rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2013-06-05
rok: 2013

Powiązane tematy:

• cena
• oferta - wyjaśnienia treści oferty
• omyłka pisarska

sygnatury akt.:

KIO 1202/13

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Lubomira Matczuk - Mazuś Protokolant: Jakub Banasiak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2013 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 22 maja 2013 r. przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia: 1. „EKO” M. G……., J. K…….., J. S……..
Spółka Jawna, 44-200 Rybnik, ul. Kościuszki 45a, 2. Przedsiębiorstwo Spedycyjno-
Transportowe „TRANSGÓR” Spółka Akcyjna, 44-201 Rybnik, ul. Jankowicka 9
w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Miasto Pszów, 44-370 Pszów, ul. Pszowska
534

przy udziale:
A. wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 1) A.S.A. Eko
Polska Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, 41-800 Zabrze, ul. Lecha 10,
2) Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością, 41-800 Zabrze, ul. Lecha 10
- zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego,
B. wykonawcy „Naprzód” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, 44-280
Rydułtowy, ul. Raciborska 114 B
- zgłaszającego
przystąpienie
do
postępowania
odwoławczego
po
stronie
zamawiającego

orzeka:

1) oddala odwołanie;

2) kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: 1. „EKO” M. G……, J. K……, J. S……. Spółka Jawna, 44-200 Rybnik,
ul. Kościuszki 45 a, 2. Przedsiębiorstwo Spedycyjno-Transportowe „TRANSGÓR” Spółka
Akcyjna, 44-201 Rybnik, ul. Jankowicka 9 i zalicza w poczet kosztów postępowania
odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy)
uiszczoną przez tych wykonawców tytułem wpisu od odwołania,

2.1. zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
1. „EKO” M. G……, J. K……, J. S…….. Spółka Jawna, 44-200 Rybnik, ul. Kościuszki 45
a, 2. Przedsiębiorstwo Spedycyjno-Transportowe „TRANSGÓR” Spółka Akcyjna,
44-201 Rybnik, ul. Jankowicka 9 na rzecz Gminy Miasto Pszów, 44-370 Pszów,
ul. Pszowska 534 kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero
groszy), stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika.


Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, z późn. zm.) na wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gliwicach.

Przewodniczący: ………………………



Sygn. akt KIO 1202/13

U z a s a d n i e n i e


Zamawiający - Gmina Miasta Pszów - prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na wykonanie usługi „Świadczenie usługi
odbierania i zagospodarowania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości
zamieszkałych i nieruchomości niezamieszkałych, na których powstają odpady komunalne,
znajdujących się na terenie Gminy Miasta Pszów”.

Wartość zamówienia jest większa niż kwota określona przepisach wydanych na podstawie
art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych, zwanej w skrócie „Pzp” lub „ustawa Pzp”.
Ogłoszenia o zamówieniu zostało zamieszczone w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
31/01/2013 r., numer 2013/S 021-032796.

I. Wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: 1. „EKO” M. G……, J. K…..,
J. S…….. Spółka Jawna z siedzibą w Rybniku, 2. Przedsiębiorstwo Spedycyjno-
Transportowe „TRANSGÓR” Spółka Akcyjna z siedzibą w Rybniku, zwani w dalszej części
„odwołującym”, wnieśli odwołanie wskazując czynności i zaniechania zamawiającego
dotyczące „Naprzód” Sp. z o.o., zwanej w dalszej części „wykonawcą”, zarzucając
niezgodność z przepisami Pzp, polegającą na:
- wyborze oferty wykonawcy, jako oferty najkorzystniejszej,
- niedopuszczalnym prowadzeniu z wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej przez
niego oferty,
- nieuprawnionym poprawieniu ceny w ofercie wykonawcy, jako „oczywistej omyłki
pisarskiej”,
- zaniechaniu odrzucenia oferty wykonawcy, pomimo że jego oferta podlegała odrzuceniu,
- zaniechaniu wyboru oferty odwołującego, jako oferty najkorzystniejszej.

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów Pzp:
- art. 87 ust. 1 przez niedopuszczalne prowadzenie z wykonawcą negocjacji dotyczących
złożonej przez niego oferty, w wyniku czego doszło do zmiany jej treści,
- art. 87 ust. 2 pkt 1 przez jego błędne zastosowanie, a w konsekwencji niedopuszczalne
poprawienie ceny zaoferowanej przez wykonawcę, jako „oczywistej omyłki pisarskiej”,
- art. 82 ust. 1 przez dopuszczenie oferty wykonawcy, pomimo że zawierała dwie ceny,

- art. 89 ust. 1 pkt 1, 2 i 6 przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy, pomimo
zaistnienia przesłanek do jej odrzucenia,
- art. 91 ust. 1 przez uznanie oferty wykonawcy za najkorzystniejszą, pomimo zaistnienia
przesłanek do jej odrzucenia,
- art. 7 ust. 1 przez nierówne traktowanie wykonawców i prowadzenie postępowania w
sposób naruszający zasadę uczciwej konkurencji.

Wniosek (żądanie), co do rozstrzygnięcia odwołania.
Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
- unieważnienia czynności poprawienia ceny zaoferowanej przez wykonawcę, jako
„oczywistej omyłki pisarskiej”,
- unieważnienia
czynności
polegającej
na
wyborze
oferty
wykonawcy,
jako
najkorzystniejszej,
- odrzucenia oferty wykonawcy
- dokonania ponownej oceny ofert i wyboru oferty odwołującego, jako najkorzystniejszej.

Odwołujący wskazał naruszenie interesu w wyniku czynności i zaniechania zamawiającego,
gdyż oferta odwołującego została sporządzona zgodnie z przepisami Pzp i SIWZ, więc w
sytuacji odrzucenia oferty wykonawcy „Naprzód” Sp. z o.o., odwołujący, oferujący drugą w
kolejności cenę ofertową przy jedynym kryterium oceny ofert - cena - miałby realne szanse
uzyskania zamówienia.

Odwołujący wskazał dochowanie terminu określonego w art. 182 ust. 1 pkt 1 Pzp do
wniesienia odwołania wraz z przekazaniem kopii odwołującemu.

W uzasadnieniu odwołania, odwołujący w pierwszej kolejności zwrócił uwagę, że zgodnie z
pkt 16 SIWZ cena stanowi cenę ryczałtową za wykonanie przedmiotu zamówienia.
Stosownie do treści pkt 16.3 SIWZ wykonawca miał obowiązek podać w Formularzu oferty
cenę ryczałtową (brutto) za wykonanie całości zamówienia oraz zastosowaną stawkę
podatku VAT. Ponadto punkt 14.5. SIWZ stanowi, że w Formularzu oferty wartości liczbowe
należało wpisywać w każdej pozycji wyłącznie cyframi, a w miejscach gdzie jest to wyraźnie
wskazane także słownie (nie stosuje się wyrażenia „jw.” i równoważnych).

Wykonawca „Naprzód” Sp. z o.o. podał cenę ryczałtową w wysokości określonej cyfrowo:
„1.950.000” zł brutto i w wysokości określonej słownie „jeden milion dziewięćset pięćdziesiąt
złotych”. W związku z podaniem dwóch cen, tj. 1.950.000 zł wyrażoną liczbą i 1.000.950,00
zł wyrażoną słownie, zamawiający pismem z dnia 25.03.2013 r. wezwał wykonawcę do

złożenia
wyjaśnień,
co
do
treści
złożonej
oferty
w
zakresie
ceny.
W wezwaniu, zamawiający w sposób nieuprawniony zasugerował wykonawcy, że powinien
podjąć decyzję, co do wyboru ceny, jaką zaoferował, tj. kwoty 1.950.000,00 zł czy
1.000.950,00 zł, co można uznać za niedozwolone negocjacje pomiędzy zamawiającym i
wykonawcą.

Odwołujący podniósł, że procedura wyjaśniania treści oferty nie może być prowadzona w
formie jakichkolwiek negocjacji pomiędzy zamawiającym a wykonawcą. W przyjętej praktyce,
gwarantującej zasady uczciwej konkurencji, zamawiający wysyłają pisma do konkretnego
wykonawcy tylko i wyłącznie z zapytaniem, jak rozumieć treść złożonej oferty. Charakter i
intencja pisma zamawiającego z dnia 25.03.2013 r. wyraźnie wskazuje na popełniony przez
wykonawcę „błąd”, z nieuprawnioną sugestią jego poprawy.

W odpowiedzi na wezwanie wykonawca powołał się na błąd i sprostował cenę ofertową,
określając ją ostatecznie na 1.950.000,00 zł (jeden milion dziewięćset pięćdziesiąt tysięcy
złotych). Wykonawca podniósł w swoim piśmie, że zmiana nie wpłynie znacząco na ofertę, z
czym nie sposób się zgodzić, ponieważ różnica w oferowanych cenach wynosi ponad
949.000,00 zł.

W wyniku złożonych wyjaśnień, na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 1 Pzp, zamawiający w piśmie
z dnia 13.05.2013 r. poprawił podaną w ofercie wykonawcy cenę ryczałtową, uznając, że
była to oczywista omyłka pisarska.
W uzasadnieniu pisma zamawiający podniósł, że kierował się wyjaśnieniami wykonawcy i
wyrokiem KIO z dnia 31.03.2009 r., który, zdaniem odwołującego, nie stanowi podstawy
prawnej uprawniającej do zmiany oferty. Przedstawiony w powołanym wyroku stan faktyczny
jest bowiem odmienny od sytuacji mającej miejsce w spornym przetargu.

Definicja „oczywistej omyłki” nie została zdefiniowana w Pzp, w związku z czym w celu
prawidłowej wykładni tego sformułowania, należy sięgnąć do poglądów prezentowanych w
judykaturze.
Oczywistą omyłką pisarską jest określona niedokładność nasuwająca się każdemu, bez
potrzeby przeprowadzenia jakichkolwiek dodatkowych badań czy ustaleń (wyrok KIO z dnia
10.04.2009 r., sygn. akt KIO/UZP 265/08).
Jednocześnie powszechny jest pogląd, że poprawienia oczywistej omyłki można dokonać
tylko i wyłącznie w sensie technicznym, redakcyjnym, a zmiana taka nie może zmierzać do
wytworzenia nowej treści oświadczenia woli (wyrok KIO z dnia 17.01.2008 r., sygn. akt
KIO/UZP 77/07), jak również do zmiany treści oferty w sensie oświadczenia woli wykonawcy.

Sąd Okręgowy w Warszawie podkreślił w wyroku z dnia 10 grudnia 2012 r. (2002 r.), sygn.
akt V Ca 1514/02, że sprostowanie oczywistej omyłki nie może prowadzić do zmiany treści
oferty, w szczególności nie może polegać na zmianie określonego w ofercie rozmiaru
świadczenia oferenta lub ceny.
Powyższe stanowisko potwierdził Sąd Okręgowy w Gdańsku w wyroku z dnia 7 (27) czerwca
2008 r., sygn. akt XII Ga 206/08, podnosząc, że: „przewidziana w art. 87 ust. 2 Pzp
możliwość poprawienia oczywistej omyłki w tekście oferty dotyczy wyłącznie takich błędów,
które są łatwe do zauważenia, a „oczywistość" omyłki rozumianej, jako określona
niedokładność nasuwa się każdemu, bez potrzeby przeprowadzania dodatkowych badań,
czy też ustaleń. Może to być błąd pisarski, logiczny, przypadkowe przeoczenie lub inna
niedokładność przypadkowa, która nasuwa się sama przez się każdemu.
Przez oczywistą omyłkę powszechnie rozumie się błąd zwykły wynikający z przeoczenia lub
innej
wady
procesu
myślowo-redakcyjnego,
a
niespowodowany
uchybieniem
merytorycznym. Ma więc charakter proceduralno-techniczny, a nie merytoryczny. Istotnym
przy tym pozostaje, że oczywista omyłka w tekście oferty nie może w żadnym razie
doprowadzić do zmiany jej treści - pod pozorem sprostowania oczywistej omyłki nie można
bowiem doprowadzić do wytworzenia nowej treści oświadczenia”.

W związku z dokonaną zmianą w ofercie wykonawcy nastąpiła znacząca zmiana oferowanej
ceny, której dokonano po otwarciu ofert i zapoznaniu się z ofertami pozostałych uczestników
postępowania. Zaakceptowanie takiego postępowania może dążyć do procederu, gdzie
wykonawcy będą składali dwie odmienne oferty (określone cyfrowo i słownie), a w zależności
od okoliczności będą wybierali korzystną dla siebie cenę.
Co istotne, złożone przez wykonawcę dokumenty ofertowe nie pozwalają na ustalenie, która
cena jest prawidłowa. Wykonawca nie podał również, w jaki sposób została obliczona cena,
ani nie uwzględnił innych danych, które pozwalałyby na uznanie, że któraś z podanych cen
ofertowych, czy to pisana cyfrowo czy słownie, jest prawidłowa.
Opis ceny w ofercie wykonawcy nie może zostać zakwalifikowany, jako oczywista omyłka
pisarska, ponieważ nie posiada charakteru oczywistego. Wpisanie kwoty słownie - jako
wyrażenia składającego się z wielu wyrażeń - wymaga bowiem w pełni świadomego
oświadczenia woli, w przeciwieństwie do krótkiego wskazania liczbowego.

Analiza orzecznictwa Krajowej Izby Odwoławczej wskazuje, że istotą uznania dokonanej
omyłki za oczywistą, jest możliwość jej stwierdzenia bez specjalistycznej wiedzy oraz jej
bezsporność, a oczywistość omyłki powoduje też, że natychmiast niewątpliwe jest, jaka
powinna być rzeczywista treść konkretnego zapisu i konkretnie złożonej oferty wykonawcy.

W przypadku oferty wykonawcy „Naprzód” Sp. z o.o. nie sposób ustalić, która z
zaoferowanych cen jest prawidłowa. Świadczy o tym dobitnie pismo zamawiającego do
wykonawcy z dnia 25.03.2013 r. z prośbą o wyjaśnienie ceny.
Ingerencja zamawiającego w treść oferty wykonawcy przez zmianę i podwyższenie
pierwotnej ceny jest niedopuszczalna, a takie postępowanie zamawiającego prowadzi do
naruszenia zasady uczciwej konkurencji.

Jedynym kryterium wyboru najkorzystniejszej oferty w przedmiotowym przetargu była cena,
w związku z czym, wątpliwości budzi postępowanie zamawiającego i jego przyzwolenie
(akceptacja) na wybór przez wykonawcę ceny wyższej, mimo że nie było podstaw do
uznania, iż wyższa cena jest poprawna, a niższa cena, tj. 1.000.950,00 zł (zdecydowanie
korzystniejsza dla zamawiającego) była nieprawidłowa.

Odwołujący podkreślił, że w przypadku niezgodności między cenę wyrażoną cyfrowo a ceną
wyrażoną słownie, obowiązujące przepisy prawa nadają prymat cenie określonej słownie.
Tytułem przykładu wskazał przepisy art. 6 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo
wekslowe (…) i art. 9 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo czekowe (...), które
stanowią, że w sytuacji napisania sumy czekowej czy sumy wekslowej literami i liczbami, w
razie różnicy, ważna jest na suma napisana literami.

Odwołujący uznał, że należy także zwrócić uwagę na brzmienie dawnego art. 88 ust. 1 pkt 3
lit. b Pzp, zgodnie z którym, „jeżeli cena ryczałtowa podana liczbą nie odpowiada cenie
ryczałtowej podanej słownie, przyjmuje się za prawidłową cenę ryczałtową podaną słownie”.
Przepis utracił moc obowiązują w dniu 24.10.2008 r., postulowano bowiem, że nadmiernie
zawężał możliwości zamawiających poprawiania omyłek w ofercie. Odwołujący Podkreślił
jednak, że błąd opisany w art. 88 ust. 1 pkt 3 lit. b Pzp, którego dopuścił się wykonawca w
sprawie, nie był kwalifikowany także w poprzednim stanie prawnym, jako oczywista omyłka
pisarska, która była wymieniona odrębnie w art. 87 ust. 2 Pzp.

Reasumując odwołujący stwierdził, po pierwsze, błąd polegający na podaniu w ofercie ceny
ryczałtowej liczbą odmiennie od ceny podanej słownie, nie jest traktowany przez
ustawodawcę, jako oczywista omyłka pisarska.
W takim bowiem przypadku regulacje prawa wekslowego czy czekowego byłyby zbędne.
Jeżeli błąd może być poprawiony na dwa sposoby (albo przez zmianę ceny podanej liczbą,
albo przez zmianę ceny podanej cyfrą), wyklucza to uznanie tego błędu na „oczywistą
omyłkę pisarską”.
Po drugie, przepis art. 87 ust. 2 pkt 1 Pzp wskazuje, że zamawiający poprawia w ofercie

omyłki, zawiadamiając o tym wykonawcę. Oznacza to, że zamawiający bez konsultacji z
wykonawcą wie, jak omyłkę poprawić. W tej sprawie zamawiający bez oświadczenia
wykonawcy nie był w stanie tego samodzielnie rozstrzygnąć. Nie ulega jednak wątpliwości,
że intencją ustawodawcy, w szczególności w związku z art. 7 ust. 1 Pzp, nie było
pozostawienie zamawiającym tak daleko idącej swobody w interpretowaniu pojęcia
„oczywistej omyłki pisarskiej”, jaka występuje w przedmiotowym postępowaniu.
Opisane czynności wykonawcy „NAPRZÓD” Sp. z o.o. są na tyle istotne, że - w ocenie
odwołującego - stanowią istotną zmianę oferty, co już samo przez się narusza postanowienia
Pzp.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, odwołujący uznał odwołanie za w pełni
uzasadnione i zasługujące na uwzględnienie.

II. Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wniósł o:
1) oddalenie odwołania,
2) obciążenie kosztami postępowania odwoławczego odwołującego - wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia: EKO M. G……, J. K……, J. S……. spółkę jawną
z/s w Rybniku oraz Przedsiębiorstwo Spedycyjno- Transportowe TRANSGÓR Spółkę
Akcyjną z siedzibą w Rybniku.
Zamawiający oświadczył, że nie uwzględnił żadnego z zarzutów przedstawionych w
odwołaniu, zgłosił opozycję, co do przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie
odwołującego, wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj. A.S.A.
Eko Polska sp. z o.o. oraz Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej sp. z o.o. z
siedzibami w Zabrzu, z powodów przedstawionych w końcowej części pisma.
W uzasadnieniu odpowiedzi zamawiający podał.
1. Przedmiotem postępowania odwoławczego jest rozstrzygnięcie zamawiającego z dnia 13
maja 2013 r. o wyborze oferty Naprzód Sp. z o.o., jako najkorzystniejszej w postępowaniu
przetargowym. Stan faktyczny sprawy jest niesporny pomiędzy stronami i obejmuje
następującą sekwencję zdarzeń.
W dniu 25 marca 2013 r. zamawiający wezwał Naprzód Sp. z o.o. do złożenia wyjaśnień, co
do treści oferty, który z wariantów propozycji cenowej jest prawidłowy. W tym celu
zamawiający skorzystał z możliwości wynikającej z art. 87 ust. 1 Pzp. W dniu 26 marca 2013
r. ww. wykonawca złożył wyjaśnienia wskazując, że - jego zdaniem - właściwa cena ofertowa
została wyrażona w zapisie „1,950.000,00 zł” przy uwzględnieniu faktu, że zapis słowny tego
sformułowania wymaga uzupełnienia o słowo „tysięcy".
W dniu 13 maja 2013 r. zamawiający, korzystając z uprawnienia wynikającego z art. 87 ust.
2 pkt 1 Pzp, sprostował oczywistą omyłkę pisarską w ofercie Naprzód Sp. z o.o., modyfikując
ofertę w ten sposób, że oznaczył cenę słownie, jako jeden milion dziewięćset pięćdziesiąt

tysięcy złotych, przy niezmiennym opisie liczbowym wyrażonym, jako 1.950.000,00 zł.

W dniu 13 maja 2013 r. zamawiający zakończył etap badania i oceny ofert rozstrzygając, że
najkorzystniejszą ofertę przedstawił wykonawca Naprzód Sp. z o.o., gdzie jedynym kryterium
oceny była najkorzystniejsza cena. Na drugim miejscu znalazła się oferta wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia - odwołującego, na trzecim miejscu
uplasowała się oferta wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj.
A.S.A. Eko Polska Sp. z o.o. oraz Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej Sp.
z o.o.
W dniu 13 maja 2013 r. zamawiający zwrócił się do wykonawców biorących udział w
postępowaniu o przedłużenie terminu związania ofertą. Na ten wniosek pozytywnie
zareagowali: odwołujący oraz Naprzód Sp. z o.o.
Oferty nie przedłużyło konsorcjum firm: A.S.A. Eko Polska sp. z o.o. oraz Miejskiego
Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o.
2. Z rozstrzygnięciem zamawiającego nie zgodził się odwołujący, podnosząc szereg
zarzutów wskazanych w odwołaniu.
Na
kanwie
tych
zarzutów
odwołujący
zbudował
sześć
uchybień
prawnych,
wyeksponowanych w akapicie drugim na stronie 2 odwołania z dnia 20 maja 2013 r.
Zamawiający oświadczył, że nie podziela żadnego z tych zarzutów.
Na wstępie zamawiający zaprzeczył, aby kiedykolwiek podejmował negocjacje z wykonawcą
Naprzód Sp. z o.o. Wskazał, że wymiana korespondencji z dnia 25 marca 2013 r. i z dnia 26
marca 2013 r, miała na celu wyjaśnienie nieścisłości, które wystąpiły w ofercie tego
wykonawcy. Zamawiający postąpił zgodnie z prawem, gdyż tego typu kompetencję stanowi
art. 87 ust. 1 Pzp. W ocenie Gminy, wszędzie tam, gdzie pojawiają się wątpliwości, co do
treści oferty, to zamawiający winien kierować się dyspozycją art. 65 § 1 k.c., stosowanym
wprost z mocy art. 14 Pzp, zgodnie z którym oświadczenia woli należy tak tłumaczyć, jak
tego wymagają ze względu na okoliczności, w których zostały złożone, zasady współżycia
społecznego oraz ustalone zwyczaje. Wskazał stanowisko Krajowej Izby Odwoławczej w
wyroku z dnia 13 września 2012 r., KIO 1840/12. W stanie faktycznym tego prejudykatu
zaistniała rozbieżność pomiędzy wartością wadium wskazanego w dokumencie
gwarancyjnym, gdzie w oznaczeniu słownym wysokości wadium podano „100.00,00 zł”, zaś
w oznaczeniu liczbowym „100.000,00 zł”. Krajowa Izba Odwoławcza wprost nazwała tę
rozbieżność „oczywistą omyłką pisarską”.
Za możliwością inicjowania postępowania wyjaśniającego z art. 87 ust. 1 Pzp, przed
ewentualną decyzję zamawiającego, co do poprawienia oferty na skutek wystąpienia omyłki,
wypowiedziała się Krajowa izba Odwoławcza w wyrokach z dnia: 14 kwietnia 2011 r., KIO
689/11, z dnia 12 czerwca 2011 r., KIO 1366/11, z dnia 3 kwietnia 2012 r., KIO 556/12, z

dnia 14 marca 2013 r. KIO 487/13, z dnia 4 kwietnia 2013 r. KIO 662/13. W rezultacie
wskazał, że obecnie ugruntowała się jednolita linia orzecznicza Krajowej Izby Odwoławczej
w rzeczonym przedmiocie.
W orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej oraz wcześniej Zespołu Arbitrów można
spotkać wypowiedzi, wedle których usuwanie wątpliwości co do treści oferty, w części
dotyczącej rozbieżności w oznaczeniu ceny (wynagrodzenia wykonawcy) pomiędzy
wariantem słownym a wariantem liczbowym winno odbywać się z zachowaniem trybu
zwracania się do wykonawcy o wyjaśnienie znaczenia oferty oraz każdorazowego obowiązku
badania, czy nie zachodzi konieczność poprawienia oferty w części dotyczącej
wynagrodzenia. Zamawiający wskazał wyrok Zespołu Arbitrów z dnia 26 kwietnia 2006 r.,
UZP/ZO/0-1151/06 oraz późniejszy wyrok KIO z dnia 20 stycznia 2009 r., KIO/UZP 11/09,
wydany już po uchyleniu art. 88 Pzp.
Zamawiający wskazał, że z drugiej strony należy wręcz mówić o obligatoryjnym charakterze
postępowania z art. 87 ust. 1 Pzp, w sytuacji jak w niniejszej sprawie. W wyroku z dnia 9
stycznia 2012 r., KIO 2755/11, Krajowa Izba Odwoławcza, uwzględniając odwołanie co do
rozstrzygnięcia o zbliżonym stanie faktycznym wytknęła zamawiającemu, że „(...)
Zamawiający nie podjął próby poprawy omyłki, a przyjął odstępstwo treści oferty od treści
specyfikacji w sposób dorozumiany. Z takiej argumentacji Izby wynika, że decyzja o
ewentualnym odrzuceniu lub o wyborze oferty winna być poprzedzona oceną, czy uchybienie
w treści oferty podlega poprawieniu (...)”. Innymi słowy, w omawianym kontekście
faktycznym uchybieniem zamawiającego byłoby zaniechanie zainicjowania postępowania
wyjaśniającego i aprioryczne przyjęcie, że w tamtym postępowaniu oferta podlega
odrzuceniu. Podobnie KIO orzekła w wyroku z dnia 28 maja 2010 r., KIO/UZP 875/10.
Przy tej okazji zamawiający uznał, że warto poruszyć problem, w którym wykonawca,
którego ofertę poprawiono, składa sprzeciw, czy też nie. Podzielając pogląd wyrażony w
wyroku KIO z dnia 23 lutego 2012 r., KIO 278/12 wskazał, że o błędzie w ofercie decyduje
zachowanie (świadomość) oferenta. Jeśli zatem zamawiający dokona poprawienia oferty w
trybie art. 87 ust. 2 Pzp, zaś taki wykonawca nie zgłosi sprzeciwu (jak to miało miejsce w
niniejszej sprawie), to tym samym akceptuje, że chodzi o błąd w ofercie, podlegający
konwalidacji, z zachowaniem art. 87 ust. 2 Pzp. Ocena błędu musi być dokonywana przede
wszystkim poprzez analizę zachowania i oświadczeń woli samego oferenta, a nie z punktu
widzenia konkurencyjnego wykonawcy, posiadających częstokroć rozbieżne interesy.

Zamawiający zwrócił uwagę na miarodajny dla niniejszej sprawy wyrok Sądu Okręgowego w
Gdańsku z dnia 27 czerwca 2008 r., XII Ga 206/2008, gdzie w uzasadnieniu stwierdzono, że
„(...) przewidziana w art. 87 ust. 2 ustawy możliwość poprawienia oczywistej omyłki w tekście
oferty dotyczy wyłącznie takich błędów, które są łatwe do zauważenia, a „oczywistość”

