rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2021-08-24
rok: 2021

sygnatury akt.:

KIO 1466/21

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Anna Osiecka, Anna Packo, Beata Pakulska - Banach Protokolant: Szymon Grzybowski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lipca, 27 lipca i 23 sierpnia 2021 r., w Warszawie,
odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17 maja 2021 r. przez
wykonawc
ę Przedsiębiorstwo Usług Technicznych INTERCOR Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Zawierciu

w postępowaniu prowadzonym przez Skarb Państwa – Generalnego Dyrektora Dróg
Krajowych i Autostrad
– Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad z siedzibą w
Warszawie, oddział w Białymstoku

przy udziale
wykonawców:
A.
Budimex Spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie, zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie odwołującego,
B.
STRABAG Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w

Pruszkowie,
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego,
C.
KOLİN İnşaat, Turizm Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi z siedzibą w Ankarze
(Turcja),
działającego przez KOLİN İnşaat, Turizm Sanayi ve Ticaret A.Ş. oddział
w Polsce,
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego

orzeka:

1. oddal
a odwołanie,



2.
kosztami postępowania obciąża Przedsiębiorstwo Usług Technicznych INTERCOR
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
Przedsiębiorstwo Usług Technicznych INTERCOR Spółkę z ograniczoną
odpowiedzialnością tytułem wpisu od odwołania,
2.2.
zasądza od Przedsiębiorstwa Usług Technicznych INTERCOR Spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością na rzecz Skarbu Państwa – Generalnego
Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad – Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych
i Autostrad oddział w Białymstoku kwotę 4 602 zł 96 gr (słownie: cztery tysiące
sześćset dwa złote dziewięćdziesiąt sześć groszy) stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione z tytułu dojazdu i wynagrodzenia
pełnomocnika.


Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2
ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1129) na niniejszy wyrok – w terminie 14 dni od
dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.

Przewodniczący: ……………………..…

……………………..…

……………………..…

Sygn. akt: KIO 1466/21

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający – Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad oddział w Białymstoku
prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na wykonanie projektu
i budowę drogi S19 na odcinku Malewice – Chlebczyn, na podstawie ustawy z dnia 29
stycznia 2004 r. Pra
wo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 z późn. zm.),
w trybie przetargu nieograniczonego, w formule „projektuj i buduj”.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane 23 września 2020 r. w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej pod numerem 2020/S 185-445642. Wartość zamówienia jest
większa niż kwoty określone na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień
publicznych.

I Stanowisko Odwołującego
Odwołujący – Przedsiębiorstwo Usług Technicznych INTERCOR Sp. z o.o. wniósł odwołanie
zarzuc
ając Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez zaniechanie odrzucenia
oferty wykonawcy Kolin İnşaat Turizm Sanayi Ve Ticaret Anonim Şirketi, zwanego dalej
„Kolin” lub „Przystępującym”, mimo iż złożona oferta nie odpowiada treści specyfikacji
istotnych warunków zamówienia, w tym:
a) nie uwzględnia wymogów w zakresie wymiarów przepustów przewidzianych
w powszechnie obowiązujących przepisach tj. rozporządzeniu Ministra Transportu
i Gospodarki Morskiej z dnia
30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie, zwanego dalej
(„Rozporządzeniem”),
b) nie uwzględnia wymagań w zakresie przepustów określonych w decyzji o środowiskowych
uwarunkowani
ach z 29 stycznia 2020 r., zwanej dalej „DŚU”,
c) nie uwzględnia wymagań w zakresie zastosowania ścianek szczelnych dla obiektów
mostowych, o których mowa w DŚU,
d) nie uwzględnia wymagań w zakresie wzmocnień podłoża gruntowego, o których mowa
w programie funkcjonalno-
użytkowym (PFU),
e) nie uwzględnia wymagań w zakresie drenażu rolniczego, o którym mowa w DŚU,
f) nie uwzględnia wymagań PFU odnośnie schematów statycznych obiektów mostowych,
2. art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez prowadzenie między
Zamawiającym a Kolin niedopuszczalnych negocjacji dotyczących złożonej oferty,

3. art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez
zaniechanie odrzucenia oferty Kolin, mimo iż oferta ta nosi znamiona rażąco niskiej ceny
i jednocześnie Kolin nie wykazał, że złożona oferta nie jest rażąco niska,
4. a w konsekwencji
– art. 7 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez
przeprowadzenie postępowania w sposób niezapewniający zachowania uczciwej
konkurencji, r
ównego traktowania wykonawców, proporcjonalności i przejrzystości.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
a) unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej,
b) odrzucenia oferty złożonej przez Kolin jako oferty niezgodnej z wymogami specyfikacji
istotnych warunków zamówienia,
c) odrzucenie oferty złożonej przez Kolin z uwagi, iż zawiera rażąco niską cenę,
d) powtórzenia czynności badania ofert z pominięciem oferty Kolin,
e) dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej w postępowaniu,
a także dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów załączonych do odwołania,
wnioskowanych w odwołaniu lub przedstawionych na rozprawie i zasądzenie od
Zamawiającego na rzecz Odwołującego kosztów postępowania odwoławczego, w tym
kosztów zastępstwa procesowego, według norm przewidzianych przepisami prawa zgodnie
z fakturą przedstawioną na rozprawie.

W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, że w toku procedury przetargowej
Zamawiający zwracał się do wykonawcy Kolin o wyjaśnienia treści złożonej oferty. Pismem
z 1 grudnia 2020 r. Zamawiający wezwał Kolin do wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1 ustawy
Prawo zamówień publicznych (dalej: „Wezwanie 1”). Przedmiotem wyjaśnień było blisko 120
pytań, które dotyczyły elementów związanych z ofertą Kolin. Pismem z 16 grudnia 2020 r.
Kolin udzielił Zamawiającemu wyjaśnień (dalej: „Wyjaśnienia 1”) na wszystkie pytania
Zamawiającego. Część z odpowiedzi wymagała doprecyzowania, czemu Zamawiający dał
wyraz pismem z 7 stycznia 2021 r. (dalej:
„Wezwanie 2”). Na powyższe wezwanie Kolin
udzielił wyjaśnień pismem z 15 stycznia 2021 r. (dalej: „Wyjaśnienia 2”). Następnie
Zamawiający wystosował kolejne wezwanie, z 3 lutego 2021 r., w którym zobowiązał Kolin
do udzielenia dalszych wyjaśnień (dalej: „Wezwanie 3”). Kolin udzielił wyjaśnień pismem z 10
lutego 2021 r. (dalej: „Wyjaśnienia 3”). W poszczególnych wezwaniach Zamawiający zwracał
uwagę Kolin na błędy i nieścisłości informacji przedstawianych w poprzednich wyjaśnieniach,
które już same w sobie świadczyły o niezgodności oferty z dokumentacją postępowania.
a) Niezgodność parametrów przepustów z wymogami PFU oraz z przepisami powszechnie
obowiązującymi:

Pytanie 25. z Wezwania 1 dotyczyło liczby, ceny i parametrów oferowanych przepustów.
Kolin, w W
yjaśnieniach 1, wskazał na parametry przepustów, jakie przyjął w swojej ofercie,
m.in. 630 m przepustów fi 400. Wezwanie 2 zawierało pytanie 11., którego celem było
doprecyzowanie kwestii związanej z przepustami. Wyjaśnieniami 2 (odpowiedź A2-11) Kolin
wsk
azał ponownie na tożsame parametry, m.in. przepusty o średnicy 400 mm pod zjazdami.
W PFU Zamawiający wskazał wymagania związanie z przepustami (pkt 2.1.15) wskazując,
że parametry geometryczne przepustów wynikać mają z obowiązujących przepisów
techniczno-
budowlanych: Zgodnie z § 43 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Transportu
i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie, przewody przepustów
o przek
rojach prostokątnych, owalnych i kołowych (w przypadku dróg, gdy długość przewodu
przepustu jest nie większa niż 10 m) powinny mieć szerokość nie mniejszą niż 0,6 m (600
mm). Kolin w Wyjaśnieniach 2 wskazał, że przewiduje użycie przepustów o średnicy 400 mm
(0,4 m). Rozporządzenie nie przewiduje jednak dopuszczalności posługiwania się takimi
średnicami przepustów, zakładając minimalną średnicę przepustu jako 0,6 m. Oznacza to, że
Kolin nie dochował w swojej ofercie wymogów, które wynikały zarówno z PFU, jak
i Rozporządzenia (pomimo deklaracji Kolin o zgodności średnic przepustów
z Rozporządzeniem). W konsekwencji oferta Kolin nie jest zgodna z przepisami powszechnie
obowiązującymi, więc Zamawiający winien był odrzucić ofertę Kolin jako niezgodną ze
specyfi
kacją istotnych warunków zamówienia.
W Wezwaniu 1, pytanie nr 89, Zamawiający zobowiązał Kolin do wskazania, czy uwzględnił
w swojej ofercie wszystkie wymagania i parametry wobec zaplanowanych w PFU
przepustów dla celów ekologicznych (tabela 1.2 z punktu 1.1.3.4 PFU). Konkretne parametry
określone zostały w DŚU (str. 18-22), gdzie dla odpowiednich przejść dla zwierząt
nakreślone zostały dokładne wytyczne. W Wyjaśnieniach 1 Kolin wskazał, że uwzględnił
wszystkie wymagania i parametry wobec zaplanowanych prz
epustów dla celów
ekologicznych załączając tabelę, która przedstawia koszt netto każdego obiektu
inżynierskiego oraz parametry przepustów. Z załączonej do Wyjaśnień 1 tabeli wynikało
jednak, że Kolin przyjął odmienne parametry niż określone w DŚU i wszystkie
z przedstawionych w tabeli parametrów w zakresie wysokości przejścia wewnątrz były
odmienne niż wskazane w DŚU. Kolin nie wziął również pod uwagę postanowień PFU, które
w tym zakresie w punkcie 1.1.3.4 dopuszczały możliwość zmiany przekroju poprzecznego do
±10% wartości. Wezwaniem 2 Zamawiający zwrócił Kolin uwagę na błędne parametry
w tabeli załączonej do Wyjaśnień 1 i zobowiązał Kolin do wyjaśnień w powyższym zakresie.
W Wyjaśnieniach 2 Kolin wyjaśnił, że przedstawione przez niego parametry są zgodne
z DŚU, jednak zamienił tabelę i załączył nową wskazując, że w poprzedniej tabeli pojawił się
błąd edytorski. W ocenie Odwołującego powyższe jednoznacznie wskazuje, że Kolin złożył

