rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2013-10-25
rok: 2013
data dokumentu: 2013-10-25
rok: 2013
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 2421/13
KIO 2421/13
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2013 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 października 2013 r.
przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego,
tj.: Sygnity S.A. (Pełnomocnik wykonawców) oraz Hewlett-Packard Polska Sp. z o.o.
z siedzibą dla Pełnomocnika wykonawców: Al. Jerozolimskie 180, 02-678 Warszawa
w postępowaniu prowadzonym przez
Bank Gospodarstwa Krajowego, Al. Jerozolimskie
7, 00-955 Warszawa
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 października 2013 r.
przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego,
tj.: Sygnity S.A. (Pełnomocnik wykonawców) oraz Hewlett-Packard Polska Sp. z o.o.
z siedzibą dla Pełnomocnika wykonawców: Al. Jerozolimskie 180, 02-678 Warszawa
w postępowaniu prowadzonym przez
Bank Gospodarstwa Krajowego, Al. Jerozolimskie
7, 00-955 Warszawa
orzeka:
1. oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża
wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia publicznego, tj.: Sygnity S.A. (Pełnomocnik
wykonawców) oraz Hewlett-Packard Polska Sp. z o.o. z siedzibą
dla Pełnomocnika wykonawców: Al. Jerozolimskie 180, 02-678 Warszawa i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia
publicznego,
tj.:
Sygnity
S.A.
(Pełnomocnik
wykonawców)
oraz Hewlett-Packard Polska Sp. z o.o. z siedzibą dla Pełnomocnika
wykonawców: Al. Jerozolimskie 180, 02-678 Warszawa tytułem wpisu
od odwołania.
2.2.
zasądza od
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia publicznego, tj.: Sygnity S.A. (Pełnomocnik wykonawców)
oraz Hewlett-Packard Polska Sp. z o.o. z siedzibą dla Pełnomocnika
wykonawców: Al. Jerozolimskie 180, 02-678 Warszawa na rzecz Banku
Gospodarstwa Krajowego, Al. Jerozolimskie 7, 00-955 Warszawa kwotę
3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą
koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia
pełnomocnika Zamawiającego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 poz. 907) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
…………………………
Sygn. akt: KIO 2421/13
U z a s a d n i e n i e
Bank Gospodarstwa Krajowego w Warszawie (dalej: „Zamawiający”) prowadzi,
w trybie dialogu konkurencyjnego, postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
na: „Wdrożenie Centralnego Systemu Bankowego wraz z niezbędną Infrastrukturą oraz
usługą utrzymania”. Postępowanie to prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. t.j. z 2013 r. poz. 907),
zwanej dalej: „ustawa Pzp”. Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane
w Dzienniku Urzędowym UE z dnia 24 stycznia 2012 r. pod nr 2012/S 15-023888.
W postępowaniu tym wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia
publicznego, tj.: Sygnity S.A. (Pełnomocnik wykonawców) oraz Hewlett-Packard Polska
Sp. z o.o. z siedzibą dla Pełnomocnika wykonawców w Warszawie
(dalej: „Odwołujący”)
w dniu 14 października 2013 r. złożyli odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.
Kopia odwołania została przekazana Zamawiającemu w tej samej dacie. Złożone odwołanie
dotyczy czynności odrzucenia oferty Odwołującego oraz unieważnienia postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego. Informacja o dokonaniu tych czynności została
przekazana przez Zamawiającego Odwołującemu w dniu 3 października 2013 r.
Izba po przeprowadzeniu czynności formalnoprawnych związanych z wniesionym
odwołaniem skierowała je do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron
postępowania, a następnie na rozprawie. Posiedzenie oraz rozprawa w przedmiotowej
sprawie odbyły się w dniu 24 października 2013 r.
Uwzględniając pisma złożone w sprawie oraz oświadczenia złożone w trakcie
rozprawy, Izba ustaliła następujące stanowiska stron postępowania odwoławczego.
Odwołujący w swoim odwołaniu zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących
przepisów ustawy Pzp:
1) naruszenie art. 93 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp, w wyniku
bezpodstawnego unieważnienia postępowania w związku z bezzasadnym i
niezgodnym z ustawą Pzp odrzuceniem oferty Odwołującego;
2) naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp, w wyniku bezzasadnego i niezgodnego
z ustawą Pzp oraz treścią Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej:
„SIWZ”) odrzucenia oferty Odwołującego;
3) naruszenie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, w wyniku zaniechania przez Zamawiającego,
polegającego na niewezwaniu Odwołującego do złożenia wyjaśnień dotyczących
treści złożonej oferty;
4) naruszenie art. 38 ust. 4 ustawy Pzp, w wyniku dokonania zmiany treści SIWZ po
upływie terminu składania ofert;
5) naruszenie art. 93 ust. 1 pkt 4) ustawy Pzp, w wyniku dokonania błędnych ustaleń
faktycznych co do ceny oferty Odwołującego oraz kwoty, którą Zamawiający może
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, jak również naruszenie ww. przepisu
wobec faktu niedokonania wyboru oferty najkorzystniejszej, co stanowi
materialnoprawną przesłankę stosowania ww. przepisu.
W związku z powyższym wniósł on o uwzględnienie odwołania i:
1. nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności unieważnia postępowania, w
tym unieważnienie czynności polegającej na odrzuceniu oferty Odwołującego z
postępowania;
2. nakazanie Zamawiającemu powtórzenia czynności oceny oferty Odwołującego, w
tym nakazanie wyjaśnienia treści złożonej oferty;
3. nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności polegającej na stwierdzeniu,że cena oferty Odwołującego o ponad 126 mln złotych przekracza kwotę, jaką
Zamawiający może przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący odniósł się do podstawy unieważnienia
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przez Zamawiającego w oparciu o art.
93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. Podniósł, że wartość, która umożliwi Zamawiającemu zawarcie
umowy nie odnosi się do ceny całkowitej oferty, która obejmuje wartość zamówień i
elementów systemu opcjonalnych. Zdaniem Odwołującego różnica pomiędzy wartościąśrodków, które Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, a
wartością oferty wynosi 53 903 845,96 zł brutto, gdyż wartość oferty Odwołującego bez
wartości zamówień opcjonalnych wynosi 132 303 845,86 zł brutto. Według niego jest to
wartość umożliwiająca zawarcie umowy, stąd też Zamawiający w sposób niezasadny
unieważnił w oparciu o wskazany przepis niniejsze postępowanie. Powyższe – jego zdaniem
– potwierdza też okoliczność, iż pierwotnie ustalona przez Zamawiającego wartość
zamówienia nie obejmowała wartości opcjonalnych, stąd też także przy ocenie ofert te
wartości nie powinny być brane pod uwagę. Na poparcie swojego stanowiska powołał się na
orzecznictwo KIO (wyrok z dnia 13.03.2009 r., sygn. akt: KIO/UZP 243/09, KIO 247/09).
Podkreślił również, że dla podjęcia przez Zamawiającego czynności unieważnienia
postępowania w oparciu o art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp konieczne jest przeprowadzenie
prawidłowej oceny złożonych w postępowaniu ofert oraz ustalenie oferty najkorzystniejszej.
W tym zakresie także powołał się na orzecznictwo KIO (wyrok z dnia 25.02.2008 r., sygn.
akt: KIO/UZP 107/08).
W uzasadnieniu swojego odwołania Odwołujący zawarł też argumentację, którą objął
tajemnicą przedsiębiorstwa. W toku rozprawy wyjaśnił, że tylko niewielka część tego
uzasadnienia zawiera tę tajemnicę. Jawne elementy uzasadnienia wskazywały na to, że
oferta Odwołującego spełnia wszystkie wymagania Zamawiającego i jest zgodna z SIWZ.
Odnosząc się do argumentacji Zamawiającego, iż kwalifikacja oprogramowania została
przez Odwołującego dokonana w sposób niezgodny z SIWZ, odwołał się do definicji
Oprogramowania Głównego, wskazując, że w jego ofercie przedstawione jako Główne
Oprogramowanie jest podstawowym elementem Systemu w rozumieniu definicji zawartej w
Załączniku nr 2 do SIWZ tj. w Istotnych Postanowieniach Umownych (dalej: „IPU”). Zakres
tego oprogramowania obejmuje istotne funkcjonalności systemu, dotyczące wymagań
funkcjonalnych uwzględniających specyfikę standardów i uwarunkowań polskiego sektora
bankowo-finansowego w tym regulacji instytucji nadzoru i umożliwiające spełnianie wymagań
Zamawiającego w tym zakresie. W ocenie wykonawcy spełnienie wymagań Zamawiającego
w zakresie związanym w szczególności z kompleksową obsługą rachunków, obsługa
rachunków własnych, zapewnienia współpracy z Innymi Systemami Informatycznymi, a także
zapewnienie możliwości realizacji sprawozdawczości obowiązkowej, w zakresie działalności
bankowej i funkcji Agenta Ministerstwa Finansów, prowadzonej przez Zamawiającego,
odnosi się do definicji Systemu jako całości. Podkreślił, że Zamawiający w SIWZ nie określił,
które elementy oprogramowania, w szczególności Oprogramowanie Główne czy
Oprogramowanie Pomocnicze, mają realizować wymagane przez Zamawiającego
funkcjonalności w związku z czym określone w SIWZ funkcjonalności należy odnosić do
Systemu jako całości a nie do jego poszczególnych komponentów. Zwrócił uwagę, że
składając ofertę zobowiązał się wdrożyć System uwzględniając specyfikę i strukturę
organizacyjną Zamawiającego, jego strategię, cele biznesowe, przedmiot i zakres
działalności, a co za tym idzie dostarczyć kompleksowe, uwzględniające również specyficzne
wymagania Zamawiającego. W części uzasadnienia odwołania objętej tajemnicą
przedsiębiorstwa
Odwołujący
uzasadniał
zasady
zaoferowania
i
funkcjonowania
oprogramowania oferowanego przez niego jako Oprogramowanie Główne oraz
Oprogramowanie Pomocnicze, w tym zakresie w szczególności wskazując na realizację
przez to oprogramowanie określonych funkcjonalności. Powyższe – jego zdaniem –
potwierdza, że oferta Odwołującego jest zgodna z treścią SIWZ i nie podlega odrzuceniu, a
w konsekwencji postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego nie podlegało
unieważnieniu w oparciu o dyspozycję art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp. Podkreślił też, że
czynność odrzucenia oferty Odwołującego została podjęta przez Zamawiającego na
podstawie zapisów SIWZ, które nie są jednoznaczne w zakresie oczekiwanej w ofercie
kwalifikacji oprogramowania. Kwalifikacja oprogramowania zależała – w jego ocenie – od
woli wykonawcy. Powołując się na orzecznictwo KIO (wyrok KIO z dnia 24.01.2012 r., sygn.
akt: KIO 69/12, wyrok z dnia 13.01.1012 r., sygn. akt: KIO 2788/11, czy też wyrok KIO z dnia
29.12.2011 r., sygn. akt: KIO 2668/11) wskazał, że niejasne postanowienia SIWZ nie mogą
negatywnie wpływać na sytuację wykonawcy w postępowaniu.
W związku z powyższym wskazał też na naruszenie art. 38 ust. 4 ustawy Pzp, a
także na art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, podkreślając, że wszelkie wątpliwości czy niejasności w
treści jego oferty Zamawiający powinien był wyjaśnić z wykonawcą.
W toku rozprawy Odwołujący podtrzymał swoje stanowisko, wnosząc o
uwzględnienie odwołania.
Zamawiający w piśmie z dnia 24 października 2013 r. złożył do akt sprawy odpowiedź
na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania w całości. Podkreślił w niej, że to
Zamawiający podejmuje decyzję o ilości środków, które zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia i w przedmiotowej sprawie nie dysponuje większa ilością środków
na realizację niniejszego zamówienia obejmującego także prawo opcji. Kwota 78 400 000 zł
brutto jest maksymalną kwotą, którą Zamawiający może przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia w całym zakresie określonym w SIWZ. Zwrócił uwagę, że przy ustaleniu
wartości szacunkowej zamówienia podstawowego wziął pod uwagę również opcje. Na
potwierdzenie swojego stanowiska powołał się na orzecznictwo KIO (wyrok z dnia 18
listopada 2011 r., sygn. akt: KIO 2398/11), wskazując, że nie jest uprawnione wyłącznie z
przedmiotu zamówienia pewnej jego części na etapie zawierania umowy i w związku z tym
gdy nie posiada środków na pokrycie danego zobowiązania nie może zaciągną
zobowiązania. Zwrócił też uwagę, że przywołane przez Odwołującego orzecznictwo KIO
wskazujące, że dla zastosowania przesłanki z art. 94 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp konieczne jest
podjęcie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, dotyczy nieaktualnego stanu prawnego.
W świetle bowiem znowelizowanego w 2009 r., wskazanego przepisu ustawy Pzp
zamawiający unieważnia postępowanie, jeżeli cena najkorzystniejszej oferty lub oferty z
najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, chyba że może zwiększyć tę kwotę do ceny oferty
najkorzystniejszej. W obecnym stanie prawnym – według Zamawiającego – może on zatem
podjąć decyzję o unieważnieniu postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp
dokonując wyłącznie porównania ceny oferty z najniższą ceną z kwotą, która zamierza
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. Na marginesie jednak zauważył, że
przeprowadził czynność oceny oferty Odwołującego, która była jedyną złożoną w
postępowaniu i stwierdził jej niezgodność z SIWZ.
Co do stwierdzonej niezgodności oferty Odwołującego z treścią SIWZ wskazał, że
owa niezgodność polegała na zakwalifikowaniu przez Odwołującego w sposób sprzeczny z
definicjami zawartymi w IPU określonego oprogramowania. Podkreślił, że Odwołujący
zakwalifikował wymienione na str. 21 swojej oferty oprogramowanie jako Oprogramowanie
Pomocnicze, a nie Oprogramowanie Główne. Jego zdaniem zaproponowane przez
Odwołującego oprogramowania stanowią podstawowy element Systemu i umożliwiają
realizację funkcji opisanych w definicji Systemu, dlatego też należy je zakwalifikować do
kategorii
Oprogramowania
Głównego.
Zwrócił
uwagę,że
przyporządkowanie
oprogramowania do Oprogramowania Głównego albo Oprogramowania Pomocniczego ma
niebagatelne znaczenie w zakresie praw autorskich, ponieważ wymagania Zamawiającego
co do aspektów prawno-autorskich są znaczenie szersze w przypadku Oprogramowania
Głównego (art. 29.13 IPU i zał. Nr 7 do IPU) a węższe dla Oprogramowania Pomocniczego
(art. 29.10 i 29.11 IPU). W ocenie Zamawiającego SIWZ jasno zdefiniowała pojęcie
Systemu, Oprogramowania Głównego i Oprogramowania Pomocniczego. Zgodnie z
definicjami IPU elementami Systemu są Oprogramowanie Główne (podstawowy element
Systemu) i Oprogramowanie Dedykowane (element Systemu), natomiast Oprogramowanie
Pomocnicze jest oprogramowaniem komputerowym nie stanowiącym Oprogramowania
Głównego ani Oprogramowania Dedykowanego, niezbędnym do budowy, wdrożenia lub
korzystania z Systemu. Tym samym – zdaniem Zamawiającego – Oprogramowanie
Pomocnicze jest niezbędne do budowy, wdrożenia/korzystania z elementów Systemu:
Oprogramowania
Głównego
i
Oprogramowania
Dedykowanego,
tymczasem
oprogramowanie wymanione na str. 21 oferty Odwołującego zakwestionowane przez
Zamawiającego realizuje główne funkcje Systemu. Zamawiający podkreślił też, że
kwestionowane przez Odwołującego zapisy SIWZ są jasne, a w związku z tym, że
postępowanie prowadzone było w trybie dialogu konkurencyjnego Odwołujący uczestniczył w
procesie tworzenia przez Zamawiającego opisu przedmiotu zamówienia, a jeśli jakieś
postanowienia SIWZ były w jego ocenie nieprecyzyjne mógł w tym zakresie zadać pytanie do
SIWZ czego nie uczynił.
Zamawiający podkreślił też, że gdyby uznać, że odrzucenie oferty Odwołującego w
oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp nie było zasadne i tym samym niezasadne było
unieważnienie postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, to naruszenie to
pozostaje bez wpływu na wynik postępowania w świetle art. 192 ust. 2 ustawy Pzp w
związku z tym, że Zamawiający nie ma środków na sfinansowanie przedmiotowego
zamówienia.
Nie potwierdziły się również – zdaniem Zamawiającego – zarzuty naruszenia art. 87
ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 38 ust. 4 ustawy Pzp. Podkreślił, że żądanie wyjaśnień od
Odwołującego mogłoby jedynie spowodować nieuprawnioną zmianę treści oferty
wykonawcy. Zwrócił też uwagę na to, że nie doszło do modyfikacji SIWZ, a podstawą
zarzutów odwołania jest jedynie odmienna interpretacja postanowień SIWZ od interpretacji
autorskiej Zamawiającego. Zarzut ten również uznał za spóźniony. Gdyby jednak zarzuty
uznać za uprawnione to – zdaniem Zamawiającego - pozostają one bez wpływu na wynik
postępowania z uwagi na brak środków finansowych po stronie Zamawiającego na
sfinansowanie przedmiotowego zamówienia.
Zamawiający w toku rozprawy podtrzymał swoje stanowisko, wnosząc o oddalenie
odwołania.
Krajowa
Izba
Odwoławcza,
rozpoznając
złożone
odwołanie
na
rozprawie
i uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy w sprawie, w tym w szczególności
dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, jak również
stanowiska stron postępowania, zaprezentowane na piśmie i ustnie do protokołu posiedzenia
i rozprawy, ustaliła i zważyła co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna
z przesłanek ustawowych, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, a skutkujących
odrzuceniem odwołania.
W drugiej kolejności Izba ustaliła, że Odwołujący ma interes w złożeniu odwołania.
Odwołujący, podnosząc zarzuty dotyczące czynności odrzucenia jego oferty, jak również
unieważnienia postępowania, wykazał swój uszczerbek w interesie, polegający na
pozbawieniu go możliwości uzyskania przedmiotowego zamówienia publicznego. Powyższe
stanowi wypełnienie przesłanki materialnoprawnej, o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy
Pzp.
Izba, rozpoznając odwołanie w granicach zarzutów podniesionych w odwołaniu,
uznała, że podlega ono oddaleniu.
Izba ustaliła, że Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego w trybie dialogu konkurencyjnego. W postępowaniu tym ustalił on wartość
szacunkową przedmiotu zamówienia w dniu 31 grudnia 2011 r. na kwotę 97 688 725,00 zł
netto. W dniu 20 września 2013 r. przed otwarciem ofert Zamawiający podał kwotę na
sfinansowanie przedmiotowego zamówienia w wysokości: 78 400 000 zł brutto. Do upływu
terminu składania ofert do Zamawiającego wpłynęła jedna oferta, tj. oferta Odwołującego z
Ceną Całkowitą Oferty brutto 204 405 422,85 zł.
Zamawiający w informacji z dnia 3 października 2013 r. wskazał na dwie podstawy
unieważnienia postępowania:
1) art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp
2) art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp
W informacji tej Zamawiający wskazał również na podstawy do odrzucenia oferty
Odwołującego z powodu jej sprzeczności z treścią SIWZ. Zamawiający wskazał tutaj na
definicje zawarte w Załączniku nr 2 do SIWZ, tj. IPU: definicję Oprogramowania Głównego
oraz Oprogramowania Pomocniczego, wskazując, że pierwsze z pojęć obejmuje
podstawowy element Systemu ten zaś został określony w definicji pojęcia: System, poprzez
wskazanie podstawowych funkcji tego Systemu, którymi są w szczególności:
−
kompleksowa obsługą Klientów (w zakresie zarządzania relacjami, prowadzenia
rachunków depozytowych i kredytowych na rzecz Klientów),
−
obsługa rachunków własnych Zamawiającego, umożliwiająca przetwarzanie transakcji
bankowych w czasie rzeczywistym, prezentację i uaktualnienie stanów kont i innych
zapisów finansowych,
−
zapewnienie możliwości realizacji sprawozdawczości obowiązkowej w zakresie
działalności bankowej prowadzonej przez Zamawiającego zgodnie z Wymogami
Prawnymi i wewnętrznymi przepisami Zamawiającego.
Zamawiający podkreślił, że Odwołujący w swojej ofercie na str. 21 (część jawna
oferty) wskazał, że Oprogramowanie Główne stanowi jedynie Pakiet lokalizacyjny dla
Centralnego Systemu Bankowego – PL CSB. W oprogramowaniu Pomocniczym zaś
Odwołujący
wymienił
szereg
oprogramowań,
które
w
rzeczywistości
stanowią
Oprogramowanie Główne w rozumieniu definicji Oprogramowania Głównego zawartej w IPU,
gdyż stanowią one podstawowy element Systemu. Te oprogramowania to m.in.:
•
FIS Profile v 7 dla 100.000 rachunków bez limitu użytkowników
•
Oracle FLEXCUBE Development Workbench for Universal Banking
•
Oracle FLEJCCUBE Testing Workbench for Universal Banking
•
Oracle FLEXCUBE Universal Banking Funds Transfer
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Base (also called core)
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Bills and Collection
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Derivatives for Interest Rate Futures and
Options (IRS, CIRS, FRA)
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Electronic Messaging Service (with possibility
of email sending)
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Foreign Exchange (SPOT, FORWARD,
FXSWAP, NDF)
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Generic Interfaces
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Integration Gateway
•
Oracle FLEXCUBE Universal Banking Letters of Credit
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Money Markets
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Nostro Reconciliation
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Over the Counter Currency Options
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Over the Counter Interest Rate Options
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Payments & Collection
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Securities (Including REPO module)
•
Oracle FLEJCCUBE Current Accounts and Savings Accounts
•
Oracle Financials - Application User Perpetual
•
Oracle Financials Accounting Hub - Employee Perpetual.
W ocenie Zamawiającego te oprogramowania stanowią w rzeczywistości
Oprogramowanie Główne w rozumieniu definicji tego pojęcia określonej w IPU, bowiem
stanowią one podstawowy element Systemu umożliwiający realizację funkcji opisanych w
definicji pojęcia System. Wskazał na istotność rozróżnienia pojęcia Oprogramowanie Główne
i Oprogramowanie Pomocnicze z punktu widzenia aspektów prawno-autorskich szersze w
przypadku Oprogramowania Głównego i węższe w przypadku Pomocniczego.
Biorąc pod uwagę powyższe Izba stwierdziła, że decyzja Zamawiającego
o odrzuceniu oferty Odwołującego, jak i unieważnieniu postępowania była prawidłowa.
Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu naruszenia przez Zamawiającego
art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp i unieważnienia postępowania o zamówienie publiczne z
powodu braku środków na sfinansowanie zamówienia, stwierdzić należało, że przywołana
przesłanka do unieważnienia postępowania znalazła swoje wypełnienie w niniejszym
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Zgodnie ze wskazanym przepisem
postępowanie o udzielenie zamówienia podlega unieważnieniu, jeżeli cena najkorzystniejszej
oferty lub oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, chyba że zamawiający może zwiększyć kwotę
do ceny najkorzystniejszej oferty. Okolicznością niesporną w postępowaniu jest to iż wartość
całkowita oferty Odwołującego, uwzględniając również przyjęte tam opcje przekracza kwotę,
którą Zamawiający podał na otwarciu ofert i to w sposób znaczny. Odwołujący
argumentował, że w całkowitej cenie ofertowej ujęte zostały opcje, których Zamawiający nie
powinien był brać pod uwagę dokonując porównania środków przeznaczonych na
sfinansowanie zamówienia z wartością oferty. Podkreślił też, że przy ustaleniu wartości
szacunkowej przedmiotu zamówienia Zamawiający nie uwzględnił wartości opcji.
Odnosząc się do powyższego stwierdzić należało, że opcje przyjęte dla realizacji
przedmiotowego zamówienia, zgodnie z wymogami SIWZ (postanowienia pkt 17 SIWZ -
„Opis sposobu obliczania ceny oferty” oraz pkt 18 SIWZ - „Opis kryteriów, którymi
Zamawiający będzie się kierował przy wyborze oferty wraz z podaniem znaczenia tych
kryteriów i sposobu oceny ofert” oraz Załącznik nr 3 do SIWZ Formularz „Oferta”, a także
Załącznik nr 1 do SIWZ – „Opis przedmiotu zamówienia”), należało również wycenić i ująć w
ramach Całkowej Ceny Ofertowej. Opcje te stanowią również zakres przedmiotu zamówienia
przewidziany do realizacji. Uwzględniając powyższe nie sposób zatem aktualnie, na etapie
zakończenia postępowania o udzielenie zamówienia, dokonywać odliczenia od wartości
oferty wykonawcy części wycenionego przedmiotu zamówienia. Dla weryfikacji przesłanki do
unieważnienia postępowania z art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp należy dokonać porównania
kwoty podanej na otwarciu ofert do łącznej ceny ofertowej, którą Zamawiający będzie musiał
zapłacić za realizację przedmiotu zamówienia. Tym samym nie można zgodzić się ze
stanowiskiem Odwołującego o konieczności porównania jego ceny ofertowej z
możliwościami finansowymi Zamawiającego po odliczeniu z tej ceny opcji. Podkreślić na
marginesie również należy, że nawet przyjmując argumentację Odwołującego za słuszną po
odliczeniu z ceny ofertowej tego wykonawcy opcji, również ta kwota nie jest wystarczająca
na sfinansowanie niniejszego zamówienia, uwzględniając kwotę, którą Zamawiający podał
na otwarciu ofert.
Nie można również zgodzić się z argumentacją Odwołującego o tym, iż Zamawiający,
obliczając wartość zamówienia nie uwzględnił przyjętych opcji. Podkreślenia wymaga, że dla
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego ustawodawca przewidział dwie istotne
wartości. Pierwsza z nich to wartość szacunkowa przedmiotu zamówienia, ustalana przez
zamawiającego w trybie art. 32 i nast. ustawy Pzp, przed wszczęciem postępowania bez
uwzględniania wartości podatku VAT. Wartość ta obliczona jest z należytą starannością w
celu ustalenia właściwych procedur dla stosowania przepisów ustawy Pzp dla danego
zamówienia publicznego. Wartość ta zatem istotna jest dla przyjęcia zastosowania do
danego zamówienia, czy to procedur przyjętych dla zamówień poniżej progów UE, powyżej
tych progów, czy też procedur zaostrzonych dla maksymalnych wartości progów przyjętych
w ustawie Pzp. Wartość ta przyjęta (obliczona) na początku postępowania (dla robót
budowlanych maksymalnie 6 miesięcy przed wszczęciem postępowania, dla dostaw i usług –
maksymalnie 3 miesiące wcześniej), niezależnie od czasu trwania postępowania, jest jedna i
nie podlega weryfikacji w toku tego postępowania, bez względu na zmianę sytuacji rynkowej
i wyceny rynkowej danego przedmiotu zamówienia. Wartość ta w mniejszym postępowaniu
została obliczona przez Zamawiającego w sposób szczegółowy, z należytą starannością, co
potwierdza szczegółowa kalkulacja tej wartości z dnia 31 grudnia 2011 r., stanowiąca
załącznik do protokołu z postępowania.
Kwota na sfinansowanie zamówienia zaś - zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy Pzp -
podawana przez zamawiającego bezpośrednio przed otwarciem ofert ma służyć przede
wszystkim wykonawcom jako ich zabezpieczenie przed nieuprawionym unieważnieniem
postępowania o zamówienie publiczne przez zamawiającego. Tuż przed otwarciem ofert
Zamawiający, uwzględniając jedynie swoje możliwości finansowe, nie znając jeszcze
wartości ofert złożonych w postępowaniu, podaje kwotę, którą zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie tego zamówienia. Jeśli okazałoby się, że kwota ta jest niższa niż wartość
najkorzystniejszej oferty, bądź oferty z najniższą ceną, zamawiający ma prawo unieważnić
postępowanie w oparciu o art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. Zamawiający co prawda posiada
jeszcze uprawnienie do podwyższenia tej kwoty, co oznacza, że unieważnienie
postępowania we wskazanej sytuacji nie jest obowiązkowe. Jednakże zwiększenie kwoty
podanej na otwarciu ofert jest uprawnieniem zamawiającego, a nie jego obowiązkiem. W
przedmiotowej sprawie Zamawiający podał na otwarciu ofert określoną kwotę na
sfinansowanie zamówienia i w tej kwocie nie mieści się wartość ceny ofertowej
Odwołującego. Wartość ta – jak wykazał Zamawiający - została dokładnie przeanalizowana
przez Zamawiającego i przez niego zweryfikowana. Na powyższe wskazują notatka z dnia
10 września 2013 r., jak i uchwała nr 2/2012/DRI/ORG Zarządu Banku Gospodarstwa
Krajowego z dnia 10 stycznia 2012 r. Brak jest zatem podstaw do jej kwestionowania.
