rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2010-07-30
rok: 2010
data dokumentu: 2010-07-30
rok: 2010
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 1497/10
KIO 1497/10
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lipca 2010 r. w Warszawie odwołania wniesionego przez
konsorcjum firm „KFG MINING GROUP” Sp. z o.o. w Mikołowie oraz „BUMECH” S.A. w
Chorzowie od czynności zamawiającego Lubelskiego Węgla „BOGDANKA” S.A. w Bogdance
przy udziale wykonawcy przystępującego do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego Sandvik Mining and Construction Sp. z o.o. w Tychach
konsorcjum firm „KFG MINING GROUP” Sp. z o.o. w Mikołowie oraz „BUMECH” S.A. w
Chorzowie od czynności zamawiającego Lubelskiego Węgla „BOGDANKA” S.A. w Bogdance
przy udziale wykonawcy przystępującego do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego Sandvik Mining and Construction Sp. z o.o. w Tychach
orzeka:
1. oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża konsorcjum firm „KFG MINING GROUP” Sp. z o.o. w
Mikołowie oraz „BUMECH” S.A. w Chorzowie i nakazuje:
1)
zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 15.000 zł 00 gr
(słownie: piętnastu tysięcy złotych zero groszy) z kwoty wpisu uiszczonego przez
konsorcjum firm „KFG MINING GROUP” Sp. z o.o. w Mikołowie oraz „BUMECH”
S.A. w Chorzowie;
2)
dokonać wpłaty kwoty 3.946 zł 69 gr (słownie: trzy tysiące dziewięćset czterdzieści sześć
złotych sześćdziesiąt dziewięć groszy) przez konsorcjum firm „KFG MINING GROUP”
Sp. z o.o. w Mikołowie oraz „BUMECH” S.A. w Chorzowie, na rzecz Lubelskiego
Węgla „BOGDANKA" S.A. w Bogdance, stanowiącej uzasadnione koszty strony
poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika oraz stawiennictwa na posiedzeniu i
rozprawie.
Stosownie do treści art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2010, Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok – w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Lublinie.
Przewodniczący:
……………………………
U Z A S A D N I E N I E
Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia sektorowego w trybie
przetargu nieograniczonego na „Dostawę fabrycznie nowych części zamiennych do kombajnów chodnikowych
typu AM - 75 i MR 340X - EX - S pracujących w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel
kamienny w pomieszczeniach zagrożonych wybuchem metanu i pyłu węglowego” z zastosowaniem przepisów
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2010, Nr
113, poz. 759) wymaganych przy procedurze, kiedy wartość szacunkowa zamówienia przekracza
kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień
publicznych – wartość zamówienia, którego przedmiotem są dostawy, wynosi 9.545.068,80 zł
netto.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej pod nr 2010/S-85-128209 w dniu 1 maja 2010r.
Pismem z dnia 6 lipca 2010r., które doręczono odwołującemu w tej samej dacie
zamawiający powiadomił odwołującego o wynikach oceny ofert, w tym o odrzuceniu jego oferty.
W dniu 16 lipca 2010r. odwołujący wniósł odwołanie, przekazując jednocześnie jego kopię
zamawiającemu, od czynności podjętych przez zamawiającego w postępowaniu, polegających na
odrzuceniu oferty odwołującego.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Prawo zamówień publicznych, polegające na bezzasadnym odrzuceniu oferty
odwołującego.
W związku z powyższym, odwołujący się wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie
zamawiającemu:
1)
powtórzenia czynności składających się na proces oceny spełnienia przez wykonawców
wymogów opisanych przez zamawiającego w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia;
2)
stwierdzenia, że oferta odwołującego się konsorcjum czyni zadość wymogom opisanym
przez zamawiającego w specyfikacji istotnych warunków zamówienia;
3)
powtórzenia czynności składających się na proces wyboru oferty najkorzystniejszej;
4)
wyboru oferty odwołującego, jako najkorzystniejszej, w odniesieniu do zadania 1.
- obciążenie zamawiającego kosztami postępowania w tym kosztami reprezentacji, zgodnie z
przedłożonym spisem kosztów.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący podniósł, iż w toku postępowania, oferty złożyło
dwóch wykonawców. Pismem z dnia 15 czerwca 2010 r., oznaczonym nr:
HPU/AW/251/4903/2396/2010, przesłanym za pośrednictwem faxu, zamawiający wezwał
odwołującego do uzupełnienia oferty przez złożenie dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 ustawy
Prawo zamówień publicznych, w odpowiedzi na które przesłano min.: wzór świadectwa
zgodności wraz z załącznikami.
Rozstrzygnięcie zamawiającego o odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Prawo zamówień publicznych oferty odwołującego uznano za niesłuszne, nieprawidłowe i
sprzeczne z postanowieniami ustawy Prawo zamówień publicznych. Wskazał odwołujący, że
zgodnie z treścią strony tytułowej specyfikacji istotnych warunków zamówienia; zawiera ona
min.: formularz oferty, który w myśl rozdziału II pkt 1 należy złożyć w toku postępowania i
traktowany on będzie jako oferta. Jednocześnie w pkt 2 rozdziału II stwierdzono, że oferta
winna być zaopatrzona we wszystkie dokumenty wymagane postanowieniami specyfikacji
istotnych warunków zamówienia. Zgodnie z treścią przywołanego formularza, wykonawca
zobowiązany był oświadczyć, że: oferuje wykonanie przedmiotu zamówienia określonego w
specyfikacji istotnych warunków zamówienia i projekcie umowy (pkt 1), zapoznał się z
specyfikacji istotnych warunków zamówienia i uznaje się za związanego określonymi w niej
wymaganiami i zasadami postępowania (pkt 6) oraz że akceptuje projekt umowy i zobowiązuje
się zrealizować przedmiot zamówieni zgodnie z opisanymi tam regułami (9). II. W cz. III
specyfikacji istotnych warunków zamówienia pn. „Opis przedmiotu zamówienia” zamawiający
określił przedmiot zamówienia oraz wymagania stawiane wykonawcy.
W myśl pkt 2 wymagań; oferowane części powinny odpowiadać własnościom fizycznym i
technicznym częściom zamiennym zawartym w DTR producenta oraz spełniać wymagania
obowiązujących przepisów prawnych dotyczących urządzeń, w których będą zainstalowane, w
tym: Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21.10.2008 r. w sprawie zasadniczych wymagań
dla maszyn, wdrażającego postanowienia dyrektywy 2006/42/WE, oraz Rozporządzenia Ministra
Gospodarki z dnia 22.12.2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów
ochrony przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem, wdrażającego
postanowienia dyrektywy 94/9/WE, lub być zgodnym z dokumentacją techniczną stanowiącą
podstawę do wprowadzenia urządzenia do stosowania w wyrobiskach podziemnych zakładów
górniczych z uwzględnieniem zapisów Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28.06.2002 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego
zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych.
Zamawiający wymagał również, aby do oferty załączyć: „Wzory dokumentów
dostarczanych z dostawą: świadectwo jakości, świadectwo zgodności.”
Podał odwołujący, że oferta została złożona na wspomnianym powyżej formularzu i tym
samym złożono oświadczenie wymagane jego treścią, co oznacza zgodę na udział w
postępowaniu w zakresie i na warunkach określonych w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia oraz zobowiązanie odwołującego się do realizacji przedmiotu zamówienia zgodnie z
wytycznymi zamawiającego, co powoduje, że nie można kwestionować braku w dokumentach
złożonych przez odwołującego odniesienia do typu kombajnu, skoro zamawiający sam go
określił w specyfikacji istotnych warunków zamówienia i wymagał na tę okoliczność złożenia
stosownych oświadczeń o akceptacji przedmiotu zamówienia, wymogów udziału w
postępowaniu oraz realizacji jego przedmiotu, co powoduje, że zagadnieniem wtórnym, wobec
pozostałych zapisów specyfikacji, jest zagadnienie, czy wskazanie takie w poszczególnych
dokumentach było konieczne. Powołał się odwołujący na § 8 ust. 3 Rozporządzenia Ministra
Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów
ochrony przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem zgodnie z którym:
„Części podzespoły przeznaczone do wbudowania urządzenia lub systemów ochronnych mogą
być wprowadzone do obrotu, jeżeli wystawiono dla nich świadectwo zgodności, którym mowa w
§ 52 ust. 1”. Analiza treści § 52 ust. 1 wspomnianego Rozporządzenia, rozróżnia zdaniem
odwołującego, producenta lub upoważnionego przedstawiciela wprowadzającego do obrotu
części lub podzespoły urządzeń i systemów ochronnych dla których wystawia świadectwa
zgodności. Podniesiono, że w § 53, wymieniono producenta lub upoważnionego przedstawiciela
wprowadzającego do obrotu urządzenia lub systemy. W myśl ust. 2 § 52, świadectwo zgodności
winno zawierać: 1) charakterystykę części lub podzespołów oraz 2) warunki wbudowania
części lub podzespołów do urządzeń lub systemów ochrony, aby zapewniały spełnienie
zasadniczych wymagań, mających zastosowanie do finalnego urządzenia i systemu ochronnego.
Podano, że zgodnie z wymogiem postawionym przez zamawiającego, Konsorcjum, w
złożonej przez siebie ofercie okazało wzory dokumentów, które dostarczane będą z każdą
dostawą tj.: wzory świadectwa jakości i świadectwa zgodności, która to okoliczność została
wskazana przez opisanie słowem WZÓR, przy czym znaczenie pojęcia wzór nie budzi w
praktyce żadnych wątpliwości interpretacyjnych. Podniósł odwołujący, że z koncepcji
postępowania wynika, że każdorazowo, okazane w ofercie wzory, będą uzupełniane o treści
właściwe dla danego urządzenia zgodnie z realizowaną dostawą. Zasady organizacji oraz
procedura postępowania nie budzi także żadnych wątpliwości, dla jakich urządzeń świadectwa te
będą wydawane wobec czego zarzut ten nie znajduje uzasadnienia. Z treści świadectwa wprost
wynika, że podmiotem je wydającym będzie producent wprowadzanych do obrotu części (§ 52
ust. 1), który został wyraźnie oznaczony.
Podniósł odwołujący, że na mocy pisma z dnia 18 czerwca 2010 r., skutecznie
uzupełniono ofertę, przedkładając wzór świadectwa zgodności zaopatrzony o załączniki, które
zawierają w swej treści wszystkie informacje oraz dane wymagane postanowieniami § 52 ust 2
cytowanego Rozporządzenia, co oznacza, że świadectwo skutecznie uzupełniono o
charakterystykę części lub podzespołów oraz warunki wbudowania części lub podzespołów do
urządzeń lub systemów ochrony, aby zapewniały spełnienie zasadniczych wymagań, mających
zastosowanie do finalnego urządzenia i systemu ochronnego. Podniesiono, że wskazane
rozporządzenie w żadnej mierze nie zawiera odniesienia do strony formalnej świadectwa a
jedynie do jego meritum. W tym stanie rzeczy zarzuty podniesione przez zamawiającego w
stosunku do treści okazanych wzorów świadectw zgodności są nieuzasadnione i nie znajdują
potwierdzenia w okolicznościach faktycznych.
Wskazał końcowo odwołujący, że postępowanie w sprawie o udzielenie zamówienia
publicznego jest postępowaniem o wysoce sformalizowanym charakterze, wobec czego brak w
nim miejsca na dowolność działań po stronie zamawiającego (wyrok Sądu Okręgowego w
Warszawie z 22.07.2005 r., sygn. akt: V Ca 592/05).
Do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego przystąpił Sandvik Mining
and Construction Sp. z o.o. w Tychach, wykazując swój interes w rozstrzygnięciu na korzyść
zamawiającego.
Na rozprawie strony podtrzymały swoje stanowiska. Zamawiający na rozprawie wyjaśnił,
iż wskazana w informacji o odrzuceniu oferty odwołującego podstawa, to jest wskazanie, że
oferta odwołującego jest niezgodna z powodu tego, że dokumenty jakościowe nie zawierają
odniesienia do kombajnu typu MR340X-EX-S, została wskazana omyłkowo, i że nie było to
powodem odrzucenia oferty odwołującego.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym w szczególności postanowienia ogłoszenia o
zamówieniu, specyfikacji istotnych warunków zamówienia, oferty złożone przez
wykonawców, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron i
uczestnika postępowania złożone w trakcie rozprawy, skład orzekający ustalił i zważył,
co następuje.
W pierwszej kolejności Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, że wobec wszczęcia w dacie 1
maja 2010 (data ogłoszenia o zamówieniu) postępowania o udzielenie zamówienia publicznego,
którego dotyczy rozpoznawane przez Izbę odwołanie, to jest po dniu 29 stycznia 2010 r., w
którym weszły w życie przepisy ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo zamówień
publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 223, poz. 1778), do jego rozpoznawania mają
zastosowanie przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych w brzmieniu nadanym ustawą z dnia
2 grudnia 2009 r.
Jednocześnie Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, że do przedmiotowego odwołania
zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w
sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym
i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) oraz rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22
marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. Nr 48, poz. 280).
W drugiej kolejności ustalono, że nie została wypełniona żadna z przesłanek
skutkujących odrzuceniem odwołania w trybie art. 189 ust. 2 Prawa zamówień publicznych:
skoro odwołanie złożone zostało z zachowaniem wymaganego, dziesięciodniowego terminu, to
podlega ono rozpatrzeniu przez Krajową Izbę Odwoławczą. Nie zachodziły w sprawie – wbrew
wnioskowi złożonemu przez przystępującego po stronie zamawiającego – okoliczności
skutkujące koniecznością odrzucenia odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 7 ustawy Prawo
zamówień publicznych. Zgodnie bowiem z treścią § 4 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu
odwołań odwołanie zawiera elementy wymienione w pkt 1 -10 tego przepisu, w tym wykaz
załączników. W myśl natomiast § 4 ust. 2 powołanego rozporządzenia do odwołania dołącza się
dowód uiszczenia wpisu od odwołania w wymaganej wysokości, dowód przesłania kopii
odwołania zamawiającemu oraz odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, pełnomocnictwo albo
inny dokument potwierdzający umocowanie do reprezentowania odwołującego. Z powyższych
przepisów wynika, że odwołanie zawiera wykaz załączników, a zaś same załączniki stanowią
tylko elementy do niego dołączone. W związku z tym, obowiązek przekazania kopii odwołania
zamawiającemu dotyczy przynajmniej treści opisanej w § 4 ust. 1 rozporządzenia, co nie
obejmuje już konieczności przesłania wszystkich załączników. Tym samym odrzuceniu podlega
odwołanie, co którego odwołujący nie przekazał zamawiającemu kopii, zawierającej elementy
wymienione w § 4 ust. 1 rozporządzenia, nie obejmujące odpisu z KRS oraz pełnomocnictw.
Powyższe powodowało, że odwołanie nie podlegało odrzuceniu.
Ustalono również, że wykonawca wnoszący odwołanie posiada interes w rozumieniu art.
179 ust. 1 Prawa zamówień publicznych, uprawniający go do złożenia odwołania: jego oferta
zawierała najniższą cenę w porównaniu do ofert innych wykonawców, wobec czego w razie
uwzględnienia odwołania jego oferta uznana byłaby za najkorzystniejszą w tym postępowaniu.
Przepis art. 192 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych stanowi, że uwzględnienie
odwołania może mieć miejsce tylko wtedy, gdy zostanie stwierdzone naruszenie przepisów
ustawy, które miało lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego. Dokonując oceny podniesionych w odwołaniu zarzutów w oparciu o
zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, uwzględniając stanowiska stron oraz uczestnika
postępowania, Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na
uwzględnienie, z następujących powodów:
Przedmiotem sporu pomiędzy odwołującym, a zamawiającym jest czynność
zamawiającego polegająca na odrzuceniu oferty odwołującego z uwagi na jej niezgodność z
treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia w zakresie załączonego w uzupełnieniu
oferty wzoru świadectwa zgodności.
W specyfikacji istotnych warunków zamówienia, zamawiający, w spornym zakresie (Część
III Opis przedmiotu zamówienia) opisał następująco swoje wymaganie: „Przedmiotem zamówienia
publicznego jest dostawa fabrycznie nowych części zamiennych do kombajnów chodnikowych typu AM-75 i
MR340X-EX-S, pracujących w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny w
pomieszczeniach zagrożonych wybuchem metanu i pyłu węglowego, wymienionych w załączniku nr 4 do SIWZ.
Kod. CPV - 43613000-3 Części maszyn do cięcia węgla lub skał.”. Następnie zastrzegł zamawiający
następujące wymagania: „oferowane części zamienne powinny: być fabrycznie nowe, odpowiadać własnościami
fizycznymi i technicznymi częściom zamiennym zawartym w DTR producenta, oraz spełniać wymagania
obowiązujących przepisów prawnych dot. urządzeń, w których będą zainstalowane, w tym: a) Rozporządzenia
Ministra Gospodarki z dnia 21 października 2008r. (Dz.U.08.199.1228) w sprawie zasadniczych wymagań
dla maszyn, wdrażającego postanowienia dyrektywy 2006/42/WE, b) Rozporządzenia Ministra Gospodarki z
dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych
do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem (Dz.U.05 Nr.263 poz. 2203) wdrażającego dyrektywę
94/9/WE,lub być zgodny z dokumentacją techniczną stanowiącą podstawę do wprowadzenia urządzenia do
stosowania w wyrobiskach podziemnych zakładów górniczych z uwzględnieniem zapisów Rozporządzenia
Ministra Gospodarki z dn. 28.06.2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz
specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych (Dz.U.02.139.1169),
wraz z późniejszymi zmianami. Oczekiwany termin realizacji każdorazowego zamówienia okresowego: do 45
dni, Oczekiwany okres gwarancji: min 9 m-cy gwarancji od daty zamontowania i nie krócej niż 12 m-cy gwarancji
od daty dostawy, z wyłączeniem części szybkozużywających się i materiałów eksploatacyjnych.”.
Końcowo w specyfikacji istotnych warunków zamówienia podano: „oferta powinna zawierać
między innymi: (…) Wzory dokumentów dostarczanych z dostawą: świadectwo jakości, świadectwo zgodności.”
Powyższe zapisy specyfikacji istotnych warunków zamówienia nie zostały
zakwestionowane przez któregokolwiek z wykonawców, w trybie przewidzianym ustawą Prawo
zamówień publicznych, w związku z czym stały się dla nich wiążące.
W wykonaniu tak opisanych wymagań zamawiającego odwołujący w złożonej ofercie
złożył wzory dokumentów, które dostarczane będą z każdą dostawą tj.: wzory świadectwa jakości
i świadectwa zgodności. Wzory te stanowiły czyste formularze, nie wskazujące rodzaju
oferowanych części (nazwy wyrobu), ich danych technicznych, zawierały natomiast wskazanie
nazwy producenta wyrobu lub jego przedstawiciela, wskazanie posiadanych dokumentów
odniesienia a także deklarację że wyrób spełnia wymagania prawa polskiego i Unii Europejskiej w zakresie
wprowadzenia na rynek i do użytku w zakładach górniczych w warunkach istniejących zagrożeń, oraz
informację, że wyrób powinien być zainstalowany w urządzeniach, które spełniają przepisy
Dyrektywy 2006/42/EC, zawierały także pole do złożenia podpisów i pieczęci osób
upoważnionych do reprezentowania wykonawcy (oferta odwołującego, str. 241 i 242 oferty).
