eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2012 › Sygn. akt: KIO 2106/12
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2012-10-22
rok: 2012
sygnatury akt.:

KIO 2106/12

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Katarzyna Brzeska Protokolant: Agata Dziuban

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 i 16 października 2012 r. w Warszawie odwołania
wniesionego w dniu 2 października 2012 r. przez Veolia Water Systems Sp. z o.o., ul.
Balicka 48, 30-149 Kraków w postępowaniu prowadzonym przez Zakład Wodociągów i
Kanalizacji w Ciechanowie Sp. z o.o., ul. Gostkowska 81, 06-400 Ciechanów

przy udziale wykonawcy IDS-BUD Sp. z o.o., Al. Jerozolimskie 136, 02-305 Warszawa
zgłaszającego przystąpienie po stronie Zamawiającego



orzeka:
1. Oddala odwołanie;
2. Kosztami postępowania obciąża Veolia Water Systems Sp. z o.o., ul. Balicka 48, 30-149
Kraków i:

1) zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr.
(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez Veolia Water
Systems Sp. z o.o., ul. Balicka 48, 30-149 Kraków tytułem wpisu od odwołania,

2) zasądza od Veolia Water Systems Sp. z o.o., ul. Balicka 48, 30-149 Kraków
kwotę 3 600 zł 00 gr. (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) na rzecz

Zakład Wodociągów i Kanalizacji w Ciechanowie Sp. z o.o., ul. Gostkowska 81,
06-400 Ciechanów stanowiącą koszty strony poniesione z tytułu wynagrodzenia
pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 119, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Płocku.

Przewodniczący:
……………………






Sygn. akt KIO 2106/12
U z a s a d n i e n i e

Zamawiający – Zakład Wodociągów i Kanalizacji w Ciechanowie Sp. z o.o., ul.
Gostkowska 81, 06-400 Ciechanów prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego,
na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (tekst
jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z późn. zm.) (zwanej dalej również „ustawą
Pzp
”), postępowanie o udzielenie zamówienia na: „Budowa Stacji Termicznej Utylizacji
Osadów Ściekowych wraz z gospodarką cieplną i modernizacją obiektów towarzyszących w
oczyszczalni ścieków w Ciechanowie
".

Ogłoszenie o zamówieniu zostało przekazane Urzędowi Oficjalnych Publikacji
Wspólnot Europejskich w dniu 19 września 2012 r. oraz opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 22 września 2012 r. pod numerem 2012/S 183-300342.

Veolia Water Systems Sp. z o.o., ul. Balicka 48, 30-149 Kraków (zwany dalej:
Odwołującym”) w dniu 2 października 2012 r. (data wpływu do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej) złożył odwołanie na postanowienia Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia (dalej zwana również: „SIWZ”).

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu w odwołaniu naruszenie następujących
przepisów ustawy:
1) art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w związku z opisaniem przedmiotu zamówienia w sposób
naruszający zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców poprzez
ograniczenie kręgu wykonawców mogących zrealizować zamówienie do jednej firmy, to jest
firmy ANDRITZ AG, Stattegger Strasse 18, A-8045 Graz, Austria, dysponującej suszarkami
typu taśmowego (bez zasilania ciśnieniowego) opisanymi w części III A SIWZ rozdz. 6, pkt
6.1.10.2 - co stanowi naruszenie przepisów art. 7 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy Pzp;
2) art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp, poprzez niejednoznaczne opisanie przedmiotu zamówienia,
w sposób utrudniający uczciwą konkurencję oraz sformułowanie zapisów nakładających
wymogi technologiczne co do przedmiotu zamówienia w zakresie i sposób, który z
technologicznego punktu widzenia nie jest konieczny do zaspokojenia potrzeb
Zamawiającego, ale powoduje jednocześnie wykluczenie suszarek innego typu poza jednym
modelem, co stanowi naruszenie ww. przepisów a dodatkowo stanowi czyn nieuczciwej
konkurencji (część III A SIWZ rozdz.6 pkt 6.1.10.2);
3) art. 22 ust. 4 ustawy Pzp oraz zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania
wykonawców wynikającej z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez dokonanie opisu sposobu

dokonania oceny spełniania warunku posiadania wiedzy i doświadczenia w sposób
nieadekwatny i nieproporcjonalny do przedmiotu zamówienia (cześć I SIWZ rozdział 9 pkt
9.1.1 ppkta)ic).

W związku z powyższym, Odwołujący wniósł o:
1) nakazanie Zamawiającemu zmianę treści SIWZ w zakresie opisu przedmiotu zamówienia,
z uwzględnieniem w ocenianych parametrach technicznych rozwiązań oferowanych przez
inne firmy na rynku, poprzez wprowadzenie takich zapisów, które będą zgodne z ustawą Pzp
wprowadzone zostaną zmiany w zakresie eliminacji warunków pracy instalacji co do:
- temperatury suszenia max. 130°C,
- wymaganie dokonywania procesu suszenia w suszarce jednotaśmowej,
- zakazu stosowania pompy do podawania osadu do suszarni,
- klasyfikacji wnętrza suszarni jako strefy 21 lub 22 wg Dyrektywy 94/9/WE (ATEX),
- wymagania wykonania taśmy z tworzywa sztucznego,
- wymaganie, aby przepływ powietrza suszącego odbywał się przez osad leżący na taśmie
od góry do dołu,
- wymaganie dokonywania suszenia metodą bezpośrednią czyli bez wymienników ciepła,
- wskaźnik zapotrzebowania mocy cieplnej na odparowania 1 kg wody nie może być
większy niż 0,85 kW, przy założeniu że obliczenie wskaźnika nastąpi poprzez pomiar ilości
odparowanej wody oraz pomiar zużycia gazu,
- nieprzewidywania odbioru ciepła wysokotemperaturowego z kogeneracji,
- obligatoryjnego zastosowania automatycznej recyrkulacji osadów wysuszonych i
mieszanie ich z osadami odwodnionymi, tak, aby na wejściu do suszarni zawartość suchej
masy zmieszanych osadów wynosiła co najmniej 60%,
- obligatoryjnego prowadzenia procesu suszenia z ominięciem fazy kleistej,
- wymagania aby forma osadu wysuszonego w 95% osadu wagowo miała wielkość 0,5 -
10mm.
2) o zmianę treści zapisów SIWZ, w zakresie opisu sposobu dokonania oceny spełnienia
warunku posiadania wiedzy i doświadczenia w sposób adekwatny i proporcjonalny do
przedmiotu zamówienia, poprzez wskazanie że za prawidłowo ukończoną usługę
Zamawiający uważa opracowanie dokumentacji projektowej na podstawie której wydano
prawomocne pozwolenie na budowę oraz w skład której wchodził projekt budowlany, projekt
wykonawczy.

Ewentualnie, w razie nie uwzględnienia ww. żądań Odwołujący wnosił również o
unieważnienie przedmiotowego postępowania przetargowego w całości.

Odwołujący uzasadniając swoje stanowisko, wskazał m. in. na następujące okoliczności:
Według Odwołującego zapisy SIWZ cz. III A - PFU dla przetargu nieograniczonego na
roboty budowlane „Budowa Stacji Termicznej Utylizacji Osadów Ściekowych wraz z
gospodarką cieplną i modernizacją obiektów towarzyszących w oczyszczalni ścieków w
Ciechanowie" naruszają przepisy ustawy Pzp o zachowaniu uczciwej konkurencji i równego
traktowania wykonawców, ze względu na wskazane poniżej zapisy SIWZ. Opis przedmiotu
zamówienia jest bardzo szczegółowy, w sposób maksymalnie zawężający rynek i
naruszający zasady uczciwej konkurencji.
Odwołujący zauważył, że postępowanie przetargowe prowadzone jest w trybie
„zaprojektuj i wybuduj" i tak szczegółowe sformułowanie warunków technicznych (wskazane
poniżej) wykracza daleko poza opis funkcjonalny urządzenia, nie przynosząc
Zamawiającemu konkretnej korzyści z zastosowania takiego a nie innego rozwiązania
szczegółowego.
I ) SIWZ w zakresie opisu przedmiotu zamówienia w Rozdziale 6 Części III A PFU pkt
6.1.10.2 zawiera poniższe zapisy naruszające zasady uczciwej konkurencji i równego
traktowania wykonawców, poprzez wymogi które nie są uzasadnione od strony
technologicznej ani ekonomicznej.
„Proces suszenia powinien odbywać się metodą bezpośrednią, konwekcyjną w suszarce
jednotaśmowej średniotemperaturowej w temperaturze procesu 80 -130°C."
1. „(.. .)temperatura suszenia nie może w żadnym punkcie przekraczać 130°C."

Zapisy te - zarówno dotyczące ograniczenia temperatury suszenia do 130°C oraz wymogu
zastosowania suszarki jednotaśmowej ograniczają zastosowanie urządzeń różnych
wykonawców, w tym Odwołującego, nie wnosząc żadnej wartości dodatkowej dla
Zamawiającego poprzez zastosowanie takiego właśnie systemu. Zastosowanie suszarki o
temperaturze ograniczonej do 130°C jest ekonomicznie oraz technologicznie nieuzasadnione
i powoduje wpływ na zwiększenie gabarytów instalacji suszenia, ponieważ przy niższej
temperaturze potrzebne są większe powierzchnie grzewcze. Odwołujący posiada
doświadczenie w budowie i eksploatacji suszarek taśmowych o temperaturze suszenia
wyższej niż 130°C bo wynoszącej max. do 180°C (urządzenia oferowane przez
odwołującego się posiadają możliwość regulacji temperatury suszenia w pewnym zakresie,
w zależności od warunków technologicznych) które przy kompaktowej zabudowie gwarantują
zachowanie wszelkich parametrów procesu i osadu wysuszonego, ale w świetle zapisów
SIWZ odnośnie tak niskiej temperatury suszenia nie są dopuszczone do zaoferowania w tym
przetargu. Odwołujący zwraca uwagę, że suszarki o temperaturze pracy do 180°C suszące
osad komunalny, w którym mogą występować włosy i włókniny pracują bezpiecznie i nie
występuje w nich zagrożenie samozapłonem oraz znajdują zastosowanie na rynku.

Również – według Odwołującego - nieuzasadniony jest wymóg zastosowania suszarki
jednotaśmowej. Odwołujący podkreśla, że dla osiągnięcia założonego celu nie ma to
najmniejszego znaczenia a podobnie jak ograniczenie temperatury uniemożliwia Wykonawcy
złożenie oferty. Odwołujący zwraca uwagę, że wg literatury fachowej zakres temperatur
roboczych dla suszarek taśmowych średniotemperaturowych waha się w zakresie 110-
180°C, stąd zestawienie pojęcia suszarki średniotemperaturowej z ograniczeniem
temperatury do 130°C jest niekonsekwentne. Przede wszystkim jednak uniemożliwia
złożenie oferty wykonawcom oferującym suszarki taśmowe średniotemperaturowe bez
ograniczenia temperatury do 130°C. Podawanie zakresu temperatur nie jest konieczne z
technicznego punktu widzenia, ponieważ nie ma wpływu na jakość procesu suszenia ani na
końcowe wysuszenie osadu, które niezależnie od szczegółowych parametrów pracy
urządzenia powinno zostać zagwarantowane przez Wykonawcę.
II) SIWZ w zakresie opisu przedmiotu zamówienia w Rozdziale 6 Części III A PFU pkt
6.1.10.2 zawiera zapisy naruszające zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania
wykonawców, poprzez wymogi, które nie są uzasadnione od strony technologicznej ani od
strony ekonomicznej a jedynie prowadzą do stworzenia „rynku jednego producenta." „Z
uwagi na występujący w osadzie struwit oraz znaczną ilość włosów i włóknin wymaga się
zastosowanie systemu dystrybucji i rozprowadzania osadu odpornego na zapychanie i
zatykanie. Ze względu na to, że instalacja docelowo może obsługiwać osady dowożone z
innych oczyszczalni, system transportu i dystrybucji osadu powinien również zapewnić
przejście przez suszarnię w procesie dystrybucji i suszenia ciał obcych o wielkości do 20mm.
Z tego powodu nie dopuszcza się układu pompowego lub ciśnieniowego podającego osad
do suszarni". Zapisy te w sposób drastyczny – w ocenie Odwołującego - ograniczają
możliwość dostawy urządzenia - do jednego tylko producenta. Jednocześnie nie mają one
uzasadnienia technicznego. Struwit bowiem ma własność odkładania się na powierzchni
urządzeń w postaci twardej powłoki, ale nie jest związkiem, który w sposób swobodny kruszy
się i odrywa od tej powierzchni. Eksploatacja instalacji w przypadku obecności struwitu
wymaga okresowego wyłączania urządzeń i mechanicznego zdzierania warstwy struwitu z
zarośniętej powierzchni. Struwit odkładający się na powierzchni urządzeń ma taki sam wpływ
na działanie pomp jak i na działanie przenośników. Veolia Water Systems sp. z o.o. może
podać przykłady oczyszczalni ścieków - także w Polsce - gdzie w osadach występuje struwit
w dużych ilościach a pompy przesyłające osad pracują bezawaryjnie. Poza tym według
Odwołującego, Zamawiający sam sobie przeczy: zapis SIWZ cz. III A PFU rozdział 6
pkt.6.1.10.1.: „Instalacja odwadniania osadu w ob. 29-01 powinna być kompletna i
obejmować wirówki dekantacyjne (2 szt.) oraz instalację przygotowania i dawkowania
chemikaliów (dawkowanie roztworu przygotowanego z emulsji i proszku), instalację do
transportu osadu przed i po odwodnieniu. Lokalizację maceratorów i pomp podających osad

na wirówki wraz Zamawiający przewiduje w budynku zagęszczania ob. 11E". Tak więc
Zamawiający nie widzi żadnego zagrożenia struwitem w przypadku transportu osadu do
wirówki, ale widzi zagrożenie struwitem w przypadku podawania osadu do suszarki?
Zdaniem Odwołującego zapis ten ma na celu jedynie wyeliminowanie z przetargu innych
producentów suszarek poza firmą ANDRITZ, która jest jedynym obecnym na rynku dostawcą
suszarek gdzie osad nie jest podawany do suszarki za pomocą pompy. Odwołujący
dostarcza suszarkę taśmową, gdzie dystrybucja osadu do suszarki odbywa się za pomocą
pompy. Suszarka ta dostosowana jest do pracy z osadem zawierającym okruchy struwitu o
granulacji 20 mm, włosy i włókna. Nigdy nie zaobserwowano problemów z eksploatacją
pomp przy obecności struwitu, włókien i włosów w osadzie, ale zapisy SIWZ uniemożliwiają
naszej firmie złożenie oferty.
III) SIWZ w zakresie opisu przedmiotu zamówienia w części III A Program funkcjonalno-
użytkowy w Rozdziale 6 pkt 6.1.10.2 zawiera zapisy naruszające zasady uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców, poprzez wymogi, które nie są uzasadnione
od strony technologicznej ani od strony ekonomicznej a jedynie prowadzą do stworzenia
„rynku jednego producenta." „Wnętrze suszarni należy zaklasyfikować, jako strefę 21 lub 22.
Instalacja suszenia osadu musi posiadać zabezpieczenia przeciwwybuchowe zgodnie z
Dyrektywą ATEX 94/9/WE". W sposób oczywisty powyższe postanowienia zmierzają do
umożliwienia spełnienia warunków jednemu podmiotowi. Jest zupełnie niespotykane oraz
niezrozumiałe, że Zamawiający wymaga w SIWZ dostarczenia suszarni, której wnętrze
należy zaklasyfikować jako strefę 21 lub 22 wg ATEX, podczas gdy na rynku dostępne są
suszarnie nie posiadające stref zagrożenia wybuchem wewnątrz suszarni, czyli znacznie
bezpieczniejsze w eksploatacji. Może to doprowadzić do nieuzasadnionej technologicznie
oraz ekonomicznie eksploatacji instalacji zagrożonej wybuchem. Skutkiem zapisu jest
uniemożliwienie Odwołującemu, posiadającemu suszarnię nie posiadającą stref określonych
Dyrektywą ATEX (nieposiadającą stref zagrożenia wybuchem), złożenia konkurencyjnej
oferty.
IV) SIWZ w zakresie opisu przedmiotu zamówienia w Rozdziale 6 pkt. 6.1.10.2 części III A
zawiera następujący zapis naruszający zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania
wykonawców: „Wymaga się wykonanie taśmy z tworzywa sztucznego odpornego na
działanie osadów i temperatury do 180°C."
Powyższy wymóg w ocenie Odwołującego jest
nieuzasadniony technologicznie, a jedynym wytłumaczeniem jego wprowadzenia może być
ograniczenie kręgu potencjalnych wykonawców. Odwołujący dysponuje sprawdzoną,
zastosowaną w wielu miejscach suszarką taśmową z taśmą wykonaną ze stali nierdzewnej,
która z powodzeniem konkuruje z taśmą wykonaną z tworzywa sztucznego, a w
szczególności jest odporna na działanie osadów i temperatury do 180°C. Jednakże w
związku z brzmieniem zapisu SIWZ nie może złożyć konkurencyjnej oferty.

V) SIWZ w zakresie opisu przedmiotu zamówienia w Rozdziale 6 pkt 6.1.10.2 części III
zawiera następujący zapis naruszający zasady uczciwej konkurencji i zasady równego
traktowania wykonawcy: „Przepływ powietrza suszącego winien odbywać się przez osad
leżący na taśmie od góry do dołu". Powyższy wymóg według Odwołującego jest
nieuzasadniony technicznie i świadczy o braku kierowania oferty do większej liczby
potencjalnych wykonawców. Odwołujący wskazuje, że nie ma znaczenia dla osiągnięcia
zamierzonego celu kierunek przepływu suszącego powietrza. Bez uszczerbku dla instalacji
przepływ powietrza może mieć inny kierunek.
VI) SIWZ w zakresie opisu przedmiotu zamówienia w części III A zawiera następujące
wymogi utrudniające uczciwą konkurencję, różnicujące sytuację wykonawców oraz
formułowane w sposób niejednoznaczny i określające szczegółowe wymogi ponad
konieczność od strony technologicznej:
1.
w Rozdziale 6 punkt 6.1.10.2: „Proces suszenia powinien odbywać się metodą
bezpośrednią (...) Oznacza to, że ciepło do procesu suszenia przekazywane będzie
bezpośrednio z palnika spalającego gaz ziemny lub/i palnika awaryjnego biogazu, bez
wymienników ciepła" (...) „Nie dopuszcza się zastosowania żadnego typu wymiennika ciepła
w całej instalacji suszenia" (...) „Wskaźnik zapotrzebowania energii cieplnej na odparowanie
1 kg wody nie może być większy niż 0,85 kW" (...) „Wyznaczenie wskaźników w trakcie
rozruchu kontrolnego nastąpi poprzez obliczenie ilości odparowanej wody (różnica masy
osadu przed i za suszarką) oraz pomiar zużycia gazu (obliczenie zużytej energii w oparciu o
wartość opałową medium" (...) „Przewidziana jest produkcja ciepłej wody z chłodzenia
modułu o parametrach 90/70°C. Nie przewiduje się odbioru ciepła wysokotemperaturowego".
2.

w rozdziale 5, punkt 5.3 „Kogeneracja": „Me przewiduje się odbioru ciepła
wysokotemperaturowego"
Przytoczone postanowienia SIWZ jednoznacznie faworyzują
rozwiązanie jednego producenta, nie mając przy tym uzasadnienia technicznego ani
ekonomicznego. Zamawiający nie dopuszcza zastosowania w całej instalacji suszenia
żadnego wymiennika ciepła, przez co nie dopuszcza możliwości odzysku ciepła z suszarki,
które mogłoby być wykorzystane do ogrzewania komór fermentacyjnych. Odzysk ciepła z
suszarki może znacznie obniżyć całkowity wskaźnik energochłonności suszarki, co byłoby
korzystne dla Zamawiającego w aspekcie obniżenia kosztów eksploatacji a w żaden sposób
nie wpływałoby na wydajność lub jakoś instalacji, Postanowienie SIWZ zakazujące
stosowania wymienników ciepła jednocześnie nie dopuszcza stosowania suszarek, które w
sposób pośredni (w wymiennikach) ogrzewają powietrze suszące, co jest powszechnie
stosowaną praktyką w tego typu instalacjach. Na rynku dostępne są suszarki pośrednie
ogrzewające powietrze suszące w wymiennikach oraz z instalacją odzysku ciepła (który jest
możliwy jedynie w przypadku zastosowania wymiennika ciepła) o całkowitym wskaźniku

energochłonności niższym niż 0,85 kW/kg odparowanej wody. Powyższe, obiektywnie
nieuzasadnione ograniczenia, uniemożliwiają złożenie Odwołującemu konkurencyjnej oferty.
Zamawiający wymaga, aby w zakresie dostawy znalazł się kogenerator (część III A SIWZ
punkt 5.3.). Jednakże w sposób nieuzasadniony i wskazujący na zawężenie kręgu
wykonawców Zamawiający nie zakłada wykorzystania ciepła z kogeneracji w suszarce, co
wiąże się ze stratami ciepła i nieuzasadnionym wytraceniem ciepła do atmosfery, co jest
przejawem niegospodarności. Odwołujący natomiast w celu optymalizacji procesu dysponuje
rozwiązaniem, w którym całość ciepła z kogeneracji może być zagospodarowana w
suszarce. Aby to rozwiązanie było możliwe zalecany jest odzysk ciepła z chłodzenia spalin z
kogeneratora w postaci ciepła wysokotemperaturowego. Takie rozwiązanie pozwoli na
optymalne zagospodarowanie ciepła z kogeneracji w suszarce osadu oraz pozwoli uniknąć
konieczności wytracania tego ciepła do atmosfery w okresie letnim. Dodatkowo ciepło
potrzebne do zasilania WKF-ów będzie można odzyskać z instalacji suszenia osadów.
VII) SIWZ w zakresie opisu przedmiotu zamówienia w części III A Rozdział 6 pkt 6.1.10.2.
zawiera następujące wymogi utrudniające uczciwą konkurencje oraz formułowe w sposób
niejednoznaczny i określające szczegółowe wymogi ponad konieczność od strony
technologicznej: „Celem zapewnienia odpowiednich warunków eksploatacyjnych (np.
możliwość tygodniowego postoju suszarni wypełnionej w całości osadem z ponownym
uruchomieniem bez konieczności opróżniania jej zawartości) proces suszenia należy
prowadzić z ominięciem fazy kleistej osadu. Wymaga się zastosowania automatycznej
recyrkulacji osadów wysuszonych i mieszanie ich z osadami odwodnionymi, tak, aby na
wejściu do suszarni zawartość suchej masy zmieszanych osadów wynosiła co najmniej
60%." Obligatoryjne zastosowanie recyrkulacji części osadu wysuszonego wpływa
dodatkowo na rozbudowę węzła suszenia - do celów recyrkulacji konieczne jest
zainstalowanie dodatkowych urządzeń mieszających i dodatkowej pojemności na mieszanie
osadu suchego i odwodnionego - podczas gdy urządzenia innych producentów spełniają
takie same lub nawet lepsze warunki techniczne, bez zastosowania recyrkulacji osadu
wysuszonego. W rozwiązaniu opisanym w SWIZ recyrkulacja osadu jest konieczna do
ominięcia fazy kleistej. Jednak na rynku dostępne są suszarki osadów, w których nie jest
stosowana recyrkulacja a faza kleista nie stwarza problemów eksploatacyjnych. Odwołujący
dysponuje sprawdzoną, zastosowaną w wielu miejscach na świecie w tym trzech w Polsce,
suszarką taśmową pracującą bez recyrkulacji osadu wysuszonego, która pracuje bez
problemów zaklejania osadem. Suszarka ta posiada bowiem inne, bardzo skuteczne
rozwiązanie problemu fazy kleistej, ale tak sformułowane zapisy SIWZ nie dopuszczają jej
zastosowania. W ocenie Odwołującego zapis powyższy został wprowadzony celowo aby
uniemożliwić złożenie oferty szerszej grupie wykonawców w tym Odwołującemu, którzy
dysponują rozwiązaniem, które w inny sposób radzi sobie z fazą kleistą a w którym nie ma

konieczności podawania do suszarki osadu o zawartości suchej masy co najmniej 60%. Przy
czym Odwołujący wskazuje, że w każdej suszarce należy nie pozostawiać osadu w trakcie
dłuższego przestoju, gdyż stwarza to niebezpieczeństwo dojścia do samozapłonu w miejscu
gdzie znajduje się osad w pełni wysuszony. Dodatkowo Odwołujący zwraca uwagę że
recyrkulacja w suszarce powoduje powstanie dużych ilości pyłu, który jest głównym
czynnikiem odpowiedzialnym za występowanie stref zagrożonych wybuchem określonych
Dyrektywą ATEX.
VIII) SIWZ w zakresie opisu przedmiotu zamówienia w Rozdziale 6.1.10.2 części III A
zawiera następujący zapis naruszający zasady uczciwej konkurencji i wprowadzający
nierówną sytuację wykonawców: „Forma osadu wysuszonego przetransportowanego do
naczep samochodowych musi nadawać się do współspalania w cementowni i 95% osadu
wagowo powinno mieć wielkość 0,5 - 10mm. W całej wewnętrznej instalacji suszarki nie
dopuszcza się zastosowania maceratora i peletyzatora - ograniczenie to dotyczy
wykorzystania tych urządzeń do uzyskania końcowej formy wysuszonego osadu."
Odwołujący wskazuje, że powyższy wymóg jest nieuzasadniony oraz zmierza do
umożliwienia spełnienia warunków wyłączenie jednej firmie, gdyż cementownie wymagają
granulatu lecz bez określania dokładnej granulacji. Podstawowym wymaganiem cementowni
odnośnie osadu wysuszonego jest to aby posiadał on formę granulatu, nadawał się do
transportu oraz aby zawartość suchej masy wynosiła minimum 90%. Odwołujący wskazuje,
że wymogi Zamawiającego w sposób nieuzasadniony odbierają Odwołującemu możliwość
złożenia oferty, również w związku z tym że możliwość zastosowania maceratora i
peletyzatora jest wyłączona.

Pismem z dnia 11 października 2012 r. Zamawiający odpowiedział na odwołanie, nie
zgadzając się z zarzutami zawartymi w odwołaniu oraz wnosząc o oddalenie przedmiotowego
odwołania.

Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym w szczególności treść ogłoszenia o zamówieniu oraz
postanowienia SIWZ - jak również oświadczenia i stanowiska stron oraz uczestnika
postępowania złożone w trakcie rozprawy, skład orzekający Izby ustalił i zważył, co
następuje:

Odwołanie, wobec nie stwierdzenia na posiedzeniu niejawnym braków formalnych
oraz w związku z uiszczeniem przez Odwołującego wpisu, podlega rozpoznaniu. Ze względu
na brak przesłanek uzasadniających odrzucenie odwołania Izba przeprowadziła rozprawę
merytorycznie je rozpoznając.

Izba stwierdziła, że Odwołujący legitymuje się uprawnieniem do korzystania
ze środków ochrony prawnej, o których stanowi przepis art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.

Izba ustaliła również, że wezwanie do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym
miało miejsce w dniu 4 października 2012 r.

Następnie Izba ustaliła, że do niniejszego postępowania po stronie Zamawiającego w
dniu 5 października 2012 r. zgłosił przystąpienie wykonawca IDS-BUD Sp. z o.o., Al.
Jerozolimskie 136, 02-305 Warszawa.

Izba potwierdziła skuteczność przystąpienia do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego wykonawcy IDS-BUD Sp. z o.o., Al. Jerozolimskie 136, 02-305
Warszawa (zwany dalej: „Przystępującym”).

Izba ustaliła również, że do niniejszego postępowania po stronie Zamawiającego w
dniu 5 października 2012 r. zgłosił przystąpienie wykonawca Krevox Europejskie Centrum
Ekologiczne Sp. z o.o., ul. śurawia 45, 00-680 Warszawa. Zgłoszenie zostało przekazane do
Krajowej Izby Odwoławczej za pośrednictwem faksu.

W świetle art. 185 ust. 2 zd. 2 ustawy Pzp zgłoszenie przystąpienia doręcza się
Prezesowi Izby w formie pisemnej albo elektronicznej opatrzonej bezpiecznym podpisem
elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, a jego
kopię przesyła się zamawiającemu oraz wykonawcy wnoszącemu odwołanie.

Ponadto zgodnie z § 7 zd. 1 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca
2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. Nr 48,
poz. 280) z wyjątkiem wniesienia odwołania i zgłoszenia przystąpienia do postępowania
odwoławczego przez wykonawcę korespondencja w sprawie odwołania kierowana przez
strony i uczestników postępowania odwoławczego do Izby, a także korespondencja
kierowana przez Izbę może być przesyłana faksem lub drogą elektroniczną.

Z powyższego wynika, iż zgłoszenie przystąpienia powinno wpłynąć do Izby w formie
pisemnej w terminie przewidzianym w art. 185 ust. 2 ustawy Pzp (t.j. w terminie 3 dni od dnia
otrzymania kopii odwołania). Tym samym za niewystarczające w świetle obowiązujących
przepisów rozporządzenia i ustawy jest zgłoszenie przystąpienia do postępowania
odwoławczego wyłącznie za pośrednictwem faksu (w sytuacji gdy zgłoszenie przystąpienia
nie wpłynie w terminie w formie pisemnej), ponieważ forma pisemna polega na złożeniu

własnoręcznego podpisu przez osobę dokonującą czynności na dokumencie zawierającym
jej oświadczenie woli. Stąd też wymaganym jest, w świetle ww. przepisów aby zgłoszenie
przystąpienia wpłynęło do Izby w formie pisemnej w terminie przewidzianym w ustawie Pzp.

Tym samym z uwagi na przepis art. 185 ust. 2 zd. 2 ustawy Pzp oraz § 7 zd. 1
Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu
postępowania przy rozpoznawaniu odwołań, Izba uznała, że zgłoszenie przystąpienia
wykonawcy Krevox Europejskie Centrum Ekologiczne Sp. z o.o., ul. śurawia 45, 00-680
Warszawa jest nieskuteczne.

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, oświadczenia
i stanowiska stron oraz uczestnika postępowania przedstawione podczas rozprawy, Izba
uznała, iż odwołanie jest bezzasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Izba ustaliła, co następuje:
Specyfikacja istotnych warunków zamówienia zawierała, między innymi następujące
postanowienia:
I) Rozdział I Części III A PFU pkt 6.1.10.2: „Proces suszenia powinien odbywać się metodą
bezpośrednią, konwekcyjną w suszarce jednotaśmowej średniotemperaturowej w
temperaturze procesu 80 -130°C."
; „(.. .)temperatura suszenia nie może w żadnym punkcie
przekraczać 130°C.";

II) Rozdział I Części III A PFU pkt 6.1.10.2: „Z uwagi na występujący w osadzie struwit oraz
znaczną ilość włosów i włóknin wymaga się zastosowanie systemu dystrybucji i
rozprowadzania osadu odpornego na zapychanie i zatykanie. Ze względu na to, że instalacja
docelowo może obsługiwać osady dowożone z innych oczyszczalni, system transportu i
dystrybucji osadu powinien również zapewnić przejście przez suszarnię w procesie
dystrybucji i suszenia ciał obcych o wielkości do 20 mm. Z tego powodu nie dopuszcza się
układu pompowego lub ciśnieniowego podającego osad do suszarni";

III) Część III A Program funkcjonalno-użytkowy, Rozdział 6 pkt 6.1.10.2 „Wnętrze suszarni
należy zaklasyfikować, jako strefę 21 lub 22. Instalacja suszenia osadu musi posiadać
zabezpieczenia przeciwwybuchowe zgodnie z Dyrektywą ATEX 94/9/WE";

IV) Rozdziale I pkt. 6.1.10.2 części III A PFU: „Wymaga się wykonanie taśmy z tworzywa
sztucznego odpornego na działanie osadów i temperatury do 180°C.";


V) Rozdział 6 pkt 6.1.10.2 części III A PFU: „Przepływ powietrza suszącego winien odbywać
się przez osad leżący na taśmie od góry do dołu";

VI) Części III A PFU w Rozdziale 6 punkt 6.1.10.2: 1) „Proces suszenia powinien odbywać
się metodą bezpośrednią (...) Oznacza to, że ciepło do procesu suszenia przekazywane
będzie bezpośrednio z palnika spalającego gaz ziemny lub/i palnika awaryjnego biogazu,
bez wymienników ciepła" (...) „Nie dopuszcza się zastosowania żadnego typu wymiennika
ciepła w całej instalacji suszenia" (...) „Wskaźnik zapotrzebowania energii cieplnej na
odparowanie 1 kg wody nie może być większy niż 0,85 kW" (...) „Wyznaczenie wskaźników
w trakcie rozruchu kontrolnego nastąpi poprzez obliczenie ilości odparowanej wody (różnica
masy osadu przed i za suszarką) oraz pomiar zużycia gazu (obliczenie zużytej energii w
oparciu o wartość opałową medium" (...) „Przewidziana jest produkcja ciepłej wody z
chłodzenia modułu o parametrach 90/70°C. Nie przewiduje się odbioru ciepła
wysokotemperaturowego"; 2)
w rozdziale 5, punkt 5.3 „Kogeneracja": „Nie przewiduje się
odbioru ciepła wysokotemperaturowego";


VII) Część III A PHU Rozdział 6 pkt 6.1.10.2.: „Celem zapewnienia odpowiednich warunków
eksploatacyjnych (np. możliwość tygodniowego postoju suszarni wypełnionej w całości
osadem z ponownym uruchomieniem bez konieczności opróżniania jej zawartości) proces
suszenia należy prowadzić z ominięciem fazy kleistej osadu. Wymaga się zastosowania
automatycznej recyrkulacji osadów wysuszonych i mieszanie ich z osadami odwodnionymi,
tak, aby na wejściu do suszarni zawartość suchej masy zmieszanych osadów wynosiła co
najmniej 60%.";

VIII) Rozdziale 6.1.10.2 część III A PFU: „Forma osadu wysuszonego przetransportowanego
do naczep samochodowych musi nadawać się do współspalania w cementowni i 95% osadu
wagowo powinno mieć wielkość 0,5 - 10mm. W całej wewnętrznej instalacji suszarki nie
dopuszcza się zastosowania maceratora i peletyzatora - ograniczenie to dotyczy
wykorzystania tych urządzeń do uzyskania końcowej formy wysuszonego osadu."

Mając powyższe na względzie Izba zważyła, co następuje:

Zgodnie z art. 29 ustawy Pzp przedmiot zamówienia opisuje się w sposób
jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń,
uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie
oferty. W tym zakresie ustawa wprowadza zakaz, iż opisu przedmiotu zamówienia nie można
opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję (art. 29 ust. 2 ustawy Pzp).

Izba przychyliła się do stanowiska Zamawiającego i Przystępującego, że zgodnie z
przepisami ustawy Pzp Zamawiający ma prawo opisać przedmiot zamówienia zgodnie z ze
swoimi potrzebami, z zastrzeżeniem że są to potrzeby uzasadnione.

Zdaniem Izby Zamawiający związany jest treścią art. 29 ust. 2 ustawy, jednakże
należy pamiętać, że Zamawiający dokonuje opisu przedmiotu zamówienia stosownie do
swoich potrzeb. Wobec powyższego należy stwierdzić, że ograniczenie zawarte w art. 29 ust.
2 ustawy Pzp, - wskazujące że przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który
mógłby utrudniać uczciwą konkurencję, - nie ma charakteru absolutnego, co w konsekwencji
oznacza że – jak podkreślił to również Zamawiający - nie wszyscy wykonawcy będą mogli
zaoferować przedmiot zamówienia opisany przez Zamawiającego.

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy Krajowa Izba Odwoławcza na podstawie
zgromadzonego materiału dowodowego stwierdziła, iż zarzut naruszenia przez
Zamawiającego art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7 ustawy Pzp nie potwierdził się.

Izba wzięła pod rozwagę argumentację Zamawiającego - dotyczącą poszczególnych
zarzutów - przedstawioną na rozprawie. Zamawiający wskazał, że co do wymogu suszarni
jednotaśmowej zgodnie z zapisami SIWZ osad podawany na suszarnię może zawierać
suchą masę w granicach 18%-35%. Jak wskazał Zamawiający przy skrajnych parametrach
nadawy na końcu pierwszej taśmy wystąpi osad w fazie kleistej co utrudnia lub uniemożliwia
jego wysyp z taśmy w innym przypadku może być na tyle suchy, że przy spadaniu z taśmy
powoduje pylenie zagrażające wybuchom. Ponadto trudności powstają przy okresowym
zaniku dostaw energii elektrycznej lub chwilowym wyłączeniu suszarni z innych powodów.
Dodatkowo układ dwutaśmowy skutkuje większą ilością napędów i silników elektrycznych co
przekłada się na zwiększone koszty obsługi i konserwacji. Zdaniem Zamawiającego na rynku
dostępnych jest wielu dostawców suszarni jednotaśmowych, co Zamawiający odpierając
zarzuty Odwołującego wykazywał przeprowadzoną weryfikacją rynku. Odnosząc się do
temperatury, którą Zamawiający ograniczył do 130°C Zamawiający wskazał, że zażądał tego
ze względu na bezpieczeństwo pracy suszarni. Za niesłuszny uznał pogląd, że większe
odwodnienie osadu na początku suszarni z powodu braku recyrkulacji przy temperaturze
170°C powoduje mniejsze zagrożenie samozapłonem. Jak wskazano osad nie będący
substancją jednorodną, zawiera wiele części stałych co do których nie można mówić o
uwodnieniu. Zgodnie z SIWZ do suszarni może być podawany osad o zawartości suchej
masy do 35%. Zamawiający wskazywał, że nie można w sposób jednoznaczny wydzielić
segmentów suszarni o danej temperaturze powietrza. Jak zaznaczył znane są mu przypadki

samozapłonu w suszarni pracującej przy temperaturze 150°C stąd wprowadził wymóg aby,
temperatura procesu nie przekraczała 130°C.

Izba przychylając się do stanowiska Zamawiającego – uzasadniającego zasadność
przewidzenia powyższych rozwiązań - wzięła pod rozwagę następującą argumentację:

1)
Co do postanowień SIWZ: „temperatura suszenia nie może w żadnym punkcie
przekraczać 130°C”. Zamawiający wskazał
, że ograniczenie temperatury procesu suszenia
do 130°C jest uzasadnione przede wszystkim względami bezpieczeństwa pracy tego rodzaju
instalacji, i wynika z obiektywnie uzasadnionych potrzeb Zamawiającego. W temperaturach
wyższych niż maksymalnie dopuszczona w SIWZ zwiększa się ryzyko samozapłonu
suszonego osadu, czego Zamawiający przy tak przyjętej konstrukcji SIWZ chciał uniknąć.
Ponadto doprecyzowanie postanowień SIWZ w tym zakresie przez Zamawiającego nie
dowodzi, iż doszło do naruszenia przepisów ustawy Pzp. Biorąc pod uwagę, że zakaz
zawarty w art. 29 ust. 2 ustawy Pzp nie jest zakazem o charakterze absolutnym zatem
Zamawiający nie ma obowiązku dopuszczenia w SIWZ wszystkich dostępnych na rynku
produktów, a wprowadzone przez Zamawiającego ograniczenie procesu suszenia do 130°C
jest obiektywnie uzasadnione.
2) Odnosząc się do postanowień: „Z uwagi na występujący w osadzie struwit oraz znaczną
ilość włosów i włóknin wymaga się zastosowanie systemu dystrybucji i rozprowadzania
osadu odpornego na zapychanie i zatykanie. Ze względu na to, że instalacja docelowo może
obsługiwać osady dowożone z innych oczyszczalni, system transportu i dystrybucji osadu
powinien również zapewnić przejście przez suszarnię w procesie dystrybucji i suszenia ciał
obcych o wielkości do 20mm. Z tego powodu nie dopuszcza się układu pompowego lub
ciśnieniowego podającego osad do suszarni."
Powyższe wymaganie wynika z obiektywnie
uzasadnionych potrzeb Zamawiającego. Zgodnie z informacjami podanymi w SIWZ
instalacja będzie również obsługiwać osad dowożony z innych oczyszczalni. Osad ten
będzie po mechanicznym odwodnieniu i bardzo często po okresowym składowaniu. W takim
osadzie mogą znaleźć się różne zanieczyszczenia (kamienie, szkło, kawałki metalu), które z
całą pewnością doprowadzą do zatkania lub wręcz uszkodzenia systemu pompowego jak i
ciśnieniowego transportu osadu. Ponadto Zamawiający wskazuje, że występujący w
osadach struwit powoduje zatykanie się przewodów pompowych, a nie samych pomp i
odkładanie się go na przenośnikach ślimakowych jest problemem zdecydowanie mniejszym,
niż zatykanie się przewodów ciśnieniowych. Powyższe stanowi zatem zasadniczy powód dla
którego Zamawiający zdecydował się wprowadzić w SIWZ zakaz stosowania systemu
transportu osadu opartego na układzie pompowym lub ciśnieniowym.

Ponadto Zamawiający wskazał również, że w Części III A SIWZ, Rozdział I, punkt
6.1.10.2. jest wprowadzony także wymóg zapewnienia transportu i dystrybucji osadu o
zawartości suchej masy w granicach 18 - 35%. Transport przy użyciu wykluczonego w SIWZ
układu pompowego lub ciśnieniowego osadów o zawartości suchej masy w granicach 30 -
35% stwarza ogromne opory hydrauliczne. Powoduje duże zużycie energii, bardzo wysoką
awaryjność takiego układu pompowego i ciśnieniowego, a wręcz może okazać się
niemożliwe. Stąd też Zamawiający zdecydował się na wyłączenie możliwości oferowania
takiego rozwiązania.

3) Co do postanowień SIWZ o treści: „Wnętrze suszarni należy zaklasyfikować, jako strefę
21 lub 22 .Instalacja suszenia osadu musi posiadać zabezpieczenia przeciwwybuchowe
zgodnie z Dyrektywą ATEX 94/9/WE."
Zamawiający wskazał, że powyższe wymagania
wynikają z obiektywnie uzasadnionych potrzeb Zamawiającego. Ponadto dodał również, że
zgodnie z powyższym wymaganiem suszarnia musi zostać wyposażona w odpowiednie
systemy bezpieczeństwa. W trakcie procesu suszenia osadu powstaje pył, którego ilość
zależy od szeregu czynników. Nie istnieją instalacje taśmowego suszenia osadów, w których
nie powstaje pył. Odwołujący, jako profesjonalny dostawca takich instalacji, powinien o tym
doskonale wiedzieć. Zamawiający podkreśla, że ma nie tylko prawo, ale także obowiązek
zadbać o pełne bezpieczeństwo pożarowe w trakcie eksploatacji zamawianej suszarki. Stąd
też Zamawiający wprowadził taki wymóg. Za zasadnością wprowadzonego w SIWZ zakazu
stosowania systemu transportu osadu opartego na układzie pompowym lub ciśnieniowym
przemawiają ponadto własne doświadczenie Zamawiającego. Kwestionowane przez
Odwołującego wymaganie jest podyktowane koniecznością bezawaryjnej pracy systemu
transportu osadów, co ma dla eksploatacji zamawianej instalacji zasadnicze znaczenie.
Wymóg ten jest zatem w pełni uzasadniony z technicznego punktu widzenia i służy
zaspokojeniu obiektywnych potrzeb Zamawiającego. Ponadto suszarnie wyposażone w inny
niż pompowy i ciśnieniowy system podawania osadu do instalacji suszarni oferuje wielu
producentów, oprócz wskazanego w odwołaniu ANDRITZ AG m.in. EASY DRY SYSTEMS.

4) Odnosząc się do postanowień SIWZ: „Wymaga się wykonanie taśmy z tworzywa
sztucznego odpornego na działanie osadów i temperatury do 180°C"
Zamawiający wskazał,
że taśma metalowa ze względu na swoją konstrukcję ma duże otwory, przez które osad
może spadać z taśmy i powodować powstawanie pyłu. Producenci suszarni od wielu lat
stosują w swoich produktach taśmy z tworzywa sztucznego o małych otworach, przez które
osad się nie przedostaje. Jednocześnie małe otwory w taśmie zapewniają dużo lepszą
dystrybucję powietrza przez taśmę i leżący na niej osad. Ponadto taśmy z tworzywa

sztucznego są zdecydowanie lżejsze niż taśmy metalowe i przez to dużo łatwiejsze przy
montażu i demontażu.

5) Postanowienia SIWZ „Przepływ powietrza suszącego winien odbywać się przez osad
leżący na taśmie od góry do dołu."
również w ocenie Zamawiającego są zasadnie
wprowadzone. Jak zauważył Zamawiający powietrze, przepływając z góry do dołu przez
taśmę i leżący na niej osad, dociska osad do taśmy powodując, iż osad wraz z taśmą
działają jak filtr. Natomiast przy przepływie powietrza od dołu do góry z osadu podrywane są
małe cząstki, które zwiększają powstawanie pyłu, co z kolei prowadzi do niebezpieczeństwa
wybuchu. Zamawiający ma obowiązek zadbać o pełne bezpieczeństwo pożarowe w trakcie
eksploatacji zamawianej suszarki. Stąd też wprowadził w odpowiednim punkcie SIWZ
stosowny wymóg w tym zakresie.
Wymóg przepływu powietrza z góry do dołu zastosowano – według najlepszej wiedzy
Zamawiającego - np. w postępowaniu w Suwałkach w 2011 r., w którym to wykonawcy
zaoferowali technologię firmy Klein i Andritz.

6) Zamawiający odpierając zarzuty dotyczące postanowień: „Proces suszenia powinien
odbywać się metodą bezpośrednią, (...).Oznacza to, że ciepło do procesu suszenia
przekazywane będzie bezpośrednio z palnika spalającego gaz ziemny lub/i palnika
awaryjnego biogazu, bez wymienników ciepła. (...) Nie dopuszcza się zastosowania żadnego
typu wymiennika ciepła w całej instalacji suszenia (...) Wskaźnik zapotrzebowania energii
cieplnej na odparowanie l kg wody nie może być większy niż 0,85kW. (...) Wyznaczenie
wskaźników w trakcie rozruchu kontrolnego nastąpi poprzez obliczenie ilości odparowanej
wody (różnica masy osadów przed i za suszarką) oraz pomiar zużycia gazu (obliczenie
zużytej energii w oparciu o wartość opałową medium). (...)Przewidziana jest produkcja ciepłej
wody z chłodzenia modułu o parametrach 90/70°C. Nie przewiduje się odbioru ciepła
wysokotemperaturowego”
wskazał, że nie dopuścił zastosowania wymienników ciepła ze
względów eksploatacyjnych. Wymienniki te ulegają stopniowemu zapychaniu, co obniża
sprawność energetyczną instalacji oraz powoduje duże problemy i koszty związane z ich
częstym czyszczeniem. Ponadto wskazał, że odzysk ciepła, na który powołuje się
Odwołujący, jest niezbędny w suszarniach o wyższej temperaturze suszenia (ponad 130°C),
gdyż instalacje te z powodu zastosowania wyższej temperatury generują dużo ciepła
odpadowego. Są to rozwiązania nieekonomiczne. Z tego też względu Zamawiający
precyzyjnie określił maksymalny współczynnik zużycia energii cieplnej 0,85 kWh/kg
odparowanej wody. Wprowadzenie innych zasad spowoduje spory w wyliczeniu wysokości
tego wskaźnika.

Zamawiający wyjaśnił, że ciepło z kogeneracji jest wykorzystywane w procesie fermentacji i
Zamawiający nie widzi podstaw do kierowania go do procesu suszenia osadu. Z kolei ciepło
produkowane w palniku suszarni może zostać w całości wykorzystane w procesie suszenia i
nie ma sensu kierowanie go do procesu fermentacji. Taki układ jest w ocenie
Zamawiającego prosty technicznie i ekonomiczny w eksploatacji. Należy pamiętać, że opis
przedmiotu zamówienia należy do kompetencji Zamawiającego. Zamawiający wskazuje
ponadto, że zgodnie z postanowieniami Części III A SIWZ, Rozdział III - Szczegółowe
warunki wykonania i odbioru robót budowlanych, ppkt 2.5.2.12. Kogenerator prądu (str. 324)
„instalacja odzysku ciepła technologicznego agregatów - układ wymienników wraz z
niezbędnym orurowaniem, armaturą, pompami obiegowymi oraz układem automatycznego
sterowania mający za zadanie odbiór ciepła z układu chłodzenia agregatu (oleju
smarującego bloki, bloki silnika) oraz spalin i przekazanie go do układu wody grzewczej w
kotłowni o parametrach 90/70. Zakres obejmuje włączenie instalacji grzewczej modułów
kogeneracyjnych w sieć cieplną w budynku kotłowni. Układ ten powinien być wyposażony w
licznik ciepła zliczający odzyskane przez układ CHP". Zamawiający wyjaśnia, że zgodnie z
tym postanowieniem ciepło technologiczne agregatów, czyli ciepło wysokotemperaturowe,
będzie przekazywane do układu wody grzewczej w kotłowni i następnie wykorzystywane do
procesu technologicznego w oczyszczalni. Ciepło to zatem jest już „zagospodarowane" i nie
jest możliwe wykorzystanie go w sposób, którego domaga się Odwołujący w swoim
odwołaniu, tj. w suszarce.

7) Odnosząc się do wymogów zawartych w SIWZ: „Celem zapewnienia odpowiednich
warunków eksploatacyjnych (np. możliwość tygodniowego postoju suszarni wypełnionej w
całości osadem z ponownym uruchomieniem bez konieczności opróżniania jej zawartości)
proces suszenia należy prowadzić z ominięciem fazy kleistej osadu. Wymaga się
zastosowania automatycznej recyrkulacji osadów wysuszonych i mieszanie ich z osadami
odwodnionymi, tak, aby na wejściu do suszarni zawartość suchej masy zmieszanych osadów
wynosiła co najmniej 60%."
Zamawiający wyjaśnił, że osady ściekowe charakteryzują się
występowaniem w nich tzw. fazy kleistej. Oznacza to iż przy określonej zawartości suchej
masy w osadzie (najczęściej w granicach 35 - 55% suchej masy, w zależności od specyfiki
danego osadu), zaczyna się on przyklejać do wszelkich powierzchni, z którymi ma
styczność. Jest to zjawisko powszechnie znane wszystkim operatorom oczyszczalni
ścieków. Dlatego Zamawiający wymagał, aby część osadu wysuszonego do 90% suchej
masy zawrócić i zmieszać z osadem po wirówkach (ok. 25% suchej masy), tak aby na
wejściu do suszarni mieszanina osadu miała zawartość suchej masy ponad 60%, co pozwoli
skutecznie ominąć fazę kleistą. Zamawiając podkreślił, że zastosowanie recyrkulacji części
osadu wysuszonego służy nie tylko ominięciu fazy kleistej, ale również zapewnia jednostajną

nadawę osadu przy nieuniknionym zmiennym jego uwodnieniu po wirówkach, co pozwala na
prawidłowe i równomierne wysuszenie granulatu w całej jego objętości. Sucha granulka
oblepia się mokrym osadem i dzięki temu jądro granulki jest tak samo wysuszone jak jej
powierzchnia zewnętrzna - unika się dzięki temu efektu spieczonej powierzchni zewnętrznej i
wilgotnego wnętrza granulatu. Powyższa zaleta recyrkulacji części osadu wysuszonego jest
doskonale znana producentom suszarek i stosowana w szeregu nowoczesnych konstrukcji
tych urządzeń. Odwołujący powołuje się w odwołaniu na „inne, bardziej skuteczne
rozwiązanie problemu fazy kleistej".
Zamawiający wskazuje, że przy zastosowaniu tej
technologii w przypadku awaryjnego wyłączenia instalacji (np. z powodu zaniku dopływu
energii elektrycznej) i pozostawania wysuszonego osadu na taśmie, może nastąpić
przyklejenie osadu do taśmy, czego Zamawiający chce właśnie uniknąć, wymagając w SIWZ
recyrkulacji osadu. Niezależnie od powyższego Zamawiający wskazuje, że wymagania
dotyczące recyrkulacji części strumienia osadu nie są niczym nadzwyczajnym we
współczesnych konstrukcjach suszarek i na pewno nie stanowią utrudnienia uczciwej
konkurencji, gdyż szereg firm ma swojej ofercie tego rodzaju rozwiązanie.

8) Odnosząc się do postanowień SIWZ: „Forma osadu wysuszonego przetransportowanego
do naczep samochodowych musi nadawać się do współspalania w cementowni i 95% osadu
wagowo powinno mieć wielkość 0,5
lO mm. W całej wewnętrznej instalacji suszarki nie
dopuszcza się zastosowania maceratora i peletyzatora
- ograniczenie to dotyczy
wykorzystania tych urządzeń do uzyskania końcowej formy wysuszonego osadu"
Zamawiający
dokonał zmiany SIWZ w powyższym zakresie i nadał kwestionowanym
postanowieniom nowe brzmienie, zgodnie z którym „Forma osadu wysuszonego
przetransportowanego do naczep samochodowych musi nadawać się do współspalania w
cementowni i 95% osadu wagowego powinno mieć wielkość 1-30 mm. W całej wewnętrznej
instalacji suszarki nie dopuszcza się zastosowania maceratora i peletyzatora - ograniczenie
to dotyczy wykorzystania tych urządzeń do uzyskania końcowej formy wysuszonego osadu ".


Powyższa argumentacja – z uwagi na potrzeby Zamawiającego - potwierdzała
zasadność przewidzianych rozwiązań.

Oceniając niniejszy stan faktyczny nie bez znaczenia pozostaje także stanowisko
Przystępującego, wskazującego, iż że instalacja suszenia osadów ściekowych będąca
przedmiotem projektu, jest instalacją składającą się z setek elementów i urządzeń.
Profesjonalnych firm zajmujących się projektowaniem i dostawą takich instalacji na rynku
jest co najmniej kilka. Dowodzą też tego liczne postępowania przetargowe. Zamawiający
żąda zastosowania pewnych elementów/parametrów ze względu na bezpieczeństwo pracy,

niskie koszy eksploatacyjne oraz niezawodno operacyjną. śądania Odwołującego mogą
zwiększać ryzyko awarii, zmniejszać niezawodność i elastyczność pracy instalacji oraz
zmniejszają bezpieczeństwo pracy. Podsumowując Przystępujący podkreślił – popierając
stanowisko Zamawiającego - określenie wymagań dotyczących przedmiotu zamówienia
należy do Zamawiającego, który jest gospodarzem postępowania i przyszłym nabywcą
określonych towarów czy usług. Jest on zatem uprawniony do opisania przedmiotu
zamówienia stosownie do własnych potrzeb, tak aby dokonane zakupy Zamawiający ma
bowiem prawo samodzielnie, bez ingerencji innych podmiotów, określać własne potrzeby.

Odnosząc się do zarzutu ograniczenia konkurencji poprzez opisanie przedmiotu
zamówienia wskazany w SIWZ Izba uznała, że Odwołujący nie uprawdopodobnił naruszenie
art. 29 ust. 2 ustawy Pzp. Izba uwzględniła argumentację Zamawiającego, że na rynku
istnieje wielu producentów, w tym co najmniej ANDRITZ AG, czy EASY DRY SYSTEMS. Na
tą okoliczność Zamawiający złożył oświadczenie z dnia 8 października 2012 r., z którego
wynikało że firma EASY DRY SYSTEMS AG z siedzibą w Szwajcarii po zapoznaniu się ze
specyfikacją niniejszego przetargu spełnia wszystkie wymogi zawarte w SIWZ podane w
tomie III rozdział I pkt 6.1.10.2. Istotne również w tej sprawie było stanowisko
Przystępującego.

Odnosząc się do dowodu złożonego przez Odwołującego – oświadczenia spółki
SH+E z dnia 16 października 2012 r.- nie wynika wprost, że powyższa sytuacja dotyczy
firmy Klein, jak twierdzi Odwołujący. Co do złożonego oświadczenia Huber Technology Sp. z
o.o., oświadczenie to wskazuje, że wymogów Zamawiającego spółka nie spełnia, jednak
powyższej okoliczności Zamawiający nie kwestionował. Biorąc pod uwagę to, że
ograniczenie zawarte w art. 29 ust. 2 ustawy nie ma charakteru absolutnego, zatem nie
wszystkie podmioty działające na rynku będą spełniały wymagania Zamawiającego. Jednak
poprzez oświadczenie z dnia 8 października 2012 r. oraz weryfikację rynku, którą to
Zamawiający – jak twierdził na rozprawie - w zakresie niniejszego przedmiotu zamówienia
przeprowadził, o czym świadczyć miały również informacje dotyczące podmiotu AET, jak też
fachowa literatura złożona przez Zamawiającego, zatem powyższe okoliczności
uprawdopodabniały, że nie doszło do naruszenia zasad uczciwej konkurencji przy opisie
przedmiotu zamówienia. W konsekwencji złożone dokumenty wskazywały, że niniejszy
przedmiot zamówienia, opisany przez Zamawiającego może dostarczyć co najmniej dwóch
producentów.

Odnosząc się w szczególności do dowodów w postaci: zdjęć, schematów,
prospektów, prezentacji Izba uznała, iż mają jedynie charakter poglądowy, zaś informacje

dotyczące innych postępowań – prowadzonych przez innych zamawiających - (np.
zawiadomienie o wyborze najkorzystniejszej oferty, części złożonych ofert) nie mogą w
niniejszym stanie faktycznym przesądzać o słuszności stanowiska strony, gdyż każde
postępowanie (w tym także opis przedmiotu zamówienia) ma charakter wyjątkowy,
zindywidualizowany i nie można do przedmiotu zamówienia podchodzić wyłącznie w sposób
szablonowy.

Odnosząc się do dowodów w postaci wydruków ze stron internetowych Izba podziela
pogląd, że dane zawarte na stronach internetowych mogą być modyfikowane, zmieniane i
zdaniem Izby nie mogą stanowić wystarczającego dowodu okoliczności, na które powołuje
się strona w postępowaniu odwoławczym.

Izba postanowiła oddalić wniosek dowodowy z opinii biegłego w zakresie inżynier
sanitarny lub inżynier energetyk ze specjalnością ciepłownictwo z uwagi na to, iż zakreślona
teza służy wyłącznie wykazaniu niezgodności z prawem (ograniczenia konkurencji), a w tym
zakresie wyłączną kompetencję do oceny przyznał ustawodawca Izbie. Oddalając wskazany
wniosek uznano, że sporne w sprawie zagadnienie, w szczególności wobec brzmienia tezy
dowodowej nie wymaga wiadomości specjalnych: strony oraz uczestnik postępowania
reprezentowane są przez osoby posiadające odpowiednią, stosowną do przedmiotu sporu
wiedzę. Potwierdzają to zdecydowanie wniosek złożony przez Zamawiającego o
nieuwzględnienie wniosku dowodowego z opinii biegłego. Postępowanie przed Krajową Izbą
Odwoławczą toczy się z uwzględnieniem zasad kontradyktoryjności, zatem to strony
obowiązane są w swoim interesie wykazać okoliczności mające znaczenie dla wykazania
słuszności prezentowanego przez nie stanowiska. Niezależnie od powyższego wskazana
argumentacja i wnioski przedstawiane przez strony postępowania podlegają ocenie, na
takich samych zasadach na jakich podlegałby ocenie dowód z ewentualnej opinii biegłego.

Biorąc pod uwagę, że Zamawiający w części dokonał modyfikacji SIWZ a Odwołujący
cofnął część zarzutów: zarzut zawarty w pkt VIII str. 9 i 10 oraz pkt II str. 10 odwołania
dotyczący rozdz. 9 pkt 9.1.1 ppkt a i c części I w zakresie postawionych przez
Zamawiającego warunków, powyższe zarzuty nie były przedmiotem rozpoznania przed
Krajową Izbą Odwoławczą.

Istotne znaczenie - dla rozstrzygnięcia niniejszego sporu - ma argumentacja stron i
uczestnika postępowania, jak również złożone dowody zatem biorąc pod uwagę powyższe,
należało uznać, że wyrok (o sygn. akt KIO 961/10) nie może mieć zastosowania w niniejszej
sprawie, gdyż wydany został w innym stanie faktycznym.

Ponadto Odwołujący zaprzecza swoim twierdzeniom – z jednej strony twierdzi, że
naruszono art. 29 ustawy Pzp, - z drugiej strony wskazuje, że Zamawiający w sposób zbyt
szczegółowy opisał przedmiot zamówienia nie dopuszczając rozwiązań równoważnych.

Co do dowodów złożonych na okoliczność powiązań osobowych podmiotów
ANDRITZ i Easy Dry Systems – w ocenie Izby nie wykazano w sposób nie budzący
wątpliwości, że firma Easy Dry Systems oferuje rozwiązania ANDRITZ.

Odnosząc się do pisma z dnia 28 sierpnia 2012 r. dotyczącego projektu
„Modernizacja i rozbudowa systemu wodno-kanalizacyjnego aglomeracji Ciechanów – I
Etap; Zadanie 2.7, Izba uznała w rozpoznawanej sprawie - nie znając pierwotnej treści
postanowień SIWZ, będących przedmiotem kontroli NFOŚiGW - powyższy dowód za
bezprzedmiotowy.

Reasumując Izba uznała, że sam fakt, iż Odwołujący może zaproponować przedmiot
zamówienia o innych parametrach/funkcjonalnościach - niż wymagany przez Zamawiającego
w niniejszym postępowaniu - nie może z góry wskazywać na naruszenie art. 29 ust. 1 i 2
ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. W konsekwencji to na osobie, która z danego faktu
wywodzi skutki prawne, spoczywa ciężar dowodu (wyrok KIO z dnia 16 sierpnia 2011 r.,
sygn. akt KIO 1639/11).

Na marginesie Izba przypomina również, iż w świetle przepisu art. 192 ust. 7 ustawy
Pzp Izba nie może orzekać, co do zarzutów, które nie zostały zawarte w odwołaniu.

Konkludując Izba stwierdziła, że zarzuty podniesione przez Odwołującego nie
znajdują uzasadnienia w przedstawionym Izbie materiale dowodowym i biorąc pod rozwagę
całokształt okoliczności niniejszej sprawy Izba nie znalazła podstaw do uwzględnienia
przedmiotowego odwołania.



Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie przepisu art. 192 ust. 1
ustawy Pzp.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku postępowania na
podstawie przepisu art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp, z uwzględnieniem przepisów
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).

Przewodniczący:

…………………….



Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie