rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2013-09-24
rok: 2013
data dokumentu: 2013-09-24
rok: 2013
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 1741/13
KIO 1741/13
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2013 roku odwołania wniesionego do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17 lipca 2013 roku przez Odwołującego –
C……… B……… prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą B….. C……. Piekarnia
Transport Samochodowy, Kotarwice 69D, 26-642 Kowala, w postępowaniu prowadzonym
przez Zamawiającego - Burmistrza Miasta i Gminy Skaryszew, Słowackiego 6, 26-640
Skaryszew.
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17 lipca 2013 roku przez Odwołującego –
C……… B……… prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą B….. C……. Piekarnia
Transport Samochodowy, Kotarwice 69D, 26-642 Kowala, w postępowaniu prowadzonym
przez Zamawiającego - Burmistrza Miasta i Gminy Skaryszew, Słowackiego 6, 26-640
Skaryszew.
orzeka:
1. oddala odwołanie
2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego – C…….. B…… prowadzącą działalność
gospodarczą pod firmą B…….. C………. Piekarnia Transport Samochodowy, Kotarwice 69D,
26-642 Kowala, i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr
(słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez
Odwołującego – C……… B…….. prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą
B……… C………… Piekarnia Transport Samochodowy, Kotarwice 69D, 26-642
Kowala, tytułem wpisu od odwołania,
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Radomiu.
Przewodniczący:
Sygn. akt KIO 1741/13
Uzasadnienie
W dniu 17 lipca 2013 roku, do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, na podstawie art.
180 ust. 1 oraz art. 180 ust. 2 pkt 4 ustawy Prawo Zamówień Publicznych (t.j. Dz. U. z 2010
roku, Nr 113, poz. 759 z późn. zm., zwana dalej „ustawą Pzp”), odwołanie złożyła B…….
C………., prowadząca działalność gospodarczą pod firmą prowadzącą działalność
gospodarczą pod firmą B…… C……. Piekarnia Transport Samochodowy z siedzibą w
Kowali.
Postępowanie
o
udzielenie
zamówienia
publicznego
w
trybie
przetargu
nieograniczonego prowadzi Zamawiający: Burmistrza Gminy i Miasta Skaryszew, w imieniu
którego działa Zespół Obsługi Oświaty w Skaryszewie w przedmiocie dowozu oraz odwozu
uczniów wraz z opieką zapewnioną przez przewoźnika do placówek oświatowych na terenie
gminy i miasta Skaryszew w roku szkolnym 2013/2014. Ogłoszenie o zamówieni ukazało się
w Biuletynie Zamówień Publicznych pod numerem 110633-2013 w dniu13 czerwca 2013
roku.
Odwołanie wniesiono od czynności odrzucenia oferty, wskazując na naruszenie
następujących przepisów:
•
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp poprzez odrzucenie oferty Odwołującej, pomimo że
Odwołująca uzupełniła braki oferty w wyznaczonym jej terminie, a tym samym oferta
odpowiadała treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej „SIWZ”), w tym
warunków określonych w punkcie 7.2 SIWZ,
•
art. 91 ust. 2 ustawy Pzp poprzez uznanie, że oferta Odwołującej nie jest
najkorzystniejsza, w sytuacji, gdy głównym kryterium wyboru ofert była cena, a cena
zaproponowana przez Odwołującą była najniższa.
W konsekwencji wnoszono o: unieważnienie czynności odrzucenia oferty
Odwołującej, unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, dokonanie ponownej
oceny ofert z uwzględnieniem oferty Odwołującej, wybór oferty Odwołującej, obciążenie
Zamawiającego kosztami postępowania.
W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 26.06.2013 r. nastąpiło złożenie ofert w
postępowaniu zorganizowanym przez Zamawiającego. Do przetargu przystąpiły dwa
przedsiębiorstwa tj. Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Radomiu Sp. z o.o. z
siedzibą w Radomiu oraz Odwołująca. Po otwarciu ofert, oferta przewozowa Odwołującej
była najkorzystniejsza pod względem cenowym. Kryterium to miało decydujące znaczenie
przy wyborze oferty. W ten sposób Odwołująca uzasadniała interes prawny w złożeniu
odwołania i korzystaniu ze środków ochrony prawnej .
