KIO 2468/22

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Agnieszka Trojanowska Protokolant: Wiktoria Ceyrowska

po rozpoznaniu na rozprawie w Warszawie w dniu 3
października 2022 r. odwołania wnie-
sionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 19 września 2022 r. przez: Wro-
cławskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania ALBA Spółka Akcyjna z siedzibą we Wrocła-
wiu, ul. Szczecińska 5 w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Kąty Wrocławskie
reprezentowaną przez Zakład Gospodarki Mieszkaniowej z siedzibą w Kątach Wro-
cławskich, ul. 1 Maja 85

orzeka:
1.
Umarza postępowanie w zakresie zarzutu I i III odwołania, w pozostałym zakresie od-
dala odwołanie.
2.
kosztami postępowania obciąża Wrocławskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania
ALBA Spółka Akcyjna z siedzibą we Wrocławiu, ul. Szczecińska 5 i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Wrocław-
skie Przedsiębiorstwo Oczyszczania ALBA Spółka Akcyjna z siedzibą we
Wrocławiu, ul. Szczecińska 5 tytułem wpisu od odwołania,
2.2.
zasądza od Wrocławskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania ALBA Spółka
Akcyjna z siedzibą we Wrocławiu, ul. Szczecińska 5 na rzecz Gminy Kąty
Wrocławskie reprezentowanej przez Zakład Gospodarki Mieszkaniowej z
siedzibą w Kątach Wrocławskich, ul. 1 Maja 85 kwotę 3 600 zł 00 gr (słow-
nie:
trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowa-
nia odwoławczego poniesione z tytułu wydatków pełnomocnika.

Stosownie do art. 579 ust. 1 i 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia
11 września 2019 r. Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 1710 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w
terminie 14 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.

Przewodniczący:………………………….

Sygn. akt KIO 2468/22
Uzasadnienie
P
ostępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na
odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych z terenu Miasta i Gminy Kąty Wrocław-
skie zostało wszczęte ogłoszeniem o zamówieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym
Unii Europejskiej w dniu 9 wr
ześnia 2022 r. pod numerem 2022/S 174-492275.

W dniu 19
września 2022 r. Wrocławskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania ALBA Spółka Ak-
cyjna z siedzibą we Wrocławiu, ul. Szczecińska 5 wniósł odwołanie. Odwołanie zostało wnie-
sione przez
pełnomocnika działającego na podstawie pełnomocnictwa z dnia 19 września
2022 r. udzielonego przez
członka zarządu i prokurenta ujawnionych w KRS i upoważnio-
nych do łącznej reprezentacji, zgodnie z odpisem z KRS. Odwołanie zostało przekazane
zamawiającemu w dniu 19 września 2022 r.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1. art. 433 pkt 4 ustawy w zw. z art. 99 ust. 1 ust. 4, w zw. z art. 16 przez naruszenie zasad
zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności oraz równego traktowania wykonaw-
ców, a tym samym zaniechanie przygotowania i prowadzenia postępowania z należytą sta-
rannością, w szczególności przez dokonanie opisu przedmiotu zamówienia w sposób niejed-
noznaczny i niewyczerpujący, nieprecyzyjny w zakresie dotyczącym możliwości jednostron-
nego zmniejszenia
lub zwiększenia zakresu przedmiotu zamówienia określonego w SWZ tj.
w dziale II rozdział 1 pkt 2 i 3 SWU, bez wskazania minimalnej wartości lub wielkości świad-
czenia;
2. art. 439 ust. 1 ustawy w zw. z art. 439 ust. 2 pkt 1, 3 i 4 ustawy w zw. z art. 134 ust. 1 pkt
20 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy w zw. w zw. z art. 3531 k.c., w zw. z art. 5 k.c. z art. 16
pkt 1 i 3 ustawy i art. 17 ust. 1 ustawy przez ukształtowanie warunków zamówienia w spo-
sób, który narusza równowagę stron umowy, nie zapewnia ekwiwalentności świadczeń stron
umowy i przerzuca na wykonawcę ryzyka związane ze zmianą kosztów wykonania przed-
miotu zamówienia w zakresie ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamó-
wienia, w ten sposób, że:
a) maksymalna zmiana wartości wynagrodzenia w wyniku dokonywanych waloryzacji została
ograniczona do ±13% całkowitej wartości przedmiotu umowy, gdy tymczasem (z uwagi na
zakładany czas realizacji zamówienia i niestabilną sytuację gospodarczą, trudną do przewi-
dzenia dynamikę wzrostu cen) wysoce prawdopodobne jest, że wzrost kosztów będzie na
tyle wysoki, że znacznie przewyższy zakładany przez zamawiającego próg 13%, a tym sa-
mym Wykonawca zostanie pozbawiony możliwości zwaloryzowania wynagrodzenia do rze-

czywistego wzrostu kosztów, co czyni postanowienia SWZ w tym zakresie pozornymi i niere-
alizującymi obowiązku z art. 439 ustawy ,
b) wykonawca uprawniony jest do waloryzacji wynagrodzenia dopiero po upływie 12 miesię-
cy od daty zawarcia umowy i kolejnej waloryzacji po upływie następnych 6 miesięcy od
uprzedniej waloryzacji, natomiast, aby waloryzacja realnie spełniała swoją funkcję, konieczne
jest jej zagwarantowanie w postanowieniach umownych, w taki sposób, aby była dopusz-
czalna kwartalnie
– co 3 miesiące, a jej przeprowadzenie uwarunkowane było sytuacją, w
której wartość wzrostu kosztów realizacji umowy przekroczy 1% kosztów przyjętych w celu
ustalenia dotychczasowego wynagrodzenia umownego należnego Wykonawcy. Tymczasem,
w obecnej sytuacji gospodarczej i politycznej, konieczna jest pewna elastyczn
ość po stronie
zamawiającego i wprowadzenie kwartalnych przedziałów czasowych, po których przeprowa-
dzona będzie waloryzacja. W konsekwencji powyższego zawarty w SWZ model waloryzacji
tylko iluzorycznie realizuje obowiązek wynikający z art. 439 ustawy , w szczególności w
związku z drastycznymi wahaniami cen, wysokim poziomem inflacji, brakiem możliwości
ustalenia wiarygodnych prognoz gospodarczych na najbliższe miesiące i lata, ustalone przez
zamawiającego parametry waloryzacji w rzeczywistości nie gwarantują zgodnego z przepi-
sami urealnienia wysokości wynagrodzenia;
3. art. 95 ust. 1 i 2 ustawy w zw. z art. 16 ustawy w zw. z art. 99 ust. 1 ustawy przez określe-
nie w § 5 wzoru umowy stanowiącego załącznik nr A do SWZ, wymagań zatrudnienia przez
wykonawcę lub podwykonawcę osób wykonujących czynności związane z prowadzonym we
własnym zakresie przetwarzaniem odpadów na podstawie stosunku pracy w sytuacji, gdy
wykonanie tych czynności nie musi polegać na wykonywaniu pracy w sposób określony w
art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy;
4. art. 99 ust. 1 i ust. 4 ustawy oraz art. 16 ustawy przez dokonanie opisu przedmiotu zamó-
wienia w sposób nieadekwatny do przedmiotu zamówienia i stawianie w rozdziale II rozdział
6 pkt 1 ppkt 7) oraz pkt 2 SWU wymo
gów, które nie znajdują uzasadnienia w obiektywnych
potrzebach zamawiającego, co utrudnia uczciwą konkurencję w zakresie wymogów odbioru
odpadów w workach zamiast w tylko w pojemnikach ;
5. art. 433 pkt 2 i art. 431 ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy i art. 17 ust. 1 w zw. z art. 8
ust. 1 ustawy, w zw. z art. 58 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.
– Kodeks cywilny (Dz. U. z
2020 r., poz. 1740 j.t. ze zm.), dalej jako „k.c.”, w zw. z art. 3531 k.c., w zw. z art. 354 k.c. w
zw. z art. 471 k.c., w zw. z ar
t. 473 § 1 i 2 k.c. oraz w zw. z art. 3b i 9z ust. 2 ustawy z dnia
13.09.1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2021 r., poz. 888 j.t. ze
zm.), dalej jako „u.c.p.g.”, przez nałożenie na wykonawcę obowiązku osiągnięcia poziomów
recykl
ingu przewyższającego ustawowy obowiązek nałożony na Gminy (art. 3b ust 1 ucpg)
oraz zastrzeżenie na rzecz zamawiającego kar umownych za nieosiągnięcie przez wyko-
nawcę poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych

(dalej: „poziomu recyklingu”) w sytuacji, gdy stanowi to ustalenie kary umownej za zachowa-
nie w
ykonawcy niezwiązane z prawidłowym wykonaniem umowy. Powyższe polega na tym,
że wykonawca może zrealizować umowę prawidłowo, a mimo to, nie osiągnąć ustalonego
poziomu recyklingu. Ponadto przerzucenie na w
ykonawcę odpowiedzialności za osiągnięcie
tzw. poziomu recyklingu w sytuacji, gdy oczywistym jest, że wykonawca nie ma całościowe-
go wpływu na osiągnięcie tego poziomu (m.in. realizowania przez zamawiającego czynności
mających na celu osiągnięcie tego poziomu niezależnie od wykonawcy a wynikających z
przepisów prawa - wykonawca nie ma wpływu na działania zamawiającego w tym zakresie,
słabej jakości i niskich ilości selektywnej zbiórki odpadów komunalnych „u źródła” i zmiany
zas
ad obliczania poziomów recyklingu odpadów komunalnych wprowadzonych rozporzą-
dzeniem Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 3 sierpnia 2021 r. w sprawie sposobu oblicza-
nia poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych
(Dz.U. 2021
poz. 1530)), jest niezgodne z obowiązkiem współdziałania zamawiającego z
w
ykonawcą przy wykonaniu umowy. W konsekwencji – ponieważ odpowiedzialność wyko-
nawcy za prawidłowe zrealizowanie przedmiotu umowy kształtować się winna stosownie do
odpowiedzialności tego wykonawcy, jaka może być mu z tego tytułu rzeczywiście przypisa-
na, biorąc pod uwagę opisany przedmiot zamówienia, ustalenie kary umownej, jak to uczynił
z
amawiający w § 14 ust. 3 pkt 3 wzoru umowy, jest nieadekwatne do okoliczności, za które
wykonawc
a ponosi odpowiedzialność, i co za tym idzie rażąco wygórowana;
6. art. 99 ust. 1 i ust. 4 ustawy w zw. z art. 16 ustawy, art. 8 ust. 1 ustawy w zw. z art. 5 k.c.
art. 353(1)
k.c., art. 487 § 2 k.c. i art. art. 483 § 2 k.c. w zw. z art. 3b u.c.p.g. przez wprowa-
dzenie do wzoru umowy oraz szczegółowych warunków umowy zapisów niekorzystnych dla
wykonawców, naruszających przepisy powszechnie obowiązującego prawa, zasady współ-
życia społecznego oraz równowagę stron umowy oraz zakładających nadmiernie obciążenie
w
ykonawców ryzykiem kontraktowym w zakresie obowiązku osiągnięcia umownych pozio-
mów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych oraz wobec
przewidywanych kar umownych za nieosiągnięcie tych poziomów w sytuacji, gdy ich osią-
gnięcie przy ustalonym braku narzędzi po stronie wykonawcy do wyegzekwowania „u źródła”
selektywnej zbiórki, na poziomie oczekiwanym przez zamawiającego 35% w roku 2023 i 45
% w roku 2024, co jest wysoce utrudnione. Ponadto z
amawiający uzyskuje z innych źródeł
niż realizacja umowy przez wykonawcę odpady, które może zaliczyć do poziomów recyklingu
(punkty skupu, kompostowniki, nieruchomości niezamieszkałe), zatem skoro zamawiający w
ramach własnych uprawnień uzyskuje pewien procent poziomu recyklingu, to wymagać po-
winien od w
ykonawcy realizacji poziomu w zakresie odpowiadającym pozostałym do suma-
rycznego osiągnięcia 35 % poziomu recyklingu w 2023 r. oraz 45 % w roku 2024. W innym
wypadku należy uznać, że skoro zamawiający sam w określonym procencie np. 10 %, jest w
stanie uzyskać jakąś część ustalonego do realizacji poziomu recyklingu, to przeniesienie na

w
ykonawcę obowiązku zrealizowania poziomu w wysokości 35% i 45%, stanowi przeniesie-
nie na w
ykonawcę obowiązku wykraczającego poza przepisy ustawy nakładające na gminę
obowiązek osiągnięcia rocznego poziomu, co musi być uznane za sprzeczne z zasadami
współżycia społecznego, bowiem a priori obciąża wykonawcę odpowiedzialnością za niena-
leżyte wykonanie umowy oraz ryzykiem kar umownych, których podstawa nałożenia na wy-
konawcę może powstać nawet przy dochowaniu przez niego najwyższej staranności, z po-
wodów całkowicie od niego niezależnych. Jednocześnie działanie takie narusza art. 16
ustawy , gdyż pozostaje nieproporcjonalne do przedmiotu zamówienia i tworzy po stronie
wykonawców stan niepewności, który może skutkować złożeniem nieporównywalnych ofert.
Wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu dokonania zmiany warunków
zamówienia w sposób uwzględniający argumentację zawartą w tym odwołaniu, w szczegól-
ności polegającą na dokonaniu:
1. wprowadzeniu do SWZ postanowień, które ustalą minimalną wartość wynagrodzenia na-
leżnego wykonawcy na poziomie 80% wynagrodzenia określonego w § 11 ust. 1 wzoru
u
mowy; 2. zmiany postanowień §17 ust. 4 pkt 5 w taki sposób, aby uzyskał brzmienie:
„4. W przypadku zmian, o których mowa w ust. 3, Strony ustalają następujący tok postępo-
wania w przypadku zmiany:
5) ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia - Strona umowy składa
pisemny wniosek o zmianę przedmiotowej umowy w zakresie płatności wynikających z faktur
obejmujących płatności dotyczące usług wykonanych po upływie minimum 3 miesięcy od
dnia zawarcia umowy oraz odpo
wiednio dotyczących usług wykonanych po upływie następ-
nych minimum 3 miesięcy w przypadku, gdy wystąpiła zmiana cen materiałów lub kosztów
związanych z realizacją zamówienia, a suma miesięcznych wskaźników cen towarów i usług
konsumpcyjnych (gdzie poprzedn
i miesiąc = 100) zgodnie z komunikatem Prezesa GUS
odpowiednio z 3 ostatnich miesięcy będzie różna od ± 1 %.
W przypadku złożenia wniosku po upływie minimum 3 miesięcy od dnia zawarcia umowy
zastosowany będzie wzór: 𝐶𝑁1 =𝐶𝑗𝑜 𝑥𝛴 (𝑊𝑎 − 100%)100%
gdzie:
• Cjo - cena jednostkowa z oferty (przed zmianą),
• CN1 - cena jednostkowa po pierwszej zmianie (po upływie minimum 3 miesięcy),
• Wa - miesięczne wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych (gdzie poprzedni miesiąc
= 100) zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z ostatnich 3 zakończonych Odbiór i zagospo-
darowanie odpadów komunalnych pochodzących z terenu Miasta i Gminy Kąty Wrocławskie
3 od dnia złożenia wniosku, wyrażone w%,
• a - numer kolejnego miesiąca z okresu ostatnich 3 zakończonych miesięcy do dnia złożenia
wniosku, gdzie a= 1, 2, 3.

W przypadku złożenia wniosku po upływie minimum kolejnych 3 miesięcy od dnia złożenia
poprzedniego wniosku zastosowany będzie wzór:
𝐶𝑁𝑛 =𝐶𝑗𝑚 𝑥𝛴 (𝑊𝑏 − 100%)100%
gdzie:
• Cjm - cena jednostkowa przed następną zmianą,
• CNn - cena jednostkowa po następną zmianie,
• Wb - miesięczne wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych (gdzie poprzedni miesiąc=
100) zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z ostatnich 3 zakończonych miesięcy od dnia
złożenia wniosku, wyrażone w%,
• N - numer zmiany, gdzie n= 2, 3, 4,
• m - numer ceny jednostkowej przed kolejną zmianą, m =1, 2, 3,
• b - numer kolejnego miesiąca z okresu ostatnich 3 zakończonych miesięcy do dnia złożenia
wniosku, gdzie b = 1, 2, 3.
Zmiana wynagrodzenia możliwa będzie po upływie minimum 3 miesięcy od dnia zawarcia
umowy, a jeżeli umowa została zawarta po upływie 180 dni od dnia upływu terminu składania
ofert, początkowym terminem ustalenia zmiany wynagrodzenia będzie dzień otwarcia ofert.
Kolejne zmiany możliwe będą po upływie następnych minimum 3 miesięcy. Powyższa zmia-
na dotyczyła będzie cen jednostkowych. Zamawiający dopuszcza maksymalną wartość
zmiany wynagrodzenia do wysokości ±30 % całkowitej wartości przedmiotu umowy brutto.
Wniosek powinien zawierać wyczerpujące uzasadnienie faktyczne i prawne, dokładne wyli-
czenie kwoty wynagrodzenia w
ykonawcy po zmianie umowy oraz dokumenty potwierdzające
konieczność wprowadzenia ww. zmiany. W szczególności strona będzie zobowiązana wyka-
zać związek pomiędzy wnioskowaną kwotą zmiany wynagrodzenia umownego a wpływem
zmiany ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia na kalkulację ceny
ofertowej. Wniosek powinien obejmować jedynie te analizowane koszty realizacji zamówie-
nia, k
tóre wykonawca obowiązkowo ponosi w związku ze zmianą ceny materiałów lub kosz-
tów związanych z realizacją zamówienia.
W przypadku gdyby koszty realizacji kontraktu wzrosły powyżej 30% wartości umowy, wyko-
nawca ma prawo wypowiedzieć umowę z zachowaniem 1 miesięcznego okresu wypowie-
dzenia umowy
”.
Ewentualnie:
zmiany postanowień § 17 ust. 4 pkt 5 w taki sposób, aby uzyskał brzmienie: „W przypadku
zmiany ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia strony ustalają, że
zmiana taka zachodzi w przypadku, gdy poziom zmiany:
1. kosztów zagospodarowania odpadów rozumiane jako zmianę ceny jednostkowej przyjęcia
jednego Mg odpadów przekroczy 10% w stosunku do wartości ceny z dnia składania oferty;
2. ceny paliwa przekroczy 10% w stosunku do wartości ceny z dnia składania oferty;

3. średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym ogłaszanej przez
prezesa urzędu regulacji energetyki przekroczy 10% wartości ceny z dnia składania oferty; z
zastrzeżeniem, że zmiana może nastąpić najwcześniej po upływie 3 miesięcy od zawarcia
umowy oraz nie częściej niż co 3 miesiące i dotyczy jedynie wynagrodzenia za usługi wyko-
nane przez w
ykonawcę po dacie złożenia prawidłowego wniosku w zakresie dokonania wa-
loryzacji.
Zmiana będzie następowała na podstawie wyliczeń opartych na podstawie komunikatu o
wskaźniku cen towarów i usług konsumpcyjnych za ostatni miesiąc sprzed daty złożenia
wniosku, opublikowanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w odniesieniu do
wskaźnika z dnia składania oferty, a przy kolejnych zmianach wynagrodzenia w stosunku do
wskaźnika uwzględnionego przy dokonaniu poprzedniej waloryzacji. Maksymalna wartość
zmiany wynagrodzenia w efekcie zastosowania wyżej wymienionych postanowień wynosi
maksymalnie łącznie do 30% wartości umowy. W przypadku gdyby koszty realizacji kontrak-
tu wzrosły powyżej 30% wartości umowy, wykonawca ma prawo wypowiedzieć umowę z
zachowaniem 1 miesięcznego okresu wypowiedzenia umowy”.
3. zmianę treści §5 ust. 1 projektu umowy w taki sposób, aby uzyskał brzmienie: „Zamawia-
jący wymaga, aby Wykonawca oraz Podwykonawca w czasie realizacji przedmiotu umowy
zatrudniali na podstawie umowy o pracę osoby wykonujące czynności bezpośrednio związa-
ne z odbiorem i transportem odpadów”.
4. wykreślenie postanowień Działu II rozdział 6 pkt 1 ppkt 7 i pkt 2 SWU oraz Działu VI pkt 2
ppkt 5 w zakresie obowiązku skanowania kodów kreskowych przez wykonawcę;
5. (wniosek do zarzutu nr 5 i nr 6):
1) zmiany §14 ust. 3 pkt 3 Projektu umowy w taki sposób, by obowiązki wykonawcy w zakre-
sie pkt VIII SWU i co za tym idzie kara umowna była ustalona w wysokości adekwatnej do
obiektywnych możliwości wykonawcy zapewnienia poziomów przygotowania do ponownego
użycia i recyklingu odpadów komunalnych określonej dla każdej frakcji odpadów odbieranych
od właścicieli nieruchomości oddzielnie. Powyższe przy założeniu, że poziom jaki ma osią-
gnąć wykonawca dla każdej z frakcji, to:
a) 3 % dla odpadów zmieszanych;
b) 90
% dla odpadów papieru oraz szkła,
c) 30% dla odpadów metali, tworzyw sztucznych i opakowaniowych wielomateriałowych,
d) 50 % dla bioodpadów,
e) 10 % dla gabarytów,
f) 50 % dla odpadów z drzewek i ozdób bożonarodzeniowych stanowiących części roślin,
Poziomy te są realne do spełnienia przez wykonawcę i odzwierciedlają średni poziom recy-
klingu dla danej frakcji uzyskiwany przez przedsiębiorców działających w branży odpadów

komunalnych, dopiero w przypadku ich nieosiągnięcia przez wykonawcę zamawiający miałby
prawo nakładać ewentualną karę zgodnie z przepisami prawa.
Ewentualnie:
2) Zmiany postanowień Rozdziału VIII SWU i § 14 ust. 3 pkt 3 Projektu umowy, w sposób,
który dostosuje odpowiedzialność wykonawcy za nieosiągnięcie poziomu recyklingu do jego
rea
lnego wpływu na ten poziom, wynikający z tego, jaki procent realizacji poziomu samo-
dzielnie, niezależnie od wykonawcy osiąga gmina – zamawiający – 10 - 20% (wartość 10 -
20% to założenie własne odwołującego). Następnie pozostawienie wykonawcy do realizacji
poziomu odpowiadającego pozostałemu będącym różnicą pomiędzy poziomem recyklingu
jaki Gmina obowiązana jest osiągnąć w danym roku a poziomem uzyskiwanym przez zama-
wiającego. Dla przykładu, jeżeli w 2023 r. ustalony poziom to 35 %, więc przy założeniu, że
z
amawiający samodzielnie uzyska 10%, wykonawca może ponosić odpowiedzialność tylko w
przypadku nieosiągnięcia poziomu 25%.
Ewentualnie:
3) wykreślenia § 14 ust. 3 pkt 3 Projektu umowy;
Odwołujący wskazał, że ma interes w uzyskaniu tego zamówienia. Odwołujący wskazał, że
w wyniku naruszenia przez zamawiającego powołanych przepisów jego interes w uzyskaniu
zamówienia może doznać uszczerbku, bowiem naruszenie zasad uczciwej konkurencji, nie-
prawidłowy opis przedmiotu zamówienia, powodują niemożliwość prawidłowego skalkulowa-
nia w
cenie ofertowej kosztów wykonania zamówienia (wycena ryzyka), jakie mogą się wią-
zać z realizacją zamówienia. Tymczasem odwołujący, jako podmiot działający w branży od-
bioru odpadów, jest bezpośrednio zainteresowany świadczeniem usług objętych przedmio-
tem zamówienia zwłaszcza, że w ostatnich latach świadczył na rzecz zamawiającego usługi
z zakresu odbioru odpadów i zagospodarowania. W wyniku naruszenia przez zamawiające-
go przywołanych wyżej przepisów ustawy interes odwołującego w uzyskaniu zamówienia
doznaje uszczerbku. Odwołujący może ponieść szkodę w związku z naruszeniem przez za-
mawiającego przepisów ustawy , co wypełnia materialnoprawne przesłanki dopuszczalności
odwołania, o których mowa w art. 513 ustawy . Na etapie dokonywania przez zamawiające-
go w SWZ opisu przedmiotu zamówienia, kryteriów oceny ofert czy też formułowania obo-
wiązków umownych, w tym kar umownych, ukształtowanie treści tych dokumentów w taki
sposób, który narusza uczciwą konkurencję, uniemożliwia lub utrudnia wykonawcy złożenie
oferty i uzyskanie zamówienia, czym godzi w interes wykonawcy w uzyskaniu danego za-
mówienia. Ponadto takie postanowienia SWZ prowadzą do powstania szkody po stronie tego
wykonawcy w postaci utraty korzyści, z jakimi wiązać się może uzyskanie zamówienia (tak
np. KIO 1987/21).
Zamówienie będzie realizowane przez 24 m-ce, od dnia zawarcia umowy.

Zamawiający w ocenie odwołującego przygotował dokumentację postępowania w sposób
sprzeczny z przepisami ustawy , co doprowadziło do uniemożliwienia odwołującemu złożenia
oferty, która możliwa będzie do porównania z innymi ofertami złożonymi w postępowaniu,
ponadto postanowienia dokumentacji postępowania jako nieprawidłowe, nieprecyzyjne -
uniemożliwiają prawidłowe skalkulowanie i sporządzenie oferty przez wykonawców.
W świetle powyższego wniesienie tego odwołania jest konieczne i w pełni uzasadnione.
I. AD Zarzut 1
Zamawiający w Dziale II rozdział 1 pkt 2 SWU przewidział możliwość dowolnej zmiany za-
kresu przedmiotu zamówienia podając, że:
„Nieruchomości objęte usługą określa Załącznik nr 2 do SWU „Wykaz Nieruchomości”,
wskazujący ilość i pojemność oraz rodzaje pojemników, w jakie wyposażona jest nierucho-
mość oraz rodzaje odpadów, które zbierane są w workach. Zamawiający w każdym czasie
ma prawo zmienić lub uzupełnić dane objęte Wykazem Nieruchomości, a Wykonawca obo-
wiązany jest uwzględnić zmianę, poczynając od drugiego dnia roboczego następującego po
dniu powiadomienia.
Zmiana Wykazu Nieruchomości nie stanowi zmiany umowy ani podstawy do zmiany wyna-
grodzenia Wykona
wcy.”
Zgodnie z § 17 ust. 1 pkt 3 Projektu umowy „Zamawiający przewiduje możliwość dokonania
istotnych zmian postanowień zawartej umowy w zakresie: zmiany zakresu przedmiotu za-
mówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej zmiany”.
Jednocześnie w postanowieniach SWZ zamawiający nie wskazał minimalnej wartości lub
wielkości świadczenia stron.
Zgodnie z art. 433 pkt 4 ustawy .: "Projektowane
postanowienia umowy nie mogą przewidy-
wać (…) możliwości ograniczenia zakresu zamówienia przez zamawiającego bez wskazania
minimalnej wartości lub wielkości świadczenia stron".
Powołał komentarz M. Wolskiego, oraz komentarz E. Wiktorowska [w:] "Prawo zamówień
publicznych. Komentarz", A. Gawrońska-Baran i in. , LEX, oraz orzecznictwo z 7.05.2014 r.,
sygn. akt KIO 809/14, LEX nr 1463507, z 11.01.2008 r., KIO/UZP 22/07
a także wyrok z
7.09.2016 r., sygn. akt C-549/14, Finn Frogne A/S v. Rigspolitiet ved Center for Beredskab-
skommunikation , EU : C : 2016:634.
Skoro z
amawiający w dokumentacji postępowania przewiduje możliwość jednostronnego
ograniczenia, zmiany zakresu zamówienia, to jest zobowiązany określić minimalną wartość
lub wielkość świadczenia stron umowy – a mimo to, tego nie uczynił. W ten sposób zama-
wiający naruszył realizację zasady uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wyko-
nawców, o której mowa w art. 16 pkt 1 ustawy . Ponadto, takie działanie zamawiającego sta-
nowi niewypełnienie obowiązku wynikającego z art. 99 ust. 1 ustawy i umożliwia wykonaw-
com prawidłowe sporządzenie ofert. Zgodnie bowiem z przepisem art. 99 ust. 1 ustawy opis

winien obejmować wszelkie aspekty i czynności, jakich wykonania oczekuje zamawiający od
przyszłego wykonawcy, w taki sposób, aby umożliwić mu rzetelne oszacowanie kosztów wy-
konania tego zamówienia, a co za tym idzie złożenie prawidłowej, obejmującej wykonanie
całego wymaganego zakresu oferty. Powołał wyrok KIO z 6.06.2018 r., KIO 980/18, KIO
983/18, LEX nr 2528926; wyrok KIO z 13.12.2019 r., KIO 2416/19, LEX nr 2770734). W
II. AD. ZARZUT 2
Zamawiający zobowiązany jest do uregulowania w umowie mechanizmu zmiany wynagro-
dzenia zgodnie z art. 439 ustawy ponieważ przewidział umowa na wykonanie przedmiotu
zamówienia realizowana ma być przez 24 m-ce od daty jej zawarcia.
Zgodnie z postanowieniami §17 ust. 3 pkt 5) i ust. 4 pkt 5) Projektu umowy zamawiający w
sposób następujący uregulował kwestię zmiany wynagrodzenia w przypadku zmiany ceny
materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia:
„3. Zamawiający przewiduje możliwość dokonania istotnych zmian postanowień zawartej
umowy
w zakresie zmiany wysokości wynagrodzenia wskazanej w § 11, w przypadku zmia-
ny: (…)
5) ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia – zgodnie z komunika-
tem Prezesa GUS w sprawie średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyj-
nych. mającej wpływ na koszty wykonania przedmiotu umowy przez Wykonawcę, po
uprzednio przeprowadzonych negocjacjach, jeżeli jedna ze Stron umowy zwróciła się o
wprowadzenie zmiany wynagrodzenia w terminie do 30 dni od dat
y wejścia w życie przepi-
sów o zmianie będącej przedmiotem negocjacji.(..)
4. W przypadku zmian, o których mowa w ust. 3, Strony ustalają następujący tok postępo-
wania w przypadku zmiany:
5) ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia - Strona umowy składa
pisemny wniosek o zmianę przedmiotowej umowy w zakresie płatności wynikających z faktur
obejmujących płatności dotyczące usług wykonanych po upływie minimum 12 miesięcy od
dnia zawarcia umowy oraz odpowiednio dotyczących usług wykonanych po upływie następ-
nych minimum 6 miesięcy w przypadku, gdy wystąpiła zmiana cen materiałów lub kosztów
związanych z realizacją zamówienia, a suma miesięcznych wskaźników cen towarów i usług
konsumpcyjnych (gdzie poprzedni miesiąc = 100) zgodnie z komunikatem Prezesa GUS
odpowiednio za 12 lub 6 ostatnich miesięcy będzie różna od ± 3,5 %.
W przypadku złożenia wniosku po upływie minimum 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy
zastosowany będzie wzór: 𝐶𝑁1 =𝐶𝑗𝑜 𝑥𝛴 (𝑊𝑎 − 100%)100%
gdzie:
• Cjo - cena jednostkowa z oferty (przed zmianą),
• CN1 - cena jednostkowa po pierwszej zmianie (po upływie minimum 12 miesięcy),

• Wa - miesięczne wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych (gdzie poprzedni miesiąc
= 100) zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z
ostatnich 12 zakończonych Odbiór i zago-
spodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z terenu Miasta i Gminy Kąty Wrocław-
skie 21 miesięcy od dnia złożenia wniosku, wyrażone w%,
• a - numer kolejnego miesiąca z okresu ostatnich 12 zakończonych miesięcy do dnia złoże-
nia wniosku, gdzie a= 1, 2, ..., 12.
W przypadku złożenia wniosku po upływie minimum kolejnych 6 miesięcy od dnia złożenia
poprzedniego wniosku zastosowany będzie wzór:
𝐶𝑁𝑛 =𝐶𝑗𝑚 𝑥𝛴 (𝑊𝑏 − 100%)100%
gdzie:
• Cjm - cena jednostkowa przed następną zmianą,
• CNn - cena jednostkowa po następną zmianie,
• Wb - miesięczne wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych (gdzie poprzedni miesiąc=
100) zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z ostatnich 6 zakończonych miesięcy od dnia
złożenia wniosku, wyrażone w%,
• N - numer zmiany, gdzie n= 2, 3, 4,
12 / 29
• m - numer ceny jednostkowej przed kolejną zmianą, m =1, 2, 3,
• b - numer kolejnego miesiąca z okresu ostatnich 6 zakończonych miesięcy do dnia złożenia
wniosku, gdzie b = 1, 2, ..., 6.
Zmiana wynagro
dzenia możliwa będzie po upływieminimum12 miesięcy od dnia zawarcia
umowy, a jeżeli umowa została zawarta po upływie 180 dni od dnia upływu terminu składania
ofert, początkowym terminem ustalenia zmiany wynagrodzenia będzie dzień otwarcia ofert.
Kolejne zm
iany możliwe będą po upływie następnych minimum 6 miesięcy. Powyższa zmia-
na dotyczyła będzie cen jednostkowych. Zamawiający dopuszcza maksymalną wartość
zmiany wynagrodzenia do wysokości ±13 % całkowitej wartości przedmiotu umowy brutto.
Wniosek powinien z
awierać wyczerpujące uzasadnienie faktyczne i prawne, dokładne wyli-
czenie kwoty wynagrodzenia Wykonawcy po zmianie umowy oraz dokumenty potwierdzają-
ce konieczność wprowadzenia ww. zmiany. W szczególności strona będzie zobowiązana
wykazać związek pomiędzy wnioskowaną kwotą zmiany wynagrodzenia umownego a wpły-
wem zmiany ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia na kalkulację
ceny ofertowej. Wniosek powinien obejmować jedynie te analizowane koszty realizacji za-
mówienia, które wykonawca obowiązkowo ponosi w związku ze zmianą ceny materiałów lub
kosztów związanych z realizacją zamówienia.”
Odwołujący podniósł, że tak ustalone zasady waloryzacji wynagrodzenia, jak tego dokonał
z
amawiający w SWZ, nie zapewniają realizacji celu ustawowego jakiemu służyć ma walory-
zacja, powodują, że postanowienia te mają charakter pozorny wobec braku możliwości ich

rzeczywistego zastosowania w sytuacji wzrostu cen realizacji usługi na przestrzeni pierw-
szych 12 miesięcy trwania umowy i wobec przyjętego w SWZ modelu waloryzacji. Działanie
to ma wpływ na brak możliwości prawidłowego oszacowana ceny oferty, bowiem wykonaw-
cy, każdy indywidualnie – bez ustalonych w tym zakresie reguł w OPZ, jest zmuszony
sztucznie podnieść cenę oferty w taki sposób, aby w przypadku wystąpienia istotnego wzro-
stu kosztu wykonania umowy kontrakt pozostał rentowny - w zasadzie, na skutek wadliwego
z uwagi na swą pozorność modelu waloryzacji - przez cały czas trwania umowy. Oczywiście
podjęcie takich działań przez wykonawców i tak nie zapewnia usunięcia ryzyka realizacji
umowy bez pokrycia jej realnych kosztów wykonania, a przecież właśnie po to, by tego ryzy-
ka nie było ustawodawca nakazał zamawiającym wprowadzenie do umowy klauzuli walory-
zacyjnej. W konsekwencji z
amawiający otrzyma ofertę zawierającą wyższe ceny – bowiem,
na skutek braku uregulowania kwestii waloryzacji wynagrodzenia umownego w sposób
umożliwiający jego zastosowanie po pierwszych 3 miesiącach realizacji usługi, wykonawcy
do aktualnych cen realizacji usługi zmuszeni będą doliczyć trudne do przewidzenia w czasie
składania ofert koszty wzrostu ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamó-
wienia. Dlatego każdy z wykonawców zrobi to wg własnego uznania, w obliczu braku za-
pewnienia przez zamawiającego możliwych do zastosowania zasad waloryzacji już po
pierwszych 3 miesiącach trwania umowy. Tak złożone oferty – każda oszacowana wg innych
założeń, będzie trudno porównać. Gdyby zamawiający przewidział w umowie mechanizmy
waloryzacji pozwalające na urealnienie wysokości wynagrodzenia o aktualnie istniejące
czynniki cenotwórcze, zaoszczędziłby, bowiem wykonawcy nie musieli by w cenę oferty wli-
czać bardzo wysokiego ryzyka związanego z niepewnością co do kształtowania się cen w
najbliższych miesiącach i latach, a niepewność ta jest niestety faktem notoryjnym. W konse-
kwencji powyższego, aby zastosowana przez zamawiającego klauzula waloryzacyjna nie
była pozorna i realizowała cel równomiernego rozłożenia ryzyk kontraktowych, konieczne
jest jej zmodyfikowanie w taki sposób, aby:
1) waloryzacja ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia – możliwa
była po upływie minimum 3 miesięcy od dnia zawarcia umowy oraz odpowiednio dotyczą-
cych usług wykonanych po upływie następnych minimum 3 miesięcy w przypadku, gdy wy-
stąpił zmiana cen materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia, a podstawą
dla wykonawcy o wystąpienie z wnioskiem o waloryzację wynagrodzenia;
2) maksymalna wartość zmiany wynagrodzenia w związku z waloryzacją wynosiła ±30 %
całkowitej wartości przedmiotu umowy brutto z zastrzeżeniem, że w przypadku zwiększenia
kosztów wykonawcy ponad ten poziom, wykonawcy przysługiwać będzie prawo do wypowie-
dzenia umowy z 1-miesiecznym okresem wypowiedzenia.
„Wprowadzenie do obowiązku uwzględniania klauzul waloryzacyjnych w umowach w sprawie
zamówień publicznych, których przedmiotem są roboty budowlane lub usługi, zawartych na

okres dłuższy niż 12 miesięcy, ma na celu przywrócenie stanu równowagi ekonomicznej
między stronami umowy, zachwianej przez określone zdarzenia, które mogą mieć miejsce w
trakcie jej realizacji. Choć zachwianie równowagi ekonomicznej między stronami umowę mo-
że mieć różne podłoże, to w ar. 439 ustawodawca zdecydował się na uwzględnienie zdarzeń
wpływających na konieczność zmiany wynagrodzenia. Za takie zdarzenia uznano zmianę
cen materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia oraz osiągnięcie przez te
zmiany określonego poziomu. Intencją ustawodawcy było zatem nałożenia na zamawiają-
cych obowiązku wprowadzenia do długoterminowych umów (dłuższych niż 12 miesięcy) me-
chanizmów umownych, które uwzględniałyby wpływ czynników zewnętrznych (zmiana cen
materiałów lub kosztów), na rentowność realizowanego zamówienia. Uwzględniając powyż-
sze, regulacja art. 439 zmierza do zachowania równowagi kontraktowej między zamawiają-
cym a wykonawcą, zobowiązując do rozłożenia między stronami ryzyk gospodarczych będą-
cych następstwem zmian cen materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia i
zachodzących w toku jego realizacji. Odwołujący zaskarżając postanowienia dot. klauzuli
waloryzacyjnej podkreśla, że zmiana wynagrodzenia obowiązywać będzie w obie strony –
zatem, w przypadku obniżenia kosztów Zamawiający także kwartalnie będzie miał prawo do
odpowiedniej zmiany wynagrodzenia, w przypadku zaistnienia zmiany na poziomie ponad
1%, w skali kwartału jak proponuje wykonawca. Podkreślenia wymaga także fakt, że oczywi-
stym jest, że waloryzacja wynagrodzenia służy dostosowaniu ceny za wykonywaną usługę
do rzeczywistych kosztów w czasie trwania kontraktu bez faworyzowania żadnej ze stron
umowy.
Przedmiot umowy jest usługą „nisko marżową”. Uzależnienie zmiany wynagrodzenia dopiero
po upływie 12 miesięcy doprowadzić może do sytuacji, gdy wykonawca pozbawiony narzę-
dzia do dostosowania realnych kosztów, albo wykonywał będzie usługę poniżej rentowności
kontraktu, albo będzie zmuszony do jego wypowiedzenia w obliczu rażącej straty. Jeżeli bo-
wiem wzrost kosztów będzie istotny i np. przekroczy 25 % w stosunku do ceny oferty z dnia
składania ofert, co w dzisiejszych realiach gospodarczych jest jednym z możliwych scenariu-
szy, to obecne parametry zastosowane w klauzuli waloryzacyjnej przez zamawiającego ska-
zują Wykonawcę na realizacje kontaktu bez zapewnienia możliwości w trakcie jego trwania
dostosowania warunków wynagrodzenia do rzeczywistych kosztów.
Odwołujący zwrócił uwagę na niestabilność w zakresie ceny energii, paliwa, rekordowo wy-
soki i wciąż rosnący poziom inflacji, podwyższanie stóp procentowych, ustalenie rekordowo
wysokiego minimalnego wynagrodzenia za pracę itp. Publikowane dane wskazują, że aktu-
alnie polska gospodarka zmaga się z najwyższym poziomem inflacji od blisko 22 lat, a skut-
ków tego zjawiska nie sposób przewidzieć, zwłaszcza w odniesieniu do kontraktu, który mo-
że trwać 2 lata.

Tymczasem, w obecnej sytuacji gospodarczej i politycznej, konieczna jest pewna elastycz-
ność po stronie zamawiającego i wprowadzenie kwartalnych przedziałów czasowych, po
których przeprowadzona będzie waloryzacja umowy.
Oczywistym jest
dla odwołującego przy tym, że rosnąca inflacja oznacza, wzrost cen produk-
tów np. paliwa, energii itp. przy czym skala zjawiska jest na ten moment nieznana. W tych
warunkach gospodarczych, przy tak n
iskich marżach wykonawców, wzrosty kosztów na po-
ziomie 1% w skali 3 m-
cy bardzo silnie przekładają się opłacalność całego kontraktu. W
związku z powyższym za zasadny należy uznać postulat odwołującego co do obniżenia (w
§17 ust. 4 pkt 5) poziomu zmiany kosztów związanych z realizacją umowy względem kosz-
tów przyjętych w celu ustalenia wynagrodzenia wykonawcy (w sposób proporcjonalny dla
żądanego okresu waloryzacji 3 m-ce zamiast 12 m-cy i proporcjonalnie 1% zamiast 3,5 %),
tak aby strona była uprawniona do żądania zmiany wynagrodzenia wykonawcy, gdy poziom
ten przekroczy poziom 1% w skali 3 m-
cy, co pozwoli zachować ekwiwalentność świadczeń
stron umowy. Uwzględnienie tego postulatu będzie przy tym korzystne także dla zamawiają-
cego. Wprowadzenie realnej klauzu
li waloryzacyjnej zapobiegnie bowiem sytuacjom, w któ-
rych w
ykonawcy będą musieli określać cenę ofertową na poziomie odpowiednio wyższym
tak, aby pokryć wzrosty kosztów do poziomu realnego i w ten sposób zapewnić opłacalność
całego kontraktu lub w przypadku niedoszacowania ceny oferty „schodzić z kontraktów”.
Zamawiający ograniczył maksymalną wysokość zmiany wartości wynagrodzenia w wyniku
dokonywanych waloryzacji do zaledwie 13% wynagrodzenia brutto, o których mowa w § 11
ust. 1 umowy, gdy tymczasem (z uwag
i na zakładany czas realizacji zamówienia i niestabilną
sytuację gospodarczą) wysoce prawdopodobne jest, że wzrost kosztów będzie na tyle wyso-
ki, że przewyższy zakładany przez zamawiającego próg, a tym samym wykonawca zostanie
pozbawiony możliwości zwaloryzowania wynagrodzenia ponad 13%. To z kolei stanowi ko-
lejny symptom pozorności projektowanej przez zamawiającego klauzuli waloryzacyjnej.
Odwołujący nie zaprzeczył, że wprowadzenie maksymalnej wartości zmian wynagrodzenia
jest konieczne, nie tylko ze względu na brzmienie przepisów , ale także z uwagi na funkcjo-
nowanie zamawiającego w oparciu pewne plany finansowe, jednak działanie to nie może być
dowolne. Wręcz przeciwnie, działanie zamawiającego musi uwzględniać nie tylko jego inte-
res gospodarczy, ale także realizować cel, jakiemu służy wprowadzenie klauzul waloryzacyj-
nych do kontraktu. Zamawiający w każdym przypadku powinien więc wziąć pod uwagę zna-
ne mu (w momencie przygotowania postępowania) warunki rynkowe, które obecnie są bar-
dzo niestabilne, i planowa
ny czas realizacji kontraktu, który może objąć 2 lata. W tych wa-
runkach, mając na uwadze choćby poziomy inflacji, ograniczenia maksymalnej wartości
zmiany wynagrodzenia do zaledwie 13% wynagrodzenia brutto, rodzi wysokie prawdopodo-
bieństwo, że wzrost kosztów będzie na tyle wysoki, że przewyższy zakładany przez zama-

wiającego próg 13% przed zakończeniem kontraktu, a tym samym wykonawca zostanie po-
zbawiony możliwości zwaloryzowania wynagrodzenia.
Nie może także znikać z pola widzenia w tym miejscu, że istotą waloryzacji jest dostosowa-
nie wysokości wynagrodzenia do realnych kosztów wykonania usługi w przypadku, gdy wy-
sokość kosztów ulega zmianie niezależnie od woli i działań stron umowy. Z tych powodów
nie jest dopuszczalne, aby waloryzacja limitowana była przez wprowadzanie przedziałów
czasowych
– po upływie 12 miesięcy od daty zawarcia umowy, czy też po upływie 6 miesięcy
od daty ostatniej waloryzacji -
jak to uregulował zamawiający w SWZ. Utrzymanie bowiem
takich postanowień jedynie pogłębia pozorność realizacji obowiązku ustawowego jaki spo-
czywa na zamawiającym na podstawie art. 439 ustawy . Nie dość, że wskazane w postano-
wieniach dokumentacji Postępowania wartości procentowe powodują w istocie wyłączenie
waloryzacji wynagrodzenia, to dodatkowo ograniczenie przeprowadzenia waloryzacji w okre-
ślonych przedziałach czasowych potęguje wadliwość i pozorność czynności, jaką podjął w
tym Postępowaniu zamawiający, regulując kwestie dotyczące waloryzacji wynagrodzenia
umownego.
Zamawiający nadużył przysługujące mu prawa do formułowania postanowień umownych w
celu przeniesienia pełnego ryzyko wzrostu kosztów realizacji usługi w czasie trwania umowy
na Wykonawcę, co jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i stanowi naruszenie
przepisu art. 3531 k.c. i 5 k.c. Takie
działanie jest sprzeczne z zasadami współżycia spo-
łecznego i narusza przepis art. 3531 k.c. i 5 k.c. Jak zauważa się w doktrynie „w art. 353(1)
k.c. chodzi o nakaz minimum takiego uregulowania treści stosunku prawnego, które nie bę-
dzie sprzeciwiało się przyjętemu w społeczeństwie kryterium uczciwego i lojalnego postępo-
wania, a nie o nakaz maksymalizowania wymagań w celu zabezpieczenia interesów gospo-
darczych obu stron. Dodatkowo zgodność czynności prawnej z zasadami współżycia spo-
łecznego jest zawsze zagadnieniem kontekstu faktycznego, czyli okoliczności danego przy-
padku. W relacjach między przedsiębiorcami zasady współżycia społecznego należy rozu-
mieć jako zasady uczciwego obrotu, rzetelnego postępowania, lojalności i zaufania w sto-
sunku do partnera umowy”. Powołał z wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 lipca 2020
r., sygn. akt: KIO 1283/20.
Odwołujący podniósł również, że zamawiający ma obowiązek
prowadzić postępowanie z zachowaniem zasady proporcjonalności, efektywności oraz po-
szanowania uczciwej konk
urencji. W tym kontekście naruszenie zasady proporcjonalności
o
dwołujący wiąże z przerzuceniem na wykonawcę zbyt dużego ryzyka gospodarczego wzro-
stu cen materiałów i kosztów, co nie jest akceptowane na gruncie aktualnej ustawy ani k.c.
Odwołujący zaznaczył również, że bezpośrednią konsekwencją omawianych naruszeń jest
także naruszenie zasady poszanowania uczciwej konkurencji oraz zasady efektywności.
P
odkreślił, że istotą zasady efektywności jest osiąganie najlepszych efektów za jak najniższą
cenę, tzw. best value for money. Czynności i zaniechania zamawiającego, które skutkują

podniesieniem cen przez wykonawców z uwagi na konieczność wycenienia ryzyka, z pew-
nością naruszają tę zasadę. Zamawiający, utrudniając wykonawcom przygotowanie ofert, w
praktyce utrud
nia im również uczciwe konkurowanie, gdyż przedmiotem konkurowania mię-
dzy wykonawcami staje się sposób wyceny ryzyka wzrostu kosztów realizacji umowy. W
świetle powyższego za zasadny uznać należy postulat odwołującego w zakresie dotyczącym
zmiany
projektowanej przez zamawiającego klauzuli waloryzacyjnej.
Oczywistym jest, że wynagrodzenie umowne waloryzowane powinno być „odpowiednio”. W
tym miejscu za aktualne należy uznać pojęcie "odpowiedniej zmiany wynagrodzenia" ustalo-
ne w orzecznictwie KIO do a
rt. 142 ust. 5 uprzednio obowiązującej ustawy , gdzie zarówno
Prezes UZP jak i utrwalona linia orzecznicza Izby podawała, że za odpowiednią zmianę wy-
nagrodzenia należy przyjąć taką zmianę, która dostosowuje wprost proporcjonalnie wyna-
grodzenie wykonawcy do
poziomu kosztów ponoszonych na realizację zamówienia w związ-
ku z zaistnieniem okoliczności niezależnych od stron umowy o wykonanie zamówienia pu-
blicznego. Jak słusznie wskazuje utrwalona linia orzecznicza Krajowej Izby Odwoławczej
"zmiana wynagrodzenia po
winna być "adekwatna", wynikająca wprost z zaistniałej zmiany
kosztów, przy czym owa odpowiedniość powinna być rozumiana jako „suma wzrostu kosz-
tów” realizacji przedmiotu zamówienia. W konsekwencji powyższego nie można przyjąć, że
klauzula waloryzacyjna ok
reślona w SWZ przez zamawiającego jest prawidłowa i realizuje
obowiązek ustawowy, jaki nakłada na zamawiającego art. 439 ustawy .
Mając na uwadze powyższe oraz mając na uwadze stanowiska wyrażone przez ekspertów w
dziedzinie -
uczestników debaty publicznej na temat waloryzacji wynagrodzenia, w tym przez
Panią Ewę Wiktorowską oraz przez Pana Mariusza Ciska – Koordynatora Zespołu ds. za-
mówień publicznych w Departamencie Doskonalenia Regulacji Gospodarczych w Minister-
stwie Rozwoju, która odbyła się w dniu 31.05.2022 r. na temat „Zmiany umów w sprawie za-
mówienia w dobie wojny, inflacji i pandemii” (– link do nagrania debaty: https://www.lp-
wip.pl/zmiany-umowy-w-sprawie-zamowienia-w-dobie-wojny-inflacji-i-pandemii-video-9549ea
)
odwołujący pozwolił sobie zacytować wypowiedź Pani Ewy Wiktorowskiej (109 i kolejne
minuty nagrania):„po pierwsze zamawiający musi się nauczyć klauzulę pisać na nowo wobec
tego, co aktualnie dzieje się na rynku (..). Po drugie – celem regulacji art. 439 ustawy (przy-
pis własny) jest zapewnienie wykonawcy, że będzie wiedział, że jeśli zmienią się ceny ryn-
kowe, to zostanie zmienione jego wynagrodzenie w dostosowaniu do cen rynkowych. Zatem
nie będzie ryzyka inflacji, czy ryzyka zmiany cen rynkowych wliczał do oferty, czyli, że złoży
ofertę na rzeczywistych kosztach, które zna na dzień składania oferty, gdyż ten problem za-
łatwić ma waloryzacja (…). Jeżeli zamawiający odpowiada (tak, jak na str. 9 odpowiedzi na
odwołanie – przypis własny), że wykonawca zna ryzyka inflacji, czy ryzyka zmiany cen, to od
razu powinien je uwzględnić w ofercie, to rodzi się pytanie: po co nasza klauzula? Taka po-
stawa zamawiającego - ten sposób myślenia jest odwrotny do idei, która, w mojej ocenie,

przyświecała ustawodawcy, żeby właśnie wykonawcy obliczali ceny na dzisiaj, z dnia złoże-
nia oferty, a tymi klauzulami uaktualniać wysokość wynagrodzenia. Odwołujący w tym miej-
scu podziela w pełni stanowisko Pani Ewy Wiktorowskiej i wskazuje, że mechanizm walory-
zacji przewidziany przez zamawiającego w istocie stanowi zaprzeczenia realizacji obowiąz-
ku, jaki nakłada na zamawiającego art. 439 ustawy – tj. ustalenie w treści umowy takiej klau-
zuli waloryzacyjnej, która zapewni odpowiednią zmianę (obejmującą sumę wzrostu kosztów)
na skutek okoliczności, które są niezależne od stron umowy i stanowią jedynie wyrównanie
wysokości wynagrodzenia o kwotę wzrostu kosztów. Dodatkowo, co jest kluczowe – zama-
wiający konstruując klauzulę waloryzacji powinien stworzyć ją w taki sposób, by określić jej
model i mechanizm, w taki sposób by uwzględniała ona realia w jakich osadzone będzie wy-
konywanie przedmiotu zamówienia, czego zabrało w postanowieniach przedmiotowych po-
stępowań. Stanowisko Pani Ewy Wiktorowskiej podczas wskazanej powyżej debaty w pełni
podzielił Pan Mariusz Cisek, który pracował nad aktualną treścią ustawy w czasie jej tworze-
nia i wyraźnie podkreślił, że właśnie regulacja zawarta w art. 439 ustawy zapewnić miała
zamawiającemu taką sytuację, gdzie ponosić miał on koszty za realizacje umowy wg aktual-
nych cen rynkowych, które miały być uaktualniane na podstawie klauzul waloryzacyjnych,
właśnie po to by uniknąć sytuacji, w której ponad cenę rynkową Wykonawca musi wliczyć
koszt ryzyka wzrostu cen -
dodatkowo płacić za ryzyka wzrostu kosztów (129 minuta nagra-
nia i kolejne).
Konieczność stosowania realnych, gwarantujących realizację obowiązku zamawiającego
wynikającego z art. 439 ustawy klauzul waloryzacyjnych, potwierdza także najnowsze
orzecznictwo KIO. Wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 2022-01-05 w sprawie KIO
3600/21. Odwołujący, w pełni zgadza się z argumentacją Izby wyrażoną w tym orzeczeniu –
jednocześnie wskazał, że okoliczności wynikające z niemożliwej do przewidzenia w dalszym
rozwoju sytuacji geopolitycznej, która bezpośrednio ma przełożenie na ceny materiałów lub
kosztów związanych z realizacją zamówienia, potwierdzają zasadność wprowadzenia dodat-
kowej regulacji pozwalającej na waloryzację wynagrodzenia w oparciu o zawnioskowaną
przez odwołującego zmianą tych postanowień SWZ. Skoro, bowiem prawidłowo skonstruo-
wana klauzula wa
loryzacyjna powinna służyć równomiernemu rozłożeniu ryzyka kontrakto-
wego i być adekwatna do aktualnej sytuacji rynkowej, to stanowisko odwołującego w tym
zakresie jest w pełni uzasadnione.
Ewentualnie: p
onieważ zamawiający jako gospodarz postępowania decyduje o sposobie
ukształtowania postanowień SWZ oraz ponosi z tego tytułu odpowiedzialność, gdy jest ona
niezgodna z SWZ, to odwołujący wskazuje alternatywnie na możliwość uregulowania kwestii
waloryzacji w sposób odmienny niż obecnie przyjęty mechanizm waloryzacji.
Ponieważ najwięcej ważącymi kosztami w realizacji zamówienia są koszty :

1. zagospodarowania odpadów rozumiane jako zmianę ceny jednostkowej przyjęcia jednego
mg odpadów;
2. paliwa;
3. ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym ogłaszanej przez prezesa
urzędu regulacji energetyki;
to z
amawiający może oprzeć zgodnie z art. 439 ustawy mechanizm waloryzacji o ustalenie,
że w przypadku gdy poziom ustalonych w dniu zawarcia umowy kosztu wzrośnie o 10% w
stosunku do cen ustalonych w
dniu zawarcia umowy (poziom kosztów spisany w treści za-
łącznika do umowy) to najwcześniej po upływie 3 miesięcy od zawarcia umowy oraz nie czę-
ściej niż co 3 miesiące i w zakresie wynagrodzenia za usługi wykonane przez wykonawcę po
dacie złożenia prawidłowego wniosku w zakresie dokonania waloryzacji możliwa będzie wa-
loryzacja wynagrodzenia umownego. Zmiana będzie następowała na podstawie wyliczeń
opartych na podstawie komunikatu o wskaźniku cen towarów i usług konsumpcyjnych za
ostatni miesiąc z przed daty złożenia wniosku, opublikowanego przez Prezesa Głównego
Urzędu Statystycznego w odniesieniu do wskaźnika z dnia składania oferty, a przy kolejnych
zmianach wynagrodzenia w stosunku do wskaźnika uwzględnionego przy dokonaniu po-
przedniej waloryzacji. Maksyma
lna wartość zmiany wynagrodzenia w efekcie zastosowania
wyżej wymienionych postanowień wynosi maksymalnie łącznie do 30% wartości umowy.
Oczywiście podana powyżej w pkt 1 -19 argumentacja dotycząca konieczności zmiany czę-
stotliwości waloryzacji oraz jej maksymalnej wielkości pozostaje aktualna także przy ewentu-
alnej propozycji zmiany postanowień §17 ust. 3 pkt 5) i ust. 4 pkt 5) Projektu umowy odwołu-
jącego.
III. AD. ZARZUT 3
Zamawiający w §5 ust. 1 projektu umowy ustanowił warunek:
„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca oraz Podwykonawca w czasie realizacji przedmiotu
umowy zatrudniali na podstawie umowy o pracę osoby wykonujące czynności bezpośrednio
związane z odbiorem, transportem i prowadzonym we własnym zakresie przetwarzaniem
odpadów”.
Odwołujący nie zgadza się by zasadny był wymóg zatrudnienia na podstawie umowy o pracę
osób wykonujących czynności bezpośrednio związane prowadzonym we własnym zakresie
przetwarzaniem odpadów przez wykonawcę. Orzecznictwo dotyczące art. 22 k.p. rozstrzyga-
ło o istnieniu lub nieistnieniu stosunku pracy w określonych stanach faktycznych, tj. po za-
warciu umowy przez strony. W przypadku jednak sporządzania opisu przedmiotu zamówie-
nia trudność polega na tym, że ocena, czy dana czynność wymaga zawarcia umowy o pracę
czy też nie, jest dokonywana przez zamawiającego uprzednio – przed wykonywaniem
świadczeń wynikających z umowy w sprawie zamówienia publicznego. Dlatego też za za-
sadne należy uznać dokonywanie takiej oceny w odniesieniu do sporządzonego przez za-

mawiającego opisu przedmiotu zamówienia oraz istotnych warunków umowy w sprawie za-
mówienia publicznego, które określają sposób realizacji zamówienia, w szczególności
przedmiot świadczenia wykonawcy. Jeżeli zatem z postanowień opisu przedmiotu zamówie-
nia lub projektu umowy w sprawie z
amówienia publicznego nie wynika, że stosunki pomiędzy
wykonawcą a zatrudnionymi przez niego osobami będą obiektywnie musiały być ukształto-
wane w sposób odpowiadający definicji stosunku pracy zawartej w art. 22 § 1 k.p., a w
szczególności, że nie cechuje ich pracownicze podporządkowanie pracownika pracodawcy,
z
amawiający nie może wymagać zatrudnienia w ramach stosunku pracy takich osób. Idąc
dalej - w rozdziale V SWU z
amawiający opisał przedmiot zamówienia związany z zagospo-
darowaniem odpadów w sposób następujący:
„1. Odpady, o których mowa w ust. 3 Działu I, Wykonawca obowiązany jest zagospodarować
w instalacji lub instalacjach wskazanych w Umowie, zgodnie z hierarchią postępowania z
odpadami określoną w ustawie o odpadach.
2. Wykonawca dokumentuje przekaz
anie odpadów do instalacji określonych w Umowie
zgodnie z przepisami ustawy o odpadach oraz innych przepisów w tym zakresie.
3. Wykonawca przed przekazaniem odpadów do instalacji wskazanych w Umowie może
poddawać odpady zbieraniu, tj. gromadzeniu odpadów przed ich transportem do miejsc prze-
twarzania, w tym wstępnemu sortowaniu nieprowadzącemu do zasadniczej zmiany charakte-
ru i składu odpadów i niepowodującego zmiany klasyfikacji odpadów oraz tymczasowemu
magazynowaniu, o ile następować będzie to zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa
oraz postanowieniami SWU i umowy.
4. Jeżeli na dzień ustania obowiązywania umowy jakiekolwiek odpady odebrane od właści-
cieli nieruchomości lub PSZOK nie zostały zagospodarowane Wykonawca obowiązany jest
poddać je zagospodarowaniu w terminie miesiąca od dnia ustania obowiązywania umowy.
Z powyższego według odwołującego wynika, że odpady mają być zagospodarowywane w
instalacjach wskazanych w umowie. Oczywiście, jeżeli będą to instalacje własne wykonawcy,
to w
ykonawca będzie musiał zatrudnić wszystkich pracowników na umowę o pracę, podczas
gdy inni wyko
nawcy, nie posiadający własnych instalacji, tego kosztu w cenę oferty wliczać
nie będą musieli. Powoduje to ustanowienie przez zamawiającego postanowień umownych
naruszających zasady uczciwej konkurencji – bowiem lepsze warunki „na starcie” przy kalku-
lacji
oferty będą mieli ci wykonawcy, który nie mają własnych instalacji. Poza tym pracownicy
zatrudnieni na instalacji zajmują różne stanowiska – w tym stanowiska kierownicze , a co do
tych osób zamawiający nie ma prawa żądać zatrudnienia ich na podstawie umowy o pracę.
Przepis art. 95 ust. 1 i 2 ustawy nakłada na zamawiającego obowiązek przeprowadzenia
analizy, czy w ramach realizacji zamówienia – tu konkretnie w ramach samego tylko zago-
spodarowania w znaczeniu opisanym w rozdziale V SWU, znajdują się czynności, których
wykonanie może zostać zakwalifikowane jako wykonywanie pracy w sposób określony w art.

