KIO 1864/11

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Agnieszka Bartczak –śuraw Protokolant: Rafał Komoń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2011 r. odwołania wniesionego do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 sierpnia 2011 r. przez Odwołującego –
Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjno-Handlowe „Inprex” Sp. z o.o., ul. Kossaka 7,
40-653 Katowice w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – PGE Górnictwo i
Energetyka Konwencjonalna Spółka Akcyjna, ul. 1 Maja 63, 97-400 Bełchatów (Oddział
prowadzący postępowanie: PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna Spółka
Akcyjna Oddział Zespół Elektrowni Dolna Odra, 74-105 Nowe Czarnowo 76)

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia: Bitermo
Service Sp. z o.o., Net Marine – Marine Power Service Sp. z o.o., ul. Krasickiego 16/1,
71-333 Szczecin zgłaszających swoje przystąpienia do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego.

orzeka:

1.
oddala odwołanie,

2.
kosztami postępowania obciąża Odwołującego – Przedsiębiorstwo Usługowo-
Produkcyjno-Handlowe „Inprex” Sp. z o.o., ul. Kossaka 7, 40-653 Katowice i:

2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę15.000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczonąprzez Odwołującego –
Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjno-Handlowe „Inprex” Sp. z o.o., ul.
Kossaka 7, 40-653 Katowice tytułem wpisu od odwołania,

2.2.
zasądza od Odwołującego – Przedsiębiorstwa Usługowo-Produkcyjno-Handlowe
„Inprex” Sp. z o.o., ul. Kossaka 7, 40-653 Katowice na rzecz Zamawiającego -
PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna Spółka Akcyjna, ul. 1 Maja 63, 97-
400 Bełchatów (Oddział prowadzący postępowanie: PGE Górnictwo i
Energetyka Konwencjonalna Spółka Akcyjna Oddział Zespół Elektrowni Dolna
Odra, 74-105 Nowe Czarnowo 76) kwotę4.577 zł 96 gr (słownie: cztery tysiące
pięćset siedemdziesiąt siedem złotych 96/100) stanowiącąkoszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika oraz kosztów
dojazdu.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759, z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w
terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Szczecinie.

Przewodniczący:

Sygn. akt: KIO 1864/11

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający – PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A. ul. 1 Maja 63, 97-
400 Bełchatów działający przez PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A. Oddział
Zespół Elektrowni Dolna Odra, 74-105 Nowe Czarnowo 76 (Oddział prowadzący
postępowanie), prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego, na podstawie przepisów
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówieńpublicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r.,
Nr 113, poz. 759, z późn. zm.) (dalej „ustawa Pzp”) postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego sektorowego pn: „Modernizacja Kotła PTWM-50 w Elektrowni Szczecin”.
Wartośćprzedmiotowego zamówienia na dostawy oszacowano na kwotęwiększąod
wyrażonej w złotych równowartości kwoty określonej w przepisach wydanych na podstawie
art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 21 kwietnia 2011 r. pod nr 2011/S - 128737.
W dniu 19 sierpnia 2011 r. Zamawiający powiadomił wykonawców o wyborze
najkorzystniejszej oferty.
W dniu 29 sierpnia 2011 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wykonawcy Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjno-Handlowe INPREX Sp. z o.o., ul.
Kossaka 7, 40-653 Katowice od niezgodnej z przepisami ustawy Pzp czynności
Zamawiającego polegającej na wyborze oferty wykonawców wspólnie ubiegających sięo
udzielenie zamówienia – konsorcjum, w skład którego wchodzą: 1. BITERMO Service Sp.
o.o. (lider) i 2. Net Marine - Marine Power Service Sp. z o.o., ul. Krasickiego 16/1, 71-333
Szczecin (dalej „Konsorcjum”).
Zaskarżonej czynności Zamawiającego Odwołujący zarzucał naruszenie przepisów
ustawy Pzp:
1)
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez wybór oferty złożonej przez Konsorcjum w
sytuacji, gdy oferta ta nie odpowiadała Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
(dalej „SIWZ”), a zatem winna zostaćodrzucona przez Zamawiającego,
2)
art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp poprzez uznanie przez Zamawiającego,że Konsorcjum
wylegitymowało sięreferencjami wymaganymi do udziału w postępowaniu, podczas
gdy referencje dołączone do oferty dotyczyły odrębnych od Wykonawców podmiotów.
Odwołujący wnosił o:
1)
odrzucenie oferty złożonej przez Konsorcjum na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Pzp i ponowne dokonanie przez Zamawiającego wyboru oferty najkorzystniejszej z

pominięciem oferty odrzuconej,
2)
orzeczenie,że Zamawiający ma zwrócićOdwołującemu koszty niniejszego
postępowania, stosownie do norm przepisanych.
W uzasadnieniu Odwołujący wskazywał, iżw odpowiedzi na ogłoszenie o
przedmiotowym zamówieniu złożył Zamawiającemu ofertęna wykonanie modernizacji kotła
PTWM-50 w Elektrowni Szczecin polegającej na przystosowaniu go do pracy na biopaliwie
(bioestrach). Zgodnie z wymaganiami SIWZ w ramach realizacji przedmiotu zamówienia
wykonawca miał za zadanie zrealizowaćmodernizacjękompleksowo, tj. wszystkie prace
inwentaryzacyjne, prace projektowe, wykonaćprace obiektowe, dostarczyćmateriały,
elementy konstrukcyjne, części zamienne, aparaturę, instalacje i urządzenia, wykonać
niezbędne przekładki i rozbiórki, zabudowaći uruchomićobiekt i instalacjęwraz z
wykonaniem wszystkich robót towarzyszących i wykończeniowych, zapewniających
kompletnośći gotowośćobiektu wraz z instalacjami do eksploatacji. W treści SIWZ określono
planowany zakres prac do wykonania, przy czym w sposób precyzyjny określono założenia
modernizacji, tj.:
a)
zabudowa palników na bioestry z ograniczeniem do niezbędnego minimum układów
automatyki spełniającej wymagania przepisów prawa, w tym odnośnych dyrektyw i
norm. Wymagania dla bioestrów zgodnie z normąPN-EN 14 213,
b)
zapewnienie sterowania miejscowego, typ układu sterowania - standardowy w oparciu
o sterownik PLC przystosowany do współpracy w przyszłości z systemem DCS
zabudowanym w elektrowni Szczecin, sterowanie lokalne ma byćzrealizowane za
pomocąpanelu operatorskiego,
c)
zapewnienie regulacyjności palników i zbiorczy pomiar ilości oleju spalanego,
d)
zapalanie palników za pomocązapalarek wysokoenergetycznych z układem kontroli
płomienia wyposażonych w system samosprawdzania. Wymagana skuteczność
zapłonu większa lub równia 90%,
e)
uwzględnienie ograniczenia mocy w paliwie poniżej 50 MW (wymagana moc w paliwie:
48+/-1 MW),
f)
wykorzystanie, o ile będzie to możliwe, istniejących odgięćw komorze paleniskowej,
g)
ograniczenie ilości wentylatorów powietrza z 12 szt. do 2 szt. (w tym 1 szt. rezerwa)
pracujących na siećpowietrza do palników,
W opisie istniejącego stanu (cz. II SIWZ) wskazano między innymi,że na kotle
zainstalowanych jest 12 palników mazutowych, po 6 szt. na przeciwległych bocznychścianach komory paleniskowej, a dwaśrodkowe spośród każdej grupy 6 palników są
palnikami rozpałkowymi P2, P5, P8 i P11. Zamawiający wskazał,że palniki rozpałkowe
zapalane sązapalnikami gazowymi zasilanymi gazem propan butan. Zapalanie gazu w

zapalniku gazowym odbywa sięnatomiast za pomocąelektrycznego iskrowego urządzenia
zapłonowego (...). Jako kryterium wyboru ofert Zamawiający przyjął cenę- 100% W
odpowiedzi na ogłoszenie o zamówieniu, mając na względzie sformułowane przez
Zamawiającego warunki i założenia modernizacji kotła, zostały złożone przez Odwołującego i
Konsorcjum oferty przedstawiające różne rozwiązania. Odwołujący przedstawił ofertę, w
myśl której kocioł miał zostaćwyposażony w 12 palników olejowych w sposób
wykorzystujący istniejące odgięcia, a każdy palnik miał zostaćwyposażony w zapalarkę
wysokoenergetyczną. Konsorcjum zaproponowało natomiast rozwiązanie, wg którego
przebudowie miała ulec konstrukcja kotła w ten sposób,że miał on zostaćwyposażony w 4
palniki umieszczone po jego jednej stronie, wyposażone w zapalarki gazowo-elektryczne.
Zdaniem Odwołującego spełnił on wymagania określone w treści SIWZ, przedkładając
Zamawiającemu
przygotowaną
ofertę.
Okoliczności
te
nie
budziły
wątpliwości
Zamawiającego do końca postępowania. Oferta Konsorcjum zawierała natomiast
rozwiązanie, które w sposób oczywisty nie odpowiadało warunkom SIWZ. Odwołujący
podnosił,że w dużym uproszczeniu można wskazać, iżKonsorcjum zaoferowało instalację
zapłonowąpalników funkcjonującąw sposób co do zasady odpowiadający temu, który istniał
przed modernizacją(zapalanie iskrowo - gazowe), proponując jedynie nowocześniejszy
system palników. W toku postępowania Zamawiający powziął wątpliwości co do poprawności
rozwiązania Konsorcjum w przedstawionym zakresie. Do Konsorcjum zostało skierowane
zapytanie Zamawiającego z dnia 14 czerwca 2011 r., znak: FP/PO/8273/2011 celem
wyjaśnienia wskazanych okoliczności. W odpowiedzi, pismem z dnia 15 czerwca 2011 r.
Konsorcjum przedstawiło absurdalne, zdaniem Odwołującego, wyjaśnienie sugerujące,że
rozwiązanieżądane w SIWZ przez Zamawiającego nie może sprawdzićsięw przypadku
modernizowanego kotła wg projektu Konsorcjum. Wskazano w treści pisma,że dla
zapewnienia skuteczności zapłonu bliskiej 100% dla czterech palników większej mocy, które
chciało zainstalowaćKonsorcjum istnieje kilka rozwiązańuzależnionych od mocy palników, w
których sązamontowane. Jeżeli sąto palniki o mocach poniżej 8 MW i jednocześnie sąto
palniki bez tzw. atomizacji strumienia rozpylanego oleju opałowego, to tylko wówczas stosuje
sięnajprostsze zapalarki wysokoenergetyczne (w uproszczeniu składające sięz
transformatora i elektrod zapłonowych, o których następuje zapłon mieszanki olejowo
powietrznej). Według autora pisma, zaproponowane przez niego rozwiązanie techniczne nie
mogło byćprzeprowadzone przy użyciu zapalarek wysokoenergetycznych (wg definicji
zawartych w Polskich Normach). Powodowałoby to bowiem wydmuchiwanie łuku
elektrycznego poza strefęzapłonu palników. W tym miejscu odwołujący zwraca uwagę, iż
Konsorcjum wprowadziło w błąd Zamawiającego, opisując rozwiązania charakterystyczne dla
wysokonapięciowych zapalarek stosowanych przy prostych konstrukcjach palników, a nie
zapalarek wysokoenergetycznych. Koncepcje formułowane przez Konsorcjum były zatem

całkowicie błędne i nie mające oparcia w rzeczywistości. Odwołujący podkreślał, iż
propozycja rozwiązańtechnicznych zaprezentowana przez Konsorcjum w treści oferty, a
doprecyzowana w treści pisma z dnia 15 czerwca 2011 r., wskazywała w sposób oczywisty,że zaproponowane zostało Zamawiającemu rozwiązanie nieodpowiadające warunkom SIWZ
w zakresie wykorzystania dotychczasowej budowy instalacji kotła. Ponadto wskutek
rozwiązania zawierającego tylko 4 palniki niemożliwym wg samego Konsorcjum stało się
spełnienie kolejnego kryterium SIWZ, tj. zastosowania zapalarek wysokoenergetycznych.
Wykonawca w treści swojego pisma wskazał wprost,że wg niego w palnikach większych
mocy miałoby sięstosowaćwyłącznie zapalarki z pośrednim budowaniem płomienia przez 2
do 3 sekund mieszankąpropanowo powietrzną, który byłby zapalany przez zapalarkę
wysokoenergetyczną. Także Odwołujący pismami z dnia 29 czerwca 2011 r., 5 lipca 2011 r.
oraz z 19 lipca 2011 r. w toku postępowania o udzielenie zamówienia wskazał
Zamawiającemu swoje zastrzeżenia co do technicznych aspektów rozwiązania
zaproponowanego przez Konsorcjum. Odwołujący wskazywał,że dokonana przez
Konsorcjum interpretacja SIWZ stanowiła nadużycie. Dopasowane zostały bowiem
wybiórczo warunki SIWZ do prezentowanego przez nie rozwiązania, a złożona oferta w
sposób oczywisty była sprzeczna z wymaganiami Zamawiającego. Ku ogromnemu
zaskoczeniu Odwołującego stanowisko Konsorcjum poparł jednak Zamawiający. W piśmie z
dnia 4 lipca 2011 r. (FP/PO8944/2011) skierowanym do Odwołującego wyraził on zdanie,że
Zamawiający sformułował w SIWZ wymóg, aby inicjowanie płomienia zapalającego odbywało
sięza pomocązapalarki wysokoenergetycznej, natomiast rozwiązania techniczne dotyczące
sposobu dalszego budowania płomienia i zapewnienia gwarancji jego stabilności
pozostawione zostało wiedzy i doświadczeniu wykonawców. Zamawiający przedstawił
stanowisko,że nie zawarł w SIWZ jakiegokolwiek zakazu stosowania medium pośredniego w
postaci gazu lub oleju w procesie budowania płomienia zapalającego palnika.
Zdaniem Odwołującego takie stanowisko Zamawiającego stoi jednakże w oczywistej
sprzeczności z SIWZ. Zawarte zostało w nim precyzyjne stwierdzenie,że zapalanie palników
miało następowaćza pomocązapalarek wysokoenergetycznych. Należy przyjąć,że jeżeli
uprzednio w kotle dokonywało sięzapalanie palników poprzez gazowo elektryczne systemy
zapłonu, to Zamawiający,żądając zapalarek wysokoenergetycznych, celowo iświadomie
wprowadził takie rozróżnienie i oczekiwane rozwiązanie. W myśl takiego założenia została
sformułowana oferta Odwołującego. Wg Odwołującego inna interpretacja treści zamówienia
nie może sięostać. Dopiero w toku postępowania Zamawiający próbował zmienićkoncepcję
dokonywanej modernizacji. Czynił to jednak w sposób nieakceptowalny. Prezentowana przez
Zamawiającego interpretacja SIWZ nie mieści siębowiem w kategoriach dokonywania
dozwolonej wykładni przepisów. Zmiana stanowiska w tym zakresie niewątpliwie pociągać

musiałaby zmianęsamego SIWZ, czego Zamawiający nie uczynił w toku postępowania.
Odwołujący wskazywał,że branża w jakiej realizowane jest zamówienie, jest wysoce
wyspecjalizowana i posługuje sięprecyzyjnie zdefiniowanymi pojęciami. Powołując sięw tym
zakresie na treśćWarunków Urzędu Dozoru Technicznego (WUDT-UC-PK: 10.2003)
dotyczących wymagańdla palników kotłowych, w ppkt 2.9.4 jako urządzenia zapłonowe
wymienia sięurządzenia:
a)
gazowo - elektryczne (rozwiązanie oferowane przez Konsorcjum),
b)
olejowo - elektryczne,
c)
elektryczne (wymagane SIWZ w postępowaniu 5/3-POP-4/02/2011).
Przyjmuje sięprzy tym, iżzapalarka wysokoenergetyczna jest urządzeniem elektrycznym do
bezpośredniego zapalania głównych palników olejowych w tym na olej ciężki atomizowanych
parąlub powietrzem, działającym na zasadzie cyklicznego rozładowania układu
pojemnościowego przez iskrownik wytwarzający iskręo bardzo dużej energii. Urządzenia te
sąprojektowane przez różne firmyświatowe (Durag, Forney), a nomenklatura stosowana w
tym zakresie nie budzi wśród nich jakichkolwiek wątpliwości. Urządzenia te (zapalarki
wysokoenergetyczne) charakteryzująsiępotwierdzonąblisko 100 % skutecznościązapłonu
bezpośredniego w kilkuset palnikach na wielu instalacjach przemysłowych i kotłach
energetycznych w Polsce. Montażem takich urządzeńlegitymuje sięOdwołujący, chociażby
w przedstawionych Zamawiającemu listach referencyjnych. Na potwierdzenie przytoczonych
okoliczności Odwołujący wskazywał,że w powszechnym obrocie branżowym występują
zapalarki wysokoenergetyczne o mocy 12 dżuli, które sąw stanie spełnićzapotrzebowanie
systemów zapłonu palników o znacznie większej mocy niżzaoferowane przez Konsorcjum i
Odwołującego. Odwołujący realizuje zamówienia na budowębądźmodernizacjęinstalacji
palnikowych
kotłów
na
oleje
lekkie
i
ciężkie
z
zastosowanymi
zapalarkami
wysokoenergetycznymi bez dodatkowych gazowych palników zapłonowych. Z ostrożności
Zamawiającemu zostały przekazane wraz z pismem z dnia 29 czerwca 2011 r. wyniki
pomiarów ITC Łódźpalników montowanych przez Odwołującego. Dobitnie wskazująone,że
prezentowane przez Konsorcjum wywody, iżnie było możliwe zastosowanie do zapłonu
palników modernizowanego kotła zapalarek wysokoenergetycznych (a nie gazowo -
elektrycznych) jest niezgodnie z faktami i istniejącątechnologią. Sprzedażtakich urządzeń
na polskim rynku prowadzona jest chociażby przez firmęIP&S Sp. z o.o. w Lubiczowie, ul.
Warszawska 77C, 05-082 Stare Babice, reprezentowanąprzez p. Piotra S. Odwołujący
wskazywał, iżw wymaganiach dotyczących bezpieczeństwa systemów spalania i układów
paliwowych dla urządzeńprzemysłowych do procesów cieplnych zawartych w normie
obowiązującej PN-EN 746-2 w pkt 3, zawarte sąnastępujące definicje:
3.31
palnik zapłonowy: Palnik, którego płomieńzapala inny palnik,

3.57 palnik pilotujący: Palnik zapłonowy nie związany z palnikiem głównym, kontrolowany
niezależnie i będącyźródłem zapłonu dla palnika głównego,
3.58
płomieńpalnika pilotującego: Płomieńpalnika pilotującego służy do zapłonu
płomienia głównego.
3.75. paliwo rozruchowe: Paliwo dostarczane do pilota lub palnika głównego w małej ilości
w celu ustalenia głównego płomienia,
Zdaniem Odwołującego nie ulega zatem wątpliwości,że rozwiązanie zaproponowane przez
Konsorcjum zawarte w ofercie skierowanej do Zamawiającego nie spełnia warunków
określonych w SIWZ. Oferta przewidywała bowiem w rozwiązaniu palnik pilotujący, a nie
zapalanie zapalarkąwysokoenergetyczną. Koncepcja zamontowania 4 palników o wiele
większej mocy niżw ofercie Odwołującego z pewnościądawała Konsorcjum większe szanse
na przedstawienie rozwiązania tańszego niżto zaproponowane przez Odwołującego.
Jednakże to samo rozwiązanie nie umożliwiło Konsorcjum spełnienia podstawowych założeń
modernizacjiżądanych przez Zamawiającego.
Aby wyeliminowaćjakiekolwiek wątpliwości w zakresie istnienia sprzeczności oferty
Konsorcjum z warunkami zamówienia Odwołujący wskazywał, iżnależy powołaćtakże pkt.
5.3.2.10 powołanej wyżej normy dot. wymagańukładu zapłonu paliw ciekłych. Znajduje się
tam sformułowanie rozróżniające rodzaje zapłonów: tj. „Każdy bezpośredni przyrząd
zapłonowy (wg SIWZ - zapalarka wysokoenergetyczna) lub kombinacja przyrządu
zapłonowego i palnika zapłonowego (rozwiązanie zawarte w ofercie Konsorcjum) w
instalacjach zautomatyzowanych powinna stanowićintegralnączęśćukładu palnika
głównego.” PonieważZamawiający jednoznacznie określił w SIWZ,że zapalanie palników
ma sięrealizowaćza pomocązapalarek wysokoenergetycznych (bezpośrednio tym
przyrządem zapłonowym), a nie przy użyciu palnika zapłonowego, którego płomieńzapala
palnik główny z wykorzystaniem paliwa rozruchowego (kombinacji urządzeń), błędne było
uznanie przez Zamawiającego,że oferta Konsorcjum spełnia wymagania SIWZ, a dalej,że
może podlegaćdalszej ocenie pod względem ceny.
Zdaniem Odwołującego zasadny jest zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 89
ust 1 pkt 2 ustawy Pzp. Oferta Konsorcjum winna zostaćodrzucona jako niespełniająca
wymagańZamawiającego, a wybrana w toku postępowania winna zostaćoferta
Odwołującego jako czyniąca zadośćwarunkom SIWZ.
Uzasadniając z kolei zarzut naruszenia przez Zamawiającego 24 ust. 2 pkt 4 ustawy
Pzp Odwołujący wskazywał, iżw wykonaniu wezwania do uzupełnienia dokumentów
referencyjnych nie zostały przedstawione przez Konsorcjum wymagane oświadczenia
zamawiających. Referencje w zakresie wykonania modernizacji w zakresie oczekiwanym

przez Zamawiającego zostały bowiem udzielone firmie SAACKE GmbH z Bremy i
ewentualnie Bitermo Complex s.c. Odnosząc siędo listy referencyjnej pierwszego podmiotu
podnosił, iżzawarte zostało tam oświadczenie (tabela),że firma ta wykonywała podobne
zamówienia. Nie zostały jednakże przedstawione przez Konsorcjum same listy referencyjne
potwierdzające wykonanie przez Konsorcjum zamówieńwg oczekiwańZamawiającego. Brak
powiązania Konsorcjum ze wskazanąwyżej spółkącywilnąjest oczywisty. Oświadczenie
wystawione Konsorcjum przez SpółkęNaftowąLukoil z dnia 24 maja 2011 r. także nie
spełnia stosownych wymagań. Oświadczenie to nie może byćniewątpliwie kwalifikowane
nawet jako dokument prywatny w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. Nie został tam
zawarty podpis jakiejkolwiek osoby działającej imieniem powołanej spółki. Także z tego
powodu oferta Konsorcjum winna byćodrzucona.
Kopia odwołania została przekazana Zamawiającemu drogąelektronicznąw dniu 29
sierpnia 2011 r.
W dniu 31 sierpnia 2011 r. Zamawiający wezwał do przystąpienia do postępowania
odwoławczego i przekazał kopięodwołania.
W dniu 1 września 2011 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, gdzie jako
uczestnika określono Bitermo Service Sp. z o.o., który to podmiot jest liderem Konsorcjum.
W dniu 2 września 2011 r. wpłynęło pismo uzupełniające zgłoszenie przystąpienia z dnia 1
września 2011 r. z oznaczeniem Konsorcjum jako uczestnika postępowania odwoławczego
wnoszącego przystąpienie. W przystąpieniu wskazano na interes Konsorcjum w zgłoszeniu
przystąpienia z uwagi na wybór oferty Konsorcjum jako najkorzystniejszej. Kopia
przystąpienia została przesłana Zamawiającemu i Odwołującemu.
W dniu 7 września 2011 r. Zamawiający złożył wniosek w trybie art. 183 ust. 2 ustawy
Pzp o uchylenie zakazu zawarcia umowy przed ogłoszeniem przez Izbęwyroku lub
postanowienia w postępowaniu odwoławczym wywołanym przedmiotowym odwołaniem,
który został przez Izbęrozpoznany w dniu 12 września 2011 r. Izba wydała postanowienie
odmawiające uchylenia zakazu zawarcia umowy przed ogłoszeniem przez Izbęwyroku lub
postanowienia w postępowaniu odwoławczym (sygn. akt KIO/W 29/11).
W dniu 12 września 2011 r. na posiedzeniu przed IzbąZamawiający przedłożył
odpowiedźna odwołanie, w której wnosił o odrzucenie odwołania w trybie art. 189 ust. 2 pkt
7 w zw. z art. 180 ust. 5 ustawy Pzp, albowiem Odwołujący nie przesłał Zamawiającemu, w
terminie opisanym art. 180 ust. 5 ustawy Pzp, całości odwołania, tj. wymienionych w
odwołaniu załączników, w tym Polskiej Normy nr PN-EN 746-2, wciągu z Warunków UDT -
UC-PK:10.2003, opinii biegłego z zakresu instalacji palnikowych kotłów, wydruku z oferty

handlowej IP&S sp. z o.o. Zamawiający podnosił, iżwobec braku znajomości w/w
dokumentów, które sąistotne z punktu widzenia zarówno przygotowania stanowiska
Zamawiającego ustosunkowującego siędo zarzutów odwołania, jak i rozstrzygnięcia przez
Izbę, Zamawiający nie mógł powziąćwiedzy co do pełnej argumentacji Odwołującego. W
przypadku nieuwzględnienia wniosku o odrzucenie odwołania Zamawiający wnosił o
oddalenie odwołania w całości, albowiem nie doszło do naruszenia przez Zamawiającego
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, ani art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp. Nadto w obu w/w
przypadkach wnosił o zasądzenie od Odwołującego na rzecz Zamawiającego kosztów
postępowania odwoławczego, w tym kosztów przejazdu do siedziby Izby i powrotu do
siedziby Zamawiającego oraz kosztów wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3.600 zł - w
oparciu o przedłożone rachunki.
Zdaniem Zamawiającego odwołanie podlegaćwinno odrzuceniu na podstawie art.
189 ust. 2 pkt 7 ustawy Pzp z uwagi na fakt,że Odwołujący nie przekazał kopii odwołania
Zamawiającemu przed upływem terminu do jego złożenia. Na odwołanie przekazane Izbie
składało się9 stron tekstu odwołania oraz - jak siędowiedział Zamawiający w rozmowie
telefonicznej z sekretariatem Izby - dwa segregatory z dokumentacją. Na stronie 8 i 9
(ostatniej) zasadniczej części odwołania Odwołujący zamieścił wykaz 11 dowodów, w tym 10
dokumentów, z których:
-
załącznik nr 1 to SIWZ (zał. nr 1 i 2 do SIWZ),
-
zał. nr 2 to oferta Konsorcjum,
-
zał. nr 3 to oferta Odwołującego,
-
zał. nr 4 to pisma Odwołującego (szczegółowo wskazane w odwołaniu),
-
zał. nr 5 to pismo Zamawiającego z dn. 04-07-2011 r.,
-
zał. nr 6 to Polska Norma nr PN-EN 746-2.
-
zał. nr 7 to wciąg z Warunków UDT - UC-PK: 10.2003,
-
zał. nr 8 to opinia biegłego z zakresu instalacji palnikowych kotłów,
-
zał. nr 10 to wydruk z oferty handlowej IP&S sp. z o.o.
Zamawiający oświadczał,że kopia odwołania, którąotrzymał od Odwołującego, nie zawierażadnego z przywołanych wyżej załączników, w konsekwencji Zamawiający nie mógł
przeprowadzićpełnej oceny podniesionych zarzutów, gdyżnie otrzymał załączników nr 1-10.
Przede wszystkim nie zostały doręczone Zamawiającemu zał. nr 6 Polska Norma nr PN-EN
746-2, zał. nr 7 wciąg z Warunków UDT - UC-PK: 10.2003, zał. nr 8 opinia biegłego z
zakresu instalacji palnikowych kotłów, zał. nr 10 wydruk z oferty handlowej IP&S sp. z o.o.
Nadto Zamawiający nie ma wiedzy, czy do odwołania została załączona pisemna „opinia
biegłego z zakresu instalacji palnikowych kotłów" lub rzeczoznawcy, ani czy dowód ten ma
byćnp. wnioskiem dowodowym o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Kopia

odwołania przekazana Zamawiającemu liczy dziewięćstron treściowo odpowiadające
odwołaniu wniesionemu do Prezesa Izby, z tym,że nie zawiera załączników przywołanych w
odwołaniu. Zamawiający stwierdzał,że przesłanie Zamawiającemu dnia 29 sierpnia 2011 r.
niepełnej treści odwołania, na podstawie której Zamawiający nie mógł powziąćwiedzy co do
pełnej argumentacji podnoszonej przez Odwołującego, oznacza,że Odwołujący nie przesłał
kopii odwołania w rozumieniu art. 180 ust. 3 i 5 ustawy Pzp oraz § 4 ust. 1 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Tym samym Odwołujący nie dopełnił obowiązku
wynikającego z art. 180 ust. 5 ustawy Pzp, co skutkowaćpowinno zgodnie z art. 189 ust. 2
pkt 7 ustawy Pzp odrzuceniem odwołania. Zamawiający podnosił, iżprezentowana wykładnia
przepisów dotyczących przekazania Zamawiającemu kopii odwołania kształtuje sięw
orzecznictwie Izby - por. postanowienie z 14 kwietnia 2010 r. sygn. akt KIO 439/10 i
postanowienie z 24 czerwca 2010 r. sygn. akt KIO 1129/10.
Nadto Zamawiający stwierdzał, iżodwołanie nie jest zasadne z punktu widzenia
merytorycznego. Nie doszło do naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, bowiem oferta
Konsorcjum odpowiada wymaganiom SIWZ i nie powinna byćodrzucona. Przedmiotem
zamówienia jest modernizacja energetycznego wodnorurowego kotła wodnego, z
ograniczeniem jego mocy i zmianądotychczas stosowanego paliwa jakim był mazut na olej
opałowy (bioestry). Do odbiorów technicznych modernizowanego kotła stosuje sięnormę
PN-EN-12952-8 „Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze, część8 - Wymagania
dotyczące instalacji paleniskowych na paliwa ciekła i gazowe" oraz normęPN-EN- 267
„Palniki olejowe z wentylatorem", część5.2., w tym odnośnie Czasów bezpieczeństwa
poprzedzającego rozruch (5.2.2). Przywoływana przez odwołującego norma PN-EN 746-2
(str. 7 odwołania) dotyczy jak podaje wybiórczo Odwołujący: „...bezpieczeństwa systemów
spalania i układów paliwowych dla urządzeńprzemysłowych do procesów cieplnych...".
Zgodnie z pełnym opisem tej normy jej zakres obejmuje wymagania dotyczące „urządzeń
spalania i urządzeńukładów paliwowych stosowanych w przemysłowych urządzeniach do
procesów cieplnych, np. pieców, suszarek, systemów grzewczych takich jak wanny solne i
wanny do topienia oraz urządzeń, takich jak zespoły palnikowe używane w maszynach
odlewniczych, kadziach hutniczych itp." Dalsza polemika z odwołaniem i argumentacja
natury technicznej w jej zakresie jest zbędna z uwagi na to,że normy tej nie stosuje siędo
kotłów wodnorurowych, co potwierdza wprost treśćpisma Urzędu Dozoru Technicznego z
dnia 9 września 2011 r. (UC/8124043/4886) przedstawianego wraz z odpowiedziąna
odwołanie. Skoro w postępowaniu przetargowym nie stosuje sięnormy PN-EN 746-2, to
niezasadne sątakże zarzuty Odwołującego o niespełnianiu przez Konsorcjum wymogów w

SIWZ, a to pkt 5.3.2.10 w/w normy co do „układu zapłonu paliw ciekłych" i rozróżnianie
rodzajów zapłonów na palniki pilotujące i palniki bezpośrednie (bezpośredniego przyrządu
zapłonowego, kombinowanego przyrządu zapłonowego i palnika zapłonowego - str. 7
odwołania). Odwoływanie siędo w/w normy powoduje także,że schodzi z pola widzenia
Odwołującego to,że zapalarka wskazana w ofercie Konsorcjum jest zapalarką
wysokoenergetyczną, spełniającąwymogi właściwych norm: PN-EN- 12952-8 „Kotły
wodnorurowe i urządzenia pomocnicze, część8 - Wymagania dotyczące instalacji
paleniskowych na paliwa ciekła i gazowe" i normy PN-EN 267 „Palniki olejowe z
wentylatorami". Zdaniem Zamawiającego nie doszło teżdo naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 4
ustawy Pzp, bowiem referencje Spółki Naftowej LUKOIL z dnia 24 maja 2011 r. złożone w
trybie uzupełnienia oferty sąoświadczeniem wiedzy, a nie woli i nie sądokumentami
sformalizowanymi. W związku z powyższym wystarczającym jest podpisanie takiego
oświadczenia przez osobęuprawnioną(brak wymogu podpisywania referencji przez
członków zarządu) w danym konkretnym postępowaniu przetargowym, np. protokół odbioru.
Nadto dokument ten jest oczywiście dokumentem prywatnym, a Konsorcjum ma prawo
korzystaćz doświadczenia podwykonawcy, po myśli art. 26 ust. 2 b ustawy Pzp. Odwołujący
nie przedstawiłżadnego dowodu na okolicznośćbraku upoważnienia osób podpisujących się
pod przedmiotowymi referencjami, które mogąbyćpodpisywane zarówno przez osoby
widniejące we właściwym rejestrze danego przedsiębiorcy (np. zarząd, właściciel), jak i przez
osoby upoważnione do podpisania określonych oświadczeń(np. pełnomocnicy, prokurenci),
ale także przez osoby, które na skutek przyjętego w danej jednostce podziału obowiązków
podpisująokreślone dokumenty (np. kierownicy, menadżerowie, dyrektorzy pionów
organizacyjnych itp.).

Po przeprowadzeniu rozprawy, uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy, jak
również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska Stron i uczestnika złożone na
piśmie oraz ustnie do protokołu, Izba ustaliła i zważyła, co następuje.

Izba ustaliła następujący stan faktyczny.

W SIWZ w rozdziale 3 „Opis przedmiotu zamówienia” w pkt 3.1. przewidziano, iż:
„Przedmiotem zamówienia jest wykonanie modernizacji kotła PTWM-50 w Elektrowni
Szczecin polegającej na przystosowaniu go do pracy na biopaliwie (bioestrach). Przedmiot
zamówienia Wykonawca zrealizuje kompleksowo we wszystkich branżach i zgodnie z
formułą „pod klucz”. Formuła "pod klucz" oznacza wykonanie przez Wykonawcę całości prac
w celu realizacji przedmiotu zamówienia, w tym

wykonanie niezbędnych inwentaryzacji,

wykonanie prac projektowych, wykonanie prac obiektowych, dostarczenie materiałów,
elementów konstrukcyjnych, części zamiennych, aparatury, instalacji i urządzeń, wykonanie
niezbędnych przekładek i rozbiórek, zabudowę i uruchomienie obiektu i instalacji wraz z
wykonaniem wszystkich robót towarzyszących i wykończeniowych, zapewniających
kompletność i gotowość obiektu wraz z instalacjami do eksploatacji”. W ppkt 3.1.1 i 3.1.2 .
określono zakres prac do wykonania oraz zawarto założenia, zgodnie z którymi należy
zaprojektowaćwykonanie modernizacji.
„3.1.1. Planowany zakres prac do wykonania obejmuje:
a)
wykonanie inwentaryzacji na obiekcie,
b)
opracowanie projektu wykonawczego modernizacji we wszystkich branżach
(uzgodnionego z UDT),
c)
dostawy z zabudową i wykonaniem niezbędnych przekładek, rozbiórek,
d)
opracowanie instrukcji eksploatacji zgodnie ze standardami PGE Górnictwo i
Energetyka Konwencjonalna Spółka Akcyjna Oddział Zespół Elektrowni Dolna
Odra,
e)
opracowanie niezbędnej dokumentacji powykonawczej,
f)
uruchomienie na obiekcie i przekazanie do eksploatacji,
g)
przeprowadzenie szkolenia personelu zamawiającego

3.1.2.
Wykonanie
modernizacji
należy
zaprojektować
przy
następujących
założeniach:
a)
zabudowa palników na bioestry z ograniczeniem do niezbędnego minimum
układów automatyki spełniającej wymagania przepisów prawa, w tym
odnośnych dyrektyw i norm. Wymagania dla bioestrów zgodne
z normą PN- EN 14213,
b)
zapewnienie sterowania miejscowego, typ układu sterowania – standardowy w
oparciu o sterownik PLC przystosowany do współpracy w przyszłości z
systemem DCS zabudowanym w Elektrowni Szczecin, sterowanie lokalne ma
być zrealizowane za pomocą panelu operatorskiego,
c)
zapewnienie regulacyjności palników i zbiorczy pomiar ilości oleju spalanego,
d)
zapalanie palników za pomocą zapalarek wysokoenergetycznych z układem
kontroli płomienia wyposażonych w system samosprawdzania. Wymagana
skuteczność zapłonu
≥
90%,

e)
uwzględnienie ograniczenia mocy w paliwie poniżej 50 MW wymagana moc w
paliwie 48±1 MW),
f)
wykorzystanie, o ile będzie to możliwe istniejących odgięć w komorze
paleniskowej,
g)
ograniczenie ilości wentylatorów powietrza do palników z 12 szt. do 2 szt. ( w
tym 1 szt. rezerwa) pracujących na sieć powietrza do palników”.
Z kolei w SIZW w rozdziale 5 „Warunki udziału w postępowaniu, opis sposobu
dokonywania oceny spełniania tych warunków oraz wykaz oświadczeńi dokumentów, jakie
majądostarczyćwykonawcy w celu potwierdzenia spełnienia warunków udziału w
postępowaniu” pkt 5.2.2. ppkt 5.2.2.1. i 5.2.2.2. Zamawiający przewidział, iżo udzielenie
zamówienia mogąubiegaćsięwykonawcy, którzy posiadająniezbędnąwiedzęi
doświadczenie, tj. wykonawcy, którzy:
„5.2.2.1.
W okresie ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli
okres prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie, wykonali co
najmniej jedno zamówienie polegające na: zaprojektowaniu, dostawie,
zabudowie, uruchomieniu oraz przekazaniu do eksploatacji palników
olejowych lub gazowych na instalacji o mocy min. 50 MWt.
5.2.2.2.
W celu potwierdzenia spełnienia ww. warunku wykonawca zobowiązany jest
złożyć pisemne oświadczenie na wzorze stanowiącym załącznik nr 4 do SIWZ
oraz następujące dokumenty:
a)
wykaz wykonanych w okresie ostatnich trzech lat przed upływem
terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest
krótszy - w tym okresie, zamówień polegających na zabudowie
palników na instalacji o mocy min. 50 MWt zgodnie z warunkiem
zawartym w pkt. 5.2.2.1 ze wskazaniem:

-
opisu przedmiotu zamówienia (ogólny zakres dostaw urządzeń i ich
zabudowy) wraz ze wskazaniem jakiej mocy instalacji dotyczyła
realizacja zamówienia (zgodnie z pkt. 5.2.2.1)

-
terminu
realizacji
zamówienia
(termin
odbioru
przedmiotu
zamówienia),

-
nazwy i adresu zamawiającego;
na wzorze stanowiącym załącznik nr 5 do SIWZ.

b)
Dokumenty potwierdzające, że zamówienia wskazane w wykazie
(załączniku nr 5 do SIWZ) zostały należycie wykonane, a przedmiot

zamówienia odebrany przez zamawiającego. Dokumenty powinny
zawierać następujące informacje: (1) opis przedmiotu zamówienia tj.
opis wykonanych prac projektowych wraz z realizacją dostaw,
montażem, odbiorami i uruchomieniem na obiekcie,

(2) nazwę i
siedzibę zamawiającego, (3) terminy rozpoczęcia i zakończenia oraz
miejsce realizacji zamówienia. Dokumentami takimi mogą być
podpisane przez upoważnione osoby zamawiającego: referencje,
protokoły odbioru oraz każdy inny dokument wystawiony przez
odbiorcę wykonanego zamówienia, zawierający jego oświadczenie o
należytym wykonaniu zamówienia.”

W ofercie Konsorcjum przewidziano realizacjęmodernizacji wg którego przebudowie
miała ulec konstrukcja kotła w ten sposób,że miał on zostaćwyposażony w 4 palniki
umieszczone po jego jednej stronie, wyposażone w zapalarki gazowo-elektryczne.
Ponadto Konsorcjum załączyło do oferty wykaz zrealizowanych zamówień, w którym
wymieniono:
-
w pozycji 1 montaż6 palników gazowych o mocy 10 MW każdy, realizacja pod klucz,
z pełnym sterowaniem i wizualizacjąwykonany dla Zakładów Chemicznych „Police”
SA,
-
w pozycji 2 montaż15 palników o mocy zainstalowanej 300 MW moc spalania 258
MW w technologii niskoemisyjnej NOx wykonany dla Łukoil (Lukoil) Burgas.
Do oferty załączono pismo z dnia 25 maja 2011 r. wystawione przez Zakłady Chemiczne
Police SA potwierdzające, iżBitermo Complex s.c. dostarczyła w roku 2008 zamontowała i
uruchomiła 6 palników SAACKE GmbH oraz wskazano na zakres wykonanych prac, jak
równieżpotwierdzenie należytego i terminowego wykonania prac. Do oferty załączono także
pismo z dnia 25 maja 2011 r. od Bitermo Complex s.c. dotyczące tej samej dostawy, w
którym Bitermo Complex s.c. potwierdza, iżSAACKE GmbH w ramach współpracy jako
podwykonawca dostarczyła w roku 2008, zamontowała i uruchomiła 6 palników SAACKE
GmbH. Pismo wskazywało na zakres podwykonawstwa oraz potwierdzało należyte
wykonanie prac. Do oferty załączono także listęrealizacji zamówieńwykonanych przez
SAACKE GmbH oraz wskazano, iżna str. 6 tej listy znajduje sięrealizacja dla Zakładów
Chemicznych „Police” SA, a na stronie 4 dla Lukoil Burgas. Dodatkowo załączono także
pismo z dnia 27 maja 2011 r., w którym firma SAACKE GmbH zadeklarowała współpracęw
zakresie dokumentacji, dostawy, uruchomieniu instalacji i wsparciu technicznym.
Pismem z dnia 14 czerwca 2011 r. (FP/PO8273/2011) Zamawiający na podstawie art.
26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp wezwał Konsorcjum do uzupełnienia dokumentów potwierdzających

spełnianie warunków udziału w postępowaniu w zakresie posiadania doświadczenia. W
związku z przedłożonymi dokumentami Zamawiający wzywał do wyjaśnienia, jakie istnieją
stosunki prawne łączące Bitermo Service Sp. z o.o. i Bitermo Complex s.c. w rozumieniu
prawa zamówieńpublicznych – uprawniające wykonawcędo powołania sięna referencje
Zakładów Chemicznych „Police” SA wystawione dla Bitermo Complex s.c. oraz do złożenia
dokumentów potwierdzających stosunki prawne i/lub złożenie stosownego oświadczenia
tego podmiotu w rozumieniu ustawy Pzp. Ponadto prosił o wyjaśnienie rozbieżności
pomiędzy treściąlisty referencyjnej SAACKE GmbH za lata 2004-2011 a treściąreferencji
Zakładów Chemicznych „Police” SA w zakresie terminu realizacji przez wskazanie terminu
rozpoczęcia i zakończenia tej realizacji. W zakresie zamówienia wykonanego dla Lukoil
Burgas Zamawiający wskazywał, iżze złożonych dokumentów nie wynika, aby wykonawca
załączył referencje lub inne dokumenty (protokoły odbioru) zgodne z brzmieniem pkt 5.2.2.2.
SIWZ
zawierające
m.in.
wskazanie
lokalizacji,
terminu
wykonywania,
zakresu
przedmiotowego i zawierające oświadczenie o należytym wykonaniu zamówienia. Zauważał,
iżzałączony dokument prywatny (prezentacja firmy SAACKE GmbH na 8 Internacjonalną
KonferencjęModernizacja Kotłów w Polsce w dniach 3-4 marca 2011 r.) nie pochodzi od
Zamawiającego, a jedynie jest prezentacjąpochodzącąod wykonawcy. Zamawiający prosił
zatem o złożenie dokumentów potwierdzających należyte wykonanie wymienionego
zamówienia zgodnie z brzmieniem pkt 5.2.2.2. b) SIWZ, ponadto o złożenie wykazu firmy
SAACKE
GmbH
oraz
poświadczenia
podpisu
Pana
Norberta
Fritza
Schopf
przetłumaczonych na język polski, bowiem wykaz ten i poświadczenie zostały sporządzone
w języku angielskim.
Pismem z dnia 15 czerwca 2011 r. Konsorcjum uzupełniło złożone dokumenty o
referencje podwykonawcy – SAACKE GmbH w zakresie realizowanej inwestycji dla Lukoil
Burgas. W załączonych dokumentach podany był czas rozpoczęcia i zakończenia prac,
zakres oraz pozytywna opinia inwestora o należytym wykonaniu prac dotyczące objętego
zamówieniem zakresu. Załączył także podziękowania, jakie w trakcie realizacji wystosowano
do SAACKE GmbH po przeprowadzonych uruchomieniach. Załączył także wykaz prac
(inwestycji), które SAACKE GmbH wykonywała w latach 2004-2011 dla typu palników
przewidzianych do dostawy w ramach modernizacji kotła PTWM – 50 podpisany przez Pana
Norberta Schopf. W tłumaczeniu oświadczenia Spółki Naftowej Lukoil Energia i Gaz Bułgaria
z dnia 24 maja 2011 r. podpisanym przez Ogólnego Menedżera Elektrowni stwierdzono, iż
przedsiębiorstwo SAACKE Gmbh zaprojektowało, dostarczyło i uruchomiło 15 sztuk
palników DDG o mocy 20 MW, które zostały zamontowane na kotle parowym w rafinerii w
Burgas Bułgaria. Projekt został wykonany między 20 listopada 2009 r. a 10 czerwca 2010 r.,
zaśdostarczone wyposażenie pracuje bardzo dobrze od tego czasu. W zakresie referencji

Zakładów Chemicznych „Police" SA Konsorcjum wyjaśniło, iżnie starało sięwykazać
jakichkolwiek stosunków prawnych pomiędzy Bitermo Complex s.c. a Bitermo Service Sp. z
o.o. Celem było wykazanie, iżosoby zarządzające Bitermo Service Sp. z o.o. posiadają
bogate doświadczenie zawodowe zdobyte przy realizacjach pod klucz podobnych inwestycji.
Zrealizowane dotychczas we współpracy z SAACKE GmbH na terenie Szczecina inwestycje
to Zakłady Chemiczne „Police” SA oraz Bridgestone Stargard Szczeciński. Potwierdzająone,że współpraca z SAACKE GmbH nie jest dla tych osób pilotażową, incydentalną.
Dotychczasowe wspólne doświadczenia powinny byćdodatkowągwarancjąpoprawnego
przeprowadzenia modernizacji.
Zamawiający w oparciu o powyższe informacje w dniu 21 czerwca 2011 r. (znak
FP/PO8512/2011) wezwał Konsorcjum w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp do złożenia
dokumentu potwierdzającego,że podwykonawca zobowiązał siędo współpracy w
wykonywaniu przedmiotu zamówienia przy realizacji przedmiotowego postępowania
przetargowego (ze szczegółowym wskazaniem zakresu) w okresie jego wykonywania.
Zamawiający uznał bowiem,że z przedłożonego wraz z ofertąoświadczenia SAACKE GmbH
z dnia 27 maja 2011 r. nie wynika, aby podmiot ten jako podwykonawca zobowiązał siędo
wykonania przedmiotu zamówienia, lecz jedynie,że wyraża ogólnie deklaracjęwspółpracy,
nadto zbyt ogólnie wskazał zakres współpracy w szczególności w zakresie dokumentacji i
wsparcia technicznego. Zamawiający uznał zatem, iżnie wykazuje w wystarczający sposób
oddania do dyspozycji wykonawcy zasobów w zakresie wiedzy i doświadczenia, w trybie art.
26 ust. 2b ustawy Pzp.
Konsorcjum wraz z pismem z dnia 21 czerwca 2011 r. przedstawiło oświadczenie
SAACKE GmbH z dnia 21 czerwca 2011 r., w którym potwierdzono,że deklaracja z dnia 27
maja 2011 r. dotyczy modernizacji kotła w ramach niniejszego postępowania. Z
oświadczenia wynikało zobowiązanie do współpracy i wsparcia w zakresie wymienionych w
oświadczeniu prac (projekt, dostawa, dokumentacja techniczna, realizacja/budowa,
uruchomienie, przekazanie do eksploatacji), biorąc pod uwagęczas wymagany do realizacji
tego projektu.
W dniu 29 czerwca 2011 r. Odwołujący skierował do Zamawiającego pismo, w którym
wskazywał na swoje wątpliwości co do braku referencji Bitermo Complex s.c. czy Bitermo
Service Sp. z o.o. na cały zakres prac w dniu złożenia oferty. Deklaracja współpracy i
wsparcia przed podwykonawcę– SAACKE GmbH nie spełnia wymogu pisemnego
zobowiązania do oddania swoich zasobów, doświadczenia i potencjału Wykonawcom, którzy
zobowiązani sąpotwierdzićw ten sposób spełnienie warunku udziału w postępowaniu nie
później niżw dniu składania ofert (wg art. 22 i 26 ustawy Pzp), tj. na dzień30 maja 2011 r.

Zamawiający w piśmie z dnia 4 lipca 2011 r. (znak FP/PO8944/2011) skierowanym
do Odwołującego (będącym odpowiedziąna pismo Odwołującego z dnia 29 czerwca 2011 r.
znak DN/ZJ/832/2011), w którym, odpowiadając na wątpliwości Odwołującego odnośnie
braku referencji Bitermo Service Sp. z o.o. na cały zakres prac w dniu złożenia oferty,
informował,że referencje wystawione po dacie składania ofert, ale potwierdzające należyte
wykonanie prac mających miejsce przed ich składaniem modelowo odpowiadająnormie
zawartej w art. 26 ust. 3 zd. 2 ustawy Pzp, tj. potwierdzają,że Wykonawca legitymował się
wymaganym doświadczeniem jużw dniu składania ofert, a więc potwierdzająspełnienie
warunku udziału w postępowaniu w tej dacie (np. wyrok KIO z 29 lipca 2010 r. KIO/UZP
1464/10). W przypadku oświadczenia SAACKE GmbH złożonego z datą21 czerwca 2011 r.
Zamawiający wskazywał, iżnależy uznać,że dokument ten potwierdza dodatkowo
zobowiązanie podwykonawcy do współpracy przy wykonywaniu przedmiotu umowy
wyrażone w oświadczeniu SAACKE GmbH z dnia 27 maja 2011 r. Zamawiający uznawał, iż
Konsorcjum spełnia warunki udziału w postępowaniu.
Zamawiający ww pismem z dnia 14 czerwca 2011 r. (pkt I.1 pisma) wezwał
Konsorcjum w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp do wyjaśnienia treści złożonej oferty. W
związku z treściąpkt 3.1.2. d) SIWZ Zamawiający wskazywał, iżKonsorcjum, składając
ofertę, w opisie proponowanego rozwiązania zaoferowało zapłon palników przy pomocy
zapalarek elektryczno-gazowych (propan). Zwracał sięzatem o wyjaśnienie, czy
przewidziane
w
ofercie
zapalarki
elektryczno-gazowe
(propan)
są
zapalarkami
wysokoenergetycznymi,
nadto
czy
Konsorcjum
przewidziało
w
zakresie
oferty
zaprojektowanie i wykonanie – zgodnie z wymaganiami przepisów prawa, w tym odnośnych
dyrektyw i norm – pełnej instalacji do magazynowania i przesyłania gazu propan.
Zamawiający nie posiada instalacji gazowej.
W piśmie z dnia 15 czerwca 2011 r. Konsorcjum wyjaśniło, iżzaproponowało
rozwiązanie zgodne z wymaganiem SIWZ. Wyjaśniało, iżdla zapewnienia właśnie
skuteczności zapłonu bliskiej 100% istnieje kilka rozwiązańuzależnionych od mocy palników,
w których sązamontowane. Jeżeli sąto palniki o mocach poniżej 8MW i jednocześnie sąto
palniki bez tzw. atomizacji strumienia rozpylanego oleju opałowego, to wówczas stosuje się
najprostsze zapalarki wysokoenergetyczne (w uproszczeniu składające sięz transformatora i
elektrod zapłonowych), od których następuje zapłon mieszanki olejowo-powietrznej. Jeżeli
zatem proponowane przez Konsorcjum rozwiązanie polegałoby na prostym zastąpieniu
istniejących palników nowymi w ilości 12 sztuk i mocy każdego 4MW, zapłon następowałby
od iskry wytwarzanej na elektrodach zapłonowych i w wysokonapięciowym transformatorze.
W palnikach większych mocy, z systemami atomizacji strumienia rozpalanego oleju,
stosowane sązapalarki wysokoenergetyczne (zapłon od iskry) z pośrednim budowaniem

płomienia przez 2 do 3 sekund mieszankąpropanowo powietrzną. Zastosowanie zapalarki
wyposażonej jedynie w układ zapłonowy transformator-elektrody zapłonowe, dla dysz z
atomizacją– będzie skutkowało wydmuchiwaniem łuku poza strefęzapłonu i co za tym idzie,
małąskutecznośćzapłonu. W palnikach gazowych lub gazowo-olejowych jest to forma
palnika pilotującego. W związku z faktem,że w ramach przewidzianej przez Konsorcjum
modernizacji montowane sąpalniki olejowe o mocach 4x12 MW zastosowano zapalarki
wysokoenergetyczne z płomieniem pilotującym. Płomieńpilotujący uzyskiwany jest z butli 11
kg wchodzącej w skład instalacji palnikowej, stosowanych powszechnie w domach i
przemyśle. Dodawał, iżzużycie gazu jest niewielkie i wynosi 0,01m3/zapłon. Nie ma zatem
potrzeby budowania instalacji magazynowania gazu, wydzielania stref zagrożenia
wybuchem. Zaznaczono, iżZamawiający nie zastrzegł w SIWZ,że niedopuszczalne jest
stosowanie dodatkowego medium zwiększającego skutecznośćzapłonu. Palnik wyposażony
jest w system detekcji płomienia zasadniczego (ciągły). Zanik płomienia powoduje
natychmiastowe odcięcie dopływu oleju do palnika. Nie ma zatem niebezpieczeństwa
powstawania oparów i wybuchu niespalanego oleju. System detekcji płomienia obejmuje
równieżpłomieńpilotujący (czujnik jonizacji). Konsorcjum podkreślało, iżzaproponowane
palniki sąwyposażone w zapalarki wysokoenergetyczne, z układem kontroli płomienia i
skutecznościązapłonu
≥
90%. Zapewnił,że kompletna instalacja będzie spełniała odnośne
normy i dyrektywy dla zakresu objętego modernizacją.
Odwołujący pismem z dnia 29 czerwca 2011 r. (znak DN/ZJ/832/2011) wskazał
Zamawiającemu swoje zastrzeżenia równieżm.in. co do technicznych aspektów rozwiązania
zaproponowanego przez Konsorcjum. Wskazywał, iżw ofercie Konsorcjum nie znajdująsię
palniki spełniające kryterium SIWZ określającego sposób zapalania palników, tj. „Zapalanie
palników za pomocą zapalarek wysokoenergetycznych z układem kontroli płomienia
wyposażonych w system samo sprawdzania. Wymagana skuteczność pow. 90%”.
Odwołujący podnosił, iżzapalarka wysokoenergetyczna jest urządzeniem elektrycznym do
bezpośredniego zapalania głównych palników olejowych w tym na olej ciężki atomizowanych
parąlub powietrzem działającym na zasadzie cyklicznego rozładowania układu
pojemnościowego przez iskrownik wytwarzający iskręo bardzo dużej energii. Zauważał,że
urządzenia te sąprodukowane od kilkunastu lat przez różne firmyświatowe (Durag, Forney) i
zastosowane z potwierdzonąblisko 100% skutecznościązapłonu bezpośredniego w kilkuset
panikach na wielu instalacjach przemysłowych i kotłach energetycznych w Polsce
(wskazywał, iżdysponuje wykazem zastosowańForney’a z referencji własnych i IP&S).
Podnosił, iżzgodnie z Warunkami Urzędu Technicznego (WUDT-UC-PK:10.2003)
dotyczącymi wymagańpalników kotłowych w ppkt 2.9.4. jako urządzenia zapłonowe
wskazano: gazowo-elektryczne (rozwiązanie oferowane przez Konsorcjum), olejowo-

elektryczne i elektryczne (wymagane SIWZ). Z kolei w wymaganiach dotyczących
bezpieczeństwa systemów spalania i układów paliwowych dla urządzeńprzemysłowych do
procesów cieplnych zawartych w obowiązującej normie PN-EN 746-2 w pkt 3 zawarte są
definicje:
3.31
palnik zapłonowy: Palnik, którego płomieńzapala inny palnik,
3.57 palnik pilotujący: Palnik zapłonowy nie związany z palnikiem głównym, kontrolowany
niezależnie i będącyźródłem zapłonu dla palnika głównego,
3.58
płomieńpalnika pilotującego: Płomieńpalnika pilotującego służy do zapłonu
płomienia głównego.
3.75. paliwo rozruchowe: Paliwo dostarczane do pilota lub palnika głównego w małej ilości
w celu ustalenia głównego płomienia.
W pkt 5.3.2.10 powołanej wyżej normy dot. wymagańukładu zapłonu paliw ciekłych.
Znajduje siętam sformułowanie rozróżniające rodzaje zapłonów: tj. „Każdy bezpośredni
przyrząd zapłonowy (zapalarka wysokoenergetyczna według SIWZ) lub kombinacja
przyrządu zapłonowego i palnika zapłonowego (rozwiązanie zawarte w ofercie Konsorcjum)
w instalacjach zautomatyzowanych powinna stanowićintegralnączęśćukładu palnika
głównego.” PonieważZamawiający jednoznacznie określił w SIWZ,że zapalanie palników
ma sięrealizowaćza pomocązapalarek wysokoenergetycznych (bezpośrednio tym
przyrządem zapłonowym pkt 5.3.3.10), a nie palnikiem zapłonowym (pkt 3.31 ww normy),
którego płomieńzapala palnik główny (pkt 3.58) z wykorzystaniem paliwa rozruchowego (pkt
3.58), tylko oferta Odwołującego spełnia wymaganie zawarte w SIWZ. Odwołujący
wskazywał, iżjako producent dysponuje palnikami ze wszystkimi rodzajami zapłonu zgodnie
z ww warunkami i uprawnieniami UDT do ich wytwarzania spełniając normy dyrektywne i
przyjęła rozwiązanie zgodne z SIWZ. Wykaz ostatnio zrealizowanych zamówieńzawarty na
str. 9 oferty Odwołującego oraz referencje obejmujątylko fragment instalacji palnikowych
zmodernizowanych kotłów na oleje lekkie i ciężkie z zastosowanymi zapalarkami
wysokoenergetycznymi bez dodatkowych gazowych palników zapłonowych. Z ostrożności
przekazał wyniki pomiarów ITC Łódźpalników rozpałkowych Odwołującego zapalanych
wysokoenergetycznymi zapalarkami (bez instalacji propanowych) potwierdzające pewność
zapłonu 10/10 i dotrzymanie parametrów eksploatacyjnych. Zdaniem Odwołującego
odpowiedźKonsorcjum z dnia 15 czerwca 2011 r. mija sięz prawdąi wprowadza
Zamawiającego w błąd, ponieważpomija rozwiązania zapalania palników za pomocą
elektrycznych zapalarek wysokoenergetycznych, skutecznych w prawie nieograniczonych
mocach jednostkowych palników przekraczających nawet 30MW ze skutecznościązapłonu
zbliżonądo 100%, przyznając ostatecznie, iżoferuje rozwiązanie gazowo-elektryczne. W
przypadku wątpliwości mógł teżskierowaćzapytanie dodatkowe przed złożeniem oferty.

Pismem z dnia 4 lipca 2011 r. (będącym odpowiedziąna pismo Odwołującego z dnia
29 czerwca 2011 r. znak DN/ZJ/832/2011) Zamawiający poinformował Odwołującego, iżw
jego opinii rozwiązania zaproponowane przez Konsorcjum sązgodne z wymaganiami
technicznymi stawianymi w SIWZ. Zamawiający wyjaśnił, iżsformułował w SIWZ wymóg, aby
inicjowanie płomienia zapalającego odbywało sięza pomocązapalarki wysokoenergetycznej.
Natomiast rozwiązania techniczne dotyczące sposobu dalszego budowania płomienia i
zapewnienia gwarancji jego stabilności Zamawiający pozostawił wiedzy i doświadczeniu
wykonawców. Tym samym nie zawarł w SIWZ jakiegokolwiek zakazu stosowania medium
pośredniego w postaci gazu lub oleju w procesie budowania płomienia zapalającego palnika.
Zamawiający uznawał zatem, iżzaproponowane rozwiązanie jest zgodne z wymaganiami
technicznymi SIWZ.
Odwołujący podtrzymał swoje stanowisko co do niegodności zaproponowanego
rozwiązania w kolejnych pismach kierowanych do Zamawiającego, uznając, iżodpowiedź
Zamawiającego z dnia 4 lipca 2011 r. jest wewnętrznie sprzeczna i budząca wątpliwości,że
jej autor mógł niewłaściwie zinterpretowaćpojęcia techniczne. W piśmie z dnia 5 lipca 2011
r. (znak DN/ZJ/869/2011), wskazywał, iżw części technicznej SIWZ określony został sposób
„Zapalania palników za pomocązapalarek wysokoenergetycznych …”, jednoznacznie
określający,że Zamawiającyżąda, aby palnik (jego główny płomień) był zapalany
elektrycznym urządzeniem zdefiniowanym w normie PN-EN 746-2 pkt 5.3.2.10 i w
Warunkach Urzędu Technicznego (WUDT-UC-PK:10.2003 w ppkt 2.9.4), a nie od płomienia
pośredniego z palnika zapalającego (olejowego lub gazowego) inicjowanego w dalszej
kolejności zapalarkąwysokoenergetyczną. Powyższe rozwiązanie, zdaniem Odwołującego,
zostało błędnie zinterpretowane jako spełniające kryteria, pomimo iżw SIWZ nie ma mowy o
sposobie inicjowania płomienia zapalającego, ponieważtego płomienia miało nie być, jako
rozwiązanie wykluczone, a nie równoprawne czy alternatywne. SIWZ w ogóle nie odnosi się
do sposobu inicjowania płomienia zapalającego w palniku, a do sposobu zapalania płomienia
głównego. Odwołujący argumentował,że gdyby przyjąć, iżokreślenie to jest nieistotne, to
SIWZ mogłaby je pomijaći wówczas obie oferty mogłyby zostaćuznane za spełniające
kryteria, lecz nie dotyczy to przedmiotowej sytuacji. Podkreślał,że w rozwiązaniu
zaoferowanym przez Konsorcjum palnik (jego główny płomień) nie jest zapalany zapalarką
wysokoenergetyczną, a pośrednim płomieniem zapalającym z palnika zapłonowego.
Zamawiający pismem z dnia 18 lipca 2011 r. (znak FP/PO9501/2011 potwierdził
zgodnośćoferty Konsorcjum z wymaganiami SIWZ odnośnie przedmiotu zamówienia oraz
spełnienie przez Konsorcjum warunków uczestnictwa w postępowaniu.
Odwołujący pismem z dnia 19 lipca 2011 r. (znak DN/ZJ/977/2011) wskazywał, iżw
opisie przedmiotu zamówienia w pkt 3.1.1.b jest opracowanie projektu wykonawczego

modernizacji we wszystkich branżach (uzgodnionego z UDT). Odwołujący stwierdzał, iż
rozumie przez to,że odrębnym zagadnieniem pominiętym w SIWZ, a zapewne znanym
użytkownikowi kotła jest obowiązując procedura zgłoszenia kotła do lokalnego UDT przed
przeróbkąi badańdopuszczających go do eksploatacji po modernizacji z udziałem CLDT
Poznań. Odwołujący podnosił, iżjego wieloletnie doświadczenia oparte na współpracy z
UDT, a w szczególności Centralnym Laboratorium Dozoru Technicznego w Poznaniu, na
gruncie uzgadnianych dokumentacji projektowych i każdorazowym udziale w badaniach
odbiorczych zmodernizowanych kotłów na bazie kilkuset palników olejowych Odwołującego
zapalanych zapalarkami wysokoenergetycznymi amerykańskiej firmy Forney pozwalająna
podtrzymanie stanowiska,że rozwiązanie Konsorcjum winno byćodrzucone.

W oparciu o powyżej ustalony stan faktyczny, Izba zważyła co następuje.

Na wstępie Izba stwierdziła,że nie zachodziżadna z przesłanek skutkujących
odrzuceniem odwołania opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, odwołanie nie posiada
braków formalnych oraz został uiszczony od niego wpis. Izba nie uwzględniła argumentacji
Zamawiającego przedstawionej w odpowiedzi na odwołanie i podtrzymanej na posiedzeniu
przed Izbąco do zaistnienia przesłanki odrzucenia odwołania określonej w art. 189 ust. 2 pkt
7 tj. nieprzekazania kopii odwołania Zamawiającemu w terminie wskazanym w art. 180 ust. 5
ustawy Pzp z uwagi na nieprzekazanie kopiiżadnego z załączników złożonych wraz z
odwołaniem do Prezesa Izby. Okolicznościąbezspornąmiędzy stronami było, iżkopia
odwołania przekazana Zamawiającemu obejmowała wyłącznie 9 stron odwołania
zawierających jego zasadniczątreść, natomiast nie przekazano załączników, na które
powoływano sięw treści odwołania. Na podstawie dokumentacji postępowania
odwoławczego Izba ustaliła, iżdo odwołania wniesionego do Prezesa Izby w oryginale i
odpisie liczącego 9 stron zasadniczej treści załączono następujące załączniki:
1)
SIWZ , załącznik nr 1 do SIWZ Przedmiot zamówienia - CzęśćTechniczna,
2)
oferta Konsorcjum,
3)
oferta Odwołującego,
4)
pisma Odwołującego z dnia 29 czerwca 2011 r., 5 lipca 2011 r. oraz z 19 lipca 2011 r.
skierowane w toku postępowania o udzielenie zamówienia do Zamawiającego
informujące o nieprawidłowościach wynikających zdaniem Odwołującego z oferty
Konsorcjum,
5)
strona tytułowa instrukcji obsługi zapalarki wysokoenergetycznej HESI 90 EC,
6)
dokument „Pomiary instalacji palników rozpałkowych pyłowego kotła wodnego WP 200
z października 2010 r. dotyczący instalacji Odwołującego wydany przez Instytut

Energetyki Oddział Techniki Cieplnej „ITC” w Łodzi,
7)
pismo Konsorcjum z dnia 15 czerwca 2011 r. do Zamawiającego,
8)
pismo Zamawiającego z dnia 4 lipca 2011 r. i 18 lipca 2011 r. skierowane do
Odwołującego będące odpowiedziąna pismo z dnia 29 czerwca 2011 r. oraz 5 lipca
2011 r.,
9)
wyciąg z postanowieńnormy nr EN 746-2:1997,
10) wyciąg z Warunków UDT- UC-PK: 10.2003,
11)
wydruk oferty handlowej IP&S Sp. z o. o. z siedzibąw Lubiczowie obejmujący 1 stronę
pochodzącąze strony internetowej IP&S Sp. z o.o. dotyczący zapalarki
wysokoenergetycznej Forney HESI 90 EC,
12)
oświadczenie Lukoil Burgas z 24 maja 2011 r.,
13)
dowód uiszczenia wpisu,
14)
dowód przekazania kopii odwołania,
15)
odpis z KRS Odwołującego.
Niewątpliwie de lege lata obowiązek przekazania Zamawiającemu kopii odwołania
ma nie tylko walor informacyjny. Z uwagi na przewidzianąw art. 186 ust. 2 i 3 ustawy Pzp
możliwośćuwzględnienia przez Zamawiającego zarzutów odwołania, zapoznanie sięz
całościąmerytorycznego stanowiska Odwołującego przez Zamawiającego i wykonawców,
którzy mogązgłosićprzystąpienie do postępowania odwoławczego, ma istotne znaczenie.
Tylko poznanie całości wskazanych w odwołaniu okoliczności faktycznych i prawnych oraz
dowodów powołanych na etapie wnoszenia odwołania, pozwala bowiem na prawidłową
ocenęzarzutów. W wyniku dokonanej analizy Zamawiający może uwzględnićzarzuty
odwołania albo przygotowaćstanowisko zmierzające do ich oddalenia, wykonawcy biorący
udział w postępowaniu mogąpodjąćdecyzjęo zgłoszeniu przystąpienia oraz o ewentualnym
sprzeciwie wobec uwzględnienia zarzutów przez Zamawiającego. Zgodnie z art. 180 ust. 3
ustawy Pzp odwołanie powinno wskazywaćczynnośćlub zaniechanie czynności
zamawiającego, której zarzuca sie niezgodnośćz przepisami ustawy, zawieraćzwięzłe
przedstawienie zarzutów, określaćżądanie oraz wskazywaćokoliczności faktyczne i prawne
uzasadniające wniesienie odwołania.

Z kolei zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy
rozpoznawaniu odwołań
(Dz.U. Nr 48, poz. 280) odwołanie zawiera wskazanie okoliczności
faktycznych i prawnych uzasadniających wniesienie odwołania oraz dowodów na poparcie
przytoczonych okoliczności. Paragraf 4 ust. 1 pkt 10 ww rozporządzenia przewiduje, iż
odwołanie zawieraćmusi między innymi wykaz załączników. Zgodnie natomiast z § 4 ust. 2
powołanego rozporządzenia do odwołania dołącza się: dowód uiszczenia wpisu od
odwołania w wymaganej wysokości, dowód przesłania kopii odwołania zamawiającemu oraz

odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, pełnomocnictwo albo inny dokument potwierdzający
umocowanie do reprezentowania odwołującego. Z powyższej regulacji można wnosić, iż
określone dokumenty, w szczególności dowody na poparcie zarzutów zawartych w
odwołaniu, pomimo ich redakcyjnego wyodrębnienia jako załączniki mogąbyćuznawane
jako konstytuujące treśćodwołania, o których stanowi w art. 180 ust. 3 in fine ustawy Pzp
oraz wskazanie okoliczności faktycznych uzasadniających wniesienie odwołania i dowody
na poparcie przytoczonych okoliczności, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 8 ww
rozporządzenia. Ich poznanie przez Zamawiającego może miećzatem wpływ na ocenę
zarzutów merytorycznych odwołania i decyzjęZamawiającego. Równocześnie jednak,
zdaniem Izby, przepisu art. 189 ust. 2 pkt 7 ustawy Pzp nie powinno sięinterpretować
wyłącznie w sposób formalistyczny, a poprzez pryzmat celu, jakiemu ma on służyć. Tym
samym oceniając, czy w danym stanie faktycznym zachodzi ww przesłanka do odrzucenia
odwołania, niezbędnym jest zbadanie charakteru i znaczenia dowodowego nieprzekazanych
załączników. W niniejszej sprawie załączniki odwołania, które nie zostały przekazane
Zamawiającemu to w dużej mierze dokumenty i korespondencja stanowiące dokumentację
postępowania. W zakresie niedołączonej normy PN-EN 746-2 (w treści odwołania wskazano
PN-EN-746-2, lecz załączono wyciąg z normy oznaczonej jako EN-746-2:1997) Izba
wskazuje, iżw treści odwołania Odwołujący zacytował istotne z punktu widzenia jego
argumentacji definicje powołane w ww normie. Posiadając oznaczenie numeru normy oraz
znając jej treśćprzywołanąw odwołaniu, Zamawiający miał możliwośćzapoznania sięz
argumentacjąOdwołującego i oceny jej zasadności (także co do aktualności powołanych z
normy definicji), zaśwyciąg z normy stanowił wyłącznieśrodek dowodowy potwierdzający
przywołane bezpośrednio w treści odwołania jej brzmienie (brzmienie to było tożsame z treścią
wskazanąw odwołaniu). Brak wiedzy Zamawiającego o tym, z jakiej wersji normy Odwołujący
korzystał, posiłkując sięjej treściąna etapie odwołania, nie wpływał zatem w przesądzający
sposób na możliwośćpolemiki z Odwołującym, skoro zagadnieniem kluczowym stał sięfakt,
czy norma ta w ogóle ma zastosowanie w niniejszym postępowaniu. Znajomośćwersji normy
pozwalała zatem na ewentualne podniesienie dodatkowej argumentacji w razie ustalenia, iż
wersja załączona jest wersjąnieaktualną, lecz w ocenie Izby nie przesądzała o stanowisku
Zamawiającego względem odwołania. Podobnie odpowiednie regulacje wynikające z wyciągu
z Warunków UDT- UC-PK: 10.2003 zostały zacytowane w odwołaniu (pkt 2.9.4.). Ponadto
treśćwyciągu była Zamawiającemu znana, jakoże został on załączony do pisma
Odwołującego z dnia 29 czerwca 2011 r. Natomiast co do wydruku oferty handlowej IP&S Sp.
z o.o. w ocenie Izby w treści odwołania Odwołujący w sposób wystarczający dla merytorycznej
oceny przez Zamawiającego opisał zapalarki wysokoenergetyczne pozwalające, jego zdaniem,
spełnićzapotrzebowanie systemu zapłonu palników zaproponowanych przez Konsorcjum.
Wskazał tam zarówno dystrybutora (IP&S Sp. z o..o.), jak i producenta zapalarek (Forney), zaś

załączona oferta handlowa w istocie była 1-stronicowym wydrukiem ze strony internetowej.
Ponadto okoliczności, na jakie został powyższy dowód przedstawiony według Izby dotyczą
właściwie polemiki z zasadnościąi prawdziwościąuzasadnienia przedstawionego przez
Konsorcjum dla zaproponowanego przez siebie rozwiązania, a nie potwierdzająjego
zgodności lub nie z SIWZ. W ocenie Izby to, jakie względy powodowały Konsorcjum przy
podjęciu decyzji o wyborze określonego rozwiązania w istocie sąirrelewantne dla oceny jego
zgodności z SIWZ. Tym samym, zdaniem Izby, brak było podstaw dla uznania, aby w treści
załączników, które nie zostały przekazane znajdowały sięinformacje, których nieznajomośćnie
pozwalała na ocenęzasadności zarzutów odwołania i zajęcie merytorycznego stanowiska. Z
kolei powołany w treści odwołania dowód z opinii biegłego z zakresu instalacji palnikowych
kotłów stanowił jedynie wniosek o przeprowadzenie takiego dowodu przez Izbę. Dokument
„Pomiary instalacji palników rozpałkowych pyłowego kotła wodnego WP 200 z października
2010 r. wydany przez Instytut Energetyki Oddział Techniki Cieplnej „ITC” w Łodzi odnosił się
do instalacji Odwołującego i nie mógł byćuznany jako dowód z opinii biegłego powoływany na
poparcie twierdzeńo niezgodności zaproponowanego przez Konsorcjum rozwiązania z SIWZ.
Ponadto był to dokument znany Zamawiającemu (załącznik do pisma z 29 czerwca 2011 r.).
Odwołujący spełnia równieżprzesłanki wniesienia odwołania określone w art. 179
ust. 1 ustawy Pzp. Złożył ofertęuznanąprzez Zamawiającego za ważną, sklasyfikowanąna
drugim miejscu pod względem kryterium oceny ofert (cena). Ma on zatem możliwość
uzyskania zamówienia w sytuacji potwierdzenia sięzarzutów zawartych w odwołaniu, której
to możliwości na skutek podnoszonych naruszeńustawy Pzp został pozbawiony.
Izba uznała skutecznośćprzystąpienia Konsorcjum do postępowania odwoławczego
po stronie Zamawiającego z uwagi na spełnienie przewidzianych w art. 185 ust. 2 i 3 ustawy
Pzp warunków przystąpienia.
Izba zaliczyła w poczet materiału dowodowego dokumentacjępostępowania, w tym
protokół postępowania, ogłoszenie o zamówieniu, SIWZ, oferty Odwołującego i Konsorcjum,
pismo Zamawiającego z dnia 14 czerwca 2011 r. (znak FP/PO/8273/2011) wzywające do
wyjaśnieńi uzupełnienia dokumentów, pismo Konsorcjum z dnia 15 czerwca 2011 r.
stanowiące odpowiedźna wezwanie Zamawiającego, pismo Zamawiającego z dnia 21
czerwca 2011 r. znak: (znak FP/PO8512/2011), pismo Konsorcjum z dnia 21 czerwca 2011 r.
stanowiące odpowiedźna wezwanie Zamawiającego, pisma Odwołującego z dnia 29
czerwca (znak DN/ZJ/832/2011), 5 lipca (znak DN/ZJ/869/2011) i 19 lipca 2011 r. (znak
DN/ZJ/977/2011), pisma Zamawiającego do Odwołującego z dnia 4 lipca (znak
FP/PO8944/2011) i 18 lipca 2011 r. (FP/PO 9501/2011), zawiadomienie o wyborze
najkorzystniejszej oferty z dnia 19 sierpnia 2011 r., odwołanie, zgłoszenie przystąpienia do
postępowania odwoławczego, odpowiedźna odwołanie, pismo Urzędu Dozoru

Technicznego Oddział w Szczecinie znak UC-8124043 z dnia 9 września 2011 r. złożone
wraz z odpowiedziąna odwołanie, treśćnormy PN-EN 12952-8 październik 2005 „Kotły
wodnorurowe i urządzenia pomocnicze Część8: Wymagania dotyczące instalacji
paleniskowych na paliwa ciekłe i gazowe do kotłów”, treśćnormy PN-EN 267 czerwiec 2011
„Palniki automatyczne z wentylatorem na paliwo ciekłe”, wydruk ze strony internetowej IP&S
Sp. z o.o. zawierający ofertęhandlowąw zakresie zapalarek. Przedłożone przez
Konsorcjum: opinięwydanąprzez prof. US dr hab. EwęK. i dr Rafała S. z Zakładu
Etnolingwistyki i Kultury Języka Instytut Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytet
Szczeciński z dnia 9 września 2011 r. dotyczącąanalizy językowej postanowienia ppkt
3.1.2.d SIWZ oraz opinięwydanąprzez Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
Katedra
Techniki
Cieplnej
Zachodniopomorskiego
Uniwersytetu
Technologicznego
dotyczącązgodności oferty Konsorcjum z SIWZ z dnia 9 września 2011 r. będące opiniami
prywatnymi Izba uznała za stanowisko uczestnika,

który dla ich uwiarygodnienia odwołuje się
do autorytetu specjalistów. Izba odmówiła przeprowadzenia dowodu z przesłuchaniaświadka
Pana Piotra S., zgodnie ze sprecyzowanym przez Odwołującego wnioskiem, na okoliczność,
iżistniejąna rynku rozwiązania techniczne spełniające wymagania SIWZ, tzn. zapalarki
wysokoenergetyczne pozwalające osiągnąćskutecznośćzapłonu zgodnie z wymaganiami
SIWZ, jakoże Konsorcjum kwestionowało możliwośćspełnienia tych wymagańprzy
zastosowaniu rozwiązania Konsorcjum. Izba przeprowadzenie powyższego dowodu uznała
za zbędne dla rozstrzygnięcia sprawy, skutkujące jedynie zwłokąw przeprowadzeniu
postępowania. Konsorcjum nie kwestionowało bowiem obecności na rynku zapalarek
wysokoenergetycznych o określonych parametrach technicznych, natomiast ocena, czy
pozwalająone osiągnąćokreślonąskutecznośćzapłonu w ramach rozwiązania
zaproponowanego przez Konsorcjum, ma walor oceny eksperckiej parametrów technicznych,
co wykracza poza charakter dowodu z przesłuchaniaświadka jako dotyczącego faktów
istotnych dla oceny sporu. Ponadto, jak zostało to jużwskazane powyżej, okoliczność, czy
na rynku sądostępne zapalarki wysokoenergetyczne służące do bezpośredniego zapalania
palnika głównego o określonej mocy, w ocenie Izby, pozostaje bez istotnego znaczenia dla
rozstrzygnięcia sporu objętego niniejszym postępowaniem odwoławczym, jakoże motywacja
Konsorcjum co do wyboru zaproponowanego rozwiązania czy zasadnośćtwierdzeń
przekazywanych przez Konsorcjum Zamawiającemu jako uzasadnienie dla tegoż
rozwiązania nie ma znaczenia przesądzającego co do zgodności lub braku takiej zgodności z
SIWZ. Ponadto oferta ta została wskazana w załączonym do odwołania dokumencie, jak
równieżinformacja na temat zapalarek formy Forney stanowiła załącznik do pisma
Odwołującego z dnia 29 czerwca 2011 r. Izba odmówiła równieżprzeprowadzenia dowodu z
opinii biegłego z zakresu instalacji palnikowych na okoliczność, sprecyzowanąprzez
Odwołującego, braku spełnienia przez ofertęKonsorcjum wymagańSIWZ co do

wymaganego sposobu zapłonu, a mianowicie, czy dla biegłego jest czytelne i wynikające z
norm rozróżnienie pomiędzy zapłonem wysokoenergetycznym a zapłonem gazowo-
elektrycznym, jak równieżczy rozwiązanie zaproponowane w ofercie Konsorcjum jest
zgodne z wymaganiami SIWZ, a także, czy rozwiązanie Odwołującego jest z nimi zgodne, a
zatem która z ofert spełnia wymagania SIWZ. Izba uznała, iżpowołanie w tym zakresie
biegłego i przeprowadzenie dowodu z jego opinii nie jest konieczne dla rozstrzygnięcia
sprawy. Dla oceny zgodności z SIWZ oferty Konsorcjum niezbędne jest przede wszystkim
dokonanie wykładni spornego postanowienia SIWZ, tj. ustalenie, jaki można wywieśćsposób
jego rozumienia, z zastosowaniem reguł znaczeniowych i składniowych języka polskiego, jak
równieżz uwzględnieniem charakteru przedmiotowego zamówienia, w szczególności czy
znajduje uzasadnienie wykładnia zastosowana przez Konsorcjum, na której oparło następnie
zaproponowane przez siebie rozwiązanie. Nie jest bowiem sporne pomiędzy stronami, co
zostało przez każdąz nich zaoferowane, sporna jest natomiast okoliczność, czy wykładnia
SIWZ w odniesieniu do powołanego postanowienia pozwalała na przyjęcie, iżZamawiający
dopuścił różne modele zapłonu (także gazowo-elektryczny), byleby zapalanie palnika
nastąpiło z użyciem zapalarki wysokoenergetycznej, czy teżjedynym dopuszczonym
rozwiązaniem było zapalanie palnika głównego bezpośrednio i wyłącznie zapalarką
wysokoenergetyczną, bez możliwości stosowania jakiegokolwiek medium pośredniego (tu
gazu) w tym procesie (w istocie wyłącznie zapłon elektryczny). Uznanie bowiem, iżbrzmienie
SIWZ było na tyle niejednoznaczne,że pozwalało na wywiedzenie wniosku, iżzapalarka
wysokoenergetyczna miała byćbezwzględnie użyta w procesie zapalania palnika, jednak
nie było to tożsame z niedopuszczeniem innychśrodków współuczestniczących w procesie
zapalania palnika (np. propanu w celu zwiększenia stabilności zapłonu), tj. wyłączeniem
kombinowanych systemów zapłonu i poprzestaniu wyłącznie za zapłonie elektrycznym,
oznaczałoby, zgodnie z ustalonym w tym zakresie orzecznictwem odnośnie wykładni
wieloznacznych postanowieńSIWZ, niemożliwośćstwierdzenia naruszenia przez
Zamawiającego
ustawy
Pzp.
Utrwalone
jest
bowiem
stanowisko,
iż
niejasne,
niejednoznaczne czy pozwalające na różnąwykładniępostanowienia SIWZ musząbyć
interpretowane na korzyśćwykonawców. Gospodarzem postępowania jest Zamawiający,
wykonawcy działająw zaufaniu do niego i nie powinni ponosićnegatywnych konsekwencji
nie dośćprecyzyjnego ustalenia treści SIWZ. Nawet zatem gdyby intencjąZamawiającego
było, czemu stanowczo zaprzeczał, dopuszczenie zapalarki wysokoenergetycznej jako
jedynego, wyłącznego i bezpośredniegoźródła zapłonu dla palnika głównego, z wyłączeniem
jakichkolwiek mediów pośrednich, to powyższe intencje nie mogłyby miećznaczenia
decydującego dla bytu oferty wykonawcy, o ile nie znalazły wyrazu w jednoznacznym i
precyzyjnym postanowieniu SIWZ. Z kolei zasada równego traktowania wykonawców i
uczciwej konkurencji w postępowaniu wskazują, iżprzy interpretowaniu postanowieńSIWZ

należy co do zasady stosowaćliteralnąwykładnięjej treści, co zapobiega uznaniowości na
etapie oceny ofert wykonawców, którzy przystąpili do postępowania. Wobec tego przy
wykładni znaczenia postanowieńSIWZ należy kierowaćsięzwykłym znaczeniem słów,
wyrażeńi zwrotów, ustalonym z uwzględnieniem reguł znaczeniowych i składniowych języka
polskiego (por. wyrok KIO z dnia 27 maja 2011 r. KIO 1024/11). Tym samym, zdaniem Izby,
kluczowa dla oceny, czy oferta Konsorcjum może byćuznana za sprzecznąz treściąSIWZ i
podlegaćodrzuceniu, jest wykładnia spornego postanowienia SIWZ, co wymaga przede
wszystkim analizy językowej, do czego nie sąniezbędne wiadomości specjalne
uzasadniające koniecznośćposłużenia siędowodem z opinii biegłego z zakresu instalacji
palnikowych. Odrębnośćzastosowanych rozwiązańprzez Odwołującego oraz ich charakter
nie sąsporne ani nie budząwątpliwości. Osiąsporu jest dopuszczalny sposób rozumienia
ppkt 3.1.2. d) SIWZ. Z kolei ocena wniosków wywiedzionych z dokonanej wykładni, istotna
dla dalszego bytu oferty w postępowaniu, ma wymiar oceny prawnej i także nie wymaga
wiadomości specjalnych i oparcia jej na opinii biegłego.
Biorąc pod uwagęzgromadzony w sprawie materiał dowodowy, jak również
oświadczenia i stanowiska stron i uczestnika postępowania, Izba uznała, iżodwołanie nie
zasługuje na uwzględnienie. Nie potwierdziły siębowiem zarzuty naruszenia przepisów
ustawy Pzp wskazane w odwołaniu.
Izba nie podziela argumentacji Odwołującego odnośnie zarzutu naruszenia przez
Zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. Zdaniem Izby wykładnia językowa
postanowienia ppkt 3.1.2. d) SIWZ „zapalanie palników za pomocą zapalarek
wysokoenergetycznych
z
układem
kontroli
płomienia
wyposażonych
w
system
samosprawdzania. Wymagana skuteczność zapłonu
≥
90%” nie uzasadnia stanowiska, iż
Zamawiający dopuszczał dla oferowanych palników wyłącznie elektryczne urządzenie
zapłonowe palnika głównego poprzez użycie jako bezpośredniego i wyłącznego medium
zapalarki wysokoenergetycznej. Wykładnia językowa powyższego postanowienia prowadzi do
wniosku, iżzapalanie (rozumiane jako inicjacja płomienia) palników nastąpićma z
wykorzystaniem zapalarki wysokoenergetycznej, przy czym Zamawiający nie ograniczył
treściąSIWZ w sposób wyraźny i jednoznaczny, iżzapalarka wysokoenergetyczna ma być
wykorzystana jako jedyne i bezpośrednieźródło zapłonu dla palnika głównego. SIWZ nie
zawiera wyłączenia zastosowania medium pośredniego (tu propanu) w procesie zapalania
palnika głównego. Zdaniem Izby Odwołujący w sposób nieuprawniony interpretuje określenie
„przy pomocy zapalarek wysokoenergetycznych” jako tożsame ze sformułowaniem
bezpośrednio i wyłącznie przy użyciu zapalarek wysokoenergetycznych. Wyrażenie „za
pomocą” oznacza przy użyciu czegoś(tu zapalarki wysokoenergetycznej), ale nie niesie per se
treści, iżnarzędzie, którego należy użyć, winno byćjedynym i wyłącznym. Izba podziela w tym

zakresie rozważania i konkluzje wynikające z pisma - opinia wydana przez prof. US dr hab.
EwęK. i dr Rafała S. z Zakładu Etnolingwistyki i Kultury Języka Instytut Polonistyki i
Kulturoznawstwa Uniwersytet Szczeciński z dnia 9 września 2011 r. dotycząca analizy
językowej treści postanowienia ppkt 3.1.2.d SIWZ. Opinia ta mająca jako opinia prywatna
jedynie walor stanowiska uczestnika zawiera jednak, zdaniem Izby, spójny, logiczny,
wynikający z wnikliwej i rzeczowej analizy semantycznej ww postanowienia SIWZ wywód.
Ponadto sam Zamawiający wskazywał, iżjego intencjąnie było dopuszczenie wyłącznie
jednego sposobu zapłonu, lecz podkreślenie, aby w procesie zapalania wykorzystane były
zapalarki wysokoenergetyczne, ponieważw dotychczasowym rozwiązaniu do zapłonu
stosowano zapalarki wysokonapięciowe. Tym samym konkluzja Odwołującego, iżpoprzez
takie sformułowanie Zamawiający chciał podkreślićzmianęsposobu zapłonu z gazowo-
elektrycznego na elektryczny nie znajduje jednoznacznego potwierdzenia ani w treści SIWZ
ani przywołanych przez Zamawiającego okolicznościach faktycznych, co do których
Odwołujący nie przedstawił dowodu przeciwnego ani im nie zaprzeczał. Tym samym
stanowczy wniosek, iżniedopuszczalne jest rozwiązanie zaproponowane przez Konsorcjum
nie może byćz treści SIWZ wywiedziony. Zgodnie z opisem zaproponowanego rozwiązania
(zawartym w opinii wydanej przez Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Katedra
Techniki Cieplnej Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego dotyczącą
zgodności oferty Konsorcjum z SIWZ z dnia 9 września 2011 r. i potwierdzonym na
rozprawie) Konsorcjum zaproponowało do zapalania palnika głównego zintegrowaną
zapalarkęzłożonąz zapalarki podstawowej gazu i zapalarki wysokoenergetycznej. Do inicjacji
płomienia wykorzystywana jest energia z iskry wytwarzanej przez zintegrowanąkońcówkę
zapalarki wysokoenergetycznej, od iskry następuje zapłon propanu i jego spalanie. Po
osiągnięciu określonej mocy płomienia uruchamiany jest palnik główny. Zamawiający nie
sprecyzował, co rozumie przez pojęcie zapalarki wysokoenergetycznej, nie wskazał również, iż
zastosowana może byćwyłącznie zapalarka typu elektrycznego, czy teżże wyłączone są
urządzenia typu kombinowanego (zintegrowane). Nie wskazał równieżwyłącznie
dopuszczalnego typu urządzenia zapłonowego. Przywoływane przez Odwołującego definicje
wynikające z normy PN–EN 746-2 nie mogąbyćuwzględnione przez Izbę, ponieważjak
wynika z pisma Urzędu Dozoru Technicznego z dnia 9 września 2011 r. właściwąw tej mierze
normąjest PN – EN 12952-8. Sam Odwołujący potwierdził, iżprojektowanie rozwiązania musi
byćdokonane zgodnie z ww normą. W ocenie Izby skoro na etapie projektowania, a potem
odbioru wykonawca jest związany normąPN-EN 12952-8, to ta sama norma znajduje
zastosowanie także na etapie ofertowania. Stąd siatka pojęciowa używana w normie PN-EN
746-2 jest nieadekwatna na poparcie argumentacji Odwołującego, skoro norma ta nie znajduje
w tym przypadku zastosowania. Izba nie podziela stanowiska Odwołującego, iżw razie braku
stosownych definicji w normie właściwej dopuszczalnym jest posiłkowe stosowanie definicji

