rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2017-05-15
rok: 2017
data dokumentu: 2017-05-15
rok: 2017
sygnatury akt.:
KIO 825/17
KIO 825/17
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 8 i 11 maja 2017 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 24 kwietnia 2017 r. przez
Wykonawcę
ENERGOTRONIC-POLSKA Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Zielonej Górze przy ul. Nowy Kisielin – A. Wysockiego 8 (66-002 Zielona Góra) w
postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego –
Przedsiębiorstwo Komunikacji
Miejskiej Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Jaworznie przy ul.
Krakowskiej 9 (43-600 Jaworzno)
przy udziale
Wykonawcy
MEDCOM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Warszawie przy ul. Jutrzenki 78a (02-230 Warszawa)
zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 24 kwietnia 2017 r. przez
Wykonawcę
ENERGOTRONIC-POLSKA Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Zielonej Górze przy ul. Nowy Kisielin – A. Wysockiego 8 (66-002 Zielona Góra) w
postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego –
Przedsiębiorstwo Komunikacji
Miejskiej Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Jaworznie przy ul.
Krakowskiej 9 (43-600 Jaworzno)
przy udziale
Wykonawcy
MEDCOM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Warszawie przy ul. Jutrzenki 78a (02-230 Warszawa)
zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego
orzeka:
1 Oddala odwołanie
2.1 Kosztami postępowania obciąża Wykonawcę ENERGOTRONIC - POLSKA Sp. z o.o. z
siedzibą w Zielonej Górze i:
2.2 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15.000 zł 00 gr. (słownie:
piętnaście tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Wykonawcę ENERGOTRONIC-
POLSKA Sp. z o.o. z siedzibą w Zielonej Górze, tytułem wpisu od odwołania;
2.3 zasądza od Wykonawcy ENERGOTRONIC - POLSKA Sp. z o.o. z siedzibą w Zielonej
Górze na rzecz Zamawiającego – Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej Sp. z o.o. z
siedzibą w Jaworznie kwotę
3.600 zł. 00 gr. (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero
groszy) tytułem zwrotu kosztów strony poniesionych w związku z wynagrodzeniem
pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Katowicach.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. Akt: KIO 825/17
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu prowadzonym Zamawiającego – Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej
Sp. z o.o. z/s w Jaworznie w trybie przetargu nieograniczonego na dostawę 8 sztuk
ładowarek Plug-in dla potrzeb ładowania akumulatorów trakcyjnych zainstalowanych w
autobusach elektrycznych (nr ref. PKM/ZP/8/2016), ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym
Wspólnot Europejskich w dniu 31.12.2016 r., 2016/S 253-466837, Wykonawca Energotronic-
Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Zielonej Górze (dalej jako Odwołujący), wniósł w dniu 24
kwietnia 2017 r. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (sygn. akt KIO 825/17).
Odwołaniem objęto czynności badania i oceny ofert przeprowadzone ponownie, mające
stanowić wykonanie wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 10.04.2017 r., sygn. akt KIO
478/13 i KIO 503/17. Odwołujący zarzuca Zamawiającemu zaniechanie wykonania
nałożonych przez KIO obowiązków, również w zakresie dokonania ponownego badania i
oceny oferty Medcom, zaniechanie jej odrzucenia pomimo, że jej treść nie odpowiada treści
siwz i nosi ona znamiona rażąco niskiej ceny, co w konsekwencji doprowadziło do
ponownego wyboru tej oferty z naruszeniem przepisów Ustawy:
1) art. 185 ust. 7 i art. 197 ust. 1 Ustawy Pzp w zw. z art. 365 § 1 i art. 366 k.p.c.
poprzez zaniechanie wykonania w całości wyroku KIO z dnia 10.04.2017 r. (sygn..
akt KIO 478/17 i KIO 503/17), w tym w szczególności zaniechanie wykonania
nałożonych przez Izbą na Zamawiającego w uzasadnieniu ww. orzeczenia
obowiązków, również w zakresie dokonania ponownego badania i oceny ofert;
2) art. 90 ust. 1 – 3 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp poprzez nieprawidłowe dokonanie
ponownego badania i oceny oferty Medcom, w tym z pominięciem nałożonych przez
Izbę na Zamawiającego w uzasadnieniu wyroku KIO z 10.04.2017 r. (sygn.. akt KIO
478/17, KIO 503/17) obowiązków;
3) art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp poprzez zaniechanie w wyniku ponownego badania i oceny
ofert, odrzucenia oferty Medcom pomimo, że jej treść nie odpowiada treści siwz;
4) art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp w zw. z art. 90 ust. 1-3 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp
poprzez zaniechanie w wyniku dokonania ponownego badania i oceny ofert,
odrzucenia oferty Wykonawcy Medcom noszącej znamiona rażąco niskiej ceny,
5) art. 91 ust. 1 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp poprzez ponowne dokonanie wyboru
oferty najkorzystniejszej z naruszeniem obowiązujących przepisów;
6) inne wskazane w uzasadnieniu.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu unieważnienia
czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, nakazanie dokonania ponownej czynności
badania i oceny ofert, nakazanie odrzucenia oferty Medcom i dokonania ponownego wyboru
oferty najkorzystniejszej.
Odwołujący opisał przebieg postępowania, w tym okoliczności podnoszone w odwołaniu
rozpoznanym wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 10.04.2017 r. w sprawach
połączonych o sygn. akt KIO 478/17 i KIO 503/17, ze wskazaniem na rozstrzygnięcie Izby,
która nakazała unieważnić wybór oferty najkorzystniejszej, odtajnić wyjaśnienia wybranego
Wykonawcy (Medcom) i dokonać ponownej oceny ofert i dokonać wyboru oferty
najkorzystniejszej (sygn. akt KIO 478/17).
Wykonując wyrok Izby, zdaniem Odwołującego, Zamawiający ograniczył się jedynie do
dokonania czynności unieważnienia wyboru oferty najkorzystniejszej i odtajnienia wyjaśnień
Medcom z dnia 13.02.2017 r. i 21.02.2017 r., a następnie dokonał wyboru ponownie oferty
najkorzystniejszej, co nastąpiło w dniu 14.04.2017 r. – jeszcze przed otrzymaniem orzeczenia
KIO wraz z uzasadnieniem. Zamawiający nie dokonał ponownie czynności oceny ofert,
czemu dał wyraz wprost w treści informacji z 14.04.2017 r. oraz protokole postępowania.
Zamawiający nie uwzględnił okoliczności wskazanych przez Izbę w uzasadnieniu, w
szczególności w zakresie dotyczącym wyjaśnienia rażąco niskiej ceny.
Zarzut rażąco niskiej ceny nie był przedmiotem rozstrzygnięcia Izby w ramach postępowania
toczącego się pod sygnaturą akt KIO 478/17, albowiem pomimo podniesienia takowego
zarzutu przez Odwołującego Izba stwierdziła, iż nie będzie go rozpoznawać z uwagi na jego
przedwczesność z tej przyczyny, iż Odwołującemu nie była znana treść wyjaśnień Medcom,
zastrzeżonych jako tajemnica przedsiębiorstwa. Odwołujący dopiero w dniu 18.04.2017 r.
mógł zapoznać się z pełną treścią wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny złożonych w
pismach z dnia 13.02.2017 r. oraz 21.02.2017 r. Ich analiza wskazywać ma na ogólny
charakter informacji związanych z sytuacją faktyczną przedsiębiorcy, jego zapleczem
technicznym i technologicznym, które nie wskazują na żadne konkretne argumenty, tudzież
dowody uzasadniające obniżenie ceny ofertowej. Żadna z okoliczności nie daje przewagi nad
innymi wykonawcami biorącymi udział w postępowaniu, jak również nie wskazuje na
odmienną szczególną sytuację tego podmiotu. W szczególności zaplecze techniczne, w tym
dział badawczo-rozwojowy, generują dodatkowe koszty związane z ich funkcjonowaniem i
generują dodatkowe koszty dla podmiotu, który dotychczas nie sprzedał urządzeń
stanowiących przedmiot zamówienia. Wykonawca będzie zatem ponosił większe koszty
związane z dłuższym czasem realizacji zamówienia i koniecznością korzystania z większej
ilości nakładów (osobowych i materiałowych), wymagających zaprojektowania rozwiązania,
skonstruowania i jego przetestowania. Dopiero produkcja na większą skalę umożliwia
optymalizację kosztów, związaną z „efektem skali” i eliminowania tzw. problemów wieku
dziecięcego.
W części szczegółowej wyjaśnienia Medcom wskazał na miejsce produkcji (Warszawa), co
ma pozwolić na obniżenie kosztów o min. 5%. Ponadto, okoliczności które mają umożliwiać
obniżenie ceny to: sposób ustalania marży, sposób zarządzania firmą oraz posiadane
certyfikaty (o min. 2%), wykorzystanie własnego potencjału (o min. 20%), warunki dostaw (o
min. 15%). W ocenie Odwołującego wyjaśnienia te jako zbyt ogólne, nie mogły być uznane za
wystarczające.
Wobec takiego charakteru wyjaśnień Zamawiający pismem z dnia 21.02.2017 r. wezwał do
wyjaśnienia, czy zaoferowana cena zawiera wszelkie niezbędne koszty, a także złożenia
szczegółowych wyjaśnień poszczególnych czynników mających wpływ na wysokość ceny. W
piśmie z dnia 27.02.2017 r. wykonawca jedynie częściowo odniósł się do pytań
Zamawiającego.
Odwołujący przedstawił swoje stanowisko w odniesieniu do opisanych w wyjaśnieniach
sytuacji i wyliczenia kosztów w formie zestawienia tabelarycznego. Odwołujący analizując
wyjaśnienia złożone Zamawiającemu wskazał na:
- brak uwzględnienia kosztu zakupu modułu do komunikacji w wysokości 1000 zł. (pkt 1 a);
- brak uwzględnienia wszystkich kosztów związanych z użyciem monitora rezystancji izolacji
(ogranicznika przepięć, dioda z radiatorem) i zaniżeniu kosztu samego monitora (pkt 1b);
- brak uwzględnienia kosztów drugiego stycznika w wysokości 1450 zł. (pkt 1c);
- niezgodność z siwz, gdyż zastosowane złącze Phoenix EV-T2M4CC-DC125A-6 nie
zapewnia możliwości ładowania dwóch autobusów jednocześnie (pkt 1d);
- nierynkowy koszt realizacji oprogramowania Medcom, zaniżony o min. 4100 zł (pkt 1e);
- zaniżony koszt ładowarki wyposażonej w pomiar energii (pkt 1f);
- zaniżony koszt wykonania obudowy produkcji Medcom o 500 zł (pkt 1 g);
- zaniżone koszty zabezpieczenia ładowarek - koszty kluczyków 2000 zł. (pkt 1h).
Odwołujący odniósł się również do poszczególnych kosztów wymienionych w tabeli nr 2
wyjaśnień Medcom z 27.02.2017 r. i wskazał na te elementy przedmiotu zamówienia, których
koszty bądź nie zostały uwzględnione, bądź zostały przyjęte na poziomie, który ocenił jako
nierynkowy. Dotyczy to elementów koniecznych komponentów ładowarek, które nie zostały
wskazane w wyjaśnieniach (Zamawiający o nie się nie zapytał), a które są niezbędne do
wykonania zamówienia (pkt 2), których wartość oszacował na łączną kwotę 3000 zł. (nie
uwzględnione w kosztach urządzeń). W jego ocenie nie zostały również uwzględnione pełne
koszty transportu, gdyż Wykonawca nie uwzględnił w kwocie 400 zł kosztów załadunku i
rozładunku z wykorzystaniem HDS lub innego urządzenia umożliwiającego rozładunek w
miejscu dostawy w wysokości 210 zł. (pkt 6). Jego zastrzeżenia wywoływały również koszty
przeglądów gwarancyjnych, wskazane w kwocie 1600 zł, której wyliczenie nie zostało
wyjaśnione, a według wiedzy Odwołującego minimalny koszt tego elementu zobowiązania
wynosi 2315 zł, co powoduje zaniżenie kosztów w tej pozycji o 715 zł. (pkt 9). Odwołujący
wyliczył wyższe koszty instalacji niż wskazane w kwocie 700 zł, co uzasadniał koniecznością
dostawy w dwóch transportach, dla pierwszej partii (6 szt.) oraz drugiej partii (2 szt.),
przyjmując nie zbędny czas 4 godzin dla instalacji 1 szt. ładowarki przez dwie osoby. Na tej
podstawie wyliczył koszty uwzględniając koszty dojazdu (600 km), noclegi, diety, koszty
pracy, wynajem dźwigu, materiałów i narzędzi, dla pierwszego etapu na kwotę 1200 zł, a dla
drugiego etapu 1459,50 zł. Medcom koszty te natomiast wskazał w kwocie 700 zł (pkt 10).
Odnośnie kosztów serwisowania i usuwania wad (pkt 11) w ocenie Odwołującego Medcom
nieprawidłowo ustalił koszty (1.630,90 zł) przyjmując jako wskaźnik inne produkty, które
produkuje i rozwija od lat. Wprowadzając na rynek nowe urządzenia, a takim mają być
ładowarki „plug-in”, powszechnie wiadomym jest, iż będą one bardziej awaryjne, bowiem
naturalną konsekwencją procesu produkcji jest eliminacja ujawnianych, powtarzających się
wad. Ponadto, w jego ocenie, nie został uwzględniony koszt wymiany złącza Combo 2, dla
którego producent daje gwarancję 2 lat, przy ograniczonej liczbie cykli łączeń. Według wiedzy
Odwołującego złącze to wymaga wymiany przynajmniej jeden raz w okresie gwarancji.
Zamawiający wymaga udzielenia gwarancji na 5 lat, co powoduje niedoszacowanie kosztów
w wysokości 2580 zł x 2 (pkt 12). Medcom świadomie pominął koszty utrzymania serwisu
oprogramowania (wskazał 0zł), w sytuacji gdy powszechnym wiadomo, iż przy wykonywaniu
dedykowanego oprogramowania (jak ma to miejsce w niniejszym postępowaniu) nie ma
możliwości jego wykonania, w sposób który nie będzie wymagał późniejszego nadzoru i
usuwania ujawnionych wad lub usterek. Całkowity koszt utrzymania na jedną ładowarkę
wynosi 2.575 zł. Oświadczenie, w którym Medcom wskazuje, iż nie będzie świadczył usługi
utrzymania oprogramowania przesądza o niezgodności oferty z siwz (pkt 13). Przyjęte przez
Medcom koszty odbiorów dla etapu I i II (poz. 14) w wysokości 400 zł, podobnie jak koszty
instalacji, zostały zaniżone. Odwołujący wyliczył ich wysokość odrębnie dla każdego z etapów
przyjmując czas niezbędny 3 godzin na 1 szt. ładowarki dokonywany przez dwie osoby na
łączną kwotę 6586 zł/8 szt., co daje koszt jednostkowy 823,25 zł i wskazuje na zaniżenie tej
pozycji o 423,25 zł. W związku z szeregiem nieuwzględnionych lub zaniżonych kosztów
niezbędnych do realizacji przedmiotu umowy, cena oferty jest rażąco niska, nie tylko bowiem
nie uwzględnia jakiegokolwiek zysku , ale wyjaśnienia Wykonawcy wprost wskazują, iż nie
uwzględnił on szeregu niezbędnych do poniesienia kosztów.
W jego ocenie, przy braku wskazania dowodów na potwierdzenie zaoferowanej ceny, nie
można przyjąć jako wiarygodnego wyjaśnienia poziomu zaoferowanej ceny, co prowadzić
powinno do stwierdzenia braku obalenia domniemania rażąco niskiej ceny i odrzucenia oferty.
Zaniechanie należytego zbadania oferty i jej odrzucenia stanowi o naruszeniu art. 90 ust. 1 -3
Pzp w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp oraz art. 7 ust. 1 i 3 poprzez nierówne traktowanie
wykonawców.
W oparciu o przedstawione w wyjaśnieniach z dnia 27.02.2017 r. informacje szczegółowe
dotyczące budowy oraz planowanych do użycia komponentów, Odwołujący wskazał na
niezgodności z treścią siwz.
W celu zapewnienia zgodności urządzeń z normą PN-EN 61851-24 konieczne było użycie
protokołu komunikacji zgodnego z normą. W wyjaśnieniach wskazano na protokół CAN, który
może być wykorzystany ale wymaga wtyczki CHAdeMO. Zamawiający w siwz wymagał
zastosowania wtyczki Combo 2, do której odpowiednia norma PN-EN 61851-24 bazuje na
komunikacji PLC. Co więcej, wymagane jest zastosowanie dwóch tego typu urządzeń
(możliwość jednoczesnego ładowania dwóch pojazdów), a wykonawca wskazał, iż jego
urządzenie wyposażone będzie jedne w taki element. Wniósł w tym zakresie o
przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu energoelektroniki.
Dalej ponownie wskazał na elementy, które nie zostały uwzględnione w wyjaśnieniach
dotyczących ceny z pkt 1b, 1c (styczniki), 13 (koszty utrzymania serwisu oprogramowania).
Do postępowania odwoławczego przystąpił w dniu 26.04.2017 r. po stronie Zamawiającego
Wykonawca Medcom Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (określany jako Medcom).
Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie wnosząc o jego oddalenie.
Stanowisko Izby
Do rozpoznania odwołania zastosowanie znajdowały przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst
jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.), w brzmieniu po nowelizacji dokonanej ustawą z
dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U.2016.1020), zwanej dalej „Ustawą”.
Należy wskazać, iż Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia, jako jeden z dwóch
Wykonawców, którzy złożyli ofertę w postępowaniu zakończonym wyborem oferty
konkurencyjnej. Odwołaniem zmierza on do wykazania podstaw do odrzucenia oferty
Medcom i powtórzenia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, co prowadziłoby do
sytuacji, w której tylko jego oferta podlegałaby ocenie i wyborowi. W świetle powyższego,
należało przyjąć, iż sytuacja Odwołującego wymaga podjęcia czynności prawnych w postaci
wniesienia odwołania, które służy ochronie jego interesu w uzyskaniu zamówienia oraz
przeciwdziała niekorzystnym dla tego Wykonawcy czynnościom Zamawiającego podjętym w
postępowaniu (art. 179 ust. 1 Ustawy).
Na podstawie treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia (siwz), oferty Medcom,
wyjaśnień tego Wykonawcy z dnia 13 i 27 lutego 2017 r., dowodów złożonych na rozprawie
oraz prezentowanych stanowisk, Izba dokonała ustaleń faktycznych stanowiących podstawę
do wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie podniesionych zarzutów.
Na wstępie należy zaznaczyć, iż Odwołujący przed skierowaniem odwołania na rozprawę
wycofał część zarzutów, tj. opisanych w pkt. 1 i 2 odwołania, związanych z brakiem
wykonania całości obowiązków nałożonych na Zamawiającego wyrokiem KIO z dnia
10.04.2017 r. (sygn.. akt KIO 478/17 i KIO 503/17). Podtrzymał natomiast zarzuty związane z
wyborem oferty Medcom z pominięciem okoliczności wskazujących na podstawę do jej
odrzucenia, jako niezgodnej z siwz oraz zawierającej rażąco niską cenę w stosunku do
przedmiotu zamówienia (art. 89 ust. 1 pkt 2 i 4 Ustawy).
Izba rozpoznała odwołanie w zakresie podtrzymanych zarzutów, w tym zarzut rażąco niskiej
ceny, który wcześniej nie był przedmiotem rozpoznania Izby w wyroku z dnia 10.04.2017 r.
(sygn.. akt KIO 478/17 i KIO 503/17), a jego ponowne podniesienie w obecnym odwołaniu
opiera się na treści wyjaśnień odtajnionych i udostępnionych Odwołującemu w ramach
powtórzonych przez Zamawiającego czynności w postępowaniu.
W postępowaniu oferty złożyło dwóch wykonawców: Odwołujący i Medcom, oferując
wykonanie zamówienia za cenę: 682.896,00 zł. brutto (Medcom) oraz 1.131.600,00 zł. brutto
(Odwołujący). Zamawiający oszacował wartość zamówienia na kwotę 1.200.000,00 zł.
(1.476.000,00 zł. brutto), co stanowi równowartość 287.432,03 euro i było poprzedzone
badaniem rynku dostawców ładowarek do ładowania autobusów elektrycznych. Zamawiający
zwracał się do potencjalnych podmiotów, jakie wskazał producent autobusów (Solaris) o
wskazanie, celem oszacowania wartości planowanego zamówienia, szczegółowych cen
jednostkowych ładowarek o parametrach odpowiadających planowanym do zakupu
ładowarek i ich ilości (8 sztuk). Zamawiający przedłożył pisma z 9.08.2016 r. skierowane do
APS Energia S.A, EC Enegineering Sp. z o.o., Ekoenergetyka - Polska Sp. z o.o.,
Energotronic – Polska Sp. z o.o., Enika Sp. z o.o., Medcom Sp. z o.o., Garo Polska Sp. z o.o.
oraz uzyskane odpowiedzi od: Medcom (cena budżetowa netto: 99.000,00 zł – za 8 szt.
ładowarek 100A i 269.000,00 – za 5 szt. ładowarek 300A, do których należy doliczyć koszt
stacji przyłączeniowej pantografu i słup podtrzymujący stację orientacyjnie wynoszący
odpowiednio 37.000 zł i 21.500 zł netto); Energotronic – Polska (1.120.000,00 zł netto – 8 szt.
stacji ładowania 90 kW i 1.575.000,00 zł netto – 5 szt. stacji ładowania 180 kW).
Odwołujący zwrócił się do Zamawiającego pismem z dnia 20.02.2017r., w którym
prezentował stwierdzone samodzielnie, po zapoznaniu się z treścią oferty Medcom,
podstawy do uznania, iż Wykonawca nie wykazał spełnienia warunków udziału w
postępowaniu (pkt 1) oraz zaoferował rażąco niską cenę, co powinno być przedmiotem
wyjaśnienia w trybie art. 90 ust. 1 Ustawy (pkt 2). W pkt 2 pisma Odwołujący szczegółowo
wskazał, jakie elementy oferty Medcom wymagają wyjaśnienia, jako mające wpływ na
wysokość ceny i oczekiwał od Zamawiającego zwrócenia się do Wykonawcy o podanie
rozbicia ceny na poszczególne składniki. W pkt 3 pisma zastrzegł, iż informacje zawarte w
przedmiotowym piśmie stanowią jego tajemnicę przedsiębiorstwa.
Zamawiający występując do Medcom pismem z dnia 02.02.2017 r. o wyjaśnienie kalkulacji
ceny, niższej o 53,73% od szacowanej wartości zamówienia, przywołał treść przepisu art. 90
ust. 1 i 1a Ustawy, bez wskazywania konkretnych informacji odnoszących się do przedmiotu
zamówienia. Następnie, pismem z dnia 21.02.2017 r. zwróciła się ponownie o udzielenie
precyzyjnych wyjaśnień, prezentując elementy oferty, na jakie wskazał Odwołujący w piśmie
z 20.02.2017 r.
Medcom składał wyjaśnienia odpowiednio w piśmie z 13.02.2017 r. i 27.02.2017 r.,
zastrzegając informacje w nich zawarte jako tajemnica przedsiębiorstwa. Zamawiający,
zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 10.04.2017 r. (sygn.. akt KIO 478/17 i KIO 503/17), odtajnił
wyjaśnienia w całości.
W wyjaśnieniach z dnia 13 lutego 2017 r. Medcom prezentował ogólne informacje, w których
odnosił się do wykładni przepisu art. 90 ust. 1 Ustawy, a także odnosił się do jego pozycji na
rynku jako producenta energoelektroniki (tj. doświadczenia, kadry pracowniczej), zaplecza
technicznego (w tym działu badawczo-rozwojowego, know-how). Jako wyjaśnienia
szczegółowe prezentował czynniki wraz z ich krótkim omówieniem: kompleksowa produkcja
ładowarek (pozwala obniżyć koszty o co najmniej 5%), sposób ustalania marży (uzależniona
od średniorocznej wartości realizowanych kontraktów), sposób zarządzania spółką (normy
jakościowe, optymalizacja zatrudnienia, pozwalające obniżyć koszty o co najmniej 2%),
potencjał własny (kadra licząca ok. 230 osób, w tym konstruktorzy i projektanci, przez co nie
ma potrzeby zlecania prac na zewnątrz, a co pozwala obniżyć koszty o co najmniej 20%),
korzystne warunki od dostawców i kontrahentów (polityka wobec dostawców i
podwykonawców pozwala na utrzymanie stałych upustów cenowych i rabatów, które
obniżają koszty zakupu produktów i półproduktów nawet do 25%; logistyka, a także pozycja
na rynku największego polskiego odbiorcy elementów energoelektronicznych takich jak
kondensatory polipropylenowe oraz tranzystory IGBT, łącznie wpływające na obniżenie ceny
w postępowaniu o co najmniej 15%).
W wyjaśnieniach z 27 lutego 2017 r. prezentował informacje odnosząc się do elementów
wskazanych w zapytaniu Zamawiającego z 21.02.2017 r. w dwóch tabelach nr 1 (dotyczące
pkt 1 ppkt a-i pisma Zamawiającego) oraz tabela nr 2 (dotyczące pkt 1-17 pisma
Zamawiającego). Zachowując tą samą systematykę Odwołujący prezentował argumentację
własną w odwołaniu oraz na rozprawie, odnosząc się do poszczególnych elementów z obu
tabel stanowiących wyjaśnienie elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny.
Dalszą argumentację stron oraz uczestnika postępowania uwzględniono przy omówieniu
poszczególnych elementów oferty, które były przedmiotem zarzutów.
Uwzględniając powyższe Izba zważyła.
Odwołanie podlega oddaleniu w całości.
Zarzuty kierowane wobec czynności Zamawiającego związane są z oceną wyjaśnień
złożonych przez Medcom w trybie art. 90 ust. 1 Ustawy, z których wynikać mają podstawy do
uznania oferty wybranej za niezgodną z treścią siwz oraz zawierającą rażąco niską cenę.
Ad. Tabela nr 1 wyjaśnień z 27.02.2017 r.
Pkt 1 lit. a - mechanizm komunikacji stanowić ma element oferty, który świadczy o braku
zgodności z pkt 3.3.7 siwz oraz potwierdza zarzut rażąco niskiej ceny.
Zgodnie z pkt 3.1.3.2 (wymagane parametry techniczne) Zamawiający określił interfejs
komunikacyjny – komunikacja CAN Low Speed – 1 przewodowa, realizowana po pinie PP.
Zamawiający opisał w siwz wymagania dotyczące spełniania norm, w tym normy PN-EN
61851-24 – system przewodowego ładowania pojazdów elektrycznych – część 24: cyfrowe
przesyłanie danych pomiędzy stacją prądu stałego ładowania elektrycznych pojazdów
drogowych i pojazdem elektrycznym w celu kontroli ładowania prądem stałym (pkt 3.3.7
siwz). Strony w ten sam sposób rozumiały wymagany parametr techniczny – komunikację
CAN Low Speed, jako komunikację nienormalizowaną, tj. nie objętą normą PN-EN 61851-24,
która opisuje dwa protokoły komunikacji: CAN (hight Speer) - używana w samochodach
osobowych lub lekkich ciężarowych o napięciu pracy do 500 V d.c. oraz PLC. Ponieważ
Zamawiający w pkt 3.1.3.2 siwz wskazał napięcie ładowania przedziałem 500-800 V,
koniecznym w ocenie Odwołującego, było zastosowanie rozwiązania wykorzystującego
protokół PLC, tak aby oferta odpowiadała wymaganiom normy PN-EN 61851-24. W jego
ocenie, zastosowanie komunikacji Can Low Speed, nienormalizowanej prowadziło do tego,że należało przyjąć rozwiązanie, które wykorzystuje oba protokoły komunikacji tj. Can Low
Speed oraz protokół zgodny z PN-EN tj. PLC.
Zamawiający natomiast odmiennie rozumiał zapisy siwz, uznawał bowiem, iż parametry
techniczne (komunikacja CAN Low Speed) mają pierwszeństwo, a wskazanie w siwz na
wymóg spełniania normy PN-EN ma charakter pomocniczy. O zgodności oferty Medcomświadczyć ma również odpowiedź na pytanie nr 3 z 20.01.2017 r., w której Zamawiający
potwierdził, iż wszystkie pojazdy (autobusy) będą poprawnie pracować w oparciu o protokół
CAN Low Speed i jest to rozwiązanie wystarczające. Zdaniem Zamawiającego nie było
obowiązku zaoferowania rozwiązania, które uwzględniałoby dwa niezależne protokoły (CAN
Low Speed i PLC). Zamawiający na rozprawie przedłożył korespondencję, jaką prowadził z
producentem autobusów (Solaris), w której określone zostały parametry ładowania baterii,
m.in. komunikacji CAN Low Speed – 1przewodowa realizowana po pinie PP.
Odwołujący wnosił o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność braku
zgodności oferty Medcom z siwz. Izba nie uwzględniła wniosku Odwołującego, gdyż teza,
której dotyczyć miałaby opinia nie była przydatna do rozstrzygnięcia o zgodności oferty
Medcom z siwz. Odwołujący wiązał bowiem skutek niezgodności oferty swiz z koniecznością
jednoczesnego zapewnienia protokołu CAN Low Speed oraz protokołu PLC, co nie było
zasadniczo spornym w sprawie, gdyż Medcom zaoferował wyłącznie komunikację z
wykorzystaniem protokołu CAN Low Speed. Przeprowadzenie tego dowodu zmierzałoby
zatem do przewlekłości postępowania, a dodatkowo ocena biegłego nie przesądzałaby o
potrzebie uznania oferty Medcom za niezgodną z siwz.
W ocenie Izby, zasadniczym dla rozstrzygnięcia było odniesienie się do zapisów siwz,
których prawidłowa interpretacja była konieczna dla oceny oferty Medcom. Izba uznała, iż
rozwiązanie, które wykorzystuje komunikację wyłącznie po protokole CAN Low Speed,
spełnia warunki techniczne, co oznacza, że oferta jest zgodna z siwz. Skoro Zamawiający
opisał w siwz wprost rozwiązanie nieznormalizowane, to odwoływanie się w tym zakresie do
normy PN-EN 61851-24, musiało prowadzić by do sprzeczności zapisów siwz., które należy
interpretować całościowo jako spójne i pozwalające na zaoferowanie rozwiązania, które
będzie pozwalało na komunikację z pojazdami Solaris. Mając na uwadze jednoznaczną
odpowiedź na pytanie nr 3 z 20.01.2017 r., próba odmiennej wykładni zapisów siwz,
prezentowana wyłącznie na potrzeby postępowania odwoławczego, nie mogła być uznana
za skuteczną i przekonującą. Opisane w pkt 3.1.3.2 siwz parametry techniczne były
jednoznaczne w opisie protokołu komunikacji CAN Low Speed i czyniły argumentację
Odwołującego zmierzającą do nadania im odmiennego znaczenia, bezzasadną. Gdyby
bowiem intencją Zamawiającego było zapewnienie komunikacji równocześnie po dwóch
niezależnych protokołach, to taką odpowiedź udzieliłby w piśmie z 20.01.2017 r. Samo
odesłanie do normy PN-EN, która zawiera szereg wytycznych, bez sprecyzowania, któremu
z nich należy dać pierwszeństwo przed jednoznacznymi zapisami siwz, wskazującymi na
istotne dla Zamawiającego cechy rozwiązania dedykowanego do zakupionych już
autobusów, nie mogło skutecznie modyfikować parametru technicznego.
W świetle powyższego zarzut niezgodności oferty Medcom z siwz oparty na tej podstawie
faktycznej nie zasługiwał na uwzględnienie.
Odwołujący dodatkowo wskazywał na brak uwzględnienia kosztu modułu do komunikacji
PLC, wymaganego zgodnie z normą PN-EN. Izba mając na uwadze wykładnię siwz
prezentowaną powyżej uznała, iż okoliczność ta nie wpływa na ocenę oferty, gdyż protokół
PLC nie będzie wykorzystywany w rozwiązaniu Medcom, a tym samym nie ma potrzeby
badania wysokości kosztu zakupu modułu, którego Odwołujący nie potrafił jednoznacznie
określić (w odwołaniu wskazywał na kwotę 1.000 zł, by następnie na rozprawie podnosić ten
koszt do wysokości 8.000 zł). Izba pominęła tą okoliczność, jako nieistotną dla oceny oferty
Medcom.
Pkt 1 lit. b – monitor rezystancji izolacji isoEV425+AGH420 – w ocenie Odwołującego koszt
zakupu wskazany w wyjaśnieniach w wysokości 1450 zł/sztuka jest nierynkowy, a ponadto
konieczne było uwzględnienie elementów koniecznych do użycia: ogranicznik przepięć oraz
diod z radiatorem (2 szt.).
W wyjaśnieniach Medcom wskazało dla tej pozycji koszty na poziomie 1450 zł x 2 szt. dla
monitora rezystancji izolacji isoEV425+AGH420 lub inny równoważny. Proponowane
rozwiązanie ma być zgodne z normą PN-EN 61851-1 (wymagania ogólne) i PN-EN 61851-
23 – System przewodowego ładowania pojazdów elektrycznych – część 23: Stacja
ładowania pojazdów elektrycznych prądu stałego, co było opisane w siwz w pkt 3.2.3 i 3.2.6
przez wskazanie na normy i specyfikacje.
Odwołujący przedstawił jako dowód ofertę jedynego na Polskę przedstawiciela producenta
monitora Bender na kwotę nie mniejszą niż 400 euro (po przeliczeniu wg średniego kursu
4,25 stanowi równoważność 1700 zł.). Ponadto załączył tłumaczenie normy PN-EN 61851-
23, str. 21 i 25 (pkt 11.4.101 oraz pkt 101.1.5), z których wynika konieczność zastosowania
urządzeń ochrony przed niekontrolowanym odwrotnym przepływem mocy z pojazdu oraz
zmniejszenia przepięcia do pojazdu elektrycznego do znamionowego impulsu napięciowego
o wartości 2 500 V.
Przystępujący (Medcom) w piśmie procesowym wyjaśniał, iż zaoferuje produkt własnej
produkcji, którego koszty są znacznie niższe i określa je na poziomie 400, 500 zł.
Odnosząc się do tej podstawy zarzutu należy zauważyć, iż przywołane normy PN-EN nie
precyzują konkretnych rozwiązań, stąd wiedza Odwołującego o możliwych do zastosowania
rozwiązaniach stanowić miała jedyne źródło dowodu potwierdzającego niezgodność oferty
Medcom z siwz. Oceniając argumentację stron Izba miała na uwadze treść wyjaśnień, w
których Wykonawca wskazał obok produktu opisanego oznaczeniem producenta na
rozwiązanie równoważne (własne), jak również cel złożonych wyjaśnień, jakim było
wykazanie Zamawiającemu, iż cena zaoferowana za przedmiot zamówienia (ładowarki) jest
rynkowa. Wskazanie na wartości poszczególnych elementów przyjętych do kalkulacji ceny,
nie stanowiło szczegółowego opisu rozwiązania, a zostało podyktowane zakresem
wezwania, który wynikał z wcześniejszego pisma Odwołującego. Zamawiający w żadnym
momencie (również w ofercie) nie oczekiwał podania nazw poszczególnych komponentów w
celu oceny zgodności oferty z siwz, stąd Izba uznała, iż nie można pomijać kontekstu w
jakim informacje zostały wskazane w wyjaśnieniach. Odwołujący próbował nadać
wyjaśnieniom inne znaczenie, z pominięciem zakresu wezwania Zamawiającego, który nie
oczekiwał przedstawienia szczegółów technicznych oferowanego rozwiązania na wzór
kosztorysowego,
szczegółowego
wymienienia
wszystkich
elementów/komponentów
potrzebnych do wykonania przedmiotu dostawy i ich szczegółowej wyceny. Brak informacji o
wszystkich technicznych urządzeniach, nie mógł zatem stanowić podstawy do uznania, iż
oferta nie obejmuje całości przedmiotu zamówienia, a taki wniosek formułował Odwołujący w
odniesieniu do kosztów urządzeń. Wykonawca składał wyłącznie informacje związane z
podstawą kalkulacji, która przyjmując, iż dostarczony element zostanie wyprodukowany
przez Medcom, była wiarygodna. Odwołujący przedstawiając ofertę przedstawiciela
producenta innego urządzenia pominął możliwość, jaką posiada Wykonawca będący
producentem urządzeń oferowanych w tym postępowaniu, czyli skorzystania z własnych
rozwiązań. Nawet jeżeli w wyjaśnieniach pojawiła się informacja o innym produkcie, to
wskazanie na inne rozwiązanie równoważne również zostało zamieszczone i nie powinno
być pomijane, szczególnie jeżeli zamierza się wyciągać dalej idące wnioski, niż te związane
z ustaleniem, czy cena oferty nie jest rażąco niska.
W świetle powyższego Izba uznała, iż zarzut niezgodności oferty Medcom oraz rażąco
niskiej ceny oparty na tej podstawie nie zasługiwał na uwzględnienie.
Ad 1lit. c – styczniki – brak uwzględnienia kosztu dodatkowego stycznika stanowić ma
podstawę do stwierdzenia zaniżenia kosztów o min. 1450 zł oraz dowodzić niezgodności
oferty z siwz. Według wiedzy Odwołującego należało zastosować dwa styczniki, tak aby
rozwiązanie było zgodne z normą PN-EN 61851-23 (pkt 101.1.5).
Izba uznała, iż wyjaśnienia w tym zakresie miały na celu wykazanie, iż oferta zawiera koszty
związane z posiadaniem przez urządzenia ładujące dwóch wyjść z możliwością
równoczesnego ładowania dwóch autobusów (moc do 40 kW każdy) lub jednego (moc do 85
kW), co zostało wskazane jako parametr techniczny w pkt 3.1.3.2 siwz. Medcom wskazał, iż
zastosuje rozwiązanie przez instalację dwóch złącz CCS Typ 2, stycznika, sterowania i
modułów komunikacyjnych z ppkt A. Koszt całkowity przedstawiono ppkt A, ppkt D + koszt
stycznika 1450 zł.
Odwołujący wnioskował z tego opisu, iż rozwiązanie zakłada użycie jednego stycznika, co
będzie stwarzało zagrożenie porażenia prądem, a do zapewnienia bezpiecznych warunków
w trakcie ładowania autobusu konieczne byłoby zastosowanie 3 styczników do
jednoczesnego ładowania 2 autobusów. Na pytanie Przewodniczącej o wskazanie w jaki
sposób jego twierdzenie o konieczności zastosowania 3 styczników dla zapewnienia
jednoczesnego ładowania 2 autobusów należy odnieść do wymagania SIWZ, zacytowanego
w tabeli zdanie 1, w którym mowa jest o wyposażeniu ładowarki w 2 wyjścia z możliwością
równoczesnego ładowania 2 autobusów do 40 KW lub 1 do 85 KW wskazał, iż zawiera ono
łączną alternatywę czyli „lub” użyte w opisie oznacza „i”.
Medcom na rozprawie przedłożył schemat poglądowy z zaznaczonym stycznikiem S1
(dwubiegunowy), który służyć ma zapewnieniu jednoczesnej pracy 2 modułów, czyli
ładowania jednego autobusu mocą 80 kW. Na schemacie zaznaczono także dwa styczniki
(po jednym w każdym module) na wyjściu, których koszt miał być uwzględniony w kosztach
materiałów (tabela nr 2 poz. 1).
Izba oddaliła w tym zakresie odwołanie, gdyż wnioski o braku uwzględnienia kosztów
dodatkowych styczników, jakie formułował Odwołujący nie miały oparcia w zgromadzonym
materiale dowodowym. Przede wszystkim, wyjaśnienia dotyczące tego elementu nie miały
na celu wykazania ilości styczników, ale potwierdzenie, iż rozwiązanie oferowane będzie
umożliwiało jednoczesne ładowanie dwóch pojazdów, zgodnie z wymaganiami siwz i temu
służyło wskazanie na stycznik (S1). Brak precyzyjnej informacji o budowie obwodu, nie mógł
w tej sytuacji prowadzić do negatywnych wniosków, gdyż Wykonawca nie był zobowiązany,
ani w ofercie, ani w wyjaśnieniach opisywać szczegółowo rozwiązania. Ponadto, wyjaśnienia
jakie złożył Medcom na rozprawie były spójne i przekonujące do tego, aby przyjąć, iż
informacja o jednym styczniku dotyczyła stycznika dwubiegunowego, który pozwala osiągnąć
funkcjonalność oczekiwaną przez Zamawiającego, tj. ładowania mocą 80 kW.
Ad. 1 lit d – złącze PHOENIX EV-T2M4CC – ma wskazywać na niezgodność z siwz, gdyż
nie zapewnia możliwości ładowania dwóch autobusów jednocześnie (pkt 3.1.3.3 siwz), a
zatasowany kabel 6m jest za krótki.
W wyjaśnieniach wskazano na zastosowanie złącza PHOENIX EV-T2M4CC DC125A-6,
OM50ESBKOO w ilości dwóch sztuk, (koszt około 2.580 zł x 2 sztuki). Odwołujący nie
zgłaszał zastrzeżeń, co do wysokości kosztów przyjętych dla tej pozycji.
Oddalając odwołanie w tym zakresie Izba uznała, iż podstawa zarzutu wynika z dowolnej
interpretacji wyjaśnień, które nie służyły szczegółowemu opisowi rozwiązania, ale wykazaniu
kosztów, których wysokość przyjęta do kalkulacji nie była przez Odwołującego
kwestionowana. Odwołujący pominął przede wszystkim informację o ilości złączy, które
zostały uwzględnione w kalkulacji, tj. 2 sztuk, co czyniło jego argumentację wybiórczą i
nieprzekonującą. Długość kabla, jako nowa okoliczność, nie wskazana wcześniej w
odwołaniu, stanowiła o rozszerzeniu podstawy zarzutu i na podstawie art. 192 ust.7 Ustawy
została przez Izbę pominięta. W świetle powyższego odwołanie w tym zakresie nie zostało
uwzględnione.
Ad. 1 lit. e – oprogramowanie produkcji Medcom – Odwołujący kwestionuje koszt przyjęty w
kalkulacji, jako nierynkowy (1500 zł dla jednej ładowarki). Zarówno w odwołaniu jak i w
piśmie procesowym odnosił się do pracochłonności, która generuje wysokie koszty
wytworzenia oprogramowania, na które składają się koszty pracy programisty. Złożona na
rozprawie oferta firmy zewnętrznej prezentować ma rzeczywiste koszty wytworzenia
produktu, dla którego szacowana ilość roboczogodzin wynosić ma 700. Dodatkowo
Odwołujący przedłożył ofertę Medcom złożoną w postępowaniu dla MPK Kraków z ceną
przekraczającą 190.000,00 zł za system zarządzania stanowiskami ładowania. Własne
koszty Odwołujący oszacował przyjmując 500 roboczogodzin przy potrzebie stworzenia od
początku oprogramowania. Wskazywał przy tym, iż mając własne oprogramowanie można
ograniczyć koszty, co sam uwzględnił. Zakłada, iż Przystępujący, który zaoferował w innym
postępowaniu dostawę oprogramowania za kwotę 191 800 zł mógł ograniczyć koszty, do
poziomu nie niższego, niż dla ilości 350 godzin (zaglądając, że na potrzeby tego
postępowania oprogramowanie wymagać będzie połowę mniej funkcjonalności), co
generowałoby koszt na poziomie 105 000 tj. ok 13 000 za ładowarkę. Na pytanie o
wskazanie w jakiej wysokości sam skalkulował koszt oprogramowania, wskazał na poziom
odpowiadający ok 136 godzinom potrzebnych na dostosowanie oprogramowania.
Przystępujący na rozprawie wyjaśnił, iż kalkulując koszty oprogramowania, podobnie jak
Odwołujący założył możliwość dostosowania posiadanego oprogramowania, szacując
pracochłonność na poziomie 40 godzin, tj. 12.000 zł dla 8 ładowarek.
Oddalając odwołanie w tym zakresie Izba uznała, iż przedłożona oferta podmiotu
zewnętrznego nie jest dowodem, który miałby znaczenie, gdyż nie pozwala ocenić w jaki
sposób koszty oprogramowania kształtowałyby się zakładając jedynie potrzebę
dostosowania posiadanego produktu, a nie jego zakup, jako gotowego produktu od podmiotu
zewnętrznego. Izba uznała, iż zasadniczo koszt wskazany przez Medcom jest wiarygodny,
co wynika pośrednio z wyjaśnień samego Odwołującego, który podobnie oszacował koszt
dostosowania oprogramowania na poziomie 13.000 zł za ładowarkę. Ponieważ Odwołujący
nie przedstawił żadnego logicznego uzasadnienia dlaczego koszt ten należy powiększyć
przez ilość zamawianych ładowarek, Izba uznała, iż szacunek przystępującego na poziomie
12.000 zł dla 8 ładowarek, jest wiarygodny. Skoro zasadniczo oprogramowanie jest jedno
wspólne dla wszystkich zamawianych sztuk ładowarek, to koszty dostosowania
oprogramowania należy podzielić na ilość dostarczanych ładowarek, a nie go sztucznie
podwyższać. Ponieważ Przystępujący jest producentem oprogramowania, nie musi
zakupywać większej ilości licencji, a jego realne koszty związane są z pracami programisty,
który dostosuje użytkowane dotychczas oprogramowanie, na co wskazywał sam
Odwołujący. W ocenie Izby, koszty wyliczane przez Odwołującego na poziomie raz 10.000
zł/sztuka, a raz 13.000 zł/sztuka, nie przystają do oferty Medcom, jak i jego własnej. Na
pytanie o wskazanie kosztów jakie sam przyjął dla tej pozycji odniósł się wyłącznie do liczby
roboczogodzin, jakich wymagać będzie dostosowanie oprogramowania, o ponad połowę
mniejszą, tj. 136 rbh, od ilości godzin, jakie powinien uwzględnić Medcom przy pracach
dostosowawczych (350 rbh). Jednocześnie w żaden sposób nie wyjaśnił przyczyn dla tak
znaczącej różnicy pracochłonności w pracach przystosowawczych. Takie niejednoznaczne
deklaracje Odwołującego nie mogły mieć znaczenia, a brak spójności oświadczeń
składanych w odwołaniu i później na rozprawia, co do ustalenia poziomu kosztów, czynił
argumentację wybiórczą i nieprzekonującą. Izba przyjęła zatem, iż ilość godzin założona
przez Medcom, tj. 40 roboczogodzin ma pozwolić na przygotowanie oprogramowania na
potrzeby tego zamówienia. Przy braku dowodu przeciwnego Izba oddaliła odwołanie w tym
zakresie.
Ad. 1 lit. f – pomiar energii – Odwołujący kwestionuje koszt ustalony przez Medcom w
wysokości 860 zł, bez dalszej argumentacji. Jedyne na co wskazał to brak odpowiedzi na
wątpliwość Zamawiającego, jakiej dał wyraz w wezwaniu z 21.02.2017 r., gdyż odpowiedź
zawiera się wyłącznie w stwierdzeniu, iż ładowarka zostanie wyposażona w pomiar. Na
rozprawie podtrzymał stanowisko wyrażone w odwołaniu.
Zamawiający wzywając Medcom wskazał, iż oczekuje precyzyjnych informacji dotyczących
wyposażenia ładowarek w przyrządy pomiarowe (liczniki energii służące do pomiaru
pobranej energii elektrycznej podczas procesu ładowania, zarówno przez autobus, jak i
stacje ładowania – wymaganie siwz 3.1.2.2. i odpowiedź Zamawiającego na pytanie 5 z dnia
20.01.2017 r.).
W wyjaśnieniach Medcom wskazał, iż ładowarka wyposażona jest w pomiar energii:
pobranej energii przez ładowarkę i dostarczonej energii do autobusu. Koszt wskazując na
poziomie 860,00 zł.
Oddalając odwołanie w tym zakresie Izba uznała, iż Odwołujący nie wykazał zasadności
zarzutu braku właściwego oszacowania kosztów ograniczając swoje stanowisko do samego
zaprzeczenia poprawności wskazanych w wyjaśnieniach Medcom kosztów. Opieranie
wyłącznie na takim zaprzeczeniu zarzutu nie mogło odnieść zamierzonego skutku. Z drugiej
strony Medcom na rozprawie przedstawił ofertę na licznik legalizowany, którego koszty
zakupu są niższe niż wskazane w wyjaśnieniach. Izba w tym stanie rzeczy nie miała podstaw
do uznania, iż koszty przyjęte do kalkulacji nie pokrywały realnych kosztów, jaki ponosić
miałby wykonawca realizując przedmiot zamówienia.
Ad. 1 lit. g – rozmiary obudów – Odwołujący wskazywał na brak uwzględnienia kosztów
dostosowania obudowy do niestandardowych wymiarów określonych przez Zamawiającego.
Podany koszt 3.850,00 zł stanowić ma wyłącznie koszt produkcji samej obudowy bez
kosztów zaprojektowania i przetestowania niestandardowej obudowy dostosowanej do
wymagań z pkt 3.1.3.3 siwz. Zdaniem
Odwołującego, dostosowania
wymagać
będzie
obudowa przede wszystkim poprzez zapewnienie 2 wyjść, dostosowanie wymiarów oraz
paneli operatorskich do wymagań Zamawiającego, których koszty oszacował Odwołujący na
poziomie 4 tyś zł netto dla 8 sztuk ładowarek tj. 500 zł netto za sztukę w oparciu o założoną
pracochłonność. Łącznie 40 godzin dla działów konstruktorskich i technologicznych i cenie
netto za godzinę 100 zł. Odwołujący na rozprawie przedłożył fragment karty katalogowej
(załącznik nr 7), prezentującej standardowe obudowy Medcom, które wymagać będą
dostosowania z uwagi na ich nieodpowiednie wymiary i ilości złączy. Odwołujący zapoznał
się z produktem na targach i stąd stwierdza, że nie spełniają one wymagań Zamawiającego.
Zamawiający w wezwaniu z 21.02.2017 r. oczekiwał potwierdzenia uwzględnienia potrzeby
dostosowania obudów ładowarek do jego wymagań, w szczególności w odniesieniu do
ochrony przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi (wymagania 3.1.3.3. siwz).
Medcom w wyjaśnieniach wskazał na autorskie wykonanie Medcomu/ 30 letnie
doświadczenie w produkcji urządzeń. Standardowe obudowy produkcji MEDCOM nie
wymagają „dostosowania” aby spełniać wymagania Zamawiającego zgodnie z pkt 3.1.3.3.
Ochrona przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi zostanie zapewniona przez
obudowę. Przyjął koszty w wysokości 3850,00 zł.
Oddalając odwołanie w tym zakresie Izba uznała, iż podstawę zarzutu Odwołujący opierał na
własnym przekonaniu o braku możliwości zaoferowania obudowy dostępnej w ofercie
Medcom, spełniającej wymagania Zamawiającego, bez konieczności poniesienia
dodatkowych nakładów finansowych. Twierdzenia te jako gołosłowne nie mogły podważać
wyjaśnień producenta, który posiada pełną wiedzę o skali kosztów, jakie ponosi. Słusznie
Medcom zwrócił uwagę na pytanie Zamawiającego, który oczekiwał konkretnej informacji o
ochronie przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi. Pytanie nie wskazywało wprost na
konieczność potwierdzenia rozmiarów obudów, a zatem brak szczegółowej informacji o
parametrach zewnętrznych nie mógł obciążać Medcom negatywnymi konsekwencjami, na
jakie wskazywał Odwołujący, czyli uznania, iż wyjaśnienia nie potwierdzały wysokości
kosztów dostosowania rozmiaru obudowy.
Ad. 1 lit. h – zabezpieczenie ładowarek przed dostępem osób nieuprawnionych. Odwołujący
wyliczył koszt kluczyków dla 100 kierowców na poziomie 2.000 zł. Ponadto, kwestionował
aby samo wskazanie na panel operatorski było wystarczające do stwierdzenia, iż będzie on
pełnił rolę zabezpieczenia i nie będzie generowało żadnych dodatkowych kosztów. W ocenie
Odwołującego wyjaśnienia w tabeli nr 1 powinny zawierać wszystkie urządzenia –
podzespoły, wśród których nie wymieniono panelu operatorskiego.
Medcom opisał w wyjaśnieniach dwa rozwiązania: 1. Odblokowanie po wpisaniu pinu. Koszt
0 zł – ładowarka standardowo jest wyposażona w panel operatorski z wyświetlaczem i
klawiszami; 2. Stacyjka. Koszt 50 zł + kluczyki. Łącznie koszty dla zabezpieczenia jednej
ładowarki określił na poziomie 150 zł.
Izba oddaliła odwołanie w tym zakresie, gdyż wyliczony przez Odwołującego koszt
kluczyków stanowił jego indywidualną kalkulację przyjętą dla 100 kierowców, co nie odnosiło
się do warunku 3.1.3.3. siwz. Zamawiający nie wskazał w siwz potrzeby dostarczenia
konkretnej ilości kluczyków. Opisał jedynie jako wymagane zabezpieczenie przed dostępem
osób nieuprawnionych: na zewnątrz obudowy ładowarki należy zamontować urządzenie
ograniczające dostęp do uruchomienia ładowarki przez osoby nieuprawnione. Zalecane
rozwiązanie to dostęp do ładowarki po uprzednim wpisaniu kodu PIN lub użyciu żetonu
transporderowego (równolegle identyfikującego użytkownika) lub „stacyjka” na klucz
patentowy lub też inne skuteczne i pewne rozwiązanie techniczne przewidziane do
intensywnej eksploatacji. W przypadku gdy zabezpieczeniem tym będzie ww. żeton lub
stacyjka na kluczyk to wymagane będzie od Wykonawcy dostarczenie (na koszt
Wykonawcy) niezbędnej ilości tych kluczy lub żetonów dla kierowców Zamawiającego i
personelu technicznego. Jak wynika z przywołanych postanowień siwz, Zamawiający nie
narzucił konkretnego rozwiązania pozostawiając wykonawcy możliwość zastosowania
różnych skutecznych zabezpieczeń. Zaproponowane dwa rozwiązania Medcom generują
koszty ustalone przez tego Wykonawcę, przeciwko którym Odwołujący prezentował własne
wyliczenie oparte na wybranym swobodnie składniku, tj. potrzebnej ilości kluczyków. Przy
braku wiążących wytycznych Zamawiającego, co do ilości kluczyków, nie było podstaw do
przyjmowania niekorzystnej dla Medcom podstawy kalkulacji kosztów. W związku z
powyższym odwołanie nie mogło być uwzględnione.
W dalszej części, zastrzeżenia Odwołującego wynikają z analizy wyjaśnień prezentowanych
w tabeli nr 2 – w części pokrywających się z tabelą nr 1, ale w innym ujęciu, tj. poprzez
rozbicie ceny na poszczególne rodzaje kosztów. Zasadniczo, argumentacja prezentowana
powyżej zachowuje aktualność również w odniesieniu do argumentów Odwołującego
podnoszonych w kontekście składowych kosztów ujętych w tabeli nr 2. Uzupełniająco Izba
wskazuje, iż Odwołujący nie kwestionował kalkulacji ujętej w pozycji nr 1 – koszty materiałów
energoelektroniki (31.195,87 zł.), której to pozycji Medcom przypisuje istotny udział w
kosztach, jako stanowiących prawie połowę kosztów całej ładowarki. Odwołujący
kwestionował koszty poszczególnych urządzeń - podzespołów wchodzących w skład
produktu końcowego (poz. nr 2) – 17.440,72 zł. W odwołaniu oszacował koszt dodatkowych
elementów, których nie dotyczyły pytania Zamawiającego, a które są niezbędne do
wykonania przedmiotu zamówienia: zabezpieczenia wejściowe (rozłącznik+wkładki
bezpiecznikowe); stycznik mocy; gniazdo odkładcze Combo; wyłączniki nadprądowe i
różnicowo-prądowe osprzętu pomocniczego; zasilacze DC osprzętu dodatkowego; moduł
komunikacyjny z systemem; switch 4portowy; przetwornik temperatury wtyku ładowania;
szyny miedziane, okablowanie, złącza i tuleje, normalla; materiały montażowe do podłoża.
Łączną wartość tych elementów ustalił na kwotę ponad 3000 zł.
Należy zauważyć, iż Zamawiający wzywając Medcom do wyjaśnień nie wymagał podania
szczegółowego wyliczenia urządzeń-podzespołów, a jedynie wskazania kosztów w ujęciu
uwzględniającym sugestie Odwołującego skierowaną do Zamawiającego w piśmie z
20.02.2017 r.
Medcom w poz. nr 2 wskazał koszty podzespołów z tabeli nr 1 oraz podzespoły stosowane
wyłącznie w ładowarkach do pojazdów elektrycznych. Na rozprawie wyjaśnił, iż w pozycji 2
tabeli nr 2 zostały ujęte koszty elementów uwzględnionych w tabeli nr 1, czyli tych urządzeń-
podzespołów, których dotyczyły pytania Zamawiającego wprost. Pozostałe koszty, jak koszty
materiałów do ich wytworzenia, uwzględnił w pozycji nr 1 tabeli nr 2.
Odnosząc się do tej argumentacji, ponownie należy zauważyć, iż wyjaśnienia w zakresie
rażąco niskiej ceny miały na celu wskazanie sposobu kalkulacji ceny przez odniesienie się
między innymi do tych elementów, które Zamawiający sprecyzował w wezwaniu. Odwołujący
próbował natomiast nadać tym wyjaśnieniom inne znaczenie, jako szczegółowego opisu
rozwiązań, ze wskazaniem na elementy komponentów, użytych materiałów, co nie było
konieczne na etapie składania oferty. Wyjaśnień nie można inaczej oceniać, niż wynikało to z
wezwania Zamawiającego, który szczegółowo odnosił się do istotnych elementów
przedmiotu zamówienia, oczekując od Wykonawcy tylko w tym zakresie informacji, bezżądania przedstawienia opisu rozwiązania z podaniem ilości i wartości materiałów i urządzeń
– komponentów. W części argumentacja Odwołującego opierała się na błędnym założeniu,
jakoby wyjaśnienia stanowić miały kosztorysowe przedstawienie założeń z uwzględnieniem
ilości materiałów i pracochłonności, co do których brak było wytycznych w siwz. Cena jaką
oferowali wykonawcy miała charakter ryczałtowy, zatem podstawą wyceny ofert były
kalkulacje własne wykonawców, wynikające z ich indywidualnych założeń i sytuacji
faktycznej na rynku. Wyjaśnienia złożone przez Medcom w dwóch pismach odnosiły się
zarówno do ogólnej sytuacji producenta urządzeń i jego możliwości, jakie stwarza własne
zaplecze techniczne (m.in. laboratorium badawcze), jak i szczegółowych założeń
kosztowych, jakie przyjął do wyceny oferty. Ponieważ Odwołujący nie przedstawił
przekonujących dowodów, które podważałyby założenia kosztowe Medcom, Izba nie miała
podstaw do ich pominięcia i uznania za nieprawidłowe.
W świetle powyższego, Izba uznała, iż Zamawiający nie naruszył przepisów Ustawy
dokonując wyboru oferty Medcom, a tym samym odwołanie podlegało oddaleniu w całości.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz
art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 3 pkt 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.). Izba zaliczyła do
kosztów postępowania wpis uiszczony przez Odwołującego oraz koszty wynagrodzenia
pełnomocnika Zamawiającego, stwierdzone rachunkiem złożonym przed zamknięciem
rozprawy, ograniczone do wysokości określonej rozporządzeniem i obciążyła nimi
Odwołującego.
Przewodniczący: ……………………….
1 Oddala odwołanie
2.1 Kosztami postępowania obciąża Wykonawcę ENERGOTRONIC - POLSKA Sp. z o.o. z
siedzibą w Zielonej Górze i:
2.2 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15.000 zł 00 gr. (słownie:
piętnaście tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Wykonawcę ENERGOTRONIC-
POLSKA Sp. z o.o. z siedzibą w Zielonej Górze, tytułem wpisu od odwołania;
2.3 zasądza od Wykonawcy ENERGOTRONIC - POLSKA Sp. z o.o. z siedzibą w Zielonej
Górze na rzecz Zamawiającego – Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej Sp. z o.o. z
siedzibą w Jaworznie kwotę
3.600 zł. 00 gr. (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero
groszy) tytułem zwrotu kosztów strony poniesionych w związku z wynagrodzeniem
pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Katowicach.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. Akt: KIO 825/17
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu prowadzonym Zamawiającego – Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej
Sp. z o.o. z/s w Jaworznie w trybie przetargu nieograniczonego na dostawę 8 sztuk
ładowarek Plug-in dla potrzeb ładowania akumulatorów trakcyjnych zainstalowanych w
autobusach elektrycznych (nr ref. PKM/ZP/8/2016), ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym
Wspólnot Europejskich w dniu 31.12.2016 r., 2016/S 253-466837, Wykonawca Energotronic-
Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Zielonej Górze (dalej jako Odwołujący), wniósł w dniu 24
kwietnia 2017 r. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (sygn. akt KIO 825/17).
Odwołaniem objęto czynności badania i oceny ofert przeprowadzone ponownie, mające
stanowić wykonanie wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 10.04.2017 r., sygn. akt KIO
478/13 i KIO 503/17. Odwołujący zarzuca Zamawiającemu zaniechanie wykonania
nałożonych przez KIO obowiązków, również w zakresie dokonania ponownego badania i
oceny oferty Medcom, zaniechanie jej odrzucenia pomimo, że jej treść nie odpowiada treści
siwz i nosi ona znamiona rażąco niskiej ceny, co w konsekwencji doprowadziło do
ponownego wyboru tej oferty z naruszeniem przepisów Ustawy:
1) art. 185 ust. 7 i art. 197 ust. 1 Ustawy Pzp w zw. z art. 365 § 1 i art. 366 k.p.c.
poprzez zaniechanie wykonania w całości wyroku KIO z dnia 10.04.2017 r. (sygn..
akt KIO 478/17 i KIO 503/17), w tym w szczególności zaniechanie wykonania
nałożonych przez Izbą na Zamawiającego w uzasadnieniu ww. orzeczenia
obowiązków, również w zakresie dokonania ponownego badania i oceny ofert;
2) art. 90 ust. 1 – 3 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp poprzez nieprawidłowe dokonanie
ponownego badania i oceny oferty Medcom, w tym z pominięciem nałożonych przez
Izbę na Zamawiającego w uzasadnieniu wyroku KIO z 10.04.2017 r. (sygn.. akt KIO
478/17, KIO 503/17) obowiązków;
3) art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp poprzez zaniechanie w wyniku ponownego badania i oceny
ofert, odrzucenia oferty Medcom pomimo, że jej treść nie odpowiada treści siwz;
4) art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp w zw. z art. 90 ust. 1-3 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp
poprzez zaniechanie w wyniku dokonania ponownego badania i oceny ofert,
odrzucenia oferty Wykonawcy Medcom noszącej znamiona rażąco niskiej ceny,
5) art. 91 ust. 1 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp poprzez ponowne dokonanie wyboru
oferty najkorzystniejszej z naruszeniem obowiązujących przepisów;
6) inne wskazane w uzasadnieniu.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu unieważnienia
czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, nakazanie dokonania ponownej czynności
badania i oceny ofert, nakazanie odrzucenia oferty Medcom i dokonania ponownego wyboru
oferty najkorzystniejszej.
Odwołujący opisał przebieg postępowania, w tym okoliczności podnoszone w odwołaniu
rozpoznanym wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 10.04.2017 r. w sprawach
połączonych o sygn. akt KIO 478/17 i KIO 503/17, ze wskazaniem na rozstrzygnięcie Izby,
która nakazała unieważnić wybór oferty najkorzystniejszej, odtajnić wyjaśnienia wybranego
Wykonawcy (Medcom) i dokonać ponownej oceny ofert i dokonać wyboru oferty
najkorzystniejszej (sygn. akt KIO 478/17).
Wykonując wyrok Izby, zdaniem Odwołującego, Zamawiający ograniczył się jedynie do
dokonania czynności unieważnienia wyboru oferty najkorzystniejszej i odtajnienia wyjaśnień
Medcom z dnia 13.02.2017 r. i 21.02.2017 r., a następnie dokonał wyboru ponownie oferty
najkorzystniejszej, co nastąpiło w dniu 14.04.2017 r. – jeszcze przed otrzymaniem orzeczenia
KIO wraz z uzasadnieniem. Zamawiający nie dokonał ponownie czynności oceny ofert,
czemu dał wyraz wprost w treści informacji z 14.04.2017 r. oraz protokole postępowania.
Zamawiający nie uwzględnił okoliczności wskazanych przez Izbę w uzasadnieniu, w
szczególności w zakresie dotyczącym wyjaśnienia rażąco niskiej ceny.
Zarzut rażąco niskiej ceny nie był przedmiotem rozstrzygnięcia Izby w ramach postępowania
toczącego się pod sygnaturą akt KIO 478/17, albowiem pomimo podniesienia takowego
zarzutu przez Odwołującego Izba stwierdziła, iż nie będzie go rozpoznawać z uwagi na jego
przedwczesność z tej przyczyny, iż Odwołującemu nie była znana treść wyjaśnień Medcom,
zastrzeżonych jako tajemnica przedsiębiorstwa. Odwołujący dopiero w dniu 18.04.2017 r.
mógł zapoznać się z pełną treścią wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny złożonych w
pismach z dnia 13.02.2017 r. oraz 21.02.2017 r. Ich analiza wskazywać ma na ogólny
charakter informacji związanych z sytuacją faktyczną przedsiębiorcy, jego zapleczem
technicznym i technologicznym, które nie wskazują na żadne konkretne argumenty, tudzież
dowody uzasadniające obniżenie ceny ofertowej. Żadna z okoliczności nie daje przewagi nad
innymi wykonawcami biorącymi udział w postępowaniu, jak również nie wskazuje na
odmienną szczególną sytuację tego podmiotu. W szczególności zaplecze techniczne, w tym
dział badawczo-rozwojowy, generują dodatkowe koszty związane z ich funkcjonowaniem i
generują dodatkowe koszty dla podmiotu, który dotychczas nie sprzedał urządzeń
stanowiących przedmiot zamówienia. Wykonawca będzie zatem ponosił większe koszty
związane z dłuższym czasem realizacji zamówienia i koniecznością korzystania z większej
ilości nakładów (osobowych i materiałowych), wymagających zaprojektowania rozwiązania,
skonstruowania i jego przetestowania. Dopiero produkcja na większą skalę umożliwia
optymalizację kosztów, związaną z „efektem skali” i eliminowania tzw. problemów wieku
dziecięcego.
W części szczegółowej wyjaśnienia Medcom wskazał na miejsce produkcji (Warszawa), co
ma pozwolić na obniżenie kosztów o min. 5%. Ponadto, okoliczności które mają umożliwiać
obniżenie ceny to: sposób ustalania marży, sposób zarządzania firmą oraz posiadane
certyfikaty (o min. 2%), wykorzystanie własnego potencjału (o min. 20%), warunki dostaw (o
min. 15%). W ocenie Odwołującego wyjaśnienia te jako zbyt ogólne, nie mogły być uznane za
wystarczające.
Wobec takiego charakteru wyjaśnień Zamawiający pismem z dnia 21.02.2017 r. wezwał do
wyjaśnienia, czy zaoferowana cena zawiera wszelkie niezbędne koszty, a także złożenia
szczegółowych wyjaśnień poszczególnych czynników mających wpływ na wysokość ceny. W
piśmie z dnia 27.02.2017 r. wykonawca jedynie częściowo odniósł się do pytań
Zamawiającego.
Odwołujący przedstawił swoje stanowisko w odniesieniu do opisanych w wyjaśnieniach
sytuacji i wyliczenia kosztów w formie zestawienia tabelarycznego. Odwołujący analizując
wyjaśnienia złożone Zamawiającemu wskazał na:
- brak uwzględnienia kosztu zakupu modułu do komunikacji w wysokości 1000 zł. (pkt 1 a);
- brak uwzględnienia wszystkich kosztów związanych z użyciem monitora rezystancji izolacji
(ogranicznika przepięć, dioda z radiatorem) i zaniżeniu kosztu samego monitora (pkt 1b);
- brak uwzględnienia kosztów drugiego stycznika w wysokości 1450 zł. (pkt 1c);
- niezgodność z siwz, gdyż zastosowane złącze Phoenix EV-T2M4CC-DC125A-6 nie
zapewnia możliwości ładowania dwóch autobusów jednocześnie (pkt 1d);
- nierynkowy koszt realizacji oprogramowania Medcom, zaniżony o min. 4100 zł (pkt 1e);
- zaniżony koszt ładowarki wyposażonej w pomiar energii (pkt 1f);
- zaniżony koszt wykonania obudowy produkcji Medcom o 500 zł (pkt 1 g);
- zaniżone koszty zabezpieczenia ładowarek - koszty kluczyków 2000 zł. (pkt 1h).
Odwołujący odniósł się również do poszczególnych kosztów wymienionych w tabeli nr 2
wyjaśnień Medcom z 27.02.2017 r. i wskazał na te elementy przedmiotu zamówienia, których
koszty bądź nie zostały uwzględnione, bądź zostały przyjęte na poziomie, który ocenił jako
nierynkowy. Dotyczy to elementów koniecznych komponentów ładowarek, które nie zostały
wskazane w wyjaśnieniach (Zamawiający o nie się nie zapytał), a które są niezbędne do
wykonania zamówienia (pkt 2), których wartość oszacował na łączną kwotę 3000 zł. (nie
uwzględnione w kosztach urządzeń). W jego ocenie nie zostały również uwzględnione pełne
koszty transportu, gdyż Wykonawca nie uwzględnił w kwocie 400 zł kosztów załadunku i
rozładunku z wykorzystaniem HDS lub innego urządzenia umożliwiającego rozładunek w
miejscu dostawy w wysokości 210 zł. (pkt 6). Jego zastrzeżenia wywoływały również koszty
przeglądów gwarancyjnych, wskazane w kwocie 1600 zł, której wyliczenie nie zostało
wyjaśnione, a według wiedzy Odwołującego minimalny koszt tego elementu zobowiązania
wynosi 2315 zł, co powoduje zaniżenie kosztów w tej pozycji o 715 zł. (pkt 9). Odwołujący
wyliczył wyższe koszty instalacji niż wskazane w kwocie 700 zł, co uzasadniał koniecznością
dostawy w dwóch transportach, dla pierwszej partii (6 szt.) oraz drugiej partii (2 szt.),
przyjmując nie zbędny czas 4 godzin dla instalacji 1 szt. ładowarki przez dwie osoby. Na tej
podstawie wyliczył koszty uwzględniając koszty dojazdu (600 km), noclegi, diety, koszty
pracy, wynajem dźwigu, materiałów i narzędzi, dla pierwszego etapu na kwotę 1200 zł, a dla
drugiego etapu 1459,50 zł. Medcom koszty te natomiast wskazał w kwocie 700 zł (pkt 10).
Odnośnie kosztów serwisowania i usuwania wad (pkt 11) w ocenie Odwołującego Medcom
nieprawidłowo ustalił koszty (1.630,90 zł) przyjmując jako wskaźnik inne produkty, które
produkuje i rozwija od lat. Wprowadzając na rynek nowe urządzenia, a takim mają być
ładowarki „plug-in”, powszechnie wiadomym jest, iż będą one bardziej awaryjne, bowiem
naturalną konsekwencją procesu produkcji jest eliminacja ujawnianych, powtarzających się
wad. Ponadto, w jego ocenie, nie został uwzględniony koszt wymiany złącza Combo 2, dla
którego producent daje gwarancję 2 lat, przy ograniczonej liczbie cykli łączeń. Według wiedzy
Odwołującego złącze to wymaga wymiany przynajmniej jeden raz w okresie gwarancji.
Zamawiający wymaga udzielenia gwarancji na 5 lat, co powoduje niedoszacowanie kosztów
w wysokości 2580 zł x 2 (pkt 12). Medcom świadomie pominął koszty utrzymania serwisu
oprogramowania (wskazał 0zł), w sytuacji gdy powszechnym wiadomo, iż przy wykonywaniu
dedykowanego oprogramowania (jak ma to miejsce w niniejszym postępowaniu) nie ma
możliwości jego wykonania, w sposób który nie będzie wymagał późniejszego nadzoru i
usuwania ujawnionych wad lub usterek. Całkowity koszt utrzymania na jedną ładowarkę
wynosi 2.575 zł. Oświadczenie, w którym Medcom wskazuje, iż nie będzie świadczył usługi
utrzymania oprogramowania przesądza o niezgodności oferty z siwz (pkt 13). Przyjęte przez
Medcom koszty odbiorów dla etapu I i II (poz. 14) w wysokości 400 zł, podobnie jak koszty
instalacji, zostały zaniżone. Odwołujący wyliczył ich wysokość odrębnie dla każdego z etapów
przyjmując czas niezbędny 3 godzin na 1 szt. ładowarki dokonywany przez dwie osoby na
łączną kwotę 6586 zł/8 szt., co daje koszt jednostkowy 823,25 zł i wskazuje na zaniżenie tej
pozycji o 423,25 zł. W związku z szeregiem nieuwzględnionych lub zaniżonych kosztów
niezbędnych do realizacji przedmiotu umowy, cena oferty jest rażąco niska, nie tylko bowiem
nie uwzględnia jakiegokolwiek zysku , ale wyjaśnienia Wykonawcy wprost wskazują, iż nie
uwzględnił on szeregu niezbędnych do poniesienia kosztów.
W jego ocenie, przy braku wskazania dowodów na potwierdzenie zaoferowanej ceny, nie
można przyjąć jako wiarygodnego wyjaśnienia poziomu zaoferowanej ceny, co prowadzić
powinno do stwierdzenia braku obalenia domniemania rażąco niskiej ceny i odrzucenia oferty.
Zaniechanie należytego zbadania oferty i jej odrzucenia stanowi o naruszeniu art. 90 ust. 1 -3
Pzp w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp oraz art. 7 ust. 1 i 3 poprzez nierówne traktowanie
wykonawców.
W oparciu o przedstawione w wyjaśnieniach z dnia 27.02.2017 r. informacje szczegółowe
dotyczące budowy oraz planowanych do użycia komponentów, Odwołujący wskazał na
niezgodności z treścią siwz.
W celu zapewnienia zgodności urządzeń z normą PN-EN 61851-24 konieczne było użycie
protokołu komunikacji zgodnego z normą. W wyjaśnieniach wskazano na protokół CAN, który
może być wykorzystany ale wymaga wtyczki CHAdeMO. Zamawiający w siwz wymagał
zastosowania wtyczki Combo 2, do której odpowiednia norma PN-EN 61851-24 bazuje na
komunikacji PLC. Co więcej, wymagane jest zastosowanie dwóch tego typu urządzeń
(możliwość jednoczesnego ładowania dwóch pojazdów), a wykonawca wskazał, iż jego
urządzenie wyposażone będzie jedne w taki element. Wniósł w tym zakresie o
przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu energoelektroniki.
Dalej ponownie wskazał na elementy, które nie zostały uwzględnione w wyjaśnieniach
dotyczących ceny z pkt 1b, 1c (styczniki), 13 (koszty utrzymania serwisu oprogramowania).
Do postępowania odwoławczego przystąpił w dniu 26.04.2017 r. po stronie Zamawiającego
Wykonawca Medcom Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (określany jako Medcom).
Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie wnosząc o jego oddalenie.
Stanowisko Izby
Do rozpoznania odwołania zastosowanie znajdowały przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst
jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.), w brzmieniu po nowelizacji dokonanej ustawą z
dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U.2016.1020), zwanej dalej „Ustawą”.
Należy wskazać, iż Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia, jako jeden z dwóch
Wykonawców, którzy złożyli ofertę w postępowaniu zakończonym wyborem oferty
konkurencyjnej. Odwołaniem zmierza on do wykazania podstaw do odrzucenia oferty
Medcom i powtórzenia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, co prowadziłoby do
sytuacji, w której tylko jego oferta podlegałaby ocenie i wyborowi. W świetle powyższego,
należało przyjąć, iż sytuacja Odwołującego wymaga podjęcia czynności prawnych w postaci
wniesienia odwołania, które służy ochronie jego interesu w uzyskaniu zamówienia oraz
przeciwdziała niekorzystnym dla tego Wykonawcy czynnościom Zamawiającego podjętym w
postępowaniu (art. 179 ust. 1 Ustawy).
Na podstawie treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia (siwz), oferty Medcom,
wyjaśnień tego Wykonawcy z dnia 13 i 27 lutego 2017 r., dowodów złożonych na rozprawie
oraz prezentowanych stanowisk, Izba dokonała ustaleń faktycznych stanowiących podstawę
do wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie podniesionych zarzutów.
Na wstępie należy zaznaczyć, iż Odwołujący przed skierowaniem odwołania na rozprawę
wycofał część zarzutów, tj. opisanych w pkt. 1 i 2 odwołania, związanych z brakiem
wykonania całości obowiązków nałożonych na Zamawiającego wyrokiem KIO z dnia
10.04.2017 r. (sygn.. akt KIO 478/17 i KIO 503/17). Podtrzymał natomiast zarzuty związane z
wyborem oferty Medcom z pominięciem okoliczności wskazujących na podstawę do jej
odrzucenia, jako niezgodnej z siwz oraz zawierającej rażąco niską cenę w stosunku do
przedmiotu zamówienia (art. 89 ust. 1 pkt 2 i 4 Ustawy).
Izba rozpoznała odwołanie w zakresie podtrzymanych zarzutów, w tym zarzut rażąco niskiej
ceny, który wcześniej nie był przedmiotem rozpoznania Izby w wyroku z dnia 10.04.2017 r.
(sygn.. akt KIO 478/17 i KIO 503/17), a jego ponowne podniesienie w obecnym odwołaniu
opiera się na treści wyjaśnień odtajnionych i udostępnionych Odwołującemu w ramach
powtórzonych przez Zamawiającego czynności w postępowaniu.
W postępowaniu oferty złożyło dwóch wykonawców: Odwołujący i Medcom, oferując
wykonanie zamówienia za cenę: 682.896,00 zł. brutto (Medcom) oraz 1.131.600,00 zł. brutto
(Odwołujący). Zamawiający oszacował wartość zamówienia na kwotę 1.200.000,00 zł.
(1.476.000,00 zł. brutto), co stanowi równowartość 287.432,03 euro i było poprzedzone
badaniem rynku dostawców ładowarek do ładowania autobusów elektrycznych. Zamawiający
zwracał się do potencjalnych podmiotów, jakie wskazał producent autobusów (Solaris) o
wskazanie, celem oszacowania wartości planowanego zamówienia, szczegółowych cen
jednostkowych ładowarek o parametrach odpowiadających planowanym do zakupu
ładowarek i ich ilości (8 sztuk). Zamawiający przedłożył pisma z 9.08.2016 r. skierowane do
APS Energia S.A, EC Enegineering Sp. z o.o., Ekoenergetyka - Polska Sp. z o.o.,
Energotronic – Polska Sp. z o.o., Enika Sp. z o.o., Medcom Sp. z o.o., Garo Polska Sp. z o.o.
oraz uzyskane odpowiedzi od: Medcom (cena budżetowa netto: 99.000,00 zł – za 8 szt.
ładowarek 100A i 269.000,00 – za 5 szt. ładowarek 300A, do których należy doliczyć koszt
stacji przyłączeniowej pantografu i słup podtrzymujący stację orientacyjnie wynoszący
odpowiednio 37.000 zł i 21.500 zł netto); Energotronic – Polska (1.120.000,00 zł netto – 8 szt.
stacji ładowania 90 kW i 1.575.000,00 zł netto – 5 szt. stacji ładowania 180 kW).
Odwołujący zwrócił się do Zamawiającego pismem z dnia 20.02.2017r., w którym
prezentował stwierdzone samodzielnie, po zapoznaniu się z treścią oferty Medcom,
podstawy do uznania, iż Wykonawca nie wykazał spełnienia warunków udziału w
postępowaniu (pkt 1) oraz zaoferował rażąco niską cenę, co powinno być przedmiotem
wyjaśnienia w trybie art. 90 ust. 1 Ustawy (pkt 2). W pkt 2 pisma Odwołujący szczegółowo
wskazał, jakie elementy oferty Medcom wymagają wyjaśnienia, jako mające wpływ na
wysokość ceny i oczekiwał od Zamawiającego zwrócenia się do Wykonawcy o podanie
rozbicia ceny na poszczególne składniki. W pkt 3 pisma zastrzegł, iż informacje zawarte w
przedmiotowym piśmie stanowią jego tajemnicę przedsiębiorstwa.
Zamawiający występując do Medcom pismem z dnia 02.02.2017 r. o wyjaśnienie kalkulacji
ceny, niższej o 53,73% od szacowanej wartości zamówienia, przywołał treść przepisu art. 90
ust. 1 i 1a Ustawy, bez wskazywania konkretnych informacji odnoszących się do przedmiotu
zamówienia. Następnie, pismem z dnia 21.02.2017 r. zwróciła się ponownie o udzielenie
precyzyjnych wyjaśnień, prezentując elementy oferty, na jakie wskazał Odwołujący w piśmie
z 20.02.2017 r.
Medcom składał wyjaśnienia odpowiednio w piśmie z 13.02.2017 r. i 27.02.2017 r.,
zastrzegając informacje w nich zawarte jako tajemnica przedsiębiorstwa. Zamawiający,
zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 10.04.2017 r. (sygn.. akt KIO 478/17 i KIO 503/17), odtajnił
wyjaśnienia w całości.
W wyjaśnieniach z dnia 13 lutego 2017 r. Medcom prezentował ogólne informacje, w których
odnosił się do wykładni przepisu art. 90 ust. 1 Ustawy, a także odnosił się do jego pozycji na
rynku jako producenta energoelektroniki (tj. doświadczenia, kadry pracowniczej), zaplecza
technicznego (w tym działu badawczo-rozwojowego, know-how). Jako wyjaśnienia
szczegółowe prezentował czynniki wraz z ich krótkim omówieniem: kompleksowa produkcja
ładowarek (pozwala obniżyć koszty o co najmniej 5%), sposób ustalania marży (uzależniona
od średniorocznej wartości realizowanych kontraktów), sposób zarządzania spółką (normy
jakościowe, optymalizacja zatrudnienia, pozwalające obniżyć koszty o co najmniej 2%),
potencjał własny (kadra licząca ok. 230 osób, w tym konstruktorzy i projektanci, przez co nie
ma potrzeby zlecania prac na zewnątrz, a co pozwala obniżyć koszty o co najmniej 20%),
korzystne warunki od dostawców i kontrahentów (polityka wobec dostawców i
podwykonawców pozwala na utrzymanie stałych upustów cenowych i rabatów, które
obniżają koszty zakupu produktów i półproduktów nawet do 25%; logistyka, a także pozycja
na rynku największego polskiego odbiorcy elementów energoelektronicznych takich jak
kondensatory polipropylenowe oraz tranzystory IGBT, łącznie wpływające na obniżenie ceny
w postępowaniu o co najmniej 15%).
W wyjaśnieniach z 27 lutego 2017 r. prezentował informacje odnosząc się do elementów
wskazanych w zapytaniu Zamawiającego z 21.02.2017 r. w dwóch tabelach nr 1 (dotyczące
pkt 1 ppkt a-i pisma Zamawiającego) oraz tabela nr 2 (dotyczące pkt 1-17 pisma
Zamawiającego). Zachowując tą samą systematykę Odwołujący prezentował argumentację
własną w odwołaniu oraz na rozprawie, odnosząc się do poszczególnych elementów z obu
tabel stanowiących wyjaśnienie elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny.
Dalszą argumentację stron oraz uczestnika postępowania uwzględniono przy omówieniu
poszczególnych elementów oferty, które były przedmiotem zarzutów.
Uwzględniając powyższe Izba zważyła.
Odwołanie podlega oddaleniu w całości.
Zarzuty kierowane wobec czynności Zamawiającego związane są z oceną wyjaśnień
złożonych przez Medcom w trybie art. 90 ust. 1 Ustawy, z których wynikać mają podstawy do
uznania oferty wybranej za niezgodną z treścią siwz oraz zawierającą rażąco niską cenę.
Ad. Tabela nr 1 wyjaśnień z 27.02.2017 r.
Pkt 1 lit. a - mechanizm komunikacji stanowić ma element oferty, który świadczy o braku
zgodności z pkt 3.3.7 siwz oraz potwierdza zarzut rażąco niskiej ceny.
Zgodnie z pkt 3.1.3.2 (wymagane parametry techniczne) Zamawiający określił interfejs
komunikacyjny – komunikacja CAN Low Speed – 1 przewodowa, realizowana po pinie PP.
Zamawiający opisał w siwz wymagania dotyczące spełniania norm, w tym normy PN-EN
61851-24 – system przewodowego ładowania pojazdów elektrycznych – część 24: cyfrowe
przesyłanie danych pomiędzy stacją prądu stałego ładowania elektrycznych pojazdów
drogowych i pojazdem elektrycznym w celu kontroli ładowania prądem stałym (pkt 3.3.7
siwz). Strony w ten sam sposób rozumiały wymagany parametr techniczny – komunikację
CAN Low Speed, jako komunikację nienormalizowaną, tj. nie objętą normą PN-EN 61851-24,
która opisuje dwa protokoły komunikacji: CAN (hight Speer) - używana w samochodach
osobowych lub lekkich ciężarowych o napięciu pracy do 500 V d.c. oraz PLC. Ponieważ
Zamawiający w pkt 3.1.3.2 siwz wskazał napięcie ładowania przedziałem 500-800 V,
koniecznym w ocenie Odwołującego, było zastosowanie rozwiązania wykorzystującego
protokół PLC, tak aby oferta odpowiadała wymaganiom normy PN-EN 61851-24. W jego
ocenie, zastosowanie komunikacji Can Low Speed, nienormalizowanej prowadziło do tego,że należało przyjąć rozwiązanie, które wykorzystuje oba protokoły komunikacji tj. Can Low
Speed oraz protokół zgodny z PN-EN tj. PLC.
Zamawiający natomiast odmiennie rozumiał zapisy siwz, uznawał bowiem, iż parametry
techniczne (komunikacja CAN Low Speed) mają pierwszeństwo, a wskazanie w siwz na
wymóg spełniania normy PN-EN ma charakter pomocniczy. O zgodności oferty Medcomświadczyć ma również odpowiedź na pytanie nr 3 z 20.01.2017 r., w której Zamawiający
potwierdził, iż wszystkie pojazdy (autobusy) będą poprawnie pracować w oparciu o protokół
CAN Low Speed i jest to rozwiązanie wystarczające. Zdaniem Zamawiającego nie było
obowiązku zaoferowania rozwiązania, które uwzględniałoby dwa niezależne protokoły (CAN
Low Speed i PLC). Zamawiający na rozprawie przedłożył korespondencję, jaką prowadził z
producentem autobusów (Solaris), w której określone zostały parametry ładowania baterii,
m.in. komunikacji CAN Low Speed – 1przewodowa realizowana po pinie PP.
Odwołujący wnosił o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność braku
zgodności oferty Medcom z siwz. Izba nie uwzględniła wniosku Odwołującego, gdyż teza,
której dotyczyć miałaby opinia nie była przydatna do rozstrzygnięcia o zgodności oferty
Medcom z siwz. Odwołujący wiązał bowiem skutek niezgodności oferty swiz z koniecznością
jednoczesnego zapewnienia protokołu CAN Low Speed oraz protokołu PLC, co nie było
zasadniczo spornym w sprawie, gdyż Medcom zaoferował wyłącznie komunikację z
wykorzystaniem protokołu CAN Low Speed. Przeprowadzenie tego dowodu zmierzałoby
zatem do przewlekłości postępowania, a dodatkowo ocena biegłego nie przesądzałaby o
potrzebie uznania oferty Medcom za niezgodną z siwz.
W ocenie Izby, zasadniczym dla rozstrzygnięcia było odniesienie się do zapisów siwz,
których prawidłowa interpretacja była konieczna dla oceny oferty Medcom. Izba uznała, iż
rozwiązanie, które wykorzystuje komunikację wyłącznie po protokole CAN Low Speed,
spełnia warunki techniczne, co oznacza, że oferta jest zgodna z siwz. Skoro Zamawiający
opisał w siwz wprost rozwiązanie nieznormalizowane, to odwoływanie się w tym zakresie do
normy PN-EN 61851-24, musiało prowadzić by do sprzeczności zapisów siwz., które należy
interpretować całościowo jako spójne i pozwalające na zaoferowanie rozwiązania, które
będzie pozwalało na komunikację z pojazdami Solaris. Mając na uwadze jednoznaczną
odpowiedź na pytanie nr 3 z 20.01.2017 r., próba odmiennej wykładni zapisów siwz,
prezentowana wyłącznie na potrzeby postępowania odwoławczego, nie mogła być uznana
za skuteczną i przekonującą. Opisane w pkt 3.1.3.2 siwz parametry techniczne były
jednoznaczne w opisie protokołu komunikacji CAN Low Speed i czyniły argumentację
Odwołującego zmierzającą do nadania im odmiennego znaczenia, bezzasadną. Gdyby
bowiem intencją Zamawiającego było zapewnienie komunikacji równocześnie po dwóch
niezależnych protokołach, to taką odpowiedź udzieliłby w piśmie z 20.01.2017 r. Samo
odesłanie do normy PN-EN, która zawiera szereg wytycznych, bez sprecyzowania, któremu
z nich należy dać pierwszeństwo przed jednoznacznymi zapisami siwz, wskazującymi na
istotne dla Zamawiającego cechy rozwiązania dedykowanego do zakupionych już
autobusów, nie mogło skutecznie modyfikować parametru technicznego.
W świetle powyższego zarzut niezgodności oferty Medcom z siwz oparty na tej podstawie
faktycznej nie zasługiwał na uwzględnienie.
Odwołujący dodatkowo wskazywał na brak uwzględnienia kosztu modułu do komunikacji
PLC, wymaganego zgodnie z normą PN-EN. Izba mając na uwadze wykładnię siwz
prezentowaną powyżej uznała, iż okoliczność ta nie wpływa na ocenę oferty, gdyż protokół
PLC nie będzie wykorzystywany w rozwiązaniu Medcom, a tym samym nie ma potrzeby
badania wysokości kosztu zakupu modułu, którego Odwołujący nie potrafił jednoznacznie
określić (w odwołaniu wskazywał na kwotę 1.000 zł, by następnie na rozprawie podnosić ten
koszt do wysokości 8.000 zł). Izba pominęła tą okoliczność, jako nieistotną dla oceny oferty
Medcom.
Pkt 1 lit. b – monitor rezystancji izolacji isoEV425+AGH420 – w ocenie Odwołującego koszt
zakupu wskazany w wyjaśnieniach w wysokości 1450 zł/sztuka jest nierynkowy, a ponadto
konieczne było uwzględnienie elementów koniecznych do użycia: ogranicznik przepięć oraz
diod z radiatorem (2 szt.).
W wyjaśnieniach Medcom wskazało dla tej pozycji koszty na poziomie 1450 zł x 2 szt. dla
monitora rezystancji izolacji isoEV425+AGH420 lub inny równoważny. Proponowane
rozwiązanie ma być zgodne z normą PN-EN 61851-1 (wymagania ogólne) i PN-EN 61851-
23 – System przewodowego ładowania pojazdów elektrycznych – część 23: Stacja
ładowania pojazdów elektrycznych prądu stałego, co było opisane w siwz w pkt 3.2.3 i 3.2.6
przez wskazanie na normy i specyfikacje.
Odwołujący przedstawił jako dowód ofertę jedynego na Polskę przedstawiciela producenta
monitora Bender na kwotę nie mniejszą niż 400 euro (po przeliczeniu wg średniego kursu
4,25 stanowi równoważność 1700 zł.). Ponadto załączył tłumaczenie normy PN-EN 61851-
23, str. 21 i 25 (pkt 11.4.101 oraz pkt 101.1.5), z których wynika konieczność zastosowania
urządzeń ochrony przed niekontrolowanym odwrotnym przepływem mocy z pojazdu oraz
zmniejszenia przepięcia do pojazdu elektrycznego do znamionowego impulsu napięciowego
o wartości 2 500 V.
Przystępujący (Medcom) w piśmie procesowym wyjaśniał, iż zaoferuje produkt własnej
produkcji, którego koszty są znacznie niższe i określa je na poziomie 400, 500 zł.
Odnosząc się do tej podstawy zarzutu należy zauważyć, iż przywołane normy PN-EN nie
precyzują konkretnych rozwiązań, stąd wiedza Odwołującego o możliwych do zastosowania
rozwiązaniach stanowić miała jedyne źródło dowodu potwierdzającego niezgodność oferty
Medcom z siwz. Oceniając argumentację stron Izba miała na uwadze treść wyjaśnień, w
których Wykonawca wskazał obok produktu opisanego oznaczeniem producenta na
rozwiązanie równoważne (własne), jak również cel złożonych wyjaśnień, jakim było
wykazanie Zamawiającemu, iż cena zaoferowana za przedmiot zamówienia (ładowarki) jest
rynkowa. Wskazanie na wartości poszczególnych elementów przyjętych do kalkulacji ceny,
nie stanowiło szczegółowego opisu rozwiązania, a zostało podyktowane zakresem
wezwania, który wynikał z wcześniejszego pisma Odwołującego. Zamawiający w żadnym
momencie (również w ofercie) nie oczekiwał podania nazw poszczególnych komponentów w
celu oceny zgodności oferty z siwz, stąd Izba uznała, iż nie można pomijać kontekstu w
jakim informacje zostały wskazane w wyjaśnieniach. Odwołujący próbował nadać
wyjaśnieniom inne znaczenie, z pominięciem zakresu wezwania Zamawiającego, który nie
oczekiwał przedstawienia szczegółów technicznych oferowanego rozwiązania na wzór
kosztorysowego,
szczegółowego
wymienienia
wszystkich
elementów/komponentów
potrzebnych do wykonania przedmiotu dostawy i ich szczegółowej wyceny. Brak informacji o
wszystkich technicznych urządzeniach, nie mógł zatem stanowić podstawy do uznania, iż
oferta nie obejmuje całości przedmiotu zamówienia, a taki wniosek formułował Odwołujący w
odniesieniu do kosztów urządzeń. Wykonawca składał wyłącznie informacje związane z
podstawą kalkulacji, która przyjmując, iż dostarczony element zostanie wyprodukowany
przez Medcom, była wiarygodna. Odwołujący przedstawiając ofertę przedstawiciela
producenta innego urządzenia pominął możliwość, jaką posiada Wykonawca będący
producentem urządzeń oferowanych w tym postępowaniu, czyli skorzystania z własnych
rozwiązań. Nawet jeżeli w wyjaśnieniach pojawiła się informacja o innym produkcie, to
wskazanie na inne rozwiązanie równoważne również zostało zamieszczone i nie powinno
być pomijane, szczególnie jeżeli zamierza się wyciągać dalej idące wnioski, niż te związane
z ustaleniem, czy cena oferty nie jest rażąco niska.
W świetle powyższego Izba uznała, iż zarzut niezgodności oferty Medcom oraz rażąco
niskiej ceny oparty na tej podstawie nie zasługiwał na uwzględnienie.
Ad 1lit. c – styczniki – brak uwzględnienia kosztu dodatkowego stycznika stanowić ma
podstawę do stwierdzenia zaniżenia kosztów o min. 1450 zł oraz dowodzić niezgodności
oferty z siwz. Według wiedzy Odwołującego należało zastosować dwa styczniki, tak aby
rozwiązanie było zgodne z normą PN-EN 61851-23 (pkt 101.1.5).
Izba uznała, iż wyjaśnienia w tym zakresie miały na celu wykazanie, iż oferta zawiera koszty
związane z posiadaniem przez urządzenia ładujące dwóch wyjść z możliwością
równoczesnego ładowania dwóch autobusów (moc do 40 kW każdy) lub jednego (moc do 85
kW), co zostało wskazane jako parametr techniczny w pkt 3.1.3.2 siwz. Medcom wskazał, iż
zastosuje rozwiązanie przez instalację dwóch złącz CCS Typ 2, stycznika, sterowania i
modułów komunikacyjnych z ppkt A. Koszt całkowity przedstawiono ppkt A, ppkt D + koszt
stycznika 1450 zł.
Odwołujący wnioskował z tego opisu, iż rozwiązanie zakłada użycie jednego stycznika, co
będzie stwarzało zagrożenie porażenia prądem, a do zapewnienia bezpiecznych warunków
w trakcie ładowania autobusu konieczne byłoby zastosowanie 3 styczników do
jednoczesnego ładowania 2 autobusów. Na pytanie Przewodniczącej o wskazanie w jaki
sposób jego twierdzenie o konieczności zastosowania 3 styczników dla zapewnienia
jednoczesnego ładowania 2 autobusów należy odnieść do wymagania SIWZ, zacytowanego
w tabeli zdanie 1, w którym mowa jest o wyposażeniu ładowarki w 2 wyjścia z możliwością
równoczesnego ładowania 2 autobusów do 40 KW lub 1 do 85 KW wskazał, iż zawiera ono
łączną alternatywę czyli „lub” użyte w opisie oznacza „i”.
Medcom na rozprawie przedłożył schemat poglądowy z zaznaczonym stycznikiem S1
(dwubiegunowy), który służyć ma zapewnieniu jednoczesnej pracy 2 modułów, czyli
ładowania jednego autobusu mocą 80 kW. Na schemacie zaznaczono także dwa styczniki
(po jednym w każdym module) na wyjściu, których koszt miał być uwzględniony w kosztach
materiałów (tabela nr 2 poz. 1).
Izba oddaliła w tym zakresie odwołanie, gdyż wnioski o braku uwzględnienia kosztów
dodatkowych styczników, jakie formułował Odwołujący nie miały oparcia w zgromadzonym
materiale dowodowym. Przede wszystkim, wyjaśnienia dotyczące tego elementu nie miały
na celu wykazania ilości styczników, ale potwierdzenie, iż rozwiązanie oferowane będzie
umożliwiało jednoczesne ładowanie dwóch pojazdów, zgodnie z wymaganiami siwz i temu
służyło wskazanie na stycznik (S1). Brak precyzyjnej informacji o budowie obwodu, nie mógł
w tej sytuacji prowadzić do negatywnych wniosków, gdyż Wykonawca nie był zobowiązany,
ani w ofercie, ani w wyjaśnieniach opisywać szczegółowo rozwiązania. Ponadto, wyjaśnienia
jakie złożył Medcom na rozprawie były spójne i przekonujące do tego, aby przyjąć, iż
informacja o jednym styczniku dotyczyła stycznika dwubiegunowego, który pozwala osiągnąć
funkcjonalność oczekiwaną przez Zamawiającego, tj. ładowania mocą 80 kW.
Ad. 1 lit d – złącze PHOENIX EV-T2M4CC – ma wskazywać na niezgodność z siwz, gdyż
nie zapewnia możliwości ładowania dwóch autobusów jednocześnie (pkt 3.1.3.3 siwz), a
zatasowany kabel 6m jest za krótki.
W wyjaśnieniach wskazano na zastosowanie złącza PHOENIX EV-T2M4CC DC125A-6,
OM50ESBKOO w ilości dwóch sztuk, (koszt około 2.580 zł x 2 sztuki). Odwołujący nie
zgłaszał zastrzeżeń, co do wysokości kosztów przyjętych dla tej pozycji.
Oddalając odwołanie w tym zakresie Izba uznała, iż podstawa zarzutu wynika z dowolnej
interpretacji wyjaśnień, które nie służyły szczegółowemu opisowi rozwiązania, ale wykazaniu
kosztów, których wysokość przyjęta do kalkulacji nie była przez Odwołującego
kwestionowana. Odwołujący pominął przede wszystkim informację o ilości złączy, które
zostały uwzględnione w kalkulacji, tj. 2 sztuk, co czyniło jego argumentację wybiórczą i
nieprzekonującą. Długość kabla, jako nowa okoliczność, nie wskazana wcześniej w
odwołaniu, stanowiła o rozszerzeniu podstawy zarzutu i na podstawie art. 192 ust.7 Ustawy
została przez Izbę pominięta. W świetle powyższego odwołanie w tym zakresie nie zostało
uwzględnione.
Ad. 1 lit. e – oprogramowanie produkcji Medcom – Odwołujący kwestionuje koszt przyjęty w
kalkulacji, jako nierynkowy (1500 zł dla jednej ładowarki). Zarówno w odwołaniu jak i w
piśmie procesowym odnosił się do pracochłonności, która generuje wysokie koszty
wytworzenia oprogramowania, na które składają się koszty pracy programisty. Złożona na
rozprawie oferta firmy zewnętrznej prezentować ma rzeczywiste koszty wytworzenia
produktu, dla którego szacowana ilość roboczogodzin wynosić ma 700. Dodatkowo
Odwołujący przedłożył ofertę Medcom złożoną w postępowaniu dla MPK Kraków z ceną
przekraczającą 190.000,00 zł za system zarządzania stanowiskami ładowania. Własne
koszty Odwołujący oszacował przyjmując 500 roboczogodzin przy potrzebie stworzenia od
początku oprogramowania. Wskazywał przy tym, iż mając własne oprogramowanie można
ograniczyć koszty, co sam uwzględnił. Zakłada, iż Przystępujący, który zaoferował w innym
postępowaniu dostawę oprogramowania za kwotę 191 800 zł mógł ograniczyć koszty, do
poziomu nie niższego, niż dla ilości 350 godzin (zaglądając, że na potrzeby tego
postępowania oprogramowanie wymagać będzie połowę mniej funkcjonalności), co
generowałoby koszt na poziomie 105 000 tj. ok 13 000 za ładowarkę. Na pytanie o
wskazanie w jakiej wysokości sam skalkulował koszt oprogramowania, wskazał na poziom
odpowiadający ok 136 godzinom potrzebnych na dostosowanie oprogramowania.
Przystępujący na rozprawie wyjaśnił, iż kalkulując koszty oprogramowania, podobnie jak
Odwołujący założył możliwość dostosowania posiadanego oprogramowania, szacując
pracochłonność na poziomie 40 godzin, tj. 12.000 zł dla 8 ładowarek.
Oddalając odwołanie w tym zakresie Izba uznała, iż przedłożona oferta podmiotu
zewnętrznego nie jest dowodem, który miałby znaczenie, gdyż nie pozwala ocenić w jaki
sposób koszty oprogramowania kształtowałyby się zakładając jedynie potrzebę
dostosowania posiadanego produktu, a nie jego zakup, jako gotowego produktu od podmiotu
zewnętrznego. Izba uznała, iż zasadniczo koszt wskazany przez Medcom jest wiarygodny,
co wynika pośrednio z wyjaśnień samego Odwołującego, który podobnie oszacował koszt
dostosowania oprogramowania na poziomie 13.000 zł za ładowarkę. Ponieważ Odwołujący
nie przedstawił żadnego logicznego uzasadnienia dlaczego koszt ten należy powiększyć
przez ilość zamawianych ładowarek, Izba uznała, iż szacunek przystępującego na poziomie
12.000 zł dla 8 ładowarek, jest wiarygodny. Skoro zasadniczo oprogramowanie jest jedno
wspólne dla wszystkich zamawianych sztuk ładowarek, to koszty dostosowania
oprogramowania należy podzielić na ilość dostarczanych ładowarek, a nie go sztucznie
podwyższać. Ponieważ Przystępujący jest producentem oprogramowania, nie musi
zakupywać większej ilości licencji, a jego realne koszty związane są z pracami programisty,
który dostosuje użytkowane dotychczas oprogramowanie, na co wskazywał sam
Odwołujący. W ocenie Izby, koszty wyliczane przez Odwołującego na poziomie raz 10.000
zł/sztuka, a raz 13.000 zł/sztuka, nie przystają do oferty Medcom, jak i jego własnej. Na
pytanie o wskazanie kosztów jakie sam przyjął dla tej pozycji odniósł się wyłącznie do liczby
roboczogodzin, jakich wymagać będzie dostosowanie oprogramowania, o ponad połowę
mniejszą, tj. 136 rbh, od ilości godzin, jakie powinien uwzględnić Medcom przy pracach
dostosowawczych (350 rbh). Jednocześnie w żaden sposób nie wyjaśnił przyczyn dla tak
znaczącej różnicy pracochłonności w pracach przystosowawczych. Takie niejednoznaczne
deklaracje Odwołującego nie mogły mieć znaczenia, a brak spójności oświadczeń
składanych w odwołaniu i później na rozprawia, co do ustalenia poziomu kosztów, czynił
argumentację wybiórczą i nieprzekonującą. Izba przyjęła zatem, iż ilość godzin założona
przez Medcom, tj. 40 roboczogodzin ma pozwolić na przygotowanie oprogramowania na
potrzeby tego zamówienia. Przy braku dowodu przeciwnego Izba oddaliła odwołanie w tym
zakresie.
Ad. 1 lit. f – pomiar energii – Odwołujący kwestionuje koszt ustalony przez Medcom w
wysokości 860 zł, bez dalszej argumentacji. Jedyne na co wskazał to brak odpowiedzi na
wątpliwość Zamawiającego, jakiej dał wyraz w wezwaniu z 21.02.2017 r., gdyż odpowiedź
zawiera się wyłącznie w stwierdzeniu, iż ładowarka zostanie wyposażona w pomiar. Na
rozprawie podtrzymał stanowisko wyrażone w odwołaniu.
Zamawiający wzywając Medcom wskazał, iż oczekuje precyzyjnych informacji dotyczących
wyposażenia ładowarek w przyrządy pomiarowe (liczniki energii służące do pomiaru
pobranej energii elektrycznej podczas procesu ładowania, zarówno przez autobus, jak i
stacje ładowania – wymaganie siwz 3.1.2.2. i odpowiedź Zamawiającego na pytanie 5 z dnia
20.01.2017 r.).
W wyjaśnieniach Medcom wskazał, iż ładowarka wyposażona jest w pomiar energii:
pobranej energii przez ładowarkę i dostarczonej energii do autobusu. Koszt wskazując na
poziomie 860,00 zł.
Oddalając odwołanie w tym zakresie Izba uznała, iż Odwołujący nie wykazał zasadności
zarzutu braku właściwego oszacowania kosztów ograniczając swoje stanowisko do samego
zaprzeczenia poprawności wskazanych w wyjaśnieniach Medcom kosztów. Opieranie
wyłącznie na takim zaprzeczeniu zarzutu nie mogło odnieść zamierzonego skutku. Z drugiej
strony Medcom na rozprawie przedstawił ofertę na licznik legalizowany, którego koszty
zakupu są niższe niż wskazane w wyjaśnieniach. Izba w tym stanie rzeczy nie miała podstaw
do uznania, iż koszty przyjęte do kalkulacji nie pokrywały realnych kosztów, jaki ponosić
miałby wykonawca realizując przedmiot zamówienia.
Ad. 1 lit. g – rozmiary obudów – Odwołujący wskazywał na brak uwzględnienia kosztów
dostosowania obudowy do niestandardowych wymiarów określonych przez Zamawiającego.
Podany koszt 3.850,00 zł stanowić ma wyłącznie koszt produkcji samej obudowy bez
kosztów zaprojektowania i przetestowania niestandardowej obudowy dostosowanej do
wymagań z pkt 3.1.3.3 siwz. Zdaniem
Odwołującego, dostosowania
wymagać
będzie
obudowa przede wszystkim poprzez zapewnienie 2 wyjść, dostosowanie wymiarów oraz
paneli operatorskich do wymagań Zamawiającego, których koszty oszacował Odwołujący na
poziomie 4 tyś zł netto dla 8 sztuk ładowarek tj. 500 zł netto za sztukę w oparciu o założoną
pracochłonność. Łącznie 40 godzin dla działów konstruktorskich i technologicznych i cenie
netto za godzinę 100 zł. Odwołujący na rozprawie przedłożył fragment karty katalogowej
(załącznik nr 7), prezentującej standardowe obudowy Medcom, które wymagać będą
dostosowania z uwagi na ich nieodpowiednie wymiary i ilości złączy. Odwołujący zapoznał
się z produktem na targach i stąd stwierdza, że nie spełniają one wymagań Zamawiającego.
Zamawiający w wezwaniu z 21.02.2017 r. oczekiwał potwierdzenia uwzględnienia potrzeby
dostosowania obudów ładowarek do jego wymagań, w szczególności w odniesieniu do
ochrony przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi (wymagania 3.1.3.3. siwz).
Medcom w wyjaśnieniach wskazał na autorskie wykonanie Medcomu/ 30 letnie
doświadczenie w produkcji urządzeń. Standardowe obudowy produkcji MEDCOM nie
wymagają „dostosowania” aby spełniać wymagania Zamawiającego zgodnie z pkt 3.1.3.3.
Ochrona przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi zostanie zapewniona przez
obudowę. Przyjął koszty w wysokości 3850,00 zł.
Oddalając odwołanie w tym zakresie Izba uznała, iż podstawę zarzutu Odwołujący opierał na
własnym przekonaniu o braku możliwości zaoferowania obudowy dostępnej w ofercie
Medcom, spełniającej wymagania Zamawiającego, bez konieczności poniesienia
dodatkowych nakładów finansowych. Twierdzenia te jako gołosłowne nie mogły podważać
wyjaśnień producenta, który posiada pełną wiedzę o skali kosztów, jakie ponosi. Słusznie
Medcom zwrócił uwagę na pytanie Zamawiającego, który oczekiwał konkretnej informacji o
ochronie przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi. Pytanie nie wskazywało wprost na
konieczność potwierdzenia rozmiarów obudów, a zatem brak szczegółowej informacji o
parametrach zewnętrznych nie mógł obciążać Medcom negatywnymi konsekwencjami, na
jakie wskazywał Odwołujący, czyli uznania, iż wyjaśnienia nie potwierdzały wysokości
kosztów dostosowania rozmiaru obudowy.
Ad. 1 lit. h – zabezpieczenie ładowarek przed dostępem osób nieuprawnionych. Odwołujący
wyliczył koszt kluczyków dla 100 kierowców na poziomie 2.000 zł. Ponadto, kwestionował
aby samo wskazanie na panel operatorski było wystarczające do stwierdzenia, iż będzie on
pełnił rolę zabezpieczenia i nie będzie generowało żadnych dodatkowych kosztów. W ocenie
Odwołującego wyjaśnienia w tabeli nr 1 powinny zawierać wszystkie urządzenia –
podzespoły, wśród których nie wymieniono panelu operatorskiego.
Medcom opisał w wyjaśnieniach dwa rozwiązania: 1. Odblokowanie po wpisaniu pinu. Koszt
0 zł – ładowarka standardowo jest wyposażona w panel operatorski z wyświetlaczem i
klawiszami; 2. Stacyjka. Koszt 50 zł + kluczyki. Łącznie koszty dla zabezpieczenia jednej
ładowarki określił na poziomie 150 zł.
Izba oddaliła odwołanie w tym zakresie, gdyż wyliczony przez Odwołującego koszt
kluczyków stanowił jego indywidualną kalkulację przyjętą dla 100 kierowców, co nie odnosiło
się do warunku 3.1.3.3. siwz. Zamawiający nie wskazał w siwz potrzeby dostarczenia
konkretnej ilości kluczyków. Opisał jedynie jako wymagane zabezpieczenie przed dostępem
osób nieuprawnionych: na zewnątrz obudowy ładowarki należy zamontować urządzenie
ograniczające dostęp do uruchomienia ładowarki przez osoby nieuprawnione. Zalecane
rozwiązanie to dostęp do ładowarki po uprzednim wpisaniu kodu PIN lub użyciu żetonu
transporderowego (równolegle identyfikującego użytkownika) lub „stacyjka” na klucz
patentowy lub też inne skuteczne i pewne rozwiązanie techniczne przewidziane do
intensywnej eksploatacji. W przypadku gdy zabezpieczeniem tym będzie ww. żeton lub
stacyjka na kluczyk to wymagane będzie od Wykonawcy dostarczenie (na koszt
Wykonawcy) niezbędnej ilości tych kluczy lub żetonów dla kierowców Zamawiającego i
personelu technicznego. Jak wynika z przywołanych postanowień siwz, Zamawiający nie
narzucił konkretnego rozwiązania pozostawiając wykonawcy możliwość zastosowania
różnych skutecznych zabezpieczeń. Zaproponowane dwa rozwiązania Medcom generują
koszty ustalone przez tego Wykonawcę, przeciwko którym Odwołujący prezentował własne
wyliczenie oparte na wybranym swobodnie składniku, tj. potrzebnej ilości kluczyków. Przy
braku wiążących wytycznych Zamawiającego, co do ilości kluczyków, nie było podstaw do
przyjmowania niekorzystnej dla Medcom podstawy kalkulacji kosztów. W związku z
powyższym odwołanie nie mogło być uwzględnione.
W dalszej części, zastrzeżenia Odwołującego wynikają z analizy wyjaśnień prezentowanych
w tabeli nr 2 – w części pokrywających się z tabelą nr 1, ale w innym ujęciu, tj. poprzez
rozbicie ceny na poszczególne rodzaje kosztów. Zasadniczo, argumentacja prezentowana
powyżej zachowuje aktualność również w odniesieniu do argumentów Odwołującego
podnoszonych w kontekście składowych kosztów ujętych w tabeli nr 2. Uzupełniająco Izba
wskazuje, iż Odwołujący nie kwestionował kalkulacji ujętej w pozycji nr 1 – koszty materiałów
energoelektroniki (31.195,87 zł.), której to pozycji Medcom przypisuje istotny udział w
kosztach, jako stanowiących prawie połowę kosztów całej ładowarki. Odwołujący
kwestionował koszty poszczególnych urządzeń - podzespołów wchodzących w skład
produktu końcowego (poz. nr 2) – 17.440,72 zł. W odwołaniu oszacował koszt dodatkowych
elementów, których nie dotyczyły pytania Zamawiającego, a które są niezbędne do
wykonania przedmiotu zamówienia: zabezpieczenia wejściowe (rozłącznik+wkładki
bezpiecznikowe); stycznik mocy; gniazdo odkładcze Combo; wyłączniki nadprądowe i
różnicowo-prądowe osprzętu pomocniczego; zasilacze DC osprzętu dodatkowego; moduł
komunikacyjny z systemem; switch 4portowy; przetwornik temperatury wtyku ładowania;
szyny miedziane, okablowanie, złącza i tuleje, normalla; materiały montażowe do podłoża.
Łączną wartość tych elementów ustalił na kwotę ponad 3000 zł.
Należy zauważyć, iż Zamawiający wzywając Medcom do wyjaśnień nie wymagał podania
szczegółowego wyliczenia urządzeń-podzespołów, a jedynie wskazania kosztów w ujęciu
uwzględniającym sugestie Odwołującego skierowaną do Zamawiającego w piśmie z
20.02.2017 r.
Medcom w poz. nr 2 wskazał koszty podzespołów z tabeli nr 1 oraz podzespoły stosowane
wyłącznie w ładowarkach do pojazdów elektrycznych. Na rozprawie wyjaśnił, iż w pozycji 2
tabeli nr 2 zostały ujęte koszty elementów uwzględnionych w tabeli nr 1, czyli tych urządzeń-
podzespołów, których dotyczyły pytania Zamawiającego wprost. Pozostałe koszty, jak koszty
materiałów do ich wytworzenia, uwzględnił w pozycji nr 1 tabeli nr 2.
Odnosząc się do tej argumentacji, ponownie należy zauważyć, iż wyjaśnienia w zakresie
rażąco niskiej ceny miały na celu wskazanie sposobu kalkulacji ceny przez odniesienie się
między innymi do tych elementów, które Zamawiający sprecyzował w wezwaniu. Odwołujący
próbował natomiast nadać tym wyjaśnieniom inne znaczenie, jako szczegółowego opisu
rozwiązań, ze wskazaniem na elementy komponentów, użytych materiałów, co nie było
konieczne na etapie składania oferty. Wyjaśnień nie można inaczej oceniać, niż wynikało to z
wezwania Zamawiającego, który szczegółowo odnosił się do istotnych elementów
przedmiotu zamówienia, oczekując od Wykonawcy tylko w tym zakresie informacji, bezżądania przedstawienia opisu rozwiązania z podaniem ilości i wartości materiałów i urządzeń
– komponentów. W części argumentacja Odwołującego opierała się na błędnym założeniu,
jakoby wyjaśnienia stanowić miały kosztorysowe przedstawienie założeń z uwzględnieniem
ilości materiałów i pracochłonności, co do których brak było wytycznych w siwz. Cena jaką
oferowali wykonawcy miała charakter ryczałtowy, zatem podstawą wyceny ofert były
kalkulacje własne wykonawców, wynikające z ich indywidualnych założeń i sytuacji
faktycznej na rynku. Wyjaśnienia złożone przez Medcom w dwóch pismach odnosiły się
zarówno do ogólnej sytuacji producenta urządzeń i jego możliwości, jakie stwarza własne
zaplecze techniczne (m.in. laboratorium badawcze), jak i szczegółowych założeń
kosztowych, jakie przyjął do wyceny oferty. Ponieważ Odwołujący nie przedstawił
przekonujących dowodów, które podważałyby założenia kosztowe Medcom, Izba nie miała
podstaw do ich pominięcia i uznania za nieprawidłowe.
W świetle powyższego, Izba uznała, iż Zamawiający nie naruszył przepisów Ustawy
dokonując wyboru oferty Medcom, a tym samym odwołanie podlegało oddaleniu w całości.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz
art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 3 pkt 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.). Izba zaliczyła do
kosztów postępowania wpis uiszczony przez Odwołującego oraz koszty wynagrodzenia
pełnomocnika Zamawiającego, stwierdzone rachunkiem złożonym przed zamknięciem
rozprawy, ograniczone do wysokości określonej rozporządzeniem i obciążyła nimi
Odwołującego.
Przewodniczący: ……………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 86/17 z dnia 2017-12-01
- Sygn. akt KIO 1077/17 z dnia 2017-06-13
- Sygn. akt KIO 807/17, KIO 815/17 z dnia 2017-05-17
- Sygn. akt KIO 732/17 z dnia 2017-05-17
- Sygn. akt KIO 802/17 z dnia 2017-05-16
