rodzaj: POSTANOWIENIE
data dokumentu: 2020-02-20
rok: 2020
data dokumentu: 2020-02-20
rok: 2020
sygnatury akt.:
KIO 300/20
KIO 300/20
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Agnieszka Trojanowska Członkowie: Monika Szymanowska, Ryszard Tetzlaff
Przewodniczący: Agnieszka Trojanowska Członkowie: Monika Szymanowska, Ryszard Tetzlaff
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
bez udziału stron w dniu 20 lutego 2020 roku w
Warszawie
odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu
13 lutego 2020 roku przez wykonawc
ów wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Vendi Servis spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Łodzi, ul. Traktorowa 126, JOL-MARK spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Gliwicach, ul. Portowa 16G, Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-
Usługowe „Postęp” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gliwicach,
ul. Portowa 16G i CATERMED Spółka Akcyjna z siedzibą w Łodzi, ul. Traktorowa 126
w postępowaniu prowadzonym przez Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcy im.
Prof. dr Stanisława Popowskiego w Olsztynie, ul. Żołnierska 18a
bez udziału stron w dniu 20 lutego 2020 roku w
Warszawie
odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu
13 lutego 2020 roku przez wykonawc
ów wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Vendi Servis spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Łodzi, ul. Traktorowa 126, JOL-MARK spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Gliwicach, ul. Portowa 16G, Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-
Usługowe „Postęp” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gliwicach,
ul. Portowa 16G i CATERMED Spółka Akcyjna z siedzibą w Łodzi, ul. Traktorowa 126
w postępowaniu prowadzonym przez Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcy im.
Prof. dr Stanisława Popowskiego w Olsztynie, ul. Żołnierska 18a
postanawia:
1. odr
zuca odwołanie,
2. k
osztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Vendi Servis spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Łodzi, ul. Traktorowa 126, JOL-MARK spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z
s
iedzibą w Gliwicach, ul. Portowa 16G, Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-
Usługowe „Postęp” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gliwicach,
ul. Portowa 16G i CATERMED Spółka Akcyjna z siedzibą w Łodzi, ul. Traktorowa 126
i zalicza w pocz
et kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7.500 zł 00 gr (słownie:
siedem
tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną tytułem wpisu od odwołania.
Sygn. akt: KIO 300/20
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. -
Prawo zamówień
publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.) na niniejsze postanowienie -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Olsztynie.
Przewodniczący: …………….………..
Członkowie: ……………………….
……………………….
Sygn. akt: KIO 300/20
UZASADNIENIE
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie zamówienia z wolnej ręki
zostało wszczęte ogłoszeniem o zamiarze zawarcia umowy na całodzienne, całodobowe
żywienie pacjentów hospitalizowanych w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu
Dziecięcym w Olsztynie (samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej) zamieszczonym w
Biuletynie Zamówień Publicznych w dniu 29 stycznia 2020r. za numerem 550017278-N-
2020.
Zapr
oszenie do udziału w postępowaniu w trybie art. 67 ust. 1 pkt 3 ustawy wraz z
załącznikami zostało przekazane wykonawcy Miejskiemu Szpitalowi Zespolonemu w
Olsztynie w dniu 28 stycznia 2020r. drogą elektroniczną.
W dniu 13 lutego 2020r. odwołanie na wybór trybu postępowania wnieśli wykonawcy
wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: Vendi Servis spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Łodzi, ul. Traktorowa 126, JOL-MARK spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Gliwicach, ul. Portowa 16G, Przedsiębiorstwo Produkcyjno-
Handlowo-
Usługowe „Postęp” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Gliwicach, ul. Portowa 16G i CATERMED Spółka Akcyjna z siedzibą w Łodzi, ul. Traktorowa
126
. Odwołanie zostało wniesione przez pełnomocnika działającego na podstawie
pełnomocnictwa z dnia 13 lutego 2020r. udzielone przez każdego z ubiegających się o
zamówienie wykonawców, podpisane zgodnie z zasadami reprezentacji każdego z
wykonawców, zgodnie z przedłożonymi do odwołania odpisami z KRS. Kopia odwołania
została przekazana zamawiającemu w dniu 13 lutego 2020r.
Odwołujący zarzucili zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy Prawo
zamówień publicznych:
1. art. 67 ust. 1 pkt 3 ustawy w zw. z art. 10 ust. 2 ustawy, art. 7 ust. 1 i 3 ustawy w zw. z art.
43 ust. 1 ustawy przez zastosowanie przez
zamawiającego trybu udzielenia zamówienia z
wolnej ręki w sytuacji, w gdy nie zaistniały ustawowe przesłanki zastosowania tego trybu
udzielenia zamówienia określone w przepisie art. 67 ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. pomimo
niezaistnienia wyjątkowej sytuacji nie wynikającej z przyczyn leżących po stronie
zamawiającego, której nie mógł on przewidzieć, jak również nie zaistniała niemożność
zachowania terminów określonych dla innych trybów udzielenia zamówienia, w
szczególności trybu przetargu nieograniczonego;
2. art. 7 ust. 1 i 3 ustawy w zw. z art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy przez naruszenie przez
zamawiającego zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, a także
zasady przejrzystości, polegające na zastosowaniu przez zamawiającego trybu zamówienia
Sygn. akt: KIO 300/20
z wolnej ręki, pomimo braku ku temu ustawowych przesłanek oraz przez podanie przez
zamawiającego nieprawdziwych informacji o odwołującym, tj. że wobec odwołującego
zachodzą przesłanki wykluczenia, o których mowa w art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy.
Wniósł o:
1. na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 2 lit. a) ustawy w zw. z art. 146 ust. 1 pkt 1 ustawy
unieważnienie w całości umowy zawartej przez zamawiającego z Miejskim Szpitalem
Zespolonym im. Mikołaja Kopernika w Olsztynie, ewentualnie, wobec nieuwzględnienia
żądania unieważnienia umowy, na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 2 c) o skrócenie czasu
obowiązywania umowy do dnia zawarcia umowy z wykonawcą, którego oferta zostanie
wybrana jako oferta najkorzystnie
jsza w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
w trybie konkurencyjnymi
2. nakazanie
zamawiającemu przygotowania i przeprowadzenia postępowania o udzielenie
zamówienia w trybie konkurencyjnym tj. bez zastosowania trybu udzielenia zamówienia z
woln
ej ręki.
3. ewentualnie, na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 3 ustawy, stwierdzenia naruszenia przez
zamawiającego naruszenia przepisów ustawy.
Odwołujący wskazali, że posiadają interes prawny we wniesieniu niniejszego odwołania, a
zaskarżone czynności zamawiającego naruszają interes odwołującego w uzyskaniu
zamówienia, z uwagi na niezasadne zastosowanie przez zamawiającego trybu zamówienia z
wolnej ręki z pominięciem innych zainteresowanych wykonawców, w tym odwołującego.
Zamawiający wszczął i przeprowadził postępowanie w trybie zamówienia z wolnej ręki z
naruszeniem podstawowych zasad udzielania zamówień publicznych i przepisów ustawy
oraz w sposób nieuprawniony przyjął, że zaistniały przestanki zastosowania art. 67 ust. 1 pkt
3 ustawy. W wyniku niezgodnego z
prawem działania zamawiającego, odwołujący został
pozbawiony możliwości ubiegania się o zamówienie, do którego wykonywania odwołujący
jest w pełni zdolny. Nadto zamawiający w ogłoszeniu podał nieprawdziwe informacje
dotyczące odwołującego, godzące w jego dobre imię, co naraża odwołującego na szkodę.
Wbrew temu co wskazał zamawiający w stosunku do odwołującego nie zachodzą przesłanki
wykluczenia, o których mowa w art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy.
Odwołujący stwierdzili, że zachodzi dopuszczalność korzystania ze środków ochrony
prawnej w przypadku zamówień publicznych na usługi społeczne o wartości poniżej
wyrażonej w złotych równowartości kwoty 750.000 euro:
Ustawa ustawy
przewiduje w dziale VI środki ochrony prawnej, które służą uczestnikom
postępowań o udzielenie zamówienie publicznego wobec zamawiających, którzy naruszają
przepisy ustawy. W art. 180 ust. 1 i ust. 2 ustawodawca rozróżnił zakres czynności
Sygn. akt: KIO 300/20
zamawiającego, na które przysługuje odwołanie, w zależności od wartości zamówienia - i
jest to jedyne ogranic
zenie w stosowaniu środków ochrony prawnej przewidziane w ustawy.
Proces udzielania zamówień publicznych, który prowadzi do wydatkowania środków
publicznych -
dla zachowania jego przejrzystości, prawidłowości i uczciwej konkurencji musi
być poddany kontroli niezależnych organów, które korygują czynności zamawiających w toku
postępowania i czuwają nad prawidłowością powierzania zamówień publicznych. Odwołujący
podkreślili, że zamówienia publiczne są obszarem na styku władzy publicznej i interesów
prywatnych,
szczególnie narażonym na korupcję. Przepisy ustawy dotyczące ochrony
prawnej mają znaczenie pierwszorzędne dla procesu udzielania zamówień publicznych i są
wyrazem konstytucyjnej zasady prawa do sądu (art. 45, art. 78, art. 176 konstytucji) oraz
przejawem
realizacji przez ustawodawcę praw człowieka i podstawowych wolności (art. 6
Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950
roku z protokołami dodatkowymi).
Środki ochrony prawnej służą uczestnikom wszystkich postępowań o udzielenie zamówień
publicznych, które zostały uregulowane w ustawie - co stanowi jedną z naczelnych zasad
prawa zamówień publicznych.
Zgodnie z tezą nr 122 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2014/24/UE z dnia 26
lutego 2014 roku w sprawie zam
ówień publicznych, uchylającą dyrektywę 2004/18/WE:
"Dyrektywa 89/665/EWG przewiduje określone procedury odwoławcze, które mają być
dostępne co najmniej dla każdej osoby, która ma lub miała interes w uzyskaniu konkretnego
zamówienia, a która ucierpiała lub może ucierpieć wskutek domniemanego naruszenia
unijnego prawa w dziedzinie zamówień publicznych lub przepisów krajowych przenoszących
to prawo. Niniejsza dyrektywa nie
powinna mieć wpływu na te procedury odwoławcze.
Jednak obywatele, zainteresowane podmio
ty, bez względu na to, czy są zorganizowane,
oraz inne osoby lub organy niemające dostępu do procedur odwoławczych na mocy
dyrektywy 89/665/EWG pomimo to mają, jako podatnicy, uzasadniony interes w tym, by
procedury zamówień publicznych były należyte. Powinni zatem mieć możliwość - w sposób
inny niż przez system odwoławczy na mocy dyrektywy 89/665/EWG i bez konieczności
występowania przed sądem łub trybunałem - zgłaszania ewentualnych naruszeń niniejszej
dyrektywy do właściwego organu lub struktury". Z treści dyrektywy wynika wprost, że
przepisy europejskie nakazują stosowanie ochrony prawnej w zamówieniach publicznych w
sposób możliwie najszerszy. Przepisy prawa krajowego powinny umożliwiać weryfikację
czynności zamawiających nie tylko wykonawcom w toku postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, ale wręcz wszystkim obywatelom, z uwagi na to, że w drodze
udzielania zamówień publicznych wydatkowane są środki publiczne.
Sygn. akt: KIO 300/20
Wyłączenie ochrony prawnej w jakimkolwiek rodzaju postępowań opisanych w ustawie - a
tym samym pozbawienie prawa uczestników postępowania do weryfikacji czynności
zamawiających przez niezależny organ oraz pozostawienie decyzji zamawiających, nawet
stanowiących naruszenie przepisów ustawy - jako decyzji ostatecznych - jako wyłączenie
jednej
z naczelnych zasad prawa zamówień publicznych - bezwarunkowo musiałoby
nastąpić na podstawie konkretnego przepisu ustawy (choć wątpliwości budziłaby
konstytucyjność i zgodność z przepisami europejskimi takiego rozwiązania). Ustawa ustawy
musiałaby wprost wyłączać prawo do ochrony prawnej w określonych rodzajach
postępowań. Takich przepisów prawa, które wyłączają prawo do ochrony prawnej w
określonych rodzajach postępowań - nie ma w ustawie.
