KIO 349/15

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Renata Tubisz Protokolant: Paweł Puchalski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2015 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 20 lutego 2015 r. przez odwołującego: Mylan
sp. z o.o. Al. Komisji Edukacji Narodowej 95; 02-777 Warszawa w postępowaniu
prowadzonym przez zamawiającego: Krajowe Centrum ds. AIDS; ul. Samsonowskiej 1; 02-
829 Warszawa

przy udziale: Boehringer Ingelheim Sp. z o.o. ul. Wołoska 5; 02- 675 Warszawa
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego.

orzeka:

1. uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu zmianę opisu przedmiotu zamówienia w
części trzeciej zamówienia przez dopuszczenie leku antyretrowirusowego: Nevirapine / 200
mg/tabletka / 60”

2. kosztami postępowania obciąża Krajowe Centrum ds. AIDS; ul. Samsonowskiej 1; 02-829
Warszawa
i:
Sygn. akt KIO 349/15

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Mylan sp. z o.o.
Al. Komisji Edukacji Narodowej 95; 02-777 Warszawa tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Krajowe Centrum ds. AIDS; ul. Samsonowskiej 1; 02-829 Warszawa na
rzecz Mylan sp. z o.o. Al. Komisji Edukacji Narodowej 95; 02-777 Warszawa kwotę
18.600 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy)
stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od
odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie

Przewodniczący: ……………

Sygn. akt KIO 349/15

Uzasadnienie

Odwołanie złożone zostało przez odwołującego, którym jest Mylan sp. z o.o. Al. Komisji
Edukacji Narodowej 95; 02-777 Warszawa zwany dalej „odwołującym”.

Zamawiającym jest Krajowe Centrum ds. AIDS z siedzibą przy ul. Samsonowskiej 1, 02 -
829 Warszawa zwany dalej „zamawiającym”.

Przedmiotem postępowania jest sprzedaż, magazynowanie i dostawa, do wskazanych przez
Zamawiającego odbiorców, leków antyretrowirusowych - 6 części (oznaczenie sprawy
KC/AIDS/DZ/270-3/2015).

Ogłoszenie o zamówieniu nastąpiło w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu
17.02.2015 pod poz. 2015/S 033-055853.

Odwołanie zostało wniesione wobec treści ogłoszenia o zamówieniu opublikowanego 17
lutego 2015 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii S/33 nr 55853-2015-PL
(„Ogłoszenie”) oraz treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia („SIWZ”)
wykluczających możliwość nabycia w Postępowaniu leku Nevirapine 200 mg w tabletkach, a
tym samym wykluczającej możliwość zaoferowania rozwiązania równoważnego do
opisanego w Ogłoszeniu i SIWZ leku Nevirapine 400 mg w tabletka, tj. leku Nevirapine 200
mg w tabletkach.

Postępowanie odwoławcze prowadzone jest na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004r.
– Prawo zamówień publicznych – Dz. U. jednolity tekst 2013r. poz. 907 z późniejszymi
zmianami zwanej dalej „ustawą Pzp.”.

Zwięzłe przedstawienie zarzutów: Wskazaną powyżej czynność zamawiającego zaskarżono
w całości zarzucając jej naruszenie art. 29 ust. 2 i 3 w związku z art. 7 ust. 1 PZP, poprzez
opisanie przedmiotu zamówienia w części numer 3 w sposób, który utrudnia uczciwą
konkurencję oraz poprzez wskazanie znaków towarowych i patentów bez jednoczesnego
wskazania słów "lub równoważny”.

Wniosek (żądanie) co do rozstrzygnięcia odwołania: 1. merytoryczne rozpatrzenie przez
Krajową Izbę Odwoławczą („KIO”) niniejszego odwołania i jego uwzględnienie w całości, 2.
nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany treści Ogłoszenia w Sekcji II.2.1) Całkowita
wielkość lub zakres w zakresie Części nr 3 oraz pkt. 3 tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do
Sygn. akt KIO 349/15

SIWZ obowiązującej w Postępowaniu p.t. „Opis przedmiotu zamówienia i warunków jego
realizacji” poprzez nadanie im następującej treści: „Nevirapine / 400 mg / tabletka / 30 lub
równoważne” albo treści: „Nevirapine / 400 mg / tabletka / 30 lub Nevirapine / 200 mg/
tabletka / 60”, 3. zasądzenie od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kosztów
postępowania odwoławczego według norm przepisanych.

Izba ustaliła, że odwołanie zostało wniesione zgodnie z art. 182 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp. to
jest w terminie 10 dni od dnia, w którym powzięto lub przy zachowaniu należytej staranności
można było powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia.
Zamawiający, w dniu 12 lutego 2015 roku, przekazał do Urzędu Oficjalnych Publikacji Unii
Europejskiej Ogłoszenie i opublikował na swojej stronie internetowej (www.aids.gov.pl) SIWZ
obowiązującą w Postępowaniu. W związku z powyższym, odwołanie zostało wniesione w
terminie ustawowym co miało miejsce w dniu 20 lutego 2015 (Ogłoszenie o zamówieniu w
Postępowaniu o numerze 55853-2015-PL zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE
w dniu 17 lutego 2015 roku.)
2.14 Wykonawca zwraca uwagę, iż ograniczenie zakupów Nevirapine wyłącznie do dawki
400 mg, przy jednoczesnym braku przeciwwskazań medycznych dla równoważnego
stosowania Nevirapine o dawce 200 mg powoduje ograniczenie konkurencji wyłącznie do
jednego dostawcy, a tym samym skutkuje nieuzasadnionym wzrostem kosztów dostaw, co w
efekcie
może
zostać
zakwalifikowane
jako
postępowania
noszące
znamiona
niegospodarności. Powyższe potwierdza fakt, iż Nevirapine w postaci farmaceutycznej 400
mg 30 tabletek (nazwa handlowa: Viramune) przeznaczona do miesięcznej terapii oferowany
w ramach postępowań o zamówienie publiczne jest w średniej cenie ok. 940 zł za
opakowanie. Natomiast Wykonawca jest w stanie zaoferować Nevirapine w postaci
farmaceutycznej 200mg 60 tabletek w cenie niższej o około 35%. Dodatkowo należy
zauważyć, iż obecnie w Polsce zarejestrowany jest co najmniej jeszcze jeden lek Nevirapine
200 mg 60 tabletek (nazwa handlowa: Nevirapine Teva), a tym samym uwzględnienie w
postępowaniach przetargowych jako równoważnej dawki 200 mg zapewni większą
konkurencyjność postępowań o zamówienie publiczne, co w efekcie pozwoli
Zamawiającemu na obniżenie kosztów dostaw, zagwarantuje możliwość zakupu większej
ilości leków, a tym samym leczenie większej ilości pacjentów bez konieczności zwiększania
budżetu Zamawiającego lub pozwoli na alokację wolnych zaoszczędzonych środków
finansowych do celów zakupu innych leków. 2.15 Ponadto sam Zamawiający potwierdza
także potrzebę optymalizacji cen leków ARV. W piśmie z dnia 12 lutego 2014 roku
Zamawiający przewiduje włączenie do terapii coraz większej liczby pacjentów, ze względu
na nowe wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia odnośnie zwiększenia z 350 do 500
zalecanej liczby limfocytów CD4. W związku z powyższym, kierując się utrzymaniem
Sygn. akt KIO 349/15

wysokich standardów terapii w ramach przeznaczonych na ten cel środków budżetowych
Wykonawca gotowy jest zaoferować Zamawiającemu produkt równoważny, o istotnie niższej
cenie. Dowód: pismo Zamawiającego z 12 lutego 2014 roku 2.16 W związku z
przedstawioną powyżej argumentacją Wykonawca nie widzi podstaw dla ograniczenia
przedmiotu zamówienia w zakresie dostaw leku Nevirapine wyłącznie do dostaw leku o
dawce 400 mg. Z uwagi na możliwość zamiennego stosowania Nevirapine o dawce 200g i
400mg, co potwierdził sam Zamawiający, takie ograniczenie nie ma uzasadnienia
medycznego, a ograniczenie dostaw wyłącznie do dawki 400 mg w braku dopuszczenie
równoważnego stosowania dawki 200 mg skutkuje naruszeniem przepisów PZP prowadząc
do nieuzasadnionego ograniczenia konkurencji w postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego. Co najistotniejsze, z uwagi na znaczące różnice w cenie leku o dawce 400 mg i
200 mg dopuszczenie równoważnego stosowania dawki 200 mg zapewni Zamawiającemu
możliwość zakupu większej ilości leków oraz leczenie większej ilości pacjentów bez
konieczności zwiększania budżetu. Wobec powyższego wnoszę jak na wstępie.
W uzasadnieniu odwołania podniesiono w szczególności następującą argumentację
formalną i prawną.

Zamawiający prowadzi przedmiotowe postępowanie gdzie w Części nr 3 jest przewidziany
lek Nevirapine 400 mg w tabletkach, co wyklucza możliwość nabycia w Postępowaniu leku
Nevirapine 200 mg w tabletkach, a tym samym wyklucza możliwość zaoferowania
rozwiązania równoważnego do opisanego w SIWZ.

W ocenie odwołującego treść SIWZ narusza zasady dokonywania opisu przedmiotu
zamówienia wyrażone w art. 29 ust. 2 i 3 ustawy Pzp. oraz zasadę zachowania uczciwej
konkurencji wynikającą z art. 7 ust. 1 PZP.
W organizowanych dotychczas postępowaniach o zamówienie publiczne na sprzedaż,
dostawę i magazynowanie leków antyretrowirusowych Zamawiający dopuszczał dostawę
leku Nevirapine, alternatywnie jako tabletkę 400mg lub tabletkę 200mg traktując zasadnie
powyższe produkty jako równoważne. W powyższy sposób przedmiot zamówienia został
opisany m.in. w następujących postępowaniach przetargowych prowadzonych przez
zamawiającego: 1) Sprzedaż, dostawa i magazynowanie leków antyretrowirusowych -
postępowania
o
sygnaturze:
KC/AIDS/DZ/270-5/2013 (ogłoszenie
o
zamówieniu
opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 15 lutego 2013 roku pod
numerem 2013/S 033-052037), którego przedmiotem była dostawa m.in. Nevirapine 400 mg
(tabletka) 30 - 3500 opakowań lub Neverapine 200 mg (tabletka)
60 - 3500 opakowań (część 24); 2) Sprzedaż, dostawa i magazynowanie leków
antyretrowirusowych - postępowania o sygnaturze: KC/AIDS/DZ/270-18/2013 (ogłoszenie o
Sygn. akt KIO 349/15

zamówieniu opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 23 sierpnia
2013 roku pod numerem 2013/S 163-283828), którego przedmiotem była dostawa m.in.
Nevirapine 400 mg (tabletka) 30 lub Neverapine 200 mg (tabletka) 60-1250 opakowań
(część nr 22); 3) Sprzedaż, dostawa i magazynowanie leków antyretrowirusowych -
postępowania o sygnaturze: KC/AIDS/DZ/270-23/2013 (ogłoszenie o zamówieniu
opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 17 października 2013 roku
pod numerem 2013/S 202-349273), którego przedmiotem była dostawa m.in. Nevirapine 400
mg (tabletka) 30 lub Neverapine 200 mg (tabletka) 60 (część nr 26). Dowód: ogłoszenia o
zamówieniach (3) 2.2 W Postępowaniu Zamawiający opisał przedmiot zamówienia w sposób
odmienny od stosowanego dotychczas, dopuszczając wyłącznie dostawę Nevirapine 400 mg
(tabletka) bez możliwości zaoferowania leku równoważnego tj. Nevirapine 200 mg.
Zgodnie z charakterystykami produktów leczniczych Nevirapine (Viramune) 200 mg 60
tabletek, Nevirapine (Viramune) 400 mg 30 tabletek, oraz Nevirapine (Mylan) 200 mg 60
tabletek mają klinicznie te same wskazania (z wyłączeniem Nevirapine (Viramune) 400 mg
30 tabletek podczas pierwszych 14 dni fazy wstępnej). Co istotne, dawka dobowa docelowa
(po 14 dniach fazy wstępnej, która wyklucza stosowanie Nevirapine (Viramune) 400mg 30
tabletek) w przypadku Nevirapine (Viramune) 200 mg 60 tabletek, Nevirapine (Viramune)
400mg 30 tabletek, Nevirapine (Mylan) 200mg 60 tabletek wynosi w każdym z przypadków
400 mg, a wszystkie trzy leki należy stosować w skojarzeniu z przynajmniej dwoma lekami
przeciwretrowirusowymi.
Jedyna różnica w dawkowaniu leków o dawce 200 mg i 400 mg polega na stosowaniu
docelowo 1 tabletki raz dziennie Nevirapine (Viramune) 400 mg 30 tabletek zamiast 2
tabletek. 2.4
Co istotne, możliwość zamiennego zastosowania dawki 200 mg i dawki 400 mg potwierdził
sam Zamawiający, w ramach postępowania o sygnaturze KC/AIDS/DZ/270-5/2013 oraz
postępowania o sygnaturze KC/AIDS/DZ/270-18/2013. Zgodnie z pismem z dnia 21 lutego
2013 roku (znak: SW 00495/2013) oraz pismem z dnia 29 sierpnia 2013 roku (znak: SW
002125/2013) Zamawiający dopuścił i potwierdził równoważność dostaw Nevirapine, tabletki
o natychmiastowym uwalnianiu 200 mg oraz Nevirapine, tabletki o przedłużonym 400 mg.
Zamawiający powołując się na opinię biegłego oraz po przeanalizowaniu dokumentów tj.
m.in. Charakterystyk Produktu Leczniczego dla preparatu Viramune, tabletki o spowolnionym
uwalnianiu 400 mg oraz Viramune 200 mg oraz Streszczenia EPAR dla ogółu społeczeństwa
produktu leczniczego Viramune EMA/708103/2011; EMA/H/C/000183 stwierdził, iż produkty
te można stosować wymiennie, a tabletki o natychmiastowym uwalnianiu 200 mg oraz
tabletki o przedłużonym uwalnianiu 400 mg są tak samo skuteczne, a pacjenci mogą
bezpiecznie przestawiać się z tabletek o natychmiastowym uwalnianiu na tabletki o
przedłużonym uwalnianiu: „Pacjenci przyjmujący produkt Viramune o natychmiastowym
Sygn. akt KIO 349/15

uwalnianiu dwa razy na dobę skojarzeniu z innymi lekami przeciwretrowirusowymi mogą
zmienić leczenie na produkt Viramune 400 mg tabletki o przedłużonym uwalnianiu raz na
dobę w skojarzeniu z innymi lekami przeciwretrowirusowymi bez fazy wstępnej leczenia
produktem Viramune o natychmiastowym uwalnianiu.”
Dowód: Charakterystyka Produktu Leczniczego dla Nevirapine, tabletki o natychmiastowym
uwalnianiu 200 mg Charakterystyka Produktu Leczniczego dla Nevirapine, tabletki o
przedłużonym 400 mg
pismo Zamawiającego z 21 lutego 2013 roku (znak: SW 00495/2013) oraz pismo z dnia 29
sierpnia 2013 roku (znak: SW 002125/2013)
Co więcej, w treści pisma Zamawiającego z 29 sierpnia 2013 r. (znak: SW 002125/2013)
zawarto dodatkowe twierdzenia, zgodnie z którymi: „W dodatkowych badaniach wykazano,że u pacjentów z zakażeniem wirusem HIV tabletki o przedłużonym uwalnianiu [400mg] są
tak samo skuteczne jak tabletki o natychmiastowym uwalnianiu [200 mg]. W badaniach
wykazano również, że pacjentów można bezpiecznie przestawiać z tabletek o
natychmiastowym uwalnianiu [200 mg] na tabletki o przedłużonym uwalnianiu [400mg].” „ Na
poparcie stosowania tabletek o przedłużonym uwalnianiu [400mg] firma przeprowadziła
badania, aby wykazać, że zarówno tabletki o natychmiastowym [200 mg], jak i o
przedłużonym uwalnianiu [400mg], wytwarzały odpowiednie stężenie substancji czynnej i
miały jednakowe działanie na miano wirusa w organizmie.” „Przeprowadzono również
badania w celu wykazania skuteczności przestawiania pacjentów z tabletek o
natychmiastowym uwalnianiu [200mg] stosowanych dwa razy na dobę na tabletki o
przedłużonym uwalnianiu stosowane raz na dobę [400mg].”
Należy także zwrócić uwagę, iż z poniższego wykresu farmakokinetyki wskazującego
stężenie substancji czynnej w osoczu wynika, iż przy stosowaniu tabletek o
natychmiastowym uwalnianiu (200 mg) stężenie to osiąga zawsze poziomy wyższe niż przy
stosowaniu tabletek o przedłużonym uwalnianiu raz na dobę (400 mg). Oznacza to
skuteczność terapii środkiem o natychmiastowym uwalnianiu co najmniej nie niższą niż przy
stosowaniu środka o przedłużonym uwalnianiu, [symbol „IR” oznacza środek o
natychmiastowym uwalnianiu (200mg)] [symbol „XR” oznacza środek o przedłużonym
uwalnianiu (400 mg)]
Ponadto zgodnie z dostępnymi Odwołującemu informacjami nie istnieją żadne badania
wskazujące, iż środek o przedłużonym uwalnianiu (400 mg) wykazuje kliniczną wyższość
nad środkiem o natychmiastowym uwalnianiu (200 mg), ani, że jego stosowanie jest
korzystniejsze dla pacjentów. Nie istnieją także żadne kliniczne przeszkody do przejścia z
terapii środek o przedłużonym uwalnianiu na terapie środkiem o natychmiastowym
uwalnianiu, gdyż leki te mogą być stosowane zamiennie. Wobec powyższego należy uznać,
Sygn. akt KIO 349/15

iż brak jest przeciwwskazań medycznych do zamiennego stosowania leku w dawce 400 mg
(przyjmowanej raz dziennie) oraz w dawce 200 mg (przyjmowanej dwa razy na dobę).
W tym miejscu Odwołujący pragnie wskazać, iż zgodnie z naczelną zasadą zamówień
publicznych określoną w art. 7 ust. 1 PZP Zamawiający zobowiązany jest przygotować i
przeprowadzić postępowanie w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz
równego traktowania wykonawców. Co równie istotne, zgodnie z art. 29 ust. 2 i 3 PZP
przygotowując postępowanie Zamawiający nie może opisywać przedmiotu zamówienia w
sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję oraz zobowiązany jest do
dopuszczenia równoważności oferowanych produktów.
Mając na względzie powyższe należy wskazać, iż opis przedmiotu zamówienia przewidujący
zastosowanie wyłącznie dawki 400 mg, bez jednoczesnego dopuszczenia produktu
równoważnego o dawce 200 mg, w istocie powoduje ograniczenie konkurencji wyłącznie do
jednego wykonawcy, w warunkach braku występowania uczciwej konkurencji ze strony
innych uczestników obrotu, co wprost stanowi naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp.
W tym miejscu należy wskazać na wyrok KIO z dnia 29 października 2013 roku zgodnie z
którym: „Istotą zachowania zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców
jest dopuszczenie do obrotu - realizacji zamówienia, tylu różnych produktów, które
realizować będą cel założony przez zamawiającego. Cel ten nie może być ograniczony
poprzez opisanie cech produktu referencyjnego bez wskazania cech produktów
równoważnych. Może zaistnieć sytuacja, że w konsekwencji na rynku pozostaną dwa
produkty, ale będą to dwa różne produkty i w tym zakresie zasada z art. 7 ust. 1 p.z.p.,
zostaje zachowana. ” Podobne stanowisko zajął Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z
dnia 24 stycznia 2012 roku zgodnie z którym: „Przygotowanie i przeprowadzenie
postępowania o udzielenie zamówienia musi odbyć się z poszanowaniem zasad określonych
w art. 7 i 29 PZP. Oznacza to konieczność eliminacji z opisu przedmiotu zamówienia
wszelkich sformułowań, które mogłyby wskazywać na konkretnego wykonawcę, bądź też
które eliminowałyby konkretnych wykonawców uniemożliwiając im złożenie oferty lub
powodowałyby sytuację, w której jeden z zainteresowanych wykonawców byłby bardziej
uprzywilejowany od pozostałych. Nie jest dopuszczalne opisywanie przedmiotu zamówienia
na podstawie katalogów jednego producenta, opis taki bowiem narusza zasadę
konkurencyjności i równego dostępu do zamówienia ”
W dalszej kolejności zgodnie z art. 29 ust 3 PZP Zamawiający zobowiązany jest dopuścić
zaoferowanie produktów równoważnych, przy czym pojęcie równoważności produktów, nie
może oznaczać ich tożsamości, ponieważ przeczyłoby to istocie oferowania produktów
równoważnych i czyniłoby oferowanie produktów równoważnych w praktyce niemożliwym do
spełnienia. Zważywszy na takie samo działanie i skuteczność Nevirapine w dawce 400 mg
oraz 200 mg bezsprzecznie należy uznać, iż produkty te są równoważne, albowiem w obu
Sygn. akt KIO 349/15

przypadkach zachowana jest ich funkcjonalność i efektywność (tak m.in. wyrok KIO z dnia 24
lutego 2014 roku, KIO 256/14): „Oferta równoważna to taka, która przedstawia przedmiot
zamówienia o właściwościach funkcjonalnych i jakościowych takich samych lub zbliżonych
do tych, które zostały zamieszczone w SIWZ. Istotne jest przy tym to, że produkt
równoważny do produkt, który nie jest identyczny, tożsamy z produktem referencyjnym, ale
posiada pewne, istotne dla zamawiającego, zbliżone do produktu referencyjnego
funkcjonalności i parametry, które bezwzględnie powinny zostać określone w treści SIWZ).
Co istotne, kwestia równoważności produktów Nevirapine o dawce 200 mg i 400 mg była
również przedmiotem orzeczenia KIO, w którym Izba potwierdziła, iż oba produkty są
równoważne i mogą być stosowane zamiennie (wyrok KIO z dnia 7 marca 2013 roku (KIO
403/13). Izba potwierdziła także, iż efekt terapeutyczny w przypadku stosowania tych leków,
a mianowicie Nevirapine 400 mg (stosowanego raz dziennie) oraz Nevirapine 200 mg
(stosowanego dwa razy dziennie) jest jednakowy. Osiągają one bowiem taką samą
skuteczność terapeutyczną, a informacje wynikają z ogólnodostępnej dokumentacji.
Dowód: wyrok KIO z dnia 7 marca 2013 roku, KIO 403/13.
W piśmie z dnia 12 lutego 2014 roku Zamawiający przewiduje włączenie do terapii coraz
większej liczby pacjentów, ze względu na nowe wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia
odnośnie zwiększenia z 350 do 500 zalecanej liczby limfocytów CD4. W związku z
powyższym, kierując się utrzymaniem wysokich standardów terapii w ramach
przeznaczonych na ten cel środków budżetowych Wykonawca gotowy jest zaoferować
Zamawiającemu produkt równoważny, o istotnie niższej cenie.
Dowód: pismo Zamawiającego z 12 lutego 2014 roku
Co najistotniejsze, z uwagi na znaczące różnice w cenie leku o dawce 400 mg i 200 mg
dopuszczenie równoważnego stosowania dawki 200 mg zapewni Zamawiającemu
możliwość zakupu większej ilości leków oraz leczenie większej ilości pacjentów bez
konieczności zwiększania budżetu. Wobec powyższego odwołujący wnosi jak we wstępie.

Pismem z dnia 02.03.2015r.zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie.
Zamawiający wnosi o oddalenie w całości odwołania, jako bezzasadnego oraz obciążenie
odwołującego kosztami postępowania odwoławczego, w tym kosztami wynagrodzenia
pełnomocnika zamawiającego.
W uzasadnieniu zamawiający przedstawił w szczególności następującą argumentację
formalną i prawną.
Rola i zadania Krajowego Centrum ds. AIDS.
Krajowe Centrum ds. AIDS (zwane dalej także „Centrum") jest jednostką organizacyjną, dla
której organem założycielskim jest Minister Zdrowia. Centrum jest jednostką budżetową II
stopnia, instytucją o charakterze specjalistycznym, powołaną do formułowania, koordynacji i
Sygn. akt KIO 349/15

nadzoru realizacji polityki Państwa w zakresie walki z epidemią HIV/AIDS, z uwzględnieniem
jej aspektów medycznych i społecznych. Do zadań Centrum należy m.in. „zakup i
dystrybucja leków antyretrowirusowych, monitorowanie i koordynacja ich wykorzystania w
placówkach medycznych (przez realizatorów Programu) na terenie kraju oraz prowadzenie
informatycznej bazy danych w tym zakresie".
Zgodnie z treścią umów zawartych z realizatorami Programu leczenia ARV, gdzie Centrum
jest zleceniodawcą, a wyłonione w konkursie placówki medyczne są zleceniobiorcami,
zleceniobiorca zobowiązuje się do: prowadzenia w okresie od
roku do
roku terapii antyretrowirusowej; zgodnie ze standardami opracowanymi przez Polskie
Towarzystwo Naukowe AIDS - PTN AIDS (standardy na stronie www.ptnaids.info) zawartymi
w programie pt: „Leczenie antyretrowirusowe osób żyjących z HIV w Polsce" tzn.:
a) podawania leków antyretrowirusowych pacjentom zakażonym HIV i chorym na AIDS
(indywidualnie dobranych wg wskazań medycznych) oraz specjalistycznego monitorowania
przebiegu zakażenia HIV i leczenia ARV pacjentów (...)".
Aktualizacja standardów dotyczących opieki i leczenia pacjentów zakażonych HIV i chorych
na AIDS tzw. rekomendacje, jest prowadzona na bieżąco (średnio raz w roku) przez PTN
AIDS i uwzględnia wszelkie zmiany wynikające z postępu wiedzy medycznej w leczeniu
pacjentów zakażonych HIV i chorych na AIDS. Ostatnia aktualizacja 2014 r.
Obecnie leczeniem ARV objętych jest 8022 pacjentów żyjących z HIV i chorych na AIDS w
tym 112 dzieci (dane z komputerowej bazy Centrum na dzień 25.02.2015 r.).
2.
Planowanie
zakupów
leków
ARV.
Zamawiający
dokonuje
zakupów
leków
antyretrowirusowych (ARV) na podstawie zamówień placówek medycznych prowadzących
terapię ARV. Aktualnie Program jest realizowany w 21 placówkach. Weryfikacja asortymentu
i ilości kupowanych leków ARV jest prowadzona zarówno w oparciu o dane przesłane z
placówek medycznych, jak i w oparciu o analizy bieżących stanów magazynowych danego
leku oraz analizę ilości i asortymentu leków niezbędnych do zabezpieczenia terapii
pacjentów leczonych ARV wg danych uzyskanych z komputerowej bazy monitorującej
Centrum.
Przygotowanie ostatecznego asortymentu kupowanych leków uwarunkowane jest dodatkowo
następującymi czynnikami:
1)terminowością zatwierdzania planu finansowego oraz przekazywania Zamawiającemuśrodków na realizację Programu leczenia ARV a także przewidywanym terminem otrzymania
kolejnej transzy/transz środków finansowych;
2)terminami ustawowymi procedur o udzielenie zamówienia publicznego oraz ryzykiem
wpłynięcia odwołania i koniecznością uwzględnienia potencjalnego czasu na prowadzenie
postępowania odwoławczego lub nawet koniecznością powtórnego przeprowadzenia
postępowania;
Sygn. akt KIO 349/15

3)koniecznością zabezpieczenia ciągłości terapii ARV, dla dzieci, kobiet zakażonych HIV w
ciąży i pacjentów objętych Programem leczenia ARV, przy czym przerwanie ciągłości terapii
byłoby narażeniem pacjentów na zagrożenie utraty życia lub pogorszenie stanu zdrowia;
4)zmian terapii pacjentów, będących wynikiem m.in.:- wytworzenia odporności na
dotychczas stosowane leki,- nietolerancji leków,- braku
efektu
terapeutycznego,
-
uwzględnieniem nowych, coraz bardziej innowacyjnych leków ARV wprowadzanych
do obrotu;
5)włączeniami pacjentów dotychczas nieleczonych do Programu leczenia ARV, które
charakteryzują się zmienną dynamiką: więcej w miesiącach jesiennych i zimowych, mniej
latem;
6)zmianami rekomendacji klinicznych, zarówno w zakresie czasu włączania, progowej liczby
limfocytów CD4 pacjenta jak i stosowanych leków.
3. Analiza zapotrzebowania na lek zawierający substancję czynną - nazwa międzynarodowa
Nevirapine w oparciu o stany magazynowe w placówkach medyczny, stany w magazynach
obcych (u dostawców leków), zamówienia placówek medycznych i liczbę aktualnie leczonych
pacjentów
Tabela nr 1. Analiza do postępowania
Lp.
Nazwa międzynarodowa postać/moc/op.
Liczba pacjentów
Stan
Magazynowy Centrum 16-01-2015 Stan magazynowy placówek 01-01-2015
Zamówienia
placówek. Przedmiot zamówienia (liczba opakowań)
1
Nevirapine | tabletka | 200mg | 60 84
976
497
171
0
2
Nevirapine | tabletka | 400mg | 30 472
2356 971
4367 2500
3
Nevirapine | 240ml | zawiesina 11 9
185
58
151
0
Zgodnie z danymi zgromadzonymi w internetowej bazie danych pacjentów i leków
prowadzonej przez Centrum, aktualnie w Polsce 84 pacjentów objętych jest terapią, która
zawiera lek Nevirapine, tabletki po 200 mg, 60 sztuk w opakowaniu oraz 472 pacjentów
otrzymuje terapię, która zawiera lek Nevirapine, tabletki po 400 mg, 30 sztuk w opakowaniu.
Do przygotowania opisu przedmiotu zamówienia w postępowaniu, którego dotyczy
odwołanie, brano pod uwagę stany magazynowe: Zamawiającego i realizatorów Programu
leczenia ARV, a także zamówienia nadesłane z placówek medycznych. Z powyższych
danych wynika, iż produktu Nevirapine w tabletkach po 200 mg (zakupionego w ramach
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przeprowadzonego w 2013 r.) przy
aktualnie prowadzonych terapiach wystarczy na ponad 12 miesięcy leczenia, po
uwzględnieniu planowanych nowych terapii. Równocześnie biorąc pod uwagę stany
magazynowe, po uwzględnieniu liczby aktualnie leczonych pacjentów, leku Nevirapine w
tabl. po 400 mg wystarczy na około 7 miesięcy. Liczba opakowań leku Nevirapine w tabl. po
400 mg zamawiana w spornym postępowaniu wynika z planowanego przez placówki
Sygn. akt KIO 349/15

medyczne zużycia leku w okresie, który obejmuje postępowanie, tj. zabezpieczenie leczenia
i ciągłości terapii antyretrowirusowej do końca października br.
W tabeli nr 2 i 3 zostały przedstawione dane liczbowe dotyczące stanów magazynowych
wszystkich postaci leku zawierającego substancję czynną Nevirapine po uwzględnieniu
dostaw i wysyłek leków w danym roku realizacji Programu leczenia ARY.
Tabela nr 2
Leki antyretrowirusowe zakupione przez Krajowe Centrum ds. AIDS z rozdziału 85149 w
ramach postępowań 0 udzielenie zamówienia publicznego wysłane do szpitali w 2013 roku
Lp.
Nazwa międzynarodowa postać/moc/opak. Magazyn na dzień 31-12-2012
Leki
dostarczone w 2013 roku
Leki do dyspozycji
Leki wysłane Magazyn na dzień 31-12-
2013
1
NEVIRAPINE MYLAN | tabletka | 200mg |60 0
2647
2647 181
2466
2
VIRAMUNE XR | tabletka 1400mg I 30
1715 4748 6463 6463 0
3
VIRAMUNE | tabletka | 200mg | 60 139 0 139
126
13
4
VIRAMUNE | zawiesina | 240ml I1 153 500
653
427
226
Tabela nr 3

Leki antyretrowirusowe zakupione przez Krajowe Centrum ds. AIDS z rozdziału 85149 w
ramach postępowań o udzielenie zamówienia publicznego wysłane do szpitali w 2014 roku
Lp.
Nazwa międzynarodowa postać/moc/opak. Magazyn na dzień 31-12-2013
Leki
dostarczone w 2014 roku Leki do dyspozycji Leki wysłane Magazyn na dzień 31-12-2014
1.
NEVIRAPINE MYLAN | tabletka | 200mg | 60 2466
0
2466 1415 1051
2.
VIRAMUNE XR | tabletka 1400mg | 30
0
6308 6308 3810 2498
3-
VIRAMUNE | tabletka | 20omg | 60 13
0
13
13
0
4-
VIRAMUNE | zawiesina | 240ml 11 226
260
486
289
197

4. Schemat terapeutyczny w leczeniu ARV z zastosowaniem leku Nevirapine.
Adherencja.
Podstawowym celem leczenia antyretrowirusowego jest przedłużenie życia pacjenta oraz
poprawa jakości życia, która osiągana jest m.in. przez uproszczenie schematu
terapeutycznego
oraz
zmniejszenie
długoterminowych
powikłań
leczenia
antyretrowirusowego.
Najistotniejsza przy wyborze pierwszego schematu leczenia ARV jest jego skuteczność
związana z zapewnieniem długotrwałego efektu terapeutycznego. Podkreśla się zarówno
tolerancję, jak i wygodę zastosowanego leczenia. Wybierając schemat pierwszorazowy,
należy uwzględnić współistniejące choroby (np. choroby wątroby, nerek), możliwe interakcje
lekowe oraz styl życia pacjenta.
Sygn. akt KIO 349/15

W leczeniu osób zakażonych wirusem HIV podkreśla się indywidualizację postępowania
wynikającą z różnych czynników m.in. obciążeń innymi schorzeniami, wiekiem pacjenta,
przewidywaną adherencja (czas i sposób przyjmowania leku zgodnie z zaleceniami).
Zgodnie
z
Rekomendacjami
PTN
AIDS,
przed
dokonaniem
wyboru
leków
antyretrowirusowych lekarz prowadzący bierze pod uwagę następujące kwestie:
1) tryb życia pacjenta (praca zawodowa, konieczność częstych wyjazdów etc);
2) warunki życiowe (w tym czy członkowie rodziny, koledzy z pracy wiedzą o zakażeniu HIV i
czy możliwe jest przechowywanie i przyjmowanie leków w domu i pracy);
3)leki przyjmowane z innych powodów, także kupowane bez recepty, zioła, suplementy diety
(nie wszyscy pacjenci wiedzą o potencjalnych interakcjach między lekami ARV a innymi);
4)używki, legalne i nielegalne;
5)preferencje dotyczące przyjmowania leków, w tym postać leku, wielkość tabletek.
1Wybór schematu leczenia ARV uwzględniający wyżej opisane elementy ma istotny wpływ
na adherencję pacjenta. Ważnym czynnikiem poprawiającym adherencję jest uproszczenie
terapii antyretrowirusowej, w tym unikanie podawania zbędnych leków, unikanie leków,
których przyjmowanie zależne jest od posiłków, płynów itd., redukcja liczby dawek leków na
dobę, a także liczby tabletek w dawce. Liczne badania wskazują, że przyjmowanie leków
tylko jeden raz dziennie może dawać korzystne efekty, gdyż rzadziej dochodzi do przerwania
leczenia, przy zachowaniu takiej samej skuteczności, trwałości i tolerancji (tolerancja - brak
działań niepożądanych przy stosowaniu leczenia).
Lek Nevirapine bez względu na dawkę jest przyjmowany co najmniej z dwoma-trzema innymi
lekami antyretrowirusowymi. Zgodnie z Rekomendacjami PTN AIDS z 2014 roku lek
Nevirapine w dawce 400 mg należy go grupy leków wskazywanych w preferowanych
schematach terapeutycznych. Natomiast lek Nevirapine w dawce 200 mg należy go grupy
leków wskazywanych w alternatywnych schematach terapeutycznych.2
5.W pkt 2.1 odwołania, Odwołujący wskazuje kilka postępowań organizowanych przez
Zamawiającego w roku 2013, w których dopuszczono dostawę leku Nevirapine alternatywnie
jako tabletkę 400 mg lub tabletkę 200 mg. Bezspornym jest, że fakt ten nie może w żaden
sposób dowodzić domniemanej równoważności leku Nevirapine o przedłużonym uwalnianiu i
leku o natychmiastowym uwalnianiu. Powyższe dowodzi jedynie, że Zamawiający
przeprowadza postępowania w zależności od potrzeb, na które wpływ ma wiele czynników,
w szczególności wskazanych w pkt 2 i 3 niniejszej odpowiedzi na odwołanie.
6.W pkt 2.2 odwołania, odwołujący wskazuje, że zamawiający ze względu na argumenty
natury medycznej i prawnej oraz względy ekonomiczne powinien traktować Nevirapine 400
mg oraz Nevirapine 200 mg jako produkty równoważne. Tymczasem zamawiający
podkreśla, że nie jest bezpośrednim odbiorcą i beneficjentem zamawianych leków, co
wykazano w niniejszej odpowiedzi na odwołanie.
Sygn. akt KIO 349/15

7.Zamawiający, ani żaden inny podmiot, tym bardziej dostawca leków, nie ma prawa
ingerować w schematy terapeutyczne dobierane indywidualnie dla danego pacjenta
przez lekarza prowadzącego. Nie bez znaczenia dla przebiegu i skuteczności leczenia
pozostaje liczba przyjmowanych leków i sposób ich dawkowania.
Zgodnie z art. 68 Konstytucji RP, każdemu obywatelowi przysługuje prawo do ochrony
zdrowia. Może ono być rozumiane szeroko jako prawo do leczenia na wypadek choroby,
prawo do skutecznego zapobiegania chorobie, a także prawo do podmiotowego traktowania
każdego człowieka, bądź w sposób zawężony jako prawa wynikające z określenia dostępu
do opieki medycznej w danym systemie opieki zdrowotnej, integralną część prawa do
ochrony zdrowia stanowi wyartykułowane wart. 68 ust. 2 Konstytucji prawo dostępu doświadczeń zdrowotnych. W taki sposób konstytucyjnie zagwarantowanemu prawu
podmiotowemu do uzyskania pomocy lekarskiej odpowiada ciążący na lekarzu obowiązek
udzielenia takiej pomocy w postaci świadczenia zdrowotnego. Nałożenie na lekarza
prawnego obowiązku udzielenia pomocy służyć ma zagwarantowaniu realizacji prawa
każdego człowieka do ochrony zdrowia, w tym prawa do równego dostępu do świadczeń
opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych.
3 Art. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2011
r. Nr 277, poz. 1634) wskazuje, że lekarz winien postępować zgodnie ze wskazaniami
aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania,
rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą
starannością.
Zgodnie z art. 4 Kodeksu Etyki Lekarskiej, dla wypełnienia swoich zadań lekarz powinien
zachować swobodę działań zawodowych, zgodnie ze swoim sumieniem i współczesną
wiedzą medyczną, natomiast w art. 6 Kodeksu Etyki Lekarskiej wskazano, że lekarz ma
swobodę wyboru w zakresie metod postępowania, które uzna za najskuteczniejsze.
8.
Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać za całkowicie błędną argumentację
przedstawioną przez Odwołującego w pkt 2.3 i 2.6 Odwołania, wskazującą jakoby leki
Nevirapine 400 mg i Nevirapine 200 mg można było stosować zamiennie i bez uszczerbku
dla jakości życia pacjenta, narzucając mu i bez porozumienia z nim, określony schemat
leczenia. Należy stanowczo podkreślić także, że zamawiający swoim postępowaniem, nie
może doprowadzić do konieczności zmiany raz przyjętego przez pacjenta schematu
terapeutycznego, jeżeli nie ma do tego żadnych wskazań medycznych.
9.
Nadużyciem zasady prowadzenia postępowania w sposób zapewniający zachowanie
uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców, na którą Odwołujący powołuje
się w pkt 2.8 Odwołania, jest próba wymuszenia na zamawiającym dostosowania swoich
potrzeb do możliwości konkretnego wykonawcy. Zamawiający w sposób obiektywny ustala
jakie leki antyretrowirusowe zobowiązany jest zakupić, aby zapewnić realizację programu
Sygn. akt KIO 349/15

zdrowotnego, ponadto Zamawiający nie ma możliwości prawnej, a wręcz byłoby to
niedozwolone zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami, narzucania lekarzom
pracującym w ośrodkach referencyjnych, stosowania określonych leków (substancji czynnej,
postaci, dawki). O wyborze leku dla pacjenta leczonego antyretrowirusowo, które to leczenie
jest bardzo skomplikowane i ma bezpośredni wpływ na życie ludzi nim objętych, decyduje
nie tylko skład chemiczny ale także dawka i postać leku.
10.
W pkt 2.11 odwołania, odwołujący błędnie wskazuje, że zamawiający opisał
przedmiot zamówienia z uwzględnieniem swoich subiektywnych potrzeb, ponieważ
to nie subiektywne potrzeby zamawiającego miały wpływ na opis przedmiotu
zamówienia, a wyłącznie obiektywne potrzeby zgłaszane przez placówki medyczne,
a także potrzeba ochrony życia i zdrowia ludzkiego, poszanowania konstytucyjnego
prawa pacjenta do skutecznego zapobiegania chorobie oraz ustawowego
i etycznego obowiązku lekarza nakazującego mu postępowanie zgodnie
ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami
zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z
należytą starannością. Powyższe normy są nadrzędne i w państwie prawa żaden urzędnik
ani podmiot prywatny czerpiący bezpośrednie korzyści finansowe z przyjęcia określonego
rozwiązania, nie mogą doprowadzić do ograniczenia tych praw.
Opis przedmiotu zamówienia sporządzony przez zamawiającego jest uzasadniony i nie
narusza zasady uczciwej konkurencji ani równego traktowania wykonawców. Zamawiający
opisał produkt, który realizuje cel jaki zamawiający zobowiązany jest osiągnąć.
11.W pkt 2.12 odwołania, odwołujący wskazuje na obowiązek dopuszczenia przez
zamawiającego produktów równoważnych. zamawiający wskazuje jednak,że w załączniku nr 1 do SIWZ w postępowaniu, którego dotyczy odwołanie, w opisie
przedmiotu zamówienia zostały podane tylko i wyłącznie nazwy międzynarodowe
substancji czynnych z uwzględnieniem dawki wynikającej z bieżącego
zapotrzebowania zamawiającego, które nie wskazują na przedmiot zamówienia
będący w posiadaniu konkretnego podmiotu.
Nevirapinum (Nevirapine), to nazwa międzynarodowa substancji czynnej wchodzącej w
skład produktów leczniczych, nadana przez Światową Organizację Zdrowia. Dopuszczone
do obrotu produkty lecznicze mogą posiadać nazwy handlowe, które mogą być nazwą
własną produktu (często fantazyjną) niestwarzającą możliwości pomyłki np. nazwa Viramune
lub też nazwą powszechnie stosowaną, nazwą międzynarodową, opatrzoną znakiem
towarowym lub nazwą podmiotu odpowiedzialnego, np. Nevirapine Mylan, Nevirapine Teva.
Przedmiot zamówienia został sporządzony w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za
pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, przy uwzględnieniu wszystkich
wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty.
Sygn. akt KIO 349/15

Stąd też za nieuzasadniony należy uznać argument Odwołującego o naruszeniu art. 29 ust.
2 i 3 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez zdaniem Odwołującego, opisanie
przedmiotu zamówienia w części 3 postępowania w sposób, który utrudnia uczciwą
konkurencję oraz poprzez wskazanie znaków towarowych i patentów bez jednoczesnego
wskazania słów „lub równoważny".
Podkreślenia także wymaga fakt, że odwołujący nie bierze pod uwagę wszystkich czynników,
które mają wpływ na skuteczność, funkcjonalność i efektywność terapii ARV przy
zastosowaniu leku, w którego skład wchodzi Nevirapine, uwzględniając jedynie skład i
reakcje chemiczne. Biorąc pod uwagę okoliczności opisane w pkt 4 niniejszej odpowiedzi na
odwołanie, nie można w żaden sposób przyznać racji odwołującemu, jakoby oferowany
przez niego produkt posiadał funkcjonalności i parametry istotne dla zamawiającego, które
zostały określone w treści SIWZ.
12.W pkt 2.13 odwołania, Odwołujący powołuje się na wyrok KIO 403/13, błędnie wskazując,że Izba potwierdziła w nim równoważność produktów Nevirapine 400 mg i Nevirapine 200
mg, podczas gdy Izba nie posiada takich kompetencji. Ocena Izby sprowadzała się jedynie
do badania zgodności czynności Zamawiającego podejmowanych w danym postępowaniu o
udzielenie zamówienia publicznego z obowiązującymi przepisami ustawy Pzp. Ponadto
zgodnie z art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, Izba rozpatruje odwołanie w granicach zarzutów w nim
podniesionych. Wyrok KIO 403/13 został wydany w odrębnym postępowaniu odwoławczym i
nie jest wiążący dla Izby w obecnej sprawie. Przyjęcie przez odwołującego powyższych
stwierdzeń, jako udowodnionych, należy uznać więc za obarczone błędem logicznym.
13.W pkt 2.14 odwołania, Odwołujący wskazuje niskie koszty jako jedyną i najważniejszą
okoliczność wyboru schematu terapeutycznego dla pacjentów leczonych antyretrowirusowo.
Przyjmując powyższe można by doprowadzić do powstania paradoksu, jakoby jakikolwiek
podmiot prywatny czy organ państwa miał prawo do wyboru jednego najtańszego schematu
terapeutycznego do leczenia wszystkich pacjentów aby w ten sposób obniżyć ponoszone
koszty. Jak wykazano powyżej, na dobór schematu terapeutycznego mają wpływ zupełnie
inne i o wiele bardziej istotne czynniki, które mają bezpośredni wpływ na zdrowie i życie
ludzkie, o czym nie wolno zapominać. Podobne nadużycie odwołujący stosuje w pkt 2.15
odwołania, ponieważ nie jego zadaniem jest rozdysponowywanie środków budżetowych i
dobór terapii dla pacjentów leczonych antyretrowirusowo.
14.Biorąc pod uwagę pkt 2.16 odwołania, Zamawiający podkreśla, że nie ogranicza dostaw
leku Nevirapine wyłącznie do leku w dawce 400 mg, ponieważ zgodnie ze stanami
magazynów depozytowych, przedstawionymi w pkt 3 niniejszej odpowiedzi na odwołanie,
dysponuje także wystarczającą na chwilę obecną ilością leku Nevirapine w dawce 200 mg.
Zamawiający wykonuje jedynie swoje obowiązki w zakresie realizacji Programu leczenia
Sygn. akt KIO 349/15

ARV i dba o zapewnienie możliwości kontynuowania lub wyboru schematu terapeutycznego
pacjentów leczonych
antyretrowirusowo przez ich lekarza z właściwego ośrodka referencyjnego i zgodnie z
Rekomendacjami PTN AIDS, a nie przez organ administracji publicznej, czy producenta
leków, co stanowiłoby istotne naruszenie praw pacjenta oraz gwarantowanego
konstytucyjnie prawa do skutecznego zapobiegania chorobie i prawa do podmiotowego
traktowania każdego człowieka.
Zamawiający ponownie pragnie podkreślić, że rozstrzygnięcie danego postępowania będzie
miało bezpośredni wpływ na człowieka - pacjenta leczonego antyretrowirusowo. Należy
pamiętać, że pacjent podczas terapii antyretoriwrusowej przyjmuje co najmniej dwa-trzy
różne leki, których przyjmowanie daje nierzadko poważne działania uboczne (lipodystrofia,
stanowiąca obecnie jeden z największych problemów, kumulacja toksyczności polekowej),
boryka się z problemami związanymi z samą świadomością bycia zakażonym wirusem HIV,
w przypadku niepowodzenia leczenia antyretrowirusowego, zmagającym się z zakażeniami
oportunistycznymi (wirusowymi: wirus opryszczki, ospy wietrznej, półpaśca, cytomegalii, JC,
bakteryjnymi: bakteryjne zapalenie płuc, zakażenie przewodu pokarmowego, grzybicznymi:
pneumocystowe zapalenie płuc, kandydoza, kryptokokoza, zakażeniami pasożytniczymi,
gruźlicą),
ponadto
obarczonym
ryzykiem
wystąpienia
chorób
oportunistycznych
wskazujących na AIDS, które wymagają przyjmowania dodatkowych leków (nowotwory
definiujące AIDS: mięsak Kaposiego, chłoniaki nieziamicze, rak szyjki macicy) oraz innymi
problemami związanymi z zakażeniem HIV (zaburzenia hematologiczne: nieodkrwistość,
neutropenia, małopłytkowość, choroby kości: osteopenia, osteoporoza, osteomalacja,
choroby nerek, zaburzenia gospodarki węglowodanowej, nadciśnienie tętnicze, zmiany
skórne, zespół lipodystrofii, zaburzenia psychiczne itd.). Przy tym wszystkim pacjent stoi
przed perspektywą leczenia „do końca życia".
15. W odpowiedzi na kwestie poruszone w pkt 2.10 odwołania, Zamawiający pragnie
wyjaśnić, iż zgodnie z poglądami doktryny i orzecznictwa, Zamawiający związany jest treścią
art. 29 ust. 2 ustawy Pzp, jednak ma on prawo dokonać opisu przedmiotu zamówienia
stosownie do swoich potrzeb, bowiem ww. przepis nie ma charakteru absolutnego (wyrok
KIO z dnia 12 października 2012 r. sygn. akt KIO 2084/12). Ponadto, zgodnie z poglądem
wyrażonym w wyroku KIO z dnia 13 lipca 2012 r. sygn. akt KIO 1366/12, Zamawiający ma
pełne prawo opisać przedmiot zamówienia stosownie do swoich potrzeb, nie ma zaś
obowiązku zapewnić realizacji zamówienia wszystkim wykonawcom, tym bardziej, jeżeli co
do zasady jest to niemożliwe. Brak jest reguły, która nakazywałaby Zamawiającemu
redukowanie swoich potrzeb tylko w tym celu, aby jak największa liczba wykonawców mogła
złożyć ofertę, a za naruszenie zasad uczciwej konkurencji nie można uznać sytuacji, w której
oferty nie może złożyć każdy wykonawca z danej branży z uwagi na to, że w swoim profilu
Sygn. akt KIO 349/15

działalności nie posiada akurat produktu o wymaganej przez zamawiającego właściwości. W
innym orzeczeniu KIO wyrażono trafny pogląd, że okoliczność, iż na rynku występują
wykonawcy nie produkujący danego produktu lub, dla których realizacja danego zamówienia
jest utrudniona czy nieopłacalna, nie przesądza o możliwości naruszenia zasady uczciwej
konkurencji. Zamawiający ma prawo do takiego sformułowania swoich wymagań, by mógł
wybrać ofertę najlepiej odpowiadającą jego specyficznym i obiektywnie uzasadnionym,
potrzebom (wyrok KIO z dnia 24 sierpnia 2012 r. sygn. akt KIO 1723/12). Powyższe poglądy
są aprobowane również w doktrynie.
4 Ingerencja przez wykonawców w opis przedmiotu zamówienia nie może prowadzić do
ograniczenia jego zakresu o elementy, które z punktu widzenia zamawiającego są
niezbędne, a wynikają z jego obiektywnie uzasadnionych potrzeb. Nie zawsze opisanie
przedmiotu zamówienia w taki sposób, iż nie wszyscy wykonawcy będą zdolni do jego
wykonania, stanowić będzie naruszenie zasady uczciwej konkurencji.
5 Do takiego wniosku można również dojść w niniejszej sprawie, skoro wymogi
zamawiającego wynikają z jego uzasadnionych potrzeb, to zawężenie kręgu podmiotów
zdolnych do realizacji zamówienia nie ma znamion naruszenia zasady uczciwej konkurencji,
ponieważ uczciwa konkurencja może zachodzić jedynie pomiędzy podmiotami, które są w
stanie dostarczyć produkt spełniający uzasadnione wymagania zamawiającego, a nie
pomiędzy wszystkimi wykonawcami na rynku prowadzącymi działalność w określonej
branży. Przyjąć przy tym należy, że istnieje więcej niż jeden podmiot mogący złożyć ofertę
na produkt opisany przez zamawiającego w SIWZ (np. hurtownie farmaceutyczne).
W wyroku KIO z dnia 4 września 2013 r., sygn. akt KIO 2056/13, Izba wskazuje, iż to
zamawiający, jako gospodarz postępowania uprawniony jest do określenia, jakie dobro chce
nabyć, o jakich funkcjonalnościach, parametrach wynikających z jego uzasadnionych
potrzeb. Tym samym nie sposób uznać, iż zakaz wynikający z art. 29 ust. 2 ustawy Pzp,
ingeruje w powyższe uprawnienia zamawiającego, nakazując jedynie dopuścić za wszelką
cenę konkurencję między wykonawcami mogącymi spełnić postawione wymogi w
odniesieniu do przedmiotu zamówienia bez jakiegokolwiek ograniczania dostępu do niego.
Podobnie w wyroku KIO z dnia 12 lutego 2013 r., sygn. akt: KIO 186/13, Izba stwierdziła, że
zamawiający jest uprawniony do wprowadzenia wymogów, które zawężają krąg
potencjalnych wykonawców, jednakże zawężenie to następuje wówczas nie w celu
preferowania określonego wykonawcy, ale w celu uzyskania produktu jak najbardziej
odpowiadającego potrzebom zamawiającego.
PODSUMOWANIE
1. Opis przedmiotu zamówienia w części 3 postępowania, którego dotyczy odwołanie,
znajduje pełne uzasadnienie w kontekście prawidłowej realizacji zamówienia. Nie ma
możliwości opisania przedmiotu zamówienia w inny sposób, ponieważ nie istnieją
Sygn. akt KIO 349/15

inne produkty o zbliżonych cechach użytkowych (produkty równoważne), przy czym
zamawiający nie użył w opisie przedmiotu zamówienia znaków towarowych lub
patentów. Walory użytkowe bowiem winny determinować ocenę przydatności
produktu dla potrzeb Zamawiającego. Fakt, iż nie wszyscy wykonawcy działający na
rynku będą w stanie zrealizować zamówienie nie przesądza o naruszeniu dyspozycji
art. 29 ust. 2 i 3 ustawy Pzp. Skoro wymagania Zamawiającego zawarte w opisie
przedmiotu zamówienia wynikają z jego uzasadnionych potrzeb, a z taką sytuacją
mamy do czynienia w przedmiotowym postępowaniu, to brak jest podstaw do
stwierdzenia, że doszło do naruszenia wspomnianego przepisu.
3.
Odwołujący domaga się od zamawiającego wyłącznie wprowadzenia do opisu
przedmiotu zamówienia określonego rozwiązania, które byłoby dogodniejsze dla
odwołującego jedynie z jego punktu widzenia i wygody oraz subiektywnego
przekonania odwołującego o tym, iż mamy do czynienia z korzystniejszym dla
zamawiającego rozwiązaniem i jednocześnie rozwiązaniem równoważnym do
oczekiwanego przez zamawiającego, co nie zostało w dostateczny sposób
udowodnione przez odwołującego. Partykularne interesy odwołującego nie mogą
mieć pierwszeństwa przed ogólnym interesem zamawiającego.
4.
Zamawiający, jako gospodarz postępowania uprawniony jest do określenia,
jaki produkt chce nabyć, o jakich funkcjonalnościach, parametrach wynikających z
jego uzasadnionych potrzeb. Tym samym nie sposób uznać, iż zakaz wynikający z
art. 29 ust. 2 ustawy Pzp, ingeruje w powyższe uprawnienia zamawiającego, gdyż
nakazuje jedynie dopuścić konkurencję między wykonawcami mogącymi spełnić
postawione wymogi w odniesieniu do przedmiotu zamówienia bez ograniczania
dostępu do niego.
5.Wobec powyższego zamawiający wnosi o uznanie wszystkich zarzutów
podniesionych w odwołaniu za bezzasadne, a w szczególności zarzutu naruszenia
przez zamawiającego art. 29 ust. 2 i 3 w związku z art. 7 ustawy Pzp, ponieważ
zamawiający dokonał opisu przedmiotu zamówienia w sposób nie naruszający
zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców oraz o obciążenie
odwołującego
kosztami
postępowania
odwoławczego,
w
tym
kosztami
wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego.

Pismem z dnia 26 lutego 2015r. do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego przystąpił Boehringer Ingelheim Sp. z o.o. ul. Wołoska 5 zwany dalej
przystępującym wnosząc o oddalenie odwołania, jego interes w rozstrzygnięciu na
korzyść zamawiającego polega na tym, że jest zainteresowany złożeniem
Sygn. akt KIO 349/15

najkorzystniejszej oferty w postępowaniu. Nadto przystępujący, oferując produkt
leczniczy Nevirapine 400 mg posiada interes w wykazaniu, że wbrew twierdzeniom
odwołującego nie jest on równoważny produktowi leczniczemu Nevirapine 200 mg.

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje

Izba ustaliła

Izba na rozprawie przeprowadziła dowody z dokumentacji postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, doręczonej przez zamawiającego oraz z dokumentów
załączonych do pism stron i przystępującego a także przedłożonych na rozprawie.
Izba przeprowadzając postępowanie dowodowe w sprawie, uwzględniła wnioski
dowodowe zgłoszone przez strony i uczestnika na okoliczności podniesione w
odwołaniu, w odpowiedzi na odwołanie oraz na rozprawie.

Z ogłoszenia o zamówieniu wynika, że przedmiotem postępowania jest Sprzedaż,
magazynowanie i dostawa do wskazanych przez Zamawiającego odbiorców, leków
antyretrowirusowych – 6 części. Odwołanie odnosi się do Części nr 3 w której opis
brzmi: Nevirapine; tabletka 400 mg;30 - liczba opakowań: 2500. Ogłoszenie Dz. Urz.
UE z 17.02.2015r. poz.2015/S 033-055583.

Z dokumentu przedłożonego przez odwołującego stanowiącego Pozwolenie na
dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego Nevirapine Mylan, 200mg., tabletki z
datą zatwierdzenia 2012 i numerem pozwolenia 20746 dla Mylan S.A.S. 117 Allee
des Parcs 69 800 Saint Priest Francja wynika, że każda tabletka zawiera 200 mg
newirapiny (w postaci bezwodnej). Z punktu 4 Szczegółowe Dane Kliniczne 4.1.
Wskazania do stosowania wynika, produkt Nevirapine Mylan jest wskazany w
leczeniu skojarzonym z innymi lekami przeciwretowirusowymi w leczeniu dorosłych,
młodzieży i dzieci bez względu na wiek zarażonych wirusem HIV-1 z uwzględnieniem
specjalnych ostrzeżeń i śródków ostrożności dotyczących stosowania opisanych w
punkcie 4.4. tego dokumentu. W punkcie 4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Produkt Nevirapine Mylan powinien być stosowany przez lekarzy z doświadczeniem
w leczeniu zakażeń wirusem HIV. Dla pacjentów w wieku 16 lat i starszych zaleca się
podawanie jednej tabletki (200mg) Nevirapine Mylan raz na dobę przez pierwsze 14
dni (należy stosować fazę wstępną leczenia, ponieważ stwierdzono, że zmniejsza to
Sygn. akt KIO 349/15

częstość występowania wysypki), następnie należy podawać jedną tabletkę (200mg)
dwa
razy
na
dobę,
w
skojarzeniu
z
przynajmniej
dwoma
lekami
przeciwretrowirusowymi. Odrębna procedura dawkowania leku ustalona jest dla
dzieci i młodzieży.
Z powyższego opisu wynika, że lek może być stosowany w leczeniu wstępnym jak i
docelowym zarówno u dzieci, młodzieży jak i dorosłych.

Zamawiający prowadził już postępowania, w których przedmiotem zamówienia w
zakresie Nevirapine były tabletki o wartości 400 mg lub 200 mg. I tak odwołujący na
poparcie swoich zarzutów na rozprawie przedłożył ogłoszenia o zamówieniach:
postępowanie ogłoszone w Dz. Urz. UE w dniu 15.02.2013r. poz. 2013/S 033-052037
zamawiający Krajowe Centrum ds. AIDS w zamówieniu na Sprzedaż,
magazynowanie i dostawa, do wskazanych przez Zamawiającego odbiorców, leków
antyretrowirusowych – 6 części w Sekcji II.1.5) Krótki opis zamówienia lub zakupu
znajduje się pozycja: Nevirapine/400mg/tabletka/30-3500opak. lub Nevirapine
/200mg/tabletka/60-3500 opak. oraz postępowanie ogłoszone w Dz. Urz. UE w dniu
23.08.2013r. poz. 2013/S 163-283828 zamawiający Krajowe Centrum ds. AIDS w
zamówieniu na Sprzedaż, magazynowanie i dostawa przez Wykonawcę na rzecz
Zamawiającego leków antyretrowirusowych - 35 części w Sekcji II.1.5) Krótki opis
zamówienia lub zakupu znajduje się pozycja: Nevirapine/400mg/tabletka/30 lub
Nevirapine /200mg/tabletka/60-1.250 opak.
Powyższe
postanowienia
ogłoszeń
o
zamówieniach,
przywołanych
przez
odwołującego, prowadzonych przez tego zamawiającego wskazują na to, że
zamawiający dopuszczał w jednej części zamówienia zarówno tabletki 200mg jak i
400mg. Nevirapine. Powyższe wskazuje, że w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego mogły ze sobą konkurować zarówno leki z zawartością 200
mg jak i 400 mg newirapiny jako równoważne/zamienne.

W związku z powyższym w poprzednio prowadzonych przez zamawiającego
postępowaniach przetargowych wynik postępowania decydował o rodzaju leku, który
będzie zaordynowany placówkom służby zdrowia, do leczenia chorych na AIDS to
jest czy 200mg czy 400 mg Newirapiny/Viramunu.

Odwołujący przedłożył w poczet dowodów pismo zamawiającego to jest Krajowego
Centrum ds. AIDS z dnia 21.02.2013r. dotyczące udzielonych wyjaśnień na zadane
pytania w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonego w
trybie
przetargu
nieograniczonego,
którego
przedmiotem
jest
sprzedaż,
Sygn. akt KIO 349/15

magazynowanie i dostawa przez Wykonawcę na rzecz Zamawiającego leków
antyretrowirusowych - 37 części oznaczenie sprawy KC/AIDS/DZ/270 -5/2013r.
Pytanie nr 24 dotyczy postanowienia SIWZ o treści: „Nevirapine, 400 mg,
tabletka,30,3500 opakowań lub Nevirapine, 200 mg, tabletka,60,3500 opakowań.”
Pytający zwraca uwagę zamawiającemu, że taki zapis dopuszcza swobodne
zastępowanie leku 200 mg i 400 mg a nie są to produkty równoważne, według
aktualnej wiedzy medycznej. Wobec tego pytający uważa to za pomyłkę
zamawiającego i żąda wykreślenia postanowienia. Zamawiający udzielając
odpowiedzi stwierdza, że nie wykreśli nevirapine 200mg, ponieważ zgodnie z niżej
zamieszczoną opinią biegłego produkt nevirapine 200 mg i 400 mg może być
stosowana zamiennie. Opinia została wydana na podstawie: Streszczenia EPAR dla
ogółu
społeczeństwa
produktu
leczniczego
VIRAMUNE
(NEVIRAPINUM)
EMA/708103/2011; EMEA/H/C/000183; Charakterystyki Produktu Leczniczego dla
preparatu VIRAMUNE, (NEVIRAPINUM) tabletki, 200mg i Charakterystyki Produktu
Leczniczego dla preparatu VIRAMUNE, (NEVIRAPINUM) tabletki o przedłużonym
uwalnianiu 400mg. Zamawiający na podstawie opinii biegłego wydanej w oparciu te
dokumenty stwierdził: „istnieje możliwość wymiennego stosowania 2 tabletek po 200
mg w ciągu doby z 1 tabletką 400 mg o przedłużonym uwalnianiu w ciągu doby pod
warunkiem stosowania się do wszystkich ograniczeń i zaleceń wskazanych w
Charakterystyce Produktu Leczniczego produktu leczniczego Viramune 400 mg
tabletki o przedłużonym uwalnianiu.”. Jednocześnie w tymże dokumencie stwierdza
się, że: „Na poparcie stosowania tabletek o przedłużonym uwalnianiu firma
przeprowadziła badania, aby wykazać że zarówno tabletki o natychmiastowym, jak i o
przedłużonym uwalnianiu, wytwarzały odpowiednie stężenie substancji czynnej i
miały jednakowe działanie na miano wirusa w organizmie”.
Identyczne stanowisko zajął zamawiający w postępowaniu którego przedmiotem jest
sprzedaż, magazynowanie i dostawa przez Wykonawcę na rzecz Zamawiającego
leków antyretrowirusowych - 35 części oznaczenie sprawy KC/AIDS/DZ/270 -
18/2013r w dniu 29.08.2013r.udzielając odpowiedzi na pytanie nr 8 gdzie pytający
powołał się na aktualnie obowiązujące rekomendacje, które jednoznacznie wskazują,że produkt leczniczy Nevirapine 200 mg dawkowany 2xna dobę nie jest równoważny
z produktem Nevirapine 400 mg o przedłużonym uwalnianiu dawkowanym 1xna
dobę. Udzielając odpowiedzi zamawiający odmówił wykreślenia viramune 200 mg. Z
przywołaniem argumentacji jak w odpowiedzi powyżej. Reasumując swoje stanowisko
zamawiający stwierdził, że przychylenie się do żądania wykonawcy stanowiłoby
naruszenie zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.

Sygn. akt KIO 349/15

Przy czym należy zaznaczyć, że placówki służby zdrowia leczą chorych na AIDS na
podstawie umowy zawartej z Ministrem Zdrowia, którego reprezentuje zamawiający to
jest Krajowe Centrum ds. AIDS
Zamawiający w cytowanej powyżej odpowiedzi na odwołanie z dnia 02.03.2015r.
przedłożył na poparcie swojego stanowiska w zakresie żądania oddalenia odwołania
następujące dowody w sprawie.

I tak przedłożył dla Umowę Nr 35/W/2012 zawartą 19 marca 2012r. o realizację
programu zdrowotnego Ministerstwa Zdrowia PT: „Leczenie Antyretrowirusowe osóbżyjących z wirusem HIV w Polsce na lata 2012-2016”.Umowa została zawarta
pomiędzy Ministrem Zdrowia reprezentowanym przez Krajowe Centrum ds. AIDS
czyli zamawiającym zwanym również „zleceniodawcą” a Samodzielnym Publicznym
Zakładem Opieki Zdrowotnej Wojewódzkim Szpitalem Zakaźnym w Warszawie przy
ul Wolskiej 37 zwanym dalej także „zleceniobiorcą”. Zleceniobiorca czyli Szpital na
podstawie tej umowy zobowiązał się od dnia 1 stycznia 2012r. do dnia 31 grudnia
2016r.prowadzić terapię antyretrowirusową zgodnie ze standardami opracowanymi
przez Polskie Towarzystwo Naukowe AIDS (standardy na stronie WWW.ptnaids.info)
zawartymi w programie pt: „Leczenie antyretrowirusowe osób żyjących z wirusem HIV
w Polsce na lata 2012-2016r.” (§1 ust.1 pkt 1) umowy). Z zawartej umowy wynika, że
Szpital zobowiązuje się do prowadzenia terapii antyretrowirusowej zgodnie ze
standardami opracowanymi przez Polskie Towarzystwo Naukowe AIDS tzn.
podawania leków antyretrowirusowych pacjentom zakażonym HIV i chorym na AIDS
(indywidualnie dobranych wg wskazań medycznych) oraz specjalistycznego
monitorowania przebiegu zakażenia HIV i leczenia ARV pacjentów w zakresie
wyspecyfikowanym w umowie (§1 ust.1 pkt 1 lit.a) umowy). Szpital czyli
zleceniobiorca jest zobowiązany także do wykonywania szeregu obowiązków
ewidencyjnych oraz raportowych z podpisem dyrektora szpitala i kierownika ośrodka
leczącego oraz do poddawania się czynnościom kontrolnym z prowadzenia leczenia
(§1 ust.1 pkt 2) i pkt 3) oraz § 6 ust.1, ust.2 i ust.3 i § 8 umowy). Zleceniodawca
(zamawiający) zobowiązuje się do mi. przekazywania leków antyretrowirusowych, w
oparciu o tryb przyznawania śródków finansowych przydzielanych przez Ministerstwo
Zdrowia (§ 1 ust.2 umowy). Zleceniodawca czyli zamawiający zobowiązuje się do
przekazywania wykazu leków antyretrowirusowych aktualnie dostępnych w leczeniu
ARV, spośród których Zleceniobiorca czyli Szpital dokonuje doboru terapii. Załącznik
nr 2 do umowy określa wykaz leków, który będzie na bieżąco aktualizowany. Po
każdym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na zakup leków
antyretorowirusowych wykazy te będą przekazywane do ośrodków prowadzących
Sygn. akt KIO 349/15

terapię (§ 1 ust.5 umowy). Obowiązki zleceniodawcy (zamawiającego) do
dostarczania leków antyretrowirusowych będą realizowane na podstawie zgłoszeń
nie częściej niż dwa razy w miesiącu według załącznika nr 3 do umowy. Przy czym
asortyment i liczba opakowań zamawianych leków powinny być zgodne z przesłanym
wcześniej zapotrzebowaniem na leki ARV, o którym mowa w § 5 ust.3 umowy.
Zleceniobiorca (szpital) zobowiązuje się do przygotowania na wezwanie
Zleceniodawcy (zamawiającego) przed kolejnymi postępowaniami o udzielenie
zamówienia publicznego na zakup leków (ARV) zapotrzebowania na poszczególne
leki z dokładnym oszacowaniem liczby opakowań poszczególnych leków ARV
załącznik nr 8 (§ 5 ust.3 umowy).

Zamawiający do umowy nie przedłożył w poczet dowodów załącznika nr 2 to jest
wykazu leków antyretrowirusowych aktualnie dostępnych w leczeniu ARV, które
powinny
być
przez
zamawiającego
sporządzane
i
aktualizowane
przez
zamawiającego. Z kolei przedstawił załącznik nr 3 Zamówienie leków
antyretrowirusowych zgodnie z § 2 ust.1 umowy (dokument In blanco), który wypełnia
szpital (zleceniobiorca). Przy czym zamówienia te powinny być zgodne z
zapotrzebowaniem zgłaszanym przez zleceniobiorcę (szpital) na zał. nr 8. Do umowy
załączony został dokument oznaczony nr 8 a jego tytuł brzmi „Zestawienie danych
dotyczących terapii ARV i stan lekow ARV. Załącznik ten jest wypełniony nazwami
leków
w
tym
w
osobnych
pozycjach
znajdują
się
VIRAMUNE
XR
/400mg/tabletka/30(poz. 28) i VIRAMUNE /200mg/tabletka/60(poz. 29).

Do umowy załączono również Nowe Zasady Opieki Nad Osobami Zakażonymi HIV
zalecenia PTN AIDS/2014. Jeżeli chodzi o zalecane leki to znajduje się informacja o
zarejestrowanych w Polsce lekach antyretrowirusowych i ich symbolach. Wśród leków
wymienia się newirapine ale bez oznaczenia jej symbolem 200mg czy 400mg. Przy
czym w dziale 5.2.4. Monitorowanie terapii cART stwierdzono ”W celu zapewnienia
skutecznego i bezpiecznego leczenia ARV konieczne są regularne wizyty kontrolne
pacjenta i wykonywanie badan laboratoryjnych. Tabela 6 zawiera schemat badań
laboratoryjnych zalecanych w trakcie leczenia ARV.

W poczet dowodów zamawiający złożył zapotrzebowania jednostek służby zdrowia z
terenu całej Polski (zarówno Wykaz zbiorczy jak i indywidualne zamówienia oraz
pisma przewodnie dyrektorów szpitali), z których wynika, że w zdecydowanej
większości zamawiają newirapinę 400 mg a tylko w zdecydowanej mniejszości
zamawiają newirapinę 200 mg. Szpital Zakaźny w Warszawie na ul. Wolskiej, z
Sygn. akt KIO 349/15

którym przedłożono umowę w poczet dowodów w piśmie przewodnim kategorycznie
stwierdza, że „informujemy, że Szpital nie będzie przyjmował dostaw Nevirapiny jako
zamiennika leku Viramune XR, gdyż nie są to preparaty równoważne.”(pismo Szpitala
z dnia 10.02.2015r.).

Przystępujący w sprawie przedłożył następujące dowody przyznając, że przeczą one
stanowisku zamawiającego co do równoważności nevirapine 200mg i 400mg: pismo
Polskiego Towarzystwa Naukowego AIDS Zarząd Główny Katedra i Klinika Chorób
Zakaźnych, Chorób Wątroby i Nabytych Niedoborów Odpornościowych Akademii
Medycznej we Wrocławiu z dnia 17 lipca 2013r. L.dz. 13/13 w którym stwierdza się,że w tabeli 7 przedstawiono preferowane i alternatywne schematy leczenia u
pacjentów wcześniej nieleczonych. W preferowanym schemacie leczenia u pacjentów
wcześniej nieleczonych w preferowanym schemacie leczenia PTN AIDS zaleca
NVP1x dziennie, natomiast w alternatywnym NVP2 x dziennie; ekspertyzę Katedra i
Klinika
Chorób
Zakaźnych,
Chorób
Wątroby
i
Nabytych
Niedoborów
Odpornościowych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu z dnia 26 czerwca 2013r.
prof. zw. dr hab. Andrzeja Gładysza. Z ekspertyzy wynika, że Profesor rekomenduje
w 2013r. nevirapinę 400 mg. a nie 200 mg. Jednak podsumowanie ekspertyzy brzmi:
”Również ewentualne ograniczenie dostępności tej formy leku byłoby niekorzystne z
w/w
powodów,
co
daje
pod
rozwagę
organizatorom
zakupów
leków
antyretrowirusowych drogą zamówień publicznych, co z racji przepisów ustawy
refundacyjnej o prawa zamówień publicznych nie jest łatwe, ale nadrzędność „dobro
pacjenta” nie powinna zostać zdominowana dążeniem do zakupu tańszych
„odpowiedników” bez względu na skutki.”; ocena równoważności terapeutycznej
newirapina 200mg i 400mg. Dr. n. farm. Łukasz Łapiński Katedra i Zakład
Farmakologii Klinicznej Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich Wrocław (brak
daty wydania). Opiniujący powołuje się na badania naukowe wykazujące, że oba
preparaty nie są ze sobą równoważne terapeutycznie – różnią się one zarówno do
skuteczności, bezpieczeństwa oraz farmakokinetyki. W podsumowaniu stwierdza się
„W chwili obecnej przeważająca większość pacjentów otrzymuje NVP XR- 400 mg i
nie zostało ocenione jak zmiana tego preparatu na NVP IR – 200 mg wpłynie na
powodzenie terapii – nie można wykluczyć, że działanie takie będzie miało
niekorzystny efekt. Opiniujący przywołuje piśmiennictwo 18 pozycji anglojęzyczne i
polskie.

Zamawiający w poczet dowodów złożył na rozprawie:
Sygn. akt KIO 349/15

1. European Medicines Agency stanowiącego streszczenie EPAR (Europejskie
Publiczne Sprawozdanie Oceniającego) dla ogółu społeczeństwa stanowiący
wydruk ze strony Europejskiej Agencji Medycznej z dnia 3 marca 2015r. Z jego
treści wynika, że Viramune jest lekiem zawierającym substancję czynną
newirapinę. Produkt jest dostępny w postaci tabletek o natychmiastowym
uwalnianiu (200 mg) i tabletek o przedłużonym uwalnianiu (50,100 i 400 mg) oraz
w postaci zawiesiny doustnej (50mg/5ml). Tabletki o natychmiastowym uwalnianiu
uwalniają substancję czynną natychmiast, a tabletki o przedłużonym uwalnianiu –
powoli przez kilka godzin, dzięki czemu mogą być rzadziej podawane. W
informacji jak stosować lek Viramune znajdują się następujące zalecenia. „U osób
dorosłych leczenie należy rozpocząć od dawki 200mg w tabletkach o
natychmiastowym uwalnianiu lub w zawiesinie doustnej raz na dobę przez dwa
tygodnie. Następnie dawkę należy zwiększyć do dawki standardowej w wysokości
200mg dwa razy na dobę, stosując tabletki o natychmiastowym uwalnianiu lub
zawiesinę doustną, bądź do dawki standardowej w wysokości 400mg raz na
dobę, stosując tabletki o przedłużonym uwalnianiu. W dniu 5 lutego 1998r.
Komisja Europejska przyznała pozwolenie na dopuszczenie produktu Viramune
do obrotu ważne w całej Unii Europejskiej.
2. Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 czerwca 2010r. w sprawie Krajowego
Centrum ds. AIDS. zgodnie z zał. nr 1 do zarządzenia §2 ust.1 pkt 1)
przedmiotem działalności Krajowego Centrum jest m.i. zwalczanie AIDS/HIV.
Zgodnie z Zał. nr 2 Regulamin Organizacyjny do zadań Krajowego Centrum do
spraw AIDS jest zlecanie, finansowanie, monitorowanie i nadzór nad realizacją
zadań zleconych obejmujących między innymi leczenie antyretrowirusowe.

W związku z powyżej dokonanymi ustaleniami na podstawie przeprowadzonych
dowodów Izba zważyła jak poniżej.

Izba zważyła

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie zgodnie z żądaniem uznania
równoważności Viramune 200 mg z Viramune 400 mg.(Nevirapine).

Zamawiający nie kwestionował na rozprawie, że w dotychczasowych
postępowaniach prowadzonych w 2013r. o udzielenie zamówień na lek Viramune
nie uwzględniał żądań wykonawców, którzy domagali się wykreślenia z SIWZ
zrównania leku antyretrowirusowego Viramune 200 mg z Viramune 400mg.
Sygn. akt KIO 349/15

Na tę okoliczność zostały przedłożone przez odwołującego jak i zamawiajacego
dowody w sprawie w postaci ogłoszeń o zamówieniach oraz udzielane
odpowiedzi na pytania lub wręcz na żądania zmian postanowień Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia. I tak zamawiający dwukrotnie opowiedział się w
2013 roku co do równoważności (zamienności) stosowania Viramune 200mg i
400mg. Miało to miejsce jak powyżej Izba ustaliła w postępowaniach
zamawiającego oznaczonych numerami KC/AIDS/DZ/270-18/2013 i odpowiedzi
na pytania w dniu 29.08.2013r. oraz KC/AIDS/DZ/270-5/2013 i odpowiedzi na
pytania w dniu 21.02.2013r. Zamawiający nie uwzględniając żądań zmian SIWZ
powoływał się na opinię biegłego Zamawiający udzielając odpowiedzi stwierdza,że nie wykreśli nevirapine 200mg, ponieważ zgodnie z niżej zamieszczoną opinią
biegłego produkt nevirapine 200 mg i 400 mg może być stosowany zamiennie.
Opinia została wydana na podstawie: Streszczenia EPAR dla ogółu
społeczeństwa
produktu
leczniczego
VIRAMUNE
(NEVIRAPINUM)
EMA/708103/2011; EMEA/H/C/000183; Charakterystyki Produktu Leczniczego
dla preparatu VIRAMUNE, (NEVIRAPINUM) tabletki, 200mg i Charakterystyki
Produktu Leczniczego dla preparatu VIRAMUNE, (NEVIRAPINUM) tabletki o
przedłużonym uwalnianiu 400mg. Jak powyżej Izba ustaliła tej samej treści
odpowiedzi udzielił zamawiający w obydwu postępowaniach prowadzonych w
2013r.Ponadto na rozprawie zamawiający przedstawił (Europejskie Publiczne
Sprawozdanie Oceniającego) dla ogółu społeczeństwa stanowiący wydruk ze
strony Europejskiej Agencji Medycznej z dnia 3 marca 2015r. Z jego treści wynika,że Viramune jest lekiem zawierającym substancję czynną newirapinę. Produkt
jest dostępny w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu (200 mg) i
tabletek o przedłużonym uwalnianiu (50,100 i 400 mg) oraz w postaci zawiesiny
doustnej (50mg/5ml). Tabletki o natychmiastowym uwalnianiu uwalniają
substancję czynną natychmiast, a tabletki o przedłużonym uwalnianiu – powoli
przez kilka godzin, dzięki czemu mogą być rzadziej podawane.
Przystępujący po stronie zamawiającego na rozprawie stwierdzając, że wbrew
zamawiającemu oświadcza o braku równoważności i przedkłada dowody na brak
równoważności Viramune 200 mg z 400 mg składając oświadczenia PTN AIDS
Akademia Medyczna we Wrocławiu oraz dwie opinie(ekspertyzy) naukowe z
Akademii Medycznej we Wrocławiu oraz Uniwersytetu Medycznego we
Wrocławiu. Izba przyjęła powyższe opinie/ekspertyzy jako stanowisko
przystępującego w sprawie a nie jako opinie biegłych.

Sygn. akt KIO 349/15

Przy
czym
charakterystyczną
postawę
reprezentowali
przedstawiciele
zamawiającego,
którzy
jak
powyżej
wspomniano
nie
kwestionowali
równoważności Viramune 200 mg i 400 mg ale podnosili w ich ocenie zasadnicza
kwestię, że są urzędnikami a nie lekarzami i nie maja prawa decydować jakie leki
mają służyć do leczenia. Na te okolicznośc zamawiający przywoływał ustawę o
lekarzach i stomatologach oraz rozporządzenie o wypisywaniu recept. Również w
odpowiedzi na odwołanie zamawiający pouczał Krajową Izbę Odwoławczą o nie
posiadaniu kompetencji do orzekania jakie leki mają ordynować lekarze.

W ocenie Izby na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego w
sprawie to zamawiający a nie placówki służby zdrowia czy też ich lekarze
decydują jakimi lekami antyretrowirusowymi mają być pacjenci leczeni.
Oczywistym jest, że leczenie i ordynacja leków należy do lekarzy w placówkach
służby zdrowia ale na podstawie zamówionych przez te placówki leków zgodnie z
Wykazem leków antyretrowirusowych aktualnie dostępnych w leczeniu ARV
przekazanym przez zmawiającego. Powyższe wynika wprost z cytowanych
powyżej ustaleniach Izby umowy nr 35/W/2012 z dnia 19 marca 2012r. z jedną z
placówek służby zdrowia zawartej w ramach realizacji programu zdrowotnego
Ministra Zdrowia pt ”Leczenie antyretrowirusowe osób żyjących z HIV w Polsce w
latach 2012 -2016r.” Wprost w § 1 ust.5 umowy przewiduje się, że zamawiający
jako
zleceniodawca
ma
obowiązek
przekazania
wykazu
leków
antyretrowirusowych aktualnie dostępnych w leczeniu ARV, spośród których
Zleceniobiorca czyli placówka służby zdrowia dokonuje doboru terapii. Owszem
placówki służby zdrowia sporządzają zamówienia (§2 ust.1 umowy – zał. nr 3- leki
ARV) i zapotrzebowania na poszczególne leki (§5 ust.3 umowy- zał. nr 8) ale w
oparciu o Wykaz leków antyretrowirusowych aktualnie dostępnych w leczeniu
ARV (zał. Nr 2 do umowy Wykaz leków). Jak wyżej Izba ustaliła takiego Wykazu
leków zamawiający nie dołączył do przekazanej umowy przy odpowiedzi na
odwołanie.

Izba uwzględniając powyższe okoliczności w sprawie oraz powszechnie dostępną
wiedzę o zasadach refundacji służby zdrowia przez Państwo, uznaje za
nieuprawnione i nie mające żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy,
stawiane warunki przez jednostki służby zdrowia o nie akceptowaniu Viramune
200 mg wręcz stwierdzenia o odmowie przyjęcia dostaw Viramune 200 mg
(powyżej opisane w ustaleniach Izby zapotrzebowania składane przez jednostki
służby zdrowia z adnotacjami o nieakceptowaniu Viramune 200mg.) W ocenie
Sygn. akt KIO 349/15

Izby tak radykalne stanowiska kierowników jednostek służby zdrowia jako
zleceniobiorców zamawiającego mogłyby mieć miejsce gdyby to nie zamawiający
a te jednostki pokrywały koszty leczenia i leków. W istniejącej sytuacji faktycznej i
prawnej, z uwzględnieniem cytowanego powyżej zarządzenia Ministra Zdrowia z
dnia 14 czerwca 2010r. w sprawie Krajowego Centrum d.s AIDS zał. Nr 2 § 1 pkt
5 to zamawiający finansuje leczenie antyretrowirusowe i zamawiający ustala
Wykaz leków dostępnych w leczeniu ARV, spośród których placówka służby
zdrowia dokonuje doboru terapii (§ 1 ust.5 umowy nr 35/W/2012).

Przy czym zamawiający sporządzający Wykaz aktualnie dostępnych leków w
leczeniu ARV jest związany ustaleniami takich Instytucji jak już wyżej wymienione:
1. Streszczenia EPAR dla ogółu społeczeństwa produktu leczniczego
VIRAMUNE (NEVIRAPINUM) EMA/708103/2011; EMEA/H/C/000183;
2. Charakterystyki
Produktu
Leczniczego
dla
preparatu
VIRAMUNE,
(NEVIRAPINUM) tabletki, 200mg
3. Charakterystyki
Produktu
Leczniczego
dla
preparatu
VIRAMUNE,
(NEVIRAPINUM) tabletki o przedłużonym uwalnianiu 400mg,
a nie opiniami czy żądaniami placówek służby zdrowia.

Izba rozstrzygając o uwzględnieniu odwołania kierowała się ustaleniami
wynikającymi z wyżej wymienionych dokumentów potwierdzających o
równoważności Viramune 200mg z 400mg. Izba uwzględniając odwołanie
kierowała się streszczeniem EPAR (European Medicines Agency stanowiącego
streszczenie EPAR (Europejskie Publiczne Sprawozdanie Oceniającego) dla
ogółu społeczeństwa stanowiący wydruk ze strony Europejskiej Agencji
Medycznej z dnia 3 marca 2015r. Z jego treści wynika, że Viramune jest lekiem
zawierającym substancję czynną newirapinę. Produkt jest dostępny w postaci
tabletek o natychmiastowym uwalnianiu (200 mg) i tabletek o przedłużonym
uwalnianiu (50,100 i 400 mg) oraz w postaci zawiesiny doustnej (50mg/5ml).
Tabletki
o
natychmiastowym
uwalnianiu
uwalniają
substancję
czynną
natychmiast, a tabletki o przedłużonym uwalnianiu – powoli przez kilka godzin,
dzięki czemu mogą być rzadziej podawane. W informacji jak stosować lek
Viramune znajdują się następujące zalecenia. „U osób dorosłych leczenie należy
rozpocząć od dawki 200mg w tabletkach o natychmiastowym uwalnianiu lub w
zawiesinie doustnej raz na dobę przez dwa tygodnie. Następnie dawkę należy
zwiększyć do dawki standardowej w wysokości 200mg dwa razy na dobę,
Sygn. akt KIO 349/15

stosując tabletki o natychmiastowym uwalnianiu lub zawiesinę doustną, bądź do
dawki standardowej w wysokości 400mg raz na dobę, stosując tabletki o
przedłużonym uwalnianiu. W dniu 5 lutego 1998r. Komisja Europejska przyznała
pozwolenie na dopuszczenie produktu Viramune do obrotu ważne w całej Unii
Europejskiej.). Jest to dokument, który został przekazany jako wydruk ze strony
Europejskiej Agencji Medycznej z adnotacją Z-cy Dyrektora Krajowego Centrum
ds. AIDS Pani dr.n.med. Barbary Daniluk – Kula z data 3 marca 2015r.

Dla Izby istotną argumentacją za równoważnością tych leków jest zawarte w tym
dokumencie stwierdzenie Tabletki o natychmiastowym uwalnianiu uwalniają
substancję czynną natychmiast, a tabletki o przedłużonym uwalnianiu – powoli
przez kilka godzin, dzięki czemu mogą być rzadziej podawane. Jedyną różnicą w
ocenie Izby jest to, że Viramune 400mg przyjmuje się raz dziennie a Viramune
200 mg dwa razy dziennie a co nie niweczy ich zamienności.

Sam zamawiający też, jeżeli kwestionował równoważność (zamienność) leku
Viramune 200mg z Viramune 400 mg to z powodu utrudnienia dla pacjenta brania
leku dwa razy dziennie a nie jeden raz dziennie. W ocenie Izby taka okoliczność
nie dyskwalifikuje zamienności leków, ponieważ jak zwracał uwagę odwołujący
pacjenci chorzy na AIDS/HIV przyjmują do kilkunastu leków dziennie
towarzyszących terapii. Temu zamawiający ani przystępujący zresztą nie
zaprzeczali. Poza tym okoliczność brania wielu leków towarzyszących wynika z
EPAR jak i Charakterystyk Produktu Leczniczego dla tych preparatów leczenia
antyretrowirusowego.

Również taka okoliczność wynika z opinii/ekspertyz naukowych opisanych w
części ustalenia Izby, do których znaczenia w rozstrzygnięciu odwołania Izba
wypowie się poniżej.

Najpierw Izba odniesie się do przedłożonego w sprawie pisma Wrocław z dnia 17
lipca 2013r. desygnowanego przez Polskie Towarzystwo Naukowe AIDS L.dz.
13/13 podpisane przez Prezes dr hab. nauk medycznych Panią Brygidę Knysz
(imię mało czytelne). W treści tego pisma stwierdza się na temat terapii
antyretrowirusowej, zawierającej newirapinę „na stronie 58, w tabeli 7
przedstawiono preferowane i alternatywne schematy leczenia u pacjentów
wcześniej nieleczonych. W preferowanym schemacie leczenia PTN AIDS zaleca
NVP 1 x dziennie natomiast w alternatywnym NVP 2 x dziennie.” W ocenie Izby
Sygn. akt KIO 349/15

ten dokument przemawia za argumentacją odwołującego, że można zamiennie
stosować Viramune 200mg z Viramune 400 mg. Owszem Pani Prezes PTN AIDS
stwierdza, że Newirapine (Viramune) jeden raz dziennie stosowny jest jako
preferowany a Newirapine (Viramune) dwa razy dziennie jako alternatywny. W
ocenie Izby lek alternatywny nie jest zabroniony a wręcz wskazany dla rozwoju
konkurencji na rynku i równego traktowania wykonawców. Zresztą w tym piśmie
na wskazano co oznacza preferencja a co oznacza alternatywa. Prawdopodobnie
może taka klasyfikacja wynika, z podnoszonego przez zamawiającego jak i
przystępującego zarzutu pod adresem Viramune 200 konieczności brania tego
leku dwa razy dziennie a nie raz dziennie jak Viramune 400. Według
doświadczenia życiowego i zawodowego Izby „lek preferowany” nie wyklucza
„leku alternatywnego” zwłaszcza jeżeli lek finansuje Państwo. Ponadto należy w
tym miejscu przywołać opisane w ustaleniach Izby, załączone do w.w. umowy
Nowe Zasady Opieki Nad Osobami Zakażonymi HIV zalecenia PTN AIDS/2014.
Jeżeli chodzi o zalecane leki to znajduje się w nich informacja o
zarejestrowanych w Polsce lekach antyretrowirusowych i ich symbolach. Wśród
leków wymienia się newirapine ale bez oznaczenia jej symbolem 200mg czy
400mg. Tym samym w ocenie Izby uwzględniając nawet stanowisko PTN
Wrocław przedstawione przez przystępującego a zwłaszcza Nowe Zasady PTN
AIDS/2014 załącznik do w.w. umowy to racja leży po stronie odwołującego,
ponieważ PTN mówi tylko o newirapinie bez określenia czy 200mg czy 400mg
tabletki.

Odnosząc się do Ekspertyzy i Opinii to ich Autorzy nie uznają obydwu leków za
równoważne a co najwyżej za zamienniki. Niemniej Autorzy zdają sobie sprawę z
trybu procedowania w ramach zamówień publicznych oraz z brakiem pewności
jak nowy preparat jakim jest Newirapina 400 mg sprawdzi się w terapii.
Zasadniczą kwestią jest, że zarówno Ekspertyza jak i Opinia jest tylko
stanowiskiem przystępującego po stronie zamawiającego i to sprzecznym ze
stanowiskiem zamawiającego co do równoważności leków. Jedynie zgodność
stanowisk występuje co do utrudnień w używaniu leku Viramunu 200mg dwa razy
na dobę a nie raz dziennie jak Viramunu 400mg. Niemniej w ocenie Izby tej
różnicy nie można zaklasyfikować jako podstawy do przyjęcia braku
równoważności pomiędzy Viramun 200 mg i Viramun 400mg w sytuacji gdy
pacjenci HIV/AIDS przyjmują nawet do kilkunastu preparatów dziennie.

Sygn. akt KIO 349/15

W związku z powyższym Izba uznała, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie
na podstawie art.192 ust.2 ustawy Pzp., ponieważ odwołujący wykazał
naruszenie art.29 ust.2 i ust.3 ustawy w związku z art.7 ust.1 i 3 ustawy Pzp. co
może mieć istotny wpływ na wynik postępowania.
Pomimo, że zamawiający nie wymienił przy opisie ani marki ani nazwy tylko podał
nazwę substancji czynnej (newirapina/Viramun) to przez podanie wartości 400mg
wskazał na markę a co odnosi się do naruszenia art.29 ust.3 ustawy Pzp.
Z kolei art.29 ust.2 ustawy Pzp. został naruszony, ponieważ odwołujący jako
producent Newirapine 200 mg nie może złożyć oferty tak jak przystępujący to jest
na Newirapinę 400mg. Ponadto w sprawie wykazano nie tylko na podstawie
stanowiska zamawiającego co do równoważności ale przez przedłożone dowody
w sprawie, że Viramune 200mg i 400mg można stosować zamiennie a co
usprawiedliwia żądanie odwołującego zmiany Ogłoszenia jak i SIWZ poprzez
dopuszczenie również newirapiny 200 mg a nie tylko Newirapiny 400mg.

O kosztach orzeczono stosownie do wyniku sprawy zgodnie z art. 192 ust. 9 i 10 i
§ 5 ust.2 pkt 1) Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010r. w
sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzaju kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. 2010r. Nr 41 poz.
238) zaliczając w koszty postępowania odwoławczego kwotę 15.000,00 zł.
uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od odwołania oraz zasądzając od
zamawiającego na rzecz odwołującego kwotę 15.000,00 złotych tytułem zwrotu
uiszczonego wpisu i 3.600 złotych tytułem wynagrodzenia pełnomocnika
odwołującego na podstawie przedłożonego rachunku.

Przewodniczący:

Wcześniejsze orzeczenia:

Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
Sygn. akt KIO 439/15 z dnia 2015-03-18
Sygn. akt KIO 362/15 z dnia 2015-03-17
Sygn. akt KIO 365/15 z dnia 2015-03-13
Sygn. akt KIO 354/15, KIO 356/15 z dnia 2015-03-13

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

Najnowsze orzeczenia

Najnowsze przetargi

Najnowsze wyniki przetargów

Kodeksy

Pokaż wszystkie