rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2014-10-17
rok: 2014
data dokumentu: 2014-10-17
rok: 2014
sygnatury akt.:
KIO 2051/14
KIO 2051/14
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2014 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 3 października 2014 r. przez
wykonawcę:
A. Z., prowadzącego działalność gospodarcza pod firmą Przedsiębiorstwo
Odzieżowe
„DRWAL”
A.
Z.,
ul.
Lipowa
6,
87-800 Włocławek w postępowaniu prowadzonym przez Izbę Celną w Rzepinie,
ul. Dworcowa 5, 69-110 Rzepin
przy udziale wykonawcy:
Zakłady Odzieżowe KREATOR Sp. z o.o. ul. Mazurska 20,
87-100 Toruń, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 3 października 2014 r. przez
wykonawcę:
A. Z., prowadzącego działalność gospodarcza pod firmą Przedsiębiorstwo
Odzieżowe
„DRWAL”
A.
Z.,
ul.
Lipowa
6,
87-800 Włocławek w postępowaniu prowadzonym przez Izbę Celną w Rzepinie,
ul. Dworcowa 5, 69-110 Rzepin
przy udziale wykonawcy:
Zakłady Odzieżowe KREATOR Sp. z o.o. ul. Mazurska 20,
87-100 Toruń, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża A. Z., prowadzącego działalność gospodarcza pod firmą
Przedsiębiorstwo
Odzieżowe
„DRWAL”
A.
Z.,
ul. Lipowa 6, 87-800 Włocławek i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr (słownie:
piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę:
A. Z., prowadzącego
działalność gospodarcza pod firmą Przedsiębiorstwo Odzieżowe „DRWAL” A. Z., ul.
Lipowa 6, 87-800 Włocławek tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od
A. Z., prowadzącego działalność gospodarcza pod firmą Przedsiębiorstwo
Odzieżowe
„DRWAL”
A.
Z.,
ul.
Lipowa
6,
87-800 Włocławek na rzecz Izby Celnej w Rzepinie, ul. Dworcowa 5, 69-110 Rzepin na
rzecz kwotę
4 185 zł 31 gr (słownie: cztery tysiące złotych sto osiemdziesiąt pięć złotych
trzydzieści jeden groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu
wpisu kosztów dojazdu oraz wynagrodzenia pełnomocnika.
KIO 2051/14
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w
Gorzowie Wielkopolskim.
Przewodniczący:
………………………………………
KIO 2051/14
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego przez Izbę
Celną w Rzepinie (dalej „zamawiający”) na uszycie/wykonanie składników umundurowania
Funkcjonariuszy Służby Celnej wykonawca A. Z., prowadzący działalność gospodarczą pod
firmą
Przedsiębiorstwo
Odzieżowe
„DRWAL”
A.
Z.
złożył
w zadaniu nr 3 odwołanie wobec:
1. wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Zakłady Odzieżowe Kreator
Sp. z o.o. z Torunia (dalej „przystępujący”) w sytuacji, gdy oferta ta podlegała
odrzuceniu,
ewentualnie wobec:
2. niezgodnej ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia (dalej „SIWZ”) oceny
jakości przedmiotów umundurowania funkcjonariuszy Służby Celnej,
3. zaniechania wyboru jako najkorzystniejszej oferty odwołującego.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907
z późn. zm.) [ustawy Pzp]:
1. art. 89 ust. 1 pkt 2, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego
w sytuacji, gdy przedłożone wzory do oceny składników umundurowania,
tj. marynarka damska z kamizelką nie jest zgody z treścią SIWZ, gdyż oferowane
przez przystępującego dostawy nie odpowiadają wymaganiom określonym przez
zamawiającego w zakresie dotyczącym kroju marynarki damskiej z kamizelką, są
zupełnie innymi produktami,
2. art. 91 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 i 3, poprzez dokonanie wyboru, podlegającej
odrzuceniu oferty przystępującego jako oferty najkorzystniejszej na zadanie nr 3
ewentualnie, gdyby Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że oferta złożona przez
przystępującego nie podlegała odrzuceniu odwołujący zarzucił zamawiającemu
następujące naruszenia:
3. art. 91 ust. 2, poprzez uznanie, że oferta złożona przez przystępującego w zakresie
zadania nr 3 spełnia kryteria oceny jakości w stopniu uzasadniającym przyznanie jej
30 punktów w sytuacji, gdy przy ocenie oferty przystępującego zamawiający nie
uwzględnił wszystkich parametrów zawartych w SIWZ i dokumentacji techniczno-
technologicznej (dalej „DTT”) oraz błędnie ocenił jakość parametrów produktów
umundurowania przedłożonych przez przystępującego i pozytywnie ocenił spełnienie
KIO 2051/14
poszczególnych określonych w SIWZ wymogów w sytuacji, w której istniała
konieczność przyznania mniejszej liczy punktów lub nieprzyznania punktów w ogóle.
Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1.
unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty w zakresie zadania nr 3,
2.
powtórzenia czynności polegającej na dokonaniu badania i oceny ofert w zakresie
zadania nr 3,
3.
odrzucenia oferty przystępującego jako niezgodnej z SIWZ,
4.
powtórzenia czynności polegającej na wyborze najkorzystniejszej oferty w zakresie
zadania nr 3,
5.
dokonania wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej w zakresie zadania
nr 3
ewentualnie, jeżeli Krajowa Izba Odwoławcza uzna, że oferta złożona przez
przystępującego nie podlega odrzuceniu odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1.
unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty w zakresie zadania nr 3,
2.
powtórzenia czynności polegającej na dokonaniu badania i oceny ofert, z tym, że
w odniesieniu do oferty przystępującego z uwzględnieniem odstępstw, na które
powołuje się odwołujący w niniejszym postępowaniu w zakresie zadania nr 3
z uwzględnieniem kryteriów zawartych w SIWZ,
3.
powtórzenie czynności polegającej na wyborze najkorzystniejszej oferty w zakresie
zadania nr 3,
4.
dokonania wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej w zakresie zadania
nr 3
Odwołujący podał, że w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego zamawiający wybrał ofertę najkorzystniejszą przy zastosowaniu kryterium oceny
ofert: cena – 70 punktów oraz jakość – 30 punktów; oferta przystępującego wybrana jako
najkorzystniejsza została oceniona: cena – 68,43 punkty i jakość- 30 punktów, łącznie 98,43
punkty. Oferta odwołującego została oceniona: ceny – 70 punktów, jakość – 27 punktów,
łącznie 97 punktów i została sklasyfikowana na drugim miejscu w zakresie zadania nr 3.
W odniesieniu do zarzutu zaniechania odrzucenia oferty przystępującego odwołujący,
powołując się na SIWZ wskazał, że zgodnie z treścią SIWZ każdy wykonawca zobowiązany
był do załączenia do oferty wzorów – po jednym każdego składnika umundurowania.
Wskazał też, że przedłożone wzory miały odpowiadać treści SIWZ, ustawie z dnia 28 grudnia
2011r. w sprawie umundurowania funkcjonariuszy celnych (Dz. U. 2011, nr 29, poz. 1705)
KIO 2051/14
oraz treści DTT poszczególnych składników umundurowania. Doprecyzował, że w zakresie
zadania nr 3 wykonawcy mieli przygotować i złożyć wraz z ofertą wzory marynarki damskiej
z kamizelką i spodni dla funkcjonariusza kobiety (marynarka damską (komplet z kamizelką)
w rozmiarze 164/92/72/98 i spodnie damskie służbowe w rozmiarze 164/72/98).
Powołując się na DTT dla marynarki damskiej i kamizelki odwołujący stwierdził, że
zgodnie z opisem charakteryzującym wyrób (ust. I pkt 1 DTT) oraz rysunkami modelowymi,
marynarkę damską wraz z kamizelką cechuje prosty krój z cięciami pionowymi z tytułu
i z przodu.
Podniósł, że wzory przedłożone przez przystępującego są niezgodne z ogólnym
wyglądem produktów umundurowania – w sposób znaczny odbiegają od modelu zawartego
w specyfikacji technicznej, ponieważ załączone do oferty przystępującego jako wzory
marynarka damska i kamizelka, prawą i lewa połę miały zakończoną na półokrągło.
Powołując się na SIWZ i załączniki stwierdził, że zamawiający precyzyjnie określił wygląd
produktów
umundurowania
–
modelowe
rysunki
cechuje
prostolinijność
cięcia
i symetryczność; poły zakończone się w szpic, tworzą kąt.
Podniósł nadto, że powyższego odstępstwa zamawiający nie uwzględnił
w wymaganiach jakościowych w zakresie błędów konfekcyjnych, zarówno dopuszczalnych
jak i niedopuszczalnych.
Na potwierdzenie odstępstw wzorów przystępującego w zakresie połów marynarki
damskiej i kamizelki załączył 3 zdjęcia połów marynarki przystępującego.
Odwołujący wskazał, że mundury funkcjonariuszy Izby Celnej cechuje jednolitość, na
co składa się nie tylko kolor, składniki umundurowania, rodzaj materiału, ale również krój
i wykończenie. Podkreślił, że spójność w ubiorze ma walory nie tylko estetyczne, ale również
ma charakteryzować daną grupę. Podniósł, że półokrągłe wykończenie jest widoczne
w stopniu znacznym, co oznacza, że funkcjonariusz ubrany w marynarkę wykonaną przez
przystępującego będzie różnił się od funkcjonariusza posiadającego marynarkę wykonaną
wcześniej, zgodną z DTT, przez innego wykonawcę.
Podniósł również, że produkt umundurowania wykonany przez przystępującego
będzie wpływał na estetykę wyglądu funkcjonariusza – półokrągłe zakończenie połów,
sprawia, ze lewa i prawa część, po zapięciu marynarki, czy kamizelki nie stykają się, tworząc
szparę, a spod marynarki wraz z kamizelką zakończonej owalnie będzie widoczna koszula.
Podniósł wreszcie, że przedmioty umundurowania muszą być jednolicie wykonane ze
względu na możliwość ich swobodnego kompletowania – w sytuacji, gdy funkcjonariusz
będzie posiadał kamizelkę z połami zaokrąglonymi spiczasto, i na nią założy marynarkę
KIO 2051/14
z połami zakończonymi na półokrągło, całość stworzy niespójny, nieestetyczny mundur,
nienoszący cech kompletu.
Podkreślił, że walory estetyczne munduru, prosty i spójny, nie pretensjonalny krój, ma
charakter reprezentacyjny, a każdy funkcjonariusz, poprzez swój ubiór, ma w sposób
niewerbalny godnie reprezentować Rzeczpospolitą Polską zarówno w kraju jak i poza jego
granicami. Oczywistym jest zatem, że schludny wygląd oraz estetyka, jak i prostota
wykonania mają wpływ na szacunek i uznanie innych.
W podsumowaniu odwołujący stwierdził, że zamawiający błędnie uznał, że oferowane
przez przystępującego dostawy odpowiadają wymaganiom zamawiającego, w następstwie
czego przystąpił do czynności oceny jakości wyrobów przystępującego, a w konsekwencji
wybrał ofertę przystępującego jako najkorzystniejszą.
W odniesieniu do zarzutu wyboru jako najkorzystniejszej oferty przystępującego,
czym zamawiający naruszył przepis art. 91 ust. 1 oraz art. 7 ust 1 i 3 ustawy Pzp oferta
podniósł, że oferta odwołującego powinna uzyskać 30 pkt w zakresie kryterium jakości, zaś
oferta przystępującego podlega odrzuceniu.
W konsekwencji oznacza to, że oferta przystępującego nie mogła zostać uznana za
najkorzystniejszą, wobec czego czynność dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej
w zakresie zadania nr 3 narusza przepisy ustawy Pzp.
W odniesieniu do zarzutu niewłaściwej oceny w kryterium jakości oferty złożonej
przez przystępującego, czym zamawiający naruszył przepis art. 91 ust 2 ustawy Pzp
odwołujący, powołując się na Informację o wynikach postępowania w zakresie zadania nr 3
z dnia 24 września 2014 r. wskazał, że oferta przystępującego została oceniona
następująco: cena – 68,43 punkty i jakość – 30 punktów, łącznie 98,43 punkty.
Odwołujący wskazał, że zgodnie z SIWZ i DTT zamawiający przy ocenie jakości
winien uwzględnić ogólny wygląd produktów i regularność szwów oraz prawidłowośćściegów.
Powołując się na SIWZ i DTT dla marynarki i dla kamizelki, zdjęcie patki w marynarce
dołączonej do oferty przystępującego odwołujący podniósł, że marynarka damska
i kamizelka przystępującego w zakresie patki na znak identyfikacyjny nie spełniają wymogów
w zakresie prawidłowości ściegów, czego zamawiający nie uwzględnił i przyznał mu
maksymalną liczbę punktów, pomimo że patka wykonana przez przystępującego zawiera
mniejszą liczbę stębnówkę, przystępujący nie wykonał przestębnowania patki oraz nie
wykonał stębnówki krzyżowej mocującej rzep przy patce.
KIO 2051/14
Odwołujący, powołując się na DTT marynarki oraz 2 zdjęcia wieszaka w marynarce
załączone do oferty odwołującego podniósł także, że zgodnie z DTT (wykaz materiałów
zasadniczych i dodatków), wieszak w marynarce powinien zostać wykonany z taśmy
wieszakowej, podczas gdy produkt przystępującego zawiera wieszak wykonany z tkaniny
podszewki, co nie znalazło odzwierciedlenia w przyznaniu punktów przez zamawiającego.
Wskazał w dalszej kolejności, powołując się na DTT oraz zdjęcie kieszeni piersiowej
marynarki dołączonej do oferty przystępującego, że z rysunku modelowego znajdującego się
w DTT wynikało, że kieszeń piersiowa w marynarce oraz kieszeń górna w kamizelce powinny
być wykonane w formie listewki zamocowanej i przestębnowanej na krótszych, pionowych
bokach, podczas gdy przystępujący wykonał kieszenie cięte z wypustką, bez stębnówek na
pionowych krótszych bokach.
Wskazał także, że zamawiający zastrzegł jako niedopuszczalne użycie nadmiaru
materiału, w tym materiału podszewki, powodujące efekt „falbanki”. Podniósł, że podszewka
w produktach wykonanych przez przystępującego została użyta w nadmiarze w szerokości
marynarki i kamizelki, ok. 4 cm, co powoduje, że materiał załamuje się i marszczy. Stwierdził,że zgodnie ze sztuką krawiecką, materiał podszewki, zwykle cieńszy i bardziej elastyczny od
materiału właściwego, jest wszywany do odzieży w większej ilości niż tkanina użyta do
zewnętrznej części odzieży, podszewka musi być szersza od munduru, w celu uniknięcia
efektu ciągnięcia się podczas noszenia oraz marszczenia materiału właściwego, jednak za
duża podszewka marszczy się i daje efekt wybrzuszania się tkaniny właściwej. Wskazał, że
dysproporcja w rozmiarze podszewki i materiału właściwego nie może przekraczać normy,
przyjętej dla danego rozmiaru, zgodnej z tabelą rozmiarów. Uznał, że zamawiający,
w punkcie „estetyka wykonania”, powinien przyznać przystępującemu zero punktów,
a przyznał maksymalną liczbę, tj. trzy punkty. Jako dowód przywołał SIWZ, DTT oraz
2 zdjęcia podszewki marynarki dołączonej do oferty przystępującego.
Zwrócił uwagę, że wyroby będące przedmiotem zamówienia powinny być wykonane
nie tylko zgodnie z SIWZ i DTT , ale również zgodnie ze sztuką krawiecką – mundur
powinien być dobrze skrojony, tak aby jego noszenie było komfortowe i funkcjonalne.
Odwołujący uznał także za uchybienia w konfekcjonowaniu to, iż w spodnich
funkcjonariusza wszyto zbyt szeroki worek kieszeniowy, nachodzi on na listewkę rozporka
tuż przy zamku błyskawicznym, gdy zgodnie ze sztuka krawiecką worek kieszeniowy
powinien sięgać do listewki. Jako dowód przywołał SIWZ, DTT dla spodni oraz 2 zdjęcia
KIO 2051/14
spodni, wykonane od strony wewnętrznej na wysokości worka kieszeniowego, dołączone do
oferty przystępującego.
Wskazał wreszcie na nieprawidłowości w wymiarach wskazanych w DTT wraz
z tolerancją w centymetrach, tj. przystępujący wykonał z niezgodnie z DTT przy
uwzględnieniu dopuszczalnej tolerancji w wymiarach:
Marynarka Poz.
Tabela
DTT
Miejsce pomiaru
Wyrób gotowy
przystępującego
w cm
Różnica
w
cm
3a
obwód pod pachą powinien mieć 52 cm. [+ - 1cm] wyrób gotowy ma 50,5
cm.
50,5
0,5
4 d
naszycie emblematu od wszycia rękawa 7 cm [+ - 0,2]
7,5
0,3
2i
odległość pierwszego guzika 23 cm [+ - 0,3]
23,4
0,1
5c
pagon przy węższym końcu 3,5 cm [+ - 0,2]
3,8
0,1
odległość centrum oczka od dołu patki na znak identyfikacji 2,5 cm [+ - 0,2]
2,8
0,1
Spodnie
długość odszycia zamka w przodzie, 16 cm (+ - 0,2)
16,5
0,3
W podsumowaniu odwołujący stwierdził, że zamawiający, oceniający złożone oferty
na podstawie kryterium ceny i jakości nie uwzględnił wszystkich wytycznych zamieszczonych
w SIWZ i DTT, co skutkowała przyznaniem przystępującemu maksymalnej liczby punktów za
jakość, a ponadto zamawiający błędnie dokonał pomiarów długości poszczególnych
elementów produktów umundurowania wykonanych przez przystępującego, co skutkowało
przyznaniem mu maksymalnej liczby punktów i uznaniem oferty jako najkorzystniejszej.
Gdyby zaś zamawiający prawidłowo, zgodnie z SIWZ, ocenił jakość przedłożonych przez
przystępującego produktów umundurowania, oferta tego wykonawcy zostałaby odrzucona ze
względu na niedopuszczalne błędy konfekcyjne, względnie otrzymałby zero punktów za:
wygląd i regularność szwów, estetykę wykonania oraz niewłaściwą długość w obwodzie pod
pachą, co oznacza, że przystępujący otrzymałby o 9 punktów mniej, co czyniłoby ofertę
odwołującego najkorzystniejszą.
KIO 2051/14
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, przedłożonej Izbie przez zamawiającego w kopii
potwierdzonej za zgodność z oryginałem przy piśmie z dnia 9 października 2014 r.
a także stanowisk stron i przystępującego, zaprezentowanych w toku rozprawy skład
orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
Skład orzekający Izby ustalił, że odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia
w zakresie zadania nr 3 (część 3) odwołania, ponieważ wypełniono materialnoprawną
przesłankę interesu w uzyskaniu zamówienia, określoną w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp,
kwalifikowaną możliwością poniesienia szkody przez odwołującego, będącej konsekwencją
zaskarżonych w odwołaniu czynności i zaniechań zamawiającego.
Na podstawie informacji o wynikach przedmiotowego postępowania z dnia
24 września 2014 r. skład orzekający Izby ustalił, iż w zadaniu nr 3 oferta odwołującego
została sklasyfikowana na miejscu drugim, bezpośrednio za ofertą przystępującego, którą
zamawiający wybrał jako najkorzystniejszą.
Ponieważ zarzuty podniesione w odwołaniu zmierzają do nakazania zamawiającemu
ponowienia czynności badania i oceny ofert, a w jej ramach odrzucenie oferty
przystępującego albo przyznanie jej mniejszej liczby punktów niż ofercie odwołującego,
uznać należy, że uwzględnienie odwołania i w konsekwencji ponowienie czynności badania
i oceny ofert dałoby odwołującemu szansę na uzyskanie tego zamówienia.
Zarzut zaniechania odrzucenia oferty przystępującego pomimo, że przedłożone przez
przystępującego do oceny wzory składników umundurowania, tj. marynarka damska
z kamizelką nie są zgodne z treścią SIWZ, gdyż nie odpowiadają wymaganiom określonym
przez zamawiającego w zakresie dotyczącym kroju marynarki damskiej z kamizelką nie
potwierdził się.
Na rozprawie odwołujący cofnął zarzut w części dotyczącej składnika umundurowania
w postaci marynarki (str. 5 Protokołu posiedzenia i rozprawy), toteż skład orzekający Izby
zarzut w tej części, jako niesporny, pozostawił bez rozpoznania.
Odwołujący utrzymywał, że wzór kamizelki przedstawiony przez przystępującego do
oceny przez zamawiającego był niezgodny z wymaganiami zamawiającego, ponieważ poły
kamizelki wzoru przystępującego były „zakończone na półokrągło”, podczas gdy wymogiem
zamawiającego – zgodnie z ust. I pkt 1 DTT – było, aby kamizelkę cechował prosty krój
z cięciami pionowymi, zaś modelowy rysunek zawarty w DTT cechuje prostolinijność cięcia
KIO 2051/14
i symetryczność, poły zakończone są w szpic, tworzą kąt, a zamawiający nie przewidział
w zakresie błędów konfekcyjnych odstępstw w tym zakresie.
Skład orzekający Izby ustalił, że wskazany przez odwołującego ust. I pkt 1 DTT (str. 5
DTT Kamizelki), tj. Opis kamizelki nie zawiera żadnej informacji tożsamej znaczeniowo
z
wymogiem,
aby
kamizelkę
cechował
prosty
krój,
prostolinijność
cięcia
i symetryczność, aby poły zakończone były w szpic, tworzyły kąt, a jedynie zawiera wymóg
co do pionowych zaszewek w przodach i tyłach kamizelki. Skład orzekający Izby ustalił
także, że żadnego opisu kamizelki nie zawiera rozporządzenia Ministra Finansów z dnia
28 grudnia 2011 r. w sprawie umundurowania funkcjonariuszy celnych (Dz. U. Nr 290, poz.
1705) [dalej „rozporządzenie w sprawie umundurowania”] – zawiera jedynie opis kamizeli
ostrzegawczej oraz kamizeli narzędziowej nasobnej, nie zaś kamizelki tworzącej
z marynarką komplet.
Na podstawie modelowego rysunku kamizelki (str. 4 DTT Kamizelki) skład orzekający
Izby ustalił także, że poły kamizelki są proste, stykają się.
Na rozprawie zamawiający, utrzymując że poły kamizelki powinny był zaokrąglone,
powołał się na obowiązujący wzór kamizelki, stanowiący załącznik do rozporządzenia
w sprawie umundurowania.
Na podstawie wzoru kamizelki zawartego w ww. rozporządzeniu (Wzory i kolory
ubioru służbowego zamieszczone po Załączniku nr 3) skład orzekający Izby ustalił, że poły
marynarki nie są proste i nie stykają się, są lekko zaokrąglone.
Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że wzory kamizelki ujęte w DTT
i w rozporządzeniu w sprawie umundurowania w zakresie sposobu wykonania pół kamizeli
różnią się: poły kamizelki wg DTT są proste, wg rozporządzenia są zaokrąglone.
Ze względu na wskazaną rozbieżność oraz nałożony na wykonawców przez
zamawiającego w pkt 3 Opis przedmiotu zamówienia ppkt 13 SIWZ obowiązek dostarczenia
wzorów oraz gotowych składników umundurowania do oceny co do ich zgodności z opisami
zawartymi zarówno w rozporządzeniu w sprawie umundurowania, jak i DTT, skład
orzekający Izby uznał, kierując się utrwalonym w orzecznictwie stanowiskiem, iż niejasności
treści sporządzonej przez zamawiającego SIWZ nie mogą obarczać wykonawcy (którego
oferta zostałaby w związku z takimi niejasnościami wyeliminowana), że wzór kamizeli
przedstawiony do oceny przez przystępującego, jako zgodny z wzorem zawartym
w rozporządzeniu w sprawie umundurowania, nie może zostać uznany za niezgodny
z SIWZ. Oznacza to w konsekwencji brak podstaw do odrzucenia złożonej przez
przystępującego oferty.
KIO 2051/14
Dodatkowo skład orzekający Izby wskazuje, że odwołujący bezpodstawnie –
w całkowitym oderwaniu od treści SIWZ i jej załączników oczekiwał, iż brak jednolitości
kamizelki wykonanej wg wzoru przystępującego z kamizelkami wykonanymi wg wzoru DTT
i niższa – jak twierdził odwołujący – estetyka kamizelki z zaokrąglonymi połami, a także
niemożność kompletowania takiej kamizelki z marynarką (poły proste) winny skutkować nie
dopuszczeniem wzoru przystępującego do dalszej oceny (w kryterium „jakość”).
Zarzut wyboru, podlegającej odrzuceniu oferty przystępującego jako oferty
najkorzystniejszej na zadanie nr 3 nie potwierdził się.
W konsekwencji uznania, że oferta przystępującego nie podlegała odrzucenia skład
orzekający Izby uznał także, że nie potwierdził się zarzut wyboru, jako najkorzystniejszej,
podlegającej odrzuceniu oferty przystępującego.
Zarzut przyznania ofercie przystępującego w kryterium „jakość” 30 punktów
w sytuacji, gdy nie uwzględnił wszystkich parametrów zawartych w SIWZ i DTT oraz błędnie
ocenił jakość parametrów produktów umundurowania przedłożonych przez przystępującego
i pozytywnie ocenił spełnienie poszczególnych określonych w SIWZ wymogów w sytuacji,
w której istniała konieczność przyznania mniejszej liczy punktów lub nieprzyznania punktów
w ogóle nie potwierdził się.
W pierwszej kolejności skład orzekający Izby wskazuje, że bezpodstawnie odwołujący
oczekiwał, iż jakość wzorów przedstawionych przez przystępującego będzie podlegała
ocenie wedle kryteriów zawartych w SIWZ DTT (str. 11 odwołania), a nadto „zgodnie ze
sztuką krawiecką” (bez jakiegokolwiek dalszego sprecyzowania) (str. 12 odwołania),
ponieważ sposób oceny ofert został przez zamawiającego opisany w pkt. 17 SIWZ.
Opisany w pkt. 17 SIWZ sposób oceny był tak dla zamawiającego, jak i wykonawców
obowiązujący – zamawiający nie był uprawniony wykroczyć poza opisany przez siebie
sposób oceny, zaś wykonawcy nie mogli oczekiwać oceny ich oferty, czy ofert konkurencji
inaczej niż ściśle wg opisu zamawiającego.
W przypadku zadania nr 3 (część 3) do oceny należało przedstawić marynarkę
damską w komplecie z kamizelką i spodnie damskie służbowe we wskazanych rozmiarach
bazowych.
Zamawiający podał, iż zastosuje w zadaniu nr 3 kryterium „cena” oraz „jakość”
w proporcji 70%/30%, gdzie w ramach jakości ocenie podlegać będą:
1. Wygląd i regularność szwów.
KIO 2051/14
2. Estetyka wykonania.
3. Obwód mierzony na linii talii od krawędzi przodu środka tyłu.
4. Długość od wszycia kołnierza do krawędzi dołu.
5. Długość rękawa.
6. Obwód mierzony pod pachą od krawędzi przodu do środka tyłu.
7. Długość po boku od wszycia paska do krawędzi dołu.
8. Biodra.
9. Długość po kroku od szwu siedzeniowego do krawędzi dołu.
10. Obwód pasa w złożeniu, mierzony przy zapiętym pasku.
Odwołujący zakwestionował ocenę następujących elementów wzoru marynarki,
kamizelki oraz spodni przedstawionych do oceny przez przystępującego:
1. patka na znak identyfikacyjny – odwołujący podniósł, że patki marynarki
i kamizelki nie spełniają wymogów w zakresie prawidłowości ściegów, ponieważ
patka wykonana przez przystępującego zawiera mniejszą liczbę stębnówek –
przystępujący nie wykonał przestębnowania patki oraz nie wykonał stębnówki
krzyżowej mocującej rzep przy patce,
2. wieszak w marynarce – odwołujący podniósł, że wieszak powinien być wykonany
z taśmy wieszakowej, podczas gdy przystępujący wykonał go z tkaniny
podszewki,
3. kieszeń piersiowa w marynarce oraz kieszeń górna w kamizelce – odwołujący
podniósł, że kieszenie powinny być wykonane w formie listewki zamocowanej
i przestębnowanej na krótszych, pionowych bokach, podczas gdy przystępujący
wykonał kieszenie cięte z wypustką, bez stębnówek na pionowych krótszych
bokach,
4. użycie nadmiaru materiału, w tym materiału podszewki, powodujące efekt falbanki
– odwołujący podniósł, że podszewka w marynarce i kamizelce przystępującego
została użyta w nadmiarze w szerokości marynarki i kamizelki ok. 4 cm,
5. zbyt szeroki worek kieszeniowy w spodniach – odwołujący podniósł, że worek
kieszeniowy powinien sięgać do listewki,
6. nieprawidłowe wymiary marynarki i spodni – odwołujący podniósł, że
w 5 miejscach w przypadku marynarki i jednym w przypadku spodni wymiary są
niezgodne z DTT (uwzględniając dopuszczoną przez zamawiającego tolerancję).
Odnosząc się do poszczególnych zakwestionowanych przez odwołującego
elementów skład orzekający Izby wskazuje, co następuje:
KIO 2051/14
Odnośnie do patki na znak identyfikacyjny marynarki i kamizelki – odwołujący
twierdził, że kwestia liczby stębnówek winna zostać oceniona przez zamawiającego
w podkryterium 1 Wygląd i regularność szwów.
Skład orzekający Izby ustalił, że w ramach tego podkryterium zamawiający wskazał,
iż uzna je spełnione, gdy: „nitki nie wystają poza obręb szwów oraz szwy są proste,
regularne – nie nachodzą na siebie, stębnówki są ciągłe i nieprzerwane, kolor nici nie
odbiega znacząco od koloru tkaniny, połączenia poszczególnych elementów nie rozchodzą
się” – liczba punktów do uzyskania 5 (jeżeli wszystkie wymogi są spełnione wzory otrzymają
5 pkt).
Na podstawie wskazanego przez zamawiającego sposobu oceny w tym podkryterium
skład orzekający Izby uznał, że w podkryterium tym zamawiający nie przewidział w ogóle
badania i przyznawania punktów za liczbę stębnówek (przestębnowanie patki, stębnówka
krzyżowa mocująca rzep przy patce), a jedynie za sposób ich wykonania (ciągłe,
nieprzerwane). Stwierdzić należy, że sama liczba stebnówek była bez znaczenia, istotnym
dla zamawiającego było, aby móc ocenić samą stębnówkę – oznacza to tyle tylko, że
przedstawione wzory winny być wykonane w szczególności przy użyciu stębnówki.
Odnośnie do wieszaka w marynarce – odwołujący twierdził, że kwestia materiału,
z którego wykonany jest wieszak winna zostać oceniona przez zamawiającego
w podkryterium 2 Estetyka wykonania.
Skład orzekający Izby ustalił, że w ramach tego podkryterium zamawiający wskazał,
iż uzna je spełnione, gdy: „tkanina nie strzępi się, nie marszczy się przy przeszyciach,
posiada regularne krawędzie, tzn. tkanina przy krawędziach nie skręca się, nie jest zbyt
rozciągnięta, co powoduje efekt falbanki, guziki przyszyte zwartym ściegiem bez wystających
nitek, położone względem siebie w linii prostej i w równych odstępach, podszewka nie może
wystawać poza krawędzie marynarki – liczba punktów do uzyskania 3 (jeżeli wszystkie
wymogi są spełnione wzory otrzymają 3 pkt).
Na podstawie wskazanego przez zamawiającego sposobu oceny w tym podkryterium
skład orzekający Izby uznał, że w podkryterium tym zamawiający nie przewidział w ogóle
badania i przyznawania punktów za rodzaj materiału w szczególności materiału, z jakiego
wykonany jest wieszak marynarki.
Odnośnie do kieszeni piersiowej w marynarce oraz kieszeni górnej w kamizelce –
odwołujący
twierdził,że
ich
wykonanie
w
formie
listewki
zamocowanej
i przestębnowanej na krótszych, pionowych bokach winno zostać ocenione przez
zamawiającego w podkryterium 1Wygląd i regularność szwów.
KIO 2051/14
Skład orzekający Izby ponownie wskazuje, że w ramach tego podkryterium
zamawiający wskazał, iż uzna je spełnione, gdy: „nitki nie wystają poza obręb szwów oraz
szwy są proste, regularne – nie nachodzą na siebie, stębnówki są ciągłe i nieprzerwane,
kolor nici nie odbiega znacząco od koloru tkaniny, połączenia poszczególnych elementów nie
rozchodzą się” – liczba punktów do uzyskania 5 (jeżeli wszystkie wymogi są spełnione wzory
otrzymają 5 pkt).
Na podstawie samej nazwy podkryterium, odnoszącego się wyłącznie do szwów
uznać należy, że sposób wykonania kieszeni co do ich kroju nie został uwzględniony we
wskazanym przez odwołującego kryterium Wygląd i regularność szwów. Szczegółowy,
zacytowany powyżej opis oceny w tym podkryterium wniosek ten potwierdza.
Odnośnie do użycia nadmiaru materiału, w tym materiału podszewki, powodującego
efekt falbanki – odwołujący twierdził, że kwestia materiału, z którego wykonany jest wieszak
winna zostać oceniona przez zamawiającego w podkryterium 2 Estetyka wykonania.
Skład orzekający Izby ponownie wskazuje, że w ramach tego podkryterium
zamawiający wskazał, iż uzna je spełnione, gdy: „tkanina nie strzępi się, nie marszczy się
przy przeszyciach, posiada regularne krawędzie, tzn. tkanina przy krawędziach nie skręca
się, nie jest zbyt rozciągnięta, co powoduje efekt falbanki, guziki przyszyte zwartym ściegiem
bez wystających nitek, położone względem siebie w linii prostej i w równych odstępach,
podszewka nie może wystawać poza krawędzie marynarki – liczba punktów do uzyskania 3
(jeżeli wszystkie wymogi są spełnione wzory otrzymają 3 pkt).
Na podstawie wskazanego przez zamawiającego sposobu oceny w tym podkryterium
skład orzekający Izby uznał, że zamawiający przewidział w tym przypadku odrębnie ocenę:
tkaniny oraz podszewki, co wynika z rozróżnienia tych dwóch pojęć w opisie.
I tak ocena tkaniny przebiegać miała pod kątem tego, czy nie strzępi się, nie
marszczy się przy przeszyciach, posiada regularne krawędzie (tzn. tkanina przy krawędziach
nie skręca się, nie jest zbyt rozciągnięta, co powoduje efekt falbanki), zaś ocena podszewki
przebiegać miała jedynie pod kątem tego, czy wystaje poza krawędzie marynarki.
Odnośnie do zbyt szerokiego worka kieszeniowego w spodniach – odwołujący
twierdził, że kwestia ta (worek kieszeniowy powinien sięgać do listewki) winna zostać
oceniona przez zamawiającego w podkryterium 2 Estetyka wykonania.
Skład orzekający Izby przypomina, że w ramach tego podkryterium zamawiający
wskazał, iż uzna je spełnione, gdy: „tkanina nie strzępi się, nie marszczy się przy
przeszyciach, posiada regularne krawędzie, tzn. tkanina przy krawędziach nie skręca się, nie
jest zbyt rozciągnięta, co powoduje efekt falbanki, guziki przyszyte zwartym ściegiem bez
wystających nitek, położone względem siebie w linii prostej i w równych odstępach,
KIO 2051/14
podszewka nie może wystawać poza krawędzie marynarki – liczba punktów do uzyskania 3
(jeżeli wszystkie wymogi są spełnione wzory otrzymają 3 pkt).
Na podstawie wskazanego przez zamawiającego sposobu oceny w tym podkryterium
skład orzekający Izby uznał, że w podkryterium tym zamawiający nie przewidział w ogóle
badania i przyznawania punktów za „sięganie” worka kieszeniowego do listewki. Odwołujacy
nie kwestionował jednocześnie, aby rozwiązanie zastosowane we wzorze przystępującego
powodowało strzępienie, marszczenie, nieregularnośc krawędzi itd., tj. te elementy, które
w ramach podkryterium 2 musiały zostać ocenione.
Odnośnie do nieprawidłowych wymiarów marynarki i spodni – odwołujący twierdził, że
kwestia ta winna zostać oceniona przez zamawiającego w podkryterium 6 Obwód mierzony
pod pachą od krawędzi przodu do środka tyłu w przypadku marynarki oraz w podkryterium
2 Estetyka wykonania w przypadku spodni.
Skład orzekający Izby ustalił, że w ramach podkryterium 6 Obwód mierzony pod
pachą od krawędzi przodu do środka tyłu zamawiający wskazał, iż uzna je spełnione, gdy:
„wymiar jest zgodny z tabelą wymiarów stanowiącą integralną część DT-T”.
Odwołujący przedstawił w odwołaniu (str. 13) tabelę, w której wskazał, jakich różnic
w pomiarach w przypadku wzoru marynarki przedstawionej przez przystępującego się
dopatrzył, wskazując rozbieżności od 0,1 do 0,5 cm.
Skład orzekający Izby wskazuje, że ciężar dowodu spoczywał na odwołującym.
Tymczasem swoje twierdzenia o rozbieżnościach w wymiarach wzorów przystępującego
odwołujący pozostawił gołosłownymi, nie próbując nawet wykazać dostrzeżonych przez
siebie różnic.
Odnośnie zaś różnic w przypadku wzoru spodni przystępującego skład orzekający
Izby raz jeszcze przypomina, że w ramach podkryterium Estetyka wykonania zamawiający
wskazał, iż uzna je spełnione, gdy: „tkanina nie strzępi się, nie marszczy się przy
przeszyciach, posiada regularne krawędzie, tzn. tkanina przy krawędziach nie skręca się, nie
jest zbyt rozciągnięta, co powoduje efekt falbanki, guziki przyszyte zwartym ściegiem bez
wystających nitek, położone względem siebie w linii prostej i w równych odstępach,
podszewka nie może wystawać poza krawędzie marynarki – liczba punktów do uzyskania 3
(jeżeli wszystkie wymogi są spełnione wzory otrzymają 3 pkt).
Na podstawie wskazanego przez zamawiającego sposobu oceny w tym podkryterium
skład orzekający Izby uznał, że w podkryterium tym zamawiający nie przewidział w ogóle
badania i przyznawania punktów za zgodność/odstępstwa od wymiarów spodni.
Uwzględniając fakt, że odwołujący w istocie domagał się obniżenia oceny oferty
przystępującego z zastosowaniem sposobu oceny, który nie został przez zamawiającego
KIO 2051/14
wskazany w pkt. 17 SIWZ, regulującym w sposób kompleksowy ocenę wzorów w ramach
kryterium „jakość” oraz w jednym przypadku domagając się obniżenia tej oceny w oparciu
o swoje gołosłowne twierdzenie skład orzekający Izby uznał, że zarzut nie potwierdził się.
Wobec tego, że nie potwierdził się żaden z zarzutów odwołania skład orzekający Izby
oddalił odwołanie.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp
oraz § 3 pkt 1 lit. a) oraz pkt 2 lit. a) oraz lit. b) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41
poz. 238).
Przewodniczący:
………………………………………
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża A. Z., prowadzącego działalność gospodarcza pod firmą
Przedsiębiorstwo
Odzieżowe
„DRWAL”
A.
Z.,
ul. Lipowa 6, 87-800 Włocławek i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr (słownie:
piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę:
A. Z., prowadzącego
działalność gospodarcza pod firmą Przedsiębiorstwo Odzieżowe „DRWAL” A. Z., ul.
Lipowa 6, 87-800 Włocławek tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od
A. Z., prowadzącego działalność gospodarcza pod firmą Przedsiębiorstwo
Odzieżowe
„DRWAL”
A.
Z.,
ul.
Lipowa
6,
87-800 Włocławek na rzecz Izby Celnej w Rzepinie, ul. Dworcowa 5, 69-110 Rzepin na
rzecz kwotę
4 185 zł 31 gr (słownie: cztery tysiące złotych sto osiemdziesiąt pięć złotych
trzydzieści jeden groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu
wpisu kosztów dojazdu oraz wynagrodzenia pełnomocnika.
KIO 2051/14
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w
Gorzowie Wielkopolskim.
Przewodniczący:
………………………………………
KIO 2051/14
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego przez Izbę
Celną w Rzepinie (dalej „zamawiający”) na uszycie/wykonanie składników umundurowania
Funkcjonariuszy Służby Celnej wykonawca A. Z., prowadzący działalność gospodarczą pod
firmą
Przedsiębiorstwo
Odzieżowe
„DRWAL”
A.
Z.
złożył
w zadaniu nr 3 odwołanie wobec:
1. wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Zakłady Odzieżowe Kreator
Sp. z o.o. z Torunia (dalej „przystępujący”) w sytuacji, gdy oferta ta podlegała
odrzuceniu,
ewentualnie wobec:
2. niezgodnej ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia (dalej „SIWZ”) oceny
jakości przedmiotów umundurowania funkcjonariuszy Służby Celnej,
3. zaniechania wyboru jako najkorzystniejszej oferty odwołującego.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907
z późn. zm.) [ustawy Pzp]:
1. art. 89 ust. 1 pkt 2, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego
w sytuacji, gdy przedłożone wzory do oceny składników umundurowania,
tj. marynarka damska z kamizelką nie jest zgody z treścią SIWZ, gdyż oferowane
przez przystępującego dostawy nie odpowiadają wymaganiom określonym przez
zamawiającego w zakresie dotyczącym kroju marynarki damskiej z kamizelką, są
zupełnie innymi produktami,
2. art. 91 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 i 3, poprzez dokonanie wyboru, podlegającej
odrzuceniu oferty przystępującego jako oferty najkorzystniejszej na zadanie nr 3
ewentualnie, gdyby Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że oferta złożona przez
przystępującego nie podlegała odrzuceniu odwołujący zarzucił zamawiającemu
następujące naruszenia:
3. art. 91 ust. 2, poprzez uznanie, że oferta złożona przez przystępującego w zakresie
zadania nr 3 spełnia kryteria oceny jakości w stopniu uzasadniającym przyznanie jej
30 punktów w sytuacji, gdy przy ocenie oferty przystępującego zamawiający nie
uwzględnił wszystkich parametrów zawartych w SIWZ i dokumentacji techniczno-
technologicznej (dalej „DTT”) oraz błędnie ocenił jakość parametrów produktów
umundurowania przedłożonych przez przystępującego i pozytywnie ocenił spełnienie
KIO 2051/14
poszczególnych określonych w SIWZ wymogów w sytuacji, w której istniała
konieczność przyznania mniejszej liczy punktów lub nieprzyznania punktów w ogóle.
Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1.
unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty w zakresie zadania nr 3,
2.
powtórzenia czynności polegającej na dokonaniu badania i oceny ofert w zakresie
zadania nr 3,
3.
odrzucenia oferty przystępującego jako niezgodnej z SIWZ,
4.
powtórzenia czynności polegającej na wyborze najkorzystniejszej oferty w zakresie
zadania nr 3,
5.
dokonania wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej w zakresie zadania
nr 3
ewentualnie, jeżeli Krajowa Izba Odwoławcza uzna, że oferta złożona przez
przystępującego nie podlega odrzuceniu odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1.
unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty w zakresie zadania nr 3,
2.
powtórzenia czynności polegającej na dokonaniu badania i oceny ofert, z tym, że
w odniesieniu do oferty przystępującego z uwzględnieniem odstępstw, na które
powołuje się odwołujący w niniejszym postępowaniu w zakresie zadania nr 3
z uwzględnieniem kryteriów zawartych w SIWZ,
3.
powtórzenie czynności polegającej na wyborze najkorzystniejszej oferty w zakresie
zadania nr 3,
4.
dokonania wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej w zakresie zadania
nr 3
Odwołujący podał, że w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego zamawiający wybrał ofertę najkorzystniejszą przy zastosowaniu kryterium oceny
ofert: cena – 70 punktów oraz jakość – 30 punktów; oferta przystępującego wybrana jako
najkorzystniejsza została oceniona: cena – 68,43 punkty i jakość- 30 punktów, łącznie 98,43
punkty. Oferta odwołującego została oceniona: ceny – 70 punktów, jakość – 27 punktów,
łącznie 97 punktów i została sklasyfikowana na drugim miejscu w zakresie zadania nr 3.
W odniesieniu do zarzutu zaniechania odrzucenia oferty przystępującego odwołujący,
powołując się na SIWZ wskazał, że zgodnie z treścią SIWZ każdy wykonawca zobowiązany
był do załączenia do oferty wzorów – po jednym każdego składnika umundurowania.
Wskazał też, że przedłożone wzory miały odpowiadać treści SIWZ, ustawie z dnia 28 grudnia
2011r. w sprawie umundurowania funkcjonariuszy celnych (Dz. U. 2011, nr 29, poz. 1705)
KIO 2051/14
oraz treści DTT poszczególnych składników umundurowania. Doprecyzował, że w zakresie
zadania nr 3 wykonawcy mieli przygotować i złożyć wraz z ofertą wzory marynarki damskiej
z kamizelką i spodni dla funkcjonariusza kobiety (marynarka damską (komplet z kamizelką)
w rozmiarze 164/92/72/98 i spodnie damskie służbowe w rozmiarze 164/72/98).
Powołując się na DTT dla marynarki damskiej i kamizelki odwołujący stwierdził, że
zgodnie z opisem charakteryzującym wyrób (ust. I pkt 1 DTT) oraz rysunkami modelowymi,
marynarkę damską wraz z kamizelką cechuje prosty krój z cięciami pionowymi z tytułu
i z przodu.
Podniósł, że wzory przedłożone przez przystępującego są niezgodne z ogólnym
wyglądem produktów umundurowania – w sposób znaczny odbiegają od modelu zawartego
w specyfikacji technicznej, ponieważ załączone do oferty przystępującego jako wzory
marynarka damska i kamizelka, prawą i lewa połę miały zakończoną na półokrągło.
Powołując się na SIWZ i załączniki stwierdził, że zamawiający precyzyjnie określił wygląd
produktów
umundurowania
–
modelowe
rysunki
cechuje
prostolinijność
cięcia
i symetryczność; poły zakończone się w szpic, tworzą kąt.
Podniósł nadto, że powyższego odstępstwa zamawiający nie uwzględnił
w wymaganiach jakościowych w zakresie błędów konfekcyjnych, zarówno dopuszczalnych
jak i niedopuszczalnych.
Na potwierdzenie odstępstw wzorów przystępującego w zakresie połów marynarki
damskiej i kamizelki załączył 3 zdjęcia połów marynarki przystępującego.
Odwołujący wskazał, że mundury funkcjonariuszy Izby Celnej cechuje jednolitość, na
co składa się nie tylko kolor, składniki umundurowania, rodzaj materiału, ale również krój
i wykończenie. Podkreślił, że spójność w ubiorze ma walory nie tylko estetyczne, ale również
ma charakteryzować daną grupę. Podniósł, że półokrągłe wykończenie jest widoczne
w stopniu znacznym, co oznacza, że funkcjonariusz ubrany w marynarkę wykonaną przez
przystępującego będzie różnił się od funkcjonariusza posiadającego marynarkę wykonaną
wcześniej, zgodną z DTT, przez innego wykonawcę.
Podniósł również, że produkt umundurowania wykonany przez przystępującego
będzie wpływał na estetykę wyglądu funkcjonariusza – półokrągłe zakończenie połów,
sprawia, ze lewa i prawa część, po zapięciu marynarki, czy kamizelki nie stykają się, tworząc
szparę, a spod marynarki wraz z kamizelką zakończonej owalnie będzie widoczna koszula.
Podniósł wreszcie, że przedmioty umundurowania muszą być jednolicie wykonane ze
względu na możliwość ich swobodnego kompletowania – w sytuacji, gdy funkcjonariusz
będzie posiadał kamizelkę z połami zaokrąglonymi spiczasto, i na nią założy marynarkę
KIO 2051/14
z połami zakończonymi na półokrągło, całość stworzy niespójny, nieestetyczny mundur,
nienoszący cech kompletu.
Podkreślił, że walory estetyczne munduru, prosty i spójny, nie pretensjonalny krój, ma
charakter reprezentacyjny, a każdy funkcjonariusz, poprzez swój ubiór, ma w sposób
niewerbalny godnie reprezentować Rzeczpospolitą Polską zarówno w kraju jak i poza jego
granicami. Oczywistym jest zatem, że schludny wygląd oraz estetyka, jak i prostota
wykonania mają wpływ na szacunek i uznanie innych.
W podsumowaniu odwołujący stwierdził, że zamawiający błędnie uznał, że oferowane
przez przystępującego dostawy odpowiadają wymaganiom zamawiającego, w następstwie
czego przystąpił do czynności oceny jakości wyrobów przystępującego, a w konsekwencji
wybrał ofertę przystępującego jako najkorzystniejszą.
W odniesieniu do zarzutu wyboru jako najkorzystniejszej oferty przystępującego,
czym zamawiający naruszył przepis art. 91 ust. 1 oraz art. 7 ust 1 i 3 ustawy Pzp oferta
podniósł, że oferta odwołującego powinna uzyskać 30 pkt w zakresie kryterium jakości, zaś
oferta przystępującego podlega odrzuceniu.
W konsekwencji oznacza to, że oferta przystępującego nie mogła zostać uznana za
najkorzystniejszą, wobec czego czynność dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej
w zakresie zadania nr 3 narusza przepisy ustawy Pzp.
W odniesieniu do zarzutu niewłaściwej oceny w kryterium jakości oferty złożonej
przez przystępującego, czym zamawiający naruszył przepis art. 91 ust 2 ustawy Pzp
odwołujący, powołując się na Informację o wynikach postępowania w zakresie zadania nr 3
z dnia 24 września 2014 r. wskazał, że oferta przystępującego została oceniona
następująco: cena – 68,43 punkty i jakość – 30 punktów, łącznie 98,43 punkty.
Odwołujący wskazał, że zgodnie z SIWZ i DTT zamawiający przy ocenie jakości
winien uwzględnić ogólny wygląd produktów i regularność szwów oraz prawidłowośćściegów.
Powołując się na SIWZ i DTT dla marynarki i dla kamizelki, zdjęcie patki w marynarce
dołączonej do oferty przystępującego odwołujący podniósł, że marynarka damska
i kamizelka przystępującego w zakresie patki na znak identyfikacyjny nie spełniają wymogów
w zakresie prawidłowości ściegów, czego zamawiający nie uwzględnił i przyznał mu
maksymalną liczbę punktów, pomimo że patka wykonana przez przystępującego zawiera
mniejszą liczbę stębnówkę, przystępujący nie wykonał przestębnowania patki oraz nie
wykonał stębnówki krzyżowej mocującej rzep przy patce.
KIO 2051/14
Odwołujący, powołując się na DTT marynarki oraz 2 zdjęcia wieszaka w marynarce
załączone do oferty odwołującego podniósł także, że zgodnie z DTT (wykaz materiałów
zasadniczych i dodatków), wieszak w marynarce powinien zostać wykonany z taśmy
wieszakowej, podczas gdy produkt przystępującego zawiera wieszak wykonany z tkaniny
podszewki, co nie znalazło odzwierciedlenia w przyznaniu punktów przez zamawiającego.
Wskazał w dalszej kolejności, powołując się na DTT oraz zdjęcie kieszeni piersiowej
marynarki dołączonej do oferty przystępującego, że z rysunku modelowego znajdującego się
w DTT wynikało, że kieszeń piersiowa w marynarce oraz kieszeń górna w kamizelce powinny
być wykonane w formie listewki zamocowanej i przestębnowanej na krótszych, pionowych
bokach, podczas gdy przystępujący wykonał kieszenie cięte z wypustką, bez stębnówek na
pionowych krótszych bokach.
Wskazał także, że zamawiający zastrzegł jako niedopuszczalne użycie nadmiaru
materiału, w tym materiału podszewki, powodujące efekt „falbanki”. Podniósł, że podszewka
w produktach wykonanych przez przystępującego została użyta w nadmiarze w szerokości
marynarki i kamizelki, ok. 4 cm, co powoduje, że materiał załamuje się i marszczy. Stwierdził,że zgodnie ze sztuką krawiecką, materiał podszewki, zwykle cieńszy i bardziej elastyczny od
materiału właściwego, jest wszywany do odzieży w większej ilości niż tkanina użyta do
zewnętrznej części odzieży, podszewka musi być szersza od munduru, w celu uniknięcia
efektu ciągnięcia się podczas noszenia oraz marszczenia materiału właściwego, jednak za
duża podszewka marszczy się i daje efekt wybrzuszania się tkaniny właściwej. Wskazał, że
dysproporcja w rozmiarze podszewki i materiału właściwego nie może przekraczać normy,
przyjętej dla danego rozmiaru, zgodnej z tabelą rozmiarów. Uznał, że zamawiający,
w punkcie „estetyka wykonania”, powinien przyznać przystępującemu zero punktów,
a przyznał maksymalną liczbę, tj. trzy punkty. Jako dowód przywołał SIWZ, DTT oraz
2 zdjęcia podszewki marynarki dołączonej do oferty przystępującego.
Zwrócił uwagę, że wyroby będące przedmiotem zamówienia powinny być wykonane
nie tylko zgodnie z SIWZ i DTT , ale również zgodnie ze sztuką krawiecką – mundur
powinien być dobrze skrojony, tak aby jego noszenie było komfortowe i funkcjonalne.
Odwołujący uznał także za uchybienia w konfekcjonowaniu to, iż w spodnich
funkcjonariusza wszyto zbyt szeroki worek kieszeniowy, nachodzi on na listewkę rozporka
tuż przy zamku błyskawicznym, gdy zgodnie ze sztuka krawiecką worek kieszeniowy
powinien sięgać do listewki. Jako dowód przywołał SIWZ, DTT dla spodni oraz 2 zdjęcia
KIO 2051/14
spodni, wykonane od strony wewnętrznej na wysokości worka kieszeniowego, dołączone do
oferty przystępującego.
Wskazał wreszcie na nieprawidłowości w wymiarach wskazanych w DTT wraz
z tolerancją w centymetrach, tj. przystępujący wykonał z niezgodnie z DTT przy
uwzględnieniu dopuszczalnej tolerancji w wymiarach:
Marynarka Poz.
Tabela
DTT
Miejsce pomiaru
Wyrób gotowy
przystępującego
w cm
Różnica
w
cm
3a
obwód pod pachą powinien mieć 52 cm. [+ - 1cm] wyrób gotowy ma 50,5
cm.
50,5
0,5
4 d
naszycie emblematu od wszycia rękawa 7 cm [+ - 0,2]
7,5
0,3
2i
odległość pierwszego guzika 23 cm [+ - 0,3]
23,4
0,1
5c
pagon przy węższym końcu 3,5 cm [+ - 0,2]
3,8
0,1
odległość centrum oczka od dołu patki na znak identyfikacji 2,5 cm [+ - 0,2]
2,8
0,1
Spodnie
długość odszycia zamka w przodzie, 16 cm (+ - 0,2)
16,5
0,3
W podsumowaniu odwołujący stwierdził, że zamawiający, oceniający złożone oferty
na podstawie kryterium ceny i jakości nie uwzględnił wszystkich wytycznych zamieszczonych
w SIWZ i DTT, co skutkowała przyznaniem przystępującemu maksymalnej liczby punktów za
jakość, a ponadto zamawiający błędnie dokonał pomiarów długości poszczególnych
elementów produktów umundurowania wykonanych przez przystępującego, co skutkowało
przyznaniem mu maksymalnej liczby punktów i uznaniem oferty jako najkorzystniejszej.
Gdyby zaś zamawiający prawidłowo, zgodnie z SIWZ, ocenił jakość przedłożonych przez
przystępującego produktów umundurowania, oferta tego wykonawcy zostałaby odrzucona ze
względu na niedopuszczalne błędy konfekcyjne, względnie otrzymałby zero punktów za:
wygląd i regularność szwów, estetykę wykonania oraz niewłaściwą długość w obwodzie pod
pachą, co oznacza, że przystępujący otrzymałby o 9 punktów mniej, co czyniłoby ofertę
odwołującego najkorzystniejszą.
KIO 2051/14
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, przedłożonej Izbie przez zamawiającego w kopii
potwierdzonej za zgodność z oryginałem przy piśmie z dnia 9 października 2014 r.
a także stanowisk stron i przystępującego, zaprezentowanych w toku rozprawy skład
orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
Skład orzekający Izby ustalił, że odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia
w zakresie zadania nr 3 (część 3) odwołania, ponieważ wypełniono materialnoprawną
przesłankę interesu w uzyskaniu zamówienia, określoną w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp,
kwalifikowaną możliwością poniesienia szkody przez odwołującego, będącej konsekwencją
zaskarżonych w odwołaniu czynności i zaniechań zamawiającego.
Na podstawie informacji o wynikach przedmiotowego postępowania z dnia
24 września 2014 r. skład orzekający Izby ustalił, iż w zadaniu nr 3 oferta odwołującego
została sklasyfikowana na miejscu drugim, bezpośrednio za ofertą przystępującego, którą
zamawiający wybrał jako najkorzystniejszą.
Ponieważ zarzuty podniesione w odwołaniu zmierzają do nakazania zamawiającemu
ponowienia czynności badania i oceny ofert, a w jej ramach odrzucenie oferty
przystępującego albo przyznanie jej mniejszej liczby punktów niż ofercie odwołującego,
uznać należy, że uwzględnienie odwołania i w konsekwencji ponowienie czynności badania
i oceny ofert dałoby odwołującemu szansę na uzyskanie tego zamówienia.
Zarzut zaniechania odrzucenia oferty przystępującego pomimo, że przedłożone przez
przystępującego do oceny wzory składników umundurowania, tj. marynarka damska
z kamizelką nie są zgodne z treścią SIWZ, gdyż nie odpowiadają wymaganiom określonym
przez zamawiającego w zakresie dotyczącym kroju marynarki damskiej z kamizelką nie
potwierdził się.
Na rozprawie odwołujący cofnął zarzut w części dotyczącej składnika umundurowania
w postaci marynarki (str. 5 Protokołu posiedzenia i rozprawy), toteż skład orzekający Izby
zarzut w tej części, jako niesporny, pozostawił bez rozpoznania.
Odwołujący utrzymywał, że wzór kamizelki przedstawiony przez przystępującego do
oceny przez zamawiającego był niezgodny z wymaganiami zamawiającego, ponieważ poły
kamizelki wzoru przystępującego były „zakończone na półokrągło”, podczas gdy wymogiem
zamawiającego – zgodnie z ust. I pkt 1 DTT – było, aby kamizelkę cechował prosty krój
z cięciami pionowymi, zaś modelowy rysunek zawarty w DTT cechuje prostolinijność cięcia
KIO 2051/14
i symetryczność, poły zakończone są w szpic, tworzą kąt, a zamawiający nie przewidział
w zakresie błędów konfekcyjnych odstępstw w tym zakresie.
Skład orzekający Izby ustalił, że wskazany przez odwołującego ust. I pkt 1 DTT (str. 5
DTT Kamizelki), tj. Opis kamizelki nie zawiera żadnej informacji tożsamej znaczeniowo
z
wymogiem,
aby
kamizelkę
cechował
prosty
krój,
prostolinijność
cięcia
i symetryczność, aby poły zakończone były w szpic, tworzyły kąt, a jedynie zawiera wymóg
co do pionowych zaszewek w przodach i tyłach kamizelki. Skład orzekający Izby ustalił
także, że żadnego opisu kamizelki nie zawiera rozporządzenia Ministra Finansów z dnia
28 grudnia 2011 r. w sprawie umundurowania funkcjonariuszy celnych (Dz. U. Nr 290, poz.
1705) [dalej „rozporządzenie w sprawie umundurowania”] – zawiera jedynie opis kamizeli
ostrzegawczej oraz kamizeli narzędziowej nasobnej, nie zaś kamizelki tworzącej
z marynarką komplet.
Na podstawie modelowego rysunku kamizelki (str. 4 DTT Kamizelki) skład orzekający
Izby ustalił także, że poły kamizelki są proste, stykają się.
Na rozprawie zamawiający, utrzymując że poły kamizelki powinny był zaokrąglone,
powołał się na obowiązujący wzór kamizelki, stanowiący załącznik do rozporządzenia
w sprawie umundurowania.
Na podstawie wzoru kamizelki zawartego w ww. rozporządzeniu (Wzory i kolory
ubioru służbowego zamieszczone po Załączniku nr 3) skład orzekający Izby ustalił, że poły
marynarki nie są proste i nie stykają się, są lekko zaokrąglone.
Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że wzory kamizelki ujęte w DTT
i w rozporządzeniu w sprawie umundurowania w zakresie sposobu wykonania pół kamizeli
różnią się: poły kamizelki wg DTT są proste, wg rozporządzenia są zaokrąglone.
Ze względu na wskazaną rozbieżność oraz nałożony na wykonawców przez
zamawiającego w pkt 3 Opis przedmiotu zamówienia ppkt 13 SIWZ obowiązek dostarczenia
wzorów oraz gotowych składników umundurowania do oceny co do ich zgodności z opisami
zawartymi zarówno w rozporządzeniu w sprawie umundurowania, jak i DTT, skład
orzekający Izby uznał, kierując się utrwalonym w orzecznictwie stanowiskiem, iż niejasności
treści sporządzonej przez zamawiającego SIWZ nie mogą obarczać wykonawcy (którego
oferta zostałaby w związku z takimi niejasnościami wyeliminowana), że wzór kamizeli
przedstawiony do oceny przez przystępującego, jako zgodny z wzorem zawartym
w rozporządzeniu w sprawie umundurowania, nie może zostać uznany za niezgodny
z SIWZ. Oznacza to w konsekwencji brak podstaw do odrzucenia złożonej przez
przystępującego oferty.
KIO 2051/14
Dodatkowo skład orzekający Izby wskazuje, że odwołujący bezpodstawnie –
w całkowitym oderwaniu od treści SIWZ i jej załączników oczekiwał, iż brak jednolitości
kamizelki wykonanej wg wzoru przystępującego z kamizelkami wykonanymi wg wzoru DTT
i niższa – jak twierdził odwołujący – estetyka kamizelki z zaokrąglonymi połami, a także
niemożność kompletowania takiej kamizelki z marynarką (poły proste) winny skutkować nie
dopuszczeniem wzoru przystępującego do dalszej oceny (w kryterium „jakość”).
Zarzut wyboru, podlegającej odrzuceniu oferty przystępującego jako oferty
najkorzystniejszej na zadanie nr 3 nie potwierdził się.
W konsekwencji uznania, że oferta przystępującego nie podlegała odrzucenia skład
orzekający Izby uznał także, że nie potwierdził się zarzut wyboru, jako najkorzystniejszej,
podlegającej odrzuceniu oferty przystępującego.
Zarzut przyznania ofercie przystępującego w kryterium „jakość” 30 punktów
w sytuacji, gdy nie uwzględnił wszystkich parametrów zawartych w SIWZ i DTT oraz błędnie
ocenił jakość parametrów produktów umundurowania przedłożonych przez przystępującego
i pozytywnie ocenił spełnienie poszczególnych określonych w SIWZ wymogów w sytuacji,
w której istniała konieczność przyznania mniejszej liczy punktów lub nieprzyznania punktów
w ogóle nie potwierdził się.
W pierwszej kolejności skład orzekający Izby wskazuje, że bezpodstawnie odwołujący
oczekiwał, iż jakość wzorów przedstawionych przez przystępującego będzie podlegała
ocenie wedle kryteriów zawartych w SIWZ DTT (str. 11 odwołania), a nadto „zgodnie ze
sztuką krawiecką” (bez jakiegokolwiek dalszego sprecyzowania) (str. 12 odwołania),
ponieważ sposób oceny ofert został przez zamawiającego opisany w pkt. 17 SIWZ.
Opisany w pkt. 17 SIWZ sposób oceny był tak dla zamawiającego, jak i wykonawców
obowiązujący – zamawiający nie był uprawniony wykroczyć poza opisany przez siebie
sposób oceny, zaś wykonawcy nie mogli oczekiwać oceny ich oferty, czy ofert konkurencji
inaczej niż ściśle wg opisu zamawiającego.
W przypadku zadania nr 3 (część 3) do oceny należało przedstawić marynarkę
damską w komplecie z kamizelką i spodnie damskie służbowe we wskazanych rozmiarach
bazowych.
Zamawiający podał, iż zastosuje w zadaniu nr 3 kryterium „cena” oraz „jakość”
w proporcji 70%/30%, gdzie w ramach jakości ocenie podlegać będą:
1. Wygląd i regularność szwów.
KIO 2051/14
2. Estetyka wykonania.
3. Obwód mierzony na linii talii od krawędzi przodu środka tyłu.
4. Długość od wszycia kołnierza do krawędzi dołu.
5. Długość rękawa.
6. Obwód mierzony pod pachą od krawędzi przodu do środka tyłu.
7. Długość po boku od wszycia paska do krawędzi dołu.
8. Biodra.
9. Długość po kroku od szwu siedzeniowego do krawędzi dołu.
10. Obwód pasa w złożeniu, mierzony przy zapiętym pasku.
Odwołujący zakwestionował ocenę następujących elementów wzoru marynarki,
kamizelki oraz spodni przedstawionych do oceny przez przystępującego:
1. patka na znak identyfikacyjny – odwołujący podniósł, że patki marynarki
i kamizelki nie spełniają wymogów w zakresie prawidłowości ściegów, ponieważ
patka wykonana przez przystępującego zawiera mniejszą liczbę stębnówek –
przystępujący nie wykonał przestębnowania patki oraz nie wykonał stębnówki
krzyżowej mocującej rzep przy patce,
2. wieszak w marynarce – odwołujący podniósł, że wieszak powinien być wykonany
z taśmy wieszakowej, podczas gdy przystępujący wykonał go z tkaniny
podszewki,
3. kieszeń piersiowa w marynarce oraz kieszeń górna w kamizelce – odwołujący
podniósł, że kieszenie powinny być wykonane w formie listewki zamocowanej
i przestębnowanej na krótszych, pionowych bokach, podczas gdy przystępujący
wykonał kieszenie cięte z wypustką, bez stębnówek na pionowych krótszych
bokach,
4. użycie nadmiaru materiału, w tym materiału podszewki, powodujące efekt falbanki
– odwołujący podniósł, że podszewka w marynarce i kamizelce przystępującego
została użyta w nadmiarze w szerokości marynarki i kamizelki ok. 4 cm,
5. zbyt szeroki worek kieszeniowy w spodniach – odwołujący podniósł, że worek
kieszeniowy powinien sięgać do listewki,
6. nieprawidłowe wymiary marynarki i spodni – odwołujący podniósł, że
w 5 miejscach w przypadku marynarki i jednym w przypadku spodni wymiary są
niezgodne z DTT (uwzględniając dopuszczoną przez zamawiającego tolerancję).
Odnosząc się do poszczególnych zakwestionowanych przez odwołującego
elementów skład orzekający Izby wskazuje, co następuje:
KIO 2051/14
Odnośnie do patki na znak identyfikacyjny marynarki i kamizelki – odwołujący
twierdził, że kwestia liczby stębnówek winna zostać oceniona przez zamawiającego
w podkryterium 1 Wygląd i regularność szwów.
Skład orzekający Izby ustalił, że w ramach tego podkryterium zamawiający wskazał,
iż uzna je spełnione, gdy: „nitki nie wystają poza obręb szwów oraz szwy są proste,
regularne – nie nachodzą na siebie, stębnówki są ciągłe i nieprzerwane, kolor nici nie
odbiega znacząco od koloru tkaniny, połączenia poszczególnych elementów nie rozchodzą
się” – liczba punktów do uzyskania 5 (jeżeli wszystkie wymogi są spełnione wzory otrzymają
5 pkt).
Na podstawie wskazanego przez zamawiającego sposobu oceny w tym podkryterium
skład orzekający Izby uznał, że w podkryterium tym zamawiający nie przewidział w ogóle
badania i przyznawania punktów za liczbę stębnówek (przestębnowanie patki, stębnówka
krzyżowa mocująca rzep przy patce), a jedynie za sposób ich wykonania (ciągłe,
nieprzerwane). Stwierdzić należy, że sama liczba stebnówek była bez znaczenia, istotnym
dla zamawiającego było, aby móc ocenić samą stębnówkę – oznacza to tyle tylko, że
przedstawione wzory winny być wykonane w szczególności przy użyciu stębnówki.
Odnośnie do wieszaka w marynarce – odwołujący twierdził, że kwestia materiału,
z którego wykonany jest wieszak winna zostać oceniona przez zamawiającego
w podkryterium 2 Estetyka wykonania.
Skład orzekający Izby ustalił, że w ramach tego podkryterium zamawiający wskazał,
iż uzna je spełnione, gdy: „tkanina nie strzępi się, nie marszczy się przy przeszyciach,
posiada regularne krawędzie, tzn. tkanina przy krawędziach nie skręca się, nie jest zbyt
rozciągnięta, co powoduje efekt falbanki, guziki przyszyte zwartym ściegiem bez wystających
nitek, położone względem siebie w linii prostej i w równych odstępach, podszewka nie może
wystawać poza krawędzie marynarki – liczba punktów do uzyskania 3 (jeżeli wszystkie
wymogi są spełnione wzory otrzymają 3 pkt).
Na podstawie wskazanego przez zamawiającego sposobu oceny w tym podkryterium
skład orzekający Izby uznał, że w podkryterium tym zamawiający nie przewidział w ogóle
badania i przyznawania punktów za rodzaj materiału w szczególności materiału, z jakiego
wykonany jest wieszak marynarki.
Odnośnie do kieszeni piersiowej w marynarce oraz kieszeni górnej w kamizelce –
odwołujący
twierdził,że
ich
wykonanie
w
formie
listewki
zamocowanej
i przestębnowanej na krótszych, pionowych bokach winno zostać ocenione przez
zamawiającego w podkryterium 1Wygląd i regularność szwów.
KIO 2051/14
Skład orzekający Izby ponownie wskazuje, że w ramach tego podkryterium
zamawiający wskazał, iż uzna je spełnione, gdy: „nitki nie wystają poza obręb szwów oraz
szwy są proste, regularne – nie nachodzą na siebie, stębnówki są ciągłe i nieprzerwane,
kolor nici nie odbiega znacząco od koloru tkaniny, połączenia poszczególnych elementów nie
rozchodzą się” – liczba punktów do uzyskania 5 (jeżeli wszystkie wymogi są spełnione wzory
otrzymają 5 pkt).
Na podstawie samej nazwy podkryterium, odnoszącego się wyłącznie do szwów
uznać należy, że sposób wykonania kieszeni co do ich kroju nie został uwzględniony we
wskazanym przez odwołującego kryterium Wygląd i regularność szwów. Szczegółowy,
zacytowany powyżej opis oceny w tym podkryterium wniosek ten potwierdza.
Odnośnie do użycia nadmiaru materiału, w tym materiału podszewki, powodującego
efekt falbanki – odwołujący twierdził, że kwestia materiału, z którego wykonany jest wieszak
winna zostać oceniona przez zamawiającego w podkryterium 2 Estetyka wykonania.
Skład orzekający Izby ponownie wskazuje, że w ramach tego podkryterium
zamawiający wskazał, iż uzna je spełnione, gdy: „tkanina nie strzępi się, nie marszczy się
przy przeszyciach, posiada regularne krawędzie, tzn. tkanina przy krawędziach nie skręca
się, nie jest zbyt rozciągnięta, co powoduje efekt falbanki, guziki przyszyte zwartym ściegiem
bez wystających nitek, położone względem siebie w linii prostej i w równych odstępach,
podszewka nie może wystawać poza krawędzie marynarki – liczba punktów do uzyskania 3
(jeżeli wszystkie wymogi są spełnione wzory otrzymają 3 pkt).
Na podstawie wskazanego przez zamawiającego sposobu oceny w tym podkryterium
skład orzekający Izby uznał, że zamawiający przewidział w tym przypadku odrębnie ocenę:
tkaniny oraz podszewki, co wynika z rozróżnienia tych dwóch pojęć w opisie.
I tak ocena tkaniny przebiegać miała pod kątem tego, czy nie strzępi się, nie
marszczy się przy przeszyciach, posiada regularne krawędzie (tzn. tkanina przy krawędziach
nie skręca się, nie jest zbyt rozciągnięta, co powoduje efekt falbanki), zaś ocena podszewki
przebiegać miała jedynie pod kątem tego, czy wystaje poza krawędzie marynarki.
Odnośnie do zbyt szerokiego worka kieszeniowego w spodniach – odwołujący
twierdził, że kwestia ta (worek kieszeniowy powinien sięgać do listewki) winna zostać
oceniona przez zamawiającego w podkryterium 2 Estetyka wykonania.
Skład orzekający Izby przypomina, że w ramach tego podkryterium zamawiający
wskazał, iż uzna je spełnione, gdy: „tkanina nie strzępi się, nie marszczy się przy
przeszyciach, posiada regularne krawędzie, tzn. tkanina przy krawędziach nie skręca się, nie
jest zbyt rozciągnięta, co powoduje efekt falbanki, guziki przyszyte zwartym ściegiem bez
wystających nitek, położone względem siebie w linii prostej i w równych odstępach,
KIO 2051/14
podszewka nie może wystawać poza krawędzie marynarki – liczba punktów do uzyskania 3
(jeżeli wszystkie wymogi są spełnione wzory otrzymają 3 pkt).
Na podstawie wskazanego przez zamawiającego sposobu oceny w tym podkryterium
skład orzekający Izby uznał, że w podkryterium tym zamawiający nie przewidział w ogóle
badania i przyznawania punktów za „sięganie” worka kieszeniowego do listewki. Odwołujacy
nie kwestionował jednocześnie, aby rozwiązanie zastosowane we wzorze przystępującego
powodowało strzępienie, marszczenie, nieregularnośc krawędzi itd., tj. te elementy, które
w ramach podkryterium 2 musiały zostać ocenione.
Odnośnie do nieprawidłowych wymiarów marynarki i spodni – odwołujący twierdził, że
kwestia ta winna zostać oceniona przez zamawiającego w podkryterium 6 Obwód mierzony
pod pachą od krawędzi przodu do środka tyłu w przypadku marynarki oraz w podkryterium
2 Estetyka wykonania w przypadku spodni.
Skład orzekający Izby ustalił, że w ramach podkryterium 6 Obwód mierzony pod
pachą od krawędzi przodu do środka tyłu zamawiający wskazał, iż uzna je spełnione, gdy:
„wymiar jest zgodny z tabelą wymiarów stanowiącą integralną część DT-T”.
Odwołujący przedstawił w odwołaniu (str. 13) tabelę, w której wskazał, jakich różnic
w pomiarach w przypadku wzoru marynarki przedstawionej przez przystępującego się
dopatrzył, wskazując rozbieżności od 0,1 do 0,5 cm.
Skład orzekający Izby wskazuje, że ciężar dowodu spoczywał na odwołującym.
Tymczasem swoje twierdzenia o rozbieżnościach w wymiarach wzorów przystępującego
odwołujący pozostawił gołosłownymi, nie próbując nawet wykazać dostrzeżonych przez
siebie różnic.
Odnośnie zaś różnic w przypadku wzoru spodni przystępującego skład orzekający
Izby raz jeszcze przypomina, że w ramach podkryterium Estetyka wykonania zamawiający
wskazał, iż uzna je spełnione, gdy: „tkanina nie strzępi się, nie marszczy się przy
przeszyciach, posiada regularne krawędzie, tzn. tkanina przy krawędziach nie skręca się, nie
jest zbyt rozciągnięta, co powoduje efekt falbanki, guziki przyszyte zwartym ściegiem bez
wystających nitek, położone względem siebie w linii prostej i w równych odstępach,
podszewka nie może wystawać poza krawędzie marynarki – liczba punktów do uzyskania 3
(jeżeli wszystkie wymogi są spełnione wzory otrzymają 3 pkt).
Na podstawie wskazanego przez zamawiającego sposobu oceny w tym podkryterium
skład orzekający Izby uznał, że w podkryterium tym zamawiający nie przewidział w ogóle
badania i przyznawania punktów za zgodność/odstępstwa od wymiarów spodni.
Uwzględniając fakt, że odwołujący w istocie domagał się obniżenia oceny oferty
przystępującego z zastosowaniem sposobu oceny, który nie został przez zamawiającego
KIO 2051/14
wskazany w pkt. 17 SIWZ, regulującym w sposób kompleksowy ocenę wzorów w ramach
kryterium „jakość” oraz w jednym przypadku domagając się obniżenia tej oceny w oparciu
o swoje gołosłowne twierdzenie skład orzekający Izby uznał, że zarzut nie potwierdził się.
Wobec tego, że nie potwierdził się żaden z zarzutów odwołania skład orzekający Izby
oddalił odwołanie.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp
oraz § 3 pkt 1 lit. a) oraz pkt 2 lit. a) oraz lit. b) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41
poz. 238).
Przewodniczący:
………………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