Następnie, na wezwanie zamawiającego, pismem z dnia 18 czerwca 2010 r., odwołujący
uzupełnił ofertę, przedkładając wzór świadectwa zgodności opatrzony w sześć załączników, na
które składają się schemat działania urządzenia; charakterystyka techniczna hamulca płytkowego …
kombajnu chodnikowego typu …; instrukcja obsługi Zespół hamulca …; Instrukcja montażu zespołu hamulca.
W świetle wyżej przytoczonych wymagań stawianych przez zamawiającego w specyfikacji
istotnych warunków zamówienia a także złożonych w odpowiedzi na te wymagania dokumentów
odwołującego, spornym stało się miedzy stronami, co winien zawierać wzór deklaracji zgodności.
Na wstępie, dla rozstrzygnięcia kwestii spornej konieczne było wyjaśnienie pojęcia, a
przede wszystkim zakresu i kształtu świadectwa zgodności a także wzoru świadectwa zgodności,
skoro tego ostatniego wymagał w specyfikacji istotnych warunków zamówienia zamawiający i
skoro odrzucenie oferty odwołującego nastąpiło z powodu niezgodności złożonych przez
odwołującego dokumentów z tym zapisem specyfikacji.
W pierwszym rzędzie stwierdzenia wymagało, że znajdujące zastosowanie do spornego
zagadnienia przepisy Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie
zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach
zagrożonych wybuchem (Dz. U. z 2003 r. Nr 223, poz. 2203), przewidują, iż części i podzespoły to
wyroby istotne ze względu na bezpieczne funkcjonowanie urządzeń i systemów ochronnych, bez
funkcji samodzielnych (§ 4 pkt 3 rozporządzenia). Zgodnie natomiast z treścią § 8 ust. 3 tego
rozporządzenia, części i podzespoły przeznaczone do wbudowania do urządzeń lub systemów
ochronnych mogą być wprowadzone do obrotu, jeżeli wystawiono dla nich świadectwo
zgodności, o którym mowa w § 52 ust. 1 rozporządzenia. Wskazany § 52 ust. 1 rozporządzenia
stanowi zaś, że producent lub jego upoważniony przedstawiciel wprowadzający do obrotu części
lub podzespoły urządzeń i systemów ochronnych wystawia dla nich świadectwo zgodności
potwierdzające ich zgodność z mającymi do nich zastosowanie wymaganiami określonymi w
rozporządzeniu, przy czym świadectwo zgodności powinno zawierać charakterystykę części lub
podzespołów; oraz warunki wbudowania części lub podzespołów do urządzeń lub systemów
ochronnych, aby zapewniały spełnienie zasadniczych wymagań, mających zastosowanie do
finalnego urządzenia i systemu ochronnego. Zgodzić się w tym miejscu należało z odwołującym,
że wskazany przepis, przewidując obowiązek posiadania przez części podlegające regulacji tego
rozporządzenia świadectw zgodności nie przewiduje formy tego świadectwa. Dostrzec należało
dalej, że przepis ten wskazuje podmioty wystawiające takie świadectwa oraz podstawowe,
minimalne elementy, jakie powinny znaleźć się w takim świadectwie:
1)
potwierdzenie zgodności odpowiednich części i podzespołów przeznaczonych do
wbudowania do urządzeń lub systemów ochronnych z mającymi do nich
zastosowanie wymaganiami określonymi w rozporządzeniu (§ 52 ust. 1
rozporządzenia);
2)
charakterystykę części lub podzespołów (§ 52 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia);
3)
warunki wbudowania części lub podzespołów do urządzeń lub systemów ochronnych
(§ 52 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia).
W świetle powyższego przepisu, treść i zawartość merytoryczna świadectwa zgodności
będzie każdorazowo uzależniona od rodzaju części (podzespołu) – co do którego różna będzie
charakterystyka a także opis warunków wbudowania do urządzenia; odmienne może być także
wskazanie w świadectwie zgodności wymagań określonych w powołanym rozporządzeniu,
którym to wymaganiom części (podzespoły) będą musiały odpowiadać. Wymagania te opisane
zostały w Rozdziale 2 Zasadnicze wymagania dotyczące projektowania oraz wytwarzania urządzeń i systemów
ochronnych rozporządzenia – do części i podzespołów stosuje się odpowiednio przepis § 51 ust. 1
rozporządzenia w zakresie procedur oceny zgodności.
W świetle analizowanego przepisu, dopuszczalnym zdaje się być także powołanie w
świadectwie zgodności ogólnie na spełnienie wymogów dotyczących danej części, wynikających z
wspomnianego rozporządzenia, bez szczegółowego wyliczania tych wymagań. Nie jest jednak
dopuszczalne, w ogóle pominięcie kwestii spełniania wskazanych wymagań wymienionych w
rozporządzeniu, bowiem w takim wypadku wskazane świadectwo zgodności nie odpowiadałoby
jego minimalnej treści wynikającej z brzmienia powołanego § 52 ust. 1 Rozporządzenia Ministra
Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych
przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem, albo w takim wypadku należałoby
uznać, ze część (podzespół) w ogóle nie podlega regulacji wskazanego rozporządzenia, co byłoby
równoznaczne z uznaniem, że świadectwo zgodności w ogóle nie jest wymagane w odniesieniu
do tej części (podzespołu).
Z powyższego wnika, że w treści świadectwa zgodności winno znaleźć się stwierdzenie
(potwierdzenie), że części (podzespoły) są zgodne z mającymi do nich zastosowanie wymaganiami
określonymi w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych
wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych
wybuchem.
Analizując dalej zakres minimalny świadectwa zgodności dostrzec należało, że winno być
ono opatrzone w charakterystykę części (podzespołu), co zdaje się wskazywać na konieczność
dokonania opisu tej części w kontekście jej funkcjonalności, cech oraz budowy. Za
niewyczerpujące należałoby uznać w takim wypadku zamieszczenie w treści świadectwa
zgodności samych tylko schematów dotyczących budowy, struktury, wyglądu zewnętrznego,
bowiem trudno w takim wypadku mówić o „charakterystyce części (podzespołu)”. Świadectwo
zgodności winno zawierać wreszcie warunki wbudowania części lub podzespołów do urządzeń
lub systemów ochronnych, co wskazuje na konieczność dokonania opisu wymagań związanych z
zamontowaniem części lub podzespołu do urządzenia, do którego ma służyć.
Niewątpliwym jest dalej, że świadectwa zgodności mogą od siebie odbiegać zarówno
formą, jak i treścią, zakresem informacyjnym. Dostrzec bowiem w tym miejscu należało, że nie
funkcjonuje, co trafnie zauważył odwołujący, jednolity kształt takiego świadectwa - nie
wprowadził takiego wzoru ustawodawca w treści powołanego wyżej rozporządzenia, nie wynika
on także ze wskazań zamawiającego, jakie mogłyby być dokonane na użytek przedmiotowego
postępowania. Ponieważ świadectwo zgodności jest dokumentem producenta lub jego
upoważnionego przedstawiciela wprowadzającego do obrotu części lub podzespoły urządzeń i
systemów ochronnych, to te podmioty posiadają względną swobodę w zakresie szaty graficznej,
treści i zawartości wskazanego dokumentu. Dokumenty te powinny zatem zawierać minimalny
zakres wyznaczony treścią § 52 ust. 1 i 2 powołanego wyżej rozporządzenia, choć nie ma
przeszkód, by opatrzone były jeszcze innymi, istotnymi z punktu widzenia wystawcy
informacjami.
Dostrzec dalej należało, że z treści powołanego § 52 ust. 1 Rozporządzenia Ministra
Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych
przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem, wynika, że świadectwo zgodności
winno zawierać pewien stopień zintegrowania, tak by nie budziło wątpliwości, czy i które
elementy stanowią jego część składową, by było możliwe zidentyfikowanie czy stanowią one
świadectwo zgodności, czy też zbiór innych, luźnych informacji, nie składających się już na
świadectwo zgodności. Nie wydaje się zatem koniecznym by wszystkie elementy były wyraźnie
zatytułowane, że stanowią część składową świadectwa zgodności czy w inny sposób oznakowane,
ale z całą pewnością muszą one mieć taki kształt, również w zakresie formy, który będzie
wskazywał, że jest to jeden, zagregowany dokument.
Przechodząc dalej do rozważań, dotyczących zakresu pojęcia „wzór świadectwa zgodności” , o
którym mowa w spornym zapisie specyfikacji istotnych warunków zamówienia dostrzec należało,
że pojęcie „wzór” jest tożsame z terminem: wzorzec, model oraz, że zakłada pewną uniwersalność
i powtarzalność elementów, ich standaryzację, brak konkretyzacji i identyfikacji przedmiotu,
którego dotyczy. Tym samym, należało uznać, że wzór świadectwa zgodności oznacza pewien
modelowy, pozbawiony informacji, jakiej części dotyczy wzorzec, który będzie podstawą
składanych później, na etapie wykonania umowy (dostaw części) świadectw zgodności, tym
samym sporządzony jest na znacznym poziomie ogólności, wręcz blankietowy z uwagi na to, że
skoro nie może on jeszcze wskazywać rodzaju części, to nie sposób na tym etapie oczekiwać, by
wzór świadectwa zgodności zawierał charakterystykę takiej części jak również warunki
wbudowania jej do urządzeń lub systemów ochronnych, poza ogólnym przytoczeniem że składają
się one na ten dokument. Zamawiający potwierdził powyższe, podając na rozprawie, że
wymagane przez niego wzory nie miały być przykładami; wzór to miał być dokument który
spełnia wymagania ustawy i jest uzupełniany w odpowiednich pozycjach o elementy nieznane jak
np. numer zamówienia, podpis osoby, numer umowy, nazwy części, miał też zawierać pole dające
możliwość uzupełnienia co do tego, jakiej części świadectwo dotyczy i do jakiego kombajnu jest
ona przeznaczona.
Tym samym, zamawiający wymagając w specyfikacji istotnych warunków zamówienia
załączenia do oferty wzoru świadectwa zgodności, a nie np. przykładowego, modelowego
świadectwa zgodności, opracowanego zgodnie z wymaganiami Rozporządzenia Ministra Gospodarki
z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych
przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem dla części lub podzespołu, jakie będą
następnie zaoferowane, mógł oczekiwać złożenia tylko ogólnego formularza, bez szczegółowego
opisu (charakterystyki części) oraz warunków wbudowania części lub podzespołów, skoro ta
część nawet nie musiała być wskazana ani oznaczona co do rodzaju. Brak jest bowiem podstaw
do wnioskowania, by obowiązek załączenia wzoru świadectwa zgodności obejmował również
podanie w tym wzorze jakichkolwiek informacji dotyczących części – nie wynika to z zapisów
specyfikacji, gdzie wskazano, że oferowane części zamienne powinny: być fabrycznie nowe,
odpowiadać własnościami fizycznymi i technicznymi częściom zamiennym zawartym w DTR
producenta, oraz spełniać wymagania obowiązujących przepisów prawnych dot. urządzeń, w
których będą zainstalowane, bowiem ze specyfikacji nie wynika, by wymóg załączenia do oferty
odpowiednich załączników był powiązany z wymienionymi wymaganiami. Potwierdzeniem
powyższego są sugestie zamawiającego co do jego oczekiwań w powyższym zakresie zawarte w
skierowanym do odwołującego wezwaniu do uzupełnienia załączonych do oferty wzorów, w
którym wskazano, że dokument podlegający uzupełnieniu powinien zawierać informacje
wymienione w 52.2 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie
zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach
zagrożonych wybuchem, wdrażającego dyrektywę 94/9/WE.
Stąd, w świetle brzmienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia, wykonawcy mogli
złożyć w wykonaniu spornego zapisu ogólne wzory, bez wskazania jakiej części dotyczą, jak
również ze wskazaniem jakiejkolwiek części przykładowej, niezwiązanej z zakresem zamówienia.
Powyższe determinowało, że zawartość merytoryczna dołączonego do oferty odwołującego (na
wezwanie zamawiającego) wzoru świadectwa zgodności, w tym załączonego do niej schematu nie
mogła podlegać analizie, w innym zakresie aniżeli, czy zawarte są w nim elementy obejmujące
charakterystykę części oraz warunków wbudowania części lub podzespołów, a także czy wzór
świadectwa zgodności zawiera potwierdzenie, że części (podzespoły) są zgodne z mającymi do
nich zastosowanie wymaganiami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 22
grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do
użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Z tego powodu podlegał także oddaleniu wniosek
dowodowy złożony na rozprawie przez przystępującego o przeprowadzenie dowodu z rysunku
technicznego pochodzącego z dokumentacji producenta kombajnu części wymaganych przez
zamawiającego w postępowaniu, na okoliczność ustalenia, iż dokumenty załączone i uzupełnione
na żądanie zamawiającego nie mogły być potraktowane jako wzór tylko z tego powodu, iż
dotyczą innych urządzeń niż wymagane przez zamawiającego: skoro wniosek ten zmierzał do
skonfrontowania treści załącznika do wzoru świadectwa zgodności odwołującego (obejmującego
schemat hamulca) ze schematem odpowiedniego urządzenia w kombajnie, celem wykazania że
część nie pasuje do urządzenia, to wniosek nie mógł być uznany za służący wykazaniu
okoliczności mającej znaczenie da rozstrzygnięcia postępowania, skoro, jak wskazano wyżej, wzór
nie mógł być traktowany jako służący udokumentowaniu zgodności części z wymaganiem
zamawiającego a jedynie jako przykładowy dokument.
Poddając analizie złożone przy piśmie z 18 czerwca 2010r. w odpowiedzi na wezwanie
zamawiającego wzory świadectw zgodności stwierdzić należało, że wzory te nie zawierają
wymaganych przepisami Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie
zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach
zagrożonych wybuchem, a opisanych wyżej elementów, to jest charakterystyki. Nawet jeśli wymaganie
wzoru takiego świadectwa powoduje, że z uwagi na jego blankietowy charakter nie sposób
szczegółowo opisać tych elementów, wzór powinien zawierać wskazanie, że stanowią one
elementy tego wzoru. Nie sposób uznać za taką charakterystykę części załączonych schematów i
instrukcji, z uwagi na to, że schemat techniczny, charakterystyka techniczna hamulca a także
instrukcje obsługi oraz montażu nie zastępują wymaganej treścią rozporządzenia (§ 52 ust. 2 pkt 1
rozporządzenia) charakterystyki części lub podzespołu – charakterystyka ta, poza schematem
technicznym powinna zawierać opis obejmujący zastosowanie, funkcjonalność a także elementy
budowy.
Dodatkowo dostrzec należało, że złożony przez odwołującego wzór świadectwa
zgodności nie zawiera wymaganego treścią § 52 ust. 1 powołanego rozporządzenia potwierdzenia,
że części (podzespoły) są zgodne z mającymi do nich zastosowanie wymaganiami określonymi
przepisach tego rozporządzenia. Analiza treści załączonego wzoru prowadzi do wniosku, że nie
zawarto w nim oświadczenia o spełnieniu wymagań wynikających ze wskazanego rozporządzenia;
oświadczenia tego nie zastępuje nawiązanie do normy, która będzie wpisywana w świadectwie ani
wzmianka o poddaniu części szczegółowym testom i stwierdzenie, że spełniają one wymagania w
zakresie zgodności rzeczywistych wartości tolerancji roboczych z tolerancjami podanymi na
rysunkach oraz w zakresie własności materiałów, jak również potwierdzenie o spełnieniu
wszystkich zakładowych warunków odbioru.
Potwierdzeniem powyższego wniosku jest treść wyjaśnienia odwołującego z dnia 18
czerwca 2010r., przy którym złożono sporne wzory świadectw zgodności, gdzie wskazano, że
złożono wór – przykładowy dokument świadectwa zgodności dla dostawy przykładowej części
kombajnu chodnikowego, oraz że: „do każdej zaoferowanej części kombajnów chodnikowych dołączone
będzie świadectwo zgodności wystawione zgodnie z przepisami Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 22
grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do
użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem wdrażającego dyrektywę i obejmować będzie charakterystykę
części i podzespołów, warunki wbudowania części lub podzespołów do urządzeń, aby zapewnić spełnienie
zasadniczych wymagań, mających zastosowanie do finalnego urządzenia.”. Z przytoczonej treści wyjaśnienia
odwołującego wynika, że odwołujący miał pełna świadomość, co powinno zawierać świadectwo
zgodności (a zatem odpowiednio: jego wzór), choć ostatecznie elementów tych nie zawarł w
załączonych wzorach.
Opisanych wyżej warunków, jakie ma spełniać świadectwo zgodności (jego wzór) nie
spełniają także wzory deklaracji zgodności załączone pierwotnie do oferty (na kartach 241 i 242
oferty), z uwagi na to, że dotyczą one nie świadectw zgodności a deklaracji zgodności (te zaś
wystawiane są dla urządzeń, a nie części i podzespołów), nie zawierają także wymaganej
charakterystyki części oraz warunki wbudowania części lub podzespołów do urządzeń lub
systemów ochronnych.
W oparciu o powyższe należało uznać, że złożone przez odwołującego dokumenty
zawarte w ofercie oraz na wezwanie zamawiającego nie odpowiadają wymaganiom postawionym
przez zamawiającego.
Powyższe argumenty przemawiały za uznaniem, że nie potwierdził się zarzut naruszenia
art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, polegającego na
bezzasadnym odrzuceniu oferty odwołującego się Konsorcjum.
Mając zatem na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku postępowania - na podstawie art. 192 ust. 9 i
10 ustawy Prawo zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 4 w zw. z § 3 pkt 1)
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010r. w sprawie wysokości i sposobu
pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i
sposobu ich rozliczania (Dz.U. Nr 41 poz. 238). Orzekając o kosztach uwzględniono
wynagrodzenie pełnomocnika zamawiającego w wysokości 3.600,00 zł a także wskazane w
rachunku koszty przejazdu na kwotę 346,69 zł (wobec rozbieżności w treści rachunku pomiędzy
ogólną jego kwotą a tą dotyczącą kosztów przejazdu, tj. 364,69 zł), przyjmując wartość
wynikającą z łącznej wysokości rachunku jako miarodajną. Zgodnie z treścią rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu
od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania,
zasądzenie wynagrodzenia pełnomocnika, do wysokości kwoty 3.600 zł a także innych
uzasadnionych kosztów stron wymaga złożenia rachunku przedłożonego do akt sprawy.
Ustawodawca w przepisach dotyczących kosztów postępowania odwoławczego (rozporządzenie
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010r. w sprawie wysokości i sposobu
pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i
sposobu ich rozliczania) nie przyjął, wzorem kpc (art. 109 kpc, postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 15 lutego 2002r., w spr. II CK 134/02)
zasad przyznawania kosztów na podstawie
oświadczenia (spisu kosztów) wymagając udokumentowania poniesienia odpowiednich,
uzasadnionych kosztów rachunkiem składanym do akt sprawy. Pojęcie rachunku definiują
przepisy art. 87 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. DZ. U. z
2005r. Nr 8 Poz. 60 z późn. zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005
r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji,
które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. z 2005 Nr 165 poz. 1373 z późn. zm.).
Udokumentowanie poniesienia kosztów przejazdu, zgodnie z wymaganiem powołanego wyżej
przepisu – rachunkiem wymagałoby przedłożenia do akt rachunku dotyczącego poniesienia
kosztów biletów, ewentualnie, w wyniku odpowiedniego stosowania przepisów Rozporządzenia
Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz
warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz.U. z
2002 Nr 236 poz. 1990 z późn. zm.) a także Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25
marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów
używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów
niebędących własnością pracodawcy (Dz.U. 2002 nr 27 poz. 271 z późn. zm.), dopuszczalne jest
przyjęcie kosztów przejazdu jako ilorazu ilości km oraz stawki współczynnika właściwego dla
pojazdów o odpowiedniej pojemności skokowej silnika, przy istnieniu umowy miedzy
pracodawcą a osobą delegowaną. Na okoliczność poniesienia wydatku i jego wysokości przyjęto
oświadczenie
pełnomocnika
dopełniające
złożony
rachunek
(zbiorczy,
obejmujący
wynagrodzenie pełnomocnika oraz koszty przejazdu) jako potwierdzające poniesienie
wskazanego wydatku.
Przewodniczący:
……………………………
1. oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża konsorcjum firm „KFG MINING GROUP” Sp. z o.o. w
Mikołowie oraz „BUMECH” S.A. w Chorzowie i nakazuje:
1)
zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości 15.000 zł 00 gr
(słownie: piętnastu tysięcy złotych zero groszy) z kwoty wpisu uiszczonego przez
konsorcjum firm „KFG MINING GROUP” Sp. z o.o. w Mikołowie oraz „BUMECH”
S.A. w Chorzowie;
2)
dokonać wpłaty kwoty 3.946 zł 69 gr (słownie: trzy tysiące dziewięćset czterdzieści sześć
złotych sześćdziesiąt dziewięć groszy) przez konsorcjum firm „KFG MINING GROUP”
Sp. z o.o. w Mikołowie oraz „BUMECH” S.A. w Chorzowie, na rzecz Lubelskiego
Węgla „BOGDANKA" S.A. w Bogdance, stanowiącej uzasadnione koszty strony
poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika oraz stawiennictwa na posiedzeniu i
rozprawie.
Stosownie do treści art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2010, Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok – w terminie 7
dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Lublinie.
Przewodniczący:
……………………………
U Z A S A D N I E N I E
Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia sektorowego w trybie
przetargu nieograniczonego na „Dostawę fabrycznie nowych części zamiennych do kombajnów chodnikowych
typu AM - 75 i MR 340X - EX - S pracujących w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel
kamienny w pomieszczeniach zagrożonych wybuchem metanu i pyłu węglowego” z zastosowaniem przepisów
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2010, Nr
113, poz. 759) wymaganych przy procedurze, kiedy wartość szacunkowa zamówienia przekracza
kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień
publicznych – wartość zamówienia, którego przedmiotem są dostawy, wynosi 9.545.068,80 zł
netto.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej pod nr 2010/S-85-128209 w dniu 1 maja 2010r.
Pismem z dnia 6 lipca 2010r., które doręczono odwołującemu w tej samej dacie
zamawiający powiadomił odwołującego o wynikach oceny ofert, w tym o odrzuceniu jego oferty.
W dniu 16 lipca 2010r. odwołujący wniósł odwołanie, przekazując jednocześnie jego kopię
zamawiającemu, od czynności podjętych przez zamawiającego w postępowaniu, polegających na
odrzuceniu oferty odwołującego.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Prawo zamówień publicznych, polegające na bezzasadnym odrzuceniu oferty
odwołującego.
W związku z powyższym, odwołujący się wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie
zamawiającemu:
1)
powtórzenia czynności składających się na proces oceny spełnienia przez wykonawców
wymogów opisanych przez zamawiającego w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia;
2)
stwierdzenia, że oferta odwołującego się konsorcjum czyni zadość wymogom opisanym
przez zamawiającego w specyfikacji istotnych warunków zamówienia;
3)
powtórzenia czynności składających się na proces wyboru oferty najkorzystniejszej;
4)
wyboru oferty odwołującego, jako najkorzystniejszej, w odniesieniu do zadania 1.
- obciążenie zamawiającego kosztami postępowania w tym kosztami reprezentacji, zgodnie z
przedłożonym spisem kosztów.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący podniósł, iż w toku postępowania, oferty złożyło
dwóch wykonawców. Pismem z dnia 15 czerwca 2010 r., oznaczonym nr:
HPU/AW/251/4903/2396/2010, przesłanym za pośrednictwem faxu, zamawiający wezwał
odwołującego do uzupełnienia oferty przez złożenie dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 ustawy
Prawo zamówień publicznych, w odpowiedzi na które przesłano min.: wzór świadectwa
zgodności wraz z załącznikami.
Rozstrzygnięcie zamawiającego o odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Prawo zamówień publicznych oferty odwołującego uznano za niesłuszne, nieprawidłowe i
sprzeczne z postanowieniami ustawy Prawo zamówień publicznych. Wskazał odwołujący, że
zgodnie z treścią strony tytułowej specyfikacji istotnych warunków zamówienia; zawiera ona
min.: formularz oferty, który w myśl rozdziału II pkt 1 należy złożyć w toku postępowania i
traktowany on będzie jako oferta. Jednocześnie w pkt 2 rozdziału II stwierdzono, że oferta
winna być zaopatrzona we wszystkie dokumenty wymagane postanowieniami specyfikacji
istotnych warunków zamówienia. Zgodnie z treścią przywołanego formularza, wykonawca
zobowiązany był oświadczyć, że: oferuje wykonanie przedmiotu zamówienia określonego w
specyfikacji istotnych warunków zamówienia i projekcie umowy (pkt 1), zapoznał się z
specyfikacji istotnych warunków zamówienia i uznaje się za związanego określonymi w niej
wymaganiami i zasadami postępowania (pkt 6) oraz że akceptuje projekt umowy i zobowiązuje
się zrealizować przedmiot zamówieni zgodnie z opisanymi tam regułami (9). II. W cz. III
specyfikacji istotnych warunków zamówienia pn. „Opis przedmiotu zamówienia” zamawiający
określił przedmiot zamówienia oraz wymagania stawiane wykonawcy.
W myśl pkt 2 wymagań; oferowane części powinny odpowiadać własnościom fizycznym i
technicznym częściom zamiennym zawartym w DTR producenta oraz spełniać wymagania
obowiązujących przepisów prawnych dotyczących urządzeń, w których będą zainstalowane, w
tym: Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21.10.2008 r. w sprawie zasadniczych wymagań
dla maszyn, wdrażającego postanowienia dyrektywy 2006/42/WE, oraz Rozporządzenia Ministra
Gospodarki z dnia 22.12.2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów
ochrony przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem, wdrażającego
postanowienia dyrektywy 94/9/WE, lub być zgodnym z dokumentacją techniczną stanowiącą
podstawę do wprowadzenia urządzenia do stosowania w wyrobiskach podziemnych zakładów
górniczych z uwzględnieniem zapisów Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28.06.2002 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego
zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych.
Zamawiający wymagał również, aby do oferty załączyć: „Wzory dokumentów
dostarczanych z dostawą: świadectwo jakości, świadectwo zgodności.”
Podał odwołujący, że oferta została złożona na wspomnianym powyżej formularzu i tym
samym złożono oświadczenie wymagane jego treścią, co oznacza zgodę na udział w
postępowaniu w zakresie i na warunkach określonych w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia oraz zobowiązanie odwołującego się do realizacji przedmiotu zamówienia zgodnie z
wytycznymi zamawiającego, co powoduje, że nie można kwestionować braku w dokumentach
złożonych przez odwołującego odniesienia do typu kombajnu, skoro zamawiający sam go
określił w specyfikacji istotnych warunków zamówienia i wymagał na tę okoliczność złożenia
stosownych oświadczeń o akceptacji przedmiotu zamówienia, wymogów udziału w
postępowaniu oraz realizacji jego przedmiotu, co powoduje, że zagadnieniem wtórnym, wobec
pozostałych zapisów specyfikacji, jest zagadnienie, czy wskazanie takie w poszczególnych
dokumentach było konieczne. Powołał się odwołujący na § 8 ust. 3 Rozporządzenia Ministra
Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów
ochrony przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem zgodnie z którym:
„Części podzespoły przeznaczone do wbudowania urządzenia lub systemów ochronnych mogą
być wprowadzone do obrotu, jeżeli wystawiono dla nich świadectwo zgodności, którym mowa w
§ 52 ust. 1”. Analiza treści § 52 ust. 1 wspomnianego Rozporządzenia, rozróżnia zdaniem
odwołującego, producenta lub upoważnionego przedstawiciela wprowadzającego do obrotu
części lub podzespoły urządzeń i systemów ochronnych dla których wystawia świadectwa
zgodności. Podniesiono, że w § 53, wymieniono producenta lub upoważnionego przedstawiciela
wprowadzającego do obrotu urządzenia lub systemy. W myśl ust. 2 § 52, świadectwo zgodności
winno zawierać: 1) charakterystykę części lub podzespołów oraz 2) warunki wbudowania
części lub podzespołów do urządzeń lub systemów ochrony, aby zapewniały spełnienie
zasadniczych wymagań, mających zastosowanie do finalnego urządzenia i systemu ochronnego.
Podano, że zgodnie z wymogiem postawionym przez zamawiającego, Konsorcjum, w
złożonej przez siebie ofercie okazało wzory dokumentów, które dostarczane będą z każdą
dostawą tj.: wzory świadectwa jakości i świadectwa zgodności, która to okoliczność została
wskazana przez opisanie słowem WZÓR, przy czym znaczenie pojęcia wzór nie budzi w
praktyce żadnych wątpliwości interpretacyjnych. Podniósł odwołujący, że z koncepcji
postępowania wynika, że każdorazowo, okazane w ofercie wzory, będą uzupełniane o treści
właściwe dla danego urządzenia zgodnie z realizowaną dostawą. Zasady organizacji oraz
procedura postępowania nie budzi także żadnych wątpliwości, dla jakich urządzeń świadectwa te
będą wydawane wobec czego zarzut ten nie znajduje uzasadnienia. Z treści świadectwa wprost
wynika, że podmiotem je wydającym będzie producent wprowadzanych do obrotu części (§ 52
ust. 1), który został wyraźnie oznaczony.
Podniósł odwołujący, że na mocy pisma z dnia 18 czerwca 2010 r., skutecznie
uzupełniono ofertę, przedkładając wzór świadectwa zgodności zaopatrzony o załączniki, które
zawierają w swej treści wszystkie informacje oraz dane wymagane postanowieniami § 52 ust 2
cytowanego Rozporządzenia, co oznacza, że świadectwo skutecznie uzupełniono o
charakterystykę części lub podzespołów oraz warunki wbudowania części lub podzespołów do
urządzeń lub systemów ochrony, aby zapewniały spełnienie zasadniczych wymagań, mających
zastosowanie do finalnego urządzenia i systemu ochronnego. Podniesiono, że wskazane
rozporządzenie w żadnej mierze nie zawiera odniesienia do strony formalnej świadectwa a
jedynie do jego meritum. W tym stanie rzeczy zarzuty podniesione przez zamawiającego w
stosunku do treści okazanych wzorów świadectw zgodności są nieuzasadnione i nie znajdują
potwierdzenia w okolicznościach faktycznych.
Wskazał końcowo odwołujący, że postępowanie w sprawie o udzielenie zamówienia
publicznego jest postępowaniem o wysoce sformalizowanym charakterze, wobec czego brak w
nim miejsca na dowolność działań po stronie zamawiającego (wyrok Sądu Okręgowego w
Warszawie z 22.07.2005 r., sygn. akt: V Ca 592/05).
Do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego przystąpił Sandvik Mining
and Construction Sp. z o.o. w Tychach, wykazując swój interes w rozstrzygnięciu na korzyść
zamawiającego.
Na rozprawie strony podtrzymały swoje stanowiska. Zamawiający na rozprawie wyjaśnił,
iż wskazana w informacji o odrzuceniu oferty odwołującego podstawa, to jest wskazanie, że
oferta odwołującego jest niezgodna z powodu tego, że dokumenty jakościowe nie zawierają
odniesienia do kombajnu typu MR340X-EX-S, została wskazana omyłkowo, i że nie było to
powodem odrzucenia oferty odwołującego.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym w szczególności postanowienia ogłoszenia o
zamówieniu, specyfikacji istotnych warunków zamówienia, oferty złożone przez
wykonawców, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron i
uczestnika postępowania złożone w trakcie rozprawy, skład orzekający ustalił i zważył,
co następuje.
W pierwszej kolejności Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, że wobec wszczęcia w dacie 1
maja 2010 (data ogłoszenia o zamówieniu) postępowania o udzielenie zamówienia publicznego,
którego dotyczy rozpoznawane przez Izbę odwołanie, to jest po dniu 29 stycznia 2010 r., w
którym weszły w życie przepisy ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo zamówień
publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 223, poz. 1778), do jego rozpoznawania mają
zastosowanie przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych w brzmieniu nadanym ustawą z dnia
2 grudnia 2009 r.
Jednocześnie Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, że do przedmiotowego odwołania
zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w
sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym
i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) oraz rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22
marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. Nr 48, poz. 280).
W drugiej kolejności ustalono, że nie została wypełniona żadna z przesłanek
skutkujących odrzuceniem odwołania w trybie art. 189 ust. 2 Prawa zamówień publicznych:
skoro odwołanie złożone zostało z zachowaniem wymaganego, dziesięciodniowego terminu, to
podlega ono rozpatrzeniu przez Krajową Izbę Odwoławczą. Nie zachodziły w sprawie – wbrew
wnioskowi złożonemu przez przystępującego po stronie zamawiającego – okoliczności
skutkujące koniecznością odrzucenia odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 7 ustawy Prawo
zamówień publicznych. Zgodnie bowiem z treścią § 4 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu
odwołań odwołanie zawiera elementy wymienione w pkt 1 -10 tego przepisu, w tym wykaz
załączników. W myśl natomiast § 4 ust. 2 powołanego rozporządzenia do odwołania dołącza się
dowód uiszczenia wpisu od odwołania w wymaganej wysokości, dowód przesłania kopii
odwołania zamawiającemu oraz odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, pełnomocnictwo albo
inny dokument potwierdzający umocowanie do reprezentowania odwołującego. Z powyższych
przepisów wynika, że odwołanie zawiera wykaz załączników, a zaś same załączniki stanowią
tylko elementy do niego dołączone. W związku z tym, obowiązek przekazania kopii odwołania
zamawiającemu dotyczy przynajmniej treści opisanej w § 4 ust. 1 rozporządzenia, co nie
obejmuje już konieczności przesłania wszystkich załączników. Tym samym odrzuceniu podlega
odwołanie, co którego odwołujący nie przekazał zamawiającemu kopii, zawierającej elementy
wymienione w § 4 ust. 1 rozporządzenia, nie obejmujące odpisu z KRS oraz pełnomocnictw.
Powyższe powodowało, że odwołanie nie podlegało odrzuceniu.
Ustalono również, że wykonawca wnoszący odwołanie posiada interes w rozumieniu art.
179 ust. 1 Prawa zamówień publicznych, uprawniający go do złożenia odwołania: jego oferta
zawierała najniższą cenę w porównaniu do ofert innych wykonawców, wobec czego w razie
uwzględnienia odwołania jego oferta uznana byłaby za najkorzystniejszą w tym postępowaniu.
Przepis art. 192 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych stanowi, że uwzględnienie
odwołania może mieć miejsce tylko wtedy, gdy zostanie stwierdzone naruszenie przepisów
ustawy, które miało lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego. Dokonując oceny podniesionych w odwołaniu zarzutów w oparciu o
zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, uwzględniając stanowiska stron oraz uczestnika
postępowania, Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na
uwzględnienie, z następujących powodów:
Przedmiotem sporu pomiędzy odwołującym, a zamawiającym jest czynność
zamawiającego polegająca na odrzuceniu oferty odwołującego z uwagi na jej niezgodność z
treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia w zakresie załączonego w uzupełnieniu
oferty wzoru świadectwa zgodności.
W specyfikacji istotnych warunków zamówienia, zamawiający, w spornym zakresie (Część
III Opis przedmiotu zamówienia) opisał następująco swoje wymaganie: „Przedmiotem zamówienia
publicznego jest dostawa fabrycznie nowych części zamiennych do kombajnów chodnikowych typu AM-75 i
MR340X-EX-S, pracujących w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny w
pomieszczeniach zagrożonych wybuchem metanu i pyłu węglowego, wymienionych w załączniku nr 4 do SIWZ.
Kod. CPV - 43613000-3 Części maszyn do cięcia węgla lub skał.”. Następnie zastrzegł zamawiający
następujące wymagania: „oferowane części zamienne powinny: być fabrycznie nowe, odpowiadać własnościami
fizycznymi i technicznymi częściom zamiennym zawartym w DTR producenta, oraz spełniać wymagania
obowiązujących przepisów prawnych dot. urządzeń, w których będą zainstalowane, w tym: a) Rozporządzenia
Ministra Gospodarki z dnia 21 października 2008r. (Dz.U.08.199.1228) w sprawie zasadniczych wymagań
dla maszyn, wdrażającego postanowienia dyrektywy 2006/42/WE, b) Rozporządzenia Ministra Gospodarki z
dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych
do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem (Dz.U.05 Nr.263 poz. 2203) wdrażającego dyrektywę
94/9/WE,lub być zgodny z dokumentacją techniczną stanowiącą podstawę do wprowadzenia urządzenia do
stosowania w wyrobiskach podziemnych zakładów górniczych z uwzględnieniem zapisów Rozporządzenia
Ministra Gospodarki z dn. 28.06.2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz
specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych (Dz.U.02.139.1169),
wraz z późniejszymi zmianami. Oczekiwany termin realizacji każdorazowego zamówienia okresowego: do 45
dni, Oczekiwany okres gwarancji: min 9 m-cy gwarancji od daty zamontowania i nie krócej niż 12 m-cy gwarancji
od daty dostawy, z wyłączeniem części szybkozużywających się i materiałów eksploatacyjnych.”.
Końcowo w specyfikacji istotnych warunków zamówienia podano: „oferta powinna zawierać
między innymi: (…) Wzory dokumentów dostarczanych z dostawą: świadectwo jakości, świadectwo zgodności.”
Powyższe zapisy specyfikacji istotnych warunków zamówienia nie zostały
zakwestionowane przez któregokolwiek z wykonawców, w trybie przewidzianym ustawą Prawo
zamówień publicznych, w związku z czym stały się dla nich wiążące.
W wykonaniu tak opisanych wymagań zamawiającego odwołujący w złożonej ofercie
złożył wzory dokumentów, które dostarczane będą z każdą dostawą tj.: wzory świadectwa jakości
i świadectwa zgodności. Wzory te stanowiły czyste formularze, nie wskazujące rodzaju
oferowanych części (nazwy wyrobu), ich danych technicznych, zawierały natomiast wskazanie
nazwy producenta wyrobu lub jego przedstawiciela, wskazanie posiadanych dokumentów
odniesienia a także deklarację że wyrób spełnia wymagania prawa polskiego i Unii Europejskiej w zakresie
wprowadzenia na rynek i do użytku w zakładach górniczych w warunkach istniejących zagrożeń, oraz
informację, że wyrób powinien być zainstalowany w urządzeniach, które spełniają przepisy
Dyrektywy 2006/42/EC, zawierały także pole do złożenia podpisów i pieczęci osób
upoważnionych do reprezentowania wykonawcy (oferta odwołującego, str. 241 i 242 oferty).
Następnie, na wezwanie zamawiającego, pismem z dnia 18 czerwca 2010 r., odwołujący
uzupełnił ofertę, przedkładając wzór świadectwa zgodności opatrzony w sześć załączników, na
które składają się schemat działania urządzenia; charakterystyka techniczna hamulca płytkowego …
kombajnu chodnikowego typu …; instrukcja obsługi Zespół hamulca …; Instrukcja montażu zespołu hamulca.
W świetle wyżej przytoczonych wymagań stawianych przez zamawiającego w specyfikacji
istotnych warunków zamówienia a także złożonych w odpowiedzi na te wymagania dokumentów
odwołującego, spornym stało się miedzy stronami, co winien zawierać wzór deklaracji zgodności.
Na wstępie, dla rozstrzygnięcia kwestii spornej konieczne było wyjaśnienie pojęcia, a
przede wszystkim zakresu i kształtu świadectwa zgodności a także wzoru świadectwa zgodności,
skoro tego ostatniego wymagał w specyfikacji istotnych warunków zamówienia zamawiający i
skoro odrzucenie oferty odwołującego nastąpiło z powodu niezgodności złożonych przez
odwołującego dokumentów z tym zapisem specyfikacji.
W pierwszym rzędzie stwierdzenia wymagało, że znajdujące zastosowanie do spornego
zagadnienia przepisy Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie
zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach
zagrożonych wybuchem (Dz. U. z 2003 r. Nr 223, poz. 2203), przewidują, iż części i podzespoły to
wyroby istotne ze względu na bezpieczne funkcjonowanie urządzeń i systemów ochronnych, bez
funkcji samodzielnych (§ 4 pkt 3 rozporządzenia). Zgodnie natomiast z treścią § 8 ust. 3 tego
rozporządzenia, części i podzespoły przeznaczone do wbudowania do urządzeń lub systemów
ochronnych mogą być wprowadzone do obrotu, jeżeli wystawiono dla nich świadectwo
zgodności, o którym mowa w § 52 ust. 1 rozporządzenia. Wskazany § 52 ust. 1 rozporządzenia
stanowi zaś, że producent lub jego upoważniony przedstawiciel wprowadzający do obrotu części
lub podzespoły urządzeń i systemów ochronnych wystawia dla nich świadectwo zgodności
potwierdzające ich zgodność z mającymi do nich zastosowanie wymaganiami określonymi w
rozporządzeniu, przy czym świadectwo zgodności powinno zawierać charakterystykę części lub
podzespołów; oraz warunki wbudowania części lub podzespołów do urządzeń lub systemów
ochronnych, aby zapewniały spełnienie zasadniczych wymagań, mających zastosowanie do
finalnego urządzenia i systemu ochronnego. Zgodzić się w tym miejscu należało z odwołującym,
że wskazany przepis, przewidując obowiązek posiadania przez części podlegające regulacji tego
rozporządzenia świadectw zgodności nie przewiduje formy tego świadectwa. Dostrzec należało
dalej, że przepis ten wskazuje podmioty wystawiające takie świadectwa oraz podstawowe,
minimalne elementy, jakie powinny znaleźć się w takim świadectwie:
1)
potwierdzenie zgodności odpowiednich części i podzespołów przeznaczonych do
wbudowania do urządzeń lub systemów ochronnych z mającymi do nich
zastosowanie wymaganiami określonymi w rozporządzeniu (§ 52 ust. 1
rozporządzenia);
2)
charakterystykę części lub podzespołów (§ 52 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia);
3)
warunki wbudowania części lub podzespołów do urządzeń lub systemów ochronnych
(§ 52 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia).
W świetle powyższego przepisu, treść i zawartość merytoryczna świadectwa zgodności
będzie każdorazowo uzależniona od rodzaju części (podzespołu) – co do którego różna będzie
charakterystyka a także opis warunków wbudowania do urządzenia; odmienne może być także
wskazanie w świadectwie zgodności wymagań określonych w powołanym rozporządzeniu,
którym to wymaganiom części (podzespoły) będą musiały odpowiadać. Wymagania te opisane
zostały w Rozdziale 2 Zasadnicze wymagania dotyczące projektowania oraz wytwarzania urządzeń i systemów
ochronnych rozporządzenia – do części i podzespołów stosuje się odpowiednio przepis § 51 ust. 1
rozporządzenia w zakresie procedur oceny zgodności.
W świetle analizowanego przepisu, dopuszczalnym zdaje się być także powołanie w
świadectwie zgodności ogólnie na spełnienie wymogów dotyczących danej części, wynikających z
wspomnianego rozporządzenia, bez szczegółowego wyliczania tych wymagań. Nie jest jednak
dopuszczalne, w ogóle pominięcie kwestii spełniania wskazanych wymagań wymienionych w
rozporządzeniu, bowiem w takim wypadku wskazane świadectwo zgodności nie odpowiadałoby
jego minimalnej treści wynikającej z brzmienia powołanego § 52 ust. 1 Rozporządzenia Ministra
Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych
przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem, albo w takim wypadku należałoby
uznać, ze część (podzespół) w ogóle nie podlega regulacji wskazanego rozporządzenia, co byłoby
równoznaczne z uznaniem, że świadectwo zgodności w ogóle nie jest wymagane w odniesieniu
do tej części (podzespołu).
Z powyższego wnika, że w treści świadectwa zgodności winno znaleźć się stwierdzenie
(potwierdzenie), że części (podzespoły) są zgodne z mającymi do nich zastosowanie wymaganiami
określonymi w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych
wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych
wybuchem.
Analizując dalej zakres minimalny świadectwa zgodności dostrzec należało, że winno być
ono opatrzone w charakterystykę części (podzespołu), co zdaje się wskazywać na konieczność
dokonania opisu tej części w kontekście jej funkcjonalności, cech oraz budowy. Za
niewyczerpujące należałoby uznać w takim wypadku zamieszczenie w treści świadectwa
zgodności samych tylko schematów dotyczących budowy, struktury, wyglądu zewnętrznego,
bowiem trudno w takim wypadku mówić o „charakterystyce części (podzespołu)”. Świadectwo
zgodności winno zawierać wreszcie warunki wbudowania części lub podzespołów do urządzeń
lub systemów ochronnych, co wskazuje na konieczność dokonania opisu wymagań związanych z
zamontowaniem części lub podzespołu do urządzenia, do którego ma służyć.
Niewątpliwym jest dalej, że świadectwa zgodności mogą od siebie odbiegać zarówno
formą, jak i treścią, zakresem informacyjnym. Dostrzec bowiem w tym miejscu należało, że nie
funkcjonuje, co trafnie zauważył odwołujący, jednolity kształt takiego świadectwa - nie
wprowadził takiego wzoru ustawodawca w treści powołanego wyżej rozporządzenia, nie wynika
on także ze wskazań zamawiającego, jakie mogłyby być dokonane na użytek przedmiotowego
postępowania. Ponieważ świadectwo zgodności jest dokumentem producenta lub jego
upoważnionego przedstawiciela wprowadzającego do obrotu części lub podzespoły urządzeń i
systemów ochronnych, to te podmioty posiadają względną swobodę w zakresie szaty graficznej,
treści i zawartości wskazanego dokumentu. Dokumenty te powinny zatem zawierać minimalny
zakres wyznaczony treścią § 52 ust. 1 i 2 powołanego wyżej rozporządzenia, choć nie ma
przeszkód, by opatrzone były jeszcze innymi, istotnymi z punktu widzenia wystawcy
informacjami.
Dostrzec dalej należało, że z treści powołanego § 52 ust. 1 Rozporządzenia Ministra
Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych
przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem, wynika, że świadectwo zgodności
winno zawierać pewien stopień zintegrowania, tak by nie budziło wątpliwości, czy i które
elementy stanowią jego część składową, by było możliwe zidentyfikowanie czy stanowią one
świadectwo zgodności, czy też zbiór innych, luźnych informacji, nie składających się już na
świadectwo zgodności. Nie wydaje się zatem koniecznym by wszystkie elementy były wyraźnie
zatytułowane, że stanowią część składową świadectwa zgodności czy w inny sposób oznakowane,
ale z całą pewnością muszą one mieć taki kształt, również w zakresie formy, który będzie
wskazywał, że jest to jeden, zagregowany dokument.
Przechodząc dalej do rozważań, dotyczących zakresu pojęcia „wzór świadectwa zgodności” , o
którym mowa w spornym zapisie specyfikacji istotnych warunków zamówienia dostrzec należało,
że pojęcie „wzór” jest tożsame z terminem: wzorzec, model oraz, że zakłada pewną uniwersalność
i powtarzalność elementów, ich standaryzację, brak konkretyzacji i identyfikacji przedmiotu,
którego dotyczy. Tym samym, należało uznać, że wzór świadectwa zgodności oznacza pewien
modelowy, pozbawiony informacji, jakiej części dotyczy wzorzec, który będzie podstawą
składanych później, na etapie wykonania umowy (dostaw części) świadectw zgodności, tym
samym sporządzony jest na znacznym poziomie ogólności, wręcz blankietowy z uwagi na to, że
skoro nie może on jeszcze wskazywać rodzaju części, to nie sposób na tym etapie oczekiwać, by
wzór świadectwa zgodności zawierał charakterystykę takiej części jak również warunki
wbudowania jej do urządzeń lub systemów ochronnych, poza ogólnym przytoczeniem że składają
się one na ten dokument. Zamawiający potwierdził powyższe, podając na rozprawie, że
wymagane przez niego wzory nie miały być przykładami; wzór to miał być dokument który
spełnia wymagania ustawy i jest uzupełniany w odpowiednich pozycjach o elementy nieznane jak
np. numer zamówienia, podpis osoby, numer umowy, nazwy części, miał też zawierać pole dające
możliwość uzupełnienia co do tego, jakiej części świadectwo dotyczy i do jakiego kombajnu jest
ona przeznaczona.
Tym samym, zamawiający wymagając w specyfikacji istotnych warunków zamówienia
załączenia do oferty wzoru świadectwa zgodności, a nie np. przykładowego, modelowego
świadectwa zgodności, opracowanego zgodnie z wymaganiami Rozporządzenia Ministra Gospodarki
z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych
przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem dla części lub podzespołu, jakie będą
następnie zaoferowane, mógł oczekiwać złożenia tylko ogólnego formularza, bez szczegółowego
opisu (charakterystyki części) oraz warunków wbudowania części lub podzespołów, skoro ta
część nawet nie musiała być wskazana ani oznaczona co do rodzaju. Brak jest bowiem podstaw
do wnioskowania, by obowiązek załączenia wzoru świadectwa zgodności obejmował również
podanie w tym wzorze jakichkolwiek informacji dotyczących części – nie wynika to z zapisów
specyfikacji, gdzie wskazano, że oferowane części zamienne powinny: być fabrycznie nowe,
odpowiadać własnościami fizycznymi i technicznymi częściom zamiennym zawartym w DTR
producenta, oraz spełniać wymagania obowiązujących przepisów prawnych dot. urządzeń, w
których będą zainstalowane, bowiem ze specyfikacji nie wynika, by wymóg załączenia do oferty
odpowiednich załączników był powiązany z wymienionymi wymaganiami. Potwierdzeniem
powyższego są sugestie zamawiającego co do jego oczekiwań w powyższym zakresie zawarte w
skierowanym do odwołującego wezwaniu do uzupełnienia załączonych do oferty wzorów, w
którym wskazano, że dokument podlegający uzupełnieniu powinien zawierać informacje
wymienione w 52.2 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie
zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach
zagrożonych wybuchem, wdrażającego dyrektywę 94/9/WE.
Stąd, w świetle brzmienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia, wykonawcy mogli
złożyć w wykonaniu spornego zapisu ogólne wzory, bez wskazania jakiej części dotyczą, jak
również ze wskazaniem jakiejkolwiek części przykładowej, niezwiązanej z zakresem zamówienia.
Powyższe determinowało, że zawartość merytoryczna dołączonego do oferty odwołującego (na
wezwanie zamawiającego) wzoru świadectwa zgodności, w tym załączonego do niej schematu nie
mogła podlegać analizie, w innym zakresie aniżeli, czy zawarte są w nim elementy obejmujące
charakterystykę części oraz warunków wbudowania części lub podzespołów, a także czy wzór
świadectwa zgodności zawiera potwierdzenie, że części (podzespoły) są zgodne z mającymi do
nich zastosowanie wymaganiami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 22
grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do
użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Z tego powodu podlegał także oddaleniu wniosek
dowodowy złożony na rozprawie przez przystępującego o przeprowadzenie dowodu z rysunku
technicznego pochodzącego z dokumentacji producenta kombajnu części wymaganych przez
zamawiającego w postępowaniu, na okoliczność ustalenia, iż dokumenty załączone i uzupełnione
na żądanie zamawiającego nie mogły być potraktowane jako wzór tylko z tego powodu, iż
dotyczą innych urządzeń niż wymagane przez zamawiającego: skoro wniosek ten zmierzał do
skonfrontowania treści załącznika do wzoru świadectwa zgodności odwołującego (obejmującego
schemat hamulca) ze schematem odpowiedniego urządzenia w kombajnie, celem wykazania że
część nie pasuje do urządzenia, to wniosek nie mógł być uznany za służący wykazaniu
okoliczności mającej znaczenie da rozstrzygnięcia postępowania, skoro, jak wskazano wyżej, wzór
nie mógł być traktowany jako służący udokumentowaniu zgodności części z wymaganiem
zamawiającego a jedynie jako przykładowy dokument.
Poddając analizie złożone przy piśmie z 18 czerwca 2010r. w odpowiedzi na wezwanie
zamawiającego wzory świadectw zgodności stwierdzić należało, że wzory te nie zawierają
wymaganych przepisami Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 roku w sprawie
zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach
zagrożonych wybuchem, a opisanych wyżej elementów, to jest charakterystyki. Nawet jeśli wymaganie
wzoru takiego świadectwa powoduje, że z uwagi na jego blankietowy charakter nie sposób
szczegółowo opisać tych elementów, wzór powinien zawierać wskazanie, że stanowią one
elementy tego wzoru. Nie sposób uznać za taką charakterystykę części załączonych schematów i
instrukcji, z uwagi na to, że schemat techniczny, charakterystyka techniczna hamulca a także
instrukcje obsługi oraz montażu nie zastępują wymaganej treścią rozporządzenia (§ 52 ust. 2 pkt 1
rozporządzenia) charakterystyki części lub podzespołu – charakterystyka ta, poza schematem
technicznym powinna zawierać opis obejmujący zastosowanie, funkcjonalność a także elementy
budowy.
Dodatkowo dostrzec należało, że złożony przez odwołującego wzór świadectwa
zgodności nie zawiera wymaganego treścią § 52 ust. 1 powołanego rozporządzenia potwierdzenia,
że części (podzespoły) są zgodne z mającymi do nich zastosowanie wymaganiami określonymi
przepisach tego rozporządzenia. Analiza treści załączonego wzoru prowadzi do wniosku, że nie
zawarto w nim oświadczenia o spełnieniu wymagań wynikających ze wskazanego rozporządzenia;
oświadczenia tego nie zastępuje nawiązanie do normy, która będzie wpisywana w świadectwie ani
wzmianka o poddaniu części szczegółowym testom i stwierdzenie, że spełniają one wymagania w
zakresie zgodności rzeczywistych wartości tolerancji roboczych z tolerancjami podanymi na
rysunkach oraz w zakresie własności materiałów, jak również potwierdzenie o spełnieniu
wszystkich zakładowych warunków odbioru.
Potwierdzeniem powyższego wniosku jest treść wyjaśnienia odwołującego z dnia 18
czerwca 2010r., przy którym złożono sporne wzory świadectw zgodności, gdzie wskazano, że
złożono wór – przykładowy dokument świadectwa zgodności dla dostawy przykładowej części
kombajnu chodnikowego, oraz że: „do każdej zaoferowanej części kombajnów chodnikowych dołączone
będzie świadectwo zgodności wystawione zgodnie z przepisami Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 22
grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do
użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem wdrażającego dyrektywę i obejmować będzie charakterystykę
części i podzespołów, warunki wbudowania części lub podzespołów do urządzeń, aby zapewnić spełnienie
zasadniczych wymagań, mających zastosowanie do finalnego urządzenia.”. Z przytoczonej treści wyjaśnienia
odwołującego wynika, że odwołujący miał pełna świadomość, co powinno zawierać świadectwo
zgodności (a zatem odpowiednio: jego wzór), choć ostatecznie elementów tych nie zawarł w
załączonych wzorach.
Opisanych wyżej warunków, jakie ma spełniać świadectwo zgodności (jego wzór) nie
spełniają także wzory deklaracji zgodności załączone pierwotnie do oferty (na kartach 241 i 242
oferty), z uwagi na to, że dotyczą one nie świadectw zgodności a deklaracji zgodności (te zaś
wystawiane są dla urządzeń, a nie części i podzespołów), nie zawierają także wymaganej
charakterystyki części oraz warunki wbudowania części lub podzespołów do urządzeń lub
systemów ochronnych.
W oparciu o powyższe należało uznać, że złożone przez odwołującego dokumenty
zawarte w ofercie oraz na wezwanie zamawiającego nie odpowiadają wymaganiom postawionym
przez zamawiającego.
Powyższe argumenty przemawiały za uznaniem, że nie potwierdził się zarzut naruszenia
art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, polegającego na
bezzasadnym odrzuceniu oferty odwołującego się Konsorcjum.
Mając zatem na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku postępowania - na podstawie art. 192 ust. 9 i
10 ustawy Prawo zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 4 w zw. z § 3 pkt 1)
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010r. w sprawie wysokości i sposobu
pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i
sposobu ich rozliczania (Dz.U. Nr 41 poz. 238). Orzekając o kosztach uwzględniono
wynagrodzenie pełnomocnika zamawiającego w wysokości 3.600,00 zł a także wskazane w
rachunku koszty przejazdu na kwotę 346,69 zł (wobec rozbieżności w treści rachunku pomiędzy
ogólną jego kwotą a tą dotyczącą kosztów przejazdu, tj. 364,69 zł), przyjmując wartość
wynikającą z łącznej wysokości rachunku jako miarodajną. Zgodnie z treścią rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu
od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania,
zasądzenie wynagrodzenia pełnomocnika, do wysokości kwoty 3.600 zł a także innych
uzasadnionych kosztów stron wymaga złożenia rachunku przedłożonego do akt sprawy.
Ustawodawca w przepisach dotyczących kosztów postępowania odwoławczego (rozporządzenie
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010r. w sprawie wysokości i sposobu
pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i
sposobu ich rozliczania) nie przyjął, wzorem kpc (art. 109 kpc, postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 15 lutego 2002r., w spr. II CK 134/02)
zasad przyznawania kosztów na podstawie
oświadczenia (spisu kosztów) wymagając udokumentowania poniesienia odpowiednich,
uzasadnionych kosztów rachunkiem składanym do akt sprawy. Pojęcie rachunku definiują
przepisy art. 87 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. DZ. U. z
2005r. Nr 8 Poz. 60 z późn. zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005
r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji,
które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. z 2005 Nr 165 poz. 1373 z późn. zm.).
Udokumentowanie poniesienia kosztów przejazdu, zgodnie z wymaganiem powołanego wyżej
przepisu – rachunkiem wymagałoby przedłożenia do akt rachunku dotyczącego poniesienia
kosztów biletów, ewentualnie, w wyniku odpowiedniego stosowania przepisów Rozporządzenia
Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz
warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz.U. z
2002 Nr 236 poz. 1990 z późn. zm.) a także Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25
marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów
używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów
niebędących własnością pracodawcy (Dz.U. 2002 nr 27 poz. 271 z późn. zm.), dopuszczalne jest
przyjęcie kosztów przejazdu jako ilorazu ilości km oraz stawki współczynnika właściwego dla
pojazdów o odpowiedniej pojemności skokowej silnika, przy istnieniu umowy miedzy
pracodawcą a osobą delegowaną. Na okoliczność poniesienia wydatku i jego wysokości przyjęto
oświadczenie
pełnomocnika
dopełniające
złożony
rachunek
(zbiorczy,
obejmujący
wynagrodzenie pełnomocnika oraz koszty przejazdu) jako potwierdzające poniesienie
wskazanego wydatku.
Przewodniczący:
……………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
