eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2019 › Sygn. akt: KIO 1582/19
rodzaj: POSTANOWIENIE
data dokumentu: 2019-08-21
rok: 2019
sygnatury akt.:

KIO 1582/19

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Małgorzata Matecka

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym be
z udziału stron w dniu 21 sierpnia 2019 r.
w Warszawie
odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu
13 sierpnia 2019 r. przez
wykonawcę Ochrona 24 Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
z siedzibą w Lublinie w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Sąd Okręgowy
w Lublinie



postanawia:
1. odrzu
ca odwołanie,
2. k
osztami postępowania obciąża wykonawcę Ochrona 24 Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Lublinie i zalicza w poczet kosztów postępowania
odwoławczego kwotę 7.500 zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero
groszy)
u
iszczoną przez wykonawcę Ochrona 24 Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Lublinie tytułem wpisu od odwołania.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) na niniejsze postanowienie -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Lublinie.


Przewodniczący: …………….………


Sygn. akt: KIO 1582/19

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający – Sąd Okręgowy w Lublinie prowadził postępowanie o udzielenie zamówienia
pn. „Usługi ochrony i usługi towarzyszące dla Sądu Rejonowego w Rykach”
(
„Postępowanie”). Ogłoszenie o zamówieniu na usługi społeczne („ogłoszenie”) zostało
zamieszczone w dniu 30 lipca
2019 r. na stronie internetowej zamawiającego oraz tablicy
ogłoszeń w siedzibie zamawiającego. W dniu 13 sierpnia 2019 r. wykonawca Ochrona 24
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Lublinie wniósł do Prezesa Krajowej
Iz
by Odwoławczej odwołanie na czynność odrzucenia jego oferty w Postępowaniu.

Krajowa Iz
ba Odwoławcza ustaliła co następuje:


Przedmiotem zamówienia jest usługa ochroniarska wymieniona w wykazie usług
społecznych i innych szczególnych usług, stanowiącym załącznik nr XIV do dyrektywy
Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2014/24/UE
(§ 2 ust. 2 ogłoszenia). Postępowanie
prowadzone
było na podstawie art. 138o ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo
zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.), dalej jako „ustawa Pzp”,
o
wartości szacunkowej poniżej wyrażonej w złotych równowartości kwoty 750 000 euro,
o
której mowa w art. 138g ust. 1 w zw. art. 138o ust. 1 ustawy Pzp (§ 2 ust. 1 ogłoszenia).
W
artość zamówienia wynosiła 138 938,80 zł netto, co stanowi 32 223,67 euro (pismo
zamawiającego z dnia 16 sierpnia 2019 r. w aktach sprawy).

Kra
jowa Izba Odwoławcza zważyła co następuje:


Mając na uwadze powyższe ustalenia Izba stwierdziła, że odwołanie podlega odrzuceniu na
podstawie art. 189 ust. 2 pkt 1 us
tawy Pzp, bowiem w sprawie nie mają zastosowania
przepisy ustawy Pzp.

Skład orzekający podziela stanowisko wielokrotnie przedstawiane
w tym zakresie
przez Krajową Izbę Odwoławczą - m.in. w postanowieniach: z dnia 4 stycznia
2018 r. sygn. akt KIO 2697/17, z dnia 12 kwietnia 2018 r. sygn. akt KIO 638/18, z dnia 25
maja 2018 r. sygn. akt KIO 973/18, z dnia 12 czerwca 2018 r. sygn. akt KIO 1051/18, z dnia
3
października 2018 r. sygn. akt KIO 1933/18, z dnia 9 października 2018 r. sygn. akt KIO
1917/18, z dnia 2
9 października 2018 r. sygn. akt KIO 1917/18, z dnia 6 listopada 2018 r.
sygn. akt KIO 2249/18, z dnia 21 listopada 2018 r. sygn. akt KIO 2356/18, z dnia 6 lutego
2019 r. sygn. akt KIO 159/19. Jak stwierdziła Izba w uzasadnieniu ostatniego
z wymienionych o
rzeczeń „ustawodawca wskazał, że przepisy rozdziału 6 ustawy stosuje się

do zamówień na usługi społeczne, których wartość jest równa lub przekracza wyrażoną
w
złotych równowartość kwoty: 1) 750 000 euro – w przypadku zamówień innych niż
zamówienia sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa, 2) 1 000
000 euro
– w przypadkach zamówień sektorowych. W takim przypadku, zgodnie z art. 138l
ustawy P
zp postępowanie o udzielenie zamówienia na usługi społeczne jest prowadzone
z zastosowaniem p
rzepisów działu I rozdziału 2a, działu 2a, działu II rozdziału 5, działu V
rozdziału 3 oraz działu VI, a przepisy art. 22-22d, art. 24, art. 29-30b oraz art. 32-35 stosuje
się odpowiednio. A contrario, z art. 138 g ustawy Pzp wynika, że w razie nieosiągnięcia ww.
progu kwotowego przepisów rozdziału 6 ustawy Pzp nie stosuje się. Tym samym nie stosuje
się także znajdującego się wszak w rozdziale 6 przepisu art. 138 l ustawy Pzp, który zawiera
odwołanie do działu VI ustawy (środki ochrony prawnej), przyznającego wykonawcy prawo
do wniesienia odwołania. W szczególności zaś nie znajduje zastosowania art. 180 ust. 2
ustawy Pzp. Odmienna interpretacja przepisów ustawy Pzp byłaby zatem interpretacją
contra legem.
Jednocześnie, w przypadku gdy wartość zamówienia na usługi społeczne jest
mniejsza od wymienionych wyżej kwot, zamawiający może udzielić zamówienia stosując
wyłącznie przepisy art. 138o ust. 2-4 ustawy Pzp. (…) W ocenie Izby uregulowania zawarte
w art. 138o ustawy Pzp stanowią odrębną i kompleksową procedurę udzielania zamówienia
na usługi społeczne o wartości poniżej progu, na co wskazuje analiza treści oraz chronologia
przywołanych przepisów. W tej sytuacji, zamawiający jest uprawniony do samodzielnego
ustalenia i opisania szczegółowej procedury, w ramach której udzieli zamówienia na usługi
społeczne o wartości mniejszej niż wskazana w art. 138g ust. 1 ustawy Pzp, mając na
względzie co najmniej minimalne wymagania opisane w art. 138o ust. 2-4 ustawy Pzp, to jest
zachowanie zasad przejrzystości, obiektywności i niedyskryminacji wykonawców.
Zauważenia również wymaga, że procedura udzielania zamówień publicznych na usługi
społeczne w oparciu o art. 138o ustawy Pzp, tworzona jest przez samego zamawiającego,
tym samym nie jest procedurą opartą na ustawie Prawo zamówień publicznych, choć
zamawiający uprawniony jest do zastosowania instytucji przewidzianych w ustawie, jednak
owa procedura stosowana przez zamawiającego nie będzie procedurą określoną ustawą –
a
jedynie procedurą własną zamawiającego. Tym samym zamawiającego nie wiążą inne
przepisy ustawy, w tym również przepisy odnoszące się do środków ochrony prawnej.
Podkreślenia wymaga, że ustawodawca nie odsyła w artykule 138o ustawy Pzp do
stosowania przepisów działu VI ustawy Pzp (środki ochrony prawnej), tak jak ma to miejsce
w przypadku zamówień o wartości równej lub przekraczającej wyrażoną w złotych
równowartość kwoty 750 000 euro – w przypadku zamówień innych niż zamówienia
sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa oraz 1 000 000 euro
– w przypadku zamówień sektorowych (w tych przypadkach odwołanie przysługuje, zgodnie
z art. 138l ustawy Pzp). Ustawodawca nie odsyła także do treści art. 180 ust. 2 ustawy Pzp,


zakreślającego katalog czynności, od których przysługuje odwołanie w postępowaniach
poniżej progów. W konsekwencji wykonawcy ubiegającemu się o zamówienie, o którym
mowa w art. 138o ustawy Pzp, nie przysługuje odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej.
Zgodnie z dyspozycją art. 180 ust. 1 ustawy Pzp Izba rozstrzyga spory dokonując oceny
czynności, do których zamawiający był zobowiązany na podstawie ustawy, nie zaś w oparciu
o postanowienia ogłoszenia stanowiącego uregulowania własne zamawiającego, nawet jeśli
stanowią pośrednio odzwierciedlenie instytucji przewidzianych ustawą. Pamiętać należy, że
Krajowa Izba Odwoławcza może rozstrzygać spory pomiędzy stronami wyłącznie
w granicach art. 180 ust. 1 ustawy, zatem Izba nie posiada kognic
ji w zakresie czynności czy
zaniechań zamawiającego w sytuacji, gdy te czynności nie mają oparcia w ustawie. Tym
samym Izba nie może rozpoznawać odwołań opartych na wzorcu stworzonym wyłącznie
przez z
amawiającego. Ustawa Pzp zawiera bowiem wzorce uniwersalne, które muszą
znaleźć odzwierciedlenie w każdym postępowaniu, podczas gdy zamawiający związany jest
jedynie trzema podstawowymi zasadami, a pozostałe elementy postępowania może
ukształtować w sposób dowolny. Można sobie wyobrazić sytuację, w której zamawiający
w
sposób odmienny niż zakłada ustawa Pzp ureguluje sposób rozstrzygania sporów
w
postępowaniu.”


Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 192 ust. 1 zd. 2 oraz art. 189 ust. 2 pkt 1
ustawy Pzp orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz § 5
ust. 4 w
zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w
sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w
postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972).
Zgodnie z
poglądem jednolicie prezentowanym w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej
jak również w orzecznictwie sądowym (np. wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 22
listopada 2012 r. sygn. akt XII Ga 517/11)
w przypadku odrzucenia odwołania odwołującego
obciąża się całością wniesionego wpisu, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik
postępowania wynikającą z art. 192 ust. 10 ustawy Pzp

Przewodniczący: ……………………………


Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie