KIO 1197/14

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Marek Koleśnikow Protokolant: Łukasz Listkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu
24 czerwca 2014 r. w Warszawie odwołania z dnia 12
czerwca 2014 r. wniesionego przez wykonawcę W. ISS Sp. z o.o., S.K.A. z siedzibą w
Bielsku-Białej, ul. Leszczyńska 22, 43-300 Bielsko-Biała w postępowaniu prowadzonym
przez
Komendę Wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej w Olsztynie, ul.
Niepodległości 16, 10-045 Olsztyn

przy udziale wykonawcy
S. Pojazdy Specjalne Sp. z o.o. z siedzibą w Bielsku-Białej, ul.
Bestwińska 105a, 43-346 Bielsko-Biała zgłaszającego swoje przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka:

1. Oddala odwołanie.

2. Kosztami postępowania obciąża odwołującego
W. ISS Sp. z o.o., S.K.A. z siedzibą w
Bielsku-Białej, ul. Leszczyńska 22, 43-300 Bielsko-Biała
i nakazuje:

zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
15 000 zł 00
gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczone przez wykonawcę W.
ISS Sp. z o.o., S.K.A. z siedzibą w Bielsku-Białej, ul. Leszczyńska 22, 43-300
Bielsko-Biała, tytułem kosztów postępowania odwoławczego.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, poz. 984, poz. 1047 i poz. 1473 oraz z 2014 r. poz.
423) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga
za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w
Olsztynie.

Przewodniczący:

………………………………

Sygn. akt: KIO 1197/14

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający
Komenda Wojewódzka PSP w Olsztynie, ul. Niepodległości 16, 10-045
Olsztyn wszczął postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego na »Dostawę
samochodu ratownictwa chemiczno-ekologicznego«.

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej
19.04.2014 r. pod nrem 2014/S 078-135281.
Postępowanie jest prowadzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, poz. 984, poz. 1047 i poz. 1473
oraz z 2014 r. poz. 423) zwanej dalej w skrócie Pzp lub ustawą bez bliższego określenia.

Informacja o wyborze oferty najkorzystniejszej zamawiający przekazał odwołującemu za
pośrednictwem faksu
02.06.2014 r.

Wykonawca
W. ISS Sp. z o.o. z siedzibą w Bielsku-Białej, ul. Leszczyńska 22, 43-
300 Bielsko-Biała, zgodnie z art. 182 ust. 1 pkt 1 Pzp, wniósł 12.06.2014 r. do Prezesa KIO
odwołanie od czynności zamawiającego polegającej na:
1) wyborze jako oferty najkorzystniejszej oferty wykonawcy S. Pojazdy Specjalne sp. z
o.o. z siedziba w Bielsku-Białej i
2) zaniechaniu czynności odrzucenia oferty tego wykonawcy.

Zdaniem odwołującego zamawiający naruszył:
1)
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp – przez zaniechanie odrzucenia
oferty złożonej przez wykonawcę S. Pojazdy Specjalne sp. z o.o., mimo że jej treść
nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia w następującym
zakresie:
a) oferowany pojazd nie spełnia wymagania opisanego w
załączniku nr 1 do
SIWZ – Opis przedmiotu zamówienia „Minimalne wymagania techniczne dla
samochodu ratownictwa chemiczno-ekologicznego” – pkt II.7 „Silnik powinien
być przystosowany do zasilania biopaliwem zgodnym z normą PN-EN 14214”,
b) oferowany pojazd nie spełnia wymagania opisanego w
załączniku nr 1 do
SIWZ – Opis przedmiotu zamówienia „Minimalne wymagania techniczne dla
samochodu ratownictwa chemiczno-ekologicznego” – pkt II.16 „Napęd
wszystkich osi w układzie 6x6 z rozłączną osia przednią”;

2)
art. 91 ust. 1 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp przez dokonanie wyboru jako oferty
najkorzystniejszej, oferty wykonawcy S. Pojazdy Specjalne sp. z o.o., mimo że jej
treść nie jest zgodna z treścią SIWZ i jako taka powinna zostać odrzucona.

Odwołujący wniósł o:
1) uwzględnienie odwołania;
2) nakazanie
zamawiającemu
unieważnienia
czynności
wyboru
oferty
najkorzystniejszej;
3) nakazanie zamawiającemu powtórzenia czynności oceny i badania ofert w
postępowaniu ze skutkiem odrzucenia oferty S. Pojazdy Specjalne sp. z o.o.;
4) nakazanie zamawiającemu powtórzenia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej
z pozostałych w postępowaniu ofert;
5) obciążenie kosztami postępowania odwoławczego zamawiającego, w tym
zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów zastępstwa przed
Krajową Izbą Odwoławczą.

Argumentacja odwołującego
Poza odwołującym, ofertę złożył również wykonawca S. Pojazdy Specjalne sp. z
o.o.(dalej wykonawca Pojazdy Specjalne). Wykonawca ten zaoferował pojazd IVECO
Trakker 6x6, który nie spełnia wszystkich wymagań zamawiającego wyartykułowanych w
załączniku nr 1 do SIWZ – Opis przedmiotu zamówienia, wobec czego treść złożonej przez
wykonawcę Pojazdy Specjalne oferty nie odpowiada treści
SIWZ. Zamawiający na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp powinien odrzucić tę ofertę. Czynność ta została przez
zamawiającego zaniechana, prowadząc do kolejnego naruszenia przepisów ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych w postaci wyboru oferty
najkorzystniejszej – oferty, która powinna być odrzucona.
W
pkt II.7 zawartym w załączniku nr 1 do SIWZ Minimalne wymagania techniczne dla
samochodu ratownictwa chemiczno-ekologicznego, zamawiający postawił następujący
wymóg: „Silnik powinien być przystosowany do zasilania biopaliwem zgodnym z normą
PN-EN 14214”, tj. czystym biopaliwem, nie zaś olejem napędowym z dodatkiem
biokomponentu. Stosownie do wymagań ogólnych na podstawie normy PN-EN 14214
zawartość estrów metylowych kwasów tłuszczowych (FAME) powinna stanowić co najmniej
96,5 % mieszanki, aby można było mówić o biopaliwie zgodnym z przywołaną normą.
Niewątpliwie wymaganiem zamawiającego było dostarczenie pojazdu, który bezżadnego dostosowania, bądź też wykonywania odpowiednich mieszanek – może poruszać
się zasilany „czystym” biodieslem.

Odwołujący zaznacza, że na rynku funkcjonują różne biopaliwa, wśród których znajdują
się także mieszanki oleju napędowego z dodatkiem biokomponentów, i wobec których
dopuszczalne jest używanie nazwy „biopaliwo”, jednak nie wszystkie z nich są zgodne ze
wskazaną przez zamawiającego normą PN-EN 14214,
Dla przykładu odwołujący wskazał:
1) B100 – estry metylowe kwasów tłuszczowych (FAME) stanowiące samoistne
(100%) biopaliwo do silników z zapłonem samoczynnym (diesla). Biopaliwo nie
zawiera domieszek oleju napędowego. Jakość paliwa określona jest przez normę
PN-EN 14214. W Polsce stosowanie B100 jest możliwe na podstawie
rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 22 stycznia 2009 r. w sprawie wymagań
jakościowych dla biopaliw ciekłych – wyłącznie to paliwo jest zgodne z normą
PN-EN 14214;
2) B20 – biopaliwo składające się z 20% estrów metylowych kwasów tłuszczowych
(FAME) oraz 80% oleju napędowego. Przeznaczone jest do silników z zapłonem
samoczynnym (diesla); rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 22 stycznia 2009
r. w sprawie wymagań jakościowych dla biopaliw ciekłych dopuszcza stosowanie
takiego biopaliwa;
3) B30 – biopaliwo składające się z 30% estrów metylowych kwasów tłuszczowych
(FAME) oraz 70% oleju napędowego; przeznaczone jest do silników z zapłonem
samoczynnym (diesla);
4) B5 – paliwo ciekłe składające się z 95% oleju napędowego i 5% biokomponentów
(estrów metylowych kwasów tłuszczowych); jakość paliwa regulowana jest przez
normę PN-EN 590 oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 grudnia 2008
r. w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych;
5) B7 – paliwo składające się z 7% Biodiesla (estrów) i 93% oleju napędowego,
zgodne z normą PN-EN 590.
Wyliczenie to obrazuje, że na polskim rynku występują zarówno różne rodzaje biopaliw,
jak i różne modele silników przystosowanych do zasilania określonymi mieszankami, bądź
też czystym biodieslem. Jednakże wyłącznie biodiesel B100 jest zgodny z wymaganiami
normy PN-EN 14214 w zakresie chociażby zawartości estrów metylowych kwasów
tłuszczowych, czyli biokomponentu. Tym samym wyłącznie silniki, które umożliwiają pracę
również na czystym biodieslu spełniają wymaganie zamawiającego opisane w pkt II.7 OPZ.
Tymczasem, zgodnie z informacją podaną przez producenta, dopuszcza on w swoich
pojazdach zastosowanie paliw o zawartości FAME wyłącznie do 7%, co oznacza, że silnik
zamontowany w pojeździe zaoferowanym przez wykonawcę Pojazdy Specjalne nie jest
przystosowany do zasilania biopaliwami zgodnymi z PN-EN 14214.

W ocenie odwołującego brzmienie postawionego przez zamawiającego wymagania jest
jasne i nie powinno budzić wątpliwości, a tym bardziej nie stanowi podstawy do interpretacji
odmiennej, niż stanowiąca o konieczności dostarczenia pojazdu z silnikiem przystosowanym
do zasilania czystym biodieslem, tj. biodieslem zgodnym z normą PN-EN 14214. W tym
zakresie pojazd IVECO Trakker 6x6 nie spełnia powyższego wymagania, oferując jedynie
zasilanie biodieslem o zawartości biokomponentu (np. FAME) o wartości do 7%. Wobec
powyższego oferta wykonawcy Pojazdy Specjalne powinna zostać odrzucona na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, z powodu wykazanej niezgodności.

Kolejną podstawą do odrzucenia oferty wykonawcy Pojazdy Specjalne jest fakt, że
zaoferowany przez niego pojazd IVECO Trakker nie spełnia wymagania opisanego w
pkt
II.16 załącznika nr 1 do SIWZ – OPZ, w zakresie konieczności posiadania napędu
wszystkich osi w układzie 6x6 z rozłączną przednią osią.
Stosownie do przepisu
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej
treść nie odpowiada treści SIWZ.
Analiza treści odbywa się przez porównanie wymogów określonych w SIWZ i w zakresie
tam wskazanym z „produktem” zaoferowanym przez wykonawcę, przy czym owe porównanie
może odbyć się tylko i wyłącznie w zakresie treści wyrażonych w specyfikacji i negatywny
wynik takiego porównania zobowiązuje zamawiającego do skorzystania z dyspozycji normy
prawnej wyrażonej we wskazanym powyżej przepisie, zaś każda próba dokonania
interpretacji treści zawartych w specyfikacji, nastawiona na wyłonienie wykonawcy w sposób
sprzeczny z przepisem
art. 91 ust. 1 Pzp, uznana powinna być za nieuprawnioną.
Wskazuje na to
wyrok KIO z 16 lipca 2012 roku (KIO 1383/12), w którym skład
orzekający stwierdził, że: „niezgodność treści oferty z treścią specyfikacji istotnych warunków
zamówienia ma miejsce w sytuacji gdy treść oferty (oświadczenia złożonego przez
wykonawcę, zawierającego zobowiązanie do zaspokojenia potrzeb i wymagań
zamawiającego), jest odmienna od postanowień specyfikacji, co jednoznacznie wynikać musi
z porównania zaoferowanego przez wykonawcę świadczenia z opisem przedmiotu
zamówienia zawartym w specyfikacji”.
Prawem i obowiązkiem zamawiającego jest określenie wymogów stosownie do celu
prowadzonego postępowania i swoich potrzeb, zaś ocena ofert wykonawców powinna być
dokonywana w oparciu o tak scharakteryzowane wymagania, które zamawiający ma
obowiązek egzekwować w pełnym wymiarze i niedopuszczalne jest liberalizowanie
oczekiwań zamawiającego w sposób mający za cel ich dostosowanie do treści złożonych
ofert.
Potwierdza to
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 31 sierpnia 2011 roku (KIO
1770/11), w którym skład orzekający przedstawił szeroką argumentację w tej kwestii,

twierdząc że: „postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego prowadzone powinno być
w celu wyłonienia wykonawcy, który złożył ofertę zgodną z oczekiwaniami zamawiającego
opisanymi w SIWZ, a następnie uzyskał największą liczbę punktów zgodnie z kryteriami
oceny ofert wskazanymi w SIWZ. Weryfikacji powołanych okoliczności służy procedura
badania i oceny ofert, przy wykorzystaniu instrumentów, w które ustawodawca wyposażył
zamawiającego, aby zagwarantować z jednej strony wykonawcom rzetelną ocenę złożonych
ofert, a drugiej – zamawiającemu wybór oferty najkorzystniejszej spełniającej
wyartykułowane w SIWZ oczekiwania.
SIWZ jest dokumentem o szczególnym znaczeniu w postępowaniu o zamówienie
publiczne – z jednej strony wyznacza wykonawcom ubiegającym się o udzielenie
zamówienia wymagania, które ma spełniać oferta, by uczynić zadość potrzebom
zamawiającego, z drugiej zaś – granice, w jakich może poruszać się zamawiający dokonując
oceny złożonych ofert. Wykonawcy biorący udział w postępowaniu mają prawo oczekiwać,że złożone przez nich oferty zostaną ocenione wyłącznie w odniesieniu do
wyartykułowanych w SIWZ wymagań zamawiającego, na podstawie kryteriów oceny ofert w
SIWZ zawartych. Postanowienia SIWZ w brzmieniu ustalonym najpóźniej na moment
składania ofert wiążą zarówno zamawiającego, jak i wykonawców. Zamawiający nie jest
uprawniony do nadawania w toku procedury badania i oceny ofert innego znaczenia
postanowieniom SIWZ, niż wynikające z ich jednoznacznego brzmienia”.
Zamawiający dokonał wyboru oferty wykonawcy Pojazdy Specjalne, mimo że
zaoferowany pojazd nie spełnia wszystkich wymagań zamawiającego dotyczących podwozia
z kabiną zamawianego pojazdu. W związku z tym doszło do naruszenia przepisów ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, wskazanych w treści odwołania.
Naruszenia te mają wpływ na wynik prowadzonego postępowania, bowiem prowadzą do
wyboru oferty niezgodnej z SIWZ, a tym samym niemającej waloru oferty najkorzystniejszej,
zgodnie z przepisem
art. 91 ust. 1 Pzp.

Odwołujący przesłał w terminie kopię odwołania zamawiającemu
12.06.2014 r. (art. 180
ust. 5 i art. 182 ust. 1-4 Pzp).

Zamawiający przesłał w terminie 2 dni kopię odwołania innym wykonawcom
12.06.2014
r. (art. 185 ust. 1 in initio Pzp).

16.06.2014 r. (poniedziałek) wykonawca S. Pojazdy Specjalne Sp. z o.o. z siedzibą w
Bielsku-Białej, ul. Bestwińska 105a, 43-346 Bielsko-Biała złożył (1) Prezesowi KIO, z
kopiami dla (2) zamawiającego i (3) odwołującego, pismo o zgłoszeniu przystąpienia po

stronie zamawiającego do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia odwołania (art.
185 ust. 2 Pzp).

Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie dokumentacji
postępowania, wyjaśnień oraz stanowisk stron zaprezentowanych podczas rozprawy,
a także dowodów złożonych przez odwołującego:
1) (dowód nr 1) wyciąg z normy PN-EN 14214 ze strony internetowej hurtownika
obrotu biopaliwami TESLA, który odwołujący składa na okoliczność
stwierdzenia co jest wymagane w normie odnośnie biopaliwa 100, inaczej
B100;
2) (dowód nr 2) oświadczenie producenta Iveco, gdzie producent gwarantuje
osiągi i trwałość silnika przy stosowaniu paliw FAME do 7%;
dowodu złożonego przez uczestnika postępowania:
3) (dowód nr 3) oświadczenie producenta Iveco o możliwości zasilania silnika
oferowanego przez przystępującego biopaliwami, jednakże do celów
zachowania gwarancji konieczne jest zachowanie pewnych procedur, które
zostały wyszczególnione w dowodzie
– Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:

Skład orzekający Izby stwierdził, że odwołanie nie jest zasadne.

W ocenie Izby zostały wypełnione łącznie przesłanki zawarte w art. 179 ust. 1 Pzp, to
jest posiadania interesu w uzyskaniu danego zamówienia oraz wystąpienia możliwości
poniesienia szkody przez odwołującego.

Izba postanowiła dopuścić, jako dowód, dokumentację postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego przekazaną przez zamawiającego, potwierdzoną za zgodność z
oryginałem.

Izba ustaliła, że stan faktyczny postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
(postanowienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz informacje zawarte w
ogłoszeniu o zamówieniu) nie jest sporny.

W ocenie składu orzekającego Izby, zarzut naruszenia
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp w zw. z
art. 7 ust. 1 Pzp – przez zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez wykonawcę S.
Pojazdy Specjalne sp. z o.o., mimo że jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, gdyż oferowany pojazd nie spełnia wymagania opisanego w

załączniku nr 1 do SIWZ – Opis przedmiotu zamówienia „Minimalne wymagania techniczne
dla samochodu ratownictwa chemiczno-ekologicznego” – nie zasługuje na uwzględnienie.

Zamawiający ustanowił w pkt II.7 Opisu przedmiotu zamówienia (stanowiącego
załącznik nr 1 do specyfikacji) w kolumnie „Warunki zamawiającego” cyt. „Podwozie
samochodu z silnikiem o zapłonie samoczynnym, spełniającym w dniu odbioru wymagane
przepisy o ruchu drogowym – silnik winien spełniać wymagania w zakresie czystości spalin
według obowiązującej normy. Silnik powinien być przystosowany do zasilania biopaliwem
zgodnym z normą PN-EN 14214.
Moc silnika nie mniejsza niż 320 kW”. W następnej
kolumnie pod nazwą „Spełnienie wymagań przez wykonawcę” zamawiający wpisał frazę cyt.
„Moc silnika:”. Na 187 wyliczonych wymagań w sformułowanym tabelarycznie „Opisie
przedmiotu zamówienia” tylko w 8 zamawiający wpisał w następnej kolumnie „Spełnienie
wymagań przez wykonawcę” zalecaną formę odpowiedzi. Ponadto zamawiający pod tabelą
zamieścił uwagę, cyt. »Wykonawca wypełnia kolumnę „Propozycje wykonawcy” [dotyczy
kolumny „Spełnienie wymagań przez wykonawcę”] podając konkretny parametr lub wpisując
np. wersję rozwiązania (tam gdzie jest to wymagane) albo wyraz „spełnia” lub „tak”«.
Skład orzekający Izby stwierdza, że wobec tak sformułowanych postanowień opisu
przedmiotu zamówienia wykonawcy mogli w ostatniej kolumnie wpisać konkretny parametr
albo wpisać wyraz „spełnia” lub „tak”, zgodnie z uwagą zamieszczoną pod tabelą.
Wykonawca S. Pojazdy Specjalne sp. z o.o. wybrał wypełnienie rubryki przez uzupełnienie i
wpisał tam „Moc silnika: 330 kW”. Nie można zarzucić, że wpis taki nie spełnia wymagań
zamawiającego, bo taka była dyspozycja zamawiającego zamieszczona w uwadze pod
kolumną, a jednocześnie zamawiający w pkt II.7 wpisał pogrubionymi czcionkami jedynie
wyrazy „
Moc silnika nie mniejsza niż 320 kW”, co tym bardziej sugerowało, że
zamawiającemu zależy na zadeklarowaniu w tym punkcie odpowiedniej mocy silnika, nie
mniejszej niż 320 kW. Jednocześnie skład orzekający Izby stwierdza, że – zgodnie z uwagą
pod tabelą – wykonawca mógł w wyznaczonym miejscu wpisać wyraz „spełnia” lub „tak”.
Zamawiający zastosował w „Uwadze” spójnik „albo” wskazując na zamiar zastosowania
alternatywy rozłącznej. Jednak w języku polskim spójniki (np. i, lub, albo itd.) nie są ściśle
przypisane do danego modelu zdania. Opisywał to już Zygmunt Ziembiński w swoim dziele
„Logika praktyczna”, str. 75, PWN, Warszawa 1884 r. Dlatego należy badać za każdym
razem czy autor zamierzał zastosować alternatywę rozłączną, alternatywę nierozłączną,
koniunkcję et cetera i dopiero po tej analizie określić znaczenie badanego spójnika, jaką
pełni rolę w zdaniu i jakie w tym zdaniu kreuje znaczenie. Jednak, jak zmierza do tego
odwołujący, przypisanie w tym zdaniu spójnikowi „albo” znaczenia spójnika „i” i żądanie, aby
wykonawca wpisał konkretny parametr i wyraz „spełnia” lub „tak” nie może uzyskać aprobaty,
gdyż różnica znaczeń spójników „albo” i „i” jest zbyt wielka.

Dlatego – zdaniem składu orzekającego Izby – za samo wpisanie tylko parametru mocy
silnika w kwestionowanym polu tabeli nie można stwierdzić, że wykonawca nie spełnił
wymagania zamawiającego i z tego powodu oferta wykonawcy podlega odrzuceniu.

Drugą kwestią poruszaną przez odwołującego jest zagadnienie czy oferowany przez
przystępującego silnik jest przystosowany do zasilania biopaliwem zgodnym z normą PN-EN
14214. Zamawiający ujął to wymaganie w słowach, cyt. „Silnik powinien być przystosowany
do zasilania biopaliwem zgodnym z normą PN-EN 14214”. Odwołujący przedstawił dowód nr
2 – oświadczenie producenta Iveco, gdzie producent gwarantuje osiągi i trwałość silnika przy
stosowaniu paliw FAME do 7%. Jednak producent stwierdza w tym samym oświadczeniu, że
cyt. „pojazdy [...] są przystosowane do zasilania biopaliwami zgodnymi z PN EN 14214”.
Dodatkowo odwołujący przedstawił jako dowód nr 1 wydruk ze strony internetowej
hurtownika obrotu biopaliwami TESLA – wyciąg z normy PN-EN 14214. Na podstawie tego
dowodu odwołujący zamierzał wykazać, co jest wymagane w normie odnośnie biopaliwa
100, inaczej B100, że zawartość estrów powinna być nie niższa niż 96,5%. Przy B7
zawartość estrów – 7%, przy B80 zawartość estrów 80%. Ponadto odwołujący zamierzał
wykazać, że silnik – zdaniem zamawiającego – powinien być zgodny z normą PN-EN 14214,
a więc również powinien pracować na paliwie B100.
Skład orzekający Izby stwierdza, że nie może o spełnieniu norm przez oferowany silnik
rozstrzygać na podstawie przedstawionego wydruku, który ponadto jest tak fragmentaryczny
i dotyczy tylko jednego rodzaju paliwa. Odwołujący nie wykazał, że oferowany pojazd nie
spełnia w zakresie silnika wymagania zamawiającego. W związku z tym nie może przychylić
się do zarzutu naruszenia
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp – przez
zaniechanie odrzucenia kwestionowanej oferty.

W ocenie składu orzekającego Izby, zarzut naruszenia
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp w zw. z
art. 7 ust. 1 Pzp – przez zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez wykonawcę S.
Pojazdy Specjalne sp. z o.o., mimo że jej treść nie odpowiada treści specyfikacji w zakresie
spełnienia przez oferowany pojazd wymagania opisanego w
załączniku nr 1 do SIWZ –
Opis przedmiotu zamówienia „Minimalne wymagania techniczne dla samochodu ratownictwa
chemiczno-ekologicznego” – pkt II.16 „Napęd wszystkich osi w układzie 6x6 z rozłączną osia
przednią” – nie zasługuje na uwzględnienie.
Zamawiający postawił wymaganie w pkt II.16 cyt. „Napęd wszystkich osi w układzie 6x6
z rozłączaną przednią osią. W przypadku załączenia napędu przedniej osi, napęd
przekazywany jest na wszystkie koła w układzie 6x6”. Przystępujący wpisał w odpowiednim
polu oferty cyt. „Spełnia Zgodnie z odpowiedziami Zamawiającego z 15.05.2014r. [pisownia
oryginalna]”.

W odpowiedziach z 15.05.2014 r. na pytanie cyt. „[...] Czy [...] zamawiający dopuści
zaproponowanie pojazdu ze stałym napędem 6x6 [...]?” zamawiający stwierdził cyt.
„Zamawiający dopuszcza rozwiązanie zaproponowane przez wykonawcę”.
Wobec tak opisanego i wyjaśnionego wymagania wykonawca miał prawo wpisać
kwestionowane przez odwołującego oświadczenie. Dodatkowo skład orzekający Izby
podkreśla, że wykonawca może w ofercie używać innych sformułowań niż tego wymaga
zamawiający, byle tylko sformułowania spełniały merytoryczne wymagania zamawiającego.
W rozpoznawanym przypadku zamawiający w uwadze pod tabelą nawet użył skrótu „np.”,
czym dobitnie dopuścił możliwość, aby wykonawcy wpisywali bez żadnych konsekwencji
jeszcze inne oświadczenia w kolumnie „Spełnienie wymagań”.
Skład orzekający Izby stwierdza, że przystępujący uszczegółowił swoje oświadczenie,
ale w dalszym ciągu zamawiający mógł uznawać, że oferta tego wykonawcy spełnia
wymagania zamawiającego i nie miał podstaw do odrzucenia tej oferty. Wobec tego zarzut
jest bezzasadny.

W ocenie składu orzekającego Izby, zarzut naruszenia
art. 91 ust. 1 Pzp w zw. z art. 7
ust. 1 Pzp przez dokonanie wyboru jako oferty najkorzystniejszej, oferty wykonawcy S.
Pojazdy Specjalne sp. z o.o., mimo że jej treść nie jest zgodna z treścią SIWZ i jako taka
powinna zostać odrzucona – nie zasługuje na uwzględnienie.
Odwołujący nie wykazał, że treść oferty przystępującego nie jest zgodna z treścią SIWZ.
W związku z tym zamawiający po czynności badania ofert miał obowiązek ocenić oferty i
dokonać wyboru oferty najkorzystniejszej spośród wszystkich ofert niepodlegających
odrzuceniu. Tak też uczynił zamawiający. W związku z tym zarzut naruszenia
art. 91 ust. 1
Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp przez dokonanie wyboru jako oferty najkorzystniejszej, oferty
wykonawcy S. Pojazdy Specjalne sp. z o.o. nie może zostać uwzględniony.

Zamawiający – podczas prowadzenia postępowania – nie naruszył wskazanych przez
odwołującego przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.
Z powyższych względów oddalono odwołanie, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania.

Przewodniczący:

………………………………

Wcześniejsze orzeczenia: