eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2010 › Sygn. akt: KIO/UZP 735/10
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2010-05-14
rok: 2010
sygnatury akt.:

KIO/UZP 735/10

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Marek Szafraniec Członkowie: Klaudia Szczytowska - Maziarz, Ryszard Tetzlaff Protokolant: Agata Dziuban

w
sprawie
wniesionego
do
Prezesa
Urzędu
Zamówień
Publicznych
w
dniu
26 kwietnia 2010 r. przez Warbud S.A., Al. Jerozolimskie 162, 02-342 Warszawa
odwołania,
od
rozstrzygnięcia
przez
Zamawiającego
Uniwersytet
Warszawski,
ul. Krakowskie Przedmieście 26/28, 00-927 Warszawa
protestu z dnia 8 kwietnia 2010 r.

przy udziale występujących wspólnie wykonawców: KARMAR S.A., ul. Wyścigowa 6,
02-681 Warszawa (Lider Konsorcjum) oraz Bouygues Bâtiment International S.A.
(Partner Konsorcjum)
zgłaszających swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
po stronie Zamawiającego


orzeka:
1. oddala odwołanie


2. kosztami postępowania obciąża Warbud S.A., Al. Jerozolimskie 162, 02-342 Warszawa
i nakazuje:
1) zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości 4 444 zł 00 gr
(słownie: cztery tysiące czterysta czterdzieści cztery złote zero groszy) z kwoty wpisu
uiszczonego przez Warbud S.A., Al. Jerozolimskie 162, 02-342 Warszawa;

2) dokonaćzwrotu kwoty 15 556 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy pięćset
pięćdziesiąt sześćzłotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu
ZamówieńPublicznych na rzecz Warbud S.A., Al. Jerozolimskie 162,
02-342 Warszawa.


U z a s a d n i e n i e

Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego prowadzone w trybie przetargu
nieograniczonego na: „Wybór Generalnego Wykonawcy dla budowy obiektu dydaktyczno-
laboratoryjnego UW CeNT I i obiektu dydaktycznego CeNT II przewidzianych do realizacji
w
ramach
projektu
pn.
„Centrum
Nowych
Technologii
„Ochota"
Uniwersytetu
Warszawskiego" przy ul. Banacha i Pasteura w Warszawie
", zostało wszczęte
przez Uniwersytet Warszawski, ul. Krakowskie Przedmieście 26/28, 00-927 Warszawa,
zwany dalej: „Zamawiającym”, w dniu 15 grudnia 2009 r. poprzez zamieszczenie ogłoszenia
o zamówieniu w miejscu publicznie dostępnym w siedzibie Zamawiającego oraz na stronie
internetowej. Zamawiający przekazał to ogłoszenie w Urzędowi Oficjalnych Publikacji
Wspólnot Europejskich w dniu w dniu 14 grudnia 2009 r., w wyniku czego ukazało sięono
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2009/S 243-347763 z dnia 17 grudnia 2009 r.).

W dniu 8 kwietnia Wykonawca Warbud S.A., zwany dalej Protestującym lub
Odwołującym, wniósł do Zamawiającego protest na zaniechanie czynności wykluczenia
występujących wspólnie Wykonawców, których oferta została uznana za najkorzystniejszą,
a tym samym nie wybranie oferty Warbud S.A. Wobec oddalenia przez Zamawiającego
w dniu 16 kwietnia 2010 r. w całości wniesionego protestu, Wykonawca ten wniósł
w dniu 26 kwietnia 2010 r. odwołanie od takiego rozstrzygnięcia do Prezesa Urzędu
ZamówieńPublicznych. Zarówno na etapie postępowania toczącego sięw wyniku
wniesionego protestu, jak i w postępowaniu odwoławczym uczestnikiem postępowania
byli występujący wspólnie wykonawcy: KARMAR S.A., ul. Wyścigowa 6, 02-681 Warszawa
(Lider Konsorcjum) oraz Bouygues Bâtiment International S.A. (Partner Konsorcjum), zwani
dalej łącznie Konsorcjum KARMAR lub Przystępującym.
Zgodnie z argumentacjąprezentowanąprzez Wykonawcęw proteście Zamawiający
naruszył przepisy art. 7, art. 22 ust.1 pkt 1, pkt 2 i pkt 4, art. 24 ust.1 pkt 10, art. 24 ust. 2
pkt 2, art. 24 ust.2 pkt 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówieńpublicznych
(t.j.: Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zm.), zwanej dalej ustawąPzp. Protestującyżądał unieważnienia czynności wyboru oferty Konsorcjum KARMAR, powtórzenia czynności
badania i oceny ofert, a w jej wyniku wykluczenia tego Konsorcjum z postępowania,
a następnie dokonania ponownego wyboru oferty najkorzystniejszej z pośród pozostałych
ofert.
Zarzuty podnoszone w proteście Protestujący podzielił na trzy grupy: do pierwszej
zaliczająsięzarzuty odnoszące siędo złożonych przez Konsorcjum KARMAR dokumentów
potwierdzających niezaleganie przez Partnera Konsorcjum z uiszczaniem składek
na ubezpieczenie społecznie i zdrowotne, druga grupa obejmowała zarzuty odnoszące się
do doświadczenia zawodowego osoby wskazanej do pełnienia funkcji kierownika budowy
przez Konsorcjum KARMAR, a do ostatniej trzeciej grupy zakwalifikował on zarzuty
odnoszące siędo przedłożonego przez Partnera Konsorcjum zaświadczenia o niekaralności
urzędujących członków organu zarządzającego.
Odnośnie do dokumentów potwierdzających niezaleganie przez Partnera Konsorcjum
z uiszczaniem składek na ubezpieczenie społecznie i zdrowotne Protestujący podnosił,że zostały one złożone w sposób nieprawidłowy i niepełny. Wskazuje on również,
iżw jego opinii nie odpowiada prawdzie oświadczenie Konsorcjum KARMAR zawarte
w piśmie z 15 marca 2010 r.,że francuskie ubezpieczenie społecznie stanowi odpowiednik
polskiego społecznego i zdrowotnego, a przedłożony przez nie dokument potwierdza
spełnienie w całości przez Partnera Konsorcjum warunków udziału w postępowaniu.
Protestujący argumentuje,że Partner Konsorcjum, jako podmiot prowadzący działalność

z zakresu budownictwa (wznoszenie pozostałych budynków) obowiązany jest do ponoszeniaświadczeńna rzecz kasy urlopów płatnych orazżeświadczenie to stanowi obowiązek
z zakresu ubezpieczeńspołecznych (na potwierdzenie czego wskazuje, iżzgodnie
z francuskim kodeksem zamówieńpublicznych Wykonawcy zobowiązani sąprzedkładać
odpowiednie zaświadczenia w tym zakresie). Jako takie jest wskazywane w informacji
rocznej DC7, nie jest ono jednak objęte zaświadczeniem URSSAF, które przedstawiło
Konsorcjum. W opinii Protestującego wświetle powyższych ustaleńuzasadnionym
jest twierdzenie, iżKonsorcjum nie przedłożyło odpowiednich dokumentów potwierdzających
spełnianie warunków udziału w postępowaniu, dlatego teżpowinno zostaćwykluczone,
szczególnie wobec faktu, iżjużraz było wzywane do uzupełnienia dokumentów dotyczących
zaświadczenia o niezaleganiu z uiszczaniem składek, a Zamawiający może tej czynności
dokonaćjedynie raz. Na potwierdzenie powyższych tez, Protestujący załączył do protestu
opinięprawnąsporządzonąprzez francuskiego adwokata oraz przykładowy druk DC7.
Odnośnie do treści wykazu osób w zakresie potwierdzającym posiadanie
doświadczenia zawodowego przez osobęwskazanądo pełnienia funkcji kierownika budowy
przez Konsorcjum KARMAR, Protestujący podnosił, iżwykaz ten w zakresie wskazującym
na budowęprywatnej przychodni kardiologicznej AMICOR w Krakowie, zawiera
nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik postępowania. Wskazuje on, powołując się
pismo Inwestora, które przedstawia w załączeniu, zawierające tezę, iżwartośćrobót
wskazana w wykazie przedstawionym przez Konsorcjum została znacznie zawyżona.
Odnosząc siędo pozycji drugiej kwestionowanego wykazu (Catalina Office Center), podnosi
on, iżp. K. wskazany w wykazie jako kierownik budowy, nie był na powołanej inwestycji
kierownikiem
budowy
przez
cały
okres
realizacji
tej
inwestycji,
co może wskazywać,że wartośćrobót wykonanych pod jego kierownictwem (będącej
naturalnie ułamkiem wskazanej w wykazie wartości 77 mln) może byćniższa niżwymagane
30 mln, Kwestionując prawidłowośćwskazania na uczestnictwo w kolejnej robocie
jako potwierdzającej spełnianie warunku posiadania odpowiedniego doświadczenia
przez Pana K., Protestujący podnosi, iżwskazany tam budynek był jedynie przebudowywany
i remontowany, co nie może zostaćuznane za objęte zakresem pojęcia wykonawstwo
zawartego w treści warunku, a ponadto budynek ten miał przeznaczenie przede wszystkim
mieszkaniowe, co równieżnie odpowiada treści warunku. Dlatego też, wobec faktu, iż
Konsorcjum jużraz było wzywane do uzupełnienia dokumentów dotyczących wykazu osób,
w opinii Protestującego, powinno ono zostaćwykluczone.
W zakresieświadczenia o niekaralności przedstawionego przez Partnera
Konsorcjum, Protestujący wskazuje, iżzałączył on do oferty jedynie zaświadczenie
z francuskiego rejestru karnego (Biuletyn nr 3). Zdaniem Warbud S.A. nie obejmuje

wszystkich przestępstw wskazanych w art. 24 u.1 pkt 4-8 ustawy Pzp, ponieważ
nie obejmuje on przestępstw zagrożonych we francuskim kodeksie karnym karąpozbawienia
wolności poniżej 2 lat. Dlatego teżnie może on zostaćuznany za równoważny polskiemu
zaświadczeniu z KRK, co w opinii Protestującego jest podstawądo wykluczenia Konsorcjum
z postępowania.

Przystępujące po stronie Zamawiającego do postępowania toczącego sięw wyniku
wniesienia protestu Konsorcjum odniosło siędo zarzutów podniesionych w proteście.
Wskazuje ono iżdo postępowania, co do którego zaistniał spór, należy stosować
polskie, a nie francuskie, regulacje z zakresu zamówieńpublicznych. Zauważa,że zaświadczenie DC7 jest wystawiane tylko raz do roku, na dzień31 grudnia, co może
sprawić,że nie będzie odpowiadało ono wymogom polskiego rozporządzenia w sprawie
rodzajów dokumentów, jakich może zająćzamawiający od wykonawcy oraz form, w jakich
te dokumenty mogąbyćskładane, w szczególności wymogu, aby dokument taki wystawiony
był nie wcześniej niż3 miesiące przed upływem terminu składania ofert. Dlatego też
Konsorcjum złożyło wraz z ofertązaświadczenie URSSAF. Niezależnie od powyższego,
w celu usunięcia wszelkich wątpliwości Przystępujący przekazał Zamawiającemu
wraz przystąpieniem potwierdzenie regulowania składek na urlopy płatne oraz poświadczone
notarialne oświadczenie, które, w jego opinii, wyczerpująco realizują, wymogi powołanego
rozporządzenia.
Odnosząc siędo zarzutów dotyczących wykazania posiadania odpowiedniego
doświadczenia przez p. K., Przystępujący wskazywał, iżtwierdzenia Protestującego
dotyczące
przychodni
AMICOR
mają
ogólny
charakter
i
nie
mogą
byćpodstawądo powzięcia wątpliwości. Wyjaśnił, iżwskazana w wykazie wartośćzostała
ustalona podstawie obliczeńwłasnych, o charakterze szacunkowym, które nie mogą
byćpotwierdzone z uwagi na upływ czasu. Wskazuje on,że składały sięna niąrównież
wartośćwyposażenia i instalacji zakupionych przez inwestora stąd może wynikać
nieścisłość. Niezależnie od powyższego podnosił on,że nawet jeśliby uznaćinformacje
te za nieprawdziwe, to nie ma to wpływu na wynik postępowania, ponieważroboty wskazane
w pkt 1-3 wykazu osób sąprawidłowe. Podnosi on, iżw sprawie Catalina Office Center
całkowita wartośćinwestycji znacznie przekraczała wskazanąw wykazie kwotę77 mln,
która to kwota wskazywała wartośćrobót wykonanych pod kierownictwem p. K., a
Protestujący wżaden sposób nie udowodnił swoich twierdzeń. Wskazuje on również
na okoliczność,że Protestujący nie rozróżnia poz. 3 i 4 wykazu, traktując je jako jeden
obiekt. Podnosi również, iżw SIWZ nie sprecyzowano dokładnie pojęcia „wykonawstwo”,

dlatego teżtaki niejednoznaczny zapis należy interpretowaćna korzyśćWykonawców
jako każdy rodzaj prac zdefiniowany w Prawie budowlanym. Wskazuje on dalej, iżprace
wskazane w pozycji 3, w szczególności wobec wżaden sposób nie mogąbyćuznane
za remont.
W sprawie zarzutów odnoszących siędo zaświadczenia o niekaralności,
Przystępujący, podnosi, Protestujący nie wskazał właściwych jego zdaniem dokumentów.
Niezależnie od powyższego, w celu usunięcia wszelkich wątpliwości Przystępujący przekazał
Zamawiającemu wraz przystąpieniem oświadczenia notarialne poświadczone potwierdzające
m.in. fakt niekaralności członków zarządu

Zamawiający oddalając protest uznał,że złożone zaświadczenie URSSAF
jest wystarczającym, dla potwierdzenia, iżPartner Konsorcjum nie zalega z opłatąskładek
na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Wskazał również, iżza roboty należycie
dokumentujące wymagane doświadczenie osoby wskazanej jako kierownik budowy uznał
prace wskazane w pozycjach 1, 2, 3 i 5 wykazu osób dla p. K. Odnosząc się
na koniec do zarzutów dotyczących zaświadczenia o niekaralności, wskazał on,że Konsorcjum złożyło wypisy z francuskiego rejestru karnego wraz z notarialnie
poświadczonym oświadczeniem, a ponadto wraz z przystąpieniem złożyło dodatkowe
oświadczenia o niekaralności członków zarządu.