22 § 1 k.p. Zdaniem odwołującego wynik tej analizy powinien być w tym przypadku negatyw-
ny, zatem z
amawiający nie ma prawa wymagać, aby osoby realizujące czynności w ramach
prowadzonego we własnym zakresie przetwarzaniem musiały być zatrudnione w oparciu o
stosunek pracy.
Wobec powyższego tak postawiony warunek powinien zostać usunięty z SWZ jako niezgod-
ny z przepisami art. 95 ust. 1 i 2 ustawy .
IV. AD ZARZUT 4
Zamawiający w Opisie przedmiotu Zamówienia przewidział sposób odbioru odpadów zarów-
no w zgromadzonych w workach opatrzonych w naklejki z odpowiednimi kodami kreskowymi
, jak i zgromadzonych w pojemnikach. W tym miejscu o
dwołujący podaje, że rozwiązanie to
nie jest ekonomicznie uzasadnione, bowiem dochodzi do duplikowania się systemów weryfi-
kacji
– czytników a tańszy z uwagi na wytrzymałość materiału z jakiego zbudowane są po-
jemniki jest sposób odbierania odpadów zgromadzonych w pojemnikach. Powyższe przekła-
da się bezpośrednio na cenę oferty.
W ocenie odwołującego wymagania te zostały określone przez zamawiającego w sposób
nieuzasadniony rzeczywistymi potrzebami zamawiającego. Uprawnienie zamawiającego do
kształtowania przedmiotu zamówienia zgodnie z jego potrzebami nie oznacza prawa do zu-
pełnie dowolnego kształtowania wymagań SWZ, które mogą prowadzić do obciążenia wyko-
nawcy w stopniu wykraczającym ponad uzasadnione potrzeby zamawiającego. Wymagane
przez zamawiającego rozwiązania w zakresie odbierania odpadów zgromadzonych w wor-
kach oznaczonych kodami kreskowymi ą nieproporcjonalne do zakresu zamówienia. Oczy-
wiście większego nakładu pracy pracowników – w tym czas, wymaga ręcznego „zczytania”
kodu itp. a to ma przełożenie na wzrost kosztu wykonania.
Proponowan
e rozwiązanie zbierania odpadów tylko do pojemników jest korzystniejsze nie
tylko z uwagi na ograniczenie kosztów związanych z workami, problemami z odbiorem wor-
ków na których nie ma naklejek z kodami kreskowymi itp. Za wyższością tego rozwiązania
przemawi
ają także względy ekologiczne, ponieważ worki po odebraniu stają się mało warto-
ściowym odpadem wymagającym zagospodarowania. Worki mają mniejszą odporność na
uszkodzenia mechaniczne,
zatem ich zawartość o wiele łatwiej może ulec zanieczyszczeniu i
stracić wartość odpadu nadającego się do recyklingu. Takim przykładem może być papier,
który w przypadku przerwania worka łatwo zanieczyścić. Dodatkowo naklejenie etykiety z
kodem kreskowym na worku zanieczyszcza worek jako odpad (tworzywo) i to też wymaga
doczyszczenia.
Worki deponowane w miejscach gromadzenia odpadów do odbioru mogą zostać uszkodzo-
ne przez wandali, a także rozszarpane przez zwierzęta dzikie i domowe, co niweczy selek-
tywną zbiórkę. Odpady gromadzone w pojemnikach są zabezpieczone od takich sytuacji.

Pojemniki chronią także zgromadzone w nich odpadu od działania warunków atmosferycz-
nych.
W konsekwencji powyższego żądanie zamawiającego aby w zakresie związanym z odbio-
rem odpadów z nieruchomości objętych przedmiotem zamówienia zamawiający ustanowił
sy
stem gromadzenia odpadów w pojemnikach.
Pojemniki zaopatrzone są w transponder RFID, który podczas odbioru zczytywany jest au-
tomatycznie przez pojazd (bez udziału pracownika). Chip montowany jest na pojemnik jedno-
razowo, zatem rozwiązanie to samo w sobie jest nie tylko o wiele bardziej komfortowe do
weryfikacji
– przede wszystkim dla zamawiającego, który nie będzie musiał przyjmując wnio-
sek odwołującego, ponosić także kosztów związanych z produkcją, dostarczaniem i weryfi-
kacją naklejek na worki. Sposób sczytywania kodów kreskowych z naklejek umieszczonych
na workach jest ręczny - każdy worek musi być oddzielnie sczytany specjalnym skanerem.
Brak jest informacji w umowie o konieczności przesyłania danych z odczytania worków za-
mawiającemu oraz sposobu weryfikacji tych danych przez zamawiającego. Ważny jest przy
tym fakt,
że aktualnie mieszkańcy nie wystawiają worków z naklejkami a obowiązkiem Gminy
jest odbiór wszystkich odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości, również tych w
workach bez naklejonych naklejek.
V. AD ZARZUT 5 i 6 (kary za nieosiągnięcie poziomów recyklingu)
Zamawiający w pkt 1 lit 2 oraz w pkt 3 Rozdziału VIII Załącznika B do SWZ – Szczegółowych
Warunków umowy, określił, że w ramach realizacji przedmiotu zamówienia Wykonawca zo-
bowiązany jest do osiągania rocznych poziomów przygotowania do ponownego użycia i re-
cyklingu odpadów komunalnych w sposób następujący:
„1. Wykonawca ma obowiązek zagospodarować odebrane od właścicieli nieruchomości od-
pady komunalne w sposób zapewniający osiągnięcie rocznych poziomów:
2) przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych w wysokości
35% wagowo za rok 2023, w wysokości 45% za rok 2024, w wysokości 55% wagowo za rok
2025, o którym mowa w art. 3b ust. 1 pkt 3 – ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w
gminach, obliczonego na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 3b ust. 3 ustawy
o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w odniesieniu do odpadów komunalnych ode-
branych przez Wykonawcę od właścicieli nieruchomości oraz transportowanych z PSZOK.
(…)
3.Karę umowną za nieosiągnięcie poziomów oblicza się jako iloczyn masy odpadów komu-
nalnych wyrażonych w Mg wymaganej do osiągnięcia odpowiedniego poziom, o którym mo-
wa 1, oraz opłaty za umieszczenie zmieszanych odpadów komunalnych na składowisko,
określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r.
Prawo ochrony środowiska”.

W § 14 ust. 3 pkt 3) Projektu umowy uregulowano, że wykonawca zapłaci zamawiającemu
kary umowne:
„za nieosiągnięcie przez Wykonawcę poziomu, o którym mowa w dziale VIII ust. 1 pkt 2
SWU w wysokości obliczonej jako iloczyn stawki opłaty za umieszczenie niesegregowanych
(zmieszanych) odpadów komunalnych na składowisku, określonej w przepisach wydanych
na podstawie art
. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U z
2019 r. poz. 1396 ze zm.) i brakującej masy odpadów komunalnych wyrażonej w Mg, wyma-
ganej do osiągnięcia poziomu, o którym mowa w dziale VIII ust. 1 pkt 2 SWU”;
Zgodnie z postanowien
iami Działu II Rozdział 3 pkt 1 ppkt 4 oraz pkt 5 SWU po stronie wy-
konawcy leży kontrola zawartości pojemników i worków, co do zgodności zbieranych w nich
odpadów z Regulaminem utrzymania czystości i porządku w gminach, przy czym jeżeli wła-
ściciel nieruchomości nie dopełnił obowiązku selektywnego zbierania odpadów, wykonawca
przekazuje o tym stosowną informację zamawiającemu i właścicielowi nieruchomości. Na-
stępnie wykonawca odbiera przedmiotowe odpady jako zmieszane (niesegregowane) odpa-
dy komunalne, ponie
waż nie ma możliwości inaczej ich zakwalifikować.
Zamawiający w taki sposób ukształtował postanowienia dokumentacji postępowania, że nie
ulega najmniejszej wątpliwości, że przeniósł na wykonawcę pełną odpowiedzialność, jaką
może ponieść Gmina Kąty Wrocławskie (Zamawiający) za nieosiągnięcie poziomów recy-
klingu zgodnie z art. 9z ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w ramach
umowy. W ocenie wykonawcy z
amawiający dokonał kształtując w ten sposób postanowienia
SWZ obciążenia wykonawcy w rzeczywistości wyższą niż ustawowo przypisaną Gminie od-
powiedzialnością za nieosiągnięcie poziomu recyklingu. Takie działanie zamawiającego jest
wyrazem naruszenia przepisów art. 433 ust. 2 ustawy w związku z art. 431 ustawy . Zgodnie
z uzasadnieniem do wprowadzenia
regulacji dot. art. 433 ustawy Ustawodawca podał: „Skut-
kiem tego przepisu jest jasna dyrektywa dla zamawiających, aby postanowień umownych nie
kształtować w sposób rażąco nieproporcjonalny, a co za tym idzie nie przerzucać wszystkich
ryzyk realizacji zamówienia na wykonawcę”. Wprowadzenie tej zasady nie ma na celu unie-
możliwienia zamawiającym takiego ukształtowania treści umowy, który jest uzasadniony
specyfiką, rodzajem, wartością, sprawną realizacją zamówienia, a jedynie eliminacje posta-
nowień umowy rażąco naruszających interesy wykonawców. Wykonawcy mający zastrzeże-
nia do zaproponowanych postanowień umownych będą mogli je zweryfikować przez skorzy-
stanie z odwołania w tym zakresie”.
Odwołujący wskazał, na szereg obowiązków, które w celu osiągnięcia poziomów recyklingu
zrealizować musi gmina – tu zamawiający, a na jakie nie ma najmniejszego wpływu wyko-
nawca. Zgodnie z art. 6c ust. 1 u.c.p.g. to z
amawiający jest zobowiązany do zorganizowania
odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują
mieszkańcy, następnie zgodnie z art. 4 u.c.p.g. rada gminy uchwala regulamin utrzymania

czystości i porządku na terenie gminy, który jest podstawowym aktem prawnym określają-
cym sposób gospodarowania odpadami w gminie. W art. 4 u.c.p.g. ustawodawca wskazuje
na elementy określane w regulaminie, m.in.:
a) selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych obejmującego co najmniej:
papier, metale, tworzywa sztuczne, szkło, odpady opakowaniowe wielomateriałowe oraz bio-
odpady,
b) selektywn
ego zbierania odpadów komunalnych prowadzonego przez punkty selektywnego
zbierania odpadów komunalnych w sposób umożliwiający łatwy dostęp dla wszystkich
mieszkańców gminy, które zapewniają przyjmowanie co najmniej odpadów komunalnych:
wymienionych w lit.
a, odpadów niebezpiecznych, przeterminowanych leków i chemikaliów,
odpadów niekwalifikujących się do odpadów medycznych, które powstały w gospodarstwie
domowym w wyniku przyjmowania produktów leczniczych w formie iniekcji i prowadzenia
monitoringu poziomu
substancji we krwi, w szczególności igieł i strzykawek, zużytych baterii i
akumulatorów, zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, mebli i innych odpadów
wielkogabarytowych, zużytych opon oraz odpadów tekstyliów i odzieży, a także odpadów
budowlany
ch i rozbiórkowych z gospodarstw domowych,
c) rodzaju i minimalnej pojemności pojemników lub worków, przeznaczonych do zbierania
odpadów komunalnych na terenie nieruchomości, w tym na terenach przeznaczonych do
użytku publicznego oraz na drogach publicznych, warunków rozmieszczania tych pojemni-
ków i worków oraz utrzymania pojemników w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym
i technicznym;
d) wprowadzić obowiązek selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych innych
niż wymienione pod lit. a (powyżej) oraz określić wymagania w zakresie selektywnego zbie-
rania tych odpadów,
e) średniej ilości odpadów komunalnych wytwarzanych w gospodarstwach domowych bądź
w innych źródłach,
f) liczby osób korzystających z tych pojemników lub worków;
g) innych wymagań wynikających z wojewódzkiego planu gospodarki odpadami.
h) Ustalenia warunków, kiedy obowiązek selektywnej zbiórki uważa się za spełniony.
To z
amawiający sprawuje kontrolę nad wypełnieniem obowiązku zbierania odpadów komu-
nalnych w sposób selektywny, ustalając m.in. zasady nakładania i określania opłaty podwyż-
szonej w przypadku stwierdzenia naruszenia zasad selektywnej zbiórki odpadów (art. 9u
u.c.p.g., art. 6k ust. 3 u.c.p.g.). Wykonawca w tym zakresie nie ma najmniejszej przestrzeni
do działania. Skoro to zamawiający posiada opisane powyżej instrumenty, które mają wpływ
na zdyscyplinowanie mieszkańców do selektywnej zbiórki odpadów i bezpośrednio mogą
przełożyć się na realizację poziomu recyklingu, to dlaczego wykonawca obarczony jest pełną
odpowiedzialnością za jego nieosiągnięcie. W ocenie odwołującego, przeniesienie na wyko-

nawcę pełnej odpowiedzialności za nieosiągnięcie poziomów recyklingu odbiera motywację
zamawiającemu do podejmowania jakichkolwiek działań mających na celu ich osiągnięcie.
Wykonawca ma jedynie ograniczony wpływ na osiągniecie tych poziomów polegający na
skierowaniu odpadów do możliwie najnowocześniejszych instalacji i przeprowadzeniu akcji
edukacyjnej.
Jedynym obowiązkiem wykonawcy, który może mieć minimalne przełożenie na osiągnięcie
ustalonych poziomów recyklingu jest wskazany w Działu II Rozdział 3 pkt 1 ppkt 4 oraz pkt 5
SWU obowiązek wykonawcy polegający na kontroli zawartości pojemników i worków, co do
zgodności zbieranych w nich odpadów z Regulaminem utrzymania czystości i porządku w
gminach, przy czym, jeżeli właściciel nieruchomości nie dopełnił obowiązku selektywnego
zbierania odpadów, wykonawca przekazuje o tym stosowną informację zamawiającemu i
właścicielowi nieruchomości, a następnie, ma obowiązek odebrać przedmiotowe odpady jako
zmieszane (niesegregowane) odpady komunalne. I w tym miejscu o
dwołujący podał, że tak
skonstruowana postanowienia powodują zwiększenie udział odpadów zmieszanych w całym
strumieniu odbieranych odpadów, z których to wysortowanie selektywnych odpadów, mają-
cych wpływ na osiągnięcie poziomów recyklingu jest znikomy.
Osiągnięcie wymaganych poziomów recyklingu w przypadku, gdy ponad 50% strumienia
odpadów odbieranych to odpady zmieszane, dla których poziomy recyklingu osiągane przez
instalacje komunalne oscylują na poziomie około 3%. Kluczowy, jak pokazuje powyższy
przykład, jest wpływ dużego udziału zmieszanych odpadów komunalnych w całym strumieniu
odpadów na poziomy recyklingu. Ponieważ odpady zmieszane jako frakcja stanowią ponad
połowę strumienia odpadów, to możliwość wysortowania z odpadów zmieszanych – odpa-
dów, które można oddać do recyklera, stanowi o istocie problemu przy uzyskaniu ustalonych
poziomów recyklingu. Ponadto recyklerzy posiadają standardy, które wynikają z konkretnych
danych technologicznych i składu chemicznego danego rodzaju odpadu wysortowanego.
Zatem tylko niewielki procent strumienia odpadów zmieszanych będzie mógł mieć udział w
uzyskaniu ustalonego poziomu recyklingu. Często w trakcie połączenia się odpadów nadają-
cych się do recyklingu w strumieniu odpadów zmieszanych, dochodzi do ich zanieczyszcze-
nia np. papieru czy tworzyw szt. w taki sposób, że nie jest możliwy jego recykling, z tego po-
wodu recyklerzy zainteresowani są odpadami selektywnie zbieranymi, a nie wysortowanymi
z odpadów zmieszanych. Zamawiający ma pełną wiedzę w zakresie powyższego, ponieważ
wynika ona ze sprawozdań składanych zamawiającemu przez podmioty takie jak odwołują-
cy. Jak powyżej wykazano słaba jakość i niska ilość odpadów „u źródła” ma bezpośrednie
przełożenie na możliwość uzyskania poziomów recyklingu, natomiast wykonawca nie posia-
da narzędzi, które są w dyspozycji zamawiającego (system sankcyjny, tworzenie planów i
regulaminów), które mogłyby zdyscyplinować mieszkańców do zwiększenia udziału odpadów
selektywnie zbieranych w ogólnym strumieniu odpadów. Abstrahując już od faktu, że zama-

wiający ma ustawowe uprawnienie wliczenia do poziomów recyklingu pochodzących z in-
nych źródeł np. z punktów skupu czy wliczenia kompostu z przydomowych kompostowników
czy też wliczenia surowców odebranych od właścicieli nieruchomości niezamieszkałych, któ-
re aktualnie nie są objęte systemem gminnym, a wytwarzają znaczącą ilość wartościowych
surowców.
W związku z opublikowanym w dniu 20 sierpnia 2021 r. Rozporządzeniem Ministra Klimatu i
Środowiska z dnia 3 sierpnia 2021 r. w sprawie sposobu obliczania poziomów przygotowania
do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych (Dz. U. poz. 1530), które weszło w
życie w dniu 4 września 2021 r., wprowadzono nowy sposób ustalania poziomu recyklingu w
odniesieniu do wszystkich wytworzonych odpadów komunalnych, a także określono nowy
sposób obliczania masy odpadów komunalnych poddanych recyklingowi. Zgodnie z nową
regulacją - masę odpadów komunalnych poddanych recyklingowi oblicza się dopiero po wyj-
ściu odpadu z instalacji, w której dany odpad będzie przygotowany do recyklingu. Masę od-
padów komunalnych poddanych recyklingowi – czyli tę, która wliczana jest do poziomów
recyklingu, ustala się wg jego wagi, którą wykonawca przekaże do recyklera - „masę odpa-
dów komunalnych poddanych recyklingowi oblicza się jako masę odpadów, które – po przej-
ściu wszystkich niezbędnych operacji sprawdzania, sortowania i innych czynności wstępnych
mających na celu usunięcie materiałów odpadowych, które nie są przedmiotem dalszego
powtórnego przetwarzania, oraz zapewnienie wysokiej jakości recyklingu – wprowadzane są
do procesu recyklingu, w którego wyniku materiały odpadowe są faktycznie powtórnie prze-
twarzane na produkty, materiały lub substancje”. Zmienia to o tyle sposób ustalania masy
odpadów przekazanych do ponownego przetworzenia, że do 2022 r. masą odpadów podda-
wanych recyklingowi była całkowita masa odpadu przed „doczyszczeniem”. Ponieważ kara
umowna przewidziana jest przez zamawiającego w Projektowanych postanowieniach wzoru
za nieosiągnięcie przez wykonawcę poziomu w wysokości obliczonej jako iloczyn stawki
opłaty za umieszczenie niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych na skła-
dowisku, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U z 2019 r. poz. 1396 ze zm.) i brakującej masy od-
padów komunalnych wyrażonej w Mg, wymaganej do osiągnięcia poziomu, to ryzyko jej na-
łożenia wzrosło na skutek wprowadzenia opisanych powyżej zmian przepisów prawa. Po-
nadto ryzyko to obciąża jedynie wykonawcę pomimo, że nawet w przypadku prawidłowego
zrealizowania usługi odbioru, zbierania, transportu i zagospodarowania odpadów komunal-
nych pochodzących z terenu Gminy Kąty Wrocławskie, posiadania najnowocześniejszych
instalacji i sortowni, w
ykonawca może nie osiągnąć ustalonego na poziomie 35% dla 2023 r.
i 45 % dla roku 2024 poziomu recyklingu,
i następnych w kolejnych latach, a skoro tak, to
z
amawiający ustanowił karę umowną, która jest niezwiązana z jej prawidłowym wykonaniem.
Bowiem przedmiotem umowy nie jest osiągnięcie poziomu recyklingu – a wykonanie usługi

odbioru, i zagospodarowania odpa
dów komunalnych. Ponadto takie ukształtowanie stosun-
ków w umowie pomiędzy zamawiającym a Wykonawcą jest sprzeczne z zasadą współdzia-
łania przy wykonywaniu umowy wynikająca z art. 431 ustawy . W konsekwencji – ponieważ
odpowiedzialność wykonawcy za prawidłowe zrealizowanie przedmiotu umowy kształtować
się winna stosownie do odpowiedzialności tego wykonawcy, jaka może być mu z tego tytułu
rzeczywiście przypisana, biorąc pod uwagę opisany przedmiot zamówienia, ustalenie kary
umownej, jak to uczynił zamawiający w § 14 ust. 3 pkt 3 wzoru umowy, jest nieadekwatna do
okoliczności, za które wykonawca ponosi odpowiedzialność, i co za tym idzie rażąco wygó-
rowana. Ponadto postanowienia § 14 ust. 3 pkt 3 Projektu umowy są sprzeczne z art. 3b i 9z
ust. 2 u.c.p.g, albowie
m zmierzają do przeniesienia więcej niż całością ryzyk związanych z
odpowiedzialnością administracyjnoprawną zamawiającego na wykonawcę będącego stroną
stosunku cywilnoprawnego, co narusza wskazane w zarzucie przepisy prawa.
Odwołujący podkreślił, że w związku z faktem posiadania przez zamawiającego szeregu opi-
sanych powyżej narzędzi zmierzających do egzekwowania od mieszkańców selektywnej
zbiórki odpadów i odpowiednim brakiem takich narzędzi po stronie wykonawcy, konieczne
jest podzielenie się odpowiedzialnością za selektywną zbiórkę odpadów, która może dopro-
wadzić do nieosiągnięcie poziomu recyklingu i prowadzi do nałożenia na podmiot odbierają-
cy odpady kary za nieosiągnięcie poziomów recyklingu.
Zgodnie z art. 354 k.c. powiązanego w ramach postawionego zarzutu z art. 431 ustawy -
dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający
jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli ist-
nieją w tym zakresie ustalone zwyczaje - także w sposób odpowiadający tym zwyczajom. W
taki sam sposób powinien współdziałać przy wykonaniu zobowiązania wierzyciel. Wierzycie-
lem w tym przypadku jest oczywiście zamawiający a dłużnikiem wykonawca.
Z przepisu tego wynika, że zamawiający jako wierzyciel zobowiązany jest do przyczynienia
się do wykonania przedmiotu zamówienia w stopniu jakim ma wpływ na prawidłową realiza-
cję zobowiązania. W tym wypadku zamawiający (gmina) przenosi na wykonawcę swój obo-
wiązek (osiągnięcia poziomu recyklingu), jednak nie mogąc przenieść na wykonawcę przy-
sługujących tylko zamawiającemu narzędzi do wyegzekwowania realizacji obowiązku. Skoro
zatem w
ykonawca zobowiązany ma być do osiągnięcia poziomu recyklingu, to zamawiający
jako jedyny władny do użycia narzędzi do wyegzekwowania jego osiągnięcia ponosi odpo-
wiedzialność za zrealizowanie tego obowiązku w granicach wynikających z możliwości real-
nego wpływu na podwyższenie osiągnięcia poziomu recyklingu w wyniku maksymalnego
użycia narzędzi przysługujących tylko zamawiającemu do ich osiągnięcia, bowiem tylko za-
mawiający ma możliwość podejmowania działań w jakie wyposażył go ustawodawca, zmie-
rzających do realizacji ustalonych poziomów recyklingu. Jak wskazuje doktryna: Przepis art.
354 § 2 komentowanego artykułu odnosi się do obowiązku współdziałania po stronie wierzy-