omyłki rozumianej, jako określona niedokładność nasuwa się każdemu, bez potrzeby
przeprowadzania dodatkowych badań, czy też ustaleń. Może to być błąd pisarski, logiczny,
przypadkowe przeoczenie lub inna niedokładność przypadkowa, która nasuwa się sama
przez się każdemu. Przez oczywistą omyłkę powszechnie rozumie się błąd zwykły
wynikający
z
przeoczenia
łub
innej
wady
procesu
myślowo-redakcyjnego,
a
niespowodowany uchybieniem merytorycznym. Ma więc charakter proceduralno-techniczny
a nie merytoryczny. Istotnym przy tym pozostaje, że oczywista omyłka w tekście oferty nie
może w żadnym razie doprowadzić do zmiany jej treści -pod pozorem sprostowania
oczywistej omyłki nie można bowiem doprowadzić do wytworzenia nowej treści oświadczenia
(...)”.
Zamawiający wskazał, że odwołujący w odwołaniu również powołał ten prejudykat, ale
wyprowadził z jego treści niewłaściwe wnioski. Przede wszystkim odwołujący nie sprostał
ciężarowi udowodnienia, że wskutek wymiany korespondencji pomiędzy zamawiającym a
Naprzód sp. z o.o. doszło do wytworzenia nowej treści oświadczenia ofertowego. Ciężar
dowodzenia leżał po stronie odwołującego, zgodnie z kodeksową zasadą z art. 6 k.c. Rację
należy przyznać wykonawcy, który w przystąpieniu do postępowania po stronie
zamawiającego trafnie argumentował, że nie doszło do zmiany treści oświadczenia
ofertowego, zaś zamawiający tę argumentację, co do zasady podziela (por. pkt 3 i 4
przystąpienia Naprzód sp. z o.o. z dnia 23 maja 2013 r.). Odwołujący wspomniał, że
zamawiający i Naprzód Sp. z o.o. prowadzili niedozwolone negocjacje dotyczące złożonej
oferty, tym niemniej nie wykazał, jakie konkretnie czynności podjęli oferent i oblat w celu ich
zakończenia, co było osią tych negocjacji, co finalnie zostało ustalone w kontekście
zaskarżonego rozstrzygnięcia zamawiającego.
Poza apriorycznymi wywodami odwołujący nie przedstawił pogłębionej argumentacji w tym
obszarze. Wbrew odmiennym twierdzeniom odwołującego oferta nie zawierała dwóch cen,
ale dwa rozbieżne warianty sposobu ujęcia jednej ceny. Z drugiej strony odwołujący podał,
że poprawienie oferty wywołało jej zmianę. Stanowisko odwołującego jest wewnętrznie
sprzeczne, kiedy z jednym miejscu dowodzi, że oferta Naprzód Sp. z o.o. zawiera dwie ceny,
zaś z innym fragmencie odwołania uznał, że decyzja zamawiającego o poprawieniu oferty
(przesłankowo - jeśli zamawiający dobrze odczytał intencję odwołującego - wybór jednej z
opcji cenowych) jest niedopuszczalną zmianą oferty. Tym sposobem trudno mówić o
zachowaniu konsekwencji logicznej wywodów odwołującego.
W ocenie zamawiającego brak słowa „tysięcy” w odpowiedniku słownego wyrażenia
„1.950.000,00 zł” było niezamierzonym opuszczeniem tego słowa, widocznym na pierwszy
rzut oka, powstałym wskutek pominięcia tego wyrazu w wypełnieniu części formularza
cenowego i nie wymagającym dodatkowej analizy (porównania) innych dokumentów
ofertowych wykonawcy Naprzód Sp. z p.o.

Za Sądem Okręgowym w Gliwicach z dnia 23 lutego 2007 r., X Ga 23/2007/ZA zamawiający
wskazał, że formalizm postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, nie jest celem
samym w sobie, a ma na celu realizację tych zasad (tj. art. 7 Pzp).
Zamawiający podniósł, że stąd przy wykładni i stosowaniu przepisów ustawy należy brać pod
uwagę cel ustawy wyznaczony między innymi treścią cytowanego przepisu. Z tego samego
punktu widzenia wyszedł ustawodawca, który w noweli z dnia 4 września 2008 r. o zmianie
ustawy - Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw, uchylił art. 88 Pzp, w
którym do dnia 24 października 2008 r. funkcjonował obowiązek poprawiania przez
zamawiającego omyłek rachunkowych w obliczeniu ceny, m.in. w przypadku sumowania cen
za poszczególne części zamówienia, jeżeli cenę za część zamówienia podano rozbieżnie
słownie i liczbą to zamawiający winien przyjąć, że prawidłowo podano ten opis, który
odpowiada, dokonanemu obliczeniu ceny (por. nieobowiązujący art. 88 ust. 1 pkt 3 lit. b
Pzp). Był to przepis, stanowiący wpadkę ustawodawcy chociażby z tego punktu widzenia, że
rozbieżność pomiędzy wariantem słownym a wariantem liczbowym ceny została zaliczona
do omyłek rachunkowych. W uzasadnieniu rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy -
Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 471) wskazano
m.in., że „(...) W projekcie wprowadza się istotne zmiany dotyczące sposobu poprawiania
oczywistych omyłek pisarskich i rachunkowych (art. 87 ust. 2). Rezygnuje się z zamkniętego
katalogu sposobu poprawiania omyłek rachunkowych, pozostawiając jednocześnie
zamawiającemu uprawnienie do poprawiania oczywistych omyłek pisarskich, rachunkowych
oraz innych omyłek polegających na niezgodności oferty za specyfikacją istotnych warunków
zamówienia. Proponowane rozwiązania przyczyni się do usprawnienia procedury udzielania
zamówienia publicznego oraz do zmniejszenia liczby odrzucanych ofert i unieważnianych
postępowań. Ogranicza się sytuacje, w których oferty uznane za najkorzystniejsze podlegają
odrzuceniu ze względu na błędy rachunkowe w obliczeniu ceny, które nie są możliwe do
poprawienia w mysi ustawowo określonych reguł. Jest to szczególnie istotne w kontekście
zamówień na roboty budowlane, w których oferty wykonawców, niezwykle obszerne i
szczegółowe, liczące nieraz po kilkadziesiąt łomów, często podlegają odrzuceniu ze względu
na drobne błędy w ich treści. Proponowany przepis art. 87 ust. 2 pkt 3 w szczególności ma
na celu umożliwienie poprawiania tego rodzaju błędów, które mogą pojawić się w trakcie
sporządzania kosztorysu ofertowego. Należy również podkreślić, że proponowane
rozwiązanie nie stoi na przeszkodzie temu, aby zamawiający samodzielnie precyzował w
specyfikacji istotnych warunków zamówienia przykładowe okoliczności, w których będzie
dokonywał poprawy omyłek w ofertach w trybie art. 87 ust 2. Powyższe prowadzi do
przejrzystości postępowania, ogranicza kazuistykę ustawy i może ograniczyć ewentualne
spory z wykonawcami (...)”.
Ustawodawca postawił zatem na elastyczność w stosowaniu Prawa zamówień publicznych,

kosztem hołdowania kazuistyce, do czego niestety zbliżył się odwołujący w złożonym
odwołaniu.
Ratio legis uchylenia art. 88 Pzp jest więc jasne. Ustawodawca generalnie zmierzał w
kierunku ograniczania możliwości odrzucania ofert, wykluczania wykonawców i
unieważniania postępowań na rzecz przyjęcia rozwiązań umożliwiających konwalidację ofert
w możliwie szerokim zakresie, w zbieżności z tym postulatem pozostaje dotychczasowe, a
przywołane wcześniej, orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej.

3. Podtrzymując opozycję, co do przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie
odwołującego, wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia - A.S.A.
Eko Polska sp. z o.o. oraz Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o.,
zamawiający oświadczył, że wykonawca ten nie przedłużył mocy wiążącej swojej oferty,
która utraciła ważność z dniem 16 maja 2013 r., pomimo wezwania zamawiającego z dnia 13
maja 2013 r.
Wykonawca został sklasyfikowany na trzeciej pozycji, więc nawet odrzucenie oferty Naprzód
sp. z o.o. nie oznacza, że jego oferta może zostać uznana za najkorzystniejszą.
Ponadto wykonawca nie wykazał, na czym polega interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na
korzyść strony, do której przystępuje. Przeciwnie, przystępujący akcentuje własny interes w
uzyskaniu korzystnego rozstrzygnięcia dla siebie.
Z powyższych względów zamawiający wniósł jak na wstępie,

III. Do postępowania odwoławczego zgłosili przystąpienie wykonawcy:
A. Wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia - A.S.A. Eko Polska Sp. z o.o. oraz
Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. po stronie odwołującego, zwani
„przystępującym A.S.A.”, wskazując, że przystępujący posiada interes w rozstrzygnięciu
odwołania na korzyść odwołującego, którego skutkiem byłoby odrzucenie oferty z najniższą
ceną (cenami).
W dalszej kolejności pisma przystępujący A.S.A. podniósł istnienie wad w ofercie
odwołującego, drugiej w kolejności pod względem ceny, m.in. brak referencji
potwierdzających należyte wykonywanie usługi podanej w pozycji 1 wykazu usług.
Wskazując na tę kwestię przystępujący A.S.A. doprecyzował, że interes w rozstrzygnięciu
odwołania na korzyść odwołującego upatruje w możliwości powtórzenia czynności badania i
oceny ofert z wynikiem umożliwiającym uzyskanie przez niego zamówienia. Co do zasady,
przystępujący A.S.A. podzielił stanowisko odwołującego, zarówno w zakresie podniesionych
zarzutów, a także w zakresie żądań odwołującego, w związku z czym uznał, że jest zasadne
domaganie się przez przystępującego uwzględnienia odwołania.
B. „Naprzód” Sp. z o.o., zwany „przystępującym Naprzód”, oświadczając, że ma interes

prawny w uzyskaniu rozstrzygnięcia odwołania na korzyść zamawiającego, ponieważ jest
uczestnikiem postępowania przetargowego i w wyniku prawidłowo przeprowadzonego
postępowania o udzielnie zamówienia publicznego, jego oferta została uznana za
najkorzystniejszą.
Wniósł o oddalenie odwołania w całości, jako bezprzedmiotowego. Wskazał, że dokonanie
poprawki dokonane było prawidłowe, bowiem:
1. Nieprawidłowość w oznaczeniu ceny oferty, a polegająca w istocie nie na użyciu innych
wartości w oznaczeniu cyfrowym i słownym, ale na pominięciu słowa tysięcy, jeśli bowiem
dokonać rzetelnej analizy obu opisów to brzmią one następująco: 1 950 000 zł - cyfrowo,
jeden milion dziewięćset pięćdziesiąt tysięcy (brakujące słowo) zł. - słownie. Ta analiza
pokazuje na pełną zgodność opisanych cyfrowo i słownie liczb - a błąd dotyczy wyłącznie
braku słowa w oznaczeniu słownym.
Powyższa nieprawidłowość stanowi przykład oczywistej omyłki pisarskiej. Omyłką taką jest
bowiem - jak stanowi orzecznictwo KIO - omyłka widoczna, niezamierzona niedokładność,
błąd pisarski lub inna podobna usterka w tekście.
W ślad za orzecznictwem KIO przystępujący podniósł, że oczywista omyłka pisarska polega
w szczególności na niezamierzonym przekręceniu, opuszczeniu wyrazu, błędzie logicznym,
pisarskim lub mającym postać innej niedokładności przypadkowej (wyrok z dnia 20 stycznia
2009 r. KIO/UZP 11/09 - Zamówienia Publiczne w Orzecznictwie, Zeszyt nr 4 poz. 127). Tak
właśnie stało się w tej sprawie, omyłka polega na przypadkowym opuszczeniu wyrazu.
W tym zakresie aktualna pozostaje argumentacja przystępującego zawarta w piśmie z dnia
26 kwietnia 2013 r. uzasadniająca zastosowanie trybu przewidzianego ustawą. Podniósł
zasadność przywołanych tam orzeczeń KIO wskazujących prawidłowość postępowania w
sprawie.
2. Poprawienie zostało dokonane w zgodzie z ustawą, bowiem można dokonać poprawki
tylko względem już istniejących opisów i tak stało się w tej sprawie,
3. Poprawienie przez wykonawcę błędu w ofercie nie generuje istotnej zmiany treści jego
oferty, ponieważ w istocie nie zmienia ono ceny, niezmiennie jest ona wyrażona kwotą
1 950 000 zł.
Przystępujący wywodził, że na skutek przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego
doszło do wyjaśnienia treści oferty w sposób jasny i precyzyjny, nie doszło natomiast do
żadnej zmiany oferty, gdyż cena od początku wyrażona była przez przystępującego kwotą
1 950 000 zł.
4. Dokonanie poprawienia nie skutkuje zmianą miejsca oferty wykonawcy w rankingu ofert,
oferta ta pozostaje nadał ofertą najtańszą.
W kontekście powyższego, podnoszone przez odwołującego zarzuty, że na skutek
poprawienia omyłki doszło do zmiany oferowanej ceny są chybione, oderwane od treści

zgromadzonych w sprawie dokumentów i stanowią wyłącznie wyraz prezentacji interesu
odwołującego. Przystępujący zarzucił, że wywód odwołującego o rzekomej zmianie ceny na
skutek poprawienia omyłki jest zatem nieuprawniony - kwota 1 950 000 zł zawarta była
niezmiennie w ofercie przystępującego i nigdy nie została zmieniona. W opisie słownym ceny
zabrakło jednego słowa - ale też nie zmieniającego żadnej z cyfr składających się na ogólny
wymiar 1 950.000 zł.
Nieuprawniony jest także zarzut, że doszło do porozumiewania się w tej mierze
zamawiającego z wykonawcą w sposób stanowiący niedozwolone negocjacje dotyczące
treści oferty, a tym samym naruszenie art. 87 ust. 1 Pzp.
Przystępujący Naprzód stwierdził, że należy zważyć, iż zamawiający może (a nawet
powinien) wyjaśnić na podstawie art. 87 Pzp wątpliwości, co do treści oferty, czyli dotyczące
tylko treści złożonego przez wykonawcę oświadczenia woli, tj. treści związanych z istotnymi
postanowieniami umowy w sprawie zamówienia publicznego. Zamawiający na tej podstawie
może żądać wyjaśnień dotyczących wszystkich aspektów oferty niejasnych czy też
budzących jego wątpliwości. Tak stało się w tej sprawie - zgodnie z funkcją postępowania
wyjaśniającego. Wyjaśnienia służyć mają określonemu celowi - rozwianiu wątpliwości, które
wynikają zarówno z niejasnych lub sprzecznych ze sobą dokumentów załączanych do oferty,
jak i z samej treści oferty.
Przystępujący wywodził, że żądanie złożenia wyjaśnień jest w doktrynie i orzecznictwie
określane, jako wskazane ze względu na konieczność dołożenia przez zamawiającego
należytej staranności w prowadzeniu postępowania o udzielenie zamówienia. W realizacji
tego ustawowego uprawnienia (a wręcz wskazania jak wywiedziono powyżej) zamawiający
zobowiązany był sformułować wezwanie do wykonawcy. W wezwaniu zamawiający powinien
wskazać wątpliwości, które w jego ocenie, wymagały złożenia wyjaśnień.
W tym kontekście dokonana w treści odwołania próba kwalifikowania tego wezwania, jako
wyrazu niedozwolonych negocjacji jest nieuprawniona. Wniosek odwołującego o tym, że w
piśmie z 25.03.2013 r. zamawiający rzekomo „w sposób nieuprawniony zasugerował
wykonawcy, iż powinien podjąć decyzję, co do wyboru ceny” - jest niedopuszczalny, nie
opiera się na żadnej ze znanych prawu wykładni.
Zdaniem przystępującego, wywiedzenie tego wniosku stanowi wyraz braku obiektywizmu
odwołującego. Zwrócił szczególną uwagę na treść tego pisma, które zawiera wyłącznie
sprecyzowanie wątpliwości zamawiającego i wskazanie podstawy prawnej wystąpienia i
pozbawione jest jakiegokolwiek komentarza.
Za stanowiskiem KIO wyrażonym w wyroku z 25.03.2011 r. (sygn. akt KIO 510/11)
przystępujący wywodził, że omawiane uprawnienie przysługuje zamawiającemu w każdym
przypadku, w którym powziął wątpliwość, co do treści złożonej oferty i bez udziału
wykonawcy, który daną ofertę złożył, wątpliwość ta nie może zostać wyjaśniona.

Taka właśnie sytuacja miała miejsce w przedmiotowej sprawie.
Zatem, biorąc pod uwagę obowiązek rzetelnego przeprowadzenia postępowania i
prawidłowej oceny ofert - to art. 87 ust. 1 Pzp, należy odczytywać nie tylko, jako uprawnienie
zamawiającego zależne od jego uznania, ale raczej kompetencję, tj. prawo do żądania
wyjaśnień powiązane z obowiązkiem ich zażądania w celu dochowania wymaganej
staranności w procedurze badania i oceny ofert. Tym samym możliwość, o której mówi art.
87 ust. 1 Pzp, przeradza się wręcz w obowiązek, gdy oferta zawiera postanowienia niejasne,
sprzeczne lub gdy jej treści nie da się jednoznacznie i stanowczo wywieść bez udziału
wykonawcy (por. wyrok KIO z 13.08.2009 r., sygn. akt KIO/UZP 992/09; wyrok KIO z
3.12.2009 r., sygn. akt KIO/UZP 1519/09, KIO/UZP 1520/09).
Przystępujący nie kwestionuje, co do zasady, że zgodnie z art. 87 ust. 1 Pzp
niedopuszczalne jest prowadzenie między zamawiającym a wykonawcą negocjacji
dotyczących złożonej oferty. Przystępujący wywiódł wszakże, że w tym postępowaniu nie
doszło do prowadzenia negocjacji ani nawet do podjęcia próby jakichkolwiek negocjacji. A
przeciwne zarzuty odwołującego są nadużyciem nie znajdującym żadnego uzasadnienia w
przedstawionym materiale dowodowym.
Przystępujący zarzucił, że stanowisko odwołującego wyrażone w odwołaniu zostało
przedstawione z pominięciem tego, że zakazu negocjacji nie należy utożsamiać z
niedopuszczalnością posłużenia się wyjaśnieniami, dokonywanymi w trybie art. 87 ust. 1
Pzp, jako źródłem wiedzy zamawiającego, niezbędnej do prawidłowego dokonania czynności
określonych w art. 87 ust. 2 Pzp (tj. poprawek oferty) - wywodzi przystępujący za KIO (wyrok
w sprawie sygn. akt KIO 510/11). W konsekwencji zamawiający ma obowiązek dokonania
poprawek w ofercie, o których mowa w art. 87 ust. 2 Pzp, a realizacja tego obowiązku może
być poprzedzona wyjaśnieniami, o ile nie są uzupełnieniem czy zmianą treści oferty. Tryb
przewidziany w art. 87 ust. 1 Pzp może być tym samym w indywidualnych przypadkach
wykorzystywany przy ustaleniu, czy zaistniała przesłanka z art. 87 ust. 2, w szczególności
art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp.
Przystępujący zarzucił ponadto, że bez znaczenia orzeczniczego w tej sprawie pozostaje
treść przywołanych przez odwołującego przepisów prawa wekslowego i czekowego z 1936 r.
Wskazał, że są to zupełnie odrębne dziedziny prawa i ustawodawca nie przewidział ich
zastosowania dla Prawa zamówień publicznych. Odrębność i specyfika prawa wekslowego i
czekowego, która skutkowa ich wyodrębnieniem, jako oddzielnej dziedziny prawa poddanej
własnej - specyficznej regulacji (częstokroć oderwanej od zasad ogólnych prawa cywilnego),
czyni wszelkie próby przeniesienia specyfiki właściwej tej dziedzinie do innych dziedzin
prawa nieuprawnionymi.
Nie sposób także nie zauważyć, wskazał przystępujący, że w Prawie zamówień publicznych
znajdował się do 2008 r. przepis (art. 88 ust. 1 pkt 3 lit. b) wyraźnie odnoszący się do sytuacji

istnienia błędu w zapisie ceny cyfrowym i słownym. Jednak, jak trafnie zauważył odwołujący,
utracił on moc obowiązującą bo „nadmiernie zawężał możliwość zamawiających poprawiania
omyłek w ofercie”. Zatem, skoro poprzednie brzmienie ustawy, jako nadmiernie
ograniczające zamawiających zostało usunięte - to tym bardziej sposób postępowania
zamawiającego należy ocenić, jako prawidłowy.

Krajowa Izba Odwoławcza, po rozpoznaniu odwołania, ustaliła i zważyła, co następuje.

Odwołujący spełnia przesłanki legitymacji czynnej, przedstawione w art. 179 ust. 1 Pzp,
uprawniające go do wniesienia odwołania. Złożył w postępowaniu ofertę z ceną drugą w
kolejności w rankingu ofert ze względu na jedyne kryterium oceny ofert - cena o znaczeniu
100%. Zatem, odwołujący wykazał, że ma interes w uzyskaniu zamówienia, a także realna
jest możliwość poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów
ustawy Pzp.

Wykonawcy zgłaszający przystąpienia do postępowania odwoławczego, odpowiednio:
A. wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: A.S.A. Eko Polska Sp. z o.o. i Miejskie
Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o., ze wskazaną wspólną siedzibą w
Zabrzu, po stronie odwołującego oraz B. wykonawca „Naprzód” Sp. z o.o., z siedzibą
Rydułtowy, zgłaszający przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego, uzyskali status uczestników postępowania odwoławczego.
Izba uznała za skuteczne przystąpienie przystępującego Naprzód Sp. z o.o. po stronie
zamawiającego, wobec spełnienia wymagań ustawowych przystąpienia.
Uznała również przystąpienie przystępującego A.S.A. Eko Polska Sp. z o.o. i Miejskie
Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. po stronie odwołującego, przyjmując
szerokie rozumienie interesu, o jakim stanowi przepis art. 185 ust. 2 Pzp, mimo, że
wykonawca w swoim przystąpieniu wskazał interes w rozstrzygnięciu odwołania na korzyść
odwołującego przez pryzmat możliwości zmiany pozycji swojej oferty w rankingu ofert,
ustalonym na podstawie cen zaoferowanych przez wykonawców oraz podważanie oferty
odwołującego. W konsekwencji wykonawca wniósł o uwzględnienie odwołania zgodnie z
żądaniem odwołującego. Wykonawca ten nie został wykluczony z postępowania i jego oferta
nie została odrzucona. Zatem, Izba oddaliła opozycję zamawiającego przeciw przystąpieniu
wskazanego wykonawcy po stronie odwołującego.

Przedmiotem zarzutów odwołania jest wybór jako najkorzystniejszej oferty przystępującego
Naprzód Sp. z o.o., poprzedzony poprawieniem w ofercie tego wykonawcy oczywistej omyłki
pisarskiej przez dopisanie w opisie słownym ceny oferty słowa/wyrazu „tysięcy” (słowo to

elementarna część mowy, jego pisanym odpowiednikiem jest wyraz).

W przedmiocie niezbędnym dla oceny zasadności zarzutów, znaczenie mają następujące
wymagania zamawiającego: opisane w postanowieniach SIWZ, treść ocenianej oferty
przystępującego Naprzód i oświadczenia oraz dokumenty dotyczące czynności
zamawiającego i wykonawcy, związane z poprawieniem omyłki w cenie oferty.
1. SIWZ - zamawiający opisał:
- w pkt 14.5. „W Formularzu Ofertowym wartości liczbowe należy wpisywać w każdej pozycji
wyłącznie cyframi, a w miejscach gdzie jest to wyraźnie wskazane także słownie (nie stosuje
się wyrażenia „jw.” i równoważnych)”;
- w pkt 16. „Sposób obliczenia ceny oferty: 16.1. Podana w formularzu cena stanowi cenę
ryczałtową za wykonanie przedmiotu zamówienia. 16.2. Ceny w ofercie należy określać z
dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, stosując zasadę § 5 ust. 6 z Rozporządzenia
Ministra Finansów dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom
(...), (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). 16.3. Wykonawca ma obowiązek podać w Formularzu Oferty
cenę ryczałtową (brutto) za wykonanie całości zamówienia oraz zastosowaną stawkę
podatku VAT”;
- w pkt 18. „Kryteria oceny ofert, ich znaczenie oraz sposób oceny ofert: 18.1. Oferty będą
oceniane według kryterium: najniższa cena 100%”;
- w pkt 20. „Dodatkowe informacje: 20.2. Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, zamawiający w
toku badania i oceny ofert może żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści
złożonych ofert. 20.3. Zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy, zamawiający poprawi oczywiste omyłki
pisarskie, oczywiste omyłki rachunkowe, z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych
dokonanych poprawek, oraz inne omyłki polegające na niezgodności oferty ze specyfikacją
istotnych warunków zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty -
niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona”.

2. Przystępujący Naprzód podał w Formularzu oferty opis ceny następująco:
„II. Składając ofertę na: Świadczenie usługi odbierania i zagospodarowania odpadów
komunalnych od właścicieli nieruchomości zamieszkałych i nieruchomości
niezamieszkałych, na których powstają odpady komunalne, znajdujących się na
terenie Gminy Miasta Pszów, zobowiązuję się do:
1. wykonywania przedmiotu zamówienia za cenę ryczałtową: 1.950.000,- zł
brutto

(słownie: jeden milion dziewięćset pięćdziesiąt złotych zł)
w tym 8 % podatku VAT”.
Cena przedstawiona liczbowo i słownie oraz stawka podatku zostały wpisane odręcznie

(podkreślenie w tekście). Kwota słownie została wpisana dość zwartym zestawieniem
poszczególnych wyrazów, zwłaszcza wyrazy „dziewięćset pięćdziesiąt” zostały połączone.

3. Na podstawie art. 87 ust. 1 Pzp zamawiający wezwał wykonawcę (pismo z 25 marca 2013
r.) wskazując: „(…) wzywa do złożenia wyjaśnień dotyczących treści złożonej oferty w
zakresie dotyczącym podanej przez Wykonawcę ceny. Nadmienia się, że w ofercie podano
cenę wynoszącą 1.950.000,00 (w ujęciu zapisu liczbowego) oraz cenę wynoszącą
1.000.950,00 (wyrażoną słownie).
Na złożenie wyjaśnień Zamawiający oczekuje w terminie do 3 dni od daty otrzymania
niniejszego wezwania”.

4. W odpowiedzi na wezwanie, w piśmie z 26.03.2013 r., przystępujący Naprzód przedstawił
swoje stanowisko: „Uprzejmie wyjaśniamy, że w cenie wyrażonej słownie została popełniona
omyłka pisarska (po wyrazach: jeden milion dziewięćset pięćdziesiąt powinno być wpisane
tysięcy złotych).
W związku z powyższym brzmienie zaproponowanej ceny w pkt. II.1. oferty wynosi:
Cena ryczałtowa: 1 950 000,00 zł brutto (słownie: jeden milion dziewięćset pięćdziesiąt
tysięcy złotych) w tym 8 % podatku VAT.
Mając na uwadze powyższe pozostaje nam przeprosić za powstałą omyłkę, której rzetelne
wyjaśnienie pozwoli na rozstrzygnięcie przetargu z zachowaniem zasad konkurencyjności.
Podnosimy, że niepoprawność pozycji Cena ryczałtowa: 1 950 000,00 zł brutto (słownie:
jeden milion dziewięćset pięćdziesiąt tysięcy złotych) w tym 8 % podatku VAT powstała
jedynie na skutek niezamierzonej omyłki. Wywodzimy, że poprawienie tej pozycji nie wpływa
jednak znacząco na ofertę - cena ta nadal będzie ceną najniższą. Zmiana w ofercie zostanie
dokonana z danych już zawartych w ofercie - ceny wyrażonej liczbą. Taka czynność
zamawiającego doprowadzi jedynie omawianą ofertę do porównywalności z innymi ofertami
złożonymi w postępowaniu, umożliwiając dokonanie wyboru w oparciu o niezmienione
kryteria i niezmienione wartości. Bezspornie nasza omyłka (pomimo, że nieobarczona złą
wiarą) skutkuje obecnie koniecznością składania niniejszych wyjaśnień - jednakże
pozostajemy w pokornym przekonaniu, że ostatecznie służyć one będą najlepiej wybraniu
oferty najkorzystniejszej.
Przedstawiając swoje stanowisko przywołujemy orzecznictwo KIO uzasadniające
przedstawiony wniosek:
Wyrok KIO z dnia 10 kwietnia 2008 r., sygn. akt KIO/UZP 265/08: (...) „oczywistą omyłką
pisarską” jest omyłka widoczna, niezamierzona niedokładność, błąd pisarski lub inna
podobna usterka w tekście.
Wyrok KIO z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt KIO/UZP 11/09: (...) Oczywista omyłka

pisarska polega w szczególności na niezamierzonym przekręceniu, opuszczeniu wyrazu,
błędzie logicznym, pisarskim lub mającym postać innej niedokładności przypadkowej.
Oczywista omyłka pisarska powinna być możliwa do poprawy bez odwoływania się do innych
dokumentów, co nie jest możliwe w przypadku oferty Odwołującego się.
Wyrok KIO z 16 listopada 2008 r., sygn. akt. KIO 1326/08: Zgodnie z utrwaloną definicją
omyłki pisarskiej, dotyczy ona takich błędów, które są łatwe do zauważenia, a „oczywistość”
omyłki, rozumianej jako określona niedokładność nasuwa się każdemu.
Mając na uwadze powyższe podnosimy, niezależnie od naszego szczerego żalu, że
ewentualne zaniechanie poprawienia oferty przez zamawiającego, w sytuacji gdy poprawa
jest jasna, oczywista, nie budząca wątpliwości, wynika wprost z danych zawartych w ofercie
bez konieczności jej uzupełniania przez wykonawcę, a poprawiona kwota nie zmienia pozycji
oferty w odniesieniu do innych ofert - byłoby ewidentnym naruszeniem zasad uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców w rozumieniu art. 7 Pzp.
Podnosimy jednocześnie, że przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy nadrzędnym wydaje
się konieczność kierowania się celem, jaki przyświecał ustawodawcy przy wprowadzaniu
instytucji wynikającej z art. 87 ust. 2 Pzp. Skorzystanie z dyspozycji przywołanego przepisu
ma umożliwić zamawiającemu dokonanie wyboru oferty dla niego najkorzystniejszej - tzn. w
okolicznościach sprawy, oferującą najniższą cenę za wykonanie przedmiotu zamówienia. Za
zaistniałą pomyłkę jeszcze raz przepraszamy”.

5. Pismem z 13 maja 2013 r. zamawiający zawiadomił wykonawcę o poprawieniu oczywistej
omyłki pisarskiej podając: „(…) na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówień publicznych (…) Zamawiający poprawił w ofercie firmy „NAPRZÓD"
Sp. z o.o. (…) oczywistą omyłkę pisarską polegającą na tym, że w zapisie słownym
oznaczającym wysokość wynagrodzenia, po słowach: „jeden milion dziewięćset pięćdziesiąt”
dodaje się słowo: „tysięcy”.
Po poprawieniu tego zapisu cena ofertowa wynosi: 1.950.000,00 zł brutto (słownie: jeden
milion dziewięćset pięćdziesiąt tysięcy zł).
Uzasadnienie.
W ofercie przed poprawieniem, cena ryczałtowa wynosiła 1.950.000,00 zł brutto (słownie:
jeden milion dziewięćset pięćdziesiąt zł).
Po uzyskaniu wyjaśnień Wykonawcy oraz kierując się wyrokiem KIO z 31.03.2009 r. (sygn.
akt KIO/UZP 319/09) Zamawiający uznał, że pominięcie w opisie słownym oznaczającym
wysokość ceny ryczałtowej słowa „tysięcy” miało charakter oczywistej omyłki pisarskiej.
Omyłka ta ma charakter oczywisty, widoczny na pierwszy rzut oka, dlatego w myśl
powołanego przepisu poprawiono ofertę firmy „NAPRZÓD" Sp. z o.o. (…)”.
Oceniając materiał dowodowy w sprawie, w granicach zarzutów przedstawionych w

odwołaniu oraz czynności zamawiającego polegających na poprawieniu słownego opisu
ceny wybranej oferty przez dodanie słowa, wyrazu „tysięcy”, Izba uznała, że odwołanie nie
podlega uwzględnieniu wobec niespełnienia przesłanek z art. 192 ust. 2 Pzp.

W ocenie Izby, przedstawione dowody wskazują, że przystępujący Naprzód podał cenę
oferty stosując się do postanowień SIWZ. W pkt II Formularza ofertowego w sposób wyraźny
i jednoznaczny, zgodnie z żądaniem zamieszczonym w SIWZ, wpisał w pierwszej kolejności
wartości liczbowe ceny ryczałtowej: 1.950.000,- zł brutto, a w miejscu gdzie było to wyraźnie
wskazane także (słownie: jeden milion dziewięćset pięćdziesiąt złotych zł), w tym 8 %
podatku VAT (cena przedstawiona liczbowo i słownie oraz stawka podatku VAT zostały
wpisane odręcznie - podkreślenie w tekście). Kwota słownie została wpisana tworząc zbitkę
poszczególnych wyrazów, zwłaszcza wyrazów „dziewięćset pięćdziesiąt”, które zostały
połączone.

Analizując oryginalny opis ceny na str. 229 oferty, zdaniem Izby, nie ma wątpliwości, że
decydujące znaczenia w przedstawieniu ceny ma opis liczbowy - cyfry tworzące liczbę
zostały napisane w sposób pewny z przyjętymi w praktyce stoperami (dwie kropki, przecinek
i pozioma kreska), ułatwiającymi odczytanie kwoty składającej się z 7 cyfr. Przy porównaniu
opisu liczbowego z opisem słownym, powstaje nieodparte przekonanie, że opis słowny nie
odpowiada opisowi liczbowemu wyłącznie przez pominięcie w opisie słownym wyrazu
„tysięcy”.

W tym kontekście, zgodnie ze stanem prawnym ustawy Pzp obowiązującym od 24
października 2008 r., zamawiający miał obowiązek ocenić, czy wpisanie ceny oferty jest
skutkiem którejś z omyłek, o których stanowi przepis art. 87 ust. 2 Pzp, zobowiązujący
zamawiającego do poprawienia omyłek w ofercie, czy błędem w obliczeniu ceny oferty, o
którym stanowi art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp, zobowiązujący zamawiającego do odrzucenia oferty.

Przepisy ustawy Pzp nie zawierają definicji omyłek, o których stanowią przepisy art. 87 ust. 2
pkt 1-3 i błędów w obliczeniu ceny oferty - art. 89 ust. 1 pkt 6, dla potrzeb postępowania o
udzielenie zamówienia publicznego. Definicje tych pojęć oraz interpretacje, stosowne do
okoliczności sprawy, wywodzą się w większości przypadków z poprzedniego stanu
prawnego obowiązującego przed 24 października 2008 r., w którym wyszczególniono -
oczywiste omyłki pisarskie oraz omyłki rachunkowe w obliczeniu ceny - art. 87 ust. 2 Pzp,
zobowiązano zamawiających do poprawiana omyłek rachunkowych w obliczeniu ceny w
sposób wskazany w art. 88 Pzp oraz błędy w obliczeniu ceny - art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp.
Sąd Okręgowy w Gdańsku orzekał dwukrotnie w 2008 r. w przedmiocie omyłek i błędów, w

tym w przywoływanym przez obie strony postępowania odwoławczego wyroku z 27 czerwca
2008 r., sygn. akt XII Ga 206/08, a także wcześniejszym wyroku z 21 maja 2008 r., sygn. akt
XII Ga 151/08.
W obu wyrokach przedstawiono zbieżne oceny i poglądy, co do oczywistej omyłki pisarskiej i
błędu pisarskiego.
W wyroku z 20 marca 2008 r., sygn. akt KIO/UZP 206/08), zaskarżonym i następnie
utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 21 maja 2008 r., sygn. akt
XII Ga 151/08, Krajowa Izba Odwoławcza wskazała istotne dla rozstrzygnięcia
przedmiotowego odwołania, oceny: „Ustawodawca słusznie nie zdefiniował oczywistej omyłki
pisarskiej, ponieważ nie jest to materia nadająca się do zdefiniowania. Natomiast należy przy
rozstrzyganiu o konkretnych przypadkach mieć na względzie przede wszystkim orzecznictwo,
które powinno być traktowane pomocniczo”.
Dokonując analizy istniejącego orzecznictwa skład orzekający Izby wskazał na wyrok
Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 kwietnia 2001 r. (II SA 863/00) odnoszący się
do błędu pisarskiego z art. 113 k.p.a. w myśl, którego „błąd pisarski to widoczne, wbrew
zamierzeniu (...) niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylna pisownia albo widoczne
niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów”. Z powyższego wynika - w ocenie
Izby - „że omyłka musi mieć charakter nieumyślny, niezamierzony, wręcz musi zaistnieć
wbrew woli popełniającego omyłkę. Musi być ona widoczna i polegać na nieodpowiednim
użyciu wyrazów, w tym wypadku nieodpowiednim użyciu liczby „19” zamiast „21”.”.
„(…) Pozostaje kwestia oczywistości omyłki, przy której powołuje się często sformułowania
oznaczające, iż musi ona być widoczna gołym okiem, niewymagająca badań czy ustaleń.
Kwestię „oczywistości” również należy ocenić w zależności od rodzaju omyłek. W tym
wypadku chodzi o to, że Zamawiający sporządził przedmiar robót, a wykonawca miał
przedstawić jego lustrzane odbicie z wstawieniem tylko cen. W takim razie nie można
stwierdzić niezgodności kosztorysu bez porównania go z przedmiarem. Nie oznacza to
jednak, że takie porównanie wykracza poza tzw. widoczne gołym okiem omyłki”.

Sąd Okręgowy w Gdańsku w wyroku z 21 maja 2008 r., sygn. akt XII Ga 151/08,
oddalającym skargę na wyrok Izby orzekł: „W ocenie Sądu Okręgowego, uznać należy, iż w
przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z oczywistą omyłką, o której mowa w art. 87 ust.
2 ww. ustawy. Nie istnieje, co prawda legalna definicja oczywistej omyłki pisarskiej, o której
mowa w treści art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 29.01.2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.
U. z 2007 r., Nr 223, poz. 1655 - tekst jedn.), lecz zarówno doktryna jak i orzecznictwo
sądowe wielokrotnie definiowało to pojęcie w kontekście różnego rodzaju przepisów
prawnych, w których jest mowa o błędach i omyłkach pisarskich i rachunkowych. Najogólniej

rzecz biorąc błąd pisarski to widoczne, wbrew zamierzeniu, niewłaściwe użycie wyrazu,
widocznie mylna pisownia albo widocznie niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej
wyrazów itp.”. Definiując natomiast omyłki pisarskie należałoby uznać, że są to omyłki
stojące na równi z błędami pisarskimi lub rachunkowymi, a zatem tylko omyłki polegające na
tym, że wyrażono coś, co jest niezgodne z myślą niedwuznacznie wyrażoną przez podmiot,
a zostało wypowiedziane tylko przez przeoczenie, niewłaściwy dobór słów itp.”.
„(…) Podkreślenia wymaga, że oczywista omyłka pisarska jest zwykłe wynikiem
przeoczenia łub innej wady procesu myślowo-redakcyjnego, nigdy zaś chybienia
merytorycznego. Poprawienie oczywistej omyłki nie może prowadzić do wytworzenia
nowej treści oświadczenia woli. Mimo tego że, poprawienie oczywistej omyłki pisarskiej
zawsze będzie skutkowało zmianą treści ofert, to należy pamiętać, że będzie tak jedynie w
znaczeniu technicznym, nie zaś merytorycznym. W wyniku zatem poprawienia omyłki nie
zmienia się treść oferty w sensie treści oświadczenia woli wykonawcy (Prawo zamówień
publicznych, komentarz, Paweł Granecki, wydawnictwo C.H., Warszawa 2007 r., str.
246)”.

W końcowej części uzasadnienia wyroku, sąd wskazując na projekt nowelizacji Pzp
(numer druku 471) ze stron internetowych Sejmu i Senatu, zmieniającej przepis art. 87 ust.
2 Pzp (brzmienie aktualnie obowiązujące), podał: „W projekcie wprowadza się istotne
zmiany dotyczące sposobu poprawiania oczywistych omyłek pisarskich i rachunkowych
(art. 87 ust. 2). Rezygnuje się z zamkniętego katalogu sposobu poprawiania omyłek
rachunkowych, pozostawiając jednocześnie zamawiającemu uprawnienie do poprawiania
oczywistych omyłek pisarskich, rachunkowych oraz innych omyłek polegających na
niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia. Proponowane
rozwiązanie przyczyni się do usprawnienia procedury udzielania zamówienia publicznego
oraz do zmniejszenia liczby odrzucanych ofert i unieważnianych postępowań. Ogranicza
się sytuacje, w których oferty uznane za najkorzystniejsze podlegają odrzuceniu ze
względu na błędy rachunkowe w obliczeniu ceny, które nie są możliwe do poprawienia w
myśl ustawowo określonych reguł. Jest to szczególnie istotne w kontekście zamówień na
roboty budowlane, w których oferty wykonawców, niezwykle obszerne i szczegółowe,
liczące nieraz po kilkadziesiąt tomów, często podlegają odrzuceniu ze względu na drobne
błędy w ich treści. Proponowany przepis art. 87 ust. 2 pkt 3 w szczególności ma na celu
umożliwienie poprawiania tego rodzaju błędów, które mogą pojawić się w trakcie
sporządzania kosztorysu ofertowego. Należy również podkreślić, że proponowane
rozwiązanie nie stoi na przeszkodzie temu, aby zamawiający samodzielnie precyzował w
specyfikacji istotnych warunków zamówienia przykładowe okoliczności, w których będzie
dokonywał poprawy omyłek w ofertach w trybie art. 87 ust. 2 ustawy. Powyższe prowadzi

do przejrzystości postępowania, ogranicza kazuistykę ustawy i może ograniczyć
ewentualne spory z wykonawcami”.

W ocenie Izby, w przeciwieństwie do powyższego - omyłek uregulowanych aktualnie w art.
87 ust. 2 pkt 1-3 Pzp - błąd w obliczeniu ceny oferty, do którego ma zastosowanie przepis
art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp, nie jest de facto błędem rachunkowym, lecz błędem polegającym na
wadliwym doborze przez wykonawcę poszczególnych elementów mających wpływ na
właściwe obliczenie ceny - tak m.in. opracowanie: Jerzy Baehr, Tomasz Czajkowski,
Włodzimierz Dzierżanowski, Tomasz Kwieciński, Waldemar Łysakowski, Prawo zamówień
publicznych, komentarz pod redakcją Tomasza Czajkowskiego, wydanie trzecie, stan prawny
na 1 stycznia 2008 r., Urząd Zamówień Publicznych, Warszawa 2007, str. 307.

Na podstawie powyższego należy uznać, że rozbieżność w opisie ceny oferty
przedstawionej liczbowo i słownie, nie stanowi błędu polegającego na wadliwym doborze
przez wykonawcę poszczególnych elementów oferty mających wpływ na właściwe
obliczenie ceny, nie stanowi również oczywistej omyłki rachunkowej, przez którą należy
rozumieć omyłkę w przeprowadzeniu rachunków na liczbach przy obliczaniu ceny, także
nie stanowi innej omyłki polegającej na niezgodności oferty ze SIWZ, niepowodującej
istotnych zmian w treści oferty, gdzie ma znaczenie wyłącznie waga „istotności” (różnica w
wyrażeniu liczbowym i słownym ceny w rozpoznawanej sprawie wynosi 949 050 zł).

Zatem, biorąc pod uwagę wskazane przepisy Pzp i cytowane postanowienia SIWZ,
przywołane orzecznictwo, w tym też wyrok Izby z 13 września 2012 r., sygn. akt KIO
1840/12, należy uznać, że zamawiający słusznie ocenił konieczność poprawy słownego
przedstawienia ceny oferty przez uznanie, że opuszczenie wyrazu „tysięcy” zobowiązuje go
do poprawienia ceny, jako oczywistej omyłki pisarskiej wynikającej z opuszczenia wyrazu.
Z porównania sposobu przedstawienia ceny jednoznacznie wynika, że poprawienie ceny
wskazanej liczbą (odwołujący podnosił poprawienie opisu w ten sposób, że zamawiający
mógł uznać za właściwy opis słowny), wiązałoby się z dokonaniem bardziej
zaawansowanej i interwencyjnej poprawy cyfr tworzących liczbę, niż uzupełnienie
przedstawienia słownego, przez wstawienie wyraźnie opuszczonego wyrazu „tysięcy”.

Zastosowanie art. 87 ust. 1 Pzp, jest uprawnieniem zamawiającego, możliwym do
korzystania w każdej sytuacji, kiedy okoliczności sprawy, w ocenie zamawiającego, tego
wymagają. Przyjęto w orzecznictwie jednoznaczne stanowisko, że zastosowanie przepisu
lub zaniechanie jego zastosowania nie stanowią podstawy do formułowania roszczeń
wykonawcy z tego tytułu.

O ile odwołujący nie wykaże, że oferta przystępującego Naprzód podlega odrzuceniu na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp, to poprawienie oferty, nawet w przypadku innych
uchybień ze strony zamawiającego, nie ma wpływu na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego i w takiej sytuacji nie stanowi podstawy do uwzględnienia
odwołania (art. 192 ust. 2 Pzp) .

W ocenie Izby, słusznie podniesiono w toku postępowania odwoławczego, że ze względu
na odrębność specyficznych regulacji Prawa wekslowego i Prawa czekowego oraz brak
odpowiedniego odesłania ustawowego do stosowania tych przepisów w postępowaniu o
udzielenie zamówienia publicznego, nie ma podstaw, by poprawienie ceny oferty ocenić z
uwzględnieniem sposobu poprawienia analogicznego do uregulowań przyjętych w
przywołanych ustawach.

Wskazane przez odwołującego na rozprawie posłużenie się przez zamawiającego w
odpowiedzi na odwołanie sformułowaniem o wariantowości propozycji cenowej, wobec
złożonych przez zamawiającego wyjaśnień i wykazania, że określenie to dotyczy opisu
ceny - liczbowo i słownie, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia odwołania. Przedmiotem
oceny jest wezwanie zamawiającego z 25 marca 2013 r., w którym nie ma zarówno
wariantowości, jak też elementów wskazujących negocjacje z wykonawcą, odpowiedź z 26
marca 2013 r., w której wykonawca wskazał na popełnienie niezamierzonej omyłki
pisarskiej, przy braku w piśmie jakiegokolwiek określenia o popełnionym błędzie w cenie
oferty oraz zawiadomienie zamawiającego z 13 maja 2013 r. o poprawieniu oczywistej
omyłki pisarskiej.

Reasumując, Izba uznała brak podstaw do podważenia czynności zamawiającego, w
konsekwencji - przesłanek do uwzględnienia odwołania. W tej sytuacji należało przyjąć, że
nie zostały naruszone przepisy wskazane w odwołaniu - art. 87 ust. 1, art. 87 ust. 2 pkt 1,
art. 82 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 1, 2 i 6, art. 91 ust. 1 Pzp i w konsekwencji art. 7 ust. 1 przez
nierówne traktowanie wykonawców i prowadzenie postępowania w sposób naruszający
zasadę uczciwej konkurencji.

Izba oddaliła odwołanie na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp

stosownie do jego wyniku, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41, poz. 238), uwzględniając wynagrodzenie pełnomocnika zamawiającego na
podstawie rachunku przedłożonego do akt sprawy.


Przewodniczący: ………………………

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
• Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
• Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
• Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
• Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27