Odwołująca podkreśliła, że jej oferta została bezpodstawnie odrzucona pismem
datowanym na dzień 10 lipca 2013 r., doręczonym listem poleconym w dniu 12 lipca 2013 r.
Kwestią istotną jest okoliczność, że firma Odwołującej spełnia wszystkie wymagania
przewidziane dla oferentów.
Do wykazu Nr 3 dotyczącego wykonywanych usług dołączono dwie referencję z 2013
r. i dwie referencje - z 2011 r., które spełniały wymogi, z tym że w referencji za rok 2011 nie
wpisywano wartości wykonywanej usługi. W 2012 r. Odwołująca składała do przetargu w
Skaryszewie te same referencje. Zatem były one w dyspozycji organu administracji
publicznej.
Urząd Gminy w Skaryszewie wystąpił do Odwołującej z pismem o uzupełnienie
braków w referencji w terminie 5 dni. Najistotniejszą kwestią jest okoliczność, że pismo to nie
zostało w prawidłowy sposób stronie doręczone, gdyż odebrała je osoba, która nie była
zatrudniona w firmie, ani nie była domownikiem, nikt też nie upoważnił ją do odbioru
korespondencji. Osoba ta nie doręczyła Odwołującej pisma, ani nie zawiadomiła o nim. W
świetle powyższego zasadnym jest przyjęcie, że termin do uzupełnienia braków nie
rozpoczął biegu w dniu, w którym pismo zostało odebrane przez nieuprawnioną osobę.
Wobec tego Zamawiający, licząc termin od daty odbioru przez osobę nieuprawnioną,
niezasadnie przyjął, że uchybiono terminowi do uzupełnienia braków i w związku z tym
odrzucił ofertę. Uzupełnienie braków formalnych w terminie liczonym nieprawidłowo przez
Zamawiającego od daty odbioru pisma przez osobę nieuprawnioną, było niemożliwe z uwagi
to, że Odwołująca przebywała poza granicami kraju do 12 lipca 2013 r., na dowód czego
załączyła bilety lotnicze oraz zwrotne potwierdzenie odbioru pisma.
Niezwłocznie po tym jak uzyskano informację o korespondencji w sprawie przetargu,
pracownik wykonawcy – pani M……. K……., wykonała telefon do pracownika
Zamawiającego tj. p E……. C……… zajmującej się przetargiem informując, że poprawione
referencje wykonawca posiada i natychmiast je dostarczy. Dokumenty te zostały, jak już
podkreślono, dostarczone niezwłocznie. Mimo tego, że dokumenty zostały doręczone w
terminie, który powinien być liczony w inny sposób niż dokonał tego Zamawiający, oferta
Odwołującej została odrzucona, mimo tego że zaoferowano najniższą cenę.
W związku z powyższym uznano, że wniesienie odwołanie jest uzasadnione.
Zamawiający na rozprawie wnosił o oddalenie odwołania w całości jako
bezzasadnego. Podnosił, że nie istniały podstawy, które wskazywałyby na konieczność
powzięcia wątpliwości odnośnie nieprawidłowości doręczenia Odwołującej korespondencji.
Zwrócił jednocześnie uwagę, że uzupełnione przez Odwołującą po wyznaczonym terminie
dokumenty, w tym nowy wykaz usług, datowane są na 10 lipca 2013 roku, podczas gdy
Odwołująca w odwołaniu twierdziła, że do dnia 11 lipca 2013 roku nie było jej w kraju.
Na podstawie zebranego materiału dowodowego, tj. treści SIWZ, ofert
złożonych
w
postępowaniu,
wyjaśnień
udzielonych
przez
wykonawcę
w postępowaniu, stanowisk i oświadczeń stron i uczestników postępowania
zaprezentowanych pisemnie i w toku rozprawy, skład orzekający Izby ustalił i zważył,
co następuje:
Ustalono, że nie została wypełniona żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania w trybie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp i nie stwierdziwszy ich, skierowała odwołanie
na rozprawę.
Ustalono dalej, że wykonawca wnoszący odwołanie posiada interes w uzyskaniu
przedmiotowego zamówienia, kwalifikowany możliwością poniesienia szkody w wyniku
naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy, o których mowa w art. 179 ust. 1
ustawy Prawo zamówień publicznych, gdyż w razie uwzględnienia zarzutów odwołania oferta
Odwołującego mogłaby zostać w wyniku ponownego badania i oceny ofert uznana za
najkorzystniejszą. Wypełnione zostały zatem materialnoprawne przesłanki do rozpoznania
odwołania, wynikające z treści art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Biorąc pod uwagę poczynione w postępowaniu odwoławczym ustalenia w zakresie
stanu faktycznego, stwierdzono, że odwołanie nie mogło zostać uwzględnione.
Zamawiający prowadząc postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego winien
udzielić zamówienia wykonawcy zdolnemu do realizacji tegoż zamówienia. Weryfikacja
zdolności wykonawcy dokonywana jest na podstawie przedłożonych przez wykonawcę wraz
z ofertą dokumentów żądanych przez Zamawiającego w celu potwierdzenia spełniania
warunków udziału w postępowaniu i przez niego szczegółowo określonych oraz dokumentów
warunkujących zgodność treści oferty z treścią SIWZ. To na wykonawcy ubiegającym się
o zamówienie publiczne ciąży obowiązek wykazania, że spełnia on warunki udziału
w postępowaniu, a jego oferta zgodna jest z wymogami określonymi SIWZ.
Wykonawca decydując się na udział w danym postępowaniu przetargowym, składa
wraz z ofertą informacje będące oświadczeniami wiedzy w sposób celowy. Podanie takiej,
czy innej informacji powinno być rozpatrywane w kategorii starannego działania
profesjonalnego uczestnika obrotu gospodarczego. Wykonawcy winni wykazać wysoką
staranność przejawiającą się zawodowym charakterem ich działalności, co przemawia za
wymaganiem od nich dokładnego zapoznania się z dokumentami postępowania, czy choćby
ewentualnego zadawania zapytań wobec niejednoznacznego brzmienia postanowień
specyfikacji. Powyższe odnieść należy również do zagadnienia dotyczącego zasad
komunikowania się zamawiającego z wykonawcami i wykonawców z zamawiającym. Od
profesjonalnego uczestnika obrotu gospodarczego, wykonawcy prowadzącego działalność
gospodarczą, która nakierowana powinna być na osiąganie zysków, choćby przez ubieganie
się o zamówienie publiczne, można wymagać, aby dołożył należytej staranności w celu
umożliwienia przekazania mu informacji warunkujących byt jego oferty w postępowaniu
o
udzielenie
zamówienia
publicznego.
Negatywne
konsekwencje
niemożliwości
skomunikowania się z osobą w miejscach, w których kontakt ten według wszelkiego
prawdopodobieństwa powinien być możliwy (co w przypadku przedsiębiorcy oznacza adres
jego siedziby), obciążają tę osobę, gdyż powinna ona zadbać o zapewnienie możliwości
porozumiewania się z nią, np. za pośrednictwem wskazanych przez nią osób (tak np. Sąd
Najwyższy w orzeczeniu z dnia 19 maja 1949 r., sygn. akt C 429/49, PiP 1949, z.8, s.123).
Trudno za prawidłową uznać sytuację, w której przedsiębiorca ubiegający się o intratne
zamówienie wyjeżdża na pewien czas i pozostawia prowadzoną firmę bez wyznaczenia
pełnomocnika, osoby, która może działać w imieniu przedsiębiorcy i jest choćby
upoważniona do składania oświadczeń woli dotyczących zamówień publicznych.
Sposób przekazywania oświadczeń, zawiadomień i informacji w postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego uregulowany został częściowo w art. 27 ustawy Pzp.
W pozostałym zakresie, na mocy art. 14 ustawy Pzp, oceny tej kwestii należy dokonać za
pomocą przepisów ustawy kodeks cywilny. Zgodnie z art. 61 § 1 kc oświadczenie woli jest
złożone innej osobie w tej chwili, w której doszło ono do niej w taki sposób, że mogła się ona
zapoznać z jego treścią. Na składającym oświadczenie woli spoczywa ciężar dowodu, że
oświadczenie to doszło do adresata w sposób umożliwiający mu – według zasad
doświadczenia życiowego – zapoznanie się z tego treścią. Dowodem takim może być,
w przypadku korzystania ze środków porozumiewania się na odległość, pocztowy dowód
nadania lub zwrotne poświadczenie odbioru. Taki dowód – zwrotne poświadczenie obioru z
podpisem pani A………. S…….., świadczący o odbiorze korespondencji, został przez
Zamawiającego przedstawiony. Skoro więc w przedmiotowym postępowaniu odwoławczym
strona Odwołująca wywodziła, że nie otrzymała skierowanej do niej korespondencji
w przedmiocie wezwania do uzupełnienia dokumentów, wnioskować należy, iż to właśnie na
Odwołującej spoczywał ciężar dowodu i wykazania, że nie nastąpiło prawidłowe doręczenie
przedmiotowej korespondencji. Tymczasem Odwołująca na poparcie swojej tezy, poza
kopiami biletów lotniczych, poświadczającymi jedynie jej nieobecność w kraju pomiędzy
1 a 11 lipca 2013 roku, innych dowodów przemawiających za okolicznością, że nie mogła się
ona zapoznać z treścią skierowanego do niej przez Zamawiającego wezwania, nie
przedstawiła. Sam fakt nieobecności w kraju nie świadczy jeszcze o obiektywnej
niemożliwości zapoznania się z treścią wezwania, zwłaszcza w czasach komunikacji
odbywającej się za pomocą różnego rodzaju elektronicznych środków przekazu. Zgodnie
z orzecznictwem Sądu Najwyższego, nie jest konieczne, dla skuteczności złożenia
oświadczenia woli innej osobie, by adresat tego oświadczenia zapoznał się z treścią pisma
zawierającego oświadczenie. Za wystarczające uznaje się, że adresat miał możliwość
zapoznania się z treścią pisma (tak SN w wyroku z dnia 19 lipca 2012 roku, sygn. akt II CSK
655/11, Lex nr 1228436 oraz SN w wyroku z dnia 18 kwietnia 2012 roku, sygn. akt V CSK
215/11, Lex nr 1212829). Odwołująca zaś nie wykazała, że takiej możliwości nie miała. Za
nie poparte żadnymi dowodami uznać należy bowiem twierdzenia Odwołującej, że
korespondencję odebrała osoba do tego nieupoważniona. Oświadczenia składane przez
Odwołującą charakteryzują się pewną niespójnością prezentowanego stanowiska. Na
początku rozprawy przed Izbą pełnomocnik Odwołującej twierdził, że korespondencję
odebrała osoba znana listonoszowi, następnie zaś wskazywał, że była to znajoma samej
Odwołującej, która zobowiązała się przekazać jej korespondencję. Twierdzenia te uznać
należy za co najmniej dziwne, zwłaszcza biorąc pod uwagę uregulowania ustawy Prawo
pocztowe i obowiązki nałożone przez przepisy na operatorów dostarczających
korespondencję. Nie przedstawiono żadnych dowodów, iż Odwołująca w przedmiocie,
zdawać by się mogło, nieuprawnionego i nieprawidłowego zachowania listonosza, złożyła
choćby reklamację do operatora pocztowego.
Znamienna jest w tym przypadku także okoliczność, iż korespondencję skierowaną
do Odwołującej odbierały różne osoby, niekoniecznie ona sama osobiście, nie zaznaczając
często funkcji, jaką dana osoba w przedsiębiorstwie Odwołującej pełni. Na żadnym
potwierdzeniu odbioru znajdującym się w aktach postępowania nadesłanych przez
Zamawiającego nie znajduje się pieczątka firmowa, która mogłaby potwierdzać, że
korespondencję odbierają pracownicy Odwołującej. W praktycznie każdym przypadku był to
jedynie podpis bliżej nieokreślonej osoby. Trudno więc byłoby uznać, że Zamawiający akurat
w przypadku korespondencji dotyczącej wezwania do uzupełnienia powinien był badać
bardziej wnikliwe skuteczność i prawidłowość doręczenia powyższej korespondencji lub że
w tym przypadku powinien mieć wątpliwości, że wezwanie odebrała osoba nieuprawniona.
Konkludując, uznano, iż wykonawca Odwołujący się nie udowodnił zarzutów
podniesionych w odwołaniu. Tym samym skład orzekający Izby uznał, że badanie i ocena
ofert w postępowaniu dokonana przez Zamawiającego była prawidłowa, a oferta Odwołującej
prawidłowo została z postępowania wyeliminowana w związku z nieuzupełnieniem
dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w wyznaczonym do tego
terminie. W prowadzonym postępowaniu nie dopatrzono się naruszenia zasady równego
traktowania wykonawców lub prowadzenia postępowania w sposób naruszający zasadę
uczciwej konkurencji.
W tym stanie rzeczy, Izba oddaliła odwołanie oraz orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku postępowania - na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 pkt 1) oraz ust.
4 w zw. z § 3 pkt 2) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania stosownie do wyniku postępowania
(Dz. U. Nr 41 poz. 238).
Przewodniczący:
1. oddala odwołanie
2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego – C…….. B…… prowadzącą działalność
gospodarczą pod firmą B…….. C………. Piekarnia Transport Samochodowy, Kotarwice 69D,
26-642 Kowala, i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr
(słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez
Odwołującego – C……… B…….. prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą
B……… C………… Piekarnia Transport Samochodowy, Kotarwice 69D, 26-642
Kowala, tytułem wpisu od odwołania,
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Radomiu.
Przewodniczący:
Sygn. akt KIO 1741/13
Uzasadnienie
W dniu 17 lipca 2013 roku, do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, na podstawie art.
180 ust. 1 oraz art. 180 ust. 2 pkt 4 ustawy Prawo Zamówień Publicznych (t.j. Dz. U. z 2010
roku, Nr 113, poz. 759 z późn. zm., zwana dalej „ustawą Pzp”), odwołanie złożyła B…….
C………., prowadząca działalność gospodarczą pod firmą prowadzącą działalność
gospodarczą pod firmą B…… C……. Piekarnia Transport Samochodowy z siedzibą w
Kowali.
Postępowanie
o
udzielenie
zamówienia
publicznego
w
trybie
przetargu
nieograniczonego prowadzi Zamawiający: Burmistrza Gminy i Miasta Skaryszew, w imieniu
którego działa Zespół Obsługi Oświaty w Skaryszewie w przedmiocie dowozu oraz odwozu
uczniów wraz z opieką zapewnioną przez przewoźnika do placówek oświatowych na terenie
gminy i miasta Skaryszew w roku szkolnym 2013/2014. Ogłoszenie o zamówieni ukazało się
w Biuletynie Zamówień Publicznych pod numerem 110633-2013 w dniu13 czerwca 2013
roku.
Odwołanie wniesiono od czynności odrzucenia oferty, wskazując na naruszenie
następujących przepisów:
•
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp poprzez odrzucenie oferty Odwołującej, pomimo że
Odwołująca uzupełniła braki oferty w wyznaczonym jej terminie, a tym samym oferta
odpowiadała treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej „SIWZ”), w tym
warunków określonych w punkcie 7.2 SIWZ,
•
art. 91 ust. 2 ustawy Pzp poprzez uznanie, że oferta Odwołującej nie jest
najkorzystniejsza, w sytuacji, gdy głównym kryterium wyboru ofert była cena, a cena
zaproponowana przez Odwołującą była najniższa.
W konsekwencji wnoszono o: unieważnienie czynności odrzucenia oferty
Odwołującej, unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, dokonanie ponownej
oceny ofert z uwzględnieniem oferty Odwołującej, wybór oferty Odwołującej, obciążenie
Zamawiającego kosztami postępowania.
W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 26.06.2013 r. nastąpiło złożenie ofert w
postępowaniu zorganizowanym przez Zamawiającego. Do przetargu przystąpiły dwa
przedsiębiorstwa tj. Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Radomiu Sp. z o.o. z
siedzibą w Radomiu oraz Odwołująca. Po otwarciu ofert, oferta przewozowa Odwołującej
była najkorzystniejsza pod względem cenowym. Kryterium to miało decydujące znaczenie
przy wyborze oferty. W ten sposób Odwołująca uzasadniała interes prawny w złożeniu
odwołania i korzystaniu ze środków ochrony prawnej .
Odwołująca podkreśliła, że jej oferta została bezpodstawnie odrzucona pismem
datowanym na dzień 10 lipca 2013 r., doręczonym listem poleconym w dniu 12 lipca 2013 r.
Kwestią istotną jest okoliczność, że firma Odwołującej spełnia wszystkie wymagania
przewidziane dla oferentów.
