KIO 1774/13

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Małgorzata Stręciwilk Protokolant: Magdalena Cwyl

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2013 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 22 lipca 2013 r. przez wykonawcę
Hydrotechnika Sp. z o.o., ul. Ściegiennego 262A, 25-116 Kielce w postępowaniu
prowadzonym przez
Wojskowy Zarząd Infrastruktury, ul. Kościuszki 92/98,
61-716 Poznań

przy udziale wykonawcy PROTE Technologie dla Środowiska Sp. z o.o.,
ul. Nieszawska 1, 61-021 Poznań, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego

orzeka:
1. uwzględnia odwołanie i nakazuje Wojskowemu Zarządowi Infrastruktury
w Poznaniu unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej
w postępowaniu, tj. oferty wykonawcy PROTE Technologie dla Środowiska
Sp. z o.o. w Poznaniu i ponowne dokonanie czynności badania i oceny ofert
oraz odrzucenie oferty wskazanego wykonawcy;

2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę PROTE Technologie dla Środowiska
Sp. z o.o., ul. Nieszawska 1, 61-021 Poznań i:

2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez wykonawcę
Hydrotechnika Sp. z o.o., ul. Ściegiennego 262A, 25-116 Kielce tytułem
wpisu od odwołania.
2.2.
zasądza od wykonawcy PROTE Technologie dla Środowiska Sp. z o.o.,
ul. Nieszawska 1, 61-021 Poznań na rzecz wykonawcy Hydrotechnika Sp. z
o.o., ul. Ściegiennego 262A, 25-116 Kielce kwotę: 18 600 zł 00 gr (słownie:
osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz
kosztów wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Poznaniu.

Przewodniczący:
…………………………

Sygn. akt: KIO 1774/13

U z a s a d n i e n i e

Wojskowy Zarząd Infrastruktury w Poznaniu (dalej: „Zamawiający”) prowadzi, w trybie
przetargu nieograniczonego, postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na:
„1. kontynuację prac rekultywacyjnych środowiska gruntowo-wodnego, zanieczyszczonego
produktami ropopochodnymi, wraz z prowadzeniem monitoringu lokalnego wód podziemnych
na terenie lotniska Poznań-Krzesiny w okresie od 01.08.2013 r. do 30.06.2016 r.
2. kontynuację prac rekultywacyjnych środowiska gruntowo-wodnego, zanieczyszczonego
produktami ropopochodnymi, wraz z prowadzeniem monitoringu lokalnego wód podziemnych
na terenie lotniska Powidz w okresie od 01.08.2013 r. do 30.06.2016 r.”
Postępowanie to prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. t.j. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.), zwanej
dalej: „ustawa Pzp”. Zamawiający postępowanie podzielił na dwa zadania z możliwością
składania ofert częściowych. Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało
opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE z dnia 30 kwietnia 2013 r. pod nr 084-142420.
W postępowaniu tym wykonawca Hydrotechnika Sp. z o.o. z siedzibą w Kielcach
(dalej: „Odwołujący”) w dniu 22 lipca 2013 r. złożył odwołanie do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej. Odwołanie dotyczy części drugiej zamówienia. Kopia odwołania została
przekazana Zamawiającemu w dniu 18 lipca 2013 r. Złożone odwołanie dotyczy czynności
Zamawiającego odnoszących się do wyboru oferty najkorzystniejszej, o której to czynności
Zamawiający poinformował Odwołującego w dniu 12 lipca 2013 r.
Zamawiający w dniu 19 lipca 2013 r. skierował wezwanie do przyłączenia się
do postępowania odwoławczego, przekazując wykonawcom kopię odwołania.
W dniu 22 lipca 2013 r. wykonawca PROTE Technologie dla Środowiska Sp. z o.o.
z siedzibą w Poznaniu (dalej: „Przystępujący”) złożył do Prezesa Izby zgłoszenie
przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego. Kopie
przystąpienia zostały przekazane stronom postępowania odwoławczego.
W piśmie z dnia 2 sierpnia 2013 r. Zamawiający złożył do akt sprawy oświadczenie
o uwzględnieniu w całości zarzutów odwołania.
Izba po przeprowadzeniu czynności formalno prawnych związanych z wniesionym
odwołaniem skierowała je do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron
i uczestników postępowania. Posiedzenie w przedmiotowej sprawie odbyło się w dniu
5 sierpnia 2013 r.
Uwzględniając
okoliczność
uwzględniania
w
całości
zarzutów
odwołania
Przystępujący po stronie Zamawiającego w toku posiedzenia z udziałem stron i uczestnika
postępowania odwoławczego złożył formalny sprzeciw od oświadczenia Zamawiającego.
W związku z powyższym w dniu 5 sierpnia 2013 r. odwołanie zostało skierowane
do rozpoznania na rozprawie, która odbyła się w tym samym terminie.

Uwzględniając pisma złożone w sprawie oraz oświadczenia złożone w trakcie
rozprawy Izba ustaliła następujące stanowiska stron i uczestnika postępowania
odwoławczego.

Odwołujący, wnosząc odwołanie od czynności wyboru oferty najkorzystniejszej
w postępowaniu, zarzucił Zamawiającemu, że naruszył art. 89 ust. 1 pkt 1, 2 i 6 ustawy Pzp,
poprzez nieodrzucenie oferty Przystępującego, mimo że oferta tego wykonawcy jest
niezgodna z ustawą i treść tej oferty nie odpowiada treści Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia (dalej: „SIWZ”), jak również oferta ta zawiera błędy w obliczeniu ceny.
W związku z powyższym wniósł o nakazanie Zamawiającemu powtórzenia czynności
wyboru oferty oraz odrzucenie oferty Przystępującego.

W uzasadnieniu odwołania podniósł szczegółowe zarzuty.
1. Zarzuty odnośnie ubezpieczeniowej gwarancji zapłaty wadium
Wskazał, że w gwarancji ubezpieczeniowej Przystępującego, złożonej jako
zabezpieczenie wadialne, występują określone błędy i uchybienia:
1.1. Błędnie wpisany został przedmiot zamówienia dotyczący zadania nr 2.
Podkreślił, że zamiast: „Kontynuacja prac rekultywacyjnych środowiska gruntowo-
wodnego zanieczyszczonego produktami ropopochodnymi wraz z prowadzeniem
monitoringu lokalnego wód podziemnych na terenie lotniska Powidz w okresie
od 01.08.2013 r. do 30.06.2016 r.”, w gwarancji wadialnej wpisano: „Kontynuacja prac
rekultywacyjnych środowiska gruntowo-wodnego zanieczyszczonego produktami
ropopochodnymi wraz z prowadzeniem monitoringu lokalnego wód podziemnych
na terenie lotniska Powidz w okresie od 01.08.2013 r. do 30.06.2013 r.” W związku
z powyższym, według niego, wadium dotyczy zadania o innej nazwie niż zadanie nr 2,
na które został ogłoszony przetarg. Ponadto podkreślił, że nawet gdyby przyjąć
tożsamość zadania określonego w gwarancji wadialnej oraz objętego zamówieniem
publicznym, to brak jest pewności, czy tak określona gwarancja wadialna obejmuje
roszczenia powstałe w związku z realizacją zadania po dniu 30.06.2013 r., a zatem jej
zakres jest znacząco mniejszy od wymaganego.
1.2. Błędnie wpisany został adres Zamawiającego, nie wskazano kodu pocztowego:
61-716.
1.3. W gwarancji wadialnej widnieje jedynie zapis, że „InterRisk Towarzystwo Ubezpieczeń
Spółka Akcyjna (...) niniejszym gwarantuje nieodwołalnie i bezwarunkowo zapłatę
kwoty 120.000,00 złotych”, natomiast – jego zdaniem - brak jest bardzo istotnego
wyrażenia: „na pierwsze żądanie Zamawiającego". Brak ww. określenia - w ocenie
Odwołującego - czyni gwarancję wadialną błędną oraz nie odpowiadającą przepisom
ustawy o działalności ubezpieczeniowej, w powiązaniu z przepisami Pzp oraz Prawa
bankowego (jako potwierdzenie tego stanowiska Odwołujący załączył fragment
artykułu „O gwarancji wadialnej”, Jacek Kaczmarczyk - Zał. Nr 4).
1.4. Przedmiotowe zamówienie publiczne jest zamówieniem częściowym, składającym się
z dwóch odrębnych zadań. Na obie części zamówienia obowiązywały dwa odrębne
wadia: na Zadanie 1. w wysokości 35 tys. zł, zaś na Zadanie 2. - 85 tys. złotych.
W związku z tym, według Odwołującego, Przystępujący zobowiązany był wnieść albo
dwa odrębne wadia na obie części zamówienia (dwie odrębne gwarancje), albo
w ramach jednej gwarancji przedstawić wyraźny podział całej wartości wadium
na kwotę obowiązującą dla Zadania 1. (35 tys. zł) oraz na kwotę obowiązującą dla
Zadania 2. (85 tys. zł). Tymczasem w załączonej przez Przystępującego do oferty
gwarancji wadialnej, brak jest tego podziału, widnieje jedynie zsumowana wartość dla
obu zadań w wysokości 120 tys. zł. W ocenie Odwołującego jest to istotny błąd, który
w praktyce uniemożliwia Zamawiającemu ustalenie, w jakich wysokościach
ubezpieczyciel w rzeczywistości gwarantuje mu zwrot pieniędzy na poszczególne
części zamówienia. Podkreślił, że to nie Zamawiający ma „domyślać się”, jaka jest
kwota wadium na dane części zamówienia, musi to być wyraźnie zaznaczone
w gwarancji wadialnej. Na potwierdzenie swojego stanowiska powołał się na opinię
prawną: ,,Złożenie oferty na kilka części zamówienia a wpłata wadium”, R………
S……….
Odwołujący podkreślił, że w toku badania ofert Zamawiający wystąpił z pismem
do gwaranta: InterRisk Towarzystwo Ubezpieczeń z zapytaniem, czy - w związku z błędami
w nazwie postępowania i adresie Zamawiającego - gwarantuje on, w razie konieczności,
nieodwołalną i bezwarunkową zapłatę kwoty z tytułu zatrzymania wadium oraz czy pomimo,
że kwota wadium nie została podzielona i opiewa na całość postępowania, firma InterRisk
gwarantuje, w razie konieczności, wpłatę wadium w kwocie odpowiadającej danej części
zamówienia. Na oba powyższe zapytania gwarant udzielił odpowiedzi twierdzącej.
Zamawiający w ww. piśmie nie odniósł się natomiast do kwestii braku w gwarancji
wspomnianego wyżej wyrażenia: „na pierwsze żądanie Zamawiającego”; również InterRisk -
nie zapytany o ww. wyrażenie - zagwarantował jedynie „nieodwołalną i bezwarunkową”
zapłatę kwoty, bez użycia określenia: „na pierwsze żądanie”. Podkreślił, że niezależnie
od ww. wyjaśnień udzielonych przez InterRisk, wyjaśnienia te – w jego ocenie - w żaden
sposób nie eliminują błędów gwarancji ubezpieczeniowej i nie uchylają jej wad, gdyż
gwarancja wadialna ze swej natury jest niepoprawialna przez Zamawiającego i żadne
przepisy ustawy Pzp nie zezwalają na jej poprawianie, czy też uzupełnianie.
Zwrócił też uwagę na wątpliwość, czy Zamawiający miał w ogóle prawo wystąpić
do gwaranta z prośbą o wyjaśnienia dot. gwarancji ubezpieczeniowej. Przepis art. 87. ust. 1
ustawy Pzp zezwala bowiem na możliwość żądania wyjaśnień jedynie od wykonawców.
W związku z powyższym - mając na względzie brak poprawnej gwarancji ubezpieczeniowej
stanowiącej formę wniesienia wadium – oferta Przystępującego jest niezgodna z ustawą, zaś
jest treść nie odpowiada treści SIWZ. Oferta ta zatem - w jego ocenie - powinna zostać
odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy Pzp.

2. Zarzuty odnośnie doświadczenia wykonawcy - wykazu prac oraz referencji
Odwołujący wskazał na treść warunku udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy
i doświadczenia, który Zamawiający opisał w SIWZ. Według niego przedstawiony przez
Przystępujący w swej ofercie „wykaz prac” oraz załączone referencje nie przedstawiają usług
porównywalnych z przedmiotem zamówienia, co było wymogiem Zamawiającego zapisanym
w SIWZ. Wykazane przez wykonawcę dwie roboty według Odwołującego stanowią prace
innego rodzaju, niż przedmiot zamówienia, są to roboty rekultywacyjne w technologii przede
wszystkim ex situ, z dużym udziałem prac budowlanych, rozbiórkowych oraz wywozem
i utylizacją odpadów poza miejscem wykonywanych prac. Zakres prac odpowiadających
swoim rodzajem przedmiotowi zamówienia, realizowanych metodą in situ, zdaniem
Odwołującego, stanowi w obu przypadkach niewielki odsetek całości prac. Odwołujący,
przedstawiając opis obydwu metod (ex situ i in situ) wykazywał, że metody te są całkowicie
różne od siebie. Według Odwołującego w przypadku zamówienia, do którego odnosi się
niniejsze odwołanie, całość prac realizowana będzie (zgodnie z opisem przedmiotu
zamówienia) metodą in situ. Tymczasem – jak wskazał – załączone do oferty
Przystępującego referencje z H.Cegielski - Poznań dokumentują realizację rekultywacji
metodą przede wszystkim ex situ, połączoną z likwidacją stacji paliw (opróżnienie,
czyszczenie i wyjęcie podziemnych zbiorników, demontaż infrastruktury podziemnej
i konstrukcji budowlanych) i wywiezieniem wydobytych skażonych gruntów na zewnątrz oraz
dowiezieniem na ich miejsce analogicznej ilości czystej ziemi. Przy takim realizowaniu
zadania metodą ex situ, wydobyciu powinna być poddana całość lub prawie całość
wszystkich stwierdzonych zanieczyszczeń i na pewno prace realizowano tylko w strefie
przypowierzchniowej. Referencje wykazują pompowanie wody z wykopów, co świadczy
o płytkim położeniu zwierciadła wody podziemnej (maks. 4 m ppt). Pompowanie wody
z wykopów można prowadzić przy użyciu tylko jednej niedrogiej pompy, o niewielkich
parametrach hydraulicznych. Woda odpompowana zrzucana była na separator (być może
nawet stanowiący wyposażenie likwidowanej stacji paliw), co zapewnia tylko odseparowanie
wolnego produktu i nie może zapewnić oczyszczenia wody podziemnej z wysokich stężeń
rozpuszczonych węglowodorów. Jedynie wykazane pompowanie za pomocą studni oraz
piezometrów – zdaniem Odwołującego - jest zbliżone technicznie do przedmiotowych prac,
ale oczyszczanie odbywało się w tym przypadku nie w stacji oczyszczania (czyli zespole
powiązanych ze sobą filtrów i urządzeń, określonych w koncepcji prac), lecz w pojedynczym
zbiorniku i nie miało na celu usunięcie z wody węglowodorów - tylko metali ciężkich (a są to
zupełnie inne technologie). Jego zdaniem nie ma to żadnego przełożenia na masowe
sczerpywanie,
pompowanie,
depresjonowanie,
napowietrzanie
i
rozsączanie
zanieczyszczonych wód występujących na głębokości 7 - 9 m ppt (jak np. w Powidzu), na co
referencje były wymagane, a w zrealizowanym zadaniu nie były wykorzystane żadne własne
rozwiązania technologiczne, dokumentujące specjalistyczny potencjał technologiczny
i kadrowy firmy. Podobnie Odwołujący odniósł się do załączonych przez Przystępującego
referencji ze Spółdzielni Mieszkaniowej w Warszawie, które w jego ocenie dokumentują
niemal wyłącznie realizację rekultywacji metodą ex situ, połączoną z likwidacją stacji paliw
(tj. de facto prace rozbiórkowe). Wymieniony jest szczegółowo cały zakres prac budowlanych
ziemnych i rozbiórkowych i tylko jeden podpunkt: „Oczyszczanie wód gruntowych” może być,
jego zdaniem, uznany za zadanie zbliżone do wymaganych do realizacji, z tym, że biorąc
pod uwagę ogólnie znaną głębokość wód gruntowych występującą w Warszawie (ok. 1 - 3 m
ppt) i w tym przypadku raczej chodzi o odpompowywanie wody z wykopów, co jest
standardowym działaniem przy wszelkich pracach ziemnych w tamtym rejonie. Podkreślił, że
zawarte w obu referencjach sformułowania: „Rekultywacja zdegradowanego środowiska
gruntowo - wodnego po usunięciu odpadów niebezpiecznych, przywrócenie funkcji terenu
do stanu wymaganego standardami jakości gleby i ziemi oznaczają tylko właściwe
splantowanie terenu po zakończeniu prac ziemnych, ewentualne odtworzenie chodników
i podjazdów oraz urządzenie zieleni (trawniki, krzewy ozdobne, rabaty itp.). Tym samym
w ocenie Odwołującego żadna z technik zastosowanych na zakładzie H.Cegielski
i Spółdzielni Mieszkaniowej w Warszawie nie może być uznana za wymaganą metodę
remediacji in situ. Odwołujący oszacował, że prace porównywalne z przedmiotem
zamówienia mogły stanowić jedynie pewną, niewielką w stosunku do całości część obu prac
(wartą nie więcej niż kilkadziesiąt - kilkaset tys. zł), zaś dominującą większość robót
stanowiły prace rozbiórkowe oraz rekultywacyjne ex situ.
Podkreślił, że Przystępujący na wezwanie Zamawiającego udzielił wyjaśnień odnośnie
własnych referencji oraz wykazu wykonanych prac, w których rozpisał poszczególne
elementy składowe obu zamówień uszczegółowił ich wartości, jednakże - w ocenie
Odwołującego - wyjaśnienia te są niewiarygodne i nieadekwatne do rzeczywistej treści obu
referencji. Podniósł, że przedstawione w wyjaśnieniach poszczególne elementy obu
zamówień nie pokrywają się zupełnie z punktami prac wyszczególnionymi w referencjach,
lecz stanowią po prostu przepisane elementy składowe przedmiotowego postępowania
przetargowego, z dopasowanymi do nich dowolnymi kwotami. Wyjaśnienia te, według niego,
nie udowadniają, że Przystępujący rzeczywiście wykonał co najmniej dwie usługi
porównywalne z przedmiotem zamówienia o wartości co najmniej 1 min zł brutto każda.
W związku z powyższym - mając na względzie brak wymaganego doświadczenia - oferta
Przystępującego – zdaniem Odwołującego - jest niezgodna z ustawą i jej treść nie
odpowiada treści SIWZ, a zatem oferta ta powinna więc zostać odrzucona z postępowania
na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy Pzp.

3. Zarzuty odnośnie Certyfikatu Systemu Zarządzania Jakością ISO 9001:2008
Odwołujący wskazał na wymóg SIWZ: przedstawienia w ofercie „kopii aktualnego
certyfikatu jakościowego ISO 9001 w zakresie budownictwa, ekologii, geologii oraz
gospodarki odpadami”. Wskazał, że w załączonym przez Przystępującego do oferty
Certyfikacie Systemu Zarządzania Jakością ISO 9001:2008 widnieje zapis, że certyfikat ów
został udzielony w zakresie:
„Planowanie i realizacja usług w zakresie:
-
inżynieria lądowa i wodna;
-
badanie i likwidacja skażeń środowiska gruntowo-wodnego;
-
poprawa jakości wody;
-
oczyszczanie sieci wodociągowych;
-
monitorowanie jakości wody;
-
rekultywacja jezior”.
Tym samym wskazał, że w certyfikacie brak jest zapisu, że ww. certyfikat obowiązuje
w zakresie: „budownictwa”, „ekologii”, „geologii” oraz „gospodarki odpadami”. Podkreślił, że
prace budowlane i geologiczne oraz prace z zakresu ekologii i gospodarki odpadami
stanowią ważną część przedmiotowego zamówienia.
Wskazał na to, że Zamawiający wystąpił z pismem do Przystępującego z żądaniem
uzupełnienia stosownego Certyfikatu, który będzie zawierał wymagane zapisy, tymczasem
Przystępujący nie uzupełnił wymaganego dokumentu, a zamiast tego wystosowało
do Zamawiającego pismo wyjaśniające, w którym bronił zgodności przedłożonego przez
siebie w ofercie Certyfikatu z wymogami SIWZ i dokonał próby „dopasowania” znaczenia
pojęć zapisanych w swym Certyfikacie, z budownictwem, ekologią, geologią i gospodarką
odpadami. W ocenie Odwołującego wyjaśnienia Przystępującego, choć obszerne, są
niewystarczające i nie udowadniają, że wykonawca ten rzeczywiście spełnia wymagania ISO
w zakresie konkretnie: „budownictwa”, „ekologii”, „geologii” i „gospodarki odpadami”. Według
niego szczególne wątpliwości budzą próby skojarzenia „gospodarki odpadami” z zapisaną
w Certyfikacie „likwidacją skażeń środowiska gruntowo- wodnego” oraz próby dopasowania
„ekologii” do „inżynierii lądowej i wodnej”.
Mając na względzie powyższe - w związku z brakiem właściwego Certyfikatu
Systemu Zarządzania Jakością - treść oferty Przystępującego, zdaniem Odwołującego, nie
odpowiada treści SIWZ i oferta powinna więc zostać odrzucona z postępowania na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.

4. Zarzuty odnośnie kalkulacji ofertowej dla części 2. Zamówienia
Odwołujący zwrócił uwagę na to, że Zamawiający w SIWZ zawarł m.in. wymóg
załączenia do oferty wypełnionego kosztorysu prac objętych zamówieniem (załącznik nr 12-
Poznań Krzesiny oraz załącznik nr 13 - Powidz). Podkreślił też, że w toku badania
kosztorysu Przystępującego dotyczącego części 2. zamówienia, wykrył następujące błędy
i uchybienia:
1) błędem w kalkulacji ofertowej, jego zdaniem, są nierealnie niskie koszty w poz. 19-22
(2013 r.), 33-38 (2014 r.), 13-18 (2015 r.) 13-18 (2016 r.), które powinny obejmować
zarówno wynagrodzenie dla 2 pracowników stałej obsługi (8 godz. dziennie), jak
również opłaty za energię elektryczną, konieczną do przeprowadzenia prac
rekultywacjnych. Biorąc pod uwagę fakt, że koszty energii elektrycznej obecnie
eksploatowanych systemów, zgodnie z obowiązującymi aktualnie stawkami oraz
założeniem utrzymania ciągłości pracy systemów (24 godz/dobę) wynoszą
od 5 500,00 zł w okresie letnim do 11 000,00 zł brutto miesięcznie w okresach
zimowych, jego zdaniem, można stwierdzić, że koszty energii elektrycznej nie są
uwzględnione w tych pozycjach oferty. Jednocześnie w/w koszty obsługi obecnych
systemów sczerpywania i depresjonowania z wszystkimi pracami towarzyszącymi
i kosztami energii w roku 2013 (8 208,00 zł/ mies. brutto) są według niego prawie
identyczne jak koszty znacznie rozszerzonych działań w latach następnych 2014, 2015
i 2016 (8 640,00 zł/mies. brutto), gdzie dodatkowo będzie prowadzone pompowanie
wody z 29 nowych otworów wielofunkcyjnych, jej oczyszczanie w 4 nowych
jednostkach oczyszczania o dużej przepustowości, jej rozsączanie i ciągłe
napowietrzanie w 58 otworach wielofunkcyjnych, pompowanie nowych 8 studni
głębinowych oraz napowietrzanie poprzez nowe 115 małośrednicowe otwory.
Prawidłowe wykonanie tych prac jest w związku z powyższym, zdaniem Odwołującego,
niemożliwe do zrealizowania po takich samych kosztach.
2) Błędem w kalkulacji, jego zdaniem, są koszty wymiany zużywalnych materiałów
eksploatacyjnych (złoże ociekowe, sorbenty, wsady filtracyjne), które są takie same
w roku 2013 - poz. 17, jak i we wszystkich pozostałych latach 2014 - poz. 31,
2015 - poz. 11, 2016 - poz. 11, pomimo 2-krotnego zwiększenia ilości stacji
oczyszczania i dodatkowego montażu 8 zestawów lokalnego sorbcyjnego
podczyszczania wody podziemnej systemów aeracyjno-przepłukiwujących. Tym
samym, w jego ocenie, Przystępujący nie uwzględnił dodatkowych prac w kosztorysie.
3) Koszt podłączenia 60 szt. otworów aeracyjno-infiltracyjnych (poz. 14 - 2014) jest – jego
zdaniem - taki sam, jak koszt podłączenia 55 szt. takich samych otworów (poz. 18 -
2014). Tym samym, jego zdaniem, z kalkulacji wynika, że 5 szt. otworów nie będzie
podłączonych.
4) Cena jednostkowa montażu zestawów pompowo-sterujących do istniejących instalacji
(poz. 4, 6 - 2013) jest taka sama, jak koszt analogicznych zestawów wraz z ceną
kilkuset metrowych instalacji technologicznych niezbędnych do ich podłączenia
i eksploatacji, przy założeniu ułożenia rurociągów i kabli pod ziemią (poz. 12, 13, 16,
17 - 2014). W związku z powyższym, jego zdaniem, oferta nie uwzględnia cen
materiałów projektowanych instalacji i kosztów ich ułożenia.
5) Ilość i wartość wymaganego bioroztworu przygotowanego dla 116 szt. otworów
iniekcyjnych (poz. 1 - 2015, 2016) jest identyczna, jak dla analogicznych 100 szt.
(poz. 2 -2015, 2016) mimo tego, że są to zupełnie inne objętości bioroztworów.
Z kalkulacji jego zdaniem wynika, że dla 16 otworów biopreparat nie będzie
przygotowany i zadany.
Uwzględniając powyższe, w jego ocenie, Przystępujący nie przywiązał zbyt dużej
wagi do prawidłowej kalkulacji kosztów przedmiotu zamówienia, gdyż nie jest ona poprawna
pod względem formalnym, poprzez nieadekwatne, niespójne oszacowanie cen
jednostkowych przewidywanych kosztów realizacji zadania. Podkreślił, że Przystępujący
w wielu przypadkach pomija konieczne do poniesienia przy uruchomieniu i eksploatacji
systemów rzeczywiste koszty energii elektrycznej, materiałów, sprzętu oraz robocizny,
jednocześnie wydając bardzo duże kwoty na unieszkodliwienie odpadów (brak własnych
decyzji na zagospodarowanie odpadów). Powstałe zniekształcenia są, jego zdaniem, na tyle
znaczące, że nie gwarantują, a raczej uniemożliwiają prawidłową, zgodną z opisem
przedmiotu zamówienia, realizację prac rekultywacyjnych. W związku z powyższym, oferta
Przystępującego zawiera błędy w obliczeniu ceny, które nie podlegają poprawieniu
i – zdaniem Odwołującego - powinna więc zostać odrzucona z postępowania na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp.

Odwołujący w toku rozprawy podtrzymał zarzuty, żądania i argumentację z odwołania
wnosząc dodatkowo jako dowód w sprawie wyciąg z biuletynu PAN, pochodzący ze strony
internetowej, wskazując zasadność zarzutu dotyczącego certyfikatu jakości i wywodząc, że
określone nauki, których tożsamość wywodzi Przystępujący, przyporządkowane zostały
do różnych wydziałów nauk Pan oraz Komitetów naukowych. Jako dowód w sprawie
przedłożył on również decyzję administracyjną Prezydenta Miasta Poznania odnoszącą się
do warunków uzgodnienia zakresu i sposobu rekultywacji powierzchni ziemi dla H. Cegielski
– Poznań S.A., wykazując, że termin zakończenia prac rekultywacyjnych wykazywanych
przez Przystępującego w ramach wiedzy i doświadczenia nie jest tożsamy z terminem
wskazanym w wydanej w tej sprawie decyzji administracyjnej.

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie złożył oświadczenie o uwzględnieniu
w całości zarzutów odwołania. W szczegółowej argumentacji zawartej w tym piśmie przede
wszystkim wskazał na zasadność zarzutu odnoszącego się do nieprawidłowego certyfikatu
jakości przedłożonego przez Przystępującego wraz z ofertą i tym samym podniósł,
iż certyfikat ten nie wypełnił zakresu wskazanego w treści SIWZ.

Przystępujący złożył swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego, a w związku z uwzględnieniem przez Zamawiającego w całości zarzutów
odwołania, w toku rozprawy wnosił o oddalenie odwołania.

W toku posiedzenia z udziałem stron złożył do akt sprawy pisemne stanowisko
w sprawie. Odnosząc się do zarzutu dotyczącego ubezpieczeniowej gwarancji zapłaty
wadium Przystępujący wskazał co następuje:
a.
Odnośnie błędnie wpisanego przedmiotu zamówienia
Przystępujący przywołał na poparcie swojego stanowiska wyro KIO 150/12,
wskazując na analogiczny stan faktyczny w tej sprawie. W wyroku tym wskazuje się, że
dokument gwarancji wskazywał, że gwarancja jest ważna w okresie od 15 grudnia 2011 roku
do 13 lutego 2011 roku - podobnie jak w niniejszej sprawie data końcowa była więc
wcześniejsza od początkowej. Podkreślił, że KIO w tej sprawie opowiedziała się za
konwalidacją wadliwego dokumentu gwarancji, odwołując się do zasad doświadczenia
życiowego i logicznego rozumowania. Kierując się tymi zasadami uznano, że w tamtym
stanie faktycznym Zamawiający zobowiązany był, dbając o przeprowadzenie postępowania z
zachowaniem reguł wyartykułowanych w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, jeśli miał wątpliwości
dotyczące treści gwarancji wadialnej złożonej wraz z ofertą przez odwołującego, wyjaśnić je.
b.
Odnośnie błędnie wpisanego adresu Zamawiającego - brak kodu pocztowego
Podkreślił, że przepisy prawa nie regulują pojęcia „adres”, a jednocześnie
doświadczenie życiowe wskazuje na to, że znając ulicę i miasto, łatwo można na tej
podstawie wywnioskować, jaki jest kod pocztowy dla danej ulicy i miasta (chociażby na
stronie internetowej Poczty Polskiej). Na poparcie swojego stanowiska powoła się na
orzecznictwo KIO (m.in. KIO/UZP 959/10, KIO 1322/12), wskazując, że celem wadium, w
tym gwarancji jest zabezpieczenie interesów zamawiającego, a brak kodu pocztowego nie
wpływa w żaden sposób na możliwość zaspokojenia się przez Zamawiającego. Powołując
się na wyrok KIO/UZP 2406/10 wskazał też na nieistotność omyłki.
c.
Odnośnie braku wyrażenia „na pierwsze żądanie"
Powołał się na wyrok UZP/ZO/0-2533/05, wskazując, że gwarancja bankowa,
stanowiąca formę wadium w postępowaniu o zamówienie publiczne winna mieć postać
gwarancji bezwarunkowej, tj. gwarancji na pierwsze żądanie. Powyższe w jego ocenie
oznacza, że gwarancja ubezpieczeniowa bezwarunkowa jest jednocześnie gwarancją na
pierwsze żądanie, a brak wpisania wyrażenia „na pierwsze żądanie" w żaden sposób nie
wpływa na stopień zabezpieczenia interesów Zamawiającego.
d.
Odnośnie braku podziału wadium pomiędzy zadania
Wskazał na zapisy SWZ dotyczące wadium i że gwarancja w jego ofercie stanowi
wypełnienie tych wymogów. Na poparcie swojego stanowiska przywołał wyrok KIO w
sprawie: KIO 333/11; KIO 335/11. Wskazał na cel gwarancji wadialnej: zabezpieczenie
interesów zamawiającego. Podkreślił, że brak wyraźnego podziału całej wartości wadium na
kwoty obowiązujące: dla zadania 1: 35.000 zł oraz dla zadania 2: 85.000 nie narusza
interesów Zamawiającego.
e.
Odnośnie zarzutów dotyczących wyjaśnień udzielonych przez wystawcę gwarancji.
Przystępujący zgodził się z Odwołującym, że nie ma możliwości poprawienia błędnej
gwarancji ubezpieczeniowej na etapie oceny ofert, na co wskazują choćby orzeczenia KIO w
sprawach: KIO/UZP 868/08, KIO/UZP 643/09; KIO/UZP 656/09. Wskazał też na wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 23 stycznia 2008 r. (sygn. akt: V CSK 474/07), gdzie wskazuje się, że
jeżeli wykładnia tekstu umowy budzi wątpliwości, zachodzi potrzeba ustalenia rzeczywistej
treści umowy przy uwzględnieniu oświadczeń woli stron składanych przed i w trakcie
zawierania umowy, według ich rozumienia przez każdą ze stron. Przywołał też wyrok KIO w
sprawie: KIO 765/13; KIO 784/13. Podkreślił, że w niniejszym stanie faktycznym
Zamawiający zauważył m.in., że w treści gwarancji nie wskazano kodu pocztowego
Zamawiającego, a także popełniono omyłkę pisarską polegającym na wpisaniu w tytule
zadania nr 2 przetargu, że będzie ono realizowane -od 01.08.2013 roku do 30,06.2013 roku
zamiast od 01,08.2013 roku do 30.06.2016 roku. W związku z powyższym powziął
wątpliwość czy w takiej sytuacji ubezpieczyciel gwarantuje w razie konieczności
nieodwołalną i bezwarunkową zapłatę kwoty z tytułu zatrzymania wadium, w przypadku
zaistnienia co najmniej jednej z okoliczności określonych w ustawie Pzp. Ubezpieczyciel
odpowiadając na zapytanie Zamawiającego dokonał wykładni legalnej treści gwarancji
ubezpieczeniowej zgodnej z zamiarem stron i celem umowy a interesy Zamawiającego
zostały dodatkowo zabezpieczone. Na poparcie swojego stanowiska powołał się na wyroki
KIO w sprawach: KIO 333/11; KIO 335/11 oraz KIO 63/12; KIO 66/12, KIO/UZP 1759/10,
KIO/UZP 202/09.

Odnosząc się so zarzutu braku doświadczenia Przystępujący wskazał co następuje.
Podkreślił, że „zamówienia podobne" (o charakterze porównywalnym) to zamówienia
nieidentyczne, zgodnie z wyrokiem KIO w sprawie KIO/UZP 693/08. Powołał się też na
wyrok KIO w sprawie KIO 2867/12. Wywodził, że pojęcie „usług porównywalnych" nie jest
tożsame z pojęciem „usług identycznych", a wręcz przeciwnie usługi o charakterze
podobnym to w szczególności takie usługi, które wchodzą w zakres przedmiotu zamówienia.
Oceniając jakie zamówienie jest „podobne" – jego zdaniem - należy odnieść się do opisu
przedmiotu
zamówienia.
Podniósł,
iż
wobec
niedoprecyzowania
zwrotu
„usługi
porównywalne" Zamawiający nie może wyciągać płynących z tego negatywnych
konsekwencji wobec wykonawcy w związku z czym prawidłowo postąpił Zamawiający nie
odrzucając oferty Przystępującego. Powołał się też na wyniki kontroli doraźnej w sprawie
UZP/DKD/KND/56/11,
Zwrócił uwagę na okoliczność, iż uznanie argumentacji Odwołującego, zmierzającej
do udowodnienia, że skoro Przystępujący przedstawił w wykazie prace w niewielkim stopniu
wykorzystujące technologie in situ to należy uznać, że nie posiada wiedzy i doświadczenia w
realizacji zamówień podobnych, prowadziłoby do wniosku, że liczba podmiotów zdolnych do
wykonania prac dla WZI ograniczałaby się właściwie tylko do Odwołującego. Wskazał na
znaczenie pojęcia rekultywacji tj. czynności polegających na przywracaniu terenom
zniszczonym działalnością człowieka ich pierwotnego charakteru. Jego zdaniem bez
względu na to jaką metodą przeprowadzane są prace ich istota jest taka sama - są to prace
polegające na przywracaniu terenom zniszczonym przez człowieka ich pierwotnego
charakteru. Wskazał też różnice pomiędzy obydwoma metodami rekultywacji, podkreślając,
że różnica pomiędzy pracami ex situ i in situ polega na tym, że prace ex situ to rekultywacja
poza obszarem występowania zanieczyszczenia, a prace in situ to rekultywacja w miejscu
występowania zanieczyszczenia. Podkreślił, że w celu osiągnięcia optymalnych efektów
ekologicznych przy realizacji prac rekultywacyjnych często łączy się lub stosuje
naprzemienne techniki oczyszczania w metodach in situ i ex situ.
Podkreślił, że nie jest prawdą, że metoda ex situ jest prostsza w realizacji, gdyż
bardzo często wiąże się z potrzebą wykonania wielu skomplikowanych czynności,
zaangażowania pracy zespołu projektantów, geologów, budowlańców - konstruktorów,
elektryków, mechaników, spawaczy etc. i wykorzystania skomplikowanego sprzętu np.
wiertnic, wibromłotów, separatorów koalescencyjnych, stacji i systemów napowietrzających
kontenerowych stacji oczyszczania wody, pomp, zastosowania systemów zraszających i
barier hydraulicznych itp. Jako dowód przywołał tutaj dokumenty dotyczące rekultywacji
terenów skażonych na obszarze Nowogardu Znak sprawy: GPZ-03-722-54/10 SIWZ z dnia
29 grudnia 2010r. (kody CPV: 90722100-5 oraz 45111213-4 + referencje; Rekultywacja
terenów zanieczyszczonych w wyniku katastrofy kolejowej w Miałach + referencje. Jego
zdaniem Odwołujący niesłusznie przypisuje metodzie ex situ ograniczenia głębokościowe
czy powierzchniowe. Podkreślił, że Przystępujący realizował projekty z wykorzystaniem
metod ex situ do rekultywacji dawnych baz MPS w Poznaniu przy ul. Kaliskiej i Warszawie
przy ul. świrki i Wigury, które obejmowały znaczne powierzchnie i głębokość sięgającą nawet
do 8 m p.p.t., przy czym zawsze towarzyszyły tym pracom, roboty in situ, obejmujące
rekultywację wód podziemnych i gruntów w strefie saturacji lub wód podziemnych. Nie jest
też prawdą, jego zdaniem, że remediacja gruntów skażonych substancjami ropopochodnymi
wykorzystująca metodę in situ wiąże się wyłącznie z realizacją działań prowadzonych
głęboko pod ziemią z wykorzystaniem różnego typu specjalistycznych technik i dużej liczby
otworów
technologicznych.
O
sposobie
prowadzenia
rekultywacji
środowiska
i
zastosowanych technikach – w jego ocenie - decydują prócz przesłanek technologicznych
również rodzaj zanieczyszczenia, jego intensywność, warunki środowiskowe, czynnik
ekonomiczny
oraz
szereg
innych
elementów
określanych
indywidualnie
przez
Inwestora/Płatnika. Wskazał, że w trakcie swojego długiego doświadczenia realizował szereg
różnych projektów wykorzystujących wyłącznie metody in situ i ex situ lub obie jednocześnie,
przy zdecydowanie różnym stopniu skomplikowania zadań. W wielu przypadkach roboty in
situ nie wymagały stosowania żadnych skomplikowanych urządzeń i ograniczały się
wyłącznie do cyklicznej aplikacji do gruntu i wód gruntowych preparatów mikrobiologicznych
wykazujących zdolność do biodegradacji substancji ropopochodnych. W wielu przypadkach
metoda ta – według niego - stosowana jest do zanieczyszczeń powierzchniowych i
podpowierzchniowych o niewielkiej głębokości. Jego zdaniem w celu osiągnięcia
optymalnych efektów ekologicznych często łączy się lub stosuje naprzemienne techniki
oczyszczania w metodach in-situ i ex-situ. Wskazał na opis przedmiotu zamówienia w
niniejszym postępowaniu.
Co do zarzutu dotyczącego referencji z H. Cegielski podkreślił, że wykazywane tam
prace rekultywacyjne prowadzone były na terenach, na których prowadzona była gospodarka
paliwami -magazynowanie i dystrybucja, podobnie jak na terenie lotnisk Poznań-Krzesiny i
Powidz. Prace prowadzono na terenie m, im. stacji placu magazynowania oleju
napędowego, przepompowni paliw, magazynu oleju, bocznicy kolejowej. Tym samym według
niego już sam charakter prac wskazuje na to, że są to usługi porównywalne z usługami dla
Zamawiającego. Wskazał, że dla tego zadania Przystępujący prowadził następujące
czynności:
1.
W ramach robót in situ;
a)
czerpanie wolnego produktu naftowego zalegającego na powierzchni zwierciadła wód
gruntowych, z wykorzystaniem systemów separacyjnych, skimerów aktywnych i pasywnych
oraz automatycznych zestawów pompowo-sterujących,
b)
wytwarzanie lejów depresyjnych, pompowania z wykopów, multifunkcyjnych otworów
technologicznych i piezometrów zanieczyszczonych substancjami ropopochodnymi wód
podziemnych, które po oczyszczeniu na systemach oczyszczania wód (separatory
koalescencyjno - grawitacyjne, kontenerowe stacje oczyszczania wody itp.) kierowano do
kanalizacji lub też zawracano do gruntu systemami infiltracyjnymi poziomymi i pionowymi lub
za pomocą deszczowni,
c)
napowietrzanie warstwy wodonośnej poprzez system aeracyjny,
d)
okresowy monitoring wód podziemnych poprzez pomiary miąższości wolnego
produktu naftowego, pomiary poziomu zalegania zwierciadła wód podziemnych, pobory i
analizy laboratoryjne próbek wód podziemnych,
e)
okresowy monitoring postępu procesów remediacji gruntu poprzez pobory i analizy
laboratoryjne próbek gleb i gruntów,
f)
dawkowanie do zanieczyszczonych substancjami ropopochodnymi gruntów i wód
podziemnych preparatów mikrobiologicznych wykazujące zdolność do biodegradacji,
mikroorganizmy aktywowano i namnażano w mobilnych bioreaktorach, aplikacja odbywała
się systemami iniekcyjnymi oraz otworami multifunkcyjnymi,
2.
W ramach robót ex situ
a) gospodarka odpadami w tym niebezpiecznymi, wytworzonymi w trakcie realizacji robót
rekultywacyjnych.
Podkreślił, iż wszelkie prace realizowane w ramach prowadzonej rekultywacji
kierowane były przez nadzór technologiczny, biotechnologiczny i geologiczny posiadający
stosowne uprawnienia i doświadczenie. Zespół ten opracowywał również stosowne
dokumentacje i raporty. Dozór i konserwacja urządzeń realizowana była przez fachowy
dobrze wyszkolony zespół specjalistów. Prace takie, w mniejszym lub większym zakresie,
zwykle wykonywane są w chwili rozpoczęcia realizacji każdych działań zmierzających do
przywrócenia środowiska do standardów jakości tudzież w przypadku zmiany wykonawcy lub
zmiany techniki, technologii lub rozszerzenia realizowanego zadania. Wskazał, że
przewidziane w ww. zadaniu instalacje, są typowymi rozwiązaniami inżynierskimi, ogólnie
znanymi technikami oczyszczania środowiska gruntowo - wodnego, stosowanymi w Polsce
od szeregu lat. W związku z powyższym – jego zdaniem - prace przeprowadzone dla
H.CEGIELSKI - POZNAŃ S.A. wchodzą w zakres prac, które są przedmiotem spornego
zamówienia. Usługi dla H. CEGIELSKI - POZNAŃ S.A. są więc „porównywalne" z usługami
dla Wojskowego Zarządu Infrastruktury.
Co do zarzutu dotyczącego referencji z Spółdzielnia Mieszkaniowa w Warszawie
wskazał, że przedmiotem zamówienia było tu wykonanie robót rozbiórkowych oraz
kompleksowej rekultywacji terenu po wyłączonej z eksploatacji stacji paliw płynnych w
Warszawie przy ul. Stawki 8. Prace rekultywacyjne prowadzone były na terenach, na których
prowadzona była gospodarka paliwami -magazynowanie i dystrybucja, podobnie jak na
terenie lotnisk Poznań-Krzesiny i Powidz. W Warszawie przy ul. Stawki prace prowadzono
na terenie byłej stacji paliw. Według niego już sam charakter prac wskazuje na to, że są to
usługi porównywalne z usługami dla Zamawiającego. Wskazał też na zakres czynności
wykonywanych w ramach tego zadania:
1.
W ramach robót in situ:
a)
czerpanie wolnego produktu naftowego zalegającego na powierzchni zwierciadła wód
gruntowych, z wykorzystaniem systemów separacyjnych, skimerów aktywnych i pasywnych
oraz automatycznych zestawów pompowo-sterujących,
b)
pompowania z wykopów, mulifunkcyjnych otworów technologicznych i piezometrów
zanieczyszczonych substancjami ropopochodnymi wód podziemnych, które po oczyszczeniu
na systemach oczyszczania wód (separatory koalescencyjno - grawitacyjne, kontenerowe
stacje oczyszczania wody itp.) kierowano do kanalizacji lub też zawracano do gruntu
systemami infiltracyjnymi poziomymi i pionowymi lub za pomocą deszczowni,
c)
pompowania z mulifunkcyjnych otworów technologicznych i piezometrów wód
podziemnych w celu wytworzenia lejów depresyjnych,
d)
okresowy monitoring wód podziemnych poprzez pomiary miąższości wolnego
produktu naftowego, pomiary poziomu zalegania zwierciadła wód podziemnych, pobory i
analizy laboratoryjne próbek wód podziemnych,
e)
okresowy monitoring postępu procesów remediacji gruntu poprzez pobory i analizy
laboratoryjne próbek gleb i gruntów,
f)
dawkowanie do zanieczyszczonych substancjami ropopochodnymi gruntów i wód
podziemnych preparatów mikrobiologicznych wykazujące zdolność do biodegradacji,
mikroorganizmy aktywowano i namnażano w mobilnych bioreaktorach, aplikacja odbywała
się systemami infekcyjnymi oraz otworami multifunkcyjnymi.
2.
W ramach robót ex situ
b) gospodarka odpadami w tym niebezpiecznymi, wytworzonymi w trakcie realizacji robót
rekultywacyjnych,
Również podkreślił, że wszelkie prace realizowane w ramach prowadzonej
rekultywacji kierowane były przez nadzór technologiczny, biotechnologiczny i geologiczny
posiadający stosowne uprawnienia i doświadczenie. Zespół ten opracowywał również
stosowne dokumentacje i raporty. Dozór i konserwacja urządzeń realizowana była przez
fachowy dobrze wyszkolony zespół specjalistów. W powyższym przypadku roboty ex situ
dotyczyły środowiska gruntowego, zaś in situ gruntu w strefie saturacji oraz wód
podziemnych i roboty wykonane zostały przez Przystępującego kompleksowo, tym samym
prace wymienione w punkcie 1 w poz. od a) do f) – według Przystępującego - są typowymi
pracami charakterystycznymi dla technologii in situ, są również tożsame z pracami ujętymi w
opis przedmiotu zamówienia w części III SIWś.

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego certyfikatu zarządzania jakością Przystępujący
wskazał co następuje:
Przystępujący wskazał na wymogi SIWZ dotyczące tego wymogu SIWZ. Według
niego Zamawiający żądając certyfikatu chciał zweryfikować zdolność wykonawcy do
należytego wykonania udzielanego zamówienia. Zamierzeniem Zamawiającego, według
niego, mogło być wyłącznie żądanie certyfikatu obejmującego zakresy związane z
przedmiotem zamówienia i proporcjonalne do przedmiotu zamówienia. Zwrócił uwagę na
fakt, iż proces certyfikacji jest inicjowany przez zainteresowaną firmę, która chce otrzymać
formalne potwierdzenie, że jej wyrób, proces lub usługa są zgodne z określoną normą lub
przepisem prawnym. Certyfikat zgodności systemu zarządzania jakością z wymaganiami
normy ISO 9001 może zostać nadany przez jednostkę akredytowaną przez jednostkę do
tego uprawnioną. Jako dowód w sprawie wskazał raporty z audiutu. Podkreślił, że
wnioskujący przed otrzymaniem certyfikatu sam deklaruje jakie dziedziny mają zostać objęte
certyfikacją, stąd często zdarza się, że pod dziedzinami, które różnie się nazywają kryją się
te same procesy objęte certyfikacją. Według niego nic dziwnego, że w praktyce
prawdopodobieństwo, że dwie firmy prowadzące identyczną działalność będą miały certyfikat
z takimi samymi nazwami zakresów jest bardzo małe. Zwrócił uwagę na to, że Zamawiający
zażądał certyfikatu obowiązującego dokładnie w takim samym zakresie jak certyfikat
posiadany przez Odwołującego. Jako dowód w sprawie wskazał na certyfikat ISO 9001:2008
przedłożony Zamawiającemu przez Odwołującego.
Podkreślił, że Zamawiający nie mógł wymagać i nie wymagał od wykonawców
przedłożenia Certyfikatu ISO z zapisem, że certyfikat obowiązuje w zakresie „budownictwa",
„ekologii", „geologii" oraz „gospodarki odpadami", lecz certyfikatu który zweryfikuje zdolność
wykonawcy do należytego wykonania udzielanego zamówienia w zakresie „budownictwo",
„ekologia", „geologia" oraz „gospodarka odpadami", związanego z przedmiotem zamówienia
i proporcjonalnego do przedmiotu zamówienia. Na poparcie swojego stanowiska wskazał na
orzeczenie KIO w sprawie KIO 416/12.
Co do braku udowodnienia posiadania Certyfikatu ISO w zakresie „gospodarki
odpadami" wskazał na pkt 7.4. Księgi Zintegrowanego Systemu Zarządzania nr 0000111,
„Realizacja projektu, realizacja zlecenia 2.4.", podpunkt 7.4.1. „Realizacja projektu, realizacja
zlecenia 2.4.", A), gdzie jest zapis: Kierownik Projektu lub wyznaczony Pracownik jest
odpowiedzialny za zagospodarowanie wszelkich odpadów zgodnie z umowa i przepisami
prawnymi związanymi z ochrona środowiska (jako dowód wskazał Księgę Zintegrowanego
Systemu Zarządzania Nr 0000111). Jego zdaniem opis gospodarowania odpadami w firmie
Przystępującego jest opisany w instrukcji 03027ZZ „Gospodarka odpadami" (dowód:
INSTRUKCJA 0302705 Gospodarka odpadami). Według niego Certyfikat ten obejmuje
swoim zakresem procesy gospodarki odpadami opisane w SIWZ. Wskazał na zapisy
zawarte w instrukcji 0302705 „Gospodarka odpadami", w punkcie 4.3., a także 4.3.1
Co do braku udowodnienia posiadania Certyfikatu ISO w zakresie „ekologii" wskazał
na zapisy zawarte w pkt 7.4. Księgi Zintegrowanego Systemu Zarządzania nr 0000111,
„Realizacja projektu, realizacja zlecenia 2.4.", podpunkt 7.4.1. „Realizacja projektu, realizacja
zlecenia 2.4.", A), gdzie jest zapis: Projekty, zlecenia są realizowane w poszczególnych
działach. Dział Badań i Rekultywacji Środowiska realizuje proces badań i likwidacji
środowiska 2.4.1. Zakres prac może obejmować badania stanu środowiska gruntowo -
wodnego - ocenę skażenia, likwidację skażenia lub obie te czynności, a także opracowanie
dokumentacji ekologicznej, analizy, monitoring i inne.
Wskazał na zapisy Opisu przedmiotu zamówienia dotyczące ekologii i podkreślił, że
wymaganie zawarte w OPZ jest spełnione w punkcie 7.4. Księgi Zintegrowanego Systemu
Zarządzania nr 0000111 Wykonawcy, wraz ze szczegółowym opisem zawartym w punkcie
5.3.1. Instrukcji Wykonawcy (jako dowód w sprawie przywołał INSTRUKCJĘ 0302006
„Realizacja Technologii Intensywnej Bioremediacji", INSTRUKCJA 0300903 „Dobór badań i
przygotowanie dokumentacji sprawozdawczej do oceny skażenia"). Podkreslił, że jego
certyfikat obejmuje swoim zakresem procesy w zakresie ekologii opisane w SIWZ.
Co do braku udowodnienia posiadania Certyfikatu ISO w zakresie „geologii" wskazał
na zapisy zawarte w pkt 6.3. Księgi Zintegrowanego Systemu Zarządzania nr 0000111,
„Zarządzanie środowiskiem [proces 1.3.],gdzie jest zapis" „W Spółce zostały
zidentyfikowane
i
zaplanowane
operacje
związane
ze
znaczącymi
aspektami
środowiskowymi, a tam, gdzie brak zapisów operacji mógłby doprowadzić do odchyleń od
polityki, celów i zadań środowiskowych, wprowadzono niezbędne udokumentowane
procedury". Jako dowody w sprawie przywołał KSIĘGĘ ZINTEGROWANEGO SYSTEMU
ZARZĄDZANA NR 0000111 oraz PROCEDURĘ 0200302 Ocena skażenia, PROCEDURA
0200403 Likwidacja skażenia - pkt 5.2.2. oraz instrukcję0300903 „Dobór badań i
przygotowanie dokumentacji sprawozdawczej do oceny skażenia" oraz INSTRUKCJĘ
0300903 Dobór badań i przygotowanie dokumentacji sprawozdawczej do oceny skażenia.
Wskazał też na zapisy Opisu przedmiotu zamówienia, podkreślając, że certyfikat
Przystępującego obejmuje swoim zakresem procesy w zakresie geologii opisane w SIWZ.
Co do objęcia przez Certyfikat przedłożony przez Przystępującego wskazał, że
zakres wymaganych przez Zamawiającego prac został ujęty w następujących instrukcjach
Przystępującego w ramach certyfikowanego Zintegrowanego Systemu Zarządzania:
-
instrukcja 0302104 „Czerpanie produktu naftowego";
-
instrukcja 0301702 „Rozpoznanie warunków hydrogeologicznych, pomiar poziomu
wód i miąższości wolnego produktu naftowego"
-
instrukcja 0301902 „Dobór rodzaju i instalacja barier"
Jako dowody w sprawie przywołał: INSTRUKCJĘ 0302104 „Czerpanie produktu naftowego";
INSTRUKCJĘ 0301702 „Rozpoznanie warunków hydrogeologicznych, pomiar poziomu wód i
miąższości wolnego produktu naftowego", INSTRUKCJĘ 0301902 „Dobór rodzaju i instalacja
barier" oraz INSTRUKCJĘ 0302006 „Realizacja Technologii Intensywnej Bioremediacji".
Tym samym w jego ocenie we wskazanych punktach udowodniono, że Certyfikat
Przystępującego obejmuje swoim zakresem procesy gospodarki odpadami, ekologii i
geologii opisane w SIWZ, stąd bezpodstawny jest zarzut, że jego zakres jest węższy niż
wymagany w SIWZ.

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego kalkulacji dla części 2 zamówienia
Przystępujący wskazał, iż w celu oceny, czy w niniejszym postępowaniu Zamawiający
określił cenę o charakterze ryczałtowym, czy kosztorysowym, istotna jest analiza
postanowień SIWZ oraz wzoru umowy. Według niego obszerne wyjaśnienia dotyczące
oceny czy w takich sytuacjach należy przyjąć, że mamy do czynienia z wynagrodzeniem
ryczałtowym czy z kosztorysowym przedstawione zostały przez KIO w wyroku KIO/UZP
2490/10.
Wskazał na zapisy zawarte w rozdziale VII ust. 2 SIWZ oraz w § 2 ust 2 Umowy, z
których jego zdaniem wynika, że celem Zamawiającego było przerzucenie na wykonawcę
ryzyka za obliczenie wynagrodzenia oraz konsekwencji tego ryzyka na etapie realizacji
przedmiotu umowy. Według niego wynagrodzenie wykonawcy w niniejszym zamówieniu jest
więc wynagrodzeniem ryczałtowym. Na potwierdzenie swojego stanowisk przywołał wyroki w
sprawach: II CKN 913/97, KIO/UZP1214/08, KIO/UZP/193/09 oraz orzeczenie Głównej
Komisji Orzekającej z dnia 21 listopada 2002 r. DF/GKO/Odw.-79/106/02, a także orzeczenie
KIO w sprawie: KIO 1327/11
Według niego w SIWZ nie ma żadnych postanowień, które wskazywałyby na
ostateczność cen jednostkowych określonych przez wykonawcę w kosztorysie ofertowym a
tym samym na ostateczne ustalenie wynagrodzenia według tych właśnie cen jednostkowych
ujętych w kosztorysie ofertowym. Nie ma więc – jego zdaniem - w SIWZ podstaw aby uznać,
że wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu zamówienia jest wynagrodzeniem
kosztorysowym.
Co do niepoprawności kalkulacji pod względem formalnym, poprzez nieadekwatne,
niespójne oszacowanie cen jednostkowych, przewidywanych kosztów realizacji zadania
powołał się na wyrok KIO 374/12, wskazując, że kosztorys ofertowy Przystępującego, z
uwagi na ryczałtowy charakter ceny oraz brak innych postanowień SIWZ nie mógł zostać
uznany za element treści oferty, o wskazuje na brak podstaw, aby odrzucić ofertę na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. Powołał się też na orzecznictwo KIO w sprawach:
KIO 333/11; KIO 335/11,KIO/UZP 1324/09.
Co do błędów i uchybień w kosztorysie. 1) Nierealnie niskie koszty w poz. 19-22
(2013 r.), 33-38 (2014 r.), 13-18 (2015 r.), 13-18 (2016 r.) podkreślił, że Zamawiający nigdzie
w kosztorysie nie wskazał pozycji energia ani koszty pracownicze ani innej pozycji o
podobnej nazwie. Jednocześnie w Rozdziale VII ust. 2 SIWZ wskazał, że cena ofertowa
musi być ostateczna i musi zawierać wszystkie koszty związane z realizacją zamówienia a
także inne koszty wynikające z umowy. Od wykonawcy zatem – w jego ocenie – zależało, w
której pozycji zawrze koszty energii i pracownicze. Wskazał też na faktyczne koszty energii
przyjęte przez Przystępującego w roku 2013 wynoszą 9 504 zł brutto miesięcznie tj. 114 048
zł brutto rocznie, a w następnych latach koszty energii elektrycznej zostały uwzględnione
jako składowe m.in. w poz. 23-30 w roku 2014, poz. 3-10 w roku 2015 i poz. 3-10 w roku
2016 o średniej wartości 24 624 zł brutto miesięcznie w latach 2014-2016.

Co do błędnie skalkulowanych kosztów wymiany zużywalnych materiałów
eksploatacyjnych
Przystępujący
wskazał,
że
wymianę
używanych
materiałów
eksploatacyjnych kalkulował łącznie dla całego okresu realizacji prac dla przewidywalnych
wartości maksymalnych na poziomie ok. 75 600 zł brutto (łącznie z narzutami i zyskiem) z
uwzględnieniem zwiększenia ilości systemów oczyszczania wody, a tym samym
potencjalnego wzrostu kosztów wymiany materiałów eksploatacyjnych. Z uwagi na fakt, iż
wymiana materiałów eksploatacyjnych wstępnie planowana jest w okresach kwartalnych lub
półrocznych, a Zmawiający w wycenie uwzględnił rozliczenie w okresach miesięcznych w
wycenie Przystępujący wyjaśnił, że przyjął średnią wartość miesięczną przez cały okres
realizacji zamówienia.
Co do błędnie skalkulowanych koszt podłączenia otworów areacyjno-infiltracyjnych
(poz. 14-2014 i poz. 18-2014) Przystępujący wyjaśnił, że pozycja 14 oraz 18 wyceny
obejmuje wykonanie instalacji systemów aeracyjno - przepłukiwujących zblokowanych w 4
węzłach z technologicznymi studniami głębinowymi filtrami sorbcyjnymi i stacjami dmuchaw
na każdym z MPS-ów, przy czym na jednym MPS-ie należy podłączyć 55 szt.
małośrednicowych otworów, a na drugim MPS-ie 60 szt. małośrednicowych otworów.
Według niego znaczenie kosztowe tych pozycjach ma podłączenie węzłów, natomiast
różnica w ilości podłączenia 55 szt. czy 60 szt. otworów małośrednicowych jest pomijalna.
Wskazał, że kalkulację sporządzono dla podłączenia 60 szt. otworów, co obejmuje
podłączenie wszystkich wskazanych otworów.
Co do nieuwzględnienie w kosztorysie cen materiałów projektowanych instalacji i
kosztów ich ułożenia Przystępujący wyjaśnił, że montaż zestawów pompowo - sterujących
do istniejących instalacji kalkulowano łącznie dla wszystkich kompletów (65 kompletów) dla
wartości maksymalnych na poziomie ok. 119 340 zł brutto (łącznie z narzutami i zyskiem) z
uwzględnieniem zwiększenia ich ilości w roku 2014. Wskazał, iż ze względu, iż dokładne
rozmieszczenie montażu zestawów nie jest na tym etapie znane wykonawca przyjął
równomierne wartości dla wszystkich kompletów.
Co do błędnej kalkulacji wymaganego bioroztworu Przystępujący wyjaśnił, że w
wycenie w poz. 1 - 2 w latach 2015 i 2016 przyjęto koszty dawkowania bioareozolu dla
maksymalnej ilości czyli 116 szt. otworów iniekcyjnych. Jednocześnie podkreślił, że różnica
kosztów produkcji biopreparatu i jego dawkowania dla 100 sztuk otworów iniekcyjnych czy
dla 116 szt. otworów, ze względu na jednakowe i wysokie koszty stałe, jest pomijalna, stąd
przyjęte zostały identyczne wartości w przedmiotowych pozycjach wyceny.

Krajowa
Izba
Odwoławcza,
rozpoznając
złożone
odwołanie
na
rozprawie
i uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy w sprawie, w tym w szczególności
dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, jak również
stanowiska stron i uczestnika postępowania, zaprezentowane na piśmie i ustnie do protokołu
posiedzenia i rozprawy, ustaliła i zważyła co następuje.

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna
z przesłanek ustawowych, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, a skutkujących
odrzuceniem odwołania.
W drugiej kolejności Izba stwierdziła skuteczność zgłoszenia przystąpienia do
niniejszego postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego przez Przystępującego.
Izba ustaliła również, że Odwołujący ma interes w złożeniu odwołania. Odwołujący,
podnosząc zarzuty dotyczące czynności wyboru oferty najkorzystniejszej w sytuacji, gdy jego
oferta została sklasyfikowana w rankingu oceny ofert na drugiej pozycji, wykazał swój
uszczerbek w interesie, polegający na pozbawieniu go możliwości uzyskania przedmiotowe
zamówienia publicznego. Powyższe stanowi wypełnienie przesłanki materialnoprawnej,
o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.

Izba, rozpoznając odwołanie w granicach zarzutów podniesionych w odwołaniu,
uznała, że zasługuje ono na uwzględnienie.

Izba ustaliła, że w postępowaniu o zamówienie publiczne, którego dotyczy
rozpoznawane
przez
Izbę
odwołanie
do
upływu
terminu
na
składanie
ofert
do Zamawiającego w zakresie Zadania nr 2 wpłynęły dwie oferty: oferta Odwołującego
i
Przystępującego.
W
postępowaniu
tym
Zamawiający
dokonał
wyboru
jako
najkorzystniejszej oferty Przystępującego.
Odwołujący nie zgodził się z tą czynnością Zamawiającego i wniósł odwołanie, które
jest aktualnie przedmiotem rozpoznania przez Izbę.

Izba, rozpoznając odwołanie uznała, że jeden z jego zarzutów znalazł potwierdzenie
w materiale dowodowym zgromadzonym w przedmiotowej sprawie. Potwierdził się
mianowicie jeden zarzut dotyczący niegodności oferty Przystępującego z treścią SIWZ co
stało się podstawą uwzględnienia odwołania. Potwierdził się zarzut nieprawidłowości
przedłożonego przez Przystępującego Certyfikatu Systemu Zarządzania Jakością ISO
9001:2008.
Izba ustaliła, że Zamawiający zażądał wskazanego dokumentu w rozdziale VI pkt 1
ppkt 7) SIWZ, wskazując, że ma to być certyfikat jakościowy ISO 9001 w zakresie
budownictwa, ekologii, geologii oraz gospodarki odpadami. Do oferty Przystępującego został
załączony certyfikat odnoszący się do zarządzania jakością nr FS 565027 (str. 70 oferty).
W treści tego certyfikatu wskazano, iż Przystępujący uzyskał wskazany certyfikat i działa on
w oparciu o System Zarządzania Jakością zgodny z wymaganiami ISO 900:2008 w zakresie:
„Planowanie i realizacja usług w zakresie:
- inżynieria lądowa i wodna
- badania i likwidacja skażeń środowiska gruntowo – wodnego
- poprawa jakości wody
- oczyszczanie sieci wodociągowych
- monitorowanie jakości wody
- rekultywacja jezior.”
W związku z powyższym Zamawiający pismem z dnia 1 lipca 2013 r. wezwał
Przystępującego do uzupełniania tego dokumentu w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.
Wskazał w tym wezwaniu na niewłaściwy – nieodpowiadający wymogom SIWZ – zakres
przedłożonego przez Przystępującego certyfikatu.
W odpowiedzi na powyższe Przystępujący pismem z dnia 3 lipca 2013 r. udzielił
Zamawiającemu stosowanych wyjaśnień, przedkładając ponownie ten sam certyfikat.
Wyjaśniał, że Certyfikat załączony przez niego do oferty kompletnie wypełnia zakres
wymagań stawianych wykonawcom postępowaniu w kwestii posiadania niezbędnych
uprawnień do realizacji przedsięwzięcia. Podkreślił tam, że wskazany certyfikat przewiduje
zakres certyfikacji: inżynieria lądowa i wodna, badanie i likwidacja skażeń środowiska
gruntowo – wodnego, poprawa jakości wody i jest tożsamy zadaniowo z wymaganym
zakresem certyfikatu jakościowego określonego w SIWZ. Według niego zadania wynikające
z niniejszego zamówienia będą skutecznie realizowane bez względu na stosowane
słownictwo występujące w certyfikatach, a dotyczące tego samego charakteru i problematyki.
Wskazał m.in., że certyfikat spełnia wymagania w zakresie budownictwa bowiem inżynieria
lądowa jest odmianą nauk inżynierskich oraz dyscypliną, która łączy w sobie umiejętności
takie jak projektowanie, wznoszenie oraz utrzymanie wszelkich obiektów budowlanych w ich
środowisku. Wiedza, która zawiera się w tym pojęciu powiązana jest z wieloma
specjalnościami inżynierskimi, takimi jak inżynieria środowiska, geotechnika, mechanika
konstrukcji, inżynieria transportowa, hydrologia, inżynieria materiałowa, budownictwo,
budownictwo wodne, geodezja oraz inżynieria produkcji budowlanej i zarządzana. Co do
ekologii podkreślił, że nauka ta jako powiązana z inżynierią środowiska wchodzi w obszar
inżynierii lądowej. Co do gospodarki odpadami wskazał, że zgodnie z ustawą o odpadach
powyższa działalność jest tożsama z wytworzeniem i zagospodarowaniem odpadu
z zastosowaniem procesu odzysku i wchodzi w zakres certyfikatu co do badania i likwidacji
skażeń środowiska gruntowo-wodnego.
Zamawiający ponownie we wskazanym zakresie wezwał Przystępującego o złożenie
tego samego dokumentu przez Przystępującego (art. 26 ust. 3 ustawy Pzp). Pismem z dnia
8 lipca 2013 r. Przystępujący udzielił podobnej odpowiedzi jak wyżej, wskazując przede
wszystkim na wypełnienie wymogów SIWZ co do żądanego certyfikatu i wykazując
powiązania poszczególnych nauk ze sobą w kontekście wykazania, że zakres złożonego
przez niego certyfikat potwierdza wymagania SIWZ.
W toku rozprawy Przystępujący wywodził, że przedłożony przez niego certyfikat nie
musi literalnie odzwierciedlać zakresu wymaganego przez Zamawiającego w niniejszym
postępowaniu, bowiem wystawiony certyfikat odnosi się działalności firmy, która zajmuje się
działalnością wskazaną przez Zamawiającego jako wymagana w zakresie certyfikatu. Jego
zdaniem, jeśli działalność Przystępującego była certyfikowana obejmuje to również zakres
wymagany przez Zamawiającego. Złożył do akt sprawy jako dowody w sprawie
dokumentację certyfikacyjną (Raporty z auditu, Księgę Zintegrowanego Systemu
Zarządzania nr 0000111, Instrukcje nr 0302705 - Gospodarka odpadami, nr 0302006 -
Realizacja Technologii Intensywnej Biodegradacji, nr 0300903 - Dobór badań
i przygotowanie dokumentacji sprawozdawczej do oceny skażeń, nr 0302104 - Czerpanie
produktu naftowego, nr 0301702 - Rozpoznanie warunków hydrogeologicznych. Pomiar
poziomu zwierciadła wód gruntowych oraz miąższości warstwy wolnego produktu naftowego
zalegającego na zwierciadle wód gruntowych, nr 0301902 - Dobór rodzaju i instalacja barier
oraz procedury nr 0200403 - Likwidacja skażeń i nr 0200302 - Ocena skażeń), wskazują, że
zakres badania poprzedzającego wydanie dla Przystępującego przywołanego certyfikatu,
obejmował zakres wymagany przez Zamawiającego.
Odnosząc się do powyższego Izba stwierdziła, że zarzut odwołania potwierdził się.
Zdaniem Izby Przystępujący w toku czynności badania i oceny ofert przed Zamawiającym
nie udowodnił, że dysponuje określonym, wymaganym w SIWZ, dokumentem
przedmiotowym, który ma potwierdzać, że określone usługi objęte przedmiotem zamówienia
odpowiadają wymogom SIWZ. Takim dokumentem – zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 3
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 lutego 2013 r. w sprawie rodzajów
dokumentów jakich może żąda zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te
dokumenty mogą być składane (Dz. U. poz. 231) – są certyfikaty jakości. Przedłożony przez
Przystępującego
certyfikat
z
pewnością
mógł
budzić
uzasadnione
wątpliwości
Zamawiającego co do jego zakresu, w szczególności – zdaniem Izby - co do certyfikatu
jakościowego ISO 9001 w zakresie geologii, czy gospodarki odpadami. Zamawiający powziął
również te wątpliwości i zwrócił się do Przystępującego z wnioskiem o uzupełnienie tego
dokumentu, wskazując jednocześnie na stosowne nieprawidłowości w tym zakresie.
W związku z barkiem uzupełnienia nowego dokumentu Zamawiający ponowił prośbę
o wyjaśnienie tego dokumentu. Nie uzyskując w tym zakresie właściwych wyjaśnień
Zamawiający powinien był odrzucić ofertę Przystępującego jako sprzeczną z SIWZ, bowiem
nie potwierdzała – w oparciu o wymogi SIWZ – że oferowane usługi spełniają wymogi SIWZ.
Przystępujący w udzielonych Zamawiającemu wyjaśnieniach próbował jedynie porównywać
zakresy różnych nauk, wskazując, że jedne zawierają się w innych i tym samym załączony
przez niego certyfikat potwierdza spełnianie wymogów SIWZ. W toku badania i oceny ofert
nie próbował nawet wykazać Zamawiającemu, że przedłożony przez niego certyfikat
wystawiony dla Przystępującego został wydany po przeprowadzeniu badań jakościowych
w zakresie budownictwa, ekologii, geologii oraz gospodarki odpadami. W tym przypadku
jedynie weryfikacja podmiotu Przystępującego pod względem badań jakościowych, które
potwierdzałaby określoną jakość świadczenia usług przez Przystępującego w określonym
przez Zamawiającego w SIWZ zakresie. Tego Przystępujący nie próbował nawet wyjaśniać,
nie mówiąc już o udowodnieniu powyższego Zamawiającemu, skoro przedłożony przez
niego certyfikat w swojej treści budził uzasadnione wątpliwości. Takie okoliczności
Przystępujący dopiero próbował wywodzić przez Izbą, w toku rozprawy, przedstawiając
w tym względzie dokumentację certyfikacją, a także wskazując na certyfikaty wystawiane dla
innych podmiotów. Analiza przedłożonych materiałów mogłaby wskazywać na potwierdzenie
pewnego zakresu badań, które przeszła firma Przystępującego przed wystawieniem
certyfikatu jakości, który przedłożył on Zamawiającemu Izba nie mogła jednak tych
materiałów uwzględnić z dwóch względów. Po pierwsze nie były one wykazywane
Zamawiającemu w toku badania i oceny ofert, a przedmiotem oceny Izby są czynności
dokonywane przez Zamawiającego w toku postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego i w tym właśnie czasie wykonawca powinien wykazywać Zamawiającemu
spełnianie określonych wymagań odnoszących się do treści jego oferty. Po drugie natomiast
przedłożone Izbie materiały nie zostały w wystarczający sposób uwiarygodnione. Są to
bowiem jedynie materiały, a nie dokumenty, które mogły stanowić podstawę certyfikacji w
firmie Przystępującego. Materiały te stanowią jedynie wydruki projektów dokumentów, które
nie zostały oznaczone żadnym podpisem. Nie wiadomo zatem, czy stanowiły przedmiot
badań w toku procesu certyfikacji, czy też w toku tej procedury zostały przedłożone
właściwemu organowi certyfikującemu inne dokumenty.
Z tych też względów zarzut Izba uznała za zasadny i nakazała Zamawiającemu w tym
względzie unieważnienie czynności wyboru oferty Przystępującego jako najkorzystniejszej
w niniejszym postępowaniu oraz dokonanie ponowienie czynności badania i oceny ofert oraz
odrzucenie oferty Przystępującego jako sprzecznej z treścią SIWZ. Potwierdzenie się tego
zarzutu skutkowało koniecznością uwzględniania odwołania, bowiem - stosownie do art. 192
ust. 2 ustawy Pzp – miało to wpływ na wynik postępowania, tj. wybór oferty
najkorzystniejszej w postępowaniu.

Z tych też względów Izba stwierdziła, iż potwierdziło się naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp w zakresie zaniechania odrzucenia oferty Przystępującego z powodu jej
sprzeczności z treścią SIWZ.

Pozostałe zarzuty odwołania Izba uznała za niezasadne.

Co do zarzutu dotyczącego gwarancji wadialnej Izba ustaliła, że Zamawiający
w postanowieniach SIWZ określił podstawowe wymagania dotyczące wadium (Rozdział IX
SIWZ). Wskazał tam m.in., iż wadium dla części pierwszej zamówienia wynosi 35 000,00 zł
zaś dla części drugiej – 85 000,00 zł (pkt 1 Rozdziału IX) oraz, że w przypadku wadium
wnoszonego w formie innej niż pieniężna oryginał gwarancji lub innego dokumentu należy
przesłać (złożyć) za pismem przewodnim z podaniem nazwy przetargu do kancelarii
Zamawiającego (pok. 101 w godz. od 7.30-11.00 oraz w godz. od 13.00 – 15.00) kserokopię
potwierdzającą wniesienie wadium należy dołączyć do oferty. Do Zamawiającego w dniu
11 czerwca 2013 r. o godz. 10.40 wpłynęło pismo przewodnie Przystępującego wraz
z oryginałem gwarancji wadialnej. Do jego oferty dołączona został również gwarancja
wadialna w kopii (str. 111 oferty). Gwarancja ta w swojej treści wskazuje, iż jest to gwarancja
„z tytułu wadium na przetarg na:
1. Kontynuację prac rekultywacyjnych środowiska gruntowo-wodnego, zanieczyszczonego
produktami ropopochodnymi, wraz z prowadzeniem monitoringu lokalnego wód podziemnych
na terenie lotniska Poznań-Krzesiny w okresie od 01.08.2013 r. do 30.06.2016 r.
2. Kontynuację prac rekultywacyjnych środowiska gruntowo-wodnego, zanieczyszczonego
produktami ropopochodnymi, wraz z prowadzeniem monitoringu lokalnego wód podziemnych
na terenie lotniska Powidz w okresie od 01.08.2013 r do 30.06.2013 r.”
W treści gwarancji zidentyfikowano również nazwę Zamawiającego z adresem
w Poznaniu (wskazanie ulicy z numerem), jak również wskazano, iż jest to gwarancja
nieodwołalna i bezwarunkowa, w której ubezpieczyciel, działając na zlecenie
Przystępującego, zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Zamawiającego, w sytuacjach
wskazanych w ustawie Pzp, kwoty gwarancyjnej w wysokości 120 000,00 zł.

Zamawiający pismem z dnia 27 czerwca 2013 r. zwrócił się do ubezpieczyciela,
wystawiającego gwarancję wadialną Przystępującego, z prośbą o wyjaśnienie niektórych
kwestii wynikających z gwarancji. W tym zakresie wskazał na błąd w gwarancji co do nazwy
postępowania i zapytał ubezpieczyciela czy w związku z tym zobowiązuje się do zapłaty na
rzecz Zamawiającego nieodwołalnie i bezwarunkowo kwoty wadium oraz zapytał, czy
w związku z przewidzianą łączną kwotą wadium na obydwa zadania ubezpieczyciel
zobowiązuje się do zapłaty w razie konieczności wadium w kwocie odpowiadającej danej
części zamówienia. W piśmie z dnia 28 czerwca 2013 r. gwarant udzielił Zamawiającemu we
wskazanym zakresie stosownej odpowiedzi. Wskazał, że gwarantuje w razie konieczności
nieodwołalną i bezwarunkową zapłatę na rzecz Zamawiającego kwoty wadium w przypadku
zaistnienia przesłanek ustawowych, a także gwarantuje w razie konieczności zapłatę wadium
w kwocie odpowiadającej danej części zamówienia.

Biorąc powyższe pod uwagę Izba stwierdziła, że żaden z zarzutów odwołania
odnoszących się do wadium nie znalazł potwierdzenia w materiale dowodowym.

W pierwszej kolejności stwierdzić należało, że wskazanie innej daty zakończenia
postępowania o zamówienie publiczne w nazwie drugiego zadania objętego przedmiotem
zamówienia nie może dyskwalifikować prawidłowości gwarancji wadialnej złożonej przez
Przystępującego. Wskazanie daty zakończenia postępowania: „30.06.2013 r.” zamiast:
„30.06.2016 r.” wyłącznie w zakresie zadania nr 2 należy potraktować jako omyłkę pisarką
popełnioną w treści dokumentu. Na powyższe wskazuje choćby data rozpoczęcia
świadczenia realizacji zamówienia wskazana w nazwie zadania nr 2: „01.08.2013 r.”
Przyjęcie, że data wcześniejsza od daty rozpoczęcia świadczenia realizacji usługi jest datą
końcową, prowadziłoby do nonsensownych wniosków i w żaden sposób nie potwierdzałoby
toku logicznego rozumowania. Tym samym zatem, biorąc pod uwagę również daty wpisane
w nazwie przedmiotu zamówienia co do zadania nr 1, w tym przypadku mamy do czynienia
z omyłką pisarską w tekście dokumentu, która w żaden sposób nie wpływa na prawidłowość
merytoryczną gwarancji wadialnej i możliwości zaspokojenia się z niej przez Zamawiającego
w sytuacji wypełnienia się ustawowych przesłanek zatrzymania wadium w niniejszym
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Poza powyższymi uwagami - w ocenie
Izby - nieuzasadnione jest twierdzenie Odwołującego o tym, iż są w tym przypadku
wątpliwości, czy gwarancja wadialna obejmuje roszczenia, które powstaną po dniu
30 czerwca 2013 r. Zwrócić należy uwagę, że gwarancja wadialna ma stanowić
zabezpieczenie oferty, a nie całego toku realizacji przedmiotu zamówienia. W przypadku
wadium istotna jest identyfikacja przedmiotu zamówienia, której - w ocenie Izby - w tym
przypadku z łatwością można dokonać, a nie zabezpieczenie toku realizacji przedmiotu
zamówienia. W tym przypadku Odwołujący myli z instytucją wadium inną ustawową
instytucją, tj. zabezpieczenie należytego wykonania umowy (art. 147 i następne ustawy Pzp),
służącą właśnie zabezpieczeniu roszczeń z tytułu należytego wykonania zamówienia w toku
jego realizacji, a nie zabezpieczenia oferty do czasu podpisania umowy w sprawie
zamówienia publicznego, czemu ma właśnie służyć wadium. Złożona przez Przystępującego
gwarancja jest gwarancją wadialną i w żadnej mierze nie stanowi zabezpieczenia należytego
wykonania zamówienia.
W drugiej kolejności Izba stwierdziła, że brak wskazania kodu pocztowego
Zamawiającego w gwarancji wadialnej Przystępującego absolutnie nie może stanowić
o wadzie wadium Przystępującego. Istotne w tym przypadku jest bowiem to, aby treść
gwarancji wadialnej identyfikowała beneficjenta tejże gwarancji. W niniejszej sprawie brak
jest wątpliwości, kto jest tym beneficjentem poprzez wskazanie nazwy Zamawiającego,
miejsca jego siedziby (miejscowość oraz adres ze wskazaniem nazwy ulicy i numeru, pod
którym mieści się siedziba Zamawiającego). Dodatkowa identyfikacja Zamawiającego w tym
przypadku następuje poprzez wskazanie przedmiotu zamówienia. Brak wskazania kodu
pocztowego w tym przypadku nie ma żadnego znaczenia dla prawidłowości ustalenia kto jest
Zamawiającym, a jednocześnie beneficjentem tejże gwarancji.
W trzeciej kolejności Izba odnosiła się do kwestii braku wskazania w gwarancji
Przystępującego, że jest to gwarancja na pierwsze żądanie Zamawiającego. W tym zakresie
stwierdzić należało, że treść załączonej gwarancji wskazuje na okoliczność, iż jest to
gwarancja nieodwołalna i bezwarunkowa, co oznacza, że gwarant zobowiązuje się
do zapłaty na rzecz Zamawiającego określonej kwoty w sytuacji wypełniania się przesłanek
ustawowych zatrzymania wadium bez żadnych warunków i bez możliwości odwołania
powyższego zobowiązania. Powyższe – zdaniem Izby – wyczerpuje wymogi ustawowe
dotyczące wniesienia wadium. Dodatkowo w treści gwarancji (pkt 4) wskazuje się też na
termin, w którym nastąpi zapłata kwoty gwarancyjnej na rzecz Zamawiającego, tj. po
doręczeniu ubezpieczycielowi pisemnego żądania wpłaty po wypełnieniu się przesłanek
ustawowych. Powyższe umożliwia Zamawiającemu zaspokojenie się z gwarancji wadialnej
Przystępującego w sytuacjach określonych w ustawie Pzp, co wypełnia cel ustawowy
wadium wnoszonego w postępowaniu o zamówienie publiczne, tj. zabezpieczenie oferty
przetargowej wykonawcy do czasu podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego.
W czwartej kolejności Izba odniosła się do kwestii wniesienia wadium w całości kwoty
wadialnej bez rozdzielenia kwot na poszczególne zadania objęte przedmiotem zamówienia.
Izba ustaliła, że Przystępujący wniósł swoje oferty na obywa zadania objęte przedmiotem
zamówienia. Kwota gwarancyjna określona w treści gwarancji ubezpieczeniowej wskazuje
też na łączną kwotę wymaganego wadium dla obydwu zadań (120 000,00 zł). Uwzględniając
powyższe okoliczności – zdaniem Izby - w tym przypadku oferta Przystępującego tak co do
części pierwszej, jak i drugiej zamówienia, została objęta właściwym zabezpieczeniem
wadialnym. Zamawiający w postanowieniach SIWZ w tym zakresie nie zastrzegł jakiś
szczególnych wymogów co do wnoszenia wadium na poszczególne części zamówienia.
Poza wyszczególnieniem odrębnych kwot tego zabezpieczenia. Z tych też względów należy
uznać, że jeśli wykonawca złożył ofertę na obydwie części zamówienia i wniósł gwarancję
wadialną również na obydwie części zamówienia, Zamawiający ma potencjalną możliwość
zaspokojenie się z wadium w odniesieniu do każdej z części zamówienia, bowiem
gwarancyjna kwota stanowi sumę kwot przewidzianych jako wadium dla poszczególnych
części zamówienia. Z tych też względów również ten zarzut odwołania nie potwierdził się.
Odnosząc się do kwestii żądania przez Zamawiającego wyjaśnień od wystawcy
gwarancji wadialnej Izba stwierdziła, że pozyskane przez Zamawiającego wyjaśnienia, a
zasadniczo potwierdzenia zapłaty wadium przez gwaranta, nie miały dla Izby znaczenia dla
potwierdzenia, że gwarancja ta, złożona wraz z ofertą do Zamawiającego zapewnia
Zamawiającemu możliwość zaspokojenia się z kwoty gwarancyjnej w sytuacjach
przewidzianych w ustawie Pzp. Zdaniem Izby treść samej gwarancji umożliwiała
Zamawiającemu ustalenie, że będzie się mógł z niej zaspokoić w określonych,
przewidzianych w ustawie sytuacjach zgodnie z regulacjami ustawy Pzp.
Na koniec odnosząc się do kwestii żądań Odwołującego co do zarzutów dotyczących
wadium zwrócić należy uwagę na to, że Odwołujący w tym zakresie wykazuje, że oferta
Przystępującego jest sprzeczna z treścią SIWZ, jako taka podlega odrzuceniu. Podkreślić
należy, że w przypadku nieprawidłowości w zakresie wadium - nie wniesienia wadium
(w wymaganej formie, wysokości i terminie z zabezpieczeniem oferty na pełny termin
związania ofertą) skutkują – w świetle art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp - wykluczeniem
wykonawcy z postępowania i – stosowanie do art. 24 ust. 4 ustawy Pzp – uznaniem z mocy
prawa oferty tego wykonawcy za odrzuconą. Wadium bowiem nie stanowi treści oferty
wykonawcy, a jedyne jej zabezpieczenie, stąd też nie można byłoby w tym zakresie
stwierdzić, że mamy do czynienia z niezgodnością treści oferty z treścią SIWZ. Niezależnie
jednak od powyższego zarzuty dotyczące wadium - zdaniem Izby - nie potwierdziły się.

Izba nie stwierdziła też, aby zarzut odwołania odnoszący się do niespełniania
warunku wiedzy i doświadczenia przez Przystępującego, potwierdził się.
Izba ustaliła, że Zamawiający dokonał opisu sposobu dokonania oceny spełniania
warunku udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia w Rozdziale V pkt 2
SIWZ. Po modyfikacji SIWZ (pismo z dnia 20 maja 2013 r.) w ostatecznym kształcie
przedmiotowemu warunkowi nadano następujące brzmienie: „Na potwierdzenie spełniania
ww. warunku Wykonawca wykaże, że zrealizował (lub realizuje) w okresie ostatnich 3 lat
przed upływem terminu składania ofert o udzielenie zamówienia, a jeżeli prowadzenie
działalności jest krótsze - w tym okresie minimum dwóch usług porównywalnych
z przedmiotem niniejszego zamówienia o wartości co najmniej 1 000 000,00 zł brutto każda”.
Przystępujący na potwierdzenie spełniania tego warunku do swojej oferty dołączył wykaz
prac (Załącznik nr 3 – str. 67 oferty) ze wskazaniem dwóch usług:
1. Rekultywacja
środowiska
gruntowo-wodnego
zanieczyszczonego
produktami
ropopochodnymi wraz z prowadzeniem monitoringu lokalnego na terenie Zakładu
HCP w Poznaniu, wykonywana na rzecz Cegielski Poznań S.A. w okresie kwiecień
2007 – grudzień 2012 o wartości ponad 1 mln zł brutto,
2. Prace
rozbiórkowe
i
rekultywacyjne
środowiska
gruntowo-wodnego
zanieczyszczonego produktami ropopochodnymi wraz z prowadzeniem monitoringu
lokalnego na terenie byłej stacji paliw płynnych przy u. Stawki 8 w Warszawie,
wykonywana na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej Warszawa Wola w okresie grudzień
2009 – lipiec 2010 o wartości ponad 2 mln zł brutto
oraz
dokumenty
referencyjne
potwierdzające
należyte
wykonanie
tych
prac
(str. 68-69 oferty).

Zamawiający pismem z dnia 1 lipca 2013 r. wezwał Przystępującego w trybie art. 26
ust. 4 ustawy Pzp do wyjaśnienia kwestii związanych z wykazywanym doświadczeniem na
potwierdzenie spełniania warunku udziału w postępowaniu. Poprosił on o podanie, jakie
prace były wykonywane przez Przystępującego w ramach prac przedstawionych
w referencjach i na jaką wartość. W tym zakresie poprosił on o enumeratywne wyliczenie
prac wykonanych wraz z przyporządkowaniem odpowiedniej kwoty oraz wyjaśnienie, jakie
prace i dlaczego Przystępujący uważa za podobne do tych, których wykonania wymaga
Zamawiający. W odpowiedzi na powyższe Przytsepującym w piśmie z dnia 3 lipca 2013 r.
wyszczególnił Zamawiającemu szereg czynności wchodzących w zakres poszczególnych
wykazywanych przez siebie usług z podaniem w odniesieniu do każdej również
wyszczególnienia cenowego. Podkreślił też, że zakres wykazywanych przez niego prac jest
tożsamy i porównywalny z zakresem wskazanym w opisie warunku w SIWZ.
Odwołujący, kwestionując spełnianie warunku wiedzy i doświadczenia przez
Przystępującego, swoją argumentację opierał przede wszystkim na twierdzeniu, że
wykazywane przez Przystępującego w ramach wiedzy i doświadczenia prace realizowane
były przede wszystkim metodą ex situ, tymczasem prace objęte przedmiotem niniejszego
zamówienia opierają się o metodę in situ. Odwołujący w treści swojego odwołania wykazywał
zasadnicze różnice występujące w stosowaniu obydwu technologii, wskazując tym samym
na brak tożsamości uzyskanego doświadczenia w realizacji prac metodą ex situ z metoda
in situ przyjętą przez Zamawiającego dla realizacji prac objętych przedmiotem niniejszego
zamówienia publicznego.
Odnosząc się do powyższego Izba stwierdziła, iż wywody odwołania nie zasługują na
uwzględnienie. Podstawą takiego rozstrzygnięcia Izby jest przede wszystkim opis warunku
dokonany przez Zamawiającego w treści SIWZ. Skoro Zamawiający wymagał wykazania się
przez wykonawców minimum dwoma usługami o określonej wartości (co najmniej
1 000 000,00 zł brutto każda), porównywalnych z przedmiotem niniejszego zamówienia,
ocenę spełniania warunku należy odnieść do pewnego generalnego podobieństwa usług
objętych przedmiotem zamówienia. Zgodnie z opisem przedmiotu zamówienia są to usługi
o charakterze rekultywacyjnym środowiska gruntowo – wodnego. Zdaniem Izby niewątpliwe
wykazane przez Przystępującego dwie prace odpowiadają temu charakterowi zamówienia,
jak i wartości wymaganej w opisie warunku dla tych usług. Zamawiający w opisie warunku
udziału w postępowaniu nie określił w sposób konkretny jakimi metodami, czy technologiami
miałyby być wykonywane, w ramach wykazywanego przez wykonawców doświadczenia,
określone prace rekultywacyjne. Tym samym zatem dopuścił on różnego rodzaju techniki
stosowane przy realizacji tego rodzaju prac. Gdyby bowiem oczekiwał w tym zakresie
jakiegoś szczególnego doświadczenia (np. wykonywania prac metodą in situ) powinien był
powyższe określić w opisie warunku. Porównywanie wykazywanego doświadczenia wprost
ze szczególnymi zapisami SIWZ, odnoszącymi się do opisu przedmiotu zamówienia, nie
może być automatycznie przenoszone na opis warunku udziału w postępowaniu w zakresie
wymaganego doświadczenia. Ustawodawca w tym przedmiocie oczekuje bowiem od
zamawiającego – stosownie do dyspozycji art. 22 ust. 4 ustawy Pzp, a także art. 36 ust. 1
pkt 5 ustawy Pzp – szczegółowego opisu warunku, niezależnie od opisie przedmiotu
zamówienia (art. 29 ust. 1 – 3 ustawy Pzp i art. 36 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp). Skoro
Zamawiający w opisie warunku nie zdecydował się na określenie technologii, czy metody
realizacji określonych usług wymaganych od wykonawców dla wykazania się niezbędną
wiedzą i doświadczeniem (niewykluczone, iż mogłoby to prowadzić do nieuzasadnionego
ograniczenia kręgu wykonawców mogących zrealizować przedmiotowe zamówienie i tym
samym do ograniczenia uczciwej konkurencji w postępowaniu), aktualnie na etapie badania
i oceny ofert nie może wymagać powyższego od wykonawców. Zdaniem Izby jakiekolwiek
wątpliwości, jakie ewentualnie można byłoby mieć w tym zakresie Zamawiający w sposób
prawidłowy wyjaśnił z Przystępującym. Odwołujący tymczasem, odnosząc się do tych
szczegółowych wyjaśnień Przystępującego, jedynie zakwestionował je, nie wykazując
w żaden sposób, że podane dane co do charakteru szczegółowych prac wykazywanych
w ramach uzyskanego doświadczenia i ich wartości, nie są prawdziwe. Tym samym zarzut
odwołania nie potwierdził się.
Niezależnie od powyższego, na marginesie, podobnie jak w przypadku zarzutów
dotyczących wadium Izba zauważa również, że potwierdzenie się zarzutu dotyczącego
niespełnianie warunków udziału w postępowaniu mogłoby, co najwyżej, skutkować żądaniem
Odwołującego wykluczenia Przystępującego z postępowania o zamówienie publiczne
w oparciu o przepis art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp, tj. z powodu braku wykazania spełniania
warunków udziału w postępowaniu i w efekcie uznaniem z mocy prawa oferty
Przystępującego za odrzuconą zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy Pzp. Tymczasem Odwołujący
jako skutek niespełniania warunku wiedzy i doświadczenia przez Przystępującego
niesłusznie wskazywał na niezgodność oferty tego wykonawcy z treścią SIWZ
(art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp) oraz na jej sprzeczność z ustawą Pzp (art. 89 ust. 1 pkt 1
ustawy Pzp).

Izba uznała również, że nie potwierdziły się zarzuty odwołania dotyczące błędu
w obliczeniu ceny w ofercie Przystępującego. Izba ustaliła, że zgodnie z rozdziałem VI pkt 3
ppkt 2 SIWZ wykonawcy mieli obowiązek dołączyć do oferty wypełniony kosztorys prac
objętych zamówieniem zgodnie z załącznikiem nr 12 Poznań – Krzesiny oraz Załącznikiem
nr 13 – Powidz. W Rozdziale VII w pkt 1 SIWZ, dotyczącym opisu sposobu obliczenia ceny
ofertowej, Zamawiający wymagał przedstawienia przez wykonawców ceny ofertowej brutto
wynikającej z wypełnienia załącznika nr 12 i nr 13 do SIWZ. Zgodnie z postanowieniami
wzoru umowy, stanowiącego załącznik do SIWZ, rozliczenia wynagrodzenia z wykonawcami
w niniejszym postępowaniu mają następować w oparciu o ceny jednostkowe określone
zgodnie z wyceną prac rekultywacyjnych załączoną przez wykonawcę (§ 2 projektu umowy).
Przyjęte przez Zamawiającego wzory wyceny prac rekultywacyjnych (Załącznik nr 12 i 13
do SIWZ) wskazywały na konkretne prace stanowiące zakres przedmiotu zamówienia, które
należało wycenić co do wskazanej przez Zamawiającego ilości, poprzez podanie ceny
jednostkowej brutto, wartości brutto oraz wskazanie ewentualnych uwag. Do oferty
Przystępującego wskazane załączniki zostały dołączone i wypełnione przez wykonawcę
(str. 89 – 110 oferty).
Odwołujący w swoim odwołaniu podnosząc konkretne zarzuty wobec wyceny
niektórych pozycji we wskazanych kosztorysach Przystępującego wskazuje de facto
na nierealność tej wyceny poprzez wskazanie, że koszty te: nie obejmują określonych
kosztów, w tym energii elektrycznej, uwzględniając w tym zakresie aktualne stawki kosztów
energii, nie są to koszty realne, wykonawca nie uwzględnił w przedmiotowej wycenie
określonych kosztów, z czego Odwołujący wywodzi tezy, że nie są one objęte ofertą.
Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że w tym zakresie Zamawiający
w SIWZ nie określił jakiś szczególnych wymogów co do konieczności uwzględniania
określonej metody przy obliczeniu poszczególnych cen jednostkowych. Rolą wykonawcy jest
dokonanie wyceny ceny ofertowej ze wskazaniem – jak w niniejszym postępowaniu zgodnie
z wymogami SIWZ – wyceny cen jednostkowych. Wywodzenie przez Odwołującego bez
jakiegokolwiek urealnienia zrzutów odwołania, że jakieś prace nie zostały wycenione przez
wykonawcę ponieważ są na niższym poziomie niż ocenia to sam Odwołujący bez poparcia
swoich twierdzeń jakimikolwiek dowodami, czy choćby wywodami jest nieuzasadnione.
Odwołujący w tym kontekście nie wywodził w ramach zarzutów odwołania i podnoszonej
argumentacji, że w przypadku oferty Przystępującego mamy do czynienia z ceną rażąco
niską. Podstawą jego zarzutów jest jedynie wycena poszczególnych cen jednostkowych
dokonana przez Przystępującego, która – jak należy przypuszczać – różni się od wyceny
dokonanej przez Odwołującego, gdyż - jego zdaniem - nie zawiera określonych elementów
w oparciu jedynie o przypuszczenia Odwołującego. Powyższe stanowisko Odwołującego nie
mogło stanowić podstawy uwzględniania przez Izbę przedmiotowego zarzutu odwołania.
Zarzut bowiem – zdaniem Izby - nie był w żaden sposób uwiarygodniony. Tym samym
przedmiotowy zarzut odwołania nie potwierdził się

Mając powyższe na uwadze i działając na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze
oraz ust. 2 ustawy Pzp orzeczono jak w sentencji.

Orzekając o kosztach postępowania Izba oparła się na art. 186 ust. 6 pkt 3 lit. b)
ustawy Pzp. W oparciu o wskazany przepis Izba obciążyła kosztami Przystępującego, który
zgłaszając swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego,
w związku z uwzględnieniem przez Zamawiającego zarzutów odwołania w całości, wniósł
sprzeciw, w sytuacji gdy Izba uznała, że zarzuty odwołania potwierdziły się. Wśród kosztów
postępowania odwoławczego Izba uwzględniła stosownie do regulacji zawartej w § 3 pkt 1)
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym w sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) – koszty wpisu
uiszczonego przez Odwołującego w kwocie 15 000 zł oraz – stosownie do § 3 pkt 2) lit. b)
wskazanego rozporządzenia – koszty wynagrodzenia pełnomocnika Odwołującego w kwocie
3 600 zł.

Przewodniczący:
………………………

Wcześniejsze orzeczenia:

Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

Najnowsze orzeczenia

Najnowsze przetargi

Najnowsze wyniki przetargów

Kodeksy

Pokaż wszystkie