ofertę niezgodną ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia oraz dokonał
nieuprawionej zmiany treści oferty na skutek prowadzonych z Zamawiającym negocjacji.
Okoliczność nieuwzględnienia wymogów wynikających z DŚU została dostrzeżona przez
samego Zamawiającego, który wprost nakreślił w wezwaniu, że parametry wskazane przez
Ko
lin są niezgodne z DŚU, specyfikacją istotnych warunków zamówienia oraz przepisami
obowiązującymi. Mimo to Zamawiający zdaje się akceptować daleko idącą ingerencję
w treść ofert, stanowiącą zobowiązanie wykonawcy do realizacji zamówienia na określonych
wa
runkach. Z jednej strony Zamawiający samodzielnie dostrzega, że Kolin przedstawia
szczegóły oferty, która w całej rozpiętości odbiega od narzuconych jednoznacznych
wymogów, z drugiej akceptuje ogólnikowe wyjaśnienia dotyczące błędów i przyjmuje, że
wskazan
ie innych parametrów było skutkiem naprawialnych błędów edytorskich. W ocenie
Odwołującego taki model działania Zamawiającego świadczy o niedopuszczalnym
przyzwoleniu na ingerencję w treść oświadczeń zawartych w ofercie poprzez poddanie jej
niedozwolonym n
egocjacjom. Poprawienie błędów w dokumentach związanych z ofertą musi
stanowić odzwierciedlenie złożonego oświadczenia woli wykonawcy wyrażonego w ofercie.
Wyjaśnienia nie mogą sprowadzać się do negocjacji z wykonawcą, modyfikacji istotnych
zapisów jego oferty czy ustalenia nowej treści oferty. Za całkowicie niedopuszczalne uznać
należy przyzwolenie Zamawiającego na uznanie, że błędne parametry stanowiły rzekomo
błędy edytorskie oświadczenia Kolin. Analiza przedłożonej przez Kolin tabeli w ramach
złożonych wyjaśnień wymaga dostrzeżenia, że rzekome błędy edytorskie miały charakter
powtarzalny i dotyczą wszystkich przepustów. Nie można zatem zaaprobować sytuacji,
w której wykonawca w ramach wyjaśnień treści oferty przedstawia nieprawidłowe parametry
dla 30 ob
iektów. Powyższe na pewno nie świadczy o błędzie edytorskim, ale o celowym
wprowadzeniu przyjętych danych. Mimo to Zamawiający zaakceptował sytuację, w której
Kolin zmodyfikował pierwotnie nakreślone w wyjaśnieniach wymiary i dostosował je do
zgodności z DŚU. Procedura wyjaśniania treści oferty nie może skutkować wprowadzeniem
zmian do treści oferty, wyjaśnienia nie mogą rozszerzać treści oferty, mają stanowić swoistą
wykładnię elementów oferty przedmiotowo istotnych, ale elementy te muszą z oferty
wynikać, muszą być w niej ujęte. Wyjaśnienia nie mogą prowadzić do dostosowania treści
oferty do wymagań Zamawiającego, wyartykułowanych w treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, czyli do rekonstrukcji oświadczenia woli wykonawcy na postawie
wymogów zamawiającego, choć oświadczenie woli zawarte w ofercie nie daje takich
podstaw. Nie sposób również uznać, że powyższe mogłoby zostać potraktowane jako
omyłka, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych,
a wadliwość ta ma charakter błędu, który nie podlega sanowaniu. Kolin, składając ofertę
i wszelkie oświadczenia z nią związane, powinien działać z zachowaniem należytej
staranności wymaganej w profesjonalnym obrocie.

Kolin nie uwzględnił wymogów wynikających z dokumentacji, co znalazło odzwierciedlenie
w udzielonych Zamawiającemu Wyjaśnianiach 1 i na tej podstawie Zamawiający winien był
odrzucić jego ofertę.

b) Brak uwzględnienia w ofercie Kolin budowy ścianek szczelnych:
W Wezwania 1 Zamawiający wystosował pytanie dotyczące uwzględnienia w kosztach
wymagań w zakresie konstrukcji i technologii wykonania mostu nad rzeką Bug, które
określone zostały w punkcie 1.2. ppkt 62 i 64 DŚU. Wskazane przez Zamawiającego
postanowienie DŚU nakreślało m.in. metody wykonania podpór obiektów mostowych
i wymagało wykonania ścianek szczelnych. W ramach Wyjaśnień 1 Kolin zadeklarował
uwzględnienie wszystkich wymagań dotyczących technologii wykonania mostu. Kolin
w Wyjaśnieniach 1 wymienił, co wchodzi w zakres uwzględnionych kosztów, nie wymienił
jed
nak wymogu z DŚU wskazującego na wykonanie ścianek szczelnych dla fundamentów
podpór estakady. W tym zakresie Zamawiający w ramach odpowiedzi na pytania do
specyfikacji istotnych warunków zamówienia (pytanie 923.) wprost wskazał wykonawcom, że
zabezpieczen
ie wykopów pod podpory obiektów mostowych nad rzeką Kamianką i Bug oraz
pod przyczółki i podpory innych obiektów inżynierskich wykonane mają być przy użyciu
ścianek szczelnych. Mimo to Kolin pominął powyższe w swoich odpowiedziach.
Zamawiający więc dopytał w wezwaniu 2 o zakres uwzględnienia prac projektowych i
wykonawczych.
W Wyjaśnieniach 2 Kolin ponownie pominął kwestię wykonania ścianek szczelnych.
Zamawiający wystosował w tym zakresie Wezwanie 3. W Wyjaśnieniach 3 Kolin ponownie
ogólnikowo wskazał, że oferta uwzględnia wszystkie wytyczne Zamawiającego, nadal
pomijając ścianki szczelne. Kolin konsekwentnie pomija w treści swoich wyjaśnień fakt
konieczności uwzględnienia wykonania ścianek szczelnych na konkretnych obiektach.
Wniosek o nieuwzględnieniu przez Kolin konieczności wykonania ścianek szczelnych wynika
również z innych materiałów przedłożonych Zamawiającemu. W Wezwaniu 1 pytanie 88.
Zamawiający zobowiązał Kolin do złożenia tabeli, w której wskazałby rozwiązania projektowe
dla branży mostowej. Zamawiający wymagał przedstawienia rodzaju posadowień dla
każdego z obiektów wraz ze wskazaniem przyjętej technologii. Wyjaśnienia (odpowiedź
A-
88, załącznik aneks A60) w tej części opierały się na załączeniu tabeli z zestawieniem
rozwiązań projektowych dla branży mostowej. Zamawiający zwrócił jednak uwagę na
możliwie błędnie przyjęte rozwiązania projektowe i w Wezwaniu 2 nakazał Kolin dostarczyć
rysunki, które obrazują przyjęte rozwiązania w zakresie obiektów. Analiza przedłożonych
projektów (odpowiedź A2-41 wraz z załącznikami) potwierdza, że w zakresie obiektów, gdzie
zgodnie z DŚU wymagane jest wykonanie ścianek szczelnych, Kolin ich nie przewidział lub
przewidział tylko częściowo. W zestawieniu załączonym do Wyjaśnień 1 wskazał, że

przewiduje posadowienie
pośrednie na palach CFA. Dotyczy to obiektów mostowych (OM):
OM-132, OM-153, OM-133, OM-151, OM-
154. Ścianki szczelne winny być uwzględnione
w każdym projekcie obiektu znajdującym się na rzece Bug, rzece Kamianka i przy
starorzeczu. Dla estakad na rzece
wszystkie podpory muszą być zbudowane za pomocą
ścianek szczelnych. Postanowienia dokumentacji postępowania ani DŚU nie dają podstaw
do pominięcia w projektach obiektów inżynieryjnych ścianek szczelnych. Stanowią one
immanentny element przy realizacji obie
któw mostowych. Pominięcie ich świadczy nie tylko
o przedstawieniu oferty niezgodnej ze specyfikacji istotnych warunków zamówienia, ale ma
istotne znaczenia dla ceny oferty, jest to bowiem najczęściej usługa zewnętrzna, zlecana
wyspecjalizowanym podmiotom, a koszt zlecenia wykonania prac w postaci zabezpieczenia
wykopów ściankami szczelnymi oscyluje w granicach 5-6 mln zł. Analiza załączonych przez
Kolin projektów wraz z wyjaśnieniami potwierdza, że oferta nie uwzględnia opisanych wyżej
wymogów. Kolin, jako podmiot profesjonalny, przygotowując kompleksową ofertę powinien
był kierować się aktualną, specjalistyczną wiedzą wymaganą przy projektach dotyczących
realizacji obiektów mostowych, która z kolei wymaga przewidzenia w projektach wykonania
ścianek szczelnych. Brak uwzględnienia tych elementów w ofercie skutkuje przyjęciem, że
Kolin nie dochował należytej staranności wymaganej od wykonawców. Brak wykonania
ścianek szczelnych przy konkretnych obiektach mostowych stanowi nieuwzględnienie
realizacji fundamentu
prac, bez którego nie jest możliwe dalsze prawidłowe wykonanie
zadania. Wobec powyższego brak uwzględnienia przez Kolin wykonania ścianek szczelnych
świadczy jednoznacznie o niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków
zamówienia.

c) Brak wzmoc
nień podłoża gruntowego poza trasą główną:
Dowodem na nieuwzględnienie przez Kolin wszystkich technicznych wymagań
Zamawiającego dostarczają również odpowiedzi udzielone w ramach Wyjaśnień 1 i
Wyjaśnień 2 w zakresie wzmocnienia podłoża. W pytaniu 59. w Wezwaniu 1 Zamawiający
wezwał Kolin do wskazania technologii wzmocnienia podłoża i umocnienia skarp. Na
powyższe zapytanie Kolin udzielił odpowiedzi w Wyjaśnieniach 1, że przewidział
wzmocnienia podłoża w postaci stabilizacji spoiwem hydraulicznym, wymiany gruntu oraz
przerwy technologicznej (monitoring konsolidacji w trakcie etapowego wznoszenia nasypów)
oraz przedstawił tabelę z zestawieniem odcinków oraz metod wzmacniania podłoża
gruntowego; łączna długość odcinków przeznaczonych do wykonania wzmocnienia podłoża
wynosi 4.645 m, skarpy wykopów oraz nasypów przy uwzględnieniu geometrii opisanej
w PFU nie wymagają wzmocnienia; poza metodami wzmocnienia podłoża pod drogami
przewidziano wzmocnienie podłoża w rejonie wykonywanych głębokich wzmocnień obiektów
inżynierskich w postaci platform roboczych – łączna powierzchnia platform roboczych

przyjęta na etapie oferty wynosi 35.000 m2. Zamawiający wezwał ponownie Kolin do
złożenia wyjaśnień w tym zakresie – czy wskazany zakres wzmocnień obejmuje wszystkie
odcinki.
W Wyjaśnieniach 2 Kolin wskazał, że zakres wzmocnień obejmuje wszystkie odcinki.
Powyższa deklaracja nie odpowiada jednak rzeczywistości. Kolin pominął odcinki poza trasą
główną, co jest niezgodne z punktem 2.1.16.2.4. PFU, w którym wskazano, że wybór
spo
sobu posadowienia obiektu powinien wynikać z geotechnicznych warunków
posadowienia, zgodnie z przepisami ustawy Prawo budowlane oraz rozporządzenia
w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych. Kolin
nie uwzględnił wzmocnienia dla odcinków przejściowych przed obiektami mostowymi,
z których zdecydowana większość zostanie posadowiona na palach CFA. Zgodnie § 144 ust.
2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich
usytuowanie budowla ziemna powinna być tak zaprojektowana, aby osiadania
eksploatacyjne powierzchni korpusu nasypu i podłoża drogowej budowli ziemnej nie
przekraczały wartości równej 10 cm, z wyjątkiem styku z obiektem inżynierskim. W miejscu
styku z obiektem inżynierskim zastosowanie winny znaleźć rozwiązania konstrukcyjne
zapobiegającego powstaniu uskoku. Z kolei osiadania nasypu powinny być równe osiadaniu
obiektu inżynierskiego i nie powinny powodować deformacji profilu nawierzchni. Brak
uwzględnienia przez Kolin wzmocnień na odcinkach poza trasą główną i przed obiektami
mostowymi rodzi realne ryzyko powstania uskoków na połączeniach nasypów z obiektami
inżynierskimi. Wbrew zatem deklaracjom Kolin, nie tylko nie uwzględnia on wzmocnień na
koniecznych odcinkach, ale wprowadza przy tym w błąd Zamawiającego o uwzględnieniu
wszystkich wzmocnień. Odwołujący wskazał zestawienie odcinków, których Kolin nie
uwzględnił przy określaniu wzmocnień.

d) Niezgodność oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia z uwagi na
nieuwzględnienie przebudowy drenażu rolniczego przy pracach związanych z umocnieniami
rowów melioracyjnych – zarzut wycofany.

e) Brak uwzględnienia wymagań w zakresie schematów statycznych obiektów mostowych:
W punkcie 2.1.16.1.1 2) PFU Zamawiający wskazał na dopuszczalne schematy statyczne
obiektów mostowych, z których jednoznacznie wynika, że obiekty wieloprzęsłowe mają być
jedną belką ciągłą bądź ramownicą. Ponadto, zgodnie z punktem 2.1.16.1.1 3) PFU,
uciąglenie ustrojów wieloprzęsłowych powinno być projektowane jako pełne.
Jednym z przewidzianych przez PFU obiektów był most na rzece Bug, który
wyspecyfikowano jako jeden obiekt mostowy. Wobec czego wymaganie ogólne go dotyczące

(przywołane powyżej) mówi, że ma być to obiekt wieloprzęsłowy ciągły. Obiektowi temu
Zamawiający poświęcił również pkt 2.1.16.2.3 2) PFU, gdzie wskazano, że „Most przez rzekę
Bug należy zaprojektować jako konstrukcję ciągłą wieloprzęsłową. Dopuszcza się wykonanie
2
podpór rozdzielczych z 2 rzędami łożysk na każdej podporze celem oparcia skrajnych
przęseł części głównej mostu oraz estakad dojazdowych.” Za niedopuszczalne w świetle
powyższych postanowień PFU należy uznać lokalizowanie dylatacji na długości obiektu.
W W
yjaśnieniach 1, odpowiedzi nr 60, Kolin załączył listę obiektów inżynierskich. Obiekt w
km 66+501 (wg STEŚ i materiałów Wykonawcy nazwany OM-153) pokazano w zestawieniu
jako podzielony na 3 oddylatowane od siebie konstrukcje mostowe. Znajduje to
potwierdze
nie w przekrojach załączonych przez Kolin w związku z odpowiedzią na pytanie
88. udzieloną w ramach Wyjaśnień 2.
Zaoferowane przez Kolin rozwiązanie jest niezgodne ze specyfikacją istotnych warunków
zamówienia, nie spełnia bowiem wymogu zastosowania jednej belki ciągłej. Z przywołanych
postanowień wynika, że Zamawiający wymaga, aby jako oś podparcia traktować jeden rząd
łożysk. Równocześnie Zamawiający dopuszcza dla przywołanego obiektu na Bugu
wykonanie dwóch podpór o takiej konstrukcji, która posiada dwa rzędy łożysk. Jednocześnie
Zamawiający nie zwalnia z obowiązku zastosowania schematu statycznego belki ciągłej
uciąglonej. Wskazane przez Kolin rozwiązanie należy uznać za niedopuszczalne w świetle
powyższych postanowień PFU, bowiem nie opiera się na belce ciągłej.

W zakresie zarzutu rażąco niskiej ceny Odwołujący wskazał, że w toku procedury
wyjaśniającej przedmiotem pytań Zamawiającego były także kwestie związane z ceną oferty
Kolin. Zamawiający w pytaniach nr 44, 55 i 115 zobowiązał Kolin do przedstawienia
szczegółowych wyjaśnień dot. poszczególnych cen za konkretne elementy robót, które
Zamawiający uznał za szczególnie istotne. Analiza odpowiedzi Kolin prowadzi do wniosku,
że poszczególne składniki ceny oferty zostały przez Kolin drastycznie zaniżone.
Badanie cen jednostkowych oferty pod kątem rażąco niskiej ceny jest dopuszczalne
w świetle art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych i wskazane w niniejszej
sprawie. Oferta Kolin przewiduje niskie ceny jednostkowe, zbadanie ich pod względem
rażąco niskiej ceny ma istotne znaczenie z punktu widzenia oceny całości oferty wykonawcy.
Tym bardziej, że to sam Zamawiający, kierując do Kolin pytania, wskazał, które elementy
wyceny uznaje za szczególnie istotne.
a) Roboty ziemne
– pytanie 44. z Wezwania 1:
Zamawiający zobowiązał Kolin do wykazania bilansu robót ziemnych wraz z ceną
jednostkową za m3 gruntu. W odpowiedzi Kolin przedłożył bilans robót ziemnych, nie
wskazał jednak cen jednostkowych. Zamawiający Wezwaniem 2 ponownie zobowiązał Kolin
do złożenia szczegółowych wyjaśnień. Kolin w Wyjaśnieniach 2 przedstawił ceny

jednostkowe. Uzasadnione wątpliwości Odwołującego budzi cena jednostkowa za górną
warstwę nasypu, którą Kolin wycenił na poziomie 25,37 zł. Zdaniem Odwołującego
zaproponowana cena jednostko
wa istotnie odbiega od cen rynkowych, chociażby bazując na
przedstawionych
w Biuletynie cen obiektów budowlanych – SEKOCENBUD na IV kwartał 2020 roku. Ze
wskazanych tam bowiem cen jednostkowych wynika, że średnia cena za wykonanie
nasypów mechanicznie z gruntu kat. I-IV wynosiła 54,34 zł. Oznacza to, że cena
przedstawiona przez Kolin jest niższa aż o 53% od cen średnich nakreślonych w publikacji
SEKOCENBUD. Prowadzi to do wniosku, że oferta Kolin w tym zakresie została
niedoszacowana na kwotę ok. 5.267.846,86 zł, tj. 181.838,00 m3 x 25,37 zł/m3 =
4.613.230,06 zł (cena łączna Kolin za górną warstwę nasypu) oraz 181.838,00 m3 x 54,34
zł/m3 = 9 881 076,92 zł (cena łączna za górną warstwę nasypu przy prawidłowej wycenie).
Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w analizowanym zakresie Kolin
zaoferował cenę rażąco niską w odniesieniu do ceny jednostkowej oferty.

b) Konstrukcja nawierzchni
– pytanie 55.
Wezwaniem 1 Zamawiający zobowiązał Kolin do przedstawienia cen za poszczególne
konstrukcje nawierzchni
. W Wyjaśnieniach 1 Kolin wskazał na rozwiązania dla konstrukcji
nawierzchni oraz przedłożył zestawienie z rozwiązaniami. W aneksie Kolin wskazał jedynie
na rozwiązania konstrukcyjne, nie zostały podane ceny za 1 m2. W odpowiedzi na ponowne
wezwanie Zamawi
ającego Kolin przedstawił krótkie wyjaśnienie oraz załączył zestawienie
kosztu 1 m2 nawierzchni: KR 6
– 133,49 zł/m2, KR5 – 120,00 zł/m2, KR 4 – 106,36 zł/m2,
KR3
– 76,00 zł/m2, KR2 – 62,45 zł/m2, KR1 – 52,41 zł/m2, KR1-00 – 25,54 zł/m2. Ceny
wskazane prze
z Kolin są jednak drastycznie zaniżone i generują realne ryzyko
nieprawidłowego wykonania przedmiotu zamówienia. Gdyby Zamawiający dokonał
skrupulatnego zbadania oferty Kolin, dostrzegłby, że oferta opiewa na ceny całkowicie
nierynkowe. Analizując średnią wartość cen dla poszczególnych warstw określonych w
publikacji SEKOCENBUD IV kwartał 2020 r. dostrzec można, że różnice między cenami
Kolin a cenami rynkowymi oscylują
w granicy 210-
250 %. Przedstawiając tak rażąco niedoszacowane wartości dla konstrukcji
nawierzchni Kolin obniżył wartość swojej oferty aż o 75.695.000,00 zł (do wykonania jest ok
500.000 m2 nawierzchni trasy głównej): 500.000,00 m2 x 284,88 zł/m2=142.440.000,00 zł,
powinno być: 500.000,00 m2 x 133,49 zł/m2 = 66 745 000,00 zł.
Za niedozwolone
uznaje się sztuczne przerzucanie faktycznych kosztów do innych
elementów oferty. Zaniżanie cen jednostkowych przez Kolin rzutuje na cenę ostateczną
oferty. Natomiast sam Kolin zdaje się przypisywać poszczególnym wycenom prac inne
wartości niż rzeczywiście winny być przypisane. Tym samym Kolin skonstruował swoją cenę

oferty w taki sposób, że działanie to pozwoliło mu na niezasadne zdobycie przewagi
konkurencyjnej.

c) Kalkulacja wykonania OD Siemiatycze
– pytanie 115
Zamawiający w Wezwaniu 1 wymagał przedstawienia szczegółowych wyliczeń OD
Siemiatycze. Kolin w Wyjaśnieniach 1 wskazał zestawienie o wartości 4.002.027 zł netto.
Zdaniem Odwołującego również w tym zakresie oferta Kolin została niedoszacowana, co
przyczyniło się do obniżenia ceny oferty o kolejne 5.256.121,11 zł netto. Odwołujący
przedstawił zestawienie porównawcze wykonane w oparciu o ceny SEKOCENBUD:
wykonanie budynku biurowo-socjalnego
– rzeczywisty koszt netto 2.474.231,49 zł (wartość
takiego budynku w 2011 r. była przez GDDKIA wyceniona na 1.903.254,99 zł netto);
budynek warsztatowo-
garażowy – kosztorysy przygotowane przez GDDKIA wskazują, że
w IV kwartale 2011 r. wartość wykonania takiego obiektu wynosiła 2.960.347,48 zł netto,
dodając współczynnik waloryzacyjny 1,30 wartość budynku oscyluje w granicach
3.848.451,72 zł netto. Oznacza to, że przedstawiona przez Kolin wartość realizacji obiektu
jest niższa aż o 74%; magazyn na sól – Odwołujący odniósł się do wartości rynkowej
wskazanej przez jednego z kontrahentów Odwołującego, który zakres prac wycenił na
poziomie 1.249.000,00 zł netto. Cena Kolin jest niższa o 85,5%. Tak drastyczna różnica
w wycenie tego elementu daje uzasadnione podstawy, iż cena w zakresie magazynu soli
została niedoszacowana.
Mimo przedstawienia przez Kolin tak odbiegających od wartości rynkowych kwot, Kolin nie
zdecydował się na przedłożenie Zamawiającemu jakichkolwiek dowodów (np. ofert
kontrahentów, podwykonawców), które potwierdziłyby, że oferowane wartości są realne
i rzeczywiste. Całość wykazanych uchybień w postaci niedoszacowania oferty winna
skutkować odrzuceniem oferty Kolin na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo
zamówień publicznych.
Odwołujący przedstawił swoje stanowisko także w pismach procesowych z 27 lipca 2021 r.
i 23 sierpnia 2021 r. oraz podczas rozprawy.

II Stanowisko Zamawiającego
Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w całości uznając zarzuty za bezzasadne.
Zamawiający zaprzeczył twierdzeniu Odwołującego jakoby „zwracał uwagę Kolin na błędy
i nieścisłości informacji przedstawianych w poprzednich wyjaśnieniach, które już same
w sobie świadczyły o niezgodności oferty z dokumentacją przetargową” – Zamawiający
zwracał się o wyjaśnienie i doprecyzowanie wcześniej udzielonych wyjaśnień.
W zakresie niezgodności parametrów przepustów z wymogami PFU oraz z przepisami
powszechnie obowiązującymi Zamawiający wskazał, że

a) Zamawiający nie znalazł podstaw zasadności interpretacji warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać drogowe obiektu inżynierskie i ich usytuowanie (WTOI). Przepusty
o średnicach 0,40 m stosuje się pod zjazdami (indywidualnymi i publicznymi), co jest
praktykowane w oparciu o stanowione przepisy. WTOI jednoznacznie kwalifikują przepust
w § 1 zaliczając go do obiektów inżynierskich obok obiektów mostowych, tuneli i konstrukcji
o
porowych. To samo rozporządzenie w pkt 2 § 39 jednoznacznie nakłada wymóg, że
przepusty powinny być usytuowane prostopadle do drogi. Wzajemna korelacja § 1 i § 39 ww.
rozporządzenia wskazuje, że obiektem inżynierskim jest jedynie ten przepust, który jest pod
drogą i jest usytuowany prostopadle do drogi. Przepusty pod zjazdami, których lokalizacja
jest równolegle do drogi, nie stanowią obiektu inżynierskiego w myśl zapisów WTOI.
Dodatkowo zjazd jest jednym z elementów związanych z wyposażeniem drogi, ale nie jest
drogą. Zjazd to połączenie drogi publicznej z nieruchomością położoną przy drodze,
stanowiące bezpośrednie miejsce dostępu do drogi publicznej (w rozumieniu ustawy
o drogach, art. 4 pkt 8). Zjazd z drogi nie jest częścią drogi. Pojęcie obiektu liniowego istotnie
spaja drogę ze zjazdem, co nie oznacza, że droga jest zjazdem. Rozstrzygnięcie, czy zjazd
jest częścią drogi publicznej, czy też jest odrębnym elementem infrastruktury będącym
połączeniem drogi z nieruchomością do niej przylegającą, poddane było pod ocenę
sądownictwa administracyjnego. W wyroku NSA, sygn. II OSK 1109/15, sąd stwierdził, że
pojęcie zjazdu na gruncie przepisów ustawy o drogach publicznych ma inne znaczenie
i funkcje niż to samo pojęcie w Prawie budowlanym.
WTOI jednoznacznie k
walifikują przepust do grupy obiektów inżynierskich jedynie, gdy
wstępują pod drogą. Podnoszone w odwołaniu przepusty o średnicy 0,40 m będą
projektowane i realizowane pod zjazdami, co daje Zamawiającemu jednoznaczną wykładnię
o braku kwalifikowalności tego typu przepustów o średnicy 0,4 m jako obiektów
inżynierskich. W przypadkach, kiedy rowy przydrożne są płytkie, a niweleta zjazdu musi mieć
niewielkie przewyższenie ponad dnem rowu, dopuszcza się stosowanie zamiast jednej rury
o średnicy 0,40 m dwóch rur o średnicy 0,30 m lub trzech rur o średnicy 0,2 m.
W odniesieniu do warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne
(WTDP) nie występują przepusty jako takie (występują np. rowy drogowe, dren, kanalizacja
deszczowa itp.). W przypadku rowów drogowych usytuowanych wzdłuż drogi ich przejście
pod zjazdem potocznie nazywa się przepustem, ale w zasadzie może to być uznane za rów
kryty.
Zamawiający nie wskazał, że obowiązujące jest tylko rozporządzenie w zakresie obiektów
WTOI. Obowiązują również pozostałe przepisy techniczno-budowlane, do których należy
rozporządzenie w zakresie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi i ich
usytuowanie, które w § 101 reguluje wymagania stawiane urządzeniom odwadniającym oraz
odprowadzającym wodę. Ponadto w jego § 167 ust. 1 wskazano, że „obiekty przeznaczone

dla zwierząt, w szczególności wiadukty i przepusty, powinny spełniać wymagania określone
w przepisach dotyczących warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe
obiekty inżynierskie i ich usytuowanie”. W związku z powyższym zarzut Odwołującego jest
bezzasadny. Średnica tego urządzenia (nazwanego np. rowem krytym) nie może mieć
średnicy minimalnej 0,60 m, co błędnie podnosi Odwołujący. Przeprowadzenie wody jest
obiektem inżynierskim o nazwie „przepust” jedynie wtedy, gdy woda ta powinna być
przeprowadzona prostopadle do drogi, a nie zjazdu. Tylko wtedy znajdują zastosowanie
zapisy WTOI i tylko wtedy rura nazywana przepustem powinna mieć średnicę nie mniejszą
niż 0,60 m. Takie okoliczności w niniejszym postępowaniu przetargowym nie występowały,
a rury o średnicy 0,40 m zlokalizowane i wycenione w ofercie Kolin nie mogą stanowić
podstawy uznania odwołania za zasadne. Zamawiający jednoznacznie stwierdził
poprawność rozwiązania z zastosowaniem rur o średnicy 0,4 m pod zjazdami.
Także zarzut dotyczący przepustu ekologicznego jest niezasadny. W ocenie Zamawiającego
brak jest podstaw do stwierdzenia, że nastąpiła niezgodność oferty z PFU oraz DŚU. Omyłka
edytorska, która pojawiła się w wyjaśnieniach, po zwróceniu uwagi przez Zamawiającego
została skorygowana. Zamawiający zaprzeczył, aby procedura wyjaśniania treści oferty
w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych była traktowana jako
prowadzenie niedopuszczalnych negocjacji treści oferty i w konsekwencji prowadziła do
zmiany samej oferty. Gdyby przyjąć taką interpretację Odwołującego, to procedura
wyjaśniania treści oferty (dopytywania) utraciłaby sens. Dokonując oceny ofert, Zamawiający
bada, czy wykonawcy spełniają wymogi określone w ustawie oraz w specyfikacji istotnych
warunków zamówienia. Jeżeli zaistnieją wątpliwości co do treści oferty, może również żądać
od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych przez nich ofert oraz
przedmiotowych środków dowodowych lub innych składanych dokumentów lub oświadczeń.
Wskutek procedury wyjaśniania oferty nie doszło do zmiany jej treści. Wyłącza to możliwość
uznania czynności podejmowanych przez Zamawiającego jako prowadzenie niedozwolonych
negocjacji z wykonawcą. Nie jest dopuszczalne doprowadzanie treści oferty do zgodności z
treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia w trybie wyjaśnień, jednak taka sytuacja
nie miała miejsca w przedmiotowej sprawie. Zauważone rozbieżności dotyczące parametrów
przepustów zostały przez wykonawcę skorygowane. Nie sposób przyjąć, że wykonawca
pierwotnie złożył ofertę niegodną ze specyfikacją, a dopiero wskutek dopytania przez
Zamawiającego ją zmienił, skoro w odpowiedzi na pytanie nr A89 jednoznacznie stwierdził,
że uwzględnił wszystkie wymagania i parametry wobec zaplanowanych w PFU przepustów
dla celów ekologicznych. Wobec tego stwierdzenia oraz rozbieżności zauważonych w tabeli
Zamawiający zmuszony był dopytać wykonawcę, dlaczego parametry przepustów zostały
wskazane odmiennie od wymogów, skoro z treści odpowiedzi na pytanie wynika, że

wykonawca uwzględnił wszystkie wymagania i parametry. Trudno jednak procedurę
wyjaśnienia oferty traktować na równi z prowadzeniem niedozwolonych negocjacji.
Odwołujący przytoczył tylko fragment warunków określonych w punkcie 1.1.3.4. PFU i na tej
podstawie wywiódł niezgodną ze stanem faktycznym ich interpretację. Cytat jest jedynie
częścią zapisów, zgodnie z którymi zmiany przekroju poprzecznego przepustów do ±10%
wymiaru zawierają się w Zaakceptowanej Kwocie Kontraktowej, a zmiany wykraczające poza
powyższe będą rozpatrywane zgodnie z Warunkami Kontraktu. Zamawiający w PFU nie
wprowadził więc zakazu stosowania zmian powyżej tej wartości, a warunki przedstawione
pod tabelą 1.2 należy rozpatrywać łącznie.

Co do ścianek szczelnych – Kolin wskazał, że uwzględnił wszystkie wymagania zawarte
w DŚU i odpowiedziach Zamawiającego. W odpowiedzi A47 wskazał, że „m.in. są to
następujące koszty”. Nie jest to w związku z powyższym katalog zamknięty. Jak jasno
wynika z dodatkowyc
h pytań Zamawiającego, podstawą ich zadania nie była kwestia ścianek
szczelnych, a Odwołujący próbuje wykorzystać pytania Zamawiającego do stworzenia
nieistniejącego problemu ścianek szczelnych. Przedstawione przez Kolin rysunki nie miały
nosić znamion projektu budowlanego czy projektu wykonawczego i, zgodnie z informacją
Kolin „są dokumentami roboczymi wykonanymi wyłącznie na potrzeby przygotowania
przedmiarów”. Sporządzenie projektów będzie niezbędne dopiero po podpisaniu umowy
i rozpoczęciu projektowania. Postępowanie dotyczy zadania związanego z projektowaniem
i budową. Wykonawca nie był zobowiązany na etapie wyceny do sporządzania
szczegółowych projektów oraz nie wymagano w specyfikacji istotnych warunków zamówienia
dokonywania wyceny poszczególnych elementów robót. Wskazane ścianki szczelne
znajdują się na podporach nurtowych o szczególnym znaczeniu dla konstrukcji obiektu.
Powołane przez Odwołującego zapisy DŚU pkt. 1.2. ppkt 62 i 64 dotyczą etapu realizacji
robót budowlanych, tj. momentu, w którym wykonawca będzie prowadził wykopy i wykonywał
elementy podpór. Rozwiązania szczegółowe dotyczące tego etapu realizacji zawierane są
w projektach technologicznych, które zawierają rysunki rozwiązań zabezpieczeń
wykonywania robót np. ścianek szczelnych. Projekty technologiczne powstają dopiero po
opracowaniu projektu budowlanego i projektu wykonawczego. Zapisy DŚU w zakresie
ścianek szczelnych nie dotyczą zastosowania rozwiązań technicznych w obiektach, a jedynie
zabezpieczenia środowiska w trakcie wykonywania robót. Zabezpieczenia takie mogą być
wycenione w innych pozycjach niż dotyczące konkretnego obiektu inżynierskiego. W związku
z powyższym zarzut jest bezzasadny.

Co do wzmocnienia podłoża – Odwołujący wybiórczo analizuje wyjaśnienia Kolin w celu
wykreo
wania niezgodnego z rzeczywistością stanu faktycznego i ogranicza się do jednego

pytania i wyjaśnienia z późniejszym wyjaśnieniem dodatkowym, podczas gdy
przedmiotowego zagadnienia dotyczyło kilka pytań i odpowiedzi. W odpowiedzi na pytanie
35. Kolin potwi
erdził, że uwzględnił w ofercie konieczność opracowania stosownych
projektów oraz prowadzenia na poszczególnych, wymagających tego etapach inwestycji
monitoringu geotechnicznego zależnie od charakteru obiektu, panujących warunków
geotechnicznych oraz wpływu na obiekty sąsiednie, jeżeli zajdzie taka konieczność.
Obejmować to będzie m.in. monitorowanie wahania poziomów wód gruntowych,
posadowienia nasypów w miejscach występowania gruntów słabonośnych w świetle
przyjętego rozwiązania dla potrzeb wzmocnienia podłoża i projektowanych obiektów.
W odpowiedzi na pytanie 61. Kolin potwierdził, że przewidział wykonanie uzupełniających
badań geotechnicznych dla potrzeb uszczegółowienia informacji o budowie podłoża
i panujących w nim warunków geotechnicznych, jak również, by uzyskać bardziej
szczegółowe dane na temat parametrów geotechnicznych do projektowania. W odpowiedzi
na pytanie 114. Kolin potwierdził, że w trakcie wyceny oferty przyjął wstępne założenia
projektowe do określenia niezbędnych wzmocnień podłoża, biorąc pod uwagę zarówno
poziom zwierciadła wody gruntowej oraz jego możliwe wahania jak i dostępny Czas na
Ukończenie. W pytaniu 40. Z 7 stycznia 2021 r. Zamawiający spytał, czy w związku
z zakładaną zmianą w niwelecie Kolin uwzględnił w ofercie ewentualną konieczność
wykonania dodatkowo wzmocnień gruntów lub obniżenia zwierciadła wody gruntowej. Kolin
wskazał, że w trakcie opracowywania optymalizacji niwelety brał pod uwagę ryzyko związane
z potencjalnym wystąpieniem niekorzystnych warunków gruntowo-wodnych. Zdaniem Kolin
głębokość przeprowadzonych badań oraz rozpoznania gruntu zamieszczone w dokumentacji
przetargowej przedstawionej przez Zamawiającego były wystarczające na potrzeby
sporządzenia wyceny oferty. Niemniej w związku z opracowaną korektą niwelety
przewidziano wykonanie dodatkowych badań geotechnicznych w ramach przyszłych badań
uzupełniających, które będą miały za zadanie szczegółową weryfikację przyjętych na etapie
wyceny oferty założeń dotyczących panujących warunków gruntowo-wodnych. Badania te
będą miały na celu zarówno rozpoznanie warunków geotechnicznych, jak i szczegółową
weryfikację poziomów występowania wody gruntowej i ich wahania. Ostateczne rozwiązania
projektowe zostaną opracowane na etapie sporządzania projektów wykonawczych w oparciu
o m.in. wyniki badań uzupełniających. Zamawiający w pytaniu 102. zapytał, czy Kolin
uwzględnił w ofercie zapisy subklauzuli 4.10 SWK, zobowiązujące do uzyskania we własnym
zakresie pozostałych danych o Placu Budowy. Kolin potwierdził, że uwzględnił powyższe
oraz uwzględnił koszt tego ryzyka w ofercie. Ponadto odpowiedział, że zidentyfikował szereg
ryzyk m.in. ryzyko związane z warunkami gruntowo-wodnymi i oddziaływaniem planowanej
inwestycji na stan jednolitych części wód powierzchniowych i podziemnych.
W
pytaniu 62. z Wezwania 1 Zamawiający zwrócił się z pytaniem, jakie warunki gruntowo-

-
wodne wykonawca przyjął we wskazanych kilometrażach drogi. Kolin odpowiedział, że
warunki gruntowo-
wodne przyjęto na podstawie danych stanowiących załącznik do PFU, tj.
„Dokumentacji geologiczno-inżynierskiej dla określenia warunków geologiczno-inżynierskich
projektowanej drogi ekspresowej nr S19 na odcinku Płoski – Chlebczyn długości ok. 68 km
wraz z budową odcinka drogi krajowej nr 66 długości ok. 7 km na obwodnicy Bielska
Podlaskiego”. STEŚ Etap II (DGI) oraz „Dokumentacji badań podłoża gruntowego dla
określenia warunków gruntowo-wodnych projektowanej drogi ekspresowej nr S19 na odcinku
Płoski – Chlebczyn długości ok. 68 km wraz z budową odcinka drogi krajowej nr 66 długości
ok. 7 km na obwodnicy Bielska Podlaskiego” STEŚ Etap II (DBPG) i odniósł się do
warunków na wymienionych przez Zamawiającego odcinkach. Potwierdził tym samym, że
jego oferta uwzględnia wymagania specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz punktu
1.2 PFU oraz zrealizuje przedmiot zamówienia na podstawie dokumentów przekazanych
przez Zamawiającego.
Zarzuty dotyczące nieuwzględnienia wzmocnień w zakresie, jaki wydawałby się
Odwołującemu słuszny, jest nie do przyjęcia. Odwołujący wyspecyfikował obszary, które
wydają mu się konieczne do wzmocnienia, używając sformułowań typu „istnieje ryzyko”.
Odwołujący przypuszcza, że może być konieczne wzmocnienie na wskazanych odcinkach,
nie przedstawiając na to żadnych dowodów w postaci stosownych obliczeń.
W zamówieniach w formule „projektuj i buduj” ocena zakresu robót budowlanych, które nie
zostały jeszcze zaprojektowane, jest utrudniona i dokonywana na znacznie wyższym
poziomie ogólności niż w formule „buduj”. Oznacza to, że wykonawca nie musiał mieć
gotowych wszystkich i niezmiennych założeń swojej koncepcji, póki ich realizacja mieści się
we wskazanej cenie.

Co do drenażu rolniczego – zarzut wycofany.

Co do schematów statycznych – dokumenty stanowiące specyfikację istotnych warunków
zamówienia należy traktować jako uzupełniające się, a treść każdego z dokumentów należy
rozpatrywać łącznie, a nie, jak przyjął Odwołujący, prowadzić wybiórcze wyodrębnianie
treści. Odwołujący powołuje zapisy punktu 2.1.16.1.1 2), punktu 2.1.16.1.1 3) i punktu
2.1.16.2.3 2) PFU i wyodrębnia tylko treści, które są wygodne i buduje na nich fałszywy
obraz wymagań Zmawiającego jako pozbawiony możliwości dokonania odstępstw.
Na
tomiast w punkcie 2.1.16.2.3 2) PFU Zamawiający dopuścił, w wypadku obiektu przez
rzekę Bug, zaprojektowanie i wykonanie mostu oraz estakad dojazdowych opartych
skrajnymi przęsłami na dwóch podporach rozdzielczych z dwoma rzędami łożysk na każdej
podporze.
Zaproponowane przez Kolin rozwiązanie jest zgodne z PFU, czyli także ze

specyfikacją istotnych warunków zamówienia. W związku z powyższym zarzut Odwołującego
jest bezzasadny.

Co do zarzutu rażąco niskiej ceny Zamawiający wskazał, że w działał zgodnie z art. 87 ust. 1
ustawy Prawo zamówień publicznych, a zadane Kolin pytania techniczne służyły weryfikacji
oferty, jak również ustaleniu stopnia gotowości do realizacji kontraktu i wyjaśnienia ,czy
oferta uwzględniała wszystkie wymagania zawarte w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia, w tym w PFU oraz WWIORB będących załącznikami do PFU. Zamawiający nie
miał podstaw i przesłanek do badania oferty Kolin pod względem rażąco niskiej ceny
w świetle art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. Jednakże w sposób
szczegółowy zbadał ofertę wyjaśniając wszystkie niezbędne jej elementy.
Kontrakt S19 Malewice
– Chlebczyn ma być realizowany w formule „projektuj i buduj”,
w której nie występuje rozliczenie na podstawie cen jednostkowych robót. Twierdzenie
Odwołującego, że oferta Kolin opiewa na niskie ceny jednostkowe, jest pozbawione podstaw
formalnych z uwagi na fakt, że w postępowaniu nie wymagano w ofercie składania
formularzy cenowych z ilościami i cenami jednostkowymi poszczególnych robót.
Twierdzenie Odwołującego, iż ceną rażąco niską będzie cena niepokrywająca średniego
jednostkowego kosztu wykonania zamówienia, jest pozbawione podstaw. W ustawie Prawo
zamówień publicznych nie przewidziano mechanizmu wybierania za najkorzystniejszą oferty
z ceną średnią i odrzucania ofert z cenami niższymi od średniej. Wszystkie profesjonalne
biuletyny cenowe budowane są na zasadzie cen minimalnych, średnich i maksymalnych.
W związku z powyższym do sporządzania tych biuletynów przyjmowane są również ceny
minimalne i z związku z powyższym twierdzenie Odwołującego nie ma poparcia w stanie
faktycznym. Ponadto Zamawiający w swojej praktyce wielokrotnie spotyka się z cenami
jednostkowymi niższymi niż ceny minimalne z biuletynów.
Oferta Kolin opiewa na kwotę 665.210.000,00 zł, co w porównaniu z wartością szacunkową
zamówienia powiększoną o VAT (831.056.738,03 zł), wskazuje, że jest ona niższa o ok. 20%
od wartości szacunkowej. Zamawiający odniósł również tę cenę oferty do średniej
arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert, która wynosi 796.057.456,43 zł, co wskazuje,
że cena oferty jest o ok. 16% niższa od średniej. Taki procentowy poziom odniesienia oferty
do wartości szacunkowej zamówienia oraz do średniej arytmetycznej cen wszystkich
złożonych ofert, a także porównanie do analizowanych cen minimalnych, jakie szacował
Zamawiający przed przystąpieniem do postępowania, dał Zamawiającemu podstawę do
przyjęcia, iż cena Kolin nie jest rażąco niska. Powyższe okoliczności nie pozwoliły uznać
Zamawiającemu, że zaoferowana cena jest rażąco niska, wręcz jest ceną porównywalną

w stosunku do cen obowiązujących na rynku. W szczególności brak jest podstaw do
uznania, że budzi wątpliwości co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie
z wymaganiami określonymi przez Zamawiającego lub wynikającymi z przepisów.
W konsekwencji nie zaistniały przesłanki do wezwania wykonawcy w trybie art. 90 ust. 1
i ust. 1a pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, a następnie do odrzucenia oferty
w oparciu o przepis art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo
zamówień publicznych.
Zamawiający, dokonując oceny oferty w kontekście (ewentualnie) rażąco niskiej ceny, ma
obowiązek badać nie tylko podaną cenę, ale i realność poczynionych założeń co do
czasochłonności pracy, co do rzeczywistości i zgodności z prawem stawek wynagrodzenia
oraz do realnego kosztu czynności do zrealizowania celem osiągnięcia przedmiotu
zamówienia, a także przez pryzmat złożonych dowodów, które wymienione założenia
wykonawcy potwierdzają, jak choćby oferty handlowe.
W ocenie Zamawiającego Odwołujący nie sprostał ciężarowi dowodu i nie wykazał, że oferta
Kolin jest rażąco niska. Odwołujący bazuje na domysłach i przypuszczeniach, odnosząc
ofertę i wyjaśnienia Kolin do własnych kalkulacji. Przedstawione przez Odwołującego analizy
należy traktować jako spekulacje pozbawione podstaw formalnych. W związku z powyższym
zarzut jest bezzasadny.
Co do wyceny robót ziemnych – cena jednostkowa na poziomie niższym niż średni
wskazany w jednym z biuletynów nie może być traktowana jako rażąco niska. Zamawiający
nie zobowiązywał wykonawców do ustalenia ceny ofertowej czy cen jednostkowych na
podstawie i w oparciu o ceny znajdujące się w tabelach SEKOCENBUD-u. Ponadto
SEKOCENBUD wskazuje nie tylko ceny średnie, ale także ceny minimalne i maksymalne.
W zakresie
cen za wykonanie nasypów mechanicznie z gruntu kat. I-IV cena minimalna to
31,01 zł. Oznacza to, że cena zaoferowana przez Kolin (25,37 zł) jest o 18,2% niższa od
ceny z biuletynu. Stąd też twierdzenie Odwołującego o zaniżeniu ceny jednostkowej Kolin
o 5
3% w zakresie robót ziemnych jest nieuprawnione. Ponadto według SEKOCENBUD-u
pozycje zawierają koszt materiałów, zaś zgodnie z Wyjaśnieniem 3, odpowiedź 14. Kolin
przewiduje, że piaski, pospółki i żwiry będą pozyskiwane z własnego dokopu oraz
z istniejących w okolicy Siemiatycz lokalnych żwirowni. Zastosowanie materiału z wykopów
w znaczący sposób obniża cenę jednostkową.
Co do wyceny konstrukcji nawierzchni
– jak powyżej. Odwołujący nie wykazał, poprzez
szczegółową kalkulację (z uwzględnieniem czynników cenotwórczych odpowiadających
Kolin), że ceny jednostkowe Kolin są rażąco niskie. Ponadto Odwołujący pomija w swoich
zarzutach kluczowe dla sprawy części wyjaśnienia w postaci informacji o sposobie
kalkulowania/wykonywania warstw konstrukcji. Kolin w sposób jednoznaczny wskazał, że
warstwy konstrukcyjne będą produkowane w oparciu o własną wytwórnię mieszanek
asfaltowych oraz układane w oparciu o własny sprzęt i transport. Są to istotne składowe cen

jednostkowych poszczególnych warstw konstrukcji – koszty pracy sprzętu i transportu można
określić na około 21-25% wykonania warstwy. Koszt wyprodukowania mieszanki mineralno-
-
asfaltowej to około 10% kosztu mieszanki. Nie może mieć miejsca karanie wykonawcy za
posiadanie własnego parku sprzętowego do wykonywania i wbudowywania mieszanek
mineralno-
asfaltowych, co przełożyło się na obniżenie kosztu wykonania konstrukcji.
Nie może też być mowy o sztucznym przerzucaniu faktycznych kosztów do innych
elementów oferty. Oferta w zakresie Wykazu Płatności składa się z trzech grup pozycji:
wymagania ogólne, Dokumenty Wykonawcy i roboty. Wszelkie koszty wykonania robót
znajdują się w jednej pozycji, więc nie może być przerzucania kosztów.
Odwołujący jako podstawę wyliczenia różnicy ceny za konstrukcję przyjmuje porównanie
ofer
ty Kolin z cenami średnimi SEKOCENBUD-u za IV kwartał 2020 r. Zamawiający nie
zastrzegł, że oferta ma obejmować stawki z SEKOCENBUD-u, tym bardziej IV kwartału 2020
r. oraz z kategorii średnie. Termin składania ofert upłynął 18 listopada 2020 r., więc brak jest
podstaw do wymagania, aby złożone w tej dacie oferty obejmowały stawki ujawnione na
koniec IV kwartału 2020 r. Podstawą oceny dla stwierdzenia rażąco niskiej ceny nie jest
wzorzec stworzony przez innego wykonawcą, ale wykazanie, że wyjaśnienia złożone przez
wezwanego wykonawcę nie potwierdzają, że oferta ceny rażąco niskiej nie zawiera.
Odwołujący tworzy własny wzorzec kalkulacji ceny, powołując się na SEKOCENBUD
i domaga się jego zastosowania do oferty Kolin. Żądania Odwołującego nie są jednak
uzasa
dnione, bowiem Odwołujący, poza konstatacją co do wysokości cen przyjętych do
wyceny, zaniechał wykazania, że przyjęte wartości, poza tymi, które wynikają z przepisów
prawa, znajdują potwierdzenie w okolicznościach niniejszej sprawy.
Co do kalkulacji wykonania Obwodu Drogowego (OD) Siemiatycze
– Kolin wskazał, że
uwzględnił wszystkie wymagania wyspecyfikowane przez Zamawiającego. Zamawiający
w PFU wskazał sposób zaprojektowania i wykonania Obwodu Drogowego. Załączone
typowe rozwiązania projektowe znalazły się w części V specyfikacji istotnych warunków
zamówienia, w której znalazły się załączniki nieobligatoryjne. W związku z powyższym
sposób i szczegóły zaprojektowania oraz wykonania Obwodu Drogowego należy do
wykonawcy. Wskazane przez Odwołującego kosztorysy dotyczą „jakiegoś przykładowego”
rozwiązania o pewnych założeniach i rozwiązaniach konstrukcyjno-materiałowych. Na
obecnym etapie brak wiedzy w zakresie szczegółowych rozwiązań, jakie zaproponuje Kolin.
Porównywanie wyceny szczególnego rozwiązania przedstawionego przez Odwołującego
wyłącznie z cenami jednostkowymi przedstawionymi przez Kolin, bez wiedzy
o zastosowanych rozwiązaniach, jest bezprzedmiotowe. Koszt Obwodu Drogowego
w koszcie całego przedsięwzięcia to znikoma wartość.
Odwołujący jako jeden z dowodów wskazał SEKOCENBUD kwartał IV 2020 r., w którym
wskazano, że cena jednostkowa za 1 km drogi ekspresowej dwujezdniowej to 17.437.993 zł.

W wypadku oferty Kolin cena za 1 km drogi ekspresowej dwujezdniowej to 21.570.721.85 zł,
w tym robót – 19.230.298,47 zł, co stanowi 110,3% ceny wskazanej w biuletynie. Ponadto
Zamawiający prowadzi bieżącą analizę cen brutto (zaakceptowanych) z przetargów za
wykonanie 1 km dróg. Z analizy Zamawiającego wynika, że cena Kolin nie jest najniższą
ceną oferowaną za wykonanie 1 km drogi dwujezdniowej.
Zamawiający, z uwagi na niewypełnienie przesłanek z art. 90 ust. 1 i ust. 1a pkt 1 ustawy
Prawo zamówień publicznych nie występował do Kolin o wyjaśnienia w zakresie rażąco
niskiej ceny, a w związku z powyższym nie oczekiwał dostarczania wnioskowanych przez
Odwołującego dowodów.

Również zarzut naruszenia zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców
nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż postępowanie prowadzone było zgodnie z art. 7
ustawy Prawo zamówień publicznych, a wybór oferty Kolin jest właśnie przejawem
zachowania przez Zamawiającego zasad uczciwej konkurencji. Nie może być bowiem tak, że
przy sformułowaniu ogólnych zarzutów oferenta, który nie jest zadowolony z wyboru
konkurenta, Zamawiający ma odrzucić ofertę, która w ocenie Zamawiającego została
złożona i wyliczona w sposób poprawny. Zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji czynem nieuczciwej konkurencji jest utrudnianie innym
przedsiębiorcom dostępu do rynku, w szczególności przez sprzedaż towarów lub usług
poniżej kosztów ich wytworzenia lub świadczenia albo ich odprzedaż poniżej kosztów
zakupu w celu eliminacji innych przedsiębiorców. Wszystkie przesłanki określone w tym
przepisie wymagają wykazania dla skuteczności postawionego zarzutu. Zatem Odwołujący
powinien wykazać zarówno fakt, że oferowane ceny są rzeczywiście skalkulowane poniżej
rzeczywistych kosztów wskazanych wykonawców, jak i zamiar (cel) takiego działania
w postaci eliminacji innych przedsiębiorców. Jednostkowy przypadek nie może stanowić
utrudnienia do dostępu do rynku jako całości. Naturalnym jest, że w mechanizmie
konkurencji wykonawcy ubiegają się o zamówienie publiczne i uzyskanie zamówienia przez
jednego wykonawcę łączy się z brakiem możliwości jego uzyskania przez innego. Ponadto
czyn nieuczciwej konkurencji może być popełniony wyłącznie umyślnie, ma bowiem
charakter kierunkowy (celowy), ukierunkowany na eliminację z rynku innego przedsiębiorcy.
Tymczasem Odwołujący nie wykazał winy umyślnej Kolin, a tym bardziej celowego działania.
Brak jest potwierdzenia dla tezy o nieuprawnionym zaniżeniu przez Kolin cen
poszczególnych elementów kalkulacyjnych składających się na przedmiot zamówienia czy
ceny całkowitej. Powołany przepis wymaga, aby określony przedsiębiorca podejmował
szereg działań stwarzających innym uczestnikom obrotu przeszkody w prowadzeniu
działalności gospodarczej oraz aby ich celem było wyeliminowanie konkurenta, co z kolei
zakłada działanie z powziętym z góry zamiarem. W konsekwencji za wątpliwe uznać należy,

aby samo złożenie w określonym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego oferty
tańszej od innego przedsiębiorcy wyczerpywało ww. znamiona.

Zamawiający przedstawił swoje stanowisko także podczas rozprawy.

III Stanowisko przyst
ępującego Budimex S.A.
Przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego zgłosił wykonawca
Budimex S.A. Przystępujący nie przedstawił swojego stanowiska.

IV Stanowisko przystępującego Strabag Sp. z o.o.
Przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego zgłosił wykonawca
Strabag Sp. z o.o. Przystępujący nie przedstawił swojego stanowiska.

V Stanowisko przystępującego Kolin
Przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego zgłosił wykonawca
KOLİN İnşaat, Turizm Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi.
Przystępujący przedstawił swoje stanowisko w piśmie procesowym z 30 czerwca 2021 r.,
1 lipca 2021 r. i 23 sierpnia 2021 r. oraz podczas rozprawy.

VI Stanowisko Izby
Rozpatrując złożone odwołanie Izba na wstępie stwierdziła, że zgodnie z art. 92 ust. 2
ustawy z dnia 11 września 2019 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień
publicznych (Dz.U z 2019 r. poz. 2020) do czynności w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 z późn. zm.), natomiast do postępowania
odwoławczego przepisy ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2021, poz. 1229).

Izba stwierdziła także, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania, opisanych w art. 528 ustawy Prawo zamówień publicznych z 2019 r.,
a Odwołujący ma interes we wniesieniu odwołania w rozumieniu art. 505 ust. 1 ustawy
Prawo zamówień publicznych z 2019 r. Przepis ten stanowi, że środki ochrony prawnej
przysługują wykonawcy, uczestnikowi konkursu oraz innemu podmiotowi, jeżeli ma lub miał
interes w uzyskaniu zamówienia lub nagrody w konkursie oraz poniósł lub może ponieść
szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy (ustawy Prawo
zamówień publicznych).

Odwołujący częściowo cofnął zarzut 1. odwołania oznaczony jako punkt 1. ppkt e
(w odwołaniu punkt 1. tiret piąte), dotyczący zaniechania odrzucenia oferty Kolin, mimo że
złożona oferta nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia ze względu
na to, że nie uwzględnia wymagań w zakresie drenażu rolniczego, o którym mowa w DŚU.
W związku z powyższym zarzut 1. w tym zakresie nie był rozpatrywany przez Izbę.

Izba ustali
ła, iż stan faktyczny postępowania dotyczący postawionych zarzutów
(w szczególności treść specyfikacji istotnych warunków zamówienia, treść oferty
przystępującego Kolin oraz złożonych przez niego wyjaśnień) nie jest sporny między
Stronami i przystępującym Kolin.
Po zapoznaniu się z przedmiotem sporu oraz argumentacją Stron i przystępującego Kolin,
w oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji postępowania
przetargowego przedstawionej przez Zamawiającego oraz pism i stanowisk Stron
i przy
stępującego Kolin przedstawionych podczas rozprawy Izba ustaliła i zważyła, co
następuje: odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 87 ust. 1, art. 89
ust. 1 pkt 4, art. 90 ust. 3 i
art. 7 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Przywołane przepisy stanowią:
Art. 7 ust. 1: Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie
zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie
wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości.
Art. 87 ust. 1: W toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców
wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert. Niedopuszczalne jest prowadzenie między
zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty oraz, z zastrzeżeniem
ust. 1a i 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści.
Przy czym, zgodnie z ust. 1a i 2 art. 87: 1a. W postępowaniu prowadzonym w trybie dialogu
konkurencyjnego w toku badania i oceny ofert za
mawiający może żądać od wykonawców
sprecyzowania i dopracowania treści ofert oraz przedstawienia informacji dodatkowych,
z tym że niedopuszczalne jest dokonywanie istotnych zmian w treści ofert oraz zmian
wymagań zawartych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
2. Zamawiający poprawia w ofercie:
1) oczywiste omyłki pisarskie,
2) oczywiste omyłki rachunkowe, z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych
dokonanych poprawek,
3) inne omyłki polegające na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków
zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty

– niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona.
Art. 89 ust. 1 pkt 2: Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść nie odpowiada treści
specyfikacji istotnych wa
runków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3.
Art. 89 ust. 1 pkt 4: Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera rażąco niską cenę lub koszt
w stosunku do przedmiotu zamówienia.
Art. 90 ust. 3: Zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy, który nie udzielił wyjaśnień lub jeżeli
dokonana ocena wyjaśnień wraz ze złożonymi dowodami potwierdza, że oferta zawiera
rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia.

Odnosząc się do zarzutów odwołania na wstępie Izba zauważa, że postępowanie dotyczy
wykonania robót budowanych w formule „projektuj i buduj”, a Zamawiający, przygotowując
wzór formularzy składających się na ofertę, które mieli złożyć wykonawcy, przewidział
jedynie tabelę „Wykaz płatności”, w której zawarł 8 pozycji, w tym jedną pozycję „Roboty
(ryczałt)”, którą przystępujący Kolin wycenił na kwotę 482.142.043,21 złotych netto. Łączna
cena oferty brutto przystępującego Kolin to 665.210.000 złotych. Kolejni wykonawcy pozycję
„Roboty” wycenili na kwoty: 537.000.000 (Odwołujący); 548.625.280; 587.614.707,43;
594.752.478,90; 643.363.332,30; 623.547.062,04 złotych netto.
Wezwania do wyjaśnienia treści oferty przystępującego Kolin z 1 grudnia 2020 r., 15 stycznia
2021 r. i 3 lutego 2021 r. przeprowadzone zostały w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Prawo
zamówień publicznych. Na powyższe wezwania przystępujący Kolin udzielił odpowiedzi
odpowiednio pismami z 16 grudnia 2020 r., 15 stycznia 2021 r. i 10 lutego 2021 r.
Jak wyjaśnił Zamawiający, celem powyższych wyjaśnień była weryfikacja, czy wobec
przys
tępującego Kolin powinna zostać przeprowadzona procedura wyjaśnień w trybie art. 90
ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, która to weryfikacja doprowadziła
Zamawiającego do konkluzji, że nie ma podstaw do powzięcia wątpliwości co do wysokości
zaoferowanej ceny.
Powyższe trzy okoliczności, tj. formuła „projektuj i buduj”, przewidziana do wskazania
w ofercie jedynie jedna, ogólna cena ryczałtowa za wykonanie robót budowlanych oraz
zastosowany w postępowaniu tryb wyjaśnień mają kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia
zarzutów odwołania.

Przede wszystkim należy zauważyć, że Zamawiający zastosował nietypową w takich
okolicznościach procedurę wyjaśniania oferty, którą można uznać za nieodpowiadającą
klasycznemu modelowi wyjaśniania oferty – czy to w kontekście art. 87 ust. 1, czy też art. 90
ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. Choć bowiem art. 87 ust. 1 ustawy Prawo
zamówień publicznych pozostawia zamawiającym swobodę uznania, kiedy wezwą

wykonawców do wyjaśnienia treści oferty, to na tej podstawie rozstrzyga się raczej
wątpliwości co do istniejącej treści oferty. Tymczasem w ofercie przystępującego Kolin
w ogóle nie opisywano zakresu zaoferowanego przedmiotu w odniesieniu do robót
budowlanych
– jedynie podano globalną cenę ich wykonania. Tym samym trudno wskazać,
jakie wątpliwości merytoryczne co do treści oferty mógł mieć Zamawiający. Wątpliwości te
mogły dotyczyć jedynie zaoferowanej ceny, która była jedynym elementem wskazywanym
przez wykonawcę w ofercie i która, w przypadku przystępującego Kolin, rzeczywiście była
znacznie niższa od cen pozostałych ofert. Tym samym z logicznego i proceduralnego punktu
widzenia odpowiednie wydawałoby się raczej zastosowanie trybu wezwania z art. 90 ust. 1
ustawy Prawo zamówień publicznych, który również stanowi wyjaśnienie treści oferty, ale
w konkretnym kierunku, tj. jej ceny; albo przynajmniej wskazanie w wezwaniu obu podstaw
prawnych.
Odwołujący nie sformułował zarzutu nieprawidłowego odstąpienia przez Zamawiającego od
zastosowania procedury wyjaśnień w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień
publicznych, jak też zarzutu dotyczącego zastosowania wyjaśnień z art. 87 ust. 1 ustawy
Prawo zamówień publicznych. Przeprowadzona przez Zamawiającego procedura wyjaśnień
sama w sobie nie stanowi więc przedmiotu oceny Izby.
Ma ona jednak dla tego rozstrzygnięcia znaczenie w kontekście jej skutków. Brak bowiem
zastosowania wezwania do wyjaśnień, o których mowa w art. 90 ust. 1 i ust. 1a ustawy
Prawo zamówień publicznych powoduje, że z proceduralnego punktu widzenia niemożliwe
jest zastosowanie zarówno art. 90 ust. 3, jak i art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo zamówień
publicznych. Oferty wykonawcy nie można bowiem odrzucić na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4
ustawy Prawo zamówień publicznych bez jego uprzedniego wezwania w trybie art. 90
ustawy Prawo zamówień publicznych, co jest od dawna ustalone w orzecznictwie
i piśmiennictwie i nie budzi wątpliwości. Nie było też sporne pomiędzy Stronami
i przystępującym Kolin. Tym bardziej nie można odrzucić oferty na podstawie art. 90 ust. 3
ustawy Prawo zamówień publicznych, odnoszącego się bezpośrednio do braku wyjaśnień
lub nieprawidłowych albo nieprzekonujących wyjaśnień z art. 90 ust. 1 lub 1a ustawy Prawo
zamówień publicznych. Tym samym już z samego proceduralnego punktu widzenia zarzut
naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych
poprzez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego Kolin, mimo iż oferta ta nosi
znamiona rażąco niskiej ceny i jednocześnie Kolin nie wykazał, że złożona oferta nie jest
rażąco niska, nie mógł zostać uwzględniony.

Wbrew wnioskowi Odwołującego Izba nie mogła również wyjaśnień przeprowadzonych przez
Zamawiającego uznać za wyjaśnienia w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień
publicznych, mimo nieprzywołania w wezwaniu tej podstawy prawnej – co również jest

ustalone w dotychczasowym orzecznictwie. Przywołanie przez zamawiającego w wezwaniu
podstawy prawnej tego wezwania ma istotne znaczenie, bowiem określa nie tylko rodzaj
wezwania, ale przede wszystkim implikuj
e zarówno sposób zachowania wezwanego
wykonawcy, jak i skutki tego wezwania i udzielonych wyjaśnień. Co do zasady bowiem
wykonawca nie ma formalnego obowiązku odpowiadania na wezwanie zamawiającego z art.
87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych i ustawa Prawo zamówień publicznych nie
wiąże z tym żadnych formalnych skutków (oczywiście skutki takie następują faktycznie, gdyż
zamawiający, na postawie swoich niewyjaśnionych wątpliwości może uznać ofertę za
podlegającą odrzuceniu). Natomiast przy wezwaniu z art. 90 ust. 1 i ust. 1a ustawy Prawo
zamówień publicznych skutek taki został wskazany wprost w art. 90 ust. 3 ustawy Prawo
zamówień publicznych, oraz, w konsekwencji, w art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo zamówień
publicznych. Poza tym art. 87 ust. 1 ustawy
Prawo zamówień publicznych dotyczy raczej
rzeczowej treści oferty (co zostało zaoferowane, jaki sposób wykonania itd.), a art. 90 ustawy
Prawo zamówień publicznych jej części cenowej (choć oczywiście w aspekcie przedmiotu
zamówienia, o czym wprost mowa w art. 90 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych).
Tym samym wykonawca, wiedząc, jaki jest cel wezwania, jednocześnie wie, jak powinien
ukierunkować swoje wyjaśnienia i na jakie okoliczności w udzielonych odpowiedziach
zwrócić uwagę i jakie wykazać. Tym samym dla ochrony wzywanych wykonawców przyjmuje
się, że wezwanemu wykonawcy z powyżej wskazanych powodów proceduralnych
i praktycznych, powinna zostać podana realna i prawidłowa podstawa prawna wezwania. Ma
to bowiem kluczowe znaczenie dla dalszych losów jego oferty i słuszne w tym kontekście są
uwagi przystępującego Kolin poczynione podczas rozprawy.

W niniejszej sprawie
– z powodu wskazania w ofercie jedynie jednej, ryczałtowej ceny za
wykonanie robót – ma miejsce jeszcze jedna okoliczność. Otóż wyjaśnienia Zamawiającego
dotyczyły wprawdzie wielu elementów, jednak nie budzi wątpliwości, że nie obejmowały
całości planowanych robót budowlanych. Tym samym na ich podstawie trudno wyrokować
o poprawności ceny tej pozycji i musiałaby tu zostać przeprowadzona kompleksowa analiza
wyceny w celu ustalenia, czy podana kwota 482.142.043,21 złotych netto jest wystarczająca
dla poprawnego wykonania robót.
Ze względu na to, że kwota ta jest globalna, nie można też w tym przypadku uznać za
poprawną argumentacji Odwołującego co do zaniżenia wyceny kilku elementów, nawet
istotnych cenowo. Nawet jeśli bowiem Odwołujący w tym zakresie miałby rację, nie wiadomo,
jak prezentuje się koszt wykonania innych elementów, a tym samym czy założona przez
przystępującego Kolin kwota jest wystarczająca, by roboty budowlane wykonać.
Przykładowo – jeśli konstrukcja obiektu mostowego bez dylatacji od konstrukcji takiego
obiektu z dylatacjami to różnica, jak wskazał Odwołujący, rzędu 5% wartości takiego obiektu,

to niemożliwe jest tę wartość przyrównać do całości wyceny robót budowlanych w ofercie,
wobec braku danych o wycenie pozostałych elementów.
Jak słusznie wskazał Zamawiający, nie może tu być też mowy o nieuprawnionym
przeniesieniu wartości pomiędzy poszczególne wyceniane pozycje (kosztorysowe), jak też
niedoszacowaniu konkretnych pozycji, ponieważ w ogóle nie ma wyceny poszczególnych
pozycji. Tym samym w ogóle niewystarczające dla uwzględnienia zarzutu jest wskazanie
przez Odwołującego, że kilka pozycji zostało ewentualnie niedoszacowanych, bez
odniesienia się do globalnej wyceny robót. Zatem i z tego powodu zarzut ten nie mógłby
zostać uwzględniony.
Należy też przyznać rację Zamawiającemu, że zawarta w odwołaniu argumentacja
Odwołującego nie jest przekonująca. Odwołujący odwołał się w niej do cen z publikacji
SEKOCENBUD, jak też do kosztorysowej wyceny obiektów zamawianych w innych latach
i w innych postępowaniach przez Zamawiającego, które to obiekty, nawet jeśli były podobne
i pełniły analogiczną funkcję, nie są obiektami, które ma wybudować wykonawca w tym
zamówieniu, a które dopiero zostaną zaprojektowane. Tym samym nie mają bezpośredniego
przełożenia na wycenę robót w ofercie przystępującego Kolin i nie mogą być uznane za
dowód na ich nieprawidłową wycenę.

Izba uznała także, że nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo
zamówień publicznych poprzez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego Kolin, mimo
iż złożona oferta nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, jak też
zarzut
naruszenia art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez prowadzenie
między Zamawiającym a przystępującym Kolin niedopuszczalnych negocjacji dotyczących
złożonej oferty, w tym w kontekście korekty danych zawartych w wyjaśnieniach co do
wymiarów przepustów ekologicznych.
Z zakresie obu tych zarzutów należy ponownie wskazać, że przedmiotem zamówienia jest
wykonanie robót budowlanych w formule „projektuj i buduj”, a w ofercie wykonawcy
wypełniali jedynie tabelę „Wykaz płatności”, która obejmowała wyłącznie jedną pozycję
dotyczącą wykonania robót budowlanych, zawierającą ich ryczałtową wycenę. Tym samym
wykonawcy w ogóle nie opisywali w ofercie zakresu planowanych robót, deklarując jedynie
ogólnie ich wykonanie zgodnie z wymaganiami specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
Całość wskazań co do zaoferowanego przedmiotu znalazła się więc w udzielonych
Zamawiającemu wyjaśnieniach w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych,
które jednak nie obrazują całości oferty, a jedynie odnoszą się do konkretnie zadanych
pytań. Trudno zaś na obecnym etapie recenzować poprawność merytoryczną (techniczną

i prawną) nieistniejącej jeszcze dokumentacji projektowej, która dopiero po jej wykonaniu
zostanie oceniona przez Zamawiającego, jak i uprawnione organy, zwłaszcza pod kątem
zgodności z przepisami i wymaganiami DŚU.
Należy tu podkreślić, że wobec takiego sformułowania przedmiotu zamówienia i treści oferty,
jaki ma miejsce w niniejszym postępowaniu wykonawcy składają ofertę w oparciu o wstępną
koncepcj
ę wykonania zamówienia, która zostanie sprecyzowana dopiero po wykonaniu
dokumentacji projektowej, która, co oczywiste, będzie musiała uwzględniać wszystkie
wymagania PFU, DŚU, przepisów prawa oraz sztuki budowlanej. Zatem na tym etapie
głównym elementem rozważań co do poprawności oferty jest to, czy zaoferowana cena
pozwoli na wykonanie planowanych robót budowlanych zgodnie z powyższymi
wymaganiami.

Powyższe stwierdzenie nie oznacza oczywiście, że zastosowanie formuły „projektuj i buduj”,
jak też wyjaśnień treści oferty, wyklucza stwierdzenie, że w takim wypadku oferta nie może
być niezgodna ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia – bo może to mieć miejsce –
jednak, tak jak i w pozostałych przypadkach, stwierdzenie to musi być bardziej kategoryczne
i jednoznacznie niż ma to miejsce w niniejszej sprawie. Izba w swoich orzeczeniach
wielokrotnie wskazywała, że, aby odrzucić ofertę jako niezgodną ze specyfikacją istotnych
warunków zamówienia, trzeba wpierw tę niezgodność jasno ustalić.
W niniejszej spra
wie natomiast wskazane przez Odwołującego jako niezgodne ze
specyfikacją istotnych warunków zamówienia elementy pozostają sporne – zarówno co do
zgodności ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia (PFU i DŚU), jak i przepisami
prawa, a Strony i przystępujący Kolin przez trzy terminy rozprawy oraz w obszernych
pismach procesowych dowodzili poprawności swojej interpretacji rzeczonych dokumentów,
jak i przepisów. Już sam ten fakt wskazuje, że zastosowanie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Prawo zamówień publicznych, przy rozbieżnościach jej interpretacji, jest niewskazane
i powinna mieć tu zastosowanie powszechnie przyjęta zasada, że wątpliwości co do
wymagań specyfikacji istotnych warunków zamówienia należy rozstrzygać na korzyść
wykonawcy składającego ofertę – tu: przystępującego Kolin.
Jeśli chodzi o zgodność z wymaganiami prawa średnicy (rzekomych) przepustów, to,
zdaniem Izby, nie ma znaczenia, jak element ten został nazwany przez przystępującego
Kolin w wyjaśnieniach (czy też właściwie przez Zamawiającego w pytaniu, ponieważ to
Zamawiający zadał pytanie dotyczące przepustów), jak też ewentualny fakt, że w odpowiedzi
na pytanie o przepusty przystępujący Kolin odniósł się również do elementów, które
następnie wraz z Zamawiającym jako przepusty negowali. W odwołaniu kwestionowana była
zgodność z wymaganiami prawnymi zamierzonej średnicy (rzekomych) przepustów – jednak
wymagania prawne pozostają obojętne do zastosowanej przez wykonawcę lub projektanta

nazwy, tzn. obiektywnie istnieją lub nie. Dodatkowo, jak zostało wskazane podczas
rozprawy, nie ma jednoznacznego stwierdzenia, nawet w orzecznictwie sądowym, czy
przewidziane pod zjazdami elementy odwodnienia powinny być uznawane za przepusty, czy
też nie. Zostanie to zatem ostatecznie rozstrzygnięte w dokumentacji projektowej
i stwierdzone przez organ tę dokumentację zatwierdzający.
Co do niezgodności z wymaganiami specyfikacji istotnych warunków zamówienia wielkości
przepustów ekologicznych – jak ustalono podczas rozprawy, przystępujący Kolin
w początkowych wyjaśnieniach podał nieprawidłową (niezgodną ze specyfikacją istotnych
warunków zamówienia) ich wielkość, którą następnie skorygował w kolejnych wyjaśnieniach,
podając wymiary zgodne z wymaganiami, stwierdzając, że omyłkowo skopiował
nieprawidłowe dane. Zamawiający tę korektę zaakceptował, jak również poprawione dane
nie były kwestionowane co do poprawności przez Odwołującego. Tym samym spór powstał
jedynie o to, czy taka korekta wyjaśnień była możliwa, czy też stanowiła niedozwolone
negocjacje oferty.
W ocenie
Izby taka korekta przedmiotowych wyjaśnień była możliwa i nie stanowiła
niedozwolonych negocjacji treści oferty. Przede wszystkim treścią oferty było wykonanie
robót budowlanych zgodnie z wymaganiami zawartymi w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia i, co jest logiczną konsekwencją powyższego – wolą przystępującego Kolin
mogło być jedynie wykonanie tych przepustów zgodnie z tymi wymaganiami. Zrozumiałe jest,
że w trakcie udzielania odpowiedzi na jedno z licznych pytań, mógł się wkraść błąd, który
mógł wymagać korekty. Procedura wyjaśnień nie zawiera zakazu dokonywania sprostowania
błędów, jej celem zaś jest ustalenie szczegółów przedmiotu oferty. Dodatkowo nie ma też
być narzędziem doprowadzenia do eliminacji poprawnej początkowo oferty, co przy zadaniu
wykonawcy odpowiedniej liczby odpowiednio skomplikowanych pytań przy odpowiednio
skomplikowanym przedmiocie zamówienia jest stosunkowo łatwe do wykonania – łatwo tu
bowiem o omyłkę lub błąd, jak też gdy dane pytania następnie odniesie się do innego
eleme
ntu niż dotyczyło pytanie czy odpowiedź (jak np. w przypadku ścianek szczelnych).
Powyższa korekta nie zmieniła też zakresu czy przedmiotu oferty. Trudno też uznać ją za
przedmiot negocjacji, gdyż wymagania w tym zakresie zostały ustalone na etapie
specyfi
kacji istotnych warunków zamówienia i ani Zamawiający, ani przystępujący Kolin nie
zmieniali ich na późniejszym etapie postępowania. Tym samym, w ocenie Izby, nie miało tu
miejsce niedozwolone w kontekście art. 87 ust. 1 i art. 7 ust. 1 ustawy Prawo zamówień
publicznych negocjowanie treści oferty przystępującego Kolin.
Co do kwestii nieuwzględnienia w wyjaśnieniach wymagań w zakresie zastosowania ścianek
szczelnych dla obiektów mostowych, o których mowa w DŚU, Izba podzieliła stanowisko
Zamawiającego i przystępującego Kolin. Ani Zamawiający, ani przystępujący Kolin nie
kwestionowali bowiem, że ścianki szczelne zostaną przy budowle obiektów mostowych

zastosowane zgodnie z wymaganiami DŚU, natomiast przedmiotowe pytanie i odpowiedź na
nie, do których odnosił się Odwołujący w zarzucie, nie dotyczyło samego zastosowania
ścianek szczelnych, jak też przedstawiony w odpowiedzi schemat nie miał na celu wskazania
posadowienia ścianek szczelnych, był też wyłącznie rysunkiem poglądowym, a nie
ostatecznym rysunkiem techn
icznym z projektu (już niezależnie od spornego podczas
rozprawy faktu, które ścianki szczelne muszą/powinny się w projekcie znaleźć, a które nie).
Należy też zwrócić uwagę, że sama DŚU, a za nią i cała specyfikacja istotnych warunków
zamówienia wymagała zastosowania ścianek szczelnych, ale nie wskazywała konkretnie ile
ścianek, jakiego rodzaju i w jakich miejscach należy zastosować, co zostanie dopiero
ustalone na etapie projektu konkretnego obiektu mostowego. Przystępujący Kolin
zadeklarował podczas rozprawy zastosowanie takich ścianek zgodnie z wymaganiami
i potrzebami, zatem trudno na obecnym etapie wskazywać, że zaoferował wykonanie
zamówienia niezgodnie z postanowieniami specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
w tym DŚU.
Co do kwestii nieuwzględnienia wymagań w zakresie wzmocnień podłoża gruntowego,
o których mowa w programie funkcjonalno-użytkowym, Izba stwierdziła, że przystępujący
Kolin w swoim stanowisku zadeklarował zastosowanie niezbędnych wzmocnień podłoża
gruntowego w sposób, który będzie wynikał z konkretnych warunków przy konkretnych
obiektach, który to zakres wzmocnień na obecnym etapie jest nie tylko sporny, ale też
niemożliwy do ostatecznego ustalenia, nawet w oparciu o opinię biegłego czy eksperta. Tym
samym Izba uznała, że nie można na obecnym etapie orzec, że przystępujący Kolin
zaoferował wykonanie zamówienia niezgodnie z postanowieniami specyfikacji istotnych
warunków zamówienia.
Co do kwestii nieuwzględnienia wymagań programu funkcjonalno-użytkowego odnośnie
schematów statycznych obiektów mostowych, Izba stwierdziła, że w tym zakresie
interpretacja wymagań PFU jest rozbieżna pomiędzy Odwołującym i nie tylko
przystępującym Kolin, ale przede wszystkim Zamawiającym, który jest autorem spornego
wymagania. Tym samym, jak wskazano powyżej, powinna mieć tu zastosowanie
powszechnie przyjęta zasada, że wątpliwości co do wymagań specyfikacji istotnych
warunków zamówienia należy rozstrzygać na korzyść wykonawcy składającego ofertę,
a zatem nie można zastosować podstawy odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Prawo zamówień publicznych.

W konsekwencji Izba nie stwierdziła także naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy Prawo zamówień
publicznych poprzez przeprowadzenie postępowania w sposób niezapewniający zachowania
uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców, proporcjonalności i przejrzystości
w związku z zaniechaniem odrzucenia oferty przystępującego Kolin czy też prowadzeniem

z nim niedopuszczalnych negocjacji dotyczących złożonej przez niego oferty.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 557 i art. 575 ustawy
z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych oraz § 2 ust. 2 pkt 2, § 5, § 8 ust.
2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie
szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz.U. z 2020 r. poz. 2437).
Zgodnie z dyspozycją art. 557 ustawy Prawo zamówień publicznych w wyroku oraz
w postanowieniu kończącym postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach
postępowania odwoławczego. Zgodnie z art. 575 ustawy Prawo zamówień publicznych
strony oraz uczestnik postępowania odwoławczego wnoszący sprzeciw ponoszą koszty
postępowania odwoławczego stosownie do jego wyniku.
Z § 2 ust. 2 pkt 2 ww. rozporządzenia wynika, że wysokość wpisu wnoszonego
w postępowaniu o udzielenie zamówienia na roboty budowlane o wartości przekraczającej
progi unijne, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, wynosi
20.000 złotych.
Zgod
nie z § 5 rozporządzenia do kosztów postępowania odwoławczego, zalicza się:
1) wpis, obejmujący: a) wynagrodzenia, wydatki i opłaty Urzędu związane z organizacją
i obsługą postępowań odwoławczych, archiwizacją dokumentów oraz szkoleniami członków
Izby, b
) wynagrodzenie i zwrot wydatków poniesionych przez biegłych, jeżeli dowód z opinii
biegłego został dopuszczony przez Izbę z urzędu, oraz tłumaczy, w przypadku, o którym
mowa w art. 548 ustawy, c) koszty przeprowadzenia innych dowodów w postępowaniu
odwoławczym niż dowód z opinii biegłego, dopuszczonych przez Izbę z urzędu;
2) uzasadnione koszty stron postępowania odwoławczego, a w okolicznościach, o których
mowa odpowiednio w § 7 ust. 2 pkt 2 i 3, ust. 3 i 4, § 8 ust. 2 pkt 2 i 3 oraz § 9 ust. 1 pkt 3 lit.
b i pkt 4, koszty uczestnika postępowania odwoławczego, który przystąpił po stronie
zamawiającego i wniósł sprzeciw, w wysokości określonej na podstawie rachunków lub spisu
kosztów, złożonych do akt sprawy, obejmujące: a) koszty związane z dojazdem na
wyz
naczone posiedzenie lub rozprawę, b) wynagrodzenie i wydatki jednego pełnomocnika,
jednak nieprzekraczające łącznie kwoty 3600 złotych, c) wynagrodzenie biegłych oraz zwrot
poniesionych przez nich wydatków, jeżeli dowód z opinii biegłego został dopuszczony przez
Izbę na wniosek strony lub uczestnika postępowania odwoławczego, d) inne uzasadnione
wydatki, w tym koszty przeprowadzenia innych dowodów w postępowaniu odwoławczym niż
dowód z opinii biegłego, dopuszczonych przez Izbę na wniosek strony lub uczestnika
postępowania odwoławczego.
Z kolei § 8 ust. 2 zdanie pierwsze rozporządzenia stanowi, że w przypadku oddalenia
odwołania przez Izbę koszty ponosi odwołujący.

Izba uwzględniła uiszczony przez Odwołującego wpis w wysokości 20.000 złotych oraz
kwotę 4.602,96 zł stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione przez
Zamawiającego z tytułu dojazdu w wysokości 1.002,96 złotych i wynagrodzenia
pełnomocnika w wysokości 3.600 złotych.

W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji.

Przewodniczący: ……………………..…

Członkowie:
……………………..…

……………………..…

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 2863/21 z dnia 2021-10-18
• Sygn. akt KIO 2772/21 z dnia 2021-10-11
• Sygn. akt KIO 2634/21 z dnia 2021-10-11
• Sygn. akt KIO 2149/21 z dnia 2021-10-01
• Sygn. akt KIO 2720/21 z dnia 2021-09-29