Do wykazu Nr 3 dotyczącego wykonywanych usług dołączono dwie referencję z 2013
r. i dwie referencje - z 2011 r., które spełniały wymogi, z tym że w referencji za rok 2011 nie
wpisywano wartości wykonywanej usługi. W 2012 r. Odwołująca składała do przetargu w
Skaryszewie te same referencje. Zatem były one w dyspozycji organu administracji
publicznej.
Urząd Gminy w Skaryszewie wystąpił do Odwołującej z pismem o uzupełnienie
braków w referencji w terminie 5 dni. Najistotniejszą kwestią jest okoliczność, że pismo to nie
zostało w prawidłowy sposób stronie doręczone, gdyż odebrała je osoba, która nie była
zatrudniona w firmie, ani nie była domownikiem, nikt też nie upoważnił ją do odbioru
korespondencji. Osoba ta nie doręczyła Odwołującej pisma, ani nie zawiadomiła o nim. W
świetle powyższego zasadnym jest przyjęcie, że termin do uzupełnienia braków nie
rozpoczął biegu w dniu, w którym pismo zostało odebrane przez nieuprawnioną osobę.
Wobec tego Zamawiający, licząc termin od daty odbioru przez osobę nieuprawnioną,
niezasadnie przyjął, że uchybiono terminowi do uzupełnienia braków i w związku z tym
odrzucił ofertę. Uzupełnienie braków formalnych w terminie liczonym nieprawidłowo przez
Zamawiającego od daty odbioru pisma przez osobę nieuprawnioną, było niemożliwe z uwagi
to, że Odwołująca przebywała poza granicami kraju do 12 lipca 2013 r., na dowód czego
załączyła bilety lotnicze oraz zwrotne potwierdzenie odbioru pisma.
Niezwłocznie po tym jak uzyskano informację o korespondencji w sprawie przetargu,
pracownik wykonawcy – pani M……. K……., wykonała telefon do pracownika
Zamawiającego tj. p E……. C……… zajmującej się przetargiem informując, że poprawione
referencje wykonawca posiada i natychmiast je dostarczy. Dokumenty te zostały, jak już
podkreślono, dostarczone niezwłocznie. Mimo tego, że dokumenty zostały doręczone w
terminie, który powinien być liczony w inny sposób niż dokonał tego Zamawiający, oferta
Odwołującej została odrzucona, mimo tego że zaoferowano najniższą cenę.
W związku z powyższym uznano, że wniesienie odwołanie jest uzasadnione.
Zamawiający na rozprawie wnosił o oddalenie odwołania w całości jako
bezzasadnego. Podnosił, że nie istniały podstawy, które wskazywałyby na konieczność
powzięcia wątpliwości odnośnie nieprawidłowości doręczenia Odwołującej korespondencji.
Zwrócił jednocześnie uwagę, że uzupełnione przez Odwołującą po wyznaczonym terminie
dokumenty, w tym nowy wykaz usług, datowane są na 10 lipca 2013 roku, podczas gdy
Odwołująca w odwołaniu twierdziła, że do dnia 11 lipca 2013 roku nie było jej w kraju.
Na podstawie zebranego materiału dowodowego, tj. treści SIWZ, ofert
złożonych
w
postępowaniu,
wyjaśnień
udzielonych
przez
wykonawcę
w postępowaniu, stanowisk i oświadczeń stron i uczestników postępowania
zaprezentowanych pisemnie i w toku rozprawy, skład orzekający Izby ustalił i zważył,
co następuje:
Ustalono, że nie została wypełniona żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania w trybie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp i nie stwierdziwszy ich, skierowała odwołanie
na rozprawę.
Ustalono dalej, że wykonawca wnoszący odwołanie posiada interes w uzyskaniu
przedmiotowego zamówienia, kwalifikowany możliwością poniesienia szkody w wyniku
naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy, o których mowa w art. 179 ust. 1
ustawy Prawo zamówień publicznych, gdyż w razie uwzględnienia zarzutów odwołania oferta
Odwołującego mogłaby zostać w wyniku ponownego badania i oceny ofert uznana za
najkorzystniejszą. Wypełnione zostały zatem materialnoprawne przesłanki do rozpoznania
odwołania, wynikające z treści art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Biorąc pod uwagę poczynione w postępowaniu odwoławczym ustalenia w zakresie
stanu faktycznego, stwierdzono, że odwołanie nie mogło zostać uwzględnione.
Zamawiający prowadząc postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego winien
udzielić zamówienia wykonawcy zdolnemu do realizacji tegoż zamówienia. Weryfikacja
zdolności wykonawcy dokonywana jest na podstawie przedłożonych przez wykonawcę wraz
z ofertą dokumentów żądanych przez Zamawiającego w celu potwierdzenia spełniania
warunków udziału w postępowaniu i przez niego szczegółowo określonych oraz dokumentów
warunkujących zgodność treści oferty z treścią SIWZ. To na wykonawcy ubiegającym się
o zamówienie publiczne ciąży obowiązek wykazania, że spełnia on warunki udziału
w postępowaniu, a jego oferta zgodna jest z wymogami określonymi SIWZ.
Wykonawca decydując się na udział w danym postępowaniu przetargowym, składa
wraz z ofertą informacje będące oświadczeniami wiedzy w sposób celowy. Podanie takiej,
czy innej informacji powinno być rozpatrywane w kategorii starannego działania
profesjonalnego uczestnika obrotu gospodarczego. Wykonawcy winni wykazać wysoką
staranność przejawiającą się zawodowym charakterem ich działalności, co przemawia za
wymaganiem od nich dokładnego zapoznania się z dokumentami postępowania, czy choćby
ewentualnego zadawania zapytań wobec niejednoznacznego brzmienia postanowień
specyfikacji. Powyższe odnieść należy również do zagadnienia dotyczącego zasad
komunikowania się zamawiającego z wykonawcami i wykonawców z zamawiającym. Od
profesjonalnego uczestnika obrotu gospodarczego, wykonawcy prowadzącego działalność
gospodarczą, która nakierowana powinna być na osiąganie zysków, choćby przez ubieganie
się o zamówienie publiczne, można wymagać, aby dołożył należytej staranności w celu
umożliwienia przekazania mu informacji warunkujących byt jego oferty w postępowaniu
o
udzielenie
zamówienia
publicznego.
Negatywne
konsekwencje
niemożliwości
skomunikowania się z osobą w miejscach, w których kontakt ten według wszelkiego
prawdopodobieństwa powinien być możliwy (co w przypadku przedsiębiorcy oznacza adres
jego siedziby), obciążają tę osobę, gdyż powinna ona zadbać o zapewnienie możliwości
porozumiewania się z nią, np. za pośrednictwem wskazanych przez nią osób (tak np. Sąd
Najwyższy w orzeczeniu z dnia 19 maja 1949 r., sygn. akt C 429/49, PiP 1949, z.8, s.123).
Trudno za prawidłową uznać sytuację, w której przedsiębiorca ubiegający się o intratne
zamówienie wyjeżdża na pewien czas i pozostawia prowadzoną firmę bez wyznaczenia
pełnomocnika, osoby, która może działać w imieniu przedsiębiorcy i jest choćby
upoważniona do składania oświadczeń woli dotyczących zamówień publicznych.
Sposób przekazywania oświadczeń, zawiadomień i informacji w postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego uregulowany został częściowo w art. 27 ustawy Pzp.
W pozostałym zakresie, na mocy art. 14 ustawy Pzp, oceny tej kwestii należy dokonać za
pomocą przepisów ustawy kodeks cywilny. Zgodnie z art. 61 § 1 kc oświadczenie woli jest
złożone innej osobie w tej chwili, w której doszło ono do niej w taki sposób, że mogła się ona
zapoznać z jego treścią. Na składającym oświadczenie woli spoczywa ciężar dowodu, że
oświadczenie to doszło do adresata w sposób umożliwiający mu – według zasad
doświadczenia życiowego – zapoznanie się z tego treścią. Dowodem takim może być,
w przypadku korzystania ze środków porozumiewania się na odległość, pocztowy dowód
nadania lub zwrotne poświadczenie odbioru. Taki dowód – zwrotne poświadczenie obioru z
podpisem pani A………. S…….., świadczący o odbiorze korespondencji, został przez
Zamawiającego przedstawiony. Skoro więc w przedmiotowym postępowaniu odwoławczym
strona Odwołująca wywodziła, że nie otrzymała skierowanej do niej korespondencji
w przedmiocie wezwania do uzupełnienia dokumentów, wnioskować należy, iż to właśnie na
Odwołującej spoczywał ciężar dowodu i wykazania, że nie nastąpiło prawidłowe doręczenie
przedmiotowej korespondencji. Tymczasem Odwołująca na poparcie swojej tezy, poza
kopiami biletów lotniczych, poświadczającymi jedynie jej nieobecność w kraju pomiędzy
1 a 11 lipca 2013 roku, innych dowodów przemawiających za okolicznością, że nie mogła się
ona zapoznać z treścią skierowanego do niej przez Zamawiającego wezwania, nie
przedstawiła. Sam fakt nieobecności w kraju nie świadczy jeszcze o obiektywnej
niemożliwości zapoznania się z treścią wezwania, zwłaszcza w czasach komunikacji
odbywającej się za pomocą różnego rodzaju elektronicznych środków przekazu. Zgodnie
z orzecznictwem Sądu Najwyższego, nie jest konieczne, dla skuteczności złożenia
oświadczenia woli innej osobie, by adresat tego oświadczenia zapoznał się z treścią pisma
zawierającego oświadczenie. Za wystarczające uznaje się, że adresat miał możliwość
zapoznania się z treścią pisma (tak SN w wyroku z dnia 19 lipca 2012 roku, sygn. akt II CSK
655/11, Lex nr 1228436 oraz SN w wyroku z dnia 18 kwietnia 2012 roku, sygn. akt V CSK
215/11, Lex nr 1212829). Odwołująca zaś nie wykazała, że takiej możliwości nie miała. Za
nie poparte żadnymi dowodami uznać należy bowiem twierdzenia Odwołującej, że
korespondencję odebrała osoba do tego nieupoważniona. Oświadczenia składane przez
Odwołującą charakteryzują się pewną niespójnością prezentowanego stanowiska. Na
początku rozprawy przed Izbą pełnomocnik Odwołującej twierdził, że korespondencję
odebrała osoba znana listonoszowi, następnie zaś wskazywał, że była to znajoma samej
Odwołującej, która zobowiązała się przekazać jej korespondencję. Twierdzenia te uznać
należy za co najmniej dziwne, zwłaszcza biorąc pod uwagę uregulowania ustawy Prawo
pocztowe i obowiązki nałożone przez przepisy na operatorów dostarczających
korespondencję. Nie przedstawiono żadnych dowodów, iż Odwołująca w przedmiocie,
zdawać by się mogło, nieuprawnionego i nieprawidłowego zachowania listonosza, złożyła
choćby reklamację do operatora pocztowego.
Znamienna jest w tym przypadku także okoliczność, iż korespondencję skierowaną
do Odwołującej odbierały różne osoby, niekoniecznie ona sama osobiście, nie zaznaczając
często funkcji, jaką dana osoba w przedsiębiorstwie Odwołującej pełni. Na żadnym
potwierdzeniu odbioru znajdującym się w aktach postępowania nadesłanych przez
Zamawiającego nie znajduje się pieczątka firmowa, która mogłaby potwierdzać, że
korespondencję odbierają pracownicy Odwołującej. W praktycznie każdym przypadku był to
jedynie podpis bliżej nieokreślonej osoby. Trudno więc byłoby uznać, że Zamawiający akurat
w przypadku korespondencji dotyczącej wezwania do uzupełnienia powinien był badać
bardziej wnikliwe skuteczność i prawidłowość doręczenia powyższej korespondencji lub że
w tym przypadku powinien mieć wątpliwości, że wezwanie odebrała osoba nieuprawniona.
Konkludując, uznano, iż wykonawca Odwołujący się nie udowodnił zarzutów
podniesionych w odwołaniu. Tym samym skład orzekający Izby uznał, że badanie i ocena
ofert w postępowaniu dokonana przez Zamawiającego była prawidłowa, a oferta Odwołującej
prawidłowo została z postępowania wyeliminowana w związku z nieuzupełnieniem
dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w wyznaczonym do tego
terminie. W prowadzonym postępowaniu nie dopatrzono się naruszenia zasady równego
traktowania wykonawców lub prowadzenia postępowania w sposób naruszający zasadę
uczciwej konkurencji.
W tym stanie rzeczy, Izba oddaliła odwołanie oraz orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku postępowania - na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 pkt 1) oraz ust.
4 w zw. z § 3 pkt 2) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania stosownie do wyniku postępowania
(Dz. U. Nr 41 poz. 238).
Przewodniczący:
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