Zarzuty Odwołującego w tym zakresie są gołosłowne. To Zamawiający po przeanalizowaniuśrodków• finansowych, którymi dysponował na realizację całego projektu stwierdził, że
wyższej kwoty niż ostatecznie podana na otwarciu ofert nie posiada i trudno z takim
obiektywnym ustaleniem Zamawiającego na tym etapie dysputować. Odwołujący zresztą w
tym zakresie nie próbował nawet wykazywać, że faktycznie Zamawiający dysponuje
dodatkowymi środkami finansowymi, które mógłby przeznaczyć na dany przedmiot
zamówienia.
Również zarzut Odwołującego, iż Zamawiający dokonał porównania wartości ceny
ofertowej z kwotą na sfinansowanie zamówienia w tym postępowaniu bezprawnie, bowiem
Zamawiający nie dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej, był nieuzasadniony. Podkreślenia
wymagam okoliczność, iż art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp w aktualnym brzmieniu (po
nowelizacji przepisów ustawy Pzp z 2009 r.) nie nakazuje zamawiającemu formalnie
dokonywania wyboru oferty najkorzystniejszej dla podjęcia prawidłowej czynności
unieważnienia postępowania w oparciu o wskazany przepis. Przepis ten bowiem wskazuje,że podstawą unieważnienia postępowania jest porównanie do kwoty przeznaczonej na
sfinansowanie zamówienia ceny najkorzystniejszej oferty (oferty, którą zamawiający uznał za
najkorzystniejsza w postępowaniu po dokonaniu czynności badania i oceny ofert), jak
również oferty z najniższą ceną (zamawiający nie musi dokonywać wyboru oferty
najkorzystniejszej, a w tym zakresie wystarczy mu porównanie jedynie wartości złożonych w
postępowaniu ofert i wskazanie oferty z najniższą ceną). W przedmiotowej sprawie
zamawiający nie dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej, a jedynie, dokonując badania i
oceny ofert złożonych w postępowaniu, tj. oferty Odwołującego, złożonej w postępowaniu
jako jedyna, stwierdził, że oferta z najniższą ceną przekracza jego możliwości finansowe dla
tego zamówienia. Takie działanie Zamawiającego należało uznać za prawidłowe.
Odnosząc się w drugiej kolejności do zarzutu naruszenia przez Zamawiającego art.
93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp i unieważnienia postępowania o zamówienie publiczne z powodu
braku ważnych ofert w postępowaniu, stwierdzić należało, że przywołana przesłanka
unieważnienia postępowania znalazła swoje wypełnienie w niniejszym postępowaniu o
udzielenie zamówienia publicznego. Przywołany przepis nakazuje zamawiającemu
unieważnić postępowanie o udzielenie zmówienia publicznego, jeśli w postępowaniu tym nie
złożono żadnej ważnej oferty. W przedmiotowym postępowaniu jako jedyna została złożona
oferta Odwołującego. Oferta ta została przez Zamawiającego uznana za sprzeczną z treścią
SIWZ i odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. Przesłanka do odrzucenia
oferty Odwołującego – w ocenie Izby – potwierdziła się, stąd też zasadnym było
unieważnienia postępowania również w oparciu o art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp.
Co do zarzutu bezzasadnego odrzucenia oferty Odwołującego Izba uznała, ze zarzut
ten nie potwierdził się. Zamawiający w SIWZ określił wymóg określenia przez wykonawców
w formularzu ofertowym oddzielnie Oprogramowania Głównego oraz Oprogramowania
Pomocniczego. Odwołujący w swojej ofercie na str. 21 jako Oprogramowanie Główne
wskazał jedynie „Pakiet lokalizacyjny dla Centralnego Systemu Bankowego – PL CSB”, zaś
jako Oprogramowanie Pomocnicze szereg oprogramowań realizujących określone
funkcjonalności Systemu. Zdaniem Izby zasadnym było uznanie przez Zamawiającego, że w
tym zakresie Odwołujący kwalifikując określone oprogramowanie jako Oprogramowanie
Pomocnicze dopuścił się istotnej niezgodności z treścią SIWZ, biorąc pod uwagę zapisy IPU,
w których Zamawiający określił dokładnie co należy rozumieć pod pojęciem
Oprogramowania Głównego, a co pod pojęciem Oprogramowania Pomocniczego.
Oprogramowanie Główne to - zgodnie z definicją tego pojęcia - oprogramowanie
komputerowe będące podstawowym elementem Systemu (wraz ze wszystkimi
dostarczanymi w trakcie wykonywania Umowy Upgrade`ami, Aktualizacjami oraz
Modyfikacjami), dostarczane przez Wykonawcę zgodnie ze specyfikacją zamieszczoną w
Załączniku nr 8. Definicja tego pojęcia wprost odwołuje się do pojęcia Systemu, wskazując
na jego podstawowe elementy przy identyfikacji Oprogramowania Głównego. W ocenie Izby
przy dochowaniu należytej staranności, mając także na uwadze okoliczność, iż mamy w tym
przypadku do czynienia z profesjonalistami w danej dziedzinie, nie sposób inaczej odnosić
podstawowych elementów Systemu, o których mowa w definicji pojęcia Oprogramowanie
Główne, jak oprogramowania komputerowego, które będzie realizowało określone,
podstawowe i zidentyfikowane przez Zamawiającego funkcjonalności Systemu. Te
podstawowe dla Systemu funkcjonalności (podstawowe elementy Systemu), wybrane z
szeregu innych (dodatkowych) funkcjonalności, które ma realizować wskazany System,
zostały ściśle wyspecyfikowane w definicji pojęcia System i są to: kompleksowa obsługa
Klientów (zarządzanie relacjami, prowadzenie rachunków depozytowych i kredytowych na
rzecz
Klientów),
obsługa
rachunków
własnych
Zamawiającego,
umożliwiających
przetwarzanie transakcji bankowych w czasie rzeczywistym, prezentacja i uaktualnienie
stanów kont i innych zapisów finansowych, współpraca z Innymi Systemami
Informatycznymi, realizacja sprawozdawczości obowiązkowej w zakresie działalności
bankowej prowadzonej przez Zamawiającego zgodnie z Wymogami Prawnymi i
wewnętrznymi przepisami Zamawiającego. Skoro zatem któreś z tych funkcjonalności będzie
realizowało oprogramowanie komputerowe wskazane w ofercie przez Odwołującego jako
Oprogramowanie Pomocnicze, czego Odwołujący nie kwestionował ani w odwołaniu, ani w
toku rozprawy, powyższe wskazuje na nieprawidłową kwalifikację Oprogramowania przez
Odwołującego i wskazuje na niezgodność jego oferty z wymogami SIWZ. Jak słusznie
wskazywał Zamawiający właściwe zakwalifikowanie oferowanego oprogramowania przez
wykonawcę do oprogramowania Głównego bądź Oprogramowania Pomocniczego ma istotne
znaczenie dla sposobu płatności w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego oraz kwestie związane z ochroną praw autorskich. Zastosowanie w tym
względzie procedury wynikającej z art. 87 ust. 1 ustawy Pzp prowadziłoby do
niedopuszczalnych negocjacji z wykonawcą co do istotnych elementów treści oferty.
Odwołujący w tym zakresie musiałby dokonywać weryfikacji swojego oświadczenia woli
zawartego w ofercie co do zakwalifikowania określonego oprogramowania do grupy
Oprogramowania Głównego zamiast Pomocniczego, a tym samym również właściwej
wyceny tego oprogramowania wynikającej z przeniesienia praw autorskich na
Zamawiającego czy też udzielenia w tym zakresie stosownych licencji. W tym zakresie
zatem ewentualna zmiana treści oferty Odwołującego byłaby istotna. Dodatkowo też
działania Odwołującego w tym zakresie nie wskazują na znamiona omyłkowego
zakwalifikowania przez niego określonego oprogramowania do grupy Oprogramowania
Pomocniczego. Tym samym w tym względzie nie zachodziła również podstawa do
zastosowania procedury przewidzianej w art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, koniecznej do
rozważenia przy podjęciu decyzji o odrzuceniu oferty wykonawcy w trybie art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp. Niezależnie od powyższego stwierdzić należy, że procedura wynikająca z art.
87 ust.1 ustawy Pzp stanowi uprawienie Zamawiającego, a nie jego obowiązek.
Nie potwierdził się również zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 38 ust. 4
ustawy Pzp. Podstawą tego zarzutu odwołania jest bowiem odmienny sposób interpretacji
postanowień SIWZ przez Odwołującego niż interpretacja przyjęta w tym względzie przez
Zamawiającego i w sposób obiektywny dopuszczalna i zasadna.
Z tych też względów Izba stwierdziła, iż nie potwierdziło się naruszenie wskazanych
w odwołaniu przepisów ustawy Pzp.
Mając powyższe na uwadze i działając na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze
ustawy Pzp orzeczono jak w sentencji.
Orzekając o kosztach postępowania Izba oparła się na art. 192 ust. 9 oraz 10 ustawy
Pzp. W oparciu o wskazane przepisy obciążyła nimi Odwołującego, stosownie do wyniku
postępowania. Wśród kosztów postępowania odwoławczego Izba uwzględniła - stosownie do
regulacji zawartej w § 3 pkt 1) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca
2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów
kosztów w postępowaniu odwoławczym w sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) –
koszty wpisu uiszczonego przez Odwołującego w kwocie 15 000 zł oraz - stosownie
do § 3 pkt 2) lit. b) wskazanego rozporządzenia - koszty wynagrodzenia pełnomocnika
Zamawiającego w kwocie 3 600 zł wynikające z rachunku przedłożonego do akt sprawy
przed zamknięciem rozprawy.
Przewodniczący:
………………………
1. oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża
wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia publicznego, tj.: Sygnity S.A. (Pełnomocnik
wykonawców) oraz Hewlett-Packard Polska Sp. z o.o. z siedzibą
dla Pełnomocnika wykonawców: Al. Jerozolimskie 180, 02-678 Warszawa i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia
publicznego,
tj.:
Sygnity
S.A.
(Pełnomocnik
wykonawców)
oraz Hewlett-Packard Polska Sp. z o.o. z siedzibą dla Pełnomocnika
wykonawców: Al. Jerozolimskie 180, 02-678 Warszawa tytułem wpisu
od odwołania.
2.2.
zasądza od
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia publicznego, tj.: Sygnity S.A. (Pełnomocnik wykonawców)
oraz Hewlett-Packard Polska Sp. z o.o. z siedzibą dla Pełnomocnika
wykonawców: Al. Jerozolimskie 180, 02-678 Warszawa na rzecz Banku
Gospodarstwa Krajowego, Al. Jerozolimskie 7, 00-955 Warszawa kwotę
3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą
koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia
pełnomocnika Zamawiającego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 poz. 907) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
…………………………
Sygn. akt: KIO 2421/13
U z a s a d n i e n i e
Bank Gospodarstwa Krajowego w Warszawie (dalej: „Zamawiający”) prowadzi,
w trybie dialogu konkurencyjnego, postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
na: „Wdrożenie Centralnego Systemu Bankowego wraz z niezbędną Infrastrukturą oraz
usługą utrzymania”. Postępowanie to prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. t.j. z 2013 r. poz. 907),
zwanej dalej: „ustawa Pzp”. Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane
w Dzienniku Urzędowym UE z dnia 24 stycznia 2012 r. pod nr 2012/S 15-023888.
W postępowaniu tym wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia
publicznego, tj.: Sygnity S.A. (Pełnomocnik wykonawców) oraz Hewlett-Packard Polska
Sp. z o.o. z siedzibą dla Pełnomocnika wykonawców w Warszawie
(dalej: „Odwołujący”)
w dniu 14 października 2013 r. złożyli odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.
Kopia odwołania została przekazana Zamawiającemu w tej samej dacie. Złożone odwołanie
dotyczy czynności odrzucenia oferty Odwołującego oraz unieważnienia postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego. Informacja o dokonaniu tych czynności została
przekazana przez Zamawiającego Odwołującemu w dniu 3 października 2013 r.
Izba po przeprowadzeniu czynności formalnoprawnych związanych z wniesionym
odwołaniem skierowała je do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron
postępowania, a następnie na rozprawie. Posiedzenie oraz rozprawa w przedmiotowej
sprawie odbyły się w dniu 24 października 2013 r.
Uwzględniając pisma złożone w sprawie oraz oświadczenia złożone w trakcie
rozprawy, Izba ustaliła następujące stanowiska stron postępowania odwoławczego.
Odwołujący w swoim odwołaniu zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących
przepisów ustawy Pzp:
1) naruszenie art. 93 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp, w wyniku
bezpodstawnego unieważnienia postępowania w związku z bezzasadnym i
niezgodnym z ustawą Pzp odrzuceniem oferty Odwołującego;
2) naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp, w wyniku bezzasadnego i niezgodnego
z ustawą Pzp oraz treścią Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej:
„SIWZ”) odrzucenia oferty Odwołującego;
3) naruszenie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, w wyniku zaniechania przez Zamawiającego,
polegającego na niewezwaniu Odwołującego do złożenia wyjaśnień dotyczących
treści złożonej oferty;
4) naruszenie art. 38 ust. 4 ustawy Pzp, w wyniku dokonania zmiany treści SIWZ po
upływie terminu składania ofert;
5) naruszenie art. 93 ust. 1 pkt 4) ustawy Pzp, w wyniku dokonania błędnych ustaleń
faktycznych co do ceny oferty Odwołującego oraz kwoty, którą Zamawiający może
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, jak również naruszenie ww. przepisu
wobec faktu niedokonania wyboru oferty najkorzystniejszej, co stanowi
materialnoprawną przesłankę stosowania ww. przepisu.
W związku z powyższym wniósł on o uwzględnienie odwołania i:
1. nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności unieważnia postępowania, w
tym unieważnienie czynności polegającej na odrzuceniu oferty Odwołującego z
postępowania;
2. nakazanie Zamawiającemu powtórzenia czynności oceny oferty Odwołującego, w
tym nakazanie wyjaśnienia treści złożonej oferty;
3. nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności polegającej na stwierdzeniu,że cena oferty Odwołującego o ponad 126 mln złotych przekracza kwotę, jaką
Zamawiający może przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący odniósł się do podstawy unieważnienia
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przez Zamawiającego w oparciu o art.
93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. Podniósł, że wartość, która umożliwi Zamawiającemu zawarcie
umowy nie odnosi się do ceny całkowitej oferty, która obejmuje wartość zamówień i
elementów systemu opcjonalnych. Zdaniem Odwołującego różnica pomiędzy wartościąśrodków, które Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, a
wartością oferty wynosi 53 903 845,96 zł brutto, gdyż wartość oferty Odwołującego bez
wartości zamówień opcjonalnych wynosi 132 303 845,86 zł brutto. Według niego jest to
wartość umożliwiająca zawarcie umowy, stąd też Zamawiający w sposób niezasadny
unieważnił w oparciu o wskazany przepis niniejsze postępowanie. Powyższe – jego zdaniem
– potwierdza też okoliczność, iż pierwotnie ustalona przez Zamawiającego wartość
zamówienia nie obejmowała wartości opcjonalnych, stąd też także przy ocenie ofert te
wartości nie powinny być brane pod uwagę. Na poparcie swojego stanowiska powołał się na
orzecznictwo KIO (wyrok z dnia 13.03.2009 r., sygn. akt: KIO/UZP 243/09, KIO 247/09).
Podkreślił również, że dla podjęcia przez Zamawiającego czynności unieważnienia
postępowania w oparciu o art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp konieczne jest przeprowadzenie
prawidłowej oceny złożonych w postępowaniu ofert oraz ustalenie oferty najkorzystniejszej.
W tym zakresie także powołał się na orzecznictwo KIO (wyrok z dnia 25.02.2008 r., sygn.
akt: KIO/UZP 107/08).
W uzasadnieniu swojego odwołania Odwołujący zawarł też argumentację, którą objął
tajemnicą przedsiębiorstwa. W toku rozprawy wyjaśnił, że tylko niewielka część tego
uzasadnienia zawiera tę tajemnicę. Jawne elementy uzasadnienia wskazywały na to, że
oferta Odwołującego spełnia wszystkie wymagania Zamawiającego i jest zgodna z SIWZ.
Odnosząc się do argumentacji Zamawiającego, iż kwalifikacja oprogramowania została
przez Odwołującego dokonana w sposób niezgodny z SIWZ, odwołał się do definicji
Oprogramowania Głównego, wskazując, że w jego ofercie przedstawione jako Główne
Oprogramowanie jest podstawowym elementem Systemu w rozumieniu definicji zawartej w
Załączniku nr 2 do SIWZ tj. w Istotnych Postanowieniach Umownych (dalej: „IPU”). Zakres
tego oprogramowania obejmuje istotne funkcjonalności systemu, dotyczące wymagań
funkcjonalnych uwzględniających specyfikę standardów i uwarunkowań polskiego sektora
bankowo-finansowego w tym regulacji instytucji nadzoru i umożliwiające spełnianie wymagań
Zamawiającego w tym zakresie. W ocenie wykonawcy spełnienie wymagań Zamawiającego
w zakresie związanym w szczególności z kompleksową obsługą rachunków, obsługa
rachunków własnych, zapewnienia współpracy z Innymi Systemami Informatycznymi, a także
zapewnienie możliwości realizacji sprawozdawczości obowiązkowej, w zakresie działalności
bankowej i funkcji Agenta Ministerstwa Finansów, prowadzonej przez Zamawiającego,
odnosi się do definicji Systemu jako całości. Podkreślił, że Zamawiający w SIWZ nie określił,
które elementy oprogramowania, w szczególności Oprogramowanie Główne czy
Oprogramowanie Pomocnicze, mają realizować wymagane przez Zamawiającego
funkcjonalności w związku z czym określone w SIWZ funkcjonalności należy odnosić do
Systemu jako całości a nie do jego poszczególnych komponentów. Zwrócił uwagę, że
składając ofertę zobowiązał się wdrożyć System uwzględniając specyfikę i strukturę
organizacyjną Zamawiającego, jego strategię, cele biznesowe, przedmiot i zakres
działalności, a co za tym idzie dostarczyć kompleksowe, uwzględniające również specyficzne
wymagania Zamawiającego. W części uzasadnienia odwołania objętej tajemnicą
przedsiębiorstwa
Odwołujący
uzasadniał
zasady
zaoferowania
i
funkcjonowania
oprogramowania oferowanego przez niego jako Oprogramowanie Główne oraz
Oprogramowanie Pomocnicze, w tym zakresie w szczególności wskazując na realizację
przez to oprogramowanie określonych funkcjonalności. Powyższe – jego zdaniem –
potwierdza, że oferta Odwołującego jest zgodna z treścią SIWZ i nie podlega odrzuceniu, a
w konsekwencji postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego nie podlegało
unieważnieniu w oparciu o dyspozycję art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp. Podkreślił też, że
czynność odrzucenia oferty Odwołującego została podjęta przez Zamawiającego na
podstawie zapisów SIWZ, które nie są jednoznaczne w zakresie oczekiwanej w ofercie
kwalifikacji oprogramowania. Kwalifikacja oprogramowania zależała – w jego ocenie – od
woli wykonawcy. Powołując się na orzecznictwo KIO (wyrok KIO z dnia 24.01.2012 r., sygn.
akt: KIO 69/12, wyrok z dnia 13.01.1012 r., sygn. akt: KIO 2788/11, czy też wyrok KIO z dnia
29.12.2011 r., sygn. akt: KIO 2668/11) wskazał, że niejasne postanowienia SIWZ nie mogą
negatywnie wpływać na sytuację wykonawcy w postępowaniu.
W związku z powyższym wskazał też na naruszenie art. 38 ust. 4 ustawy Pzp, a
także na art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, podkreślając, że wszelkie wątpliwości czy niejasności w
treści jego oferty Zamawiający powinien był wyjaśnić z wykonawcą.
W toku rozprawy Odwołujący podtrzymał swoje stanowisko, wnosząc o
uwzględnienie odwołania.
Zamawiający w piśmie z dnia 24 października 2013 r. złożył do akt sprawy odpowiedź
na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania w całości. Podkreślił w niej, że to
Zamawiający podejmuje decyzję o ilości środków, które zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia i w przedmiotowej sprawie nie dysponuje większa ilością środków
na realizację niniejszego zamówienia obejmującego także prawo opcji. Kwota 78 400 000 zł
brutto jest maksymalną kwotą, którą Zamawiający może przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia w całym zakresie określonym w SIWZ. Zwrócił uwagę, że przy ustaleniu
wartości szacunkowej zamówienia podstawowego wziął pod uwagę również opcje. Na
potwierdzenie swojego stanowiska powołał się na orzecznictwo KIO (wyrok z dnia 18
listopada 2011 r., sygn. akt: KIO 2398/11), wskazując, że nie jest uprawnione wyłącznie z
przedmiotu zamówienia pewnej jego części na etapie zawierania umowy i w związku z tym
gdy nie posiada środków na pokrycie danego zobowiązania nie może zaciągną
zobowiązania. Zwrócił też uwagę, że przywołane przez Odwołującego orzecznictwo KIO
wskazujące, że dla zastosowania przesłanki z art. 94 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp konieczne jest
podjęcie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, dotyczy nieaktualnego stanu prawnego.
W świetle bowiem znowelizowanego w 2009 r., wskazanego przepisu ustawy Pzp
zamawiający unieważnia postępowanie, jeżeli cena najkorzystniejszej oferty lub oferty z
najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, chyba że może zwiększyć tę kwotę do ceny oferty
najkorzystniejszej. W obecnym stanie prawnym – według Zamawiającego – może on zatem
podjąć decyzję o unieważnieniu postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp
dokonując wyłącznie porównania ceny oferty z najniższą ceną z kwotą, która zamierza
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. Na marginesie jednak zauważył, że
przeprowadził czynność oceny oferty Odwołującego, która była jedyną złożoną w
postępowaniu i stwierdził jej niezgodność z SIWZ.
Co do stwierdzonej niezgodności oferty Odwołującego z treścią SIWZ wskazał, że
owa niezgodność polegała na zakwalifikowaniu przez Odwołującego w sposób sprzeczny z
definicjami zawartymi w IPU określonego oprogramowania. Podkreślił, że Odwołujący
zakwalifikował wymienione na str. 21 swojej oferty oprogramowanie jako Oprogramowanie
Pomocnicze, a nie Oprogramowanie Główne. Jego zdaniem zaproponowane przez
Odwołującego oprogramowania stanowią podstawowy element Systemu i umożliwiają
realizację funkcji opisanych w definicji Systemu, dlatego też należy je zakwalifikować do
kategorii
Oprogramowania
Głównego.
Zwrócił
uwagę,że
przyporządkowanie
oprogramowania do Oprogramowania Głównego albo Oprogramowania Pomocniczego ma
niebagatelne znaczenie w zakresie praw autorskich, ponieważ wymagania Zamawiającego
co do aspektów prawno-autorskich są znaczenie szersze w przypadku Oprogramowania
Głównego (art. 29.13 IPU i zał. Nr 7 do IPU) a węższe dla Oprogramowania Pomocniczego
(art. 29.10 i 29.11 IPU). W ocenie Zamawiającego SIWZ jasno zdefiniowała pojęcie
Systemu, Oprogramowania Głównego i Oprogramowania Pomocniczego. Zgodnie z
definicjami IPU elementami Systemu są Oprogramowanie Główne (podstawowy element
Systemu) i Oprogramowanie Dedykowane (element Systemu), natomiast Oprogramowanie
Pomocnicze jest oprogramowaniem komputerowym nie stanowiącym Oprogramowania
Głównego ani Oprogramowania Dedykowanego, niezbędnym do budowy, wdrożenia lub
korzystania z Systemu. Tym samym – zdaniem Zamawiającego – Oprogramowanie
Pomocnicze jest niezbędne do budowy, wdrożenia/korzystania z elementów Systemu:
Oprogramowania
Głównego
i
Oprogramowania
Dedykowanego,
tymczasem
oprogramowanie wymanione na str. 21 oferty Odwołującego zakwestionowane przez
Zamawiającego realizuje główne funkcje Systemu. Zamawiający podkreślił też, że
kwestionowane przez Odwołującego zapisy SIWZ są jasne, a w związku z tym, że
postępowanie prowadzone było w trybie dialogu konkurencyjnego Odwołujący uczestniczył w
procesie tworzenia przez Zamawiającego opisu przedmiotu zamówienia, a jeśli jakieś
postanowienia SIWZ były w jego ocenie nieprecyzyjne mógł w tym zakresie zadać pytanie do
SIWZ czego nie uczynił.
Zamawiający podkreślił też, że gdyby uznać, że odrzucenie oferty Odwołującego w
oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp nie było zasadne i tym samym niezasadne było
unieważnienie postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, to naruszenie to
pozostaje bez wpływu na wynik postępowania w świetle art. 192 ust. 2 ustawy Pzp w
związku z tym, że Zamawiający nie ma środków na sfinansowanie przedmiotowego
zamówienia.
Nie potwierdziły się również – zdaniem Zamawiającego – zarzuty naruszenia art. 87
ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 38 ust. 4 ustawy Pzp. Podkreślił, że żądanie wyjaśnień od
Odwołującego mogłoby jedynie spowodować nieuprawnioną zmianę treści oferty
wykonawcy. Zwrócił też uwagę na to, że nie doszło do modyfikacji SIWZ, a podstawą
zarzutów odwołania jest jedynie odmienna interpretacja postanowień SIWZ od interpretacji
autorskiej Zamawiającego. Zarzut ten również uznał za spóźniony. Gdyby jednak zarzuty
uznać za uprawnione to – zdaniem Zamawiającego - pozostają one bez wpływu na wynik
postępowania z uwagi na brak środków finansowych po stronie Zamawiającego na
sfinansowanie przedmiotowego zamówienia.
Zamawiający w toku rozprawy podtrzymał swoje stanowisko, wnosząc o oddalenie
odwołania.
Krajowa
Izba
Odwoławcza,
rozpoznając
złożone
odwołanie
na
rozprawie
i uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy w sprawie, w tym w szczególności
dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, jak również
stanowiska stron postępowania, zaprezentowane na piśmie i ustnie do protokołu posiedzenia
i rozprawy, ustaliła i zważyła co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna
z przesłanek ustawowych, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, a skutkujących
odrzuceniem odwołania.
W drugiej kolejności Izba ustaliła, że Odwołujący ma interes w złożeniu odwołania.
Odwołujący, podnosząc zarzuty dotyczące czynności odrzucenia jego oferty, jak również
unieważnienia postępowania, wykazał swój uszczerbek w interesie, polegający na
pozbawieniu go możliwości uzyskania przedmiotowego zamówienia publicznego. Powyższe
stanowi wypełnienie przesłanki materialnoprawnej, o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy
Pzp.
Izba, rozpoznając odwołanie w granicach zarzutów podniesionych w odwołaniu,
uznała, że podlega ono oddaleniu.
Izba ustaliła, że Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego w trybie dialogu konkurencyjnego. W postępowaniu tym ustalił on wartość
szacunkową przedmiotu zamówienia w dniu 31 grudnia 2011 r. na kwotę 97 688 725,00 zł
netto. W dniu 20 września 2013 r. przed otwarciem ofert Zamawiający podał kwotę na
sfinansowanie przedmiotowego zamówienia w wysokości: 78 400 000 zł brutto. Do upływu
terminu składania ofert do Zamawiającego wpłynęła jedna oferta, tj. oferta Odwołującego z
Ceną Całkowitą Oferty brutto 204 405 422,85 zł.
Zamawiający w informacji z dnia 3 października 2013 r. wskazał na dwie podstawy
unieważnienia postępowania:
1) art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp
2) art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp
W informacji tej Zamawiający wskazał również na podstawy do odrzucenia oferty
Odwołującego z powodu jej sprzeczności z treścią SIWZ. Zamawiający wskazał tutaj na
definicje zawarte w Załączniku nr 2 do SIWZ, tj. IPU: definicję Oprogramowania Głównego
oraz Oprogramowania Pomocniczego, wskazując, że pierwsze z pojęć obejmuje
podstawowy element Systemu ten zaś został określony w definicji pojęcia: System, poprzez
wskazanie podstawowych funkcji tego Systemu, którymi są w szczególności:
−
kompleksowa obsługą Klientów (w zakresie zarządzania relacjami, prowadzenia
rachunków depozytowych i kredytowych na rzecz Klientów),
−
obsługa rachunków własnych Zamawiającego, umożliwiająca przetwarzanie transakcji
bankowych w czasie rzeczywistym, prezentację i uaktualnienie stanów kont i innych
zapisów finansowych,
−
zapewnienie możliwości realizacji sprawozdawczości obowiązkowej w zakresie
działalności bankowej prowadzonej przez Zamawiającego zgodnie z Wymogami
Prawnymi i wewnętrznymi przepisami Zamawiającego.
Zamawiający podkreślił, że Odwołujący w swojej ofercie na str. 21 (część jawna
oferty) wskazał, że Oprogramowanie Główne stanowi jedynie Pakiet lokalizacyjny dla
Centralnego Systemu Bankowego – PL CSB. W oprogramowaniu Pomocniczym zaś
Odwołujący
wymienił
szereg
oprogramowań,
które
w
rzeczywistości
stanowią
Oprogramowanie Główne w rozumieniu definicji Oprogramowania Głównego zawartej w IPU,
gdyż stanowią one podstawowy element Systemu. Te oprogramowania to m.in.:
•
FIS Profile v 7 dla 100.000 rachunków bez limitu użytkowników
•
Oracle FLEXCUBE Development Workbench for Universal Banking
•
Oracle FLEJCCUBE Testing Workbench for Universal Banking
•
Oracle FLEXCUBE Universal Banking Funds Transfer
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Base (also called core)
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Bills and Collection
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Derivatives for Interest Rate Futures and
Options (IRS, CIRS, FRA)
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Electronic Messaging Service (with possibility
of email sending)
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Foreign Exchange (SPOT, FORWARD,
FXSWAP, NDF)
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Generic Interfaces
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Integration Gateway
•
Oracle FLEXCUBE Universal Banking Letters of Credit
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Money Markets
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Nostro Reconciliation
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Over the Counter Currency Options
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Over the Counter Interest Rate Options
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Payments & Collection
•
Oracle FLEJCCUBE Universal Banking Securities (Including REPO module)
•
Oracle FLEJCCUBE Current Accounts and Savings Accounts
•
Oracle Financials - Application User Perpetual
•
Oracle Financials Accounting Hub - Employee Perpetual.
W ocenie Zamawiającego te oprogramowania stanowią w rzeczywistości
Oprogramowanie Główne w rozumieniu definicji tego pojęcia określonej w IPU, bowiem
stanowią one podstawowy element Systemu umożliwiający realizację funkcji opisanych w
definicji pojęcia System. Wskazał na istotność rozróżnienia pojęcia Oprogramowanie Główne
i Oprogramowanie Pomocnicze z punktu widzenia aspektów prawno-autorskich szersze w
przypadku Oprogramowania Głównego i węższe w przypadku Pomocniczego.
Biorąc pod uwagę powyższe Izba stwierdziła, że decyzja Zamawiającego
o odrzuceniu oferty Odwołującego, jak i unieważnieniu postępowania była prawidłowa.
Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu naruszenia przez Zamawiającego
art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp i unieważnienia postępowania o zamówienie publiczne z
powodu braku środków na sfinansowanie zamówienia, stwierdzić należało, że przywołana
przesłanka do unieważnienia postępowania znalazła swoje wypełnienie w niniejszym
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Zgodnie ze wskazanym przepisem
postępowanie o udzielenie zamówienia podlega unieważnieniu, jeżeli cena najkorzystniejszej
oferty lub oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, chyba że zamawiający może zwiększyć kwotę
do ceny najkorzystniejszej oferty. Okolicznością niesporną w postępowaniu jest to iż wartość
całkowita oferty Odwołującego, uwzględniając również przyjęte tam opcje przekracza kwotę,
którą Zamawiający podał na otwarciu ofert i to w sposób znaczny. Odwołujący
argumentował, że w całkowitej cenie ofertowej ujęte zostały opcje, których Zamawiający nie
powinien był brać pod uwagę dokonując porównania środków przeznaczonych na
sfinansowanie zamówienia z wartością oferty. Podkreślił też, że przy ustaleniu wartości
szacunkowej przedmiotu zamówienia Zamawiający nie uwzględnił wartości opcji.
Odnosząc się do powyższego stwierdzić należało, że opcje przyjęte dla realizacji
przedmiotowego zamówienia, zgodnie z wymogami SIWZ (postanowienia pkt 17 SIWZ -
„Opis sposobu obliczania ceny oferty” oraz pkt 18 SIWZ - „Opis kryteriów, którymi
Zamawiający będzie się kierował przy wyborze oferty wraz z podaniem znaczenia tych
kryteriów i sposobu oceny ofert” oraz Załącznik nr 3 do SIWZ Formularz „Oferta”, a także
Załącznik nr 1 do SIWZ – „Opis przedmiotu zamówienia”), należało również wycenić i ująć w
ramach Całkowej Ceny Ofertowej. Opcje te stanowią również zakres przedmiotu zamówienia
przewidziany do realizacji. Uwzględniając powyższe nie sposób zatem aktualnie, na etapie
zakończenia postępowania o udzielenie zamówienia, dokonywać odliczenia od wartości
oferty wykonawcy części wycenionego przedmiotu zamówienia. Dla weryfikacji przesłanki do
unieważnienia postępowania z art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp należy dokonać porównania
kwoty podanej na otwarciu ofert do łącznej ceny ofertowej, którą Zamawiający będzie musiał
zapłacić za realizację przedmiotu zamówienia. Tym samym nie można zgodzić się ze
stanowiskiem Odwołującego o konieczności porównania jego ceny ofertowej z
możliwościami finansowymi Zamawiającego po odliczeniu z tej ceny opcji. Podkreślić na
marginesie również należy, że nawet przyjmując argumentację Odwołującego za słuszną po
odliczeniu z ceny ofertowej tego wykonawcy opcji, również ta kwota nie jest wystarczająca
na sfinansowanie niniejszego zamówienia, uwzględniając kwotę, którą Zamawiający podał
na otwarciu ofert.
Nie można również zgodzić się z argumentacją Odwołującego o tym, iż Zamawiający,
obliczając wartość zamówienia nie uwzględnił przyjętych opcji. Podkreślenia wymaga, że dla
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego ustawodawca przewidział dwie istotne
wartości. Pierwsza z nich to wartość szacunkowa przedmiotu zamówienia, ustalana przez
zamawiającego w trybie art. 32 i nast. ustawy Pzp, przed wszczęciem postępowania bez
uwzględniania wartości podatku VAT. Wartość ta obliczona jest z należytą starannością w
celu ustalenia właściwych procedur dla stosowania przepisów ustawy Pzp dla danego
zamówienia publicznego. Wartość ta zatem istotna jest dla przyjęcia zastosowania do
danego zamówienia, czy to procedur przyjętych dla zamówień poniżej progów UE, powyżej
tych progów, czy też procedur zaostrzonych dla maksymalnych wartości progów przyjętych
w ustawie Pzp. Wartość ta przyjęta (obliczona) na początku postępowania (dla robót
budowlanych maksymalnie 6 miesięcy przed wszczęciem postępowania, dla dostaw i usług –
maksymalnie 3 miesiące wcześniej), niezależnie od czasu trwania postępowania, jest jedna i
nie podlega weryfikacji w toku tego postępowania, bez względu na zmianę sytuacji rynkowej
i wyceny rynkowej danego przedmiotu zamówienia. Wartość ta w mniejszym postępowaniu
została obliczona przez Zamawiającego w sposób szczegółowy, z należytą starannością, co
potwierdza szczegółowa kalkulacja tej wartości z dnia 31 grudnia 2011 r., stanowiąca
załącznik do protokołu z postępowania.
Kwota na sfinansowanie zamówienia zaś - zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy Pzp -
podawana przez zamawiającego bezpośrednio przed otwarciem ofert ma służyć przede
wszystkim wykonawcom jako ich zabezpieczenie przed nieuprawionym unieważnieniem
postępowania o zamówienie publiczne przez zamawiającego. Tuż przed otwarciem ofert
Zamawiający, uwzględniając jedynie swoje możliwości finansowe, nie znając jeszcze
wartości ofert złożonych w postępowaniu, podaje kwotę, którą zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie tego zamówienia. Jeśli okazałoby się, że kwota ta jest niższa niż wartość
najkorzystniejszej oferty, bądź oferty z najniższą ceną, zamawiający ma prawo unieważnić
postępowanie w oparciu o art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. Zamawiający co prawda posiada
jeszcze uprawnienie do podwyższenia tej kwoty, co oznacza, że unieważnienie
postępowania we wskazanej sytuacji nie jest obowiązkowe. Jednakże zwiększenie kwoty
podanej na otwarciu ofert jest uprawnieniem zamawiającego, a nie jego obowiązkiem. W
przedmiotowej sprawie Zamawiający podał na otwarciu ofert określoną kwotę na
sfinansowanie zamówienia i w tej kwocie nie mieści się wartość ceny ofertowej
Odwołującego. Wartość ta – jak wykazał Zamawiający - została dokładnie przeanalizowana
przez Zamawiającego i przez niego zweryfikowana. Na powyższe wskazują notatka z dnia
10 września 2013 r., jak i uchwała nr 2/2012/DRI/ORG Zarządu Banku Gospodarstwa
Krajowego z dnia 10 stycznia 2012 r. Brak jest zatem podstaw do jej kwestionowania.
Zarzuty Odwołującego w tym zakresie są gołosłowne. To Zamawiający po przeanalizowaniuśrodków• finansowych, którymi dysponował na realizację całego projektu stwierdził, że
wyższej kwoty niż ostatecznie podana na otwarciu ofert nie posiada i trudno z takim
obiektywnym ustaleniem Zamawiającego na tym etapie dysputować. Odwołujący zresztą w
tym zakresie nie próbował nawet wykazywać, że faktycznie Zamawiający dysponuje
dodatkowymi środkami finansowymi, które mógłby przeznaczyć na dany przedmiot
zamówienia.
Również zarzut Odwołującego, iż Zamawiający dokonał porównania wartości ceny
ofertowej z kwotą na sfinansowanie zamówienia w tym postępowaniu bezprawnie, bowiem
Zamawiający nie dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej, był nieuzasadniony. Podkreślenia
wymagam okoliczność, iż art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp w aktualnym brzmieniu (po
nowelizacji przepisów ustawy Pzp z 2009 r.) nie nakazuje zamawiającemu formalnie
dokonywania wyboru oferty najkorzystniejszej dla podjęcia prawidłowej czynności
unieważnienia postępowania w oparciu o wskazany przepis. Przepis ten bowiem wskazuje,że podstawą unieważnienia postępowania jest porównanie do kwoty przeznaczonej na
sfinansowanie zamówienia ceny najkorzystniejszej oferty (oferty, którą zamawiający uznał za
najkorzystniejsza w postępowaniu po dokonaniu czynności badania i oceny ofert), jak
również oferty z najniższą ceną (zamawiający nie musi dokonywać wyboru oferty
najkorzystniejszej, a w tym zakresie wystarczy mu porównanie jedynie wartości złożonych w
postępowaniu ofert i wskazanie oferty z najniższą ceną). W przedmiotowej sprawie
zamawiający nie dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej, a jedynie, dokonując badania i
oceny ofert złożonych w postępowaniu, tj. oferty Odwołującego, złożonej w postępowaniu
jako jedyna, stwierdził, że oferta z najniższą ceną przekracza jego możliwości finansowe dla
tego zamówienia. Takie działanie Zamawiającego należało uznać za prawidłowe.
Odnosząc się w drugiej kolejności do zarzutu naruszenia przez Zamawiającego art.
93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp i unieważnienia postępowania o zamówienie publiczne z powodu
braku ważnych ofert w postępowaniu, stwierdzić należało, że przywołana przesłanka
unieważnienia postępowania znalazła swoje wypełnienie w niniejszym postępowaniu o
udzielenie zamówienia publicznego. Przywołany przepis nakazuje zamawiającemu
unieważnić postępowanie o udzielenie zmówienia publicznego, jeśli w postępowaniu tym nie
złożono żadnej ważnej oferty. W przedmiotowym postępowaniu jako jedyna została złożona
oferta Odwołującego. Oferta ta została przez Zamawiającego uznana za sprzeczną z treścią
SIWZ i odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. Przesłanka do odrzucenia
oferty Odwołującego – w ocenie Izby – potwierdziła się, stąd też zasadnym było
unieważnienia postępowania również w oparciu o art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp.
Co do zarzutu bezzasadnego odrzucenia oferty Odwołującego Izba uznała, ze zarzut
ten nie potwierdził się. Zamawiający w SIWZ określił wymóg określenia przez wykonawców
w formularzu ofertowym oddzielnie Oprogramowania Głównego oraz Oprogramowania
Pomocniczego. Odwołujący w swojej ofercie na str. 21 jako Oprogramowanie Główne
wskazał jedynie „Pakiet lokalizacyjny dla Centralnego Systemu Bankowego – PL CSB”, zaś
jako Oprogramowanie Pomocnicze szereg oprogramowań realizujących określone
funkcjonalności Systemu. Zdaniem Izby zasadnym było uznanie przez Zamawiającego, że w
tym zakresie Odwołujący kwalifikując określone oprogramowanie jako Oprogramowanie
Pomocnicze dopuścił się istotnej niezgodności z treścią SIWZ, biorąc pod uwagę zapisy IPU,
w których Zamawiający określił dokładnie co należy rozumieć pod pojęciem
Oprogramowania Głównego, a co pod pojęciem Oprogramowania Pomocniczego.
Oprogramowanie Główne to - zgodnie z definicją tego pojęcia - oprogramowanie
komputerowe będące podstawowym elementem Systemu (wraz ze wszystkimi
dostarczanymi w trakcie wykonywania Umowy Upgrade`ami, Aktualizacjami oraz
Modyfikacjami), dostarczane przez Wykonawcę zgodnie ze specyfikacją zamieszczoną w
Załączniku nr 8. Definicja tego pojęcia wprost odwołuje się do pojęcia Systemu, wskazując
na jego podstawowe elementy przy identyfikacji Oprogramowania Głównego. W ocenie Izby
przy dochowaniu należytej staranności, mając także na uwadze okoliczność, iż mamy w tym
przypadku do czynienia z profesjonalistami w danej dziedzinie, nie sposób inaczej odnosić
podstawowych elementów Systemu, o których mowa w definicji pojęcia Oprogramowanie
Główne, jak oprogramowania komputerowego, które będzie realizowało określone,
podstawowe i zidentyfikowane przez Zamawiającego funkcjonalności Systemu. Te
podstawowe dla Systemu funkcjonalności (podstawowe elementy Systemu), wybrane z
szeregu innych (dodatkowych) funkcjonalności, które ma realizować wskazany System,
zostały ściśle wyspecyfikowane w definicji pojęcia System i są to: kompleksowa obsługa
Klientów (zarządzanie relacjami, prowadzenie rachunków depozytowych i kredytowych na
rzecz
Klientów),
obsługa
rachunków
własnych
Zamawiającego,
umożliwiających
przetwarzanie transakcji bankowych w czasie rzeczywistym, prezentacja i uaktualnienie
stanów kont i innych zapisów finansowych, współpraca z Innymi Systemami
Informatycznymi, realizacja sprawozdawczości obowiązkowej w zakresie działalności
bankowej prowadzonej przez Zamawiającego zgodnie z Wymogami Prawnymi i
wewnętrznymi przepisami Zamawiającego. Skoro zatem któreś z tych funkcjonalności będzie
realizowało oprogramowanie komputerowe wskazane w ofercie przez Odwołującego jako
Oprogramowanie Pomocnicze, czego Odwołujący nie kwestionował ani w odwołaniu, ani w
toku rozprawy, powyższe wskazuje na nieprawidłową kwalifikację Oprogramowania przez
Odwołującego i wskazuje na niezgodność jego oferty z wymogami SIWZ. Jak słusznie
wskazywał Zamawiający właściwe zakwalifikowanie oferowanego oprogramowania przez
wykonawcę do oprogramowania Głównego bądź Oprogramowania Pomocniczego ma istotne
znaczenie dla sposobu płatności w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego oraz kwestie związane z ochroną praw autorskich. Zastosowanie w tym
względzie procedury wynikającej z art. 87 ust. 1 ustawy Pzp prowadziłoby do
niedopuszczalnych negocjacji z wykonawcą co do istotnych elementów treści oferty.
Odwołujący w tym zakresie musiałby dokonywać weryfikacji swojego oświadczenia woli
zawartego w ofercie co do zakwalifikowania określonego oprogramowania do grupy
Oprogramowania Głównego zamiast Pomocniczego, a tym samym również właściwej
wyceny tego oprogramowania wynikającej z przeniesienia praw autorskich na
Zamawiającego czy też udzielenia w tym zakresie stosownych licencji. W tym zakresie
zatem ewentualna zmiana treści oferty Odwołującego byłaby istotna. Dodatkowo też
działania Odwołującego w tym zakresie nie wskazują na znamiona omyłkowego
zakwalifikowania przez niego określonego oprogramowania do grupy Oprogramowania
Pomocniczego. Tym samym w tym względzie nie zachodziła również podstawa do
zastosowania procedury przewidzianej w art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, koniecznej do
rozważenia przy podjęciu decyzji o odrzuceniu oferty wykonawcy w trybie art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp. Niezależnie od powyższego stwierdzić należy, że procedura wynikająca z art.
87 ust.1 ustawy Pzp stanowi uprawienie Zamawiającego, a nie jego obowiązek.
Nie potwierdził się również zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 38 ust. 4
ustawy Pzp. Podstawą tego zarzutu odwołania jest bowiem odmienny sposób interpretacji
postanowień SIWZ przez Odwołującego niż interpretacja przyjęta w tym względzie przez
Zamawiającego i w sposób obiektywny dopuszczalna i zasadna.
Z tych też względów Izba stwierdziła, iż nie potwierdziło się naruszenie wskazanych
w odwołaniu przepisów ustawy Pzp.
Mając powyższe na uwadze i działając na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze
ustawy Pzp orzeczono jak w sentencji.
Orzekając o kosztach postępowania Izba oparła się na art. 192 ust. 9 oraz 10 ustawy
Pzp. W oparciu o wskazane przepisy obciążyła nimi Odwołującego, stosownie do wyniku
postępowania. Wśród kosztów postępowania odwoławczego Izba uwzględniła - stosownie do
regulacji zawartej w § 3 pkt 1) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca
2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów
kosztów w postępowaniu odwoławczym w sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) –
koszty wpisu uiszczonego przez Odwołującego w kwocie 15 000 zł oraz - stosownie
do § 3 pkt 2) lit. b) wskazanego rozporządzenia - koszty wynagrodzenia pełnomocnika
Zamawiającego w kwocie 3 600 zł wynikające z rachunku przedłożonego do akt sprawy
przed zamknięciem rozprawy.
Przewodniczący:
………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
