rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2009-09-14
rok: 2009
data dokumentu: 2009-09-14
rok: 2009
sygnatury akt.:
KIO/UZP 1120/09
KIO/UZP 1120/09
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Renata Tubisz Członkowie: Jolanta Markowska, Sylwester Kuchnio Protokolant: Magdalena Pazura
Przewodniczący: Renata Tubisz Członkowie: Jolanta Markowska, Sylwester Kuchnio Protokolant: Magdalena Pazura
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2009 r. w Warszawie odwołania
wniesionego przez Lesława Rubika prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą
R2 Biuro Projektów Lesław Rubik, 50-044 Wrocław, ul. Piłsudskiego 23 od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego Muzeum Miedzi w Legnicy, 59-220 Legnica, ul.
Partyzantów 3 protestu z dnia 9 lipca 2009 r.
wniesionego przez Lesława Rubika prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą
R2 Biuro Projektów Lesław Rubik, 50-044 Wrocław, ul. Piłsudskiego 23 od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego Muzeum Miedzi w Legnicy, 59-220 Legnica, ul.
Partyzantów 3 protestu z dnia 9 lipca 2009 r.
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża Lesława Rubika prowadzącego działalność
gospodarczą pod firmą R2 Biuro Projektów Lesław Rubik, 50-044 Wrocław, ul.
Piłsudskiego 23
i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości 4462 zł
00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta sześćdziesiąt dwa złote zero groszy) z
kwoty wpisu uiszczonego przez Lesława Rubika prowadzącego działalność
gospodarczą pod firmą R2 Biuro Projektów Lesław Rubik, 50-044
Wrocław, ul. Piłsudskiego 23,
2)
dokonaćwpłaty kwoty 00 zł 00 gr (słownie: XXX) przez XXX na rzecz XXX,
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu XXX,
3)
dokonaćwpłaty kwoty 00 zł 00 gr (słownie: XXX) przez XXX na rzecz Urzędu
ZamówieńPublicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4)
dokonaćzwrotu kwoty 10 538 zł 00 gr (słownie: dziesięćtysięcy pięćset
trzydzieści osiem złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu
ZamówieńPublicznych na rzecz Lesława Rubika prowadzącego
działalność gospodarczą pod firmą R2 Biuro Projektów Lesław Rubik,
50-044 Wrocław, ul. Piłsudskiego 23.
U z a s a d n i e n i e
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
20009/S 130-189114 w dniu 10.07.2009r.
Przedmiotem konkursu jest opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej dla
przedsięwzięcia p.n. "Modernizacja i rozbudowa budynków Muzeum Miedzi przy ul.
Partyzantów iśw. Jana w Legnicy oraz przyległego do nich lapidarium".
Zamawiającym jest Muzeum Miedzi w Legnicy, ul. Partyzantów nr 3, 59-220 Legnica, a
Organizatorem konkursu jest Stowarzyszenie Architektów Polskich Odział we Wrocławiu,
Rynek Ratusz 25,50-101 Wrocław, zwany dalej „Zamawiającym”.
Dnia 29.07.2009 r. Lesław Rubik „R2 Biuro Projektów" ul. Piłsudskiego 23 50-044 Wrocław
zwany dalej „Odwołującym” złożył odwołanie.
W złożonym odwołaniu Odwołujący domaga sięunieważnienia postępowania konkursowego,
z powodu nie przestrzegania zapisów Regulaminu konkursowego i przepisów powszechnie
obowiązujących przy ocenie i wyborze najlepszej pracy konkursowej.
Z uwagi na odtajnienie prac po wyborze najkorzystniejszej pracy niemożliwy jest wybór
ponowny najlepszej pracy konkursowej, gdzie ustawowązasadąjest utajnienie prac w
trakcie ich oceny i wyboru.
Zarzuty pod adresem prac Sądu Konkursowego i zatwierdzenia wyników jego pracy przez
Zamawiającego przedstawiająsięnastępująco.
Zarzut dotyczący udziału w pracach Sądu Pani sędzi arch. Jadwigi Łopusiewicz pełniącej
funkcjęArchitekta Miejskiego.
Zamawiający zatwierdza rozstrzygnięcie konkursu dokonane przez sąd konkursowy (art. 114
pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówieńpublicznych – Dz. U. j.t. 2007 r. Nr
2007 r. Nr 223 poz.1655 z późn. zm. zwanej dalej „pzp”), po uprzednim sprawdzeniu
poprawności i legalności prac sądu. Obowiązek sprawowania nadzoru nad sądem
konkursowym w zakresie zgodności konkursu z przepisami ustawy i regulaminem konkursu,
który sam ustala (art. 114 w zw. z art. 112 ust. 2 pzp) ma charakter bezwzględny. Powołanie
sądu konkursowego oraz określenie organizacji, składu i trybu pracy sądu konkursowego jest
obowiązkiem zamawiającego, który musi przestrzegaćwymogów ustawowych. W zakresie
składu sądu konkursowego znaczenie ma treśćart. 112 ust. 3, 4 i 5 pzp. Dla oceny
zasadności oddalenia zarzutu protestującego dotyczącego składu sądu podczas pierwszego
dnia obrad sądu, zasadnicze znaczenie ma treśćart. 113 ust. 3 pzp, który bezwzględnie
nakazuje aby sąd składał sięz minimum 3 osób oraz oświadczenie zamawiającego o
ustaleniu składu (liczebności i składu osobowego) sądu konkursowego. Wbrew twierdzeniom
zamawiającego określił on skład sądu konkursowego na 7 imiennie wskazanych osób, w tym
wskazał równieżósmego-rezerwowego-członka sądu. Postąpił więc w granicach
upoważnienia ustawowego i zgodnie z nim. Swojądecyzjąpowołał ciało (organ pomocniczy),
które występuje jako jeden organ -sąd konkursowy. Ma więc znaczenia czy sąd obraduje w
całym i imiennie oznaczonym składzie, bo jest jednym organem kolegialnym. Argumentacja
zaprezentowana przez zamawiającego,że skoro sędziów podczas obrad pierwszego dnia
było więcej niż3 to nie możemy mówićo wadliwości działania takiego organu, jest chybiona
równieżi z tego powodu,że kierując siętąsamąlogiką, gdyby pierwszego dnia zamiast
imiennie powołanego sędziego brała w obradach udział inna osoba, nie wymieniona w
regulaminie, to równieżnie mamy do czynienia z wadliwościąprac sądu konkursowego, bo
przecieżustawa nie wskazuje z imienia i nazwiska składu sądu. Takie rozumowanie jest
oczywiście nie akceptowalne jużna pierwszy rzut oka. Dlaczego więc zamawiający
akceptuje pracętegożorganu w pomniejszonym składzie?. Brak określenia quorum w
regulaminie, wbrew twierdzeniom zamawiającego, oznacza właśnie to,że cały skład sądu
konkursowego musi braćudział w obradach i podejmowaćdecyzje dot. kwalifikacji i oceny
prac. Nie można bowiem domniemywać,że quorum to jest trzech sędziów (bo takie
minimum przewiduje ustawa), skoro zamawiający nie ustalił tego w regulaminie. Bezspornie
sędzia Jadwiga Ł. nie brała udziału w pracach sądu konkursowego pierwszego dnia obrad
tegożsądu. Bezspornie tego dnia sędziowie dokonywali omówienia, analizy i oceny
złożonych prac, wyłaniając prace do dalszej oceny. Pani Jadwiga Ł. nie miałażadnego
udziału (głosu) podczas tych decyzji i nie można zgodzićsięz zamawiającym,że jej
nieobecnośćnie miała lub co najmniej nie mogła miećwpływu na obrady.
Odwołujący podtrzymuje więc zarzut,że sąd konkursowy obradował i podejmował decyzje w
niewłaściwym składzie. Stanowczo sprzeciwia sięrównieżtwierdzeniu zamawiającego,że
„zapoznanie sędzi Ł. z pracami Komisji z dnia poprzedniego (...) było naturalnym elementem
przebiegu obrad jury".
Zarzut dotyczący oceny formalnej prac konkursowych zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Odwołujący w całości podtrzymuje zarzuty zawarte w proteście, a dotyczące zatwierdzenia
przez Zamawiającego wyboru najlepszych prac przez sąd konkursowy, dokonanego
niezgodnie z kryteriami oceny przywołanymi w regulaminie. Wyjaśnienie zawarte w
rozstrzygnięciu protestu, iżsąd dokonał oceny wszystkich prac a sędziowie wypełnili
indywidualne arkusze ocen, nie usprawiedliwia błędnej decyzji zamawiającego i nie stanowi
merytorycznego ustosunkowania siędo konkretnych zarzutów protestującego postawionych
w wielu punktach każdej z nagrodzonych lub wyróżnionych prac. Zamawiający zdaje się
mylićkryteria oceny prac konkursowych, które sam ustanowił w regulaminie oraz całkowicie
lekceważy inne z nich, które zmierzajądo maksymalnej obiektywizacji ocen sądu
konkursowego, tak aby dopuszczalny subiektywizm ograniczał siędo niewymiernych cech
natury artystycznej, takich jak piękno, estetyka. Kryteria oceny prac muszązapewniać
możliwie obiektywnąocenę, szczególnie na poziomie oceny zgodności pracy z wymaganiami
regulaminu i powszechnie obowiązującymi przepisami prawa. Bezspornie zamawiający
ogłosił konkurs realizacyjny a nie studialny, bo nagrodąjest powierzenie wykonawcy
zamówienia publicznego polegającego na opracowaniu dokumentacji projektowej zgodnie ze
złożonąi nagrodzonąpracą. W przedmiotowym konkursie zamawiający w regulaminie
(rozdziału VII ust. 2 Regulaminu) zadecydował,że ocena prac konkursowych będzie
następowaćwedług kryteriów obligatoryjnych i merytorycznych. Zamawiający odwołał siędo
zgodności pracy konkursowej z obowiązującymi przepisami oraz wymaganiami formalnymi i
merytorycznymi regulaminu. Następnie, prace spełniające te kryteria, a więc zgodne z
powszechnie obowiązującymi przepisami prawa (w tym równieżmiejscowym planem
zagospodarowania przestrzennego, jako prawem miejscowym) oraz opisem przedmiotu
konkursu, podlegajądalszej ocenie według kryteriów merytorycznych, takich jak:
1. atrakcyjnośćrozwiązańarchitektonicznych realizujących proponowane założenia
programowe i przypisano wagętemu kryterium - 40 %,
2. walory funkcjonalno-przestrzenne, w tym podatnośćdo adaptacji i elastycznośćstruktury
budynku i przypisano temu kryterium wagę- 40 %,
3. walory eksploatacyjne oraz trwałośćproponowanych materiałów i elementów i przypisano
wagętemu kryterium - 10%,
4. ekonomika rozwiązańrealizacyjnych i związany z tym koszt realizacji inwestycji i
przypisano temu kryterium wagę- 10%.
Niespełnienie kryteriów obligatoryjnych, a więc jakakolwiek niezgodnośćpracy konkursowej
z przepisami prawa (w szczególności budowlanego, zagospodarowania przestrzennego, dot.
ochrony zabytków, instytucji kultury i muzealnictwa) oraz wymaganiami określonymi w
regulaminie (w szczególności opisem przedmiotu konkursu - zakres i granice opracowania,
zakres rzeczowy pracy konkursowej oraz założenia funkcjonalno-przestrzenne, tj. rozdział II
regulaminu) eliminuje pracęz dalszego postępowania konkursowego. Praca taka nie
powinna byćoceniana według kryteriów merytorycznych.
Zarzut dotyczący oceny formalnej prac konkursowych zgodnie z obowiązującymi przepisami
- w zakresie przestrzeni możliwej rozbudowy Muzeum Miedzi i lapidarium, które ma być
zadaszone.
Jakkolwiek regulamin nie definiuje pojęcia założeńprogramowych i używa tylko pojęcia
„założenia funkcjonalno-przestrzenne", to jednak w formie opisowej oraz graficznej
(załącznik nr 8 mapa informacyjna) określa granice działki należącej do Muzeum Miedzi wraz
z istniejącymi budynkami Muzeum Miedzi, których przewiduje modernizacjęoraz przestrzeń
możliwej rozbudowy Muzeum Miedzi i lapidarium, które ma byćzadaszone. Z treści
regulaminu, mapy informacyjnej oraz odpowiedzi na pytania uczestników konkursu, jasno
wynika, iżmożliwa do rozbudowy przestrzeńogranicza siędo zaznaczonych na mapie
terenów (kolor niebieski - rozbudowa możliwa na całej wysokości, kolor beżowy - rozbudowa
możliwa na 3 kondygnacjach) oraz obligatoryjny jest wymóg zadaszenia lapidarium. Każda
praca, która przewidywała rozbudowęna innych, niżoznaczone terenach oraz nie
przewidywała zadaszenia lapidarium, albo przenosiła funkcje muzealnicze w inne obszary,
winna byćprzez sąd konkursowy zakwalifikowana do grupy "N". Ta wadliwośćdotyczy
przede wszystkim pracy ocenionej jako najlepszej i nagrodzonej obiema nagrodami. Zarzut
ten został podniesiony przez protestującego a zamawiający de facto nie zaprzeczył tym
okolicznościom faktycznym, a jedynie przedstawił usprawiedliwienie (wytłumaczenie) takiej
decyzji. Nie jest to jedyna wada nagrodzonej pracy konkursowej i pracy (wysiłków)
zamawiającego. Protestujący zarzucił, a zamawiający równieżnie zaprzeczył, iżnagrodzona
praca (i równieżinne opracowania) sąniezgodne z treściąpowszechnie obowiązujących
przepisów prawa (m.in. ustawy z dnia 07.07.1994 r. prawo budowlane, rozporządzenia
Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznym jakim powinny
odpowiadaćbudynki i ich usytuowanie, ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym) oraz prawa miejscowego, tj. uchwały Rady Miejskiej
Legnicy nr XLIII440/06 z dnia 30.01.2006 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego Obszaru Staromiejskiego Centrum w Legnicy, a także
sprzeczne z wytycznymi konserwatora zabytków (załącznik nr 13). W rozstrzygnięciu
protestu brak jest ustosunkowania siędo każdego z zarzutów podniesionych w pkt. III
protestu, gdzie protestujący konkretnie i szczegółowo wskazał na uchybienia i niezgodności
nagrodzonych prac. Jest to, w ocenie odwołującego, poważna wadliwośćdziałania
zamawiającego podczas rozstrzygania protestu. Odwołujący podtrzymuje w całości
wszystkie zarzuty zawarte w pkt. III protestu, które załącza do niniejszego odwołania w
osobnym dokumencie.
Na pytanie nr 5: „Czy prace konkursowe będąoceniane pod kątem zgodności z planem
miejscowym?" zamawiający udzielił zaśodpowiedzi: „Nie, ponieważprzewiduje sięzmianę
planu miejscowego. Podstawązmiany będzie nagrodzony w konkursie projekt".
Zamawiający wyjaśnia,że przedmiotem konkursu była jedynie wstępna koncepcja
architektoniczna rozbudowy budynków Muzeum Miedzi, planowana na wiele lat, a wybór
koncepcji ma spowodowaćw przyszłości wystąpienie o zmianęplanu zagospodarowania
przestrzennego, a konkurs ma byćczęściądyskusji na temat koniecznych zmian planu
zagospodarowania przestrzennego.
Jest to wyjaśnienie błędne, albowiem konkurs jest konkursem realizacyjnym, przewidującym
jako pierwsząnagrodęzrealizowanie zamówienia publicznego polegającego na opracowaniu
całej dokumentacji projektowej dla tego zamierzenia inwestycyjnego. Tak więc wybrany autor
będzie realizował projekt w oparciu o swojąkoncepcjęi do tego będzie realizował to po
zakończeniu procedury konkursowej.
Nadto zrealizowana inwestycja musi byćpochodnąnagrodzonej pracy, a modyfikacje nie
mogąfałszowaćidei i wizji zawartej w pracy wyłonionej w konkursie.
Nie ma teżnikt pewności,że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zostanie
zmieniony zgodnie z koncepcjązawartąw nagrodzonej pracy i kiedy to nastąpi.
Te okoliczności zbagatelizował zamawiający w zupełności.
Zarzut dotyczący charakteru udzielonych wyjaśnieńw zakresie miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego.
Nie ma racji zamawiający, iżsąd konkursowy nie był zobowiązany do działania wyłącznie na
podstawie regulaminu zatwierdzonego przez zamawiającego, który podlega zmianom
jedynie w trybie przewidzianym w art. 38 ust. 4 pzp lub przez samego zamawiającego orazże przepis ten nie ma zastosowania do postępowania konkursowego. Instytucja pytańi
odpowiedzi ma na celu poprawęprzejrzystości regulaminu konkursu i jednoznaczności
poszczególnych zapisów. Skoro została przez ustawodawcęprzewidziana i uregulowana
obok instytucji zmiany regulaminu (siwz), to nie może byćutożsamiana. Nawet przyjmując,że art. 38 pzp nie ma zastosowania, to bezspornie zamawiający ma obowiązek
przestrzegania regulaminu konkursu, a więc obowiązek zatwierdzenia decyzji sądu
konkursowego tylko jeżeli została ona podjęta zgodnie z treściątegożregulaminu. W
rozdziale IV pkt. 1.1. Zamawiający przewidział jedynie,że uczestnicy konkursu mogą
zwracaćsięo wyjaśnienie postanowieńregulaminu konkursu. Regulamin nie przewiduje
więc zmiany postanowieńregulaminu. Ze sformułowania „wyjaśnienie" jasno wynika,że
chodzi o uczynienie czegośzrozumiałym, sprecyzowanie, uczynienie jednoznacznym
(zgodnie ze słownikiem języka polskiego) a nie o zmianętreści. Tymczasem szereg
odpowiedzi na zapytania ewidentnie modyfikuje postanowienia Regulaminu, w szczególności
w zakresie obiektywnych wymogów formalnych i merytorycznych, jakie zostały postawione
projektantom w pierwotnej treści Regulaminu. Zamawiający opisując przedmiot konkursu
wskazał, iżcelem konkursu jest uzyskanie najlepszej pod względem urbanistycznym,
architektonicznym,
funkcjonalnym
i
eksploatacyjnym
koncepcji
urbanistyczno-
architektonicznej modernizacji i rozbudowy budynków Muzeum Miedzi przy ul. Partyzantów iŚw. Jana w Legnicy oraz przyległego lapidarium, a przedmiotem konkursu jest opracowanie
koncepcji urbanistyczno-architektonicznej modernizacji i rozbudowy budynków Muzeum
Miedzi przy ul. Partyzantów iŚw. Jana w Legnicy oraz przyległego lapidarium, na działkach
446/5, 446/8 wraz z projektem zagospodarowania terenu - w zakresie koniecznym dla
przedstawienia idei ogólnej projektu.
Z kolei zakres rzeczowy pracy konkursowej (Rozdział II, ust. 2, pkt. 2.2., Wymagany przez
Regulamin to: koncepcja architektoniczna modernizacji budynków Muzeum Miedzi,
koncepcja architektoniczna rozbudowy budynków Muzeum Miedzi, w tym przyległego do
budynków Muzeum Miedzi lapidarium wraz z zadaszeniem, koncepcja zagospodarowania
terenu. Zgodnie z załącznikiem nr 8-mapąinformacyjną, Zamawiający wymagał, aby
ewentualna nowa zabudowa (dopuszczalna lecz nie obligatoryjna) była przewidziana
wyłącznie na obszarze zaznaczonym na mapie jako „możliwa rozbudowa", a lapidarium było
zadaszone. Wynika to wprost z Regulaminu oraz załącznika nr 8 nr 13 (wytyczne
konserwatora zabytków) oraz odpowiedzi na pytania: pytanie nr 2: Czy teren określony jako
„możliwa rozbudowa" jest obligatoryjny czy tylko zalecany? Czy dopuszczalne są
poszukiwania innych rozwiązańw zakresie ukształtowania przestrzennego obiektu?
Odpowiedź: „Nie - zakres interwencji architektonicznej został określony w warunkach
konkursu". Pytanie nr 8: „Czy możliwa jest przebudowa lub przesunięcie elementów
składowych lapidarium, tj. inne zaprojektowanie rozmieszczenia elementów?" Odpowiedź:
„tak". pytanie nr 9: „Czy całkowite zadaszenie lapidarium jest obowiązkowe, czy jest to
propozycja projektanta? Odpowiedź: „Sposób (wielkość, wysokość, rodzaj materiału itp.)
zadaszenia lapidarium jest przedmiotem konkursu." pytanie 16: „Jaka jest możliwa skala
przekształceńobecnego lapidarium? Czy dopuszcza sięwyburzenie ceglanychścian i
zmianęsposobu ekspozycji zabytkowej kamieniarki? (...)". Odpowiedź: "Sposób zadaszenia i
przekształcenia lapidarium jest przedmiotem konkursu. Będąca konsekwencjąkonkursu
realizacja zostanie przeprowadzona zgodnie z obowiązującymi przepisami." pytanie nr 36:
„Czy strona wschodnia i południowa w granicach działki może byćzabudowana? Czy
przedstawione w załączniku nr 8 (Załącznik nr 8 - mapa informacyjna JPG.) powierzchnie
możliwe do zabudowy musząbyćwzięte pod uwagę, czy teżmożna z nich zrezygnować?"
Odpowiedź: "Powierzchnie możliwe do zabudowy nie muszą(jak słowo „możliwe" wskazuje)
byćzabudowane. Wschodnia i południowa częśćdziałki nie sąprzewidziane do zabudowy
(...)."
Wświetle zacytowanych powyżej zapisów Regulaminu, pytańi odpowiedzi jako jaskrawo
sprzeczne z przepisami jawi sięzapis protokołu w pkt. V: "Jury stoi na stanowisku,że wymóg
zadaszenia strefy lapidarium, a także wymóg konserwatora zabytków o konieczności
zachowania historycznej linii zabudowy dały konkurującym możliwośćzaproponowania
obiektów kubaturowych w pierzei ul. Rycerskiej" oraz wybór do pierwszej nagrody pracy,
która: nie przewiduje zadaszenia lapidarium i przewiduje nowy obiekt kubaturowy (nowy
budynek) poza miejscem zaznaczonym na załączniku nr 8 jako obszar możliwej rozbudowy.
Nagrodzona I-wsząnagrodąpraca pozostawia lapidarium otwarte i nie zadaszone wśrodku
parceli przeznaczonej pod inwestycje. Od ul. Rycerskiej natomiast buduje obiekty
kubaturowe, nie mające nic wspólnego z lapidarium. Zamawiający nie zaprzeczył w
rozstrzygnięciu protestu, iżzmienił regulaminu konkursu, pośrednio przyznał ten fakt, ale nie
uzasadnił jak ma sięwybór najlepszej pracy nr 05 do treści zacytowanych pytańi
udzielonych odpowiedzi. Z ich analizy jasno wynika,że dopiero na etapie oceny prac, a więc
po upływie terminu na ich opracowanie i złożenie, zmieniono kryteria dot. zadaszenia
lapidarium oraz dopuszczalności zabudowy innych obszarów, niżte pierwotnie zaznaczone
kolorami na załączniku nr 8. A przecieżregulamin jasno stanowi o "... wraz z zadaszeniem",
a nie możliwym zadaszeniem, a odpowiedzi na pytania nr 9 i 16 jasno wskazują,że ocenie
podlega jedynie sposób zadaszenia lapidarium. Co do możliwego obszaru interwencji
architektonicznej, to treśćzałącznika nr 8 nie budzi wątpliwości, a potwierdza to odpowiedź
na pytania nr 36 oraz nr 2 (to ostatnie w szczególności).
Zarzuty co do merytorycznej oceny prac.
Odwołujący podtrzymuje zarzuty dotyczące wadliwej oceny prac pod względem spełnienia
przez prace konkursowe walorów funkcjonalno-przestrzennych (w tym podatności do
adaptacji i elastyczności struktury budynku), walorów eksploatacyjnych oraz ekonomiki
rozwiązańi kosztów realizacji. Do tych zarzutów nie odniósł sięzamawiający, zbywając je
ogólnym twierdzeniem o realizacji zamierzeńi intencji.
Pismem z dnia 09.07.2009 r. Odwołujący wniósł protest, w którym podniósł zarzuty i wnioski
jak w odwołaniu.
Pismem z dnia 21 lipca 2009 r. został przez Zamawiającego rozstrzygnięty protest przez
jego oddalenie.
W ocenie Zamawiającego zarzuty zawarte w treści protestu sąbezzasadne i nie znajdują
potwierdzenia w stanie faktycznym prowadzonego postępowania.
Bezpodstawne sązarzuty protestującego odnośnie składu sądu konkursowego.
Brak uczestnictwa w pracach sądu jednego z jego członków nie może byćuznany za
przesłankęunieważnienia postępowania.
Zamawiający mógł określićsposób prac organu, ale jeśli tego nie uczynił w omawianym
zakresie, to trudno uznać, iżmiało miejsce naruszenie regulaminu.
Zgodnie z art. 112 ust. 3 pzp, sąd konkursowy składa sięco najmniej z 3 osób.
W przedmiotowym postępowaniu sąd konkursowy składał sięz siedmiu osób, zaśzarzut
przedstawiony przez protestującego dotyczy wyłącznie pierwszego dnia obrad sądu, kiedy w
jego pracach nie brał udziału jeden sędzia.
W pierwszym dniu dokonano jedynie kwalifikacji prac do dalszego postępowania.
Tego dnia sąd dokonał jedynie wstępnej selekcji prac, a co więcej wśród prac
zakwalifikowanych znajdowała siętakże praca protestującego. Nie nastąpiło zatemżadne
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może miećistotny wpływ na wynik
postępowania. Jak wspomniano art. 112 pzp mówi,że Zamawiający powołuje Sąd
konkursowy w co najmniej 3-osobowym składzie osób posiadających uprawnienia do oceny
prac. Skoro w pierwszym dniu obrad Sądu obecnych było 6 osób posiadających wymagane
uprawnienia, tym samym wymogi określone przez przepisy PZP zostały spełnione.
Zreferowanie nieobecnemu pierwszego dnia obrad Sędziemu Jadwidze Ł. przebiegu prac
Sądu Konkursowego nie było sprzeczne zżadnym z przepisów PZP - było naturalnym
elementem przebiegu obrad Jury.
Podobnie bezzasadne sązarzuty dotyczące wyboru prac. Sąd dokonał oceny wszystkich
prac zgodnie z wymogami formalnymi i merytorycznymi Regulaminu. Każdy z Sędziów
dokonał indywidualnie oceny każdej z prac w formie tabeli, w której uwzględnione zostały
wszystkie potencjalne walory pracy wymienione w Regulaminie Konkursu. Indywidualne
arkusze ocen wg regulaminowych kryteriów oceny prac, podpisane przez Sędziów, są
załącznikiem do protokołu z przebiegu obrad Sądu i znajdująsięw archiwum Konkursu u
Zamawiającego (ustawa PZP nie precyzuje szczegółowo elementów, które musi zawierać
protokół). Protestujący mógł zwrócićsiędo Zamawiającego o przedstawienie oceny
merytorycznej ocenionych prac, która zostałaby mu udostępniona przez Zamawiającego.
Bezzasadny jest zarzut o niezgodności projektu z miejscowym planem zagospodarowania
przestrzennego. Przedmiotem konkursu była jedynie wstępna koncepcja architektoniczna
rozbudowy budynków Muzeum Miedzi. Proces ten jest planowany na wiele lat, a zatem
wybór koncepcji spowoduje w przyszłości wystąpienie o stosowne zmodyfikowanie planu.