ciela. Jest to wyraz istoty stosunków obligacyjnych, które zakładają więź między dwoma
podmiotami
– dłużnikiem i wierzycielem. Status wierzyciela sam w sobie nie wyłącza obo-
wiązku współdziałania z dłużnikiem. W pierwszej kolejności wierzycielowi stawiany jest obo-
wiązek lojalności w zakresie współdziałania z drugą stroną stosunku prawnego. Wynika z
tego, że wierzyciel musi respektować uzasadniony interes dłużnika, a w szczególności wi-
nien powstrzymać się od działań utrudniających lub uniemożliwiających spełnienie świad-
czenia przez dłużnika. Naruszenie przez którąkolwiek ze stron zasady współdziałania będzie
prowadzić do ograniczenia, a czasami nawet do zniesienia odpowiedzialności drugiej strony,
w sytuacjach określonych w przepisach kodeksu cywilnego lub w umowie stron. Ocena wy-
konania przez wierzyciela obowiązku współdziałania dokonywana jest w oparciu o omówione
wyżej kryteria określone w art. 354 § 1 k.c. (Komentarz do kc. Tom III. Zobowiązania. Część
ogólna).
Ustanowienie k
ar umownych za nieosiągnięcie poziomu recyklingu w sposób dokonany
przez zamawiającego, wobec powyższego stanowi o naruszeniu przez niego swobody kon-
traktowej z art. 353(1) k.c., z jednoczesnym naruszeniem przepisu art. 354 k.c., art. 473, art.
471 i art. 483 k.c.
Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy – skoro od współdziałania zamawia-
jącego z wykonawcą zależy osiągnięcie poziomów recyklingu, to pełna odpowiedzialność za
ich osiągniecie nie może spoczywać tylko na wykonawcy. Powołał wyrok z dnia 6 czerwca
2018 r. KIO 980/18, KIO 983/18.
Ewidentnie w omawianym przypadku zachodzi sytuacja, gdy ustanowione w SWZ kary
umowne za nieosiągnięcie poziomów recyklingu są zbyt wysokie i nieproporcjonalne do
stopnia odpowiedzialności jaki można przypisać wykonawcy w związku z tym, że to zama-
wiający ma w gestii w zasadzie pełnię narzędzi do stymulowania ich osiągniecia.
Zgodnie ze stanowiskiem Prezesa UZP: „Z jednej strony zamawiający, uwzględniając funk-
cje, jakie kary umowne mają realizować przy wykonywaniu przedsięwzięć publicznych, po-
winni tak kształtować postanowienia umowne dotyczące tego zagadnienia, aby odpowiednio
zabezpieczyć interes publiczny i właściwą realizację zamówienia publicznego. Z drugiej zaś
strony powinność zamawiających do należytego zabezpieczenia interesu publicznego nie
może prowadzić do przerzucenia na wykonawców odpowiedzialności za zdarzenia, które
pozostają poza ich kontrolą, czyli na których powstanie nie mają oni wpływu. (...) Zbyt repre-
syjne reguły odpowiedzialności w karach umownych mogą zniechęcać do składania ofert i
mogą stanowić przyczynę małego zainteresowania wykonawców ubieganiem się o uzyska-
nie zamówienia publicznego, co wpływa na konkurencyjność postępowań oraz niekiedy ko-
nieczność ich unieważnienia. W takim przypadku wykonawcy na etapie sformułowania wa-
runków umownych mają pełne prawo kwestionować czynności podjęte przez zamawiających

jako naruszające zasadę proporcjonalności udzielania zamówień publicznych, a przez to
niezgodne z ustawą Prawo zamówień publicznych”
Jak już powyżej Odwołujący podał, nawet przy prawidłowej realizacji przedmiotu umowy i
jednoczesnym podjęciu najwyższych starań istnieje ryzyko nieosiągnięcia poziomu recyklin-
gu z przyczyn zaniechania przez zamawiającego czynności, które mają na celu zdyscyplino-
w
anie mieszkańców, szerzenie świadomości dot. sposobu i wagi dla środowiska segregowa-
nia odpadów, może dojść do nieosiągnięcia poziomów recyklingu i to wykonawca – pomimo
braku jakiegokolwiek wpływu na tę sytuację – wobec obecnego brzmienia SWZ ponosi wy-
łączną odpowiedzialność na zasadzie kary umownej. Powołał wyrok z dnia 29 października
2018 r. KIO 2085/18.
Ustanowienie kary umownej za nieosiągnięcie poziomu recyklingu stanowi także naruszenie
zasad współżycia społecznego i jest niezgodne z zasadą lojalności i uczciwości kupieckiej.
Skoro Zamawiający chce obciążyć Wykonawcę pełną odpowiedzialnością za nieosiągnięcie
poziomu recyklingu pomimo, że ten nie ma bezpośredniego i pełnego przełożenia na jego
osiągnięcie, to inaczej nie może być postrzegane działanie zamawiającego jak tylko jako
działanie naruszające „normy moralne i obyczajowe obowiązujące w stosunkach gospodar-
czych, które znajdują się poza ramami systemu prawa” – określenie zasad uczciwości ku-
pieckiej z Wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 5 października 2006 r., sygn. Akt: I ACa
1103/06, LEX nr 516585.
Zamawiający naruszył przepisy art. 433 pkt 2 i art. 431 ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 usta-
wy i art. 17 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy , w zw. z art. 58 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964
r.
– Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 j.t. ze zm.), dalej jako „k.c.”, w zw. z art.
353(1)
k.c., w zw. z art. 354 k.c. w zw. z art. 471 k.c., w zw. z art. 473 § 1 i 2 k.c. oraz w zw. z
art. 3b i 9z ust. 2 ustawy z dnia 13.09.1996 r. o utrzymaniu czysto
ści i porządku w gminach
(Dz. U. z 2021 r., poz. 888 j.t. ze zm.), dalej jako „u.c.p.g.” zatem zarzut jest w pełni zasadny,
a z
amawiający powinien zmodyfikować postanowienia Umowne dot. kary umownej za nieo-
siągnięcie poziomów recyklingu w sposób, który będzie proporcjonalny do rzeczywistej od-
powiedzialności stron umowy za ilość i jakość selektywnej zbiórki odpadów.
Kwestia związana z podziałem odpowiedzialności za uzyskanie poziomu recyklingu może
być też rozwiązana w sposób wynikający z ujęcia tego zagadnienia w odmienny sposób- tj.
zauważenia, że zamawiający - gmina, niezależnie od realizacji umowy na wykonanie przed-
miotowego zamówienia uzyska realizację poziomu recyklingu na poziomie, który odwołujący
szacuje jako 10%. W konsekwencji powyższego, skoro zamawiający ma tego świadomość,
to oczywistym jest, że nie powinien wymagać od wykonawcy realizacji 35 % poziomu w roku
2023 i 45 % w roku 2024, a tylko takiej wartości, która stanowi różnicę.
Kolejna możliwość rozwiązania nieprawidłowo, bo nadmiernie ustalonej odpowiedzialności
w
ykonawcy na podstawie § 14 ust. 3 pkt 3 Projektu umowy może być sanowana w taki spo-

sób, by obowiązki wykonawcy w zakresie pkt VII SWU i co za tym idzie kara umowna była
ustalona w wysokości adekwatnej do obiektywnych możliwości wykonawcy zapewnienia po-
ziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych określonej
dla każdej frakcji odpadów odbieranych od właścicieli nieruchomości oddzielnie. Powyższe
przy założeniu, że poziom jaki ma osiągnąć Wykonawca dla każdej z frakcji, to:
g) 3 % dla odpadów zmieszanych;
h) 90% dla odpadów papieru oraz szkła,
i) 30% dla odpadów metali, tworzyw sztucznych i opakowań wielomateriałowych,
j) 50 % dla bioodpadów,
k) 10 % dla gabarytów,
l) 50 % dla odpadów z drzewek i ozdób bożonarodzeniowych stanowiących części roślin,
Poziomy te są realne do spełnienia przez wykonawcę i odzwierciedlają średni poziom recy-
klingu dla danej frakcji uzyskiwany przez przedsiębiorców działających w branży odpadów
komunalnych, dopiero w przypadku
ich nieosiągnięcia przez wykonawcę zamawiający miałby
prawo nakładać ewentualną karę zgodnie z przepisami prawa.

W dniu 3 października 2022 r. zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie wnosząc o odda-
lenie odwołania jako oczywiście bezzasadnego, a w zakresie zarzutu nr I i III wnosi - wobec
zmiany SWZ -
o umorzenie postępowania, a w przypadku nieuwzględnienia wniosku o umo-
rzenie, o oddalenie odwołania.
Zarzut nr I
Zamawiający, w oparciu o art. 137 ust 1 ustawy, w dniu 30 września 2022 r. dokonał zmiany
treści SWZ przed terminem rozprawy, dalsze rozpatrywanie odwołania przez Krajową Izbę
odwoławczą stało się bezprzedmiotowe z uwagi na brak substratu zaskarżenia. Zamawiający
wnosi o wydanie postanowienia o umorzeniu postępowania w zakresie tego zarzutu.
Zmawiający wyjaśnił, że w dniu 30 września 2022 r. zmienił treść Specyfikacji Warunków
Zamówienia w ten sposób, że w § 11 Projektu umowy (załącznik nr A do SWZ) po ust. 11
wprowadził ust. 11a, a zmiana wprowadzona do SWZ jest zgodna z zasadniczą intencją
wniosku odwołującego sformułowanego w oparciu o przedmiotowy zarzut.
Zarzut nr II
Odwołujący kwestionuje trzy ustawowe parametry klauzuli waloryzacyjnej tj.: zmiana pozio-
mu cen materiałów lub kosztów uprawniająca stronę do żądania zmiany wynagrodzenia,
określenie okresów, w których może następować zmiana wynagrodzenia i maksymalna war-
tość zmiany wynagrodzenia.
Odwołujący stawia zarzut, iż wskazana w projekcie umowy górna granica waloryzacji w po-
staci 13% całkowitej wartości umowy brutto, nie pozwoli na zwaloryzowanie wynagrodzenia
do rzeczywistego wzrostu kosztów, co czyni takie postanowienia pozornymi.

W uzasadnieniu odwołania w zakresie tego zarzutu odwołujący posługuje się takimi sformu-
łowaniami jak „wysoce prawdopodobne jest", nie przedstawia jednak żadnych szczegóło-
wych wyliczeń na tę okoliczność. Pomija też fakt, iż wskazana w umowie górna granica
zwrotu wynagrodzenia (
13%) dotyczy kwoty wynagrodzenia brutto całego kontraktu, a zatem
waloryzacji podlegają wszelkie koszty realizacji zamówienia, nie tylko te, które sam odwołu-
jący określa jako „ważące”, w tym również zawarta w cenie kontraktu marża odwołującego.
Pominięty zostaje też fakt, iż umowa obejmuje waloryzację wynagrodzenia również w przy-
padku: stawki podatku VAT, wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, zasad podle-
gania ubezpieczeniu społecznemu, gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych pla-
nów kapitałowych.
Zamawiający zwrócił uwagę, iż zastosowane w projekcie umowy zapisy klauzuli waloryza-
cyjnej pozostają w całkowitej zgodności przepisami ustawy.
Odwołujący w treści uzasadnienia wskazuje, iż jego zdaniem doszło do naruszenia zasady
proporcjonalności, efektywności oraz poszanowania uczciwej konkurencji. Błędnie jednak
pojmuje zasadę proporcjonalności, odnosząc ją do rozkładu ryzyka gospodarczego kontrak-
tu. Istotą zaś zasady proporcjonalności, wyrażonej w art. 16 Pzp jest: „Zasada przejrzystości
oznacza, że wszystkie warunki i zasady postępowania przetargowego powinny być zapisane
w ogłoszeniu o zamówieniu lub w specyfikacji w sposób jasny, precyzyjny i jednoznaczny,
który po pierwsze, pozwoli wszystkim rozsądnie poinformowanym i wykazującym zwykłą sta-
ranność oferentom na zrozumienie ich dokładnego zakresu i dokonanie ich wykładni w taki
sam sposób, a po drugie, umożliwi instytucji zamawiającej faktyczne sprawdzenie, czy oferty
odpowiadają kryteriom, którym podlega dany przetarg” /tak: A. Wiktorowski A. Gawrońska-
Baran, E. Wiktorowska, P. Wójcik, A. Wiktorowski, Prawo zamówień publicznych. Komentarz
aktualizowany, LEX/el. 2022, art. 16./ Zasada ta odnosi się zatem raczej do samego procesu
udzielenia zamówienia, zasad weryfikacji ofert, stawianych warunków wykonawcom, a nie
sposobu realizacji tego zamówienia. W treści uzasadnienia nie zawarto natomiast jakiego-
kolwiek odniesienia do naruszenia uczciwej konkurencji, którego to zarzutu raczej nie da się
obronić, biorąc pod uwagę fakt, że wszyscy wykonawcy składający oferty działają na takich
samych zasadach i w takich samych warunkach. Natomiast, co do postawionego zarzutu
naruszenia zasady efektywności, zamawiający wskazuje, iż odwołujący w tym zakresie
ograniczył się jedynie do stwierdzenia, że postanowienia umowy z pewnością naruszają tę
zasadę.
Druga z podniesionych przez odwołującego kwestii dotyczy częstotliwości waloryzacji. W
ocenie odwołującego konieczne jest zagwarantowanie, aby była ona dopuszczalna kwartal-
nie, to jest co 3 miesiące, a jej przeprowadzenie uwarunkowane było wzrostem kosztów rea-
lizacji umowy przekraczających 1%, gdyż konieczna jest pewna elastyczność po stronie za-
mawiającego w zakresie waloryzacji.

W uzasadnieniu odwołujący wskazuje, że zaproponowane zapisy umowy powodują brak
możliwości prawidłowego oszacowania ceny oferty, bowiem każdy wykonawca jest zmuszo-
ny sztucznie podnieść ceny oferty w taki sposób, aby w sytuacji istotnego wzrostu kosztów
wykonania umowy kontraktu pozostał rentowny. Jednocześnie odwołujący zarzuca pozor-
ność modelu waloryzacji. W treści uzasadnienia do zarzutu przywołuje (na stronie 13) ko-
mentarz do ustawy Pzp, z którego to jednak komentarza wcale nie wynika, że istotą klauzuli
waloryzacyjnej, jak tego oczekuje odwołujący, jest usunięcie ryzyka ekonomicznego realiza-
cji u
mowy, ale jedynie przywrócenie równowagi stron i rozłożenie ryzyka gospodarczych po-
między obie strony. Jawi się zatem pytanie, na ile proponowana przez odwołującego modyfi-
kacja częstotliwości waloryzacji wynagrodzenia, będzie prowadziła do przywrócenia stanu
równowagi ekonomicznej między stronami umowy, a na ile ściąga ryzyko ekonomicznej rea-
lizacji umowy z wykonawcy, przenosząc je na zamawiającego. W treści odwołania niestety
brak jest uzasadnienia merytorycznego tej kwestii, brak jest jakichkolwiek wylicz
eń, które
potwierdzałyby, że częstotliwość kwartalna doprowadzi do równowagi stron, a nie do prze-
niesienia ciężaru na zamawiającego. Kwestii tej nie zmienia fakt, że zgodnie z przepisami
ustawy mechanizm waloryzacji działa w obie strony, w stosunku do obydwu podmiotów
umowy.
Kolejny podnoszony przez odwołującego argument to okoliczność, że realizowana usługa
jest usługą niskomarżową, a wykonawca, pozbawiony narzędzia do dostosowania wynagro-
dzenia do realnych kosztów, będzie zmuszony albo wykonać usługę poniżej rentowności
kontraktu, albo do jej wypowiedzenia w obliczu rażącej straty. Odwołujący w żadnym jednak
miejscu uzasadnienia nie wskazał konkretnych wyliczeń dotyczących marży i kosztów reali-
zacji tego zamówienia oraz ich zmiany w przypadku wzrostu cen. Zamawiający zauważył, że
odwołujący jako jeden z czynników mających wpływ na koszty realizacji podnosi między in-
nymi zmianę wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, zdaje się jednak zapominać,
iż w umowie zawarty jest osobny mechanizm waloryzacji tego wynagrodzenia.
Odwołujący swoje zarzuty opiera na naruszeniu art. 439 ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 1 3 i 4 Pzp.
zamawiający zwrócił jednak uwagę na fakt, iż przepis ten zawiera obowiązek wprowadzenia
do umowy klauzuli waloryzacyjnej, określając jednocześnie ramowe elementy konstrukcji
takiej klauzuli. Powyższy przepis nie nakłada zatem na zamawiającego wymogu oddania w
waloryzacji pełnego zakresu zmiany cen. Na zamawiającego nie został nałożony obowiązek
stuprocentowej rekompensaty zmiany kosztów realizacji inwestycji z uwagi na wzrost cen
materiałów budowlanych i surowców /tak: wyrok KIO 230/22 z dnia 11.02.2022r/. Nie można
zatem przyjąć za zasadne naruszenia art. 439, skoro opisana w projekcie umowy klauzula
waloryzacyjna zawiera wymagane przez ustawodawcę elementy.
Zamawiający wskazał na ugruntowane już poglądy doktryny oraz orzecznictwo KIO, iż
wprowadzenia zapisów o waloryzacji nie może prowadzić do zmniejszenia ryzyka związane-

go z właściwym oszacowaniem oferty przez wykonawcę, ani też prowadzić do wzbogace-
niem wykonawcy. Zamawiający zgadza się ze stanowiskiem, że prawidłowo skonstruowana
klauzula waloryzacji powinna służyć równomiernemu rozłożenie ryzyka kontraktowego i być
adekwatna do aktualnej sytuacji rynkowej, nie może to jednak polegać na przeniesieniu ca-
łego ryzyka na zamawiającego i wyeliminowaniu tych okoliczności po stronie składającego
ofertę. Zamawiający przypomniał, iż poza klauzulą waloryzacyjną, postanowienia umowy
zabezpieczają szereg innych sytuacji, które mogą wpłynąć na koszt realizacji zamówienia.
W treści uzasadnienia do zarzutu nr 2 odwołujący powołał się na wyrok KIO 3600/21 z dnia
5.01.2022r., gdzie Krajowa Izba, uwzględniając odwołanie, nakazała zamawiającemu obni-
żenie poziomu średniej arytmetycznej ogłaszanych przez GUS miesięcznych wskaźników
cen towarów i usług konsumpcyjnych, uprawniających do żądania zmiany wynagrodzenia
oraz podwyższenie maksymalnej wartości zmiany wynagrodzenia wykonawcy w takim za-
kresie, który pozwoli na zachowanie ekwiwalentności świadczeń obu stron umowy w okresie
jej realizacji. Odwołując się jednak do tego wyroku nie można pominąć stanu faktycznego
który został poddany ocenie przez Krajową Izbę w przedmiotowej sprawie. Postępowanie o
udzielenie zamówienia ogłoszony zostało w grudniu 2021 - realizacja usługi mechanicznego
oczyszczania jezdni w sezonie zimowym i letnim w latach 2022-
2026, z terminem początko-
wym realizacji na październik 2022 i pierwszą waloryzacją w październiku 2023. Zatem hory-
zont czasowy w przypadku tego postępowania był bardzo odległy, przewidywano 42 miesią-
ce realizacji usługi. Stan faktyczny analizowany przez KIO w tej sprawie nie może być uzna-
ny za analogiczny do stanu faktycznego niniejszego postępowania, które zakłada zawarcia
umowy na okres 24 miesięcy, a termin rozpoczęcia świadczenia usługi będzie nie krótszy niż
14 dni od zawarcia umowy. Ryzyko ekonomiczne w takiej perspektywie czasowej jest więc
zupełnie inne, niż przy konieczności oszacowania przez wykonawcę składającego ofertę na
42 miesiące, co niewątpliwie wpływa na wysokość ewentualnych limitów maksymalnego
podwyższenia wynagrodzenia, czy też wysokość zmiany cen uruchamiającą mechanizm
waloryzacji. Stąd też nie można przekładać wprost rozważań zawartych w rozstrzygnięciu
konkretnej sprawy KIO 3600/21, na niniejsze postępowanie. W każdej sprawie należy bo-
wiem wykazać, że zastosowane wartości w klauzuli waloryzacyjnej w projekcie umownej są
niewystarczające, a takiego wyliczenia i merytorycznych argumentów brak w treści niniej-
szego odwołania. Stanowisko odwołującego opiera się w zasadzie w całości na tym, że na
obecną chwilę trudno jest przewidzieć zarówno poziom inflacji czy przebieg kryzysu gospo-
darczego.
Podsumowując, zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w zakresie tego zarzutu jako
oczywiście bezzasadnego. Zdaniem zamawiającego, w tym postępowaniu odwołujący nie
sprostał ciężarowi dowodu, jaki na nim spoczywa zgodnie z art. 534 ustawy, w postaci wyka-

zania dowodami/kalkulacjami zasadności swojego twierdzenia o zbyt niskiej maksymalnej
kwocie wynagrodzenia podlegającej waloryzacji czy też jej częstotliwości.
W ramach tego zarzutu odwołujący złożył też wniosek alternatywny, w którym postuluje ure-
gulowanie kwestii waloryzacji w sposób odmienny niż przyjęty mechanizm waloryzacji zawar-
ty w projekcie umowy, a polegające na odniesieniu się do zmiany poziomu cen kosztów naj-
więcej ważących na realizacji zamówienia, to jest: zagospodarowanie odpadów, paliwa i cen
sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym.
W pierwszej kolejności zamawiający wskazał, że w treści uzasadnienia do zarzutu, jak rów-
nież w treści samego wniosku, nie znalazło się wyjaśnienie, jakie ceny będą brane pod uwa-
gę dla porównania zmiany ich wartości w zakresie:
-
kosztów zagospodarowania odpadów, rozumianego jako zmiana ceny jednostkowej
przyjęcia jednego Mg odpadów - zamawiający zwrócił uwagę, iż w formularzu ofertowym nie
jest podana tylko cena zagospodarowanie odpadu, ale w każdej z pozycji mamy odbiór, zbie-
ranie, transport i zagospodarowanie, bądź transport i zagospodarowanie, powstaje więc py-
tanie, jak na takiej podstawie o
dwołujący widzi możliwość odnoszenia się jedynie do ceny
zagospodarowania odpadów;
-
kosztów paliwa - w tym zakresie brak już w ogóle jakiegokolwiek wyjaśnienia w treści
odwołania, jakie ceny miałyby być ze sobą porównane, pamiętając, że w formularzu oferto-
wym w ogóle nie są wyszczególnione.
Nie można zatem, jak to robi odwołujący, twierdzić, że mechanizm waloryzacji zostanie uru-
chomiony, gdy koszt wzrośnie o 10% w stosunku do cen ustalonych w dniu zawarcia umowy
(poziomu kosztów wpisanych w treści załącznika do umowy), w formularzu ofertowym nie ma
bowiem pozycji, do których chciałby się odnieść odwołujący.
Wniosek taki uznać należy zatem za bezzasadny i niemożliwy do zastosowania.
Wreszcie o
dwołujący w ramach tego zarzutu sformułował wniosek dający mu uprawnienie do
wypowiedzenia umowy z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia w przy-
padku, gdy koszty realizacji kontraktu wzrosną powyżej 30%. Zamawiający zwrócił jednak
uwagę, iż wniosek ten nie ma żadnego odzwierciedlenia w złożonych w odwołaniu zarzu-
tach. Odwołujący w żadnym miejscu nie podniósł, jakie przepisy narusza brak wskazania w
umowie możliwości jej wypowiedzenia w okoliczności jak wyżej opisanej, a zatem wniosek
ten, jako oderwany i nie posiadający żadnego rozwinięcia dalszego w uzasadnieniu, należy
uznać za całkowicie bezzasadny.
Zarzut nr III
Zamawiający, w oparciu o art. 137 ust 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, dokonał
zmiany treści Specyfikacji warunków zamówienia przed terminem rozprawy, dalsze rozpa-
trywanie odwołania przez Krajową Izbę odwoławczą stało się bezprzedmiotowe z uwagi na
brak substratu zaskarżenia. Zamawiający wniósł o wydanie postanowienia o umorzeniu po-

stępowania w zakresie tego zarzutu. Zamawiający wyjaśnia, że zmienił treść Specyfikacji
Warunków Zamówienia w ten sposób, że § 5 ust. 1 Projektu umowy (załącznik nr A do
SWZ), a w
prowadzone postanowienie w całości odpowiada wnioskowi odwołania związane-
go z zarzutem nr III.
Zarzut nr IV
Zamawiający podniósł, że treść odwołania wywołuje niedające się usunąć wątpliwości co do
materialnej treści zarzutu, a to czy odwołujący kwestionuje odbieranie odpadów gromadzo-
nych w workach (podkreślić należy, że zgodnie z SWZ dotyczy to niektórych rodzajów odpa-
dów i dodatkowo nie ze wszystkich nieruchomości) czy też kwestionuje obowiązek wyko-
nawcy w zakresie skanowania kodów kreskowych umieszczanych na workach. Otóż odwołu-
jący zarzuca naruszenie przepisów ustawy, a to art. 99 i art. 16, przez wprowadzenie obo-
wiązku skanowania kodów kreskowych umieszczanych na workach i uwzględniania tej oko-
liczności, że warunkiem odbioru odpadów gromadzonych w workach jest oznakowanie kodek
kreskowym (dział II rozdział 6 ust. 1 pkt 7 i ust. 2 SWU).
Jednocześnie żądanie odwołania obejmuje wykreślenie powołanych w treści zarzutu działu II
rozdział 6 ust. 1 pkt 7 i ust. 2 SWU, ale również niewymienionego w treści zarzutu działu VI
ust. 2 pkt 5 SWU (wyposażenie pojazdów w urządzenia do rejestracji odbioru odpadów
zgromadzonych w oznakowanych kodami kreskowymi workach). Zachod
zi więc rozbieżności
pomiędzy zakresem skarżonych postanowień a wnioskiem odwołania.
Niezależnie od tego, tj. jak dalece idący jest w rzeczywistości zarzut odwołania w tym zakre-
sie, to nie ma żadnych podstaw prawnych i merytorycznych. Jest tak z następujących powo-
dów.
Po pierwsze, odwołujący podniósł zarzut naruszenia art. 99 ust. 1 i 4. Jednocześnie odwołu-
jący w jakikolwiek sposób nie wskazał, na czym dokładnie miałoby polegać rzekome naru-
szenie powołanych przepisów, nie dając tym samym zamawiającemu możliwości rzetelnej i
merytorycznej polemiki. Z treści odwołania trudno — bez formułowania dodatkowych hipotez
lub założeń - zrekonstruować przyczyny zakwestionowania przedmiotowych postanowień
SWZ w oparciu o powołane przepisy.
Treść odwołania nie wskazuje bowiem, aby przedmiot zamówienia w zakresie odbioru odpa-
dów w workach, w tym rejestrowania ich odbioru przez odczyt kodu kreskowego, został opi-
sany niejednoznacznie lub w niew
yczerpujący sposób. Wręcz przeciwnie z treści odwołania
wynika, że odwołujący nie ma jakiegokolwiek problemu w ustaleniu treści i zakresu obowiąz-
ków związanych odbieraniem odpadów w workach i odczytem kodów kreskowych. Trudno
zrozumieć zatem, w czym tkwi zarzut naruszenia art. 99 ust. 1.
Odwołujący nie wskazał również na to, aby zamawiający opisał przedmiot zamówienia w
zakresie odbioru odpadów w workach w sposób, który „mógłby utrudniać uczciwą konkuren-
cję, w szczególności przez wskazanie znaków towarowych, patentów lub pochodzenia, źró-

dła lub szczególnego procesu, który charakteryzuje produkty lub usługi dostarczane przez
konkretnego wykonawcę, jeżeli mogłoby to doprowadzić do uprzywilejowania lub wyelimino-
wania niektórych wykonawców lub produktów” (zarzut naruszenia art. 99 ust. 4). Zamawiają-
cy wymaga bowiem wykonania zamówienia w zakresie odbioru odpadów w workach w cał-
kowicie neutralny technologicznie sposób, nie narzuca i nie preferuje stosowania określone-
go typu urządzeń do odczyty kodów kreskowych (jeśli o to w ogóle mogło chodzić odwołują-
cemu) ani nie narzuca i nie preferuje
stosowania określonego typu procesów technologicz-
nych. W tym zakresie zamówienie - bez jakichkolwiek przeszkód czy ograniczeń - jest w sta-
nie wykonać każdy podmiot zajmujący się odbieraniem odpadów od właścicieli nieruchomo-
ści. Wymogi stawiane przez zamawiającego są tak dalece uniwersalne, że zarzut uprzywile-
jowania lub wyeliminowania niektórych wykonawców lub produktów jest całkowicie, wręcz
rażąco, bezpodstawny.
Podsumowując, sformułowanemu zarzutowi nie towarzyszy jakiekolwiek merytoryczne i po-
wiązane z treścią zarzutów uzasadnienie, w szczególności takie, które w jasny i czytelny
sposób obrazowałoby, na czym polega naruszenie przez zamawiającego powołanych prze-
pisów.
Po drugie, celem zamówienia jest wykonanie obowiązków Gminy Kąty Wrocławskie w zakre-
sie
odbierania i zagospodarowywania odpadów komunalnych. Obowiązki te wykonywane są
na podstawie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz aktów wykonaw-
czych, w tym aktów prawa miejscowego, wydanych na jej podstawie. W świetle tych przepi-
sów gmina uprawniona jest ustanowić zasady zbierania odpadów na terenie gminy w spo-
sób, który polega na zbieraniu niektórych rodzajów odpadów w workach oraz stosowania
znakowania worków, a następnie realizować je w drodze udzielonego zamówienia publicz-
nego. Wynik
a to, między innymi, z następujących przepisów:
1)
art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, zobowiązują-
cy gminę do określenia „rodzaju i minimalnej pojemności pojemników lub worków, przezna-
czonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości”, zakładający wprost i
wyraźnie, że gmina może oczekiwać, a mieszkańcy mają prawo, zbierać odpady również w
workach;
2)
postanowienia uchwały nr XXVI/385/20 Rady Miejskiej w Kątach Wrocławskich w
sprawie Regulaminu utrzymania
czystości i porządku na terenie Gminy Kąty Wrocławskie
(Dz. Urz. Woj. Dolnośląskiego z 2022 r. poz. 5601), przewidujące zbieranie niektórych rodza-
jów odpadów w workach (rozdział 3, w szczególności postanowienia S 6 i S 8); Postanowie-
nia te utrzymała i doprecyzowała uchwała zmieniająca Regulamin, podjęta 29 września 2022
r. Przypomnieć należy, że Regulamin jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego w
rozumieniu Konstytucji RP i został wydany na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy o utrzy-
maniu czystości i porządku w gminach;

3)
rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 10 maja 2021 r. w sprawie spo-
sobu selektywnego zbierania wybranych frakcji odpadów wydanego na podstawie przepisów
ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach przewiduje, że wszystkie frakcje odpa-
dów selektywnie zbieranych i objętych przedmiotem zamówienia (papier, szkło, metale, two-
rzywa sztuczne, odpady opakowaniowe wielomateriałowe, bioodpady) mogą być zbierane w
workach.
4)
art. 4a ust. 2a pkt 6 lit. a ustawy o utrzymaniu
czystości i porządku w gminach prze-
widującego prawo gminy do wprowadzenia „stosowania indywidualnego oznakowania po-
jemników lub worków przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych w sposób, który
pozwoli na identyfikację właściciela nieruchomości, na której są wytwarzane odpady komu-
nalne”; korelatem tego uprawnienia są postanowienia uchwały nr XXVI/385/20 Rady Miej-
skiej w Kątach Wrocławskich w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na te-
renie Gminy Kąty Wrocławskie (§ 8 ust. 2); po zmianie doprecyzowującej, powoływaną po-
wyżej zmianą Regulaminu, jego brzmienie od 1 stycznia 2023 r. będzie następujące: Właści-
ciele nieruchomości zamieszkałych oznaczają worki, w których przekazują odpady, o których
mowa w
§ 8 ust. 1 pkt 1-3, podmiotowi odbierającemu odpady komunalne, naklejką z indywi-
dualnym kodem kreskowym;
5)
potwierdzeniem instytucji znakowania worków jest zmiana doprecyzowująca uchwały
nr XXVI/384/20 Rady Miejskiej w Kątach Wrocławskich w sprawie szczegółowego sposobu i
zakresu świadczenia usług odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i
zagospodarowania tych odpadów w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości
opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi (Dz. Urz. Woj. Dol. poz. 560 i 6640 oraz z
2022 r. 3095), która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2023 r. na podstawie uchwały podję-
tej 29 września 2022 r.2 ; zmiana przewiduje powiązanie świadczenia usługi przez gminę ze
znakowaniem worków.
Nie ulega zatem
dla zamawiającego najmniejszej wątpliwości, co wynika z przepisów powo-
łanej ustawy, rozporządzenia oraz aktów prawa miejscowego, że zamawiający realizując
ustawowo określone obowiązki Gminy Kąty Wrocławskie miał i ma pełne prawo zorganizo-
wać odbieranie odpadów w ten sposób, aby przewidzieć zbieranie odpadów w workach oraz
ich znakowanie. Zamawiający ma też uzasadniony przepisami prawa tytuł do żądania, aby
w
ykonawca rejestrował odbiór odpadów zgromadzonych w worku poprzez odczyt kodu kre-
skowego. Wymogi Specyfikacji Warunków Zamówienia, wedle których wykonawca obowią-
zany jest odbierać odpady gromadzone w workach oraz skanować kody kreskowe umiesz-
czone na tych workach są w pełni uzasadnione rzeczywistymi i ugruntowanymi prawem po-
trzebami z
amawiającego. Poza zakresem środków ochrony przysługujących wykonawcy
pozostaje
kwestionowanie sposobu organizacji zbierania i pozbywania się odpadów komu-
nalnych ustanowionych przepisami prawa powszechnie obowiązującego, w szczególności

powoływanych uchwały nr XXVI/385/20 oraz nr XXVI/384/20. Uprawnieniem i obowiązkiem
z
amawiającego jest tak skonstruować przedmiot zamówienia, aby mieszkańcy gminy mogli
pozbywać się odpadów, które mają - zgodnie przepisami prawa powszechnie obowiązujące-
go -
prawo i obowiązek gromadzić w workach. Uwzględnienie żądania odwołującego dopro-
wadziłoby do naruszenia obowiązków zamawiającego wynikających z ustanowionych przez
Gminę Kąty Wrocławskie — w zgodzie z przepisami ustawy o utrzymania czystości i porząd-
ku w gminach -
zasad gromadzenia odpadów oraz zakresu i sposobu świadczenia usług
mieszkańcom w zamian za uiszczoną przez nich opłatę.
Po trzecie odwołujący twierdzi, że wskutek wprowadzenia obowiązku odczytu kodów kre-
skowych dojdzie do „duplikowania się systemów weryfikacji”, co spowoduje, że rozwiązanie
to nie jest ekonomicznie uzasadnione. Odwołujący pozostaje w tym zakresie w błędzie, al-
bowiem odpady zbierane w pojemnikach identyfikowane są pomocą znaczników RFID, a te
zbierane w workach za pomocą kodów kreskowych. Nie dojdzie więc do „duplikowania się
systemów weryfikacji”, w szczególności polegającego na rejestrowaniu odbioru tych samych
odpadów za pomocą dwóch różnych systemów weryfikacji. Jeśli więc odbierane odpady zo-
stały zgromadzone w worku rejestrowane są przy użyciu czytnika kodów kreskowych, a jeśli
zgromadzono je w pojemniku - przy wykorzystani
u znaczników RFID.
Po czwarte, odwołujący podnosi, że „Brak jest informacji w umowie o konieczności przesyła-
nia danych z odczytania worków Zamawiającemu oraz sposobu weryfikacji tych danych
przez Zamawiającego. W tym zakresie zamawiający wyjaśnił, że zgodnie z działem VI ust. 2
pkt 5 SWU urządzenia do rejestracji odbioru odpadów zgromadzonych w oznakowanych
kodami kreskowymi workach stanowią element Systemu Identyfikacji, a zgodnie z działem VI
ust. 7 pkt 2 i 3 w trakcie realizacji usługi odbioru odpadów wykonawca zobowiązany jest do
rejestrowania przez Systemy Identyfikacji min. następujących danych czasu i miejsca odbio-
ru odpadów, rodzaju odbieranych odpadów, a wszelkie rejestrowane dane i informacje po-
winny być na bieżąco (w trybie online) udostępniane zamawiającemu. Nie ulega więc dla
zamawiającego wątpliwości, że wykonawcy obowiązany jest rejestrować i przekazywać za-
mawiającemu dane gromadzone w związku z rejestracją odbioru odpadów w workach.
Po piąte, odwołujący podnosi, że „Ważny jest przy tym fakt, iż aktualnie mieszkańcy nie wy-
stawiają worków z naklejkami a obowiązkiem Gminy jest odbiór wszystkich odpadów komu-
nalnych od właściciela nieruchomości, również tych w workach bez naklejonych naklejek.”.
Uwaga odwołującej się dotyczy bieżącego modelu odbierania odpadów komunalnych, który
wraz z rozpoczęciem realizacji nowego zamówienia ulegnie zmianie i obejmować będzie
również przedmiotową rejestrację odbioru worków. Wskazują choćby na to postanowienia
SWZ (zgodnie z działem II rozdział 6 ust. 2 SWU obowiązkiem wykonawcy jest brać pod
uwagę, że warunkiem odbioru odpadów zebranych w worku jest oznaczenie worka kodem
kreskowym) oraz przywoływane powyżej uchwały Rady Miejskiej w Kątach Wrocławskich.

Podniesiona przez odwołującego uwaga jest w więc w kontekście realizacji przyszłego za-
mówienia całkowicie bezprzedmiotowa.
Podsumowując, odwołujący w żaden sposób nie wykazał, że kwestionowane postanowienia
naruszają powoływane przepisy ustawy. Podniesione w odwołaniu uwagi albo nie korespon-
dują w ogóle z treścią zarzutu (żądanie rezygnacji z gromadzenia i odbioru odpadów w wor-
kach) albo mają charakter postulatywno-recenzencki, czym zdecydowanie wykraczają poza
ramy przysługujących odwołującemu środków ochrony.
Uwzględnienie żądania odwołania jest niemożliwe, choćby z tego powodu, że nie wskazano
naruszenia postanowień SWU, do których nawiązuje wniosek odwołania. Nadto jego
uwzględnienie czyniłoby niemożliwym wywiązanie się przez zamawiającego z obowiązków w
zakresie organizacji odbierania odpadów na ternie Gminy zgodnie z obowiązującymi na jej
terenie przepisami prawa powszechnie obowiązującego, w szczególności w zakresie możli-
wości zapewnienia mieszkańcom zbierania i pozbywania się odpadów w workach oraz re-
spektowania zasad w zakresie znakowania worków.
Zarzut nr V
Odpowiedź na zarzut - ze względu na jego zbieżność i związki merytoryczne z zarzutem nr
VI zostanie udzielona łącznie z odpowiedzią na zarzut VI.
Zarzut nr VI
Zarzut nr V i VI odwołania są ze sobą ściśle powiązane, a co za tym zamawiający odniesie
się do nich łącznie, wykazując, że oba zarzuty odwołania są bezpodstawne i nie zasługują
na uwzględnienie
1.
Podstawa prawna zarzutów
Oba zarzuty odwołania oparte są na skomplikowanym i nieczytelnym sposobie opisu pod-
stawy normatywnej odwołania, opartym na powołaniu rozlicznych przepisów i połączeniu
prostą enumeracją lub określeniem „w zw.”. Sposób ten de facto niweczy możliwość odpo-
wiedzi na fundamentalne pytanie: „Jaką normę prawną naruszył Zamawiający?”. Ten typ
konstruowania podstawy prawnej zarzutów negatywnie oceniło już KIO, w podobnej przed-
miotowo sprawie (wyrok z dnia 13 czerwca 2022 r. (KIO 118-125/22)).
I tak też odwołujący jako podstawę zarzutu nr V wskazuje: „Naruszenie art. 433 pkt 2 i art.
431 ustawy w zw. z art 16 pkt 1 i 3 ustawy i art. 17 ust. 1 w. z art 8 ust. 1 ustawy, w zw. z art.
58 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1 740j.t. ze
zm.), dalej jako „k.c.", w zw. z art. 3531 k.c., w zw. z art. 354 k.c. w zw. z art. 471 k.c., w zw.
z art. 473 51 i 2 k.c. oraz w zw. z art. 3b i 9z ust 2 ustawy z dnia 13.09.1996 r. o utrzymaniu
czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2021 r., poz. 888j.t. ze zm.)” a w przypadku zarzutu
nr VI wskazuje: „Naruszenie art, 99 ust. 1 i ust. 4 ustawy w zw. z art. 16 ustawy, art. 8 ust. 1
ustawy w zw. z art. 5 k.c. art. 353(1) k.c., art. 4875 2 k.c. i art. art. 483 52 k.c. w zw. z art 3b
u.c.p.g".

Nawet przy zachowaniu życzliwej interpretacji treści odwołania trudno jest jednoznacznie
ustalić, na czym - wedle odwołującego - polegało naruszenia przez zamawiającego powoła-
nych przepisów i jakie konsekwencje dla rekonstrukcji zarzutu odwołania mają przywoływane
przy użyciu frazy „w zw." przepisy, a to czy wskazują kontekst normatywny zarzutu czy może
współtworzą jego treść normatywną a może są samoistnymi podstawami zarzutów. Odwołu-
jący nie rozwiewa tych wątpliwości uzasadniając zarzuty, a nawet wątpliwości te potęguje.
Zamawiający podniósl przy tym, że nie jest jego rolą wykazywanie, że nie dopuścił się naru-
szenia wszystkich przywoływanych przez odwołującego przepisów, zwłaszcza jeśli takiemu
przywoływaniu nie towarzyszy skonkretyzowane uzasadnienie, pokazujące sposób ich naru-
szenia. Sposób stawiania zarzutów przez odwołującego przeczy istocie postępowania odwo-
ławczego i jednocześnie — gdyby go przyjąć — zmuszałby zamawiającego do samodzielne-
go konstruowania zarzutów w oparciu o powołane w odwołaniu przepisy, a następnie obrony
przed takimi zarzutami.
Tym samym, skomplikowany i pozbawiony logicznego związku agregat powołanych w odwo-
łaniu przepisów nie pozwala ustalić skonkretyzowanej treści zarzutu, tym bardziej, że powo-
ływane przepisy mają odmienne zakresy podmiotowe, zakresy zastosowania i normowania,
wielokroć nie dotyczą sposobu kształtowania SWZ, a jedynie wykonywania umowy lub kwe-
s
tii pośrednio związanych ze skarżoną SWZ.
W dalszej części odpowiedzi na odwołanie zamawiający, niezależnie od powyższego, zamie-
rzał wykazać, że skarżone postanowienia SWZ odpowiadają wymogom stawianym przez
przepisy ustawy.
2.
Podstawa nałożenia obowiązków na wykonawcę w zakresie obowiązku osiągnięcia
poziomów zagospodarowania odpadów komunalnych
Przedmiotowe postępowanie prowadzone jest w celu udzielenia zamówienia, za pomocą
którego wykonane mają być podstawowe obowiązki zamawiającego w zakresie odbierania i
zagospodarowywania odpadów komunalnych, znajdujące bezpośrednie źródło w przepisach
ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Do obowiązków tych należy również
osiągnięcie określonych ustawą poziomów zagospodarowania odpadów komunalnych.
W z
wiązku z tym zamawiający konstruując SWZ, kierował się z jednej strony wynikającymi z
ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach obowiązkami obciążającymi zamawia-
jącego (art. 3b, art. 3c), odpowiedzialnością, która z ich niewykonaniem się łączy (art. 9z ust.
2a) oraz obowiązkiem powierzenia tych zadań wykonawcom wyłonionym w drodze postępo-
wania o udzielenie zamówienia publicznego (art. 6c ust. 1). Zamawiający opierał się również
na wieloletnim, jednolitym i wszechstronnie ugruntowanym dorobku Krajow
ej Izby Odwoław-
czej w tym zakresie, który - niezależnie od zmieniającej się argumentacji wykonawców i
zmieniający się przepisów - aprobuje rozwiązania zastosowane w przedmiotowym SWZ. Dla
przykładu zamawiający podał wyrok z 15 grudnia 2017 r. (KIO 2525/17), wyrok z 28 grudnia

2016 r. (KIO 2357/16) , wyrok, z 28.12.2016 r. - KIO 2357/16, wyrok z 7 stycznia 2020 r.
(KIO 2547/19),
orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4 stycznia 2013 r., sygn. akt
KIO 2829/12 czy z dnia 29 listopada 2012 r., sygn. akt KIO 2544/12, z dnia 15 kwietnia 2013
r., sygn. akt KIO 771/13.
Osiągnięcie przez gminy odpowiednich poziomów recyclingu jest
szczególnym obowiązkiem gminy w ramach utrzymania czystości i porządku jako zadania
własnego gminy. Istotnie, należy przyznać rację odwołującemu, że osiągnięcie odpowiednich
poziomów recyclingu należy pojmować raczej jako obowiązek gminy a nie jej zadanie wła-
sne. Niemnie
jednak, nie można zamawiającemu odmówić prawa do ukształtowania stosun-
ku prawnego w taki sposób, aby nałożyć na wykonawcę wyłonionego w trybie postępowania
o zamówienia publiczne, obowiązek uzyskiwania odpowiednich poziomów recyclingu w ra-
mach określonych frakcji i zapewnienia sobie prawidłowej realizacji usług. Przez takie zobo-
wiązanie o charakterze kontraktowym, gmina nie wyzbywa się ciążącej na niej odpowiedzial-
ności, wynikającej z mocy prawa, odnoszącej się do poziomu recyklingu przewidzianego w
ustawie o utrzymaniu czystości i porządku. Zatem, zobowiązania wykonawcy do dbałości o
osiągnięcie odpowiednich poziomów recyclingu nie można oceniać jako przeniesienia obo-
wiązku, wynikającego z mocy przepisów prawa i spoczywającego na gminie. Jeżeli gmina
może powierzyć (a w zasadzie musi) wykonanie określonego zadania podmiotowi zewnętrz-
nemu, to musi mieć także możliwość zapewnienia sobie należytej realizacji takiego zadania.
Prawidłowość zaś wykonania przedmiotu umowy przejawia się w skutecznej gospodarce
odpadami prowadzonej w sposób selektywny. Temu właśnie celowi służy przewidzenie we
wzorze umowy kar umownych za n
ieosiągnięcie wymaganych poziomów recyklingu. Niewąt-
pliwie bowiem, to wykonywanie przez wykonawcę określonych obowiązków ma decydujący
wpływ na możliwość wypełnienia przez gminę obowiązków związanych z selektywną zbiórką
odpadów i osiąganiem wymaganych poziomów recyklingu. ".
Przykładem natomiast takiego rozstrzygnięcia KIO, które zapadło w następstwie w odniesie-
niu do podobnie ukształtowanych postanowień i co istotne na gruncie tego samego stanu
prawnego jest wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 25 stycznia 2022 r. (KIO 81/22) oraz
wyrok z dnia 13 czerwca 2022 r. (KIO 118-125/22).
Nie ma więc jakichkolwiek powodów, aby sądzić, że zamawiający nie miał ugruntowanego
prawem i orzecznictwem KIO prawa do nałożenia przedmiotowych obowiązków oraz ustale-
nie odpow
iedzialności za ich niewykonanie poprzez wprowadzenie odpowiadających nałożo-
nym obowiązkom kar umownych.
3.
Zakres obowiązku
Zamawiający podniósł, że całkowicie bezpodstawne są wyrażane w sposób dorozumiany i
wprowadzające w błąd twierdzenia odwołania, że o to odpowiedzialność wykonawcy okre-
ślona w SWZ odnosi się do całego strumienia odpadów komunalnych, podczas gdy część
odpadów komunalnych wytwarzanych na terenie gminy pozostaje poza zakresem zamówie-

nia, np. odpady komunalne z nieruchomości niezamieszkałych czy też punktów skupu, a
w
ykonawca nie ma nad nimi kontroli. Być może taki wydźwięk odwołania nie był przez odwo-
łującego zamierzony, niemniej zamawiający zwrócił na tą okoliczność uwagę, aby uniknąć
wrażenia, że przerzuca na wykonawcę odpowiedzialność za odpady komunalne, którymi
gospodarowanie pozostaje poza zakresem zamówienia. Otóż z klarownych postanowieniami
SWZ (dział VII ust. 1 pkt 2 SWU) wynika, że obowiązkiem wykonawcy jest osiągnięcie po-
ziomu „przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych w wysoko-
ści 35% wagowo za rok 2023, w wysokości 45% za rok 2024, w wysokości 55% wagowo za
rok 2025, o którym mowa w art. 3b ust. 1 pkt 3 - ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w
gminach, obliczonego na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 3b ust. 3 ustawy
o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w odniesieniu do odpadów komunalnych ode-
branych przez w
ykonawcę od właścicieli nieruchomości oraz transportowanych z PSZOK”.
Zamawiający podkreślił, że wykonawca odpowiada tylko i wyłącznie za osiągnięcie pozio-
mów zagospodarowania odpadów, które obejmie w posiadanie wykonując przedmiot zamó-
wienia. Nadmieni
ł, że wykonawca obejmie w posiadanie również wysokowartościowe odpady
pochodzące z PSZOK.
Jednocześnie odwołujący w tym samym kontekście (tj. tego, że pewna część strumienia od-
padów komunalnych nie jest objęta przedmiotem zamówienia) podnosi zarzut następującej
treści: „skoro Zamawiający w ramach własnych uprawnień uzyskuje pewien procent poziomu
recyklingu, to wymagać powinien od Wykonawcy realizacji poziomu w zakresie odpowiada-
jącym pozostałym do sumarycznego osiągnięcia 35 % poziomu recyklingu w 2023 r. oraz 45
% w roku 2024. W innym wypadku należy uznać, że skoro Zamawiający sam w określonym
procencie np. 10 %,jest w stanie uzyska
ć jakąś część ustalonego do realizacji poziomu recy-
klingu, to przeniesienie na Wykonawcę obowiązku zrealizowania poziomu w wysokości 35%
i 45% stanowi przeniesienie na Wykonawcę obowiązku wykraczającego poza przepisy usta-
wy nakładające na gminę obowiązek osiągnięcia rocznego poziomu". Zarzut ten prawdopo-
dobnie oparty jest na niezrozumieniu treści obowiązków wykonawcy określonych w SWZ,
które uzupełniane są odesłanie do odpowiednich przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i
porządku w gminach oraz aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie. Poziom przygo-
towania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych to bowiem stosunek masy
odpadów komunalnych przygotowanych do ponownego użycia i poddanych recyklingowi do
masy wytworzonych odpadów komunalnych (art. 3b ust. 1a ustawy o utrzymaniu czystości i
porządku w gminach). Obowiązkiem wykonawcy jest osiągnięcie określonego poziomu w
stosunku do odpadów komunalnych odebranych przez wykonawcę od właścicieli nierucho-
mości oraz transportowanych z PSZOK. Bez znaczenia pozostaje zatem to, czy na terenie
gminy powstają jeszcze jakieś inne odpady. Jeżeli więc na przykład przedmiotem zamówie-
nia objętych jest 90% strumienia odpadów komunalnych z gminy, to nie jest tak - jak rozumu-

je wykonawca
— że w zakresie tych 90% wystarczające jest osiągnięcie poziomu o 10%
mniejszego niż przewidziany ustawą, a te „10%” zostaną osiągnięte z odpadów nieobjętych
przedmiotem zamówienia. Rozumowanie odwołującego przeczy w tej mierze zasadom ma-
tematyki. Prowadzi ono bowiem do wniosku, że jeżeli z 900 ton odpadów osiągnięto poziom
recyklingu w wysokości 35%, a ze 100 ton poziom w wysokości 10%, to łącznie z 1000 ton
osiągnięto poziom 45%. Tymczasem, jeżeli z 900 ton odpadów osiągnięto poziom recyklingu
w wy
sokości 35%, a ze 100 ton poziom w wysokości 10%, to łącznie z 1000 ton osiągnięto
poziom 32,5% (a nie 45% jak zdaje się uważać odwołujący). Tym samym, nie jest prawdą,
że zamawiający przerzucił na wykonawcę obowiązki w zakresie przekraczającym ustawowe
wymagania. Zamawiający oczekuje jedynie, aby wykonawca osiągnął odpowiednie poziomy
zagospodarowania obliczane wyłącznie w stosunku do odpadów, które wykonawca obejmie
w toku wykonywania zamówienia. Dla prawidłowego wykonania tych obowiązków ilości od-
padów pozostających poza zakresem zamówienia pozostają bez znaczenia.
Innymi słowy, zamawiający obciążył wykonawcę dokładnie tymi samymi obowiązkami, które
obciążają gminę na podstawie ustawy i ograniczył zakres tych obowiązków do strumienia
odpadów, które przejmie w posiadanie wykonawca, a co za tym idzie wykonawca odpowiada
za osiągnięcie poziomu recyklingu w odniesieniu do masy odpadów przez siebie odebranych
od właścicieli nieruchomości i transportowanych z PSZOK.
4.
Kary umowne
Zamawiający w celu ustalenia wysokości kar umownych za nieosiągnięcie poziomów recy-
klingu zastosował mechanizm określony w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gmi-
nach (art. 9z ust. 3 pkt 1, wedle którego wysokość kary ustala się jako „iloczyn jednostkowej
stawki opłaty za umieszczenie niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych na
składowisku, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ust. 2 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. -
Prawo ochrony środowiska, i brakującej masy odpadów komunalnych
wyrażonej w Mg, wymaganej do osiągnięcia odpowiedniego poziomu przygotowania do po-
nownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych lub ograniczenia masy odpadów komu-
nalnych ulegających biodegradacji przekazywanych do składowania.”).
W związku z tym i w związku wcześniejszy wyjaśnieniem, że odwołujący pozostaje w rażą-
cym matematycznym błędzie, nie ulega wątpliwości, że przewidziane w SWZ kary umowne
są dokładnym odwzorowaniem mechanizmu ustawowego a odpowiedzialność wykonawcy
obejmuje
tylko ten strumień odpadów, za których zagospodarowanie otrzyma wynagrodze-
nie. Nie ulega wątpliwości, że zamawiający powierzając wykonawcy obowiązki, które obcią-
żają go na mocy ustawy, miał prawo określić zasady odpowiedzialności za ich niewykonanie,
które mają zastosowanie do zamawiającego. W przeciwnym wypadku udzielenie zamówienia
na wykonanie zadania, co do którego zakłada się, że nie zostanie wykonane, byłoby niera-
cjonalne ekonomiczne i niecelowe. Potwierdza to wcześniej powoływane orzecznictwo KIO.

Po
dsumowując, skoro zamawiający miała uzasadnione swoimi ustawowymi obowiązkami
prawo obciążania wykonawców wykonanym obowiązkiem osiągnięcia określonych pozio-
mów zagospodarowania, to tym samym miał prawo wprowadzić kary umowne, zabezpiecza-
jące prawidłowe wykonanie obowiązku w sposób i w zakresie, w jakim obowiązany jest je
wykonać zamawiający. Odpowiedzialność wykonawcy z tytułu kar umownych jest oparta - co
do określenia jej wysokości — na mechanizmie ustawowym, dokładnie takim samym jaki ma
zastosowanie do
gmin oraz podmiotów odbierających odpady komunalne na wolnym rynku.
Zamawiający nie znajduje w związku z tym uzasadnionych w przepisach ustawy powodów
rezygnacji lub ograniczenia zakresu lub wysokości kar umownych.
5.
Wykonalność obowiązku osiągnięcia poziomów recyklingu
Odwołujący próbuje wywołać wrażenie, że zamawiający, obciążając wykonawcę odpowie-
dzialnością za nieosiągnięcie poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu i
konstruując jej rozmiary, narusza rozliczne przepisy prawa cywilnego, w tym pozaprawne
reguły inkorporowane na mocy klauzul generalnych, oraz przepisy ustawy. Tymczasem od-
powiedzialność wykonawców przedmiotowego zamówienia została ukształtowana dokładnie
w ten sam sposób, co odpowiedzialność podmiotów odbierających odpady komunalne na
wolnym rynku. Otóż zgodnie z art. 9g pkt 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gmi-
nach podmiot odbierający odpady komunalne na podstawie umowy z właścicielem nieru-
chomości jest obowiązany do osiągnięcia w danym roku kalendarzowym w odniesieniu do
masy odebranych przez siebie odpadów komunalnych poziomu przygotowania do ponowne-
go użycia i recyklingu określonych w art. 3b ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 9x ust. 2 pkt 1
Przedsiębiorca odbierający odpady komunalne na podstawie umowy z właścicielem nieru-
chomości, który nie wykonuje obowiązku określonego w art. 9g (osiągnięcia poziomu przygo-
towania do ponownego użycia i recyklingu) podlega karze pieniężnej. Zgodnie zaś z art. 9x
ust. 3 karę pieniężną oblicza się w taki sposób, jak ukształtowana jest kara umowna wyko-
nawcy w przedmiotowej SWZ.
Z powyższego wynika zatem, że odwołujący rażąco przerysowuje zakres odpowiedzialności,
którą został obciążony, albowiem odpowiedzialność ta nie różni się niczym od odpowiedzial-
ności, którą ponoszą działające na wolnym rynku podmioty odbierające odpady komunalne
od właścicieli nieruchomości. Jeśli więc w ocenie ustawodawcy podmiot odbierający odpady
komunalne, który działa na wolnym rynku, dysponuje możliwością osiągnięcia wymaganym
ustawą poziomów ponownego użycia i recyklingu, to nie ma powodów, aby takie założenie
przyjęła gmina udzielająca zamówienia na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunal-
nych, obciążając wykonawców, którzy zamiast w roli samodzielnie działającego podmiotu
występować będą jako wykonawcy zamówienia publicznego, co jednak jest różnicą w istocie
formalną, a nie jakościową.

W tym kontekście twierdzenia odwołującego brać należałoby w istocie za polemikę z usta-
wodawcą, nie zaś zamawiającym. Zamawiający nie znajduje bowiem powodów, aby brać na
siebie ciężar korekty ustawowych reguł, które w ocenie wykonawcy nie są w pełni wykonal-
ne, tym bardziej że wykonawcy w udziale przypadło zagospodarowanie cennego strumienia
wysokiej jakości odpadów z PSZOK.
Innymi słowy, jeżeli ustawodawca zakłada, że każdy podmiot odbierający odpady komunalne
na podstawie indywidualnych kontraktów z właścicielami nieruchomości jest w stanie osią-
gnąć przewidziany ustawą poziom zagospodarowania odpadów, to zamawiający nie może
mieć wątpliwości, że poziom ten jest w stanie osiągnąć wykonawca.
6.
Okoliczności wpływające na wykonanie obowiązku
Odwołujący próbuje nakierować uwagę KIO na to, że istota problemu w zakresie osiągnięcia
poziomów recyklingu tkwi w jakości selektywnej zbiórki prowadzonej przez mieszkańców, a
co za tym idzie poświęca temu wiele miejsca. Tymczasem odwołujący pomija fundamentalną
kwestię wpływu zarządzania strumieniem przejętych odpadów komunalnych i właściwym
jego zagospodarowaniem. Otóż na osiąganie określonych poziomów recyklingu i przygoto-
wania do ponownego użycia kluczowy wpływ ma to do jakich instalacji trafią odebrane i
transportowane odpady. Zamawiający po to między innymi zleca zamówienie podmiotowi,
który profesjonalnie trudni się działalności w zakresie gospodarowania odpadami, aby ten
wybrał taki model gospodarowania odpadami, który zapewni możliwe najwyższe poziomy
zagospodarowania odpadów. Podkreślić należy przy tym, że wykonawca dysponuje prak-
tycznie nieograniczoną swobodą w wyborze instalacji, do których będzie kierował odpady.
W zakresie natomiast wpływu na jakość selektywnej zbiórki przez mieszkańców zamawiają-
cy podnosi, że podstawowym instrumentem odziaływania na jakoś tej zbiórki są przepisy
prawa, które nakładają na posiadaczy odpadów ściśle określone obowiązki w zakresie selek-
tywnego zbierania opadów, w szczególności ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w
gminach. Natomiast na terenie Gminy Kąty Wrocławskie obowiązuje Regulamin utrzymania
czystości i porządku w gminach przewidujący szczegółowe wymagania w zakresie zbierania
odpadów komunalnych. Dodatkowo - nie licząc prowadzonej działalności edukacyjnej - Gmi-
na Kąty Wrocławskie przewiduje w przepisach prawa miejscowego i projektowanym zamó-
wieniu mechanizmy kontrolne, które wspomagać będą prawidłowe zbieranie odpadów, a jest
to między system znakowania pojemników i worków.
Odwołujący nie docenia w żadnym stopniu możliwości wpływu wykonawców na jakość selek-
tywnego zbierania odpadów. Jakkolwiek wpływ na nią może mieć wiele czynników, to nie
ulega najmniejszej wątpliwości, że najbliżej codziennej praktyki zbierania odpadów ulokowa-
ne są podmioty odbierające odpady komunalne, które stale i bezpośrednio stykają się z pro-
cesem zbierania odpadów komunalnych. W oparciu o takie założenie rolę kontrolera selek-
tywnego zbierania odpadów ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach przypisuje

właśnie wykonawcom. Art. 6ka bowiem jako podmiot inicjujący uruchomienie bodźców finan-
sowych (podwyższona opłata) i ewentualnie w następstwie tego sankcji penalnych wskazuje
podmiot odbierający odpady komunalne. Również zamawiający przewiduje zobowiązanie
wykonawcy na co zresztą wskazuje odwołanie - do kontroli zawartości pojemników i odpo-
wiedniego reagowania w przypadku naruszenia zasad selektywnej zbiórki.
Podnieść należy przy tym, że rosnące wymogi względem państw i lokalnych wspólnot wy-
magają również zmian w modelu wykonywania zamówienia przez samych wykonawców. Nie
można wykluczyć, że i wykonawcy powinni zredefiniować sposób wykonywania obowiązków
ustawowych, a co za tym idzie sposób wykonywania zamówień publicznych.
Zadania własne gminy określone są ustawą, w tym przypadku ustawą o utrzymania czystości
i porządku w gminach, i z ustawy tej wynikają kary pieniężne obciążające gminę. Ta sama
ustawa zobowiązuje do powierzenia zadań w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów
wyłonionemu w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego wykonawcy, któremu
gmina będzie uiszczać wynagrodzenie za wykonywane powierzonych czynności i osiąganie
określonych rezultatów. W tym kontekście oczekiwanie, że gmina zrezygnuje z instrumentów
zabezpieczających wystąpienie negatywnych skutków niewykonania lub nieprawidłowego
zobowiązań przez wykonawców i jednocześnie motywujących ich do prawidłowego wykona-
nia zobowiązań jest całkowicie bezpodstawne. Odwołujący zdaje się wręcz oczekiwać, że
gmina powierzy mu za wyna
grodzeniem zadanie z zakresu zagospodarowania odpadów, a
ten zagospodaruje odpady w dowolny, wybrany przez siebie sposób, nie bacząc na realiza-
cję celów, które obciążają z mocy prawa zamawiającego. Takie rozumowanie nie daje się
wręcz pojąć.
7.
Podstawy fa
ktyczne twierdzeń odwołania
Twierdzenie odwołania o wysokim ryzyku nieosiągnięcia zakładanych poziomów recyklingu i
przygotowania do ponownego użycia opiera w istocie na własnych subiektywnych ocenach,
nie przedstawiając w tym zakresie jakichkolwiek miarodajnych dowodów dla formułowanych
prognoz. o
dwołujący, na przykład, na stronie 28 odwołania pisze o średnich poziomach recy-
klingu osiąganych przez przedsiębiorców działających w branży odpadów komunalnych. Nie
przedstawia jednak w tym zakresie żadnych przesłanek, na których oparł swoje twierdzenia.
W gruncie rzeczy o
dwołujący nie poczynił żadnych miarodajnych szacunków pozwalających
określić choćby w przybliżeniu skalę ryzyk obciążających odwołującego. Nie wiadomo też,
czy problem powstania już w zakresie poziomów za rok 2023 czy może dopiero w kolejnych
latach. Nie wiadomo też, w jaki sposób oceniono niemożliwość osiągnięcia tych poziomów,
czy uwzględniono postępujący wzrost jakości selektywnej zbiórki odpadów, czy uwzględnio-
ne wszelkie możliwe i pojawiające się sposoby zagospodarowania odpadów. Nie wiadomo
nawet, czy o
dwołujący symulował prognozy z użyciem metodologii zakładanej SWZ, czy

czynił to jedynie w przybliżeniu. Brak jest też miarodajnych źródeł określających podstawy
tych prognoz.
Na tej podstawie z
amawiający nie ma najmniejszych nawet podstaw, aby rozważać przychy-
lenie się do wniosku odwołania w tym zakresie, zważywszy, że w zasadzie każdorazowo
wykonawcy w postępowaniach o udzielenie zamówień tego rodzaju kreślą negatywne scena-
riusze, których ziszczenie się nie następuje.
Być może sprostanie zmodyfikowanym wymaganiom wymagać będzie od wykonawców
zmian w organizacji kierowaniem strumieniem odpadów komunalnych, ale jest to naturalne w
związku z postępującymi wymaganiami w stosunku do wszystkim podmiotów uczestniczą-
cych w procesach i czynnościach związanych z odpadami komunalnymi. Odwołujący tym-
czasem prezentuje jednostronną wizję przyszłości w oparciu o założenie, że „nic się nie
zmieni” oraz przedstawia potencjał w zakresie przetwarzania odpadów na podstawie niezwe-
ryfikowanych informacji. Zamawiający nadmienił przy tym, że wymogi, które stawia wyko-
nawcom, są zbieżne z wymogami, z jakimi mierzą się i zamawiający i wykonawcy nie tylko
na terenie Polski. Przyjęcie założenie, że są to obowiązki niewykonalne, a jednocześnie sku-
tecznie wdrażane na terenie UE, jest trudne do akceptacji.
Odwołujący zdaje się również formułować prognozy co do przyszłości (a jej dotyczy zamó-
wienie) na podstawie przeszłych doświadczeń, odrzucając z góry przekonanie, że rzeczywi-
st
ość ulegać będzie zmianom. Tymczasem rozliczne działania i zmiany, rozpoczynając od
rozwiązań prawnych poprzez postęp technologiczny a skończywszy na wzorcach kulturo-
wych, nakazują przyjąć, że struktura odpadów, jakość zbiórki, możliwości recyklingu będą
u
legać stałej poprawie. Funkcjonowanie całej europejskiej polityki gospodarowania odpada-
mi komunalnymi oparte jest na założeniu, że wymagania względem państw, przedsiębior-
ców, lokalnych wspólnot i ich członków muszą rosnąć. Odwołujący zakłada natomiast błęd-
nie, że nic zmienić się już nie może.
8.
Wnioski odwołania
Odwołujący formułuje trzy wnioski.
Z przedstawionych powyżej powodów zamawiający nie mógłby zaaprobować żadnego z
nich. W tym miejscu podkreśla jedynie, że niweczyłoby to cel udzielenia zamówienia i wydat-
kowania środków publicznych, gdyby udzielane zamówienia nie obejmowało obowiązków
osiągnięcia poziomów zagospodarowania odpadów i konsekwencji ich niezrealizowania, w
obu przypadkach w sposób odzwierciedlający określone ustawą o utrzymaniu czystości i
porządku w gminach mechanizmy.
W jednym z wniosków odwołujący wnosi o uchylenie w całości postanowienia dotyczącego
kary umownej, co czyniłoby iluzorycznym udzielenie przedmiotowego zamówienia, gdyby
jego wykonanie w kluczowym zakresie nie byłoby zabezpieczone odpowiednimi karami.

W przypadku dwóch pozostałych wnioski są nieskonkretyzowane i w rzeczywistości są ze-
społem nieprecyzyjnych założeń co do konstrukcji ewentualnych postanowień SWZ, co
uniemożliwia ustosunkowanie się do nich. Z całą pewnością założenia te są nie do przyjęcia,
albowiem niweczą cel udzielenia przedmiotowego zamówienia, pozbawiając go realnej moż-
liwości zrealizowania podstawowych i przyjętych w oparciu o przepisy ustawy celów.

Izba ustaliła następujący stan faktyczny:
Izba dopuściła dowody z dokumentacji postepowania tj. projektu umowy i szczegółowych
warunków umowy – załącznik B.
Na podstawie tych dokumentów Izba ustaliła, co następuje:
Projekt umowy:
§ 2 Termin realizacji zamówienia
1. Umowa zostaje zawarta na czas o
kreślony od dnia podpisania na okres 24 miesięcy, z
zastrzeżeniem ust. 2, 3.
4. Umowa ulega rozwiązaniu przed terminem określonym w ust. 1 w przypadku, gdy:
1) kwota wynagrodzenia wskazana w § 11 ust. 1 zostanie wykorzystana w całości, lub
2)
Zamawiający, co najmniej z miesięcznym wyprzedzeniem, wyznaczy wcześniejszy termin
rozwiązania umowy, o ile suma wynagrodzenia dotychczas należnego Wykonawcy powięk-
szona o sumę trzech ostatnich wynagrodzeń należnych Wykonawcy przekroczy kwotę okre-
śloną w § 11 ust. 1.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, Wykonawca zobowiązany jest wykonać wszystkie
obowiązki wynikające z umowy i/lub SWU odpowiednio wcześniej, adekwatnie do wyzna-
czonego terminu rozwiązania umowy.
7. Zamawiający i Wykonawca, każdy we własnym zakresie, będą monitorować poziom wyko-
rzystania wynagrodzenia określonego w § 11 ust. 1.
8. Wykonawca zobowiązany jest niezwłocznie poinformować w formie pisemnej Zamawiają-
cego o tym, że suma dotychczasowego wynagrodzenia Wykonawcy powiększona o sumę
trz
ech ostatnich wynagrodzeń należnych Wykonawcy przekroczyła poziom 90 % wynagro-
dzenia określonego w § 11 ust. 1.
9. Nie stanowi podstawy zmiany terminu zakończenia realizacji przedmiotu zamówienia ani
do jakichkolwiek roszczeń, w tym zmiany wynagrodzenia, sytuacja, w której należne wyna-
grodzenie Wykonawcy w zakresie jednej z wyodrębnionych w Ofercie pozycji, dla której zo-
stała wskazana cena jednostkowa, przekroczy prognozowane wynagrodzenie dotyczące
realizacji tej części zamówienia (obliczone na podstawie przewidywanej ilości odpadów oraz
ceny zaproponowanej w Ofercie)

10. Wykonawca nie będzie dochodził jakichkolwiek roszczeń finansowych wobec Zamawia-
jącego z tytułu zakończenia świadczenia usługi przed datą wskazaną w ust. 1 z przyczyn, o
których mowa w ust. 4.
11. Ustanie obowiązywania Umowy nie wyklucza wykonania przez Wykonawcę czynności
związanych z wykonywaniem przedmiotu zamówienia w okresie obowiązywania Umowy, w
szczególności takich jak złożenie sprawozdań i zagospodarowanie odpadów nieprzekaza-
nych do
zagospodarowania w okresie obowiązywania Umowy.
§ 5 Pracownicy
1. Zamawiający wymaga, aby Wykonawca oraz Podwykonawca w czasie realizacji przed-
miotu umowy zatrudniali na podstawie umowy o pracę osoby wykonujące czynności bezpo-
średnio związane z odbiorem, transportem i prowadzonym we własnym zakresie przetwa-
rzaniem odpadów.
2. W trakcie realizacji przedmiotu umowy Zamawiający uprawniony jest do wykonania czyn-
ności kontrolnych wobec Wykonawcy odnośnie spełniania przez Wykonawcę lub Podwyko-
nawcę wymogu zatrudniania na podstawie umowy o pracę osób wykonujących czynności
wskazane w ust. 1.
W dniu 30 września 2022 r. zamawiający zmienił § 5 ust. 1 w ten sposób, że nadał mu
brzmienie:
Zamawiający wymaga, aby Wykonawca oraz Podwykonawca w czasie realizacji przedmiotu
umowy zatrudniali na podstawie umowy o pracę osoby wykonujące czynności bezpośrednio
związane z odbiorem i transportem odpadów.
§ 11 Wynagrodzenie
1.
Maksymalne wynagrodzenie Wykonawcy ustalone w oparciu o Ofertę wynosi … zł
netto (słownie złotych …) [… zł brutto (słownie złotych ...)], przy czym na dzień za-
warcia niniejszej umowy stawka podatku VAT wynosi 8% dla usług odbioru, transpor-
tu i zagospodarowania odpadów, o których mowa w ust. 2 i 3, oraz 23% dla dostawy
pojemników, o której mowa w ust. 4
2. Mies
ięczne wynagrodzenie netto należne Wykonawcy z tytułu realizacji przedmiotu za-
mówienia w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości oraz za
zagospodarowanie tych odpadów (§ 1 ust. 1 pkt 1 i 3 w zw. z pkt 4) ustalone zostanie w
oparciu o:
1)-
7) iloczyn ryczałtowej ceny jednostkowej netto za odbiór, transport i zagospodarowanie
poszczególnych rodzajów odpadów.
3. Miesięczne wynagrodzenie netto należne Wykonawcy z tytułu realizacji przedmiotu za-
mówienia w zakresie transportu odpadów komunalnych z Punktów Selektywnego Zbierania
Odpadów Komunalnych i oraz za zagospodarowanie tych odpadów (§ 1 ust. 1 pkt 2 w zw. z
pkt 4) ustalone zostanie w oparciu o:

1)
– 21 ) iloczyn ryczałtowej ceny jednostkowej netto za transport i zagospodarowanie po-
szczególnych rodzajów odpadów.
4. Miesięczne wynagrodzenie netto należne Wykonawcy z tytułu realizacji przedmiotu za-
mówienia w zakresie dostarczania właścicielom nieruchomości lub Zamawiającemu pojem-
ników ustalone zostanie w oparciu o:
1)
– 12) iloczyn ryczałtowej ceny jednostkowej netto za dostarczenie określonego pojemnika.
5. Ceny jednostkowe wynagrodzenia netto Wykonawcy, zawarte są w Ofercie.
6. Ilości wskazane w Ofercie mogą ulec zmianie.
7. Okres rozliczeniowy wynosi jeden miesiąc kalendarzowy
9. Wynagrodzenie wypłacane jest wyłącznie za udokumentowaną przez Wykonawcę ilość
odpadów przekazanych do zagospodarowania.
10. Ostateczna wysokość wynagrodzenia należnego Wykonawcy z tytułu realizacji przedmio-
towej umowy nie może przekroczyć kwoty określonej w ust. 1.
11. Wykonawca nie może uważać kwoty określonej w ust. 1 jako kwoty, którą uzyska po za-
kończeniu realizacji niniejszej umowy. Wysokość wynagrodzenia Wykonawcy wynikać bę-
dzie z rzeczywiście wykonanych prac. Wykonawca zrzeka się wszelkich roszczeń wobec
Zamawiającego z tytułu nieosiągnięcia przez Wykonawcę wynagrodzenia w kwocie określo-
nej w ust. 1.
W dniu 30 września 2022 r. zamawiający dokonał modyfikacji SWZ w ten sposób, że dodał
ust. 11a o treści:
W okresie obowiązywania umowy Zamawiający zobowiązuje się zapewnić Wykonawcy moż-
liwość realizacji przedmiotu zamówienia w takim zakresie, aby minimalna wartość świadcze-
nia Wykonawcy nie była mniejsza niż 80% maksymalnego wynagrodzenia, o którym mowa w
ust. 1.
12. W wynagrodzeniu określonym w ust. 1 oraz ust. 2 i 3 mieszczą się wszystkie koszty wy-
konania przedmiotu umowy w zakresie odbioru, transportu i zagospodarowania odpadów
oraz koszty
innych czynności niezbędnych do wykonania przedmiotu, w tym czynności prze-
widzianych SWU i umową, w szczególności dostarczania pojemników do PSZOK, załadunku
odpadów oraz wdrożenia elektronicznego systemu kontroli ilości odpadów, dostarczania po-
jemników na odpady wielkogabarytowe, dostarczania worków właścicielom nieruchomości,
oznakowania pojemników (naklejki i RFID), zagospodarowania przejętych pojemników, po-
wiadamiania o stwierdzeniu przypadku nieselektywnego zbierania odpadów, utrzymanie
punktu wagowego i bazy magazynowo-transportowej, koszty pracy w godzinach nadliczbo-
wych i dniach wolnych od pracy,
transportu, magazynowania i zagospodarowania odpadów,
opłat za ich zagospodarowanie, koszty wynagrodzeń, utrzymania mienia i zasobów Wyko-
nawcy niezbędnych do wykonywania przedmiotu zamówienia, koszty związane z wyposaże-

niem pojazdu w urządzenia niezbędne do wykonywania przedmiotu zamówienia, przygoto-
wania sprawozdań.
13. W wynagrodzeniu określonym w ust. 4 mieszczą się wszystkie koszty wykonania przed-
miotu w zakresie dostarczenia pojemników, w tym kosztu transportu pojemników na teren
nieruchomości objętej Wykazem Nieruchomości i wskazanej przez Zamawiającego lub do
miejsca pozostającego w dyspozycji Zamawiającego zlokalizowanego na terenie Gminy Kąty
Wrocławskie.
§ 14 Kary umowne
1. Strony ustalają kary umowne z tytułu niewykonania lub nienależytego wykona-
nia/wykonywania niniejszej umowy, z tytułów i w wysokościach w dalszych postanowieniach
niniejszego paragrafu.
3. Wykonawca zapłaci Zamawiającemu kary umowne:
3) za nieosiągnięcie przez Wykonawcę poziomu, o którym mowa w dziale VIII ust. 1 pkt 2
SWU w wyso
kości obliczonej jako iloczyn stawki opłaty za umieszczenie niesegregowanych
(zmieszanych) odpadów komunalnych na składowisku, określonej w przepisach wydanych
na podstawie art. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U z
2019 r
. poz. 1396 ze zm.) i brakującej masy odpadów komunalnych wyrażonej w Mg, wyma-
ganej do osiągnięcia poziomu, o którym mowa w dziale VIII ust. 1 pkt 2 SWU;
4. Suma wszystkich kar naliczonych na podstawie ust. 3 nie może przekroczyć 30 % kwoty
maksymalnego wy
nagrodzenia określonego w § 11 ust. 1.
5. Przed naliczeniem kary umownej Zamawiający może wyznaczyć Wykonawcy termin, nie
krótszy niż 3 dni robocze, do udzielenia wyjaśnień co do okoliczności wskazanych przez
Zamawiającego.
§ 17 Zmiany w umowie
3. Zamawiaj
ący przewiduje możliwość dokonania istotnych zmian postanowień zawartej
Umowy w zakresie zmiany wysokości wynagrodzenia wskazanej w § 11, w przypadku zmia-
ny:
1) stawki podatku od towarów i usług;
2) wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę albo wysokości minimalnej stawki godzi-
nowej ustalonych na podstawie art. 2 ust. 3-
5 ustawy z dnia 10 października 2002r., o mini-
malnym wynagrodzeniu za pracę;
3) zasad podlegania ubezpieczeniom społecznym lub ubezpieczeniu zdrowotnemu lub wy-
sokości stawki składki na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne;
4) zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których
mowa w ustawie z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych;

5) ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia – zgodnie z komunika-
tem Prezesa GUS w sprawie średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyj-
nych.
mającej wpływ na koszty wykonania przedmiotu Umowy przez Wykonawcę, po uprzednio
przeprowadzonych negocjacjach, jeżeli jedna ze Stron Umowy zwróciła się o wprowadzenie
zmiany wynagrodzenia w terminie do 30 dni od daty wejścia w życie przepisów o zmianie
będącej przedmiotem negocjacji.
4. W przypadku zmian, o których mowa w ust. 3, Strony ustalają następujący tok postępo-
wania w przypadku zmiany:
1) stawki podatku od towarów i usług - Wykonawca składa do Zamawiającego pisemny
wniosek o zmianę przedmiotowej Umowy w zakresie płatności wynikających z faktur wysta-
wionych po wejściu w życie przepisów zmieniających stawkę podatku od towarów i usług.
Wniosek powinien zawierać wyczerpujące uzasadnienie faktyczne i prawne oraz dokładne
wyliczenie kwoty wynagrodzenia Wykonawcy po zmianie Umowy. W wypadku tej zmiany
wartość netto wynagrodzenia Wykonawcy nie zmieni się, a określona w aneksie wartość
brutto wynagrodzenia zostanie wyliczona na podstawie nowych przepisów;
2) wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę/ wysokości minimalnej stawki godzino-
wej ustalonej na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002r. o minimalnym wynagro-
dzeniu za prac
ę (Dz.U. z 2018 r. poz. 2177) Wykonawca składa pisemny wniosek o zmianę
przedmiotowej Umowy w zakresie płatności wynikających z faktur wystawionych po wejściu
w życie przepisów zmieniających wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę/wysokość
minimalnej s
tawki godzinowej. Wniosek powinien zawierać wyczerpujące uzasadnienie fak-
tyczne i prawne oraz dokładne wyliczenie kwoty wynagrodzenia wykonawcy po zmianie
Umowy, w szczególności Wykonawca będzie zobowiązany wykazać związek pomiędzy
wnioskowaną kwotą podwyższenia wynagrodzenia umownego a wpływem zmiany minimal-
nego wynagrodzenia/zmiany wysokości minimalnej stawki godzinowej za pracę na kalkulację
ceny ofertowej oraz przedłożyć dokumenty potwierdzające formę zatrudnienie i wysokość
wynagrodzenia osób bezpośrednio wykonujących zamówienie. Wniosek powinien dotyczyć
tylko zwiększenia wynagrodzeń osób bezpośrednio wykonujących zamówienie i obejmować
jedynie te dodatkowe koszty realizacji zamówienia, które Wykonawca obowiązkowo ponosi w
związku z podwyższeniem wysokości płacy minimalnej/minimalnej stawki godzinowej. Nie
będą akceptowane przez Zamawiającego koszty wynikające z podwyższenia wynagrodzeń
pracowników Wykonawcy, które nie są konieczne w celu ich dostosowania do wysokości
minimalnego wynagrodzenia za pracę/minimalnej stawki godzinowej;
3) zasad podlegania ubezpieczeniom społecznym lub ubezpieczeniu zdrowotnemu lub wy-
sokości stawki składki na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne - Wykonawca składa pi-
semny wniosek o zmianę przedmiotowej Umowy w zakresie płatności wynikających z faktur

wystawionych po zmianie zasad podlegania ubezpieczeniom społecznym lub ubezpieczeniu
zdrowotnemu lub wysokości stawki składki na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne.
Wniosek powinien zawierać wyczerpujące uzasadnienie faktyczne i prawne, dokładne wyli-
czenie kwoty wynagrodzenia Wykonawcy po zmianie Umowy oraz dokumenty potwierdzają-
ce formę Umowy i wysokość wynagrodzenia osób bezpośrednio wykonujących zamówienie.
W szczególności Wykonawca będzie zobowiązany wykazać związek pomiędzy wnioskowaną
kwotą podwyższenia wynagrodzenia umownego a wpływem zmiany zasad podlegania ubez-
pieczeniom społecznym lub ubezpieczeniu zdrowotnemu lub wysokości stawki składki na
ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, na kalkulację ceny ofertowej. Wniosek powinien
obejmować jedynie te dodatkowe koszty realizacji zamówienia, które wykonawca obowiąz-
kowo ponosi w związku ze zmianą zasad podlegania ubezpieczeniom społecznym lub ubez-
pieczeniu zdrowotnemu lub wysokości stawki składki na ubezpieczenia społeczne lub zdro-
wotne przy zachowaniu dotychczasowej kwoty netto wynagrodzenia osób bezpośrednio wy-
konujących zamówienie na rzecz Zamawiającego;
4) zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których
mowa w ustawie z dnia
4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych - Wy-
konawca składa pisemny wniosek o zmianę przedmiotowej Umowy w zakresie płatności wy-
nikających z faktur wystawionych po zmianie zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pra-
cowniczych planów kapitałowych. Wniosek powinien zawierać wyczerpujące uzasadnienie
faktyczne i prawne, dokładne wyliczenie kwoty wynagrodzenia Wykonawcy po zmianie
Umowy oraz dokumenty potwierdzające formę umowy i wysokość wynagrodzenia osób bez-
pośrednio wykonujących zamówienie. W szczególności Wykonawca będzie zobowiązany
wykazać związek pomiędzy wnioskowaną kwotą podwyższenia wynagrodzenia umownego a
wpływem zmiany zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych planów kapitało-
wych, na kalkulację ceny ofertowej. Wniosek powinien obejmować jedynie te dodatkowe
koszty realizacji zamówienia, które wykonawca obowiązkowo ponosi w związku ze zmianą
zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych planów kapitałowych przy zacho-
waniu dotychczasowej kwoty netto wynagrodzenia o
sób bezpośrednio wykonujących zamó-
wienie na rzecz Zamawiającego;
5) ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia - Strona umowy składa
pisemny wniosek o zmianę przedmiotowej umowy w zakresie płatności wynikających z faktur
obejmujących płatności dotyczące usług wykonanych po upływie minimum 12 miesięcy od
dnia zawarcia umowy oraz odpowiednio dotyczących usług wykonanych po upływie następ-
nych minimum 6 miesięcy w przypadku, gdy wystąpiła zmiana cen materiałów lub kosztów
związanych z realizacją zamówienia, a suma miesięcznych wskaźników cen towarów i usług
konsumpcyjnych (gdzie poprzedni miesiąc = 100) zgodnie z komunikatem Prezesa GUS
odpowiednio za 12 lub 6 ostatnich miesięcy będzie różna od ± 3,5 %.

W przypadku złożenia wniosku po upływie minimum 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy
zastosowany będzie wzór:
𝐶𝑁1=𝐶𝑗̇𝑜×(1+𝛴 (𝑊𝑎−100%)100%)
gdzie:
Cjo -
cena jednostkowa z oferty (przed zmianą),
CN1 -
cena jednostkowa po pierwszej zmianie (po upływie minimum 12 miesięcy),
Wa -
miesięczne wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych (gdzie poprzedni miesiąc =
100) zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z ostatnich 12 zakończonych
N - numer zmiany, gdzie n= 2, 3, 4,
m -
numer ceny jednostkowej przed kolejną zmianą, m = 1, 2, 3,
b - numer kolejnego
miesiąca z okresu ostatnich 6 zakończonych miesięcy do dnia złożenia
wniosku, gdzie b = 1, 2, ..., 6.
Zmiana wynagrodzenia możliwa będzie po upływie minimum 12 miesięcy od dnia zawarcia
umowy, a jeżeli umowa została zawarta po upływie 180 dni od dnia upływu terminu składania
ofert, początkowym terminem ustalenia zmiany wynagrodzenia będzie dzień otwarcia ofert.
Kolejne zmiany możliwe będą po upływie następnych minimum 6 miesięcy. Powyższa zmia-
na dotyczyła będzie cen jednostkowych.
Zamawiający dopuszcza maksymalną wartość zmiany wynagrodzenia do wysokości ±13 %
całkowitej wartości przedmiotu umowy brutto.
Wniosek powinien zawierać wyczerpujące uzasadnienie faktyczne i prawne, dokładne wyli-
czenie kwoty wynagrodzenia Wykonawcy po zmianie umowy oraz dokumenty p
otwierdzają-
ce konieczność wprowadzenia ww. zmiany. W szczególności strona będzie zobowiązana
wykazać związek pomiędzy wnioskowaną kwotą zmiany wynagrodzenia umownego a wpły-
wem zmiany ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia na kalkulację
ceny ofertowej. Wniosek powinien obejmować jedynie te analizowane koszty realizacji za-
mówienia, które wykonawca obowiązkowo ponosi w związku ze zmianą ceny materiałów lub
kosztów związanych z realizacją zamówienia,
5. Strona, której złożono wniosek, w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku oceni czy
Strona wnioskująca wykazała rzeczywisty wpływ zmiany, o której mowa w ust. 4 na wzrost
kosztów realizacji przedmiotowej umowy. Strony zastrzegają sobie możliwość wezwania
wnioskodawcy do przedłożenia dodatkowych dokumentów czy wyliczeń. W przypadku zaak-
ceptowania wniosku, Strony ustalą datę podpisania aneksu do umowy.
6. Zmiana umowy skutkować będzie zmianą wynagrodzenia, przy czym nie wcześniej niż od
dnia wejścia w życie zmian przepisów prawa, o których mowa w ust. 4 pkt 1 - 3, w przypadku
określonym w ust. 3 pkt 4, od miesiąca następującego po miesiącu złożenia wniosku przez
Wykonawcę.

7. Obowiązek wykazania wpływu zmian, o których mowa w ust. 4, na koszty wykonania za-
mówienia należy do Strony składającej wniosek pod rygorem niewyrażenia zgody na zmianę
przedmiotowej Umowy przez drugą Stronę.
8. Żadna z ewentualnych zmian Umowy, która nie dotyczy bezpośrednio zmiany wynagro-
dzenia, nie będzie uprawniała Wykonawcy do dodatkowego wynagrodzenia.
9. Z okoliczno
ści stanowiących podstawę zmiany do Umowy zostanie sporządzony protokół
podpisany przez obie strony.
10. Zamawiający w uzgodnieniu z Wykonawcą dopuszcza zmianę poszczególnych zakresów
Umowy bez zmiany wysokości wynagrodzenia określonego w § 11 ust. 1 Umowy.
11. Wszelkie zmiany niniejszej Umowy wymagają zachowania formy pisemnej aneksów do
Umowy podpisanych przez strony pod rygorem nieważności.

Szczegółowe Warunki Umowy - SWU Załącznik B
DZIAŁ II ODBIERANIE ODPADÓW KOMUNALNYCH OD WŁAŚCICIELI NIERUCHOMOŚCI
Rozdział 1 Nieruchomości objęte usługą
2.
Nieruchomości objęte usługą określa Załącznik nr 2 do SWU „Wykaz Nieruchomości”,
wskazujący ilość i pojemność oraz rodzaje pojemników, w jakie wyposażona jest nierucho-
mość oraz rodzaje odpadów, które zbierane są w workach. Zamawiający w każdym czasie
ma prawo zmienić lub uzupełnić dane objęte Wykazem Nieruchomości, a Wykonawca obo-
wiązany jest uwzględnić zmianę, poczynając od drugiego dnia roboczego następującego po
dniu powiadomienia.
3.
Zmiana Wykazu Nieruchomości nie stanowi zmiany Umowy ani podstawy do zmiany
wynagrodzenia Wykonawcy.
Rozdział 6 Sposób odbierania odpadów od właścicieli nieruchomości
1.
Poszczególne czynności odbioru odpadów komunalnych obejmują w szczególności:
5)
w
przypadku odpadów zbieranych w pojemnikach:
a)
zważenie Odpadów Zmieszanych i Bioodpadów wraz z pojemnikami, w których są
zbierane; jeżeli oprócz odpadów zbieranych w pojemnikach do odebrania przekazano opady
tego samego rodzaju zebrane w worku, zważeniu podlegają również worki, przy czym waży
się je wraz z pustym lub zapełnionym pojemnikiem; Wykonawca rejestruje - zgodnie z posta-
nowieniami działu VI - odrębnie czynność zważenia odpadów w workach w sposób umożli-
wiający Zamawiającemu ustalenie tej okoliczności;
b)

identyfikację i rejestrację odbioru i zważenia pojemnika zgodnie z postanowieniami
działu VI;
6)
odstawienie pojemnika na miejsce, z którego został zabrany;
7)
w przypadku odpadów zbieranych w workach zarejestrowanie odbioru (odczyt kodu
kreskowego);

10)
po zakończeniu odbierania odpadów zważenie pojazdu – na zasadach określonych w
rozdziale 8
– przed (na pełno) i po (na pusto) wyładunku odpadów:
a)
w PWW lub w PWZ, albo
b)
w instalacji wskazanej w Umowie.
2.
Z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 Wykonawca odbiera odpady - stosowanie do Wykazu nie-
ruchomości – zebrane przy użyciu pojemników lub worków spełniających wymagania okre-
ślone w Regulaminie utrzymania czystości i porządku w gminach obowiązującym na terenie
Gminy Kąty Wrocławskie, biorąc pod uwagę, że warunkiem odbioru odpadów zebranych w
pojemniku jest wyposażenie pojemnika w transponder RFID, a zebranych w worku oznacze-
nie worka kodem kreskowym.
Rozdział 8 Ważenie pojazdów i odpadów
1.
Pojazd Wykonawcy bez odpadów podlega jednokrotnie danego dnia zważeniu w
PWZ lub PWW przed rozpoczęciem pierwszej czynności odbierania odpadów komunalnych
od właścicieli nieruchomości, przy czym zważenie to ma charakter kontrolny i nie zastępuje
zważenia pojazdu po rozładunku odpadów (na pusto).
2.
Zważenie pojazdu w PWZ lub w PWW po zakończeniu czynności odbierania odpa-
dów przed rozładunkiem (na pełno) i po rozładunku odpadów (na pusto) następuje na tej
samej wadze w odstępstwie nie więcej niż 60 minut.
3.
W uzasadnionych przypadkach pojazd Wykonawcy po zakończeniu czynności zwią-
zanych z odbiorem odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości może być zamiast w
PWZ lub PWW zważony przed rozładunkiem (na pełno) i po rozładunku odpadów (na pusto)
w instalacji wskazanej w Umowie, o ile:
1)
ważony pojazd zostanie skierowany do instalacji bezpośrednio po zakończeniu czyn-
ności związanych z odbiorem odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, w szcze-
gólności nie zostanie skierowany po zakończeniu tych czynności do bazy magazynowo –
transportowej Wykonawcy lub innego miejsca postoju;
2)
zważenie nastąpi na tej samej wadze w odstępie nie więcej niż 60 minut;
3)
odpady, których ważenie dotyczy, zostaną przekazane do instalacji, na terenie której
są ważone.
4.
Wykonawca na każde żądanie Zamawiającego obowiązany jest dostarczyć w termi-
nie dwóch dni roboczych elektroniczne kopie lub skany kwitów wagowych ważeń wskaza-
nych co do czasu lub miejsca przez Zamawiającego.
5.
Kwit wagowy z ważeń pojazdów powinien zawierać co najmniej:
1)
datę ważenia,
2)
godzinę ważenia,
3)
masę netto pojazdu,
4)
numer rejestracyjny pojazdu ważonego,

5)
informacje o rodzaju transportowanych odpadów.
6.
Zważenie pojazdu w PWZ następuje przy użyciu karty chip do rejestracji wydanej dla
konkretnego pojazdu. W przypadku pojazdów wprowadzonych przez Wykonawcę do wyko-
nywania przedmiotu zamówienia po rozpoczęciu jego wykonywania, karty do rejestracji wa-
żeń wydawane są na wniosek Wykonawcy.
7.
W przypadku zagubienia, utraty, uszkodzenia lub innego uzasadnionego braku karty
chip do rejestracji ważeń wydanej dla konkretnego pojazdu, ważenie pojazdu następuje na
zasadach ogólnych przy użyciu udostępnionej Wykonawcy karty tymczasowej w ilości 2
sztuk, oznaczonych numerami „DW0000” i „DW0001”. W przypadku trwałego braku karty
używanie karty tymczasowej jest dopuszczalne do dnia, w którym wydano właściwą kartę. W
pozostałych przypadkach używanie karty tymczasowej nie może przekraczać jednego dnia
dla danego zdarzenia.
8.
Wykonawca na wniosek Zamawiającego udostępni Zamawiającemu zapis systemu
monitoringu wi
zyjnego z ważenia pojazdu w PWW, o który Zamawiający będzie wnioskował.
Wykonawca będzie przechowywał zapis monitoringu wizyjnego ważenia pojazdów na PWW
co najmniej 3 miesiące od daty ważenia pojazdu. Wykonawca dostarcza zapis z monitoringu
wizyjnego obej
mujący wyłącznie czynności ważenia pojazdu określonego przez Zamawiają-
cego w określonym dniu lub przedziale czasowym. Zapis powinien umożliwiać odczyt i obej-
mować swoim zasięgiem jednocześnie:
1)
wyświetlacz wagi;
2)
pojazd ważony;
3)
widoczny numer rejestracyjny.
Rozdział 10 Obowiązki kontrolne i informacyjne Wykonawcy
1.
Wykonawca obowiązany jest kontrolować:
1)
stan techniczny, porządkowy i sanitarny oraz ilościowy pojemników;
2)
stan porządkowy i sanitarny miejsc gromadzenia odpadów;
3)
wyposażenie pojemników na Odpady Zmieszane i Bioodpady w transpondery RFID.
5.
W terminie 7 dni od dnia rozpoczęcia świadczenia usług Wykonawca przedłoży Za-
mawiającemu wykaz pojemników na Odpady Zmieszane oraz Bioodpady, w przypadku któ-
rych stwierdzono brak lub n
iesprawność transpondera RFID. Wykaz obejmuje dokładne
wskazanie lokalizacji i rodzaju pojemników objętych przedkładanym wykazem.
DZIAŁ V ZAGOSPODAROWANIE ODPADÓW
1.
Odpady, o których mowa w ust. 3 Działu I, Wykonawca obowiązany jest zagospoda-
rować w instalacji lub instalacjach wskazanych w Umowie, zgodnie z hierarchią postępowa-
nia z odpadami określoną w ustawie o odpadach.
2.
Wykonawca dokumentuje przekazanie odpadów do instalacji określonych w Umowie
zgodnie z przepisami ustawy o odpadach oraz innych przepisów w tym zakresie.

3.
Wykonawca przed przekazaniem odpadów do instalacji wskazanych w Umowie może
poddawać odpady zbieraniu, tj. gromadzeniu odpadów przed ich transportem do miejsc
przetwarzania, w tym wstępnemu sortowaniu nieprowadzącemu do zasadniczej zmiany cha-
rakteru i składu odpadów i niepowodującego zmiany klasyfikacji odpadów oraz tymczaso-
wemu magazynowaniu, o ile następować będzie to zgodnie z obowiązującymi przepisami
prawa oraz postanowieniami SWU i Umowy.
4.
Jeżeli na dzień ustania obowiązywania Umowy jakiekolwiek odpady odebrane od
właścicieli nieruchomości lub PSZOK nie zostały zagospodarowane Wykonawca obowiązany
jest poddać je zagospodarowaniu w terminie miesiąca od dnia ustania obowiązywania Umo-
wy.
DZIAŁ VI SYSTEM MONITORINGU POJAZDÓW I IDENTYFIKACJI POJEMNIKÓW
1.
Wykonawca wyposaży wszystkie pojazdy, objęte Wykazem pojazdów, o którym mo-
wa w dziale VII ust.11, w elektroniczny system monitoringu b
azujący na GPS rejestrujący
przebieg tras nie rzadziej niż co 100 m i 30 sekund, gdy pojazd stoi nie rzadziej niż co 3 min,
który jednocześnie spełni następujące wymagania:
1)
dane rejestrowane przez pozostałe urządzenia i czujniki wchodzące w skład syste-
mów identyfikacji, o których mowa w niniejszym dziale, muszą być w pełni zintegrowane z
systemem monitoringu GPS,
2)
przesył danych z urządzeń i czujników, o których mowa w niniejszym dziale, musi być
jednoczesny z przesyłem danych z systemu monitoringu GPS. Wszystkie zarejestrowane
zdarzenia (załadunek, wyładunek, identyfikacja, rejestracja i inne) muszą być rozszerzone o
dokładną datę i czas [zgodny z uniwersalnym czasem koordynowanym UTC(PL)] oraz
współrzędne geograficzne zdarzeń dane muszą być wyznaczone na podstawie systemu
GPS.
2.
Wykonawca wyposaży samochody bezpylne, objęte Wykazem pojazdów, o którym
mowa w dziale VII ust.11, przeznaczone do opróżniania pojemników o pojemności od 120 l
do 1100 l i transportu odpadów komunalnych, w system urządzeń, czujników oraz oprogra-
mowania monitorujących pracę pojazdów (System Identyfikacji), który obejmuje:
1)
czujnik uruchamiania mechanizmu pracy wrzutnika;
2)
czujnik otwierania odwłoka;
3)
system wagowy (System Wagowy) przystosowany do ważenia pojemników;
4)
system identyfikacji pojemników w technologii RFID (System Identyfikacji RFID), który
musi spełnić następujące warunki:
a)
musi zapewniać identyfikację pojemników za pomocą anten RFID – każdy założony
na zasypie/mechanizmie wywrotu pojemnik ma być automatycznie identyfikowany przez re-
jestrację kodu zamontowanego na nim Transpondera,
b)
musi pracować na częstotliwości 134,2 kHz,

c)
musi umożliwiać identyfikację wszystkich pojemników wyposażonych w Transpondery
RFID zarówno z tworzyw sztucznych, jak i metalowych.
5)
urządzenia do rejestracji odbioru odpadów zgromadzonych w oznakowanych kodami
kreskowymi workach;
6)
terminal lu
b komputer pokładowy Systemu Identyfikacji umożliwiający:
a)
wybranie punktu odbioru odpadów, na którym realizowana jest usługa z listy punktów,
b)
przypisanie notatki (wybranej z listy) do konkretnego zidentyfikowanego pojemnika
oraz punktu odbioru odpa
dów. W przypadku braku odpowiedniej notatki na liście pracownik
Wykonawcy winien posiadać możliwość dopisania notatki o dowolnej treści,
c)
automatyczne ostrzeganie pracowników Wykonawcy, gdy na zasypie został zainsta-
lowany pojemnik, który nie ma być opróżniany podczas realizacji usługi na danej trasie. Po-
nadto system ma sygnalizować czy Transponder załadowanego pojemnika został odczytany
przez anteny na pojeździe.
DZIAŁ VIII POZIOMY ZAGOSPODAROWANIA ODPADÓW
1.
Wykonawca ma obowiązek zagospodarować odebrane od właścicieli nieruchomości
odpady komunalne w sposób zapewniający osiągnięcie rocznych poziomów:
1)
ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji, przekazywa-
nych do składowania, o którym mowa w art. 3c ust. 1 pkt 1, obliczonego na podstawie prze-
pisów wydanych na podstawie art. 3c ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu
czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2021 r. poz. 888 ze zm.);
2)
przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych w wysoko-
ści 35% wagowo za rok 2023, w wysokości 45% za rok 2024, w wysokości 55% wagowo za
rok 2025, o którym mowa w art. 3b ust. 1 pkt 3 – ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w
gminach, obliczonego na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 3b ust. 3 ustawy
o
utrzymaniu czystości i porządku w gminach w odniesieniu do odpadów komunalnych ode-
branych przez Wykonawcę od właścicieli nieruchomości oraz transportowanych z PSZOK.
2.
Wykonawca zobowiązany jest do przedłożenia Zamawiającemu w terminie do 31
stycznia za r
ok ubiegły, na piśmie i w wersji elektronicznej (MS Excel) sprawozdania doty-
czącego:
1)
osiągnięcia rocznych poziomów ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegają-
cych biodegradacji przekazywanych do składowania,
2)
osiągnięcia rocznych poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu
odpadów komunalnych, - zgodnie z ust. 1 oraz obowiązującymi przepisami prawa w tym za-
kresie.
2.
Obowiązek osiągnięcia poziomów, o których mowa w niniejszym dziale, ocenia się
dla każdego roku kalendarzowego wykonywania przedmiotu zamówienia, choćby w danym
roku kalendarzowym umowa nie była wykonywana przez wszystkie miesiące roku.

3.
Karę umowną za nieosiągnięcie poziomów oblicza się jako iloczyn masy odpadów
komunalnych wyrażonych w Mg wymaganej do osiągnięcia odpowiedniego poziom, o którym
mowa 1, oraz opłaty za umieszczenie zmieszanych odpadów komunalnych na składowisko,
określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r.
Prawo ochrony środowiska.

Dowody złożone przez odwołującego:
Izba oceniła wyliczenie poziomu możliwego do osiągnięcia w roku 2023 i 2024 wraz z pro-
gnozowanymi karami w prognozie z perspektywy października 2022 jako matematyczną pre-
zentację stanowiska własnego odwołującego. Izba zauważyła, że dokument ten nie referuje
do danych źródłowych w zakresie realnego poziomu recyclingu z frakcji za wyjątkiem danych
dotyczących poziomu recyclingu bioodpadów, nie został również podpisany przez przedsta-
wicieli odwołującego, tym samym nie może stanowić dowodu w sprawie, a jedynie element
prezentacji stanowiska odwołującego. Z tego wyliczenia wynika, że odwołujący uważa, że
realny dla niego poziom recyclingu z frakcji zmieszanej, to 3%, frakcji papier - 90%, frakcji
szkło 90%, frakcji tworzywa sztuczne - 40%, bio - 50%, gabaryty 10%, a łączny możliwy po-
ziom do osiągnięcia to 26 % w roku 2023 i 2024, co skutkować będzie wystąpieniem braku 1
095, 91 Mg odpadów w 2023 do osiągnięcia poziomu 35% i karą wysokości 312 992, 18zł.,
oraz wystąpieniem braku 2 253, 35 Mg odpadów za 2024 do osiągnięcia poziomu 45% i karą
645 555,62zł. - łączna kara to 965 547,80zł.
Z informacji przedstawionej przez A. K.
z Ekosystem z dnia 15 lipca 2022 r. wynika, że Kom-
postownia Odpadów Zielonych przy ul. Janowskiej 51 osiąga poziom recyclingu odpadów o
kodzie 20 02 01 na poziomie około 50%.
Z informacji przedstawionej przez Z. C.
z ECO Bielawa z dnia 17 sierpnia 2022 wynika, że
odpady o kodach 20 02 01 i 20 01 08 po poddaniu procesowi R3 wytwarzają odpad o kodzie
19 05 03, który kierowany jest do rekultywacji.
Ze sprawozdania podmiotu odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości z
rejestru BDO dla WPO Alba SA za okres 2021 dla adresata Burmistrz Miasta i Gminy w Ką-
tach Wrocławskich Izba nie była w stanie poczynić ustaleń z uwagi na nieczytelność przedło-
żonego dokumentu, a także nie była w stanie potwierdzić informacji nadpisanej na tym do-
kumencie o osiągniętym poziomie 20,83% za 2021, gdyż nie odnalazła takiej liczby 20,83 w
screenach z informacji BDO, odwołujący na rozprawie również nie wskazał na której stronie
w złożonym dokumencie ta dana została ujawniona.
Ze sprawozdania podmiotu odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości z
rejestru BDO dla WPO Alba SA za okres 2021 dla adresata Burmistrz Miasta i Gminy w Ką-
tach Wrocławskich dotyczącego według oświadczenia odwołującego nieruchomości nieza-
mi
eszkałych w Kątach Wrocławskich str. 12 tabela 1 wynika, że osiągnięty poziom przygoto-

wania do ponownego użycia i recyclingu[%] (z wyłączeniem odpadów, o których mowa w
tabeli C) wyniósł 20,54.
Z analizy stanu gospodarki odpadami komunalnymi na terenie Gmi
ny Kąty Wrocławskie za
rok 2021 wynika, że w ramach systemu odbierania odpadów od właścicieli nieruchomości
zebrano 14 763,8600 Mg odpadów komunalnych, w których najliczniejsze były odpady zmie-
szane -
8 601,1484 Mg, odpady ulegające biodegradacji 2 427, 5100, odpady z tworzyw
sztucznych 1 036, 6730 i ze szkła 826,9600 Mg. W ramach Pszok zebrano 1 293, 5770 MG,
w tym najliczniejsze były zmieszane odpady z budowy, remontów i demontażu - 456, 2000
Mg, wielkogabarytowe 318, 5100 Mg i biodegradowalne 205,8000Mg. Nadto zebrano odpady
z dwóch punktów Fabryczna, Pietrzykowice i Spółdzielcza, Katy Wrocławskie w łącznej ilości
17, 0545Mg, przy czym były to odpady zebrane selektywnie. Z tabeli 8 str. 23 i 24 wynika, że
odpady, które poddawane były recyclingowi to:
- pa
pier i tektura przy czym ilość wytworzonych jest mniejsza od ilości poddanej recyclingowi
-
drewna przy czym ilość wytworzonych jest mniejsza od ilości poddanej recyclingowi
- z tworzyw sztucznych
-
z metali przy czym ilość wytworzonych jest mniejsza od ilości poddanej recyclingowi
-
wielometariałowe przy czym ilość wytworzonych jest mniejsza od ilości poddanej recyclin-
gowi
-
ze szkła
-
zawierające pozostałości substancji niebezpiecznych lub nimi zanieczyszczone
- papier i tektura
- lampy fluorescencyjne i
inne odpady zawierające rtęć,
- biodegradowalne.
Poziom przygotowania do ponownego użycia i recyclingu odpadów komunalnych wyniósł
75,98%
Izba ustaliła, że największy wpływ na poziom recyclingu mają odpady biodegradowalne, z
papieru i tektury, tworzyw sztu
cznych i szkła.
Z rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 3 sierpnia 2021 r. w sprawie sposobu
obliczania poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyclingu odpadów komunal-
nych (Dz. U. z 2021 poz. 1530) wynika, że poziom recyclingu oblicza się zgodnie z wzorem
P(poziom)% równa się iloraz łącznej masy odpadów przygotowanych do ponownego użycia i
recyclingu w procentach przez łączną masę wytworzonych odpadów komunalnych wyrażony
w Mg.
W przypadku obliczania poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyclingu odpa-
dów komunalnych przez gminy uwzględnia się odpady komunalne:
1. odebrane z terenu danej gminy zarówno przez gminę jak i przez podmiot, o którym mowa
w art. 9g ucpg,

2. zebrane z terenu danej gminy zarówno przez gminę jak i przez innych zbierających odpa-
dy komunalne.
W przypadku obliczania poziomów przez podmiot, o którym mowa w art. 9g ucpg uwzględnia
się odpady komunalne odebrane z terenu danej gminy. Masę odpadów komunalnych podda-
nych recyclingowi oblicza
się w momencie wprowadzenia do procesu recyclingu.
Z artykułu "Branża recyclingu: Wysokie ceny energii mogą zatr działalność" wynika, że wy-
kluczenie sektora recyclingu z przygotowanej listy branż energochłonnych niechybnie do-
prowadzi do załamania c gospodarowania odpadami, który zatrudnia ponad 70 tys. pracow-
ników. W efekcie ponad 2 mln to tworzyw sztucznych może tr śmieci, ale także na dzikie
składowiska. Jest to wypowiedź prezesa stowarzyszenia "Polski Recycling" Szymona Dziak-
Czekan.
Z faktury nr 0803
102599 wystawionej Ekofol przez Alba SA wynika, że za folię kolorową zbe-
lowaną o kodzie 15 01 02 Ekofol w dniu 11 lipca 2022 miał zapłacić Ala kwotę 2 649,42zł. z
cena jednostkową netto 100zł.
Z faktury nr FS 5/09/2022 z dnia 9 września 2022 wystawionej przez RSW System sp. z o.o.
na rzecz Alba SA wynika, że Alba ma zapłacić RSW za zagospodarowanie odpadów o ko-
dzie 15 01 02 6 129 zł., to jest 250zł./Mg netto
Z faktury nr FA/146/2022/T z dnia 20 września 2022 r. wystawionej przez Ekofol na przez
Alba SA wyni
ka, że Alba ma zapłacić Ekofol za usługę przekazania do recyclingu odpadów
kod 15 01 02 kwotę 93 177zł. tj. 350zł./Mg
Symulacja skrócenia trwania umowy i ograniczenia wartości waloryzacji wynika, że odwołu-
jący założył wzrost kosztów o 40% począwszy od 12 miesiąca i o 20% od 18 miesiąca i wyli-
czył, że przysługiwać mu będzie wynagrodzenie o 13% wyższe od wartości początkowo
przyjętej w umowie, ale takie wynagrodzenie nie pokryje kosztów w przyjętych założeniach
na poziomie 3 360 tys. złotych i spowoduje, albo wcześniejsze rozwiązanie umowy tj. w 23
miesiącu lub świadczenie przez odwołującego umowy ze stratą.
Izba tę symulację potraktowała jako stanowisko własne odwołującego, nie zostało ono oparte
o wzór umowny zawarty w projekcie umowy, ani nie wskazuje z jakich względów odwołujący
szacuje wzrost globalnie kosztów umowy na poziomie 40% i jak ta wartość ma się do
wskaźników inflacji, którymi posługuje się zamawiający. Dokument nie został podpisany
przez przedstawicieli odwołującego.
Izba zważyła, co następuje:
Izba nie dopatrzyła się okoliczności, które mogłyby skutkować odrzuceniem odwołania na
podstawie art. 528 ustawy.
Izba oceniła, że odwołujący wykazał przesłankę materialnoprawną dopuszczalności odwoła-
nia na podstawie art. 505 ust. 1 ustawy.

Z
arzut naruszenia przez zamawiającego 1. art. 433 pkt 4 ustawy w zw. z art. 99 ust. 1 ust. 4,
w zw. z art. 16 przez naruszenie zasad zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności
oraz równego traktowania wykonawców, a tym samym zaniechanie przygotowania i prowa-
dzenia postępowania z należytą starannością, w szczególności przez dokonanie opisu
przedmiotu zamówienia w sposób niejednoznaczny i niewyczerpujący, nieprecyzyjny w za-
kresie dotyczącym możliwości jednostronnego zmniejszenia lub zwiększenia zakresu
przedmiotu zamówienia określonego w SWZ tj. w dziale II rozdział 1 pkt 2 i 3 SWU, bez
wskazania minimalnej wartości lub wielkości świadczenia

Zarzut nie podlegał merytorycznemu rozpoznaniu z uwagi na jego wycofanie przez odwołu-
jącego na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron w dniu 3 października 2022 r .
Zgodnie z art. 520 ust. 1 i 2 ustawy odwołujący może cofnąć odwołanie, aż do zamknięcia
rozprawy, a cofnięte odwołanie nie wywołuje skutków prawnych. Zgodnie z art. 522 ust. 3
ustawy ustawodawca dopuścił również wycofanie poszczególnych zarzutów i powiązał je ze
skutkiem umorzenia postępowania. Zgodnie z art. 568 pkt. 1 ustawy Izba umarza postępo-
wanie w przypadku cofnięcia odwołania, co oznacza, że taki sam skutek powinien być wy-
wiedziony w odniesieniu d
o cofniętego zarzutu. Powyższe odnalazło swoje odzwierciedlenie
w pkt. 1 sentencji rozstrzygnięcia.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 439 ust. 1 ustawy w zw. z art. 439 ust. 2 pkt 1, 3
i 4 ustawy w zw. z art. 134 ust. 1 pkt 20 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy w zw. w zw. z art.
3531 k.c., w zw. z art. 5 k.c. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy i art. 17 ust. 1 ustawy przez ukształto-
wanie warunków zamówienia w sposób, który narusza równowagę stron umowy, nie zapew-
nia ekwiwalentności świadczeń stron umowy i przerzuca na wykonawcę ryzyka związane ze
zmianą kosztów wykonania przedmiotu zamówienia w zakresie ceny materiałów lub kosztów
związanych z realizacją zamówienia, w ten sposób, że:
a) maksymalna zmiana wartości wynagrodzenia w wyniku dokonywanych waloryzacji została
ograniczona do ±13% całkowitej wartości przedmiotu umowy, gdy tymczasem (z uwagi na
zakładany czas realizacji zamówienia i niestabilną sytuację gospodarczą, trudną do przewi-
dzenia dynamikę wzrostu cen) wysoce prawdopodobne jest, że wzrost kosztów będzie na
tyle wysoki, że znacznie przewyższy zakładany przez zamawiającego próg 13%, a tym sa-
mym Wykonawca zostanie pozbawiony możliwości zwaloryzowania wynagrodzenia do rze-
czywistego wzrostu kosztów, co czyni postanowienia SWZ w tym zakresie pozornymi i niere-
alizującymi obowiązku z art. 439 ustawy ,
b) wykonawca uprawniony jest do waloryzacji wynagrodzenia dopiero po upływie 12 miesię-
cy od daty zawarcia umowy i kolejnej waloryzacji po upływie następnych 6 miesięcy od
uprzedniej waloryzacji, natom
iast, aby waloryzacja realnie spełniała swoją funkcję, konieczne

jest jej zagwarantowanie w postanowieniach umownych, w taki sposób, aby była dopusz-
czalna kwartalnie
– co 3 miesiące, a jej przeprowadzenie uwarunkowane było sytuacją, w
której wartość wzrostu kosztów realizacji umowy przekroczy 1% kosztów przyjętych w celu
ustalenia dotychczasowego wynagrodzenia umownego należnego Wykonawcy. Tymczasem,
w obecnej sytuacji gospodarczej i politycznej, konieczna jest pewna elastyczność po stronie
zamawiającego i wprowadzenie kwartalnych przedziałów czasowych, po których przeprowa-
dzona będzie waloryzacja. W konsekwencji powyższego zawarty w SWZ model waloryzacji
tylko iluzorycznie realizuje obowiązek wynikający z art. 439 ustawy , w szczególności w
związku z drastycznymi wahaniami cen, wysokim poziomem inflacji, brakiem możliwości
ustalenia wiarygodnych prognoz gospodarczych na najbliższe miesiące i lata, ustalone przez
zamawiającego parametry waloryzacji w rzeczywistości nie gwarantują zgodnego z przepi-
sami urealni
enia wysokości wynagrodzenia

Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. Izba przed przystąpieniem do merytorycznego roz-
poznania zarzutu poczyni następujące uwagi wynikające z przepisów prawa. Zgodnie z art.
513 pkt 1 ustawy odwołanie przysługuje na niezgodną z przepisami ustawy czynność zama-
wiającego, w tym na projektowane postanowienie umowy, co oznacza, że odwołującemu
służy prawo kwestionowania opracowanych przez zamawiającego postanowień umowy, a
Izba bada zgodność tych postanowień z ustawą. Zgodnie z art. 554 ust. 1 pkt 2 Izba
uwzględni odwołanie w całości lub w części jeżeli stwierdzi niezgodność projektowanego
postanowienia umowy z wymaganiami wynikającymi z przepisów ustawy i przypadku
uwzględnienia odwołania zgodnie z art. 554 ust. 3 pkt 1 lit. c Izba może nakazać zmianę pro-
jektowa
nego postanowienia umowy albo jego usunięcie, jeżeli jest niezgodne z przepisami
ustawy. Natomiast na podstawie art. 554 ust. 6 ustawy Izba nie może nakazać wprowadze-
nia do umowy postanowień o określonej treści, co w ocenie Izby oznacza, że kontrola projek-
towanych postanowień umowy odbywa się jedynie pod względem legalności, a nie celowo-
ści, efektywności ekonomicznej projektowanych postanowień i wnioski strony o nakazanie
wprowadzenia postanowień określonej treści nie mogą być przez Izbę uwzględnione. Izba,
jeśli ustali, że dane postanowienie umowne jest niezgodne z ustawą może jedynie nakazać
wykreślenie postanowienia albo jego zmianę wskazując w uzasadnieniu, na czym polegało
naruszenie i przedstawiając wytyczne, którymi zamawiający winien się kierować wprowadza-
jąc nakazaną zmianę, ale konkretna treść zmiany pozostaje w wyłącznej gestii zamawiają-
cego i to on za jej brzmienie ponosi wyłączną odpowiedzialność.
W świetle tak poczynionych uwag wstępnych Izba dostrzega także potrzebę wskazania, że
badanie legal
ności nie ogranicza się jedynie do przepisów ustawy Prawo zamówień publicz-
nych, ale także do tych przepisów, do których stosowania ustawa odsyła. W realiach tej
sprawy będzie to przede wszystkim kodeks cywilny (odesłanie z art. 8 ust. 1 ustawy). Izba

nie m
a wątpliwości, że projektowane postanowienia umowne par. 17 wzoru umowy dotyczą
umowy, której przedmiotem są usług i która ma być zawarta na czas dłuższy niż 12 miesięcy
– nie byłą to również okoliczność sporna pomiędzy stronami. W ocenie Izby nie budzi też
wątpliwości, że formalnie wszystkie wymagania wynikające z treści art. 439 ust. 2 ustawy
zamawiający wypełnił, bowiem przewidział klauzulę waloryzacyjną, określił minimalny po-
ziom zmiany cen materiałów na +/- 3,5 % i początkowy termin ustalenia zmiany wynagro-
dzenia tj. po upływie 12 miesięcy wykonywania umowy, przewidział jeden ze wskaźników
zmiany ceny materiałów jakim jest wskaźnik cen według okresu poprzedniego (miesięczne-
go) równy 100 (oczywiście możliwe były inne wskaźniki jak według analogicznego okresu
roku poprzedzającego równego 100, czy grudnia roku poprzedzającego równego 100. Od-
wołujący jednak nie kwestionował doboru wskaźnika, ale maksymalną wartość zmiany wy-
nagrodzenia tj. +/- 13%
całkowitej wartości przedmiotu umowy brutto. Zamawiający określił
sposób wpływu zmiany cen materiałów przez przyjęcie, że w każdej sytuacji, gdy suma mie-
sięcznych wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych (gdzie poprzedni miesiąc = 100)
zgodnie z komunikatem Prezesa GUS o
statnich miesięcy będzie różna od ± 3,5 %, to wyko-
nawca będzie mógł złożyć wniosek o waloryzację i zamawiający określił, że poziom zmiany
ceny będzie badany dwukrotnie w trakcie trwania umowy tj. po 12 i po 18 miesiącach trwania
umowy. Zamawiający, jak już wskazano, sprecyzował również maksymalny poziom wzrostu
cen. Izba zauważa także, że waloryzacja jest przez ustawodawcę zaplanowana jako obo-
wiązkowa dla kontraktów trwających powyżej 12 miesięcy, co oznacza, że ustawodawca
uznał, że zmiana równowagi ekonomicznej stron wywołana zmianami cen materiałów lub
kosztów jest bardziej prawdopodobna przy kontraltach trwających dłużej niż 12 miesięcy.
Ustawodawca nie zabronił waloryzacji kontraktów krótszych, ale przewidział w tym zakresie
uprawnienie zamawiającego, a nie jego obowiązek – art. 440 ustawy. Ustawodawca także
nie określił ustawowych podstaw dla określania częstotliwości waloryzacji, czy momentu po-
czątkowego ustalenia zmiany wynagrodzenia (poza art. 439 ust. 3 ustawy) pozostawiając w
tym zakresie swobodę zamawiającym. Swoboda ta jednak w ocenie Izby nie jest swobodą
nieograniczoną, przede wszystkim ograniczenia wynikają z zasady efektywności (art. 17 ust.
1 pkt 2 ustawy), zasady współdziałania (art. 431 ustawy), ale także zasady ekwiwalentności
świadczeń umów wzajemnych (art.487 par. 2 kc). I przez pryzmat tych zasad należy w oce-
nie Izby badać zgodność projektowanej klauzuli waloryzacyjnej z przepisami ustawy. Oczy-
wiście nie zwalnia to strony z obowiązku wykazania faktów, z których wyrodzi skutki prawne
(art. 534 ust. 1 ustawy), co w sytuacji projek
towanych postanowień umownych jest niewąt-
pliwie trudne, gdyż dotyczy pewnego przeszłego i niepewnego stanu faktycznego, który mo-
że, ale nie musi wystąpić w toku realizacji umowy. W ocenie Izby strona powinna uprawdo-
podobnić zaistnienie możliwości naruszenia wskazanych zasad przez projektowane posta-
nowienia.
Izba przyjmuje jako fakt notoryjny (nie wymagający dowodu z mocy art. 532 ust. 1

ustawy) występowanie inflacji w skali niespotykanej od około 20 lat., tym samym Izba daje
wiarę zarówno wskaźnikom prezentowanym przez odwołującego, co do zmian cen w stosun-
ku do analogicznego okresu roku poprzedzającego równego sto, jak i przez zamawiającego
co do zmian cen w stosunku do okresu poprzedzającego miesięcznego równego 100. Izba
dostrzega, że obie strony w prezentowanych przez siebie symulacjach założyły, że dalszy
wzrost kosztów nie będzie utrzymywał się na tym samym poziomie, ale obie założyły poziom
o połowę niższy. W ocenie Izby zatem ta okoliczność nie była sporna między stronami. W
ocenie Izby jednak rację należy przyznać zamawiającemu, że odwołujący nie dostrzegł, że
zamawiający przewidział, że umowa ulega rozwiązaniu przed terminem określonym w ust. 1
w przypadku, gdy:
1) kwota wynagrodzenia wskazana w § 11 ust. 1 zostanie wykorzystana w całości, lub
2) z
amawiający, co najmniej z miesięcznym wyprzedzeniem, wyznaczy wcześniejszy termin
rozwiązania umowy, o ile suma wynagrodzenia dotychczas należnego wykonawcy powięk-
szona o sumę trzech ostatnich wynagrodzeń należnych wykonawcy przekroczy kwotę okre-
śloną w § 11 ust. 1.
W par. 2 ust. 4 zamawiający nie wskazał, że to rozwiązanie doznaje wyjątku w przypadku
zaistnienia podstaw do zwiększenia wynagrodzenia przewidzianych w par. 17 wzoru umowy.
Przeciwnie wprost z symulacji odwołującego wynika, że był on przekonany, że wynagrodze-
nie z par. 11 ust. 1 wzoru umowy ulegnie zwiększeniu o maksymalnie 13% w przypadku za-
istnienia okoliczności uprawniających do waloryzacji i dopiero od tego poziomu będzie za-
chodziła podstawa rozwiązania umowy. Odwołujący nie zakwestionował par. 2 ust. 4 wzoru
umowy, nie żądał jego wykreślenia, ani modyfikacji w taki sposób, aby rozwiązanie w oko-
licznościach opisanych w par. 2 ust. 4 było wprawdzie możliwe, ale z zastrzeżeniem zmian
wynagrodzenia wynikających z par. 17 ust. 4 pkt 5 wzoru umowy. Ani w zarzucie odwołują-
cego brak jest takiej podstawy faktycznej, ani nie zostało sformułowane skorelowane z nią
żądanie. Tym samym sam fakt oceny, czy waloryzacja do maksymalnej wartości zmiany wy-
nagrodzenia pokryje rzeczywiście przyszłe koszty odwołującego i zapewni realną ekwiwa-
lentność świadczenia pozostanie bez wpływu na faktyczną sytuację wykonawcy w ramach
projektowanej umowy, bo wykonawca i tak nie otrzyma od zamawiającego wynagrodzenia
wykraczającego ponad wartość wskazaną w par. 11 ust. 1 wzoru umowy. Oczywiście Izba
ma świadomość treści par. 17 ust. 8 wzoru umowy, o treści „Żadna z ewentualnych zmian
Umowy, która nie dotyczy bezpośrednio zmiany wynagrodzenia, nie będzie uprawniała Wy-
konawcy do dodatkowego wynagrodzenia.”, który wskazuje na możliwość przyznania wyko-
nawcy dodatkowego wynagrodzenia. Jednak w ocenie Izby trzeba rozróżnić wynagrodzenie
wykonawcy (w tym dodatkowe), od wartości podanej w par. 11 ust. 1 ustawy. Wartość poda-
na w par. 11 ust. 1 ustawy to maksymalny zakres zobowiązania jakie na siebie przyjmuje
zamawiający, zaś minimalny zakres zobowiązania zamawiającego określa par. 11 ust.11a

wzoru umowy. Natomiast wynagrodzenie, to
wynagrodzenie miesięczne obliczone zgodnie
par. 11 ust. 2, 3 i 4 wzoru umowy i wynikające z udokumentowanej ilości odpadów (ust. 9) i
rzeczywiście wykonanej ilości prac (ust. 11 zd. 2). W ocenie Izby w odniesieniu do tego wy-
nagrodzenia może być mowa o wynagrodzeniu dodatkowym w rozumieniu par. 17 ust. 8
wzoru umowy. Mając to na uwadze Izba nie uznała zasadności przedmiotowego zarzutu w
części kwestionującej maksymalny poziom wartości zmiany wynagrodzenia. Z kolei w drugiej
części zarzutu odwołujący kwestionuje określenie okresów, w których może następować
zmiana wynagrodzenia wykonawcy. W ocenie Izby również ta część zarzutu nie zasługuje na
uwzględnienie. Odwołujący bowiem nawet nie podjął próby wykazania, że zwiększenie czę-
stotliwości waloryzacji wpłynie na sytuację wykonawcy w tym postępowaniu. Izba zauważa,
że przedstawiona przez odwołującego symulacja nie dotyczy w ogóle kształtowanie się wy-
nagrodzenia umownego w postulowanych przez odwołującego terminach uprawniających do
wystąpienia z żądaniem waloryzacji. Nadto Izba zauważa, że odwołujący nie kwestionował
podanych w par. 17 ust. 4 pkt 5 wzorów waloryzacyjnych ujmujących sumy Wa jako odpo-
wiednio sumy z 12 ostatnich zakończonych miesięcy do dnia złożenia wniosku i sumy z 6
ostatnich zakończonych miesięcy do dnia złożenia wniosku. Z tego względu Izba uznała za-
rzut za nieuprawdopodobniony i jako taki nie zasługujący na uwzględnienie.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 95 ust. 1 i 2 ustawy w zw. z art. 16 ustawy w
zw. z art. 99 ust. 1 ustawy przez określenie w § 5 wzoru umowy stanowiącego załącznik nr A
do SWZ, wymagań zatrudnienia przez wykonawcę lub podwykonawcę osób wykonujących
czynności związane z prowadzonym we własnym zakresie przetwarzaniem odpadów na
podstawie stosunku pracy w sytuacji, gdy wykonanie tych czynności nie musi polegać na
wykonywaniu pracy w sposób określony w art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. -
Kodeks pracy

Zarzut nie podlegał merytorycznemu rozpoznaniu z uwagi na jego wycofanie przez odwołu-
jącego na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron w dniu 3 października 2022 r .
Zgodnie z art. 520 ust. 1 i 2 ustawy odwołujący może cofnąć odwołanie, aż do zamknięcia
rozprawy, a cofnięte odwołanie nie wywołuje skutków prawnych. Zgodnie z art. 522 ust. 3
ustawy ustawodawca dopuścił również wycofanie poszczególnych zarzutów i powiązał je ze
skutkiem umorzenia postępowania. Zgodnie z art. 568 pkt. 1 ustawy Izba umarza postępo-
wanie w przypadku cofnięcia odwołania, co oznacza, że taki sam skutek powinien być wy-
wiedziony w odniesieniu do cofniętego zarzutu. Powyższe odnalazło swoje odzwierciedlenie
w pkt. 1 sentencji rozstrzygnięcia.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 99 ust. 1 i ust. 4 ustawy oraz art. 16 ustawy
przez dokonanie opisu przedmiotu zamówienia w sposób nieadekwatny do przedmiotu za-
mówienia i stawianie w rozdziale II rozdział 6 pkt 1 ppkt 7) oraz pkt 2 SWU wymogów, które
nie znajdują uzasadnienia w obiektywnych potrzebach zamawiającego, co utrudnia uczciwą
konkurencję w zakresie wymogów odbioru odpadów w workach zamiast w tylko w pojemni-
kach

Zarzut nie potwierdził się. W ocenie Izby zamawiający wykazał legalność postanowień SWU
przewidujących możliwość odbierania odpadów w workach, jak i wskazał na swoje uzasad-
nione potrzeby wynikające z oznakowywania kodami kreskowymi odpadów zbieranych w
workach. Wynika to z uzasadni
enia projektu uchwały z dnia 21 września 2021 r. Rady Miej-
skiej w Kątach Wrocławskich z 5 sierpnia 2022 r., gdzie wskazano, że świadczenie usługi
odpadów z nieruchomości wyłącznie z pojemników i worków spełniających wymagania Re-
gulaminu w zakresie ich ozna
kowania znacznikami RFID lub kodami kreskowymi umożliwi
kontrole prawidłowego wykonania zamówienia jak i nadzór nad właścicielami nieruchomości
w zakresie selektywnego zbierania odpadów oraz składania deklaracji. Co więcej zamawia-
jący przewidział ograniczenie ilości worków, na które wskazywał odwołujący na rozprawie
przewidując, że worki nie będą dostarczane w przypadku tych nieruchomości, które będą
wyposażone w pojemniki, a gmina w zakresie bioodpadów będzie zapewniać odbiór odpa-
dów w workach, jednak w ilości nie większej niż określona w uchwale (czyli 4 worki na po-
jemnik i po jego zapełnieniu). Wymóg znakowania worków kodami kresowymi w ocenie Izby
nie jest sprzeczny z prawem, a przede wszystkim z ustawą, umożliwia zamawiającemu kon-
trolę nad sposobem segregacji, a także utrudnia właścicielom wzajemne przekazywanie so-
bie odpadów w celu zapewnienia odbioru w szczególności bioodpadów w limitach przewi-
dzianych przez zamawiającego. Odwołujący nie wykazał, że wymaganie zamawiającego
utrudnia lub uniemożliwia mu złożenie oferty, czy prawidłowe wykonanie umowy. Odwołujący
powoływał się bardziej na aspekt proekologiczny i ewentualną uciążliwość dla pracowników
odwołującego niż na niezgodność postanowienia z ustawą. Z tego względu zarzut nie zasłu-
giwał na uwzględnienie.
Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 433 pkt 2 i art. 431 ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i
3 ustawy i art. 17 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, w zw. z art. 58 ustawy z dnia 23 kwietnia
1964 r.
– Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 j.t. ze zm.), dalej jako „k.c.”, w zw. z
art. 3531 k.c., w zw. z art. 354 k.c. w zw. z art. 471 k.c., w zw. z art. 473 § 1 i 2 k.c. oraz w
zw. z art. 3b i 9z ust. 2 ustawy z dnia 13.09.1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gmi-
nach (Dz. U. z 2021 r., poz.
888 j.t. ze zm.), dalej jako „u.c.p.g.”, przez nałożenie na wyko-
nawcę obowiązku osiągnięcia poziomów recyklingu przewyższającego ustawowy obowiązek
nałożony na Gminy (art. 3b ust 1 ucpg) oraz zastrzeżenie na rzecz zamawiającego kar

umownych za nieosiągnięcie przez wykonawcę poziomu przygotowania do ponownego uży-
cia i recyklingu odpadów komunalnych (dalej: „poziomu recyklingu”) w sytuacji, gdy stanowi
to ustalenie kary umownej za zachowanie wykonawcy niezwiązane z prawidłowym wykona-
niem umowy. Powyższe polega na tym, że wykonawca może zrealizować umowę prawidło-
wo, a mimo to, nie osiągnąć ustalonego poziomu recyklingu. Ponadto przerzucenie na wyko-
nawcę odpowiedzialności za osiągnięcie tzw. poziomu recyklingu w sytuacji, gdy oczywistym
jest, że wykonawca nie ma całościowego wpływu na osiągnięcie tego poziomu (m.in. reali-
zowania przez zamawiającego czynności mających na celu osiągnięcie tego poziomu nieza-
leżnie od wykonawcy a wynikających z przepisów prawa - wykonawca nie ma wpływu na
działania zamawiającego w tym zakresie, słabej jakości i niskich ilości selektywnej zbiórki
odpadów komunalnych „u źródła” i zmiany zasad obliczania poziomów recyklingu odpadów
komunalnych wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 3
sierpnia 2021 r. w sprawi
e sposobu obliczania poziomów przygotowania do ponownego uży-
cia i recyklingu odpadów komunalnych (Dz.U. 2021 poz. 1530)), jest niezgodne z obowiąz-
kiem współdziałania zamawiającego z wykonawcą przy wykonaniu umowy. W konsekwencji
– ponieważ odpowiedzialność wykonawcy za prawidłowe zrealizowanie przedmiotu umowy
kształtować się winna stosownie do odpowiedzialności tego wykonawcy, jaka może być mu z
tego tytułu rzeczywiście przypisana, biorąc pod uwagę opisany przedmiot zamówienia, usta-
lenie kary umownej, jak
to uczynił zamawiający w § 14 ust. 3 pkt 3 wzoru umowy, jest niead-
ekwatne do okoliczności, za które wykonawca ponosi odpowiedzialność, i co za tym idzie
rażąco wygórowana oraz
Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 99 ust. 1 i ust. 4 ustawy w zw. z art. 16 ustawy,
art. 8 ust. 1 ustawy w zw. z art. 5 k.c. art. 353(1) k.c., art. 487 § 2 k.c. i art. art. 483 § 2 k.c. w
zw. z art. 3b u.c.p.g. przez wprowadzenie do wzoru umowy oraz szczegółowych warunków
umowy zapisów niekorzystnych dla wykonawców, naruszających przepisy powszechnie ob-
owiązującego prawa, zasady współżycia społecznego oraz równowagę stron umowy oraz
zakładających nadmiernie obciążenie wykonawców ryzykiem kontraktowym w zakresie obo-
wiązku osiągnięcia umownych poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu
odpadów komunalnych oraz wobec przewidywanych kar umownych za nieosiągnięcie tych
poziomów w sytuacji, gdy ich osiągnięcie przy ustalonym braku narzędzi po stronie wyko-
nawcy do wyegzekwowania „u źródła” selektywnej zbiórki, na poziomie oczekiwanym przez
zamawiającego 35% w roku 2023 i 45 % w roku 2024, co jest wysoce utrudnione. Ponadto
zamawiający uzyskuje z innych źródeł niż realizacja umowy przez wykonawcę odpady, które
może zaliczyć do poziomów recyklingu (punkty skupu, kompostowniki, nieruchomości nie-
zamieszkałe), zatem skoro zamawiający w ramach własnych uprawnień uzyskuje pewien
procent poziomu recyklingu, to wymagać powinien od wykonawcy realizacji poziomu w za-
kresie odpowiadającym pozostałym do sumarycznego osiągnięcia 35 % poziomu recyklingu

w 2023 r. oraz 45 % w roku 2024. W innym wypadku należy uznać, że skoro zamawiający
sam w określonym procencie np. 10 %, jest w stanie uzyskać jakąś część ustalonego do
realizacji poziomu recyklingu, to przeniesienie na wykonawcę obowiązku zrealizowania po-
ziomu w wysokości 35% i 45%, stanowi przeniesienie na wykonawcę obowiązku wykracza-
jącego poza przepisy ustawy nakładające na gminę obowiązek osiągnięcia rocznego pozio-
mu, co musi być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, bowiem a priori
obciąża wykonawcę odpowiedzialnością za nienależyte wykonanie umowy oraz ryzykiem kar
umownych, których podstawa nałożenia na wykonawcę może powstać nawet przy dochowa-
niu przez niego najwyższej staranności, z powodów całkowicie od niego niezależnych. Jed-
nocześnie działanie takie narusza art. 16 ustawy , gdyż pozostaje nieproporcjonalne do
przedmiotu zamówienia i tworzy po stronie wykonawców stan niepewności, który może skut-
kować złożeniem nieporównywalnych ofert

Zarzuty zostaną rozpoznane łącznie. Zarzuty nie zasługują na uwzględnienie z uwagi na
brak ich udowodnienia. Zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala na uwzględnienie po-
stawionego przez odwołującego zarzutu. Izba ustaliła, że za rok 2021 zamawiający osiągnął
poziom recyklingu 75,98%.
Izba ustaliła, że według sprawozdania odwołującego z nierucho-
mości niezamieszkałych za rok 2021 osiągnął on poziom recyclingu 20,54%. Izba uznała, że
zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 3 sierpnia 2021 r.
gmina do łącznej masy wytworzonych odpadów jak i do łącznej masy odpadów przygotowa-
nych do ponownego użycia i poddanych recyclingowi ma prawo wliczyć odpady odebrane w
ramach gminnego systemu gospodarki odpadami jak i te objęte umowami z właścicielami
nieruchomości nie objętych tym systemem, jak i odpady zebrane przez gminę i innych zbie-
rających odpady komunalne. W ocenie Izby zatem nie budzi wątpliwości, że gmina w inny
sposób oblicza wartości podstawiane do wzoru P równe iloraz Mr (łączna masa odpadów
komunalnych przyg
otowanych do ponownego użycia i poddania recyclingowi) przez Mw
(łączna masa wytworzonych odpadów komunalnych) pomnożone przez 100 %, niż wyko-
nawca, który będzie realizował przedmiotową umowę. Gmina zarówno w liczniku jak i w mia-
nowniku podstawi bowiem war
tości obejmujące odpady odebrane przez odwołującego od
właścicieli nieruchomości zamieszkałych i przetransportowane z Pszok jak i te odebrane
przez inne podmioty mające umowy z właścicielami nieobjętymi systemem gminnym, jak
również odpady nie odebrane, ale zebrane przez gminę i inne podmioty (jak podawał odwo-
łujący np. punkty skupu), natomiast odwołujący do licznika i do mianownika podstawi wy-
łącznie odpady zebrane od właścicieli nieruchomości zamieszkałych i transportowane z
Pszok. Tym samym poziomy recyclingu wykazywane tym samym wzorem dla gminy jak i dla
odwołującego, ale odnoszące się do zupełnie inaczej ustalonych wartości nie będą tożsame.
Rację ma zatem odwołujący, że może być tak, że zamawiający z nadwyżką spełni poziomy

recyclingu i kary ustawowej
nie zapłaci, a odwołujący nie osiągnie wymaganych poziomów i
mimo braku szkody po stronie zamawiającego będzie musiał zapłacić karę umowną. Mimo
tego, że odwołujący może mieć rację w swoich twierdzeniach, to jednak twierdzeń tych nie
udowodnił, bowiem na poparcie swojego stanowiska, co do braku możliwości osiągnięcia
poziomów 35 i 45 % w latach 2023 -2024 przedstawił w rzeczywistości tylko jeden dowód w
postaci informacji elektronicznej z Kompostowni Odpadów Zielonych przy ul. Janowskiej 51,
którym wykazał, że przygotowanie do ponownego użycia i poddania recyclingowi frakcji bio-
odpadów może być realne na poziomie 50%. Natomiast odwołujący nie przedstawił żadnych
dowodów na to, że realny poziom recyclingu dla frakcji papier i szkło to 90%, 40 % dla two-
rzyw s
ztucznych, 10% dla gabarytów i 3% ze zmieszanych. Przeciwnie sam podał, że Che-
meko może osiągnąć poziom recyclingu ze zmieszanych w granicach 10%. Tym samym
wskazane w wyliczeniu poziomu możliwego do osiągnięcia w roku 2023 i 2024 realnego %
recyclingu z frakcji są jedynie deklaracją odwołującego, której nie udowodnił, co z kolei po-
woduje, że nie sposób uznać za udowodnione, że odwołujący będzie w stanie osiągnąć w
2023 i 2024 poziom recyclingu ok. 26%.
Nie ma też dowodu na to, że w 2021 odwołujący
odbierając odpady w systemie zamawiającego osiągnął poziom 20,83%. Przedstawione w
tym zakresie sprawozdanie
dotyczące odbioru odpadów komunalnych z nieruchomości za-
mieszkałych w Gminie Kąty Wrocławskie przez odwołującego w 2021 nie przedstawia takiej
wartości, ani nie jest na tyle czytelne, aby możliwe było poczynienie ustaleń na podstawie
jego treści. Z kolei sprawozdanie za 2021 dotyczące odbioru odpadów z nieruchomości nie-
zamieszkałych przeczy twierdzeniom odwołującego, że umowy z właścicielami nieruchomo-
ści nieobjętych systemem gminnym są korzystniejsze pod względem możliwych do osiągnię-
cia poziomów recyclingu, bo wykonawca ma wpływ na to z kim zawiera umowę i na jakich
warunkach. Jeśli bowiem odwołujący twierdzi, że z nieruchomości zamieszkałych osiągnął
poziom 20,83%, a z przedstawionego dowodu dla nieruchomości niezamieszkałych wykona,
że był to poziom 20,54%, to poziomy te różnią się od siebie w sposób nieznaczny, na pewno
nie stanowiący dowodu na to, że dzięki możliwości zaliczenia odpadów zbieranych przez
podmioty z art. 9g ucpg gmina ma większą niż odwołujący szansę na osiągnięcie poziomów
recyclingu.
Natomiast dowody na to, że odpady z tworzyw sztucznych były źródłem przycho-
du odwołującego, a obecnie są źródłem kosztu, w ocenie Izby nie służą wykazaniu braku
możliwości osiągnięcia wymaganych przez zamawiającego poziomów recyclingu. Nadto
treść tych dowodów jak słusznie zauważył zamawiający nie wskazuje na to, że faktycznie
odpad będący zbelowaną folią kolorową stał się kosztem – faktury z września 2022 r. nie
wskazują wprost na taki odpad, ale ogólnie na kod odpadów 15 01 02, do których należy
również folia kolorowa zbelowana, ale jest to szersza grupa odpadów obejmująca odpady z
tworzyw sztucznych. Co do systemu kaucyjnego, to biorąc pod uwagę fakt, że jest to jedynie

projektowany akt prawny, trudno uznać, że wywrze on realny skutek na możliwość osiągnię-
cia poziomów recyclingów wskazanych w projektowanej umowy z następujących względów:
-
na obecną chwilę nie znany jest faktyczny zakres przedmiotowy systemu kaucyjnego,
-
przełożenie się systemu kaucyjnego na obliczanie poziomów recyclingów,
-
moment wejścia w życie systemu,
-
szybkości dostosowania się społeczeństwa do nowego systemu,
-
jego atrakcyjności dla społeczeństwa w wymiarze finansowym w porównaniu np. z punkta-
mi skupu.
Te wszystkie okoliczności powodują, że nie można realnie ocenić, czy i w jaki zakresie sys-
tem kaucyjny wpłynie na możliwość osiągnięcia poziomów recyclingu przez odwołującego. Z
tego względu Izba uznała zarzut za niewykazany i podlegający oddaleniu.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 568 pkt 1 i art. 553
ustawy.

O kosztach rozstrzygnięto na podstawie art. 574 i 575 ustawy, tj. stosownie do wyniku
postępowania, z uwzględnieniem postanowień Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w
sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania z dnia 30 grudnia 2020 r. (Dz.U. z 2020
r. poz. 2437) na podstawie par. 8 ust. 2 pkt 1 cyt. rozporządzenia obciążając kosztami
uiszczonego wpisu odwołującego oraz kosztami poniesionymi przez zamawiającego w
zakresie wydatków pełnomocnika, do maksymalnej kwoty dopuszczonej przez
rozporządzenie, zgodnie ze złożoną fakturą VAT.

Przewodniczący: ………………………

Wcześniejsze orzeczenia:

Sygn. akt KIO 296/23 z dnia 2023-02-16
Sygn. akt KIO 344/23 z dnia 2023-02-15
Sygn. akt KIO 342/23 z dnia 2023-02-15
Sygn. akt KIO 340/23 z dnia 2023-02-15
Sygn. akt KIO 332/23 z dnia 2023-02-15

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

Najnowsze orzeczenia

Najnowsze przetargi

Najnowsze wyniki przetargów

Kodeksy

Pokaż wszystkie