W szczególności przepisem wyłączającym prawo do ochrony prawnej wobec niezgodnych z
ustawą czynności zamawiających nie jest art. 138o ustawy, na który powołała się Izba.
Powyższy przepis kształtuje pewne obowiązki zamawiających dotyczące zamówień na usługi
społeczne, których wartość jest mniejsza niż koty określone w art. 138g ust. 1 ustawy. Treść
tego przepisu nie stanowi w żadnym z ustępów o wyłączeniu stosowania działu VI ustawy
lub o nieprzysługiwaniu w tym postępowaniu jego uczestnikom środków ochrony prawnej.
Skoro prawo do korzystania ze środków ochrony prawnej jest naczelną zasada ustawy i
środki ochrony prawnej regulują przepisy ogólne - wspólne dla wszystkich rodzajów
postępowań, to pozbawienie tego prawa nie może być domniemywane. Jeśli ustawa wprost
nie wyłącza prawa do ochrony prawnej - taka ochrona wykonawcom przysługuje. Środki
ochrony prawnej przysługują w postępowaniach o udzielenie zamówienia na usługi
społeczne o wartości równej lub przekraczającej wartość 750.000 euro - co ustawodawca
podkreślił w art. 1381 ustawy. Środki te przysługują również w postępowaniach o udzielenie
zamówienia na usługi społeczne o wartości mniejszej niż 750.000 euro - ponieważ brak jest
przepisu, który wyłączałby takie prawo w odniesieniu do tych postępowań. Gdyby
ustawodawca chciał dokonać takiego wyłomu w stosowaniu środków ochrony prawnej i
stworzyć rodzaj postępowania wyłączony spod kontroli - musiałby uczynić to wprost.
Taką zasadę legislacyjną widać w samym ustawy: art. 198g ustawy: "Od wyroku sądu lub
postanowienia kończącego postępowanie w sprawie nie przysługuje skarga kasacyjna.
Przepisu nie stosuje się do Prezesa Urzędu
Odwołujący podkreślili, że nie można zaakceptować poglądu, że pozbawienie wykonawców
środków ochrony prawnej w zamówieniach na usługi społeczne - miałoby stanowić
"uproszczenie proceduralne" w tych postępowaniach. Uproszczenia proceduralne mogą
dotyczyć terminów, wymogów formalnych, dokumentów, komunikacji z zamawiającym itp.
Nie można traktować jako uproszczenia proceduralnego - pozbawienia wykonawców prawa
do korzystania z ochrony prawnej.
Sygn. akt: KIO 300/20
Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 7 stycznia 1992 roku, K 8/91, OTK 1992 nr 1, poz. 5,
wskazuje, że prawo do sądu ma tak istotna pozycję w prawie, te wykładnia zawężająca jest
tu niedopuszczalna, ponieważ nie odpowiadałaby ani celowi, ani charakterowi ustroju RP.
Praw
o do publicznego wymiaru sprawiedliwości i rzetelnego procesu dotyczy każdego
zakresu prawa, a więc karnego, cywilnego, jak również administracyjnego. Podobnie
wypowiedział się Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 12 marca 2002 roku, P 9/01, OTK-
A 2002, nr 2, p
oz. 14, stwierdzając, że prawo do publicznego wymiaru sprawiedliwości nie
stanowi tylko narzędzia służącego wykonywaniu pozostałych wolności i praw. Jest samoistne
oraz chronione bez względu na niedochowanie pozostałych praw podmiotowych.
Konstytucy
jnie określone prawo do sądu należy rozumieć jako zasadę prawa
konstytucyjnego i w tym znaczeniu jest to dyrektywa tworzenia i interpretacji prawa. Prawo
do sądu posiada fundamentalne znaczenie dla demokratycznego państwa prawa. Prawem
tym powinien być objęty jak najszerszy zakres spraw, przy czym z zasady demokratycznego
państwa prawa wynika również zakaz zawężającej wykładni tego prawa (por. wyrok z 9
czerwca 1998 roku, K 28/97, uzasadnienie wyroku z 16 marca 1999 roku, SK 19/98, wyrok z
11 września 2001 roku, SK 17/00 i inne). Wykładnia przepisów ustawy nie może prowadzić
do pozbawienie wykonawców środków ochrony prawnej.
Odwołujący podkreślili, że analizowane zagadnienie zostało już rozstrzygnięte w
orzecznictwie. S
ąd Okręgowy w Olsztynie, IX Wydział Cywilny, w uzasadnieniu
postanowienia z dnia 25 sierpnia 2017 roku w sprawie o sygn. akt IX Ca 807/17 ze skargi
Prezesa U
rzędu Zamówień Publicznych rozstrzygnął w sposób nie budzący wątpliwości, że
"przepis art. 138o ustawy nie stanowi przeszkody do wnoszenia
odwołania przez
wykonawców. Dualizm postępowań o udzielenie zamówień na usługi społeczne (art. 138l
ustawy i 138o
ustawy) nie ingeruje w żaden sposób w zakres uprawnień wykonawców
związanych z wnoszeniem odwołań do Krajowej Izby Odwoławczej. (...) prowadzenie
postępowania w oparciu o przepis art. 138o ustawy. Nie wyklucza wniesienia odwołania od
czynności (bądź zaniechania) zamawiającego sprzecznej z przepisami ustawy. omawiana
regulacja wskazuje,
że do zamówień społecznych o mniejszej wartości. Zastosowanie maja
przepisy ust. 2 -
4. kształtując przy tym pewne obowiązki zamawiającego w postępowaniu.
N
ie zaś procedury ogólne - w tym dotyczące środków ochrony prawnej. Sąd Okręgowy
podkreślił, że inne rozumowanie stałoby "w całkowitej sprzeczności z powołanymi wyżej
przepisami Konstytucji RP i prawa międzynarodowego" oraz "w całkowitej sprzeczności z
przepisem art. 180 ust. 1 ustawy
, który - co do zasady - dopuszcza zaskarżalność
niezgodnych z przepisami ustawy czynności (bądź zaniechań) zamawiającego. Wyjątki w
tym zakresie przewiduje jedynie ust. 2 tego przepisuj (kopia postanowienia w załączeniu).
Sygn. akt: KIO 300/20
W ten sam sposób wypowiedział się Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w wyroku z dnia 8
czerwca 2018 roku w sprawie sygn. akt IV Ca 361/18.
O możliwości korzystania ze środków ochrony prawnej w postępowaniach prowadzonych na
podstawie art. 138o ustawy
wypowiadają się też przedstawiciele doktryny i praktycy.
Przykładowo:
określone w art. 138g ustawy, nie ingerują w żaden sposób w zakres uprawnień
wykonawców związanych z wnoszeniem odwołań do Izby. Przeciwnie, treść art. 138o ustawy
stanowi jedynie, iż do zamówień społecznych mniejszej wartości, zastosowanie mają
przepisy ust. 2-4. k
ształtując przy tym pewne obowiązki zamawiające no w postępowaniu.
nie zaś procedury ogólne. Zgodnie z powyższym przyjąć należy, iż w postępowaniach na
usługi społeczne o wartości mniejszej niż kwoty określone w art. 138g ustawy, ustawodawca
nie zniósł prawa skorzystania z możliwości wniesienia odwołania” (tekst: kancelaria
P
ieróg&Partnerzy:http://wvvw.pierog.pl/media/tms/catalog2/pages/page234/592553fde0d8
fodwolanie_w_przypadku_procedury_udzielenia_zamowienia_publicznego_na_uslugi_społ
eczne.pdf).
2.
..W postępowaniach na usługi społeczne o wartości mniejszej niż kwoty określone w art.
138g (…) ustawy ustawodawca nie zniósł prawa skorzystania z możliwości wniesienia
odwołania. (Nowicka Paulina, Odwołanie w przypadku procedury udzielenia zamówienia
publicznego na usługi społeczne, Opublikowano: „Zamawiający” 2017/23/28-29).
3.
" Wyłączenie stosowania ogólnych reguł do nabywania podprogowych usług społecznych
nie wyłącza stosowania do tych usług przepisu o umowach i o środkach ochrony prawnej.
Odnosi się bowiem wyłącznie do "udzielania zamówienia", tj. znosi obowiązek pewnych
czynności zamawiającego przed zawarciem umowy (przed udzieleniem zamówienia). Nie
znosi kompetencji organów - prawa Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych do kontroli oraz
kognicji Krajowej Izby Odwoławczej" (W. Dzierżanowski, J. Jerzykowskl, M. Stachowiak -
Prawo zamówień publicznych. Komentarz, 7. Wydanie, Warszawa 2018, s. 1086).
4.
„W świetle wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie, jak i opinii obecnych w doktrynie, a
ponadto brzmienia przepisów dotyczących udzielania zamówień na usługi społeczne i inne
szczególne usługi, należy stwierdzić ponad wszelką wątpliwość, że w postępowaniach o
udzielenie zamówienia na usługi społeczne poniżej progu 750 tys. euro wykonawcom
przysługuje odwołanie” (M. Kopacka „Czy w postępowaniu na usługi społeczne, o wartości
poniżej progu, można wnieść odwołanie?” Lex, QA 995979).
Odwołujący również zwrócili uwagę na stanowisko Ministerstwa Rozwoju w tym przedmiocie.
W odpowiedzi na pytanie Federacji Przedsiębiorców Polskich, Mariusz Haładyj, podsekretarz
stanu w resorcie rozwoju stwierdził: Kluczowe dla rozstrzygnięcia kwestii odwołań w
przypadku zamówień o wartości niższej niż progi unijne jest treść art. 180 ust. 2 ustawy.
Sygn. akt: KIO 300/20
który określa względem jakich czynności przysługuje odwołanie (...). Na wyłączenie
możliwości wniesienia odwołania nie wskazuje również treść art. 138o ustawy. Przepis ten
nie zawiera bowiem wyłączenia stosowania art 180 ust. 2" (http://www.zamowienia-
publiczne.lex.pl/czytaj/-/artykul/mozna-skladac-odwolania-w-podprogowych-postepowaniach-
na- uslugi-spoIeczne?refererPlid= 10141).
Powyżej przedstawione stanowisko Sądu Okręgowego w Olsztynie oraz przedstawicieli
doktryny nie powinno budzić wątpliwości, zważywszy, że wartość zamówień na usługi
społeczne, o których mowa w tym przepisie mieści się w przedziale od 30.000 euro do
750.000 euro. Nie
można uznawać, że w sprawach wydatkowania tej skali środków
publicznych -
uczestnicy postępowań pozbawieni są prawa do korzystania ze środków
ochrony prawnej, a zamawiający zachowują pełną swobodę w procesie udzielania zamówień
publicznych.
W świetle przepisów prawa unijnego, wobec wagi środków ochrony prawnej, w procesie
udzielania zamówień publicznych niedopuszczalna jest w ocenie odwołujących wykładnia
zawężająca przepisów ustawy dotyczących ochrony prawnej, która wyłączałaby prawo do
ochrony prawnej.
B
yłoby to również niezgodne z celem ustawy, którym jest doprowadzenie do udzielenia
zamówienia wykonawcy, który złożył najkorzystniejszą, ale prawidłową ofertę w
postępowaniu
przeprowadzonym
zgodnie
z
zasadą
przejrzystości,
równości,
niedyskryminacji. Powyższe ma gwarantować prawidłowość wydatkowania środków
publicznych. Wykładnia celowościowa przepisów ustawy prowadzi do wniosku, że przepisów
tyczących się ochrony prawnej nie można interpretować w sposób zawężający: wyrok Sądu
Okręgowego w Szczecinie z dnia 22 grudnia 2016 roku, sygn. akt: II Ca 1461/16, wyrok
Sądu Okręgowego w Krakowie w wyroku z dnia 20 stycznia 2017 roku, sygn. akt XII Ga
1018
/16, w którym wskazano m.in.: „Skoro ustawodawca dopuścił możliwość wniesienia
odwołania od czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, a zarazem nie wprowadził
jakiejkolwiek regulacji zawężającej to pojęcie, to Izba nie jest uprawniona do dokonania
swoistej wykładni prawotwórczej, a tak w istocie uczyniła. Nadto należy dodać, że w istocie
Izba nie zawoziła samego pojęcia użytego w art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy, Izba w sposób
arbitralny i nieuzasadniony zawęziła stosowanie tej normy, zawężając same podstawy do
wniesienia odwołania zgodnie z tym przepisem, co wyraźnie wynika z treści prezentowanego
wyżej stanowiska Izby”, wyrok Sądu Okręgowego w Rzeszowie w wyroku z dnia 21 marca
2017 roku, sygn. akt: VI Ga 60/17.