Postanowienia planu wiążąorgany administracji w zakresie określenia zgodności planowanej
inwestycji z zapisami planu dopiero w trakcie postępowania architektoniczno - budowlanego.
Niezgodny z planem może byćdopiero projekt budowlany przedłożony administracji
architektoniczno-budowlanej,
nie
zaś
dokument
powstający
poza
procedurami
administracyjnymi (dokument koncepcyjny). Wyraźne wyjaśnienie tej kwestii znajduje sięw
treściach wielu odpowiedzi na pytania udzielane w toku konkursu przez Sąd konkursowy.
Odnośnie zarzutów zawartych w części III protestu należy wskazać,że Konkursy
architektoniczne sąorganizowane w celu jak najbardziej korzystnego sformułowania
lokalnych zasad organizacji przestrzeni urbanistycznej. To one są, lub co najmniej winne
być, podstawąbudowania optymalnych jakościowo, kulturowo i cywilizacyjnie planów
zagospodarowania przestrzennego kraju, w tym planów miejscowych. Konkursy są
praktycznie jedynąformądemokratyzacji i uspołecznienia polityki przestrzennej. To dlatego
teżwładze Legnicy zdecydowały,że to właśnie konkurs będzie wskazówką, ale i częścią
dyskusji na temat koniecznych zmian przygotowywanego nowego planu miejscowego dla
rejonu Muzeum Miedzi.
W trakcie trwania Konkursu Sąd nie zmienił Regulaminu. Jury działało w takim polu
interpretacji zapisów Regulaminu i odpowiedzi na pytania, a także obowiązującego prawa, by
zachowaćwszystkie obowiązujące wszystkich zapisy. Najlepszym dowodem prawidłowej
interpretacji zapisów Regulaminu jest fakt,że znaczna częśćnadesłanych prac
konkursowych powstała na bazie podobnej interpretacji - także praca Protestującego. Fakt
ten - podkreślimy to jeszcze raz -świadczy o tym,że Protestujący w trakcie realizacji pracy
konkursowej poruszał sięw identycznym polu interpretacji przepisów, w jakim poruszało się
Jury Konkursu.
Większośćczłonków Sądu konkursowego zakwalifikowało pracęProtestującego do 2 etapu
konkursu (druga w kolejności liczba głosów). Praca nie uzyskała jednak dalszych promocji
Sądu ze względu na jej znaczne uchybienia jakościowe.
Art. 38 pzp nie ma zastosowania do postępowania konkursowego. Ustawodawca, tam gdzie
przewiduje koniecznośćodwołania sięw formule konkursu do zapisów innych artykułów
Ustawy, czyni to. Mimo tego wszystkie informacje regulaminowe oraz formuła pytańi
odpowiedzi na pytania, a także ich respektowanie przez Sąd konkursowy, były zgodne z
wymogami Art. 38 pzp. Odpowiedzi na pytania mogąmodyfikowaćRegulamin i nawet
zastosowanie Art. 38 pzp przewiduje takąmożliwość, o ile tylko wszyscy zainteresowani
Uczestnicy konkursu - zostająo tym poinformowani w odpowiednim czasie. Nie nastąpiła w
przebiegu konkursu jakakolwiek selekcja czy teżopóźnienie informacji, o czymświadczą
przedstawione i nagrodzone prace, w tym także prace Protestującego oraz tych, którzy do
protestu sięprzyłączyli.
Odnosząc siędo zarzutów wskazanych w części III protestu należy wskazać,żeżaden
jeszcze konkurs urbanistyczno-architektoniczny nie dał takiego rezultatu, który by w 100%
odpowiadał pierwotnym zamierzeniom i intencjom Zamawiającego. Rezultat każdego
konkursu daje z reguły w znaczącym stopniu przybliżenie siędo oczekiwanego rezultatu, a
ponadto ukazuje Zamawiającemu, także w innych pracach konkursowych, wiele innych
możliwych relacji, interpretacji i rozwiązań. Wszystko to przybliża Zamawiającego jak i
laureata do zoptymalizowania rozwiązania projektowego w następnych fazach projektowych
oraz w samej realizacji. Wżadnym teżprzypadku praca konkursowa, tym bardziej opisana w
zamówieniu jako ideowa (Regulamin Konkursu, Rozdz. II. Pkt. 1.), nie musi spełniać
expressis verbis norm dotyczących jedynie prawnych projektów budowlanych oraz budynków
i budowli przeznaczonych do użytkowania. Dodatkowątrudnośćstanowiąrozbieżności
interpretacyjne, które spotkaćmożna w różnych ośrodkach administracji państwowej.
Czegośzupełnie innego oczekuje sięod ideowej pracy konkursowej w zakresie urbanistyki i
architektury - tego nie dostrzegł Protestujący.
Zwycięska w konkursie praca winna jedynie posiadaćmożliwośćich spełnienia w dalszym
etapie procesu projektowego przewidzianego Regulaminem Konkursu. Sąd Konkursowy
wyróżniając prace nagrodzone dostrzegł w nich wszystkich możliwośćspełnienia wszystkich
wymogów prawa oraz wymogów Zamawiającego na dalszym etapie prac projektowych. Po
to, by ocena prac konkursowych pod tym właśnie względem (a więc także prawnym) była
miarodajna, Zamawiający powołał do składu Sądu osoby w tej materii kompetentne
dokonujące weryfikacji prawnej dokumentacji projektowej, tj. Architekta Miejskiego i
Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (patrz art. 112 ust. 5 pzp). Sędziowie ci nie wnieśli
zastrzeżeńdo formalnych kompetencji zawartych w nagrodzonych pracach. Akceptacja
rezultatów Konkursu przez Zamawiającego była potwierdzeniem,że także funkcjonalne i
przestrzenne jego potrzeby w nagrodzonych pracach zostały zinterpretowane właściwie.
Zamawiający przewidział teżkoniecznośćdalszej pracy nad wybranądo realizacji pracą
konkursową, tak w zakresie prawnym, jak i merytorycznym, i zapisał ją, także dla wiedzy
wszystkich konkurujących, w Rozdz. X. Regulaminu Konkursu (ust.1; 2 i 3). Sąd konkursowy
dostosował siędo zapisów tego rozdziału Regulaminu i we „Wnioskach i zaleceniach
pokonkursowych” wskazał na konieczne uzupełnienia pracy wybranej do realizacji. Sąd nie
musiał wykazywaći nie jest to jego zadaniem, szczegółowych uwarunkowańprawnych
obowiązujących Laureata konkursu w dalszych pracach projektowych, ponieważzadanie to
należy do całkowicie innych organów, niezależnych ani od Sądu, ani od Zamawiającego.
Zamawiający podtrzymuje zatem w całej rozciągłości decyzje i kwalifikacje prac
przeprowadzone przez Sąd Konkursowy i opisane w sporządzonych protokołach.
Skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
Protest został złożony na czynności Zamawiającego, polegające na zatwierdzeniu
rozstrzygnięcia konkursu, którego dokonał powołany przez Zamawiającego sąd konkursowy,
a które to rozstrzygnięcie, w ocenie Odwołującego, zostało przeprowadzone wbrew
Regulaminowi Konkursu i innym przepisom prawa.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów art. 38, 112, 113, 114, 116 ust.
1, 123 ustawy PZP oraz innych przepisów prawa:
1. ustawy z dnia 07.07.1994 r. Prawo budowlane,
2. rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków
technicznym jakim powinny odpowiadaćbudynki i ich usytuowanie,
3. ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,
4. uchwały Rady Miejskiej Legnicy nr XLIII440/06 z dnia 30.01.2006 r. w sprawie
uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Obszaru
Staromiejskiego Centrum w Legnicy,
5. ustawy o finansach publicznych z dnia 30 czerwca 2005 r.(Dz. U. Nr 249, poz. 2104),
6. Zarządzenie nr 25 Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w sprawie zasad
wykonywania nadzoru nad państwowymi instytucjami kultury z dnia 24 sierpnia
2006 r. (Dz. Urz. MKiDzN Nr 5, poz. 46)
i wniósł o unieważnienie postępowania konkursowego.
Odwołujący powołując sięna interes prawny do wniesienia odwołania wskazał,że skuteczne
oprotestowanie chociażby jednej pracy i nagrody niweczy całe postępowanie, ponieważpo
identyfikacji prac i ich autorów nie można ponownie przeprowadzićoceny prac i wyboru
najlepszej pracy. Możliwe jest tylko unieważnienie konkursu. Oznacza to,że Odwołujący
niezależnie od uzyskanej oceny swojej pracy oraz niezależnie od oceny prac nagrodzonych i
wyróżnionych, nie ma szans na wygranie konkursu, ale szansy tej nie ma równieżżaden z
uczestników konkursu. Z tych względów, w myśl art. 179 ust.1 ustawy PZP, Odwołujący
posiada interes prawny.
Izba w tym zakresie przyznała racjęOdwołującemu,że jedynym wnioskiem jaki może złożyć
Odwołujący jest unieważnienie postępowania.
Co do zarzutu, iżw pierwszym dniu pracy Sąd konkursowy pracował w niepełnym składzie,
to jest bez udziału Pani Sędzi Jadwigi Ł.
Odwołujący w zakresie tego zarzutu, przedstawił następującąargumentację:
Sąd konkursowy obradował i podejmował decyzje w niewłaściwym składzie. Zarówno
przepisy art. 110 -127 ustawy PZP, jak i Regulamin niniejszego postępowania przewidują, iż
Komisja Konkursowa działa w określonym składzie liczbowo-osobowym i nie przewidują
minimalnego quorum lub innych wyjątków od obowiązku pracy w określonym składzie
liczbowym przez Zamawiającego. Tymczasem pierwszego dnia obrad Komisji nie brała
udziału sędzia Jadwiga Ł., a pomimo tego Komisja podejmowała decyzje i prowadziła
obrady. Jest to niedopuszczalne wświetle przepisów prawa. Nie sanuje tego faktu
„zapoznanie sędzi Ł. z pracami Komisji z dnia poprzedniego, bo nie pozwalająna to przepisy
prawa, tym bardziej,że informacje zawarte w protokole sąnad wyraz lakoniczne i nie
dostarczająinformacji o tym, co siędziało poprzedniego dnia.
Zamawiający z kolei oddalając ten zarzut zauważył między innymi,że brak uczestnictwa w
pracach sądu jednego z jego członków nie może byćuznany za przesłankęunieważnienia
postępowania.
Zgodnie z art. 112 ust. 3 ustawy PZP, sąd konkursowy składa sięco najmniej z 3 osób.
Zarzut przedstawiony przez Odwołującego dotyczy wyłącznie pierwszego dnia obrad Sądu,
kiedy w jego pracach nie brał udziału jeden sędzia.
W pierwszym dniu dokonano jedynie kwalifikacji prac do dalszego postępowania.
Wśród prac zakwalifikowanych znajdowała siętakże praca Odwołującego.
Skoro w pierwszym dniu obrad Sądu obecnych było 6 osób posiadających wymagane
uprawnienia, tym samym wymogi określone przez przepisy PZP zostały spełnione.
Zreferowanie nieobecnemu pierwszego dnia obrad Sędziemu Jadwidze Ł. przebiegu prac
Sądu Konkursowego nie było sprzeczne zżadnym z przepisów ustawy PZP.
Izba w zakresie tego zarzutu ustaliła i zważyła, co następuje.
Bezspornym w sprawie jest,że Pani Jadwiga Ł. w pierwszym dniu pracy Sądu, to jest w dniu
26 czerwca 2009 r. nie brała udziału w posiedzeniu Sądu.
Powyższe wynika z treści protokołu obrad Sądu konkursowego z dnia 26.06.2009 r. w aktach
sprawy. Z protokołu wynika również,że Sąd obradował w sześcioosobowym składzie
spośród siedmiu powołanych sędziów,że przedmiotem prac Sądu było przeprowadzenie
wstępnej kwalifikacji prac i zakwalifikowanie części prac do grupy „N”. Zgodnie z pkt 2
Kryteria Oceny. Rozdz. VII Ocena Prac Konkursowych. Regulaminu Konkursu (…) Prace
konkursowe będąoceniane według następujących kryteriów: 2.1.1. kryteria obligatoryjne (ich
niespełnienie spowoduje zakwalifikowanie pracy do grupy „N”) – zgodnośćpracy
konkursowej z obowiązującymi przepisami oraz wymaganiami formalnymi i merytorycznymi
niniejszego regulaminu konkursu. 2.1.2. kryteria merytoryczne (…)”.
Z powyższych zapisów protokołu obrad Sądu konkursowego wynika,że w dniu 26.06.2009 r.
podczas nieobecności Sędzi Jadwigi Ł. zapadły konstytutywne decyzje co do dalszego
udziału w ocenie prac konkursowych, ponieważw tym dniu cześćprac zostało odrzucona z
powodu braków formalnych w ocenie Sądu.
Z protokołu obrad z następnego dnia to jest z dn. 27.06.2009 r. wynika, „(…) Na początku
zapoznano sędziego arch. JadwigęŁ. z pracami Sądu Konkursowego z dn. 26.06.2009 r. i
rezultatem głosowania. Sędzia zaakceptowała dotychczasowąpracęSądu Konkursowego w
pierwszy dzieńobrad i jej rezultaty. (…).
Zgodnie z art. 112 ust. 3 ustawy PZP Sąd konkursowy składa sięco najmniej z 3 osób
powoływanych i odwoływanych przez kierownika zamawiającego.
Regulamin nie ustalił wymaganej liczby sędziów przy podejmowaniu decyzji, to jest quorum.
Równieżustawa nie przewiduje quorum. Zasadąjest,że sąd działa na kolejnych
posiedzeniach. W ocenie Izby dla ważności podejmowanych uchwał wymagana jest
obecnośćwszystkich sędziów. Niemniejżadne przepisy ogólnie obowiązujące tej kwestii nie
przesadzają. Pomimo,że Sędzia Ł. była nieobecna w dniu 26.06.2009 r. to na posiedzeniu w
następnym dniu, to jest 27.06.2009 r. została zapoznana z pracami Sądu poprzedniego dnia
i wynikiem głosowania. Po czym zaakceptowała prace Sądu i jej rezultaty. Z powyższego
zapisu wynika,że niejako umożliwiono Pani Sędzi Ł. oddanie głosu następnego dnia. Tym
bardziej,że z protokołu wynika,że sędziowie głosowali jednogłośnie (jednomyślnie) w
kwestii zakwalifikowania prac do grupy „N”. W ocenie Izby gdyby Sędzia Ł. wniosła
jakiekolwiek zastrzeżenia do pracy Sądu i jego rezultatów to głosowanie z dnia 26.06.2009 r.
powinno byćpowtórzone w pełnym składzie.
Reasumując, w ocenie Izby, Sąd Konkursowy pomimo braku zapisów o quorum ma
obowiązek obradowaći głosowaćw pełnym składzie na wszystkich posiedzeniach.
Natomiast w przedmiotowej sprawie czynności Sądu z dnia 26.06.2009 r. zostały
konwalidowane w dniu 27.06.2009 r. przez zapoznanie sędzi Łopusiewicz z pracami Sądu i
rezultatem glosowania oraz zaakceptowaniem dotychczasowej pracy Sądu przez PaniąŁ.,
przy uwzględnieniu,że głosowanie w dniu 26.06.2009 r. było jednomyślne wszystkich
pozostałych sędziów.
W zaistniałej sytuacji faktycznej Izba nie podzieliła poglądu Odwołującego,że czynności w
zakresie kwalifikacji uczestników konkursu do grupy „N” objęte sąnieważnością, ponieważ
Sędzia Jadwiga Ł. podjęła decyzjęnie na podstawie zapoznania sięz lakonicznątreścią
protokołu, jak twierdził Odwołujący, tylko na podstawie zapoznania sięjej z pracami i
rezultatami prac, co potwierdził równieżobecny na rozprawie Przewodniczący Sądu
Konkursowego arch. Pan Stanisław L.
Reasumując Izba uznała,że czynności Sądu z dnia 26.06.2009 r. zostały powtórzone w dniu
27.06.2009 r., co umożliwiło sędzi arch. Jadwidze Ł. oddanie głosu w sprawie.
Z powyższych względów zarzut Odwołującego nie został uwzględniony, ponieważs. Jadwiga
Łopusiewicz następnego dnia w obecności wszystkich pozostałych sędziów, to jest w dniu
27.06.2009 r. uczestniczyła (została zapoznana) i wykonała czynności (zaakceptowała prace
Sądu), przy których nie była obecna w dniu 26.06.2009 r. przez co został konwalidowany jej
brak obecności poprzedniego dnia.
Ponadto należy zwrócićuwagęna fakt,że interes prawny Odwołującego nie doznałżadnego
uszczerbku z powodu,że w dniu 26.06.2009 r. w pracach sądu konkursowego nie brała
udziału Pani sędzia Jadwiga Ł., a to z uwagi na fakt,że jużw dniu 26.06.2009 r. praca
Odwołującego została zakwalifikowana do dalszego udziału w konkursie, a w dniu
27.06.2009 r. Pani Sędzia Jadwiga Ł. po zapoznaniu jej z pracami Sądu z dnia 26.06.2009 r.
zaakceptowała czynności Sądu z poprzedniego dnia.
Z powyższych względów zarzut nieważności czynności podjętych przez Sąd konkursowy w
dniu 26.06.2009 r. nie został przez Izbęuwzględniony.
Co do zarzutów dotyczących oceny i wyboru prac.
Co do zgodności prac konkursowych z planem miejscowym zagospodarowania
przestrzennego, dopuszczalności zabudowy innych obszarów, niżte pierwotnie zaznaczone
kolorami na załączniku nr 8A.
Sam Odwołujący w proteście i w odwołaniu wskazał na pytanie i odpowiedźZamawiającego:
Czy prace konkursowe będąoceniane pod kątem zgodności z planem miejscowym?"
odpowiedźjakiej udzielił Zamawiający brzmiała: Nie, ponieważprzewiduje sięzmianęplanu
miejscowego. Podstawązmiany będzie nagrodzony w konkursie projekt". Odwołujący
przywołał także zapis Rozdziału II Opis Przedmiotu Konkursu ust. 2 Szczegółowy Opis
Przedmiotu Konkursu pkt. 2.1, w którym znajduje sięzapis (…) Teren jest objęty
obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego” i Rozdziałem VII
Ocena Prac Konkursowych ust. 2 Kryteria Oceny pkt. 2.1.1. kryteria obligatoryjne - (…)
zgodnośćpracy konkursowej z obowiązującymi przepisami (…). Powyższe cytowane zapisy
Odwołujący skwitował następująco: Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego to
akt prawa miejscowego, który na terenie gminy Legnica jest prawem obowiązującym na
równi z ustawąPrawo budowlane czy innymi przepisami.
Natomiast Zamawiający wskazał na zapis Regulaminu pkt. 1.5. rozdział IV Sposób
Porozumiewania sięOrganizatora Konkursu z Uczestnikami Konkursu oraz Przekazywania
Oświadczeńi Dokumentów, z którego wynika,że wyjaśnienia na pytania autorów prac są
wiążące dla wykonawców („Udzielone przez SARP Wrocław wyjaśnienia sąwiążące dla
uczestników Konkursu”.). Na rozprawie Zamawiający wskazał szereg pism, z których wynika,że wybrana praca konkursowa będzie podstawądo zmiany planu zagospodarowania
przestrzennego.
Należy zgodzićsięze stanowiskiem reprezentowanym przez Zamawiającego,że konkursy
architektoniczne sąorganizowane w celu jak najbardziej korzystnego sformułowania
lokalnych zasad organizacji przestrzeni urbanistycznej. To one są, lub co najmniej winne
być, podstawąbudowania optymalnych jakościowo, kulturowo i cywilizacyjnie planów
zagospodarowania przestrzennego kraju, w tym planów miejscowych. Konkursy są
praktycznie jedynąformądemokratyzacji i uspołecznienia polityki przestrzennej. To dlatego
teżwładze Legnicy zdecydowały,że to właśnie konkurs będzie wskazówką, ale i częścią
dyskusji na temat koniecznych zmian przygotowywanego nowego planu miejscowego dla
rejonu Muzeum Miedzi.
Reasumując, w ocenie Izby, nie można sformułowaćskutecznie zarzutów pod adresem
Zamawiającego,że nie odrzucił z postępowania prac autorów, a wręcz je nagrodził, którzy
we wstępnej koncepcji urbanistyczno – architektonicznej wykroczyli poza wskazane linie
zabudowy wynikające z aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego.
Nawet w przypadku przyjęcia nie obowiązywania art. 38 ustawy PZP to należy wskazać,że
Zamawiający co prawda zastrzegł zgodnośćprac z planem obowiązującego miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego, ale jednocześnie zastrzegł,że dla uczestników
konkursu sąwiążące wyjaśnienia. Fakt udzielenia wyjaśnienia,że plan zagospodarowania
nie jest wiążący jest bezsporny. Taka sytuacja nie wyklucza zmiany warunków udziału w
konkursie po jego ogłoszeniu. Natomiast odpowiedźnie zakazywała uczestnikom konkursu
sporządzenia koncepcji według obowiązującego planu, ale równieżupoważniała do jego
przekroczenia bez rygoru odrzucenia pracy jako niezgodnej z obowiązującymi przepisami.
Tym samym interes prawny Odwołującego nie został naruszony, ponieważocenie
merytorycznej podlegały zarówno prace osób wprowadzających zmiany, jak i nie
wprowadzających zmiany do obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego.
Natomiastżądanie
Odwołującego
zdyskwalifikowania
prac
uczestników,
którzy
zaproponowali nowąlinięzabudowy w stosunku do aktualnie obowiązującego planu nie
znajduje usprawiedliwienia wobec wyjaśnienia udzielonego przez Zamawiającego przed
terminem składania prac konkursowych.
Wobec powyższego zarzut Odwołującego, iżnależy odrzucićprace naruszające aktualny
plan zabudowy Miasta nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważna podstawie rozstrzygnięć
konkursu ma byćkształtowany nowy plan miejscowego zagospodarowania przestrzennego
terenu objętego lokalizacjąMuzeum Miedzi w Legnicy.
Dodatkowo można wskazać,że gwarancjęzgodności z prawem rozstrzygnięć
Zamawiającego gwarantuje udział w pracach Sądu Konkursowego oprócz uprawnionych
architektów udział sędziów Pani Jadwigi Ł. - Architekta Miejskiego i Pana Grzegorza G.
przedstawiciela Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków - Regionalny Ośrodek Badańi
Dokumentacji Zabytków.
Co do zarzutu braku zadaszenia lapidarium.
Odwołujący przywołał skierowane pytania i udzielone odpowiedzi przez Zamawiającego.
pytanie nr 8: "Czy możliwa jest przebudowa lub przesunięcie elementów składowych
lapidarium,
tj.
inne
zaprojektowanie
rozmieszczenia
elementów?".
Odpowiedź
Zamawiającego brzmiała: "tak". Pytanie nr 9: "Czy całkowite zadaszenie lapidarium jest
obowiązkowe, czy jest to propozycja projektanta? Odpowiedź: "Sposób (wielkość, wysokość,
rodzaj materiału itp.) zadaszenia lapidarium jest przedmiotem konkursu". Pytanie 16: "Jaka
jest możliwa skala przekształceńobecnego lapidarium? Czy dopuszcza sięwyburzenie
ceglanychścian i zmianęsposobu ekspozycji zabytkowej kamieniarki? (...)". "7 Odpowiedź:
"Sposób zadaszenia i przekształcenia lapidarium jest przedmiotem konkursu”.
Z odpowiedzi Zamawiającego wynika,że sposób zadaszenia lapidarium podlegaćbędzie
ocenie. Przy czym należy zwrócićuwagę,że mówi sięo sposobie zadaszenia lapidarium, co
nie oznacza,że zamawiający wymagał całkowitego zadaszenia lapidarium.
Sposób zadaszenia był oceniany przez Sąd. W związku z tym zarzut Odwołującego nie
zasługuje na uwzględnienie. Bowiem udzielone odpowiedzi przez Zamawiającego wskazują
na oczekiwania Zamawiającego co do innowacyjności uczestników konkursu w szerokim
tego słowa znaczeniu, a ujęte jest to w lapidarnym sformułowaniu „Sposób zadaszenia i
przekształcenia Lapidarium jest przedmiotem konkursu”.
Wobec powyższego, zarzut Odwołującego co do braku zadaszenia Lapidarium nie zasługuje
na uwzględnienie.
Reasumując słuszny jest pogląd Zamawiającego,że zwycięska w konkursie praca winna
jedynie posiadaćmożliwośćjej spełnienia w dalszym etapie procesu projektowego
przewidzianego Regulaminem Konkursu. Sąd Konkursowy wyróżniając prace nagrodzone
przewidział w nich wszystkich możliwośćspełnienia wszystkich wymogów prawa oraz
wymogów Zamawiającego na dalszym etapie prac projektowych. Zamawiający słusznie
uważa,że po to,żeby ocena prac konkursowych pod względem prawnym była miarodajna,
Zamawiający powołał do składu Sądu osoby kompetentne dokonujące weryfikacji prawnej
dokumentacji projektowej, tj. Architekta Miejskiego i Wojewódzkiego Konserwatora
Zabytków. Faktem poza sporem jest,że sędziowie ci nie wnieśli zastrzeżeńdo formalnych
kompetencji zawartych w nagrodzonych pracach. Zamawiający przewidział teżkonieczność
dalszej pracy nad wybranądo realizacji pracąkonkursową, tak w zakresie prawnym, jak i
merytorycznym, i zapisał jątakże dla wiedzy wszystkich konkurujących w Rozdz. X.
Regulaminu Konkursu (Ust.1; 2 i 3). Sąd konkursowy dostosował siędo zapisów tego
rozdziału Regulaminu i we „Wnioskach i zaleceniach pokonkursowych” wskazał na
konieczne uzupełnienia pracy wybranej do realizacji. Sąd nie musiał wykazywać, i nie jest to
jego zadaniem, szczegółowych uwarunkowańprawnych obowiązujących Laureata konkursu
w dalszych pracach projektowych, ponieważzadanie to należy do całkowicie innych
organów, niezależnych ani od Sądu, ani od Zamawiającego.
Co do zarzutów oceny merytorycznej poszczególnych prac konkursowych
W ocenie Izby co do zarzutów odnoszących siędo oceny merytorycznej prac to Odwołujący
nie ma podstaw do jej kwestionowania, skoro przyjął, jak sam wskazuje w proteście i w
odwołaniu, kryteria oceny ofert całkowicie niemierzalne i oceniane subiektywnie bezżadnych
wskazań, według jakich będądokonywane oceny i przyznawane punkty:
1. atrakcyjnośćrozwiązańarchitektonicznych realizujących proponowane założenia
programowe i przypisano wagętemu kryterium - 40 %,
2. walory funkcjonalno-przestrzenne, w tym podatnośćdo adaptacji i elastycznośćstruktury
budynku i przypisano temu kryterium wagę- 40 %,
3. walory eksploatacyjne oraz trwałośćproponowanych materiałów i elementów i przypisano
wagętemu kryterium - 10%,
4. ekonomika rozwiązańrealizacyjnych i związany z tym koszt realizacji inwestycji i
przypisano temu kryterium wagę- 10%.
Tak sformułowane kryteria oceny ofert wykluczająjakąkolwiek dyskusjęmerytorycznąco do
zastosowanych ocen przez Sąd konkursowy.
W związku z powyższym, w ocenie Izby, istniały podstawy formalne i prawne po stronie
Zamawiającego do zatwierdzenia rozstrzygnięcia konkursu.
Tym samym Odwołujący nie wykazał naruszenia przepisów prawa wskazanych w proteście i
w odwołaniu.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak we wstępie wyroku.
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku sprawy zgodnie z art. 191 ust. 6 i 7 ustawy PZP.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu ZamówieńPublicznych
do Sądu Okręgowego w Legnicy.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
_________
*
niepotrzebne skreślić
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża Lesława Rubika prowadzącego działalność
gospodarczą pod firmą R2 Biuro Projektów Lesław Rubik, 50-044 Wrocław, ul.
Piłsudskiego 23
i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości 4462 zł
00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta sześćdziesiąt dwa złote zero groszy) z
kwoty wpisu uiszczonego przez Lesława Rubika prowadzącego działalność
gospodarczą pod firmą R2 Biuro Projektów Lesław Rubik, 50-044
Wrocław, ul. Piłsudskiego 23,
2)
dokonaćwpłaty kwoty 00 zł 00 gr (słownie: XXX) przez XXX na rzecz XXX,
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu XXX,
3)
dokonaćwpłaty kwoty 00 zł 00 gr (słownie: XXX) przez XXX na rzecz Urzędu
ZamówieńPublicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4)
dokonaćzwrotu kwoty 10 538 zł 00 gr (słownie: dziesięćtysięcy pięćset
trzydzieści osiem złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu
ZamówieńPublicznych na rzecz Lesława Rubika prowadzącego
działalność gospodarczą pod firmą R2 Biuro Projektów Lesław Rubik,
50-044 Wrocław, ul. Piłsudskiego 23.
U z a s a d n i e n i e
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
20009/S 130-189114 w dniu 10.07.2009r.
Przedmiotem konkursu jest opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej dla
przedsięwzięcia p.n. "Modernizacja i rozbudowa budynków Muzeum Miedzi przy ul.
Partyzantów iśw. Jana w Legnicy oraz przyległego do nich lapidarium".
Zamawiającym jest Muzeum Miedzi w Legnicy, ul. Partyzantów nr 3, 59-220 Legnica, a
Organizatorem konkursu jest Stowarzyszenie Architektów Polskich Odział we Wrocławiu,
Rynek Ratusz 25,50-101 Wrocław, zwany dalej „Zamawiającym”.
Dnia 29.07.2009 r. Lesław Rubik „R2 Biuro Projektów" ul. Piłsudskiego 23 50-044 Wrocław
zwany dalej „Odwołującym” złożył odwołanie.
W złożonym odwołaniu Odwołujący domaga sięunieważnienia postępowania konkursowego,
z powodu nie przestrzegania zapisów Regulaminu konkursowego i przepisów powszechnie
obowiązujących przy ocenie i wyborze najlepszej pracy konkursowej.
Z uwagi na odtajnienie prac po wyborze najkorzystniejszej pracy niemożliwy jest wybór
ponowny najlepszej pracy konkursowej, gdzie ustawowązasadąjest utajnienie prac w
trakcie ich oceny i wyboru.
Zarzuty pod adresem prac Sądu Konkursowego i zatwierdzenia wyników jego pracy przez
Zamawiającego przedstawiająsięnastępująco.
Zarzut dotyczący udziału w pracach Sądu Pani sędzi arch. Jadwigi Łopusiewicz pełniącej
funkcjęArchitekta Miejskiego.
Zamawiający zatwierdza rozstrzygnięcie konkursu dokonane przez sąd konkursowy (art. 114
pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówieńpublicznych – Dz. U. j.t. 2007 r. Nr
2007 r. Nr 223 poz.1655 z późn. zm. zwanej dalej „pzp”), po uprzednim sprawdzeniu
poprawności i legalności prac sądu. Obowiązek sprawowania nadzoru nad sądem
konkursowym w zakresie zgodności konkursu z przepisami ustawy i regulaminem konkursu,
który sam ustala (art. 114 w zw. z art. 112 ust. 2 pzp) ma charakter bezwzględny. Powołanie
sądu konkursowego oraz określenie organizacji, składu i trybu pracy sądu konkursowego jest
obowiązkiem zamawiającego, który musi przestrzegaćwymogów ustawowych. W zakresie
składu sądu konkursowego znaczenie ma treśćart. 112 ust. 3, 4 i 5 pzp. Dla oceny
zasadności oddalenia zarzutu protestującego dotyczącego składu sądu podczas pierwszego
dnia obrad sądu, zasadnicze znaczenie ma treśćart. 113 ust. 3 pzp, który bezwzględnie
nakazuje aby sąd składał sięz minimum 3 osób oraz oświadczenie zamawiającego o
ustaleniu składu (liczebności i składu osobowego) sądu konkursowego. Wbrew twierdzeniom
zamawiającego określił on skład sądu konkursowego na 7 imiennie wskazanych osób, w tym
wskazał równieżósmego-rezerwowego-członka sądu. Postąpił więc w granicach
upoważnienia ustawowego i zgodnie z nim. Swojądecyzjąpowołał ciało (organ pomocniczy),
które występuje jako jeden organ -sąd konkursowy. Ma więc znaczenia czy sąd obraduje w
całym i imiennie oznaczonym składzie, bo jest jednym organem kolegialnym. Argumentacja
zaprezentowana przez zamawiającego,że skoro sędziów podczas obrad pierwszego dnia
było więcej niż3 to nie możemy mówićo wadliwości działania takiego organu, jest chybiona
równieżi z tego powodu,że kierując siętąsamąlogiką, gdyby pierwszego dnia zamiast
imiennie powołanego sędziego brała w obradach udział inna osoba, nie wymieniona w
regulaminie, to równieżnie mamy do czynienia z wadliwościąprac sądu konkursowego, bo
przecieżustawa nie wskazuje z imienia i nazwiska składu sądu. Takie rozumowanie jest
oczywiście nie akceptowalne jużna pierwszy rzut oka. Dlaczego więc zamawiający
akceptuje pracętegożorganu w pomniejszonym składzie?. Brak określenia quorum w
regulaminie, wbrew twierdzeniom zamawiającego, oznacza właśnie to,że cały skład sądu
konkursowego musi braćudział w obradach i podejmowaćdecyzje dot. kwalifikacji i oceny
prac. Nie można bowiem domniemywać,że quorum to jest trzech sędziów (bo takie
minimum przewiduje ustawa), skoro zamawiający nie ustalił tego w regulaminie. Bezspornie
sędzia Jadwiga Ł. nie brała udziału w pracach sądu konkursowego pierwszego dnia obrad
tegożsądu. Bezspornie tego dnia sędziowie dokonywali omówienia, analizy i oceny
złożonych prac, wyłaniając prace do dalszej oceny. Pani Jadwiga Ł. nie miałażadnego
udziału (głosu) podczas tych decyzji i nie można zgodzićsięz zamawiającym,że jej
nieobecnośćnie miała lub co najmniej nie mogła miećwpływu na obrady.
Odwołujący podtrzymuje więc zarzut,że sąd konkursowy obradował i podejmował decyzje w
niewłaściwym składzie. Stanowczo sprzeciwia sięrównieżtwierdzeniu zamawiającego,że
„zapoznanie sędzi Ł. z pracami Komisji z dnia poprzedniego (...) było naturalnym elementem
przebiegu obrad jury".
Zarzut dotyczący oceny formalnej prac konkursowych zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Odwołujący w całości podtrzymuje zarzuty zawarte w proteście, a dotyczące zatwierdzenia
przez Zamawiającego wyboru najlepszych prac przez sąd konkursowy, dokonanego
niezgodnie z kryteriami oceny przywołanymi w regulaminie. Wyjaśnienie zawarte w
rozstrzygnięciu protestu, iżsąd dokonał oceny wszystkich prac a sędziowie wypełnili
indywidualne arkusze ocen, nie usprawiedliwia błędnej decyzji zamawiającego i nie stanowi
merytorycznego ustosunkowania siędo konkretnych zarzutów protestującego postawionych
w wielu punktach każdej z nagrodzonych lub wyróżnionych prac. Zamawiający zdaje się
mylićkryteria oceny prac konkursowych, które sam ustanowił w regulaminie oraz całkowicie
lekceważy inne z nich, które zmierzajądo maksymalnej obiektywizacji ocen sądu
konkursowego, tak aby dopuszczalny subiektywizm ograniczał siędo niewymiernych cech
natury artystycznej, takich jak piękno, estetyka. Kryteria oceny prac muszązapewniać
możliwie obiektywnąocenę, szczególnie na poziomie oceny zgodności pracy z wymaganiami
regulaminu i powszechnie obowiązującymi przepisami prawa. Bezspornie zamawiający
ogłosił konkurs realizacyjny a nie studialny, bo nagrodąjest powierzenie wykonawcy
zamówienia publicznego polegającego na opracowaniu dokumentacji projektowej zgodnie ze
złożonąi nagrodzonąpracą. W przedmiotowym konkursie zamawiający w regulaminie
(rozdziału VII ust. 2 Regulaminu) zadecydował,że ocena prac konkursowych będzie
następowaćwedług kryteriów obligatoryjnych i merytorycznych. Zamawiający odwołał siędo
zgodności pracy konkursowej z obowiązującymi przepisami oraz wymaganiami formalnymi i
merytorycznymi regulaminu. Następnie, prace spełniające te kryteria, a więc zgodne z
powszechnie obowiązującymi przepisami prawa (w tym równieżmiejscowym planem
zagospodarowania przestrzennego, jako prawem miejscowym) oraz opisem przedmiotu
konkursu, podlegajądalszej ocenie według kryteriów merytorycznych, takich jak:
1. atrakcyjnośćrozwiązańarchitektonicznych realizujących proponowane założenia
programowe i przypisano wagętemu kryterium - 40 %,
2. walory funkcjonalno-przestrzenne, w tym podatnośćdo adaptacji i elastycznośćstruktury
budynku i przypisano temu kryterium wagę- 40 %,
3. walory eksploatacyjne oraz trwałośćproponowanych materiałów i elementów i przypisano
wagętemu kryterium - 10%,
4. ekonomika rozwiązańrealizacyjnych i związany z tym koszt realizacji inwestycji i
przypisano temu kryterium wagę- 10%.
Niespełnienie kryteriów obligatoryjnych, a więc jakakolwiek niezgodnośćpracy konkursowej
z przepisami prawa (w szczególności budowlanego, zagospodarowania przestrzennego, dot.
ochrony zabytków, instytucji kultury i muzealnictwa) oraz wymaganiami określonymi w
regulaminie (w szczególności opisem przedmiotu konkursu - zakres i granice opracowania,
zakres rzeczowy pracy konkursowej oraz założenia funkcjonalno-przestrzenne, tj. rozdział II
regulaminu) eliminuje pracęz dalszego postępowania konkursowego. Praca taka nie
powinna byćoceniana według kryteriów merytorycznych.
Zarzut dotyczący oceny formalnej prac konkursowych zgodnie z obowiązującymi przepisami
- w zakresie przestrzeni możliwej rozbudowy Muzeum Miedzi i lapidarium, które ma być
zadaszone.
Jakkolwiek regulamin nie definiuje pojęcia założeńprogramowych i używa tylko pojęcia
„założenia funkcjonalno-przestrzenne", to jednak w formie opisowej oraz graficznej
(załącznik nr 8 mapa informacyjna) określa granice działki należącej do Muzeum Miedzi wraz
z istniejącymi budynkami Muzeum Miedzi, których przewiduje modernizacjęoraz przestrzeń
możliwej rozbudowy Muzeum Miedzi i lapidarium, które ma byćzadaszone. Z treści
regulaminu, mapy informacyjnej oraz odpowiedzi na pytania uczestników konkursu, jasno
wynika, iżmożliwa do rozbudowy przestrzeńogranicza siędo zaznaczonych na mapie
terenów (kolor niebieski - rozbudowa możliwa na całej wysokości, kolor beżowy - rozbudowa
możliwa na 3 kondygnacjach) oraz obligatoryjny jest wymóg zadaszenia lapidarium. Każda
praca, która przewidywała rozbudowęna innych, niżoznaczone terenach oraz nie
przewidywała zadaszenia lapidarium, albo przenosiła funkcje muzealnicze w inne obszary,
winna byćprzez sąd konkursowy zakwalifikowana do grupy "N". Ta wadliwośćdotyczy
przede wszystkim pracy ocenionej jako najlepszej i nagrodzonej obiema nagrodami. Zarzut
ten został podniesiony przez protestującego a zamawiający de facto nie zaprzeczył tym
okolicznościom faktycznym, a jedynie przedstawił usprawiedliwienie (wytłumaczenie) takiej
decyzji. Nie jest to jedyna wada nagrodzonej pracy konkursowej i pracy (wysiłków)
zamawiającego. Protestujący zarzucił, a zamawiający równieżnie zaprzeczył, iżnagrodzona
praca (i równieżinne opracowania) sąniezgodne z treściąpowszechnie obowiązujących
przepisów prawa (m.in. ustawy z dnia 07.07.1994 r. prawo budowlane, rozporządzenia
Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznym jakim powinny
odpowiadaćbudynki i ich usytuowanie, ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym) oraz prawa miejscowego, tj. uchwały Rady Miejskiej
Legnicy nr XLIII440/06 z dnia 30.01.2006 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego Obszaru Staromiejskiego Centrum w Legnicy, a także
sprzeczne z wytycznymi konserwatora zabytków (załącznik nr 13). W rozstrzygnięciu
protestu brak jest ustosunkowania siędo każdego z zarzutów podniesionych w pkt. III
protestu, gdzie protestujący konkretnie i szczegółowo wskazał na uchybienia i niezgodności
nagrodzonych prac. Jest to, w ocenie odwołującego, poważna wadliwośćdziałania
zamawiającego podczas rozstrzygania protestu. Odwołujący podtrzymuje w całości
wszystkie zarzuty zawarte w pkt. III protestu, które załącza do niniejszego odwołania w
osobnym dokumencie.
Na pytanie nr 5: „Czy prace konkursowe będąoceniane pod kątem zgodności z planem
miejscowym?" zamawiający udzielił zaśodpowiedzi: „Nie, ponieważprzewiduje sięzmianę
planu miejscowego. Podstawązmiany będzie nagrodzony w konkursie projekt".
Zamawiający wyjaśnia,że przedmiotem konkursu była jedynie wstępna koncepcja
architektoniczna rozbudowy budynków Muzeum Miedzi, planowana na wiele lat, a wybór
koncepcji ma spowodowaćw przyszłości wystąpienie o zmianęplanu zagospodarowania
przestrzennego, a konkurs ma byćczęściądyskusji na temat koniecznych zmian planu
zagospodarowania przestrzennego.
Jest to wyjaśnienie błędne, albowiem konkurs jest konkursem realizacyjnym, przewidującym
jako pierwsząnagrodęzrealizowanie zamówienia publicznego polegającego na opracowaniu
całej dokumentacji projektowej dla tego zamierzenia inwestycyjnego. Tak więc wybrany autor
będzie realizował projekt w oparciu o swojąkoncepcjęi do tego będzie realizował to po
zakończeniu procedury konkursowej.
Nadto zrealizowana inwestycja musi byćpochodnąnagrodzonej pracy, a modyfikacje nie
mogąfałszowaćidei i wizji zawartej w pracy wyłonionej w konkursie.
Nie ma teżnikt pewności,że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zostanie
zmieniony zgodnie z koncepcjązawartąw nagrodzonej pracy i kiedy to nastąpi.
Te okoliczności zbagatelizował zamawiający w zupełności.
Zarzut dotyczący charakteru udzielonych wyjaśnieńw zakresie miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego.
Nie ma racji zamawiający, iżsąd konkursowy nie był zobowiązany do działania wyłącznie na
podstawie regulaminu zatwierdzonego przez zamawiającego, który podlega zmianom
jedynie w trybie przewidzianym w art. 38 ust. 4 pzp lub przez samego zamawiającego orazże przepis ten nie ma zastosowania do postępowania konkursowego. Instytucja pytańi
odpowiedzi ma na celu poprawęprzejrzystości regulaminu konkursu i jednoznaczności
poszczególnych zapisów. Skoro została przez ustawodawcęprzewidziana i uregulowana
obok instytucji zmiany regulaminu (siwz), to nie może byćutożsamiana. Nawet przyjmując,że art. 38 pzp nie ma zastosowania, to bezspornie zamawiający ma obowiązek
przestrzegania regulaminu konkursu, a więc obowiązek zatwierdzenia decyzji sądu
konkursowego tylko jeżeli została ona podjęta zgodnie z treściątegożregulaminu. W
rozdziale IV pkt. 1.1. Zamawiający przewidział jedynie,że uczestnicy konkursu mogą
zwracaćsięo wyjaśnienie postanowieńregulaminu konkursu. Regulamin nie przewiduje
więc zmiany postanowieńregulaminu. Ze sformułowania „wyjaśnienie" jasno wynika,że
chodzi o uczynienie czegośzrozumiałym, sprecyzowanie, uczynienie jednoznacznym
(zgodnie ze słownikiem języka polskiego) a nie o zmianętreści. Tymczasem szereg
odpowiedzi na zapytania ewidentnie modyfikuje postanowienia Regulaminu, w szczególności
w zakresie obiektywnych wymogów formalnych i merytorycznych, jakie zostały postawione
projektantom w pierwotnej treści Regulaminu. Zamawiający opisując przedmiot konkursu
wskazał, iżcelem konkursu jest uzyskanie najlepszej pod względem urbanistycznym,
architektonicznym,
funkcjonalnym
i
eksploatacyjnym
koncepcji
urbanistyczno-
architektonicznej modernizacji i rozbudowy budynków Muzeum Miedzi przy ul. Partyzantów iŚw. Jana w Legnicy oraz przyległego lapidarium, a przedmiotem konkursu jest opracowanie
koncepcji urbanistyczno-architektonicznej modernizacji i rozbudowy budynków Muzeum
Miedzi przy ul. Partyzantów iŚw. Jana w Legnicy oraz przyległego lapidarium, na działkach
446/5, 446/8 wraz z projektem zagospodarowania terenu - w zakresie koniecznym dla
przedstawienia idei ogólnej projektu.
Z kolei zakres rzeczowy pracy konkursowej (Rozdział II, ust. 2, pkt. 2.2., Wymagany przez
Regulamin to: koncepcja architektoniczna modernizacji budynków Muzeum Miedzi,
koncepcja architektoniczna rozbudowy budynków Muzeum Miedzi, w tym przyległego do
budynków Muzeum Miedzi lapidarium wraz z zadaszeniem, koncepcja zagospodarowania
terenu. Zgodnie z załącznikiem nr 8-mapąinformacyjną, Zamawiający wymagał, aby
ewentualna nowa zabudowa (dopuszczalna lecz nie obligatoryjna) była przewidziana
wyłącznie na obszarze zaznaczonym na mapie jako „możliwa rozbudowa", a lapidarium było
zadaszone. Wynika to wprost z Regulaminu oraz załącznika nr 8 nr 13 (wytyczne
konserwatora zabytków) oraz odpowiedzi na pytania: pytanie nr 2: Czy teren określony jako
„możliwa rozbudowa" jest obligatoryjny czy tylko zalecany? Czy dopuszczalne są
poszukiwania innych rozwiązańw zakresie ukształtowania przestrzennego obiektu?
Odpowiedź: „Nie - zakres interwencji architektonicznej został określony w warunkach
konkursu". Pytanie nr 8: „Czy możliwa jest przebudowa lub przesunięcie elementów
składowych lapidarium, tj. inne zaprojektowanie rozmieszczenia elementów?" Odpowiedź:
„tak". pytanie nr 9: „Czy całkowite zadaszenie lapidarium jest obowiązkowe, czy jest to
propozycja projektanta? Odpowiedź: „Sposób (wielkość, wysokość, rodzaj materiału itp.)
zadaszenia lapidarium jest przedmiotem konkursu." pytanie 16: „Jaka jest możliwa skala
przekształceńobecnego lapidarium? Czy dopuszcza sięwyburzenie ceglanychścian i
zmianęsposobu ekspozycji zabytkowej kamieniarki? (...)". Odpowiedź: "Sposób zadaszenia i
przekształcenia lapidarium jest przedmiotem konkursu. Będąca konsekwencjąkonkursu
realizacja zostanie przeprowadzona zgodnie z obowiązującymi przepisami." pytanie nr 36:
„Czy strona wschodnia i południowa w granicach działki może byćzabudowana? Czy
przedstawione w załączniku nr 8 (Załącznik nr 8 - mapa informacyjna JPG.) powierzchnie
możliwe do zabudowy musząbyćwzięte pod uwagę, czy teżmożna z nich zrezygnować?"
Odpowiedź: "Powierzchnie możliwe do zabudowy nie muszą(jak słowo „możliwe" wskazuje)
byćzabudowane. Wschodnia i południowa częśćdziałki nie sąprzewidziane do zabudowy
(...)."
Wświetle zacytowanych powyżej zapisów Regulaminu, pytańi odpowiedzi jako jaskrawo
sprzeczne z przepisami jawi sięzapis protokołu w pkt. V: "Jury stoi na stanowisku,że wymóg
zadaszenia strefy lapidarium, a także wymóg konserwatora zabytków o konieczności
zachowania historycznej linii zabudowy dały konkurującym możliwośćzaproponowania
obiektów kubaturowych w pierzei ul. Rycerskiej" oraz wybór do pierwszej nagrody pracy,
która: nie przewiduje zadaszenia lapidarium i przewiduje nowy obiekt kubaturowy (nowy
budynek) poza miejscem zaznaczonym na załączniku nr 8 jako obszar możliwej rozbudowy.
Nagrodzona I-wsząnagrodąpraca pozostawia lapidarium otwarte i nie zadaszone wśrodku
parceli przeznaczonej pod inwestycje. Od ul. Rycerskiej natomiast buduje obiekty
kubaturowe, nie mające nic wspólnego z lapidarium. Zamawiający nie zaprzeczył w
rozstrzygnięciu protestu, iżzmienił regulaminu konkursu, pośrednio przyznał ten fakt, ale nie
uzasadnił jak ma sięwybór najlepszej pracy nr 05 do treści zacytowanych pytańi
udzielonych odpowiedzi. Z ich analizy jasno wynika,że dopiero na etapie oceny prac, a więc
po upływie terminu na ich opracowanie i złożenie, zmieniono kryteria dot. zadaszenia
lapidarium oraz dopuszczalności zabudowy innych obszarów, niżte pierwotnie zaznaczone
kolorami na załączniku nr 8. A przecieżregulamin jasno stanowi o "... wraz z zadaszeniem",
a nie możliwym zadaszeniem, a odpowiedzi na pytania nr 9 i 16 jasno wskazują,że ocenie
podlega jedynie sposób zadaszenia lapidarium. Co do możliwego obszaru interwencji
architektonicznej, to treśćzałącznika nr 8 nie budzi wątpliwości, a potwierdza to odpowiedź
na pytania nr 36 oraz nr 2 (to ostatnie w szczególności).
Zarzuty co do merytorycznej oceny prac.
Odwołujący podtrzymuje zarzuty dotyczące wadliwej oceny prac pod względem spełnienia
przez prace konkursowe walorów funkcjonalno-przestrzennych (w tym podatności do
adaptacji i elastyczności struktury budynku), walorów eksploatacyjnych oraz ekonomiki
rozwiązańi kosztów realizacji. Do tych zarzutów nie odniósł sięzamawiający, zbywając je
ogólnym twierdzeniem o realizacji zamierzeńi intencji.
Pismem z dnia 09.07.2009 r. Odwołujący wniósł protest, w którym podniósł zarzuty i wnioski
jak w odwołaniu.
Pismem z dnia 21 lipca 2009 r. został przez Zamawiającego rozstrzygnięty protest przez
jego oddalenie.
W ocenie Zamawiającego zarzuty zawarte w treści protestu sąbezzasadne i nie znajdują
potwierdzenia w stanie faktycznym prowadzonego postępowania.
Bezpodstawne sązarzuty protestującego odnośnie składu sądu konkursowego.
Brak uczestnictwa w pracach sądu jednego z jego członków nie może byćuznany za
przesłankęunieważnienia postępowania.
Zamawiający mógł określićsposób prac organu, ale jeśli tego nie uczynił w omawianym
zakresie, to trudno uznać, iżmiało miejsce naruszenie regulaminu.
Zgodnie z art. 112 ust. 3 pzp, sąd konkursowy składa sięco najmniej z 3 osób.
W przedmiotowym postępowaniu sąd konkursowy składał sięz siedmiu osób, zaśzarzut
przedstawiony przez protestującego dotyczy wyłącznie pierwszego dnia obrad sądu, kiedy w
jego pracach nie brał udziału jeden sędzia.
W pierwszym dniu dokonano jedynie kwalifikacji prac do dalszego postępowania.
Tego dnia sąd dokonał jedynie wstępnej selekcji prac, a co więcej wśród prac
zakwalifikowanych znajdowała siętakże praca protestującego. Nie nastąpiło zatemżadne
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może miećistotny wpływ na wynik
postępowania. Jak wspomniano art. 112 pzp mówi,że Zamawiający powołuje Sąd
konkursowy w co najmniej 3-osobowym składzie osób posiadających uprawnienia do oceny
prac. Skoro w pierwszym dniu obrad Sądu obecnych było 6 osób posiadających wymagane
uprawnienia, tym samym wymogi określone przez przepisy PZP zostały spełnione.
Zreferowanie nieobecnemu pierwszego dnia obrad Sędziemu Jadwidze Ł. przebiegu prac
Sądu Konkursowego nie było sprzeczne zżadnym z przepisów PZP - było naturalnym
elementem przebiegu obrad Jury.
Podobnie bezzasadne sązarzuty dotyczące wyboru prac. Sąd dokonał oceny wszystkich
prac zgodnie z wymogami formalnymi i merytorycznymi Regulaminu. Każdy z Sędziów
dokonał indywidualnie oceny każdej z prac w formie tabeli, w której uwzględnione zostały
wszystkie potencjalne walory pracy wymienione w Regulaminie Konkursu. Indywidualne
arkusze ocen wg regulaminowych kryteriów oceny prac, podpisane przez Sędziów, są
załącznikiem do protokołu z przebiegu obrad Sądu i znajdująsięw archiwum Konkursu u
Zamawiającego (ustawa PZP nie precyzuje szczegółowo elementów, które musi zawierać
protokół). Protestujący mógł zwrócićsiędo Zamawiającego o przedstawienie oceny
merytorycznej ocenionych prac, która zostałaby mu udostępniona przez Zamawiającego.
Bezzasadny jest zarzut o niezgodności projektu z miejscowym planem zagospodarowania
przestrzennego. Przedmiotem konkursu była jedynie wstępna koncepcja architektoniczna
rozbudowy budynków Muzeum Miedzi. Proces ten jest planowany na wiele lat, a zatem
wybór koncepcji spowoduje w przyszłości wystąpienie o stosowne zmodyfikowanie planu.
Postanowienia planu wiążąorgany administracji w zakresie określenia zgodności planowanej
inwestycji z zapisami planu dopiero w trakcie postępowania architektoniczno - budowlanego.
Niezgodny z planem może byćdopiero projekt budowlany przedłożony administracji
architektoniczno-budowlanej,
nie
zaś
dokument
powstający
poza
procedurami
administracyjnymi (dokument koncepcyjny). Wyraźne wyjaśnienie tej kwestii znajduje sięw
treściach wielu odpowiedzi na pytania udzielane w toku konkursu przez Sąd konkursowy.
Odnośnie zarzutów zawartych w części III protestu należy wskazać,że Konkursy
architektoniczne sąorganizowane w celu jak najbardziej korzystnego sformułowania
lokalnych zasad organizacji przestrzeni urbanistycznej. To one są, lub co najmniej winne
być, podstawąbudowania optymalnych jakościowo, kulturowo i cywilizacyjnie planów
zagospodarowania przestrzennego kraju, w tym planów miejscowych. Konkursy są
praktycznie jedynąformądemokratyzacji i uspołecznienia polityki przestrzennej. To dlatego
teżwładze Legnicy zdecydowały,że to właśnie konkurs będzie wskazówką, ale i częścią
dyskusji na temat koniecznych zmian przygotowywanego nowego planu miejscowego dla
rejonu Muzeum Miedzi.
W trakcie trwania Konkursu Sąd nie zmienił Regulaminu. Jury działało w takim polu
interpretacji zapisów Regulaminu i odpowiedzi na pytania, a także obowiązującego prawa, by
zachowaćwszystkie obowiązujące wszystkich zapisy. Najlepszym dowodem prawidłowej
interpretacji zapisów Regulaminu jest fakt,że znaczna częśćnadesłanych prac
konkursowych powstała na bazie podobnej interpretacji - także praca Protestującego. Fakt
ten - podkreślimy to jeszcze raz -świadczy o tym,że Protestujący w trakcie realizacji pracy
konkursowej poruszał sięw identycznym polu interpretacji przepisów, w jakim poruszało się
Jury Konkursu.
Większośćczłonków Sądu konkursowego zakwalifikowało pracęProtestującego do 2 etapu
konkursu (druga w kolejności liczba głosów). Praca nie uzyskała jednak dalszych promocji
Sądu ze względu na jej znaczne uchybienia jakościowe.
Art. 38 pzp nie ma zastosowania do postępowania konkursowego. Ustawodawca, tam gdzie
przewiduje koniecznośćodwołania sięw formule konkursu do zapisów innych artykułów
Ustawy, czyni to. Mimo tego wszystkie informacje regulaminowe oraz formuła pytańi
odpowiedzi na pytania, a także ich respektowanie przez Sąd konkursowy, były zgodne z
wymogami Art. 38 pzp. Odpowiedzi na pytania mogąmodyfikowaćRegulamin i nawet
zastosowanie Art. 38 pzp przewiduje takąmożliwość, o ile tylko wszyscy zainteresowani
Uczestnicy konkursu - zostająo tym poinformowani w odpowiednim czasie. Nie nastąpiła w
przebiegu konkursu jakakolwiek selekcja czy teżopóźnienie informacji, o czymświadczą
przedstawione i nagrodzone prace, w tym także prace Protestującego oraz tych, którzy do
protestu sięprzyłączyli.
Odnosząc siędo zarzutów wskazanych w części III protestu należy wskazać,żeżaden
jeszcze konkurs urbanistyczno-architektoniczny nie dał takiego rezultatu, który by w 100%
odpowiadał pierwotnym zamierzeniom i intencjom Zamawiającego. Rezultat każdego
konkursu daje z reguły w znaczącym stopniu przybliżenie siędo oczekiwanego rezultatu, a
ponadto ukazuje Zamawiającemu, także w innych pracach konkursowych, wiele innych
możliwych relacji, interpretacji i rozwiązań. Wszystko to przybliża Zamawiającego jak i
laureata do zoptymalizowania rozwiązania projektowego w następnych fazach projektowych
oraz w samej realizacji. Wżadnym teżprzypadku praca konkursowa, tym bardziej opisana w
zamówieniu jako ideowa (Regulamin Konkursu, Rozdz. II. Pkt. 1.), nie musi spełniać
expressis verbis norm dotyczących jedynie prawnych projektów budowlanych oraz budynków
i budowli przeznaczonych do użytkowania. Dodatkowątrudnośćstanowiąrozbieżności
interpretacyjne, które spotkaćmożna w różnych ośrodkach administracji państwowej.
Czegośzupełnie innego oczekuje sięod ideowej pracy konkursowej w zakresie urbanistyki i
architektury - tego nie dostrzegł Protestujący.
Zwycięska w konkursie praca winna jedynie posiadaćmożliwośćich spełnienia w dalszym
etapie procesu projektowego przewidzianego Regulaminem Konkursu. Sąd Konkursowy
wyróżniając prace nagrodzone dostrzegł w nich wszystkich możliwośćspełnienia wszystkich
wymogów prawa oraz wymogów Zamawiającego na dalszym etapie prac projektowych. Po
to, by ocena prac konkursowych pod tym właśnie względem (a więc także prawnym) była
miarodajna, Zamawiający powołał do składu Sądu osoby w tej materii kompetentne
dokonujące weryfikacji prawnej dokumentacji projektowej, tj. Architekta Miejskiego i
Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (patrz art. 112 ust. 5 pzp). Sędziowie ci nie wnieśli
zastrzeżeńdo formalnych kompetencji zawartych w nagrodzonych pracach. Akceptacja
rezultatów Konkursu przez Zamawiającego była potwierdzeniem,że także funkcjonalne i
przestrzenne jego potrzeby w nagrodzonych pracach zostały zinterpretowane właściwie.
Zamawiający przewidział teżkoniecznośćdalszej pracy nad wybranądo realizacji pracą
konkursową, tak w zakresie prawnym, jak i merytorycznym, i zapisał ją, także dla wiedzy
wszystkich konkurujących, w Rozdz. X. Regulaminu Konkursu (ust.1; 2 i 3). Sąd konkursowy
dostosował siędo zapisów tego rozdziału Regulaminu i we „Wnioskach i zaleceniach
pokonkursowych” wskazał na konieczne uzupełnienia pracy wybranej do realizacji. Sąd nie
musiał wykazywaći nie jest to jego zadaniem, szczegółowych uwarunkowańprawnych
obowiązujących Laureata konkursu w dalszych pracach projektowych, ponieważzadanie to
należy do całkowicie innych organów, niezależnych ani od Sądu, ani od Zamawiającego.
Zamawiający podtrzymuje zatem w całej rozciągłości decyzje i kwalifikacje prac
przeprowadzone przez Sąd Konkursowy i opisane w sporządzonych protokołach.
Skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
Protest został złożony na czynności Zamawiającego, polegające na zatwierdzeniu
rozstrzygnięcia konkursu, którego dokonał powołany przez Zamawiającego sąd konkursowy,
a które to rozstrzygnięcie, w ocenie Odwołującego, zostało przeprowadzone wbrew
Regulaminowi Konkursu i innym przepisom prawa.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów art. 38, 112, 113, 114, 116 ust.
1, 123 ustawy PZP oraz innych przepisów prawa:
1. ustawy z dnia 07.07.1994 r. Prawo budowlane,
2. rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków
technicznym jakim powinny odpowiadaćbudynki i ich usytuowanie,
3. ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,
4. uchwały Rady Miejskiej Legnicy nr XLIII440/06 z dnia 30.01.2006 r. w sprawie
uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Obszaru
Staromiejskiego Centrum w Legnicy,
5. ustawy o finansach publicznych z dnia 30 czerwca 2005 r.(Dz. U. Nr 249, poz. 2104),
6. Zarządzenie nr 25 Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w sprawie zasad
wykonywania nadzoru nad państwowymi instytucjami kultury z dnia 24 sierpnia
2006 r. (Dz. Urz. MKiDzN Nr 5, poz. 46)
i wniósł o unieważnienie postępowania konkursowego.
Odwołujący powołując sięna interes prawny do wniesienia odwołania wskazał,że skuteczne
oprotestowanie chociażby jednej pracy i nagrody niweczy całe postępowanie, ponieważpo
identyfikacji prac i ich autorów nie można ponownie przeprowadzićoceny prac i wyboru
najlepszej pracy. Możliwe jest tylko unieważnienie konkursu. Oznacza to,że Odwołujący
niezależnie od uzyskanej oceny swojej pracy oraz niezależnie od oceny prac nagrodzonych i
wyróżnionych, nie ma szans na wygranie konkursu, ale szansy tej nie ma równieżżaden z
uczestników konkursu. Z tych względów, w myśl art. 179 ust.1 ustawy PZP, Odwołujący
posiada interes prawny.
Izba w tym zakresie przyznała racjęOdwołującemu,że jedynym wnioskiem jaki może złożyć
Odwołujący jest unieważnienie postępowania.
Co do zarzutu, iżw pierwszym dniu pracy Sąd konkursowy pracował w niepełnym składzie,
to jest bez udziału Pani Sędzi Jadwigi Ł.
Odwołujący w zakresie tego zarzutu, przedstawił następującąargumentację:
Sąd konkursowy obradował i podejmował decyzje w niewłaściwym składzie. Zarówno
przepisy art. 110 -127 ustawy PZP, jak i Regulamin niniejszego postępowania przewidują, iż
Komisja Konkursowa działa w określonym składzie liczbowo-osobowym i nie przewidują
minimalnego quorum lub innych wyjątków od obowiązku pracy w określonym składzie
liczbowym przez Zamawiającego. Tymczasem pierwszego dnia obrad Komisji nie brała
udziału sędzia Jadwiga Ł., a pomimo tego Komisja podejmowała decyzje i prowadziła
obrady. Jest to niedopuszczalne wświetle przepisów prawa. Nie sanuje tego faktu
„zapoznanie sędzi Ł. z pracami Komisji z dnia poprzedniego, bo nie pozwalająna to przepisy
prawa, tym bardziej,że informacje zawarte w protokole sąnad wyraz lakoniczne i nie
dostarczająinformacji o tym, co siędziało poprzedniego dnia.
Zamawiający z kolei oddalając ten zarzut zauważył między innymi,że brak uczestnictwa w
pracach sądu jednego z jego członków nie może byćuznany za przesłankęunieważnienia
postępowania.
Zgodnie z art. 112 ust. 3 ustawy PZP, sąd konkursowy składa sięco najmniej z 3 osób.
Zarzut przedstawiony przez Odwołującego dotyczy wyłącznie pierwszego dnia obrad Sądu,
kiedy w jego pracach nie brał udziału jeden sędzia.
W pierwszym dniu dokonano jedynie kwalifikacji prac do dalszego postępowania.
Wśród prac zakwalifikowanych znajdowała siętakże praca Odwołującego.
Skoro w pierwszym dniu obrad Sądu obecnych było 6 osób posiadających wymagane
uprawnienia, tym samym wymogi określone przez przepisy PZP zostały spełnione.
Zreferowanie nieobecnemu pierwszego dnia obrad Sędziemu Jadwidze Ł. przebiegu prac
Sądu Konkursowego nie było sprzeczne zżadnym z przepisów ustawy PZP.
Izba w zakresie tego zarzutu ustaliła i zważyła, co następuje.
Bezspornym w sprawie jest,że Pani Jadwiga Ł. w pierwszym dniu pracy Sądu, to jest w dniu
26 czerwca 2009 r. nie brała udziału w posiedzeniu Sądu.
Powyższe wynika z treści protokołu obrad Sądu konkursowego z dnia 26.06.2009 r. w aktach
sprawy. Z protokołu wynika również,że Sąd obradował w sześcioosobowym składzie
spośród siedmiu powołanych sędziów,że przedmiotem prac Sądu było przeprowadzenie
wstępnej kwalifikacji prac i zakwalifikowanie części prac do grupy „N”. Zgodnie z pkt 2
Kryteria Oceny. Rozdz. VII Ocena Prac Konkursowych. Regulaminu Konkursu (…) Prace
konkursowe będąoceniane według następujących kryteriów: 2.1.1. kryteria obligatoryjne (ich
niespełnienie spowoduje zakwalifikowanie pracy do grupy „N”) – zgodnośćpracy
konkursowej z obowiązującymi przepisami oraz wymaganiami formalnymi i merytorycznymi
niniejszego regulaminu konkursu. 2.1.2. kryteria merytoryczne (…)”.
Z powyższych zapisów protokołu obrad Sądu konkursowego wynika,że w dniu 26.06.2009 r.
podczas nieobecności Sędzi Jadwigi Ł. zapadły konstytutywne decyzje co do dalszego
udziału w ocenie prac konkursowych, ponieważw tym dniu cześćprac zostało odrzucona z
powodu braków formalnych w ocenie Sądu.
Z protokołu obrad z następnego dnia to jest z dn. 27.06.2009 r. wynika, „(…) Na początku
zapoznano sędziego arch. JadwigęŁ. z pracami Sądu Konkursowego z dn. 26.06.2009 r. i
rezultatem głosowania. Sędzia zaakceptowała dotychczasowąpracęSądu Konkursowego w
pierwszy dzieńobrad i jej rezultaty. (…).
Zgodnie z art. 112 ust. 3 ustawy PZP Sąd konkursowy składa sięco najmniej z 3 osób
powoływanych i odwoływanych przez kierownika zamawiającego.
Regulamin nie ustalił wymaganej liczby sędziów przy podejmowaniu decyzji, to jest quorum.
Równieżustawa nie przewiduje quorum. Zasadąjest,że sąd działa na kolejnych
posiedzeniach. W ocenie Izby dla ważności podejmowanych uchwał wymagana jest
obecnośćwszystkich sędziów. Niemniejżadne przepisy ogólnie obowiązujące tej kwestii nie
przesadzają. Pomimo,że Sędzia Ł. była nieobecna w dniu 26.06.2009 r. to na posiedzeniu w
następnym dniu, to jest 27.06.2009 r. została zapoznana z pracami Sądu poprzedniego dnia
i wynikiem głosowania. Po czym zaakceptowała prace Sądu i jej rezultaty. Z powyższego
zapisu wynika,że niejako umożliwiono Pani Sędzi Ł. oddanie głosu następnego dnia. Tym
bardziej,że z protokołu wynika,że sędziowie głosowali jednogłośnie (jednomyślnie) w
kwestii zakwalifikowania prac do grupy „N”. W ocenie Izby gdyby Sędzia Ł. wniosła
jakiekolwiek zastrzeżenia do pracy Sądu i jego rezultatów to głosowanie z dnia 26.06.2009 r.
powinno byćpowtórzone w pełnym składzie.
Reasumując, w ocenie Izby, Sąd Konkursowy pomimo braku zapisów o quorum ma
obowiązek obradowaći głosowaćw pełnym składzie na wszystkich posiedzeniach.
Natomiast w przedmiotowej sprawie czynności Sądu z dnia 26.06.2009 r. zostały
konwalidowane w dniu 27.06.2009 r. przez zapoznanie sędzi Łopusiewicz z pracami Sądu i
rezultatem glosowania oraz zaakceptowaniem dotychczasowej pracy Sądu przez PaniąŁ.,
przy uwzględnieniu,że głosowanie w dniu 26.06.2009 r. było jednomyślne wszystkich
pozostałych sędziów.
W zaistniałej sytuacji faktycznej Izba nie podzieliła poglądu Odwołującego,że czynności w
zakresie kwalifikacji uczestników konkursu do grupy „N” objęte sąnieważnością, ponieważ
Sędzia Jadwiga Ł. podjęła decyzjęnie na podstawie zapoznania sięz lakonicznątreścią
protokołu, jak twierdził Odwołujący, tylko na podstawie zapoznania sięjej z pracami i
rezultatami prac, co potwierdził równieżobecny na rozprawie Przewodniczący Sądu
Konkursowego arch. Pan Stanisław L.
Reasumując Izba uznała,że czynności Sądu z dnia 26.06.2009 r. zostały powtórzone w dniu
27.06.2009 r., co umożliwiło sędzi arch. Jadwidze Ł. oddanie głosu w sprawie.
Z powyższych względów zarzut Odwołującego nie został uwzględniony, ponieważs. Jadwiga
Łopusiewicz następnego dnia w obecności wszystkich pozostałych sędziów, to jest w dniu
27.06.2009 r. uczestniczyła (została zapoznana) i wykonała czynności (zaakceptowała prace
Sądu), przy których nie była obecna w dniu 26.06.2009 r. przez co został konwalidowany jej
brak obecności poprzedniego dnia.
Ponadto należy zwrócićuwagęna fakt,że interes prawny Odwołującego nie doznałżadnego
uszczerbku z powodu,że w dniu 26.06.2009 r. w pracach sądu konkursowego nie brała
udziału Pani sędzia Jadwiga Ł., a to z uwagi na fakt,że jużw dniu 26.06.2009 r. praca
Odwołującego została zakwalifikowana do dalszego udziału w konkursie, a w dniu
27.06.2009 r. Pani Sędzia Jadwiga Ł. po zapoznaniu jej z pracami Sądu z dnia 26.06.2009 r.
zaakceptowała czynności Sądu z poprzedniego dnia.
Z powyższych względów zarzut nieważności czynności podjętych przez Sąd konkursowy w
dniu 26.06.2009 r. nie został przez Izbęuwzględniony.
Co do zarzutów dotyczących oceny i wyboru prac.
Co do zgodności prac konkursowych z planem miejscowym zagospodarowania
przestrzennego, dopuszczalności zabudowy innych obszarów, niżte pierwotnie zaznaczone
kolorami na załączniku nr 8A.
Sam Odwołujący w proteście i w odwołaniu wskazał na pytanie i odpowiedźZamawiającego:
Czy prace konkursowe będąoceniane pod kątem zgodności z planem miejscowym?"
odpowiedźjakiej udzielił Zamawiający brzmiała: Nie, ponieważprzewiduje sięzmianęplanu
miejscowego. Podstawązmiany będzie nagrodzony w konkursie projekt". Odwołujący
przywołał także zapis Rozdziału II Opis Przedmiotu Konkursu ust. 2 Szczegółowy Opis
Przedmiotu Konkursu pkt. 2.1, w którym znajduje sięzapis (…) Teren jest objęty
obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego” i Rozdziałem VII
Ocena Prac Konkursowych ust. 2 Kryteria Oceny pkt. 2.1.1. kryteria obligatoryjne - (…)
zgodnośćpracy konkursowej z obowiązującymi przepisami (…). Powyższe cytowane zapisy
Odwołujący skwitował następująco: Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego to
akt prawa miejscowego, który na terenie gminy Legnica jest prawem obowiązującym na
równi z ustawąPrawo budowlane czy innymi przepisami.
Natomiast Zamawiający wskazał na zapis Regulaminu pkt. 1.5. rozdział IV Sposób
Porozumiewania sięOrganizatora Konkursu z Uczestnikami Konkursu oraz Przekazywania
Oświadczeńi Dokumentów, z którego wynika,że wyjaśnienia na pytania autorów prac są
wiążące dla wykonawców („Udzielone przez SARP Wrocław wyjaśnienia sąwiążące dla
uczestników Konkursu”.). Na rozprawie Zamawiający wskazał szereg pism, z których wynika,że wybrana praca konkursowa będzie podstawądo zmiany planu zagospodarowania
przestrzennego.
Należy zgodzićsięze stanowiskiem reprezentowanym przez Zamawiającego,że konkursy
architektoniczne sąorganizowane w celu jak najbardziej korzystnego sformułowania
lokalnych zasad organizacji przestrzeni urbanistycznej. To one są, lub co najmniej winne
być, podstawąbudowania optymalnych jakościowo, kulturowo i cywilizacyjnie planów
zagospodarowania przestrzennego kraju, w tym planów miejscowych. Konkursy są
praktycznie jedynąformądemokratyzacji i uspołecznienia polityki przestrzennej. To dlatego
teżwładze Legnicy zdecydowały,że to właśnie konkurs będzie wskazówką, ale i częścią
dyskusji na temat koniecznych zmian przygotowywanego nowego planu miejscowego dla
rejonu Muzeum Miedzi.
Reasumując, w ocenie Izby, nie można sformułowaćskutecznie zarzutów pod adresem
Zamawiającego,że nie odrzucił z postępowania prac autorów, a wręcz je nagrodził, którzy
we wstępnej koncepcji urbanistyczno – architektonicznej wykroczyli poza wskazane linie
zabudowy wynikające z aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego.
Nawet w przypadku przyjęcia nie obowiązywania art. 38 ustawy PZP to należy wskazać,że
Zamawiający co prawda zastrzegł zgodnośćprac z planem obowiązującego miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego, ale jednocześnie zastrzegł,że dla uczestników
konkursu sąwiążące wyjaśnienia. Fakt udzielenia wyjaśnienia,że plan zagospodarowania
nie jest wiążący jest bezsporny. Taka sytuacja nie wyklucza zmiany warunków udziału w
konkursie po jego ogłoszeniu. Natomiast odpowiedźnie zakazywała uczestnikom konkursu
sporządzenia koncepcji według obowiązującego planu, ale równieżupoważniała do jego
przekroczenia bez rygoru odrzucenia pracy jako niezgodnej z obowiązującymi przepisami.
Tym samym interes prawny Odwołującego nie został naruszony, ponieważocenie
merytorycznej podlegały zarówno prace osób wprowadzających zmiany, jak i nie
wprowadzających zmiany do obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego.
Natomiastżądanie
Odwołującego
zdyskwalifikowania
prac
uczestników,
którzy
zaproponowali nowąlinięzabudowy w stosunku do aktualnie obowiązującego planu nie
znajduje usprawiedliwienia wobec wyjaśnienia udzielonego przez Zamawiającego przed
terminem składania prac konkursowych.
Wobec powyższego zarzut Odwołującego, iżnależy odrzucićprace naruszające aktualny
plan zabudowy Miasta nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważna podstawie rozstrzygnięć
konkursu ma byćkształtowany nowy plan miejscowego zagospodarowania przestrzennego
terenu objętego lokalizacjąMuzeum Miedzi w Legnicy.
Dodatkowo można wskazać,że gwarancjęzgodności z prawem rozstrzygnięć
Zamawiającego gwarantuje udział w pracach Sądu Konkursowego oprócz uprawnionych
architektów udział sędziów Pani Jadwigi Ł. - Architekta Miejskiego i Pana Grzegorza G.
przedstawiciela Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków - Regionalny Ośrodek Badańi
Dokumentacji Zabytków.
Co do zarzutu braku zadaszenia lapidarium.
Odwołujący przywołał skierowane pytania i udzielone odpowiedzi przez Zamawiającego.
pytanie nr 8: "Czy możliwa jest przebudowa lub przesunięcie elementów składowych
lapidarium,
tj.
inne
zaprojektowanie
rozmieszczenia
elementów?".
Odpowiedź
Zamawiającego brzmiała: "tak". Pytanie nr 9: "Czy całkowite zadaszenie lapidarium jest
obowiązkowe, czy jest to propozycja projektanta? Odpowiedź: "Sposób (wielkość, wysokość,
rodzaj materiału itp.) zadaszenia lapidarium jest przedmiotem konkursu". Pytanie 16: "Jaka
jest możliwa skala przekształceńobecnego lapidarium? Czy dopuszcza sięwyburzenie
ceglanychścian i zmianęsposobu ekspozycji zabytkowej kamieniarki? (...)". "7 Odpowiedź:
"Sposób zadaszenia i przekształcenia lapidarium jest przedmiotem konkursu”.
Z odpowiedzi Zamawiającego wynika,że sposób zadaszenia lapidarium podlegaćbędzie
ocenie. Przy czym należy zwrócićuwagę,że mówi sięo sposobie zadaszenia lapidarium, co
nie oznacza,że zamawiający wymagał całkowitego zadaszenia lapidarium.
Sposób zadaszenia był oceniany przez Sąd. W związku z tym zarzut Odwołującego nie
zasługuje na uwzględnienie. Bowiem udzielone odpowiedzi przez Zamawiającego wskazują
na oczekiwania Zamawiającego co do innowacyjności uczestników konkursu w szerokim
tego słowa znaczeniu, a ujęte jest to w lapidarnym sformułowaniu „Sposób zadaszenia i
przekształcenia Lapidarium jest przedmiotem konkursu”.
Wobec powyższego, zarzut Odwołującego co do braku zadaszenia Lapidarium nie zasługuje
na uwzględnienie.
Reasumując słuszny jest pogląd Zamawiającego,że zwycięska w konkursie praca winna
jedynie posiadaćmożliwośćjej spełnienia w dalszym etapie procesu projektowego
przewidzianego Regulaminem Konkursu. Sąd Konkursowy wyróżniając prace nagrodzone
przewidział w nich wszystkich możliwośćspełnienia wszystkich wymogów prawa oraz
wymogów Zamawiającego na dalszym etapie prac projektowych. Zamawiający słusznie
uważa,że po to,żeby ocena prac konkursowych pod względem prawnym była miarodajna,
Zamawiający powołał do składu Sądu osoby kompetentne dokonujące weryfikacji prawnej
dokumentacji projektowej, tj. Architekta Miejskiego i Wojewódzkiego Konserwatora
Zabytków. Faktem poza sporem jest,że sędziowie ci nie wnieśli zastrzeżeńdo formalnych
kompetencji zawartych w nagrodzonych pracach. Zamawiający przewidział teżkonieczność
dalszej pracy nad wybranądo realizacji pracąkonkursową, tak w zakresie prawnym, jak i
merytorycznym, i zapisał jątakże dla wiedzy wszystkich konkurujących w Rozdz. X.
Regulaminu Konkursu (Ust.1; 2 i 3). Sąd konkursowy dostosował siędo zapisów tego
rozdziału Regulaminu i we „Wnioskach i zaleceniach pokonkursowych” wskazał na
konieczne uzupełnienia pracy wybranej do realizacji. Sąd nie musiał wykazywać, i nie jest to
jego zadaniem, szczegółowych uwarunkowańprawnych obowiązujących Laureata konkursu
w dalszych pracach projektowych, ponieważzadanie to należy do całkowicie innych
organów, niezależnych ani od Sądu, ani od Zamawiającego.
Co do zarzutów oceny merytorycznej poszczególnych prac konkursowych
W ocenie Izby co do zarzutów odnoszących siędo oceny merytorycznej prac to Odwołujący
nie ma podstaw do jej kwestionowania, skoro przyjął, jak sam wskazuje w proteście i w
odwołaniu, kryteria oceny ofert całkowicie niemierzalne i oceniane subiektywnie bezżadnych
wskazań, według jakich będądokonywane oceny i przyznawane punkty:
1. atrakcyjnośćrozwiązańarchitektonicznych realizujących proponowane założenia
programowe i przypisano wagętemu kryterium - 40 %,
2. walory funkcjonalno-przestrzenne, w tym podatnośćdo adaptacji i elastycznośćstruktury
budynku i przypisano temu kryterium wagę- 40 %,
3. walory eksploatacyjne oraz trwałośćproponowanych materiałów i elementów i przypisano
wagętemu kryterium - 10%,
4. ekonomika rozwiązańrealizacyjnych i związany z tym koszt realizacji inwestycji i
przypisano temu kryterium wagę- 10%.
Tak sformułowane kryteria oceny ofert wykluczająjakąkolwiek dyskusjęmerytorycznąco do
zastosowanych ocen przez Sąd konkursowy.
W związku z powyższym, w ocenie Izby, istniały podstawy formalne i prawne po stronie
Zamawiającego do zatwierdzenia rozstrzygnięcia konkursu.
Tym samym Odwołujący nie wykazał naruszenia przepisów prawa wskazanych w proteście i
w odwołaniu.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak we wstępie wyroku.
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku sprawy zgodnie z art. 191 ust. 6 i 7 ustawy PZP.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu ZamówieńPublicznych
do Sądu Okręgowego w Legnicy.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
_________
*
niepotrzebne skreślić
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