zawartych w normie przedmiotowo zbliżonej. Ponadto dodatkowo można podnieść, iżz
powszechnie
dostępnychźródeł
wynika
(strona
internetowa
Polskiego
Komitetu
Normalizacyjnego), iżnorma PN-EN 746-2 uległa zmianie w 2010 r., zaśOdwołujący
posługiwał sięjej brzmieniem w wersji z 1997 r. (w piśmie z 29 czerwca 2011 r. wskazał z kolei
na wersjęz lutego 2000 r., ale załączył jedynie stronętytułową). Nie można zatem mieć
pewności, czy odwoływał siędo jej aktualnej treści w zakresie powoływanych sformułowań.
Powyższe także osłabia argumentacjęOdwołującego. Norma PN-EN 12952-8 dopuszcza
urządzenie zapłonowe gazowo- elektryczne, olejowo-elektryczne i elektryczne, zatem
rozwiązaniu nie można zarzucićniezgodności z właściwąnormąTym samym skoro
interpretacja SIWZ przy użyciu reguł gramatycznych, znaczeniowych i logicznych pozwala na
ustalenie, iżz ww postanowienia można wyprowadzićkilka poprawnych, zgodnych z
przepisami i właściwymi normami rozwiązanie, to zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, takie
postanowienie SIWZ musi byćwykładane na korzyśćwykonawców, którzy działali w zaufaniu
do Zamawiającego oraz trudno tu mówićo niezgodności oferty z treściąSIWZ (por. np. wyrok
KIO z dnia 14 września 2009 r. KIO/UZP 1086/09).
Ponadto Odwołujący (str. 4 i 5 odwołania) wskazywał na niegodnośćrozwiązania
zawartego w ofercie Konsorcjum z wymaganiami SIWZ w zakresie wykorzystania
dotychczasowej budowy instalacji kotła. Zarzut ten nie został w treści odwołania rozwinięty, lecz
wnioskowaćmożna, iżprzedmiotem zarzutu jest zastosowanie siędo pkt 3.1.2. f) SIWZ, tj.
wykorzystanie, o ile będzie to możliwe istniejących odgięćw komorze paleniskowej. Izba
zauważa, iżz treści przedmiotowego postanowienia SIWZ jednoznacznie wynika, iż
wykorzystanie istniejących odgięćnie było warunkiem bezwzględnym, na co wskazuje określenie
„o ile będzie to możliwe”. Zamawiający w tym zakresie nie narzucił wykonawcom wiążącego
wymogu.
W ocenie Izby nie potwierdził siętakże zarzut naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy
Pzp poprzez uznanie przez Zamawiającego,że Konsorcjum wylegitymowało sięreferencjami
wymaganymi do udziału w postępowaniu, podczas gdy referencje dołączone do oferty
dotyczyły odrębnych od Wykonawców – członków Konsorcjum podmiotów. Z SIWZ ppkt
5.2.2.1. wynika, iżwarunek wiedzy i doświadczenia obejmował wykazanie,że w okresie
ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia
działalności jest krótszy - w tym okresie, Wykonawcy wykonali co najmniej jedno zamówienie
polegające na: zaprojektowaniu, dostawie, zabudowie, uruchomieniu oraz przekazaniu do
eksploatacji palników olejowych lub gazowych na instalacji o mocy min. 50 MWt. Tym
samym jużjedno zamówienie zgodne z treściąww opisu sposobu dokonywania oceny
spełnienia warunku udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia wraz z
potwierdzeniem jego należytego wykonania wystarczało dla uznania, iżwarunek

uczestnictwa w postępowaniu został przez Wykonawcęspełniony. Wykonawca w celu
wykazania spełnienia przez siebie warunków udziału w postępowaniu mógł oczywiście
posłużyćsięuprawnieniem przewidzianym w art. 26 ust. 2b ustawy Pzp.
-
w pozycji 1 montaż6 palników gazowych o mocy 10 MW każdy, realizacja pod klucz,
z pełnym sterowaniem i wizualizacjąwykonany dla Zakładów Chemicznych „Police”
S.A.,
-
w pozycji 2 montaż15 palników o mocy zainstalowanej 300 MW moc spalania 258
MW w technologii niskoemisyjnej NOx wykonany dla Łukoil (Lukoil) Burgas.
Spółka SAACKE GmbH uczestniczyła w wykonywaniu obydwu ww zamówień– w pierwszym
jako podwykonawca Bitermo Complex s.c., drugim – wykonawca zamówienia na rzecz
zamawiającego Lukoil Bugas. Jak wynika z całokształtu postępowania i przedłożonych przez
Konsorcjum dokumentów spółka SAACKE GmbH – była podmiotem udostępniającym
Konsorcjum swoje zasoby w zakresie wiedzy i doświadczenia w trybie art. 26 ust. 2b ustawy
Pzp.
Dokumentem
stanowiącym
o
udostępnieniu
zasobów
i
zobowiązaniu
do
współuczestnictwa w realizacji zamówienia jest zarówno oświadczenie SAACKE GmbH z dnia
27 maja 2011 r., jak i z dnia 21 czerwca 2011 r. przedłożone na wezwanie Zamawiającego,
który uznał pierwotne oświadczenie za niewystarczające. Odwołujący w swoich wywodach
okolicznośćzłożenia takich dokumentów przez Konsorcjum pomija. Uprawnienie do
skorzystania z zasobów innego podmiotu w celu wykazania wiedzy i doświadczenia wynika
jednoznacznie z treści ustawy Pzp, a także SIWZ. Zgodnie z art. 26 ust. 2b ustawy Pzp
Wykonawca może polegaćna wiedzy i doświadczeniu, potencjale technicznym, osobach
zdolnych do wykonania zamówienia lub zdolnościach finansowych innych podmiotów,
niezależnie od charakteru prawnego łączących go z nimi stosunków. Wykonawca w takiej
sytuacji zobowiązany jest udowodnićzamawiającemu, iżbędzie dysponował zasobami
niezbędnymi do realizacji zamówienia, w szczególności przedstawiając w tym celu pisemne
zobowiązanie tych podmiotów do oddania mu do dyspozycji niezbędnych zasobów na okres
korzystania z nich przy wykonaniu zamówienia. Podmiotem udostępniającym wykonawcy
zasoby w trybie tego przepisu może byćpodwykonawca. Odwołujący nie kwestionuje
oświadczeńz 27 maja i 21 czerwca 2011 r., które zostały przedłożone w celu wykazania,że
Konsorcjum będzie dysponowało zasobami SAACKE GmbH przy realizacji przedmiotowego
zamówienia. Przedłożenie referencji udzielonych SAACKE GmbH, bądźprzez bezpośredniego
zamawiającego (Lukoil) bądźzamawiającego, dla którego spółka SAACKE GmbH była
podwykonawcą(Bitermo Complex s.c.) jest prawidłowe. Brak bowiem uzasadnienia prawnego
dla stanowiska,że referencje nie mogąbyćwystawiane przez kogokolwiek innego poza
inwestorem. Ustawodawca nie ograniczył kręgu podmiotów uprawnionych do wystawiania

dokumentów potwierdzających należyte wykonanie usług. Wykonawca ma prawo potwierdzić
należyte wykonanie usługi, jakązlecił swemu podwykonawcy. Podmiot, który wykonanie
usługi zlecił i odebrał jest bowiem władny ocenićnależyte wykonanie zobowiązań
wynikających z umowy (por. wyrok Zespołu Arbitrów dnia 30 sierpnia 2005 r., sygn. akt
UZP/ZO/0-2353/05, wyrok KIO z dnia 26 marca 2009 r. KIO/UZP 315/09). Do oferty
załączono referencje dla Bitermo Complex s.c. jako bezpośredniego wykonawcy zamówienia,
jak i referencje Bitermo Complex s.c. dla podwykonawcy w ramach tego projektu - SAACKE
GmmbH. Odwołujący nie wykazał, na czym polega nieprawidłowośćprzedłożonych
dokumentów, skoro SAACKE GmbH było podmiotem, z którego zasobów Konsorcjum
korzystało w celu wykazania spełnienia warunku wiedzy i doświadczenia, a zatem zasadnym
jest przedstawienie referencji dla tegożpodmiotu. Tym samym brak powiązania pomiędzy
spółkącywilnąa Konsorcjum nie oznacza niewykazania spełnienia warunku udziału w
postępowaniu, jakoże podmiotem udostępniającym zasoby w zakresie wiedzy i doświadczenia
jest SAACKE GmbH, a nie Bitermo Complex s.c.
Odwołujący nie kwestionował natomiast jednoznacznie zakresu przedmiotowego
zamówienia wykonanego przez SAACKE GmbH jako podwykonawcęz punktu widzenia jego
zgodności z treściąopisu sposobu dokonywania oceny spełniania warunku udziału w
postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia. Wprawdzie na rozprawie podnosił, iżmiał
wątpliwości co do przedmiotu zamówienia, jednak ani w treści odwołania ani na rozprawie
zarzut w tym zakresie nie został jednoznacznie postawiony. Odwołujący nie powoływał także
szczegółowej argumentacji na jego poparcie. Zgodnie z treściąart. 192 ust. 7 ustawy Pzp
Izba nie jest władna orzekaćo zarzutach, które nie zostały zawarte w odwołaniu. Na zarzut
składa sięnie tylko wskazanie naruszenia określonego przepisu ustawy Pzp, lecz również
uzasadnienie faktyczne przedstawiane na poparcie ww naruszenia.
Zarzut, iżw liście referencyjnej dotyczącej realizacji wykonanych przez SAACKE
GmbH zawarte zostało oświadczenie (tabela),że spółka ta wykonywała podobne zamówienia,
lecz nie zostały przedstawione przez Konsorcjum same listy referencyjne potwierdzające
wykonanie przez Konsorcjum zamówieńwg oczekiwańZamawiającego jest niejasny i nie
został doprecyzowany w toku postępowania przed Izbą. Powyższa lista zamówieńbędąca
oświadczeniem SAACKE GmbH nie ma bowiem znaczenia przesądzającego dla uznania, iż
warunek wiedzy i doświadczenia został spełniony. W przedmiotowym zakresie istotny jest
wykaz zamówieńbędący oświadczeniem Konsorcjum oraz dokumenty potwierdzające
należyte wykonanie zamówieńwskazanych w wykazie. Przedłożenie tej listy nie oznacza
zatem,że Konsorcjum winno przedstawićreferencje potwierdzające realizacjęwszystkich
zamówień, które sięna niej znajdują.

Odwołujący kwestionował oświadczenie wystawione Konsorcjum przez Lukoil Burgas z
dnia 24 maja 2011 r., wskazując, iżnie został tam zawarty podpis jakiejkolwiek osoby
działającej imieniem powołanej spółki. Izba podziela w tym zakresie stanowisko prezentowane
przez Zamawiającego w odpowiedzi na odwołanie. Dokument referencji jest oświadczeniem
wiedzy, a nie oświadczeniem woli, dlatego nie musząbyćone podpisane przez osoby
uprawnione do reprezentowania danego podmiotu. Uprawnienie do podpisywania tego
rodzaju dokumentów wynika często z wewnętrznych uregulowańjednostki wiążących sięz
przyjętym podziałem zadań. Odwołujący wżaden sposób nie wykazał, aby osoba
podpisująca referencje była osobąnieupoważnioną. Nie udowodnił też,że informacje
zawarte w ww dokumencie nie odpowiadająprawdzie czy teżjest on niewiarygodny. W treści
odwołania nie postawił innych zarzutów, które mogłyby wpływaćna ocenęprawidłowości
powyższego dokumentu.
Izba podkreśla, iżdla potwierdzenia spełnienia warunku w zakresie wiedzy i
doświadczenia wystarczające było wykazanie jednego zamówienia zgodnego z treścią
warunku, a Odwołujący nie zdołał dowieść, aby zamówienia referencyjne wskazane w
wykazie czy dokumenty przedłożone na potwierdzenie ich należytego wykonania były
obarczone wadami skutkującymi wnioskiem, iżKonsorcjum nie wykazało spełnienia warunku
wiedzy i doświadczenia wymaganego w postępowaniu.
Wobec powyższego Izba nie stwierdziła naruszenia przez Zamawiającego art. 24 ust.
2 pkt 4 ustawy Pzp powołanego w odwołaniu.
Izba uznała zatem, iżnie zachodząpodstawy do uwzględnienia odwołania na
podstawie art. 192 ust. 2 ustawy Pzp. Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w
sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku,
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 3 pkt 1 i
ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238), uwzględniając poniesione
przez Zamawiającego koszty wynagrodzenia pełnomocnika w wysokości 3.600 zł wynikające
z przedłożonej do akt sprawy faktury, jak równieżkoszty dojazdu w wysokości 977,96 zł na
podstawie przedstawionych biletów PKP i faktury za nocleg w hotelu (1 osoba). Izba nie
uwzględniła natomiast wniosku o zasądzenie kosztów noclegu pozostałych 2 osób w
analogicznej wysokości, ponieważnie zostały przedstawione rachunki dokumentujące
poniesienie wydatku. Przyczyna niedysponowania powyższym rachunkiem (sposób rozliczeń
z hotelem) pozostaje irrelewantna dla możliwości jego zasądzenia zgodnie z § 3 pkt 2 ww

rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).

Przewodniczący:

Wcześniejsze orzeczenia:

Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

Najnowsze orzeczenia

Najnowsze przetargi

Najnowsze wyniki przetargów

Kodeksy

Pokaż wszystkie