Sam Prezes Urzędu Zamówień Publicznych składając skargi na wyroki Izby, które w sposób
wąski traktowały katalog czynności uprawniających do wniesienia odwołania w
zamówieniach podprogowych, wskazywał m.in., że:
Sygn. akt: KIO 300/20
a)
zawężająca wykładnia znowelizowanej treści art. 180 ust. 2 pkt 6 dokonana przez Izbę
jest niezgodna z treścią ustawy;
b)
stanowisko Izby pozbawia wykonawców możliwości weryfikacji fazy badania i wyboru
oferty przez wyspecjalizowany organ, a które ostatecznie doprowadziły do wyboru
niezgodnego z przepisami ustawy;
c)
stanowisko Izby jest nieuzasadnione w kontekście zasady celowego i racjonalnego
wydatkowania środków publicznych;
d) regulacje ustawy
niezmiennie mają służyć wyłonieniu wykonawcy, który złożył
najkorzystniejsza ofertę, a stanowisko Izby podważa tę zasadę”.
Prezes Urzędu Zamówień Publicznych wskazywał również na „doniosłość praktyczną
możliwości wnoszenia odwołań w postępowaniach o wartości poniżej progów unijnych,
bowiem stanowią te postępowania ok 85% ogółu wszczynanych postępowań o udzielenie
zamówienia Podkreślił, że „ niezasadne odrzucenie odwołania godzi także m. in. w cel jakim
jest implementacja odpowiednich regula
cji prawa wspólnotowego w zakresie poprawy
skuteczności krajowych procedur odwoławczych” (vide: wyrok Sądu Okręgowego w
Szczecinie z dnia 22 grudnia 2016 roku, sygn. akt: II Ca 1461/16, wyrok Sądu Okręgowego
w Rzeszowie z dnia 21 marca 2017 r., sygn. akt:
VI Ga 60/17, wyrok Sądu Okręgowego w
Krakowie z dnia 20 stycznia 2017 r., sygn. akt XII Ga 1018/16).
Odwołujący podniósł, że rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania, regulują wysokości wpisu od odwołania w sprawie
zamówienia na usługi społeczne poniżej progów:
Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1) tego rozporządzenia: wysokość wpisu od odwołania wnoszonego
w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na dostawy lub usługi, którego
wartość jest:
1) mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych, zwanej dalej "ustawą", od których
jest uzale
żniony obowiązek przekazywania Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej ogłoszeń o
zamówieniach na dostawy lub usługi, wynosi 7.500 zł.
Zgodnie zaś z przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy {Rozporządzenie
Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie kwot wartości zamówień
oraz konkursów, od których jest uzależniony obowiązek przekazywania ogłoszeń Urzędowi
Publikacji Unii Europejskiej): Ogłoszenia dotyczące zamówień publicznych przekazuje się
Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej, jeżeli wartość zamówień: na usługi społeczne i inne
szczególne usługi jest równa lub przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty: a) 750
Sygn. akt: KIO 300/20
000 euro -
w przypadku zamówień innych niż zamówienia sektorowe lub zamówienia w
dziedzinach obronności i bezpieczeństwa (§ 1 ust. 5 lit. a) w/w rozporządzenia).
W przypadku zatem odwołania wnoszonego w postępowaniu o udzielenie zamówienia na
usługi społeczne, którego wartość jest mniejsza niż równowartość kwoty 750.000 euro,
zgodnie z § 1 ust. 1 pkt l) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania - wpis wynosi 7.500 złotych.
W dniu 14 lutego 2020r. zamawiający poinformował wykonawców o wniesieniu odwołania.
Do postępowania odwoławczego w terminie wynikającym z art. 185 ust. 2 ustawy nikt nie
przystąpił.
Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje:
Przedmiotem zamówienia jest usługa związana ze świadczeniem usług określonych
przez zamawiającego kodem CPV jako 55300000-3 – usługi restauracyjne i usługi
podawania posiłków, 55322000-3 – usługi gotowania posiłków, 55320000-9- usługi
podawania posiłków, 55321000-6 – usługi przygotowywania posiłków. Usługi te mieszczą się
więc w katalogu zamówień na usługi społeczne i inne szczególne usługi określone w
Załączniku XIV do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE – usługi
hotelowe i restauracyjne.
Zamawiający niniejsze postępowanie prowadzi na podstawie przepisów określonych
w Rozdziale 6 „Zamówienia na usługo społeczne i inne szczególne usługi”, w trybie art. 138o
ustawy,
a wartość postępowania wynosi równowartość 108 440,01 euro., zatem nie
przekracza kwoty określonej w art. 138 g ust. 1 ustawy, tj. kwoty 750 000 euro. Powyższe
ustalenia potwierdza informacja przekazana Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej przez
zamawiającego w dniu 17 lutego 2020 roku.
Izba w pierwszej kolejności zbadała terminowość wniesionego odwołania. Odwołanie
zostało wniesione w dniu 13 lutego 2020r. tj. w 15 dniu od dnia zamieszczenia ogłoszenia o
zamiarze zawarcia umowy (29 stycznia 2020r.).
Izba stwierdziła, że tak wniesione odwołanie zostało wniesione z uchybieniem terminu, o
którym mowa w art. 182 ust. 2 pkt 2 ustawy, to jest po upływie 5 dni od dnia zamieszczenia
ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych. Izba podkreśla, że w art. 182 ust. 2 ustawy
mowa jest o wszystkich trybach postepowania, w których zamieszczane jest ogłoszenie, w
tym ogłoszenie o zamiarze zawarcia umowy o zamówienie publiczne, zaś druga część
normy prawnej art. 182 ust. 2 ustawy odnosi się do przetargu nieograniczonego, w którym
publikowana jest specyfikacja istotnych warunków zamówienia. Natomiast termin 15 dniowy
Sygn. akt: KIO 300/20
nie może mieć w przedmiotowej sprawie zastosowania, gdyż norma art. 182 ust. 4 ustawy
brzmi -
jeżeli zamawiający nie opublikował ogłoszenia o zamiarze zawarcia umowy lub mimo
takiego obowiązku nie przesłał wykonawcy zawiadomienia o wyborze oferty
najkorzystniejszej lub nie zaprosił wykonawcy do złożenia oferty w ramach dynamicznego
systemu zakupów lub umowy ramowej, odwołanie wnosi się nie później niż w terminie:
1)
15 dni od dnia zamieszczenia w Biuletynie Zamówień Publicznych albo 30 dni od dnia
publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ogłoszenia o udzieleniu
zamówienia, a w przypadku udzielenia zamówienia w trybie negocjacji bez
ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki albo zapytania o cenę - ogłoszenia o udzieleniu
zamówienia z uzasadnieniem.
Izba ustaliła, że w przedmiotowej sprawie zamawiający w dniu 29 stycznia 2020r.
opublikował ogłoszenie o zamiarze zawarcia umowy, a więc hipoteza normy art. 182 ust 4
ustawy nie została wypełniona. W konsekwencji odwołanie wniesione wobec treści
ogłoszenia o zamiarze zawarcia umowy – w zakresie informacji o wyborze trybu zamówienia
z wolnej ręki wniesione w 15 dniu od zamieszczenia tego ogłoszenia, było odwołaniem
wniesionym po upływie terminu, o którym mowa w art. 182 ust. 2 pkt 2 ustawy.
Biorąc powyższe pod uwagę, już tylko z tego względu odwołanie należało odrzucić na
podstawie art. 189 ust. 2 pkt 3 ustawy
jako wniesione po upływie terminu określonego w
ustawie.
Izba nadto
uznała, że złożone odwołanie podlega odrzuceniu na podstawie art. 189
ust. 2 pkt 1 ustawy
, bowiem w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy.
Izba zauważa, że uregulowania dotyczące udzielania zamówień na usługi społeczne
i
inne szczególne usługi zostały wyodrębniony w ustawie ustawy w dziale III rozdziale 6
ustawy.
Przedmiotem zamówienia na usługi społeczne są usługi wymienione w załączniku
X
IV do dyrektywy 2014/24/UE oraz załączniku XVII do dyrektywy 2014/25/UE, zgodnie z
dyspozycją art. 138h ustawy. W ramach tego rodzaju zamówień Ustawodawca przewidział
niejako dwie procedury w zależności od wartości udzielanego zamówienia.
Mianowicie, prze
pisy rozdziału 6 ustawy stosuje się do zamówień na usługi
społeczne, których wartość jest równa lub przekracza wyrażoną w złotych równowartość
kwoty: 1) 750 000 euro
– w przypadku zamówień innych niż zamówienia sektorowe lub
zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa, 2) 1 000 000 euro – w przypadkach
zamówień sektorowych. Zgodnie z art. 138l ustawy postępowanie o udzielenie zamówienia
na usługi społeczne jest prowadzone z zastosowaniem przepisów działu I rozdział 2a, działu
2a, działu II rozdziału 5, działu V rozdziału 3 oraz działu VI, a przepisy art. 22-22d, art. 24,
art. 29-30b oraz art. 32-
35 stosuje się odpowiednio.
Sygn. akt: KIO 300/20
Jednocześnie, w przypadku gdy wartość zamówienia na usługi społeczne jest
mniejsza od wymienionych wyżej kwot, zamawiający może udzielić zamówienia stosując
przepisy art. 138o ust. 2-4 ustawy. W takim przypadku z
amawiający jest zobowiązany
udzielić zamówienia w sposób przejrzysty, obiektywny i niedyskryminujący (art. 138o ust. 2
ustawy ustawy). Ponadto, zamieszcza na swojej stronie Biuletynu Informacji Publicznej, a
jeżeli nie ma strony podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, na stronie internetowej,
ogłoszenie o zamówieniu, które zawiera informacje niezbędne z uwagi na okoliczności jego
udzielenia w szczególności: 1) termin składania ofert uwzględniający czas niezbędny do
przygotowania i złożenia oferty, 2) opis przedmiotu zamówienia oraz określenie wielkości lub
zakresu zamówienia, 3) kryteria oceny ofert (ust. 3 art. 138o ustawy ustawy). Niezwłocznie
po udzieleniu zamówienia zamawiający jest zobligowany zamieścić na stronie podmiotowej
Biuletynu Informacji Publicznej, a jeżeli nie ma strony podmiotowej Biuletynu Informacji
Publicznej na stronie internetowej, informację o udzieleniu zamówienia, podając nazwę albo
imię i nazwisko podmiotu, z którym zawarł umowę w sprawie zamówienia publicznego.
W
razie nieudzielenia zamówienia zamawiający niezwłocznie zamieszcza na stronie
podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, a jeżeli nie ma strony podmiotowej Biuletynu
Informacji Public
znej na stornie internetowej, informację o nieudzieleniu zamówienia
(ust. 4 art. 138o ustawy ustawy).
Nie ma również zakazu, aby zamawiający korzystał z trybów uregulowanych w
ustawie, jednakże nie będzie to wybór trybu w rozumieniu przesłanek wyboru danego trybu,
ale rozwiązanie przyjęte w celu zastosowania art 138o ust. 2 – 4 ustawy.
W ocenie Izby uregulowania zawarte w art. 138o ustawy
stanowią odrębną procedurę
udzielania zamówienia na usługi społeczne, na co wskazuje analiza treści oraz chronologia
p
rzywołanych przepisów.
Zamawiający jest uprawniony do samodzielnego ustalenia i opisania szczegółowej
procedury, w ramach której udzieli zamówienia na usługi społeczne o wartości mniejszej niż
wskazana w art. 138g ust. 1 ustawy
, mając na względzie co najmniej minimalne wymagania
opisane w art. 138o ust. 2-4 ustawy
, to jest zachowanie zasad przejrzystości, obiektywności i
niedyskryminacji wykonawców. Zamawiający w przedmiotowej sprawie zachował te zasady
wskazując powody wyboru trybu polegającego na negocjacji postanowień umowy z jednym
wykonawcą. Izba w przedmiotowej sprawie nie rozpoznając odwołania merytorycznie nie
była władna ocenić, czy podane przez zamawiającego argumenty są zasadne i czy wpisują
się w realizacje zasad określonych w art. 138o ustawy. Nie mniej jednak informacje o
powodach przeprowadzenia postępowania z udziałem tylko jednego wykonawcy zostały
przez zamawiającego podane.
Sygn. akt: KIO 300/20
Zauważenia również wymaga, że procedura udzielania zamówień publicznych na
usługi społeczne w oparciu o art. 138o ustawy, tworzona jest przez samego zamawiającego,
tym samym nie jest procedurą opartą na ustawie Prawo zamówień publicznych, choć
z
amawiający
uprawniony
jest
do
zastosowania
instytucji
przewidzianych
w ustawie, jednak owa procedura stosowana przez
zamawiającego nie będzie procedurą
określoną ustawą - a jedynie procedurą własną zamawiającego. Tym samym zamawiającego
nie wiążą inne przepisy ustawy, w tym również przepisy odnoszące się do środków ochrony
prawnej. Zauważenia wymaga, że Ustawodawca nie odsyła w artykule 138o ustawy do
stosow
ania przepisów działu VI ustawy, tak jak ma to miejsce w przypadku zamówień
o wartości równej lub przekraczającej wyrażoną w złotych równowartość kwoty 750 000 euro
– w przypadku zamówień innych niż zamówienia sektorowe lub zamówienia w dziedzinach
obronności i bezpieczeństwa oraz 1 000 000 euro – w przypadku zamówień sektorowych
(w
tych przypadkach odwołanie przysługuje, zgodnie z art. 138l ustawy ustawy).
Ustawodawca nie odsyła także do treści art. 180 ust. 2 ustawy, zakreślającego katalog
czynności, od których przysługuje odwołanie w postępowaniach poniżej progów.
Odnosząc wskazane rozważania do niniejszego zamówienia, zamawiający
poinformował, że jest to zamówienie o wartości mniejszej niż wskazana
w art. 138g ust. 1 ustawy
. W konsekwencji wykonawcy ubiegającemu się o zamówienie, o
którym mowa w art. 138o ustawy, nie przysługuje odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej.
Co więcej, zamawiający w ogłoszeniu o zamiarze zawarcia umowy nie wskazał i nie
przywołał, że w postępowaniu będzie miał zastosowanie dział VI ustawy dotyczący środków
ochrony prawnej.
Dodać warto, że przyjęcie odmiennej interpretacji prowadziłoby do
możliwości korzystania ze środków ochrony prawnej także w przypadku zamówień, których
wartość szacunkowa nie przekracza równowartości kwoty określonych w art. 11 pkt 8
ustawy
, a przeprowadzane są takie postępowania na podstawie regulaminów wewnętrznych
zamawiających. Tymczasem w przypadku tzw. zamówień bagatelnych stanowisko doktryny i
orzecznictwa, w tym sądów wyższej instancji jest jednolite i jednoznacznie wskazuje się, że
w takich przypadkach wykonawcom odwołanie nie przysługuje. Oznacza to, że w przypadku
postępowań na usługi społeczne poniżej progów, podobnie jak w każdym innym
postępowaniu poniżej progów, od których stosowanie ustawy jest obowiązkowe, nie ma
możliwości korzystania ze środków ochrony prawnej. Ustawodawca unijny pozostawił
bowiem do kompetencji ustawodawcy krajowego uregulowanie systemu odwoławczego w
przypadku postępowań o wartości poniżej progów. W przypadku postępowań na usługi
społeczne polski ustawodawca do równowartości kwoty 750 000,00 euro ograniczył
stosowanie przepisów ustawy do ściśle określonych jej elementów, nie ujmując w tym
Sygn. akt: KIO 300/20
zakresie środków ochrony prawnej. Stąd też odwoływanie się przez odwołującego do treści
dyrektyw odwoławczych nie zasługuje na aprobatę.
Zgodnie z dyspozycją art. 180 ust. 1 ustawy Izba rozstrzyga spory dokonując oceny
czynności, do których zamawiający był zobowiązany na podstawie ustawy, nie zaś
w oparciu o
postanowienia ogłoszenia stanowiącego uregulowania własne zamawiającego,
nawet jeśli stanowią pośrednio odzwierciedlenie instytucji przewidzianych ustawą. Pamiętać
należy, że Krajowa Izba Odwoławcza może rozstrzygać spory pomiędzy stronami wyłącznie
w gra
nicach art. 180 ust. 1 ustawy, zatem Izba nie posiada kognicji w zakresie czynności czy
zaniechań zamawiającego w sytuacji, gdy te czynności nie mają oparcia w ustawie.
Tym samym Izba nie może rozpoznawać odwołań opartych na wzorcu stworzonym
wyłącznie przez zamawiającego. Ustawa zawiera bowiem wzorce uniwersalne, które muszą
znaleźć odzwierciedlenie w każdym postępowaniu, podczas gdy zamawiający związany jest
jedynie trzema podstawowymi zasadami, a pozostałe elementy postępowania może
ukształtować w sposób dowolny. Można sobie wyobrazić sytuację, w której zamawiający w
sposób odmienny niż zakłada ustawa ureguluje sposób rozstrzygania sporów w
postępowaniu.
Izba zwraca także uwagę na to, że Dział III nie jest podstawową regulacją ustawy. Są
to przepisy szc
zególne, a więc wbrew stanowisku odwołującego, Dział VI ma do nich
zastosowanie pod warunkiem skutecznego oddelegowania zawartego w przepisach
szczególnych do tego właśnie działu. Zgodnie z zasadą prawo szczególne uchyla prawo
ogólne, jeśli w przepisach szczególnych nie zawarto odesłania do przepisów ogólnych o
procedurze odwoławczej, to nie ma ona zastosowania. Taka delegacja zaś zgodnie z wolą
racjonalnego ustawodawcy została dokonana w art. 138l i dotyczy jedynie usług społecznych
zdefiniowanych w art. 1
38g. Przepis art. 138o nie zawiera delegacji do stosowania przepisów
norm ogólnych z Działu I Przepisy ogólne, choćby w art. 138o ust. 2 ustawy pominięto
zasadę proporcjonalności, czy pisemności, Działu II Postępowanie o udzielenie zamówienia-
zamawiający samodzielnie definiuje podstawy wykluczenia, o ile zamierza je stosować,
określa warunki udziału w postepowaniu, o ile zamierza prowadzić selekcję wykonawców,
czy nie stosuje ograniczeń w doborze kryteriów, w obowiązkowych kryteriów pozacenowych,
nie musi
odrzucać ofert według przesłanek wynikających z art. 89 ust. 1 ustawy, czy też
przewidzieć unieważnienie postępowania w sposób odmienny niż z art. 93 ustawy. W
konsekwencji również skoro tych przepisów nie stosuje się, to również wobec braku
jednoznaczneg
o odesłania nie stosuje się przepisów Działu IV ustawy. W ocenie Izby nie
narusza to prawa do sądu, gdyż przede wszystkim Izba nie jest sądem w rozumieniu
Konstytucji RP
– są nimi zgodnie z art. 173 Konstytucji – Sądy i Trybunały, a zgodnie z art.
Sygn. akt: KIO 300/20
175 Kons
tytucji wymiar sprawiedliwości sprawują Sąd Najwyższy, sądy powszechne, sądy
administracyjne oraz sądy wojskowe.
Odwołujący, zaś nie jest, w ocenie Izby, pozbawiony ochrony prawnej, gdyż zawarcie
umowy o zamówienie publiczne jest sprawą cywilnoprawną. Prawo zamówień Publicznych
jest aktem prawnym szczególnym w stosunku do kodeksu cywilnego – o czym wprost
świadczy art. 14 ustawy. Jeśli zaś w ustawie Prawo Zamówień Publicznych nie został dla tej
sprawy przewidziany szczególny tryb odwoławczy – czyli skuteczne odesłanie do Działu VI,
to w ocenie Izby odwołującemu przysługuje prawo do sądu na zasadach ogólnych w
sprawach cywilnych i zastosowanie może mieć tu przepis art. 70(5) kc.
Izba
podkreśla również, że przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
15
marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r.,
poz.
972; dalej rozporządzenie), nie regulują wysokości wpisu od odwołania w postępowaniu
na usługi społeczne o wartości poniżej progów, co potwierdza intencje Ustawodawcy, że
w
takich przypadkach odwołanie nie przysługuje.
Izba stwierdziła, że przedmiotowe odwołanie podlega zatem odrzuceniu w oparciu
o art. 189 ust. 2 pkt 1 ustawy, jako
że w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy.
Skład orzekający w tym zakresie podziela stanowisko Krajowej Izby Odwoławczej
prezentowane m.in. w postanowieniach: z dnia 9 listopada 2017 r., sygn. akt KIO 2283/17,
z dnia 13 listopada 2017 r., KIO 2339/17, z dnia 4 stycznia 2018r., sygn. akt KIO 2697/17, z
dnia 5 lutego 2018 r., sygn. akt KIO 168/18, z dnia 6 lutego 2018 r., sygn. akt KIO 169/18, z
dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 638/18, z dnia 25 maja 2018 r., sygn. akt KIO 973/18,
z dnia 12 cz
erwca 2018 r. sygn. akt KIO 1051/18; z dnia 3 października 2018 r., sygn. akt
KIO 1933/18, z dnia 9 października 2018 r. sygn. akt KIO 1917/18; z dnia 29 października
2018r., sygn. akt KIO 1917/18; z dnia 6 listopada 2018 r. sygn. akt KIO 2249/18, z dnia 21
listopada 2018 r. sygn. akt KIO 2356/18, z dnia 6 lutego 2019 r., sygn. akt KIO 159/19, z dnia
6 lutego 2019 r., sygn. akt KIO 160/19; z dnia 15.05.2019 r., sygn. akt: KIO 868/19, z dnia 7
czerwca 2019 roku, sygn. akt KIO 998/19; z dnia 10.06.2019 r., sygn. akt: KIO 1008/19, z
dnia 21 sierpnia 2019 roku, sygn. akt KIO 1582/19.
Dodatkowo wskazać należy, że ustawodawca nie odsyła w artykule 138o ustawy do
stosow
ania przepisów działu VI ustawy (środki ochrony prawnej) w przypadku zamówień na
usługi społeczne o wartości mniejszej niż określona w art. 138g ustawy, tak jak ma to
miejsce w przypadku zamówień o wartości równej lub przekraczającej kwoty wskazane w art.
138g (w tych przypadkach odwołanie przysługuje, zgodnie z art. 138l ustawy ustawy).
Ustawodawca
nie odsyła także do treści art. 180 ust. 2 ustawy, zakreślającego katalog
Sygn. akt: KIO 300/20
czynności, od których przysługuje odwołanie w postępowaniach poniżej progów. Co więcej
postępowania poniżej określonych progów prowadzone są na podstawie ogólnych zasad i
pr
zepisów ustawy, z zawężeniem jedynie katalogu czynności, od których przysługuje
odwołanie, podczas gdy w art. 138o i następnych ustawy Ustawodawca wprost określa, że
przy postępowaniach na usługi społeczne stosuje się jedynie wybrane regulacje ustawy,
ściśle określając zakres i nie ma wśród nich odesłania do przepisów o środkach ochrony
prawnej.
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 192 ust. 1 zd. 2, art. 189 ust. 2 pkt 1
i 3 ustawy, orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy oraz w
oparciu o przepisy § 5 ust. 4 w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia o kosztach. W myśl
powołanych przepisów, a także zgodnie z poglądem jednolicie prezentowanym w
orzecznictwie, tak
Izby jak i Sądów Okręgowych, w przypadku odrzucenia odwołania
odwołującego obciąża się całością wniesionego wpisu, zgodnie z zasadą odpowiedzialności
za wynik postępowania wynikającą z art. 192 ust. 10 ustawy.
Postanowienie wydano na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 189 ust. 3 zd.
pierwsze ustawy.
Przewodniczący: …………….………..
Członkowie: ……………………….
……………………….
1. odr
zuca odwołanie,
2. k
osztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Vendi Servis spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Łodzi, ul. Traktorowa 126, JOL-MARK spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z
s
iedzibą w Gliwicach, ul. Portowa 16G, Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-
Usługowe „Postęp” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gliwicach,
ul. Portowa 16G i CATERMED Spółka Akcyjna z siedzibą w Łodzi, ul. Traktorowa 126
i zalicza w pocz
et kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7.500 zł 00 gr (słownie:
siedem
tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną tytułem wpisu od odwołania.
Sygn. akt: KIO 300/20
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. -
Prawo zamówień
publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.) na niniejsze postanowienie -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Olsztynie.
Przewodniczący: …………….………..
Członkowie: ……………………….
……………………….
Sygn. akt: KIO 300/20
UZASADNIENIE
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie zamówienia z wolnej ręki
zostało wszczęte ogłoszeniem o zamiarze zawarcia umowy na całodzienne, całodobowe
żywienie pacjentów hospitalizowanych w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu
Dziecięcym w Olsztynie (samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej) zamieszczonym w
Biuletynie Zamówień Publicznych w dniu 29 stycznia 2020r. za numerem 550017278-N-
2020.
Zapr
oszenie do udziału w postępowaniu w trybie art. 67 ust. 1 pkt 3 ustawy wraz z
załącznikami zostało przekazane wykonawcy Miejskiemu Szpitalowi Zespolonemu w
Olsztynie w dniu 28 stycznia 2020r. drogą elektroniczną.
W dniu 13 lutego 2020r. odwołanie na wybór trybu postępowania wnieśli wykonawcy
wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: Vendi Servis spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Łodzi, ul. Traktorowa 126, JOL-MARK spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Gliwicach, ul. Portowa 16G, Przedsiębiorstwo Produkcyjno-
Handlowo-
Usługowe „Postęp” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Gliwicach, ul. Portowa 16G i CATERMED Spółka Akcyjna z siedzibą w Łodzi, ul. Traktorowa
126
. Odwołanie zostało wniesione przez pełnomocnika działającego na podstawie
pełnomocnictwa z dnia 13 lutego 2020r. udzielone przez każdego z ubiegających się o
zamówienie wykonawców, podpisane zgodnie z zasadami reprezentacji każdego z
wykonawców, zgodnie z przedłożonymi do odwołania odpisami z KRS. Kopia odwołania
została przekazana zamawiającemu w dniu 13 lutego 2020r.
Odwołujący zarzucili zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy Prawo
zamówień publicznych:
1. art. 67 ust. 1 pkt 3 ustawy w zw. z art. 10 ust. 2 ustawy, art. 7 ust. 1 i 3 ustawy w zw. z art.
43 ust. 1 ustawy przez zastosowanie przez
zamawiającego trybu udzielenia zamówienia z
wolnej ręki w sytuacji, w gdy nie zaistniały ustawowe przesłanki zastosowania tego trybu
udzielenia zamówienia określone w przepisie art. 67 ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. pomimo
niezaistnienia wyjątkowej sytuacji nie wynikającej z przyczyn leżących po stronie
zamawiającego, której nie mógł on przewidzieć, jak również nie zaistniała niemożność
zachowania terminów określonych dla innych trybów udzielenia zamówienia, w
szczególności trybu przetargu nieograniczonego;
2. art. 7 ust. 1 i 3 ustawy w zw. z art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy przez naruszenie przez
zamawiającego zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, a także
zasady przejrzystości, polegające na zastosowaniu przez zamawiającego trybu zamówienia
Sygn. akt: KIO 300/20
z wolnej ręki, pomimo braku ku temu ustawowych przesłanek oraz przez podanie przez
zamawiającego nieprawdziwych informacji o odwołującym, tj. że wobec odwołującego
zachodzą przesłanki wykluczenia, o których mowa w art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy.
Wniósł o:
1. na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 2 lit. a) ustawy w zw. z art. 146 ust. 1 pkt 1 ustawy
unieważnienie w całości umowy zawartej przez zamawiającego z Miejskim Szpitalem
Zespolonym im. Mikołaja Kopernika w Olsztynie, ewentualnie, wobec nieuwzględnienia
żądania unieważnienia umowy, na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 2 c) o skrócenie czasu
obowiązywania umowy do dnia zawarcia umowy z wykonawcą, którego oferta zostanie
wybrana jako oferta najkorzystnie
jsza w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
w trybie konkurencyjnymi
2. nakazanie
zamawiającemu przygotowania i przeprowadzenia postępowania o udzielenie
zamówienia w trybie konkurencyjnym tj. bez zastosowania trybu udzielenia zamówienia z
woln
ej ręki.
3. ewentualnie, na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 3 ustawy, stwierdzenia naruszenia przez
zamawiającego naruszenia przepisów ustawy.
Odwołujący wskazali, że posiadają interes prawny we wniesieniu niniejszego odwołania, a
zaskarżone czynności zamawiającego naruszają interes odwołującego w uzyskaniu
zamówienia, z uwagi na niezasadne zastosowanie przez zamawiającego trybu zamówienia z
wolnej ręki z pominięciem innych zainteresowanych wykonawców, w tym odwołującego.
Zamawiający wszczął i przeprowadził postępowanie w trybie zamówienia z wolnej ręki z
naruszeniem podstawowych zasad udzielania zamówień publicznych i przepisów ustawy
oraz w sposób nieuprawniony przyjął, że zaistniały przestanki zastosowania art. 67 ust. 1 pkt
3 ustawy. W wyniku niezgodnego z
prawem działania zamawiającego, odwołujący został
pozbawiony możliwości ubiegania się o zamówienie, do którego wykonywania odwołujący
jest w pełni zdolny. Nadto zamawiający w ogłoszeniu podał nieprawdziwe informacje
dotyczące odwołującego, godzące w jego dobre imię, co naraża odwołującego na szkodę.
Wbrew temu co wskazał zamawiający w stosunku do odwołującego nie zachodzą przesłanki
wykluczenia, o których mowa w art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy.
Odwołujący stwierdzili, że zachodzi dopuszczalność korzystania ze środków ochrony
prawnej w przypadku zamówień publicznych na usługi społeczne o wartości poniżej
wyrażonej w złotych równowartości kwoty 750.000 euro:
Ustawa ustawy
przewiduje w dziale VI środki ochrony prawnej, które służą uczestnikom
postępowań o udzielenie zamówienie publicznego wobec zamawiających, którzy naruszają
przepisy ustawy. W art. 180 ust. 1 i ust. 2 ustawodawca rozróżnił zakres czynności
Sygn. akt: KIO 300/20
zamawiającego, na które przysługuje odwołanie, w zależności od wartości zamówienia - i
jest to jedyne ogranic
zenie w stosowaniu środków ochrony prawnej przewidziane w ustawy.
Proces udzielania zamówień publicznych, który prowadzi do wydatkowania środków
publicznych -
dla zachowania jego przejrzystości, prawidłowości i uczciwej konkurencji musi
być poddany kontroli niezależnych organów, które korygują czynności zamawiających w toku
postępowania i czuwają nad prawidłowością powierzania zamówień publicznych. Odwołujący
podkreślili, że zamówienia publiczne są obszarem na styku władzy publicznej i interesów
prywatnych,
szczególnie narażonym na korupcję. Przepisy ustawy dotyczące ochrony
prawnej mają znaczenie pierwszorzędne dla procesu udzielania zamówień publicznych i są
wyrazem konstytucyjnej zasady prawa do sądu (art. 45, art. 78, art. 176 konstytucji) oraz
przejawem
realizacji przez ustawodawcę praw człowieka i podstawowych wolności (art. 6
Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950
roku z protokołami dodatkowymi).
Środki ochrony prawnej służą uczestnikom wszystkich postępowań o udzielenie zamówień
publicznych, które zostały uregulowane w ustawie - co stanowi jedną z naczelnych zasad
prawa zamówień publicznych.
Zgodnie z tezą nr 122 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2014/24/UE z dnia 26
lutego 2014 roku w sprawie zam
ówień publicznych, uchylającą dyrektywę 2004/18/WE:
"Dyrektywa 89/665/EWG przewiduje określone procedury odwoławcze, które mają być
dostępne co najmniej dla każdej osoby, która ma lub miała interes w uzyskaniu konkretnego
zamówienia, a która ucierpiała lub może ucierpieć wskutek domniemanego naruszenia
unijnego prawa w dziedzinie zamówień publicznych lub przepisów krajowych przenoszących
to prawo. Niniejsza dyrektywa nie
powinna mieć wpływu na te procedury odwoławcze.
Jednak obywatele, zainteresowane podmio
ty, bez względu na to, czy są zorganizowane,
oraz inne osoby lub organy niemające dostępu do procedur odwoławczych na mocy
dyrektywy 89/665/EWG pomimo to mają, jako podatnicy, uzasadniony interes w tym, by
procedury zamówień publicznych były należyte. Powinni zatem mieć możliwość - w sposób
inny niż przez system odwoławczy na mocy dyrektywy 89/665/EWG i bez konieczności
występowania przed sądem łub trybunałem - zgłaszania ewentualnych naruszeń niniejszej
dyrektywy do właściwego organu lub struktury". Z treści dyrektywy wynika wprost, że
przepisy europejskie nakazują stosowanie ochrony prawnej w zamówieniach publicznych w
sposób możliwie najszerszy. Przepisy prawa krajowego powinny umożliwiać weryfikację
czynności zamawiających nie tylko wykonawcom w toku postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, ale wręcz wszystkim obywatelom, z uwagi na to, że w drodze
udzielania zamówień publicznych wydatkowane są środki publiczne.
Sygn. akt: KIO 300/20
Wyłączenie ochrony prawnej w jakimkolwiek rodzaju postępowań opisanych w ustawie - a
tym samym pozbawienie prawa uczestników postępowania do weryfikacji czynności
zamawiających przez niezależny organ oraz pozostawienie decyzji zamawiających, nawet
stanowiących naruszenie przepisów ustawy - jako decyzji ostatecznych - jako wyłączenie
jednej
z naczelnych zasad prawa zamówień publicznych - bezwarunkowo musiałoby
nastąpić na podstawie konkretnego przepisu ustawy (choć wątpliwości budziłaby
konstytucyjność i zgodność z przepisami europejskimi takiego rozwiązania). Ustawa ustawy
musiałaby wprost wyłączać prawo do ochrony prawnej w określonych rodzajach
postępowań. Takich przepisów prawa, które wyłączają prawo do ochrony prawnej w
określonych rodzajach postępowań - nie ma w ustawie.
W szczególności przepisem wyłączającym prawo do ochrony prawnej wobec niezgodnych z
ustawą czynności zamawiających nie jest art. 138o ustawy, na który powołała się Izba.
Powyższy przepis kształtuje pewne obowiązki zamawiających dotyczące zamówień na usługi
społeczne, których wartość jest mniejsza niż koty określone w art. 138g ust. 1 ustawy. Treść
tego przepisu nie stanowi w żadnym z ustępów o wyłączeniu stosowania działu VI ustawy
lub o nieprzysługiwaniu w tym postępowaniu jego uczestnikom środków ochrony prawnej.
Skoro prawo do korzystania ze środków ochrony prawnej jest naczelną zasada ustawy i
środki ochrony prawnej regulują przepisy ogólne - wspólne dla wszystkich rodzajów
postępowań, to pozbawienie tego prawa nie może być domniemywane. Jeśli ustawa wprost
nie wyłącza prawa do ochrony prawnej - taka ochrona wykonawcom przysługuje. Środki
ochrony prawnej przysługują w postępowaniach o udzielenie zamówienia na usługi
społeczne o wartości równej lub przekraczającej wartość 750.000 euro - co ustawodawca
podkreślił w art. 1381 ustawy. Środki te przysługują również w postępowaniach o udzielenie
zamówienia na usługi społeczne o wartości mniejszej niż 750.000 euro - ponieważ brak jest
przepisu, który wyłączałby takie prawo w odniesieniu do tych postępowań. Gdyby
ustawodawca chciał dokonać takiego wyłomu w stosowaniu środków ochrony prawnej i
stworzyć rodzaj postępowania wyłączony spod kontroli - musiałby uczynić to wprost.
Taką zasadę legislacyjną widać w samym ustawy: art. 198g ustawy: "Od wyroku sądu lub
postanowienia kończącego postępowanie w sprawie nie przysługuje skarga kasacyjna.
Przepisu nie stosuje się do Prezesa Urzędu
Odwołujący podkreślili, że nie można zaakceptować poglądu, że pozbawienie wykonawców
środków ochrony prawnej w zamówieniach na usługi społeczne - miałoby stanowić
"uproszczenie proceduralne" w tych postępowaniach. Uproszczenia proceduralne mogą
dotyczyć terminów, wymogów formalnych, dokumentów, komunikacji z zamawiającym itp.
Nie można traktować jako uproszczenia proceduralnego - pozbawienia wykonawców prawa
do korzystania z ochrony prawnej.
Sygn. akt: KIO 300/20
Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 7 stycznia 1992 roku, K 8/91, OTK 1992 nr 1, poz. 5,
wskazuje, że prawo do sądu ma tak istotna pozycję w prawie, te wykładnia zawężająca jest
tu niedopuszczalna, ponieważ nie odpowiadałaby ani celowi, ani charakterowi ustroju RP.
Praw
o do publicznego wymiaru sprawiedliwości i rzetelnego procesu dotyczy każdego
zakresu prawa, a więc karnego, cywilnego, jak również administracyjnego. Podobnie
wypowiedział się Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 12 marca 2002 roku, P 9/01, OTK-
A 2002, nr 2, p
oz. 14, stwierdzając, że prawo do publicznego wymiaru sprawiedliwości nie
stanowi tylko narzędzia służącego wykonywaniu pozostałych wolności i praw. Jest samoistne
oraz chronione bez względu na niedochowanie pozostałych praw podmiotowych.
Konstytucy
jnie określone prawo do sądu należy rozumieć jako zasadę prawa
konstytucyjnego i w tym znaczeniu jest to dyrektywa tworzenia i interpretacji prawa. Prawo
do sądu posiada fundamentalne znaczenie dla demokratycznego państwa prawa. Prawem
tym powinien być objęty jak najszerszy zakres spraw, przy czym z zasady demokratycznego
państwa prawa wynika również zakaz zawężającej wykładni tego prawa (por. wyrok z 9
czerwca 1998 roku, K 28/97, uzasadnienie wyroku z 16 marca 1999 roku, SK 19/98, wyrok z
11 września 2001 roku, SK 17/00 i inne). Wykładnia przepisów ustawy nie może prowadzić
do pozbawienie wykonawców środków ochrony prawnej.
Odwołujący podkreślili, że analizowane zagadnienie zostało już rozstrzygnięte w
orzecznictwie. S
ąd Okręgowy w Olsztynie, IX Wydział Cywilny, w uzasadnieniu
postanowienia z dnia 25 sierpnia 2017 roku w sprawie o sygn. akt IX Ca 807/17 ze skargi
Prezesa U
rzędu Zamówień Publicznych rozstrzygnął w sposób nie budzący wątpliwości, że
"przepis art. 138o ustawy nie stanowi przeszkody do wnoszenia
odwołania przez
wykonawców. Dualizm postępowań o udzielenie zamówień na usługi społeczne (art. 138l
ustawy i 138o
ustawy) nie ingeruje w żaden sposób w zakres uprawnień wykonawców
związanych z wnoszeniem odwołań do Krajowej Izby Odwoławczej. (...) prowadzenie
postępowania w oparciu o przepis art. 138o ustawy. Nie wyklucza wniesienia odwołania od
czynności (bądź zaniechania) zamawiającego sprzecznej z przepisami ustawy. omawiana
regulacja wskazuje,
że do zamówień społecznych o mniejszej wartości. Zastosowanie maja
przepisy ust. 2 -
4. kształtując przy tym pewne obowiązki zamawiającego w postępowaniu.
N
ie zaś procedury ogólne - w tym dotyczące środków ochrony prawnej. Sąd Okręgowy
podkreślił, że inne rozumowanie stałoby "w całkowitej sprzeczności z powołanymi wyżej
przepisami Konstytucji RP i prawa międzynarodowego" oraz "w całkowitej sprzeczności z
przepisem art. 180 ust. 1 ustawy
, który - co do zasady - dopuszcza zaskarżalność
niezgodnych z przepisami ustawy czynności (bądź zaniechań) zamawiającego. Wyjątki w
tym zakresie przewiduje jedynie ust. 2 tego przepisuj (kopia postanowienia w załączeniu).
Sygn. akt: KIO 300/20
W ten sam sposób wypowiedział się Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w wyroku z dnia 8
czerwca 2018 roku w sprawie sygn. akt IV Ca 361/18.
O możliwości korzystania ze środków ochrony prawnej w postępowaniach prowadzonych na
podstawie art. 138o ustawy
wypowiadają się też przedstawiciele doktryny i praktycy.
Przykładowo:
określone w art. 138g ustawy, nie ingerują w żaden sposób w zakres uprawnień
wykonawców związanych z wnoszeniem odwołań do Izby. Przeciwnie, treść art. 138o ustawy
stanowi jedynie, iż do zamówień społecznych mniejszej wartości, zastosowanie mają
przepisy ust. 2-4. k
ształtując przy tym pewne obowiązki zamawiające no w postępowaniu.
nie zaś procedury ogólne. Zgodnie z powyższym przyjąć należy, iż w postępowaniach na
usługi społeczne o wartości mniejszej niż kwoty określone w art. 138g ustawy, ustawodawca
nie zniósł prawa skorzystania z możliwości wniesienia odwołania” (tekst: kancelaria
P
ieróg&Partnerzy:http://wvvw.pierog.pl/media/tms/catalog2/pages/page234/592553fde0d8
fodwolanie_w_przypadku_procedury_udzielenia_zamowienia_publicznego_na_uslugi_społ
eczne.pdf).
2.
..W postępowaniach na usługi społeczne o wartości mniejszej niż kwoty określone w art.
138g (…) ustawy ustawodawca nie zniósł prawa skorzystania z możliwości wniesienia
odwołania. (Nowicka Paulina, Odwołanie w przypadku procedury udzielenia zamówienia
publicznego na usługi społeczne, Opublikowano: „Zamawiający” 2017/23/28-29).
3.
" Wyłączenie stosowania ogólnych reguł do nabywania podprogowych usług społecznych
nie wyłącza stosowania do tych usług przepisu o umowach i o środkach ochrony prawnej.
Odnosi się bowiem wyłącznie do "udzielania zamówienia", tj. znosi obowiązek pewnych
czynności zamawiającego przed zawarciem umowy (przed udzieleniem zamówienia). Nie
znosi kompetencji organów - prawa Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych do kontroli oraz
kognicji Krajowej Izby Odwoławczej" (W. Dzierżanowski, J. Jerzykowskl, M. Stachowiak -
Prawo zamówień publicznych. Komentarz, 7. Wydanie, Warszawa 2018, s. 1086).
4.
„W świetle wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie, jak i opinii obecnych w doktrynie, a
ponadto brzmienia przepisów dotyczących udzielania zamówień na usługi społeczne i inne
szczególne usługi, należy stwierdzić ponad wszelką wątpliwość, że w postępowaniach o
udzielenie zamówienia na usługi społeczne poniżej progu 750 tys. euro wykonawcom
przysługuje odwołanie” (M. Kopacka „Czy w postępowaniu na usługi społeczne, o wartości
poniżej progu, można wnieść odwołanie?” Lex, QA 995979).
Odwołujący również zwrócili uwagę na stanowisko Ministerstwa Rozwoju w tym przedmiocie.
W odpowiedzi na pytanie Federacji Przedsiębiorców Polskich, Mariusz Haładyj, podsekretarz
stanu w resorcie rozwoju stwierdził: Kluczowe dla rozstrzygnięcia kwestii odwołań w
przypadku zamówień o wartości niższej niż progi unijne jest treść art. 180 ust. 2 ustawy.
Sygn. akt: KIO 300/20
który określa względem jakich czynności przysługuje odwołanie (...). Na wyłączenie
możliwości wniesienia odwołania nie wskazuje również treść art. 138o ustawy. Przepis ten
nie zawiera bowiem wyłączenia stosowania art 180 ust. 2" (http://www.zamowienia-
publiczne.lex.pl/czytaj/-/artykul/mozna-skladac-odwolania-w-podprogowych-postepowaniach-
na- uslugi-spoIeczne?refererPlid= 10141).
Powyżej przedstawione stanowisko Sądu Okręgowego w Olsztynie oraz przedstawicieli
doktryny nie powinno budzić wątpliwości, zważywszy, że wartość zamówień na usługi
społeczne, o których mowa w tym przepisie mieści się w przedziale od 30.000 euro do
750.000 euro. Nie
można uznawać, że w sprawach wydatkowania tej skali środków
publicznych -
uczestnicy postępowań pozbawieni są prawa do korzystania ze środków
ochrony prawnej, a zamawiający zachowują pełną swobodę w procesie udzielania zamówień
publicznych.
W świetle przepisów prawa unijnego, wobec wagi środków ochrony prawnej, w procesie
udzielania zamówień publicznych niedopuszczalna jest w ocenie odwołujących wykładnia
zawężająca przepisów ustawy dotyczących ochrony prawnej, która wyłączałaby prawo do
ochrony prawnej.
B
yłoby to również niezgodne z celem ustawy, którym jest doprowadzenie do udzielenia
zamówienia wykonawcy, który złożył najkorzystniejszą, ale prawidłową ofertę w
postępowaniu
przeprowadzonym
zgodnie
z
zasadą
przejrzystości,
równości,
niedyskryminacji. Powyższe ma gwarantować prawidłowość wydatkowania środków
publicznych. Wykładnia celowościowa przepisów ustawy prowadzi do wniosku, że przepisów
tyczących się ochrony prawnej nie można interpretować w sposób zawężający: wyrok Sądu
Okręgowego w Szczecinie z dnia 22 grudnia 2016 roku, sygn. akt: II Ca 1461/16, wyrok
Sądu Okręgowego w Krakowie w wyroku z dnia 20 stycznia 2017 roku, sygn. akt XII Ga
1018
/16, w którym wskazano m.in.: „Skoro ustawodawca dopuścił możliwość wniesienia
odwołania od czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, a zarazem nie wprowadził
jakiejkolwiek regulacji zawężającej to pojęcie, to Izba nie jest uprawniona do dokonania
swoistej wykładni prawotwórczej, a tak w istocie uczyniła. Nadto należy dodać, że w istocie
Izba nie zawoziła samego pojęcia użytego w art. 180 ust. 2 pkt 6 ustawy, Izba w sposób
arbitralny i nieuzasadniony zawęziła stosowanie tej normy, zawężając same podstawy do
wniesienia odwołania zgodnie z tym przepisem, co wyraźnie wynika z treści prezentowanego
wyżej stanowiska Izby”, wyrok Sądu Okręgowego w Rzeszowie w wyroku z dnia 21 marca
2017 roku, sygn. akt: VI Ga 60/17.
Sam Prezes Urzędu Zamówień Publicznych składając skargi na wyroki Izby, które w sposób
wąski traktowały katalog czynności uprawniających do wniesienia odwołania w
zamówieniach podprogowych, wskazywał m.in., że:
Sygn. akt: KIO 300/20
a)
zawężająca wykładnia znowelizowanej treści art. 180 ust. 2 pkt 6 dokonana przez Izbę
jest niezgodna z treścią ustawy;
b)
stanowisko Izby pozbawia wykonawców możliwości weryfikacji fazy badania i wyboru
oferty przez wyspecjalizowany organ, a które ostatecznie doprowadziły do wyboru
niezgodnego z przepisami ustawy;
c)
stanowisko Izby jest nieuzasadnione w kontekście zasady celowego i racjonalnego
wydatkowania środków publicznych;
d) regulacje ustawy
niezmiennie mają służyć wyłonieniu wykonawcy, który złożył
najkorzystniejsza ofertę, a stanowisko Izby podważa tę zasadę”.
Prezes Urzędu Zamówień Publicznych wskazywał również na „doniosłość praktyczną
możliwości wnoszenia odwołań w postępowaniach o wartości poniżej progów unijnych,
bowiem stanowią te postępowania ok 85% ogółu wszczynanych postępowań o udzielenie
zamówienia Podkreślił, że „ niezasadne odrzucenie odwołania godzi także m. in. w cel jakim
jest implementacja odpowiednich regula
cji prawa wspólnotowego w zakresie poprawy
skuteczności krajowych procedur odwoławczych” (vide: wyrok Sądu Okręgowego w
Szczecinie z dnia 22 grudnia 2016 roku, sygn. akt: II Ca 1461/16, wyrok Sądu Okręgowego
w Rzeszowie z dnia 21 marca 2017 r., sygn. akt:
VI Ga 60/17, wyrok Sądu Okręgowego w
Krakowie z dnia 20 stycznia 2017 r., sygn. akt XII Ga 1018/16).
Odwołujący podniósł, że rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania, regulują wysokości wpisu od odwołania w sprawie
zamówienia na usługi społeczne poniżej progów:
Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1) tego rozporządzenia: wysokość wpisu od odwołania wnoszonego
w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na dostawy lub usługi, którego
wartość jest:
1) mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych, zwanej dalej "ustawą", od których
jest uzale
żniony obowiązek przekazywania Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej ogłoszeń o
zamówieniach na dostawy lub usługi, wynosi 7.500 zł.
Zgodnie zaś z przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy {Rozporządzenie
Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie kwot wartości zamówień
oraz konkursów, od których jest uzależniony obowiązek przekazywania ogłoszeń Urzędowi
Publikacji Unii Europejskiej): Ogłoszenia dotyczące zamówień publicznych przekazuje się
Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej, jeżeli wartość zamówień: na usługi społeczne i inne
szczególne usługi jest równa lub przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty: a) 750
Sygn. akt: KIO 300/20
000 euro -
w przypadku zamówień innych niż zamówienia sektorowe lub zamówienia w
dziedzinach obronności i bezpieczeństwa (§ 1 ust. 5 lit. a) w/w rozporządzenia).
W przypadku zatem odwołania wnoszonego w postępowaniu o udzielenie zamówienia na
usługi społeczne, którego wartość jest mniejsza niż równowartość kwoty 750.000 euro,
zgodnie z § 1 ust. 1 pkt l) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania - wpis wynosi 7.500 złotych.
W dniu 14 lutego 2020r. zamawiający poinformował wykonawców o wniesieniu odwołania.
Do postępowania odwoławczego w terminie wynikającym z art. 185 ust. 2 ustawy nikt nie
przystąpił.
Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje:
Przedmiotem zamówienia jest usługa związana ze świadczeniem usług określonych
przez zamawiającego kodem CPV jako 55300000-3 – usługi restauracyjne i usługi
podawania posiłków, 55322000-3 – usługi gotowania posiłków, 55320000-9- usługi
podawania posiłków, 55321000-6 – usługi przygotowywania posiłków. Usługi te mieszczą się
więc w katalogu zamówień na usługi społeczne i inne szczególne usługi określone w
Załączniku XIV do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE – usługi
hotelowe i restauracyjne.
Zamawiający niniejsze postępowanie prowadzi na podstawie przepisów określonych
w Rozdziale 6 „Zamówienia na usługo społeczne i inne szczególne usługi”, w trybie art. 138o
ustawy,
a wartość postępowania wynosi równowartość 108 440,01 euro., zatem nie
przekracza kwoty określonej w art. 138 g ust. 1 ustawy, tj. kwoty 750 000 euro. Powyższe
ustalenia potwierdza informacja przekazana Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej przez
zamawiającego w dniu 17 lutego 2020 roku.
Izba w pierwszej kolejności zbadała terminowość wniesionego odwołania. Odwołanie
zostało wniesione w dniu 13 lutego 2020r. tj. w 15 dniu od dnia zamieszczenia ogłoszenia o
zamiarze zawarcia umowy (29 stycznia 2020r.).
Izba stwierdziła, że tak wniesione odwołanie zostało wniesione z uchybieniem terminu, o
którym mowa w art. 182 ust. 2 pkt 2 ustawy, to jest po upływie 5 dni od dnia zamieszczenia
ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych. Izba podkreśla, że w art. 182 ust. 2 ustawy
mowa jest o wszystkich trybach postepowania, w których zamieszczane jest ogłoszenie, w
tym ogłoszenie o zamiarze zawarcia umowy o zamówienie publiczne, zaś druga część
normy prawnej art. 182 ust. 2 ustawy odnosi się do przetargu nieograniczonego, w którym
publikowana jest specyfikacja istotnych warunków zamówienia. Natomiast termin 15 dniowy
Sygn. akt: KIO 300/20
nie może mieć w przedmiotowej sprawie zastosowania, gdyż norma art. 182 ust. 4 ustawy
brzmi -
jeżeli zamawiający nie opublikował ogłoszenia o zamiarze zawarcia umowy lub mimo
takiego obowiązku nie przesłał wykonawcy zawiadomienia o wyborze oferty
najkorzystniejszej lub nie zaprosił wykonawcy do złożenia oferty w ramach dynamicznego
systemu zakupów lub umowy ramowej, odwołanie wnosi się nie później niż w terminie:
1)
15 dni od dnia zamieszczenia w Biuletynie Zamówień Publicznych albo 30 dni od dnia
publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ogłoszenia o udzieleniu
zamówienia, a w przypadku udzielenia zamówienia w trybie negocjacji bez
ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki albo zapytania o cenę - ogłoszenia o udzieleniu
zamówienia z uzasadnieniem.
Izba ustaliła, że w przedmiotowej sprawie zamawiający w dniu 29 stycznia 2020r.
opublikował ogłoszenie o zamiarze zawarcia umowy, a więc hipoteza normy art. 182 ust 4
ustawy nie została wypełniona. W konsekwencji odwołanie wniesione wobec treści
ogłoszenia o zamiarze zawarcia umowy – w zakresie informacji o wyborze trybu zamówienia
z wolnej ręki wniesione w 15 dniu od zamieszczenia tego ogłoszenia, było odwołaniem
wniesionym po upływie terminu, o którym mowa w art. 182 ust. 2 pkt 2 ustawy.
Biorąc powyższe pod uwagę, już tylko z tego względu odwołanie należało odrzucić na
podstawie art. 189 ust. 2 pkt 3 ustawy
jako wniesione po upływie terminu określonego w
ustawie.
Izba nadto
uznała, że złożone odwołanie podlega odrzuceniu na podstawie art. 189
ust. 2 pkt 1 ustawy
, bowiem w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy.
Izba zauważa, że uregulowania dotyczące udzielania zamówień na usługi społeczne
i
inne szczególne usługi zostały wyodrębniony w ustawie ustawy w dziale III rozdziale 6
ustawy.
Przedmiotem zamówienia na usługi społeczne są usługi wymienione w załączniku
X
IV do dyrektywy 2014/24/UE oraz załączniku XVII do dyrektywy 2014/25/UE, zgodnie z
dyspozycją art. 138h ustawy. W ramach tego rodzaju zamówień Ustawodawca przewidział
niejako dwie procedury w zależności od wartości udzielanego zamówienia.
Mianowicie, prze
pisy rozdziału 6 ustawy stosuje się do zamówień na usługi
społeczne, których wartość jest równa lub przekracza wyrażoną w złotych równowartość
kwoty: 1) 750 000 euro
– w przypadku zamówień innych niż zamówienia sektorowe lub
zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa, 2) 1 000 000 euro – w przypadkach
zamówień sektorowych. Zgodnie z art. 138l ustawy postępowanie o udzielenie zamówienia
na usługi społeczne jest prowadzone z zastosowaniem przepisów działu I rozdział 2a, działu
2a, działu II rozdziału 5, działu V rozdziału 3 oraz działu VI, a przepisy art. 22-22d, art. 24,
art. 29-30b oraz art. 32-
35 stosuje się odpowiednio.
Sygn. akt: KIO 300/20
Jednocześnie, w przypadku gdy wartość zamówienia na usługi społeczne jest
mniejsza od wymienionych wyżej kwot, zamawiający może udzielić zamówienia stosując
przepisy art. 138o ust. 2-4 ustawy. W takim przypadku z
amawiający jest zobowiązany
udzielić zamówienia w sposób przejrzysty, obiektywny i niedyskryminujący (art. 138o ust. 2
ustawy ustawy). Ponadto, zamieszcza na swojej stronie Biuletynu Informacji Publicznej, a
jeżeli nie ma strony podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, na stronie internetowej,
ogłoszenie o zamówieniu, które zawiera informacje niezbędne z uwagi na okoliczności jego
udzielenia w szczególności: 1) termin składania ofert uwzględniający czas niezbędny do
przygotowania i złożenia oferty, 2) opis przedmiotu zamówienia oraz określenie wielkości lub
zakresu zamówienia, 3) kryteria oceny ofert (ust. 3 art. 138o ustawy ustawy). Niezwłocznie
po udzieleniu zamówienia zamawiający jest zobligowany zamieścić na stronie podmiotowej
Biuletynu Informacji Publicznej, a jeżeli nie ma strony podmiotowej Biuletynu Informacji
Publicznej na stronie internetowej, informację o udzieleniu zamówienia, podając nazwę albo
imię i nazwisko podmiotu, z którym zawarł umowę w sprawie zamówienia publicznego.
W
razie nieudzielenia zamówienia zamawiający niezwłocznie zamieszcza na stronie
podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, a jeżeli nie ma strony podmiotowej Biuletynu
Informacji Public
znej na stornie internetowej, informację o nieudzieleniu zamówienia
(ust. 4 art. 138o ustawy ustawy).
Nie ma również zakazu, aby zamawiający korzystał z trybów uregulowanych w
ustawie, jednakże nie będzie to wybór trybu w rozumieniu przesłanek wyboru danego trybu,
ale rozwiązanie przyjęte w celu zastosowania art 138o ust. 2 – 4 ustawy.
W ocenie Izby uregulowania zawarte w art. 138o ustawy
stanowią odrębną procedurę
udzielania zamówienia na usługi społeczne, na co wskazuje analiza treści oraz chronologia
p
rzywołanych przepisów.
Zamawiający jest uprawniony do samodzielnego ustalenia i opisania szczegółowej
procedury, w ramach której udzieli zamówienia na usługi społeczne o wartości mniejszej niż
wskazana w art. 138g ust. 1 ustawy
, mając na względzie co najmniej minimalne wymagania
opisane w art. 138o ust. 2-4 ustawy
, to jest zachowanie zasad przejrzystości, obiektywności i
niedyskryminacji wykonawców. Zamawiający w przedmiotowej sprawie zachował te zasady
wskazując powody wyboru trybu polegającego na negocjacji postanowień umowy z jednym
wykonawcą. Izba w przedmiotowej sprawie nie rozpoznając odwołania merytorycznie nie
była władna ocenić, czy podane przez zamawiającego argumenty są zasadne i czy wpisują
się w realizacje zasad określonych w art. 138o ustawy. Nie mniej jednak informacje o
powodach przeprowadzenia postępowania z udziałem tylko jednego wykonawcy zostały
przez zamawiającego podane.
Sygn. akt: KIO 300/20
Zauważenia również wymaga, że procedura udzielania zamówień publicznych na
usługi społeczne w oparciu o art. 138o ustawy, tworzona jest przez samego zamawiającego,
tym samym nie jest procedurą opartą na ustawie Prawo zamówień publicznych, choć
z
amawiający
uprawniony
jest
do
zastosowania
instytucji
przewidzianych
w ustawie, jednak owa procedura stosowana przez
zamawiającego nie będzie procedurą
określoną ustawą - a jedynie procedurą własną zamawiającego. Tym samym zamawiającego
nie wiążą inne przepisy ustawy, w tym również przepisy odnoszące się do środków ochrony
prawnej. Zauważenia wymaga, że Ustawodawca nie odsyła w artykule 138o ustawy do
stosow
ania przepisów działu VI ustawy, tak jak ma to miejsce w przypadku zamówień
o wartości równej lub przekraczającej wyrażoną w złotych równowartość kwoty 750 000 euro
– w przypadku zamówień innych niż zamówienia sektorowe lub zamówienia w dziedzinach
obronności i bezpieczeństwa oraz 1 000 000 euro – w przypadku zamówień sektorowych
(w
tych przypadkach odwołanie przysługuje, zgodnie z art. 138l ustawy ustawy).
Ustawodawca nie odsyła także do treści art. 180 ust. 2 ustawy, zakreślającego katalog
czynności, od których przysługuje odwołanie w postępowaniach poniżej progów.
Odnosząc wskazane rozważania do niniejszego zamówienia, zamawiający
poinformował, że jest to zamówienie o wartości mniejszej niż wskazana
w art. 138g ust. 1 ustawy
. W konsekwencji wykonawcy ubiegającemu się o zamówienie, o
którym mowa w art. 138o ustawy, nie przysługuje odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej.
Co więcej, zamawiający w ogłoszeniu o zamiarze zawarcia umowy nie wskazał i nie
przywołał, że w postępowaniu będzie miał zastosowanie dział VI ustawy dotyczący środków
ochrony prawnej.
Dodać warto, że przyjęcie odmiennej interpretacji prowadziłoby do
możliwości korzystania ze środków ochrony prawnej także w przypadku zamówień, których
wartość szacunkowa nie przekracza równowartości kwoty określonych w art. 11 pkt 8
ustawy
, a przeprowadzane są takie postępowania na podstawie regulaminów wewnętrznych
zamawiających. Tymczasem w przypadku tzw. zamówień bagatelnych stanowisko doktryny i
orzecznictwa, w tym sądów wyższej instancji jest jednolite i jednoznacznie wskazuje się, że
w takich przypadkach wykonawcom odwołanie nie przysługuje. Oznacza to, że w przypadku
postępowań na usługi społeczne poniżej progów, podobnie jak w każdym innym
postępowaniu poniżej progów, od których stosowanie ustawy jest obowiązkowe, nie ma
możliwości korzystania ze środków ochrony prawnej. Ustawodawca unijny pozostawił
bowiem do kompetencji ustawodawcy krajowego uregulowanie systemu odwoławczego w
przypadku postępowań o wartości poniżej progów. W przypadku postępowań na usługi
społeczne polski ustawodawca do równowartości kwoty 750 000,00 euro ograniczył
stosowanie przepisów ustawy do ściśle określonych jej elementów, nie ujmując w tym
Sygn. akt: KIO 300/20
zakresie środków ochrony prawnej. Stąd też odwoływanie się przez odwołującego do treści
dyrektyw odwoławczych nie zasługuje na aprobatę.
Zgodnie z dyspozycją art. 180 ust. 1 ustawy Izba rozstrzyga spory dokonując oceny
czynności, do których zamawiający był zobowiązany na podstawie ustawy, nie zaś
w oparciu o
postanowienia ogłoszenia stanowiącego uregulowania własne zamawiającego,
nawet jeśli stanowią pośrednio odzwierciedlenie instytucji przewidzianych ustawą. Pamiętać
należy, że Krajowa Izba Odwoławcza może rozstrzygać spory pomiędzy stronami wyłącznie
w gra
nicach art. 180 ust. 1 ustawy, zatem Izba nie posiada kognicji w zakresie czynności czy
zaniechań zamawiającego w sytuacji, gdy te czynności nie mają oparcia w ustawie.
Tym samym Izba nie może rozpoznawać odwołań opartych na wzorcu stworzonym
wyłącznie przez zamawiającego. Ustawa zawiera bowiem wzorce uniwersalne, które muszą
znaleźć odzwierciedlenie w każdym postępowaniu, podczas gdy zamawiający związany jest
jedynie trzema podstawowymi zasadami, a pozostałe elementy postępowania może
ukształtować w sposób dowolny. Można sobie wyobrazić sytuację, w której zamawiający w
sposób odmienny niż zakłada ustawa ureguluje sposób rozstrzygania sporów w
postępowaniu.
Izba zwraca także uwagę na to, że Dział III nie jest podstawową regulacją ustawy. Są
to przepisy szc
zególne, a więc wbrew stanowisku odwołującego, Dział VI ma do nich
zastosowanie pod warunkiem skutecznego oddelegowania zawartego w przepisach
szczególnych do tego właśnie działu. Zgodnie z zasadą prawo szczególne uchyla prawo
ogólne, jeśli w przepisach szczególnych nie zawarto odesłania do przepisów ogólnych o
procedurze odwoławczej, to nie ma ona zastosowania. Taka delegacja zaś zgodnie z wolą
racjonalnego ustawodawcy została dokonana w art. 138l i dotyczy jedynie usług społecznych
zdefiniowanych w art. 1
38g. Przepis art. 138o nie zawiera delegacji do stosowania przepisów
norm ogólnych z Działu I Przepisy ogólne, choćby w art. 138o ust. 2 ustawy pominięto
zasadę proporcjonalności, czy pisemności, Działu II Postępowanie o udzielenie zamówienia-
zamawiający samodzielnie definiuje podstawy wykluczenia, o ile zamierza je stosować,
określa warunki udziału w postepowaniu, o ile zamierza prowadzić selekcję wykonawców,
czy nie stosuje ograniczeń w doborze kryteriów, w obowiązkowych kryteriów pozacenowych,
nie musi
odrzucać ofert według przesłanek wynikających z art. 89 ust. 1 ustawy, czy też
przewidzieć unieważnienie postępowania w sposób odmienny niż z art. 93 ustawy. W
konsekwencji również skoro tych przepisów nie stosuje się, to również wobec braku
jednoznaczneg
o odesłania nie stosuje się przepisów Działu IV ustawy. W ocenie Izby nie
narusza to prawa do sądu, gdyż przede wszystkim Izba nie jest sądem w rozumieniu
Konstytucji RP
– są nimi zgodnie z art. 173 Konstytucji – Sądy i Trybunały, a zgodnie z art.
Sygn. akt: KIO 300/20
175 Kons
tytucji wymiar sprawiedliwości sprawują Sąd Najwyższy, sądy powszechne, sądy
administracyjne oraz sądy wojskowe.
Odwołujący, zaś nie jest, w ocenie Izby, pozbawiony ochrony prawnej, gdyż zawarcie
umowy o zamówienie publiczne jest sprawą cywilnoprawną. Prawo zamówień Publicznych
jest aktem prawnym szczególnym w stosunku do kodeksu cywilnego – o czym wprost
świadczy art. 14 ustawy. Jeśli zaś w ustawie Prawo Zamówień Publicznych nie został dla tej
sprawy przewidziany szczególny tryb odwoławczy – czyli skuteczne odesłanie do Działu VI,
to w ocenie Izby odwołującemu przysługuje prawo do sądu na zasadach ogólnych w
sprawach cywilnych i zastosowanie może mieć tu przepis art. 70(5) kc.
Izba
podkreśla również, że przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
15
marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r.,
poz.
972; dalej rozporządzenie), nie regulują wysokości wpisu od odwołania w postępowaniu
na usługi społeczne o wartości poniżej progów, co potwierdza intencje Ustawodawcy, że
w
takich przypadkach odwołanie nie przysługuje.
Izba stwierdziła, że przedmiotowe odwołanie podlega zatem odrzuceniu w oparciu
o art. 189 ust. 2 pkt 1 ustawy, jako
że w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy.
Skład orzekający w tym zakresie podziela stanowisko Krajowej Izby Odwoławczej
prezentowane m.in. w postanowieniach: z dnia 9 listopada 2017 r., sygn. akt KIO 2283/17,
z dnia 13 listopada 2017 r., KIO 2339/17, z dnia 4 stycznia 2018r., sygn. akt KIO 2697/17, z
dnia 5 lutego 2018 r., sygn. akt KIO 168/18, z dnia 6 lutego 2018 r., sygn. akt KIO 169/18, z
dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 638/18, z dnia 25 maja 2018 r., sygn. akt KIO 973/18,
z dnia 12 cz
erwca 2018 r. sygn. akt KIO 1051/18; z dnia 3 października 2018 r., sygn. akt
KIO 1933/18, z dnia 9 października 2018 r. sygn. akt KIO 1917/18; z dnia 29 października
2018r., sygn. akt KIO 1917/18; z dnia 6 listopada 2018 r. sygn. akt KIO 2249/18, z dnia 21
listopada 2018 r. sygn. akt KIO 2356/18, z dnia 6 lutego 2019 r., sygn. akt KIO 159/19, z dnia
6 lutego 2019 r., sygn. akt KIO 160/19; z dnia 15.05.2019 r., sygn. akt: KIO 868/19, z dnia 7
czerwca 2019 roku, sygn. akt KIO 998/19; z dnia 10.06.2019 r., sygn. akt: KIO 1008/19, z
dnia 21 sierpnia 2019 roku, sygn. akt KIO 1582/19.
Dodatkowo wskazać należy, że ustawodawca nie odsyła w artykule 138o ustawy do
stosow
ania przepisów działu VI ustawy (środki ochrony prawnej) w przypadku zamówień na
usługi społeczne o wartości mniejszej niż określona w art. 138g ustawy, tak jak ma to
miejsce w przypadku zamówień o wartości równej lub przekraczającej kwoty wskazane w art.
138g (w tych przypadkach odwołanie przysługuje, zgodnie z art. 138l ustawy ustawy).
Ustawodawca
nie odsyła także do treści art. 180 ust. 2 ustawy, zakreślającego katalog
Sygn. akt: KIO 300/20
czynności, od których przysługuje odwołanie w postępowaniach poniżej progów. Co więcej
postępowania poniżej określonych progów prowadzone są na podstawie ogólnych zasad i
pr
zepisów ustawy, z zawężeniem jedynie katalogu czynności, od których przysługuje
odwołanie, podczas gdy w art. 138o i następnych ustawy Ustawodawca wprost określa, że
przy postępowaniach na usługi społeczne stosuje się jedynie wybrane regulacje ustawy,
ściśle określając zakres i nie ma wśród nich odesłania do przepisów o środkach ochrony
prawnej.
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 192 ust. 1 zd. 2, art. 189 ust. 2 pkt 1
i 3 ustawy, orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy oraz w
oparciu o przepisy § 5 ust. 4 w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia o kosztach. W myśl
powołanych przepisów, a także zgodnie z poglądem jednolicie prezentowanym w
orzecznictwie, tak
Izby jak i Sądów Okręgowych, w przypadku odrzucenia odwołania
odwołującego obciąża się całością wniesionego wpisu, zgodnie z zasadą odpowiedzialności
za wynik postępowania wynikającą z art. 192 ust. 10 ustawy.
Postanowienie wydano na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 189 ust. 3 zd.
pierwsze ustawy.
Przewodniczący: …………….………..
Członkowie: ……………………….
……………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 439/20 z dnia 2020-03-13
- Sygn. akt KIO 430/20 z dnia 2020-03-13
- Sygn. akt KIO 423/20 z dnia 2020-03-13
- Sygn. akt KIO 415/20 z dnia 2020-03-12
- Sygn. akt KIO 380/20 z dnia 2020-03-10