W odwołaniu Warbud S.A. wskazuje, iżKonsorcjum nie wykonało wezwania
z dnia 8 marca 2010 r. do uzupełnienia i wyjaśnienia dokumentów złożonych
na potwierdzenie spełniania przez Konsorcjum warunków udziału w postępowaniu.
W zakresie dokumentów dotyczących składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne
Konsorcjum zamiast uzupełnićdokumenty, do czego wzywał je Zamawiający, złożyło
wyjaśnienia. Odwołujący podkreśla, iżaby możliwe było stwierdzenie,że Konsorcjum
nie zalega ze składkami, konieczne było przedstawienie albo zaświadczenia DC7
albo zaświadczenia URSSAF wraz z zaświadczeniem właściwej kasy urlopów płatnych.
Tymczasem Konsorcjum złożyło wraz z ofertązaświadczenie URSSAF, natomiast
zaświadczenie właściwej kasy urlopów płatnych przedstawiło dopiero w postępowaniu
protestacyjnym. W opinii Odwołującego Zamawiający potwierdza w treści rozstrzygnięcia,że ostateczne wątpliwości zostały rozwiane dopiero po złożeniu przez Konsorcjum
powołanego przystąpienia do postępowania protestacyjnego.

Odnosząc siędo dokumentów dotyczących p. K., Warbud S.A. w treści odwołania
powołuje sięna załączonądo odwołania opinięsporządzonąprzez adwokata duńskiego, z
której to opinii, zdaniem Odwołującego, wynika,że p. K. nie był kierownikiem budowy w
trakcie realizacji prac wskazanych w pozycji 3 wykazu osób odnoszącej siędo p. K., co
powoduje, iżwykaz w tym zakresie sąnieprawdziwe i mająwpływ na wynik postępowania.
Podkreśla on ponadto, iżmożliwe jest jedynie jednokrotne uzupełnianie dokumentów
w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.

Zgłaszając przystąpienie do postępowania odwoławczego Konsorcjum KARMAR
podnosiło, iżw jego opinii zaświadczenie URSSAF jest wystarczającym, aby móc wykazać
spełnianie odpowiedniego warunku udziału w postępowaniu. Podnosił również,że z uwagi
na okoliczność,że składki na urlopy płatne nie sąznane w polskim porządku prawnym,
dlatego teżnie można wymagaćod Wykonawcy, aby składał dokumenty o spełnianiu
obowiązków w zakresie szerszym niżwymagany w prawie polskim. Niezależnie od tych
rozważań, wskazał, iżwezwanie z dnia 8 marca 2010 r. wyraźnie nakładało na niego
obowiązek uzupełnienia dokumentów dotyczących Partnera Konsorcjum w zakresie składek
na ubezpieczenie zdrowotne, i w takim właśnie zakresie Konsorcjum odniosło siędo tegoż
wezwania w piśmie z dnia 15 marca 2010 r. Dlatego teżZamawiający jest uprawniony
do ponownego wezwania do uzupełnienia powołanych dokumentów na innąokoliczność,
tym razem w zakresie składek na ubezpieczenie społeczne.
Przystępujący wskazuje,że złożone wraz z protestem oraz odwołaniem opinie
prawne należy traktowaćjako opinie prywatne, a tym samym na równi ze stanowiskiem
Odwołującego.
Odnosząc siędo sytuacji p. K., Przystępujący wskazuje, iżw jego opinii, zarzuty
sformułowane na etapie odwołania nie sątożsame z zawartymi w proteście, ponieważ
wskazano innąpodstawęprawnąoraz przytoczone zostały inne okoliczności faktyczne.
Ponadto
wskazuje
na
błędne
oznaczenie
w
budynku
ujętego
w pozycji 3 odnoszącej siędo p. K. wykazu osób jako czteropiętrowego
w przedstawionej przez Odwołującego opinii prawnej dyskwalifikuje tęopinięwobec zapisów
uzupełnionego wykazu osób, gdzie wskazano na budynek czterokondygnacyjny.
Rozbieżnośćta przemawia za tym, iżzastosowano błędne kryteria poszukiwaństanowiących
postawędo sporządzenia powołanej opinii, co dyskwalifikuje całąopinię.

Odwołujący w toku rozprawy podnosił, iżnaturalnym jest,że występująróżnice
w systemach ubezpieczeńróżnych państw, dlatego teżpolski ustawodawca wymaga,
aby Wykonawca składając ofertęwykazał wypełnienie wszystkich obowiązków w zakresie
opłaty składek według reguł określonych w Państwie jego siedziby.

