegocjowanej z Konsorcjum ceny, za jaką świadczy ono usługę od
stycznia 2016 r. na podstawie zamówienia z wolnej ręki.
1. Zarzut naruszenia art. 93 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1 i 3, w zw. z art. 89 ust. 1
pkt 4 i w zw. z art. 7 Ustawy przez nieuzasadnione odrzucenie oferty Odwołującego
(Eneris) z powodu rażąco niskiej ceny, a następnie przyjęcie, że cena
najkorzystniejszej oferty przekracza kwotę, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć
na sfinansowanie zamówienia oraz prowadzenie postępowania w sposób
niezapewniający równego traktowania wykonawców (odwołanie sygn. akt KIO 44/16).
Zasadniczo zarzut ten stanowi o istocie odwołania, w którym kwestionowana jest
podstawa uznania przez Zamawiającego, że cena oferty Eneris jest rażąco niska w stosunku
do przedmiotu zamówienia, tj. ocena wyjaśnień złożonych na podstawie wezwań
Zamawiającego, której wynikiem było unieważnienie postępowania na podstawie art. 93 ust.
1 pkt 4 Ustawy, chociaż cena oferty Odwołującego, najkorzystniejsza w postępowaniu, nie
przekraczała kwoty środków, jakie Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia. Odwołujący w zakresie skarżonych czynności sformułował kilka zarzutów, w
tym między innymi zarzut dotyczący samego prowadzenia postępowania wyjaśniającego, w
sytuacji kiedy cena w ofercie Odwołującego, jako jedyna w postępowaniu, jest zbliżona do
kwoty budżetu Zamawiającego. Zamawiający uwzględnił w całości zarzuty, przeciwko czemu
sprzeciw wniosło Konsorcjum przystępujące do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego.
Odnosząc się do postawionych zarzutów na wstępie Izba uznała, iż kwestionowanie
po zakończeniu postępowania wyjaśniającego w trybie art. 90 ust.1 Ustawy, czynności
wezwania do złożenia wyjaśnień, nie mogło być skuteczne, jako spóźnione. Nie wpływa to
jednak zasadniczo na ocenę czynności Zamawiającego, tj. odrzucenia oferty Odwołującego
Eneris. Ocena tej czynności dokonywana jest w sposób zindywidualizowany z
uwzględnieniem wszystkich istotnych okoliczności występujących w sprawie, które mogły
wpływać na ocenę wyjaśnień tego wykonawcy i przyjęcia ich za wystarczające dla uznania,
iż cena oferty nie jest rażąco niska. Mając na uwadze charakter wyjaśniający postępowania
prowadzonego w trybie art. 90 Ustawy, brak dowodów, o których mowa w art. 90 ust. 3
Ustawy, nie może automatycznie prowadzić do stwierdzenia, że wyjaśnienia złożone
Zamawiającemu uzasadniały uznanie, że cena zaoferowana przez Eneris Surowce S.A. jest
rażąco niska. Przystępujące Konsorcjum (wniosło sprzeciw wobec uwzględnienia przez
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
Zamawiającego odwołania) wykazywało jako podstawę do uznania, że cena w ofercie Eneris
jest rażąco niska, brak dowodów przedłożonych Zamawiającemu oraz ogólnikowy charakteru
wyjaśnień. Jednocześnie w piśmie procesowym Konsorcjum szczegółowo odnosiło się do
wysokości kosztów wskazanych w wyjaśnieniach, formułując wniosek końcowy o ich
niedoszacowaniu na poziomi 55 tyś zł. Na rozprawie Konsorcjum odniosło się do wysokości
ceny, za jaką Odwołujący świadczył usługę na rzecz Zamawiającego w 2013 r. i obecnie
zaoferowanej kwoty wynagrodzenia ryczałtowego, która nie pokrywała co najmniej
dodatkowych kosztów, jakie poniesie wykonawca w związku ze zwiększeniem w niniejszym
zamówienie ilości odpadów zmieszanych przekazywanych do RIPOK (w stosunku do
zamówienia z 2013 r.), Konsorcjum uznało, że cena ryczałtowa 143 874,65 zł (ryczałt
miesięczny, wyższy o ok 22 tys. w stosunku do 2013 roku w którym wynosił 122.001,08
miesięcznie) nie pokryje wzrostu ceny utylizacji tych odpadów, przy przyjęciu najniższej
stawki 300 zł za tonę (najniższa cena z RIPOK w Płońsku), która daje kwotę ok. 23 tys. zł
miesięcznych kosztów utylizacji odpadów tego jednego rodzaju.
Mając na uwadze poczynione powyżej ustalenia Izba uznała, iż okoliczności
jakie występowały w sprawie prowadziły do wniosku, że wyjaśnienia wykonawcy
Eneris nie wskazywały, aby cena była rażąco niska w stosunku do przedmiotu
zamówienia.
W ocenie Izby istotnym, dla oceny wyjaśnień składanych na podstawie trzech
wezwań Zamawiającego, był charakter wynagrodzenia, ujęty w cenie zawierającej
zryczałtowaną wycenę prac w ujęciu miesięcznym. Opis przedmiotu zamówienia stanowi
prognozowany zakres prac, który w praktyce uzależniony będzie od ilości odpadów
rzeczywiście odebranych od mieszkańców. Tym samym wycena prac musiała uwzględniać
ryzyko odebrania wyższej od zakładanej przez Zamawiającego ilości odpadów (bez wzrostu
wynagrodzenia), ale równocześnie wycena ta nie ulegałaby zmniejszeniu przy mniejszej
ilości odebranych odpadów, w szczególności wymagających utylizacji w RIPOK. Powyższe
prowadziło do wniosku, iż szczegółowe kalkulacje prezentowane przez Konsorcjum odnosiły
się do prognozy Zamawiającego co do ilości odpadów danego rodzaju oraz indywidualnego
podejścia tego wykonawcy do kalkulacji kosztów i nie mogły stanowić wprost dowodu na
okoliczność błędnego rachunku kosztów prezentowanego przez Eneris w wyjaśnieniach.
Konsorcjum wskazywało na przyjęte dla kalkulacji założenia, które w części dotyczyły
elementów, które nie zostały przez Zamawiającego wskazane w podstawie do oszacowania
ceny ofertowej (np. ilość pracowników), a które odbiegały od założeń przyjętych przez
Eneris. Jest to zrozumiałe, gdyż w zależności od stopnia organizacji pracy, możliwe jest
różne wykorzystanie zasobów kadrowych, co pozwala na obniżenie kosztów. We wnioskach
końcowych Konsorcjum wskazywało na konieczność zwiększenia ceny zaoferowanej w 2013
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
r. o kwotę odpowiadającą kwocie o jaką zwiększył on cenę w stosunku do wynagrodzenia,
jakie otrzymywał jeszcze w grudniu 2015 r. W ocenie Izby, Konsorcjum nie wykazało w
sposób przekonujący, aby wzrost o ponad 70 tyś zł wynagrodzenia miesięcznego znajdował
rzeczywiste uzasadnienie we wzroście kosztów związanych z realizacją tożsamej pod
względem zakresu prac, usługi, a tego rzędu kwotę wskazywał, jako niedoszacowaną w
ofercie Eneris.
Przechodząc od oceny wyjaśnień Eneris, ocena ta nie mogła być dokonana w oderwaniu od
okoliczności faktycznych sprawy dotyczących ustalenia wartości szacunkowej zamówienia
oraz specyfiki przedmiotu zamówienia. Wprawdzie czynność wezwania do złożenia
wyjaśnień nie mogła być skutecznie zaskarżona (z uwagi na upływ terminu), to okoliczności
dotyczące ustalenia wartości szacunkowej zamówienia miały znaczenie dla oceny, czy
wycena prac dokonana przez wykonawcę Eneris rzeczywiście uniemożliwia należyte
wykonanie przedmiotu zamówienia. W niniejszej sprawie, wartość szacunkowa zamówienia
ustalona na poziomie powyżej 6 mln. złotych brutto (dla zamówienia realizowanego w
okresie 24 miesięcy), znacząco przekraczała budżet Zamawiającego, czego Zamawiający
miał świadomość w momencie wszczęcia postępowania w związku z adnotacją Skarbnika
Miasta na wniosku o wszczęciu postępowania, iż w roku 2016 r. w budżecie zabezpieczona
zostanie kwota 2.100.000 zł. Znalazło to potwierdzenie w uchwale budżetowej znanej
Zamawiającemu przed decyzją o odrzuceniu oferty Eneris. Ponadto w momencie
rozstrzygnięcia wyniku postępowania Zamawiający miał wiedzę, co do ceny za jaką będzie
wykonywać zamówienia wykonawca, któremu udzielono zamówienia z wolnej ręki, a co
istotne, oferujący w przetargu dużo wyższą kwotę wynagrodzenia miesięcznego (ponad
45.000,00 zł). W ocenie Izby, wszystkie te okoliczności znacząco wpływały na ocenę
wyjaśnień składanych w trybie art. 90 Ustawy.
Przede wszystkim należy zauważyć, iż wyjaśnienia nie miały tak ogólnikowego charakteru,
aby nie było możliwym wskazanie poziomu kosztów, jakie zakładał wykonawca dla tego
zamówienia. Wprawdzie koszty te nie były szczegółowo rozbite na poszczególne składniki, tj.
wynagrodzenia, koszty paliwa, koszty administracyjne, to przy ryczałtowym charakterze
wynagrodzenia, pozwalały na poznanie rachunku kosztów i zysków, zakładanych przy
wycenie prac. Zarówno opis przedmiotu zamówienia, jak i wycena prac miała w niniejszym
postępowaniu charakter orientacyjny, a to z tej przyczyny, iż ogólna charakterystyka
zamówienia zawierała w sobie dane liczbowe pozwalające oszacować wartość oferty z lat
poprzednich, a nie konkretne, deklarowane przez Zamawiającego wielkości odpadów, do
których odbioru i zagospodarowania zobowiązany będzie wykonawca w latach 2016-2017.
Uwzględniając wytyczne, jakie w zakresie rażąco niskiej ceny wskazywane są w
orzecznictwie sądów powszechnych należy zauważyć, iż o cenie rażąco niskiej można
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
mówić wówczas, gdy oczywiste jest, że przy zachowaniu reguł rynkowych wykonanie umowy
przez wykonawcę byłoby dla niego nieopłacalne. Rażąco niska cena jest to cena
niewiarygodna, oderwana całkowicie od realiów rynkowych. Przykładem może być
oferowanie towarów czy usług za symboliczną kwotę. Jeżeli jednym z kryteriów wyboru
oferty jest cena, nie sposób oczekiwać od zamawiającego, by wybrał ofertę o wiele droższą,
jeśli istnieje możliwość sfinansowania zamówienia za cenę niższą. Nie można zapominać, że
głównym celem ustawy jest zapewnienie prawidłowości wydawania środków publicznych, a
nie zapewnienie przestrzegania zasad komunikacji między przedsiębiorcami (tak w wyroku
Sądu Okręgowego w Warszawie z 16.04.2013 r., sygn. akt V Ca 2142/12)
.
W niniejszej
sprawie, jedynie oferta Eneris pozwalała na wydatkowanie środków publicznych w ramach
budżetu uchwalonego na 2016 r., tj. w okresie 12 miesięcy, a także w kolejnym roku, przy
założeniu, iż środki budżetowe nie będą niższe od przyjętych w uchwale budżetowej na 2016
r. Odrzucenie tej oferty doprowadziło do unieważnienia postępowania i udzielenia
zamówienia z wolnej ręki Konsorcjum, które po negocjacjach z Zamawiającym znacznie
obniżyło cenę, w stosunku do oferty złożonej w przetargu nieograniczonym. Wprawdzie
zakres przedmiotu zamówienia uległ pewnej modyfikacji (w zakresie częstotliwości odbioru
części odpadów), to jednak w ocenie Izby, cena wynegocjowana zbliżała się do poziomu
ceny Eneris i wskazywała na znaczne przeszacowanie przez Zamawiającego wartości
szacunkowej zamówienia, w porównaniu z którą cena Eneris mogła wydawać się rażąco
niska i budzić podejrzenie Zamawiającego. Dwie pozostałe oferty również zbliżały się do
szacunku Zamawiającego, chociaż cena mogła być niższa, na co wskazuje wynik negocjacji
prowadzonych z Konsorcjum przed decyzją o odrzuceniu oferty Eneris. Jednocześnie, żadna
z dwóch pozostałych ofert nie mieściła się w możliwościach finansowych Zamawiającego. W
ocenie Izby, samo porównanie cen zaoferowanych przez trzech wykonawców nie mogło
stanowić podstawy do uznania oferty Eneris za rażąco niską w stosunku do przedmiotu
zamówienia, tj. nierynkową, uniemożliwiającą należyte wykonanie zamówienia. Również
wyjaśnienia złożone przez tego wykonawcę nie uzasadniały takiej oceny. Należy zauważyć,
iż przepis
art. 90 ust. 1 Ustawy nie określa, ani elementów, które powinno zawierać pytanie,
ani elementów, które powinna zawierać udzielona w tym trybie odpowiedź. Zgodnie z
poglądami doktryny i orzecznictwa pytanie skierowane do wykonawcy powinno wskazywać
elementy oferty, co do których zamawiający oczekuje wyjaśnień, przy czyn mogą to być
wyłącznie elementy, które mają wpływ na wysokość ceny. Z ustawy nie wynika również
prawo zamawiającego do żądania dowodów potwierdzających wyjaśnienia wykonawcy,
natomiast wykonawca, udzielając wyjaśnień może takie dowody złożyć, a wówczas
zamawiający będzie zobowiązany, oceniając wyjaśnienia, wziąć pod uwagę ich
poświadczenie stosowanym dowodem. Ustawa nie wskazuje formy, w jakiej winny być
złożone dokumenty potwierdzające wyjaśnienia, jeśli wykonawca zdecyduje się je załączyć.
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
Ciężar dowodu spoczywa na zamawiający ale nie w zakresie wykazania, że oferta
konkretnego wykonawcy zawiera rażąco niska cenę, ale w zakresie wykazania
prawidłowości oceny wyjaśnień wykonawcy zgodnie z art. 90 ust. 2 (por. wyrok Sądu
Okręgowego w Warszawie z dnia 06.02.2014 r., sygn. akt V Ca 3600/13).
Przenosząc powyższe na stan faktyczny występujący w sprawie należy uznać, iż wyjaśnienia
czyniły zadość wezwaniom Zamawiającego, których poziom szczegółowości wzrastał w
kolejnych pismach kierowanych na podstawie art. 90 Ustawy. Jednocześnie, wskazane w
decyzji o odrzuceniu oferty Eneris braki w danych, jakich oczekiwać miał Zamawiający, nie
były wprost wyrażone w wezwaniach, a tym samym decyzja o odrzuceniu oferty mogła
zaskakiwać wykonawcę, który nie miał możliwości na etapie składanych wyjaśnień
wykazania rzetelności kalkulacji w stopniu satysfakcjonującym Zamawiającego. Izba w
całości podziela ocenę wyjaśnień zawartą w odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie, w
której wskazywał, iż szczegółowa kalkulacja prezentowała przewidywane przychody
wykonawcy z tytułu świadczenia usługi w Gostyninie i obrotu surowcami wtórnymi oraz
konkretne koszty ponoszone na kontenery i pojemniki, wywóz, transport i przesypownię,
sortowanie i utylizację, a także koszty administracyjne. Kalkulacja uwzględnia amortyzację i
zysk. Co istotnie nie odbiega znacząco od cen wynikających z poprzednio zawartych umów z
innymi wykonawcami na przedmiot zamówienia prawie tożsamy z zamówieniami z lat
ubiegłych. W kontekście tego raczej ceny pozostałych wykonawców wydają się być „rażąco
wysokie”, np. jeden z Wykonawców złożył ofertę wyższą o ponad 70.000 zł miesięcznie –
począwszy od stycznia 2016 r. – w stosunku do ceny, jaką uzyskiwał za usługi wykonywane
jeszcze w grudniu 2015 r.
Całokształt omówionych powyżej okoliczności skłaniał do postawienia tezy, iż oferta
Eneris prezentowała poziom cen za usługi realizowanej na obszarze o danej charakterystyce
zabudowy i liczbie mieszkańców w ostatnim czasie, której rzetelności nie podważała sama
okoliczność, iż inny wykonawca oczekiwał wyższego wynagrodzenia. Opieranie się
wyłącznie na porównaniu z dwoma znacząco droższymi ofertami mogło prowadzić do
wypaczenia celu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jakim jest wybór oferty
najkorzystniejszej
dla
Zamawiającego.
Szczególnie
widoczne
jest
to
na
tle
przeprowadzonych negocjacji poprzedzających udzielenie zamówienia z wolnej ręki
wykonawcy, za ustalone wynagrodzenie znacząco niższe od ceny ofertowej. Składanie
przeszacowanych ofert może wymuszać na Zamawiającym konieczność wydatkowania
większych niż rzeczywiście uzasadnione ekonomicznie środków na sfinansowanie
zamówienia. Takie praktyki nie mogą w ocenie Izby prowadzić do odrzucania ofert
korzystnych ekonomicznie, co do których brak jest przekonujących argumentów i dowodów,że uniemożliwiają prawidłowe wykonanie zamówienia.
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
2. Zarzut naruszenia art. 93 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 86 ust. 3 Ustawy przez błędne
przyjęcie, że cena najkorzystniejszej oferty przewyższa kwotę, którą Zamawiający
zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia i przyjęcie, że kwotą, którą
Zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia jest kwota inna
niż kwota podana przed otwarciem ofert (sygn. akt KIO 46/16).
Art. 93.1 pkt 4 – Zamawiający unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia,
jeżeli cena najkorzystniejszej oferty lub oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, którą
zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, chyba że zamawiający
może zwiększyć tę kwotę do ceny najkorzystniejszej oferty. Zgodnie z art. 86 ust. 3 Ustawy,
bezpośrednio przed otwarciem ofert zamawiający podaje kwotę, jaką zamierza przeznaczyć
na sfinansowanie zamówienia.
Zamawiający bezpośrednio przed otwarciem ofert podał kwotę, jaką zamierza przeznaczyć
na sfinansowanie zamówienia w wysokości 6.560.000,00 zł., tj. odpowiadającą szacunkowej
wartości zamówienia wyrażonej w kwocie netto 6.074.074,07 zł. (pkt 2 i 8 protokołu
ZP.271.09.2015). Kwota ta znacząco przekraczała środki finansowe wynikające z adnotacji
Skarbnika na wniosku o wszczęciu postępowania, który zastrzegł, iż na rok 2016 r.
zabezpieczone zostaną środki w wysokości 2.100.000,00 zł. Uwzględniając charakter
wynagrodzenia – ryczałt miesięczny, oraz okres w jakim usługa miała być realizowana, tj. 24
miesiące, należy przyjąć, iż łącznie kwota środków na okres dwóch lat powinna wynieść co
najmniej 4.200.000,00 zł. Nie znalazło to jednak odzwierciedlenia w informacji przekazanej
wykonawcom na otwarciu ofert. Zamawiający doprowadziło do sytuacji patowej, gdyż
proceduralnie związany był informacją o środkach, jakie zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, podaną w protokole oraz przy otwarciu ofert, która nie miała
pokrycia w budżecie przyjętym na rok 2016, i zakładając ten sam poziom środków również
na rok 2017 r. Z drugiej strony, będąc zobowiązanym do przestrzegania dyscypliny
budżetowej, nie mógł zaciągnąć zobowiązania przekraczającego kwotę środków, jakie
faktycznie mógł przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. Nie oznacza to jednak, iż
postępowanie mogło być na tej podstawie unieważnione. Przesłanki unieważnienia
postępowania należy wykładać w sposób ścisły, tak aby nie dochodziło do naruszania zasad
przejrzystości postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Zmiana redakcyjna
przepisu, w którym zastąpiono wcześniejsze wskazanie na kwotę, którą zamawiający może
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, wskazuje na cel, jakim miało być zapewnienie
transparentności czynności Zamawiającego, który zobowiązany jest podać przy otwarciu
ofert kwotę, której przekroczenie może prowadzić do unieważnienia postępowania. W
niniejszej sprawie, w oparciu o ustawę budżetową przyjętą na rok 2016 r., nie było możliwe
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
ustalenie wiążącej dla Zamawiającego kwoty środków zabezpieczonej na całość
zamówienia, które ma być realizowane w okresie 24 miesięcy. tym samym, nawet
przyjmując, że w roku 2016, środki mogłyby okazać się niedostateczne, to nie oznaczało to,
iż w całym okresie świadczenia usługi, kwota środków zamierzonych do wydatkowania nie
byłaby wyższa niż 4.200.000,00 zł brutto.
Mając powyższe na względzie Izba na podstawie art. 192 ust. 2 Ustawy uwzględniła
oba odwołania w całości.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust.
9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust.
2 pkt 1 i 2 oraz § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w
sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w
postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba zaliczyła
do kosztów postępowania wpisy wniesione w sprawach połączonych do wspólnego
rozpoznania oraz uzasadnione koszty Odwołujących stwierdzone rachunkami przedłożonymi
przed zamknięciem rozprawy, obejmujące wynagrodzenie pełnomocników Odwołujących i
obciążyła nimi odpowiednio uczestnika postępowania, który przystąpił po stronie
Zamawiającego i wniósł sprzeciw wobec uwzględnienia w całości zarzutów przedstawionych
w odwołaniu o sygn. akt KIO 44/16 oraz Zamawiającego w sprawie odwołania o sygn. akt
KIO 46/16.
Przewodniczący: ……………………….
1
A. Uwzględnia odwołanie wniesione przez Eneris Surowce Spółka Akcyjna z
siedzibą w Kielcach i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności z dnia
5 stycznia 2016 r. polegających na odrzuceniu oferty Eneris Surowce S.A. oraz
unieważnieniu postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy i nakazuje
ponowną ocenę ofert z uwzględnieniem oferty Eneris Surowce S.A. (sygn. akt
KIO 44/16);
B. Uwzględnia odwołanie wniesione przez wykonawców wspólnie ubiegających
się o zamówienie SITA Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w
Płocku, Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o. z
siedzibą w Gostyninie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności z
dnia 5 stycznia 2016 r. unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1
pkt 4 Ustawy i nakazuje ponowną ocenę ofert niepodlegających odrzuceniu
(sygn. akt KIO 46/16).
2. Kosztami postępowania odwoławczego obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się
o zamówienie SITA Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku,
Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
z siedzibą w Gostyninie,
zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego
(sygn. akt KIO 44/16) oraz Zamawiającego - Gminę Miasta Gostynina (sygn. akt KIO
46/16) i:
2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
30.000 zł 00 gr. (słownie:
trzydzieści tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Odwołujących: Eneris Surowce
S.A. z siedzibą w Kielcach (sygn. akt KIO 44/16) oraz wykonawców wspólnie
ubiegających się o zamówienie SITA Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z
siedzibą w Płocku, Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
z
siedzibą w Gostyninie (sygn. akt KIO 46/16), tytułem wpisów od odwołań.
2.2 Zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie SITA Płocka
Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku, Przedsiębiorstwo Oczyszczania
Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
z siedzibą w Gostyninie na rzecz Odwołującego Eneris
Surowce S.A. z/s w Kielcach (sygn. akt KIO 44/16) oraz od Zamawiającego – Gminy
Miasta Gostynina na rzecz Odwołującego - wykonawców wspólnie ubiegających się o
zamówienie SITA Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku,
Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
z siedzibą w Gostyninie
(sygn. akt KIO 46/16) kwotę
37.200 zł 00
gr. (słownie: trzydzieści siedem tysięcy
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
dwieście złotych zero groszy) tytułem zwrotu kosztów stron poniesionych w związku z
wpisem od odwołań oraz wynagrodzeniem pełnomocników, w tym:
A) na rzecz Odwołującego Eneris Surowce S.A. z/s w Kielcach kwotę
18.600 zł 00 gr.
(słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) w sprawie KIO 44/16,
B) na rzecz Odwołującego wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie SITA
Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku, Przedsiębiorstwo
Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
z siedzibą w Gostyninie kwotę 18.600 zł
00 gr. (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) w sprawie KIO
46/16.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Płocku.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Gminę Miasta Gostynina w
trybie przetargu nieograniczonego na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych z
nieruchomości zamieszkałych z terenu Gminy Miasta Gostynina (nr postępowania:
ZP.271.09.2015), ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich 2015/S 198-
359577 w dniu 13 października 2015 r., wobec czynności unieważnienia postępowania i
odrzucenia oferty Eneris Surowce S.A., zostały wniesione w dniu 15 stycznia 2016 r. do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołania wykonawców: Eneris Surowce S.A. (sygn.
akt KIO 44/16) oraz wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie SITA Płocka
Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku, Przedsiębiorstwo Oczyszczania
Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
z siedzibą w Gostyninie (sygn. akt KIO 46/16).
Zamawiający poinformował wykonawców o odrzuceniu oferty Eneris Surowce S.A. oraz
unieważnieniu postępowania w dniu 05.01.2016 r. faksem.
A. Sygn. akt KIO 44/16
W odwołaniu oznaczonym sygnaturą akt KIO 44/16 Odwołujący – Eneris Surowce S.A.
(dalej jako Eneris) zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 i w z. z art. 7 Ustawy pzp przez
nieuzasadnioną ocenę, że oferta Odwołującego zawiera rażąco niską cenę w
stosunku do przedmiotu zamówienia i nieuzasadnione jej odrzucenie oraz
prowadzenie postępowania w sposób niezapewniający równego traktowania
wykonawców;
2. art. 90 ust. 1 w zw. z art. 7 Pzp przez prowadzenie postępowania wyjaśniającego w
zakresie rażąco niskiej ceny w sytuacji braku podstaw do wszczęcia i prowadzenia
tej procedury, a w konsekwencji prowadzenie postępowania w sposób
niezapewniający równego traktowania wykonawców;
3. art. 90 ust. 3 w zw. z art. 7 Pzp przez dokonanie oceny i przyjęcie, że oferta złożona
przez Odwołującego zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu
zamówienia, w sytuacji gdy jest zbliżona do budżetu Zamawiającego
przewidzianego na realizację zamówienia, a w konsekwencji prowadzenie
postępowania w sposób niezapewniający równego traktowania wykonawców;
4. art. 93 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1 i 3, w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy przez
nieuzasadnione odrzucenie oferty Odwołującego z powodu rażąco niskiej ceny, a
następnie przyjęcie, że cena najkorzystniejszej oferty przekracza kwotę, którą
Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu
unieważnienie czynności unieważnienia postępowania, nakazanie unieważnienia czynności
odrzucenia oferty Odwołującego i nakazanie powtórzenia czynności badania i oceny ofert z
uwzględnieniem oferty Odwołującego.
Na istnienie interesu Odwołującego we wniesieniu odwołania wskazywać ma
okoliczność, iż tylko oferta Odwołującego mieści się w budżecie Zamawiającego, co przy
uznaniu, iż decyzja o odrzuceniu tej oferty nie miała uzasadnienia powodowałoby, iż
Zamawiający nie miałby podstaw do unieważnienia postępowania. Na brak zasadności
uznania, że oferta zawiera rażąco niską cenę wskazywać ma uzasadnienie unieważnienia
postępowania, w którym Zamawiający podał zbliżoną do ceny oferty Odwołującego kwotę
przeznaczoną na realizację zamówienia. Na skutek naruszenia przepisów Ustawy
Odwołujący poniósł szkodę, gdyż jego oferta jako jedyna mieszcząca się w budżecie
Zamawiającego mogła być wybrana jako najkorzystniejsza.
W uzasadnieniu zarzutów Odwołujący wskazał na chronologię czynności
Zamawiającego, który prawie po upływie 2 miesięcy po otwarciu ofert unieważnił
postępowanie, wskazując w uzasadnieniu decyzji na podstawę prawną z art. 93 ust. 1 pkt 4
Ustawy. W dniu 23.12.2015 r., tj. na dwa tygodnie przed unieważnieniem postępowania
Zamawiający udzielił zamówienia z wolnej ręki konsorcjum firm Sita Płocka Gospodarka
Komunalna Sp. z o.o. i Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o., które
złożyło ofertę w postępowaniu z ceną znacząco przewyższającą budżet Zamawiającego na
realizację zamówienia.
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wysokość ceny Zamawiający uznał, iż
oferta Odwołującego zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia i ją
odrzucił, a następnie unieważnił postępowanie na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy.
Odwołujący zaoferował cenę, za jaką realizowałby usługę w okresie 2 lat na poziomie
3.452.991,60 zł. brutto. Zgodnie z uchwałą budżetową Miasta Gostynina na rok 2016 nr
136/XXVI/2015 Rady Miejskiej z dnia 30 grudnia 2015 r. na odbiór i zagospodarowanie
odpadów zabezpieczona została kwota 2.100.000 zł. Po jej pomnożeniu przez dwa środki
kwota ta zwiększyłaby się do 4.392.600 zł, w stosunku do której oferta Odwołującego
stanowi więcej niż 78,60% budżetu Zamawiającego.
Odwołujący wskazał na treść pisma z dnia 4.12.2015 r., w którym potwierdził, że oferowana
cena odzwierciedla koszty wykonywania przedmiotu zamówienia i jest zbliżona do ceny jaką
gmina płaci obecnie. Ponadto w dwóch kolejnych odpowiedziach przedstawił w ujęciu
miesięcznym i rocznym zestawienie kosztów realizacji zamówienia i wykazał zysk. Również
uchwała budżetowa potwierdza, że cena jaką zaoferował Odwołujący jest realna i rynkowa, a
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
Zamawiający nie wyasygnuje więcej środków pieniężnych na sfinansowanie systemu
gospodarki odpadami. W zaistniałych okolicznościach Zamawiający instrumentalnie
zastosował przepis art. 90 ust. 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy i bez rozważenia
rzeczywistych okoliczności odrzucił ofertę Odwołującego czym naruszył ww. przepisy.
Odwołujący wskazał na orzeczenie KIO z 29.06.2015 r., sygn. akt KIO 1249/15; KIO
1250/15, w którym podkreślono potrzebę indywidualnej oceny możliwości danego
wykonawcy i konieczności wykluczenia automatyzmu przy ocenie oferty pod kątem rażąco
niskiej ceny.
Zastrzeżenia Odwołującego budzi również logika działań Zamawiającego, który z jednej
strony dokonał porównania oceny oferty Odwołującego w zestawieniu ze średnią
arytmetyczną złożonych ofert w warunkach, w których cena podana przez Odwołującego nie
jest rażąco niską w stosunku do budżetu Zamawiającego, a zatem nie powinien mieć w
ogóle wątpliwości co do możliwości zrealizowania zamówienia za taką kwotę, z drugiej zaś
strony unieważnił postępowanie z tego powodu, że oferta najkorzystniejsza (tj. w praktyce
oferta z niższą ceną) przekracza założony budżet Zamawiającego. W ocenie Odwołującego
w sytuacji, w której Zamawiający już w połowie grudnia wiedział, iż nie udzieli zamówienia
Odwołującemu nie było podstaw do udzielenia zamówienia z wolnej ręki Konsorcjum i
możliwym było przeprowadzenie postępowania w innym niż przetarg nieograniczony trybie
konkurencyjnym, tj. w trybie negocjacji bez ogłoszenia.
B. Sygn. akt KIO 46/16
W odwołaniu oznaczonym sygnaturą akt KIO 46/16 Odwołujący – wykonawcy
wspólnie ubiegających się o zamówienie Sita Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o.
(Lider), Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.
(dalej jako
Konsorcjum), zaskarżyli czynność i zaniechania Zamawiającego prowadzące do naruszenia
art. 93 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 86 ust. 3 Ustawy przez błędne przyjęcie, że cena
najkorzystniejszej oferty przewyższa kwotę, którą Zamawiający zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, naruszenie art. 86 ust. 3 Ustawy przez przyjęcie, że kwota, którą
zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia jest kwota inna niż kwota
podana przed otwarciem ofert.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu
unieważnienie czynności unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4,
nakazanie powtórzenia czynności oceny oferty i dokonania wyboru oferty Odwołującego.
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
W uzasadnieniu zarzutów Odwołujący wskazał na chronologię czynności
Zamawiającego, który prawie po upływie 2 miesięcy po otwarciu ofert unieważnił
postępowanie, wskazując w uzasadnieniu decyzji na podstawę prawną z art. 93 ust. 1 pkt 4
Ustawy. Zgodnie z uchwałą budżetową Miasta Gostynina na rok 2016 nr 136/XXVI/2015
Rady Miejskiej z dnia 30 grudnia 2015 r. na odbiór i zagospodarowanie odpadów
zabezpieczona została kwota 2.100.000 zł. Cena najkorzystniejszej oferty przekracza zatem
kwotę, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówieni, której nie
może zwiększyć do ceny najkorzystniejszej oferty.
W ocenie Odwołującego stanowisko to stoi w oczywistej sprzeczności z art. 93 ust. 1 pkt 4 w
zw. z art. 86 ust. 3 Ustawy. Zamawiający bezpośrednio przed otwarciem ofert (dnia 19
listopada 2015 r.) podał kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, tj.
6.560.000,00 zł brutto. Znalazło to odzwierciedlenie w protokole postępowania o udzielenie
zamówienia w punkcie 8. Wartość zamówienia ustalona został na kwotę 6.074.074,07 zł.
netto (co stanowi kwotę 6.560.000,00 zł brutto z uwzględnieniem stawki 8% VAT).
Zamawiający wskazał na kwotę zabezpieczoną uchwałą na rok 2016, bez odniesienia się do
wysokości kwoty na rok 2017. Ponieważ zamówienia ma być udzielone na okres 2 lat, to
przy zabezpieczeniu tożsamej kwoty na rok 2017, kwota ta wyniosłaby 4.200.00 zł. W ocenie
Odwołującego kwota zabezpieczona uchwałą nie może mieć znaczenia dla oceny
wypełnienia przesłanek do unieważnienia postępowania wynikających z art. 93 ust. 1 pkt 4
Ustawy. Istotną jest kwota, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia, rozumiana w myśl art. 86 ust. 3 Ustawy jako kwota podana przez
zamawiającego bezpośrednio przed otwarciem ofert. Odmienna interpretacja tego przepisu
prowadziłaby do zaburzenia zasady jawności i pewności postępowania. Na poparcie tego
stanowiska Odwołujący przywołał orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej, m.in. wyrok z
12.01.2015 r., sygn. akt KIO 2729/14. W orzecznictwie tym wskazuje się na związanie
zamawiającego kwotą środków podanych przy otwarciu ofert i braku podstaw do
unieważnienia postępowania w sytuacji, gdy cena oferty nie przekracza tej kwoty.
Odwołujący złożył ofertę na kwotę 5.593.848,00 zł mieszczącą się we wskazanej na otwarciu
ofert kwocie przeznaczonej na realizację zamówienia, tj. 6.560.000,00 zł. W konsekwencji
Zamawiający zobligowany był do zawarcia z Odwołującym umowy na realizację zamówienia,
a czynność unieważnienia postępowania była bezprawna i stąd powinna być uchylona.
Stanowisko Izby
Do rozpoznania odwołań zastosowanie znajdowały przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 2164), tj. po zmianie dokonanej ustawą z dnia 29 sierpnia
2014 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych (Dz. U poz. 1232), zwanej dalej
„Ustawą”.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie Eneris (sygn. akt KIO 44/16) uwzględnił w
całości zarzuty i wniósł o jego umorzenie, a w odpowiedzi na odwołanie Konsorcjum (sygn.
akt KIO 46/16) wniósł o jego oddalenie. Zamawiający nie unieważnił czynności odrzucenia
oferty Eneris oraz czynności unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4
Ustawy. Do postępowania odwoławczego o sygn. akt KIO 44/16 skutecznie przystąpiło po
stronie Zamawiającego Konsorcjum. Odwołujący w tej sprawie Eneris wniósł ustnie do
protokołu posiedzenia opozycję wobec dopuszczenia do udziału w postępowaniu
Konsorcjum wskazując na brak istnienia interesu tego wykonawcy w uzyskaniu
rozstrzygnięcia na korzyść Zamawiającego, tj. oddalenia odwołania Eneris, w którym
kwestionowana jest czynność unieważnienie postępowania. Konsorcjum, które wniosło
samodzielne odwołanie również zarzuciło Zamawiającemu dokonanie z naruszeniem Ustawy
unieważnienia postępowania, co wskazywać ma na brak interesu po stronie Konsorcjum w
oddaleniu odwołania Eneris. Izba na posiedzeniu oddaliła opozycję uznając, iż wspólny w
obu odwołaniach zarzut naruszenia art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy i żądanie unieważnienia
decyzji o unieważnieniu postępowania nie pozbawia interesu Konsorcjum w oddaleniu
odwołania Eneris, w którym dodatkowo kwestionowana jest decyzja o odrzuceniu tej oferty
na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy. Wprawdzie obaj odwołujący kwestionują czynność
unieważnienia postępowania, to okoliczności faktyczne z jakich wywodzą wnioski o
naruszeniu przepisów Ustawy nie są zbieżne, co powoduje, iż każdy z zarzutów oceniany
musi być niezależnie. Istotną z punktu badania interesu Konsorcjum w oddaleniu odwołania
Eneris jest okoliczność uznania przez Zamawiającego drugiego z zarzutów Odwołującego
dotyczącego oceny oferty wykonawcy, jako zawierającej rażąco niską cenę. Konsekwencją
uznania przez Zamawiającego w całości zarzutów z odwołania sygn. 44/16 byłoby nie tylko
unieważnienie unieważnienia postępowania, ale przede wszystkim przywrócenie do oceny
oferty Eneris obecnie odrzuconej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy. Konsorcjum, które
przystąpiło do tego postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego nie mogłoby
następnie skutecznie podnosić zarzutu rażąco niskiej ceny w ofercie Eneris w drodze
odwołania na powtórzoną czynność oceny ofert, które na podstawie art. 189 ust. 1 pkt 5
Ustawy podlegałoby odrzuceniu. Jedynie na obecnym etapie postępowania, tj. jako uczestnik
postępowania odwoławczego przystępujący po stronie Zamawiającego może w drodze
sprzeciwu doprowadzić do weryfikacji przez Izbę oferty Odwołującego Eneris pod kątem
ustalenie, czy cena jaką zaoferował ten wykonawca nie jest rażąco niską w stosunku do
przedmiotu zamówienia i na tej podstawie podlega odrzuceniu. W świetle tych okoliczności
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
nie mogło znaleźć uznania twierdzenie Odwołującego Eneris, iż Konsorcjum nie ma interesu
w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść Zamawiającego, tj. oddalenia odwołania w związku z
uznaniem, iż czynność odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4
Ustawy była prawidłowa, co powodowałoby również oddalenie zarzutu naruszenia art. 93
ust. 1 pkt 4 Ustawy uzasadnionego brakiem podstawy do uznania, iż oferta najkorzystniejsza
w niniejszym postępowaniu zawierała rażąco niską cenę i podlegała odrzuceniu. Konsorcjum
zgłosiło ustnie do protokołu posiedzenia sprzeciw wobec uwzględnienia przez
Zamawiającego w całości zarzutów podniesionych w odwołaniu o sygn. akt KIO 44/16. W
związku z powyższym odwołanie na podstawie art. 186 ust. 4 Ustawy podlegało
merytorycznej ocenie przez Izbę.
Izba na posiedzeniu niejawnym prowadzonym z udziałem stron w dniu 28 grudnia 2015 r.
uznała, iż nie występują przeszkody formalne uniemożliwiające rozpoznanie merytoryczne
podnoszonych zarzutów i skierowała oba odwołania na rozprawę.
Na podstawie dokumentacji postępowania, w szczególności wyjaśnień Eneris,
protokołu postępowania oraz uchwały Rady Miasta Gostynina Nr 136/XXVI/2015 Izba
ustaliła jak poniżej.
W obu odwołaniach kwestionowana była czynność unieważnienia postępowania na
podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy, jednak podstawa faktyczna zarzutów była odmienna.
W odwołaniu Eneris zarzut ten powiązany był z podstawą faktyczną dotyczącą oceny przez
Zamawiającego oferty tego wykonawcy pod katem rażąco niskiej ceny, której wynikiem było
uznanie przez Zamawiającego, iż podlega ona odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4
Ustawy, chociaż jako jedyna mieściła się w budżecie Zamawiającego. Konsorcjum natomiast
wskazywało na brak podstawy do unieważnienia postępowania po odrzuceniu oferty Eneris
przez przyjęcie, iż uchwała budżetowa na 2016 r. wskazująca na niższe środki niż kwota
podana przy otwarciu ofert miała znaczenie dla uznania, iż cena najkorzystniejszej oferty
(oferta Konsorcjum) przekracza kwotę środków, jakie Zamawiający może przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia. W świetle tych rozbieżności, wspólna okoliczność faktyczna, z
której Odwołujący wywodzili naruszenie przepisów Ustawy dotyczy ustalenia, iż w dniu 30
grudnia 2015 r. uchwałą Rady Miejskie w Gostyninie Nr 136/XXVI/2015 zabezpieczono w
budżecie na 2016 r. kwotę 2.100.000 zł na odbiór i zagospodarowanie odpadów. Kwota ta
odbiega znacząco od wartości szacunkowej zamówienia, stanowiącej jednocześnie kwotęśrodków, jaką Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, tj.
6.560.000,00 zł. brutto (podana przed otwarciem ofert w dniu 19.11.2015 r.).
We wniosku o wszczęcie postępowania z dnia 30.09.2015 r. wskazana została wartość
szacunkowa zamówienia netto: 6.074.074,07 zł, co odpowiada równowartości 1.437.684,70
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
euro i kwocie brutto 6.560.000,00 zł. Jako źródło finansowania wskazany został budżet
Miasta na lata 2016-2017. Wniosek zawiera adnotację Skarbnika Miasta w budżecie na 2016
r. zostanie zabezpieczona kwota 2.100.000,00 zł. Do wniosku załączona została kalkulacja
stanowiąca podstawę do wyliczenia szacunkowej wartości zamówienia, której podstawę
stanowił ilość odebranych odpadów w przeliczeniu na 1 mieszkańca na rok (dane 2014 r.).
Przyjęta dla szacunkowej wartości zamówienia ilość odpadów na jednego mieszkańca
wyniosła 298,03 kg, co po przemnożeniu przez ilość mieszkańców (16673) oraz koszt
odbioru 1 kg odpadów, dało wartość 3.279.576 zł (dla jednego roku świadczenia usługi).
Zakres zamówienia obejmuje odbiór odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych
z terenu Gminy Miasta Gostynina, których liczba mieszkańców na dzień 31.12.2014 r.
wynosiła 18.518 osób pobyt stały + 673 osoby pobyt czasowy. System objętych zostało
16.673 osób, z czego 10.951 osób, to mieszkańcy zabudowy wielorodzinnej, a 5.722 osób,
mieszkańcy zabudowy jednorodzinnej (pkt III siwz).
W postępowaniu złożone zostały trzy oferty z cenami obejmującymi okres świadczenia usługi
w okresie 24 miesięcy w wysokości: 3.452.991,60 zł. (Eneris), 5.593.848,00 zł.
(Konsorcjum), 6.047.830,56 zł. (Tonsmeier Centrum Sp. z o.o.). Podstawę do wyliczenia
ceny stanowiły ceny ryczałtowe za 1 miesiąc świadczenia usługi ustalone na poziomie
143.874,65 zł. (Eneris), 233.077,00 zł. (Konsorcjum), 251.992,92 zł. (Tonsmeier Centrum Sp.
z o.o.).
W uzasadnieniu wyniku postepowania z dnia 5 stycznia 2016 r. Zamawiający wskazał na
podstawę odrzucenia oferty Eneris z art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy, która nie złożyła
dostatecznych wyjaśnień w przedmiocie wysokości ceny, a także uzasadnienie dla
zastosowania przepisu art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy W budżecie Zamawiającego przyjętym
Uchwałą Budżetową Miasta Gostynina na rok 2016 Nr 136/XXVI/2015 Rady Miejskiej z dnia
30 grudnia 2015 r., na odbiór i zagospodarowanie odpadów zabezpieczona została kwota
2.100.000, - zł. Cena najkorzystniejszej oferty przekracza zatem kwotę, którą Zamawiający
zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, a z uwagi na fakt, iż Zamawiający nie
może zwiększyć tej kwoty do ceny najkorzystniejszej oferty.
Zamawiający w toku badania oferty Eneris prowadził na podstawie art. 90 Ustawy
postępowanie wyjaśniające w celu ustalenia, czy cena jaką zaoferował ten wykonawca nie
jest rażąco niska kierując wezwania z 30.11.2015 r., 07.12.2015 r. oraz 10.12.2015 r. W
wezwaniu z 30.11.2015 r. Zamawiający poza przywołaniem brzmienia przepisu art. 90
Ustawy wskazał na wysokość wartości szacunkowej zamówienia oraz kwoty pozostałych
złożonych ofert. W kolejnym wezwaniu Zamawiający odniósł się do złożonych w dniu
04.12.2015 r. wyjaśnień, które uznał za spójne i zasadne, zawierają jednak – wbrew
dyspozycji art. 90 ust. 2 ustawy Pzp – tylko ogólne stwierdzenia i nie wyjaśniają, jaki wpływ
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
mają poszczególne czynniki na konkretną wysokość zaoferowanej ceny, ani nie wskazują żadnych dowodów na potwierdzenie prawidłowości wyliczenia ceny, to zaś uniemożliwia
dokonanie merytorycznej oceny złożonej oferty. W związku z tym Zamawiający wnosi o
wykazanie i uzasadnienie cenowe udzielonych w piśmie z dnia 4 grudnia 2015 r. informacji,
poprzez przedstawienie kalkulacji cenowej dla czynników cenotwórczych – tj. kosztów paliw,
wynagrodzeń pracowniczych, opłaty, amortyzacji sprzętu, itp. oraz upustów i obniżek z tytułu
wymienionych w poprzedniej odpowiedzi, czyli m.in. o ile wdrożenie zintegrowanego
informatycznego systemu zarządzanie TETA obniżyło koszty Państwa działalności – w
postaci konkretnych kwot np. w zestawieniu miesięcznym, jakie wykonawca przewiduje na
realizację: 1) odbioru i zagospodarowania odpadów zmieszanych; 2) odbioru i
zagospodarowania odpadów segregowanych; 3) zorganizowania mobilnych zbiórek
odpadów; 4) utworzenia i prowadzenia PSZOK. W wezwaniu z dnia 10.12.2015 r.
Zamawiający uznał, iż udzielone wyjaśnienia wskazują ogólne kwoty, nadal jednak bez
przedstawienia
szczegółowej
kalkulacji
cenowej
dla
poszczególnych
czynników
cenotwórczych, powodów obniżenia kosztów Państwa działalności poprzez wprowadzenie
systemu informatycznego oraz upustów i obniżek z tytułów wymienionych w poprzednich
odpowiedziach, nie wyjaśniają również, jaki wpływ mają poszczególne czynniki na konkretną
wysokość zaoferowanej ceny, ani nie wskazują żadnych dowodów na potwierdzenie
prawidłowości wyliczenia ceny. W związku z tym Zamawiający wnosi o przedstawienie
szczegółowej kalkulacji – o której wspominacie Państwo w piśmie z dnia 10 grudnia 2015 r. –
dla wykazania i uzasadnienia wskazanych cen. Zamawiający zgadza się ze stwierdzeniem
firmy ENERIS, że szczegółowa kalkulacja może stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa, ale w
rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (art. 8 ust. 2 ustawy Pzp), a nie
dla Zamawiającego, który żąda przedstawienia szczegółowej kalkulacji w celu wskazania
dowodów na potwierdzenie prawidłowości wyliczenia ceny i umożliwienia dokonania
merytorycznej oceny złożonej oferty.
Eneris złożyło trzy wyjaśnienia na powyższe wezwania, odpowiednio w pismach z dnia
04.12.2015 r., 10.12.2015 r. oraz 15.12.2015 r., zastrzegając jako tajemnicę
przedsiębiorstwa szczegółową kalkulację wyliczenia ceny załączoną do ostatnich z
wyjaśnień. Zestawienie to stanowi rachunek zakładanego zysku dla tego zamówienia z
podaniem kwoty przychodów, kosztów oraz bilans. W poszczególnych wyjaśnieniach
wykonawca prezentowała dane, jakich oczekiwał Zamawiający, wskazując między innymi na
poziom
kosztów
uwzględnionych
w
wycenie
miesięcznego
wynagrodzenia,
tj.
zagospodarowania odpadów, odbioru i transportu, mobilnych zbiórek odpadów, utworzenia,
wyposażenia i prowadzenia PSZOK oraz kosztów ogólnozakładowych. Według wyliczeń
Eneris zakłada on osiągnięcie przychodu na poziomie 28,50 tyś zł. miesięcznie.
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
W uzasadnieniu decyzji o odrzuceniu oferty (pismo z 5.01.2016 r.) Zamawiający ocenił, że
mimo sprecyzowania przez Zamawiającego dokładnych żądań, Wykonawca nie odniósł się
do zawartych pytań, ograniczając się do podania ogólnych kwot, jednak bez przedstawienia
szczegółowej kalkulacji cenowej dla poszczególnych czynników cenotwórczych – zwłaszcza
konkretnych kosztów paliwa, opłat, amortyzacji sprzętu, wynagrodzeń pracowników,
powodów obniżenia kosztów działalności Wykonawcy poprzez wprowadzenie systemu
informatycznego oraz upustów i obniżek z tytułów wymienionych w poprzednich
odpowiedziach, nie wyjaśnił też, jaki wpływ mają poszczególne czynniki na konkretną
wysokość zaoferowanej ceny, ani nie wskazał żadnych dowodów na potwierdzenie
prawidłowości wyliczenia ceny. Równie enigmatyczna, co poprzednie wyjaśnienia jest
kalkulacja dołączona do odpowiedzi z dnia 15.12.2015 r. dodatkowo – zdaniem
Zamawiającego – poszczególne kwoty w niej wykazane nie pokrywają się z ogólnymi
elementami ceny przedstawionymi w odpowiedzi z dnia 10.12.2015 r. (…) Udzielone
wyjaśnienia były ogólne, niekonkretne, nie odnosiły się również do zadanych pytań. Ich
ocena nie pozwoliła Zamawiającemu uznać, że Wykonawca jest w stanie zrealizować
przedmiotowe zamówienie za zaproponowaną cenę zgodnie z wymaganiami określonymi w
SIWZ.
Zamawiający uwzględniając odwołanie Eneris uznał, iż ponowna weryfikacja kalkulacji z dnia
15 grudnia 2016 r. dawała podstawę do uznania, iż wykonawca osiągnie zysk, a cena nie
odbiega znacząco od cen wynikających z poprzednich zawartych umów z innymi
wykonawcami na przedmiot zamówienia prawie tożsamy z zamówieniami z lat ubiegłych.
Zamawiający uznał, iż ceny pozostałych wykonawców wydają się być „rażąco wysokie”, a
jeden z wykonawców zaoferował cenę wyższą o ponad 70.000 zł miesięcznie – począwszy
od stycznia 2016 r. – w stosunku do ceny, jaką uzyskiwał za usługi wykonywane jeszcze w
grudniu 2015 r.
Przystępujące po stronie Zamawiającego Konsorcjum w piśmie procesowym złożonym na
rozprawie odniosło się do wyliczenia kosztu zagospodarowania odpadów, wskazanego w
wyjaśnieniach z dnia 10 grudnia 2015 r. na poziomie 100.960,00 zł miesięcznie, prezentując
własną kalkulację z wnioskiem końcowym o niedoszacowaniu kosztów zagospodarowania
odpadów składowanych w RIPOK, wyliczonych na podstawie cenników RIPOK Płońsk i
RIPOK Kobierniki dla ilości odpadów odebranych z terenu miasta w 2014 r. Konsorcjum
odniosło się także do wyliczenia kosztów pracowniczych, przy założeniu zatrudnienia co
najmniej 9 osób, wskazany w wyjaśnieniach z dnia 10.12.2015 r., na poziomie 23.410,00 zł,
który mógłby być uznany za prawidłowy wyłącznie przy założeniu, że wszystkim
pracownikom wykonawca zapłaci minimalną stawkę wynagrodzenia, bez dodatków za pracę
w warunkach szkodliwych i uciążliwych. Konsorcjum przedstawiło własne wyliczenie
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
średniomiesięcznego kosztu paliwa, przyjmując średnią miesięczną ilość odpadów,
częstotliwość kursów, tonaż i obecnie rekordowo niską stawkę paliwa 4,00 zł/litr.,
zamykające się w kwocie 3.649,10 zł/miesięcznie. Ponadto, w ocenie Konsorcjum koszt
utworzenia, wyposażenia i prowadzenia PSZOK określony przez Eneris na poziomie
5.600,00 zł zostały trzykrotnie pomniejszone w stosunku do kosztów realnie ponoszonych.
Odnośnie kosztów sortowni i wskazanego przez Eneris poziomu przychodów na poziomie
28.500,00 zł i nie pozwala ono na ustalenie realnego zysku z tej działalności. Uwzględniając
pozostałe koszty, realne koszty jakie poniesie wykonawca zostały niedoszacowane na
poziomie ponad 50.000 zł., a przy założeniu poziomu zysku 10% kosztów związanych z
prowadzeniem inwestycji, cena musiałaby wynieść minimum 75.000,00 zł. więcej w
perspektywie miesięcznej, tj. 1.800.000.00 zł na cały okres trwania zamówienia.
Na podstawie zgodnych oświadczeń stron ustalono w toku rozprawy, iż Odwołujący Enerisświadczyło na rzecz Zamawiającego usługę odbioru odpadów przez okres 2 miesięcy w roku
2013 r., po którym to czasie doszło do rozwiązania umowy z wykonawcą. Kolejną umowę
Zamawiający zawarł z wykonawcą SITA (obecnym konsorcjantem), która zakończyła się w
grudniu 2015 r. W związku z wygaśnięciem umowy Zamawiający udzielił w dniu 23 grudnia
2015 r. zamówienia z wolnej ręki (umowa nr ZP.272.10.2015) Konsorcjum z terminem
realizacji od 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 maja 2016 r. za wynagrodzenie ryczałtowe za
jeden miesiąc świadczenia usługi ustalone w wysokości 187.920,00 zł brutto, tj. niższej o
ponad 45.000,00 zł. od zaoferowanej w postępowaniu przetargowym (233.077,00 zł). Cena
Eneris za 1 miesiąc świadczenia usługi stanowi kwotę 143.874,65 zł.
Eneris przedłożyło na rozprawie, jako dowód w sprawie dodatkowe dokumenty na
okoliczność wykazania wysokości kosztów, jakie zakładano przy kalkulacji ceny ofertowej
(dowody zakupu, faktury), zastrzegając je jako tajemnicę przedsiębiorstwa.
Mając powyższe ustalenia na względzie Izba zważyła.
W sprawie odwołania o sygn. akt KIO 44/16 Izba pominęła dowody przedłożone
przez Odwołującego Eneris na rozprawie, tj. faktury, które niż były znane Zamawiającemu
przy ocenie wyjaśnień złożonych w toku postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego. Jedynie kalkulacja szczegółowa odnosiła się do kalkulacji złożonej
Zamawiającemu (zastrzeżonej jako tajemnica przedsiębiorstwa) i prezentowała te same
dane w większym stopniu szczegółowości na poszczególne lata świadczenia usługi. Izba
przychyla się do stanowiska Konsorcjum (przystępującego po stronie Zamawiającego), iż nie
można na etapie postępowania odwoławczego skutecznie uzupełnić dokumentów, które
wykonawca mógł przedłożyć Zamawiającemu wraz z wyjaśnieniami dotyczącymi kalkulacji
ceny ofertowej w trybie przewidzianym w Ustawie. Tym samym oceniając czynność
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
odrzucenia oferty Eneris na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy, Izba miała na uwadze
informacje, jakie miał Zamawiający w momencie podejmowania decyzji, w tym znane mu z
urzędu, a dotyczące szacowanej wartości zamówienia, wysokości środków dotychczas
wydatkowanych na przedmiotową usługę w latach 2013-2015 i przewidzianych w budżecie
na 2016 r., czy też wynegocjowanej z Konsorcjum ceny, za jaką świadczy ono usługę od
stycznia 2016 r. na podstawie zamówienia z wolnej ręki.
1. Zarzut naruszenia art. 93 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1 i 3, w zw. z art. 89 ust. 1
pkt 4 i w zw. z art. 7 Ustawy przez nieuzasadnione odrzucenie oferty Odwołującego
(Eneris) z powodu rażąco niskiej ceny, a następnie przyjęcie, że cena
najkorzystniejszej oferty przekracza kwotę, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć
na sfinansowanie zamówienia oraz prowadzenie postępowania w sposób
niezapewniający równego traktowania wykonawców (odwołanie sygn. akt KIO 44/16).
Zasadniczo zarzut ten stanowi o istocie odwołania, w którym kwestionowana jest
podstawa uznania przez Zamawiającego, że cena oferty Eneris jest rażąco niska w stosunku
do przedmiotu zamówienia, tj. ocena wyjaśnień złożonych na podstawie wezwań
Zamawiającego, której wynikiem było unieważnienie postępowania na podstawie art. 93 ust.
1 pkt 4 Ustawy, chociaż cena oferty Odwołującego, najkorzystniejsza w postępowaniu, nie
przekraczała kwoty środków, jakie Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia. Odwołujący w zakresie skarżonych czynności sformułował kilka zarzutów, w
tym między innymi zarzut dotyczący samego prowadzenia postępowania wyjaśniającego, w
sytuacji kiedy cena w ofercie Odwołującego, jako jedyna w postępowaniu, jest zbliżona do
kwoty budżetu Zamawiającego. Zamawiający uwzględnił w całości zarzuty, przeciwko czemu
sprzeciw wniosło Konsorcjum przystępujące do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego.
Odnosząc się do postawionych zarzutów na wstępie Izba uznała, iż kwestionowanie
po zakończeniu postępowania wyjaśniającego w trybie art. 90 ust.1 Ustawy, czynności
wezwania do złożenia wyjaśnień, nie mogło być skuteczne, jako spóźnione. Nie wpływa to
jednak zasadniczo na ocenę czynności Zamawiającego, tj. odrzucenia oferty Odwołującego
Eneris. Ocena tej czynności dokonywana jest w sposób zindywidualizowany z
uwzględnieniem wszystkich istotnych okoliczności występujących w sprawie, które mogły
wpływać na ocenę wyjaśnień tego wykonawcy i przyjęcia ich za wystarczające dla uznania,
iż cena oferty nie jest rażąco niska. Mając na uwadze charakter wyjaśniający postępowania
prowadzonego w trybie art. 90 Ustawy, brak dowodów, o których mowa w art. 90 ust. 3
Ustawy, nie może automatycznie prowadzić do stwierdzenia, że wyjaśnienia złożone
Zamawiającemu uzasadniały uznanie, że cena zaoferowana przez Eneris Surowce S.A. jest
rażąco niska. Przystępujące Konsorcjum (wniosło sprzeciw wobec uwzględnienia przez
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
Zamawiającego odwołania) wykazywało jako podstawę do uznania, że cena w ofercie Eneris
jest rażąco niska, brak dowodów przedłożonych Zamawiającemu oraz ogólnikowy charakteru
wyjaśnień. Jednocześnie w piśmie procesowym Konsorcjum szczegółowo odnosiło się do
wysokości kosztów wskazanych w wyjaśnieniach, formułując wniosek końcowy o ich
niedoszacowaniu na poziomi 55 tyś zł. Na rozprawie Konsorcjum odniosło się do wysokości
ceny, za jaką Odwołujący świadczył usługę na rzecz Zamawiającego w 2013 r. i obecnie
zaoferowanej kwoty wynagrodzenia ryczałtowego, która nie pokrywała co najmniej
dodatkowych kosztów, jakie poniesie wykonawca w związku ze zwiększeniem w niniejszym
zamówienie ilości odpadów zmieszanych przekazywanych do RIPOK (w stosunku do
zamówienia z 2013 r.), Konsorcjum uznało, że cena ryczałtowa 143 874,65 zł (ryczałt
miesięczny, wyższy o ok 22 tys. w stosunku do 2013 roku w którym wynosił 122.001,08
miesięcznie) nie pokryje wzrostu ceny utylizacji tych odpadów, przy przyjęciu najniższej
stawki 300 zł za tonę (najniższa cena z RIPOK w Płońsku), która daje kwotę ok. 23 tys. zł
miesięcznych kosztów utylizacji odpadów tego jednego rodzaju.
Mając na uwadze poczynione powyżej ustalenia Izba uznała, iż okoliczności
jakie występowały w sprawie prowadziły do wniosku, że wyjaśnienia wykonawcy
Eneris nie wskazywały, aby cena była rażąco niska w stosunku do przedmiotu
zamówienia.
W ocenie Izby istotnym, dla oceny wyjaśnień składanych na podstawie trzech
wezwań Zamawiającego, był charakter wynagrodzenia, ujęty w cenie zawierającej
zryczałtowaną wycenę prac w ujęciu miesięcznym. Opis przedmiotu zamówienia stanowi
prognozowany zakres prac, który w praktyce uzależniony będzie od ilości odpadów
rzeczywiście odebranych od mieszkańców. Tym samym wycena prac musiała uwzględniać
ryzyko odebrania wyższej od zakładanej przez Zamawiającego ilości odpadów (bez wzrostu
wynagrodzenia), ale równocześnie wycena ta nie ulegałaby zmniejszeniu przy mniejszej
ilości odebranych odpadów, w szczególności wymagających utylizacji w RIPOK. Powyższe
prowadziło do wniosku, iż szczegółowe kalkulacje prezentowane przez Konsorcjum odnosiły
się do prognozy Zamawiającego co do ilości odpadów danego rodzaju oraz indywidualnego
podejścia tego wykonawcy do kalkulacji kosztów i nie mogły stanowić wprost dowodu na
okoliczność błędnego rachunku kosztów prezentowanego przez Eneris w wyjaśnieniach.
Konsorcjum wskazywało na przyjęte dla kalkulacji założenia, które w części dotyczyły
elementów, które nie zostały przez Zamawiającego wskazane w podstawie do oszacowania
ceny ofertowej (np. ilość pracowników), a które odbiegały od założeń przyjętych przez
Eneris. Jest to zrozumiałe, gdyż w zależności od stopnia organizacji pracy, możliwe jest
różne wykorzystanie zasobów kadrowych, co pozwala na obniżenie kosztów. We wnioskach
końcowych Konsorcjum wskazywało na konieczność zwiększenia ceny zaoferowanej w 2013
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
r. o kwotę odpowiadającą kwocie o jaką zwiększył on cenę w stosunku do wynagrodzenia,
jakie otrzymywał jeszcze w grudniu 2015 r. W ocenie Izby, Konsorcjum nie wykazało w
sposób przekonujący, aby wzrost o ponad 70 tyś zł wynagrodzenia miesięcznego znajdował
rzeczywiste uzasadnienie we wzroście kosztów związanych z realizacją tożsamej pod
względem zakresu prac, usługi, a tego rzędu kwotę wskazywał, jako niedoszacowaną w
ofercie Eneris.
Przechodząc od oceny wyjaśnień Eneris, ocena ta nie mogła być dokonana w oderwaniu od
okoliczności faktycznych sprawy dotyczących ustalenia wartości szacunkowej zamówienia
oraz specyfiki przedmiotu zamówienia. Wprawdzie czynność wezwania do złożenia
wyjaśnień nie mogła być skutecznie zaskarżona (z uwagi na upływ terminu), to okoliczności
dotyczące ustalenia wartości szacunkowej zamówienia miały znaczenie dla oceny, czy
wycena prac dokonana przez wykonawcę Eneris rzeczywiście uniemożliwia należyte
wykonanie przedmiotu zamówienia. W niniejszej sprawie, wartość szacunkowa zamówienia
ustalona na poziomie powyżej 6 mln. złotych brutto (dla zamówienia realizowanego w
okresie 24 miesięcy), znacząco przekraczała budżet Zamawiającego, czego Zamawiający
miał świadomość w momencie wszczęcia postępowania w związku z adnotacją Skarbnika
Miasta na wniosku o wszczęciu postępowania, iż w roku 2016 r. w budżecie zabezpieczona
zostanie kwota 2.100.000 zł. Znalazło to potwierdzenie w uchwale budżetowej znanej
Zamawiającemu przed decyzją o odrzuceniu oferty Eneris. Ponadto w momencie
rozstrzygnięcia wyniku postępowania Zamawiający miał wiedzę, co do ceny za jaką będzie
wykonywać zamówienia wykonawca, któremu udzielono zamówienia z wolnej ręki, a co
istotne, oferujący w przetargu dużo wyższą kwotę wynagrodzenia miesięcznego (ponad
45.000,00 zł). W ocenie Izby, wszystkie te okoliczności znacząco wpływały na ocenę
wyjaśnień składanych w trybie art. 90 Ustawy.
Przede wszystkim należy zauważyć, iż wyjaśnienia nie miały tak ogólnikowego charakteru,
aby nie było możliwym wskazanie poziomu kosztów, jakie zakładał wykonawca dla tego
zamówienia. Wprawdzie koszty te nie były szczegółowo rozbite na poszczególne składniki, tj.
wynagrodzenia, koszty paliwa, koszty administracyjne, to przy ryczałtowym charakterze
wynagrodzenia, pozwalały na poznanie rachunku kosztów i zysków, zakładanych przy
wycenie prac. Zarówno opis przedmiotu zamówienia, jak i wycena prac miała w niniejszym
postępowaniu charakter orientacyjny, a to z tej przyczyny, iż ogólna charakterystyka
zamówienia zawierała w sobie dane liczbowe pozwalające oszacować wartość oferty z lat
poprzednich, a nie konkretne, deklarowane przez Zamawiającego wielkości odpadów, do
których odbioru i zagospodarowania zobowiązany będzie wykonawca w latach 2016-2017.
Uwzględniając wytyczne, jakie w zakresie rażąco niskiej ceny wskazywane są w
orzecznictwie sądów powszechnych należy zauważyć, iż o cenie rażąco niskiej można
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
mówić wówczas, gdy oczywiste jest, że przy zachowaniu reguł rynkowych wykonanie umowy
przez wykonawcę byłoby dla niego nieopłacalne. Rażąco niska cena jest to cena
niewiarygodna, oderwana całkowicie od realiów rynkowych. Przykładem może być
oferowanie towarów czy usług za symboliczną kwotę. Jeżeli jednym z kryteriów wyboru
oferty jest cena, nie sposób oczekiwać od zamawiającego, by wybrał ofertę o wiele droższą,
jeśli istnieje możliwość sfinansowania zamówienia za cenę niższą. Nie można zapominać, że
głównym celem ustawy jest zapewnienie prawidłowości wydawania środków publicznych, a
nie zapewnienie przestrzegania zasad komunikacji między przedsiębiorcami (tak w wyroku
Sądu Okręgowego w Warszawie z 16.04.2013 r., sygn. akt V Ca 2142/12)
.
W niniejszej
sprawie, jedynie oferta Eneris pozwalała na wydatkowanie środków publicznych w ramach
budżetu uchwalonego na 2016 r., tj. w okresie 12 miesięcy, a także w kolejnym roku, przy
założeniu, iż środki budżetowe nie będą niższe od przyjętych w uchwale budżetowej na 2016
r. Odrzucenie tej oferty doprowadziło do unieważnienia postępowania i udzielenia
zamówienia z wolnej ręki Konsorcjum, które po negocjacjach z Zamawiającym znacznie
obniżyło cenę, w stosunku do oferty złożonej w przetargu nieograniczonym. Wprawdzie
zakres przedmiotu zamówienia uległ pewnej modyfikacji (w zakresie częstotliwości odbioru
części odpadów), to jednak w ocenie Izby, cena wynegocjowana zbliżała się do poziomu
ceny Eneris i wskazywała na znaczne przeszacowanie przez Zamawiającego wartości
szacunkowej zamówienia, w porównaniu z którą cena Eneris mogła wydawać się rażąco
niska i budzić podejrzenie Zamawiającego. Dwie pozostałe oferty również zbliżały się do
szacunku Zamawiającego, chociaż cena mogła być niższa, na co wskazuje wynik negocjacji
prowadzonych z Konsorcjum przed decyzją o odrzuceniu oferty Eneris. Jednocześnie, żadna
z dwóch pozostałych ofert nie mieściła się w możliwościach finansowych Zamawiającego. W
ocenie Izby, samo porównanie cen zaoferowanych przez trzech wykonawców nie mogło
stanowić podstawy do uznania oferty Eneris za rażąco niską w stosunku do przedmiotu
zamówienia, tj. nierynkową, uniemożliwiającą należyte wykonanie zamówienia. Również
wyjaśnienia złożone przez tego wykonawcę nie uzasadniały takiej oceny. Należy zauważyć,
iż przepis
art. 90 ust. 1 Ustawy nie określa, ani elementów, które powinno zawierać pytanie,
ani elementów, które powinna zawierać udzielona w tym trybie odpowiedź. Zgodnie z
poglądami doktryny i orzecznictwa pytanie skierowane do wykonawcy powinno wskazywać
elementy oferty, co do których zamawiający oczekuje wyjaśnień, przy czyn mogą to być
wyłącznie elementy, które mają wpływ na wysokość ceny. Z ustawy nie wynika również
prawo zamawiającego do żądania dowodów potwierdzających wyjaśnienia wykonawcy,
natomiast wykonawca, udzielając wyjaśnień może takie dowody złożyć, a wówczas
zamawiający będzie zobowiązany, oceniając wyjaśnienia, wziąć pod uwagę ich
poświadczenie stosowanym dowodem. Ustawa nie wskazuje formy, w jakiej winny być
złożone dokumenty potwierdzające wyjaśnienia, jeśli wykonawca zdecyduje się je załączyć.
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
Ciężar dowodu spoczywa na zamawiający ale nie w zakresie wykazania, że oferta
konkretnego wykonawcy zawiera rażąco niska cenę, ale w zakresie wykazania
prawidłowości oceny wyjaśnień wykonawcy zgodnie z art. 90 ust. 2 (por. wyrok Sądu
Okręgowego w Warszawie z dnia 06.02.2014 r., sygn. akt V Ca 3600/13).
Przenosząc powyższe na stan faktyczny występujący w sprawie należy uznać, iż wyjaśnienia
czyniły zadość wezwaniom Zamawiającego, których poziom szczegółowości wzrastał w
kolejnych pismach kierowanych na podstawie art. 90 Ustawy. Jednocześnie, wskazane w
decyzji o odrzuceniu oferty Eneris braki w danych, jakich oczekiwać miał Zamawiający, nie
były wprost wyrażone w wezwaniach, a tym samym decyzja o odrzuceniu oferty mogła
zaskakiwać wykonawcę, który nie miał możliwości na etapie składanych wyjaśnień
wykazania rzetelności kalkulacji w stopniu satysfakcjonującym Zamawiającego. Izba w
całości podziela ocenę wyjaśnień zawartą w odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie, w
której wskazywał, iż szczegółowa kalkulacja prezentowała przewidywane przychody
wykonawcy z tytułu świadczenia usługi w Gostyninie i obrotu surowcami wtórnymi oraz
konkretne koszty ponoszone na kontenery i pojemniki, wywóz, transport i przesypownię,
sortowanie i utylizację, a także koszty administracyjne. Kalkulacja uwzględnia amortyzację i
zysk. Co istotnie nie odbiega znacząco od cen wynikających z poprzednio zawartych umów z
innymi wykonawcami na przedmiot zamówienia prawie tożsamy z zamówieniami z lat
ubiegłych. W kontekście tego raczej ceny pozostałych wykonawców wydają się być „rażąco
wysokie”, np. jeden z Wykonawców złożył ofertę wyższą o ponad 70.000 zł miesięcznie –
począwszy od stycznia 2016 r. – w stosunku do ceny, jaką uzyskiwał za usługi wykonywane
jeszcze w grudniu 2015 r.
Całokształt omówionych powyżej okoliczności skłaniał do postawienia tezy, iż oferta
Eneris prezentowała poziom cen za usługi realizowanej na obszarze o danej charakterystyce
zabudowy i liczbie mieszkańców w ostatnim czasie, której rzetelności nie podważała sama
okoliczność, iż inny wykonawca oczekiwał wyższego wynagrodzenia. Opieranie się
wyłącznie na porównaniu z dwoma znacząco droższymi ofertami mogło prowadzić do
wypaczenia celu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jakim jest wybór oferty
najkorzystniejszej
dla
Zamawiającego.
Szczególnie
widoczne
jest
to
na
tle
przeprowadzonych negocjacji poprzedzających udzielenie zamówienia z wolnej ręki
wykonawcy, za ustalone wynagrodzenie znacząco niższe od ceny ofertowej. Składanie
przeszacowanych ofert może wymuszać na Zamawiającym konieczność wydatkowania
większych niż rzeczywiście uzasadnione ekonomicznie środków na sfinansowanie
zamówienia. Takie praktyki nie mogą w ocenie Izby prowadzić do odrzucania ofert
korzystnych ekonomicznie, co do których brak jest przekonujących argumentów i dowodów,że uniemożliwiają prawidłowe wykonanie zamówienia.
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
2. Zarzut naruszenia art. 93 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 86 ust. 3 Ustawy przez błędne
przyjęcie, że cena najkorzystniejszej oferty przewyższa kwotę, którą Zamawiający
zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia i przyjęcie, że kwotą, którą
Zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia jest kwota inna
niż kwota podana przed otwarciem ofert (sygn. akt KIO 46/16).
Art. 93.1 pkt 4 – Zamawiający unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia,
jeżeli cena najkorzystniejszej oferty lub oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, którą
zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, chyba że zamawiający
może zwiększyć tę kwotę do ceny najkorzystniejszej oferty. Zgodnie z art. 86 ust. 3 Ustawy,
bezpośrednio przed otwarciem ofert zamawiający podaje kwotę, jaką zamierza przeznaczyć
na sfinansowanie zamówienia.
Zamawiający bezpośrednio przed otwarciem ofert podał kwotę, jaką zamierza przeznaczyć
na sfinansowanie zamówienia w wysokości 6.560.000,00 zł., tj. odpowiadającą szacunkowej
wartości zamówienia wyrażonej w kwocie netto 6.074.074,07 zł. (pkt 2 i 8 protokołu
ZP.271.09.2015). Kwota ta znacząco przekraczała środki finansowe wynikające z adnotacji
Skarbnika na wniosku o wszczęciu postępowania, który zastrzegł, iż na rok 2016 r.
zabezpieczone zostaną środki w wysokości 2.100.000,00 zł. Uwzględniając charakter
wynagrodzenia – ryczałt miesięczny, oraz okres w jakim usługa miała być realizowana, tj. 24
miesiące, należy przyjąć, iż łącznie kwota środków na okres dwóch lat powinna wynieść co
najmniej 4.200.000,00 zł. Nie znalazło to jednak odzwierciedlenia w informacji przekazanej
wykonawcom na otwarciu ofert. Zamawiający doprowadziło do sytuacji patowej, gdyż
proceduralnie związany był informacją o środkach, jakie zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, podaną w protokole oraz przy otwarciu ofert, która nie miała
pokrycia w budżecie przyjętym na rok 2016, i zakładając ten sam poziom środków również
na rok 2017 r. Z drugiej strony, będąc zobowiązanym do przestrzegania dyscypliny
budżetowej, nie mógł zaciągnąć zobowiązania przekraczającego kwotę środków, jakie
faktycznie mógł przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. Nie oznacza to jednak, iż
postępowanie mogło być na tej podstawie unieważnione. Przesłanki unieważnienia
postępowania należy wykładać w sposób ścisły, tak aby nie dochodziło do naruszania zasad
przejrzystości postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Zmiana redakcyjna
przepisu, w którym zastąpiono wcześniejsze wskazanie na kwotę, którą zamawiający może
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, wskazuje na cel, jakim miało być zapewnienie
transparentności czynności Zamawiającego, który zobowiązany jest podać przy otwarciu
ofert kwotę, której przekroczenie może prowadzić do unieważnienia postępowania. W
niniejszej sprawie, w oparciu o ustawę budżetową przyjętą na rok 2016 r., nie było możliwe
Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16
ustalenie wiążącej dla Zamawiającego kwoty środków zabezpieczonej na całość
zamówienia, które ma być realizowane w okresie 24 miesięcy. tym samym, nawet
przyjmując, że w roku 2016, środki mogłyby okazać się niedostateczne, to nie oznaczało to,
iż w całym okresie świadczenia usługi, kwota środków zamierzonych do wydatkowania nie
byłaby wyższa niż 4.200.000,00 zł brutto.
Mając powyższe na względzie Izba na podstawie art. 192 ust. 2 Ustawy uwzględniła
oba odwołania w całości.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust.
9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust.
2 pkt 1 i 2 oraz § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w
sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w
postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba zaliczyła
do kosztów postępowania wpisy wniesione w sprawach połączonych do wspólnego
rozpoznania oraz uzasadnione koszty Odwołujących stwierdzone rachunkami przedłożonymi
przed zamknięciem rozprawy, obejmujące wynagrodzenie pełnomocników Odwołujących i
obciążyła nimi odpowiednio uczestnika postępowania, który przystąpił po stronie
Zamawiającego i wniósł sprzeciw wobec uwzględnienia w całości zarzutów przedstawionych
w odwołaniu o sygn. akt KIO 44/16 oraz Zamawiającego w sprawie odwołania o sygn. akt
KIO 46/16.
Przewodniczący: ……………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 2828/15, KIO 2835/15 z dnia 2016-01-15
- Sygn. akt KIO 2792/15, KIO 2843/15 z dnia 2016-01-15
- Sygn. akt KIO 2736/15, KIO 2738/15 z dnia 2015-12-30
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 2589/15, KIO 2596/15 z dnia 2015-12-22