Przystępujący w odpowiedzi na powyższe twierdzenia wskazał na rozbieżność
w argumentacji Odwołującego, który w przypadku zaświadczenia KRK podnosił,
iżdokumenty wystawione w innym państwie musząbyćrównoważne co do treści i zakresu
dokumentów wystawionych w Polsce, natomiast w przypadku ubezpieczeńspołecznych
wskazywał,że decydująca powinna byćregulacja kraju siedziby Wykonawcy.

Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron postępowania, na podstawie
zebranego materiału dowodowego w sprawie oraz oświadczeńi stanowisk stron,
zaprezentowanych w proteście i w odwołaniu, jak teżzłożonych ustnie do protokołu w toku
rozprawy, skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.

W pierwszej kolejności skład orzekający Izby ustalił,że wobec wszczęcia
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, którego dotyczy rozpoznawane
przez Izbęodwołanie, przed dniem 29 stycznia 2010 r., tj. przed dniem wejścia wżycie
przepisów ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo zamówieńpublicznych
oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 223, poz. 1778), do rozpoznawania niniejszej
sprawy odwoławczej majązastosowanie przepisy ustawy Pzp oraz aktów wykonawczych
wydanych na jej podstawie – rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów: z dnia 2 października
2007 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań(Dz. U. Nr 187,
poz. 1327) i z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu
od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 128, poz. 886 ze zm.) w brzmieniu dotychczasowym – sprzed wejścia
wżycie wskazanych przepisów.

Kolejnym istotnym dla rozstrzygnięcia sprawy ustaleniem składu orzekającego Izby
jest wykluczenie możliwości wypełnienia którejkolwiek z przesłanek odrzucenia odwołania
ustanowionych w art. 187 ust. 4 ustawy Pzp oraz stwierdzenie wypełnienia przesłanki
interesu prawnego Odwołującego w uzyskaniu zamówienia określonej w art. 179 ust. 1
ustawy Pzp.

Izba postanowiła jako dowody w sprawie dopuścićdokumentacjępostępowania
o udzielenie zamówienia publicznego przekazanąprzez Zamawiającego, potwierdzoną
za zgodnośćz oryginałem, a w szczególności: SIWZ, wezwanie Odwołującego
z dnia 8 marca 2010 r. do uzupełnienia i wyjaśnieńdokumentów złożonych na potwierdzenie
spełniania warunków udziału w postępowaniu, wyjaśnienia Odwołującego z dnia 15 marca
2010 r., pismo zawierające informacjęo wynikach postępowania z dnia 29 marca 2010 r.,
treśćśrodków ochrony prawnej wraz z rozstrzygnięciem protestu oraz przystąpieniami
zgłoszonymi przez Konsorcjum KARMAR oraz protokół postępowania ZP-1.

Biorąc pod uwagęzgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów
podniesionych w odwołaniu skład orzekający Izby stwierdził,że odwołanie nie zasługuje
na uwzględnienie.

Izba kolejno rozpoznała i rozstrzygnęła o zasadności zarzutów podnoszonych
przez Warbud S.A.

Zarzuty odnoszące siędo złożonych przez Konsorcjum KARMAR dokumentów
potwierdzających niezaleganie przez Partnera Konsorcjum z uiszczaniem składek
na ubezpieczenie społecznie i zdrowotne

Izba dała wiaręargumentom przedstawianym przez Odwołującego, iżPartner
Konsorcjum, jako podmiot prowadzący działalnośćz zakresu budownictwa (wznoszenie
pozostałych budynków) obowiązany jest do ponoszeniaświadczeńna rzecz kasy urlopów
płatnych orazżeświadczenie to stanowi obowiązek z zakresu francuskich ubezpieczeń

społecznych. Za przyjęciem takiej tezy przemawia faktyczne potwierdzenie ustaleńIzby
przez działanie podjęte przez Przystępującego, w szczególności przez złożenie
wraz z przystąpieniem do postępowania toczącego sięw wyniku wniesienia protestu
zaświadczenia potwierdzającego wykonywanie obowiązków odnośnie płatnych urlopów.
Podkreślenia, w ocenie Izby, wymaga fakt, iżPrzystępujący nie kwestionował, iżPartnera
Konsorcjum obarcza obowiązek ponoszenia ciężarów związanych z płatnym urlopami,
a jedynie wskazywał,że jest to rozwiązanie specyficzne dla francuskiego porządku
prawnego i nie ma swojego odpowiednika w polskiej regulacji ubezpieczeńspołecznych,
wywodząc z tego, iżnie miał on obowiązku przedkładaćodpowiednich dokumentów
na tęokoliczność.
Izba oceniając skutecznośćprzedłożenia przez Przystępującego dokumentów
potwierdzających fakt niezalegania z uiszczaniem składek na ubezpieczenie społeczne i
zdrowotne dokonała analizy przepisów prawa obowiązujących w tym zakresie. Zgodnie z § 2
ust. 1 pkt 1 lit b) Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 maja 2006 r. w sprawie
rodzajów dokumentów, jakich możeżądaćzamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich
te dokumenty mogąbyćskładane (Dz. U. Nr 87 poz. 605 z późn. zm.) Wykonawca,
który ma siedzibępoza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zamiast dokumentów,
które zobowiązani sąskładaćWykonawcy polscy, składa dokument lub dokumenty
wystawione w kraju, w którym ma siedzibępotwierdzające,że nie zalega on z uiszczaniem
składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne alboże uzyskał przewidziane prawem
zwolnienie, odroczenie lub rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości
wykonania w całości właściwego organu. W ocenie Izby, zgodnie z powołanym przepisem,
dla oceny zakresu objętego zaświadczeniem przedłożonym przez Wykonawcędecydująca
powinna byćregulacja kraju siedziby tego Wykonawcy. Trudno byłoby teżwymagać,
co postulował Przystępujący, od organu wystawiającego takie zaświadczenie, aby wydawał
on je nie w sposób i w zakresie określonym w państwie jego siedziby, a w sposób,
który odzwierciedlałby polski porządek prawny i zakres polskiej regulacji ubezpieczeń
społecznych.
Opierając sięna powyższych ustaleniach Izba uznała,że Konsorcjum KARMAR
nie przedłożyło w sposób prawidłowy, w terminie do tego przepisanym, dokumentów
poświadczających niezaleganie ze składkami na ubezpieczenie społeczne przez Partnera
Konsorcjum. Nie może zostaćbowiem uznane za prawidłowe, w sytuacji prawnej Partnera
Konsorcjum, przedłożenie jedynie zaświadczenia URSSAF, ponieważnie odzwierciedla
ono wypełnienia obowiązku odprowadzenia odpowiednich składek na ubezpieczenie
społeczne w pełnym zakresie.

Zgodnie z ustaleniami Izby słusznie Przystępujący podnosił, iżnie był w trakcie
postępowania o udzielenie zamówienia wzywany do uzupełnienia dokumentów
w kwestionowanym przez Odwołującego zakresie, tj. w zakresie ubezpieczeńspołecznych.
Tym samym możliwe byłoby, w ocenie Izby, ich uzupełnienie.
Niezależnie od powyższego Izba ustaliła,że Zamawiający, z uwagi na złożenie
brakującego dokumentu wraz z przystąpieniem do udziału w postępowaniu protestacyjnym,
jest obecnie w posiadaniu odpowiedniego zaświadczenia potwierdzającego wykonywanie
przez Partnera Konsorcjum obowiązków odnośnie płatnych urlopów. Tym samym zgodnie
z dokumentami obecnie znajdującymi sięw dyspozycji Zamawiającego, Konsorcjum
KARMAR w sposób wyczerpujący wykazało,że nie podlega wykluczeniu z udziału
w postępowaniu, z uwagi na zaleganie z uiszczaniem składek ubezpieczeniowych
społecznych i zdrowotnych.
Biorąc powyższe pod uwagęoraz kierując sięregulacjąart. 191 ust. 1a ustawy Pzp,
który stanowi,że Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy,
które miało wpływ lub może miećwpływ na wynik postępowania, Izba uznała,że z uwagi
na okoliczność, iżZamawiający dysponuje w chwili obecnej kompletem dokumentów
odnoszących siędo ubezpieczeńspołecznych, stwierdzone zaniechanie Zamawiającego
polegające
na
niewezwaniu
Przystępującego
do
uzupełnienia
zaświadczenia
potwierdzającego wykonywanie przez Partnera Konsorcjum obowiązków odnośnie płatnych
urlopów w rozpatrywanym przypadku nie miało doniosłości prawnej. W ocenie Izby za takim
rozwiązaniem przemawia fakt, iżnakazywanie Zamawiającemu dokonania czynności
wezwania do uzupełnienia dokumentów w powołanym wyżej zakresie, byłoby niecelowe,
ponieważnie miałoby wpływu na wynik postępowania. Z dokumentów będących
w dyspozycji Zamawiającego, jednoznacznie wynika, iżKonsorcjum KARMAR spełniło
warunek niepodlegania wykluczeniu z udziału w postępowaniu, z uwagi na zaleganie
z uiszczaniem składek ubezpieczeniowych społecznych i zdrowotnych. Izba opowiadając się
za takąargumentacjąuznała,że celem postępowania o udzielenie zamówienia jest właśnie
udzielenie zamówienia spełniającemu warunki udziału w postępowaniu wykonawcy,
który złożył ofertę, której treśćjest zgodna z treściąSIWZ, która to oferta uznana została
za najkorzystniejszą. Antycypując dalsze rozważania, Izba uznała,że Konsorcjum KARMAR
spełnia warunki udziału w postępowaniu i złożyło ofertęnajkorzystniejszą, dlatego teżmając
na celu ekonomikępostępowania o udzielenie zamówienia publicznego, Izba uznała,że stwierdzone naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy nie miało i nie mogło
miećistotnego wpływu na wynik postępowania. Dlatego teżnie uwzględniła zarzutów
Odwołującego we wskazanym powyżej zakresie.

Zarzuty odnoszące siędo doświadczenia zawodowego osoby wskazanej do pełnienia funkcji
kierownika budowy przez Konsorcjum KARMAR

Izba uznała,że zarzuty podnoszone przez Warbud S.A. w proteście nie zostały
udowodnione.
Zamawiający w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia w art. 4 § 1 ust. 3.2.2.1
lit. a) wymagał, aby Wykonawca zapewnił wykonanie przedmiotu zamówienia przez osoby
spełniające określone tam wymagania, w tym m.in. aby osoba wskazana na stanowisko
kierownika budowy posiadała co najmniej 8 lat doświadczenia w wykonawstwie
jako kierownik budowy, przy realizacji co najmniej 3 obiektów kubaturowych użyteczności
publicznej o wartości nie niższej niż30 mln PLN brutto każda.
Przystępujący w odpowiedzi na wezwanie z 8 marca 2010 r. przedstawił
Zamawiającemu
nowy
wykaz
osób
sporządzony
na
formularzu
nr
3,
w którym jako kierownika budowy wskazał Pana Bogusława K. Zamawiający badając
powołany wykaz za roboty należycie dokumentujące wymagane doświadczenie Pana K.
uznał prace wskazane w kolumnie czwartej wykazu (opisanej Kwalifikacje zawodowe,
doświadczenie, wykształcenie…)
w pierwszym wierszu w pozycjach nr 1, 2, 3 i 5.
Praca wskazana w pozycji nr 1 nie była kwestionowana przez Odwołującego.
Odnośnie
do
pracy
wskazanej
w
pozycji
nr
Odwołujący
podnosił,
iżPan K. nie był na powołanej inwestycji kierownikiem budowy przez cały okres realizacji tej
inwestycji, co może wskazywać,że wartośćrobót wykonanych pod jego kierownictwem
(będącej naturalnie ułamkiem wskazanej w wykazie wartości 77 mln PLN) może byćniższa
niżwymagane 30 mln PLN. Izba oceniając zasadnośćtegożzarzutu uznała argumenty
Przystępującego, iżw robocie tej całkowita wartośćinwestycji znacznie przekraczała
wskazanąw wykazie kwotę77 mln PLN, która to kwota stanowiła wartośćrobót wykonanych
pod kierownictwem Pana K.. Izba uznała, iżOdwołujący wżaden sposób nie udowodnił
swoich twierdzeń, a nawet nie podał wartości robót wykonanych pod kierownictwem Pana K.,
która miałaby byćniższa niżwielkość30 mln PLN wymagana przez Zamawiającego.
Odnośnie do pracy wskazanej w pozycji nr 3 Odwołujący podnosił, iżwskazany
tam budynek był jedynie przebudowywany i remontowany, co nie może zostaćuznane
za objęte zakresem pojęcia wykonawstwo zawartego w treści warunku, a ponadtoże budynek ten miał przeznaczenie przede wszystkim mieszkaniowe, co również

nie odpowiada treści warunku. Izba oceniając powołany zarzut wzięła pod uwagęargumenty
podnoszone przez Przystępującego, iżw SIWZ nie sprecyzowano pojęcia „wykonawstwo”,
dlatego teżtaki niejednoznaczny zapis należy interpretowaćna korzyśćWykonawców
jako każdy rodzaj prac zdefiniowany jako robota budowlana w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. -
Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156 poz. 1118 z późn. zm.). Izba uwzględniła
równieżoświadczenie Przystępującego, iżprace wskazane w pozycji nr 3 wżaden sposób
nie mogąbyćuznane tylko za remont, jak wskazywał to Odwołujący, ponieważobejmowały
one kompleksowąrozbudowęi nadbudowęistniejącego niewielkiego budynku. Z treści
przedstawionego przez Przystępującego w dniu 15 marca 2010 r. wykazu w pozycji nr 3
jednoznacznie wynika, iżbył to budynek usługowy cztero-kondygnacyjny z częściąbiurową,
tym samym Izba uznała zarzuty Odwołującego, iżbudynek ten miał przeznaczenie przede
wszystkim mieszkaniowe, za całkowicie bezpodstawne i nie poparteżadnym dowodem.
Ponadto Izba ustaliła, iżodwołując sięod rozstrzygnięcia Zamawiającego Warbud S.A.
wskazał na nowe okoliczności faktyczne odnoszące siędo powołanej pozycji nr 3 wykazu
osób. Zarzucił on, iżwykaz osób w powołanej wyżej pozycji zawiera nieprawdziwe
informacje
(jakoby
Pan
K.
nie
pełnił
funkcji
kierownika
budowy
w
pracy
tam wskazanej) mające wpływ na wynik postępowania. W ocenie Izby oznacza
to tym samym, iżOdwołujący podniósł nowy zarzut odnoszący siędo wykazu osób
w zakresie pozycji nr 3. Zgodnie bowiem z dotychczasowym poglądem wyrażonym
przez KrajowąIzbęOdwoławczązarzuty to okoliczności faktyczne, na które powołuje się
Wykonawca w związku z ocenianym zachowaniem sięZamawiającego w postępowaniu,
a które zdaniem wnoszącegośrodek ochrony prawnej doprowadziło do naruszenia
przepisów prawa (wyrok KIO z dnia 18 czerwca 2008 r. sygn. KIO/UZP 545/08). Izba uznała,że nie może on zostaćprzez Izbęrozpoznany. Zgodnie bowiem z regulacjąart. 191
ust. 3 ustawy Pzp Izba nie może orzekaćco do zarzutów, które nie były zawarte w proteście.
Uwzględniając powyższe Izba nie uwzględniła w materiale dowodowym przedstawionej wraz
z odwołaniem opinii adwokata duńskiego przywołanej na poparcie tegożzarzutu.
Odnosząc siędo pracy wskazanej w pozycji nr 5 Odwołujący podnosił, iżwykaz
ten w zakresie wskazującym na budowęprywatnej przychodni kardiologicznej AMICOR
w Krakowie, zawiera nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik postępowania.
Wskazał, powołując sięna pismo Inwestora, zawierające tezę, iżwartośćrobót podana
w wykazie przedstawionym przez Konsorcjum została znacznie zawyżona. Izba nie dała
wiary tym argumentom uznając je za niewystarczające z uwagi na ich niedookreślony
charakter, w szczególności wobec oświadczenia Przystępującego, iżna wartośćwskazaną
w kwestionowanej pozycji składały sięrównieżwartośćwyposażenia i instalacji zakupionych
przez inwestora skąd może wynikaćnieścisłość. Twierdzenie to uwiarygodnia oświadczenie

Przystępującego zawarte w wykazie osób, iżinwestycja ta była wykonana w systemie
pod klucz”.

Zarzuty odnoszące siędo przedłożonego przez Partnera Konsorcjum zaświadczenia
o niekaralności urzędujących członków organu zarządzającego

Protestujący wskazywał, iżPartner Konsorcjum załączył do oferty jedynie
zaświadczenie z francuskiego rejestru karnego (Biuletyn nr 3), które jego zdaniem
nie obejmuje wszystkich przestępstw wskazanych w art. 24 ust. 1 pkt 4-8 ustawy Pzp
(nie obejmuje on przestępstw zagrożonych we francuskim kodeksie karnym karą
pozbawienia wolności poniżej 2 lat). Dlatego teżnie mógł on zostaćw jego opinii uznany
za równoważny polskiemu zaświadczeniu z KRK.
Oceniając ten zarzut Izba zastosowała te same zasady oceny skuteczności złożenia
dokumentu
wystawionego
w
państwie
siedziby
Wykonawcy
zagranicznego,
które zastosowała do oceny skuteczności złożenia dokumentów potwierdzających fakt
niezalegania z uiszczaniem składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Tym samym
uznała,że dla oceny zakresu objętego zaświadczeniem przedłożonym przez Wykonawcę
decydująca powinna byćregulacja kraju siedziby tego Wykonawcy. Tym samym uznała
przedstawione przez Konsorcjum KARMAR zaświadczenie z francuskiego rejestru karnego
za wystarczające. Nie sposób bowiem uznać,że racjonalny ustawodawca, przewidując
w przepisach powołanego powyżej rozporządzenia w sprawie rodzajów dokumentów,
jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być
składane
w pierwszej kolejności obowiązek wykazywania warunku w zakresie niekaralności
poprzez
zaświadczenie
właściwego
organu,
a
dopiero
w
drugiej
kolejności
poprzez dokument zawierający oświadczenie osoby pominął oczywisty brak tożsamości
porządków prawnych różnych państw. Podobnie Izba w wyroku z dnia 29 marca 2010 r.
sygn. KIO/UZP 303/10.

Mając powyższe na uwadze Izba nie stwierdziła naruszenia przez Zamawiającego
przepisów ustawy Pzp przywołanych w odwołaniu, które miały wpływ lub mogłyby
miećwpływ na wynik postępowania.

Uwzględniając powyższe Izba, działając na podstawie art. 191 ust. 1 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego - stosownie do jego wyniku – orzeczono
na podstawie art. 191 ust. 6 i 7 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 128, poz. 886 ze zm.).

Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje
skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu ZamówieńPublicznych do Sądu Okręgowego
w Warszawie.

Przewodniczący:

………………………………

Członkowie:

………………………………

………………………………



Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie